NASYONALISMO SA INDONESIA

Ang mga patakarang pang-ekonomiya na ipinatupad ng mga Dutch tulad ng culture system at pagkontrol sa
mga sentro ng kalakalan ay nagkaroon ng negatibong epekto sa kabuhayan ng mga Indones. Lahat ng
kapakinabangan sa mga nabanggit na patakaran ay napunta sa mga mananakop na Kanluranin. Bagama’t hindi
gaanong pinanghimasukan ng mga Dutch ang kultura ng Indonesia, naapektuhan naman ng kapabayaan ng mga
Dutch sa sistema ng edukasyon sa bansa ang kultura at antas ng karunungan ng mga Indones.

Umunlad ang nasyonalismong Indones dahil sa paghahangad na matigil ang mga hindi makatarungang
patakaran ng mga mananakop na Dutch. Nagsimula ang pakikibaka ng mga Indones noong 1825. Sa taong ito ay
pinamunuan ni Diponegoro ng Java ang isang malawakang pag-aalsa. Noong 1930 nalupig ng mas malakas na
puwersa ng mga Dtuch ang puwersa ni Diponegoro.

Nagpatuloy ang pakikibaka ng mga Indones para sa kalayaan noong ika-20 siglo. Isinagawa nila ito sa
pamamagitan ng pagtatatag ng mga makabayang samahan. Tunghayan ang talahanayan.

Mga Makabayang Samahan sa Indonesia

Taon ng
Samahan Kilalang Pinuno Layunin
Pagkakatatag

Isang samahang pangkultural. Layunin nito na

Mas Wahidin maipakilala sa daigdig ang mayamang kultura ng Java
Budi Utomo 1908
Sudirohusodo at naghangad na mabigyan ng karapatan sa
edukasyong Kanluranin ang mga Indones.

Itinatag upang isulong ang kabuhayan ng mga

Omar Said
Sarekat Islam 1911 Indones. Binigyang-diin din ang politikal na kalagayan
Tjokroaminoto
ng Indonesia.

Naghangad ng kalayaan mula sa mga Dutch. Namuno

Indonesian
sila sa pag-aalsa noong 1926 at 1927. Parehong
Communist 1920 ___________
nabigo ang kanilang pagtatangka na makamit ang
Party
kalayaan ng kanilang bansa.

Paglaban sa mga mapaniil na patakaran ng mga

Indonesian
Dutch. Naniniwala sila na matitigil ang mga patakaran
Nationalist 1919 Sukarno
na nagpapahirap sa kanilang mga kababayan kung
Party
makakamit ang kalayaan mula sa mga Dtuch.

Ang mga nabanggit na samahan ang nanguna sa pagpapamalas ng nasyonalismong Indonesian.

Kinailangan nilang makipaglaban sa pamamagitan ng paghihimagsik upang makamit ang kalayaan. Maraming
Indones ang namatay dahil na rin sa malakas na puwersa ng mga Dutch. Ganap na nakamit ng mga Indonesian ang
kalayaan dahil sa isang matagumpay na rebolusyon na kanilang inilunsad matapos ang Ikalawang Digmaang
Pandaigdig. Nagpalabas si Sukarno ng dekreto noong Agosto 17, 1945 na nagdedeklara ng kasarinlan ng Indonesia.
Gabay na tanong:

1. Ano ang mga dahilan ng pag-usbong ng nasyonalismo sa Indonesia?

2. Paano ipinamalas ng mga Indones ang damdaming nasyonalismo?

3. Makatarungan ba ang pagkamit ng rebolusyon upang makamit ang kalayaan? Pangatuwiranan.

Umusbong at umunlad ang nasyonalismo noong ika-20 dantaon nang nagsimula ang mga Indones na
humingi ng pagbabago sa mapaniil na papamamalakad ng mga Dutch.

1. Ipinamalas nila ang pagmamahal sa bayan upang wakasan ang pag sasamantal asa kanilang kabuhayan.

2. Malaki rin ang nagawa ng edukasyon sa pag unlad nito sa Indonesia.

3. Nagsimula ang pakikibaka noong 1825 sa pamumuni ni Diponegoro ng Java.

4. Itinatag ni Budi Utomo 1908 Mas Wahidin Sudirohusodo ang isang samahang pangkultural.

5. ang Sarekat Islam 1911 Omar Said Tjoktoaminoto ay itinatag upang isulong ang kabuhayan ng mga
Indones.

Budi Utomo
ang layunin ng samahang ito ay maipakilala sa daigdig ang mayamang kultura ng Java at mabigyang
karapatan sa edukasyong kanluranin ang mga Indones.

Sarekat Islam
ang layunin ns samahang ito ay ang isulong ang kabuhayan ng mga Indones (binigyang-diin din ang
politikal na kalagayan ng Indonesia)

Mas Wahidin Sudirohusodo

sino ang pinuno ng Budi Otomo?

Omar Said Tjokroaminoto

pinuno ng Sarekat Islam

Indonesian Communist Party

ang party na ito ay naghangad ng kalayaan mula sa mga Dutch

Sukarno
pinuno ng Indonesian Nationalist Party

Indonesian Nationalist Party

layunin ng samahang ito ay ang paglaban sa mga mapaniil na patakaran ng mga Dutch

Agosto 17, 1945

kailan nakamit ng Indonesia ang inaasam nilang kalayaan?
Budi Utomo,
(Indonesian: “Noble Endeavour”) the first Indonesian nationalist organization. It was founded on
May 20, 1908, a day now designated by the Indonesian government as the Day of National
Awakening.
Budi Utomo originated through the efforts of Mas Wahidin Sudirohusodo (1852–1917), a
retired Javanese physician who, attempting to elevate the Javanese people through the study of
Western knowledge as well as their own cultural heritage, sought to obtain support for a
scholarship fund for Indonesian students. His efforts were supported by Dutch-educated Javanese
students in Batavia(now Jakarta) and later by Javanese aristocrats and priyayi (elite). They met in
Yogyakarta in 1908 and founded Budi Utomo, which aimed at improving the cultural and economic
status of the Javanese.

Sarekat Islam
(Islamic Union), formerly Islamists Trade Union (Indonesian: Sarekat Dagang Islam), was a
cooperative of Javanese batik traders in the Dutch East Indies and a predecessor of
independent Indonesia. The group was founded by Haji Samanhudi, a dealer of batik, in 1905
in Surakarta[1] or 1912.[2] Sarekat Dagang Islam, or Union of Islamic Traders, had as its goal the
empowerment of local merchants, especially in the batik industry. The establishment of the
organization was inspired by the Jamiat Kheir organization.

The Communist Party of Indonesia

(Indonesian: Partai Komunis Indonesia, PKI) was a communist party in Indonesia that existed
throughout the mid-20th century. It was the largest non-ruling communist party in the world prior to
being eradicated in 1965 and banned in the following year.[1][2]The party counted 2 million
members in the 1955 elections with 16 percent of the national vote and close to 30 percent of the
votes in East Java.[3]The PKI was a legal party made up of unarmed civilians operating openly in
Indonesia’s political system.

The Indonesian National Party

(Indonesian: Partai Nasional Indonesia, PNI) is the name used by several political parties in
Indonesia from 1927 until the present day.
On July 4, 1927, Sukarno, a young engineer at the time, and members of the Algemeene Studie
Club formed a movement called the Indonesian National Association. In May 1928, the name was
changed to the Indonesian National Party. The organization's aim was economic and political
independence for the Indonesian archipelago. This would be achieved by non-cooperation with
the Dutch colonial regime. By the end of 1929, the organization had 10,000 members. This
alarmed the authorities, and Sukarno and seven party leaders were arrested in December 1929.
They were put on trial for being a threat to public order and in September 1930 received
sentences of one to three years - Sukarno received the longest sentence. Without its leader, the
party was paralyzed and dissolved itself in 1931.