KASAYSAYAN NG

WIKANG FILIPINO
NOONG PANAHON NG
ESPANYOL AT
AMERIKANO
 Noong panahon ng panankop ng mga Espanyol, upang mas maging epektibo ang
pagpapalaganap ng Kristiyanismo, ang mga misyonerong Espanyol ang nag-aral ng
wikang katutubo dahil mas madali itong matutunan ng isang rehiyon kaysa ituro sa
lahat ang Espanyol. Nabatid nila na sa pagpapalaganap ng relihiyon, mas magiging
kapani-paniwala kung mismong banyaga ang magsasalita ng wikang katutubo. Dahil
dito, ang mga prayle ay nagsulat ng mga diksiyonaryo at aklat-panggramatika,
katekismo at mga kumpensyonal para mas mapabilis ang pagkatuto nila sa katutubong
wika.

Naging usapin din ang wikang panturong gagamitin sa mga Pilipino. Iniutos ng
hari na wikang katutubo ang gamitin ngunit ito’y hindi nasunod. Muling inulit ni Haring
Felipe II at iniutos na wikang Espanyol na ang gagamiting panturo sa lahat ng
katutubo. Nagtakda naman si Carlos II ng parusa sa mga hindi susunod dito. Iniutos din
ni Carlos IV na wikang Espanyol na ang gamitin sa mga paaralang itatag sa pamayanan
ng mga Indio.

Mababatid sa parte ng kasaysayang ito na nanganib ang wikang katutubo. Sa

panahong ito, lalong nagkawatak-watak ang mga Filipino. Magtagumapy na nagapi at
nasakop ng mga dayuan ang mga katutubo. Hindi nila itinanim sa isipan ng mga
nasakop na mga Filipino ang kahalagahan ng isang wikang magbibigkis ng kanilang
damdamin.

Pagkatapos ng kolonyalistang Espanyol, dumating ang mga Amerikano. Sa

panahong ito, Ingles ang naging wikang panturo. Ginamit na instrumenton ang
pambansang sistema ng eduskasyon sa pagnanais na maisakatuparan ang mga plano
alinsunod sa mabuting pakikipag-ugnayan.Ang mga sundalo ang kinilalang unang guro
at tagapagturo ng Ingles na kilala sa tawag na Thomasites. Ayon sa kawanihan ng
pambayang paaralan, nararapat na Ingles ang ituro sa pamayanang paaralan dahil
Ingles ang nakikitang pag-asa upang magkaroon ng pambansang pagkakaisa at ito rin
ang wika ng pandadaigdigang pangangalakal. Ito rin ay kaialngang maipalaganap
upang medaling magkaunawaan ang mga Pilipino at Amerikano. Kahit na napakahusay
ang maaaring pagtuturo sa Ingles ay hindi pa rin ito naging wikang panlahat sapagkat
ang mga Pilipino ay kani-kaniyang wikang bernakular na nananatiling ginaganmit sa
tahanan at sa araw-araw.

Mga Sanggunian
Austria, Jeff. https://www.slideshare.net/JeffAustria/kasaysayan-ng-wikang-pambansa-
sa-panahon-ng-kastila-at-rebolusyon

Yambao,Alexie Lorraine, et.al https://www.slideshare.net/RainierAmparado/kasaysayan-

ng-wikang-pambansa-sa-panahon-ng-mga-amerikano
 Napansin ko na sa mga akdang ginawa ng mga Pilipinong ito, ipinahihiwatig nila
ang kahalagahan ng sarili nating wika bilang wikang panlahat at anumang gawin ng
mga dayuhan ay patuloy na mananatili ito sa bansa. Katulad na lang sa sinabi ng may
akda patungkol sa kasaysayan ng wika noong panahon ng Espanyol na an wika ang
siyang nagbibigkis sa mga mamamayang Pilipino. Kung bago pa man dumating ang
mga Espanyol ay watak-watak na tayo, mas lumalala pa ito ng tangkaing burahin nila
ang wikang katutubo natin. Sa akdang patungkol sa kasaysayan ng wika noong
panahon ng mga Amerikano naman, nabanggit ng may akda na kahit Ingles pa ang
ituro sa mga pamayanang paaralan ay hindi nabura ang wikang katutubo natin
sapagkat ito ag madalas na ginagamit sa kanilang tahanan. Ang ating sariling wika ay
hindi lamang wika, ito’y isa ring pundasyon sa ating pagkakakilanlan at ang susi sa
pagkakaunawaan at pagkakaisa nating mga Pilipino.