A GRUPA

Hemijske analize pokazuju da DNK:

b) polinukleotid
d) sastavljena od velikog broja nukleozida povezane fosfodiest vezama
e) sadrzi jednak broj pur i pirimidinskih baza
Osobenost citoplazme je:
b) Osnovnu masu cini hijaloplazma ili citoplazmin matrik
a) Sastoji od citosola i celijskih organela
Fosfodiestersko povezivanje nukleotida u DNK lancu:
c) U pravcu 5' – 3' i katalizuje DNK polimeraza
DNA polimeraza:
c) dodaje nove nukleotide na vec postojeci polinukleotidni lanac
Dvosintetisani lanac DNK ima:
d) na 5' kraju ima kratke segmente RNK velicine oko 10 % ukupne velicine replikovane..
Mikrotubuli su:
b) oblik supljeg cilindra
d) bazicna komponenta citoskeleta
Polimeraza III:
c) transkribuje tRNK i male rRNK ili male RNA.
e) prepisuje razlicite promotor grupe gena sa DNK
Poliribosomi su:
e) povezani ribosomi sa moleukulom iRNK i veza se ostvaruje izmedu fosf. Ostataka iRNK.
Cis aktivnosti regulatornih sekvenci:
c) cis aktivne sekvence su mjesta vezivanja razlicitih regulatornih pojedinacnih gena koji
kontrolisu ekspresiju
Transfer RNK je graden od:
b) od 70-80 nukleotida i ima kruznu strukturu
Struktura nukleosoma ima:
d) omotac sastavljen od 200 pari baza DNK
e) jezgru od oktamera histona koja sadrzi po dvije molekule svake vrste histona
Telomere predstavljaju:
c) imaju ulogu u replikaciji DNK i integritetu hromosoma
d) grade ih snopovi paralelnih hromatinskih vlakana
Drugi stupanj kondenzacije hromatina predstavlja:
d) sabijanje nuklefilamenata u solenoid deblijne 300A i po sest nukl u jednom punom zavoju
Spiralizacija hromosoma je:
c) proces u kome se duzina u odnosu na interfazni hromosom smanjuje 122 puta
Izohromosomi su:
d) rezultat delecije duplikacije i delecije
Poliploidija nastaje:
e) nerazdvajanjem hromosoma u anafazi mioticke ili mejoticke diobe
Mozaicizam predstavlja:
c) postzigotno nerazdvajanje hromosoma u mitozi embrionalnih celija
d) pojava kada se organizam sastoji iz vise tipova
Himerizam predstavlja:
a) kod covjeka postoje dvije vrste himera
c) kada se jedan organizam sastoji iz vise tipova gen razlicitih celija koja potjecu od razlicitih
zigota
Blastula se sastoji od:
d) ima animalni i vegetativni pol
Neurulacija:
b) inducira je horda dorzalis
d) nastaje neuralna cijev
DNA mozemo podijeliti prema rasporedu sekvenci u 3 klase:
a) neponovljivi dijelovi DNA – kod kojih postoji samo 1 kopija sekvence nukleotida u
haploidnom broju hromosoma.To su geni za determinaciju polipeptida-strukturni geni
b) intermedijarna DNA – zauzima 1/4 genoma – ovi dijelovi sadrze sekvence koje imaju
znacajnu funkciju u organizmu.Det razlicite vrste RNK,histone,imunoglobuline,aktin
c) visoko repetitorne sekvecne DNA – javljaju se u vrlo velikom broju kopija u genomu.Nalaze
se u oblasti telomere i centromere
Kako nastaje rRNA i koja je njegova uloga?
- Postoje 4 vrste rNA od koje tri nastaju isjecanjem prekursora, nazvane pre-rRNA transkript,
dok se cetvrta ne obrađuje prostorno u eukariotskim ćelijama i to je zavrsni oblik koji se
transribuje sa odvojenih genoma.Uloga rRNA u sintezi: vezivanje za ribozomalni
protein,strukturna uloga,izgradjuje ribosome,formiranje peptidnih veza izmedju AK u
polipeptidima
Sta je proces postranskripcijska obrada?
- Prije izlaska mRNA iz jedra introni se izrezuju, a egzoni spajaju u kontinuirani kodirajuci
segment. Proces se naziva posttranskripcijska obrada.
Celijska signalizacija se odvija u nekoliko faza:
a) prepoznavanje stimulatora specificnim celijskim receptorima na spoljasnjoj povrsini
plazma membrane
b) prolaz signala kroz plazmalemu do njene citoplazmatske povrsine
c) prenos signala do specificnih efektorskih molekula na unutrasnjoj povrsini plazmaleme ili u
citosolu, cime se pokrece celijski odgovor
d) destrukcija ili inaktivacija signalnih molekula udruzena sa smanjivanjem nivoa
ekstracelularnog stimulusa na kraju celijskog odgovora
Osnovna specificnost profaze I :
a) uzajamno prepoznavanje i prolazno blisko povezivanje hromosoma cijelom duzinom
izuzev podrucja centromere ( homologih majcinih i ocevih hromosoma)
b) medusobna razmjena odgovarajucih segmenata hromatida homologih hromosoma (
crossing over)
Nacini djelovanja mitogena:
a) NGF (faktor rasta neurona) – samo za odreden vrstu neurona
b) PDGF (trombocitni faktor rasta) – za vise tipova celija mezodermalnog porijekla ukljucujuci
vezivno tkivo i glatko misicno tkivo
c) MDGF (faktor rasta makrofaga) – za mezonhimne celije, fibroblaste, endotalne celije i
glatke misicne celije
d) EGF (epidermalni faktor) – celije ektodermalnog porijekla
Objasnite Trisomija 18 ili Edwardsov sindrom.
- Javlja se incidencijom izmedu 1/5000 – 1/7000 zivorodene djece. Najcesce je u pitanju cisti
oblik trisomije 18. Karakteristicna je jaka retardacija u pre i postnatalnom razvoju,
karakteristicni oblik glave i prekrizeni prsti na ruci.
Razvoj tumora se odvija na celijskom nivou kao visestruki proces koji ukljucuje mutacije,
selekciju celija, povecanje kapaciteta proliferacije, prezivljavanje, sirenje i metastaze. Prvi
korak u ovom procesu je inicijacija tumora, sto je rezultat genetske promjene koja vodi u
abnormalnu diobu i umnozavanje jedne celije. Proliferacija jedne celije prerasta u poplaciju
kloniranih-proizvedenih tumorskih celija. Mutacije se prenose na potomstvo unutar
tumorske populacije celija. Ovaj proces je poznat kao klonalna selekcija.
Objasnite onkogene
- To su geni koji uzrokuju karcinom, tj. Geni koji aktiviranjem zapocinju promjenu do tada
zdrave celije. Mogu ih aktivirati mutacije, prelazni hromosomi, virusi itd.
Philadelfija hromosom je prva opisana specificna hromosomska anomalija tumorskih celija.
Ph* nastaje reciprocnom translokaciom izmedu hromosoma 22 i 9 pri cemu dolazi do
aktivacije proto onkogena u leukemicnim celijama. U Burkitt's limfomu je prisutna
translokacija izmedu 8. i 14. hromosoma.
Burkittov limfom je tumor B ćelija.Tumorske ćelije daju antitijela (imunoglobuline) i

imaju karakterističnu translokaciju, koja uključuje hromosom 8 i jedan od 3 hromosoma

koji nose gene za lake ili teške lance antitijela.Burkittov limgom je ne-Hodginov limfom

Dicentricni hromosomi nastaju kao posljedica prekida nakon cega dolazi do preraspodjele
dijelova hromosoma i kao posljedica formiraju se hromosomi sa dvije centromere. Ove
hromosomske aberacije zahvataju kako homologne tako i nehomologne hromosome. Mogu
nastati spontano ili mogu biti indukovane nekim hemijskim reagensima, posebno kada
djeluju u G1 i G2 fazi celijskog ciklusa.
Prema kolicini vitelusa razlikuje se vise tipova jajnih celija:
- oligolecitni tip (sadrzi malu kolicinu vitelusa), mezolecitni (sadrzi umjerenu kolicinu vitelusa)
i polilecitni (sadrzi vecu kolicinu vitelusa).
Prema rasporedu vitelusa u citpolazmi razlikuje se vise tipova jajnih celija:
-homolecitni tip (manja kolicina vitelusa, ravnomjerno rasporeden u citoplazmi), telocitni tip
(sadrzi vitelus na vegetativnom polu celije) i enterolecitni tip (vitelus u centru celije).
Postoje dva centralna puta koji vode celiju u apoptozu: pozitivna indukcija ligamentima koji
se vezuju za receptore smrti na celijskoj membrani i negativna indukcija koja se javlja kao
posljedica gubitka supersonih aktivnosti odnosno odsutstva anti apostatickih faktora. Oba
puta vode aktivaciji cistein proteaze interleucina sto ima za posljedicu kaskadu biohemijskih
reakcija, konacnu smrt celije.

Celije imunoloskog sistema:

a) Limfocit T porijeklom su iz timusa gdje se stvaraju i specijaliziraju za funkcijske sposobnosti
koje su vrlo razlicite. Na osnovu membranskih oznaka CD4 i CD8 svstavamo ih u 2
subpopulacije.
b) Oni limfociti koji nose CD4 molekule pripadaju T pomoćničkim limfocitama i obiljezavamo
ih kao CD4+ celije.
c) U CD8+ celije ubrajamo T citotoksicne limfocite koji su odgovorni za efektorski krak
imunoloske reakcije i zaduzeni za ubijanje stranog tijela
Objasnite osnovne karakteristike mDNK
- mDNK razlikuje se od jedrove DNK, ona nosi specificne mitohondrijeske gene. Sadri 16500
nukleotidnih parova, ima jako malu molekulsku masu. Kruzna je i kodira 2 rRNK, 22 tRNK i 13
proteina angazovanih u transportu elektrona u oksidativnoj fosfolaciji mDNA slicna je
prokariotskoj i ima sposobnost da se replicira nezavisno od replikacije DNA u jedru.
Antitijela (protutijela) su glikoproteini koji se stvaraju nakon kontakta imunoloskog sistema
sa antigenima kojima kada se stvore imaju sposobnost specificnog vezivanja. Antitijela
pripadaju serumskoj frakciji gamoglobulina ili imunoglobulina. Antitijela se u molekularnoj
gradi po morfologiji i funkciji sastoje od dva dijela molekula koja ima oblik slova Y na
krajevima 2 kraka sadrzi ukupno dva fragmenta spospobnih za specificno vezivanje dvaju
molekula antigena. Preostali dio antitijela zovemo Fc fragment, a dobio je ime po
konstantnosti grade (regije) kojom su uvjetovana razlicita bioloska i funkcijska svojstva
antitijela.
Aloreaktivnost je imunoloski odgovor domacina na aloantigene odnosno antigene druge
jedinke unutar iste vrste. Ksenoreaktivnost je odgovor na ksenoantigene koji potjecu od
jedinke druge vrste.
PCR se sastoji iz 3 dijela:
a) denaturacija; b) vezivanje pocetnih oligonukleotida; c) produzavanje lanca
Opisi denaturaciju! – Pri temperaturi od 95 stepeni C dolazi do cijepanja hidrolitickih veza u
dvolancanoj molekulu DNK uzorka koji ispitujemo tako da je u njemu u tom trenutku samo
jednolancana DNK sa kojim ce se spariti pocetni oligonukleotid.
- Sekvenciranje je proces rasporeda specificnih lokacija sekvenci nukleotida u datom
podrucju gena.
- Germinalna genska terapija je pojava gdje genetski se modifikuje gamet i to prije nego sto
se serija germinativnih celija odvoji od celija koje ce da izgrade ostali dio tijela ovako
nacinjene promjene se prenose na sljedece generacije.
- Somatska genska terapija je pojava gdje genetski defekt se ispravlja samo u somaticnim
celijama pacijenta koji je zarazen odredenom bolescu, a geneticka promjena je ogranicena
samo na zivotni vijek lijecenja osobe.