Sitwasyong Pangwika ng Pilipinasm

Masusukat ang kultura ng tao sa kadalubhasaan niya sa wika ayon

sa tayog ng kanyang kultura. Subalit ito’y batay sa ipinanday na
edukasyon sa kanya, sa panahon ng kabataan, na kalahok na tradisyon
ng angkan, ng espiritung panrelihiyon, at ng mga paniniwala at
perwisong pinagkalakhan.
Apat na Daluyong ng Panahon ng Kasaysayang Politikal at Kultural ng Lahi:
1. Panahon ng Pagkawatak –watak ( Prehistoriko )

* ang sitwasyon ng wika ay pinaniniwalaan na watak-watak.

2. Ikalawang Daluyong ( Panahon ng Espanyol )

* ang naabot ng edukasyon at kulturang Epanyol ay naging magaling sa wikang Espanyol. Ang
mga hindi na naabot ( Kabukiran at kabundukan )ay nanatiling watak-watak.

* Ginamit ng mga misyonero ang bernakular sa pagtuturo ng relihiyon. Ang pagkawatak-watak

ay nagbigay –daan din sa pag-unlad ng literature ng Ilokano, Kapampangan, Tagalog, Bikol,
Sibuhanon at Hiligaynon.

*Ang marunong ng Espanyol ay nagkaroon ng paghamak sa di-marunong

3. Ikatlong Daluyong – ( Panahon ng mga Amerikano )

* Hinayaan muna ng mga Amerikano na magpatuloy ang Espanyol.

* Nagbukas ng mga paaralan kun saan puro mga Amerikano ang mga nagtuturo.

* Pagkaraan ng 25 taon, ngakaroon ng mga manunulat na Pilipino sa Ingles at ang buong bansa
halos ay Amerikanisado na.

4 Ikaapat na Daluyong – ( Panahon ng Kasalukuyan )

* ipinahayag na ang wikang opisyal sa Pilipinas ay Tagalog noon Hulyo 4, 1946 batay sa Batas
Komonwelt Bilang 570.

* Ang mga aral-Epanyol at aral- Amerikano ay namamayani pa, sapagkat kulang sa gulang ng isang
salinlahi ang kalayaan ng bayan.

*Nagsimula na ang paglinang ng kaunting tatak-Pilipino ng ating mga paaralan.Marahan at banayad pa

ang tatak, waring nahihiya at natatakot. Sapagkat ang mga pagtuturo at ang mga may kapangyarihan ay
karamihang may tatak-banyaga.

MULTILINGGWAL AT MULTIKULTURAL ANG PILIPINAS

- Ang katangiang heograpikal ng Pilipinas ang nagdudulot ng pagkakaiba-iba

ng wika at kultura. Mahigpit na magkaugnay ang wika at kultura kung kaya’t
nasasalamin sa wika ang ano mang katangiang pisikal at kultural ng bansa.
- Bukod sa mg rehiyonal na wika sa Pilipinas, laganap na rin ang paggamit ng
Filipino bilang lingua franca ng bansa
 McFarland Nolasco
2004 2008

Lagpas isang Humigit - kumulang

daang wika sa 170 wika

2000

KAPAMPANGAN CEBUANO ILOCANO WARAY

2.3 MILYON 18.5 MILYON 7.7 MILYON 3.1 MILYON

MAGUINDANAO HILIGAYNON BICOL PANGASINAN

1 MILYON 6.9 MILYON 7.7 MILYON 1.5 MILYON

TAGALOG
21.5 MILYON

LEHITIMONG WIKA SA PILIPINAS

76 % INGLES
SOCIAL Nakakaunawa at nakapagsasalita

WEATHER
75 % INGLES
STATION Nakakapagbasa
(SWS),
2008 75 % INGLES
Nakakapagsulat
 MACARO ( 204 )
BRITISH COUNSIL/ DIREKTOR ng
UNIVERSITY OF OXFORD

WIKANG INGLES

Pinakamakapangyari- Wikang panturo sa

hang wika sa buong iba’t ibang bahagi ng
mundo daigdig

Elitismo Sa Wika
- Ang salitang elitismo ay tumutukoy pamamaraan ng pangunguna
o pamumuno ng isang klase o uri ng pag-iisip, pamumuhay na
nakabase sa kamalayang sosyal, political at pang ekonomiya. Ang
maituturing na “elite” sa lipunan ay ang mga taong namamahala,
may-kaya at mga taong malawak ang kaalaman, praktikal man o
sa teorya lamang. Sila ay nagtataglay ng kapangyarihan at
impluwensiya sa iba pang mga tao.
- Sa larangan ng wika makikita rin ang praktis ng elitismo. Iba’t
ibang wika ang ginagamit ng iba’t ibang klase ng mga tao. Ang
pananalita ng taga siyudad ay maaari ring hni maintindihan ng
taga probinsiya.
- Ang elitismo sa wika ay mapagmasdan din sa iba’t-ibang baitang
ng tao lalo na sa mga propesyon.
- Makikita ang elitismo sa wika sa pamamagitan ng pagdidikta ng
iba’t-ibang uri ng tao ng pamamaraan ng kanilang pananalita sa
natatanging kontekstong ginagamit nila.
- Sa elitismo ng wika napapamalas ang pagdikta ng mga nakakataas
sa mga mas nakabababa ng wikang kailangang tangkilikin, ang
pagdikta ng mas nakararami sa mas kakaunti.
- Ang elitismo sa wika ay nagdudulot ng problema sa pakikisama o
pakikipagrelasyon sa loob at labas ng lipunan. Nakakasagabal ito
sa daloy ng komunikasyon at hindi ito nakakatulong sa pag-iisa o
pagbubuklod ng iba’t ibang uri ng tao.
- Dahil sa pagkakaiba-iba ng wikang ginagamit, nagkakaroon ng
pagkabuo-buo at paggrupo-grupo sa loob ng lipunan.