FHADGK 2 (Good Girl Gone Bad)

You might also like

Download as txt, pdf, or txt
Download as txt, pdf, or txt
You are on page 1of 823

FHADGK 2: Good Girl Gone Bad

//

Forewords:

Good Girl Gone Bad

I am a good girl..

I don't start fights..

I just finish them..

1st Chapter

DK || Sara || Andy || Nof || Kim

"Shut up, Sara. Hindi nga ako makakapunta sa party mo or whatsoever. So cut the
crap, will you?"

"Fine. Dyan ka na sumama sa so called "friends" mo. Sila naman yung tumulong sa'yo
nung iniwan ka ni--"

"Don't you ever dare try to mention his name."

"It's been a year, Dana."

"It's DK. Dana is so dead." I loathe my old name. Everytime na maririnig ko yun, it
brings back memories. Old memories. Memories i want to bury.

"Dana, DK o kung ano man ang tinatawag sa'yo ng mga "friends" mo, what i was trying
to say is move on. It's been a year. No calls, no text, no e-mail. Kinalimutan ka
na niya."

Yeah, right. Kinalimutan ko na nga siya, di ba? Geez. Sino ba ang niloloko ko? How
can i forget that guy. That guy who gives me happiness but constantly brings me
down?

"This is going to nowhere. I better get going, male late ako sa class ko."

1 year, 365 days since he left me. Ni hindi niya ako hinayaang mag explain. Hindi
niya ako tinanong kung totoo ba lahat ng sinabi nung kaibigan niyang "hudas". Paano
ako makakapag move on kung puno ng tanong yung isip ko? Maniniwala kaya siya pag
sinabi kong hindi ko alam yung mga nangyari, na lasing lang ako? O baka iwan pa rin
niya ako para sumama sa babaeng yun. Regret is such a cruel thing.

To: Kimmy Btch, Nof Btch


Cafeteria. Meet u later.

Just so you know, nagshift na ako ng course. From BS Accountancy to BA Fashion


Designing. My old folks weren't disappointed with me or whatever. My mom's a
designer kaya no wonder gusto ko ding maging designer. And in the first place,
hindi ko naman gustong maging accountant, it was ate Dannie's dream, not mine.

I also changed my hairstyle and the way I dress and i must say, i like my self
better.

"Ouch! Watch where-- Oh my god. What a nice way to start my day."

"Sorry, Dana.."

"Don't bother say sorry. Wala ng magagawa eh, what's done is done. The only
consolation you gave me is that hindi tayo nagka anak. Ayokong manakit ng damdamin
ng bata pag sinabi kong si hudas ang tatay niya."

"And don't bother explain your side coz' it wouldn't change a thing. Ang pinaka
magagawa mo na lang ay layuan ako. Nakakapagod ng pumunta sa police station para
humingi ng restraining order."

I already lost count kung ilang beses na akong nagrequest ng TRO. Lagi kasing nali
lift dahil sa tatay niya. Iba na talaga pag madaming connections.

Pumunta na ako sa cafeteria. I will meet my girls there namelyKim Miranda and Nof
Salvador. I'm pretty aware about there reputation. Btches. Most people would call
them, rather us. But little do they know that behind those "btches" are the guys
who broke their heart and made them feel that way.

Sabi ng mom ko, kung ano ang kaibigan ko, ganun din ako. And i solely believe in
that. Like Kim and Nof, someone made me feel like a btch too. We share the same
past kaya alam namin yung pakiramdam ng mawalan. maiwanan. masaktan. Pinakilala
nila ako sa bago kong buhay. Aral sa umaga, bar hopping sa gabi. Not to mention
bullying sa hapon.

Funny to think na galit na galit ako sa babaeng yun pero everytime na tumitingin
ako sa salamin, nakikita ko yung sarili niya sa'kin. Heartless. Pathetic. Whore.
Slut. Btch. Nung umalis yata siya eh nilipat niya lahat ng traits niya sa'kin.

"Btch!" What a nice endearment, right? They call me btch and I don't really care.
What's the point of denying kung alam naman ng lahat ng estudyante dito sa St.
Claire's na i screw someone behind my boyfriend.. rather ex-boyfriend's back?

"So?" Sabi ni Kim with matching taas ng kilay. Tss. I'm the queen btch. No one dare
mess with me. Kung di ko lang 'to tinuturing na kaibigan.

"Republiq tayo? Namimiss ko na yung dj dun eh." Spell hot? Yung dj sa republiq.
Half Filipino, half British= totally my target. I've been messing with him since
last week pero hindi pa rin niya ako pinapansin. Gahd. Sa ganda at sexy kong 'to
hindi pa rin niya ako pinapansin. I wonder kung may mali sa mata niya? Hahaha.

"Sure! Namimiss ko na din si Margarita, si Scotch, si Rhum, si Tequilla at yung mga


hot guys." This is so Kim Miranda. Kung btch ako, siya whore. Galing kasing America
kaya liberated. Minsan nga kinukwentuhan niya kami ni Nof tungkol sa escapades
niya. Geez. Hindi ko maimagine yung mga lumalabas sa bibig niya.

"How 'bout you, Nof? Sama ka mamaya?"


"Pass muna 'ko. I have something to do. Sorry, DK. I'll make it up to you." Here
she goes again. From the outside, she looks cold and distant, pero pag nakilala mo
si Nof, she's fragile. Feeling ko ang sama sama ko pag kasama ko siya. Haha. Hindi
naman kasi siya "btch" katulad ng iniisip ng mga tao sa kanya eh, sadyang mahal
niya lang talaga yung lalaki kaya may nagawa siyang masama. And i couldn't blame
her, love makes someone stupid. I should know.

"You owe me uhm... One day with your credit card." She's filthy rich naman eh. She
wouldn't mind. Haha

"Fine. One day lang ha? Ihahanda ko na yung excuse ko kay Dad. Haha." See? She's
very nice. Actually mabait naman talaga sila eh, hindi lang makita ni Sara. Lagi
niyang sinasabi na bad influence daw sila sa'kin. Pero sa tingin ko it's the other
way around. Ako yata ang nagb- b.i. sa kanila eh. Haha.

"See you around, btches. Uwi na ko sa pad ko. 7 p.m. ha, Kim? 7, hindi 8 o 9?"
Kahit laking U.S., na adopt niya yung Filipino-time trait. Tss.

I went to the parking lot to get my beloved porsche. This is my 2nd baby. Yung una
yung mercedes-benz na hindi ko na ginagamit because of-- whatever. Nagpalit na din
ako ng condo. Well, yan ang advantage pag mayaman ang parents mo, you can get
everything you ask for.

I changed my clothes and oh boy, the party is so on!

Follow me on twitter: @aryesaaaaa || @GoodKisserInc

//

2nd Chapter

Disc Jockey || Fianc�

Bump and Grind

This is life

"Btch, puntahan ko na yung target ko ha? Wish me luck." Then off i go. I didn't
bother wait for her answer coz' hello? Mapapansin pa ba niyang wala ako eh busy
siya sa *ehem* pakikipag "kiss all you want" well, according to her term, dun na
new found boy toy niya.

"Long island tea for a hot DJ." Then i flash my oh-so-famous smile. My god! Isang
malaking temptation sa mga babaeng katulad ko ang mga Half Filipino, half British
na lalaki.

"Thanks?"

"What? Why are you staring at me like that? Is there something wrong with giving
you a drink, darling?" I do call people names.Darling for hot guys. Btch for my
girl friends. And shithead for my fans. Oh well, i can't help it if i'm this
famous.

"You've been hitting on me since-- i don't know, maybe last, last week?" The
British accent. I never knew that accent can be very dangerous. Seducing. Haha

"I'm not hitting on you." Then i went closer and i stare at his blue eyes. "Do you
wear contacts?" Then i traced his jawline, his eyes, his nose.

"Are you seducing me?" Closer and closer and closer.

"No, i'm not. I'm just being friendly." Then i bit my lips. "On the second thought,
yes, i'm seducing you." Then i went for the kill and kissed him straight on the
lips.

Passionate kiss is for boring couples so i French kissed him instead. Well, if
there's such thing as British kiss, i'd gladly do it with him.

"You, Whore!"

"Ouch! My head!" Pakiramdam ko natanggal ang one fourth sa buhok ko. Ano bang
problema ng babaeng 'to?!

I won't go down without a fight so i returned the favor. I pulled her hair and then
slapped her. Hard. I need to put some sense in her small brain.

"What. Is. Your. Problem?!" I calmly said. Ayokong gumawa ng eksena dito but too
late, everybody's watching us in our "live show."

"Slut! How dare you kiss MY fianc�?" Ooh. Kaya naman pala hindi ako pinapansin eh,
may fianc� na pala. But because i hate happy couples, i said something.

"What? Fiance? How could you be his fianc� when in fact, he asked me to be his girl
awhile ago?" A little lie won't hurt, right? Kung mahal niya talaga yung lalaki,
hindi siya maniniwala sa mga sasabihin ko. Relationship needs trust in order to
survive.

"You're lying! You whore, slut, btch, relationship wrecker! Hindi ka ba masaya sa
buhay mo kaya wala kang magawa kundi manira ng buhay ng may buhay? Ano? Iniwan ka
ba ng boyfriend mo kaya gusto mong gumanti sa iba?"

That's it. She went too far. I slapped her so hard that my hand marked red on her
skin. Serves her right. I'm not fond of cat fights but this girl really needs to
learn her lesson.
I pulled her hair too hard that all she could do is shout.

"You, as hole! Stop hitting my hair!"

We stumbled on the floor while killing each other. Gahd, no wonder i'll have
bruises after this nonsense fight.

"Dana, my God!" Sara appeared out of nowhere. Sinundan niya ba ako? How thoughtful
of my bestfriend. Kahit na hindi na kami ganung ka-close, i still consider her as
my ultimate bestfriend. No one could ever take her place in my life.

"Ikaw, babae ka, ano bang problema mo?" Uh-uh. Here comes Sara the nagger. I pity
this woman. Haha.

"You're seriously asking what my problem is?" Then she laughed. Is she mental?

"Wag mo kong English-in ha! Baka gusto mong kasuhan kita ng assault that lead to
grave physicalinjury?" Kailan pa siya naging concern about laws? And may ganun bang
law?

"I'll let this one pass, but i'm telling you, layuan mo ang fiance ko kung ayaw
mong balikan kita!"

Then i smirked, "Ooh, i'm scared! Hahaha."

"Fck you!"

"You have hots for me? Sorry but i don't do girls." Then she dragged her "fiance."
Poor her, ni hindi man lang siya pinagtanggol ng fiance niya. If I were her, i'll
think twice before marrying him.

"Tara na. Hahatid ka na namin ni Dave sa pad mo." Then she dragged me. Why are
peoplenowadays so fond of dragging people?

"Seriously, kaya kong maglakad, Sara. So get your hands off of me." Then she
removed her hands. Aah, i can already feel the bruises. I need to buy long-sleeved
outfits.

"Right. Ano ba ang pumasok sa isip mo at nakipag away ka? Do you really need to
stoop this low to the point na mang-aagaw ka ng fiance ng may fiance?"

"Alam mo, i was about to say thanks for saving me." Then i laughed. "But i won't
bother anymore. Ni hindi mo man lang ako tinanong kung ano yung nangyari. You don't
even trust me. Am i not that trustworthy?"
A tear fell from my eye. I start reminiscing the scenario that happened a year ago.
No one bother hear my explanation, no one cares about my side. It felt like no one
is trusting me. It made me feel worthless.

"I'm sorry. Nag aalala lang naman kasi ako sa'yo. Hindi na kita kilala. Hindi na
ikaw yung Dana na bestfriend ko.."

"Right. Kung hindi mo na ako kilala, why bother help me? Let's just put it this
way, kalimutan mo na lang na magkakilala tayo. Wala namang nangyayari eh, lagi lang
tayong nag aaway. I think we're better-off as stranger to one another."

"'Yan ba ang gusto mo?" I nodded. "Well then, thanks for being my friend. It's fun
while it lasted." Then she hugged me. "Good bye, Dana."

I don't know but the moment she left, i started crying..

Follow me on twitter: @aryesaaaaa || @GoodKisserInc

//

3rd Chapter

"I shouldn't have done that!"

Here I am, alone. Again. I'm used to being alone since the day he left me. True
enough, lagi akong binibisita ni Sara dati to check if i'm still breathing or not
pero now, i feel forsaken. Masakit mawalan ng lalaki, pero mas masakit mawalan ng
kaibigan..

You'll never know the importance of someone not until you know how it feels like
not having him at all in your life. Too cliche but fckn' true. Ngayon lang nagsi
sink in sa'kin yung ginawa ko kagabi. Too late para sabihin kong, "joke lang, wag
mong seryosohin." I'm not Dana, well, i used to be her. Carefree and innocent. I'm
now DK and i can't afford to take back everything i said and say sorry. Pride na
lang ang natitira sa'kin. They already stole my dignity and virginity, i can't
afford to lose my pride. Not now.

Nof Btch calling..

"Hey. Where are you?"

"I'll ditch. Not feeling well." My eyes are puffy and my voice is hoarse, now tell
me, should i go to school and let people see me like this?

"But i'm afarid that you can't. The class cards will be distributed later and you
should go here check it out." Fudge. How could I forget about that?

"Can't you just like get it for me? I'm not really feeling well today, btch."

"It's mandatory that the owner should be the one to get the card, remember?" Stupid
rules. Now i have to go to that school. Life sucks.
"Fine. I'll be there. Wait for me, aright?" Then I threw my clothes on. Since then,
i've been wearing my birthday suite when i'm sleeping. So, nobody should ever see
me while i'm asleep. Well, if you know what I mean. Haha

After 30 mins., i finally arrive. As i get out of my car, as usual, students are
staring at me. Don't they know that staring is rude? Well, staring at me won't make
them pretty. At all.

"At long last, the queen btch is here." Sarcastic, huh?

"Don't act as if i made you wait for thousands of years, btch."

"Well, whatever to both of you. We better doze off, y'know?"

After that, we went and get our class cards. And lucky me, i got an average of
1.75. Not bad, huh?

"What's your grade, Kim Miranda?" I'm pretty sure she failed this semester. Again.
Haha. She's always flunking her class. No wonder she'll fail.

"Fine. Go and brag about your grades, Ms. Dean's Lister." Bitter? Haha. "Before i
forgot, what's with your puffy eyes and hoarse voice? Don't tell me something
happened last night?" Uh-oh. Do i really need to answer that question? Of course. I
won't give them the chance to conclude that i cried the whole night.

"I was up all night and i was talking to--" To whom? Think. Think.

"To?" I was about to answer but Jamie appeared.

"Look who's here. Jamie Henares, my little girl."

"What do you want from me, DK?!" If you're asking who she is, well, she's one of my
favorite girls.

"I don't want anything from you, sweetheart. I just want to say i'll miss you.
Summer vacation is finally on. If you miss me or anything, i'm just a text away,
aright?"

"I won't miss you. Ever." Pretty much like her sister, huh?

"Aah, my little Jamie's being a rebel."

"Seriously, why do you hate me this much? I've done nothing to you!" You've done
nothing but you're sister ruined my life!

"Wanna know why?" I went closer to her and grab her face

"Ouch! Let go of my face, you skunk!" I laughed. They're really siblings, they like
to call me names.

"I hate you because you are her sister. Simple as that." I hate her. I hate her
guts. I hate her family. I hate everything about her!

"But i'm not her! She'd done nothing with you! And you already ruined my life! Rick
broke up with me. You ruined my image. Nobody dares talk to me. And my parents hate
me. All because of you! Now, aren't you contented?" I never thought she memorize
all of the things i've done to her. Smart kid.

"Well, i'm contented. For now. See you next sem, little Jamie. Ate DK will miss
you. Take care, aright?" Then i kissed her forehead and let her go.

"When will you ever get tired of harrassing her?" Nof is kind-hearted. And i'm
stone-hearted. Well, whatever.

"Don't ever get tired, btch! Making fun of her and humiliating her is pure fun! Her
reaction is priceless!" Yeah, right. Her teary-eyed face everytime we play pranks
on her is really priceless. Haha.

"Aren't you concerned about her? She might get psychological trauma because of
us.."

"Well, as far as i'm concerned, she's still alive and kicking. Nothing's wrong with
her so let's drop this topic and i think i should go."

"Yeah. Bye. See you around." Then i went to my mother. She told me that she's going
to discuss something with me. Wonder what's that all about?

Follow me on twitter: @aryesaaaaa || @GoodKisserInc

//

4th Chapter

"Mom, what's with the fuss?" I asked her with my face talking like i'm-fckin'-
bored.

"Drop the tone, honey. I'm your mom, remember?" Yeah, right. She's my mom for all I
care.

"You are my mom. Did i ever forget that?"

"It feels like your not my baby Dana when you're speaking like that. You know, your
tone and accent's kind of btchy?" I rolled my eyes at her. Is she really my mom?
She's freakin' weird.

"Fine. I'll refrain from speaking in my btchy tone. Happy?" Then she nodded and
smiled a big smile. When i say big, it is. She's crazy, man.

"Before i forgot, may i see your class card, honey?" I immediately give my class
card. With a grade of 1.75, i shouldn't be ashamed, right? Haha. I know i'm
conceited. It can't be helped.

"What's the verdict? Do i get to have DSLR? New car? iPad? Or what? A trip to
Europe would do." I said that with a big smile on my face. I worked hard for it, i
deserve a prize. Haha.

"Nah, you don't need any of those material things. I'm giving you something more
essential.."

"Spill it, mom. I don't like surprises."


"You'll be working here for summer. Isn't that wonderful?" She said what? Me?
Working? Here? Summer?

"You're joking, right? You can't be serious!" How about beach? And partying all
night? Summer fling? Hot guys? This can't be happening!

"I'm dead serious, honey. You're a Fashion Designing student, afterall. You should
be happy that i'm giving you the chance to have a taste of how it's like to be a
designer." I know that but.. my summer flings..

"Can't you just get someone except me to work here for summer?" Say yes! I'm still
hoping with my fingers crossed behind me.

"The answer is no. You will be working here whether you like it or not and my
decision is final. Now, go to Margo and she'll be briefing you about what you will
do starting tomorrow." The next thing i knew, she's gone and i'm here and talking
to Margo about my "summer job." Lucky me, right?

"...... Any questions or what?" I just smiled because honestly, i wasn't paying
attention to whatever she's saying.

"None. I should go."

Then i went to Kim's place. This is my worst day. I never had the chance to
experience summer...

"Hey! Missed us?"

"Shut up, btch. Why are you here, Nof?" Kim's here, well, obviously because this is
her house. I'm here because i hate my mom. So, why is Nof here?

"Shouldn't I be here? I'm just visiting her, duh? You, whacha doin' here?" Did i
ever tell you that Nof has this weird alter ego? Haha. One minute, she's soo kind,
the other minute, she's annoying the hell out of you. Weird friends? I know.

"Visiting her, too. Duh?"

"Whatever, DK. You never visit me unless you are annoyed. Care to share?" They know
me too well. Well, whatever.

"I'm having a summer job. I know, it sucks, right?" I'm doing a mental counting. At
the count of five, Kim will start to laugh and tease me.

Five

Four

Three

Two

One

"Hahaha! Boo-hoo. Condolence. Condolence to you summer flings. Haha!" See? She is
really my friend.

"Yeah. Go on and tease me, you whore."

"Cheer-up, summer job's not that bad." See? Now she's Noffie nice.
"As if."

"Where will you be working?"

"At my mom's."

"See? It's not as bad as you think. Makakapag bonding kayo ng mom mo.." Then her
face went gloomy. Her mom died when she was 7 or 8 kaya siya nagkaron ng weird
alter ego. Well, that's only my opinion.

"Wait, your mom's company will be releasing summer catalog or fashion show or
whatever, right?" What's new about that Wedding catalog for June, Christmas for
December and the list goes on..

"So what?"

"Duh? Summer catalog or fashion show means you get to work with hottest studs in
town because they will be modelling or doing a photoshoot for your mom's creation!
Nakakainggit." How come i never realize that? Stupid me.

"I never thought you actually can think!"

"I hate you!"

"See? Told you it's not as bad as you think." Again, she's right.

"Fine."

After that, we watched pretty little liars and drool over Ezra Fitz. Man, if my
Professor's as hot as him? I don't mind dropping out. Haha.

Then we finally called it a night by going home. Summer fling with hot models? Not
bad.

Follow me on twitter: @aryesaaaaa || @GoodKisserInc

//

5th Chapter

"Dana, get your butt up. We've got loads of work to do!" Is she really my mother?
She's killing me, for goodness' sake! I've been working for 8 hours straight with
no break.

"Nagugutom na ko.." There, I finally said it. I'm no robot. I get tired and
exhausted and not to mention HUNGRY!

"But we got a deadline to meet. We will release our summer collection next week and
our magazine next, next week. We can't afford to take a break." There she goes
again. Workaholic.

"With all due respect, Mrs. President of Ferrer's House of Fashion, i suggest that
we all take a break. A 15 mins. break wouldn't hurt, right? Come on, we're all
tired and hungry. And after that, we can continue our work." My mom's got no
favoritism. She doesn't give me special treatment. How was that? I'm her daughter..
Goodness!

"Fine. 15 mins. only then go back here." Then everybody went outside to eat. Well,
they must thank me for saving their butts. Haha.

"Dana, wait."

"What? The time is running. I should go, you know?"

"I'm sorry if i'm being hard on you. I just want to be fair to everybody."

"Yeah, right. Professionalism. I get it." I'm not mad, okay? I'm just hungreeey.

Then i went to the nearest resto and eat. And after being loaded, i went back to
our "head quarters."

We worked for 5 hours straight until we finally packed up. I was arranging my
stuffs when my mother or should i say boss called me.

"Dana, you're not yet going." I was like what the heck? I need to sleep.

"Whaat? Are you crazy? I need to go home and take a bath and change my clothes and
sleep!" I'm getting hysterical. I know. But, can you blame me?

"We have a problem with the magazine.."

"So? I'm no photographer and i'm not a model so i can't help you. So, can i go home
now?" Sheez. Why is she being hard on me?

"I know, i know. You know Ariza Domingo?" I nodded. She's insert name here's crush.
Boohoo. I'm boycotting all her products. Haha. "She's supposedly the model of our
clothing line but sadly, she's sick.."

"So? Anong paki ko?" We're not even close. Tss.

"The photographer saw you and he thinks that you can replace Ariza.." Me?
Replacement? I never dreamt of being second best. I'm DK Ferrer.

"I'm rejecting your proposal. Can i go now?"

"Can you think about it, anak?" She's using reverse-psycology on me. She called me
anak!

"As much as i want to, but i can't. I love my life and i have no intentions of
entering the crazy world of modelling. I like being low-profiled." Seriously, who
on earth would love being followed by annoying paparazzi and creepy stalkers?

As we we're discussing our little problem, Mr. Sy approached us and informed me


about the benefits that i will get if i grab this opportunity. As if? I'm already
rich. I don't need money.

"Ms. Ferrer, this photo shoot costs P3Million pesos. You will just smile and strike
a pose and ta-dah, instant money." Not enough. As i've said, I'm already rich.
Money can't buy me. Teehee. "You will be famous and get to mingle with high-
profiled people including the hottest bachelors in town." What-the? Is he trying to
bribe me with hot bachelors? Haha. But not enough. "Not only here but also in Asia,
Europe, America...."
America..

America..

America..

He's there. The guy who hurt me. The guy that I love. Is there a chance that he
will see me in magazines if I do this photo shoot and realize that he still loves
me and he misses me and he will go back to me and say sorry for hurting me? Even
0.05%?

I don't know why, I don't know how. But i just found myself doing the photoshoot..

Follow me on twitter: @aryesaaaaa || @GoodKisserInc

//

6th Chapter

"Mom! You didn't tell me that i'm going to work with that British guy! I should've
said no if i knew this!" Remember the guy at the club? The one with a war freak
fiance? The hell on earth. He's a model and i am going to work with him.

"So what? What's the problem with Josh? He's good-looking and professional..."

"But i don't want to work with him!" I cut her off. I'm not being self centered
brat or whatever, okay? I just don't want to work with him. I feel creepy. Not to
mention guilty.

"You will work with him whether you like it or not and it's final! Just go to Margo
and have your make up. Come on."

I can't just leave here, I signed a contract, for goodness' sake! I don't wanna be
sued for bridging a contract. That would be stupid. I quote, "A nineteen year old
lady, sued by her very own mother for being unprofessional." Sounds real good,
right?

"Ms. Ferrer, the shoot will begin in five minutes.." Okay, here it is. I need to
put on my best smile.

I stare at the mirror and said, "You should see this, Cy. You should see that i'm
doing good on my own. You should see that i'm better now. You should regret what
you did. You should!"

I was walking when suddenly, somebody pinned me on the wall.

"What the heck! What is your problem?!"

"You owe me bigtime. You ruined my engagement." He said that with his mouth on my
neck. Ok-ay. My knees are wobbling. This guy is scaring me.

"What do you want?" Money? What?


"I'll tell you someday. For now, let's get working." Then he flashed his deadly
glare.

My God! What have i gotten myself into? I should have never flirted with him..

"Smile. Good. Good." Smile here. Smile there. Smile everywhere. Being a model isn't
pure fun. "Now Josh come closer and put your arms around her waist." Then he placed
his arm around my waist. We're so close. I can feel the heat of his body. Darn it.
"Now Dana, look straight into Josh's eyes." He sayin' what? "Come on, just look at
his eyes.." Fine. Inhale. Exhale. I can do this. "Look at him with love. Imagine
that you're in love with him.." As he was instructing me, i'm imagining that i'm
staring at his eyes. That he's with me. I know it's crazy but he's the only guy i
could think of when the word love is being mentioned..

*click*

"Now, for the finale, let's have a kiss from you two."

"What? Kiss? What are we doing? This is a summer collection as far as i can
remember. What does a kiss have to do with this, Mr. Sy?!" Ok-ay. I know that it's
pure blessing that i get to be kissed by this gorgeous creature but then again, i
feel creepy all over my body. It's a bit scary.

"The theme of this photo shoot is Summer Love, Dana. And what's with the fuss? It's
just a kiss. Is it your first kiss?" Now he's changing the topic. I was the first
to complain. My goodness!

"Of course not!"

"Yeah. We already shared a kiss before, right, darling?" Does he need to brag to
everyone that he already kissed me?

"So what? A kiss is just a kiss until you do it with the one that you love." After
that, i pulled him and kissed him. And after i heared the camera shots. I pushed
him. "And obviously, i don't love you." I saw him smirked and then i left.

I went straight to my unit and sleep till morn.

I woke up after my 18 hours sleep. No wonder i feel energetic today. So i'm going
shopping. Tralala.

I tried calling Nof because i will get her c-card. She owe me that naman eh. But
with my bad luck these past few days, her phone can't be reached. Then i tried
calling my mom, but then again, her phone is off, too. What's with my luck? Darn
it.

So i went to FHF *Ferrer's House of Fashion* with a heavy heart. Hahaha. Natatamad
kasi ako eh, plus naaalala ko yung kiss namin ni Josh . Grabe lang.

"Margo, where's mom?" I asked her. I stared at her face. She's pretty but she looks
so tired. My mom. Her boss? No wonder.

"She's inside, Ms. Dana." She's too polite and i like her, so i smiled at her. "You
look so tired, why don't you take a day-off?" Don't get me wrong. I'm still a btch.
She just look awful.

"I can't.. I need to work for my family. Mababawas sa sweldo ko pag umabsent ako.
Wag na lang.." Okay. That's it. I went inside and talked to my mom.
"Mom! I demand that Margo should have a day-off or else----- i'll kick your ass!"
What the heck? Hahaha.

"Kick my ass? The hell, Dana. She can't. We have loads of work to do."

"Lagi naman eh. Mukha na siyang zombie, can't you see? Pag namatay yun, magbabayad
ka pa sa pamilya niya kasi na overworked sya. Ikaw din..." I'm pushing my luck. Say
yes. Say yes.

"Fine. I'll agree to your proposal.." I'm so matalino talaga. I always get what i
want. That's me. DK Ferrer.

"But you need to replace her today.."

"You say what?"

"I said you need to replace her. Nabibingi ka na ba?"

"But---" I went here to ask for her credit card.. My shopping.. Dress. Heels.
Kyaaaaa~

"No buts. Just take it or leave it." Now i believe that she's really my mom. Like
mother like daughter pala talaga.

"Fine. You're a manipulative mom! No wonder you're a business woman."

"I'm proud that i am. Now go and tell Margo your good news. And start working, baby
girl." Then she smiled.

And when i'm about to leave..

"I'm so proud of you, anak." And that line made my day.

Follow me on twitter: @aryesaaaaa || @GoodKisserInc

//

7th Chapter

"The hell, mom! This is the 100th page that i've been encoding, for God's love!" I
irritatingly said. My hands, specifically my fingers, are fckin' tired. Imagine
yourself typing those goddamned reports in size 8, Arial. You could seriously
consider suicide as an option.

"Just drop the ranting and continue your work, dear. It will do no better. Trust
me, you don't want to see me pissed-off." She hissed. She's really a pain in my
ass. Really.

"Trust me too, mom, you won't want to see me cursing you."

"Yeah?"

"I'm dead serious. I do what i say."


"Trust me, you don't want to live your life without cars, credit card, condo
unit..." There she goes again.. "I hate you! Blackmailer!"

"Whatever. By the way, you'll be doing Josh's make up. He'll be having a photo
shoot later. Break a leg!" Then she ran-off. I was left there. Shocked. With my
mouth open. Slowly processing what my mom said. After 10 secs. i muttered, "What
the heck?!"Is Margo some kind of super woman? Encoder and make up artist in one?!

45 mins. later ~

"Don't move, will you?" This Josh guy is bringing out the beast in me! I'm doing
his make up and he keeps on moving. The heck.

"Stop dancing!" He's banging his head and murmuring some strange words. "Can you
freeze for a moment? Just let me finish what i'm doing?" But then again, i got no
response. Good. Just good.

I puched his face

"What is your problem?!" Ikaw! Ikaw ang problema ko! I badly want to shout it out
but i don't want to catch attention so i just breath in and out and tell him, "Just
freeze. 10 mins. Okay?"

Thank heaven, he followed what i said. Magpapa misa na ba ako? Haha. Kidding.

After 20. mins, luckily, i finished his make up without using brutal ways. "You're
done. Just go. Shoo away." And i shooed him away. You know? Just like when you're
shooing dogs away? Get my point? Oh well, nevermind.

"You're not yet done, babe.." And a sly smile formed on his oh-so-kissable lips.

"W- what are you doing?! Why are you taking off your clothes?"I'm stammering. The
heck. It's not my first time to see a guy naked. But there's something about him
that makes me nervous..

"Why? You need to put foundation or oil or whatever you call that in my abs. Don't
be a coward. I know how much you want to touch my abs. Go ahead. They don't bite."
Oh my God! Just oh my God!

"Ang kapal ng mukha mo!" Srsly. I mean it. He's reaching my boiling point. I'm used
to bullying people but not the other way around. He? Bullying me? Fck this
situation.

"What did you said?"

"Hindi ka nga pala nakakaintindi ng tagalog. Mabuti naman."He seemed clueless so


i'll take this opportunity to speak out."Gwapo ka eh. Gwapong gwapo. May abs ka.
Oo. Gusto kong hawakan. Pero tangna, ang yabang mo. Sarap mong patayin. Alam mo
yun? Pasalamat ka may British accent ka!" It feels good. Saying what's on my mind.

"I know i'm that handsome. No need to remind me. I told you, you can touch them if
you want, i won't budge. And i'm only 22, too young to be killed. Hahaha. And yes,
i attract many girls with my accent. Kudos with that" My mouth hanged open. He- he
can understand tagalog?! "You understand what i said?" Oh my goodness. This can't
be happening. Mother earth, swallow me now! Now!
"I don't speak tagalog but i can understand tagalog. Better luck next time. I don't
speak French, Nihonggo etc. Maybe try cursing me in that languages." He winked. "By
the way, see you on Thursday, babe." Then he left.

Oh God. What's with my luck?

Follow me on twitter: @aryesaaaaa || @GoodKisserInc

//

8th Chapter

Today is Thursday. My most awaited day of the week, or should i say dreaded?

I quote, "See you on Thursday, babe. Tss." Shoot. Josh is the primary reason why I
hate this day. Ugh!

I got up and stare at the mirror, "I'm pretty, sexy and hot. But why is that i'm
not good enough for him?" Again, i cried. I breakdown everytime i remember the
night Andy took my virginity.

I once read in a book that if your boyfriend loves you, virginity should never be
an issue. But with what i've been through? I must say that virginity is indeed a
big issue.

Life is not a fairytale, it's a reality. The veracity of life that there are people
who will love you and there are those who will hate you. It's up to you if you'll
let them meddle with your affairs.

I took a bath and dressed up. Margo informed me that there will be a victory party
later at Area06, Dave's Club. If i saw Sara there, what would i do? Sheez. Should I
say, "Saraaa! Kyaaa~ I missed you!" How i wish i could say that..

Time: 9 p.m.
Place: Area06

On word to describe the party: WILD

People dancing, getting wasted, making out. A typical scene in a club.

"Hey. babe." He kissed me. Smack though. "I've been waiting for you. What took you
so long?"

I pushed him, "Back off. You're already drunk. I won't talk to you until you're
sober." I walked past him but he pulled me. "No, i'm not. Come, drink with me,
babe." He dragged me. Again.

"Two Hard. One for me, and one for this hot lady." Then he winked. Ugh. Is he
leading me on? Well, obviously, it's a yes!"Cheers! For the successful release of
the magazine!"

He finished his glass but mine is still full. "Having a change of heart? Not a
party girl anymore? Come on, don't be a kill joy."

"If i finish this glass, would you stop talking, kissing, harrassing and bullying
me? In short, would you leave me alone?!" He giggled. "Yes, my babe. But in one
condition." I waited for his response. I was thinking of a kiss or anything similar
to that. He's a perv afterall.

"Mix this with your drink." He showed me a tablet. "Are you doing drugs?" I asked
him. "Of course not. It's not a drug, it's herbal." To shut him up, i did what he
asked me to do.

"That's my girl. Stay there, i'll be back after a while." He left.

Minutes passed, my vision became blurry, the world started swirling, i felt hot. I
removed my cardigan. I went down and dance with some unknown guys. I let them touch
me. I don't really care.

"Dana." Someone called me.

"Dana, si Dave 'to."

"Oh, Dave! What a small world, isn't it?"

"Dude, kunin ko na. Kaibigan ko 'to. Lasing eh." Then he dragged me. "What's with
dragging me? I can walk." Then i started walking. Kailan pa naging zigzag ang daan?
I asked myself.

"Come on, let me help you. Lasing ka na. Tss. Bakit ba kasi umalis si Cyriel eh,
tignan mo nangyari sa'yo. Ang bitter mo kasi.."

I pushed him.

"I'm not bitter, in fact, i'm better. Don't dare mention his name. I don't like
hearing loser's name."

"In denial. Dito ka lang ha? Tatawagin ko lang si Sara.." He's about to go but i
pulled his shirt. "Don't leave me.." I went near him and caressed his face. "You
know what? Between the three of you, you're the only one i didn't get the chance to
kiss. Kung wala si Sara, ano kaya ang nangyari?" He avoided my gaze and removed my
hands. "Dana, lasing ka na eh.."

"No, i'm not." I placed his arms in my waist. "How about you, hindi mo ba naiisip
kung paano ako humalik?" I traced his jawline. Now i know why Sara is in-love with
this guy.

"No need to answer, i'll show you how." Then i kissed him. I kissed him
passionately but he's not responding so i stopped. I'm about to speak when i heard
someone say..

"Oh my God!"

I saw someone, particularly a girl, crying. I can't see her face clearly, so i
can't recognize her.

"Sara! It's not what it looked like!"

Sa-sara? Sht.

Slap. She slapped Dave. Great. Just great. Another relationship ruined by none
other than DK Ferrer.

"I thought you were through playing with your games. Hindi pa pala.."

"You were wrong, i didn't---"

"Sara!" I muttered. She faced me. She's angry. I can feel it. "It's not what you
think it is.."

"Yeah? Why should i believe in you? Do i even know you?" Shoot. That hurts. "Are we
close? As far as i'm concerned, we don't know each other. So don't talk as if you
know me, relationship-wrecker!" Okay. That's it. She hit a nerve.

"You know what? Don't talk to me as if you know me. You have no fcking idea what
the sht i've been through." I took a step forward. I'm crying. Fck this.
"Relationship-wrecker? Oh my God. Should i thank you for giving me a title? That's
so nice of you. Clap-clap." I wiped my tears. I took another step and leaned
forward and whispered in her ears, "Pasalamat ka naging kaibigan mo ko, nakakilala
ka ng mayamang boyfriend. Kung hindi, malamang kasama ka pa din ng ex mo sa
kangkungan. Mga pulubi." Serves her right. She crossed the line.

I went out and lit a cigarrete. I only smoke at times like this.

"Mind if i join you?" Josh sat beside me. "You, skunk. You drugged me!" Then he
giggled again. "I told you, it's herbal." I punched his arm. "Fine. I drugged you.
But it's only mild. I don't know you're a baby." Then he laughed.

"I just had a fight with my bestfriend. Well, technically my ex-bestfriend. All
thanks to you." Sarcastic tone inserted.

"That's fine. You don't need that btch. All you need is me.."

"Yeah. Whatever."

"It's still early. Let's drink?" He stood up and motioned me to follow him. "I'll
pass. I don't want to go in there. Bad vibes." I don't want to see Sara's face.
Ugh! I hate her!

"Let's go to another club then. Come on, it's still early. It's only 11 p.m."

"Fine." Then i went inside his car and drove to another bar. Goodness. This will be
a long night.

Follow me on twitter: @aryesaaaaa || @GoodKisserInc

//

9th Chapter

"Underground night club?" I read the signage on the door.

"Are you kidding me? You're bringing me in there? That place is illegal!" I know
i'm a btch but not to the point that i'm doing illegal things. My criminal record
is clean, at least i can be proud of that.
"Ssh. Shut up. The real fun is in there." He dragged me in. The place is wild. Much
wilder than Area06, i must say. "What can you say?" He smirked at me.

"Wanna hear my opinion?" He nodded. "I think you're sick. You're seriously freaking
me out. First, you're doing drugs. Now, you're bringing me in some illegal places.
What's for next? You're touring me in your hide-out?"

Now he's laughing real hard. "Sorry for laughing. I can't help it. Your assumptions
are fcking funny." Then he laughed again. Fine. I'm overreacting. Can you blame me?
Of course not! "Shut up or i'll leave you?!" I'm serious. I hate the feeling of
being laughed at. Am i a clown? The heck.

"Fine. I'm sorry. I'll stop." Then he hold my hand. I raised a brow."Hands-off." I
said. "No malice involved. If you don't want trouble, just shut your mouth and let
me hold your hand, okay?"

I stopped talking. Maybe he's right. This place is troublesome. The people are
doing drugs. The others are doing sex. Right, sex in a pub.

"Tada! My private room." We entered a private room on the second floor. The room
was dark and spacy and with bed! "A bed? Are you bringing prostitutes in here?"
Then he laughed. Again. Tell me, is my question that funny? "I really love how your
imagination works. It's wild. And i like it." Then he kissed me. What's new with
that?

We're kissing when his hand started slipping inside my dress,"Josh, stop!"

"What? Stop spoiling the fun." Then he kissed me again. His hand is in my bra,
unhooking it. "I said stop!" There. He stopped. Thanks God.

"What again? Don't act as if you're an innocent Virgin Dana. You'll love what we'll
do. I swear." Then he motioned to kiss me but i slapped him.

"You know what? Yes. I am no longer a virgin but i do consider sex as a sacred
thing. Now, if you want to get laid, go and call a prostitute. Suite yourself, a
hole." I stood up but he stopped me.

"Fine. No sex. Drinking session only. Happy?"

Then we started drinking. Unlike before, my alcohol tolerance is not as low as


before. I can drink five bottles and i'm still normal. I think that's the effect of
having bars as your second home. You get immuned.

"Now, for the real fun.." He took his coat and showed me a small bottle. "What's
that?"

"It's herbal." Herbal yourself. I'm not stupid. "Shut up. What kind of drug?"

"I forgot. But it's mild though. Want some?" For the sake of Sara's harsh words,
"Yeah, sure."

Then we started drinking. I lost count. While drinking, we kissed. That's normal. I
think. I mean, what's wrong with kissing? I can kiss whoever i want. It's not like
i'm doing sex with them. Like i told Josh before, 'A kiss is just a kiss until you
do it with the one that you love.' So, no malice involve.

"I wanna go home." I said. I need to go home, i don't want to sleep in here. "Just
sleep here. I can't drive. I'm drunk." He said with his eyes closed.
"Fine. I'll go home alone." I stood up and got my things. I'm kinda dizzy but i
really don't want to sleep here. You'll know what i mean when you see this place.

I went out, i can't drive so i'm waiting for a cab. I was about to go to a nearbly
bench but my head is spinning badly. Then i passed out

Follow me on twitter: @aryesaaaaa || @GoodKisserInc

//

10th Chapter

"Where am i?" The first question i muttered the moment i opened my eyes. I tried to
sit down but i can't. What's the matter with me?

"Don't try to stand, Dana." I tried to sit again but, "Aargh!" He tried to help me
but, "Don't you fckin' dare touch me!"

"Sorry, i was just trying to help you."

"I don't need you. Ano ba kasi ang ginagawa mo dito? Planning to rape me again?
This time in a hospital? Great. Just fcking great, Andrei Guzman." I smirked at
him. I'm trying to sound cool but truly, my head is aching. It's killing me.

"I never did rape you, Dana. Kung makikinig ka lang sana sa paliwanag ko.."

"Shut up." I stopped him. I'm tired of hearing explanations and i'm tired of
forgiving those people who hurt me. I realized that people don't deserve second
chances. What's the point of forgiving if there's a second chance and then they'll
do the same thing again and the cycle continues. That's pure hypocrisy.

"Go out, will you?" He's just staring at me so i tried to stand to open the door
for him. "Aaargh! Fck it! My arms!"

He helped me stand up because i fell on the floor, "Let go of me, jerk!"

"Kahit ngayon lang, kalimutan mo muna yung pride mo. Aminin mo sa sarili mo na
kailangan mo ng tulong, hindi mo kaya ng nag iisa.."

"Pride na lang natira sa'kin. Kinuha mo na yung dignidad ko, pati ba naman pride?
Ganun ka na ba ka selfish, ha?!"

"Hindi ko naman kinuha yung dignidad mo. Ilang beses ko ba uulitin? Ilang beses ba
ako hihingi ng tawad bago mo ako patawarin? Ilang beses ba ako mag eexplain bago mo
ako pakinggan? Sabihin mo kasi sawang sawa na ako sa pagsigaw mo sa'kin.
Nahihirapan na ako tuwing pinapaalis mo ako. At nasasaktan ako kasi alam kong ako
yung dahilan kung bakit ka nagkakaganyan.." Then a tear fell from his eyes then
followed by another and another. The next thing i know, he's crying.

I just stare at him and let him cry. I don't know. I can't move. I feel nothing. I-
i can't explain myself.

"Andy? Why are you crying?" My mom entered and she saw him crying and me staring at
him. Great. Now, i'm the villain in my own story. Just great.
"Nothing, auntie. I just remembered something. I better go." She kissed mom on the
cheeks then he went outside.

"Now, what happened?" She's serious.

"I slapped him. Contented? Now tell me, why the fck am i here?"

"I can't believe it. What have you done to my daughter?" She cried. "Shut the
drama, mom. I won't buy it. Why am i here?"

"First, you collapsed on the roadside and broke your arm and luckily, Andy helped
you. Ganun ka ba magpasalamat? Sasampalin mo siya?"

"What? I collapsed? Why? When?"

"Drug overdose, it's been three days since you collapsed. Alam kong may problema ka
simula nung nagbreak kaso ni Cyriel, pinabayaan kita pero hindi ko naman alam na
aabot ka sa ganito.."

"Drugs?"

"Drugs. Ecstasy. Overdose. It could've killed you!"

Drugs? I'm doing drugs? Since when?

Josh! Oh my God! He drugged me!

"Tell me, who are you doing drugs with?"

"I-i don't know.." Why the heck am i protecting that maniac?

"Tell the truth or i'll send you to a rehab?! I'm dead serious!"

"Then send me. I don't care. My life is a mess."

"You're grounded. No car, condo, atm, credit card, no everything!"

"Why don't you just kill me? That would be better, you know?"

"I don't believe it! You'll stay in our house or help me God, i'll disown you!"

So, it's official. Dana Kathryn Ferrer is broke. No money, no car, no lover, no
friends. Lucky me, right?

Follow me on twitter: @aryesaaaaa || @GoodKisserInc

//

11th Chapter

"Mom! Kinuha niyo na yung phone ko, pati ba naman telephone?!" I protested. I was
trying to dial Kim's number and invite them to come over our house since i am
grounded and God knows, this silence is killing me!
"What? Cold treatment? How long will it last, huh? I've been here for 1 week, mom!
One fcking week with no one to talk to. Do you have any idea how hard it is?" I'd
seriously go insane if this set up continue.

"Do you have the least idea how hard it is for me to know that my only daughter is
doing drugs? To know that she's troubled and that she didn't think of me as an
option to help her? Do you know, Dana? It's killing me!"

"You don't know anything. Don't speak as if you're concerned. All you cared about
is your business. And dad? He's not around. He's always not around. All work and no
play makes your daughter a bad girl. Remember that, MOM." She's speechless. She
cried. Again. Then walked out. I don't know. Everytime i speak, someone cries. Am
i that heartless? Is being honest a crime? I was just trying to explain myself, but
everytime i do, someone is getting hurt. Maybe lying is a better option.

3 days later

I was at the kitchen, pigging out for lasagna. I want it eat it badly. I'm starving
for foods lately. I don't know, maybe eating is my only consolation here in our
house. No internet, no phone, no television. Eating is my only way of surviving.

"Yaya! Where are you?" I was looking for my yaya because i'm going to ask her to
bake lasagna for me. I'm really pigging out, and i've been gaining weight. Damn it.

"Dana, anak, may bisita ka." Yaya told me. I immediately went outside. Hearing that
i have a visitor feels so good to my ears. For the first time, someone came over.
Alleluia for that.

As i go to our living room, "What the hell are you doing here?" I raised a brow.

"Is that the proper way to greet your friend, Dana?" Mom scolded me as if i am some
six year old girl. Old school.

"That's fine, auntie. Okay lang po." He said. Tss. Paawa effect.

"No, Andrei. Sumosobra na yang bata na yan eh. Hindi na marunong gumalang."

"Marunong akong gumalang, sa mga taong kagalang galang nga lang. And you don't
belong to my list.. And neither are you."I glared at Andy.

"The same goes. You, too, already lost my trust. Including my respect." She told me
as if i care? Truth be told, your mother is the first villain in your dream life. I
should know.

"I'll be going, Andrei. Talk to that lady. Try to put some sense in her crooked
mind."

"Sige po, auntie." Then she went away.

"Come with me." I stood up and led him to my room. I opened the door, "Come in and
let's get this started."

I went near him and kissed him. I kissed him like the way he want it, slow but
fierce. I placed his arms on my waist while mine were on his neck. Then i slipped
my hand inside his shirt and started pulling it, signalling him to take it off.
But he didn't, so i did it myself. I kissed his cheeks, down to his neck, down to
his collar bone while i took his shirt off.

We kissed harder. Hard enough that the next thing i know, I was on top of him,
cathing my breath.

I gape at his eyes and started removing my shirt but, "What do you think are you
doing?" He asked. "Getting naked?" I sarcastically told him while unhooking my bra.
"Stop it!" He shouted. "What? This is what you want, right? Sex. I'm giving it to
you. Just quit playing games with me after this."

"This is not what i want, Dana. Sex is sex. And i don't want it."

"What is it that you want then?"

"You. I want you because i love you."

"Oh shut up, i'm allergic to lies."

"I-i better get going. I'll just come over tomorrow." He stood up and covered me
with blanket. "Don't do that again, alright? I respect you." He kissed me on my
forehead. "By the way, i brought lasagna. I just thought you don't want baked mac.
I placed it on the table. See you tomorrow."

Tell me, should i feel guilty?

Follow me on twitter: @aryesaaaaa || @GoodKisserInc

//

12th Chapter

"Why are you here AGAIN?!" I asked for the nth time. For the past 4 days, he's
here. Visiting me. Bringin foods. Yada yada. Who do he think he is? My suitor? Oh
please!

"Just visiting you. I heard that you're bored in here so i asked auntie if i could
bring you outside, on my expense.." What the, what the, what the? He did that?

"You did what?!" Ok-ay. He got me.

"I told her if i she could let you go outside even for a day.. with me."

"You know what? Your plan is great, minus the fact that you'll be my chaperone."
I'm not mean. You guys always think that i'm mean, heartless, ruthless etc. But you
know what? When you get to experience all the things i've gone through? You'll know
why the heck i'm acting like this.

"Fine. Then stay here. I'll go." He stood up.

"Fine. I'll go out with you, bastard." Then i rolled my eyes.

"Then it's a date. Our very first date." Did i hear it right? Our very first date?

"You said what?"

"I said that this will be our very first date, Dana. I didn't get the chance to ask
you out before so i'm doing this now."

The heck? I can't believe that this is happening. Andrei Guzman, the guy that i
loathe, will be my first date? Jarred never asked me out on a date. That jerk.
Andy, well, he admitted that he didn't date me before. And *insert his name here*,
well, we went to an amusement park before because it's my birthday but never said
that it's a date. So, technically speaking, Andy will be my first date? Oh God!
This can't be happening!

"So? What's the verdict? We'll go or you'll stay?"

"Shut up, will you? Can't you see that i'm thinking?"

If i'll say yes, that'll make this guy happy. And i don't want that. But if i say
no, this day will be another fcking boring day. And i hate it.

"Fine. I'll go with you but it's not a date."

"Then stay here. I'm asking you out on a date."

"What's the matter with you? Why suddenly ask me out? Are you insane?"

"Your the first girl that i asked out on a date.. Just please say yes.."

"Liar. I'm not the first."

"But you are."

"No, i'm not."

"Yes, you are."

"Lynne?"

"We never went out for a real date. I was just 15 that time."

"Sure. Continue lying, i'll listen." Then i smiled. You know? Just smile when you
don't want to listen.

"But i'm not lying."

Smile. Smile. My beautiful smile.

"Fine. You're not the first girl that asked out on a date. That's what you want to
hear, right? Now, go out with me, will you?"

"Sure. The pleasure is all YOURS."

Then he drove and we hit the mall. Srsly, a mall? Oh my God! I missed going here.

"This is a first. Thanks for bringing me here. I missed hanging here." He gave me
something. "What's this?"

"My credit card. Just go and shop, i'll be waiting here."

"Are you serious? I might reach your credit limit, you know?"

"Sky's the limit. That card is unlimited. Thank my dad for that."
"Well then, i'll better get going. See you after an hour or two."

So i shopped till i dropped. You know this feeling? It's heaven. The person who
said that money can't buy happiness doesn't know the pleasure of shopping.

I bought dresses, tops, shorts, pairs of shoes, bags, accessories, name it, i
bought it. Woo. This is what i call life. No problem, just pleasure. I even bought
Galaxy Tab. Hahaha. I think i spent a hundred thousand. We'll see how his father
will react.

"Grabe, buhay pa ba yung card ko?"

"Yes, i think. Hindi pa naman siya nagme melt." Then i smiled.

"Thanks to my dad, i made you smile."

"Tama na nga pambobola mo. San na ba tayo pupunta?"

"Uuwi na."

"Okay."

"Joke lang. May pupuntahan pa tayo."

"Tatawa na ba ko?"

"Joke ba yun?"

"Whatever." *insert rolling eyes here*

"Pikon naman nito. Tara na nga."

Then he drove this time to a hotel. What are we doing in a hotel? Magche check in
kami? Oh please. Hindi pa rin siya nagbabago..

"What? Bakit ganyan kang makatingin?"

"I thought you already changed. Hindi pa pala.."

"Bakit ba? Ano na naman ang ginawa ko?"

"Bakit mo ako dinala sa hotel na 'to?"

Then he burst into laughter. As in burst. Kulang na lang magpagulong gulong siya sa
sahig para makatawa.

"What? Ano bang nakakatawa sa sinabi ko?"

"Sorry. Kasi naman, ang dumi dumi ng isip mo. Hindi naman tayo magche check in eh,
may pupuntahan lang tayo. Tss. Nasosobrahan ka na yata sa panonood ng porn movies
eh."

"How dare you! Hindi ako nanonood ng porn. Wag mo akong itulad sa'yo."

"Okay, sabi mo eh. Tara na nga."

"Sino ba ang pupuntahan natin? Bakit kailangan sa five star hotel pa?"

"Parents ko.."
"Ano?!"

Follow me on twitter: @aryesaaaaa || @GoodKisserInc

//

13th Chapter

"Are you nuts? Ipapakilala mo ako sa parents mo? You've got to be kidding, Guzman."

"Do i look like i'm kidding? They are curious. Lagi akong wala sa bahay, tinatanong
nila kung ba ako nagpupunta."

"Then tell them that you're going somewhere, anywhere but not on my house!" He's
insane! Oh God! Help me.

"I told you, i already quit on lying. Why are you scared, by the way? It's not as
if they'll eat you alive." Then he chuckled. Now i know the feeling of meeting your
future parents-in-law. Not that i'm saying that they'll be my future folks. It's
creepy. No joke.

"Shut up. I don't want to go there. You should kill me first."

"Well then, you gave me no choice." Then he went near and carry me. You know? The
bridal-style? Eep. This is humiliating!

"Let go of me, a hole! I'm not going in there! Aaagh!" But he didn't listen to me.
I swear, you'll pay for this.

"Shut up, nakakahiya ka oh. Pinagtitinginan na tayo."

"The hell i care? I don't even know them."

"Then shut up for me. Baka isipin nila rapist ang anak ng may ari ng hotel na 'to.
Tss. That'll be a big news."

He's what? Oh God. Bakit ang yayaman nila? I feel--- broke?

"Ikaw na. Self-centered, egoistic brat!"

"I'm not a brat. Ikaw lang naman ang pinagsabihan ko. Ang ingay mo kasi."

"Whatever. Kung alam ko lang, binili ko sana lahat ng nakita ko kanina." Yeah. If i
just knew.. I should've bought that diamond necklace i saw. What a pity.

"There's always a next time, don't worry. Behave. Malapit na tayo." Then he stopped
in front of a first class restaurant. I'm not a fan of fancy restos. I prefer
fastfoods. Ang tagal kasi ng fine dining, samantalang sa fastfoods, mabilis na,
mura pa. Talk about being practical.

"You must be Dana? The girl our son is wooing?" My eyes went like this---- O.O

"Ma!"
"Oh, see? Louie must really like you. He's blushing.." Ok-aay. I'm lost. Since when
did he start wooing me? Tell me!

"Shut up. Ma, Pa, this is Dana, my----"

"Friend! Yes. He is my friend. He must be fooling when he told you that he's
courting me. You know? Andy is a silly guy. He loves fooling around...."

"Is that so?"

"Yes, madame.."

"Sayang naman. You two look good together. Am i right, darling?"

"You're right. What's your full name, iha?" A man who looks really like Andy asked
me. As in. I'm pretty sure Andy will look like this when he turns 40 or so.

"Dana Kathryn Ferrer, sir."

"You're too formal. Just call me tito Alberto."

"Sounds good. Let's order." Then they asked me what i want to eat, i just told them
that i'll have whatever they have for me. Hoo. This is awkward.

"By the way, paano kayo nagkakilala ni Louie?" This is hard. Paano ko sasabihin na
nakilala ko ang anak nila dahil iniwan ako ng boyfriend ko dahil hindi ako marunong
humalik? I'm sure they will kick me out of this hotel in no time.

"Schoolmates. Right, Dana?"

"Yeah. Right. We met at St. Claire's."

"Then you must be from a good family. St. Claire's is an exclusive school. What's
the business of your family, iha?"

"My dad is the businessman while my mom is a fashion designer.."

"What line?"

"Ferrer's House of Fashion, madame."

"Oh. That's why your last name sounds familiar. I'm a fan of your mother's
collection, tell her that. And please do call me tita Louisa."

"I would love to tell her that, tita Louisa." Then i smiled. His folks are nice.

"Do you know Lynne, iha?"

"Mom!" Andy shouted. As usual, he's sensitive whenever Lynne is being mentioned. I
guess he never really moved on.

"What? I'm just asking. Nothing's wrong with that, am in right?"

"Of course, tita." Then i looked at Andy. "I know Lynne. Andy loves telling stories
about her. And from what i've noticed, he's still in love with her. Right, Andy?"
But he didn't answer, he turned pale.

"Enough with Lynne. She's already at peace. Let's not talk about her."
"We better go. Baka hinahanap na si Dana sa kanila." Then he pulled me.

"Bye, tito and tita. Hope to see you soon."

"See you soon, iha." Then we go.

"Anong problema mo? Nag eenjoy pa ako dun eh." Silence. He didn't answer me.
"Bakit? Natameme ka na naman. Nabanggit na naman kasi si Lynne. Tss." Then he did
the unexpected. He kissed me.

Seconds. Minutes. I really don't know. All i know is my heart went wild. Is it love
or is it lust? Again, i really don't know.

"I love you, okay?" Then i pulled him and kissed him again. I have no idea. Right
now, i just want to kiss him..

"Don't take this wrong. I just love kissing you. No more, no less.."Then we kissed
again. And again. And again. Mindless of the people staring at us.

Follow me on twitter: @aryesaaaaa || @GoodKisserInc

//

14th Chapter

"Birthday ni Dave. Wanna come?" Andy asked me. Like duh? I'm not yet insane to come
with him. I perfectly understand that i'm not invited. Unwanted. Simple as that.

"Wanna die?"

"Why? Para namang wala kayong pinagsamahan ni Dave."

"Don't act as if you don't know anything. He hates me. Sara hates me. They hate me.
Yet you still want me to come? Do you hate me, too?" Everybody hates me. Even my
mother does. I'm one heck of a lucky girl, right?

"They don't hate you. You're already forgiven, if that's why you don't want to
come." How come? The last time i checked, they abhor me. "You don't believe me?" I
nodded. "Sht. Ang tigas talaga ng ulo mo. Pumunta ka na kasi. Once a year lang
magbirthday yung tao, hindi ka pa pupunta. Matitiis ba ng konsensya mo 'yun?"

"My conscience was burned months ago. Sorry to say."

"I'm counting one to five. Start dressing up or i'll be the one stripping off your
clothes?" He said what? Pervert! Maniac!

"Five"

"You can't be serious." He smirked.

"Four"

"Sht."
"Two"

"What the fck? Where's number three?!"

"One"

O-kay. Breathe. What should i do? Should i call 911? There's a perv beside me, for
God's sake!

"Stop right there." I gulped. Sht. I'm feeling nuts. "I'm serious, Andy." I can
feel it, he's fcking serious. With that thought, my face went pale.

I closed my eyes and waited for the next event. I started counting inside my head.
One. Two. Three. Four. Five. I slowly peeked and saw Andy staring at me. His eyes
look sad?

"Why?!"

"Haay. Mission failed. Akala mo gagawin ko talaga?" I nodded. "I told you, i
already changed.. I changed for you.." Then he smiled. You know? The so called
painful smile. "Hindi ka pa rin nagtitiwala. I respect you." Then he sighed. "Pero
hindi pa rin ako susuko. I need to earn your trust. Even if it takes a lifetime. I
will. For you." Then he went near me and kissed my forehead."I'm just a text away
if ever you change your mind."

Processing...

Processing...

I ran immediately towards Andy and said, "Available pa ba ang offer mo?" I said
that with a big smile on my face. Sht. This is weird.

"Alam mo? Para kang kanta ni Katy Perry?"

"Like what? Ang layo ng sagot mo sa tanong ko. Tss."

Bigla siyang nag ehem-ehem, "Kasi naman, 'You change your mind, like a girl changes
clothes." He sang. Fck. Super natawa ako. Teary eyed na ako sa katatawa.

"Don't ever do that again. I might think that you're gay! Hahaha!"

Honestly speaking, i miss this. I miss him. I miss the old me. I miss us.

//

15th Chapter

Should i wear a dress? Or tee and pants? Or short shorts? Or skirt? O r what?

Fck it! I don't know what to wear. I'm considering things, y'know? If i wear sexy
outfits, Sara might think that i'm seducing Dave, which is very incest! I never
ever dreamt of being in a romantic relationship with him. It's -- ew. Point
taken,Dave is a nice guy, handsome, owns a thick wallet (with thousands of cash),
and everything you would love about a guy, but then again, I only see him as my
older brother. No more, no less. So it was really stupid of me that i kissed him.
The memory disgusts me big time.

"Fifteen minutes have already passed yet you are still undecided?" He sighed.
"Girls will always be girls."

"Shut up, Andy. I'm concentrating!" Then i examine my closet again, finding a
perfect dress for Dave's birthday party. "Oh sht. Ano'ng klaseng party nga pala
yun?"

He scratched his head, "Grabe, hanap ka ng hanap ng isusuot mo, hindi mo pala alam
kung anong klaseng party 'yun."

"Is it my fault that you didn't inform me?" Roll eyes here. "Oo na, oo na. Ako na
may kasalanan."

"So, what is it?"

"Kahit ano isuot mo, hindi naman formal yun. Besides, kahit ano naman isuot mo,
maganda ka pa rin."

"Bola mo mukha mo."

"Buti alam mo." The nerve!

"Layas nga! Magbibihis na ako. Shoo!" Then he laughed, "Ang pikon mo talaga." Then
he dozed off.

I came up with a simple dress. Knee length, no cleavage shown. I'm so conservative,
well, just for this night.

"So how do i look?" I turned around.

"You look the same." Fine. I'm a bit disappointed. Just a bit, alright? Fine. I am
really disappointed. I'm just a girl who wants to hear compliments once in a while.
Is saying, "You're lovely. Or you are stunning etc." that hard?

I frowned. I frowned. I frowned. I'm disappointed, in case you don't know!

"You still look the same.. Beautiful as ever."

He caught me. "Ang cute mo talaga." He said while pinching my cheek. "Ano ba!
Masisira yung make up ko!"

"Ayaw mo nun? Natural blush on na kasi mapula na yung pisngi mo?" Sarcastic.
Bwiset!

"Fck you!"

"Ang bastos mo!"

"Aaargh! Don't talk to me!" He's pissing me! "As you wished."Then he acted like
he's zipping his mouth."

We went to his car and drove to the venue. Still, he's not talking.

Silence

Silence
Silence

"This silence is killing me! Just please say something!"

"Something.."

"Bakit ba ang pilosopo mo?!" He then stopped the car and parked.

"I'm just doing what you said. You said shut up, i shut up. You said say something,
i said something. Now, what the hell is you're problem?!"

"My problem is---" He kissed me. With one kiss and everything went blurry. In my
world, it's just me and him. Me and him and this kiss that we're sharing. This
bittersweet story that we had. My dark past and his broken promises.. With just a
kiss, my world collided.

"I'm sorry." He said after we kissed. "I didn't mean to kiss you.."

"Just don't say sorry for kissing me. It sucks." Actually, i hurts. Hearing someone
say he's sorry for doing something that makes your heart thump wild is just crazy.
It fcking hurts.

He then nodded and we proceeded to the venue.

The venue's not as wild as i magined it to be. It's chic? Just like gathering of
friends. Y'know? Drinking beers while sharing the story of your life. That kind of
setting.

"Ayun pala si birthday boy. Tara!" Then he pulled me. Sht. Kinakabahan ako. Alam mo
yung feeling na kakausapin ka ng crush mo? Ganun yun pakiramdam. So old school.

"Tumanda ka na naman, pare." Then nag high five sila. "Ulol. Tatanda ka din." Then
they laughed. "Dana, long time no see."Then he smiled and hugged me and i didn't
hugged him back because i saw a set of familiar eyes watching us..

"Sara!" Andy called her. Nararamdaman kong pinagpapawisan ako. Cold sweat forming
on my forehead. Kinakabahan talaga ako.

For like 10 seconds, i was just staring at her. Waiting for her to slap me or
humiliate me here. I mean, i know i deserve it. At least i know. But then i was
shocked that insted of slapping me, she pulled me in a hug and whispered, "Na miss
kita."

Hindi ko alam pero naiyak talaga ako. Alam ko naman sa sarili ko na masakit yung
mga nasabi ko sa kanya. Pero kahit ganun, pinatawad niya pa din ako.

"Wag ka ngang umiyak. Birthday kaya 'to, hindi lamay." Then we burst into laughter.
Gahd! How i miss them!

We went to the nearest couch and ordered punch. No liquor for me. We just talked
about things. Nabalitaan pala nila yung pagd drug overdose ko, and Andy told them
the reason why i kissed Dave.

"Aaminin ko, sobrang nainis ako nung nakita kong hinalikan mo si Dave. Gusto kitang
sabunutan." Then she laughed. "But nung nalaman ko yung tungkol sa ginawa sa'yo
nung Josh na yun? Sa kanya ko gustong ibuhos yung frustrations ko sa'yo at sa prof
kong nagbigay ng singko sakin." Then nagtawanan ulit kami. Kwentuhan magdamag.
Catching up with each one's life. Parang wala din akong namiss.
"So, see you around?"

"Definitely." I answered with a smile. We will definitely hang out soon.

16th Chapter

"Can i ask you a question?"

"Nagtatanong ka na di ba?" I rolled my eyes. We're here in our house. As usual.


Nothing's changed. Hello? I'm still grounded.

"Meron ka siguro no? Kanina mo pa ko sinusungitan eh." Yeah, right. Ikaw ba naman
ang ma stranded kasama ang isang lalaking nagngangalang Andy Guzman sa bahay mo,
tignan ko lang kung hindi ka ma PMS.

"Shut up. What do you care about my monthly cycle?"

"Nagtatanong lang naman. May good news pa naman ako sa'yo." That rings a bell. I
love good news. I really need good vibes. With all the issues in my life? It's a
miracle i still have my sanity intact.

"Spill."

"Naah. Pilitin mo muna ko."

"Then don't. I won't buy your pa cute effect. You're overrated."

"Hindi naman kasi ako nagpapa cute. Nac cute-an ka lang talaga sa'kin. Ang lakas
talaga ng charm ko." Then he make this weird pogi sign. Grabe. Who do he hang out
with lately? He has this weird things going on. Last time, he sang a line from Hot
n' Cold, now he's doing this pogi sign. What's for next?

"Fine. You're cute. Pang aso lang naman kasi ang cute eh. Suite yourself. Sobrang
cute mo, Andy. Ang cute cute mo. Hari ka ng ka cute-an. Walang tatalo sa pagka cute
mo." I said that while pinching his cheek. I'm just returning the favor. He pinched
my cheeks yesterday!

"Hindi ka nakaka appreciate ng beauty."

"I do. Sobrang naa appreciate ko ang God-given beauty ko."

"Conceited."

"Naah. I'm just being honest."

"Whatever."

"Wala ka lang kasing masabi. Loser ka talaga."

"Loser nga ako.. Talunan ako basta ikaw ang pag uusapan. Ang lakas mo sa'kin eh.
Hahaha."

"Kakaiba ka din eh noh? Ikaw lang ang tumatawa sa jokes mo. Tss."
"Kill joy ka kasi. Ayaw mo pang tumawa, bahala ka, sa iba lalabas yan." Then he
rolled his eyes. The heck! Ako lang ang pwedeng gumanyan dito!

"The door is wide open. You can go now," i told him while smiling. Truth be told,
konti na lang masusura na ko talaga.

"Lifted na."

"Lifted ang alin?"

"Hindi ka na grounded.."

"Ano naman---- Ano?! Totoo ba yung sinasabi mo? No joke? I'm a free man again?" No
exageration, i'm happeey!

"Yeah. Yeah. Pasalamat ka mahal kita, kahit hindi mo ako pinilit---" I cut whatever
he's saying because i jumped unto him and whispered, "You have no idea how happy i
am.." And i did the unexpected, i kissed him. No hatred involved, just pure
happiness.

xXx

"Let's party!" We're here at Area19, Quezon Ave. Gahd, i missed my night life. It's
been what? A month since i last partied?

"Tama na nga yan, nakakailang shot ka na ah.."

"Shut up, Andy. I can manage myself. You know what? Go there and find a girl. Flirt
and have sex. And have fun while i'm enjoying myself." He's being a kill joy. I'm
just celebrating my freedom, right?

"Fine. I'll go and have sex. Suite yourself."

xXx

Andy's Point of View

Badtrip talaga si Dana pag nalalasing, kung anu ano lumalabas sa bibig. Hindi ko
malaman kung seryoso ba o nagloloko lang. Ang labo!

"Scotch, please." Nung iniinom ko na yung order ko, napansin kong may babae pala sa
tabi ko. Grabe, lahat na ba ng babae ngayon lasinggera?

"Isa pa nga!" Sabi niya sa bartender

"Kanina pa po kayo umiinom, baka hindi na po kayo makauwi, ma'am."

"Shut up and give me my order, stupid guy!" Nagkamot lang ng ulo yung bartender
tsaka umalis. Kinausap ko naman yung babae, "You shouldn't have done that. Tao din
yun. He deserve to be respected, you know?"

"Ano bang alam mo?"

"Madami."

"Get a life, mister."

"You should, too. Don't waste your self. Ang ganda mo pa naman." She's pretty, pero
mas maganda pa din si Dana syempre. Fair skinned, rosy cheeks, slim, may dimples. A
hot drunkard.

"Thanks."

"I'm Andy, by the way. You are?"

"Jamie Henares."

"Jamie Henares. Your name sounds familiar. Ano nga pala problema mo? Why go to
place like this?" Tinanong ko, mukhang bata pa siya eh. 17?

"May nagpadala sa'kin ng video ng boyfriend ko na may ginagawang milagro. Ang


galing noh? Ang saya saya ng buhay. Cheers!" Ininom niya yung beer niya. Bottoms
up. Expert na yata to eh.

"Baka naman dati pa 'yun. Alam mo na, bago pa kayo magkakilala. Kayo kasing mga
babae nagc conclude agad, hindi man lang kayo nagtatanong."

"I've seen it with my two naked eyes. He's unfaithful! And worse, bestfriend ko pa
yung napili niyang isabay sa'kin. Ang saya ng buhay ko talaga. Unfaithful
boyfriend, Whore best friend, Btch bully, Broken family, ano pa ba?"

"Think positive, wag kang aayaw." Sabay ngiti at inom ng scotch. Ang gulo nga
talaga ng buhay niya. Wala akong magagawa kundi makinig sa problema niya.

"Jamie.." Biglang napalingon si Jamie, hindi na ko lumingon. Hindi naman ako yung
tinatawag eh. Hehe

"What do you need?"

"What are you doing here? And when did you start drinking?"

"You don't care." Sabay talikod. Eto na ba yung boyfriend niya na loko loko?"

"I care because i am your boyfriend."

"Break na tayo."

"What?! You can't be serious, Jamie."

"But i am serious. In fact, i already have a new boyfriend. Andy, meet Tim, my a
hole ex. Tim, meet Andy, my boyfriend." Ano daw?

xXx

Dana's Point of View

Where the hell is that guy? There he is, flirting with-- Jamie? What the fck?

"....Tim, meet Andy, my boyfriend." I dropped my bottle of beer.

"Dana, i can explain---" I didn't let him redeem himself. For what? To play with my
feelings again? To let him tell me that he loves me when in fact, he belongs to
someone else. And to make it worse, he is Jamie's boyfriend! Lagi na lang inaagaw
ng magkapatid na yun lahat sa'kin.

I immediately went out of the bar and find a cab but luckily, walang dumadaan.

"Dana, wait!" Papalapit na si Andy so without thinking, i cross the road-- then
somebody pulled me and all went black.

Follow me on twitter: @aryesaaaaa || @GoodKisserInc

//

17th Chapter

"You'll wake up soon, won't you?" I stared at Andy's sleeping face.

He has a wound on the side of his head..

A bruise on his left cheek..

His left hand is swollen..

All because of me..

Sino ba naman ako para protektahan niya?

Sino ba naman ako para mahalin niya ng sobra-sobra?

"Dana.." My thought was interrupted by Dave, "Why?"

"Uhm--" He said while pointing something using his lips.

"Huh?"

"Siya oh. Kilala mo o baka kilala ni Andy? Hindi ko siya kilala eh.."

I turned and saw, "Jamie?" Hindi niya yata ako narinig dahil pumunta siya agad kay
Andy. "Ano'ng nangyari kay Andy?" she asked Dave, "Hit and run."

Then she turned her eyes on me, "Jinx. Wala kang ibang alam gawin kundi manakit ng
ibang tao."

"Shut the fck up, Henares. You don't know anything."

"I know something. That you are nothing but a trashy person."

"Girls, wag na kayong mag away, gising na si Andy." Lumingon kami, true enough,
Andy's finally awake. "Puntahan ko lang sila Sara at Tita." Then he went out.

I was about to approach Andy pero naunahan ako ni Jamie. Tell me, ngayon lang naman
sila nagkakilala ni Andy, pero kung maka react siya, as if she know him very well.

"Andy? How are you? May masakit ba?"

"Sino ka? Nasan ako?" Andy asked.

"Ako si Jamie, at nandito ka sa ospital dahil naaksidente ka.."

"What? Kailan? Bakit wala akong maalala?" Sunod-sunod na tanong ni Andy. Gusto kong
lapitan si Andy pero hindi ko magawa. Somehow, nakokonsensya talaga ako. Ako naman
talaga. Ako ang may kasalanan. I'm the one to blame..

"Kaano-ano kita? Bakit hindi kita kilala?" I was about to say hindi talaga sila
magkakilala ni Jamie pero--

"I'm your girlfriend, Andy. Can't you remember? Jamie Henares? Your girlfriend?"

She said what?!

"Ano'ng sabi mo? Kailan pa?" I asked her. "Last night, remember? You were there
when i asked him to be my boyfriend, right?"

"You, btch! Ang kapal ng mukha mo!" Then we started yelling. We curse. We scream.

But..

"Aaaaah!" Andy started yelling as if he's in pain. I immediately called the doctor.

Minutes after..

"How was my son, doc?" Tita asked, "He's fine. Good thing walang nadamage na organ
sa kanya. Just some cuts and minor fracture."

"Thank God. Salamat, doc." And when the doctor left, pinuntahan nila si Andy.
Asking questions like this and that. Andun lang ako sa tabi, tahimik lang. Guilty
kasi ako..

After nila makausap si Andy, he said something that surprised me..

"Ma, sino siya?"

Follow me on twitter: @aryesaaaaa || @GoodKisserInc

//

18th Chapter

"You've got to be kidding me, Andy." I told him. Of all people,bakit ako pa ang
nakalimutan niya?

"Dave, kindly call the doctor para malaman natin kung ano ang nangyari.." then
nilapitan ako ni Tita, "Stop crying hija, everything will be fine.."

Then the doctor came. He examined Andy, then he said, "Maybe he's suffering from
Post-traumatic amnesia."

"But why, doc? I thought minor cuts and injuries lang ang nakuha ni Andy.."

"Pwede din kasing nabagok ang ulo niya. Afterall, car accident ang kinasangkutan
niya. Anything could happen. But then, Post-traumatic amnesia is transient,
meaning, sooner or later, maaalala niya ulit ang mga nakalimutan niya."

"Kailan ang sooner or later na yun?" I finally said. Kailan nga ba?

"Only God knows.. But for the mean time, spend some time with him, then maybe,
mapabilis ang recovery niya ng memories niyo.."

Puro maybe..
Maybe..

Maybe..

Walang kasiguraduhang maybe..

"Cheer up." Sara said then she hugged me, "Maaalala ka ni Andy. Trust him, aright?
Alam mo namang patay na patay sa'yo yun eh.." Then i laughed. Tama. Kailangan kong
magtiwala kay Andy. Alam kong mahal niya ako..

"But may problema ako.."

"I know. Best friends tayo, remember?" Then i hugged her again,"Bakit ba ang malas
ng mga taong Henares ang last name sa buhay mo? Nung una si Ynna, ngayon naman si
Jamie. Tell me, may kapatid pa ba sila?" Then i laughed. Kahit kailan talaga,
napapatawa ako ni Sara.

"Baka nga may kapatid sila. Wala na silang maaagaw sakin, na kay Ynna na si Cy, kay
Jamie, si Andy. Baka si Dave naman ang puntiryahin ng Henares the Third na yun.
Kabahan ka naaaa."

"Subukan lang nila. Subukan talaga nila." Sinasabi niya yun habang nakasingkit yung
mata niya tapos ki-nrumple niya yung fist niya. Grabee, if i were Henares the
Third, i'll think thrice bago ko sulutin si Dave, possessive 'tong bestfriend ko
eh. Hahaha.

"Buti naman natatawa ka na. Pag pumangit ka lalo kang hindi maaalala ni Andy."

"Lol. As if naman. Kahit pumangit ako, mas maganda pa din ako sa Jamie na yan.
Mukhang anemic. Sobrang puti."

"Ang bitter? Ganyan yung type ni Andy di ba? Mga mestizang bangus? Kabahan ka na
talaga.."

"Shoopee na nga. Umuwi ka na. Ako nang bahala dito."

"Ingatan mo si Andy sa bangus na yun. Hahaha."

"Ihawin ko pa yun eh."

"Gaga. Siya, alis na kami ni Dave. Bye." Then umalis na sila Sara at Dave. Kami na
lang ni Tita, Tito, Jamie at Andy ang nasa room.

"What's your name, hija?" Tita asked Jamie, "Jamie Henares po.." She said timidly.
I smirked. Akala mo kung sinong mabait na tupa.

"Dana and Jamie, it would be better kung umuwi na kayong dalawa. It's been a very
long day. Kami na ang bahala dito kay Andy.."

"Sige po, Tita." Then i went and kissed her cheeks. "Pakisabi na lang po kay Andy
i'll come back tomorrow."

"Sure, matulog ka na.."

Then umalis na kami, nung nasa lounge na kami, i pulled Jamie, "Ano ba? Stop
harassing me!"

"You have no right to complain. Ano bang gusto mong palabasin?"


"Ano bang problema mo?"

"I asked first so better answer me!"

"Why would i do so?"

"Because i said so." Then i glared at her. Konti na lang, masasabunutan ko na


talaga 'tong bangus na 'to!

"Fine. I like Andy. I think that's enough for him to be my boyfriend, right?" Wow.
Just plain wow. No wonder isa siyang Henares.

"You have no idea what you're talking about. Andy's mine. The moment he kissed me
and told me he love me, he's been mine."

"He's no one's property. Hindi mo siya pag mamay-ari."

"You really want war? I'll give you war."

"Bring it on, btch." Then she left.

Dang! She's pissing me off!

Follow me on twitter: @aryesaaaaa || @GoodKisserInc

//

19th Chapter

"Tita, si Andy po?" I kissed her cheeks and sat on the chair, "Hija, he's not
here."

"Nasa'n po siya? Kila Dave?" I asked. Where on earth could he be? Kakagaling lang
niya sa aksidente, he should be resting.

"No. Kasama niya si Jamie.. Kailan pa siya naging girlfriend ni Andrei ? I mean, as
far as i remember, ikaw ang nililigawan ng anak ko. Well, at least that's what he
said." Then she laughed, "Ang batang iyon talaga, ginamit ka pang front. Pwede
namang sabihin sa amin na girlfriend na pala niya yung bunsong anak ng governor."

I want to disagree pero anong magagawa ko? Ni hindi nga ako maalala ni Andy. Paano
ko pa ipapaliwanag na nag iimbento lang ng kwento yung bangus na 'yun?

"Uh-eh. Sige po, tita. I better go. Ngayon nga pala ako mag eenroll. Sige po.."

After that, pumunta ako sa school. Right, ngayon ako mag eenroll. Time flies. Third
year college na ako.

"The btch's back." Then Kim and Nof approached me. "How's life? We haven't heard
anything from you for like a month. Anything you wanna share?"

"That little Henares."

"What about that dumb girl?" Then we sat on one of the benches. Nandito kami sa C-
Park, waiting for our turn.
"You wouldn't believe it but she stole my boyfriend.." My god, since when did Andy
became my boyfriend? Oh well.

"You say what? As in for real?"

"Do i look like kidding?" Then i rolled my eyes.

"I never thought she could do such thing.. She's interesting."Then i threw a tissue
on her face, "That's gross!"

"Gross your face. I need to get back at her. Hindi niya ako pwedeng ganituhin. I'm
DK Ferrer and she's no one."

"Yeah right. Ano'ng gagawin natin?"

"Nof, any plans? Alam kong ikaw ang magaling sa mga revenge thingy na yan."

"Ano ba yung buong nangyari?" And then i told them the full story, minus the part
na hindi ko talaga boyfriend si Andy.

"She's a real btch. No wonder kapatid niya talaga si Ynna." The she laughed. Kim
and Ynna were friends way back then, so she knew her very well.

"What am i gonna do? I can't afford to lose." Not now.

"Maybe you better start getting up because your boyfrie-- i mean ex-boyfriend is
coming together with his new girlfriend." She said that while stressing the word ex
and new. She's so nice for a friend, right?

"What the eff?" Then i stood up and went near them. "Ano'ng ginagawa niyo dito?" I
asked them. "Hi, Dana."

"Naaalala mo na ako?!"

"Not much. Medyo vague, but Jamie told me that we're best friends and ikaw ang
naging tulay para maging kami ni Jamie. Thank you for that." Then Andy smiled.

Fck! Kailan pa kami naging best friend ni Andy and my god! Kailan pa ako naging
tulay para maging sila?!

"Pardon? Ano'ng sinabi mo?" I asked with my eyes like this--- O.O

"He said that you two are bestfriends and that you're the reason why we're
together. Nakuha mo? Now if you'll excuse us." She tried to get pass through me but
i pulled her hand, "Where do you think you're going?"

"Mag eenroll. Bawal ba?" She said in a sarcasic tone.

"Magkaiba kayo ng department. Ako na lang ang sasama sa kanya."

"No, i don't mind." I turned my back and signaled Nof and Kim to come, "Nof and
Kim, may pupuntahan kayo ni Jamie di ba?"Then i crossed my fingers and hoped na
maiintindihan nila yung ginagawa ko.

"Ano'ng si---" Kim said but Nof interrupted, "Yeah right. Let's go."Then they
pulled Jamie. Good thing mabilis si Nof. Kim could be slow at times. The hell.

"Now, let's go?" I smiled at Andy. "Sure," then he shrugged his shoulders.
Pumunta kami sa IEA (Institute of Engineering and Accountancy) then inayos na namin
yung mga requirements. Graduating na nga pala si Andy, Dave at Cy.. Nag aaral kaya
siya sa America? Haay.

"Salamat, Dana. I don't know what to do kung hindi mo ako sinamahan."

"Wala yun." Then i smiled, "What are friends for, right?"

"Sigurado ka bang friends lang tayo?" I was about to go but his question strucked
me, "Wh-what do you mean?"

"Wag mong masamain ha? Para kasing there's something special about you. Hindi ba
kita ex-girlfriend or something?"

Fck. I thought...

"Nevermind na nga lang. I'm sure na hindi naman magsisinungaling si Jamie sa akin
eh. Why would she, right?"She would, Andy! She would because she's desperate!

"Good night, Dana. See you sa St. Claire's." Then we parted ways.

Another school year will begin. I wonder what is waiting for me..

--------------------------------------

Hello! Eep. Napagpasyahan ko ng iupdate to every week. Iuupdate ko to pag umuwi ako
sa bahay. Ang saya-saya. At gusto ko na tong tapusin kasi i have a new story in
mind. Mission Impossible: Seducing Drake Palma. Promise, masaya yuuuuun. Hahaha

Pa fan naman at pa vote kung nagustuhan niyo :) Por favor lang

And ano pa ba? Keep on commenting. Yun ang dahilan kung bakit nag uupdate ako.
Nahihiya ako sa mga umeeffort mag comment eh.

Ayuuuun, happy reading

Follow me on twitter: @aryesaaaaa || @GoodKisserInc

//

20th Chapter

"Good morning, Andy!" I told him habang nasa bahay nila ako. He looked---
surprised?

"Good morning din. Bakit ka nga pala nandito?" He asked. Mukhang gulung gulo siya
kasi nakakunot yung noo niya. Tss. Pasalamat nga siya umeeffort pa ako na sabayan
siyang pumasok.

"Sabi kasi ni Tita, ako ang magiging tour guide mo sa school since may temporary
amnesia ka ngayon." Actually, i volunteered myself na maging tour guide ni Andy.
Hehe. Napag desisyunan ko na kasi na ipaglalaban ko 'tong unggoy na 'to. Kahit gag0
'to, wag ka, pinapasaya ako nito. Tsaka isa pa, hindi bagay ang unggoy at bangus.
Hindi sila pwedeng magkaron ng cross-breed. Mwahaha!

"Ah-okay? Pero kasi sabay kami ni Jamie tuwing break time, okay lang ba na tatlo
tayo? I mean, okay lang naman siguro since close friends kayo di ba?" Utot mo. Mas
pipiliin ko pang makipag best friends sa aso kaysa sa bangus na 'yun.

Ang dami kong side comment sa loob ng utak ko. The hell.

"Oo naman." I smiled. Sheeet. Ang plastik mo, DK. :| Well, forever naman akong
plastic eh. Hehe.

"So, tara na? Anong oras ba ang start ng class mo ngayon?"Tanong niya habang
kinukuha niya yung bag ko.

"9 pa naman. Ikaw ba?"

"9 din. Eh 7 pa lang, san tayo?"

"Tambay na lang tayo sa lounge. Mag gala gala tayo, okay lang sa'yo?"

"Oo naman. Teka, kumain ka na ba ng breakfast?"

"Hindi pa nga eh. Hehe. Aayain mo ba ako?" Tapos nagpuppy eyes. I know, ang ganda
ko. Lmao.

"Aray!" Bigla niya kasing pinitik yung noo ko. "Problema mo?"

"Wag ka ngang pa cute. Di kaya bagay sa'yo." Sabi niya habang tumatawa. Loko 'to
ah. "Ulol. Alam kong hindi talaga ako cute kasi maganda ako. Aminin mo."

"Oo na, oo na. Tama nga si Jamie, ang vain mo."

"Ano?!" Oo, alam kong maganda ako pero hindi ako vain noh! Tsaka ano naman kung
sabihin kong maganda ako? Mahirap ideny ang obvious. Tss. Yung bangus talaga na
'yun!

"Wala. Tara na, ang aga aga lukot na lukot na yung mukha mo. Tss."

Tapos pumunta na kami sa dining room nila tapos kumain na kami. After nun, pumunta
na kami sa St. Claire's at tumambay sa lounge. Hehe. Pinagtitinginan kami ng mga
tao.

"Bakit ba sila tingin ng tingin?" Tanong ni Andy. Hindi ko naman masabi na kaya
sila tingin ng tingin kasi nagtataka sila kung bakit tayo magkasama kasi alam nila
na magkagalit tayo. As in magkagalit. Nagfile pa nga ako ng TRO eh tapos biglang
magkasama tayo? Hindi malabong magtaka nga sila.

"Wala yun. Sikat ka kasi kaya sila tingin ng tingin."

"Ah. Kaya pala."

Habang nagkkwentuhan kami, biglang nagring yung phone ni Andy kaya umalis siya para
sagutin. Pagbalik niya, "Dana, pwede bang iwan na kita dito? Nagpapasundo si Jamie
eh.."

Processing..

Processing..
Processing..

Ang kapal ng babaeng yun ah! Ako nga hindi nagpapasundo nung may something kami
dati pero siya? Oh my god!

"Ah-eh, sure." Fck. Ggo. Bwisit. Leshe. Read between the lines, Andy. I don't want
you to go..

"See you later." Then he left.

Wow. Ang gandang simula ng taon.

x X x

"What's with the face?" Dumating si Kim at Nof. I was about to answer but, "Ah. I
see."

"Huh?"

"There oh. PDA at its best." Then i turned around and saw Jamie and Andy.. kissing
like there's no tomorrow.

"Sht." I muttered to myself.

"Who's up for clubbing? My treat."

"Are you serious? Magccut ka?"

"Don't be stupid, DK. It's not like this is the end of the world. If you really
love that guy, fight for him. Walang mangyayari kung maglalasing ka."

"I'm not stupid. You know, the moment he believed in the lie that Jamie's his
girlfriend, he already lost me.. So yeah, who's up?"

Right, nandito kami sa club ni Dave, my second home.

We partied. We danced. We mingled. Ang daming lalaki dito, ang daming pagpipilian.
The choice is mine. Either i'll get bitter or i'll be better. And obviously, bitter
ako. Tangina lang.

"Dana."

"Dave! Si Sara?"

"Sa school. Ikaw? Bakit ka nandito?"

"Eh bakit ka din nandito?"

"May naiwan kasi ako sa office eh. Oh, bakit ka nandito?"

"Si Andy kasi eh.."

"Tsaka yung Jamie?" Pano niya nalaman?

"Ba't ganyan ka makatingin? Tinanong kasi ako ni tita tungkol kay Andy at Jamie,
and obviously, wala akong alam tungkol sa kanila. And besides, nakita ko sila
kanina sa lobby na nagmmake out.."

"I know.. I saw them."


"Anong pakiramdam?"

"Masakit. Ano sa tingin mo? Masaya?" Sorry. Pilosopo talaga ako pag naiinis.

"Alam mo, para kayong tanga. Ganyan din kasi yung sagot ni Andy dati nung tinanong
ko siya dati kung ano nararamdaman niya pag nakikita niya kayo ni Cy eh."

Tameme. Hindi ako maka react. Biglang napatingin ako sa box sa counter, inabot ko
and to my surprise, "Kailan to pinadala?"

"Ah-eh, kahapon? Na delay kasi yung shipment, dapat nung birthday ko pa yan eh.."

"Ah, okay."

"Hindi ka ba magtatanong tungkol sa kanya?"

"Why would i bother? Iniwan niya ako. Tapos na kami. Good luck na lang sa kanila ni
Ynna. Leshe. Makaalis na nga. Nakaka badtrip na araw 'to!"

I, therefore, declare war against the Henares sisters! Damn you both!

Quote Hello. Please vote and be a fan. 50 votes po bago mag update. Demanding?
Hindi naman po, gusto ko lang makita kung may nagbabasa ba nito. And ipopost ko na
po dito yung season 1. And please help me na ireport yung ibang nagpost nung season
1. And for clarification, ako din po yung may username na amft001 sa candymag. Okay
na po? :)

After that very annoying conversation with Dave, i decided to go home. Shet naman.
Sirang-sira na ang araw ko.

1st reason: Naghahalikan si Jamie at Andy

2nd reason: Naghahalikan si Jamie at Andy

3rd reason: Naghahalikan si Jamie at Andy

4th reason: Naghahalikan si Jamie at Andy

5th reason: Naghahalikan si Jamie at Andy

6th reason: Naghahalikan si Jamie at Andy


9th reason: Naghahalikan si Jamie at Andy

10th reason: He's still not..

Aah. Fck life. Nakakaburaot.

calling..

Sara G.

"Yo."

"Yo your face. Bwisit yang boyfriend mo."

"Eh? Ano'ng ginawa sa'yo ni Dave?"

"Basta. I'll spill later. Ano tapos ng class mo ngayon?"

"2:30. Why?"

"Punta ko sa apartment mo. Geh. Bye."

Then i hit end. Fu. 1 pm pa lang pero nagdrive na ako papunta sa apartment ni Sara
pero nagstop muna ako sa 7 11, bumili ng beer.

Since mayroon akong duplicate ng susi nila sa bahay, pumasok na agad ako at
sinimulan ko ng mag inom.

After finishing my first bottle, nag ring yung phone ko, "Hello?"

"DK, you wouldn't believe me...."


Hindi ko maintindihan yung sinasabi niya cos she's speaking so fast, "Wait, can you
speak slowly?"

"Fine. I was saying na after you left, i accidentally heard Nof and Dave talking.."

"So? What's wrong with them talking?"

"Just quit commenting and let me finish, alright?"

"Psh. Fine."

"Where was i? Yeah, they were talking about their past."

"Past? As in they were together?"

"Yeah. And guess what? Si Dave yung mystery guy na dahilan kung bakit nagkaganon si
Nof. Fudge. All along, nasa St. Claire's lang din pala yun."

Buffering..

Buffering..

"Are you serious?" This can't be. FU.

"Why would i joke about things like this? And besides, i care about Nof. Know what?
She's here with me in my unit. Knocked up. Kanina pa iyak ng iyak. I want to ask
her why but i can't."

"Sht." I uttered under my breath.

Si Dave na boyfriend ngayon ng best friend ko na si Sara ay yung ex-boyfriend ni


Nof na hanggang ngayon hindi niya makalimutan?
Oh crap. How complicated life can be?

"Yo." Si Sara. Pinatay ko na agad yung phone.

"Oy, bakit ganyan kang makatingin? Nakakatakot ka."

"Eh, sorry. Mukha ka kasing multo eh." Nice lie.

"Ggo. Ano nga pala yung sinabi sa'yo ni Dave? Yung dahilan kung bakit ka badtrip?"

"Ah. Kasi ano eh.. Uhm.. Eh.."

"Ah okay." Ha?

"Di mo na kailangang sabihin. Yung package ba? Tss. Akala ko ba move on ka na? Eh
para package lang na galing sa kanya nagkakaganyan ka na."

"Naka move on na nga ako." Di ba?

"Fool yourself. Once and for all, sino ba talaga? Si Andy o si Cyriel?"

Ang hirap naman ng tanong mo.

"Oy? Fine. Let me put it this way, what will you choose? Your past or your present?
Your past symbolizing Cyriel, and your present symbolizing Andy."

"Do i really have to choose?"

"Yes. Unless gusto mong may masaktan."


"I don't want to choose, okay?"

"Ang selfish mo."

"Hindi naman masamang maging selfish minsan."

"Ewan ko sa'yo. Eh anong gagawin mo pag bumalik si Cy? Come on, alam natin na
sooner or later, babalik siya. We don't know the exact time, but it's inevitable.
He'll come back. And when that time comes, what will you do?"

Oo nga noh..

"I'll just cross the bridge when i get there.. Well, if ever i will get there.
Afterall, what assurance do we have na babalik nga siya? Nandun ang family niya,
ano pa ba ang babalikan niya dito?"

"Hmm. Bahala ka, basta pag isipan mo kung sino talaga ang gusto mo, okay?"

"Yeah."

"By the way, kalat na sa campus na si Andy at Jamie ah. Guess what? Instant
celebrity na siya ah. I guess she's loving the spotlight." Psh.

"Let her enjoy that. Sooner or later, Andy will come around."

"Naks naman. Sure na sure ka ah. Hahaha."

"Of course. Sabi ng doctor, babalik din ang memory ni Andy. And when that time
comes, tapos na din ang panaginip ng Henares na 'yan."

"Pero pano pag nagkagusto si Andy sa Jamie na yan?"


"..."

"Come on, hindi malabong mangyari, right? Ano'ng gagawin mo pag nangyari yun? Don't
tell me you'll cross the bridge when you get there na naman? I'm telling you, pag
nangyari 'yun, wala ka ng babalikan."

"Fine! Ano ba ang gusto mong gawin ko? Pumunta sa kanya at sabihin na ako yung
mahal niya? Ganun?"

"Oo. Ganun nga."

"Cut it. Hinding hindi ko gagawin yan."

"Bakit? Kasi pathetic pakinggan? Bakit? Kasi ikaw si DK Ferrer? The ever famous DK
Ferrer. Once and for all, mag effort ka naman."

ASDFGHJKL!!! Naiinis na ako!

"Okay, fine. I'll try."

"Don't try, do it."

"I'll try."

"Psh. Bahala ka."

I suddenly remembered the issue about Dave and Nof.

"Sara.."

"Yep?"
"Kilala mo ba mga ex ni Dave?"

"Huh? Ang random naman ng tanong mo."

"Kanina pa love life ko pinag uusapan natin eh, sa'yo naman." Nice lie ^__^

"Uhm, alam ko nakaka 3 na siya. Yung 2 nasa abroad na, tapos yung isa, nandito pa
sa Pilipinas. Bakit mo natanong?" Sht. Si Nof yung nandito pa sa Pilipinas. Crap.

"Wala lang. Masamang magtanong?.. Yung ex niya na nandito sa Pilipinas, nakwento


niya sa'yo?"

"Hindi eh. Teka, bakit ba interesado ka dun? Don't tell me, may gusto ka na sa
boyfriend ko?" Then binato niya ako ng unan.

"Luka-luka. Asa ka naman. Ang incest nun, noh!"

"Eh bakit ka nga tanong ng tanong."

"Eh basta, gusto ko lang maging chismosa minsan. ^___^ Bibigyan kita ng situation
ha? Kunyari, biglang nagpakita ulit yung ex ni Dave tapos nakikipagbalikan, anong
gagawin mo?"

Biglang tumaas yung kilay niya, "Eh bakit ako yung tinatanong mo? Ako ba may ex dun
sa babaeng yun?"

Bwisit. Ang pilosopo ng babaeng 'to =_=

"Ang gagawin ko.." bigla siyang nagseryoso, "Bahala siya, kung san siya masaya,
bahala siya sa buhay niya."

Tapos, nakatulog na siya, kanina pa kasi inom ng inom.


Note to self: Ayusin ang issue with Andy. Tanungin si Nof. Tanungin si Dave.
Paslangin si Jamie.

---------------

Please vote and be a fan. Hihihi. Tinry ko ng habaan ang update ^___^ Upgrade na
tayo, 55 votes before update ^____^

Godbless, guys :)

ps, hindi ko na binold yung lines nila, hassle eh. Pero inform me pag nahihirapan
kayong basahin dahil dun :)

22nd Chapter

"What the eff?" The first phrase that i uttered. Wanna know why? Mayroon lang
namang amusement park sa loob ng campus. What the eff talaga di ba? I hate
amusement parks.

"Eh? Earth to Dana? Sem-opener kaya 'to!" Fudge. Oo nga pala. Yearly, mayroong sem-
opener. Last year, free concert. Sana concert na lang ulit or anything, wag lang
amusement parks. It brings back memories. FU.

"Tss. Magccut na lang ako."

"Ang KJ mo. Tara na."

"San mo ba ko dadalhin?"

"Basta." Tapos biglang may tinawag siyang lalaki, then, "Sht. Ano ba?"

"Ssh. Shut it, aright? Masaya 'to. Promise." Then she smiled. A sly smile.
As of the moment, dinadala ako ngayon ng isang lalaking hindi ko kilala sa isang
lugar na hindi ko din alam. I know, i am one clueless person.

"Hey, san mo ba ko dadalin?"

No use. Hindi ako pinansin. Bwisit.

After quite some time, "Marriage booth?!" The heck? Eto ba ang plano ni Sara?!

Pumasok kami sa loob, "Oh sht." Nandun din si Andy. Si Sara, Dave, Nof, at Kim.
Wow. Kumpleto ang friends ko.

"Father, simulan na ang kasal." Sara said.

"What's the matter with you?!"

"Shut up. Mahiya ka nga sa groom mo, eskandalosang bride." Tapos biglang natawa si
Andy. "Tinatawa-tawa mo?"

"Wala. Ano? Let's get married na?" Then he smiled. Oh geez. Bakit ang gwapo niya?
=_=

"Nasan na yung girlfriend mo? Bakit hindi ka dun magpakasal?" Well, nagtatanong
lang. Pero deep inside me, ang saya saya. Alleluia.

"Hindi ko din alam eh. Sabi ni Sara, alam naman daw ni Jamie 'to. Game lang daw,"
then tinignan ko si Sara tapos nag wink siya, gaga talaga yun, "So, ano? Shall we?"

"Fine. I'll marry you." Then nagsigawan yung mga bwisit kong kaibigan. Mga bwisit.
=_=

Since fake marriage lang naman 'to, sandali lang. Konting vows lang, then, "You may
now kiss the bride."

Buffering..

Buffering..

"Eh?!"

"Kiss. Kiss. Kiss. Kiss." Sabi nung mga barkada ko. Eep. Seryoso ba sila?

"Andy, wag na. Baka magalit pa si Jamie." Liar.

"Ah, eh, ano---" Hindi na niya tinuloy yung sinasabi niya kasi hinalikan na niya
agad ako.

It's no passionate nor french kiss.

Just a kiss.

But it rocked my world.

"Ayiiee." Then he said, "I love you...


bestfriend." /wrist

FU. Ano'ng sabi ko sa'yo, Dana? Wag mag expect, hindi ba? Ano? Disappointed ka na
naman?

"Oy. Ano? Reception na?" Sabi ni Sara.

"Shut up." Then naalala ko, nandito nga din pala sila Kim at Nof.

Wait. Nof. Sara. Dave. Oh fck.

Kaya pala hindi nagsasalita si Dave at Nof. How naive of me.

"Uhm. Sara and Dave, si Nof and Kim, classmates ko sa BAFD. Nof and Kim, si Dave
and Sara, close friends ko." Then nagshake hands sila. Geez. Sana hindi mapansin ni
Sara yung tension. =_=

"Nice meeting you. Sara Gomez, and this is my boyfriend, Dave Cruz ^___^" Then
biglang namutla si Nof, "Kim Miranda, and she's Nof Salvador. Nice meeting you,
too. Sorry pero alis na kami. See you around." Buti na lang nakahalata si Kim.
Sheez. Kinabahan din ako dun ah.

"Cool friends, huh?" Sabi ni Sara.


"Yep. Ikaw lang naman kasi eh, jinudge mo agad sila."

"Sorry naman. Pero bakit ganun yung si Nof? Ang weird niyang makatingin?"

"Tss. OA ka lang."

"Hindi kaya, grabe siyang makatingin talaga. If looks could kill, patay na ko."

"Bawasan mo na nga yung panonood mo ng koreanovela, yang imagination mo tuloy,


lumalawak. Dave, umalis na nga kayo niyang paranoid mong girlfriend." Thank me,
Dave. I'm saving you butt. Tss.

"Sige. See you around. Pare, ikaw na bahala kay Dana." Then they left.

Biglang lumapit sa'kin si Andy, "So, Mrs. Guzman, ano'ng gagawin natin sa honeymoon
natin?" He jokingly said.

"Honeymoon your ass. Masaya ka naman."

"Tss. KJ. Bilis na, anong gagawin natin? My treat."

"Kain muna tayo, gutom na ko eh."

Then pumunta kami sa isang booth dun. Cafe siya actually, tapos naka cosplay yung
mga waiters. Ang cute lang eh ^___^.

"Nasan na si Jamie?" I suddely asked. Don't get me wrong, masaya ako na wala siya
pero nagtataka lang ako kung bakit wala siya.

"Ewan." Then he shrugged his shoulders. Tumayo siya tapos hinatak ako, "Don't think
about her, aright? For today, i'm all yours." For today, how about tomorrow? And
the other days? Tss. feeling ko talaga kabit ako. =_=
Sumakay kami ni Andy sa mga rides. Dang. Nakakahilo. Akala mo naman ngayon lang
nakapunta ng amusement park 'tong lalaking kasama ko. High na high eh. Pumunta din
kami sa photo booth.

"1 pose."

"Eh? Bakit isa lang?"

"Isa lang naman yung gusto kong pose sa picture eh." Magsasalita sana ako pero, he
cupped my chin, and kissed me on the lips.

He went out to get the picture but i was still there, with my mouth hanging open.

"Tara na?" Then he smiled. Hinatak na lang niya ako.

Hindi pa din ako nakaka recover.

Hinalikan niya ako.

Hinalikan niya ako?

Oh?!

"Hoy! Bakit mo ako hinalikan?!" Hinatak ko siya, "Wag mo ng isipin yun. Isipin mo
na lang, freebie yun." The he smiled.

Teka lang, parang familiar 'tong line na 'to sa'kin ah?

Flashback..

Tss. Bakit mo ako hinalikan? Hindi ko pa naman napipirmahan yung contract.


Yeah, i know.

Alam mo naman pala eh. Bakit mo pa ko hinalikan?

Gusto kitang halikan with my own will and not because of the contract.

You like me?

Hahaha. Don't think much. Isipin mo na lang, freebie yun.

Bwisit. Aaagh. Damn those memories. DK, stop reminiscing, okay? Walang mabuting
maidudulot 'yan.

Then pumunta na kami sa Wheel of Fate. Tss. Ang corny lang nung pangalan eh. FU.

"Sakay tayo?" Sabi biya sabay hila. Tell me, tinatanong niya ba talaga ako? As if
naman may choice pa ako eh bigla na lang niya akong hinila. The eff. =_=

Bumili siya ng dalawang ticket tapos sumakay na kami, hinintay lang naming mapuno
yung ferris wheel tapos umandar na, sakto naman na nahinto kami sa tuktok. Talk
about coincidence. Tss.

"Wheel of Fate. Tingin mo dito talaga nakadepende ang kapalaran natin?" Bigla
niyang tanong.

"Ang random mo naman." Sabi ko, "I believe that our decisions shape our future, and
destiny only takes place when we don't know what to choose."

Huminga siya ng malalim, "Sabagay, may point ka. Eh maiba tayo tutal nasa wheel of
fate tayo, ikaw? May gusto ka bang sabihin sa'kin?" Tapos tumingin siya ng
malalim, tinitigan niya ako for about 10 seconds, "Wa-wala, ano naman sasabihin ko
sa'yo?" Sabi ko ng nauutal. Fudge. Feeling ko high school student ako na first time
makausap ang crush niya =_=
"Sigurado ka?"

"Oo naman. Teka, ano ba ang dapat kong sabihin?"

Tumingin siya sa labas, "Ayan na pala, bababa na tayo. Sige, pupuntahan ko na si


Jamie. See you around." Tapos umalis na siya.

Problema nun? Sabi niya, "For today, I'm all yours." Bwisit talaga yun. Paasa. BV.

Jamie's Point of View

"Hello? Andy? Ngayon na? Sure. I'll be there in 15 mins." Then i hanged up.

First of all, i'm Jamie Henares. And don't judge me because you don't know what the
hell i've been through.

"Andy." Then i went near him and kissed him.

"Nakakaalala na ko." He said. Oh my God. Why now? Kung kailan nagugustuhan na


kita..

"S-so, alam mo na?"

"Yeah. But i'm willing to continue our fake relationship."

"But why?"

"Tinanong ko na si Dana kanina, i gave her the chance na sabihin sa'kin kung ano ba
talaga kami. Kung ano ba talaga ako sa buhay niya, but hell, hindi niya sinabi."
Then i stared into his eyes, and i see pain. She's one lucky btch. Andy really
loves her.
"I'm willing to compromise. Let's continue this relationship." He said.

"Don't you think you're being selfish? Paano pag na in love ako sa'yo? Anong
mangyayari sa'kin?!" I said, afterall, i'm starting to like him. Who wouldn't? Andy
is an ideal guy, if not perfect.

"We'll see." Then he went near me and hugged me. "Be my girlfriend, Jamie. Namimiss
ko na yung feeling ng may nag aalaga sa'kin, yung may nagmamahal.."

"I will, Andy. I will love you and take care of you." Then i hugged him back,
"Thanks for letting me enter you life.."

DK, i'm sorry but you already lost your chance. I'm going to make sure that Andy
will be mine.

-----------------------------------------------

Hello. Baka hindi muna ako mag update since pre-finals and finals week namin ngayon
until october 17. syempre mas priority ko naman ang pag aaral. Sorry din kung late.
And anyways, criticize me :)

Vote and be a fan :)))

23rd Chapter

"Are you fcking serious?"

"Yaah. Hindi nga din kami makapaniwala eh. And here's the catch, hindi lang sila
basta nagdate, Andy actually treated her as if she's his real girfriend. Though
hindi sila nag PDA or anything."

I just want to scream. Bakit ba? Ano ba kasi talaga ang kasalanan ko? Bakit hindi
ako sumaya saya?

"Maybe you're just hallucinating or something? Come on, Sara! You can't be serious!
Hindi pwedeng ma in-love si Andy kay Jamie.. He just can't.."

"Tigilan mo yung pag iyak. I won't tolerate you again, Dana. This is reality. It's
either you have him or you lose him. And you chose to lose him."

I didn't..

I don't..

And i won't..

"Hi-hindi totoo yan! You know that i care about Andy! Ayokong mawala siya!"

"Yeah, you care about him pero mas may pakielam ka jan sa pride mo!"

"I didn't.."

"What? You didn't intend to lose him? Bullsht, Dana! Sa lahat ng nangyayari sa
buhay mo, puro ibang tao ang sinisisi mo. For once, be responsible! You lost Andy
dahil ginusto mo. Lahat na ng chance binigay ni Andy sa'yo para lang sabihin mo na
mahal mo siya, pero anong ginawa mo? You just messed those chances. Ngayon, live
with the consequences."

"But--"

"Sht naman, Dana! Hindi lang ikaw ang may karapatang sumaya, may karapatan ding
sumaya si Andy. At kung si Jamie yun, wala kang magagawa, pinili mo yan eh. At
hanggang hindi mo alam kung ano ba talaga ang gusto mo, tigilan mo si Andy. Maawa
ka, nahihirapan din yung tao."

"May amnesia lang siya.. He'll come around, i know. He'll come around.."

"Sige lang, ireason-out mo lang ang pagiging duwag mo."


"Tangina lang, Sara! Nahihirapan ako! Spare me from all your words of wisdom!"

"Tangina mo din, Dana! I won't spare you cos' i care for you! Sisigawan kita
hangga't magising ka sa kagaguhang ginagawa mo!"

"Ggo na kung ggo pero hindi ko talaga kaya. I want him all for myself!" Ako lang,
walang kaagaw. Ganun ba talaga kahirap yun?

"Can't you get the whole point? Ganyan ka na ba katanga? You want him all for
yourself? Then good kung yun lang, but the point is, hindi lang siya ang gusto mo!
May iba ka pang gusto! Gusto mo pa din si Cyriel!"

"Shut up! Shut up! Shut up!" I placed my hands on my ears. Ayokong marinig yung
sinasabi niya.

"Ano? Iiyak ka na naman? Sige lang, iyak lang! Know what? Minsan iniisip ko na kaya
napunta si Andy at Cyriel kay Jamie at Ynna kasi at least, alam nila Ynna at Jamie
ang gusto nila. At least sila, isang lalaki lang ang gusto nila. Eh ikaw? Dalawa
ang gusto mo. Sabi nga nila, you can't have the best of both worlds. Ngayon, ano?
Wala na. Wala ka ng pipiliin. You ran out of choices. Don't hate me, sinasabi ko
lang to dahil gusto kong gumising ka na."

"Just go. I want to be alone.."

"Mag isip ka, Dana. And i need to say something to you, ayaw ko sanang sabihin kasi
si Andy dapat ang magsabi na'to pero sasabihin ko na, it's been five days since
nakakaalala si Andy.."

"Ano?!"

"Yeah. Sige, alis na ko. Mag isip ka nga. Sinisira mo buhay mo."

Nakakaalala na si Andy? Five days ago? Si Jamie? Don't tell me..


Gusto na niya talaga si Jamie?
Oh God. Please don't let him fall for her.

----------------------

Andy's Point of View

"Andy? Andy?"

"Ha?" Kasama ko si Jamie ngayon sa caf, kumakain lang. "May sinasabi ka ba?"

"I've been talking for like forever. Hindi ka man lang nakikinig."

"Sorry. Spaced out lang, ano nga ulit yung sinasabi mo?" Then i went near her and
hugged her. Sabi niya kasi sa'kin pag naiinis daw siya, yakapin ko lang daw siya.
I'm just doing what a good boyfriend does.

spinner.gif

"Wala. Akala ko ba you'll try to love me? Bakit parang hindi ka naman nag eeffort?
Ano, Andy? Aasa na lang ba ako?"

"I'm trying, alright? Hindi naman kasi ganun kabilis 'yun."

"I know, but---" Si Dana.. "What now? Pupuntahan mo na naman siya? Aklala ko ba
gusto mo na siyang kalimutan?!"

Gusto ko, pero, "Just wait. Babalik ako." Then i stood up and went near Dana.

Pero nung lumingon ako, nakita kong umiiyak si Jamie kaya bumalik ako tapos niyakap
ko siya, "Trust me, alright? Babalik ako." Then i kissed her forehead.
------------------------------

Dana's Point of view

Dito ako ngayon sa caf, pupuntahan ko si Andy. I want to talk to him. Badly. I feel
like i'll lose all my senses kung hindi ko pa din siya makakausap.

Pero i saw Andy hugging Jamie. That lucky btch. Ni minsan hindi ako nagawang
yakapin ni Andy out of nowhere.

Then papunta na dito si Andy tapos bigla siyang bumalik at niyakap si Jamie tapos
he kissed her forehead. Hi-hindi niya ginawa sakin yun kahit minsan.. FU.

"Dana." He said, ni hindi siya ngumiti. It's like as if we're stranger to one
another.

"Do you really love her?" Say no. Say no.

"What if i do love her? Ano naman sa'yo?" Then he looked straight into my eyes, "Do
you love me, Andy?"

"Bakit mo ba iniiba yung usapan?! I'm asking you. If i do love her, ano naman
sa'yo? Come on! Answer that damn question, Dana!"

"I- i don't know, alright? Naguguluhan ako, for God's sake!"

He sighed, "Then that settles this. Sasagutin ko naman yung tanong mo, I still love
you but I like her.. And i'm planning to love her." Then he left me.

--------------------

Mag comment at vote naman kayo =_= Baka tamarin na talaga ako. Nakakwalang gana na
kasi eh, srsly.

Pano ba maglagay ng picture? :) Ipopost ko kasi picture nila eh. Yuun.

Be a fan :)))
24th Chapter

"Hey, don't push yourself too hard, DK. Magkakasakit ka niyan." Kim told me. Since
Andy walked totally out of my life, I've been doing many things. M-A-N-Y.

"Shut up. I know what I'm doing."

"Yeah. Three weeks pa lang since nagsimula ang sem pero lahat ng projects
sinisimulan mo na." Yeah. Ginagawa ko na lahat ng projects, kahit group projects
ako lang ang gumagawa mag isa. I need to keep myself busy. It's been two weeks
since Andy decided to forget me.

"Dean's lister, remember?"

"Yeah. Makaalis na nga. Walang matinong makausap dito. Ikaw parang robot kung
makapagtrabaho, si Nof missing in action. Just pure crap. Buti na lang wala akong
lovelife." Then she left.

Ano kaya ang nangyari kay Nof?

--------------------------

Nof's Point of View

"Got it, dad. 7 p.m. H20 Hotel. I'll be there." Ano na naman kaya ang plano ni dad?
Ilang beses na niya akong minatch make sa kung kani-kaninong anak ng business
partners niya. Frustrated match-maker yata ang dad ko. *sighs*

Nung makarating na ako sa meeting place namin, nakita ko sa dad dun sa entrance.
"Dad, bakit ganyan ang suot mo? Sabi mo semi-formal?"

"Ayoko namang sumabit sa date ng princess ko." Ayan na naman siya. Kung kani-kanino
ako sine set-up.

"Date na naman? Dad naman! Ang kulit-kulit niyo talaga."


"Last na 'to, princess. For sure naman matutuwa ka."

"Better be sure na matutuwa ako. Lagi na lang fail ang lalaking pinapakilala niyo
sa'kin." The last time, isang manyak yung naka date ko. Dang. Inaya ba naman akong
mag check in sa hotel after ng first meeting namin. How gross was that?!

"Remember Dave Cruz? Siya ang ka-date mo ngayon."

"What?! Dad naman!!" Then he started to laugh. "I thought you're over him? It's
been a year or two, princess. Kalimutan mo na 'yun. Start anew."

"I already moved on, dad. Besides, may girlfriend si Dave ngayon." Sara Gomez.
She's pretty and kind.

"Then good for him." Then he sighed, "Nof, kaya ko 'to ginagawa ay para maka move
on ka na. Let go of the things that's hurting you or haunting you. Start being
friends again with him. Best friends kayo bago naging kayo, sayang naman ang
pinagsamahan niyo kung masisira lang dahil hindi kayo nag work bilang romantic
partners."

"Okay, okay. Papasok na ako." Sana nga magwork 'tong pinlano ni Dad. "Good luck,
princess."

Breath in

Breath out

Si Dave lang 'yan!

"Uhm, hello?"

"Nof." He smiled. No doubt, ang gwapo pa din ng lalaking 'to. "Take a sit."
"How's life?" Yeah. Ang boring ng tanong ko. Wala kasi akong masabi. Ang awkward ng
moment eh. "Life's good. Okay ang family business, okay ang studies, okay ang love
life."

"Good for you. Everything's doing fine." I can see it in his eyes, he's happy. Buti
pa siya naka let go na talaga.

"No. Hindi pa ako okay hanggang hindi mo pa ako napapatawad, Nof.." He just said my
name pero my hands started trembling, "Ano ka ba naman, Dave. Okay na 'yun. Tapos
na 'yun eh, kalimutan na natin.."

"Hindi natin pwedeng kalimutan 'yun," then he stared into my eyes, "Parte ka ng
buhay ko, Nof. Hindi ko kayang kalimutan 'yun."

"But you have to. Kinalimutan ko na yun, kalimutan mo na din. That's the least we
can do."

"You're still my best friend.."

"Yeah, before you made me your girlfriend." Ako ang nakipag break sa kanya. Wala
naman siyang pakielam sa akin. Lagi siyang busy kesyo may ganito ganyan. Ang dali
lang naman kasi nun, high school student ako, college siya. Yun ang lagi niyang
excuse.

"Pinagsisisihan ko na 'yun. I've been a jerk."

"A total jerk."

"Fine. A total jerk. Pero I already paid for that."

"Huh?"

"Nawalan ako ng best friend. That's the price for me being a jerk." Seriously, ano
ba, Dave?
"Alright, Dave. For the sake of us being friends before and for the sake of me
totally letting go of all my hang ups, do you mind explaining why you did those
things to me?" Then he sighed, "Alright, but don't interrupt while i'm talking."

"Remember nung birthday mo nung fourth year ka na? Second year college ako nun and
i planned to surprise you since wala naman akong pasok nun. Pumunta ako sa school
mo at binilan kita ng favorite cake mo." Huh? Wala naman siyang binigay na cake
sa'kin nun ah?

"Nung papunta na ako sa room niyo, nakita kita dun sa gilid. Sinundan kita and you
started crying. Lumapit ako para malaman kung bakit ka umiiyak. Binubully ka pala
nung mga classmates mo. Plano ko sanang lumapit para pigilan sila pero nagulat ako
sa mga narinig ko.."

Oh shoot, narinig ni Dave yun?!

Flashback

"Ano, Nof Salvador? Loser ka talaga."

"Oo nga. In love na in love ka pa din kay Dave Cruz. Asa ka namang papatulan ka
nun." Sino ba naman ako para patulan ni Dave? Heartthrob siya nung dito pa siya nag
aaral, sophomore ako, senior siya. Maswerte na nga ako na naging best friends kami
eh..

"Yeah, right. Hanggang bestfriends ka lang, wag ka ng umasa. Unrequited love." Then
nagtawanan sila at nagsimula na akong umiyak.

End of flashback

"Nung una hindi ko alam ang gagawin ko. Umalis ako at tinapon ko na yung cake.
Gaano ba ako katanga? In love sa'kin ang best friend ko, wala man lang akong kaalam
alam? Am i that dumb? Pero hindi ko alam kung ano ang pumasok sa isip ko at bumalik
ako. May binigay akong singsing sa'yo, remember?" Then i nodded

"Lagi 'yung nasa bulsa ko. I promised myself na ibibigay ko 'yun sa babaeng gusto
kong paksalan. I had no choice but to give it to you and ask you to be my girl.
Hindi ko kasi kaya na saktan ka. You're the sister i never had.."

I didn't notice that i started crying but i didn't say a word.


"I tried to love you. God knows i really tried. Pero hanggang kapatid lang talaga
ang turing ko sa'yo.. Kaya naman nung malapit ng umabot ng one month, sinabi ko na
kailangan ko ng tapusin 'to. Inisip ko na mang two time pero iisipin ng mga tao na
ayoko sa'yo, kaya naman i've been cold para ikaw mismo ang makipagbreak sa akin,
and in that way, wala silang masasabi sa'yo, i will be the one to blame.."

All this time, ako lang ang iniisip ni Dave..

"Stupid! Bakit ngayon mo lang 'to sinabi?!" Then he laughed, "Ano'ng nakakatawa?!"

"Wala. Namiss ko lang kasi yung pagsigaw mo sa'kin eh. Walang nakakasigaw ng ganyan
sa'kin, ikaw lang."

"Nakakainis ka.." Then he went near me and hugged me, "Pinilit ko ang dad mo na
makipagdate ka para makahanap ka ng lalaking para sa 'yo. Lumayo din ako kasi gusto
kong makalimutan mo na ako. You know? Masyadong malakas ang charm ko kaya baka ma
in love ka ulit pag lumapit ako sa'yo."

"Ggo ka ah." Then he pinched my cheeks, "Yan. That's more like the Nof i knew."

"Payakap nga. Namiss kita eh."

He spread his arms, "Yakap na. Namiss din kita eh."

"Buti na lang okay na tayo. Nakakapagod ding magtanim ng galit sa'yo eh."

"I know. Friendship is better because relationship complicates everything." Tama.


Mas mabuting friends na lang kami. At least, friendship is forever. Walang break
up, walang cool off.

"Oh." I gave the ring back to him, "Since hindi naman talaga para sa'kin yan, i'm
giving it back to you."

"Ooh. Akala ko tinapon mo na 'to eh. I'm glad na buhay pa pala 'to."
"Actually, muntik ko ng itapon talaga pero sayang kasi, diamonds eh. Hahaha. So,
this calls for a celebration. Bar tayo?"

"Ooh. Umiinom na pala ang baby best friend ko." He said that in a sarcastic way.

"Yeah, right. Baka nga mas malakas pa akong uminom sa'yo eh."

"Ano? Palakasan uminom?"

"Bring it on, best friend." Then we laughed.

------------------------

Dana's Point of View

"Huh? Ngayon sa bar ni Dave? Akala ko ba emo ka ngayon?" Tss. Nag aaya si Nof mag
bar ngayon. Ano kaya nakain ng emo na 'yun?

"Oo na. Oo na. What?! Pati si Sara?" Ano kaya binabalak ng babaeng 'to? "Dave?
Anong? Bakit mo kasama si Nof? Oo na, oo na. Pupunta na ako dyan." Then tinapos ko
na yung gagawin ko at dinaanan ko si Sara sa room niya.

"Yo. Punta daw tayo sa bar ni Dave ngayon."

"Huh? Ano meron?"

"Malay ko sa baliw mong boyfriend." At sa emo kong kaibigan. Ano kaya meron sa
dalawa na 'yun? Malaman ko lang na may ginagawang kalokohan yung mga yun!

"Tss. Sige na nga. Wait lang, ayusin ko lang gamit ko." Then inayos niya na yung
gamit niya at umalis na kami.

BAR
Nakita namin si Dave at Nof dun sa isang table sa gilid, "Ayun pala sila, Dana.
Magkaibigan pala talaga sila?" Tanong ni Sara, "Ewan." Then i shrugged my
shoulders, ayokong ako ang magsabi sa kanya, problema na nila yun.

Lumapit kami sa kanila, "Ano'ng meron?"

"Wala lang, celebration lang." Then tumingin ako sa kanila. They are smiling like
idiots. Seriously, anong meron?

"Teka lang. Ano ba talaga?"

"Chill ka lang, DK." Sabi ni Nof, "Inom muna tayo para masaya." Tapos umorder na
kami ng Tequila Sunrise.

"So? Mind explaining what's happening?" Then tahimik lang kami ni Sara na nakikinig
sa kanila. Habang nagkkwento sila, tinitignan ko yung reaction ni Sara. Wala namang
negative reaction, in fact natatawa pa nga siya eh.

After ng pagkahaba haba nilang kwento, "Hahaha! Grabe kayong dalawa. Sana dati pa
kayo nagbati para masaya na tayo."

Ano daw? "What do you mean?"

"Honey babe, kung napapansin mo, paunti na tayo ng paunti. Nung una, lima tayo,
naging apat, ngayon tatlo na lang tayo. Ikaw, ako, si Dana. Buti na lang okay na
kayo ni Nof, at least, lima na ulit tayo."

Bigla akong tumawa, "My God, Sara! Iba talaga ang level of thinking mo! Hahaha.
Kung ibang babae yan, malamang nag hysterical na yan, pero ikaw, nagagawa mo pang
bumuo ng bagong barkada. Iba ka talaga."

"Malamang. Mas nagffocus kasi ako sa bright side eh. Ano ba ang mangyayari kapag
nag emote pa ako? Wala naman di ba?"

"Oo nga. Nof, balita ko wala pa namang namamatay sa paglulok ng pride, di ba?" Then
tumango si Nof.

"Tama ka jan, Dave. Wala pa talagang namamatay dun. Pride pride ka pa. Wala ka
namang mapapala dun, di ba Sara?" Then tumango din si Sara.

"Ano ba ang gusto niyong palabasin na tatlo?"

"UMAMIN KA NA KASI KAY ANDY PARA ANIM NA TAYO!!" Sabay sabay nilang sabi.
Pinagtutulungan nila ako =_=

"Bakit niyo ba ako sinisigawan? Tsaka okay na tayo noh, Ako, si Sara, Nof, Kim, at
ikaw Dave. Okay na tayo noh." Di ba? Wonder friends na kami, right?

"Namimiss na namin si Andy. Come on, Dana. Sasabihin mo lang naman na mahal mo si
Andy. I-Love-You. Three words, eight letters, say that and he's yours."

"Ang dami mong alam =_="

"Sabihin mo na sa kanya."

"Oo nga."

"Yeah."

"Ang kulit niyo."

"Hindi ka namin titigilan hangga't hindi mo inaayos ang buhay mo."

"Sara! Pinagtutulungan ako ng boyfriend mo at best friend niya!!" Then bigla silang
tumawa. "HINDI KA NAMIN TITIGILAN!!"

"Okay! Kakausapin ko na siya bukas. Happy?!"


Then ngumiti sila, "HAPPY ^___^"

------------------------

Andy's Point of View

Thursday. May date kami ni Jamie. Ulit. Every other day nagddate kami. Nakakasawa.
Masyado siyang clingy. Masyadong submissive. In short, nakakasawa.

Jamie Henares

calling..

Here she goes again.. "I'll be there, okay?" Then binabaan ko siya. Paano ko naman
siya matututunang mahalin niyan kung sinasakal niya ako?

Ayoko sa masyadong mabait na babae. Lahat na lang ng sinasabi ko sinusunod niya.


Nakakainis. Gusto ko ng independent na babae. Gusto ko ako ang sumusunod, hindi
yung ako ang sinusunod. Parang si Dana..

Dave Cruz

calling..

"What's up?" Bakit kaya 'to napatawag? "Seryoso ka? Si Dana gusto akong kausapin?
Sige, sige. Papunta na ako diyan."

To: Jamie Henares

Sorry. Can't come. May pinapagawa si Dad.

Sorry, Jamie. Kailangan kong puntahan si Dana..

----------------------

Eep. Pwede naman pala kayong pakiusapan na mag comment at vote eh ^___^ Kung ganyan
tayo, eh di matatapos ko 'to ^____^
Anyways, si Andy yung nasa gilid. Hindi ko kakilala personally yung mga tao na yan,
ha? At hindi ko pag aari ang mga pictures, just for imaginary purposes :))

25th Chapter

"Dana.." I can't believe i'll be doing this sht. Inaamin ko, gusto ko si Andy. I
like him. Bigtime. But i'm not sure if this is love. After all the complicated
things i've been through, hindi ko na alam ang pinagkaiba ng like sa love.

"Andy, can we talk?"

"Sure, sure."

Tumingin ako sa paligid, "Privately?" Then he nodded, "Yeah, let's go somewhere


private." Then we went to the rooftop of our college building. "Okay na ba dito,
Dana?"

"Yeah. So, i'll be doing this really quick, Andy." Then he nodded, "Alright."

"I like you, and i'm certain of that. Hindi ako sigurado kung mahal ba kita o ano."
Then i sighed, "Sht. I hate talking about love, it sends shiver down to my spine."
Then he laughed, "I know you hate talking about love the most. You're embarrassed.
You want me to turn around para hindi mo makita yung reaction ko?"

"Yeah. I think that would help." Then he turned around, "So, where was I? Yeah, i'm
not that sure kung love or like o kung anuman ang nararamdaman ko para sa'yo. Pero
naaalala ko na sinabi mo sa'kin noon na magkapareho lang naman ang love at like, di
ba?" Then he nodded, "So i concluded na siguro nga mahal kita kasi gusto kita? Oh
God, naguguluhan ka ba sa'kin?"

Then humarap siya, "I have three questions. Gusto mo ba akong kasama?"

"Gustung-gusto.."
Ngumiti siya, "Ano'ng naramdaman mo nung nalaman mong girlfriend ko si Jamie?"

"Honestly, i wanted to strangle her.." His smiled turned bigger.

"Pag nawala ako, ano ang gagawin mo?"

It's my turn to laugh, "Oh God! Don't tell me you're expecting me na sasabihin ko
na magpapakamatay ako pag nawala ka? Hahaha. Asa ka naman!" Then he laughed, "No,
kung 'yun ang sinagot mo, hindi ako maniniwala."

"Huh?"

"Because i know you, matalino ka. Independent. Stubborn. Self-centered. Brat.


Egoistic. But i love you because of that. Because you can kick my ass like no one
else."

It's my turn to shut up. Then he came nearer and hugged me, "Dana Kathryn Ferrer,
hindi mo naman kailangang sagutin yung huli kong tanong eh."

"Huh?" Puro na lang huh ang nasasabi ko =_=

"Kasi hindi naman ako mawawala sa tabi mo. In whatever you do, i'll be two steps
behind.."

Teka, lyrics sa kanta yun ah! "Che! Ang corny mo. Tsaka wala kang originality."

Then tumawa na naman siya. Bakit lalo siyang gumagwapo pag tumatawa siya? =_=

"So tayo na?"

"Asa ka boy. Gagawin mo pa akong kabit?" Srsly, si Jamie legal tapos ako illegal?
Over my dead body.
"Makikipagbreak ako sa kanya tapos tayo na?"

"Nope."

"Ano?! I can't read you, Dana."

"I have better plans, Andy." Yeah. It's payback time, Little Jamie. "Ano naman
'yun?"

"Date her tonight, make her happy, and be a gentleman kahit hindi." Then i rolled
my eyes.

"Tapos?"

"Break her heart. Make her understand that she's no one like me." I wanna see her
crying. She decided to play with me, so this is the price she's going to pay.

"Don't you think that's a little too overboard?"

"Don't tell me may gusto ka sa kanya?"

"No. Ikaw ang mahal ko, pero naaawa ako sa kanya.."

"Andy, there's a thin line between love and pity. Are you sure that you love me?"

"Fine. Pasalamat ka mahal kita." Then i went near him and hugged him, "Last na 'to,
Andy. After this, we'll start anew.."

-----------------------

Jamie's Point of View


From: Andy Guzman <3

Tonight. Sofitel. Wear something formal.

We have a date tonight! At last, inaya ako ni Andy magdate. That's a starter,
right? Lagi na lang ako ang nag iinitiate na magdate kami eh. At least, siya na ang
nag aaya ngayon. That's probably a good news.

"Mom, can i go out?"

"Let's have breakfast first, darling."

"But i have to go to the mall. Dun na lang ako kakain, i think?"

spinner.gif

"No. Let's eat together like a family." Like a family? Ynna's not even here. "Since
when we became a family, mom?"

"Jamie, stop acting like a brat!"

"I'm not a brat, mom. I'm just saying that we can't eat like a family because
Ynna's not even here. Can you get what i'm saying?"

"Call her Ate Ynna, Jamie. For God's sake, give some respect to her.. Ate mo pa din
siya.." I shouldn't respect her. She's a btch for all i care.

"She never treated me like a sister, so why should i respect her? Bigla bigla na
lang siyang nawawala. Malalaman ko na lang na nasa States siya kasama ang isang
lalaking Cyriel ang pangalan, and i don't even know who the hell that guy is! And
guess what? Sa katulong ko pa 'yun nalaman, mom! Mas may alam pa yung mga katulong
kaysa sa akin na sarili niyang kapatid! Now tell me, should i respect her?"

She's speechless, "I gotta go."


My life is a crap. Buti na lang nandyan si Andy. I'd die kung iiwan niya ako..

-----------------------

Dana's Point of View

"Everything's settled?" I called Andy. Tonight's the night.

"Yeah. But you promised me that after this, titigilan mo na si Jamie."

"Yeah, sure. O siya, break a leg, lover boy."

Then the line went dead. I think this calls for a celebration. Tatawagan ko nga
sila Sara, i'm sure she'll be overwhelmed by this news.

-----------------------

Jamie's Point of View

Nandito na ako sa Sofitel. Wala naman kasing sinabing specific place si Andy kaya
nandito muna ako sa entrance.

Biglang may lumapit na lalaki, "Ms. Jamie Henares?" Then i nodded, "Flowers for
you, madame."

Tinanggap ko yung flowers tapos binasa ko yung card, ang nakalagay:

To the prettiest lady i ever laid my eyes upon

-Andy

Si Andy talaga.. "This way madame.." Then he led me to a private room. Pagbukas ko
ng pinto, nandun si Andy. Lumapit ako the i kissed him. I really love this guy!

"Let's eat?" He smiled, "Hindi ko kasi alam kung ano ang gusto mong kainin eh,
sorry." Yeah. Wala siyang alam tungkol sa akin. Ako lang ang may alam tungkol sa
kanya, but still, i know we can work things out..

"That's alright. It's the thought that counts, right?" Then he smiled. Tapos kumain
na kami. After namin kumain, tumayo si Andy at lumapit sa akin, "Can i have this
dance?"

"Sure, Mr. Guzman." Then i stood up, and went near him. Then music started playing,

See how she's lookin in my eyes. Any guy would kill for that. She's a beautiful
girl and she's into me but I'm too busy still looking back. Now I'm walking her to
the door tryin' to kiss her goodnight. Something inside just don't feel right..

"Andy, b-bakit ganyan 'yung kanta?"

"Jamie, i know you love me and i appreciate that."

My friends tell me I gotta give it up so I've been trying to move on. But my hearts
still caught and my heads not clear of the pictures from before you were gone. And
I never wanna hurt no one. Tryin' to forget your name. Something inside just don't
feel the same..

"But i still love her and you know that. You're beautiful, Jamie. I'm sure
makakahanap ka din ng lalaking magmamahal sa'yo ng katulad ng pagmamahal ko kay
Dana.."

She's not you. And I don't know what to say. But I'll say it anyway. No matter what
I do. I can't believe the lie. And I just can't see it through. No, she's not you..

"Can't you love me, Andy? Kahit konti lang?"

"I tried, Jamie.. I really tried. Pero si Dana talaga ang gusto ko.. Kapag kasama
kita, si Dana lang ang naiisip ko. Kung kamusta na siya, kumain na kaya siya,
nagagalit na naman kaya siya, puro na lang siya. Mababaliw na ako kapag hindi ko
siyaa nakita, Jamie. Naramdaman mo na ba 'yun?"

I didn't know it would hurt this bad..


"Nararamdaman ko 'yun, Andy! Mahal kita! Kapag hindi tayo magkasama lagi kong
iniisip kung kamusta ka na ba, kung kumain ka na, kung ano ang iniisip mo! Kahit
kapag magkasama tayo iniisip ko kung si Dana ba yang laman ng isip mo. Alam mo
'yun? Nababaliw na ko. Nasasaktan na ako!"

Woke up in the middle of the night. Started reaching for the phone. Had to take a
breath and remind myself that you said you needed time alone. Didn't know what I
wanted then and I know I let you down. Baby I know what I gotta do now..

"I'm sorry, Jamie.."

"Ginamit mo lang ako!"

"I'm sorry.."

"I hate you!

She's not you. And I don't know what to say. But I'll say it anyway. No matter what
I do. I can't believe the lie. And I just can't see it through. No, she's not you..

"I'm really sorry.. I love Dana, and she's not you.."

-----------------------

Andy's Point of View

"I'm really sorry.. I love Dana, and she's not you.."

That's it. Aalis na ako. Hindi ko na kayang makitang umiiyak si Jamie.

"Sana makahanap ka ng lalaking para sa'yo, Jamie. Good luck and good bye.."
Sana naman maging maayos na ang lahat. Ang dami ng nangyari, ang dami nang
nasaktan. I hope it's all worth it. Sorry talaga, Jamie.

-----------------------

Dana's Point of View

"Andy? Nandito kami sa bar ni Dave. Uhuh. Sure, sunod ka na lang dito. Bye." As i
have said, nandito kami sa bar ni Dave. Celebration, baby. At long last, napatumba
na din namin si Jamie.

"Si Andy? Akala ko ba hindi siya makakarating?"

"I thought so. Eh tapos na pala yung date nila ni Jamie eh." I wonder kung ano kaya
ang nangyari? Excited na akong malaman ang details.

"What?! Pinayagan mong magdate si Andy at Jamie? Seriously, what has gotten into
you?" KIm said. Oo nga pala, wala siya dito kahapon.

"Chill, alright? Andy and I, we're good. Let's just say na farewell date yung
nangyari. I'm being good here, can't you see? Pinapasaya ko muna si Little J bago
niya marealize na talo siya."

"Grabe, Dana. Pinagawa mo yun kay Andy? Sa ilang taon naming pagkakaibigan, hindi
pa nagpaiyak ng babae 'yan. Sabihin na nating player siya, pero hindi siya
nagpapaiyak. Para sa kanya, minamahal dapat ang babae, hindi sinasaktan.." Pero
okay lang naman yun di ba? Binabalik ko lang naman yung ginawa ni Jamie sa'kin.

"Shut up, Honey. Namumutla na si Dana oh." Biglang lumapit si Sara sa'kin, "It'll
be alright, okay? Hindi na bata si Jamie. For sure nakadanas na ng break up 'yan.
She'll know what to do."

She's right. I don't need to feel guilty.

"Si Andy oh."


He's here. "Andy.."

He smiled, "Oh. Kumpleto pala tayo."

"Yeah. Come on, ano ang nangyari? How was Jamie?"

He sighed, "I don't wanna talk about that. Sorry. Let's just drink."

-----------------------

Andy's Point of View

"Guys, labas muna ako. May naiwan ako sa sasakyan eh." Lumabas muna ako ng bar. I
need some fresh air. I feel guilty and suffocated.

"Pare, i know you. Ano ba yung nangyari?" Si Dave. Sinundan niya pala ako. "I don't
know, Dave. Nagguilty ako. Iyak ng iyak si Jamie kanina. Pakiramdam ko ang sama
sama kong tao." Kung nakita niyo lang yung itsura niya, maaawa din kayo sa kanya.

"Bakit mo nga ba ginawa 'yun, in the first place? I know you, Andy. Wala sa
bokabularyo mo ang magpaiyak ng babae.."

"Si Dana kasi eh. Gusto niyang gawin ko yun para maging kami. You know how much i
love Dana. Gagawin ko lahat makuha ko lang siya."

"I know. Kahit nga kaibigan natin tinalo mo eh."

Yeah. Kaibigan ko inagawan ko. Nagsinungaling pa ako.

"Ayoko ng pag usapan 'yun."

"Alright. So, ano na plano mo ngayon?"


"Liligawan ko si Dana. Tapos magiging kami. Ayun." 'Yun lang naman ang gusto ko eh.

"Pag naging kayo tapos dumating si Cy, ano gagawin mo?"

"Sana lang dumating siya pag mahal na mahal na ako ni Dana." Yung mahal na mahal
niya ako na ako na yung pipiliin niya kapag pinapili siya sa amin ni Cyriel..

-----------------------

Jamie's Point of View

"Miss, ano'ng ginagawa mo dyan?! Wag kang gagalaw! Mahuhulog ka!"

"Sabihin mo sa kanila, wala silang kwentang lahat! Sa magulang ko, puro sila Ynna,
Ynna, Ynna! Magsama-sama sila! Sabihin mo din kay Andy, kahit ginago niya ako,
mahal na mahal ko pa din siya, alagaan sana siya ni Dana.."

"Missssss!!"

-----------------------------

Hello! :))

Dahil special day ko tomorrow, nag effort akong habaan ang update. Mahaba na yan
para sa'kin :)))

Anyways, masaya na ang susunod na parts ng story :)

Salamat dahil umabot ng 80+ ang votes :)

Salamat sa comments and dun sa picture, sorry kung disappointed kayo sa itsura ni
Andy. T^T

Ang gusto ko kasi, Filipino na hindi artista or anything ang gagamitin kong picture
para nga mas "relate-able" Ang hirap naman kasing mag imagine kung artisa or
whatsoever ang gagamitin ko.

Anyways :)))) Salamat pa din! :))) And si Dana yung picture sa gilid :))
Happy Reading

Vote, Comment, and be a Fan, guys :)))

26th Chapter

Sara Gomez

calling..

"Why?" Ang aga- aga tumatawag na agad, "Where the hell on earth are you?!"

"Chill. Ano bang problema mo? Ang aga aga pa eh."

"Seriously, Dana, pumunta ka na dito sa school. Ngayon na!"

"Give me a good reason kung bakit ako pupunta jan." Inaantok pa kasi talaga ako. 7
a.m. pa lang, 10 pa ang start ng klase ko.

"Jamie Henares. I think that's good enough. Now, get up and go here. A-S-A-P!" Call
ended. Seriously, kung hindi mahalaga yung sasabihin niya, magagalit talaga ako sa
kanya!

The moment i went out of my car, napansin ko agad yung mga reporter sa harap ng
Admin. building. Ano ba ang meron sa school namin ngayon? Oh well. Paano ko
malalaman eh ni hindi nga ako nanonood ng balita o nagbabasa ng dyaryo.

"What?!" I asked them. Nakatingin kasi silang lahat sa akin tapos lumapit sa akin
si Sara at may binigay sa akin na newspaper, "This explains why, Dana.."

Manila Times

"Gov. Henares' daughter, Jamie Henares, died of committing suicde."


"Oh God." That's the headline. As i read the latter part of the report, "Si Andy?"
Hindi sila lahat sumagot.

"Fck it! Dave, nasan si Andy?!"

"Hindi ko alam. Kanina ko pa siya tinatawagan, hindi ko siya ma contact."

Sht. Ano kaya ang nangyari kay Andy?

"Where do you think you're going?" Sara asked me, "Pupunta ako sa kanila. I can't
sit here and wait for him to come. Nag-aalala ako, Sara! Baka kung ano ang gawin
nun!"

Baka sinisisi niya yung sarili niya..

"Relax, Dana. It's no use kung pupunta ka sa bahay nila, tumawag na si Dave dun
kanina at sinabi ni Tita na umalis siya, alright?"

"Kahit na, Nof. Hindi ko kayang maghintay dito. I'll go nuts!"

"Shut up, Dana!" Kim shouted, "Wala namang magagawa 'yang pag pa panic mo eh.
What's done is done. Wala ng mangyayari."

She's right. Tapos na, wala ng rewind. Wala na si Jamie. But si Andy.. Kailangan
ako ni Andy ngayon..

"Then tell me, what should i do? Relax? Kahit nag aalala ako kung ano yung ginagawa
ni Andy? Kung baka sinisisi niya yung sarili niya sa nangyari kay Jamie? Come on,
tell me, Kim. Tell me!"

Tumahimik silang lahat. Ngayon lang ulit ako sumigaw ng ganito.


"DK, just breathe. Everything will be fine, alright?" Nof said.

"I'm fine. I'm thinking about Andy."

"He'll be fine. Trust me. Alam mo naman yung nangyari kay Lynne di ba? He'd been
through worst. He can handle this one, Dana." Dave assured me.

Si Lynne..

Oh God! Baka nandun siya kay Lynne ngayon!

"San ka na naman pupunta?"

"Basta. I'll just call you later." Then off i go. Andy, wait for me..

---------------

Andy's Point of View

"Andrei, wake up!"

"Mmm. Mom, ang aga-aga pa. I wanna sleep." Then i covered myself with my pillow.
"I'm serious, Andrei. Wake up!" Ano bang problema ng mga tao ngayon? Gusto ko lang
namang matulog eh. Tss

"What now?" May binigay siyang dyaryo, "Mamaya ko na lang babasahin yan, mom. Let
me sleep first." Then i gave her back the newspaper.

"Andrei, i'm not fooling around. Read the headline!"

"Alright, alright." Umupo na ako sa kama ko tapos binuksan ko yung dyaryo, "Gov.
Hena--- Sht.!"

Oh Sht!

"What now, Andrei? Ano'ng nangyari kay Jamie?"

"Andrei? San ka pupunta? Andrei?!"

"Aalis ako, mom. I'll explain later. Please. I need to go." Tapos umalis na ako.
Tangina, Andy! Tignan mo yung ginawa mo! Ang tanga tanga mo talaga!

Sumakay na ako sa sasakyan ko. Nagdrive ako. Hindi ko alam kung san ako pupunta.
Ang ggo ko talaga!

Dave Cruz

calling..

I turned off my phone. Sorry, pare. Ayoko ng may kausap ngayon.

Kanina pa ako nagddrive hanggang makarating ako dito, "Lynne.. I need you.." Hindi
ko alam umiiyak na pala ako.

"Bakit nauulit na naman yung nangyari? Talaga bang kailangan may mamatay para lang
sumaya ako?"

---------------

Dana's Point of View

"Bakit nauulit na naman yung nangyari? Talaga bang kailangan may mamatay para lang
sumaya ako?"

Si Andy..

I went near him and hugged him from behind, "Andy.."

Hindi pa din siya nagsasalita..

Tahimik lang siya pero alam kong umiiyak siya..

"I'm sorry. Wag ka ng umiyak, please! Andy naman! Wag ka ng umiyak.."

"I'm sorry kung naging immature ako, kung naging selfish ako, kung ginamit kita
para saktan si Jamie. Andy, please wag kang maguilty. Wag mong sisihin yung sarili
mo. Ako yung may kasalanan.."

Hindi pa din siya humaharap.

"Kausapin mo naman ako.."

"Andy.."

"I love you, Andy.."

Humarap na siya.
"I love you, Dana. Pero sana wag mong sabihing mahal mo ako dahil lang nagguilty
ka.. Wag mo naman akong paglaruan."

Tapos tumayo na siya at umalis. Ano ba talaga, Andy?!

---------------

Sara's Point of View

"Ano na kaya ang nangyari sa dalawa na 'yun?" Nandito kami sa caf ngayon.
Hinihintay namin si Dana at Andy. Buti na lang wala yung prof. ko ngayon.

"Hindi ko alam. Ano ba talaga yung nangyari kay Jamie?"

"Sabi dun sa newspaper, tumalon daw ng building. Rooftop. Cause of death: Internal
hemorrage tsaka fracture sa skull."

"Tsk. Grabe naman pala. Ano'ng floor ba yung tinalunan niya?" Tanong ni Kim.

"Rooftop nga di ba?" Sabi naman ni Nof. Ang pilosopo talaga nito =___=

"I know! What i mean is, gaano ba kataas yung building?" Tapos inirapan niya si
Nof. Parang bata lang eh.

"38 floors yung building, bale pang 39 yung rooftop." Ang taas pala nun. No wonder,
hindi siya nakaligtas.

"Grabe! Kaya naman pala siya namatay eh. Ang taas pala nung building na 'yun!"

"Guys, tignan nyo yung TV!" Sabi ni Nof, kaya tumingin kami sa TV. May TV kasi sa
caf eh.

"...ayon sa pagsisiyasat, nagpakamatay umano ang anak ng gobernador dahil sa


paghihiwalay nila ng kasintahan. Hindi pa din matukoy kung ito nga ba o mayroon
pang ibang dahilan kung bakit ito nagpakamatay.."
Sht. Paano pag kumalat na si Andy yung boyfriend ni Jamie? Ano na ang mangyayari
kay Andy at Dana?

"Guys, alis na muna ako." Sabi ni honeybabes.

"San ka pupunta?"

"Uuwi. Tawag ako ni mama eh. Tawagan na lang kita. I love you." Umalis na siya.

---------------

Dave's Point of View

From: Andy Guzman

Dito ko sa bahay niyo. Sa kwarto mo muna ko.

Kailangan ko ng umuwi. Baka kung ano na gawin ng lalaking yun eh.

"Guys, alis na muna ako."

"San ka pupunta?" Tanong ni Sara. Ayokong magsinungaling pero kailangan eh. Sorry.

"Uuwi. Tawag ako ni mama eh. Tawagan na lang kita. I love you."

Nagdrive na ako papunta sa amin. After 20 mins. nandun na ako.

Pagpasok ko sa kwarto nakita ko yung mga gamit ni Andy nasa kama ko. Wala naman
siya sa kwarto kaya lumabas ako. Nandun siya sa mini bar. Umiinom.

Inagaw ko yung baso niya, "Ang aga-aga pa eh."


"Nagguilty ako.. Akin na nga yan." Kinuha niya ulit yung baso.

"Alam mo, parang ganito din yung nangyari dati sakin eh. Bakit lagi na lang may
namamatay na babaeng napalapit sa akin? Sa tingin mo ba malas ako?"

Ayoko ng ganito si Andy eh. Nung namatay si Lynne, hindi mo siya makakausap ng
matino. Nagsimula siyang maglasing tsaka manigarilyo. Sana hindi maulit 'yun
ngayon.

"Alam mong wala kang kasalanan, Andy.."

"Napanood ko sa TV, Dave! Nagpakamatay daw siya dahil nakipagbreak yung boyfriend
niya. Ako yun, Dave! Ako!"

"Pero hindi mo naman talaga siya girlfriend, di ba?"

"Kahit na. Tangina naman! Nagguilty talaga ako!"

Sht. Ano ba ang sasabihin ko?

"Si Dana, Andy. Umayos ka kahit para kay Dana."

"..."

Hindi siya nagsalita, nagkita na kaya sila ni Dana?

"Tell me, sinisisi mo ba si Dana sa nangyari?" Technically, si Dana ang pumilit kay
Andy na makipagbreak.

Huminga siya ng malalim, "Hindi. Hindi ko siya sinisisi, hindi ko siya sisisihin
dahil hindi ko siya kayang sisihin." Tapos uminom ulit siya, "Ako yung may
kasalanan eh. Kung hindi ako ggo, eh di sana nung nakaalala na ulit ako, iniwan ko
siya. Eh ang ggo ko, pinagpatuloy ko pa din kahit alam ko na yung totoo. Kung
nagpakalalaki lang sana ako noon, eh di hindi sana siya nagpakamatay ngayon.
Tangina talaga!"

"Ano'ng plano mo ngayon?"

"Ewan ko. Dito muna ako matutulog. Ayokong umuwi sa'min eh. Pag tinanong ka ni
Dana, sabihin mo hindi mo alam, okay?" Tapos umalis na siya at pumunta sa kwarto
ko.

Hay, Dana. Ang swerte mo talaga at mahal na mahal ka ni Andy.

---------------

Dana's Point of View

calling..

Andy Guzman

Andy naman eh! Sagutin mo nga yung tawag ko! Aish. Cannot be reached na. Bwisit
naman eh!

calling..

Dave Cruz

"Hello? Dave? Anjan ba si Andy?"

"Nandito nga siya. Pero wag kang pumunta. Bukas na lang, okay? Ayaw niyang makipag
usap ngayon eh. Intindihin mo muna siya."

"Sige, sige. Ikaw na muna ang bahala sa kanya."

Call ended.

Aish. Ano ang gagawin ko ngayon?


Pumunta ako ng school ngayon. Pupuntahan ko na lang sila Sara. Habang naglalakad
ako, pinagcchismisan ako ng mga babae.

"Di ba siya yung laging kasama ni Andrei? Baka siya yung dahilan kaya nagbreak si
Jamie at Andrei. Tss. Grabe.."

"Kawawa naman si Jamie.. Grabe talaga si DK.."

"Naaalala mo pa nung first year? Di ba inagawan niya din si Ynna? Yung kapatid ni
Jamie? Grabe, ang laki ng galit niya sa mga Henares noh?"

Nakakainis! Pwede bang magchismisan sila eh sana yung hindi ko naman naririnig?!

Huminto ako sa paglalakad, "Kung wala kayong magawang matino, bakit hindi na lang
din kayo tumalon sa rooftop para magka thrill naman ang boring niyong mga buhay?!
Mga bwisit!" Tapos umalis na ako..

"Dana!" Lumapit sila sa akin tapos niyakap ako, "Ano? Okay ka lang ba?"

"Okay lang ako. Pwede bang sa unit ko muna kayo matulog tatlo?"

"Sure. Sige. Hintayin lang natin si Kim, matataapos na naman ang klase niya eh."

Hinintay namin si Kim tapos pumunta na kami sa unit ko. Haay.

"Guys, ano? Ako ba yung may kasalanan? Am i a murderer?" I asked them. Pilit kong
pinapasok sa isip ko na wala akong kasalanan, pero kahit anong gawin ko, deep
inside, alam kong may kasalanan ako.. I contributed to her death..

"Wala kang kasalanan, alright? Wag mong sisihin ang sarili mo.."
"Oo nga. Malay mo ba na marami palang problema si Jamie."

"Right. And she's not that dumb naman siguro para magpakamatay para lang kay Andy.
That's too lame.."

Sana nga tama sila. Sana nga wala kaming kasalanan ni Andy. Sana nga..

"But what will i do now? Ayaw akong kausapin ni Andy. Iniiwasan niya ako."

"Pano mo naman nalaman? Nagkita na ba kayo ngayon?" Sara asked.

"Yeah. Kanina sa cemetery, sa puntod ni Lynne."

"Lynne?" Sabay na tanong ni Kim at Nof.

"Lynne. Andy's first girlfriend." Mejo na shock sila sa narinig nila. Akala kasi
nila, ako ang unang girlfriend ni Andy..

"She's dead, right? But why?" Kinwento ko sa kanila yung nangyari kay Lynne, from
the start up to now. As i was telling the story, napansin ko, ang dami na pala
naming napagdaanan ni Andy. 3 years na kaming magkakilala. Ang tagal na din pala.

"Grabe. Tama nga si Dave, he'd been through worst. Kakayanin 'to ni Andy, DK. Rest
assured." Nof told me. Sana nga. Sana nga may assurance ako.

"Teka, teka. Alam mo ba kung nasan si Andy ngayon?"

"Kila Dave.."

"What?!" Sigaw ni Sara, "Ang lalaking yun! Hindi man lang sinabi sa'kin!!"
"Relax naman. Hindi naman siguro sinasadya ni Dave na magtago sa'yo. Afterall, best
friends din sila ni Andy, Sara."

"Tama si Nof. Si Andy ang nakiusap na wag ipaalam sa atin na nandun siya. Wag ka ng
magalit kay Dave."

"Fine, fine. Pero bukas na bukas, pupunta tayo dun. Kailangan niyo ng mag usap. Wag
niyo na 'tong patagalin. Ayusin na ang dapat ayusin."

Pagkatapos naming magkwentuhan, natulog na kami. Mag uusap tayo bukas, Andy!

-----------------------

Hello! Thanks for patiently waiting. ^^

Nakakaloka ang registration period sa UPLB. Sino tga UP jaaaan? ^^

Ayun, vote and comments, guys. Natuwa naman ako sa 100+ votes ^____________^

Enjoy reading.

SI Jamie yung babae sa gilid. ^____^

27th Chapter

"Dana, wake up."

"Mmm."

"Hey!" Someone's shaking me. Fck it =___=

"What?! Past 1 na ako nakatulog. Let me sleep, guys." I said then i went back to
bed. Hindi ako nakatulog kagabi because of Andy. I'm freakin' worried.
"Fine then. Kami na lang ang pupunta kila Dave. Suit yourself." Nof said then i
heard the door being closed.

I didn't bother running after them. Susunod na lang ako. 6 am pa lang naman eh. But
i grabbed my phone and texted Sara.

To: Sara Gomez

Be there before 8. Sorry.

Then i tried to sleep again..

"I hate you, DK!"

Si Jamie.. I thought she's dead?

"I hate you, DK!"

"I hate you, DK!"

She's coming near me..

"I hate you, DK!"

She's suffocating me! Someone help.. Andy..

"I hate you, DK!"


"Aaaagh!!" Napaupo ako sa kama. It's just a dream, Dana. Hindi totoo yun. Calm
down. Panaginip lang yun. Jamie's dead. She's gone.. Forever. At wala kang
kasalanan. You're innocent. Hindi mo ginustong mamatay siya..

After that freaky nightmare, naligo na ako at nagbihis. Before 8, nakila Dave na
ako. I went inside their house. Kilala na naman ako ng guards dito eh, so no worry.

As i entered their house, pumunta agad ako sa mini bar. I don't know, it's just
that feeling ko, nandun si Andy..

And there he is.. "Andy.." I went near him and stared at his eyes pero hindi siya
nakatingin sa akin. His eyes are glued on the floor. But i can see the dark circles
around his eyes. He's been up all night.

"We should probably go." Dave said.

"I think so, too." Kim said.

Then biglang lumapit sa akin si Sara, "Talk to him, alright? He loves you, Dana.
That's one thing we are all sure of." Then she kissed my cheeks, "Good luck.
Malalampasan niyo din yan.."

Kami na lang ni Andy ang nandito.

"Andy, talk to me."

No use, hindi pa din siya nagsasalita.

"Come on! Magsalita ka! Sisihin mo ako, magalit ka sa akin! Curse me all you want!
But don't you ever try not speak to me!" I shouted. Nahihirapan na ako. Hindi ako
sanay na hindi siya nagsasalita. Sanay ako na lagi siyang may sinasabi sa akin. Mas
gusto ko pa na sisihin niya ako sa nangyari, that would be better. Pero yung ganito
na hindi niya ako kinakausap? It sucks. It's worst.
Hindi pa din siya nagsasalita, instead, tumayo siya fom the stool and started
walking away.

"Bullsht!" Binato ko yung baso. I don't care kung maubos ko lahat ng wine glass
nila dito! Naiinis na ako!

Huminto siya sa paglalakad.

"Alam ko naman na ako yung may kasalanan eh. Ang tanga tanga ko. Ang ggo ggo ko!
Ang immature ko para patulan siya. Alam ko, Andy. Alam ko. Sabihin na nilang ako
yung may kasalanan, ako yung may mali. Wala naman akong pakielam eh."

I paused, hindi ko mapigilan, naiiyak na ako. Nanginginig na yung boses ko.

"Mahal kita eh. Alam mo yun? Alam mo yung masakit? Yung sinabi mo na pinaglalaruan
kita! Tangina naman kasi! Minsan ko na nga lang sabihin yun, hindi pa ako
paniniwalaan. Alam mo kung gano kasakit yun? Tagos, Andy. Tagos."

Tapos tinuro ko yung puso ko.

"Sabi nila, nagpakamatay daw siya dahil iniwan mo siya. Ako yung sinisisi nila.
Tangina lang! Isa lang naman yung kasalanan ko eh.. Yung inamin kong mahal kita.
Yun lang yung kasalanan ko, Andy. Yun lang."

Pagkatapos, tumalikod na ako. Hindi ko na kaya, hindi na ako makahinga..

Maglalakad na ako papalayo pero Andy hugged me from behind, "I love you."

Yun lang yung sinabi niya pero ang saya saya ng pakiramdam ko..

"We'll figure things out.."


"Hindi ka na galit sa akin?"

"Sino ba'ng nagsabing galit ako sa'yo?"

"You were not talking to me.."

"I was thinking."

"Thinking about what?" This time, humarap na ako sa kanya, with tears on my face.

Pinunasan niya yung luha ko habang sinasabing, "Iniisip ko kung paano ako magrreact
ng hindi mo sisisihin yung sarili mo.."

Oh God.

"I love you that much, Dana. Ayokong makaramdam ka ng guilt. I'll take all the
blame, wag ka lang madamay dito."

Hindi ako makapagsalita.

"I'm sorry kung pinag alala kita.. I should've have talked to you.."

All these time, ako na naman ang iniisip niya. Tama nga sila Dave, ang swerte ko
kay Andy..

"I-I don't know what to say.."

Then he hugged me again, "It's alright. Ako na ang bahala.."

"Ano'ng balak mo?"

"I have no plans yet. I'll let you know when i have one."
"What about us, Andy?" Kami ba? Hindi? What?

"Maybe.. I'll stop courting you.."

Napaalis ako sa yakap, "You'll what?!"

"I said i'll stop courting you." Is he serious?

"Ano? Bakit?!"

"I don't want people blaming you pag nalaman nilang ikaw ang nililigawan ko right
after Jamie died.."

"But i can handle that.." I know i can. I'm used to people judging me, right?

"Alam ko."

"Alam mo naman pala eh. Bakit mo to ginagawa?"

"I honestly don't know."

"Ano tayo ngayon? Friends with benefits? Ganon?"

He looked straight into my eyes, "I love you and you have my heart. I think that's
more than enough."

So there we are, FRIENDS. Ang dami nang nangyari. Three years na nga, di ba? Ang
dami na naming pinagdaanan ni Andy eh. Pero sa dinami dami nun, we're not together
as a couple. We've been friends, friends with benefits, friends, enemies, friends
again, almost lovers, and now, back to being friends. Kailan kaya magiging kami
talaga? Yung may committment talaga. Yung masasabi ko na boyfriend ko siya at
girlfriend niya ako.

"So, are we going to Jamie's wake?" Kim asked, first day kasi ng burial ni Jamie. I
don't know if we should go or not.

"I don't know.."

Half of me says that we should go and at least pay some respect, but the other half
says not to go..

"Maybe tomorrow?" I said. Siguro naman bukas, okay na ako.

"Then it's settled. We'll go tomorrow." Dave said.

"So, uuwi na kami. It's been a long day."

Then we said bye. Hinatid ni Dave si Sara, Kim, at Nof. Kami na lang ni Andy ang
naiwan dito.

"I think we should go first tomorrow." Andy said.

"I think so, too."

Kinabukasan, sinabi namin sa kanila na mauna na kaming pupunta. Kailangan naming


makausap yung parents ni Jamie ng kaming dalawa lang ni Andy. We should explain. We
owe them an explanation. That's the least we can do..

Then we went to the place where Jamie's burial was taking place. 2nd day na ng
lamay niya..
Natatakot akong lumabas ng sasakyan, pero Andy held my hand, "All will be fine."
Then he kissed my forehead.

Papasok kami sa loob, ang daming tao. Mga reporters, kaibigan ni Jamie, kapamilya
niya, mga kaibigan niya from St. Claire's..

We went straight in front, kung san nandun ang parents ni Jamie..

"Our deepest condolences, Mr. and Mrs. Henares.." I said.

"I'm sorry for you loss.. And I was her boyfriend, sir.." That's what Andy said.
Tinignan siya ng daddy ni Jamie in the eyes tapos pinapunta kami sa private room.
Me, Andy, Jamie's mom and dad.

"I'm very sorry, sir!" Andy said while bowing his head. At nung tinaas niya yung
ulo niya..

*Punch*

Jamie's dad punched Andy kaya napasubsob siya sa sahig.

"That's for hurting my daughter, you a hole! Kung hindi mo siya kayang mahalin,
sana man lang hindi mo siya pinaglaruan! Ggo ka!" He said.

"I'm sorry." Andy said.

Naglakad na papalayo si Mr. Henares then he went out. Nandito pa si Mrs. Henares.
Nilapitan ko si Andy, may cut siya sa lips, dumudugo. Tinulungan ko siyang tumayo.

"Are you alright?"

"Okay lang ako.."


"I'm very sorry for my husband's attitude." Mrs. Henares said, "He's still in
shock.. Alam niyo namang bunso naming anak si Jamie.."

"We understand, ma'am." I said.

"Pero para sa ikagagaan ng loob niyo, sasabihin ko sa inyo ang nangyari nung gabing
tumalon si Jamie sa rooftop ayon sa witness.."

Nagsimula siyang ikwento yung mga sinabi ni Jamie bago siya mamatay. Umiiyak siya
habang nagsasalita. It's very painful, i know. Alam ko ang pakiramdam ng mawalan.
Nawalan ako ng kapatid eh.

"Hindi lang si Andy ang dahilan.. Kasalanan din namin ng asawa ko, masyado namin
siyang napabayaan kaya akala niya walang nagmamahal sa kanya. Puro kami trabaho eh,
akala naman namin okay na naibibigay namin lahat ng kailangan niya. But then, that
was not enough, sinabi niya before she jumped na hindi niya naramdaman na mahal
namin siya."

All along, hindi pala masaya si Jamie. She was unhappy all her life. Ang sama ko.
It sucks to be me.

"Sinabi niya din na mahal na mahal niya si Andy.. Hindi siya galit sa inyo.. Sana
lang daw, mahalin mo siya ng kagaya ng pagmamahal ng anak ko sa kanya.. You're one
lucky guy, Andy. Mahal na mahal ka ng anak ko. Even before her death, ikaw pa din
ang iniisip niya."

And that's it. I started crying. I'm very sorry, Jamie. If i could only take back
time.. Kung hindi ka lang niya kapatid, maybe we'll be good friends..

Tahimik lang kaming tatlo, patuloy na tinatanggap yung mga pangyayari. Ang hirap
din kasi, masyadong mabilis..

*knock knock*
May pumasok na katulong, "Madam, nandyan na po si Senorita Ynna kasama si Sir
Cyriel.."

Oh God. Not now.

----------------------------------

Sup? Bagong Update. :)))

Ayan na, ayan na ang hinihintay niyong lalaki. Mwahaha

Anyways, VOTEEEEEEEEEEEEE, guys! Teehee ^^

28th Chapter

Sara's Point of View

"Yeah. On the way na kami. Uhuh. Sure, kita kita na lang tayo dun. Yeah. Bye."

Dave's looking at me, "Hey, don't look at me like that. Si Nof lang yung kausap ko,
alright?"

"Why are you even explaining?" Then he laughed. I really love Dave! I swear, "So,
shall we go?" Then he offered his arms.

"I think we shall go."

Then we went to Jamie's wake. Sabi ni Dana, mas mauuna na daw silang pumunta kaya
nagsabay na lang kami nila Nof at Kim.
"Babe, mauna ka na, may hinahanap lang ako sa purse ko." Tapos pumasok na si Dave.
Nasan na ba yung phone ko?!

San ko ba nilagay yun?

Ah, nasa purse ko nga pala. Tss. Napakamakakalimutin ko naman.

Habang naglalakad ako, hinahanap ko pa yung phone ko sa purse but then, may
nakabunggo ako kaya nalaglag lahat ng laman ng purse ko.

Habang pinupulot ko yung mga nahulog, "Miss, i'm sorry, hindi ako tumi--- Oh my
God!"

Ynna's back!

"It's fine. No damage done." Then she started walking, "Nice seeing you again,
Sara. I didn't expect na sa lamay pa ng kapatid ko tayo magkikita.." Then she left.

With Jamie's death and Ynna's return,

Oh God. What can be more complicated than this?!


-----------------

Dave's Point of View

"Babe, mauna ka na, may hinahanap lang ako sa purse ko." Tapos umalis na ako. Ang
daming tao dito. Nasan na ba si Andy at Dana?

calling...

Andy Guzman

"Unavailable. Psh."

Habang naglalakad ako, nakita ko yung isa kong kaibigan sa St. Claire's, "Pare,
nakita mo ba si Andy sa loob?"

"Hindi ko nakita eh."

"Sige. Salamat na lang."

Nasan na ba yung lalaking yun?

Biglang may nagsalita sa likod ko, "I think i saw him talking to Jamie and Ynna's
parents."

Nung haharap na ako para magpasalamat, "Cyriel?!"


"Surprised? I'll take that as a welcome home. See you around, pare."

See you around? Ibig sabihin, he'll be staying here for good?
What can be more complicated than this?!

-----------------

Nof's Point of View

"Ang bagal bagal mo kasing kumilos. Late na tuloy tayo!" Pano ba naman kasi, ang
tagal tagal magbihis ni Kim! Nakakainis.

"FYI, hindi naman party ang pupuntahan natin kaya bakit ka ba nagmamadali?!"

"FYI din, hindi nga party ang pupuntahan natin pero kung maka outfit ka, parang
party tong lamay ni Jamie." Tapos inirapan niya ako. The hell. Spoiled brat alert.
Psh.

Habang naglalakad kami, may narinig kaming mga nagcchismisan. Haay. Hindi talaga
nabubuhay ang mga tga St. Claire's ng walang chismis.

"Narinig niyo na ba? Bumalik na daw si Cyriel!"

"OMG!! I want to see him na!"

Cyriel? Sounds familiar. San ko nga ba narinig yung pangalan na yun?

"Hey." Naputol yung pag iisip ko kung sino ba yung Cyriel na yun ng dumating si
Dave at Sara.

"What's with the face? Pareho kayong namumutla? Don't tell me nakakita kayo ng
multo?" Then we laughed. Nakita kaya nila si Jamie? Hahaha. Oops. Sorry, Jamie.
Rest in peace.

"Yeah. We saw ghosts." Sara said.


"Ghosts from the past."

-----------------

Dana's Point of View

"I should go now, Andy and Dana. My daughter already arrived from New York." Then
Mrs. Henares went out.

Hindi pa rin ako makagalaw sa kinatatayuan ko. Come on, Dana! Si Cyriel lang yun!
What's with suddenly being so nervous?! He's just a part of your past! Ex mo lang
siya. EX = TRASH. Pinaglumaan. Pinagsawaan. So just get it over with.

"Let's go." Sabi ni Andy.

"Ano? Kakadating lang natin tapos gusto mo umuwi na tayo agad?"

"Kaya lang naman tayo pumunta eh para kausapin yung parents ni Jamie di ba?
Nakausap na natin sila so i think we should go now."

"Maaga pa, Andy."

Bigla siyang tumayo, "Bakit ba ayaw mong umalis dito? Gusto mong makita si
Cyriel?!" Sinisigawan niya ako.

"Eh bakit mo ba ko sinisigawan?!"

"Hindi kita sinisigawan!"

"Eh anong tawag mo sa ginagawa mo?!"

Shoot. Nice. Very nice. Nag aaway na agad kami.


"Sige, lumabas ka na dun. Pumunta ka na sa Cyriel mo." Tapos bigla siyang tumalikod
tsaka naglakad paalis.

Hinabol ko siya tsaka hinawakan, "Ano ba kasing problema mo ha, Andrei Guzman?!"

"Wala akong problema." Tapos tinanggal niya yung kamay ko sa braso niya, "Uuwi na
ko. Magpahatid ka na lang sa Cyriel mo."

Oh My. Nagseselos ba siya?

"Are you jealous?" Tapos naglakad ako at pumunta sa harap niya. Shet. Nagbblush
siya. Ang cute ^___^

"Ha? Bakit naman ako magseselos? Mas gwapo naman ako dun. Tss." Tapos tinalikuran
niya ako. Asus, nahihiya pang makita kong nagbblush siya.

"Okay. Hindi ka naman pala nagseselos eh, pupuntahan ko na si Cyriel dun." Grabe,
nasasabi ko na talaga ang pangalang Cyriel!! Dati naiiyak ako pag naririnig ko yun
eh. I'm already one step ahead! Way to go, Dana

Tapos naglakad na ako papalabas.

"Wag!" Sigaw ni Andy tapos nilapitan niya ako.

"Problema mo? Akala ko ba mas gwapo ka sa kanya?"

"Oo na. Alam ko namang mas gwapo siya sakin eh!" Kailan pa nakaramdam ng insecurity
tong lalaking to? "Wala na kong pakielam dun. Pero please, wag ka ng lumapit sa
kanya.."

"Give me a good reason kung bakit ko gagawin yun?"


"Kasi nagseselos ako."

For real? Nagseselos at naiinsecure si Andy? Eh ang ego maniac niya kaya!

"Why are you even jealous, mister?"

"Dahil ex mo siya."

"Yun nga eh, ex ko siya. Past tense."

"Pero wala pang closure yung relationship niyo. Technically speaking, kayo pa
din.." Nakayuko siya nung sinasabi niya yun. Pero totoo nga, walang formal break up
na nangyari. Parang poof, wala na siya, wala na kami.

"Partly correct ka. Pero para sakin, wala na kami. Ni hindi niya nga ako hinayaang
magpaliwanag eh.."
"But you still love him.."

"I love you, Andy. Yun na lang ang panghawakan mo." Then i kissed him.

-----------------

St. Claire's

It's been five days since nailibing si Jamie. Things are going as planned.

"How long are we going to eat here, DK?!" Kim complained. Wanna know where we are?
Dito lang naman sa old library.

"Honestly, i don't know. Anyways, you're all free to go. I can handle." I said to
them.

"Shut up. Alam mo namang hindi ka namin iiwan eh. But Dana, hanggang kailan ka ba
magtatago dito? Hindi mo sila kayang pagtaguan habang buhay." Nof said.
"Nasa iisang school lang tayo. Ikaw, si Ynna, si Cyriel, kami. We're all studying
here. It's inevitable that you will bump into each other sooner or later." You
heard it right. Dito na ulit nag aaral si Ynna at Cyriel. How happy can i get,
right? My ex-boyfriend and her hideous girlfriend right here in my school.

"That's why i'm doing safety measures, my dear best friend. And don't you think
it's a nice idea to eat here? Tignan mo, nagkakaron tayo ng bonding moments." I
sarcastically said.

"Yeah right. I better go, magsisimula na ang klase ko." Then we decided to go.
Magsisimula na din pala ang class ko. Acads. Acads. Acads freak.

As i was walking, napadaan ako sa cafeteria. And lo and behold, what a nice scene?
Sinusubuan ni Cyriel si Ynna. What a sweet couple, right?!

Someone spoke behind me, "Jealous?"

"Of course not. Why would i when i have you all for myself?" Then i kissed Andy.

At the side of my eye, i saw Cyriel smirked at me while we're kissing.

I guess things change... And so is he...

----------------------------

Ansaveeeh? Akala niyo siguro madrama noh? hahaha.


VOTEEEE ^___^

Si Dave yuuuuuuuuun. Last kong ipopost yung pic ni Cy para exciting. Hahaha

Hi, @ruanpangit, na flood ako sa votes mo! Salamat!!! Dedicated to sa'yo ^___^

29th Chapter

Andy Guzman

calling...

Ano na naman ba ang kailangan nito? Ang aga aga pa eh. =___=

"What?! You better have a good reason for waking me up this early." I snared. The
hell. 9 am pa lang eh.

"Good morning, beautiful. 9 am na."

"I know, right? Bakit ka nga tumawag."

"Wala lang." Then i heard him chuckle.

"The hell, Andy. Are you possessed?" Kinikilabutan na ako kay Andy. Simula ng
dumating sila Cyriel, sobrang sweet. Define sweet? Flowers every morning,
chocolates every afternoon, teddy bears every evening. Mabuti na lang at napilit ko
siya na itigil na yung pag hatid sundo sa akin. Kung makikita niyo lang yung bahay
namin, pwede na akong magtayo ng flower shop at gift shop! Pasalamat siya at
natutuwa si mama at papa sa kanya, not to mention na gusto siya ng maids dahil sila
ang kumakain ng chocolates na binibigay sa akin. The hell talaga di ba?!

"Naah. In love lang." See what i mean?

"Whatevs. Bye na nga. Ginising mo lang ako."


And when i was about to end the call--- "Wait!"

"What?!"

"May gagawin ka ba ngayon?"

Ano nga ba ang gagawin ko ngayon? Ah, may assignment kami sa Math102. Fashion
design tapos may higher math subjects kami. Kamusta naman yun? =___=

"May assignment ako eh."

"Ano'ng subject?"

"Math102"

"Ako na lang gagawa."

"Seriously, Andy? Gusto mo bang bumagsak ako?"

"Ang sama mo =___= Fine, papagawa ko na lang kay Dave. Sumama ka na sa akin?"

"Si Dave?"

"Yep. Na uno siya sa subject na yan eh."

"Tss. Bakit pinapasa mo kay Dave? Palibasa repeater ka sa subject na yun eh." Then
i laughed. Unforgettable moment eh, si Andrei Guzman, bumagsak?! Eh halimaw kaya
yan sa Engineering Sciences.

"Oo na. Wag mo ng ipaalala. Distracted kasi ako nun eh. So, sasama ka na sa akin?"
"San ba tayo pupunta?"

"Ewan." Tignan mo to, ang lakas mag aya tapos wala naman palang plano.

"Ewan ko sa'yo."

"Basta pupuntahan kita jan. Be ready before 11. Bye. I love you!" Call ended.

Wow. Hindi PA siya nanliligaw niyan, ha? Pano kaya pag nanliligaw na siya?!

Napilitan akong bumangon at maligo at magbihis. Sana naman worth it ang mangyayari
ngayong araw. Supposedly, matutulog lang ako dapat, pero dahil sa napakademanding
na hindi ko naman manliligaw na si Andy, nasira ang plano ko.

Quarter to 11 ng dumating si Andy. At kasalukuyan akong nasa dining table kumakain


kasama si mama at papa.

"Nice timing, Andy. Alam na alam mo talaga pag kumakain na kami." Sarcastic kong
sabi.

"Syempre. Approved naman ako kila Tito at Tita eh. Pati sinasabi sakin nila Manang
Lucing pag kakain na kayo." Tapos kinindatan niya yung mga maids tapos lumapit siya
at nagkiss kay mama pati kay papa. Siya ang tunay na definition ng taong feel at
home.

"Oo naman, hijo. Ikaw lang naman ang makapagpapatino dito kay Dana eh." Yeah right.

Tapos umupo na si Andy at kumain kasabay namin.

"Kamusta ang thesis, hijo? Mukhang hindi ka naman nahihirapan at lagi kang nandito
sa bahay namin." Pabirong sabi ni papa. Pati papa ko nabili na ni Andy =___=
Tumawa si Andy, "Si Tito talaga. Nahihirapan naman po ako pero syempre mas priority
ko ang anak niyo."

"Pero mas unahin mo ang pag aaral mo at jan nakasalalay ang future mo."

"Pero si Dana po ang future ko.."

O___o What the hell. He really said that in front of my father!!

Bigla namang tumawa sina mama at papa, "Eto talagang batang ito, puro biro."

"Hindi po ako nagbibiro, si Dana lang ang pumapasok sa isip ko pag future ko ang
pinag uusapan."

Oh God. Kill me now. Nahihiya ako sa pinagsasabi ni Andy.

"Kaya mo na bang buhayin ang anak ko?" Seryosong tanong ni papa.

"Opo. Ayon sa family lawyer namin, kaya kong mabuhay ng maayos buong buhay ko dahil
sa insurance ko, wala pa dun ang inheritance, wala pa dun ang share ko sa company,
wala pa dun ang personal savings ko, at wala pa dun ang sweldo ko in case na
magtrabaho ako."

"Well then, kung mahal ka ng anak ko, i'm here to support."


What the hell?!

"Papa! Para namang pinamimigay niyo ako niyan! Mama, gusto na akong ipakasal ni
papa! Wala ba kayong gagawin? Gusto niyo bang magpakasal ang baby niyo?! At ikaw
naman Andy! Nababaliw ka na ba?!" Sunud- sunod kong sabi.

Biglang tumawa si Andy, "Grabe ka naman. Kaya ko lang naman sinabi yun para
mapakita kina Tito at Tita na seryoso talaga ako sa'yo."

"Whatever. Tara na nga at baka kung anu ano pa ang masabi mo kila papa." Tapos
hinatak ko siya patayo.

"Hindi pa ako tapos kumain eh."

"Sa resto ka na lang kumain."

"Tss. Sige po, alis na kami ng anak niyo. Hindi pa nga ako sinasagot, under na
agad." Tumawa naman sila papa tapos nagbbye na kami.
Pumunta muna kami sa coffee shop at baka sakaling matauhan na si Andy sa mga
pinagsasabi niya.

"Seriously, ano ba ang nangyayari sa'yo, Andrei Louie Guzman? Masyado ka yatang
sumasama kay Sara lately kaya kung anu anong ka cheesy-han ang nagagawa mo."

"Ayaw mo ba?" Seryoso niyang sabi.

"Hindi naman sa--"

"I'm trying my best."

"I know."

"Pero bakit parang hindi mo nakikita yung effort ko? Lahat ng nakikita mo puro
nakakainis."

"Andy, Andy, Andy.. Hindi naman ikaw yun eh. Hindi ka naman talaga mahilig magbigay
ng flowers at chocolates, at never kang nagbigay ng teddy bears.."

"And?"

"And what i mean is that you don't need to pretend to be someone else para
maipakita mo sa akin na mahal mo ako. Just be the Andy i know. It's more than
enough.."

"Dana.."

"Hmm?"

"I love you."


"I love--"

"Naah. Hindi naman ako humihingi ng response agad eh. Sabihin mo sa'kin yan kapag
sigurado ka na na ako ang mahal mo." Then he smiled.

"Fine. Sinabi mo yan ha. Wag kang magrereklamo kahihintay."

"Grabe! Inaabuso mo na yung feelings ko."

"Whaever. Ubusin mo na nga yang kape mo."

After namin sa coffee shop, pumunta kami sa mall specifically sa NBS.

"Ano ba yan. Date ba talaga to?" Reklamo ni Andy.

"Tumahimik ka nga, may hinahanap ako eh. Tsaka wala ka namang sinabing date to. So,
hang out lang to technically." Tapos tinignan ko yung mga bagong libro.

"Fine. Tsaka ano ba yang hinahanap mo? Nandito naman ako, kung anu ano pa ang
hinahanap."

"Save it, Andy. I've had enough of your pick up lines."

"Fine. Ano ba kasi yung hinahanap mo nga? Baka matulungan kita."

"13 reasons why i committed suicide."

"Tss. Akala ko naman kung anong importante."

"Shut up. Hindi naman kita pinapakailaman sa porn mo sa laptop ah."


Bigla siyang natahimik, "Pano mo nakita yun?!" Tanong niya. Hahaha. Namumula si
Andy. Parang bata lang eh.

"Nakita ko. Nasa kaloob looban ng folders."

"Papa- Baki- Ano?! Pano mo nabuksan yung laptop ko? May passcode yun ah!"

"Binuksan ko. AndyDana yung code. Ano ba yan. Ang dali daling hulaan eh." Then i
laughed. Nakakatawa talaga 'to. Parang batang inagawan ng lollipop.

"Kinikilig ka naman. Masyado ka ng nafflatter sa feelings ko."

"Yeah right. Hanapin mo na nga lang yung libro ko."

Tapos tumahimik na kami. Pero hindi namin nahanap yung libro kaya nag gala pa kami
Sa Fully Booked and luckily, nandun siya. (^___^)V

"Kain na tayo?"

"Yep. Gutom na ako eh."

Then kumain nga kami tapos naglakad lakad lang kami sa mall. Wala ako sa mood
magshopping eh. Tapos nakita ko sila.. sa rink.

"Gusto mo uwi na tayo?" Tanong ni Andy. Nakita niya kasi na nakatingin ako eh.

"Ano ka ba, okay lang ako."

"Sure ka?"

"Oo nga! Bakit ba kasi pinagpipilitan niyong lahat na hindi ako okay?! Ako yung may
alam kung ano yung nararamdaman ko! And let me tell you, i've moved on. So please,
quit telling me that i'm still in love with him kasi baka magising ka na lang isang
araw, in love na ulit ako sa kanya."
Nakatingin lang sa akin si Andy.

"I-I'll just go to the washroom."

Sorry, Andy. Sa'yo ko nabuhos yung galit ko. Masyado lang siguro akong nadisappoint
sa nakita ko. Akala ko kasi sa akin lang yung rink eh. Okay lang sa akin kahit
dalhin niya si Ynna sa kung saan saan, wag lang sa skating rink na yun. Tangina
lang kasi! Doon siya nagpropose sa akin eh. Alam mo yung nakakagago?

Cyriel, I-I really hate you for breaking my heart and for continuously making me
feel miserable!

-----------------

Andy's Point of View

SI Cyriel at Ynna yun ah.

"Sure ka?"

"Oo nga! Bakit ba kasi pinagpipilitan niyong lahat na hindi ako okay?! Ako yung may
alam kung ano yung nararamdaman ko! And let me tell you, i've moved on. So please,
quit telling me that i'm still in love with him kasi baka magising ka na lang isang
araw, in love na ulit ako sa kanya."

I-I can't speak..

"I-I'll just go to the washroom."

Hindi ko na maintindihan. Gusto ko lang naman siyang tulungan eh pero bakit lagi na
lang siyang nagagalit sa'kin? Ano ba yung ginagawa ko para lagi siyang mainis
sakin? Ano ba yung mali sa akin?!
"Andy." That voice.

"What?!"

"What? Lumapit lang naman ako dito dahil nakita ko kayong nakatingin samin eh.
Akala ko may kailangan kayo sa'min."

"Alam mo, mas maayos nung wala ka pa eh. Bakit ka ba bumalik dito?!"

Hindi siya sumagot. He just shrugged his shoulders.

"Bumalik na lang kayo sa pinanggalingan niyo. Ako pa ang bibili ng ticket niyo.
Business class pa."

Tumawa lang siya. "Hindi ka pa din nagbabago, Andy."

"Same to you, Cyriel. Gago ka pa din."

"I'm glad na kilala mo pa din ako. At dahil kilala mo ako, siguro naman alam mo na
i don't intend to share what's mine." Then he left.

"Andy?"

"Dana."

"Sorry sa kanina." She said pero niyakap ko lang siya.


"Hey, may problema ba?"

"I love you."

Then i kissed her.

Cyriel, wala ka ng babalikan. Sisiguraduhin ko yan.

-----------------

Dana's Point of View

"Hey, girlfriends! Good morning!" I said. Ang saya saya ko ngayon. Ewan ko kung
bakit.

"Ang saya saya natin ngayon ah. Care to share?" Nof said.

"Ewan ko. I'm just happy. Hindi naman siguro kailangan ng reason para maging masaya
di ba?"

"Tss. Abnormal ka talaga. Last week todo simangot yang mukha mo dahil kay Ynna at
Cyriel, ngayon naman halos umabot na sa tenga yung ngiti mo." Sara said. Ang sungit
nito. Nag away siguro sila ni Dave. Hahaha!

"Whatever. Nag away siguro kayo ni Dave kaya ang sungit mo. Smile, best friend.
Magkakaayos din kayo nun." Tapos naghum ako.

"Wow. So, positive thinker ka na ngayon?" Nof said.

"Maybe." Then i smiled again. Ano ba yan. Oo nga, mukha na akong abnormal kaka
ngiti, kasalanan to ni Andy! Nahawa na ako sa pagiging Mr. Sunshine niya. =___=
"Fine. Masaya ako kasi ang dami ko lang realizations kagabi." I said tapos
nakatingin pa din silang lahat sa akin, "Una, dahil okay ang family ko. Pangalawa,
okay ang acads ko. At pangatlo, kumpleto ang barkada."

"Nice try, Dana. Ano nga? Spill." Sara said. Ano ba yan. Eto ang mahirap sa best
friend eh, alam na alam pag may tinatago ka.

"Fiiiine. Pumunta kasi kagabi si Andy sa amin--" Bigla namang kinilig si Kim.
Minsan talaga iniisip ko na may crush to kay Andy.

"Eeep! Ang sweet talaga ni Andy!!" Sigaw niya.

"Lumalabas na naman yung pagiging fangirl mo kay Andy, Kim." Sabi ni Nof. Natawa
lang kami ni Sara. Aso't pusa talaga tong dalawa.

"Gusto niyo ba talagang malaman o mag aaway na lang kayo?" I said after naming
tumawa. Tumahimik na sila kaya pinagpatuloy ko na, "As i was saying, pumunta si
Andy sa bahay namin kahapon. Tapos nagulat ako kasi nandun din yung parents niya.
Grabe! Akala ko tototohanin niya yung sinabi niyang papakasalan niya ako. Muntik na
akong magpanic. Buti na lang magpapaalam lang pala siya sa parents ko na manliligaw
siya officially."

Hindi sila nagsasalita. Nakatulala lang sila.

"Girl friends, yoohoo?"


"Aaaaaaaaaaaaaah! OMG! Ang sweet ni Andy!" Kim said. The ultimate fangirl.

"Lucky girl. Seryoso talaga si Andy." Nof said.

"Pag nag emote ka pa sa Cyriel na yan at hindi mo sinagot si Andy, kakalimutan ko


na best friend kita!!" Sara said.

O-kay? So, pressured na ako, ganun?!

"Grabe. Grabe lang. Lahat kayo nagsasabi na kailangan kong sagutin si Andy." Si
mama, si papa, ngayon pati sila?!

"Dana, Dana, Dana. Andy's the perfect guy. Mayaman, matalino, gwapo, mahal na mahal
ka, medyo manyak nga lang. Pero keri lang yun." Wow. Talagang keri lang yung
pagiging manyak niya.

"Alam mo, nag usap na kami ni Andy at sabi niya, mas gusto niya na sagutin ko siya
pag sigurado na ako na siya talaga yung mahal ko."

"What?!" Reaction nilang lahat.

"What?! Grabe naman kayong maka react. Tsaka okay na din yun. At least---"

"Tell us, mahal mo pa ba yung gago mong ex?!" Sabat ni Sara.

"O-of course not!!" I said.

"You're stammering, Dana. So it's confirmed, you're still in love with that stupid
ex of yours.."

Wow. Lahat talaga sila siguradong sigurado na in love pa din ako dun, eh ako nga sa
sarili ko hindi ko alam..
"Stop it, Sara. Hindi na ako natutuwa." I seriously said.

"Sa tingin mo natutuwa din kami?!" Sara said.

"Look, Dana. Kaibigan ka namin pero kaibigan din namin si Andy.. Kung mahal mo pa
talaga yung ex mo, hindi ba parang pinapaasa mo lang si Andy?" Nof said.

"Ikaw, Kim, may sasabihin ka din ba?" I sarcastically said.

"..."

I stood up, "Sara, Nof, Kim, para sa ikatatahimik niyo, hindi ko pinapaasa si Andy.
Alam niya yun."

"Are you sure?" Kim said.

"Never been this sure."

"What if papunta dito yung ex mo na parang gusto ka yatang kausapin?" Kim said.

"Asa naman. As if kakausapin ako ng---"

I wasn't able to finish what i was saying because, "Let's talk."

Oh God.

-----------------

Sara's Point of View


"Let's talk." Wow. Tinatanong ba talaga niya si Dana o inuutusan? Grabe. Nawala
lang siya, yumabang na ng sobra. Iba talaga ang epekto ng Amerika.

"Ang kapal talaga ng---"

Hindi ko natapos yung sasabihin ko kasi, "Look, Sara. Gusto ko lang kausapin si
Dana. Don't make this a big issue."

"Look, too, Cyriel. Mukha bang gusto kang makausap ni Dana?!" I hissed. Nakatulala
lang si Dana. Kawawa naman ang best friend ko, apektado pa din sa @#$%%^ niyang ex!

"It's urgent. 5 mins lang to." Tapos nilagpasan niya ako at pinuntahan si Dana.

"Let's talk." Sabi lang niya tapos lumakad siya at----

"DANA!!" I shouted. "Bakit ka sumusunod sa kanya?!!!"

"I-I can handle, Sara. Mag- uusap lang naman daw kami eh.." She said tapos sinundan
niya si @#$%^&*

Oh My God!! Ano ba yung sinasabi niyang hindi niya pinapaasa si Andy?! Joke ba
yun?!

"Ang gwapo niya pala sa malapitan.." Sabi ni Kim.

I smirked, "Yeah, right. Gwapong impakto. May he rott in hell."

Nakita kong pumunta sila sa CPark, ano kayang pinag uusapan nila??

------------------

Hello! Walang UD last week kasi natambakan ako ng Papers.


Next week na ulit yung next (^___^)V

And may 500 fans na ako! Salamat! :))))))))

Feeling ko naman mahaba na to eh. Hohoho. Ang dami kong naiisip dito kay Cyriel.
Baka kamuhian niyo siya. Sana hindi *fingers crossed*

Hello, sa nagpapadedicate na si AiHeartWatty! :)

Si Sara yuuuuuuuuun! :)

30th Chapter

"Ano ba yung sasabihin mo?" Tanong ko sa kanya. Nandito kami sa CPark, buti na lang
maaga pa kaya walang pang masyadong tao. Baka kasi kung ano na naman ang sabihin ng
mga tao. Not that i care, pero masayado nang madaming issue sa buhay ko, ayoko ng
dagdagan.

"Nothing in particular. Gusto lang kitang makausap. Kamusta na?" Then he stared
intently into my eyes. I-I feel--- Shut up, Dana! For once, use your brain!

"I'm good, i guess."

"I can see. You look different." Then he examined me.

"Are you finished checking me out?" I sarcastically said.

"Not yet." Then he examined me again, "You really look different now, Dan." Then he
paused. Naaalala pa din pala niya yung tawag niya sa'kin.. "But then, you're still
the same."

I look different at the same time, I still look the same? Mahilig pa din siya sa
riddles niya.
"I'll take that as a compliment."

"Okay."

"Yun lang ba? Aalis na ko, may gagawin pa kasi ako eh." I said. Sa totoo lang,
naiilang kasi ako. Nahihirapan na akong magmukhang normal sa harap niya. Soon, I'll
lose my cool. And i won't let that happen. I won't take the chance na magmukhang
tanga sa harapan niya.

Nung papatalikod na ako, "Wait."

"What? Kung may sasabihin ka talaga sa'kin, pakisabi na please. I'm a busy person."
Pero nakatalikod pa din ako

"I would appreciate kung haharap ka." Pero hindi pa din ako humarap, i don't to
look at him. "Fine. As you know, malapit na ang birthday ni Ynna---"

Napaharap ako bigla, "Pardon?!"

"September 13."

"Ano'ng pakielam ko?!" I shouted. Ano ba ang nagawa ko at ayaw akong tantanan ng
mga Henares na yan?!

"Ynna requested that---"

I interrupted, "So messenger ka na niya ngayon?!"

"Look, pwede bang patapusin mo muna ako?"

I didn't answer so he continued talking, "Malapit na ang birthday niya at gusto


niyang ikaw ang gumawa ng gown niya---"
"Ano?!" I shouted. Loud. Wow. The nerve of that Henares!! "Ang kapal din naman ng
mukha mong sabihin yan!!"

"Please be considerate, for once."

"Damn you, Perez! Ako pa talaga ang kailangang umintindi?!"

"Bakit mo ba ako sinisigawan?!"

"Paanong hindi kita sisigawan eh nakakagago ka na eh!" My eyes started to water.


Naiiyak ako sa inis!

"Ano bang masama sa sinasabi ko? Fashion design student ka tapos ayaw mong gumawa
ng damit?"

"Eh bakit ako?! Ang dami daming designer jan!"

"Ikaw ang gusto niya eh."

"Then tell her to fuck off. Wala akong pakielam sa kanya." Then i turned my back.
That ass! Ang kapal lang talaga ng mukha niyang sabihin sa'kin yun!

"Ano ba ang gusto mo? Say your price."

Napaharap ulit ako, "What?" Then i paused, "Mukha bang nangangailangan ako ng
pera?!"

"Then what do you want?"

Ano nga ba ang gusto ko?

"Say it."
"Mag sorry ka sa'kin."

"What?" He looked confused.

"You heard it right. Magsorry ka."

"And why would i do so? Wala akong kasalanan." May kasalanan ka! Sa akin!

"Then so be it. Maghanap ka ng designer niyo." Tumalikod ako at naglakad.

"I'm sorry." He said.

Hindi ko kayang humarap. Damn this! Bakit ba ako naiiyak?!

"O-ok." I said. Then naglakad ako palayo. Tangina naman, Dana! Stop crying!

Cyriel, mahal mo ba talaga si Ynna para lunukin mo yung pride mo at magsorry ka


sa'kin.. Ta-talaga bang wala na?

-----------------

Ynna's Point of View

"Mom, tapos na akong mag debut. I'm turning 20, for Christ's sake! No need to throw
a party." My god. Gustong maghanda ng parents ko.

"I know. Pero we want the best for you, Ynna. We'll do everything for you..
Everything to make you happy.." Then my mom hugged me.
"Okay lang ba talaga? Kakalibing lang ni Jamie, mom.."

"I'm sure this will make your sister happy, Ynna.." This i'm not sure of. Naging
masama akong kapatid kay Jamie. I treated her really bad. I've been so immature
kaya ko nagawa yun. If only i could turn back time, gagawin ko lahat para maging
mabuting ate sa kanya. Pero it's too late, wala na siya..

"I hope so, mom. Sana maging masaya si Jamie.. Hey, stop crying, mom. Baka isipin
ni Dad na inaaway kita."

"You're so mature now, Ynna. I must thank Cyriel."

"You really should, mom. He's the best man i could ever ask."

"I know. He's been very patient with you." He really is. And i'm really thankful
that he stayed by my side.

"Alam ba ng parents niya na hindi kayo nag aaral habang nasa States kayo?" You
heard it right. Hindi kami nag aral sa States.

"I don't know, mom. Hindi ko pinapakailaman ang tungkol sa family niya.."

"Alright. By the way, sinabi ko na kay Cyriel ang tungkol sa party."

"Eh?"

"Yup. Nakaplano na lahat. And guess kung sino ang gagawa ng gown mo?" Then my mom
smiled.

"Rajo Laurel? Monique L.?"

"Nope. She's your friend."


"Sino?"

"Si Dana."

"What?!"

"Yes, baby. Kinausap na ni Cyriel si Dana and she already said yes." Nag usap si
Cyriel at Dana?
"Nasan si Cyriel?"

"I don't know. Call him."

Then i went out. Nag usap na sila. Hindi ako kinakabahan, i trust Cyriel. Alam kong
hindi niya ako iiwan.. Hindi niya ako kayang iwanan.. That thing i'm sure of.

-----------------

Sara's Point of View

"Kim, Nof, ang tagal ni Dana." Kanina pa sila umalis nung impakto na yun ah. Ano na
kaya ang nangyari?! Pag talaga nalaman ko na may ginawa siya kay Dana, naku!
Ilalaga ko yung impaktong yun!!

"Oo nga eh. Hanapin na kaya natin?" Sabi ni Kim.

"Okay ka lang? Magsstart na kaya yung klase mo, kami na lang ni Sara." Sabi ni Nof.
Baka mag away na naman tong dalawang to. Tss.

"Eh di umabsent. Mas mahalaga naman si Dana dun eh."

"Asa naman. Ang sabihin mo, kahit umabsent o pumasok ka, wala namang pinagkaiba
kasi bumabagsak ka din naman." Grabe!! Foul na yun! Hahaha!

"Whatever, Nof."

"Shut up na nga. Tara na at hanapin na natin si Dana."

Nagpunta kami sa CPark pero wala siya dun. San kaya nagpunta yun?

"Baka nasa Old lib?" Sabi ni Kim.


"Alam mo, minsan talaga gumagana yung utak mo!" Sabi ni Nof. Grabe. Hindi matatapos
ang araw ng hindi niya iniinis si Kim. No wonder, magbest friends sila.

Then nagpunta nga kami sa library. Wala namang tao eh.

"Wala namang tao eh. Baka umuwi na yun."

Tapos naglakad na kami palabas pero, "Guys, naririnig niyo ba yun?" Sabi ni Nof.

"Wala naman kaming naririnig ah. Guni guni mo lang yun."

"Meron nga. May umiiyak kaya."

"21st Century na, hindi na uso ang multo. Tss."

"Tumahimik ka nga, Miranda." Tapos naglakad si Nof pabalik sa loob ng lib. No


choice, sinundan na namin siya baka kasi kung ano ang mangyari dito.

Lakad lakad lakad.

"Aha! Dito yung tunog---" Lumapit siya tapos, "Dana?!"

Napatakbo tuloy kami ni Kim.

Tama nga si Nof. Andun si Dana sa gilid ng shelf, umiiyak. Mukhang wasted. @#$%^&*
talaga yung Cyriel na yun!!

"Anong nangyari sa'yo?!"

Hindi pa din siya nagsasalita kaya, "Jan ka lang, pupuntahan ko lang yung gunggong
na yun!"
Tumayo na ako pero, "Wag, Sara.." Sabi ni Dana pero sobrang hina ng boses niya.
Medyo nanginginig pa nga eh..

Umupo kami sa harap niya, "Bakit ka umiiyak?"

"Mababa yung grades ko sa exam eh.."

"..." Hindi kami nagsalita. Obvious naman na nagsisinungaling siya.

"Ano ba ang lamang sa akin ni Ynna?"

"Mas bitch siya. Yun lang."

"Ano pa?"

"Mas bobo siya sa'yo. Teka lang, naiinsecure ka ba sa babaeng yun?!"

"Ka-kasi, kanina nung nag uusap kami ni Cy---" I interrupted her.

"Wag mo nga siyang tawaging Cy. Cyriel. Yun ang pangalan niya. Wag ka ngang mag
nickname basis."

"Cyriel. Tapos gusto niya ako yung gumawa ng gown ni Ynna---"

"What?!" Sigaw naming tatlo. The nerve of that guy! Sadista ba siya? Gustong gusto
niyang nakikitang nasasaktan si Dana ah!

"Tapos sabi ko ayoko.."

"Mabuti naman!"
"Pero---"

"Don't tell us na pumayag ka! Sasabunutan kita!" The hell! Tanga't kalahati talaga
tong si Dana kung pumayag siya!

"Sabi ko sa kanya, magsorry siya sa akin para pumayag ako.."

"Tapos?"

"Nagsorry siya.." Tapos umiyak siya ulit. No. Make that hagulgol.

"Eh bakit ka umiiyak? Papayag payag ka tapos iiyak iyak ka jan. Sabi naman namin
sa'yo, wag kang makipag usap sa unggoy na yun. Nawawala yung utak mo pag siya yung
kausap mo eh. Parang ikaw si Supergirl tapos siya yung kryptonite mo. Dapat siyang
iwasan."

"Hindi naman yun yung iniiyak ko eh.."

"Eh ano?!"

"Yung nagsorry siya sa akin.."

"Bakit?" Sabay ulit naming sabi. Baliw baliw talaga to. Manghihingi siya ng sorry
tapos iiyak iyak.

"Eh kasi... Kilala ko si Cyriel... Hindi siya basta basta humihingi ng sorry.
Minsan kahit kasalanan niya hindi siya magsosorry."

"Tapos?"

"Can't you see?! Mahal na mahal niya si Ynna to the point na ibababa niya yung
pride niya para sa kanya!" She shouted.
"Eh ano bang pakielam mo dun?"

"..." Hindi siya sumagot.

"Hindi mo ba nakikita na ibinababa din ni Andy yung pride niya para sa'yo? Hindi mo
ba talaga nakikita yun o nagbubulag bulagan ka lang? Puro pride ni Cyriel ang
nakikita mo eh."

"..." Hindi pa din siya sumagot. I'll take this opportunity para lagyan ng sense
ang utak ng babaeng to.

"Bakit nga ba iniiyakan mo yun? Kung tutuusin, halos hindi nga naging kayo eh. Gano
ba kayo nagtagal? Isang araw? Ni hindi kayo nakapag monthsary, ni hindi weeksary.
Daysary lang, Dana! Isang araw lang! Sinisira mo yung buhay mo para sa isang araw
na yan!"

Umiiyak pa din talaga siya. Unggoy talaga yung lalaking yun. Nakakainis! Argh!

Kinuha ko yung cellphone ko tapos tinawagan ko si Dave, "Send mo sakin yung number
nung unggoy mong kaibigan.. Sige. Bye. Love you."

Nung natanggap ko na, idadial ko na dapat yung number niya pero pinigilan ako ni
Dana..

"Wag.. Gagawin ko yung gown."

"Ano?!" Hindi ko talaga siya maintindihan!

"I need this, Sara. For myself. Baka kung sakaling makita kong mahal niya talaga si
Ynna, i'll learn to let go."

Hay, Dana. Ikaw lang ang masokistang kilala ko. Gustung gusto mo talagang itorture
ang sarili mo.
-----------------

Andy's Point of View


"Nagkausap na kayo ni Cy, Andy?" Tanong sa'kin ni Dave. Nandito kami sa bahay nila.
Tambayan na ng barkada dito eh.

"Yeah. Kahapon."

"Anong pinag usapan niyo?"

"Old stuffs."

"I see. Si Dana pa din." Then he sighed. Saming tatlo, si Dave ang pinaka mature.
Hanggang possible, ayaw niyang may nag aaway, lalo na kung babae ang dahilan.
Masyado daw mababaw.

"Look, Dave. From the start, alam niyang gusto ko si Dana pero anong ginawa niya?"

"Tapos na yun, Andy. You already have Dana now. Can you just both forget the past
and start again? Sayang yung friendship, pare. 7 years, Andy. 7 years."

"Di mo naiintindihan, Dave. Sinabi niya sa'kin na babawiin niya si Dana. That ass.
Ang kapal lang talaga ng mukha niya."

"But technically, they're still together. May point siya, Andy." Alam ko. Kaya nga
mas nahihirapan ako eh.

"Wala akong pakielam. Besides, may Ynna na siya. Magsama silang dalawa."

"Yeah. Ynna Henares. Naniniwala ka ba na sila talaga?"

I nodded, "Hindi sila nag aaral nung nasa States sila, Dave. Ano sa tingin mo yung
ginagawa nila dun? Nagjjack and poy?"

Pero hindi pa din kumbinsido si Dave, "You really think so? Ang alam ko kasi ayaw
na ayaw niya sa babaeng yun eh. Halos ayaw niya ngang tignan dati eh."

"Things change, Dave. Mas mabuti kung sila na talaga."

Sana sila na talaga. Sana talaga.

----------------

Hello, Christmas break!! Pero hindi talaga siya break para sa akin dahil puro exams
sa resume ng class. T^T

Anyhow, enjoy reading.

P.S., naghahanap pa din ako ng picture ni Cy. Masyado kasi akong napprpessure eh.
Kailangan mas pogi siya kay Dave. Hahaha. Nag iisip din ako na palitan yung picture
ni Andy. Kailangan mas gwapo siya kay Dave. Hahaha

31st Chapter

Kaya mo 'to, Dana! Si Ynna lang yan. Tss. Ang dakilang haliparot. Talagang
pinanindigan na niya yung tawag ko sa kanya.

"Baby, pwede ka namang magbackout, magpapadala na lang ako ng designer dun. Marami
namang magagaling na designers sa FHF, you don't need to stress yourself.." Sabi
sa'kin ni mom. Alam niya kasi yung tungkol samin ni Cyriel, including the thing
with Ynna. Worried lang siya na baka hindi ko kayanin pag nakita ko si Ynna.

"Mom, i can handle this. Besides, mas magagaling ako sa mga designers mo noh." Then
i forced a laugh.

"You don't need to brag about that, baby. Basta, if ever you wanna change your
mind, i'm just a call away, alright?"

"Yup." Then i went near her and gave her a peck, "Alis na ko. Be back probably
before lunch."
I drove to Forbes Village. Binigay ni Cyriel through Dave yung location. Ayaw ko
kasing ibigay yung number ko sa kanya kaya sabi ko, lahat ng kailangan niyang
sabihin, padaanin na lang niya through Dave. Immature? Not. Just being cautious.

It took me about 30 mins. bago makarating sa mismong bahay nila. And what i you
expect? The bitch lives in a mansion. Literal mansion. The perks of being a
governor's daughter nga naman.

After kong makipag usap sa maid nila through telecom, pinagbuksan na nila ako ng
gate and then i parked my car. And soon enough, papasok na ako sa bahay ng mga
Henares. Mga Henares. The curse of my life.

"Hija, sit down." Mrs. Henares approached me. Mrs. Henares pa din ang tawag ko sa
kanya. I don't like to drop the formalities. Afterall, siya pa din ang nanay ni
Ynna at Jamie. I shouldn't be too comfortable around her.

"No, thanks, Mrs. Henares. Where's Ynna? Maybe we can already start with the
fitting." I formally said.

"Drop the formalities, Dana. Just call me Tita." Then she smiled. If in any
instances hindi siya ang nanay nung dalawang yun, i would be glad to call her Tita.

"No, i insist. Besides, i'm here as a professional so i should act as one, right?"
Then i gave her a smile.

Siguro nakuha na rin niya na i'm no mood to socialize. Aish. Bad publicity to para
sa business ng mom ko. Pero come what may. Naiinis ako eh.

Umalis na siya tapos pagbalik niya, "Nasa room niya sa Ynna. Second floor. 3rd room
to the right. I'm sure hindi ka maliligaw." Then she left.

So, pinapaakyat niya ako?! For real?!!


Naglalakad ako ngayon papunta sa room ni Ynna. Relax, Dana. As if naman papatayin
ka niya. Baka nga ikaw pa ang pumatay sa kanya eh.

As soon na nandun ako sa harap ng kwarto niya, tama nga yung nanay niya, hindi ako
maliligaw. Yung buong pinto niya ay painting ng sarili niya. She was wearing pink
floral dress and she looked so happy, so innocent. Pero i know better, mukhang lang
siyang mabait. Mukha lang.

Hindi na ako kumatok kasi nakabukas naman yung pinto niya. Pagpasok ko sa loob,
nagulat ako. Puro white kasi yung loob ng kwarto niya. I was expecting na puro
black eh. =___=

"Dana.."

I took a step backward. Reflex. Mukhang nagulat siya sa ginawa ko.

She tried to smile, "Seems like i've been really hard on you para ganyan ang maging
reaction mo sa'kin." Then she bowed her head. Relax, Dana. Wag kang magpapadala sa
paawa effect niya. Magaling lang siyang umarte.

"Glad you know." Then i smirked.

"I-I'm sorry for everything."

"Okay." I coldy said.

"Seryoso ako."

"Do i look like i'm kidding?" Then i gave her a cold stare.

"I'm really sorry." Then she took a step forward. Magkaharap na kami.

"Not as sorry as i am. Sorry for myself for meeting you." Then i turned my back at
her. Serves her right.
Bigla niyang hinawakan yung braso ko, "Look, Dana. Kung may magagawa ako para
mawala yung galit mo, kahit mabawasan man lang, tell me. Gagawin ko."

Then i came to realize, isa lang naman ang gusto kong gawin niya. Yung umalis.
Lumayo. Iwan sa'kin si Cyriel. Pero alam kong hindi niya gagawin yun. Not in this
goddamn lifetime.

"Tumayo ka lang jan and let me do my job." I said.

Kinuha ko yung mga gagamitin ko para sa pagsusukat. Medyo nanginginig pa yung kamay
ko habang ginagawa ko yun. Shet naman. Compose yourself, Dana. Wag ka ngang
paapekto sa haliparot na yan! Goodness!

"About the design, what do you want?" I asked her.

"It's up to you. I trust your taste."

"Tss." Then i smirked, "Wag kang magtaka kung all black ang isusuot mo sa party
mo." I mocked her. Come on, Ynna. Don't pretend to be all nice. I know that you
want to bitch with me. Show your true color.

"Black would be nice." Then she smiled. Again.

Aargh! Nakakainis!

Then suddenly, her phone rang.

"Excuse me, i'll just answer this."

Then she left. Pumunta siya sa balcony niya. Aish. Nakakainis naman. Curiousity
killed the cat talaga.

I roamed around her room hanggang sa nakarating ako sa side table niya. And fck, it
hurts. No, it stings.

Wanna know what i saw?


Picture ni Ynna at Cyriel. Sa Disney Land. Magkaakbay. Tumatawa. Masaya.

Oo na. Alam ko sasabihin niyo na naman sa akin na maarte ako, paasa, malandi. Pero
the hell! Wala kayong alam sa nararamdaman ko. You don't know how it feels. You all
have now fcking right to judge me. Alam niyo ba kung gaano kahirap kumbinsihin yung
sarili mo na okay na, tapos na? Na ganyan talaga ang buhay, may dumadating, may
nawawala. Shet lang! Kahit sabihin mo pa na naka destined talaga na makita ako ni
Cyriel sa kama kasama ang bestfriend niya. Tangina naman! Ang saya naman ng
tadhana, ginawang mala telenobela ang buhay ko?!

Hindi ko namalayan, nagddrive na pala ako papunta kila Sara..

-----------------

Ynna's Point of View

Cy

calling...

"Excuse me, i'll just answer this." Then i left Dana and went to the balcony.

"Babe, where are you?" Yes. Babe is our endearment.

"Dito sa office ni Clarence. May pinapaayos lang sakin about sa business. Ikaw? How
was your day? Pumunta na ba jan si Dana?" He asked. Without any trace of-- i don't
know what to call it.
"She's here."

"I see. How's she?"

"She's cold. Alam ko naman na madami akong nagawang masama sa kanya pero i already
changed, right?"

"Yes. Nagbago ka na."

"But still, she's so aloof.. I want to be friend with everyobody.."

"She'll come around, alright? I know her, mabait yan. Soon, magiging magkaibigan
din kayo."

With that, i smiled. He really knows how to make me smile, "I know. I know you'll
make a way para maging friends kami."

"Of course. Anything for you, Ynna." He said. Cyriel, hindi ko talaga
pinagsisisihan lahat ng ginawa ko. With you by my side, it's all worth it.

"Sige, may pag uusapan pa kami ni Dana eh. Gotta go."

"Bye. See you later." Then i ended the call.

As i went back to my room, "Nasan na siya?"

Tinignan ko siya sa cr, sa walk in closet, where could she be?

Hanggang sa naglakad ako papunta sa kama ko, i noticed something broken..

Dana saw our picture.


I'm sorry, Dana. I know you still love him. But i need him. I need him more that
you do.

-----------------

Sara's Point of View

*knock knock*

Aish. Sino ba to? Kay aga aga eh.

"Ano'ng--- Holy Crap! Dana, umagang umaga may Tequila na dala?!" Sino ba naman ang
hindi magugulat? 11 a.m. pa lang nag aaya na ng inuman?!

"I need someone to talk to." Then she smiled.

"Haay. Nakakaloka ka talaga, Dana. Pasok na." Tapos hinila ko siya papasok at
sinara yung pinto.

Umupo siya sa couch ko.

"Spill." I said.

"Inom muna tayo."

"Tumigil ka nga. Ang aga aga pa eh."

Bigla siyang tumawa, "Hindi nga? Tumatanggi ka sa alak? Ikaw ba talaga si Sara?"
"Yes. Ako si Sara. Best friend mo. Nandito para pakinggan ang drama ng buhay mo.
Besides, may abstinence ako sa alcohol ngayon so please cooperate." Then i smiled.
Haish. Nakakaloka pag may ganito kang best friend. Mejo krung krung.

"Okay. Pero isang shot lang."

Wala akong nagawa kaya pinabayaan ko na lang.

After couple of minutes,

"..alam ko naman na wala akong karapatang magalit eh. Ni magselos hindi nga eh..
Pero *iyak* ang sakit sakit eh.. Alam mo yun? *iyak* ang tagal kong hinintay na
maging kami eh.. tapos.. wala! Tanginaa!!"

Tapos umiyak siya ulit.

"..am i making any sense?"

Tapos tumawa siya.

"..alam ko naman na naiinis ka na sa'kin. Believe me, naiinis din ako sa sarili ko.
Inis na inis.. Kung pwede lang bigyan ko ng amnesia yung sarili ko, bibigyan ko.."

Tapos yumuko siya, pinunasan niya yung mukha niya.

"..on the second thought, i won't. Hahaha. Napaka indecisive ko ba? Hindi ko alam.
Sara, nahihirapan na ako.. Paano niyo ako iintindihin kung mismong sarili ko hindi
ko maintindihan.. It sucks to be me."

"..pero know what? Dati galit ako kay Andy kasi siya yung may kasalanan eh.. Pero
now, i can't bring myself to hate him.. Maybe he did that out of love. He's stupid
for falling for me. So stupid.."

Uminom ulit siya, hindi ako nagsasalita. Nakikinig lang ako. Alam ko namang hindi
niya kailangan ng magsesermon sa kanya, she already had enough. Right now, she just
need someone who can listen to her..

"..alam mo dati, i dreamt of two guys fighting over me. Para kasing ang saya saya
ng feeling eh. Pakiramdam mo ang ganda ganda mo, ang haba haba ng buhok mo. Pero
ngayon, i'd rather not. I don't like the feeling. Hahaha! Dream on, Dana! Pinag
aagawan? Dati yun, hindi ngayon. I had my time."

She mumble, "..siguro it's time to forget.. Help me, Sara.."

The next thing i know, tulog na siya.

Dana, i'll help you. We'll help you. But first, you need to help yourself.

-----------------

Dana's Point of View

September 13. Ynna's Birthday.

News Flash: It's been 2 weeks since nung Picture frame incident sa bahay ni Ynna.
And since then, i promised myself that i'll be better. I already stopped myself
from calling her names and guess what? Hindi ko na naiisip si Cyriel. Well, yes,
naiisip ko siya paminsan minsan pero hindi ganun kadalas kagaya ng dati. Nakatulong
sa akin si Andy. Siya yung lagi kong kasama. Hindi siya napapagod sa akin. And
before i know it, baka kami na..

"Princess, tara na po." Then he flashed his smile.

"Princess your face. Corny mo po."

"Eh di dutchess."

"Tss. Oo na."
Then i went inside his car. I'll be seeing Cyriel again, and this time, i'm with
Andy. I know i can do this!

-----------------

Merry Christmas, guys! :)

Bitin ba? Sa next chap yung about sa party ni Ynna. *evil laughs*

Anyways, salamat sa mga nag comply sa request ko :)) Vote, comment, be a fan, and
recommend! :)))

Enjoy the holidays! :)

-eydee

32nd Chapter

White dress with gold accents and flats. My outfit for Ynna's Party.

You figured it right, i'll be attending her party. Let me clear things, guys. Yes,
i'll be there at her party but that doesn't mean na buddy buddy na kami. Let's just
say na i'm trying my best to act decent. I mean, if Cyriel really loves her, i
should learn to like her at least, afterall, barkada pa din naman si Cyriel kahit
hindi namin siya nakakasama.

Siguro kung dati may 70% feelings ako para kay Cyriel, ngayon 30% na lang.
Improving? Yes. Thanks to Andy. And soon, sana maging 0% na yung feelings na yan at
mapalitan na ng 100% friendship. Afterall, nakakamiss din si Cyriel. Wag mag
assume. I just want Cyriel back as a friend. I miss the old times. Yung kumpleto
kami. Pero sana bumalik na siya, kahit pa sabihing kasama si Ynna, sige na, much as
i don't like her, i'll try. For the sake of friendship.

And another reason na pupunta ako ay dahil din kay Andy. Gusto kong ipakita sa
kanya na wala na akong feelings kay Cyriel, na kaya ko na siyang makita without
fuss. Yung parang normal na lang, no rushing of heart beat, no blushing, no malice.
Afterall, he deserves that.

"Naks. Ganda naman ng dutches lumevel up ka na, Greek goddess na." Tukso ni Andy.
Thank God, balik na siya sa normal na Andy. Meaning, no more flowers, bears, and
chocolates.

"Matagal na akong mukhang goddess, kaya nga patay na patay ka sakin eh." Then i
rolled my eyes. Hahaha. Ang sarap ng feeling na walang hassle.

"Yeah right. If i know, pinakulam mo lang ako. Hindi na nga yata to normal eh, ikaw
lang lagi yung nasa isip ko. Haay, feeling ko talaga mambabarang ka eh." Tapos
mukhang seryosong seryoso siya kaya sinuntok ko siya sa braso.

"Kapal mo, kuya. Kung bastedin kaya kita?"

"Subukan mo lang.."

"Talaga.."

"Subukan mo lang.. Iiyak ako."

Then that's it, tumawa ako. "Hahaha! Ang epic mo talaga. Para kang bata." Tapos
lumapit ako tsaka niyakap siya. Wala lang, these past few days, lagi kong niyayakap
si Andy. Ang sarap kasi ng feeling eh.

"Bata pala ha," Then he kissed me. Smack lang. "Kaya ba 'yong gawin ng bata?" Then
he smiled.

I held his face to kiss him but, "Not so fast, Dana. Be my girl first."

"Aish. Ang pakipot naman nito." Then i tried to kiss him again. But not to my avail
kasi umiwas ulit siya.

"Sagutin mo muna ako bago mo makukuha ang lips ko." Then he flashed his oh-so-
charming smile.
Natetempt ako lalo. =___=

"Andy naman eh, isang kiss lang." Then nagpaawa look ako.

Tapos kiniss niya ako. Smack ulit.

"Paasa ka naman eh. Yung matagal tagal naman." I demanded. Nakakainis kaya, parang
tinatakam niya lang ako sa smack niya. Aish.

"Sinabi ko na di ba? Sagutin mo muna ko. Pag ginawa mo na yun, you can kiss me all
you want." Then he smiled seductively. Leshe ka, Andy!!

"Bwiset. Mag aabstinence na lang ako." Tapos i folded my arms then nagmaktol.
Parang bata? I know.

Bigla niya akong niyakap sa likod, "Touched naman ako dun. Akala ko sasabihin mo
maghahanap ka ng ibang lalaki eh."

Humarap ako sa kanya then carressed his face, "Kahit hindi kita boyfriend, loyal
ako sa'yo. And please lang, stop teasing me with your kisses. Alam mong mahina ako
jan." =___=

Then he lauhged, "At dahil natuwa ako sa sagot mo, may reward ako sa'yo.."

And when i was about to ask him about the reward, he grabbed me by my waist and
kissed me.

ASDFGHJKL. I miss this feeling.

Unconsciously, i wrapped my arms around his shoulders as he carressed my back with


his hands. I opened my mouth so he can deepen his kiss. And as he kissed me deeper,
i grabbed his hair and pushed his head towards me. Oh God. I can feel Andy's tongue
thusting inside---
"Ehem!" Sa sobrang gulat ko, naitulak ko si Andy kaya napaupo siya sa sahig.

"Ah-eh, Dad! Kanina pa kayo jan?" Then i forced a smile kasi medyo nauutal ako.
Shet naman. Panira ng moment si Dad. =___=

"Yes. Kanina pa." Wow. Straight forward much? Pwede namang sabihin niyang
kakadating lang niya di ba? Spare me from humiliation, Dad!

"Ah-eh--"

Hindi ako nakapagsalita kasi, "Sir, alam ko nakapangako ako na hindi ako gagawa ng
kahit ano na sisira sa tiwala niyo. Pero kasi, your daughter seduced me." =___=

Buffering..

Buferring..

Buffering..

What the eff?!

"Hoy! Ano'ng i seduced you? Kapal mo oy!!" I shouted tapos pinagpapalo ko yung
braso niya.

That ass! Sabihin daw ba yun sa harap ng tatay ko?! Sa H-A-R-A-P ng T-A-T-A-Y ko?!

"Hahaha!" Biglang tumawa si Dad, "Kayo talagang dalawa, Dana, hija, kailan mo ba
sasagutin 'tong batang to? Gustong gusto ko ng maging anak to eh."
Tapos lumapit si Dad at inakbayan si Andy. Sige na, si Andy na ang lovable. Lahat
na lang gusto siya. =___=

"Eh di ampunin mo na lang."

"Pwede din," sagot ni Andy, "Pero magkakaroon tayo ng incest." Tapos tumawa siya
tapos tumawa din si Dad. Kfine. Talo ako. /wrist

"Fine. Dad, pupunta na kami sa party."

"Sige, take care and enjoy, kids. Walang , monkey business."

"Dad naman!" Then he laughed and i kissed my dad.

Inside the car:

"Aray, aray!" Sigaw ni Andy. Pinaghahampas ko siya.

"Walangya ka! Lagi mo na lang akong pinapahiya sa tatay ko!" Tapos pinagpapalo ko
pa din siya pero tawa lang siya ng tawa.

Nung napagod na ko, "Anong ngini ngiti ngiti mo jan?!" I asked. Mukhang tanga kasi,
nakangiti.

"Wala lang, ngayon lang kita nakitang masaya ulit eh. Welcome back, Dana." He said
with a big smile on his face.

"Glad to be back." I, too, said with a smile.

Ynna's Party:
"Smile!" I said. Nasa photo opt kasi kami ngayon. Nyehe. Ang saya talagang
magpapicture. ^___^

Sa bahay kasi nila ang venue, specifically sa garden. White and Gold ang motif nung
party. Greek mythology. And hindi ko tinotoo na black ang gown niya, sumunod naman
ako sa color code. Professionalism, guys. I earned 75K for that din naman. :)))

"Ayun pala sila Dave oh!" I said. Nauna na pala sila sa venue. Yep, invited din
sila. Actually, invited yata lahat ng batchmates namin sa St. Claire's. Oh well.
Rich kid naman eh.

"Sexy ng mga girls ko ah." I beamed. The hell. Ang gaganda nila. I'm so proud of
them. *Fake tears*

"As if. Naku, umupo ka na nga dito." Sara said.

"What's with the smile? Ayie, siguro may ginawa kayo sa sasakyan noh?" Kim asked?

Natahimik naman ako. Si Kim talaga oh, napansin pa yun!

"Oo nga noh. May smudge pa ng lipstick si Andy! Hahaha" Sabi ni Nof.

Medyo nagblush pa ako kasi totoo nga. Oh God. Bakit hindi ko napansin yun??

Tapos nun, walang katapusang kwentuhan. Akala mo isang taon kaming hindi nagkita eh
noh? Hahaha. Srsly, i love them. Hihihi.

"Hoy. Spaced out ka na naman. Batukan kaya kita?" Tignan mo 'to, ang brutal talaga.
=___=

"I pity you, Dave." Bigla namang kumunot yung noo ni Sara, "Siguro isa kang
battered boyfriend noh? Ibreak mo na si Sara, i'll support you." I sympathetically
said. Seryoso yung mukha ko while i was saying that.
Biglang tumawa si Dave, "So glad to have you back, Dana. Namiss ko yung mga banat
mo."

Nag sulk naman si Sara, "HoneyBabes, inaaway niya ako. Hindi ka naman battered
boyfriend di ba?"

"Kind of." Sabi ni Dave kaya tumawa kaming lahat. Ang saya lang namin noh? I know.
We're awesome when we're together.

After couple of minutes, nagsimula na yung party. Syempre nagstart yung sa entrance
ni Ynna. No, let me rephrase that, sa GRAND entrance ni Ynna.

"Ang ganda niya." =___= Sabi ni KIm.

Bigla siyang binatukan ni Nof, "Tumigil ka nga jan. Wag mo ngang pagnasahan si
Cyriel. Yung ganda nga ni Dana, natalbugan eh, yung sa'yo pa kaya?" Pagkasabi niya
nun, tawanan kami. Medyo nagtinginan yung ibang guests samin. Hahaha. Si Kim kasi
eh, deads na deads kay Cyriel. Cool naman ako dun. Gwapo talaga eh, anong magagawa
ko, di ba? Haha.

"Ang payat niya ngayon noh?" Sabi ni Sara, medyo tinignan ko ng mabuti si Ynna, oo
nga, ang payat niya ngayon.

"Oo nga. Mas bagay sa kanya yung dati niyang katawan, mukha siyang anorexic ngayon
eh."

Syempre pinag uusapan namin yun habang naglalakad si Ynna sa grand staircase, at
nung naratiing niya yung dulo, what do you expect? Syempre nandun si Cyriel,
naghihintay.

"Bakit ka nakasimangot?!" Medyo iritadong tanong ni Sara.

"Grabe ka naman," Sabi ko, "Parang papatayin mo naman ako sa tanong mo.
"Baka lang kasi naiinggit ka kay Ynna dahil escort niya si Cyriel eh."

"Naiinggit nga ako," tapos tinaas ko yung kamay ko kasi magsasalita na naman dapat
si Sara, "Kasi hindi ako nakapag debut.."

Kasi naman, si Cyriel yung kasama ko di ba? Yung nasa amusement park kami with
matching couple shirts. Masaya naman ako nung mga panahon na yun kaya lang, haaaay,
gusto ko ding mag debut =___=

Hindi ko na sasabihin yung mga nangyari sa event proper kasi mabobore lang kayo.
Dun na sa speech ni Ynna.

"First of all, i would like to thank all of you for coming here. This party would
not be possible if not because of all of you.. To my parents.. Mom, you're the
best. Words cannot express how thankful i am to have you as my mother. God knows
how much i regret the times i've wasted because of my insecurities. But now, i'll
do my best to make it up to you. I love you, mom! Dad, you're the world's greatest
father.. Please continue to be a good and loving husband to mom and a responsible
governor. I love you, dad!"

Tapos umiiyak na siya. Medyo naninibago talaga ako sa kanya. Yan ba talaga ang
nagagawa ng America? Bumabait? Kung pumunta din kaya ako dun??

"To my sister, Jamie, ate Ynna's sorry.. I-i love you.."

Tapos hagulgol na siya. Naiiyak din ako. Masyado kasing sensitive yung topic eh,
lahat ng tao sa venue tumahimik..

"To Cyriel, thank you.. For always being there and staying by my side.. For being
strong for me.. I'm so sorry for all the things you sacrificed for me.. I-I love
you.."

Tapos tumingin ako kay Cyriel, ngumiti lang siya. Di ba dapat mag i love you too
din siya? Hay, Dana! Mind your own business nga!!

Medyo humina yung boses niya, "To Dana, Dave, Andy, Sara," Nagulat kami. Kasama
talaga kami?!

"..Sana tanggapin niyo ulit si Cy sa barkada niyo.. He needs all of you.. Please.."
Yun lang yung sinabi niya tapos nag thank you siya at inannounce na kakain na.

Tinignan namin si Cyriel pero tumalikod lang siya.

"Guys?" Tanong ni Dave.

"What?" Tanong ni Andy kay Dave.

"It's about time na tanggapin natin siya ulit, don't you think?" Tanong ni Dave.

"Oo naman!" Sagot ni Kim. What do you expect? Forever crush eh. =___=

"Ok lang.." Sabi ni Nof.

"Ah, eh, bahala kayo." Sabi naman ni Sara.

"Kung ano si Andy, ganun din ako." Sabi ko. Di ba nga i'll consider Andy pag mga
gantong situations?

"So, Andy? What's your decision?"


"Papayag ako.. Kung sasagutin na ako ni Dana."

Oh-kay? Kailangan talaga may ganon?

"What?!" Tanong ko. Nakatingin kasi silang lahat sa akin.


"Dana.." Sabi ni Dave, "Sasagutin mo din naman siya di ba? Pwedeng ngayon na?
Parang mas pinaaga lang naman eh.."

Aish. Ang hirap tanggihan ni Dave. Ang cute cute niya. =___=

"Fine!" Sabi ko.

"Yes!!" Sigaw ni Dave at Andy.

"Ikaw ang sinagot? Ikaw ang sinagot?" Mataray na sabi ni Sara. Hahaha. Selos na
naman si best friend.

"Girlfriend na kita!!" Sabi ni Andy with twinkling eyes.

"Opo, sir. Pwede tumahimik ka na? Nakatingin silang lahat sa'tin oh."

So it's been decided, welcome back to the gang, Cyriel.

-----------------

Happy New Year, Guys!

Sorry sa late update, kakagaling ko lang ng baguio eh. Hihihi. Ang lamig dun. :))

Anyways, thanks sa mga speculations niyo, malalaman niyo kung tama or mali yun sa
kalaunan :)

Sino ang Cassiopeia o E.L.F. dito? :)))) Spazz

Happy New Year!


-Eydee
33rd Chapter

"Baby, gising na.. Nanjan na si Andy sa baba.."

Inalis ko yung comforter sa mukha ko tapos, "Sabihin mo mauna na siya kila Nof.
Wala pa kong tulog eh.." Tapos nagtaklob ulit ako.

Narinig kong umalis na si mom kaya natulog na ulit ako. Sobrang puyat ko kasi after
nung party ni Ynna, dumiretso kami sa bar ni Dave. Nagyaya kasi si Andy ng
celebration dahil kami na daw tsaka si Dave naman gustong magcelebrate dahil
babalik na si Cy sa grupo. Inaya ni Dave si Cy na sumama samin pero tumanggi daw
kasi sasamahan niya si Ynna. Okay lang naman samin since valid yung reason,
birthday ng girlfriend niya. Syempre mas priority yun. Tsaka okay naman yung
pagkakasabi niya, 'Next time, Dave. Sasamahan ko pa si Ynna eh.' Yun yung exact
words na sinabi niya according to Dave.

After couple of minutes, naramdaman kong may umupo sa kama ko.

"Dana ko.. Gising ka na.."

Hindi ko siya pinansin kasi inaantok pa talaga ako =___=

"Dana ko.."

Dana ko talaga yung tawag niya sakin simula kagabi. Inangkin na niya ako. Magkaka
diabetes yata ako sa lalaking to eh. Hahaha!

Kanina pa niya ako tinatawag kaya nagsalita na ako, "2 hours. Let me sleep for 2
hours."

Narinig ko siyang nag sigh tapos, "Pasalamat ka--- Ayoko na ngang sabihin, lalaki
na naman yung ulo mo eh."

Tignan mo to. Nababaliw na talaga =___=


"Dave? Yeah. Mamaya pa kami dadating. Oright. Sige. Enjoy na kayo jan." Kausap niya
siguro si Dave.

Biglang may naramdaman akong nakahiga sa tabi ko kaya napabangon ako ng wala sa
oras!

"Andy!! Wag mo nga akong manyakin sa sarili kong kwarto!"

Nagkamot naman siya ng batok, "Aish! Bakit ba napakadumi ng utak mo? Matutulog lang
din naman ako eh." Tapos tumayo siya at naglakad palabas.

Dana naman! Bakit ang sama sama mo kay Andy? Boyfriend mo na yun! You should at
least learn to trust him!

Kahit antok na antok pa ako, hinabol ko siya, "Andy.."

"What?" Sagot niya habang nakatalikod.

"Sorry na.."

"Bakit ka nagsosorry? Wala ka namang kasalanan eh."

"Basta sorry na.. Tulog na tayo sa kwarto.."

"Dun na lang ako sa kotse matutulog. Gisingin mo na lang ako pag aalis na tayo."
Tapos naglakad na siya palabas.

Aish! First day na first day namin, LQ na agad. Nakakainis naman.

Bumalik na ako sa kwarto pero hindi ako makatulog. Nakokonsensya kasi ako eh.
Tinawagan ko na lang si Sara.
"Hello?"

"Sara.."

"Bakit ganyan na naman yung boses mo? May problema ka noh?" Tanong niya.

"Eh kasi.." Hindi ko masabi, siguradong papagalitan na naman ako ng babaeng to eh.

"Eh kasi?"

"Nag away kami ni Andy.."

"What?!" Sigaw niya, "Naku, Dana! For sure ikaw ang may kasalanan!" Tignan mo to.
Hindi pa alam, ako na agad ang pinagbibintangan.

"Fine! Ako nga! Eh kasi naman, tinabihan niya ako sa kama. Nagka nostalgia yata
ako. Naalala ko yung nangyari dati.."

Natahimik naman siya.

"Hindi mo naman ako masisisi di ba? Natatakot pa din kasi ako.."

"Hindi nga kita masisisi. Pero Dana, i think sapat na lahat ng pinakita ni Andy
para pagkatiwalaan mo siya.. Gusto mo bang ipaalala ko lahat ng ginawa niya para
sa'yo?"

Natahimik ako. Tinamaan yata ako.

"Una, kahit halos ipagtabuyan mo na siya, hindi ka niya iniwan. Pangalawa, niligtas
ka niya nung dinrugs ka nung Briton na yun. Pangatlo---"
Hindi ko na siya pinatapos kasi tumakbo na ako palabas ng bahay.

Nakita kong nakahiga siya sa likod ng sasakyan niya tapos hindi nakatuwid yung paa
niya kasi nga masakip lang dun. Kawawa naman ang boyfriend ko..

Binuksan ko yung pinto nung sasakyan then i went on top of him.

"Dana?" Sabi niya, nagulat yata siya kasi nasa taas niya ako.

Hindi ko siya pinagsalita kasi i kissed him.

"Sorry! Sorry kung ganito ako sa'yo.. Sorry kung lagi na lang kita sinasaktan.
Hindi ko naman sinasadya eh.. Siguro sobrang insensitive lang talaga ako kaya ko
yun nagagawa. Sorry din kasi i speak before i think. Sorry kung nakakasakit yung
mga nasasabi ko sa'yo.. Promise, Andy, i'll be a good girlfriend. So please
patawarin mo na ako.." I said while sobbing. I just realized how mean i was to
Andy. He had all the reasons to leave me pero hindi niya ako iniwan. I am really
lucky to have him.

Pinunasan niya yung luha ko, "Baliw baliw ka talaga." He said while smiling.

"Hindi ka na galit sa'kin?"

"Hindi naman ako galit sa'yo eh. Always remember, hindi ko kayang magalit sa'yo and
don't ask me why kasi hindi ko rin alam kung bakit." He said while looking into my
eyes. Matutunaw yata ako =___=

"Thank you.. Promise magpapakabait na ako.." I said while raising my hand.

"Hindi mo naman kailangang magbago eh. I love you. I love everything about you.
Mahal ko yung pagiging masungit mo, yung pagiging abnormal mo, yung pagiging pikon
mo, yung pagiging baliw baliw mo, yung pagiging lasinggera mo, yung pagiging
palaaway mo, yung pagiging magastos mo, yung pagiging random mo. Mahal ko yun lahat
kasi lahat yung ay ikaw."

Hindi ako makapagsalita kasi naiyak na lang ako.


"Andy.. Thank you.. Hindi ko alam yung sasabihin ko kasi ang swerte swerte ko
sa'yo. Hindi ko alam kung ano yung nagawa ko nung past life ko para maging
deserving ako sa'yo. Maybe i saved Jesus before kaya ganitong kaswerte ako ngayon..
I'll do anything to make you happy.." I said while continuously sobbing.

He wiped me tears, "Wag ka ng umiyak. And i would really appreciate kung tatayo ka
na.." He said then i felt something hard.

Nagblush ako, "Sorry." Yun na lang yung nasabi ko. Kainis naman. Bakit nga ba ako
pumatong sa kanya? Bobo ko talaga =___=

"Ikaw talaga," then he kissed my forehead, "Maligo ka na ang baho mo na."

"Ulol. Hindi ako mabaho no!"

"Tsaka magtoothbrush ka bago ka magspeech sa harap ko." He said while laughing.


That ass!

"Ang kapal kapal mo!!"

Bigla niya akong niyakap, "Si loves naman, joke lang. Alam mo namang kahit hindi ka
magtoothbrush hahalikan pa din kita." Then he kissed my neck. =___= Andy, ang aga
aga pa, inaakit mo na agad ako.

"Back off, loverboy. Maliligo lang ako." I said then i ran back inside. Mahirap na,
natetempt din ako.

After some time, bumaba na din ako. Naka shorts at tee lang ako. Gagala lang naman
kila Nof eh. Barbeque party lang daw. Maisipan talaga ng mga kaibigan ko eh.

Pumasok na kami since pinagbilin na pala kami ni Nof sa mga maids nila. Nasa
entertainment room daw sila. First time ko sa bahay nila Nof. As usual, malaki. I
mean, lahat naman ng bahay namin malaki since lahat kami eh ano. Well, maliban na
lang kay Sara pero ehem, papakasalan naman ni Dave yung luka lukang yun eh! Hahaha!
Pagbukas namin ng pinto, nakarinig agad kami ng ingay.

"Aish! Umalis ka na nga jan, Kim. Mukha kang palakang sumasayaw." Sabi ni Nof.

"Heh! Magboyfriend ka na nga ng tantanan mo na ako!" Sabi ni Kim habang sumasayaw


sa harap ng xBox.

No offense pero.. Mukha nga siyang palaka. Hahaha!

"xBox, pause!" Sigaw ni Andy. Biglang huminto yung music kaya napatingin sila sa
amin. Wow, grand entrance much?

"So kailangan grand entrance talaga ang magboyfriend?" Tanong ni Kim.

"Bati na kayo?" Sabi ni Sara.

"Yep." I smiled tapos tinaas ko yung magka holding hands naming kamay ^___^

"Mabuti naman." Sabi ni Dave, "Since nandito na kayo, tara na sa garden nila."

"Eh? Naglalaro pa kayo eh." Sabi ko.

"Kanina pa kami naglalaro, pagod na kami." Grabe. Hindi ba tinatablan ng hang over
yung mga to?!

"Seriously, alam niyo ba yung salitang hang over?" I asked. Hanep lang sa energy
ang mga tao.

"Seriously, alam mo ba ang salitang aspirin?" Gaya sa akin ni Kim. The hell. Ganyan
ba akong kaarteng magsalita?!

After nun, bumaba na kami tapos nagbarbeque sila Andy at Dave habang kaming mga
babae, nagkwentuhan. And kwentuhan means chismisan.
"So, paano kayo nagbati?" Tanong ni Sara.

"Nag away agad kayo?!" Sigaw ni Kim.

"Kailangan talaga sinisigaw?" Sabi ni Nof.

"Whatever. Nagsorry ako. Ako naman kasi yung may mali eh.." I said.

"Mabuti naman. Babatukan talaga kita pag nagbreak kayo." Sabi ni Sara. Maka Andy to
eh. Mas kinakampihan niya si Andy kaysa sa akin na best friend niya. =___=

After nun, pinag usapan naman namin sila Kim at Nof. Pinipilit namin na
magboyfriend na para hindi na sila mag away. Hahaha!

"Hay nako, gusto ko na din ng boyfriend no. Pero naghihintay lang ako." Sabi ni
Nof.

"Naghihintay. Sabihin mo walang nanliligaw sa'yo!" Sabi ni Kim sabay tawa.

"Whatever. Eh ikaw ba? May nanliligaw ba sa'yo?"

"Walang nanliligaw sakin kasi may boyfriend na ako." Sabi ni Kim habang nakangiti
ng nakakaloko. Nga nga na lang kami.

"What?! Kailan pa?!" Sabi naming tatlo.

"Chill lang. Last week lang."

"Grabe ka! Hindi mo man lang sinabi sa amin.." Sabi namin habang kunwari
nagtatampo.
"Eh kasi naman, hindi pa ako sure kung kamin talaga kaya hindi ko muna sinabi."

"Eh, kwento ka na."

So ayun, habang nagpapakahirap magbarbeque si Andy at Dave, kami ay nagpapakasaya.


Haay, the benefits of being a girl nga naman.

"Sino naman yung malas na lalaki?" Sabi ni Nof.

"His name is Clarence. And fyi, hindi siya malas." Sabi ni Kim sabay irap.

Clarence? Sounds familiar. San ko ba narinig yun?

"Clarence?" Tanong ko.

"Clarence Perez. Yung family nila yung may ari ng shopping malls?"

Sabi ko na nga ba eh. Familiar talaga yung name niya.

"So, paano kayo nagkakilala?" Tanong ko. Wala na akong balak sabihin yung alam ko.
Bahala na siyang malaman yun. For sure naman matutuwa siya if ever na malaman niya
eh.

"Di ba nga yung daddy ko may ari ng architectural firm? Eh nagpapa design sila sa
daddy ko, tapos pumunta ako sa office ng dad ko kasi nagka problema sa card ko.
Sabi nung secretary niya nasa meeting daw dun sa office ni Rence kaya pumunta ako
dun. Nung pagpunta ko dun, wala naman sa desk niya yung secretary kaya diretso na
akong pumasok sa office ni Rence. Wala naman dun yung daddy ko, instead, nakita
kong nag aaway si Clarence tsaka yung girlfriend niya, yung model na si Ariza
Domingo? Then ayun, pagpasok ko, napatingin silang dalawa sa akin. Tapos nagsalita
si Ariza, siya ba? Tapos bigla siyang umiyak. Medyo nagtataka pa nga ako sa
nangyari kaya napatulala na lang ako. Biglang lumapit sa akin si Rence tapos
hinalikan ako! Grabe. Hindi ako nakagalaw nun. Tapos sabi niya kay Ariza, yes,
she's my new girlfriend so if you'll excuse us? Sabi ni Rence. Tapos umalis si
Ariza ng umiiyak habang nakatulala pa din ako."
Napatulala na lang kaming lahat. So ganon?

"Ang easy to get mo naman.." Sabi ni Nof.

"Whatevs. Inggit ka lang."

"So, ganun na lang yun? Kayo na?"

"Ewan ko. Kaya nga hindi ko masabi di ba? Pano ba naman. after umalis ni Ariza,
bumalik siya sa upuan niya tapos nagsign ng kung anu ano tapos hindi na ako
pinansin. The hell lang di ba?!"

"Tapos?" Tanong namin. Grabe, ang intense lang ng lovestory ng gaga na to! Hahaha!

"Ayun, after nun, hindi ko na siya tinigilan. Sinabi niyang girlfriend niya ako eh,
panindigan niya! Hahaha! Kung makikita niyo lang yung mukha niya, epic! Alam niyo,
kamukha siya ni Cyriel. Isa pa yun sa dahilan kaya ayaw ko siyang tigilan eh, alam
niyo namang crush ko si Cy. Pati magkaugali sila. Parehong masungit." Tapos kinilig
na siya. Haay, kung alam mo lang, Kim. Hindi lang siya kamukha ng crush mo kasi
kuya siya ng crush mo. =___=

Tapos nun, kumain na kami ng barbeque tapos walang katapusang asaran. Bigla kaming
nagulat kasi,

"Guys.." Nakita namin si Cy.

O.o

NR kaming lahat, buti na lang alerto si Dave.

"Cyriel! Anong ginagawa mo dito?" Tanong ni Dave. Tanong din namin yan..

"Galing ako sa inyo, sabi nandito daw kayo lahat." Sabi niya habang nakatingin sa
akin?
"Bakit mo naman ako hinahanap?" Tanong ni Dave.

Tumingin na siya kay Dave, mabuti naman! "Gusto kasi ni Ynna na sumama kayo.."

"Hah?"

"Post birthday celebration sa Pansol. Aalis mamaya. All expense paid. Presence niyo
lang ang kailangan."

"Eh? Bakit biglaan?"

"Kagabi lang niya naisip eh." So ganon? Impulse lang niya?

"Bakit kailangan kasama kami? I mean, pare, hindi naman kami close ng girlfriend mo
eh." Tama, Dave! Yan din ang naiisip namin.

"...Puro kasi kaibigan ni Ynna yung kasama eh.. Naisip niya na baka ma out of place
ako kaya sumama daw kayo.." Sabi niya habang nakatingin ulit sa akin?

Lumapit si Andy sa akin tapos inakbayan ako. Possessive much?

"Kung sasama kayo, text niyo na lang ako.." Tapos tumalikod siya at umalis agad.

"Ano? Sasama ba tayo?" Tanong ni Dave, "Holiday naman ng Monday eh."

Sasama ba o sasama?

----------------------

Hello! Grabe! Overwhelming naman ang comments niyo, guys! Feeling ko tuloy close na
tayo ^___^
Si Ynna yung picture sa gilid.

Mag suggest naman kayo ng pwedeng maging Cyriel, pm niyo sa akin yung link :))

Ayun, enjoy, vote, comment, and be a fan ^___^

PS: Sino maka Jaejoong jan? Back off, asawa ko na yun. Ajejeje.

34th Chapter

"Whoa." Yun na lang yung nasabi namin pagdating namin sa location na sinabi sa amin
ni Cyriel.

"Corrupt kaya yung tatay ni Ynna?" Tanong ni Sara.

"Huh?" Tanong naming lahat.

"Eh kasi, tignan mo naman, rest house lang to pero shet, mansion. I wonder kung may
ginagawa ding under the table transactions yung tatay ni Ynna."

Bigla namang natawa si Nof, "Sara, alam mo, kahit hindi governor ang daddy ni Ynna,
mayaman talaga sila. May ari sila ng iba't ibang plantations sa Davao at Bukidnon.
Ang lolo at lola niya, maraming investments sa iba't ibang multi-national companies
kaya wag mo ng pagdudahan yung daddy niya."

Tumango tango naman si Sara, "Okay. Pasok na tayo sa loob." Tignan mo tong babaeng
'to. May 360 degree shift of mood eh.

Pagpasok namin sa mismong villa, wala si Cy o Ynna, may isang lalaki lang na
lumapit sa amin. "You must be Cyriel's friends?"

"You are?"
"Kill Henares, Ynna's cousin. She's already asleep so i'll be accompanying you to
your rooms." Sabi niya sabay talikod.

"Tss. Ang hangin niya." Comment ni Nof.

"I agree." Sabay naming sabi ni Sara.

"Hindi kaya. Ang pogi niya." Sabi ni Kim sabay twinkle ng mata.

"Magtigil ka nga. Akala ko ba may boyfriend ka na?" Sabi ni Nof. Oo nga pala,
'boyfriend' niya si Clarence. Alam kaya ni Cy yun?

"Oo nga pala. Muntik ko ng makalimutan yung busangot na lalaking yun." Tawa naman
kaming lahat. Alam na naming lahat na si Clarence pala na kapatid ni Cy ang
tinutukoy ni Kim na boyfriend niya. Siya na lang yata ang hindi nakakaalam. "At
dahil may boyfriend na ako, immatchmake ko na lang kayo, Nof. Malay mo pag nagka
love life ka, mabawas bawasan na yung pang aapi mo sa'kin."

O_o ---- Reaction ni Nof.

"Bakit speechless ka? Ayieeee. Type mo si Kill noh?!"

"H-hindi ah! Hinding- hindi kaya! Ang kapal ng mukha mo!"

"Hahahaha! A strong negative is a positive. Type mo nga siya." Sabay takbo ni Kim.
Tapos ayun, naghabulan na sila.

"Isip bata talaga yung mga yun." Sabi ni Andy.

"Okay lang yun, at least masaya sila." Sabay yakap ko sa kanya.

"Sabagay." Tapos kiniss niya ako sa noo.


Umakyat na kami sa kanya kanyang room assignments namin. Magkasama kaming apat na
babae sa isang room. Magkasama naman si Andy, Dave, Cy, at Kill sa isang room.
Kasama naman ni Ynna yung dalawang pinsan niyang babae sa kabilang room.

"Haaaaaay." Sabay naming sabi pagkahiga sa kama. "Nakakapagod yung byahe. Pero
gusto kong magswimming."

"Bukas na, Dana. Tulog muna tayo."

"Tulog na kayo. Swimming muna ako. Sayang yung hype ko eh."

"Sige. Akyat ka na lang pagkatapos mo."

Tapos nun, kumuha na ako ng swimsuit ko. Sumilip ako sa room ng boys pero tulog na
si Andy at Dave, si Kill naman, may kausap sa phone. Si Cyriel siguro nasa room ni
Ynna.

Bumaba na ako sa pool tapos nagswimming na ako. Nakakatanggal talaga ng stress. Mga
20 minutes din akong continuous lumalangoy nung umahon ako. Umupo ako sa edge ng
pool.

"Sht. Nakalimutan kong kumuha ng towel. Pano ako aakyat." Sabi ko sa sarili ko. Ang
lamig pa naman kasi gabi na.

Bigla akong napalingon kasi may naglagay ng towel sa akin, "Cy?"

Tinignan niya lang ako.

"S-salamat."

Tumalikod na siya. Akala ko aalis na siya pero nagulat ako kasi umupo lang siya sa
swing. Tumayo ako tapos, "Pwedeng tumabi?"
Nagshrug lang siya ng balikat.

"Long time no talk, huh?"

Hindi siya sumasagot kaya tinanong ko siya, "Hanggang ngayon tahimik ka pa din?"

Hindi siya sumagot kaya sabi ko, "Sige, akyat na ako."

Tumayo na ako pero hinawakan niya yung braso ko,

"Dito ka lang, Dana..."

I froze.

"Do you love Andy?"

"O-of course."

"Do you still love me?"

"Huh?!"

Lumapit siya sakin, "Mahal mo pa ba ako?" Tanong niya.


I can feel his breathe on my neck.

"C-cyriel."

Bigla niya akong niyakap.

"I missed you."

"Joke ka ba?"

Lalo niyang hinigpitan yung yakap niya sa'kin.

I pushed him, "Alam mo ba kung ganong kahirap bago ko natanggap na wala ka na?! Na
wala na tayo?! Tapos ngayon kung kailan maayos na, okay na ako, babalik ka tapos
sasabihin mo yan?!"

I started to cry.

"Ang sama- sama mo.." I said while hitting him.

"Bakit mo ba ako pinapahira---"

I didn't finish my sentence because he kissed me!

At first, pinipigilan ko siya. Fck. This is wrong. May boyfriend ako, may
girlfriend siya. Andy trusts me.

I tried to stop him pero in the end, i kissed him back. I gave in..

He pinned me on the wall and kissed me. He enveloped me inside his arms while i
pulled his head to deepen our kiss. We shared the kiss that has haunted me for a
year..

We were both gasping for air. Magkadikit yung noo namin habang nakatingin kami sa
mata ng isa't isa.

"You still love me." He said with conviction.

"I love Andy.."

"But you love me."

"You have Ynna."

"But you love me."

"Bakit mo ba to ginagawa?"

"Because you love me."

"Fck you!"

Then he kissed me again.

"Dana, i'm doing this because you love me."

What do you want from me, Cyriel?!

"You're still mine, Dana. Still mine.."

Then he left me.


After that unfortunate event, iniwanan ko siya. Hindi ko talaga maintindihan si
Cyriel. Ano ba'ng gusto niya? Hindi siya naman yung nang iwan sa aming dalawa? Siya
yung hindi nakinig sakin tapos ngayon na okay na ako, na masaya na ako, eto na
naman siya..

"I saw what happened earlier."

Napatingin ako sa nagsalita sa likod ko..

"Kill?"

"You're Cyriel's ex girlfriend, right?"

Bakit niya alam yun? Kinwento ba sa kanya ni Cyriel? Close ba sila?

"I prefer to be called Dana and not Cyriel's ex girlfriend." I said with sarcasm.
Nakakainis. Yun ba talaga ang identity ko? Ex girlfriend niya?!
He smirked, "You're the same as my cousin. I wonder why you didn't get along very
well."

"Excuse me but being compared to your cousin is a BIG insult." I emphasized the
word big. Aish. Bakit ba nagiging bitch na naman ako? I'm a changed woman, right?
No hard feelings na dapat eh. Bwisit naman kasi tong Cyriel na to!

"Whatever." Then he stood up. Leche. Napapa english ako sa lalaking to!

Bago siya umalis, "You know, love is about experiencing pain for other's happiness
or choosing happiness above other's pain. And in this case, you must choose what's
best for everybody." And with that, he left me.

O-kay? He speaks in riddles. But then, he has a point. I must choose what's best
for everybody. I'll stay with Andy.

After nung nangyari kagabi, pinilit kong iwasan si Cyriel. Pag nakikita ko pa lang
na magkakasalubong kami, mag iiba na ako ng way. Malaki naman ang villa kaya madali
lang umiwas. Pag kakain naman, bibilisan kong kumain tapos didiretso na ako sa
kwarto. In short, hindi ko din na enjoy yung supposed to be 'vacation.' Halos buong
second day namin sa Pansol, iwas Cyriel mode lang ang ginawa ko. Salamat lang
talaga at hindi napansin nila Andy.

"Dana!" Sigaw ni Sara sa'kin.

"Wey?"

"Tara dito sa labas, may bonfire!"

"Sige, dito na lang ako. Tinatamad ako eh." Nakakainis naman. Gusto ko pa namang
mag bonfire ngayon eh.

"Aish, ang dami mong arte. Tara na. Uuwi na tayo bukas eh, halos hindi lumalabas
jan sa kwarto."
Sumama na ako. Baka kasi mahalata niya na umiiwas ako eh. Mahirap na, malakas pa
naman makaramdam tong babaeng to.

Paglabas namin, nandun na sila. Si Andy, Dave, Kim, Nof, Sara, Kill, yung dalawang
babaeng pinsan na hindi ko alam ang pangalan, si Ynna.. at si Cyriel.

"Beb, dito!" Tawag sakin ni Andy.

Sobrang nagguilty ako kaya pumunta agad ako dun at yumakap kay Andy. Saktong
paglingon ko, nakita ko si Cyriel na nakatingin sa amin.

"M-may smores ba?" Tanong ko kay Andy.

"Meron pero nasa loob pa, gusto mo kunin ko?"

"Hindi, ako na lang. Babalik din ako." Tumayo na ako tapos pumasok sa loob. Sht.
Bakit ba nagkakaroon ako ng ganitong reaction? Konting tingin lang niya
nagkakaganito na ako. Siguro kailangan ko ng closure sa unfinished business namin
para matahimik na ako.

Hindi ko kayang lokohin si Andy..

He deserves to be loved.

Kinuha ko yung smores tapos bumalik na ako sa bonfire. Nakita kong magkayakap si Cy
at Ynna. Pwede naman akong magselos di ba? Ex- girlfriend pa rin naman ako kahit
papano..

"Okay ka lang? Namumutla ka oh." Tanong sakin ni Nof.

"Okay lang noh. Kulang lang siguro sa araw. Nasa kwarto lang kasi ako maghapon eh."
"Sabagay. Oo nga pala, naglalaro na kami ng Shot or Dare."

Shot or Dare? Di ba dapat Truth or Dare?

"Eh?" Tanong ko.

"Shot or Dare kasi nga hindi naman natin ka close lahat ng tao dito kaya hindi kami
comfortable sa Truth. Kaya instead na Truth, Shot na lang." Paliwanag sakin ni Nof.

Naglaro na sila. Sila lang talaga actually. Hindi ako nagpaparticipate kasi
nabbother ako pag nakikita kong ang sweet sweet ni Cyriel kay Ynna. Tuwing
tumatapat sakin yung bote, nagsshot lang ako. KJ nga daw pero anong magagawa ko?
Nakakainis lang talaga. Bakit ba kasi ako naiinis? Kainis!

"Cyriel!" Tumapat kay Cyriel yung bote.

"Shot or Dare?" Tanong nila sa kanya. Shot na lang, please. Medyo lasing na yung
mga tao, baka kung ano ang ipagawa sa kanya.

"Dare." Sagot niya.

"Dare? Kish mo si girlfriend mo." Sabi ni Kim. Lasing na halos kaming lahat pwera
kay Cyriel, Dave, at Kill. Si Andy din lasing na.

Hindi ko alam kung mabigat na lang talaga yung mata ko dahil sa alak kaya napapikit
ako o dahil ayoko lang talaga makitang hinahalikan ni Cyriel si Ynna.

"Oh. Tapos na ang kissing scene. Umakyat na tayong lahat kasi balik Manila na tayo
bukas." Sabi ni Dave. Tinulungan nila yung ibang babae na umakyat pati si Andy.
Nagvolunteer ako na ako na yung mag aayos ng bonfire.

Hindi ko alam pero tumayo ako at hinanap ko siya..


"Cyriel.. Tayo pa rin naman, di ba?"

Epekto ba ng alak kaya ko nasabi yun? Pero naisip ko lang.. If love is really
about experiencing pain for other's happiness or choosing happiness above other's
pain.. In this case, i'll be selfish. I'll choose happiness. I'll choose him.

--------------------

Anyeong Haseyo =)))))))

Happy Heart's Day! :)

Vote, Comment, Be a fan. Like my page :))))) Nandun ang pictures nila at dun ako
magpopost ng ibang updates :)))))

Click niyo yung external link ;)

"Tayo pa di ba?" I asked him. Bahala na. Pag sinabi niyang oo, then good. Pag
sinabi niyang hindi, sasabihin ko na lang na lasing ako to save my goddamned pride.

I silently waited for his answer. Damn it! Bakit ba masyado akong apektado sa
paghalik niya kay Ynna? Ano'ng karapatan kong magselos gayong hinahalikan ko din
naman si Andy? Naaapektuhan din kaya siya kapag nakikita niyang hinahalikan ko si
Andy?

"May girlfriend ako." He said. Fck it. Ang sakit pala talaga. Lalo na pag
nanggaling mismo sa kanya.

"Then break up with her."

"Then break up with him."

Fck it! Ano ba ang gusto mo, Cyriel?!


"I will, hiwalayan mo muna si Ynna." I said. Sinabi ko lang yun para matahimik
siya, truth be told, hindi ko alam kung kaya ko bang gawin yung sinasabi ko. Isipin
ko lang na wala si Andy sa tabi ko, hindi ko na alam yung gagawin ko..

He smirked, "Then deal with it, i am the one that got away."

Tumalikod na siya at nagsimulang maglakad with one hand in his pocket. Damn it,
Cyriel! How arrogant can you get?!

"Tell me, ano ba ang gusto mo?!" I said with conviction. I didn't bother to shout
kasi baka may makarinig sa amin.

"Hiwalayan mo si Andy. Don't make me say that again."

"G-give me time to think.." I uttered.

Hindi na siya sumagot, instead, tinalikuran niya ako at nagsimulang maglakad ulit.

It's been a week simula nung Pansol trip namin. Isang linggo na din simula nung
sumasama sa amin si Cyriel. Isang linggo na akong naiinis.

"Don't tell me, affected ka pa din?" Tanong ni Sara.

"O-of course not!" Depensa ko naman, "Wala kasi si Andy eh. Wag mo na akong
pansinin." I said.

Lagi kasing wala si Andy. Graduating na kasi siya kaya busy siya sa thesis niya
pati defense. Nagccram na siya ngayon kasi nga lagi siyang nasa bahay namin dati
kaya ngayon lang siya naghahabol para sa final draft at defense ng thesis niya.
Aish. Nakakamiss din si Andy. Paano kaya pag grumaduate na siya? Ngayong end ng
first sem pa naman yun.

"Speaking of Andy, graduating na 'yun di ba? If i heard it right, si Cyriel ay


delayed ng 2 sems?" Tanong ni Sara. Oo nga noh, ngayon ko lang naalala.

"Oo yata. Narinig ko lang kay Dave yan eh. Hindi yata sila nag aral sa States."
Sabi ko na lang. Kung hindi sila nag aral dun, ano kaya ang ginawa nila? Psh.

"Tsk. Tsk."

"Oh? Ano na naman ineemote mo jan, Sara?"

"Eh kasi ggraduate na si Andy tapos maiiwan pa dito si Cyriel. Baka mamaya may
mangyaring kakaiba na naman, Dana. Nag aalala lang ako."

"Umayos ka nga. Kung anu ano iniisip mo." Sabi ko na lang. Pero sa totoo lang,
kinakabahan ako. Ngayon ngang hindi pa graduate si Andy, may nangyayari na. Ano pa
kaya kung graduate na siya?

Pagkatapos naming mag usap ni Sara, binalik na namin yung attention namin kay Dave.
Nagpplano kasi siya ng house party para sa aming magbbarkada lang. Kung iniisip
niyo kung bakit ako tinatanong ni Sara kung affected ba ako, kasi naman, parang
koala na nakalambitin si Ynna kay Cyriel. Nako, kung nandito lang si Andy,
magpapaka tarsier din ako!

"Honeybabes, inuman na naman? Lagi na lang tayong umiinom eh. Nakakasawa na." Sabi
ni Sara kay Dave. Tama naman, nakakasawa ng uminom. Pag lagi niyong ginagawa,
nakakawala ng thrill.

"I agree, Sara. Wala na bang ibang pwedeng gawin?" Sabi naman ni Nof.

"Kayo, isip kayo ng pwedeng gawin. Basta sa bahay lang ang venue, ayoko na kasing
lumabas. Hassle eh." Sabi naman ni Dave.

Nag isip kami ng mga pwedeng gawin sa loob ng bahay. Syempre number 1 ang inuman
pero rejected na agad yun kasi nga sobrang nakakasawa na. Nag suggest din sila ng
swimming party pero rejected dahil -ber month na. Ang lamig lamig na. Kung anu ano
ang suggestion pero nauwi din kami sa movie marathon.

"So, movie marathon it is. Ano ang papanoorin natin?" Tanong ni Dave.

"A walk to remember!" Sagot ni Kim.

"Oh, please! Hindi tayo pupunta dun para mag senti." Pangontra agad ni Nof sa
bestfriend niya. Ang cute lang nila. Hahaha!

"Ikaw, Cyriel? May suggestion ka ba?" Tanong ni Dave. Okay, napatigil sila sa
paglalandian dahil sa tanong ni Dave.

"Kayo na lang bahala." Yun lang ang sinabi niya.

"Sige. Horror- Suspense na lang tayo sa Friday. Pahiram ng external niyo ha,
Cyriel?"

"Sure. Dadalin ko na lang."

"Uhm, Dana, sa tingin mo ba makakarating si Andy sa Friday?" Tanong sa kin ni Dave.


Medyo na awkward-an ako kasi nakatingin din si Cyriel at Ynna sa akin. Ang awkward.

"Di ako sure eh. Alam mo naman, busy sa thesis niya. Ayokong istorbohin kasi baka
ma delay pa."
"Ayieeeee." Sabi ni Nof, Kim, at Sara.

"Naks naman, supportive girlfriend." Sabi ni Kim.

"Syempre, tanga na lang niya pagpinakawalan niya pa si Andy." Sabi ni Nof.

"Talaga naman. Ang laki na lang niyang tanga." Sabi ni Sara.

Forever Andy fans. Mukhang pag nag away kami ni Andy, siya ang kakampihan nila.
=___=

"Sino ba ang kaibigan niyo? Si Andy o ako?" Sabi ko ng parang nagtatampo.

"Whatever." Sagot nilang tatlo. Wow. Ako kasi talaga yung kaibigan niyo, guys!

"So, it's settled. Kita kita sa Friday, ha?"

Tapos naghiwa hiwalay na kami papunta sa kanya kanya naming klase. Nakita kong
hinatid ni Cyriel si Ynna dun sa room nila. Bakit ko kamo alam? Magkka college
kami, remember? Hindi pa naman ako umaabot sa pagiging stalker nila. Not yet.

Natapos ang araw ko ng hindi ko nakakasalubong ang dalawang yun. Haay, nakakamiss
si Andy. Walang nanggulo sa akin. Tawagan ko nga.

Beb

calling...

"Andy?"

("Dana..")
"Bakit ganyan boses mo? May sakit ka ba?"

("Hindi pa ako natutulog eh..")

"Matulog ka muna. Baka magkasakit ka.."

("Ayoko. Gusto ko ng tapusin to para makasama na kita. Halfway done na naman ako
eh.")

"Naks naman. Ang sipag talaga ah."

("Syempre naman. Para sa future natin eh.")

"Para namang sure na sure kang papakasalan kita? Hahaha."

("Alam ko lang.")

"Whatever."

("Pero iniisip ko na wag munang ipasa 'to..")

"Ha? Bakit?!"

("Eh kasi mauuna akong grumaduate. Ayokong malayo sa'yo..")

Kinikilig ako. Kinikilig ako! :">

"Tumigil ka nga, Andy. Grumaduate ka na. Tsaka 1 year na lang naman ako kasi 4
years lang naman ang course ko. Tsaka baka magalit sila Tito at Tita sa akin pag
nalaman nilang naging 6 years ung originally 5 years na course mo dahil sa akin."
("Aish. Naiinis kasi ako tuwing iniisip ko na maiiwan pa si Cyriel jan eh.")

"Don't tell me nagseselos ka?"

Hala. Kinikilig ako lalo! Mukha na akong tangang nakangiti dito!

("Eh ex mo pa din kaya yung ggo na yun.. Tsaka mahal mo pa yata yun eh..")

"Andy!"

("Oh")

"Sino ba ang boyfriend ko?"

("Ako..")

"Sino ba ang tinatawagan ko?"

("Ako?")

"Sino ba ang namimiss ko?"

("Ako?")

"Sino ba ang pinakilala ko sa parents ko?"

("Ako?")

"Sino ba ang sinasabihan ko ng mahal ko?"


("Ako..")

"Ngayon, sa tingin mo dapat ka pa bang magselos?"

("...Hindi na. Salamat, Dana. Mahal na mahal na mahal na mahal talaga kita! Sige,
bbye na. Tatapusin ko na 'tong thesis ko para makapunta na ulit ako sa inyo.
Salamat sa pagtawag. I love you!")

"I love you, too."

Tapos tinatapos ko na yung tawag.

"Yun pala ang gustong makipagbalikan. Eh ang sweet niyo pala ni Andy eh." Nagulat
ako kasi biglang nagsalita si Cyriel sa likod ko.

"Kanina ka pa jan?" Tanong ko habang nakahawak sa dibdib ko.

"Long enough para marinig ko yung i love you, too mo." Tapos nag smirk siya.

"Eh ano bang pakielam mo, the one that got away?" Tanong ko tapos nagsmirk din ako.

"Wala naman."

Naiinis na ako kaya iniwan ko na siya at naglakad ako papunta sa parking lot.
Sinusundan ako ng mokong na 'to, nakakainis!
"Hoy! Bakit mo ba ako sinusundan?!" Tanong ko.

"Asa ka pa. Ikaw ba may ari ng parking lot?"

"Bwisit!" Tapos tinalikuran ko na siya at naglakad ulit papunta sa beloved baby ko.

ASDFHJKL!!! Bakit butas yung gulong ng baby ko?!!!

"Need a lift?" Tanong niya habang nakangiti ng nakakaasar. Oh Jesus, gusto niyo
bang sinusubukan ang pasensya ko?

"You," lumapit ako sa kanya, "Tell me, binutas mo ba yung gulong ko?" I calmly said
pero halatang naiinis na ako.

Tinaas niya yung kamay niya, "Wala akong alam." Sabi niya. No need for further
questioning, binutas niya!

"You, hideous creature! Bwisit ka talaga sa buhay ko!!" There, naiinis na ako kaya
nagsisisgaw na ako dun. Wala na akong pakielam kung may makakita man at makarinig
sa akin kasi nabbwisit na talaga ako!

"Una, dinurog mo yung pride ko. Pangalawa, lagi kayong nagppda sa harap ko. Ngayon
naman, dinamay mo pa yung sasakyan ko?! What's for next?!" Sigaw ko.

"What's for next?" Naglakad siya papalapit sa akin, "Babawiin kita kay Andy."
Bulong niya sa akin.

Tinulak ko siya, "You wish!"

"We will see."

"Asa ka pa! Bwisit ka!" Tapos pumunta ako sa sasakyan niya at sinipa ko ng sinipa
yung gulong niya, "Aray!!" Tapos tumalon talon ako kasi ang sakit. Ako pa yung
nasaktan sa ginawa ko. Bwisit talaga 'tong hayop na to!

Lumapit siya sa akin tapos binuhat ako na parang sako, "Ano ba?! Ibaba mo nga
ako!!"

"Shut up, will you? Dadalin kita sa ospital." Sabi niya tapos pinasok niya ako sa
backseat ng lambo niya.

"Isusumbong kita kay Andy, bwisit ka!"

"Sumbong mo para magselos siya. That will benefit me, the one that got away."

"Wag mo nga akong tawagin na ganun. Nakakbwisit ka talaga!"

"The one that got away, tumahimik ka na. O baka naman gusto mong patahimikin kita?"
Tapos tinignan niya ako tapos bumaba yung tingin niya sa lips ko. Manyak!

"Manyak ka! Napunta ka lang sa States naging mayabang at manyak ka na! Ibalik mo na
si Cyriel na tahimik at hindi bastos!!"

Bigla siyang nagpreno kaya napa tilapon ako ng konti sa unahan. Pag angat ko ng ulo
ko, o_O

Nagulat ako kasi hinalikan na niya agad ako.

Nakabukas lang yung mata ko habang nakapikit yung mata niya.

Hinalikan niya ako ng halos 10 seconds. Thank God, walang movements. =___=

"There, hinalikan na kita. Satisfied? Pwede ka na bang tumahimik?" Tapos bumaik na


siya sa pagddrive at hindi ako pinansin.
Humiga na lang ako sa likod at tahimik na minumura si Cyriel sa isip ko. Walangya
ka!! Walangya ka!! Ang kapal kapal mong halikan ako pagkatapos mo akong bastedin.
Bwisit ka!

After couple of minutes, nakarating din kami sa ospital. Binuksan niya yung pinto
ng sasakyan at binuhat ako. Hindi na ako nagreklamo kasi i perfectly understand na
hindi mahalaga ang opinyon ko. Fine.

"Kaano ano niyo po ang pasyente?" Tanong nung nurse sa amin.

"Boyfriend." Sabi ni Cyriel.

"Ex boyfriend."

"Na magiging boyfriend ulit."

"Na magiging ex ulit."

"Na magiging boyfriend ulit."

"Na magiging ex ulit."

"Na magiging boyfriend ulit."

"Na magiging ex ulit."

Ganun lang yung paulit ulit na sinasabi namin kaya nainis na yung nurse, "Ayan,
it's complicated ang nilagay ko! Mga kabataan nga naman, ang sakit sa ulo!" Tapos
sinamahan niya kami papunta sa doctor habang thank God, naka stretcher na ako.
Ayoko ng magpabuhat sa creature na 'to!

"Na sprain ka lang, hija. Lalagyan lang natin ng bandage at konting pahinga lang
okay ka na ulit. Mabuti na lang at nadala ka agad ng boyfriend mo, kung hindi ay
baka lumala pa iyan.."
"Ay nako, hindi ko po 'to boyfriend, doc." Sabi ko sabay hand gestures pa.

"Ay, sayang naman. Bagay pa naman kayo. O siya, maiwan ko na kayo at may ibang
pasyente pa akong aasikasuhin."

Tapos umalis na yung doctora at naiwan kami ng creature na 'to.

"Bakit mo ba pinagkakalat na boyfriend kita?!"

Nag shrug lang siya.

"Creature ka talaga!!"

"Shut up, the one that got away." Sabi niya ng nakangiting nang aasar. Alam na alam
niya talaga kung paano pakuluin ang dugo ko.

"Magpapakasal na ako kay Andy para tigilan mo na ako!"

"Sure. Dadalin kita sa Las Vegas bago pa mangyari yun."

"Asa ka pa."

"Try me. Baka gusto mong mapalitan na yang Ferrer ng Perez. Sabihin mo lang."

"Hayop ka talaga!" Sabi ko sa kanya.

Lumapit siya sa akin tapos may binulong siya sa tenga ko, "Lalo akong natturn on
pag nagmumura ka, the one that got away.."

Oh God. San niyo po ba dinala yung totoong Cyriel?


--------------------------

Hello! Pangatllong revise ko na ng chapter na ito. Dapat ipopost ko na yung isa


last thursday kaya lang napangitan talaga ako. Besides, hindi ko na alam kung si
Andy ba o Cyriel o papatayin ko na lang si Dana para walang problema. Hahaha

Nawawala na ako sa story na 'to.

Anyways, like my page http://www.facebook.com/pages/Eydees-Stories/193403290757504


Hindi ko alam kung paano maglagay ng external link eh. O kaya naman, tignan niyo na
lang sa profile ko. O kaya naman ulit, search niyo na lang sa fb, Eydee's
Stories :"> Jan nakalagay yung mga pictures nila ang the likes.

Ayun. Malapit na talaga akong magpost ng picture nila Andy at Cyriel :">

Ps, tulungan niyo naman ako. Ipost niyo sa message board ko kung bakit si Andy or
Cyriel ang dapat makatuluyan ni Andy. Hindi ko na talaga alam. Nalilito na ako
=____= Yung matinong reasons, ha? Jan ko ibbase ang ending eh.

Chapter 36

Smirk.

Yan ang unang bagay na nakita kong ginawa ni Cyriel pagkapasok na pagkapasok ko sa
entertainment room.

"Keep it to yourself, Cyriel. Wala ako sa mood makipagtalo." I said in desperate


tone.

"Wala naman akong ginagawa eh." He said.

"Then good. And please continue doing so." I said then umupo na ako sa sofa.
Flashback

Nung gabing hinatid ako ni Cyriel, pinuntahan ako ni Andy.

"Napano ka?" Sabi ni Andy pagkakita niya sa paa ko, "Okay ka na ba? Gusto mo dalhin
kita sa doctor?" He asked in his worried tone.

"No need. Kakagaling ko lang dun."

"San mo ba nakuha yan? Kasi naman eh, wag ka ng mag heels.." Sabi niya tapos umupo
siya sa tabi ko at hinilot yung sprained ankle ko, "Feeling better?"

I nodded, "San mo natutunan yan?"

"Nagseminar ako."

Bigla naman akong natawa. Nawala lahat ng stress na nakuha ko kay Cyriel kanina.

"Weh? Ikaw? Si Andrei Louie Guzman? Kumuha ng seminar sa pagmamasahe? Hahahaha!"


Then i burst into laughter. Nakakatawa kasing iimagine.

"Tss. Masama ba?"

"Hindi naman," tapos pinunasan niya yung luha ko kasi naiyak na ako sa katatawa,
"Pero bakit mo ginawa yun?"

"Lagi kasing stressed sa trabaho si Mama at Papa eh. Kaya naisipan kong mag aral ng
ganun para makatulong naman akong matanggal kahit konti yung stress nila. Hindi ko
pa kayang ihandle yung business, that's the least i can do."

Dumbfounded.

How can someone be THIS thoughtful?


"Aish. Feeling ko tuloy ang sama kong anak."

Ginulo niya yung buhok ko, "Buti alam mo." Tapos tumawa siya, "Teka, san mo nga
pala nakuha yan?"

"Uhm," nag iisip ako kung magsisinungaling ba ako at sasabihin kong nadulas ako o
sasabihin ko sa kanya yung totoo at sasaktan ko siya?

"Si Cyriel kasi eh.. Pero walang nangyari, promise! Sinipa ko lang yung gulong niya
kasi inaasar niya ako kanina. Wag kang magalit, please?"

Huminga siya ng malalmin tapos, "Alright. Walang nangyari?"

I nodded.

"I trust you." Tapos tumayo siya at kinuha yung cake sa center table na dinala niya
for me.

"Teka, bakit ka nga pala nandito? Gumagawa ka ng thesis di ba?" I asked while
eating.

"Break time. Kailangan ko munang makita ang girlfriend ko." He said and smiled. Why
the heck am i so lucky?

"Bola. Tapusin mo yun agad ha?"

"Oo naman. Konting revisions na lang, okay na yun."

"Teka, may gagawin ka ba sa Friday?"

"Meron. Bakit?" He asked


May icing ng chocolate cake sa gilid ng bibig niya pinunasan ko while saying,
"Movie marathon daw kila Dave eh. May gagawin ka pala, sayang."

"Nandun ba si Cyriel?"

"Yata?"

"Pupunta ako." He said.

"Akala ko may gagawin ka."

"Icacancel ko na lang."

"Wag na, Andy. I can handle. You trust me, right?" Sabi ko sa kanya while holding
his hand.

Huminga siya ng malalim, "Alright. Be a good girlfriend, Dana." Then he smiled.

"I'll always be." Then i smiled back.

Pagkatapos nun, nagkwentuhan lang kami. Inabutan siya ni Mom at Dad kaya sumabay na
siya sa aming mag dinner. Buti na lang hindi na inusisa ng parents ko kung san ko
nakuha yung sprain. Tapos umalis na siya after ng dinner.

Back to reality

"Ano bang problema mo?" He asked.

"Wala." I said in return. Buti na lang wala pa si Kim at Nof, sila Dave naman,
nagmmicrowave ng popcorn.

"Then why the hell are you ignoring me?"

"I'm not."

"Yes, you are."

Tumayo ako sa kinauupuan ko at hinarap ko si Cyriel.

"For the record, let's get things straight, Cyriel. Unang una, hindi kita boyfriend
para magdemand ka ng attention ko. We're not even friends, for God's sake!
Pinakikisamahan kita kasi kaibigan ka ni Dave, at may pinagsamahan naman tayo kahit
papano. Kaya please naman, please make it easy for both of us. Set your limit."

Naglakad na ako palabas ng pinto,

"And besides, ikaw naman na ang may sabi, may girlfriend ka na. Learn to set your
priorities. Matanda ka na, Cyriel. Alam mo na kung ano ang tama sa mali. And
lastly, respeto na lang. Irespeto mo naman ako. Hindi mo ako girlfriend para halik
halikan mo kung kailan mo gusto. Kung hindi mo na ako kayang irespeto dahil sa
nangyari dati, kahit yung pinagsamahan niyo na lang ni Andy. Girlfriend niya na
ako, back off."

Yun ang ginawa ko. Andy trusts me so much.

Pumunta ako sa kusina.

"Dave, alis na ako."

Napatingin sila sa akin tapos linapitan nila ako.

"Bakit ka naiiyak?" Tanong ni Sara habang hawak niya yung mukha ko. Nangingilid na
kasi yung luha ko.
"W-wala.."

Bigla niya akong niyakap, "Si Cyriel na naman ba?"

Tumango ako habang yakap yakap ako ni Sara.

"Bakit ba kasi ayaw niya akong tigilan? Okay na lahat eh.." I said while crying.

"Gumawa naman ako ng effort para ipaliwanag sa kanya di ba?"

"We know, Dana. Huwag ka ng umiyak. You've been shedding too much tears for him.."
Sara said while caressing my back.

"Ayoko na. Sawang sawa na ako sa laro niya. Talo na ako, kaya sana naman tigilan na
niya ako."

Pagkatapos nun, umalis na ako pauwi sa amin. Hindi ko na kaya. Naiinis na talaga
ako.

Sara's Point of View

Sawang sawa na akong nakikita si Dana na umiiyak kaya pinuntahan ko na si Cyriel.


Kakausapin ko na siya bago pa mawala yung respeto ko sa kanya.

"Sabihin mo nga sa'kin, ano ba talaga?" Tanong ko sa kanya.

Nakaupo siya sa sofa mag isa.


"Ano?" Sagot niya sa akin.

"Why the hell are you toying with my bestfriend's feeling?!"

"I'm not."

"Then why the hell are you pursuing her now?! May boyfriend na siya, Cyriel!" I
almost shouted.

"I'm his boyfriend, Sara. Alam mo yan." He said.

"Great. So, two timer ka na pala ngayon?" I said. Note the sarcasm.

"Hindi. Dana's my only girlfriend. Hindi kami nagbreak."

"Then what about that btch?"

"She has a name, it's Ynna. She's not my girlfriend."

"Wow. So naghahalikan kayo for no reason? Pumunta kayo sa States for no reason?
Sinaktan ko si Dana for no reason? Wow lang talaga ha!" I said.

"I have my reasons." He said tapos tumayo na siya.

"Well, i'd like to hear your reasons, Cyriel Perez."


Ynna's Point of View

I'm here at Cyriel's House. Ilang days din kaming hindi nagkita so i decided to
check up on him.

After almost an hour, narinig kong nagpark yung sasakyan niya kaya pumunta ako sa
front door para salubungin siya.

"Are you drunk?" I asked him.

"Obviously, yes." He said while walking past me.

"It's about her again." I stated. It's a statement of fact.

"Obviously again, yes." Then he sat down on the nearest stool.

"Are we going back again to this topic, Cy?" I asked him.

Bigla niyang kinuha yung basong nakapatong sa table at tinapon, "Damn it, Ynna! You
know how much i love her! And it kills me to see her with Andy!"

I looked on the ground, avoiding his gaze.

"I love her to the point that i left her.." He said then he burst into tears.

I'm used to his tears. When we were still in the States, makikita ko na lang siya
hawak yung picture ni Dana while crying. It hurts me. It kills me. Ako yung kasama
niya pero siya pa din yung iniisip niya..

"Please just don't say that again." I said then tumalikod ako. I always see him
crying for her pero this time, ayoko na siyang makita. It's too much.
"You're selfish." He said.
"I know."

Then he stood up and walked towards the stairs, "I'm dying, Cyriel. Always remember
the reason why." Then i left him.

Dave's Point of View

"Andy." Pumunta ako sa bahay nila Andy.

"Yo. Long time no see." He said.

"Alam na ni Sara." I said.

"Ha?"

"She already knows the reason why."

Biglang napatigil si Andy sa pagrrevise ng thesis niya.

"Cyriel told her."

Bigla siyang ngumiti, "I guess wala talagang sikretong hindi nabubunyag. One of
these days, malalaman na din ni Dana."

Tumayo siya at umupo sa kama niya, "What will you do by then?" I asked him.
"I honestly don't know. I've done all that i can." He said.

"Hindi kaya mababaliwala lahat ng yun pag nalaman niya?"

"I don't know, Dave. I don't know."

------------------------

Hello, ayan, weekly na ulit :) Natuwa kasi ako sa flood ng comments eh :) Sana
ganun lagi para mabilis ang update :)

Ayan, malapit ng mareveal kung bakit. Any hunch kung ano ang reason? Ano ang sakit
ni Ynna? Hohoho.

Like on FB: Eydee's Stories. Nandun ang mga pictures and likes :) Pwede na ba siya
for Cyriel?

Dedicated kay i ilovecubing_531 dahil sa nakakatouch na picture na pinost niya sa


wall ko. Salamat! :">

Chapter 37

Sara's Point of View

"..You must be kidding, Cy."

Hindi siya sumagot.

"She's that sick?"

Tumango lang siya.

"Oh God. I didn't know.."


Tapos umiyak na ako. I feel horrible. All these time, ang daming assumption na
ginawa namin, tapos, eto pala talaga?

"How's she?" I asked.

"She's fine. For now."

"May paraan pa naman di ba?"

"I don't know. Sabi ng mga doctors, mapapatagal lang yung pagkalat ng virus pero
hindi mawawala yung sakit."

"Oh God. I'm sorry.."

Yun na lang ang nasabi ko. Kung alam ko lang..

"Nasan siya?"

"Sa bahay nila."

"Pwede ko ba siyang makausap?"

"I don't know. I'll ask her."

Sht. Ynna, bakit ba kasi ang tanga tanga tanga tanga mo at ginawa mo yun?!!!

-------------------

Dana's Point of View


September na! Kakatapos lang ng midterms. Yeah, baby! It's time to celebrate!

"Yo. Bar tayo."

Kasama ko sila Nof at Kim ngayon. Since nagshift ako, hindi ko na classmate si
Sara. Nakakamiss din maging classmate yung bruhang yun. Anyhow, masaya din naman
kasama tong dalawang to. Parang may reality show akong pinapanood eh. Lakas makapag
away eh. Ganon ang tunay na magkaibigan. Hahaha!

"Tara. Nakakastress yung FA107. Halos blangko yung papel ko eh." Reklamo ni Kim.

"Reality check, Kim. Ikaw lang ang may blangkong papel sa buong room. And besides,
kailan ba napuno ang papel mo?" Tapos umarte na nag iisip si Nof, "Never pa!"

See? Eto ang reality show. Entertainment at its best. Popcorn na lang ang kulang.
Hahaha!

"Whatever. Mayaman ako." Tapos tinalikuran niya si Nof at hinarap ako, "Bar tayo,
DK! Gusto ko ng Tonic ngayon."

"Sure. Basta ba treat mo eh."

"Sure thing, DK. Ako pa, mayaman ako eh." Tapos hinatak na niya kaming dalawa ni
Nof papunta sa parking lot.

Habang nagddrive ako papunta sa bar, tinext ko si Sara. Wag niyo akong gagayahin,
masamang magtext habang nagddrive. =___=

To: SaraBesty

Bar tayo sa South. See you in a bit. Libre ni Kim. Punta ka. Sipain kita pag hindi.
Loveyou.
Sent.

Si Andy at Dave pa pala tinext ko din na sumunod. Pero nandun na pala silang
dalawa. =___=

Biglang nagreply si Sara

From: SaraBesty

Dito na ko. Daan ka daw muna sa bahay niyo sabi ng mama mo.

Oh? Pinapapunta ako ni Mama sa bahay? Bakit hindi ko alam? Hindi ba niya ako
macontact? Baka nga kasi walang signal sa loob ng exam room. So in the end, nag U-
turn ako papunta sa bahay. Tinext ko na lang sila Nof at Kim na susunod na lang
ako.

-------------------

Sara's Point of View

3rd Shot.

Nandito kami ngayon ni Andy sa bar sa South. Pagkatapos na pagkatapos ng midterm


exams ko, tinext ko si Andy na magkita kami dun.

"So, ginawa mo yun dahil mahal mo si Dana?!" Inis na tanong ko.

"Oo.."

"Ang selfish mo, Andy."

"Alam ko."
"Pati si Cyriel niloko mo. Kaibigan mo yun. Kaibigan." Sabi ko tapos ininom ko yung
shot ko. Tinext ko din si Dana kanina na pumunta muna sa bahay nila pati sila Kim
para hindi muna sila pumunta dito. Mamaya na ako magpapaliwanag kung bakit ko
ginawa yun. Ang mahalaga, magkausap kami ni Andy ngayon.

"Alam ko, Sara. Pero anong magagawa ko? Mahal ko si Dana eh." Sabi niya tapos
uminom din siya. Kasama namin si Dave pero nandun siya sa counter. Kami lang dalawa
ang magkausap.

"Yeah. And it sucks."

"I know."

"Ano'ng gagawin mo ngayon? Sooner or later, malalaman din ni Dana yun. Hindi tanga
si Dana."

"Hindi ko alam."

"Ang bobo mo."

"Alam ko. Pero Sara, bakit hindi ka nagagalit sa'kin? Ibang iba yung iniisip kong
magiging reaction mo pag nalaman mo. Iniisip ko, susuntukin mo ko, mumu--"

Bigla akong tumawa, "Sa totoo lang, gusto kong gawin lahat yan, Andy. Ang sarap
mong ihulog sa dagat eh. Actually, kayong tatlo. Ikaw dahil ang selfish mo, si
Cyriel kasi masyado siyang mabait, si Ynna kasi ang tanga niya." Tapos tumigil ako
para uminom, "Pero wala namang mangyayari pag nagalit ako. Naaawa lang ako kay Dana
pag nalaman niya yung totoong dahilan. Knowing her? Siguradong sisisihin niya ang
sarili niya.."

Biglang natahimik si Andy. Alam niya kasi na totoo. Pag nalaman ni Dana kung ano
ang sakit ni Ynna, who knows? Baka kainin siya ng konsensya niya. Nung una, si
Jamie. Ngayon naman, si Ynna. Bakit ba ang gulo ng buhay? Sumasabay pa 'tong si
Andy at Cyriel.

"Yun nga ang kinakatakot namin ni Cyriel eh. Nung una pumayag lang naman kami kasi
naaawa kami kay Ynna.. Pero things got worse, at eto na ang nangyari."
"Ano ang nangyari?"

Nagulat kami kasi nandun na si Dana sa harap namin.

"Aish! Para kang kabute!" Sabi ko.

"Kabute ka jan! Eh ikaw nga eh, hindi naman pala ako hinahanap ni Mama! Sipain kaya
kita jan?!"

"Oh? Akala ko hinahanap ka niya."

"Bwisit. At ikaw, Boyfriend! Bakit ka nandito? Pinagtataksilan mo na ba ako with my


best friend?!" Sabi niya.

Biglang naubo si Andy, "Beb naman eh. Asa ka pa. Si Sara? Alam mo namang ikaw lang
ang mahal ko eh." Tapos niyakap niya si Dana. Sweet boyfriend? Not. Sinungaling pa,
pwede.

"Oo nga, Dana. Si Andy? Ew. Mas gusto ko si Dave, loyal at HONEST." Sabi ko while
emphasizing the word honest.

"Bakit? Hindi ka ba loyal at honest, Andy?" Tanong ni Dana.

"H-honest ako. Ako pa."

Haaaaaay, Dana. Kung alam mo lang.

--------------------

Ynna's Point of View


"Cyriel, please talk to me." I nodged him. It's been days pero hindi niya pa din
ako kinakausap. Simula nung gabing umuwi siya ng lasing dahil kay Dana, hindi niya
ako masyadong kinakausap. Lagi na lang siyang nasa kwarto at nagmumukmok. Sure,
sanay na ako. Ako ang laging kasama pero si Dana ang nasa isip. Sanay na sanay na
ako. Dapat lang akong masanay, i asked for it so i should live with it.

"I went to the doctor yesterday," naramdaman kong nakikinig na siya. Tuwing tungkol
sa condition ko ang pinag uusapan, nagseseryso siya, "He said na nasa metastasis
stage na ako. Then some technical terms na hindi ko naman maintindihan. Dapat kasi
sinamahan mo ako, alam mo namang---"

Bigla siyang tumayo tapos tinignan ako, "Date tayo?"

Ngumiti naman ako, "Sure."

-------------------

Cyriel's Point of View

"I went to the doctor yesterday," umayos ako para pakinggan siya, "He said na nasa
metastasis stage na ako. Then some technical terms na hindi ko naman maintindihan.
Dapat kasi sinamahan mo ako, alam mo namang---"

Tumayo ako tapos tinanong ko siya, "Date tayo?"

Ngumiti naman siya, "Sure."

Naligo muna ako tapos nagbihis. Ynna must be happy. Yan ang tinatak ko sa isip ko.
Masyado na akong madaming sinayang para lang sa kanya. Dapat maging masaya siya.
Kahit siya na lang dahil alam ko naman na hindi na ako magiging masaya lalo na't
mas pinili ni Dana si Andy. Without Dana, happiness is the word next to impossible.

Dinala ko si Ynna sa park para magpahangin. Sabi ng doctor niya wala na daw pag
asa. Mapapabagal yung sakit pero hindi pa din mawawala. Kahit eto na lang yung
gawin ko, para at least, kung malaman man ni Dana, mabawasan yung guilt niya dahil
during Ynna's last days, she was happy.
-----------------

Author's Note:

Crappy Chapter. I know. Sorry pero yan lang ang nakayanan ng brain cells ko. Kailan
kaya malalaman ni Dana ang dahilan? Kailan niyo kaya malalaman ang dahilan?

Ano? Daniel o Dandy? Nakita niyo na yung konting side ni Cyriel. Hohoho

*Nahihiya ako. Ang tagal niyong naghintay tapos eto lang ang naipost ko. Sorry po.
Babawi ako next time.*

Pipilitin kong gumawa before this week ends. Ang lame ng chapter na 'to eh.

Nakadedicate sa mga gumawa ng FF. :))))))))))))))))) First come, first


served :))))))

Si Cyriel yun :)))))))) Siya na talaga. Wala ng kokontra =_______=

Like my page on FB: Eydee's Stories

Chapter 37.5

"Bora o Galera?"

Nag uusap kami ngayon nila Nof at Kim kung saan kami pupunta sa sembreak. Malapit
na kaya, almost one month na lang ang pasukan. Mabuti ng magplano ng maaga.
"Galera na lang," sabi ni Kim, "May rest house kami dun para libre na lang ang
accomodation natin."

"Bora na lang, may rest house kami dun. Libre accomodation pati pagkain." Sabi
naman ni Nof.

"Galera. Pati drinks libre ko."

Oh-kay? Eto na naman sila. Nagpapayamanan.

"Chill lang, girls. Wala namang competition dito, alright?" I said tapos pumagitna
ako sa dalawa.

"Hindi naman kami nag aaway eh, ganito lang talaga kaming mag usap ni Nof,"
paliwanang ni Kim, "So, DK, Galera na tayo?" Then she smiled.

"Fine. Galera it is.Teka lang, nakita niyo ba si Sara?" Tinanong ko sila. Nung
isang araw ko pa hindi nakikita si Sara eh.

"Hindi eh. Pero kahapon nakita ko siya kasama si Ynna sa mall."

Ynna?

Sara?
Mall?

What?!

"Kim, are you serious? Nag malling silang dalawa?!" I almost shouted. Si Sara,
sinamahan si Ynna sa mall? Is she nuts?!

"Yep. Si Sara yun. Ewan ko, gusto ko sana silang lapitan kaya lang nagmamadali din
ako."

Ano'ng meron sa mga tao?

"Come to think of it, DK, nakita ko din sila the other day. Hindi ko lang sinabi
sa'yo kasi baka hindi naman sila. For all i know, wala naman sa speaking terms si
Sara at Ynna kaya inisip ko na baka nagkamali lang ako ng tingin. Pero sa sinasabi
ni Kim, baka nga sila yung nakita ko sa coffee shop nung isang araw."

Wait lang. Nung una, nakita sila sa mall, ngayon naman, sa coffee shop? Ano sa
susunod? Sa salon naman? Ano sila? Mag best friend?!!

"Dk, san ka pupunta?" Tanong ni Nof.

"Kay Sara? Sa bahay? Ewan. Naiinis ako." I said then i stormed out the room.

Haaaay. Akala ko pa naman magiging okay na ang lahat kasi tapos na ang midterms,
tinigilan na ako ni Cy, thank God, at okay naman kami ni Andy. Then this? Nagiging
close si Sara at Ynna? May conspiracy bang nangyayari? The hell!

-------------------
Sara's Point of View

"So? Ano na ang gusto mong gawin ngayon?" I asked her. Kasama ko si Ynna ngayon.
Actually, for the past few days, siya ang kasama ko halos.

"Gusto mo sa bahay muna tayo? I'll bake." She said.

"Are you sure? Baka mapagod ka."

She laughed, "Alam mo, Sara, para kang si Cy. I know that in the end, i'm dying, so
please stop reminding me. Just let me live normally."

"Pero--"

"I already accepted it. I'm just living my life to the fullest. I know i'm being
selfish but i don't give a damn. Inagaw ko si Cy, i know. But i really love him and
it sucks."

Tumahimik na lang ako. Simula ng nalaman ko yung condition niya, i've been like Cy.
I want to make her happy. Siguro kagaya lang din ng reason ni Cyriel. Para at least
kapag nalaman ni Dana, mababawasan ang guilt dahil Ynna's happy. Ang swerte mo,
Dana, ang daming nagmamahal sa'yo.

-----------------

Ynna's Point of View

"Tara sa kitchen, i'll teach you how to bake."

Pumunta kami ni Sara sa kitchen. Pinaupo ko muna siya tapos kumuha ako ng materials
and ingredients na gagamitin namin sa pagbbake.
Ang selfish ko ba? Una, kinuha ko si Cyriel, ngayon naman, si Sara. Sa tingin niyo
siguro oo, pero para sa akin, hindi pa. Kulang pa. Buong buhay ko yung sinira, pati
kapatid ko na wala namang kinalaman sa gulo namin, dinamay niya. Now tell me, ako
pa rin ba ang masama? Masama bang gustuhing sumaya despite the fact na alam mong
may sakit ka?

"Game na?" I asked Sara with a smile. I want her to be my friend.

"Sure."

Then we started baking. I honestly enjoy Sara's company. Isa sa mga dahilan kung
bakit galit ako kay Dana besides the fact na siya ang gusto ni Cyriel ay si Sara.
Being a governor's daughter sure has its perks, pero may disadvantages din.
Friends. Hindi ko alam kung totoo ba lahat ng kaibigan ko o kaya lang nila ako
kinakaibigan dahil sa influence ng parents ko. Pero si Sara? She's a good friend.
I've seen how she defended Dana nung mga panahon na inaaway ko si Dana. That's one
reason kung bakit naiiinggit ako kay Dana, she has Sara. And i've been yearning for
a friend for so long. At ngayon na binigyan ako ng chance? I won't waste it. Kahit
na alam ko na kaya niya lang ako sinasamahan ay dahil naaawa siya sa akin, i'll
make the most out of this. I'll show her that i can be her friend. A better friend.

"There you go, may chocolate cake na tayo." I cheerfully said.

"Wow. Ang dali lang palang gawin nun eh." She said while smiling.

"Oo naman, next time punta ka dito, gawa naman tayo ng chiffon."

Tapos nun, we talked about things. Getting to know you things since ngayon lang
naman talaga kami naging 'friends.'

"Talaga? Binuhusan mo ng juice yung lalaking nangbastos kay Jamie sa bar?!" Sara
said with an amused face.

"Oo. Akala niya yata hindi ko siya papatulan porke't anak siya ng business partner
ng Dad ko."
"I thought hindi kayo close ni Jamie?"

"We're not. We didn't talk often pero kapatid ko yun eh. Pag may nang away dun,
nagagalit ako. Ako lang ang pwedeng umaway sa kapatid ko."

Bigla siyang natahimik tapos napangiti, "Senorita, tawag po kayo ni Senora."

"Punta muna ako kay Mom." I said then she nodded.

---------------------

Sara's Point of View

"Talaga? Binuhusan mo ng juice yung lalaking nangbastos kay Jamie sa bar?!" I said
with an amused face.

"Oo. Akala niya yata hindi ko siya papatulan porke't anak siya ng business partner
ng Dad ko."

"I thought hindi kayo close ni Jamie?"

"We're not. We didn't talk often pero kapatid ko yun eh. Pag may nang away dun,
nagagalit ako. Ako lang ang pwedeng umaway sa kapatid ko."

Bigla akong natahimik tapos napangiti. I never thought na may pakielam pala si Ynna
kay Jamie. Base sa mga naririnig ko kay Jamie dati, ang sama samang kapatid ni
Ynna. Pero ang totoo pala, hindi lang expressive si Ynna sa nararamdaman niya. Deep
inside, mahal niya si Jamie. Buhusan ba naman ng juice yung lalaking umaway kay
Jamie, risking the possibility na papagalitan siya ng Dad dahil anak yun ng
business partner niya.

"Senorita, tawag po kayo ni Senora."


"Punta muna ako kay Mama." Sabi niya tapos tumango na lang ako.

Naghihintay ako kay Ynna kasi kakainin pa namin yung chocolate cake. Bigla namang
nagtext si Dana.

From: DanaBesty

San ka?

To: DanaBesty

Ynna's.

From: DanaBesty

Whatthehell?!

Hindi na ako nagreply kasi baka mag away lang kami. Ipapaliwanag ko na lang sa
kanya pag nagkita kami. Besides, i'm doing this for her. Sana malaman niya.

------------------

Cyriel's Point of View

"That's it for now. Babalik na lang ako para mag conduct ng check up ulit." Sabi ng
doctor. Kadadating ko lang dito sa Henares' residence tapos naabutan ko na
nagppacheck up si Ynna. Weekly check up. Minomonitor lang yung condition niya.

"Cy.." Sabi ni Ynna tapos lumapit siya sa akin at niyakap ako.

"Bakit?" I responded and hugged her back.


"Kain tayo ng chocolate cake? Nagbake kami ni Sara!"

Sara? Sara Gomez?

"Sino'ng Sara?"

"Si Sara Gomez.."

"Huh? Bakit siya nandito? Kailan pa kayo naging close?"

"Simula nung sinabi niya sa akin na alam na niya yung tungkol sa condition ko,
naging mabait na siya sa akin then boom, close na yata kami."

"Aaaaah. Punta na tayo kay Sara." I said.

Biglang nagsalita si Tita, "Usap muna tayo, Ynna."

Tumango na lang si Ynna tapos umuna na ako. Pumunta na ako sa kusina tapos nakita
kong nakaupo dun si Sara.

"Hey." I said.

"Cyriel.." She said.

"Bakit mo 'to ginagawa?" I straight-forwardly asked her.

"I don't know. Feeling ko responsibility ko siya eh. Somehow, i contributed sa


nangyayari sa kanya."

Napangiti na lang ako, "She won't die right now, Sara."


"I know. Pero gusto ko siyang maging masaya just like you. Pati para mabawasan din
yung guilt ni Dana."

"Good to hear. Tara sa dining area. Dun na lang natin hintayin si Ynna."

----------------

Dana's Point of View

"Beb, naiinis ako." Sabi ko kay Andy sabay patong ng ulo sa lamesa. Nandito kami
ngayon sa dining area ng bahay nila.

"Bakit naman?" He asked. Pinuntahan ko siya sa bahay nila after akong itext ni Sara
na nasa bahay siya ni Ynna.

"Si Sara kasi eh, kasama niya si Ynna."

Biglang tinigil ni Andy yung ginagawa niya, "Since when?"

"Ewan ko. These past few days puro si Ynna ang kasama niya. Naiinis na nga ako eh."

Ako nga na best friend niya, hindi niya mabisita sa condo ko, tapos yung Ynna na
yun, napupuntahan niya sa bahay? Kamusta naman talaga yun di ba?! At take note,
nagmalling silang dalawa! Eh kami nga hindi pa nakakapagmalling since last month
eh! Aaaaah! Nakakainis talaga! Nababawasan na nga yung Ynna-allergy ko eh,
bumabalik na naman tuloy!

"Baka naman may reason si Sara," sabi ni Andy tapos niyakap ako.

"Ano namang reason?"


"I don't know. Beb, wag mo na nga silang isipin," tapos pinatong niya yung ulo niya
sa leeg ko, "Birthday na ni Dave sa 13, tapos by that time, tapos na yung defense
namin. Ano'ng gagawin natin?"

Tapos na ang defense nila. =___= That means ggraduate na sila. Nakakalungkot naman.

"Gusto mo bang magcelebrate?" I asked him habang nakastay pa din kami sa ganung
pwesto. Ang bango bango ng boyfriend ko.

"Ewan. Ikaw?"

"Ayoko. Nalulungkot ako pag naiisip ko na ggraduate ka na." I honestly said to him.

Naramdaman kong hinigpitan niya yung yakap niya sa'kin, "I love you. Kahit naman
grumaduate ako, hindi magbabago yun eh.."

"Eh kasi naman, magttrabaho ka na sa business ng papa mo tapos madaming babaeng


naka corporate attire. Eh alam ko namang sobrang nassexy-han ka sa mga babaeng naka
corporate attire. Tapos syempre magpapapansin yung mga babaeng yun sa'yo tapos--"

Hindi niya ako pinatapos kasi nagsalita siya, "Tapos, hindi ko sila papansinin kasi
mahal na mahal ko ang girlfriend ko. End of the story."

Napangiti na lang ako. Bwisit talaga 'to, alam na alam kung pano ako papangitiin.

----------------

Kakatapos lang ng klase ko nung nakita ko si Sara kasama si Ynna sa caf.

"Sara, can we talk?" I said habang umiinom sila ng mango slur.

"Sige. Wait lang, Ynna." Sabi ni Sara sa kanya tapos tumango lang siya.
Lumabas kami ni Sara sa caf tapos umupo kami sa bench dun.

"Explain."

"Explain what?" She asked.

"Why the hell are you with Ynna?!" I almost shouted.

"Why not? Mabait naman siya ah!"

"Mabait? Saang parte?" Tapos tumawa ako.

"People change, Dana."

"But she did not, does not, and will not." I firmly said.

"Ewan ko sa'yo, Dana. Open your mind. Lahat na lang ng tao gumagawa ng mga bagay
para sa'yo. Learn to appreciate, at least."

"Really? Sino? Ikaw? Nakikipagclose sa kanya para sa akin? Wow lang talaga ha!" I
said. Note the sarcasm.

"Bahala ka sa iisipin mo. I'm your friend, Dana. I want the best for you. Sana
maapreciate mo kahit yung effort ko lang.." She said then left me.

Ginagawa niya para sa akin? Ano?

------------------

Feeling ko hahaba pa to kasi naiiba sa original na naisip kong plot. Ewan ko ba.
Originally, 50 chapters lang talaga to kasi feeling ko sobrang haba na pag nag
exceed pa dun. Oh well, bahala na si batman.
Vote, comment, be a fan. Ipprivate ko ang epilogue na 'to. ^________^ Para fans
lang ang makakakita.

FB Page: Eydee's Stories ------> Mas updated yan, jan nakalagay ang whatsoevers ng
story na to.

*PS, hindi talaga ako maka concentrate. Pinanood kasi ako ni @agentbunny ng vids ng
MBLAQ, ayan tuloy, forever ko ng iniisip si Lee Joon. Pati nakikisabay pa yung
Dream High. Haaaaaaaay =___=*

-Eydee

300 votes bago next chapter. Nag iisip kasi ako eh. Hahaha

39th Chapter

Sara's Point of View

"Honey Babes, ngiti naman jan. Birthday na birthday ko eh."

Kausap ko ngayon si Dave dito sa gilid ng pool. Nandito kami sa bahay nila since
kumpleto na naman dito. May bar, entertainment room, swimming pool, etc. San ka pa?
Wala naman yung parents niya eh. Sabagay, kailan ba sila nagstay dito?

"Aish. Tigilan mo nga ako, Dave Cruz. Alam mo namang madami akong problema eh.."
Sabi ko na lang para manahimik siya. Tss. Paano ko ba aayusin yung sa kapatid ko?
Pati si Ynna at Dana? Pati wala pa kaya akong regalo kay Dave. Ang hirap naman
maging mahirap oh!

"Wala ka na ngang regalo, sinusungitan mo pa ako.." Sabi ni Dave tapos niyakap niya
ako from behind. Kinikilig ako, shet!!
Kalma lang, Sara. Madami kang problema, mamaya ka na kiligin.

"Alam mo namang may financial problem ako ngayon eh tapos yung kapa--"

Hindi niya ako pinatapos kasi hinalikan niya yung leeg ko. Fck it, Dave Cruz! Stop
turning me on. =___=

"Alam mo namang hindi ako materialistic eh.." He said then he continued kissing my
neck. Help me, God!

"Dave naman eh.."

"Dave naman eh.." He mimicked me.

"Gusto mo talaga ng birthday sex noh?" Sinabi ko tapos bigla siyang natawa.

"Sara Gomez, Sara Gomez, iba ka talaga." Tapos tumawa siya ng tumawa.

"Bwisit ka! Eh di walang birthday sex! Manigas ka jan!" I said tapos tumayo na ako
pero hinila niya ako paupo ulit.

"Wala talagang birthday sex na magaganap, Honey Babes. Birthday love making,
meron." Then he kissed me full on the lips.

I guess hindi ko na kailangan mag isip ng ireregalo.

---------------------

Dana's Point of View


September 13: Dave's Birthday

Under normal circumstances, dapat masaya ako ngayon, kasama ang barkada ko habang
nagccelebrate ng birthday ni Dave. Pero, isang malaking pero, wala ako sa normal
circumstances dahil magkagalit kami ni Sara ngayon.

You heard it right, magkagalit kami. Ibang iba sa dating mga naging away namin.
Dati, akala ko yung pinakamalalang pinag awayan namin ay nung hinalikan ko si Dave,
which i really regret doing so, but what the heck! I can't believe na si Ynna
Henares ang pinag aawayan namin. Of all people, my God!

"Beb, ngumiti ka naman jan. Birthday na birthday ni Dave eh.." Sabi sakin ni Andy
while giving me my iced tea.

"Sorry," i muttered, "Kasi naman!!"

Argh! I'm so pissed that i can't even construct a decent sentence! Kasi naman eh,
nandito si Ynna sa supposed to be 'private' birthday party ni Dave. Paano to naging
private kung may isang unwanted guest na nakapasok? The hell!

"Let it slide, for now. Let's just enjoy the night, alright?" Andy said as he
kissed my forehead.

I nodded in response, "Fine. Wag lang siyang haharang harang sa daan ko or i swear
to--"

"No swearing, Dana." Andy warned me.

"Fine. No swearing. Teka nga, pupunta lang ako sa powder room." Then i stormed out
from the bar and headed straight to the powder room.

As i entered, "Oh," i said.

Nandito din pala si Skinny Btch. Yeah, i gave her name. Suits her right. She's too
skinny and she's a btch.
"Long time no see, Dana." She said while smiling.

I smirked, "Since when did we become friends?" I sarcastically answered.

"Since i came back?"

"Asa ka pa."

"Come on, Dana. For old times' sake, can we at least be decent to one another?" She
pleaded.

"As long as i remembered, wala tayo nung so called 'old times' sake,' Ynna."

She smiled, "Fine then. Okay na naman sa'kin si Cyriel and Sara. I don't need you."

This btch! Ginagalit niya ba talaga ako o ano?!

I took a step closer, "Ikaw, Ynna Henares, hindi pa kita pinapatawad sa ginawa mong
pang aagaw sa boyfriend ko," i said then i held her face. Tightly.

"You're hurting me," she said habang hawak hawak ko yung mukha niya.

"Sa'yo na si Cyriel, fine! Pero bakit pati si Sara?!" I shouted.

Binitawan ko na yung mukha niya pero nagmarka yung kamay ko. Suits her right.

"Dana Kathryn Ferrer, fine, inagaw ko si Cyriel. I admit. Pero it's been a year,
haven't you moved on yet?" Then she smirked, the oh-so-famous-Ynna Henares'
signature smirk, "But Sara? That's a different story. She befriended me, Dana. She.
Befriended. Me."
Don't believe her, Dana. She's lying. Sara would never do that to me. Alam niya
kung gaano ako kagalit sa babaeng 'to. She would never do such thing na alam niyang
ikakagalit ko..

"You're lying."

"I'm not. Alam mo ba? Nasasakal na siya sa'yo, Dana. All these time, puro ikaw ang
iniintindi niya. Puro issues sa buhay mo ang problema niya."

"Stop." I said.

"No, i won't. Mabuti nang malaman mo ang totoo," then she came closer, "Naiinis na
siya pero hindi niya pinapakita kasi kaibigan ka niya. Ang dami niyang problema,
alam mo bang natanggal sa scholarship yung kapatid niya kaya nammroblema siya sa
pera ngayon? Hindi di ba? Kasi selfish ka, Dana. Ang selfish selfish mo. Gusto mo
lahat ng atensyon ng tao, na sa'yo. Hindi mo napapansin na nahihirapan na sila.
Kawawa naman sila na kaibigan mo sila. Kawawa sila.."

"Stop it, Ynna!" I shouted. I tried my best to keep calm but what the hell! I'm
already crying. Could it be na totoo ang sinasabi niya? I'm selfish?

"Truth hurts, Dana. Nahihirapan sila sa'yo. Nasasakal. Who knows? Maybe next week,
next month, si Andy naman ang--"

I didn't let her finish because i slapped her.. then she smiled at me?
"Dana? Ynna?"

I turned only to see Sara staring with her eyes wide open.

"Sara, sabi naman sa'yo, hindi ako kayang patawarin ni Dana!" She said then walked
out. Crying.

What the hell did just happen?!

---------------

Ynna's Point of View

There's really no point in trying to be friends with her. If soulmates really do


exist, then we're soulfighters. We were meant to fight against each other.

As i was talking to her, i saw Sara walking towards us.

"Truth hurts, Dana. Nahihirapan sila sa'yo. Nasasakal. Who knows? Maybe next week,
next month, si Andy naman ang--"

She didn't let me finish because she slapped me. Great. Just in time.

"Dana? Ynna?"
She turned only to see Sara staring with her eyes wide open.

If i can't be friends with Dana, then i'll just steal everything from her.
Everything.

"Sara, sabi naman sa'yo, hindi ako kayang patawarin ni Dana!" I said then walked
out. Crying.

It's showtime.

-------------

Sara's Point of View

"Punta muna ako ng powder room." Sabi ko kay Dave tapos iniwan ko siya. Aish.
Nagulo tuloy yung damit ko. Ang likot likot talaga ng kamay ng lalaking yun. =___=

Sa right side yung powder room o sa left?

Habang naglalakad ako, may narinig akong nag uusap sa loob. Hindi ko makita kasi
wala akong suot na salamin or contacts ngayon kaya puro shadow lang yung nakikita
ko. Baka naman ibang bisita lang ni Dave kaya pumasok ako agad.

Slap.

Pagkalapit na pagkalapit ko, nakita ko agad na sinampal ni Dana si Ynna? Bakit?!

"Sara, sabi naman sa'yo, hindi ako kayang patawarin ni Dana!" Sabi ni Ynna tapos
lumabas siya na umiiyak.
Hindi pa din ako makapagsalita. Sinampal ni Dana si Ynna. Tumakbo si Ynna palabas.
Umiiyak si Dana sa harap ko. Ano ang gagawin ko?

"Dana, ano'ng--"

Hindi niya ako pinatapos, "Tell me, am i a burden to you?" Tanong niya habang
umiiyak siya.

"Ano ba namang tanong yan? Of course not!"

"Then why didn't you tell me na may financial problems ka pala! I thought we're
friends!"

"Because," bakit nga ba? Bakit ko nga ba hindi sinabi sa kanya?

"Because you don't trust me. Simple as that."

"Shut up, Dana. Hindi ko sinabi sa'yo because you already have too much on your
plate. Ayoko ng makidagdag pa.."

Tumalikod siya tapos umiiyak ulit, "Then you admitted, i am a burden." Then she
walked out.

Great, Sara! Akala ko ba ginagawa mo yun para tulungan si Dana? Eh bakit parang iba
ang nangyayari?!

---------------

Dana's Point of View

I am a burden.
I went out to get some fresh air. I've been crying tons. Baka hikain na ako nito. I
headed straight to Dave's rooftop for some alone time.

"You're all screwed up, Dana Kathryn Ferrer. You're a fcking extra baggage." I
whispered to myself.

"Who told you that?"

"Holy Jesus," I said while placing my hand on my chest, "Why do you have to be
appearing everywhere, Cyriel?!"

"Nauna ako dito," he said then he sat with his back leaning against the wall.

"Fine." Then i got up and started walking.

"Are we really doing this, Dana?" He said then i stopped, "This whole chasing
thing, it tires me. Kung ayaw mo na talaga sa'kin, then please let's be friends.
I'm begging you, please consider me as a friend.."

Am i a burden to Cyriel, too? Nahihirapan din ba siya dahil sa akin?

"Am i a burden to you?" I blurted out.

He got up and stood in front of me, "A burden?" Then he stopped thinking, "You're
not. I may be doing things for you, but that doesn't make you a burden, Dana. I'm
doing these things because i love you, that's different from being a burden.."

"What things?"

He placed his hands inside his pocket, "Things. Things. Things i regret at times."

"Then you do regret helping me." I said.


He came close then pat my head, like the old times, "Partially? I lost you because
of those things.. But then i want you to be happy. I can sacrifice for that. So
please, stop thinking of yourself as a burden because you're not.. So, are we now
friends?"

Cyriel Edrian Perez.

I nodded, "Friends."

-------------

Cyriel's Point of View

"Am i a burden to you?" Dana suddenly asked.

I got up and stood in front of her, "A burden?" Then i stopped to think, "You're
not. I may be doing things for you, but that doesn't make you a burden, Dana. I'm
doing these things because i love you, that's different from being a burden.."

"What things?"

I then placed my hands inside my pocket, "Things. Things. Things i regret at


times."

Things i regret at night. Things i regret whenever i see you and Andy together.
Things i regret when i am alone.

"Then you do regret helping me." She said.

Do i regret helping her?


"Partially? I lost you because of those things.. But then i want you to be happy. I
can sacrifice for that. So please, stop thinking of yourself as a burden because
you're not.. So, are we now friends?"

I lost her because of Ynna. But i never blame her for that. It's my own choice.

She nodded, "Friends."

Friends. I think i can handle that.

I offered my hand, "Hello, I am Cyriel Edrian Perez, you are?"

She took my hand and shook it, "Dana. Dana Kathryn Ferrer."

"Dana. A beautiful name for a beautiful lady. Do you mind me asking why are you
crying?"

"Naah. Just a petty fight with my best friend."

"Nag away kayo ni Sara?!" I asked.

"We just met pero kilala mo agad ang best friend ko? You must be a stalker." She
tried to crack a joke but i didn't laugh.

"Bakit kayo nag away?" I asked again.

"Yung girlfriend mo kasi eh.." She said.

"Oh? Ano'ng ginawa mo sa kanya?"

"Shut up. I mean, si Ynna kasi!" She said with full irritation.
"What did she do?"

"Ewan ko. Basta. Burden, burden, burden."

Sinabi ni Ynna na pabigat si Dana?!

-----------------

Ynna's Point of View

"Let's talk."

Cyriel dragged me to the dark side of the garden. This is about her. Again.

"What?!"

"Ano na naman ba ang pinagsasabi mo kay Dana?!" He snared at me.

"The truth." I replied.

"The truth? Eh di dapat sinabi mo sa kanya yung totoong dahilan. Na may sakit ka.
Na ginagawa namin to kasi may sakit ka."

1 year. Akala ko sa loob ng isang taon matututunan din akong mahalin ni Cyriel
kahit papano. Hindi pa rin pala. Ginagawa pa rin niya to dahil dun.

"At may sakit ako dahil sa kanya. Dahil sa kanya!"


"Stop it, Ynna! Walang pumilit sa'yo na gawin yun. It was your choice."

"I did it because of her."

"Because of your selfishness."

"Because i love you." I said, looking into his eyes. Kailan mo ba ako makikita,
Cyriel?

"You don't love me. Love is not selfish, Ynna. If you really do love me, sana
hinayaan mo na lang ako kasama si Dana dati.."

"I don't care if i'm selfish as long as i have you."

"You have me now, aren't you contented?! Please lang, spare her." He said. Almost
begging.

"I won't. She killed my sister, she caused me this fcking illness, she stole your
heart! I won't stop until i destroy her!"

He slapped me. For the first time, Cyriel slapped me.

"Tigilan mo na 'to, Ynna. Parang awa mo na.." He then kneeled in front of me.

Damn you, Ferrer! What is it about you para magpakababa ng ganito si Cyriel?!

"Hindi ako titigil, Cyriel. I'll crush her until she can't show her face.
Ipapaintindi ko sa kanya na siya ang dahilan kung bakit ako mamamatay, ipapamukha
ko sa kanya na pinatay niya ang kapatid ko! Worse comes to worst, sasabihin ko sa
parents ko na siya ang dahilan kung bakit sila mawawalan ng dalawang anak! You have
no idea what they can do, Cyriel."

He stood up, "Marry me then, Ynna. I'll give you my name. Just please, tigilan mo
na siya.."
----------------

Hello, this is so far my fave chap. Ang daming sampalan. Hahaha!

Ansabeh niyo naman? Henares- Perez wedding bells in the air. :"> Ynna Henares-
Perez. Bagay ba? Lololols.

Feeling ko talaga humaba na naman to. Pero ganun pa din ang ending. Siya pa din ang
makakatuluyan ng ating 'burden' na bida. Hohoho.

Gusto ko ng boyfriend na kagaya ni Dave, yung kamukha na din ng picture niya. =___=

Natatawa ako, sabi nung isang reader, tambayan daw ng Kpop fans ang message board
ko. Napansin ko nga din. Puro Dream High, DBSK?HoMin/JYJ *screams Kim Jaejoong*,
SuJu, Big Bang, MBLAQ ang napag uusapan. Hahaha!

Anyways highways, Hello kay Apol. Nandito ka din pala, wala man lang akong kamalay
malay. Sa mga CC friends ko, si Ate Tyn, Alexness, (nagbabasa din ba ang self
admitted na gwapong si Grei? Hahaha!) Bastaaaaaaa, hello, CC Friends! :">>>
@reichgb: talagang paborito ako ng mga magnanakaw eh. Hahaha!

Vote and comment. Ipapakasal ko talaga si Cyriel kay Ynna pag hindi umabot ng 300
ang votes at comments. =___= ----> serious face.

Siya, siya, 'til next chap. :">

Like on fb: Eydee's Stories

40th Chapter

Sara's Point of View


"Are you out of your mind, Cyriel?!"

Kasama ko ngayon si Cy sa labas ng bahay nila Dave. Grabe. Hindi ko kinaya ang mga
pangyayari sa loob. Parang, 'shet, ano nangyari?' Ang bilis eh, bigla na lang,
galit na galit na sa akin si Dana, tapos bigla bigla na lang, engaged to be married
na si Cyriel kay Ynna!

"Siguro nga.." Sabi niya tapos tinakip niya yung kamay niya sa mukha niya.

"Pero kasi naman, Cyriel! Hindi ba masyado na 'yung gagawin mo? Kasal na yun eh!
Pang habang buhay na 'yun! Ibang usapan na 'yun.."

Huminga siya ng malalim, "What's done is done, Sara. Tapos na eh, nakapagpropose na
ako."

"Pwede mo pa namang bawiin, di ba? Sabihin mo nabigla ka lang o kaya joke time
lang!" Pamimilit ko sa kanya. Hindi na 'to pwede. Oo, napatunayan ko na na mahal na
mahal talaga ni Cyriel si Dana, pero 'tong papakasalan niya si Ynna para kay Dana?
Sobra na 'to!

"Wag na.."

"Ha? Don't tell me gusto mo na talagang magpakasal sa kanya? In love ka ba kay


Ynna?" Tanong ko sa kanya. Baka naman kasi na develop na din siya, mabait na naman
si Ynna. Nagbago na siya.

"Alam mo naman na si Dana lang ang mahal ko eh."

"Eh bakit mo siya papakasalan?"

"Napag isipan ko na din 'to, kung hindi din naman si Dana ang ihaharap ko sa altar,
kahit sino na lang siguro," tapos bigla siyang natawa, "eh nagkataong si Ynna.
Bonus na siguro 'to, natulungan ko na si Dana, napasaya ko pa si Ynna. Iisipin ko
na lang, nagccharity work ako."

Bigla naman akong natawa sa charity work niya. May pagka comedian din pala si
Cyriel. Ngayon ko lang napansin.

"Pero.. si Dana? Paano si Dana?" Tanong ko sa kanya, baka sakaling magbago yung
isip niya..

"The one that got away.." Mahina niyang sabi.

"Huh?"

"Search mo yung lyrics," tapos tumayo siya, "Alis na ako, sabihin mo na lang kay
Dave happy birthday ulit."

------------------

Dave's Point of View

"Seryoso ka nga?!" Halos maibuga ko na sa mukha ni Cyriel yung iniinom ko. Nandito
siya sa bahay ko. Kakatapos lang ng inuman kagabi sa birthday ko, nag iinuman na
naman kami ni Cyriel. Anubayan.

"Oo nga. Ang kulet niyong dalawa ni Sara, bagay talaga kayo." Tapos ininom niya
yung San Mig light.

"Tsk. Matindi na talaga sira ng ulo mo," tapos ininom ko din yung sakin, "Sino ba
ang may sakit talaga? Si Ynna o ikaw? Ang labo mo, pare."

Bigla na lang siyang natawa, "Oo nga yata. May sira na yata ako sa ulo."

"Eh pano yan? Suko ka na kay Dana?"

"Ayoko pa pero.. Wala na, Dave. Mahal na niya si Andy." Sabi ni Cyriel tapos
tumahimik siya. Ang tagal ko ng kaibigan 'tong lalaking to, simula pagkabata
magkakasama na kaming tatlo. Ngayon ko lang siya nakitang ganito, yung parang wala
ng buhay. Kahit siguro ano ang dumating sa kanya, tatanggapin na lang niya ng hindi
nag iisip. Malala na ang kaibigan ko.

"Pano mo naman nasabi?"

"Wala lang, nararamdaman ko lang."

"Eh baliw ka pala talaga eh! Wala naman palang sinabi, nagcconclude ka agad. Si
Dana yun, Cyriel. Alam mo namang malakas ang sapak nun sa utak kagaya ni Sara. Pag
sinabi niyang gusto niya, hindi talaga, pag hindi niya gusto, gusto niya talaga.
Magulo kaya ang isip nun." Paliwanag ko sa kanya. Hindi naman sa kinakampihan ko si
Cyriel, kaibigan ko din si Andy. Pero kasi, kung papakasalan lang din ni Cyriel si
Ynna, ipagtutulakan ko na lang siya kay Dana. Panghabang buhay ang kasal kaya, wala
pa namang divorce sa Pilipinas. =___=

"Basta, hindi ko kayang ipaliwanag eh. Nung nag usap kami kagabi.. parang wala na
eh."

"Sigurado ka? Eh ang tagal kang hinintay ni Dana! Almost two years, pare! Sa tingin
mo ganun ganun ka na lang makakalimutan nun?"

"Ewan. Teka, bakit mo ba 'to sinasabi? Lagot ka kay Andy niyan."

Tignan mo 'tong lalaking 'to! Magpapakasal na sa babaeng hindi naman niya mahal at
lahat, si Andy pa ang naisip! Meron pa bang mas selfless sa kanya?

"Okay lang yan. What you don't know won't hurt you."

"Ulol."

Tapos biglang nagring yung phone niya, "Hello? Dito kila Dave.. Ngayon na? Sige."
Tapos binaba na niya.

"Sino yun?"
"Si Ynna."

"Bakit daw?"

"Nandun na daw yung gagawa ng wedding cake."

Naibuga ko yung iniinom ko, "Bakit ang bilis naman yata?!"

Di ba kakapropose niya lang kahapon?!

"As soon as possible sabi ng parents niya. Eight years, pare. Eight years lang.
Kaya ko 'to."

---------------

Dana's Point of View

It's been 3 days simula nung birthday ni Dave. Tatlong araw na din kaming hindi nag
uusap ni Sara. Actually, sinusubukan niya akong kausapin pero hindi ko siya
pinapansin. Magsama sila ng Ynna niya!!

"Beb, spaced out ka na naman? Problema?"

I sighed, "Same old, same old.."

Niyakap niya ako, "Kausapin mo na kasi. Ikaw din, baka maging forever ex best
friend mo na siya.."
Hinampas ko siya sa braso, "Don't say such things! Baka magkatotoo!" Tapos nag
knock on wood ako.

"Tignan mo 'to, pag nandiyan si Sara, todo makaiwas, pag wala naman, namimiss. Ang
gulo mo talaga."

"Mahal mo naman." Tapos nag belat ako sa kanya.

"Mahal na mahal na mahal," tapos nagkiss kami.

"DK!!" Naputol yung kiss namin dahil kay Kim. Asar lang. =___=

"Why?!" Naiirita kong sabi. Yung kiss ko, Andyyyy.

"You won't believe it!!" She said.

"Ano nga? Cliff hanger naman masyado eh."

"Kasi---- Ano ba yan! Hindi ko masabi!!" Tapos kinuha niya yung smoothie ko at
ininom. Talk about gross. Nainuman ko na yun eh. =___=

"Kalma lang, Kim. Ano ba yang balitang nasagap mo na halos hindi ka na


makapagsalita?" Ano nga kasi yun? Na curious tuloy ako bigla bigla. Grabe lang kasi
maka react eh. News of the year ba ito?

"Okay, here it goes. Wag kang mabibigla ha?"

I nodded.

"Ikakasal na si Cyriel at Ynna!"

Ikakasal na si Cyriel at Ynna!


Ikakasal na si Cyriel at Ynna!

Ikakasal na si Cyriel at Ynna!

Ikakasal na si Cyriel at Ynna!

Ikakasal na si Cyriel at Ynna!

Ikakasal na si Cyriel at Ynna!?!


Ano daw?!

"Are you nuts, Kim? Ano'ng ikakasal? Eh nag aaral pa kaya tayo!" I said. Almost
shouting actually.

Bigla kong naramdaman na tinanggal ni Andy yung kamay niya sa kamay ko. Selosong
boyfriend. =___=

"Beb naman! Wag kang magselos, okay? Friends kami ni Cyriel kaya natural mag alala
ako." Paliwanag ko.

"Friends?"

"Yup. Friends. So quit being jealous, alright?"

Then he nodded.

"So now, Kim. Start explaining. Where the hell on earth did you hear that news?!"

Huminga siya ng malalim, "Ganito kasi yun, di ba alam niyo naman na boyfriend ko si
Clarence ngayon? Eh di pinuntahan ko siya sa bahay nila. Hindi ko naman alam na
kapatid niya si Cyriel! Mga bwisit kayo, hindi niyo man lang sinabi sa akin!!"
Tapos pinalo palo niya kami ni Andy. Baliw talaga.

"Anyways, nagulat ako kasi nandun yung parents nila. Eh kasi ang alam ko, hindi
umuuwi ng Pilipinas yun kasi sa States naka based yung main business nila, so
nagulat ako nung nandun sila. Tapos ayun, pinakilala ako ni Clarence bilang
katulong niya. Hayop na yun!!" Tapos nagsisigaw siya. Mukang timang lang. =___=

"Tapos yun nga, nalaman kong kaya sila umuwi dito ay para sa kasal ni Ynna at
Cyriel. What the heck di ba? Hindi to joke time kasi umuwi ang parents ni Cyriel!!"

Okay, Dana. Breathe in, breathe out..


AAAAAAAGH! Bakit ako naiinis?!!

"Beb, san ka pupunta?"

"Magsshopping." Tapos umalis na ako agad.

----------------

Andy's Point of View

calling..

Dave Cruz
Tinawagan ko si Dave pagkatapos na pagkatapos umalis ni Dana. Kailangan kong
malaman kung totoo ba yung sinasabi ni Kim.

("Bakit?")

"Seryoso ba? Papakasalan niya talaga yun?"

("Oo eh. Ewan ko ba dun.")

So, totoo pala talaga. Ano bang nakain ni Cyriel?!

"Nasan ka ba? Puntahan kita."

("Nandito ako sa Meero's.")

Tapos binaba ko na yung tawag.

Alam ko niloko ko si Cyriel pero pakakasalan si Ynna? Wala sa usapan namin yun!
Kaibigan ko yun eh, hindi ako papayag na sirain niya yung buhay niya ng ganun ganun
na lang. Hindi niya naman mahal si Ynna kaya bakit niya papakasalan yun?

After 20 mins, nakarating na ako sa Meero's. Nandun si Dave sa gilid kaya


pinuntahan ko na siya. Umorder na din kami ng pagkain.

"Bakit niya daw ba gagawin yun?!" Naiinis na tanong ko kay Dave. Sino ba naman kasi
ang hindi maiinis?

"Alam mo naman yung dahilan, nagtatanong ka pa. Seriously, Andy, kailan mo ba


sasabihin kay Dana?" Tanong sa akin ni Dave.

"Hindi ko alam. Ewan ko."


Natatakot ako. Natatakot ako na pag sinabi ko kay Dana, iiwan niya ako.. Hindi ko
alam ang gagawin ko pag iniwan niya ulit ako. Kung dati kinaya ko pa, ngayon hindi
na. Mahal na mahal ko na siya..

"So papayag ka na makasal yung kaibigan natin dun sa babaeng yun dahil sa'yo?"

"Dave naman kasi, hindi naman yun ganun kadali.."

Iniisip ko palang, natatakot na ako.

"Sasabihin mo din naman sa kanya yun eventually, why delay, Andy? Kailan mo
sasabihin? Kapag kasal na si Cyriel sa babaeng yun? Seriously, ganyan ka na ba ka
selfish?"

"Pero.. si Dana lang ba talaga ang makakapigil?"

Hindi ba siya pipigilan ng magulang niya? Papayag ba silang magpakasal ang anak
nila sa babaeng yun?!

"Si Dana lang. Sabi nga niya sa'kin, kung hindi din daw si Dana ang papakasalan
niya, kahit sino na lang daw. Eh kahit siguro si Nof ang ipakasal ko dun papayag
yun eh."

"Tangina naman."

"Oo, Andy. Tangina talaga kaya sabihin mo na. Maawa ka naman kay Cyriel. Papayag ka
bang makasal siya dun? Tangina! Konsensya naman!"
"Sasabihin ko na.. Sa Thursday. Wag lang bukas, Dave. Susulitin ko lang bukas
habang magkasama pa kami.."

----------------

Ynna's Point of View

"Danielle? Where the hell? Kanina pa ako dito sa Meero's!"

I'll be meeting Danielle, our wedding planner, here at Meero's. Supposedly, kanina
pa dapat siya dito.

("I'll be late. Eat first. Sorry.")

I'm left with no option, kakain muna ako. Pasalamat siya i'm in good mood. I'll be
meeting Cyriel's parents tonight. I have no plans of ruining my day.

I ordered vegetable salad and fruit juice. I stood up and walked towards the powder
room nung makita ko si Dave at Andy sa gilid ng restobar. Ano'ng ginagawa nung
dalawang yun dito?

I silently went near them to eavsdrop.

"Si Dana lang. Sabi nga niya sa'kin, kung hindi din daw si Dana ang papakasalan
niya, kahit sino na lang daw. Eh kahit siguro si Nof ang ipakasal ko dun papayag
yun eh." Dave said.

I couldn't care less. Ako ang papakasalan ni Cyriel. Wala na akong pakielam sa
iisipin nila.
"Tangina naman."

"Oo, Andy. Tangina talaga kaya sabihin mo na. Maawa ka naman kay Cyriel. Papayag ka
bang makasal siya dun? Tangina! Konsensya naman!"

"Sasabihin ko na.. Sa Thursday. Wag lang bukas, Dave. Susulitin ko lang bukas
habang magkasama pa kami.."

What?! Sasabihin niya kay Dana sa Thursday?!

I won't let this happen!

calling..

Mom

("Hija, may problema ba kay Danielle?")

"No, mom. Can i ask for a favor?"

("Of course. Anything for you. What is it?")

"I want a civil wedding tomorrow, Wednesday, mom."

("Civil wedding? I thought you want a church wedding?")

"Yes. But i want to be married tomorrow. Will you arrange that for me?")

("Of course, Ynna. You know i'll do anything..")


Then the line went dead.

Dana, i'll make sure na bago mo malaman, ako na si Mrs. Cyriel Edrian Perez.

-----------------

Ansabeh ulit? Hahaha! Ayaaaaaaaaaaan na. Ano na naman ang binabalak niyo?
Masagasaan si Ynna habang papunta sa munisipyo? Hahaha! Morbid niyo, guys. :">
Nakakatakot yung mga comment niyo kay Ynna! Hahaha!

300 votes ulit.

Nakakapagod. Kumakanta ako sa pasyon. Hahaha! Pero ang saya kasi wala silang
magagawa kahit pangit ang boses ko. ^____________^

Let's be holy, guys. :))

Vote, comment, be a fan.

@everydaypissed, sa'yo to nakadedicate, nagloloko yung dedication button, ayaw


mapindot. Baka mamaya or bukas okay na. Basta para sa'yo itoes :">

Like on fb: Eydee's stories

41st Chapter

Cyriel's Point of View


"Mom? Dad?" What are they doing here? Akala ko nasa States sila?

Lumapit si mom sa akin, "Cyriel, baby, why didn't you tell me that you're already
planning to get married?"

"Who told you that?" I asked her.

Tinignan ko si Clarence but he just shrugged his shoulders.

"Your girlfriend called me and informed me about the proposal you did few days
ago." Tss. Hindi naman talaga masyadong excited si Ynna.

Umupo ako dun sa sofa, "Aah."

"What's with the lack of reaction, baby?"

"Nothing, mom. Stressed lang," i answered.

"Well by the way, why didn't you introduce her to us when you were still in the
States?"

I just shrugged. Malay ko ba na aabot kaming dalawa sa kasalan? I was originally


planning just to help her. I didn't plan of giving her my name. The thought of
waking up every morning, seeing her face is torture.

"Anyhow, we invited her to have dinner with us tonight."

"What?!" I suddenly blurted out. Palagi na nga siyang nakabuntot sa'kin dahil sa
wedding preparations na yan, pati ba naman sa bahay namin, makikita ko siya? Can't
i have a break?

"We need to see if she's worthy of you, baby," if you just know how hideous she is,
mom..
"Fine then." I answered. Ano ba ang magagawa ko? Sigurado naman akong hindi papayag
ang parents ko na hindi siya makilala. Besides, alam kong masaya si dad dahil
future investors ang pamilya nila Ynna.

"Before i forgot," biglang tinignan ni mom si Clarence.

"Why?!" Iritadong sabi ni Clarence.

"Invite your girlfriend."

"I don't have a girlfriend, mom."

"Shut up, Clarence. Invite her tonight, makabawi ka man lang sa ginawa mo sa kanya
the other day."

He smirked before answering, "Then invite her. I don't even know her number."

Biglang niyakap ni mom si dad, feeling talaga nila, teenager pa sila. (._.)

"Clarence! Hindi ka ba makikinig sa mommy mo?!" Patay na. Sumigaw na si Dad.

"Alright. Geez," then he mumbled something, "hindi ko naman kasi talaga girlfriend
yun. Bwisit," then he looked at me, "Hoy!"

"Ano?!" I answered back. Ganito talaga kami mag usap.

"Sabihin mo nga dun sa babaeng yun pumunta siya dito."

"Eh kung ayoko?"

"Eh basagin ko kaya yung windshield ng sasakyan mo?"


I smirked, "Gawin mo. May insurance yun. Tss."

Kinuha ko yung cellphone ko tapos sinend ko sa kanya yung number. Bahala na siya.

-----------------

Ynna's Point of View

"Midnight blue and white it is," Danielle said.

"Do you think it's a good combination?" I asked her. We're still here in Meero's,
talking about wedding stuffs.

Even though i'm planning to have a civil wedding tomorrow, the preparations for our
church wedding is still on going.

"Of course. It looks classy," she agreed, "Well, how about the entourage?"

Entourage? Hmm. I haven't thought about that yet.

"Who'll be the bride's maid?"

Sino nga kaya?


"Dana. Dana will be my bride's maid."

Then i smiled to myself.

"Good to hear na may bride's maid ka na."

"I know. Well, i need to go. I'll be meeting my future in laws tonight," then i
stood up and took my purse with me.

---------------

Kim's Point of View


"Hey, ever heard of the word smile? Geez, Dana, you're seriously scaring me!" I
said to her. What the hell lang naman kasi! Ang laki ng eye bags niya! Eye baggage
na nga ata!

"Sorry naman daw, Kim. Masamang magpuyat?" She said then pinatong niya ulit yung
ulo niya sa lamesa. Pasalamat siya walang masyadong tao ngayon sa caf. Walang
makakakita sa emo moments niya. Ew lang.

"Magpuyat your ass," i told her, "If i know, bothered ka lang kasi nalaman mo na
ikakasal si Cyriel kay Ynna!!"

"Where in the hell did you get that idea?!"

I laughed, "Defensive much? Seriously, DK, get a grip of yourself. Past is past,
move on na."

"Moved on na nga eh. Past tense. Wag mong idahilan na mahina ka sa English kaya
hindi mo maintindihan, Miranda."

Argh! Nakakainis! Porke ba mahina ako sa academic, hindi na ako pwedeng maging
rational at magbigay ng advice? Lagi na lang akong tinetake for granted dahil sa
bwisit na reason na yan. Eh sa mahina ako dun eh, anong magagawa ko? Psh.

"Whatever, DK. Word of advice lang ha," Tapos bigla siyang tumawa, "Hoy! Narinig ko
yung tawa mo!!"

"Sorry, hindi ako sanay makarinig ng ganyang phrases mula sa'yo eh. Overwhelmed
lang."

"Bwisit! Anyways, if i were you, stop being so bitchy about Cy and Ynna's wed. He's
your ex, remember? You broke up for a reason; because something's wrong. Minsan may
mga incompatibilities talaga na hindi maaayos, and in your case, hindi kayo ang may
problema. The situation you're both in ang problema. Fate na mismo ang gumagawa ng
paraan para hadlangan kayo ni Cy, can't you see? Just better stick with Andy as for
now. Kasi for me, kung kayo talaga ni Cy, magiging kayo din in the end. Stop being
non conformist, DK. Just go with the flow, malay mo naman, maging in laws pa tayo,"
then i winked at her. Well, talaga! Magiging Mrs. Clarence Perez ako by hook or by
crook!

Tinaas niya bigla yung kilay niya at tinignan ako, "Tapos ka ng mag monologue?"

"Ugh! Kainis ka talaga!! Ang haba kaya ng sinabi ko!!"

She laughed, "Fine, fine. I'll stop being bitchy, but don't expect me na magiging
masaya for her! My god! I seriously can't! I wish all the worst for her!"

"I get it. Never na yata kayong magkakasundo ni Ynna."

"Never talaga! Bwisit! Just hearing her name makes me furious! Hindi ko pa
nakakalimutan yung frame up na ginawa niya sa'kin nung birthday ni Dave!!" Then she
went hysterical again. Oo nga pala, yung nangyari nung birthday ni Dave. Kawawa
naman si DK, na set up siya nung witch na yun. Aish, nahati tuloy ang barkada. Si
Nof, sinasamahan si Sara, ako naman, si DK. Bwisit talaga yang si Ynna! Hindi lang
lovelife ang sinisira, ngayon pati pagkakaibigan na. Haaay, kung makakasal man sila
ni Cyriel, ayokong maging in law siya if ever na pipikutin ko si Clarence. Life is
so complicated. (._.)

"Hoy, nagriring yang phone mo," DK said. Ano ba yan, masyado na akong napapaisip,
so not me.

unregistered number

calling..

Sino to? Hmm. Baka prank caller na naman. Bakit ba kasi tawag sila ng tawag?

"Kanina pa kaya nagriring yan, sagutin mo na. Baka importante," sabi ni DK.

Aish. Sasagutin na nga.

"Who the hell are you?"


("Slut, be here at 7 pm. Gusto makita ng parents ko ang katulong ko. Pati yung
payatot pupunta din, wag kang feeling.")

Slut? Aba't ang kapal ng mukha na'to!!

"Excuse me? Baka wrong number ka!"

("I'm not.")

Wait, familiar tong boses na 'to ah!

"Boyfie?"

("Stop calling me boyfie. Nakakadiri ka.")

OMG!! Tinawagan ako ni Clarence!!

"Wait, bakit hindi yung number mo ang gamit mo?" I asked. May number niya kaya ako
kahit wala siyang number ko!!

("Asa ka pang tatawagan kita gamit yun.")

"Eh kanino tong gamit mo?"

("Sa katulong. Katulong naman kita so okay lang na number din ng katulong ang
gamitin ko pangtawag sa'yo.")

"Aba---- UGH!! DK! Binabaan niya ako ng phone!!"

Tawa ng tawa si DK.


"Hahaha! Epic talaga kayo! Love team of the year!!"

"Ang sama mo! Inaapi na ako ng kapatid ng ex mo, tinatawanan mo pa ako. Salamat
talaga."

Nagpahid siya ng luha, naiyak na siya katatawa, "Sorry, kasi naman, nawawala ang
problema ko sa'yo. Anyways, bakit daw siya napatawag?"

Sasasabihin ko ba sa kanya? Oo na nga, ng matigil na yung ilusyon niya kay Cyriel.


=___=

"Family dinner ata, kasama din si Ynna. Gustong makilala ng parents nila yung
girlfriend ng mga anak nila."

Bigla siyang natahimik, "Aah. Ganun ba."

Tumayo siya, "Umuwi ka na kaya at magbihis? 5 na!" Tapos iniwan niya ako. Uh-oh,
someone's jealous. (._.)

-------------

Nof's Point of View

"Sara naman! Tumigil ka na nga kakaiyak. Nakakabanas na." I said. Haaay, hindi ko
talaga forte ang pag ccomfort. Kahit nga magkanda iyak iyak na sa inis si Kim sa
boyfriend niya hindi ko kinocomfort eh. Pero nasan ako ngayon? Sa apartment ni
Sara, taga bigay ng tissue. =___=

"Nof naman eh! Best friend ka ng boyfriend ko kaya best friend na din kita!!
Icomfort mo naman ako!" Sara said tapos umiyak na naman siya. Haay, Ynna Henares.
Kasalanan mo kung bakit ako nandito ngayon eh.
"Whatever, Sara. Kausapin mo na lang si DK. Bibigay din yun for sure."

"Hindi nga eh. Ilang araw ko na kaya siya kunikulit pero wala pa din."

"Then kulitin mo lalo. Bibigay din yun, wag ka lang sumuko."

"Haaaay. Bakit ba kasi may ganito pang issue? Puro issue! Kabanas!"

"Ikaw naman kasi, alam mo namang may hate bone na katawan yang si DK pagdating kay
Ynna, sama ka pa din ng sama." I explained. Bigla naman siyang natahimik.

"I have my reasons, Nof."

"Then tell her your reason. Malapit ng mag sembreak, may outing pa kaya tayo sa
Galera, mag ayos na kayo, ples."

Huminga siya ng malalim, "I can't. It's not my story to tell."

"Then magtiis ka na hindi ka niya pinapansin. Ayaw pa kasing sabihin. Tss."

Haaaaaaaay, sana lang talaga may alam ako sa mga nangyayari. I feel like an idiot.
Masyadong clueless.

---------------

Kim's Point of View

Nandito na ako sa Perez estate. Kaka park ko lang ng baby ko ng makita kong palabas
din si Ynna ng sasakyan niya. Talk about coincidences. (._.)
"Kim, i never thought i could see you here."

I just smiled, wala akong time makipag usap sa kanya. Mamaya ma brainwash niya din
ako. Si Sara nga na best friend ni DK, na brain wash niya! Ako pa kaya na semi best
friend pa lang? Oh noes! I won't let that happen!

"Why are you here, by the way?" She asked me again, hindi ba siya marunong ng body
language?

"Clarence." I answered. Please naman, Ynna. Magets mo sana na ayaw kong makipag
usap!!

"Ooh, so you're with Cy's brother pala." Then she smiled. Creepy lang.

Thank goodness nakita ko si Clarence sa loob! Now i have reason para iwanan tong
witch na 'to!!

"I have to go, i'll just check on Clarence," aalis na sana ako pero hinawakan niya
yung braso ko. DK! Hindi ko sinasadya na malagyan ng skinny bitch virus ang skin
ko!!

"We were friends before, right?"

"Were nga, Ynna. Past tense. Ibig sabihin, hindi na ngayon." I answered back.
Nagagaya na ako sa past tense statements ni DK.

"Kim, i understand na galit ka sa'kin dahil kaibigan mo si Dana, but can't you see?
Nilalason niya lang ang---"

"Please lang, Ynna. Don't talk behind Dana's back. She's my friend. And please,
don't try na magpaawa sa akin, hindi tatalab. I was your friend, alam ko na yang
mga spiel mo. Please lang, spare me."

Ngumiti siya, "Fine then. Let's just pretend this didn't happen."
"No need to tell me," then i smiled. Ugh!

Naglalakad na siya but, "Technically, magiging kapatid ko na si Clarence, Kim. Do


the math, be nice to me." Then she walked away. Bwisit! As if naman papakinggan ka
ng unggoy na yun kahit maging Perez ka din!!

After my encounter with Ynna, nakita ko si Clarence. Well, i won't elaborate on


this kasi maiinis lang ako. Nung nasa dining room na kami, nakita ko ulit yung
parents nila. Thank God, alam na nila na hindi ako katulong ngayon!!

"Well, as we all know, we gathered here tonight para makilala ang partners ng anak
ko," tapos tumingin si Tita sa amin ni Ynna. Ngiting ngiti naman ang witch. Psh.
Feeling masyado.

"Let's eat first," sabi ni tita. Haaay, bakit ba ang galing ng talent ni witch?
Para siyang may split personality. Yung isa, akala mo anghel sa bait, yung isa
naman, bitch. Nakakainggit yung talent niya. (._.)

Habang kumakain kami, biglang nagtanong si tita kay Ynna, "So, hija, tell us about
yourself."

Tapos ngiting ngiti naman si witchy! Akala mo ang bait bait habang nagsasalita.
Sinabi niya kay tito at tita na governor nga yung father niya then yung iba nilang
business. Show off! Natutuwa naman yata ang parents nila kasi nga mayaman ang
family ni Ynna. Siyempre, investment din kaya siya! Eh bakit? Mayaman din kaya si
DK!!

"I really approve my son's taste," biglang sabi ni tito. ZOMG!! Don't tell such
things, tito! Isang malaking kasinungalingan!

"Salamat po, tito.." Sabi ni witchy na pa sweet. Yuck. Pwedeng magsuka dito? As in
like now?

Bigla namang may sumipa sa legs ko, "What the---"

Hindi ko natuloy yung sinasabi ko kasi biglang nagtinginan silang lahat sa akin.
Bwisit. Muntik na akong mag curse sa harap nila. (._.)

I then smiled, "Hehe, ano po yun, tito, tita?"

"Wala, hija." Tapos balik ulit sila sa pagkausap kay Ynna. Bwisit talaga tong
unggoy na to! Kita ng busy ako sa paglait kay Ynna sa utak ko eh!!

Anyways, nakikinig ako sa usapan nila. Nakakabwisit makakita ng bitch na pinupuri


sa harap mo na akala mo isa siyang mabait na bata. Seriously. Disturbing scene!

"So, bakit kayo nagmamadaling magpakasal ng anak ko?" Tita asked.

Nagsmile muna si witchy bago sumagot, "Honestly, nabigla din ako, tita. Nagpropose
bigla si Cy.. and i just can't say no.. I love him too much." Then nagblush siya.
Pati ba naman pagbblush, kaya niyang controlin?!

Nakita ko namang nagsmirk si Cyriel. Haha.

"Well then, wala na pala kaming magagawa. Let's just inform us kung ano ang
kailangan naming gawin for the wedding.."

"Of course, tita."

"By the way, ikaw, Clarence? Wala ka pa bang balak magpropose? Naunahan ka pa ni
Cyriel!" Sabi ni dad niya, nasamid naman ako bigla dun!

Tapos kami na yung pinag usapan nila.

------------------

Dana's Point of View


"Baby, hindi ka na naman kakain? Sabi ni yaya, kagabi ka pa hindi kumakain ah.."
Mom said as she entered my room. Ang daldal talaga ni yaya. =___=

"I'm on a diet, mom."

"You sure?"

"Yup. Tsaka may portfolio akong ginagawa kaya hindi ako bumababa masyado." I
explained. Hindi ako bitter sa kasal nila noh! In fact, naaawa ako kay Cy kasi
ikakasal siya sa skinny bitch na yun! Buti na lang talaga at narinig ko na may
wedding gown designer na silang nakuha. Akala ko ako na naman ang kukunin niya eh!
Makikita niya talaga! Lalagyan ko ng madaming pin sa loob yung damit niya!

Tapos bumaba na si mom. Nag iwan naman siya ng breakfast dito sa side table ko.
Hmm, ano kayang nangyari nung dinner ni Kim kagabi? Sabi ko tawagan niya ako for
details eh!

Habang nagddrawing ako para sa portfolio project ko, nakita ko nakatayo si Andy sa
gilid ng pinto ko habang nakatingin sa akin, "Ang creepy mo," i said. Nakaka
conscious kaya kung makatingin siya sa akin.

"Sorry. Kinakabisado ko lang yung itsura mo," he said.

"Shut up, Andy. Para namang mamamatay na ako niyan sa inaarte mo eh!"

Tapos lumapit siya sa akin at umupo sa gilid ng bed ko, "Date tayo?" He suddenly
asked.

Napatingin naman ako bigla, "Seriously? Impulse date?"

Humiga siya sa kama ko, "Sige na, beb. Minsan lang ako mag aya eh.."

"Pero kasi--"
"Please?"

Sasama ba ako? May project akong ginagawa eh! Eto na yung hype ko para gumawa ng
project eh..

"Please? I promise, hindi na kita kukulitin after this."

Haay, "Fine. Bihis lang ako."

Nagbihis na ako tapos nagpaalam kami kay mom. Syempre pinayagan kami, malakas si
Andy sa kanila eh. =___=

"San ba tayo pupunta?"

"Tagaytay.."

O_O

"Ano?!" I shouted. Hello, nasa Makati kaya kami! Tapos traffic pa!

"Chill lang, beb. 2 hours drive lang naman."

"Pano ako magcchill? Sabi mo ibabalik mo ako ng hapon!"

"I will, okay?"

Tapos tumahimik na ako. Nagdrive na lang siya ng nagdrive. Natulog na din ako kasi
puyat pa ako. Hinintay ko kaya yung tawag ni Kim kagabi!

Nung pag gising ko, wala na si Andy sa driver's seat. Tinignan ko yung oras sa
phone ko, 11:30 na pala. Lumabas ako sa sasakyan, buti na lang malamig dito sa
Tagaytay kahit magttanghali na.
Niyakap ko si Andy from behind, "Sorry sa pagsigaw sigaw ko kanina ha? Puyat lang.
Sorry, beb." Tapos hinigpitan ko yung yakap ko.

"Okay lang. Sanay na." Tapos hinampas ko siya, "Ang sama ng ugali nito!!"

"Sinasabi ko lang naman na sanay na ako sa impulsive moments mo. Gutom ka na ba?"

I nodded, "Tara, kain na tayo."

Tapos pumunta kami sa isang over looking resto dito. Heavy lunch yung kinain namin.

"San na tayo?" I asked him. Busog na busog pa din ako. Parang bibitayin na ako
bukas sa dami ng kinain ko. Grabeng maka order si Andy.

Hindi siya nagsalita pero hinawakan niya yung kamay ko tapos naglakad lakad kami,
"Hey, may problema ka ba?" I asked him. Nakakapanibago kasi siya eh. Something's..
wrong?

"Wala noh. Gusto lang kitang makasama ngayon."

"Sigurado ka?"

He nodded.

"Horse back riding tayo?" He asked, "Di ba hindi ka masyadong nakakapunta dito sabi
mo dati?"

I smiled, "Sure!"

Tapos sumakay na kami. Naaalala pa pala ni Andy yung sinabi ko dati. Haaay. May mga
naaalala tuloy ako.
Sa magkahiwalay na kabayo kami sumakay ni Andy. Pero magka holding hands yung isa
naming kamay habang nakasakay kami sa kabayo.

Ang sarap sa feeling. Sana ganito na lang palagi. Tahimik. Ayoko na talaga ng
casualties. Kung ang pagpapakasal ni Cyriel kay Ynna ang magiging paraan para
matahimik ang buhay ko at last, then.. Sige na. Let them be together.

After naming mag horse back riding, naglakad lakad kami papunta sa mga pine trees
tapos umupo kami sa ilalim nun.

"Dana.."

"Hmm?" I answered habang nakasandal sa balikat niya.

"Let's stay like this."

"Of course, Andy." Then i smiled and gave him a peck.

Hindi ko namalayan, nakatulog na pala ako.

-----------------

Andy's Point of View

"Dana.."

I stared at her face. Alam ko naman na hindi ko na siya makikita ng ganitong


kalapit pag sinabi ko na sa kanya yung totoo..
"Hmm?" She answered habang nakasandal sa balikat ko.

"Let's stay like this."

Like this. Ikaw, ako. Sana mapatawad mo pa ako..

"Of course, Andy." Then she smiled and gave me a peck.

Nakatulog na siya sa balikat ko. Habang natutulog siya, tinititigan ko lang siya.
Sana lang talaga, naramdaman mo kung gano kita kamahal, Dana.

Time: 5:30 p.m.

"Hmmm," nagising na pala siya tapos nag inat inat, "What the hell! Magdidilim na
ah! Anong oras na?!"

"5:30," i answered.

"Sabi mo ibabalik mo ako sa bahay before the sun sets! Kainis ka talaga!!" Tapos
pinaghahampas niya ako. Hay, Andy. Kung hindi ka ba naman kasi gago. Ayan tuloy,
last time na tong hahampasin ako ni Dana ng ganito. Mamimiss ko to.

"Sorry.."

Bigla naman siyang tumigil, "Okay lang, eto naman, masyado kang serious."

"Dana.."

"Hmm?"

"May sasabihin ako sa'yo.."


"What is it?"

Eto na..

"About the truth.."

"Truth about what? Can't relate, Andy."

"Remember nung nagcelebrate tayo ng first day niyo ni Cyriel?" Tapos bigla siyang
naging seryoso.

"What about that?"

Hindi ako makapagsalita. Damn, Andy! Sabihin mo na! Isipin mo si Cyriel! Ikakasal
siya sa babaeng yun pag naduwag ka ngayon!

"Fck it, Andy! Truth about what?!"

"I'll tell you what happened. P-please don't interrupt."

She nodded pero nakita kong nanginginig yung kamay niya.

x X x Flashback x X x

"Andy, kanina ka pa umiinom jan ah? Bitter ka ba?" Nandito nga pala ako sa bar ni
Dave. Celebration daw ng first day ni Cy at Dana.

"Hindi ah. May the best man win, Dave. Si Cy eh, magagawa ko?" I said. As much as i
love Dana, anong magagawa ko? I messed my chance nung pinagpalit ko siya kay Lynne,
kaya dapat irespeto ko na lang kung si Cyriel ang pipiliin niya. Besides, we fought
fair and square.
"Good to hear. Teka, puntahan ko lang si Sara." Tapos umalis na siya. Buti pa si
Dave, may Sara, si Cyriel, may Dana. Sana kasi talaga may isa pang kaibigan si
Dana. Eh di may kalandian din sana ako ngayon. Nyeta lang talaga! Iinom na lang
'to!

Habang iniinom ko yung beer ko, "Heart broken?"

Nung may nagsalita sa gilid ko, lumingon ako, "Ikaw? Ano nga ulit pangalan mo?" I
asked. Siya yung impaktang babaeng muntik ng magparape ka Dana ah!

"Ynna. Ynna Henares." Tapos inoffer niya yung kamay niya pero tinignan ko lang,
"Well anyway, i'm here to talk to you."

"About what?" Teka lang, bakit nandito to? Akala ko strictly for close friends lang
ang party na 'to?!

"About Dana."

"Miss whoever you are, tigilan mo na si Dana, please. Sila na ni Cyriel, besides,
kahit hindi sila, hindi ka papatulan ng kaibigan ko. So please back off."

Tapos ininom ko na yung beer ko. Kahit kailan talaga papansin 'tong babaeng 'to!

"I'm an HIV carrier."

Nahulog ko yung bote ng beer na hawak ko, "What?!"

Bigla siyang natawa. Nagjjoke ba tong babaeng to?!

"Tigilan mo ako sa mga trip mo, Miss. Wala ako sa mood."

"I'm serious. I had my check up last week."


She's s-serious?!

"A-anong kinalaman ko jan?" I asked her, still in shocked sa mga narinig ko. HIV
yun! Not something funny!

"Dana."

"What about her?" I asked.

"She caused me this fcking virus!"

"Ano?!"

"Because of her, i now have this goddamned virus!"

"Teka lang, miss. Can you please explain why on earth Dana caused you that- that-
that virus?!"

Tapos kinwento niya sa akin na dahil kay Dana, she had an affair with one of her
professors who happened to be a carrier as well. Nung una, sinabi ko sa kanya na
kasalanan niya yun. Walang kinalaman si Dana. Totoo naman! May pumilt ba sa kanya
na makipagsex dun sa professor niya? Wala naman di ba?!

But she answered this, "It's her fault! I discovered that she knew that that fcking
Grei is an HIV carrier but she didn't tell me!"

Hindi ako nakasagot, magagawa ba ni Dana yun?

"You're lying. Mabait si Dana, she won't do such things.."

"She already did, Andy."


Kahit galit na galit siya dito sa babaeng 'to, matitiis ba niya na mahawaan siya ng
sakit na ganun?

"What is your proof na alam nga niya?"

Tapos may tinawagan niya yung isa naming ka schoolmate at sinabi niya na nakausap
niya si Dana tungkol nga dun.

"Now, Andy, tell me, hindi pa din ba niya kasalanan?"

Hindi. There must be a reason.

"What do you want?"

"Simple lang, i want Cyriel."

"You want what?! Pasensya na, Miss. Hindi ko pinagbebenta ang kaibigan ko. Besides,
may girlfriend na siya.."

"Then make them break up. Come on, Andy. You're better than this. I know how much
you love Dana. I'll have Cyriel and you'll have Dana."

"A-ayoko. I respect Dana's decision. Masaya siya kay Cyriel. I can't ruin her
happiness."

Tumayo siya, "Then i'll do things on my own. Alam mo bang step daughter lang si
Dana ng tatay niya?" Wait, what?! Step daughter lang siya?!

"Alam mo ba kung ano ang nangyari sa biological father ni Dana? AIDS, Andy. After
magkaroon ng affair ng nanay ni Dana sa tatay niya, nagkaroon ng AIDS ang tatay
niya dahil nagkaroon 'to ng one night stand sa isang prostitute. Lately lang
nalaman ni Dana lahat yan, knowing Dana, nasaktan 'to dahil never niyang nakita ang
tatay niya at nung nakita niya, wala na ito sa matinong condition dahil sa pagkalat
ng virus sa katawan. Kung nakita mo lang yung reacton niya tuwing dinadalaw niya
yung tatay niya sa rehabilitation center.. Kaya naman nung nalaman niya yung
tungkol sa father niya, naging supporter na siya ng AIDS patients. In fact, may
foundation pa nga silang tinutulungan ng nanay niya."

Tapos ininom niya yung beer sa counter.

"How do you think Dana will react pag nalaman niya na she, herself, caused someone
to suffer the same as her father? I have a clue, Andy.. Kakainin siya ng konsensya
niya."

Fck! Fck! Fck!

"What do you want?!" Napasigaw na ako. Buti na lang wala pang masyadong tao dahil
hindi pa nagssimula yung party.

"Make them break up."

Tapos sinabi na niya sa akin yung plano niya. Nung nakita kong papunta siya ng CR
ng medyo lasing na, ginawa ko na yung inuutos sa akin ni Ynna. I drugged her. Then
the rest is history. Walang alam si Cyriel sa mga nangyari. He knew about what
really happened the morning after that incident..

to be continued..

------------------------------------------------------------------------------

42nd Chapter

Time: 2 pm

Cyriel's Point of View


"Yung payatot nasa baba."

Nandito ako sa kwarto at gumagawa ng plate ng biglang pumasok si Clarence para


sabihin yun. Aish. Nandito na nga siya kagabi, hanggang ngayon pupuntahan niya pa
din ako?!

Bumaba na ako tapos nakita kong kausap niya si mom. Pasalamat siya hindi alam ni
mom ang sakit niya, kung hindi, baka kahit lapitan ako hindi niya magawa.

"Ano'ng kailangan mo?" I asked her.

"Don't treat her like that, baby."

"Sorry, mom."

"Alright, baby. Oo nga, hija, san ba kayo pupunta ni Cyriel?"

"We were supposed to meet the wedding planner today during lunch but since 2 pm na,
i decided na pumunta na lang sa Manila Cathedral for church reservations."

Tapos lumapit siya sa akin at kumapit sa braso ko. Sanayin mo na ang sarili mo, Cy.
Magiging asawa mo na yung babaeng yan. Magsanay ka na.

"The wedding planner should do that, right?"

Ngumiti naman siya, "Gusto ko po kasing maging hands on sa preparations sa wedding


namin. I'll marry only once so i should give my best."

My mom smiled, "I really like you for my son. O siya, you better go. Traffic pa
naman ngayon. If you don't have any appointment tonight, have dinner with us
again."
"Sure, auntie."

"From now on, call me mom, hija."

She blushed, pati ba naman pagbblush naccontrol niya?

"Sure, mom."

-------------

Ynna's Point of View

"October 19 it is. Thanks," i said then i smiled. As i have said, we went here at
the Manila Cathedral for church reservation. Even though we will have a civil
wedding later, tuloy pa din ang kasal namin sa simbahan. Save the date. October 19.

"Babe, okay lang ba kung may pupuntahan pa tayo?" I asked.

He just shrugged his shoulders, "May magagawa ba ako?"

I smiled. I drove to the Makati Municipal Hall. My mom and my private nurse is
already waiting for me.

I clung onto his arms and lead him to the Mayor's office. Nung nasa tapat na kami
ng Mayor's office, he asked me, "What are we doing here?!"

"Let's go inside first then i'll tell you."

-------------
Time: 3:30 pm

Sara's Point of View

"Honey Babe, kanina ka pa pabalik balik. Maupo ka muna kaya?"

Kanina pa kasi ako pabalik balik dito. Di ako mapakali. Parang may mangyayaring
masama eh.

"Eh kasi naman, Honey Babe, kinakabahan ako. Hindi ko din maintindihan eh."

Hinila niya ako paupo, "Everything will be alright, Sara. At this point, malamang
sinasabi na ni Andy yung totoo kay Dana."

"Really?!"

"Yes. Nakausap ko siya kagabi, he'll confess today. Relax ka lang."

Sasabihin talaga ni Andy yun? Kinakabahan ako!!

-----------------

Cyriel's Point of View

"Now, Ynna. Bakit tayo nandito? At bakit nandito ang mama mo at nurse mo?" I asked
her.

Sa totoo lang, parang alam ko na kung bakit kami nandito. Pero gusto kong
makasigurado.
"We'll get married today.."

Fck. Fck. Fck.

"Hindi mo ba kayang maghintay, Ynna? In less than a month, i'll be yours. Hindi mo
ba kayang ibalato sakin yung 1 buwan na yun?" I pleaded.

Isang buwan na nga lang yung natitira sa akin, babawasan niya pa.

"What is one month, Cyriel? May balak ka bang hindi ituloy ang kasal kaya ayaw mong
pumayag?" Sabi sa akin ng nanay ni Ynna. Sa totoo lang, nakakatakot ang mama niya
dahil napaka protective nila kay Ynna.

"Hindi naman po sa---"

"Then marry her. Make my daughter happy." She said, no, more like commanded.

-----------------

Time: 5:30 p.m.

Andy's Point of View

Nandito kami ngayon, walang nagsasalita. Eto na yung kinatatakot mo, Andy. Yung
hindi ka kausapin ni Andy. Gago ka kasi! Tanggapin mo yan!

"Dana.."

Kanina ko pa siya sinusubukang kausapin pero hindi niya ako pinapansin.

"Please naman, kausapin mo ako. Kahit mura murahin mo na ako.. Just please, wag mo
akong hindi pansinin.."

Hindi pa din niya ako pinapansin. Tangina. Alam ko naman na eto yung mangyayari,
yung hindi niya ako kakausapin ni titignan pag nalaman niya pero tangina lang,
hindi ko alam na ganito pala kasakit yun.

"Did Cyriel know what you did?" She asked.

She's calm pero alam ko, galit siya sa akin. Sa ginawa namin.

flashback...

"Good job, Andrei."

Tangina, Andy. Ano bang ginawa mo?! Ano bang pumasok sa kokote mo at nagawa mo yun
kay Dana at Cyriel?! Nasan na yung sinasabi mong may the best man win?! Tangina
talaga! Tsaka bakit ba nagpasulsol ka sa babaeng 'to. Wala ka bang tiwala kay
Dana?!!

"Hey, why are you dragging me?!"

Ayoko na. Hinila ko tong babaeng to. Hindi ko kayang magalit si Dana at Cyriel sa
akin. Sasabihin ko yung totoo. Ipapaliwanag ko sa kanila yung totoong nangyari.
Kung totoo man yung sinasabi niya tungkol kay Dana, i'm sure she has her reasons.
Hindi si Dana yung tipo ng taong magpapahamak sa iba. I know her.

Pumunta ako kay Dave. Wala pa din siyang alam sa mga nangyari, ang alam lang niya,
nag away kami ni Cyriel. Hindi niya alam na nakita kami ni Cyriel ni Dana na
magkatabi sa kama..

"Dave, si Cyriel?"

Tumingin muna siya sa akin na parang nagtataka kung bakit kasama ko tong babaeng
to.
"Uuwi na daw siya. Teka, ano bang nangyari? Bakit ba kayo nag away?"

"Basta. Saka ko na lang sasabihin sa'yo."

Pumunta kami sa condo ni Cyriel pero wala siya dun kaya dumiretso na lang ako sa
bahay nila. Andy!! Kailan mo ba gagamitin ang utak mo?!

Nakita ko si Clarence kaya sa kanyan ko tinanong kung nasan yung kapatid niya, "Si
Cyriel?"

"Tignan mo sa kwarto."

Umakyat na kami sa kwarto niya. Nung nasa harap na kami ng pinto, tangina,
kinakabahan ako.

Sinubukan kong kumatok pero walang sumasagot kaya pumasok na ako sa loob. Pagpasok
ko, napakagulo ng kwarto niya. Andy, kabahan ka na. Alam mo kung paano magalit si
Cyriel.

Nakita ko siya sa may gilid, dumudugo yung kamay niya. Sinuntok niya pala yung
salamin kaya ganun..

"Cyriel.." I said. Tinignan niya ako pero hindi siya nagsalita.

"Magpapaliwanag ako.."

Tinignan niya ako, "Ano? Ipapamukha mo pa sakin kung gaano ka kagaling? Ggo ka
talaga! Akala ko ba irerespeto natin kung ano man ang desisyon ni Dana? Gaano ba
kahirap intindihin yun, Andy?!"

"H-hindi sa ganun.."

Binato niya yung baso sa gilid niya, "Please lang, tigilan mo na ako. Baka mapatay
lang kita."

"Cyriel.."

Bigla siyang tumayo tapos lumapit sa akin at sinuntok ako ng sinuntok.

"Gago ka talaga!"

Sinuntok niya lang ako ng sinuntok. Hindi ako lumaban. Alam ko naman na ako ang may
kasalanan. Tanggapin mo yan, Andy. Gago ka eh.

Nung mapagod na siya, binitiwan niya na ako hanggang sa mapaupo ako sa sahig.

Pinunasan ko yung labi ko. Puro dugo.

Tinignan ko yung babaeng kasama ko. Nakatingin lang siya sa amin. Mukhang natakot
siya. Ngayon niya lang yata nakita si Cyriel na galit. Lagi kasing tahimik at
kalmado si Cy. Bihira lang magalit.

"Tapos ka na ba?" Tanong ko sa kanya, "Kung tapos ka na, sana naman pakinggan mo na
yung sasabihin ko.."

Sinubukan kong tumayo kahit ang sakit pa din ng katawan ko. Hirap din akong
magsalita dahil sa suntok niya sa akin..

"Pakinggan mo ako.. Hindi totoong may nangyari sa amin ni Dana.."

Napatingin siya sa akin.

"Wag mo akong lokohin, Andy. Wala akong pakielam kung may nangyari sa inyo. Kahit
pa may nangyari sa inyo, tatanggapin ko pa din si Dana."

Napatigil ako. Mahal niya talaga si Dana. Ang gago ko lang talaga.
"Makinig ka muna. Walang nangyari.. Pinlano niya lang lahat ng 'to," tapos tinuro
ko yung babaeng kasama ko.

Tinignan siya ni Cy, "Magkasabwat na pala kayo ngayon." Tapos inismidan niya ako.
Tangina. Eto ang ayoko sa kanya, pag galit siya, hindi siya nakikinig sa mga
sinasabi ko.

"Tangina naman, Cyriel! Pwedeng makinig ka muna?!" Sigaw ko sa kanya.

Tinignan niya lang ako.

"Sabihin mo sa kanya lahat ng nangyari.."

Tinignan lang ako nung babae.

"Hoy! Magsalita ka nga!"

Hindi pa din siya nagsasalita.

Nilapitan ko siya tapos hinawakan ko yung magkabila niyang balikat, "Tangina naman!
Magsalita ka!"

"I'm sorry, Andrei. Pero.. hindi ko talaga kayang magsinungaling. Alam mo sa sarili
mo na may nangyari talaga sa inyo ni Dana. Please lang, umamin ka na lang.. Wag mo
na akong piliting magsinungaling para sa'yo.."

Napaupo na lang ako sa mga sinabi niya. Tangina. Bakit ba ako nagpaloko sa babaeng
'to?!

"Cyriel, please. Maniwala ka sa'kin. Kaibigan mo ako, kilala mo ako.."

Tinignan ako ni Cyriel, "Kilala nga kita. Alam ko yung kaya mong gawin. Please
lang, tantanan mo na ako, Andy. Baka hindi ko na mapigilan yung sarili ko."

Lumabas na ako sa kwarto niya.

Andy, ang bobo mo!!

present...

"Dana, sinabi ko sa kanya yung totoo. Sinubukan ko naman.. Please, wag kang magalit
sa akin.."

Madilim na, pero kahit ganun, nakita kong tumulo yung luha ni Dana. Pinaiyak mo na
naman siya, Andy. Ang galing mo lang talagang magmahal.

"Iuwi mo na ako."

Tapos tinalikuran niya ako at pumasok sa sasakyan ko.

-----------------

Time: 8:00 pm

Dana's Point of View

I went out of Andy's car without looking at him.

Damn, Dana! Ang tanga mo! Bakit ba kasi naniwala ka sa mga babaeng yun?!
flashback...

Nandito pa din ako sa cubicle. Bwisit talaga yung haliparot na yun! Talaga bang
gagawin niya yun para lang bumagsak ako?!

"Like ew? May AIDS si Prof. Grei?"

"Don't know, girl. I just heard it."

Si Prof. Grei yung nagbagsak sa akin! Totoo bang may AIDS siya? Sht! Baka mahawa si
Ynna!

Lumabas ako ng cubicle kahit namamaga na yung mata ko sa kaiiyak para tanungin kung
totoo nga yung sinasabi nila. Pero nung paglabas ko, wala na sila. Hahabulin ko
sana sila para sabihin yun pero,

Mama

calling...

calling...

"Mama Hello? Ma, bakit po?"

Imbis na si mama ang sumagot, si papa ang narinig ko.

"Walangya kang bata ka! Ano tong grade mo? Singko? At major subject pa ang binagsak
mo? Talaga bang ginagalit mo ako?"

"Pa, magpapaliwanag po--"


"Wag ka ng magsinungaling. Malandi kang bata ka! Wala ka ng ginawa kundi maglandi!
Bat hindi na lang ikaw ang namatay!"

Pagkatapos binaba na niya.

Bakit ba hindi niya ako tanungin kung ano talaga yung dahilan? 18 years. Sa 18 taon
ng buhay ko, siya yung tinuring kong ama. Hindi niya ba ako kilala para hindi niya
malaman na ginawa ko na lahat ng makakaya ko para maging proud siya sakin?

"Aaah. Nakakaawa ka naman. Sayang naman yung pagka blooming mo kung iiyak ka lang.
Hahaha."

Si Ynna, siya ang may kagagawan ng lahat ng 'to.

"Once and for all, pagod na ako sa mga ginagawa mo. Ano ba ang laro mo? Blackmail-
blackmailan?"

"Hindi pa ako napapagod eh."

"Ano ba kasi ang nagawa ko?"

"Bobo ka ba o ano? Di ba sinabi ko na sa'yo? Ibigay mo lang si Cyriel sakin,


titigilan kita."

Si Cyriel, si Cyriel, kontrolado ko ba ang isip niya?


"Ilang beses ko ba sasabihin sa'yo? Hindi ko nga kontrolado kung ano ang gagawin at
iisipin niya!"

"Ang gusto ko lang naman, iwanan mo siya. Iyon lang. Madali lang naman, di ba?"

"Pag nilayuan ko ba siya, sigurado kang lalayuan niya ako?"

"Hah, ang kapal din ng mukha mo noh? Eto lang ang lilinawin ko, sumuko ka na
hanggang may natitira pa sa'yo, dahil pag ako nainis, lahat yan, mawawala sa'yo!"

"Ynna naman kasi, hindi ko nga kayang sundin yung gusto mo. Ang dami dami namang
lalaki dyan eh..

"Bakit? Madami din namang lalaki dyan ah, bakit si Cyriel pa ang napili mo? Ha?!
Ano?!"

"Alam mo, hindi ko na talaga alam ang gagawin ko sa'yo. Lumaban ka naman ng patas,
huwag mong idamay ang grades ko!"

"Well then, I pity you. Hindi ako lumalaban ng patas eh. Pipiliin mo kasi ang
kakalabanin mo. Kahit anong course, kahit anong school, kung hindi ka susunod sa
gusto ko, asahan mong hindi ka makakatapos. I won't be a governor's daughter for
nothing. I could always pull some strings."

Then she left. Balak ko pa naman sanang sabihin sa kanya yung narinig ko. Pero,
Ynna. Hindi ka lumalaban ng patas. At matalino ka naman siguro, alam mo na ang mga
ginagawa mo.

present...

Ang tanga tanga mo, Dana! Kung sinabi mo sa kanya, eh di sana hindi nagka letse
letse yang buhay mo! Pero malay ko ba na hindi sila gumamit ng protection? Ang
tanga din niya! Bwisit!
Pagkaalis na pagkaalis ni Andy, kinuha ko yung sasakyan ko at pumunta sa bahay nila
Cyriel. Tinignan ko yung bahay nila, ilang taon din nung huli akong nakapunta
dito..

------------------

43rd Chapter

Time: 7 pm

Ynna's Point of View

I hugged him,
My husband.

"Shall we come in?" I asked him with a big smile plastered on my face.

It feels so good calling Cyriel my husband. Kahit na alam kong napilitan lang siya
kanina, i don't care. All i care is that now, he's mine 'til i die.

flashback...

"Then marry her. Make my daughter happy." My mom told Cyriel.

I know for a fact na takot si Cyriel sa parents ko. Why? Because he knows what they
can do. I remember nung isang time na gustong umuwi ni Cy sa Pilipinas, my mom went
to the States and threatened him na guguluhin niya ang buhay nung babae niya pag
ginawa niya 'yun. My mom didn't know and still do not know na si Dana yung babaeng
dahilan kung bakit hindi ako mahal- mahalin ni Cy. Cyriel would never tell her
that, and he would never allow me to.

Hindi na sumagot si Cy, instead, pumunta siya sa tabi ko.

"Let's start now?" My mom asked the Mayor, who happens to be a close friend of my
father. Kaya naman hindi ako natatakot; my mom's here, the mayor is on my side.
I've got all that i need.

The process started. Cyriel would just nod. Ynna, just calm down. Don't you cry
now. The end justifies the means. Kahit napipilitan lang siya, in the end, he'll
still be my husband.
"We are gathered together here in the presence of these witnesses to join this man
and this woman in matrimony, which is an honorable estate, and is not to be entered
into unadvisedly or lightly, but reverently and discreetly. If

anyone can show just cause why this man and this woman may not lawfully

be joined together, let them speak now or hereafter remain silent."

We all remained silent. No one would dare speak. Not even Cyriel..

"Ynna Henares, will you take this man to be your wedded husband,

to live together in the estate of matrimony? Will you love, honor and keep

her; in sickness and in health, and forsaking all others, keep yourself only

unto her, as long as you both shall live?"

I smiled despite the fact that i was already about to cry, "Of course, your Honor."

Then the Mayor proceeded and this time, asked Cyriel, "Cyriel Perez, will you take
this woman to be your wedded wife, to live together in the estate of matrimony?
Will you love, honor and keep her; in sickness and in health, and forsaking all
others, keep yourself only unto her, as long as you both shall live?"

Cyriel just stared at the floor.

A minute had passed, still, his eyes are glued on the floor.

The moment my mom realized what Cyriel is doing, he went near him and whispered
something.

I don't know what she said to Cyriel.. I just saw Cyriel saying I do to the Mayor
after that.

"Now, by the authority vested in me by the Republic of the Philippines, I pronounce


you to be husband and wife and extend to you my best wishes for a successful and
happy married life together."
present...

"Shall we come in?"

We're now here inside their house. His mom told me to dine with them again. Cyriel
told me awhile ago not to tell anyone about our marriage. I just nodded but deep
inside, i was hurt. He's ashamed of me. Who wouldn't?

----------------------

Time: 8:30 pm

Dana's Point of View

Dana naman! Thirty minutes ka nang nakatayo dito! What to do?! Bakit ba naman kasi
wala kang number ni Cyriel?! Magkagalit pa kayo ni Sara, which means pati si Dave,
hindi ko din pinapansin!

Aish! Mukha na akong tanga dito, kinakausap mag isa ang sarili.

Who to ask?

Who to ask?

Who to ask?
Kim! I'll ask Kim.

calling..

Kim Miranda

("What's up?")

"Uhm.. Can i ask for a favor?"

("Sure. Wag lang acad related.")

"Hindi naman eh. Uhm.. May number ka ba ni ano.. Ni Cyriel?"

("WHAT?! Why in the world are you asking for his number, DK?!!")

"Long story, Kim. I need his number badly.. Meron ka ba?"


("Wala eh, but i have his brother's number.")

"Can you send it to me?"

("Sure. Basta kwento mo sakin next time ha?")

"I will. Thanks, Kim."

After a minute of quiet deliberation, i dialled Clarence's Number.

Ilang rings na din pero hindi sumasagot. I was about to end the call when someone
spoke, "Who are you?"

It gave me chills. Kaboses niya si Cyriel.

"I-i'm Dana, Cyriel's friend."

"Cyriel's friend?"

Ex-girlfriend, to be exact.

"Uhm, yes. I was---"

I wasn't able to finish because i felt someone's watching me so i turned around.

It turned out that Clarence was just behind me, his back resting on his black
mercedes.
"So, you're the great Dana," he said then he looked at me from head to toe, "Not
bad."

I raised my brow, "Excuse me?"

"Why are you looking for my brother?"

"I need to ask him about.. About something."

He just shrugged his shoulders, "Do you think that could wait?"

"Why?"

"His fiance is still inside the house."

Napayuko na lang ako. Nyeta naman talaga! Si Ynna na naman! Siya na naman! Palagi
na lang siya! Naiiyak na ako. Bwisit naman eh!

"On the second thought, let's come in?" He asked me.

I just nodded while he wiped my tears, "Wag ka ngang umiyak. Ayaw ni Cyriel ng
iyaking babae."

I now know why Kim is crazy about this guy.

------------------

Cyriel's Point of View

"So, how's the wedding preparations?"


Nag uusap lang sila tungkol sa kasal. Hindi nila alam, kasal na kami. Buhay naman
oh! Bakit ba kasi nagkaganito?!

For the past hour, puro kasal kasal kasal. Hindi ba nila napapansin na hindi ako
masaya? Sabagay, ni hindi nga nila kami nakitang lumaki ni Clarence eh, malamang,
hindi din nila alam kung kailan kami masaya o malungkot. Tss.

Pinaglaruan ko na lang yung pagkain ko ng...

"Clarence, why--- And who's that lady beside you?"

"Ah. Mom, this is Dana, my friend."

My mom smiled at them, "Join us, Dana?"


I stared at her. Stared. Alam ko naman na hanggang doon na lang ako ngayon eh. Suit
yourself, Cyriel.

They joined us. Magkatabi si Clarence at si Dana.

Cyriel!! Tanga ka talaga!!

flashback...

"Paano pag ikaw naman ang pinakilala ko sa parents ko? Hindi ka ba kakabahan?"

"Weh? Ipapakilala mo ko? Hindi nga? Kailan?"

"Punta tayo ng U.S.?"

"Nasa States ba sila?"

"Obviously, yes."

"Tss. Akala ko naman."

"Don't worry, pag dumating sila, ikaw ang una kong sasabihan."

"Talaga?"

"Oo naman."

present...
Aish! Sabi ko, ipapakilala ko siya sa parents ko.. bilang girlfriend ko! Nyeta
naman. Ano nangyari? Pinakilala siya ni Clarence bilang kaibigan niya. Nyeta
talaga!! Alam naman ni mom na ang kaibigan kay Clarence, iba ang meaning. Friends
with benefits. Nyeta, Cyriel!!

"So, hija, saan kayo nagkakilala ni Clarence?"

My mom smiled at her. I think she likes Dana. What's not to like about her?

In my mind, mas maganda sana kung ganito, 'So, hija, saan kayo nagkakilala ni
Cyriel?' That would be better. But dream on, Cyriel. Wala na!

"Stop interrogating her, mom," then he looked at Dana, "Go upstairs, 5th room to
the left. Wait for me there."

Tinignan lang siya ni Dana.

"Go now. Ako na ang bahala kay mom."

"I'll go now, auntie. Excuse me po." Then she went upstairs.

Fuck! Ano'ng gagawin niya sa kwarto ni Clarence?!! Di ba may girlfriend pa siya?!

----------------------

Ynna's Point of View

"Who's she, Clarence?" Mom asked Clarence again. I can call her mom now. She's now
my mom, technically.

"She's a friend, mom. Ang kulit niyo naman eh."


"A friend? And why is she inside your room then?"

"We'll discuss about something."

"Something?"

"Something important."

Mom just nodded, "What's her full name, by the way?"

"Dana whatever, mom. Stop asking questions. I'll go now."

Then he went upstairs also.

I looked to my left only to see Cyriel's hands trembling. He's affected. Sino nga
ba naman ang hindi? Ang pinakamamahal mong babae, nasa loob ng kwarto kasama ang
kapatid mong playboy.

Mom suddenly spoke, "Hmm. Clarence's taste is really good. Ariza would still be the
best for him but too sad they're not together. Kim's good but i like Dana better
for him."

Biglang tumalsik yung steak sa plato ni Cyriel.

"S-sorry," he mumbled, "Mom, i think Ynna better go. Pagod na ako. We need to
rest."

Then he escorted me to the door. He didn't even say a single word. Hinatid lang
niya ako at tinalikuran. What a great way to start our married life.

--------------------
Cyriel's Point of View

Pumunta na ako sa kwarto.

"Aaaaah!"

Peste. Naibato ko kung ano man yung bagay na makita ko.

Clarence, malaman ko lang talaga na may ginawa ka kay Dana, kakalimutan ko na


kapatid kita!

"Aray!"

Napatingin ako sa sumigaw. Si Clarence pala.

"Ginagawa mo dito?!"

"Chill, bro. Naliligo pa si Dana eh."

Napatayo ako tapos hinatak ko yung kwelyo niya, "Gago ka ba?!"

Bigla naman siyang tumawa, "Hahaha! Shit, Cyriel! Ganyan palang magselos ang little
brother ko!"

Binitiwan ko na siya, "Ano bang kailangan mo?!"

"Relax lang. Hindi ko gagawin yung only love mo."

Tinignan ko lang siya. Paano niya nalaman yun? Hindi ko naman kinukwento si Dana sa
kanya.

"Punta ka sa kwarto ko. Mag usap nga kayo. Tss."

Nauna siya tapos sumunod na lang ako.

--------------------

Dana's Point of View

5th room to the left. Found it. Pumasok na ako sa loob at umupo sa couch.

Ang sakit sakit sakit. Akala ko dati, ako ang ipapakilala niya sa parents niya. He
promised me. Pero ano ang nakita ko? Si Ynna. Si Ynna na lang palagi.

"Hey," Clarence threw tissue on my face, "Wipe your face. Wag ka ngang umiyak."

He's really sweet in his own ways. Swerte mo, Kim.

"Thanks."

"Geez, Dana. You're way better than Payatot. Wag ka na ngang umiyak."

Natawa naman ako. Payatot, Skinny Bitch. I think we'll get along really well.

"I know. Thanks, Clarence," then i smiled.


"No prob. Hintayin mo ako, may kukunin lang ako," then he went outside.

I just sat on the couch. Tinignan ko lang yung kwarto niya, too clean for a guy.
May pile of books, coffee table, black and gray ang color ng---

"You two better talk. Wag na wag kayong lalabas ng hindi nag uusap. Nakuha mo ba,
Cyriel?"

Cyriel just nodded.

"Good."

Then Clarence closed the door.

Silence. Walang nagsasalita sa amin. Walang gustong maunang magsalita. Ang dami
dami kong gustong sabihin pero walang lumalabas sa bibig ko...

"Dana.."

Napatingin ako sa kanya. Kay Cyriel..

"I'm sorry.." He said.

Eto na naman, naluluha na naman ako. Letseng sorry yan oh!

"Cyriel.. Hindi mo na ba ako mahal?"

"I love you, Dana. Ask me again tomorrow, i still do."

"Then why don't you trust me?"

Bakit hindi ka naniwala sa akin? Bakit bigla ka na lang umalis kasama siya? Bakit
hindi mo alam na hindi kita kayang lokohin? Bakit, Cyriel?

"I trust you.."

"Tangina naman, Cy. Please, once and for all, sabihin mo sa akin. Why did you go?
Bakit mo ako iniwan? Bakit ni hindi mo man lang ako tinanong? Bakit naniwala ka
agad sa nakita mo? Hindi ka ba naniwala na mahal kita? Na ikaw lang? Na hinding
hindi kita kayang ipagpalit sa iba? Cyriel naman! Please lang oh, sabihin mo naman.
Pagod na pagod na akong magmukhang tanga! Lagi na lang akong walang alam sa mga
nangyayari.."

"Dana.."

"Stop calling my name! Start telling me what really happened, Cy. Parang awa mo
na.."
He took a deep breath, "Dana.. I never really went to the States with her. I went
there alone. Sumunod lang siya sa akin.."

I silently listened to what he has to say..

"I went there to clear my mind. Magulo pa yung isip ko. Kaibigan ko si Andy. Galit
ako sa kanya pero ayokong mag away kami kaya umalis muna ako. I wanted to believe
him nung sinabi niya na walang nangyari pero hindi ko alam. Ang gulo gulo lang
talaga ng utak ko nung panahon na yun."

I didn't speak. I just listened..

"After two weeks, i was planning to go home but something happened. Nung papunta na
ako ng LAX, biglang may humarang sa sasakyan ko tapos dinala nila ako sa isang
lugar. Hindi naman nila ako sinaktan pero nagulat ako kung bakit nila ako dinala
dun."

Nakita kong nanginig yung kamay niya..

"May pinakita sila sa akin na video.. Video footage mo.. N-na may nakatutok na
baril sa likod mo.."

Nagulat ako sa narinig ko. M-may tumutok ng baril sa akin?

"Alam mo na siguro kung sino ang may gawa nun."

Si Ynna. Siya lang naman ang may kayang gumawa nun sa akin eh.

"She's obssessed, Dana. Pumayag ako sa magstay sa States for a month para matigil
na siya sa ginagawa niya. But not until i learned about her---"

"Illness," i cut him off, "Yes, Cyriel. Alam kong may sakit si Ynna. I'm sorry
about what happened to her pero.. Hindi naman yata sapat na dahilan yun para gawin
niya sa'kin 'to.. Hindi naman yata sapat yun para kunin ka niya sa akin.."
He smiled, "Mahal kita, Dana. Hindi niya ako makukuha sa'yo kahit kailan," he
looked at me, "She's sick. HIV. Alam mo ba kung paano niya nakuha yun?"

"She bargained sex for my grades," I answered him. Hindi ko naman kasi talaga
kasalanan na hindi siya nag iingat!
"No, Dana. She was raped."

------------------------

44th Chapter

Andy's Point of View

Nandito ako ngayon sa bahay ni Dave. Tangina. Ilang oras pa lang na galit sa akin
si Dana, nagkakaganito na ako. Paano pa kaya pag hindi niya ako pinatawad?

Nakita ako ni Dave na papasok sa bahay nila kaya sinalubong niya ako, "Kamusta?"

Nginitian ko lang siya, "Inom tayo?"

Mukhang naintindihan naman niya. Sabay na halos kami lumaki kaya malamang alam niya
na yung dahilan kung bakit ako nagkakaganito, "Sige ba. Sa garden tayo."

Lumabas kami sa garden tapos nagpadala siya ng beer sa katulong nila.

"Galit ba?"

"Hindi nagsasalita. Mas natatakot ako," seryoso kong sabi sa kanya. Totoo naman,
mas gusto ko pa kung sinipa o sinuntok niya ako. Pero tangina, hindi niya ako
kinakausap! Mas natatakot ako.

Tumango tango lang siya, "Tangina, Dave. Ano'ng gagawin ko? Natatakot ako."

"Hindi ko alam."

Hindi kami nag usap, uminom lang kami, "Salamat nga pala," sabi ni Dave.

Tinignan ko lang siya, "Para san?"

"Kay Cyriel. Salamat kasi kahit alam mong magagalit si Dana sa'yo, ginawa mo pa
din," sabi niya tapos nginitian ako.

Binato ko siya nung can ng beer, "Ang bakla mo, Dave." Tapos tumawa ako. Sige lang,
itawa mo lang yan, Andy.

Tapos inismidan niya ako, "Buti naman tumawa ka na. Nga pala, nasan si Dana?"

Natahimik naman ako, "Hinatid ko siya sa bahay nila kanina."

"Sa tingin mo ba kakausapin niya si Cyriel?"

"Malamang."

"Eh ano nang balak mo?"

"Wala. Ayoko nang magplano baka masaktan lang ako. Bahala na."

"Eh paano pag binalikan niya si Cy?"


"Ewan. Wag mo na nga akong tanungin. Nyeta lang," tapos uminom na ako ng beer.

"Suggestion lang, Andy. Kay Nof ka na lang," sabi ni Dave sabay buga ko ng iniinom
ko.

"Tang," nabulunan ako, "Nyeta naman, Dave. Gago ka ba?!"

Biglang tumawa, "Hahaha! Grabe ka namang magreact, Andy. Kaya nga suggestion eh."

"Tanginang suggestion yan."

"Bakit? Maganda naman si Nof ah!"

"Bakit? May sinabi ba akong pangit?"

"Eh bakit sobra ka namang magreact?"

Aish. Bakit ba ang kulet kulet ni Dave ngayon? Ako pa tuloy ang napag tripan.

"Kadiri kasi. Please lang, Dave. Wag mo nga akong ireto sa bestfriend mo. Tss."

"Better be prepared. Feeling ko, iiwan ka na ni," binato ko ulit siya, "Aray naman.
As i was saying, pag nagkausap sila ni Cyriel, iiwan ka na ni Dana. Being a good
friend that i am, naghahanda lang ako ng safety precautions. Afterall, ikaw pa din
si Andrei Louie Guzman."

Napangiti naman ako sa sinabi ni Dave. Oo nga pala, nakalimutan ko na, ako nga pala
si Andrei Louie Guzman.

"Buti naman at ngumiti ka na, kailangan pala binobola ka pa."

"Gagu."
"Thanks," sabi niya, "So ano? Iddedate mo na si Nof?"

Binatukan ko siya, "Ang kulit mo."

"Eh bakit ba? Pareho naman kayong single," sabi ni Dave.

"Gago! Hindi ako single! Girlfriend ko pa din si Dana!"

"Fine. Eh di soon to be single."

"Lul. Umayos ka nga. Si Sara pa ligawan ko eh."

"Asa ka pa kay Honey Babes."

Tapos nagtawanan na kami. Buti na lang may kaibigan pa ako. Akala ko malulungkot
lang ako buong gabi eh.

--------------------------

Dana's Point of View

"No, Dana. She was raped."

Fck.
Hindi ako makapag salita.

Rape?

"A-ano?"

Hindi siya nagsalita.

Tama ba yung narinig ko? Si Ynna? Na rape?!

"Ha. Haha. Hahaha!" I forced a laugh, "Nagpapatawa ka ba, Cyriel? Of all people,
kay Ynna ka pa naniwala?"

"Dana.."

"What?!" I exclaimed, "So, yun na ang reason mo? Tangina lang, ha! Ang babaw mo,
Cyriel!"

He looked at me, "Hindi yun mababaw, Dana. Buhay mo yung pinag uusapan. Sa tingin
mo ba kaya kong isugal yung buhay mo?" He said.

"Bakit? Sa tingin mo ba hindi mo ako pinatay nung iniwan mo ako? It killed me,
Cyriel. Only worst."

"I love you, Dana. Please believe me when i say i do."

"I love you, i love you, i love you! Punyeta! Bakit hindi ko maramdaman yang
sinasabi mong i love---"
Hindi ko na natapos yung sasabihin ko because he kissed me.

I was shocked.

You shouldn't do this, Dana! Don't kiss him back!!

I can't control myself. My mind is telling me to stop, but my body didn't follow
what my mind says. I just found myself kissing him back with the same intensity he
was giving.

His hands trailed across my waist while my arms snaked its way around his neck.
Absentmindedly, i tilted my head so that he could have more access. He kissed me
tenderly and nibbled my lower lip.

"Cyriel.." I whispered as soon as he parted his lips from mine.

He looked down at me and said, "I love you," then again, he sealed my mouth with
his.

While kissing me, his hand started caressing my back while the other one held my
nape so he could deepen the kiss. I, on the other hand, let my hand roamed around
his chest. His lips went down to my neck, sucking, kissing, and nibbling all the
way down.

'Oh God,' i said to myself.

He then stopped and started trailing my jawline using his lips. I leaned my head
back to help him get all the way across. After marking my neck as his territory, he
went back to my lips and kissed me fully.

My hands made its way to the hem of his shirt and i started pulling it up. 'You're
all fucked up, Dana.' But before i completely pulled his shirt up, i felt something
twitched between my legs.

'Oh fuck.'

I stared at him, he stared at me.

"Do you love me?" I asked him.

"I love you," after saying that, i pushed him to his bed and kissed him.

'There'll be no turning back now.'

I am now on his top and kissing him passionately. I pulled his shirt, signalling
for him to remove it. But instead of removing it, he stopped kissing me and stood
up.

-----------------------
Cyriel's Point of View

"Do you love me?" She asked me

"I love you," i answered her obvious question.

She then kissed me.

Tangina, Cyriel! Tumigil ka nga! May asawa ka na, maawa ka naman kay Dana. She
doesn't deserve you. Ni hindi mo nga siya maipagtanggol eh.

Hinihila niya yung damit ko pero tinigil ko yung paghalik ko sa kanya.

'Tangina'

Nakatingin lang sa akin si Dana, "This is wrong, Dana."

Tumayo siya sa kama tapos sinampal ako, "Nyeta naman, Cyriel! This is wrong?! Ano
na naman yang drama mo?!"

"I-i--"

Fck. 'I am married.' Hindi ko kayang sabihin!

"I what?! Ano? Maglalaro na naman tayo ng hula hulaan?!"


"I am married."

There. I said it.

She slapped me again then walked away.

----------------------
Dana's Point of View

I am married.

I ran from him and went outside his house.

Tangina! He's married?!

Married to--- Oh fuck! I can't imagine!

Muntik ko ng ibigay ang sarili ko sa lalaking may asawa ng iba.

calling..

Kim Miranda

Oh God! Kung kailan kailangan ko ng kausap, tsaka pa sila cannot be reached ni Nof!

Naglalakad ako papunta sa sasakyan ko ng may mabunggo ako, "So-- Tangina. "

---------------------------------

Epic Fail ang attempt na gumawa ng BS. hahaha! MS na lang (makeout scene) Hahaha!

Open the external link ^^

Oh, oh. Baka may next time pa para sa pangarap niyong BS. Hahaha! Feeling ko mas
masaya pag DANDY eh, alam niyo naman si Andy! Hahaha!

Anyways, sa mga fan ni Clarence Babes jan, may story po siya. Bad Girls Found out
by @JaneHale. Go read it if you want more from Clarence baby loves ;)
SEDUCING DRAKE PALMA!!! Read? yes! Hahaha! Maka promote lang eh.

Si Andy Bebe yung lalaki sa gilid. Hottie :">

Oh siya, alam niyo na. Votes and comments :">

-Eydee Ganda Ganda *winks*

44.5th Chapter

Sara's Point of View

"Chill ka lang, Honey Babes. Masyado kang kabado eh," sabi ni Dave habang yakap
yakap ako. Paano ba naman kasi! Kanina pa ako kinakabahan!! Di ba nga ngayon balak
sabihin ni Andy kay Dana yung totoo? Kanina pa dapat yun pero anong oras na?? 10 pm
na!

"Sorry naman. Kinakabahan ako kay Dana."

"Don't be. Kahit ganun yun, matapang yun. Kaya chill ka lang," tapos may nag
doorbell, "Oh, buksan ko lang yung pinto ha? Baka yung delivery na yun."

Tapos tumayo si Dave mula sa counch katabi ko. Nandito kami ngayon sa apartment ko
kasi kanina pa ako natetensyon mula nung nagdate kami kaya nagdecide si Dave na
samahan muna ako.

"Sara!" Sigaw ni Dave mula doon sa pinto kaya napatayo at napatakbo ako, "Bakit ka
ba--- Dana?!!"

Bigla akong napayakap kay Dana kasi umiiyak siya. Kahit pa hindi niya ako pinansin
for almost a week, best friend ko pa din 'to. Nothing changed.

"Pasok muna tayo sa loob," tapos naglakad kami habang yakap yakap ko pa din siya.
Nung nakaupo na kami sa couch, "Dave, kuha mo naman siya ng tubig?" Tapos umalis na
si Dave para kumuha ng tubig.

Tinignan ko lang si Dana. Pulang pula na yung mata niya. Kanina pa siguro siya
umiiyak..

Bumalik na si Dave ng may dalang tubig, "Dana oh.." Tapos binigay ko kay Dana yung
tubig. Tinignan ko lang si Dave na parang pinapaalis ko na siya.

"Ah, eh, Dana, aalis na ako ha? May gagawin pa nga pala ako," tapos nagbye na din
siya sa akin at lumabas ng pinto.

"Wala na si Dave. Mind to explain what happened?" Tanong ko sa kanya.

Kinuha niya ulit yung baso at uminom, "Alright. First of all, sorry for being a
bitch. I love you, Sara. You know i really do. Kaya nasaktan lang ako nung nalaman
kong nagiging close ka kay Ynna.. Of all people, why her?"

Huminga ako ng malalim, "She's changed, Dana. Mabait--"

"Fuck, Sara. She never changed. She's still the same Ynna you knew."

"Alam ko namang galit ka sa kanya pero sana bigyan mo siya ng chance para ipakita
na nagbago na siya."

"I gave her the chance but she messed it up. She messed with us. Hindi mo ba
nakikita? She's scheming! She framed me up. I slapped her because she provoked me
pero ano yung pinakita niya? That she was trying to befriend me? Bullshit, Sara!"

"Alright. I believe you, Dana. Ikaw ang best friend ko. I'm sorry."

Then we stared at each other for a minute then smiled.


"We're quits?" tanong ko sa kanya.

"Yeah. We're even."

Ganito lang talaga pag mag best friend. Kahit ano pa yung pag awayan namin, at the
end of the day, best friend pa din kami. Nothing will change that fact.

"Now, mind telling me what happened? Umiyak ka eh," i asked her. Though alam ko
naman na probably dahil 'to sa nalaman niya about dun sa nangyari, mas gusto ko pa
din na sa kanya.

"Ah, about that," tumigil siya tapos tumngin siya sa sahig at tinanong ako, "I know
you know something, Sara. Ano yung alam mo?"

Nag isip ako. Sasabihin ko ba?

"Okay. Pero don't judge me. I did this for you," then she nodded.

"Sabi ni Cyriel, Ynna is sick with HIV then i confirmed it with Ynna and she said
that she's sick because of you. Hindi ko alam. That was too much for me to handle."

Dana nodded, "That was another version."

Tumngin ako sa kanya with a puzzled face, "What do you mean by that?"

"I just heard another version of her story. Hindi ko alam kung eto na ba yung
totoo. I need to confirm it."

"Ano yung version na alam mo?" I asked her. Now, nalilito na talaga ako. Parang
roller coaster lang ang buhay ni Dana. Ang daming ups and downs, twists and turns.
Nakakapagod na.
"She was raped," she said without a fuss.

"What she was raped?!!" Sigaw ko.

"I don't know. Hindi ko alam kung maniniwala ako."

"But in any case, sino naman daw?"

"Si Grei."

"Grei?"

Sino si Grei? Hmm. Familiar yung pangalan niya. San ko ba narinig-- "Fuck! Yung
professor natin?!"

"Yeah. That maniac."

"Pero paano, bakit? Ano?!"

Ngumiti lang si Dana, "I don't know either. This night's too much. Si Andy, si
Cyriel, si Ynna. They all had their stories to share. Nakakalito. I don't know what
to believe anymore."

I hugged her. Naaawa ako kay Dana.

"Everything will be fine, Dana. Trust me."

"I know. Ang layo na ng narating ko, ngayon pa ba ako susuko?"

Then i smiled, "Yan ang bestfriend ko."


"Sige, uuwi na ako," sabi niya tapos tumayo siya.

"Sleep over ka na lang dito?"

"Nope. It's been a long night. Gusto ko na lang umuwi," tapos ngumiti siya.

"Alright. Text mo ko pag nakauwi ka na?"

"I will," tapos lumabas na siya sa pinto.

-----------------------

Dana's Point of View

"Alright. Text mo ko pag nakauwi ka na?"

"I will," tapos lumabas na ako sa pinto.

Sumakay na ako ng sasakyan ko. I stopped at the nearby store para bumili ng beer.
Pagkatapos, dumiretso na ako sa kwarto ko. Buti na lang tulog na ang parents ko.
Napapagod na akong sumagot sa tanong. All i want to do for now is to rest.. and
think. Gusto kong mag isip.

Naupo ako sa balcony ako nagbukas ng beer habang naaalala ko yung nangyari kanina..

flashback...
"So-- Tangina!"

Of all people na makakabangga ko, bakit si Ynna pa?!

"Sharp mouth, Dana."

"Fuck off, Ynna. I can curse all i want."

"Then go on. Hindi kita pipigilan," she said then she started walking pero
hinawakan ko yung braso niya.

"Wag mo akong tatalikuran pag nagsasalita ako."

She faced me and smirked, "Ano bang problema mo, Dana?"

"Ikaw. Ikaw ang problema ko."

"The hell i care. Problemahin mo ako as long as you want."

"Nyeta naman, Ynna! Hanggang ngayon ba maglalaro pa din tayo?" I asked her.

"I don't know what you're talking about."

"You've been scheming, Ynna! Lahat kami niloko mo. You owe us the truth!" I
screamed. I don't care kung marinig ako ng parents ni Cyriel. What would change
kung maririnig nila? Maaalis ba yung katotohanan na kasal na si Cyriel sa babaeng
to? Hindi naman!

"I don't owe you anything."

"You owe me that. At least the truth."


"And what would i get kung sabihin ko? Wala naman so why would i bother?"

Hinga lang, Dana. You've been angry for long enough. Wag na ngayon.

"Yun nga eh. Wala ka ng makukuha sa akin. Nasa'yo na si Cyriel. Kasal na. Hindi ka
pa ba titigil?" I asked. Desperation is obvious.

She smiled, "So you know. Buti naman at sinabi na ni Cyriel."

I looked at her while she was smiling, "Yes, he said. Masaya ka na?"

"Very happy."

"Now, tell me the truth. Ynna, just that one. Ibalato mo na sa'kin..."

She looked at me, "Bakit ba gustung gusto mong malaman? What difference will it
make? Walang mababago kahit malaman mo yun, Dana! It's all in the past."

I smiled at her, "Yeah. It's all in the past. The past that still haunts me. Para
matahimik na ako, please lang.. Tell me what really happened.."

She stared at me, "I was raped," then she laughed.

I didn't answer. Eto na. Sana malaman ko na yung totoo.

"Siguro masaya ka? Oo nga naman kasi. Karma ko siguro to kasi ang sama sama ko
sa'yo."

"Bakit hindi mo nireport?" I asked her.

Tumawa siya, "Nagpapatawa ka ba? Gusto mo bang masira ang daddy ko? He was planning
to run for governor again. Masisira siya pag nalaman ng mga tao na her daughter
bargained grades for sex then she was raped because she backed off the last
minute," then she laughed again.

Nakatulala lang ako. Naawa ako.

"Turned out that that bastard has AIDS! And now? I share the same fate as his.
Masaya ka na?"

"O- oo. Masaya ako. We're even," i said. I didn't mean it. Hindi ako masaya... I
feel guilty. I just said those words dahil alam kong yun ang gusto niyang marinig.
Ayaw niyang kaawaan siya.

"We're still not even. Hangga't hindi ako minamahal ni Cy, we will never be even,
Dana."

I smirked at her, "Huh. You were raped and all, yet hindi ka pa din nagbabago. Wala
ka man lang bang remorse na nararamdaman sa katawan mo?"

"Nothing. I feel nothing but hatred towards you," then we stared at each other.

"The feeling is mutual. I hate you to death." I said.

"Hate me all you want but that won't change the fact that I'm Mrs. Cyriel Perez.
Suck it up, Dana."

"I know. Pero ako ang mahal niya, suck it up, Ynna. And i will make sure na
mamamatay kang asawa lang sa papel," then i left her.

--------------------------

Forgive me for i have sinned? :D

Kadugtong lang to nung isa. Sorry naman. Hirap mag isip eh.

Busy lang talaga. Sorry.


Sa mga nagtataka kung bakit walang 44 at 41, nakaprivate kasi. Alright?

Nasa external link yung FB Page, nandun yung pics ng characters :)

Salamat sa gumawa ng banners, will dedicate soon ;)

-Eydeeeeeeeeeeeee

45th Chapter

Tuesday. Last day of Class.

"DK! Where do you think you are going, huh?" Kim asked me as i get my things.

"Gotta go somewhere," i answered.

"Pero we already have our schedule! Bar hopping, remember?!"

Shoot! I forgot. Magbbar hopping nga pala kami ngayon. Celebration! Last day of
class, baby. Tomorrow, semestral break begins!

Just so you know, it's been three days simula nung nag usap kami ni Ynna. I really
wanna stranggle her that day! Pasalamat siya at sunud sunod ang exams ko the
following days!

"Sorry, Kim. Will make it up to you next time. I just need to go somewhere," then i
went near them and hugged them.

"Matagal ba yang gagawin mo? Sunod ka na lang kaya?" Tanong ni Sara.

"Don't know. Maybe. I'll just text you later, alright?"


Then i went to my car.

Wanna know where i'm heading to? To a hospital. I'm going to this hospital to
clarify things once and for all!

Pagpunta ko sa hospital somewhere in Quezon City, i immediately went to the nurse


station and asked for his room assignment.

"Grei Benitez?" Then she scanned their records, "Room 0739."

"Thanks," then i went to the elevator.

Pagpasok ko sa elevator, kinakabahan ako. Naghalo halo na yung nararamdaman ko.


Kinakabahan dahil sa kung ano ang pwede kong malaman, nagagalit dahil isa siya sa
dahilan kung bakit nagulo yung buhay ko.. at masaya, kasi sa wakas, masasagot na
din yung mga tanong ko..

Kung nagtataka kayo kung paano ko siya nahanap, i hired a private investigator kasi
sinubukan ko ng magtanong sa administration office ng school pero hindi sila
nagbibigay ng private information ng mga nagtatrabaho dun kahit resigned na. Yes,
matagal ng wala siya sa school namin. Totoo pala yung kumalat na balita na may AIDS
siya dati. Ang tanga lang talaga ni Ynna!

Naglakad lakad ako sa hall way ng hospital hanggang makarating ako sa harap ng
pinto, "Room 0739," the sign says.

Nakatayo lang ako sa harap ng pinto, gathering all my courage para buksan yun..

"Kamag anak po kayo ng pasyente?" A nurse came and asked me.

"No, i'm not," i answered.

"Ah. Sayang naman po, akala ko sa wakas, may dadalaw na sa kanya. Simula kasi nung
na admit siya dito 1 year ago, wala pang bumibisita sa kanya," sabi nung nurse
habang nakangiti, "pero kahit hindi kayo magkamag anak, mabuti na ding may dumalaw
sa kanya. Kawawa naman siya eh. Sige, pasok ka na," tapos binuksan niya yung pinto.
Biglang napatingin sa akin si Grei. Ayoko siyang tawaging Professor kasi wala na
talaga akong natitirang respeto para sa kanya.

Tinignan ko siya, puro pasa yung braso niya at ang payat niyang tignan. Ang putla
ng kulay niya. Parang yung tatay ko lang...

Pumasok ako sa kwarto at sinara yung pinto. Nakatingin pa din siya sa akin. Siguro
inaaalala niya yung saan niya ako nakita dati.

"Dana Kathryn Ferrer," i said to him, "Former student. Yung ibinagsak mo for sex?"
I sarcastically said to him.

Natahimik siya. Alam kong naaalala na niya yung mga ginawa niya.

Umupo ako sa couch sa gilid ng hospital bed. Tinignan ko yung buong kwarto.
Halatang walang bumibisita. Ni walang pagkain o bulaklak man lang. Wala ba talagang
pamilya to?

"Kamusta?" I asked him.

He gave me a weak smile, "Karma, can't you see?"

I smiled at him, "Oo nga naman. Karma strikes twice worse."

"Alam ko, and i am sorry for that. Alam ko namang malapit na akong mamatay kaya
naman sana patawarin mo ako, Dana. Nung mga panahon na yun, bago ko pa lang nalaman
na infected pala ako. Hindi ako makapaniwala," tapos tumawa siya, "sa bagay, sino
ba naman ang taong gugustuhing magka AIDS? Nung mga panahon na yun, galit ako.
Galit ako sa mundo. Bakit ako pa? Ulila na ako, walang asawa, tapos ako pa yung
makakakuha nun? Ang malas ko naman ata!"

Tahimik lang ako. Alam ko yung nararamdaman niya. Yung biological father ko? Ganito
din siya. Alam kong masakit yung pinagdadaanan niya. Maliban dun sa physical pain?
Nandun din yung emotional pain. Yung prejudice ng mga tao once na malaman nila na
may AIDS ka? Mas masakit yun..
"Tapos, lumapit sa akin si Ynna. Ibagsak daw kita kapalit nun. Ako namang si gago,
pumayag. Alam mo kung ano yung nasa isip ko nung mga panahon na yun? Paghihiganti.
Inisip ko na hindi lang dapat ako yung magdusa ng ganito kaya pumayag ako. Isa pa,
alam kong masama si Ynna kaya pumayag ako. Masama siyang babae kaya siguro dapat
lang na mahawa siya sa'kin. Ang gago ko talaga no? Imbes na ako na lang yung
magdusa, nandamay pa ako ng iba.."

Tapos yumuko siya. Siguro nahihiya siya sa mga ginawa niya dati.

"Totoo bang nirape mo siya?" I asked him.

Napatingin siya sa akin, mukhang nagulat sa narinig niya.

"Did you rape her?" I repeated my question.

Tumango lang siya. Natigilan ako. So.. she was saying the truth.

"Don't worry, wala akong balak magreport. I just.. want to know what really
happened.."

Umayos siya ng upo, nakita ko yung pasa pati sa upper body niya, "I was drunk that
day. Narinig kong pinag uusapan ako ng mga estudyante ng St. Claire's.. Diring diri
sila sa akin. Alam mo kung gaano kasakit yun? Ang sakit! Nakakagago! Kaya nung
pumasok si Ynna sa sasakyan ko, i drove somewhere far. Hindi siya nakapalag dahil
nilock ko yung sasakyan. Muntik na nga kaming maaksidente kasi gusto niyang bumaba
eh.. Then she told me that she's backing out. But then, i was drunk.. and angry.
And i.. raped her.."

Natahimik ako. Hindi ko alam yung mararamdaman ko. Guilty? Oo. Totoo nga yung
sinabi nila.. Magguilty ako once na malaman ko. At eto na nga, guilt is eating me.

Nakatingin lang ako kay Grei. Hindi ako makasagot. He raped her! Kahit gaano pa
kasama si Ynna, wala siyang karapatang gawin yun!

"Maybe you're wondering kung bakit hindi ako nakakulong?" He asked.


Hindi ako sumagot. Alam ko naman eh. Dahil sa tatay niya. Ayaw niyang mapahiya yung
tatay niya kaya she kept it all to herself.

"She's afraid. She's afraid na ikakahiya siya ng tatay niya pag kumalat yun. One
day, she came to my house saying na manahimik ako. She said that she'll go to the
States at manahimik ako. That day, pinagsisihan ko yung ginawa ko. Ang gago ko! Si
Ynna? She's not that bad. Siguro yung nakikita ng tao, lahat ng kasamaan niya, but
deep inside, she's alone.. and jealous of you."

Napatingin ako sa kanya. She's jealous.. of me?

"You have the perfect life, Dana. You're intelligent, kind, you have your family
and friends. And Ynna? She has nothing. Yeah, she's rich pero wala yung attention
ng magulang niya sa kanya pati lahat ng kaibigan niya, pera lang ang habol. Do you
realize how lonely she is?"

"Bakit mo to sinasabi sa'kin?" I asked him.

"I don't know. I don't know why i'm saying this. Siguro para mapatawad mo siya? I
don't know. Ang gusto ko lang iparating, live in the present and don't dwell in the
past. Mahirap magregret kaya gawin mo na lahat ng gusto mong gawin hanggang kaya
mo. Forgive and forget. Mas masaya mabuhay pag wala kang pinoproblema," then he
smiled.

"I still don't forgive you."

"Alam ko. But i'm glad you came.. At least, nabawasan na yung guilt ko kasi may
nasabihan na ako."

Tumayo na ako, "Pagabi na, alis na ako."

"Ingat ka. Be happy, Dana."

------------------

Cyriel's Point of View


"Aray!"

Binato ako ng unan ni Clarence. Nung isang araw pa to ah!

"Ano bang problema mo?"

"Ikaw. Ang arte mo eh," sabi niya sabay higa sa kama ko, "sabihin mo na kasi sakin
kung bakit tumakbong umiiyak si Dana nung isang araw."

Aish. Hanggang ngayong ba, yun pa din ang itatanong niya?!

"Wag ka ngang chismoso."

"Hindi ako chismoso, concerned brother lang," tapos tumabi siya sa akin, "ano na?"

"Fine! I told her that i was married. Masaya ka na?"

Nagulat yata siya sa narinig niya kasi natulala siya.

"What?! You're getting married, and not married, right?"

"Bingi ka na yata eh. I told you, i'm already married."

"Kanino? Kay Payatot?"

Tumango na lang ako. Ayoko na nga kasing pag usapan eh. Naiinis lang ako!
"Bakit? Tsaka wala ka namang suot na wedding ring ah?" Sabi ni sakin sabay abot sa
kamay ko.

"Bakit ko naman susuotin yun? Tss." Sabi ko sa kanya.

"Gago ka talaga! Eh bakit ka nagpakasal?!"

"None of your business, KUYA!"

"Wag mo nga akong sigawan. Oo nga pala, tumawag si Dave, bar niya daw kayo ngayon,
di ka daw ma contact eh.. Payong kapatid lang ha, uso na ngayon ang kabit. Try mo,"
sabay tayo at labas ng pintuan.

"Gago talaga yun!"

Kabit? Si Dana?

-----------------------------

Andy's Point of View

"Nof, hindi ba pupunta si Dana?" Tanong ko kay Nof.

Kanina pa kasi kami ni Kim, Sara, Dave, at Nof sa bar pero wala pa din si Dana..
Kailangan ko na siyang makausap. Tatlong araw na.. Hindi ko na kaya..

"Ewan. Pero baka sumunod. Bakit? May problema ba kayo?"

Oo nga pala, hindi pa alam ni Nof yung mga nangyari, "Oo eh.."
"Nako! Si DK talaga! Pagpasensyahan mo na yun, medyo abnormal talaga eh," tapos
uminom siya ng beer. Lasinggera talaga yung apat na babaeng 'to! "Pero wag mo
siyang susukuan, Andy, ha? Kaibigan ko si DK, alam kong ikaw ang kailangan niya.
Kahit pa iniisip niya na si Cyriel ang mahal niya, alam ko, ikaw ang mahal niya.
Magulo ba? Hahaha!"

Nginitian ko siya, "Thanks, Nof. I need this."

"Ulol. Drama mo! Hahaha! Anyways, basta wag kang susuko. Kung si Kim at Sara, kay
Cyriel, ako, Team Andy all the way. Wag mo kong ipapahiya ha?" Tapos tumawa kami ng
sabay.

"Oo naman. Hindi kita ipapahiya."

"Teka, paano na nga pala yan, tapos na yung thesis mo ah. Eh di magttrabaho ka na?"

Oo nga pala. Next sem, hindi na ako mag aaral.

"Hindi pa, may board pa. Atat ka masyado," tapos ngumiti ako. Kahit nakangiti ako,
nasasaktan ako kasi malalayo na ako. Ngayon pa nga lang, malayo na ako eh..

"Sus. Sure naman na papasa ka eh, san ka magrereview?"

"Sa labas lang ng St. Claire's, may review center naman dun eh."

"Nakanaks naman! Ayaw talagang malayo eh!"

Ngumiti lang ulit ako, "Syempre, mahirap na. Mahal ko eh."

"Oo nga eh. Uy, ayun na pala si Dana sa entrance, puntahan mo. Galingan mo!!"
Pumunta na ako sa entrance kung nasan si Dana.

"Can we talk?"

----------------------

Dana's Point of View

"Can we talk?"

Napatingin ako sa nagsalita, si Andy pala..

Tumango lang ako tapos nagpunta kami sa labas. Dun sa tahimik na lugar.

"We're still together, right?" Andy said.

Nabigla ako sa tanong niya. Oo nga, kami pa ba? Naguguluhan ako. Ang daming
nangyari, hindi ko alam kung kami pa ba talaga o ano. Parang ang gulo gulo na..

"I- i don't know, Andy.. I'm sorry.." I said to him.

He gave me a weak smile, "We're still together, Dana. We're not breaking up. Okay
lang naman sa'kin kahit si Cyriel eh, basta, stay by my side, Dana. I love you.. I
need you.. Kahit ako lang yung nagmamahal, okay lang.. Please, wag mo kong iwanan..
Hindi ko kaya.." Then he hugged me. He's crying. Andy's crying.. because of me..

"Andy.."

"Dana.. please.. wag ngayon.. graduate na naman ako.. you won't see me often..
kahit girlfriend lang kita sa label, okay lang.. basta alam kong akin ka.. pag kaya
ko na, papakawalan naman kita eh.. wag lang ngayon, Dana.. parang awa mo na.. hindi
ko kaya.. mahal na mahal kita.."

Hindi ako makasagot. Ngayon lang nagmakaawa si Andy sa akin..

-----------------------

Helloes! Kakaupdate ko lang kahapon, ngayon ulit! :D Sinisipag eh. Hohoho!

Salamat sa lahat ng nag goodluck *winks* effective eh, Top 3 ako sa exam! Oha,
oha!! Hahaha!

Anyways, siguro mga 7 chaps na lang to? Ewan? More or less siguro.

Comments and votes! Feeling ko dapat madaming comment ang chap na to!!!!! Hahaha!

Sino pa ba ang nag gawa ng fanfic na hindi ko nadededicate-an???

Like on FB: Eydee's Stories ;)

-Eydee Ganda *winks*

46th Chapter

"Andy..." I uttered his name.

"Please, Dana.." He answered. No, more like begged, "buong buhay ko, nakukuha ko
lahat ng gusto ko.. pero bakit yung taong mahal ko, hindi ko makuha kuha?"

Humiwalay ako sa yakap niya, "Andy, ang unfair naman kung ipagpapatuloy pa natin
'to.."
"Okay lang sa'kin, Dana. Mahal kita eh, kailangan kong tiisin 'to. Wag mong isiping
unfair ka kasi ako ang may gusto nito.. ako yung mahina.. ako yung hindi kayang
tumayo pag wala ka.. Dana, iniisip ko pa lang na wala ka, hindi ko na alam yung
gagawin.."

"Andy.."

Yun na lang yung nasabi ko. Naawa ako kay Andy.. He looked so.. desperate. Fuck
naman, Dana! Alam mo kung gaano kasakit yung magmakaawa. You should know kasi
ginawa mo din yan.. Pero ano yung ginagawa mo? Letting Andy feel the same? How
pathetic of me!

"Kung galit ka pa din sa'kin dahil sa nangyari dati.. I'm sorry, Dana! Sorry kung
naniwala agad ako.. sorry kung hindi kita pinagkatiwalaan.. sorry kung ginawa ko
yun.. sorry sa lahat.."

Umiiyak na naman siya. Sige lang, Dana. Forte mo na yata ang magpaiyak ng lalaki.

"Pero alam kahit ganun, wala akong pinagsisisihan sa ginawa ko.. kung hindi
nangyari yun, wala na akong chance.. kahit magalit sa'kin si Cyriel, wala na akong
pakielam.. wala akong kasalanan, minahal lang kita.."

I went near him and held his face, "hindi ako galit. Wala nang magagawa kahit
magalit ako. It's all in the past, Andy. Ang gusto ko lang sabihin, ano'ng magiging
kwenta ng relasyon natin kung pareho nating alam na may mali? That our relationship
was built on lies? Sa tingin mo ba magiging masaya tayo?"

He took a deep breath, "as long as you're with me, magiging masaya ako. I'll be
miserable without you, Dana.."

"You'll be more miserable with me, Andy."

"Wala akong paki kahit ano pang mangyari as long as you're with me."

"Andy naman.." i said.


"Dana, please.. maawa ka naman.. mahal na mahal lang kita.. wag mo naman akong
ganituhin.."

"Andy kasi--"

Hindi ko natapos yung sasabihin ko kasi Cyriel was behind Andy!

Nagulat ako kaya napatingin din si Andy sa likod niya. Buti na lang at madilim..
Ayokong makita ni Cyriel na umiiyak si Andy because of me..

Tahimik lang kaming tatlo. Walang nagsasalita. Nakatingin lang kami sa isa't isa.

-------------------

Kim's Point of View

"Hey, best friend. Pupunta daw si Cyriel sabi ni Boyfie. Have you seen him?" I
asked her.

OMG! Tinawagan ako ni Cyriel! That's a good sign di ba??

"Don't know. Tignan mo na lang sa entrance. Oo nga pala, baka makita mo din si
Dana, pakitawag naman?"

Oo nga, where the heck is DK?? Ang dami niya nang atraso sa'kin ah!!

"Why? Hindi ba siya pumunta?? Ang daya talaga nun!!"

"Nope, kausap siya ni Andy kanina. Pakitawag naman, may itatanong lang ako.
Please?"
"Fine. Sige, alis na ko."

Pumunta na ako sa entrance. Hmm. Buti at private yung bar ni Dave ngayon at walang
masyadong tao. Mamaya kasi sabihan na naman ako ni Clarence ng slut!! Kasalanan ko
bang maganda ako at madaming nag ooffer na bilhan ako ng drinks?? Kaasar!!

Pagbukas ko ng pinto, nakita ko si Cyriel, Andy at DK na magkakaharap. Problema ng


mga 'to?

Lumapit ako tapos kinalabit ko si DK, "Hey."

"Hey," she replied. Hmm. Something's off, i just can't figure it out, "tawag ka ni
Nof. May tatanong daw?"

Bigla naman siyang hindi mapakali, "ah, okay, okay. Tara na sa loob?" Tapos bigla
niya akong hinatak. What the hell??

-----------------

Dana's Point of View

Shit! Buti na lang at dumating si Kim! Ang awkward! Ngayon lang ulit kami
nagkaharap tatlo after all that happened. Matagal ko na 'tong gustong mangyari eh..
pero bakit ganun yung naramdaman ko? Nasaktan ako na natakot..

"Hey! Stop draggine me, DK!" Napatingin ako sa gilid. Kasama ko nga pala si Kim.

"Sorry," i said.

"It's fine. But what the hell happened there??"


I took a deep breath, "i'll tell you. Pero pwedeng maupo muna tayo?"

Then pumunta kami sa pinaka gilid na table. Kasama ko na silang tatlo. I think they
deserve to know the truth.

"Let's start. Ano ba ang gusto niyong malaman?" I asked them.

"What the hell happened there?? And why the hell is Andy crying??" Sabi ni Kim.

"What?! Umiiyak si Andy?" Sabi ni Nof.

"I was trying to.. break up with him.."

Biglang natahimik sila.

"What the fucking hell, DK?! I know you're my friend pero Andy's my friend, too. He
doesn't deserve this!" Nof said.

"I know.. and i'm sorry. But don't you think it'll be more unfair kung
ipagpapatuloy namin?"

Biglang nagsalita si Sara, "Dana's right, Nof. Kahit maging sila, anong sense?
Their relationship was build on lies. Mas mabuti nang maghiwalay sila.."

Nagsalita din si Nof, "look, Sara. Alam ko namang wala akong masyadong alam sa mga
pinagdaanan ni Cyriel at Dana. Hindi ko alam kung bakit grabe kang magtiwala kay
Cyriel. Pero kaibigan ko si Andy and i know i've seen more than enough. I've seen
kung paano niya mahalin si DK, kung paano niya kinalimutan yung pride niya, kung
paanong kaya niyang igive up lahat para kay DK.. He did all of these pero ano? What
would he get in return? A broken heart?"

Natahimik ako. I'm.. guilty.


"I know all of that, Nof. Pero alam mo ba kung bakit ganito ako kay Cyriel? I've
seen kung paano niya mahalin si Dana from the start, kung paano niya handang
tanggapin si Dana kahit hindi siya sigurado kung may nangyari sa kanya at sa best
friend niya, kung paanong handa siyang lumayo para lang hindi mapahamak si Dana at
kung paanong magpapakasal siya para lang matahimik si Dana. Now, bakit sa tingin mo
ganito ako kay Cyriel?"

Natahimik lang kaming lahat. Trying to digest everything they said. I know, it's my
fault.. Dahil sa'kin, nasisira ang barkada..

Biglang nagsalita si Kim, "whoah. Chill, guys. I know that probably, ako yung
pinakawalang alam sa atin dito. And i won't take sides kahit best friend ko si Nof,
alright?" then she took a shot, "okay, pampalakas loob. Where was i? Aaaah. Okay,
pero based sa narinig ko, they both love DK.. Well, in their own ways. Please, wag
na lang tayong magtalo."

"Tama si Kim, please, wag na kayong magtalo, Sara and Nof. I'm breaking up with
Andy and that's final. And for Cyriel? He's with Ynna and that's final."

"DK's right. She needs some space. Kung ipagpapatuloy nila ni Andy, it's fucking
useless. Para kang nag invest sa kumpanyang alam mong mabbankrupt na. And as for
Cyriel, wala tayong magagawa. He chose to be with Ynna. And don't you think it
would be better pag wala silang connection sa isa't isa? They can grow as
individuals."

Nagsalita si Nof, "fine. I get it. But not breaking up, cool off. You heard it, DK?
Cool off."

Nagsalita naman si Sara, "fine then, Nof. And please don't give up on Cyriel, Dana.
He loves you."

Don't give up on the both of them. What should i do?!!

----------------

Andy's Point of View


Umalis si Dana kasama si Kim. Kami lang ang naiwan ni Cyriel. Tangina. Bakit sa
lahat ng makakakita sa akin umiyak, eto pa?!

"Do you really need to cry para lang hindi ka niya iwan?" Sabi niya. Gago pala to
eh!

"Paki mo? At least, kaya kong sabihin sa kanya na mahal ko siya. Kaya kong gawin
lahat para wag niya akong iwan. Eh ikaw?"

Umupo siya sa bench, "wag mo ng tanungin kung ano ang kaya kong gawin para kay
Dana. Matatalo ka lang."

I smirked, "oo nga pala. Kaya mong magpakasal sa iba para kay Dana. Sorry, pare,
hindi ako ganun."

"Hindi ka talaga ganun kasi selfish ka."

"Hindi ako selfish, tanga ka lang talaga."

"Sorry kung tanga ako. Masyado lang kasi akong tanga para isipin yung sarili ko.
Masayado akong tanga para mas gustuhin na makasama yung babaeng mahal ko kaysa
mamatay siya. Pasensya talaga, Andy, kung tanga ako."

Tumayo ako at sinuntok siya, "Tangina mo pala eh! Ano bang problema mo?!!"

Pinunasan niya yung labi niya na sinuntok ko, "Ikaw. Alam mo, okay na sa'kin na
sa'yo si Dana dati kasi alam kong aalagaan mo naman siya. Pero ngayon?
Nagdadalawang isip na ako na iwan siya sa gago na kagaya mo!"

------------------

Helloes! :D
Malapit na ang pre- finals. Kinakabahan ako. Ajejeje.

Vote, comment, recommend, and be a fan!! :">

I love you all <3

Like on FB: Eydee's Stories

Magkakaron na 'daw' ng FB ang mga characters? Hahaha! Papahabain ko pa yata to para


ma enjoy ko sila. :">>>>>> Like na ng page para makusap sila. Gusto ko ako si Ynna!
Hahaha!

-Eydee Ganda

Dana's Point of View

"What do you want, Cyriel?!" i said to him.

He didn't respond, instead, he kept on staring at me.

"What?!" i angrily asked him, "pupunta punta ka dito tapos wala ka namang
sasabihin!"

He took a deep breath, "i'm sorry. Hindi ko alam kung san ako magsisimula.. Ang
dami kong gustong sabihin," then he laughed a little.

"I'll give you a clue. Start with what the hell are you doing here?!"
He stared at me. I noticed the dark circles around his eyes, "i love you," he said
then he smiled and took a deep breath.

I just looked at him. Bewildered. What the hell?!

"I love you, Dana. I love you," then he smiled again, "sorry if i'm being weird.
Ang tagal ko na kasing gustong sabihin sa'yo yan eh. I love you. Halos isang taon
kong tiniis na wag sabihin yan. I love you, Dana. I love you."

Hindi ako makapagsalita. Ano'ng nangyayari?!!

"What's your problem, Cyriel?! 12 days na lang bago ka ikasal then you'll come here
telling me that you love me? What the hell is wrong with you?!"

He looked at the floor. Then he looked at me and gave me a weak smile, "alam ko.
Kaya nga sinasabi ko hanggang kaya ko pa.. hanggang pwede pa.."

Lumapit ako sa kanya at sinampal ko siya, "Sht naman, Cyriel! Ano bang gusto mong
gawin ko?! Magsaya kasi sinasabi mo sa'kin yan? Nahihirapan na ako! Don't you have
a heart? Please spare me from all these bullshit!"

He came near me and hugged me, "five minutes lang, Dana. Five minutes lang."

Hinayaan ko lang siyang yakapin ako.


"Mahal na mahal kita, Dana.. Kung kaya ko lang ibalik ang panahon, hindi ko na
gagawin yun.. I made the wrong choice.. nung iniwan kita.. isang taon lang naman..
isang taon lang akong nawala.. nagtiwala ako sa kung ano'ng meron tayo.. i thought
that one year is not enough to destroy whatever we had.. akala ko kahit umalis ako,
pagbalik ko, ako pa din.. pero mali ako.. kasi si Andy na.."

Tahimik lang akong nakikinig sa mga sinasabi niya. He was crying. And i don't have
the slightest idea what to do..

"Sana, Dana, ako pa din.. Sana tayo pa din.."

"Sana kaya ko din magpaka selfish gaya ni Andy.. Pero ano pa ba ang silbi kahit
magpaka selfish ako? Hindi ka na naman sa'kin para ipagdamot kita," then he
laughed.

I felt my eyes shed a tear. Ayokong umiyak. He shouldn't see me crying..

He then looked at me. Pinunasan niya yung luha ko then kneeled.

Nabigla ako kung bakit siya lumuhod, "what are you doing?!"

"Hindi kita kayang bitiwan, Dana. Pero may mahal ka nang iba.. Please lang,
pakawalan mo na ako.. Itaboy mo na ako.. Hindi ko na kaya.. Iwanan mo na ko..
Please say it, Dana.. Sabihin mong ayaw mo na sa'kin.. sabihin mo na masaya ka na
kay Andy.. sabihin mong hindi mo na ako kailangan.. Kasi pag hindi mo ginawa,
patuloy lang akong aasa.."
Natahimik lang ako. Hindi ko alam ang sasabihin ko. Kaya ko bang sabihin yun? Kaya
ko ba siyang itaboy? Kaya ko ba siyang ibigay sa iba? Kaya ko bang sabihin na hindi
ko siya mahal?

"Please, Dana.. ayaw na kitang pahirapan.. just tell me to stop.. papabayaan ko na


kayo ni Andy kahit masakit.."

"Don't stop," i said.

Nagulat din ako sa sinabi ko. Hindi ko alam kung bakit ko yun nasabi..

He looked at me, "what did you say?"

"I said don't stop."

He stood up and went near me, "why? Why shouldn't i stop, Dana?"

"Don't stop loving me, Cyriel.. Please fight for me.." i said.

He hugged me, "i will, Dana. I will."


------------------

Andy's Point of View

"Katext mo si Sara?"

"Oo, bakit?" Sagot ni Dave.

"Pakitanong naman kung kasama niya si Dana, oh. Please, pare. Ilang araw ko ng kino
contact, hindi sumasagot eh," pakiusap ko kay Dave.

Simula kasi nung nagkaharap kami sa bar, hindi na niya ako kinakausap. Lahat ng
call ko, nirereject niya. Yung mga texts ko, hindi niya nirereplyan. Pag pupuntahan
ko naman sa bahay nila, laging wala sabi ng maids nila. Alam ko naman na galit siya
sa'kin eh.. Pero ang sakit lang kasi na isipin na kahit anong reach out at
pagpapaliwanag ang gawin ko, walang nangyayari..

"No offense, Andy, pero hindi mo ba naisip na bigyan ng space si Dana? Alam mo
naman na ilang araw pa lang na alam ni Dana yung tungkol sa nangyari dati eh..
Bigyan mo muna siya ng time para mag isip. Baka masakal na yun sa'yo pag palagi
mong kinukulit," sabi ni Dave.

"Alam ko naman eh. Pero ayoko siyang bigyan ng space kasi.. natatakot ako.
Natatakot ako, Dave. Natatakot ako na pag binigyan ko siya ng space, pumunta siya
kay Cyriel.."
Yung magkasama nga kami, may puwang na si Cyriel sa puso niya, pano pa kaya pag
lumayo ako? Alam ko naman eh, ang selfish ko! Masisisi niyo ba ako? Minsan na akong
nawalan ng minamahal.. Ayoko ng maulit pa. Hindi ko na kakayanin..

"Okay, pare. I understand. Hay. Kaya ayoko ng nag aaway sa babae eh, damay pati
kaibigan. Tignan mo, hati ang barkada ngayon," sabi ni Dave.

"Sorry. Hindi ko naman gusto yun eh.."

Binato ako ng unan ni Dave, "hindi naman kita sinisisi eh. Tss. Labo ng buhay.
Tara, ice hockey tayo. Nakaka stress kayong tatlo nila Dana eh."

---------------

Kim's Point of View

"Boyfie!!" I called.

Hmm. Nandito ako sa bahay nila Clarence. Wala lang, just checking up on him. Mamaya
niloloko na pala niya ako behind my back!!

Umakyat ako sa hagdan papunta sa second floor. Wala namang tao sa first floor
maliban sa maids. Hmm, wala yung parents nila? Mabuti naman!! Their mom is scaring
the hell out of me!! I mean, fine, they don't think that i'm good enough for their
daughter because of that Ariza bitch Domingo!! But what the heck, can't they at
least pretend that they like me even a bit?! Hello? I am Kimberly Miranda, the sole
heiress of Miranda Architectural Firm. Does that ring a bell? Tss!
I walked through the hallway. As i was standing in front of Clarence's room, almost
ready to open the door, i heard a conversation. I peeped and i saw Cyriel and
Clarence talking seriously. Hmm. That triggered my curiousity. I mean, never kong
nakitang nag usap ng matino yung dalawang yun, laging naggagaguhan or nag aasaran
and now? They are seriously talking for Christ's sake!!

"Ano ngayon ang plano mo?" Boyfie asked him.

Cyriel took a sip of his rhum, "ewan. Kaya nga kita kinausap eh. I need your
opinion about this."

Natahimik silang dalawa.

"Ang hirap lusutan niyan, Cyriel. You two are married. Legally."

Huh? What are they talking about? Eh di ba sa October 19 pa yung wedding nila ni
Skinny Bitch??

"Alam ko. Do you think you could pull some strings? I'll resort to blackmailing
kung kinakailangan. Please help me, Clarence. I badly need your help," Cyriel
almost pleaded.

Fudge!! What the heck is going on?? I'm lost!!


"What if--"

Cyriel cutted him, "I don't need what ifs, Clarence."

"Tss. Nyeta naman, Cyriel. Ang hirap naman kasi ng pinasok mo! Sino bang nagsabi na
pakasalan mo yung payatot na yan? Yan tuloy, ako ang napeperwisyo!"

Nagulat ako sa narinig ko kaya napapasok ako sa kwarto ni Boyfie! Uh-oh, i'm dead!
(._.)

"What the-- Kim?!" Boyfie shouted.

"Hi, boyfie," i said and smiled a little. I'm busted. =___=

Nakatingin sila sa aking dalawa. Tss. Magkapatid nga sila, no wonder.

"Sorry, alright? Hindi ko naman sinasadya eh.." then nakatingin pa din sila sa
akin, "fine.. I intentionally listened to your conversation.. I'm sorry."

After saying sorry, tumingin ako sa kanila. Umiiling si Clarence while si Cyriel,
uminom ulit ng rhum niya. I entered Boyfie's room and sat on the couch.

"What did you hear?" Rence asked me. Nakakatakot si Boyfie pag seryoso!! Note to
self: wag na wag mo siyang gagalitin, Kim!!
"Uhm, about sa marriage thingy?"

Pagkatapos kong sabihin yun, tinignan ko si Cyriel for a little confirmation kung
tama nga ba yung narinig ko pero hindi siya nagsasalita.

"Cyriel, can i ask you a question?"

He just nodded.

"Did i hear it right? You and Ynna are married? I mean, as far as we know, sa 19 pa
ang wedding di ba?" I asked him. Ew. Saying that they are getting married creeps me
bigtime!!

He nodded again.

"But why?! How?!" I asked him. OMG!! Pano nangyari yun?!!

"Wag ka ngang sumigaw," sabi ni Boyfie. Sorry naman!! Nakakagulat kaya!!

"Pero kasi--"
"What's done is done, Kim. It'll be better kung tutulungan mo na lang kami ni Rence
na mag isip," Cyriel said.

"Tss. As if naman may maitutulong yan.." Clarence whispered. Ang kapal lang
talaga!! Ganun ba ako kabobo?!!

Hindi ko na lang siya pinansin. Mamaya sabihin niya guilty ako kaya ako defensive!!

"Cyriel, why are you doing this? I thought you already gave Dana up. What's with
doing this all of a sudden?" I asked him. Tama naman yung tanong ko di ba? All
these time, he chose to love Dana from afar, to love her discreetly. To sacrifice
for her, and now, he's getting through all the trouble for this??

Ngumiti lang siya.

"Kasi natauhan na yang gago na yan. Tss," biglang singit ni Clarence. Epal talaga
yung boyfriend ko na yun!! Ayun na eh!! Sasagot na si Cyriel eh!! Kainis!!

"Epal ka talaga," bulong ko.

"Tss. Sinasagot na nga yung tanong mo eh," tapos inirapan ako, "na realize niya
kasi na mas masarap maging selfish."

"Ano'ng masarap maging selfish?!! Napaka bad influence mo talaga kay Cyriel!!"
Nag smirk ang boyfriend ko, "ano mas gusto mo? Maging selfless? Ipamigay yung mga
taong mahal mo? Yung mga bagay na gusto mo? We will live only once, Kimberly
Miranda. Better live without any regrets. Yan lang ang narealize ng little bro ko.
Tsaka ayos na sila ni Dana kaya gustung gusto niyang makawala kay Ynna. Baliw
talaga. Papakasal pakasal tapos ngayon hahanap ng butas para makalusot. Tss."

Ang lalim na yun ah!! Pero may point naman si boyfie.. We only have one lives, so
we better make the most out of it. Kaya naman pipikutin ko na siya bago pa ako
maunahan ng sluts diya sa gilid! Wahaha!!

"So, ano'ng plano niyo, Mario and Luigi?"

"Mario and Luigi? Pauso mo talaga," sabi ni Boyfie. Ang cute kaya nung Super
Mario!! (._.)

"Bakit? Cute kaya!! Si Cyriel si Mario, ikaw si Luigi. Tutulungan mo si Mario para
makuha si Princess dun sa monster. At si Andy yung monster. Hahaha! Ako yung
mushroon pero si Luigi lang yung papalakihin ko," tapos nagwink ako kay Boyfie,
"wag mong sasabihin kay Andy na siya yung monster. Baka batukan ako nun!!"

Pagkasabi ko nun, umiling iling na lang si Clarence. Tss. Kill joy! Palibasa
matanda na siya eh! Hahaha!

"Ang weird niyong dalawa," sabi ni Cyriel. Aba!! Sino ang weird sa aming tatlo??

Nagsalita naman si boyfie, "dahil narinig mo na yung plano namin, kasama ka na


dito. Wag kang mag iingay."
Tinaas ko yung kamay ko, "roger that!! Yes! Dati, neutral ako, pero ngayon,
certified Team Cyriel na ako! Hahaha!"

"Tss. Lukring talaga. Anyways, balik na nga tayo sa pinag uusapan natin, Cyriel."

Naupo na ulit ng maayos si Cyriel. This will be a long night of planning. Ayos!

----------------- IMPORTANT: READ --------------------

Heyyou! Hahaha! Sorry naman kung matagal akong nawala. Dapat maguupdate na ako dati
subalit dapatwa'y inagaw ng CSI: New York ang aking atensyon. Marathon ang peg ng
magandang author niyo. Hahaha! By any chance, may nanonood din ba nun?? *u*

Anyways, anyways, may fb na si Dana at Ynna!! Like niyo na sila to talk to them!
*winks* Malapit na din yung ibang characters!! :>

Binalikan ko yung previous chaps (chap 1 to 25), kawawa naman, walang kavote vote.
*Nagpaparinig ako!! Hahaha*

Ayoooown, apply na para maging moderator nung GGGB Characters sa FB! How? Like
first Eydee's Stories on fb! :> May tumblr na din tayoooooooo!!
eydeestories.tumblr.com

Sa mga magpopost sa tumblr ng GGGB related stuffs, tag niyo naman ng GGGB or FHADGK
para ma reblog ko :>

-Eydee Ganda

48th Chapter
Kim's Point of View

"Nothing. They're clean as white," boyfie said as he give Cyriel a folder.

Pinaimbestigahan ni boyfie yung mga Henares. Kung may mga illegal ba silang
ginagawa or so, but it turned out na wala. Or baka naman magaling lang silang
magtago? Oh well.

Hmm. Nandito kami sa headquarters namin. Joke lang!! Hahaha! Nandito kami sa condo
ni Cyriel. Ang linis ng condo niya!! Nakakainggit (._.) Nalaman ko na hindi pa pala
nakakapunta si DK dito. Naunahan ko pa. Mwahaha! I'm so great!!

"Ano'ng gagawin natin?" I asked.

"I talked to one of our lawyers, sabi niya, marami daw grounds for annulment. Sa
lahat nung sinabi niya, pinaka applicable yung pinilit ka lang magpakasal," my oh-
so-yummy boyfie said.

"Oo nga, brother- in- law!! Pinilit ka lang naman talaga ni Skinny Bitch, di ba??"

Hihihi. Feel na feel ko na siyang tawagin na brother- in- law.


"If we would do that, gano katagal bago ma annul yung kasal?"

"A year or so?"

Natahimik si Cyriel. Haaay. Naaawa ako sa brother- in- law ko, another year na
naman. Dalawang taon na yung nasasayang.. Kung wala lang sanang nangyaring ganito,
eh di sana dapat magcecelebrate na sila ni Dana ng second anniversary nila. Oh
well, on the brighter side, kung hindi sila nagkahiwalay, hindi kami magkakakilala
ni DK. Kung hindi kami nagkakilala, hindi ko makikilala si boyfie!!

"Ang tagal naman nun," Cyriel said.

"Baka mapababa natin hanggang 6 months? I don't know. Depende pa kung


makikipagcooperate si Payatot. But knowing her, sure as hell that she won't,"
boyfie said.

Of course Skinny Bitch won't cooperate!! Wala sa bokabularyo nun ang salitang
pagsuko. Baka hanggang sa pagkamatay niya masama pa din ugali nun eh. =___=

"6 months then, Rence," Cyriel said as he stood up.

"San ka pupunta?" I asked him.

"Kay Dana," he said. Hmmm. Someone's happy. Kainggit!! Bakit si boyfie, walang
sweet bone sa katawan, samantalang 'tong kapatid niya, ang sweet sweet kay DK!!
"Tss," boyfie said. Inggit lang. Siguro may crush 'to kay DK!!

"Alis na ko. Wag niyong kalatan yung condo ko," he said then went out.

Nakatingin lang ako kay boyfie. Uh- oh. (._.)

-------------------

Dana's Point of View

"Kathryn, Cyriel's downstairs," mom said as she barged into my room.

Napatayo ako bigla sa couch. What is he doing here?? Gusto ba niyang mabuking
kami?? Ang alam ni mom, si Andy pa din ang boyfriend ko eh! Tss.

"Kathryn," she called.

"Hmm?" I answered, half praying that she won't push through the conversation.

"What's the matter between you and Cyriel?"


"Uh, we're friends, mom! Don't be so nosy. Iisa lang ang circle of friends namin
kaya nagkikita pa din kami minsan," i said through my teeth. Ugh. I hate lying to
my parents!

"Fine. I'm just curious. Andy rarely goes here tapos bigla kong makikita si Cyriel.
I'm just worried, Kathryn. Anyways, where's Andy?"

"Uh, busy. Kaka grad lang eh. Board exam thingy," i said. That's not exactly a lie,
right? Totoo namang magbboard siya eh.. Except lang sa busy part kasi iniiwasan ko
talaga siya..

"Say good luck to him for me," she said, "Andy's a great guy, Kathryn."

"Of course he is," i said.

"Sige, bumaba ka na. And please do say congratulations in advance to Cyriel for me.
Their wedding is the biggest news in the ellite circle these days."

I just nodded. Ugh! No need to, mom. Kasal na sila. That scheming bitch! Planado
niya na talaga lahat ng mangyayari!

I went downstairs and i saw Cyriel sitting. Buti na lang talaga at wala si Dad!
Galit na galit pa din siya kay Cyriel dahil sa ginawa niya sa'kin dati. Hindi ko
naman pwedeng sabihin yung totoong nangyari..
"Hey," he said.

I smiled, "bakit ka nandito?"

"I missed you," he said then held my hand. Nagulat ako kaya nabawi ko yung kamay
ko. Nagulat naman siya.

"Sorry," he said then gave me a weak smile.

"No, i'm sorry, Cy. It's just that baka makita tayo ni mom.."

"Sorry, i forgot," he said.

"Okay lang. So, bakit ka nandito?"

"Kausap ko si Clarence kanina about sa annulment. I thought you want to hear about
it."

"Sure. Wait lang, bihis lang ako," i said.

Umakyat ako sa taas pero pagpasok ko, nakita ko si mom na nakaupo sa kama ko.
"What's happening, Kathryn?"

"What, mom? Hindi kita maintindihan.."

She looked at me, "i know that you're a bright girl.. Ikakasal na siya, anak. Don't
make things even more complicated."

I smiled, "i know what i'm doing, mom. Trust me."

"I trust you, Kathryn. Don't degrade yourself into some low class woman.."

--------------------------

Andy's Point of View

"Isa pa ngang beer," sabi ko sa bartender.

"One martini, please," sabi nung katabi ko.

Lumingon ako sa gilid ko kasi parang pamilyar yung boses nung babae, "Nof, ikaw
pala!"
"Yup, the one and only," sabi niya sabay tawa, "drinking alone?"

"Obviously," sagot ko.

"Ano'ng meron?"

"Pre celebration," sabi ko.

"Of what?"

"Our break up."

Binatukan naman niya ako, "ew, Andy. Ang emo lang, please. Hindi bagay sa'yo."

I laughed.

"Sorry naman."
"Anyways, how's DK?"

"Itanong mo kay Cyriel," sagot ko. Tss. Tama naman, di ba? Bakit sakin niya
itatanong eh ni anino nga ni Dana hindi ko makita!

"Napaka pessimist mo talaga," she said as she sipped her martini, "so suko ka na
niyan?"

Napaisip ako. Susuko na nga ba ako? Eh ang tanong, may isusuko ba ako? I didn't
have her from the start.. Ipinipilit ko lang naman yung sarili ko sa kanya di ba?
Tangina! Ang sakit talaga pakinggan!

I just smirked at her and drink my beer.

"Eh wala ka pala eh! Tss, akala ko pa naman hindi mo ako ipapahiya. Tsk"

I just smiled at her, "eh talo eh. Walang magagawa."

Binaba niya yung iniinom niya, "really, Andy? You're giving up? My God!! This is so
not you!!"

I laughed.
"What's so funny about that, Guzman??"

"Wala lang. It just really amuse me why you're so hooked up with helping me with
Dana," i said as i drunk my beer.

"Hmm, i honestly don't know why. Maybe because i see myself in you.. You know? The
thing with Dave? I know how fcuking hard it is to insist yourself on someone," she
said.

"Aray naman. Lalo mo lang pinapamukha na pinipilit ko lang yung sarili ko eh," i
said then laughed.

"I didn't mean it that way!!"

"Yeah, right."

"Anyways, ano plano natin?" She asked.

"Huh?"

"About you and DK, idiot!! You can't lose!!"

I laughed. Ano ba ang tingin nila sa nangyayari sa amin nila Cyriel at Dana? Laro?
Pustahan? Tss. Hindi ko talaga maintindihan si Nof, Kim, at Sara. Weird.

"I don't know, Salvador. Uminom ka na nga lang jan. Ang ingay mo!!"

Buti naman tumahimik na siya.

"You know," she said as she get another martini, "i think that that's a good idea."

"Huh?"

"I mean, you, giving up on DK. I think that's great," she said.

Ano'ng problema ng babaeng 'to? Kanina halos sigawan na ako para hindi sumuko,
ngayon naman sasabihin niya na good idea yun?

"Alam mo ba yung kasabihan na 'you won't realize what you have until it's gone'? I
mean, hypothetical lang naman, pero sa tingin ko kasi kaya ka tine take for granted
ni DK kasi you're always there for her. Parang ikaw yung comfort zone niya. She
knows that whatever happens, you'll be there for her."

I answered, "but it's the truth. Whatever happens, i'm always here for her."

Hinampas niya yung braso ko, "that's exactly your fault, Guzman!! Masyado mong
binibigyan ng assurance si DK na come heaven, come hell, nandiyan ka pa din."

I shrugged, "what can i do? Eh ganun talaga eh."

Tapos nagsalita ng nagsalita si Nof. Non sense naman yung pinagsasabi. Lasing na
ata to eh. Tss. Gawin daw ba kasing tubig yung martini? Umorder pa ng tequila.
Lasinggera talaga. =____=

"Last na 'to," tapos tumayo siya mula sa stool at lumapit sakin. Medyo gegewang
gewang na kasi siyang maglakad kaya muntik na siyang matumba, buti na lang nasalo
ko, "thanks," sabi niya sa'kin tapos tumayo na, "anyways, as i was saying, why
don't you try me, Andy?"

O________O

Hinampas niya ako, "jerk! You're not even close to my type!! I mean, pagselosin mo
si DK? Maybe she'll come to realize na ikaw ang mas gusto niya pag na threaten siya
na mawawala ka. Threatened kasi siya kay Ynna kaya ganun na lang siya kay Cyriel.
Come to think of it, di ba ganung ganun din siya sayo nung may issue kay Jamie?"

She said then she passed out. Binuhat ko siya papunta sa sasakyan ko. Iniwanan ko
na lang sa parking lot yung sasakyan niya, balikan niya na lang bukas.

Pagselosin si Dana? Paano pag hindi siya nagselos? Matatanggap ko ba na hindi niya
talaga ako mahal? Tangina lang!

Tsaka papayag ba ako? Ayoko na eh.. Ayoko nang maulit yung nangyari kay Jamie..
Masyadong masakit eh..

"Dave.."

Napatingin ako kay Nof na nakihiga sa backseat. Napa iling na lang ako. Tss. Hindi
pa din pala nakakamove on kay Dave. Sakin niya tuloy nabuhos yung frustration niya
sa nangyari sa kanila ni Dave. Palibasa alam niyang hindi na mapaghihiwalay si Sara
at Dave eh. Tss.

x X x X x X x X x X

49th Chapter

Nof's Point of View

Fvck! Ang sakit ng ulo ko! =___=


Tinignan ko yung orasan ko, 9 a.m. na pala. Bumaba ako sa papunta sa dining room
kasi magbbreakfast na ako.

"Manang, si dad?" I asked Manang, one of our maids.

"Nauna na po siya, Senorita Nof. May meeting daw po kasi," she replied.

Haaay. What can i do? My dad's a workaholic. Most of the time, wala siya sa bahay.
Ewan ko ba, simula nung nag divorce sila ni mom nung nasa States pa kami, naging
ganyan na yan. Subsob sa trabaho. Pero hindi ko naman siya masisisi kasi mahal na
mahal niya si mom. Kaya imbes na maghanap ng bagong mommy ko, dinevote niya na lang
yung sarili niya sa trabaho.
I didn't bother eat breakfast, nakakawalang gana kasi pag mag isa ka lang na
kumakain kaya umakyat na lang ako sa kwarto ko.

calling..

Kim Bitch

"Ang tagal mo namang sumagot. Tss," i said.

("Sorry naman, pwede? Anyway, why?")

"Breakfast tayo. Where are you?"


("Hala, i can't. I'm with boyfie eh. Hehe. Minsan lang 'to topaking makipagdate
kaya i'm gonna make the most out of this!!")

"Fine. Ipagpalit mo na ako sa boyfie mo. Tss, sige na," then i hanged up the phone.

Hindi pwede si Kim. Hindi din pwede si Dana kasi naiinis ako sa kanya. Hindi din
pwede si Cyriel kasi hindi naman kami close. Hindi din pwede si Sara kasi naiinis
din ako sa kanya. Mas lalong hindi pwede si Dave! Umiiwas na ako.

calling..

Andy Guzman
"Salamat naman at naisipan mong sumagot?" I said to him. Ang tagal naman kasi bago
siya sumagot. Pangalawang tawag ko na kaya. Tss.

("I just woke up. What's up?")

Tapos narinig ko pa siyang nag yawn. Nagising ko pa yata siya. Tsk.

"Tamang- tama, kakagising mo lang kaya malamang hindi ka pa nagbbreakfast. Kain


tayo?" I asked him in my sweetest tone. Say yes, Guzman! You're my last resort!

("Psh. Kakagising ko lang eh. Si Kim?")


"May date eh. And don't ask me about Dana and Sara. Duh? We're obviously not in
good terms because of you, Guzman!! You owe me this kaya samahan mo ako!!" I
protested.

("Fine. San ba?")

"Sa Starbucks tayo!!" I cheerfully said. Haaay. Namimiss ko na yung Oreo cheesecake
nila eh. =___=

("Ginising mo ako para sa starbucks? Tss.")

"Wag ka ng magulo. Bawal kang magreklamo. Bye, Guzman!" Then i ended the line.
Haaaaay. I'm stuck with Andy. Bakit ba kasi ngayon pa naisipan nung Clarence na yun
makipagdate. Asar!

-------------------

Andy's Point of View

Tss. Ang sakit na nga ng hangover ko dahil sa kagabi, mapipilitan pa akong lumabas
ngayon para lang uminom ng kape?? Ang labo talaga ng buhay. Ang sakit pa ng ulo ko.
Mamaya mabangga pa ako sa daan dahil dito eh.
Nakarating na ako sa Starbucks tapos nakita ko si Nof dun sa gilid. Tss.

Lumapit ako, "bakit hindi ka pa umoorder?"

"Good morning to you, too, Andy!"

"Psh," sabi ko tapos umupo sa harap niya, "pagkatapos nito uuwi na ko."

Tinignan niya ako, "eh? Come on, Andy! Malling tayo! For all i care, mag eemo
moments ka lang naman sa bahay niyo."
Pakielam ba nitong babaeng to? Tss. Masama na bang manahimik kasi nasasaktan?
Tangina, Guzman! Naririnig mo ba yung sarili mo?! Nasan na yung babaerong Andy na
walang pakielam sa nararamdaman ng iba??

"Wala ka ng paki dun. Pasalamat ka nga pinuntahan pa kita dito eh," sabi ko sa
kanya tapos bumili na ako ng dalawang frappe at cheesecake.

Inirapan niya ako pagbalik ko, "tss. Emo much ka talaga."

Tapos nun, kumain na lang kami. Tsk. Bakit ba lagi na lang si Nof ang kasama ko? Si
Dana ang girlfriend ko eh.. Aish!

Pagkatapos naming kumain, "hitch naman ako, Andy."


"Huh? Nasan yung sasakyan mo?"

"Wala. Nagpahatid lang ako sa driver namin dito eh. Sige na?"

------------------

Nof's Point of View

"Oo na, oo na," Andy said, half annoyed.


"Yes!!" I said while jumping, "papayag ka din pala eh. Tss."

"You're annoying as hell, Nof," he retorted.

"I always get that, Andy. Hahaha!"

After that, sumakay na ako sa sasakyan niya. Buti na lang, 20 minutes away lang
yung mall kung hindi, baka ihinulog na lang ako ni Andy sa highway. Ang sungit niya
talaga! Hindi naman ako naging ganyan kasungit nung nagbreak kami ni Dave ah? Tss.

"Hintayin na lang kita sa carpark," sabi ni Andy pagkatapos niyang magpark ng


sasakyan.
"KJ mo talaga, Guzman! Sumama ka na sa'kin. Malapit ka ng magstart magreview ng
board eh. I bet hindi ka na makakagala madalas kaya sumama ka na sakin. Please?" I
said then batted my lashes.

Umarte naman si Andy na parang nasusuka.

Hinampas ko siya, "ang kapal mo!! Sa ganda kong to, nasusuka ka??"

Tumawa lang siya tapos ginulo yung buhok ko at inakbayan ako papasok ng mall.
--------------------

Dana's Point of View

"Hey, Dana, Cy," Sara said as she approach us.

"What's up? I didn't see you so often," i said then i hugged her.

She rolled her eyes, "as if naman makikita mo ako, Dana. Eh palagi kayong magkasama
ni Cyriel eh," Sara teased us. Namumula si Cyriel. How cute!

"Shut up, Sara. Namumula na si Cyriel oh. Hahaha!" I laughed then i pinched his
cheeks, "ang cute cute talaga ng Cyriel ko," i said.
We laughed at Cyriel's reaction. He was blushing like hell! Hahaha!

"Oh, tama na ang lambingan," Sara said, "Dana, samahan mo naman ako sa Mall,
please?"

I said yes kaya nagpaalam na ako kay Cyriel na aalis kami ni Sara. Afterall, palagi
naman kaming magkasama these past few days. It's only what? 10 days before their
wedding? Yeah, what the hell. Ano pa ba ang pakielam ko kung matuloy man o hindi
yung church wedding na yun? Eh for all i know, they are already legally binded!

But i trust Cyriel.. He won't let me down..


Nakarating kami ng mall ng past 10. Kumain muna kami ni Sara since hindi pa daw
siya nagbbreakfast.

"Hey," she said, "ano'ng plano niyo ni Cyriel?"

I raised my brow, "what do you mean?"

"I mean about sa wedding, Dana! Seriously, 10 days na lang before that dreaded day!
Wala ka man lang bang planong ipaglaban si Cyriel?" She asked hysterically.
I almost forgot. Hindi nga pala nila alam na kasal na si Ynna at Cyriel kahit hindi
pa matuloy yung Church wedding na yan. Ayoko lang sabihin kasi baka kumalat pa..
Anyways, gumagawa na naman ng plano si Clarence at Cyriel para mapabilis ang
annullment procedure..

I shrugged, "bahala na.."

Napanganga si Sara, "really, Dana? Bahala na? That's all you got?"

I smiled, "trust me, Sara. Bahala na."

------------------
Nof's Point of View

"How about this one?" I asked Andy for the nth time.

"Too long," he commented.

Binato ko siya ng hanger, "Guzman! Formal party yung aattendan ko, hindi strip
party! Ano bang too long yang sinasabi mo??"

Kasi naman po, lahat ng sinusukat ko, sinasabi niyang pangit, o kaya masyadong
mahaba o maluwag. Ang binibigay niya sakin yung mga tipong sinusuot pag nagna night
out. Wow. Anyareh sa Andy na kilala ko??
He shrugged, "you're asking for my opinion, young lady. I'm just giving you what
you're asking for," sabi niya sabay balik basa dun sa magazine na hawak niya.

"Tss," i uttered tapos pumasok ulit ako sa dressing room.

Binili ko na lang lahat ng sinukat ko. Nakakahiya naman kung isusukat ko lang pero
hindi ko bibilin.

Naunang lumabas si Andy ng shop habang binibigay ko naman yung card ko dun sa
attendant ng shop. Pagkatapos kong masettle yung mga binili ko, lumabas ako ng shop
para hanapin si Andy. Magpapatulong ako. 10 shopping bags kaya yung dala ko!!
Kamusta naman, di ba??
Nakita ko siya dun sa gilid, nakasandal lang. Mukhang artista lang eh. Haaay. Ang
tanga talaga ni DK! Inaayawan niya lang si Andy, samantalang ang daming babaeng
makikipagpatayan makuha lang siya! Tss. Ano bang meron yung Cyriel na yun at hindi
niya makalimut kalimutan samantalang nanjan naman si Andy na lagi siyang
sinasamahan, handang gawin lahat para sa kanya. Tss. Ang labo lang talaga ni DK!

"Oy," i said.

Tumingin siya sakin, "tapos ka na?"

Hindi ako nagsalita, instead, inabot ko sa kanya yung mga paper bags na dala ko.

Tinignan niya ako sabay sabing, "ano gagawin ko jan?"


"Titigan mo," i said. Tinitigan nga ng gago!! "Really, Andy? Nasan na ang chivalry?
My god!!"

He rolled his eyes, "hindi ka naman kasi mukhang kailangang tulungan. Tss. Kayang
kaya mo namang bitbitin to eh," he said pero kinuha niya pa din sa kamay ko yung
mga dala ko.

I smirked, "dami mong alam, Guzman. Tutulong din pala eh," i teased him.

Tinignan niya ako ng masama, "ihagis ko kaya to?"

I pinched his cheeks, "eto naman, hindi mabiro. Joke lang. Ang cute cute mo---"
"Nof?! Andy?!"

Sabay kaming napatingin ni Andy kay Sara at Dana.

What the heck??

--------------

Sara's Point of View


"Besty, samahan mo naman ako. Bibili lang ako ng dress, isasama ako ni Dave sa
birthday ng lolo niya eh," i said.

Bigla naman akong tinukso ni Dana, "naks naman! Improving! Meet the family na ba?"

Napangiti na lang ako. Thank God! Balik na sa dati si Dana! Dati rati kasi, lagi na
lang problema yung nasa isip niya.. At least ngayon, nakukuha niya ng magbiro.

"Shut up, Dana. Birthday lang yun," sabi ko sa kanya.

Hindi pa din ako tinigilan ni Dana katutukso. Haaay. Buti na lang talaga okay na
siya! Natatakot kasi ako na baka biglang bumigay yung utak niya sa dami ng
nangyayari sa buhay niya! Masayadong magulo.. Sana maayos na..
Habang naglalakad kami, parang kakilala ko yung dalawang taong magkausap sa gilid
tapos nung makalapit kami, "Nof?! Andy?!"

Nagulat ako! Sino ba naman kasi ang hindi magugulat sa nakita namin?! Para silang
nagddate!

(music starts playing..)

"D-Dana," sabi ni Andy.

Nakatingin lang sa kanya si Dana.


"Ano'ng ginagawa niyo dito?" Sabi ko sa kanila. Note the sarcasm. Oo, mas gusto ko
si Cyriel para sa bestfriend ko, but that doesn't mean na payag akong lokohin ni
Andy si Dana behind her back! Sino ba ang nagmakaawa na huwag siyang hiwalayan ni
Dana? Si Andy, di ba? Tapos ano yung makikita naman ngayon?? Na nagddate sila ni
Nof? Wow naman!

AngelArciaga
Dedicated to
AngelArciaga
spinner.gif

"Sinamahan ko lang si Nof," sagot ni Andy.

"Ah. Kaya pala may pahawak hawak pa sa pisngi noh, Andy?"

"It's not--"
Hindi na natapos ni Andy yung sasabihin niya kasi nagsalita si Nof, "we're on a
date, Sara. Yun ba yung gusto mong marinig?"

"Ano'ng---"

"Shut up, Guzman. Don't bother to explain yourself. Si DK pwedeng makipagdate kay
Cyriel, tapos si Andy hindi?"

Napatigil na lang ako sa mga sinasabi ni Nof. Seriously, nasan na yung babaeng
mabait at malambing na sinasabi sa akin ni Dave??

"What do you mean, Nof?" I asked her. Naiirita na ako sa babaeng to!
"What i mean is, kung ayaw na talaga ni DK kay Andy, fine! Willing naman akong
saluhin si Andy," she said habang nakatingin kay Dana.

----------------------

Dana's Point of View

"D-Dana," Andy said.

He's looking at me. Tinignan ko siya, mejo pumayat siya tapos humaba na yung buhok
niya.. Nilagay niya na din ulit yung stud sa right ear niya.. Parang yung dating
Andy na kilala ko..
"Ano'ng ginagawa niyo dito?" Sara said.

Halata naman na naiinis na si Sara. I mean, alam ko naman na from the very
beginning, naiinis na siya kay Nof. Siguro dahil sa closeness ni Nof at Dave. Ano
bang magagawa niya? Magbestfriend eh.. Isama mo pa ngayon na ang kasama ni Nof ay
si Andy.. Mas maiinis siya, considering the fact na protective si Sara pagdating sa
mga taong sobrang halaga sa kanya..

"Sinamahan ko lang si Nof," Andy said while intently looking at me.

Pinipilit kong huwag siyang tignan pero..

"Ah. Kaya pala may pahawak hawak pa sa pisngi noh, Andy?"


"It's not--"

Hindi na natapos ni Andy yung sasabihin niya kasi nagsalita si Nof, "we're on a
date, Sara. Yun ba yung gusto mong marinig?"

Date??

"Ano'ng---"

"Shut up, Guzman. Don't bother to explain yourself. Si DK pwedeng makipagdate kay
Cyriel, tapos si Andy hindi?"
I was caught off guard. Tama yung sinasabi niya.. Pero..

"What do you mean, Nof?" Sara asked her.

"What i mean is, kung ayaw na talaga ni DK kay Andy, fine! Willing naman akong
saluhin si Andy," she said while looking at me.

Fvck, Dana! Tell them you're fine with it!

But am i really fine with it?


------------------

Nof's Point of View

Nandito kami sa loob ng sasakyan ni Andy. Hindi kami nagpapansinan.

"Nyeta naman, Nof! Ano bang nagddate tayo?!!" Sigaw ni Andy.

Huminga ako ng malalim, "ano bang pino problema mo?! Pasalamat ka nga tinutulungan
pa kita eh!"
Sumigaw na din ako. Ano ba kasi ang gusto niyang mangyari?! Maglungkut lungkutan
habambuhay??

Hinampas niya yung manibela, "tinutulungan? Sinabi ko bang tulungan mo ako?! Langya
naman, Nof! Lalo mo lang pinagulo eh! Baka isipin ni Dana niloloko ko siya!"

Tinignan ko siya sa maya, "tandaan mo to, Andrei Guzman. Lokohin mo man o hindi si
Dana, walang magbabago, si Cyriel at si Cyriel pa din. Alam mo kung bakit? Kasi
nakakasawa ka, kasi nakakasakal ka, kasi binibigay mo lahat kay Dana. Subukan mo
namang magtira sa sarili mo hanggang kaya mo pa," sabi ko tapos lumabas na ako sa
sasakyan niya.

Sana naman matauhan ka na, Andy.. Habang may pag asa pa kayo ni Dana..
------------------

Andy's Point of View

"No offense, pare, pero sa tingin ko, tama si Nof," sabi ni Dave sa akin.

Lintik naman na babae yun! Hindi mawala sa isip ko yung sinabi niya!

'tandaan mo to, Andrei Guzman. Lokohin mo man o hindi si Dana, walang magbabago, si
Cyriel at si Cyriel pa din. Alam mo kung bakit? Kasi nakakasawa ka, kasi
nakakasakal ka, kasi binibigay mo lahat kay Dana. Subukan mo namang magtira sa
sarili mo hanggang kaya mo pa.'
"Kasi Andy ano eh. Ganito na lang ang isipin mo, yung ibang babae, gusto nila yung
binibigay sa kanila lahat. Pero si Dana? Iba siya, Andy. Alam mo naman yun, di ba?
Mas gusto niya yung bagay na hindi niya nakukuha. Tignan mo na lang si Cyriel.
Gusto niya si Cyriel kasi madaming humahadlang sa kanila eh.."

Nyeta namang buhay to oh! Si Dana lang naman yung kaisa isang taong gusto ko, hindi
ko pa makuha.. Ano bang dapat kong gawin? Magpanggap na hindi ko na siya mahal para
magustuhan niya ako? Para maisip niya na mas mahal niya ako? Tangina! Nakakagago
lang!

Huminga ako ng malalim, "Dave naman, ano'ng gagawin ko? Ganito ko talaga kamahal si
Dana. Hindi ko alam kung kaya ko bang magpanggap na hindi ko na siya gusto para
lang.. Fvck! Tangina!" Nasuntok ko yung lamesa, "pano kung hindi niya na talaga ako
gusto? Pano kung si Cyriel pala talaga? Tangina, Dave! Hindi ko alam.."

"Kung ganun talaga.. tanggapin mo na lang, Andy. Kung nagawa mo ngang kalimutan si
Lynne, magagawa mo din yun kay Dana.." sabi ni Dave sabay tapik sa balikat ko.
------------------

Ynna's Point of View

"Mom.. 5 days na lang pero hindi ko pa din siya macontact.."

My mom went near me and embraced me, "it's alright, Baby. You're already married,
alright? Stop crying.."

I hugged her and started crying, "pero mom.. Ang sakit eh.. ang sakit sakit.. ang
sakit isipin na kahit anong gawin ko, hindi ako mamahalin ni Cyriel.. na kahit
anong gawin ko, hindi ako sapat para mahalin niya.. na kahit anong gawin ko, si
Dana pa din.. ang sakit sakit.. para akong namamatay tuwing iniisip ko na hindi
siya sasaya sakin.. alam ko naman na masama yung ginawa ko eh.. pero ano bang
magagawa ko? Tao lang din naman ako.. marunong magmahal.."
She started caressing my back, "i know, Ynna, i know.."

"Hindi ko na alam.. Lahat na ginawa ko.. Wala na akong pride, wala na akong
dignidad.. Lahat na binigay ko pero kulang pa din.. Ang sakit sakit na.. Pakiramdam
ko, mas malapit na akong mamatay dahil sa nararamdaman ko.. Hindi ko na kaya,
mommy.. Nasasaktan na talaga ako.. Mahal na mahal ko lang naman si Cyriel.. Ano
bang masama dun?"

She kissed my forehead, "don't worry, baby.. Everything will be fine.. Trust me.."

------------------

Nothing yung title nung song. Nakakemo lang eh. Hahaha!

Holla! ASDFGHJKL!!! Registered na ako! Wahahaha! Pakshet na yan! Nakakaloko talaga


ang enrollment period sa UPLB.
Sorry naman kung nawala ako ng matagal, nagrereg po ako. Baka maging member ako ng
out of school youth pag di ko inasikaso eh. Hahaha!

Sa mga gusto ng pictures jan, sali na kayo sa groups ng Dandy/ Daniel. Ang dami
duuuuuuuuuuun *u* Tgnan niyo na lang sa profile ko for details :)

Anyways, mga tiga Elbi jan. *ehem ehem* Dinner tayo together? *u* PM niyo ko! Mini
get together *u*

May bago na naman akong gusto.. Sino fan ng JJ Project jan? Taas paa!! Hahaha! Ang
pogi ni JB sa Dream High2. Inggit lang ako kay Sora eh. Akekeke

Yung mga nagpapabati pala, paki pm ako. Sorry, nawala sa isip ko. Ang dami niyo
kasi eh. hehehe. sahree ^^

-Eydee

50th Chapter

Dana's Point of View

"Mom? Yes. Papunta na ako," i said through the phone. Pinapapunta kasi niya ako sa
office niya, "alright. See you in fifteen," i said then i hung up.

Shet! Natetensyon na ako. 3 days before the wedding! Bakit parang ako pa yung
nakakaramdam ng wedding jitters? Nyeta lang, Dana. Ikaw ang ikakasal? Pero kasi..
kinakabahan ako para kay Cyriel.. Kahit alam kong mahal niya ako, hindi pa rin
maalis sa isip ko yung kayang gawin ni Ynna.. She already did the worst, what more
can i expect?

Pagdating ko sa office ni Mom, wow. Ang busy ng mga tao. May ilalabas nga pala sila
na collection ngayon kaya hectic ang schedule nila. Kung dati si Dad lang ang halos
hindi na tumira sa bahay, ngayon kahit si Mom ganun na din.

Lumapit ako sa secretary dun, "Margo, si mom?"

"Good morning, Ma'am Dana! Pasok po kayo sa loob," sabi niya sakin with full smile.
Oo nga pala, siya nga pala yung secretary ni mom na tinulungan ko dati.

Pumasok na ako sa office ni mom, "Mom?"

Tumingin siya sa akin, busy kasi siya sa sketch na ginagawa niya, "Kathryn, just
sit for a while. I'll just finish this."

Umupo muna ako sa couch niya while waiting. Kinuha ko din yung phone ko.

Si Andy..

'Dana..'
'Dana.. Mag usap naman tayo..'

'Please. Hindi talaga kami nagddate ni Nof! Ikaw lang ang mahal ko..'

'Dana naman..'

Puro ganito ang laman ng texts ni Andy.. Simula nung makita namin sila ni Sara sa
mall, lagi niyang sinasabi na wala hindi sila nagddate ni Nof. Sinabi ko naman sa
kanya na si Cyriel ang mahal ko.. Siguro mas magiging ayos pa ang lahat kung totoo
nga yung sa kanila ni Nof.. Siguro..

Binura ko na lahat ng texts ni Andy.

Lagi mong tatandaan si Cyriel, Dana. Kaya mo yan!

"Kathryn?"

Tumingin ako kay mom, "Yes?"

"Can i ask for a favor?"

"It depends," i chuckled, "just kidding. Ano ba yun, mom?"


She straightened her sit, "as you can see, the whole office's a mess. Malapit na
kasing irelease yung collection this quarter."

"Then?"

"It seems that there's a problem with one of our botique. Can you go and check it
out? I'm darn too busy. Everybody in here is busy. I'm counting on you, Kathryn."

God. Yun lang pala ang problema ni Mom. Akala ko pa naman kung ano na.

"Alright," i said.

Umalis na ako sa office ni mom right after that coversation. I swear, hinding hindi
ako magttrabaho dun pagka graduate ko. Ang taas ng pressure. Mas gusto ko pang
gumawa ng sarili kong line.

Pumunta na ako sa botique namin sa isang mall sa west. Hindi naman pala masyadong
malala yung problem, may nagreklamo lang na customer tungkol dun sa isang
customized dress na pinagawa niya. Nakipag usap na lang ako dun sa babae. Is it our
fault that she gained 25 pounds kaya hindi magkasya yung damit na last month niya
pa pala pinagawa??

"Dana?"
--------------------

Andy's Point of View

'Dana..'

'Dana.. Mag usap naman tayo..'

'Please. Hindi talaga kami nagddate ni Nof! Ikaw lang ang mahal ko..'

'Dana naman..'

Ilang beses ko na siyang tinatawagan at tinetext pero hindi siya nagrereply. Gusto
ko lang naman sabihin sa kanya na wala talaga yung samin ni Nof eh. Hindi ko talaga
gusto si Nof, bilang kapatid pa siguro, pwede. Pero wala na bukod dun. Wala talaga.
Hindi ko makita si Nof bilang girlfriend ko.

Binato ko yung cellphone ko. Nyeta naman, Andy! Aish! Ang malas mo talaga sa babae
kahit kailan.

"Andrei?"

Napaupo ako ng maayos sa kama ko pagpasok ng nanay ko.


Pinulot niya yung phone ko sa sahig, "ayaw mo na ba sa phone mo, Andrei?" Sabi niya
ng pabiro, "may problema ka ba?"

Umiling lang ako. Wala naman akong balak na isama pa sa gulo namin nila Cyriel ang
mga magulang namin. Malalaki na kami, kaya na namin to.

"Are you sure?"

Tumango na lang ako.

"Well then, samahan mo naman ako sa West Mall. Balak kasing maginvest ng Daddy mo
dun, titignan lang natin kung ano ba ang lagay nung mall na yun. At the same time,
samahan mo naman akong magshopping," sabi niya.

"Ano pa nga ba?" Sabi ko ng pabiro. Matagal ko nang hindi nakakasama ang mommy ko.
Siguro okay na din to para kahit pano, makalimutan ko yung problema ko.

Pagdating namin sa Mall, nag ikot ikot lang kami. Okay naman yung mall. Bakit kaya
mag eexpand na naman si Dad ng business? Halos hirap na hirap na nga siyang imanage
yung hotels eh, dadagdagan na naman niya? Tss. Ang hirap talagang intindihin.
Bahala na nga. Si Kuya na ang bahala sa mga business ni Dad. Kaya nga siya nag
aaral pa sa Amerika para dun eh. Good luck na lang talaga.

"Shopping time, baby," sabi ni Mom na masayang masaya.


Ang hirap intindihin ng babae. Bili ng bili ng damit pero hindi naman ginagamit
lahat. Minsan kawawa din ang mga lalaki. Hirap na hirap magtrabaho para lang mabili
nung mga asawa nila yung gusto nila. Pero kung mahal mo naman talaga ang babae,
walang halaga kahit gaano ka pa nahihirapan, mapasaya mo lang siya.

"FHF na pala 'to, Andrei," sabi ni mom.

Oo nga pala, kila Dana nga pala 'to.

"Dana?"

Napatingin ako kay mom nung sinabi niya yun. Totoo nga. Nandun siya. Si Dana.

"Ah, eh, Tita," sabi ni Dana sabay lapit kay mom.

"Good to see you again, Dana! I haven't seen you for a while. Nakakatampo ka.."

-----------------

Dana's Point of View

"Dana?"
Napatingin ako sa likod ko only to see Andy and his mom behind me.

"Ah, eh, Tita," i said.

"Good to see you again, Dana! I haven't seen you for a while. Nakakatampo ka.."

Fudge, Dana! What to do, what to do??

"Sorry, Tita. Been busy these days. Tinutulungan ko si Mom sa business niya eh," i
lied.

Nakatingin ako kay Andy.

Sorry, Andy. Ayaw kong saktan ka pero ayaw mo din akong iwan.. Ano na lang ang
gusto mong gawin ko?

"That's alright, dear. It's good to hear na tumutulong ka sa family business. Sana
nga ay masabihan mo tong si Andy na tumulong din at huwag ipasa lahat sa kuya niya.
Mabuti na lang talaga at ikaw ang girlfriend niya. Di ba?"

Huminga ako ng malalim, "actually, Tita, coo---"


Lumapit sakin si Andy at hinawakan yung kamay ko, "oo nga, mom. Mabuti na lang at
si Dana ang girlfriend ko," he said then smiled at me.

Ano ba, Andy? Mas lalo mo lang ginagawang komplikado ang sitwasyon natin..

"That thing i'm sure of. O siya, titingin muna ako ng mga bagong designs niyo,
iha," his mom said then left us.

-----------------------

Andy's Point of View

Hindi ko din alam kung bakit ko sinabi yun. Natatakot ako. Natatakot ako.

"Why did you say that, Andy?"

Nakatingin lang ako kay Dana.

Wala na ba talaga tayong pag asa?

"Sorry, Dana. Hindi ko pa kayang sabihin," i said.

"Naiintindihan kita, Andy. Pero kasi.. mas magiging komplikado pa yung lahat pag
pinatagal mo pa to.. Alam mo naman na simula pa lang, si Cyriel na talaga.."

Yun na nga. Umaasa ako na sana kahit minsan, mas naging lamang ako kay Cyriel,
Dana..

Ngumiti lang ako, "hindi ko alam, Dana. Wag mo naman akong hiwalayan ng ganito..
Wag mo naman sanang ipamukha na wala akong halaga, Dana.. Sana naman ipakita mo
sakin na nasasaktan ka sa paghihiwalay natin. Kahit yun lang."

----------------

Dana's Point of View

"...sana naman ipakita mo sakin na nasasaktan ka sa paghihiwalay natin. Kahit yun


lang."

Andy left after that.

Guilt stings inside me.

I didn't mean to hurt you, Andy. It's just that...

My thoughts were interrupted by Andy's mom, "is everything okay, Dana?"


I plastered a smile on my face, "of course, Tita. Everything is fine."

She smiled at me, "good to hear that. I really like you for my son, iha. After
Lynne died, ikaw pa lang ang babaeng nakapagpasaya sa anak ko. I really wish na
sana kayo ang magkatuluyan."

I just smiled, not wanting to put their hopes even higher.

----------------------

Cyriel's Point of View

"Pano ba yan, lil' bro? May mga nakabantay na guards sa labas ng bahay," sabi ni
Clarence.

Napatingin ako mula sa balcony. May mga itim na kotse na naman sa labas ng gate
namin.

"Tss," napahawak na lang ako sa batok ko.

Umupo si Clarence sa kama ko, "mukhang natunugan nila na tatakas ka eh. Hirap
talagang kalabanin ng mga Henares."
Simula nung isang araw, may mga nakabantay na na sasakyan sa gate namin. Kahit pag
aalis ako, may mga nakasunod na sasakyan sa akin. Kahit san ako magpunta, may
nakasunod sa akin.

"Tsk."

"Back up plan, Cy?" Tanong ni Clarence.

Hindi ako nakasagot. Baka kasi pag nagpumilit akong tumakas, si Dana ang balingan
nila.

"Wala ka?" sabi ni Clarence, "ako, meron. Gusto mong marinig?"

-----------------

The day after.

Dana's Point of View

Dave Cruz

calling..
"Hello? Ano?! Sang ospital?!!"

---------------

Anyareh???

Vote and comment, friends! 400 to see the next chap? Lmao. JK

May mga meet up na nabubuo. Sino game? Hahaha! Yung mga tiga LB naman jan,
paramdam! Let's go dinner *u* PM niyo ko ng numbers niyo para makapagset tayo ng
common time para sa dinner :>

Happy 1 Million reads satin :>

-Eydee

51st Chapter

Cyriel's Point of View

"..ganito yan ha? Ibubunggo natin yung sasakyan mo sa puno tapos kunwari, malala
yung tama mo. Kuha mo ba?" sabi ni Clarence.

Tumango na lang ako. Tss. Akala ko naman kung ano na yung plano niya.

"Pero shet naman! Ako ang papagalitan nito nila mom eh. Tsk," reklamo niya.
Ang daming reklamo pero siya naman ang pasimuno. Baliw.

Pagkatapos nun, tinawagan niya na yung binayaran niya na sasakay at magbubunggo


nung sasakyan ko. Hindi ko alam kung saan niya nakuha yung tao na yun. Basta pera,
kahit ano pinapatulan ng mga tao eh. =___=

After 20 minutes, nakadikit na sa harap ng puno yung sasakyan ko. Good job, kuya.

"Oh? Sakay na at ng makatawag na ako ng ambulansya," sabi niya sabay tulak sa'kin
papasok ng sasakyan.

"Eto na nga," sabi ko habang papunta dun sa driver's seat.

Sasakay na sana ako pero napansin kong may bumubusina sa harap namin.

"Tangina, Cyriel! Walang preno yan! Tumabi ka!!"

-----------------

Andy's Point of View


Nyeta! Bakit ako pa yung napaalis sa sarili kong bahay?? Bakit ba kasi nandun si
Nof?? Ang kulit ng lahi ng babaeng yun eh!

Nasa autoshop yung sasakyan ko kaya kinuha ko muna yung sasakyan ni kuya. Wala
naman siya dito eh.

Dumaan ako sa backdoor para hindi ako makita ni Nof. Nyetang babae, nakakairita na
din minsan =___= Pasalamat siya bestfriend siya ni Dave.

Nagdrive ako papunta sa hindi ko alam kung saan. Basta makalayo sa bahay, okay na
ako. Punta muna siguro ako sa cementeryo. Puntahan ko muna si Lynne. Tama.

Nag U-turn ako papunta sa cementeryo. Pagkatapos kong makalagpas ng highway,


putangina!! Bakit wala akong brake??

Bumusina ako ng bumusina kasi may nakita akong dalawang lalaki na nakatayo. Baka
masagasaan sila kaya bumusina ako. Hindi ko na alam kung saan ako mababangga kung
itutuloy ko pa yung pagmamaneho ko kaya ibinangga ko na lang din yung sasakyan ko
sa puno.

-----------------

Cyriel's Point of View

Nakatulala lang kami ni Rence.


Kung kanina, nagpplano kami ng aksidente, ngayon, nangyari na nga.

"Tangina!" Biglang sigaw ni Clarence, "tangina, Cyriel! Si Andy 'to!"

Nagulat ako sa sinabi niya kaya hindi agad ako nakagalaw.

Si Andy?

Si Andy ang sakay ng sasakyan na halos mahati na sa dalawa sa lakas ng


pagkakabangga??

"Tangina, Cyriel! Tulungan mo ako dito!"

Nyeta, Cyriel! Gumalaw ka! Si Andy yan, kaibigan mo!

Dali dali akong pumunta malapit sa driver's seat. Nakita ko dun si Andy, walang
malay. May mga galos siya sa mukha at braso pero mukhang wala namang major injuries
pero naipit yung kaliwang paa niya sa loob ng sasakyan.

"Fuck," sabi ni Clarence, "pumasok ka sa passenger's seat."


"Ha?"

"Pumasok ka na, Cyriel! Nyeta, bilis!"

Pumasok na agad ako sa sasakyan gaya ng sabi ni Clarence. Maayos naman yung
kabilang parte nung sasakyan kaya nakapasok pa din ako.

Hindi ko matignan si Andy.

Fuck.

Pumikit na lang ako.

"Tumawag na ako ng ambulansya," sabi ni Clarence na medyo nangangatog yung boses,


"alis lang ako, pero dun lang ako sa malapit. Yung seatbelt mo?"

Sinuot ko yung seatbelt ko.

"Ano'ng gagawin ko?"

Tinignan niya ako, "gaya nung plano. Naaksidente kayo ni Andy. Punyeta! Ang tagal
naman ng ambulansya! Tangina! Si Andy!! Fuck!"
Pumikit na lang ulit ako, "sige na, ako nang bahala dito."

Pagkatapos ng ilang minuto, dumating na yung ambulansya. Ako ang unang nilagay sa
stretcher. Si Andy naman, dahan dahan pang kinuha dahil unconscious pa din siya at
naipit yung paa niya sa napiping side ng sasakyan.

Habang nasa loob ako ng ambulance, hindi ko alam kung paano ko sasabihin kila Tita
na naaksidente si Andy kaya si Dave na lang ang tinawagan ko.

Sinabi ko sa kanya na naaksidente kami pati na kung saang ospital kami dadalhin.

Tangina, Andy. Umayos ka!

--------------------

Dana's Point of View

"Are you kidding me?"

Pinipigilan ko yung sarili kong tumawa nung mareceive ko yung package mula kay
Ynna.
Tinignan ko yung laman ng box.

Gown.

Maid of honor's gown to be exact.

What the fuck is her problem?!

Sa tingin niya ba talaga pupunta ako sa kasal niya? Not in my wildest dreams! Not a
fucking chance in hell!

Kumuha ako ng gunting para gupitin sana yung gown ng biglang magring yung phone ko.

Dave Cruz

calling...

"Hello? What?!! Saang ospital?!"

Pagkatapos kong marinig yun, dali dali akong pumunta sa ospital na sabi ni Dave.
Fuck! This can't happen.. Hindi pa maayos ang lahat.. Wag muna ngayon..

Pagdating ko sa ospital, pumunta agad ako sa nurse's station.

"Nasan si Cyriel Perez?" I asked her.

Tinignan nung nurse sa files nila yung name. After what it felt like forever, "room
9102."

"How about Andrei Guzman?" i asked.

Nagscan ulit siya ng files, "emergency room."

Pumunta agad ako ng elevator at pinindot ang 9th floor. I need to see Cyriel safe
first then i'll go to Andy.

--------------------

Cyriel's Point of View

"San na si Andy?" I asked Rence.

"E.R.," sabi niya.


"Bakit? May problema ba??" Tanong ko. Shet naman, Andy! Wag ka ngayon mawala!

Huminga siya ng malalim, "fracture daw yata or dislocation. Don't ask me further. I
hate science."

Fuck. Fuck. Andy! What the hell is your problem?? Magpapakamatay ka dahil ano?
Dahil ako yung pinili ni Dana? Shit! You're better than this!

Tahimik kami ni Clarence na naghihintay ng balita kay Andy ng bumukas ang pinto.

Lumapit agad sa akin si Dana at niyakap ako, "Cyriel? Are you okay? Does it hurt?"

Hinawakan ko yung kamay niya at nginitian siya, "i'm fine. Really."

She looked at me, "really?"

"Really really," i smiled again.

"But what happened? Bakit kayo magkasama ni Andy na naaksidente?" She asked.
Hindi ako makapagsalita. I don't know what to say. I don't want to lie in her face.

"Walang brake," singit ni Clarence.

"Oh God! Thank God walang serious injuries," she said tapos niyakap niya ulit ako.
I hugged her back.

"Punta muna ako kay Andy," sabi ni Clarence.

Tumango lang ako at tinignan si Dana, "aren't you gonna see him?"

She smiled, "maybe later. I need to be with you first."

I smiled and kissed her knuckles.

--------------

Dana's Point of View

I almost run papunta sa kwarto niya. Sht, Cyriel Perez! You better be okay!
Pagdating ko sa kwarto, binuksan ko agad yung pinto at nakita ko si Cyriel na
nakahiga sa hospital bed, si Clarence naman, nakatayo lang malapit sa window.

Lumapit agad ako sa kanya and hugged him, "Cyriel? Are you okay? Does it hurt?"

He held my hand and smiled to assure me that he's fine, "i'm fine. Really."

I looked at him, "really?"

"Really really," he smiled again.

"But what happened? Bakit kayo magkasama ni Andy na naaksidente?" i asked.

I was half praying na wag niyang sabihin na it was because of me. Hindi ko talaga
mapapatawad ang sarili ko pag nalaman kong naaksidente sila dahil na naman sa akin!
I don't deserve it!

"Walang brake," Clarence interrupted.

"Oh God! Thank God walang serious injuries," i said then hugged him.

"Punta muna ako kay Andy," Clarence said then went out the door.
"Aren't you gonna see him?" Cyriel asked me.

I honestly want to go and see Andy right now. But Cyriel needs me here. Ayokong
iwanan siya mag isa.

I smiled instead, "maybe later. I need to be with you first."

He smiled and kissed my knuckles.

------------------

Ynna's Point of View

"Good," i said to Danielle. Naipadala niya na daw kay Dana yung gown.

It's our wedding tomorrow. I hope everything will turn out fine. Since a few days
ago, pinapabantayan na ni mom si Cyriel. I was scared na tatakbuhan niya ako so to
give me assurance, pinabantayan niya si Cyriel.

I rode in my car and drove to Cyriel's home. I need to check up on him. I don't
care if he's with Dana so long as he's by my side.
Pagdating ko sa bahay nila, walang tao so i asked one of their maids.

"Where's Cy?"

"Ma'am Ynna, nasa ospital daw po," she said.

"What?!!"

"Naaksidente daw po. Pinapadala nga po ni Sir Clarence ang mga gamit ni Sir Cyriel
eh," she said and showed me a duffel bag.

Kinuha ko yung bag and said, "i'll take it from here."

------------------

Andy's Point of View

Fuck.

My head hurts.
Pagtingin ko sa paligid, bakit puro white? Where am i?

"Andrei? Oh God! Thank God you're finally awake!" mom said.

Tinignan ko yung paligid ko, nandito si Nof? Clarence? Dave? Sara? Kim? Ano ba ang
nangyari?

With my head still dizzy, i asked them, "what happened?"

My mom suddenly burst into tears, "may amnesia ka na naman?"

I waved my hand and said, "no, mom. I just can't remember why i am here."

"You got into an accident with Cyriel. Good thing you two are safe," she said.

With Cyriel? Kasama ko ba siya?

Shit!

Nabangga ko ba siya?? Siya ba yung lalaki na binubusinahan ko??


"Where is he??" I asked. Nyeta! Nasagasaan ko nga ba si Cy??

"Calm down, Andrei. He's just in the room beside this, and he's doing fine so no
worries," mom said.

Pagkatapos kong marinig yun, natahimik na ako. Nag alok si mom na bumili ng pagkain
kaya naiwan kami dito.

"Si Dana?" I asked them. Sa lahat ng tao na gusto kong makita ngayon, si Dana yun..

Hindi sila makatingin sa'kin.

"Na kay Cyriel," Dave said.

I smiled.

"Pero binisita na naman niya ako kanina nung tulog ako, di ba?"

Lumapit sa'kin si Nof at niyakap ako, "stop hurting yourself, Andy. Stop asking
stupid questions."
Hindi ka pa nasanay, Andy. Kailan ka ba naging priority?

-------------------

Ynna's Point of View

Room 9102

I was about to open the door when i heared them talking.

"I love you, Dana. More and more everyday."

"I know."

"Don't give up on me."

"Of course, Cyriel. I'll never give up on you. Never."

I closed the door again and left the bag on the floor instead and left.

I'm really good at torturing myself, aren't i?


------------------------------------------------------

Sorry for the long wait! Hahaha! Nababagalan na ako sa takbo ng story. Wala akong
maitype. Writer's block =____________=

Hello to apol, raya, jejomar, jeremie, bernadette, danica na nakasama ko last July
21 ^^ Next time ulit ^^

Pag natapos ba to, babasahin niyo pa din yung ibang story ko? TT^TT May paranoia na
yata ako. Hahaha. Nakakakaba kaya na after this, wala ng pumansin sa stories ko.
Hurhur. Paranoid much lungs.

Yung mga nagpapabati. SORRRRRRYYYYY. Nakakalimutan ko kasi kung saan nakalagay yung
mga pabati. TT^TT

ANNOUNCEMENT: @damselindistress: inindian mo ako last Saturday TT^TT I waited in


vain.. Hurhur. Akala ko pa naman makikita na kita.

Nga pala, pababa ng pababa ang feedbacks sa story na ito. Panget na ba? Honest
opinions naman jan oh >___<

ASDFGHJKLoooooveyouuuuu, guys.

Dedicated to AlltimeLawliet kasi wala lang. Hahaha! Hello, Jovie :>

-Eydeeeeeeee

--------------------------

52nd Chapter
Andy's Point of View

"You sure?" Tanong sa'kin ni Nof habang sinusubukan kong tumayo.

Tumango na lang ako tsaka sinubukang igalaw yung kaliwang paa ko. Inalalayan niya
ako habang nakahawak ako sa isa sa mga hawakan, "sht," nasabi ko na lang nung
natumba ako.

Bigla bigla namang lumapit sa'kin sila Nof at Dave nung napaupo ako, "pare, dahan
dahan lang. Wag mong biglain yung paa mo, baka lalong mapatagal yung recovery mo
eh."

Ilang araw na ba mula nung maaksidente ako? 9 days? Ang bilis lang ng araw, ang
dami na ding nangyari. Hindi natuloy yung kasal ni Ynna at Cyriel. Masaya ako para
sa kanya kasi alam ko naman na hindi niya mahal si Ynna kaya parang nakakaloko lang
kung matutuloy pa din yung kasal. Pero para sa sarili ko? Nalulungkot ako.
Nalulungkot ako kasi alam ko sa sarili ko na sa mga nangyayari, mas malabo na
maging kami ulit ni Dana.. Lalo na ngayon na hindi natuloy yung kasal. Ewan ko,
hindi ko na talaga maintindihan yung sarili ko. T@ngina lang eh.

Umiling ako, "pare naman, birthday ko na bukas hindi pa din ako makalakad. Parang
tanga lang," sabi ko sabay subok ulit na tumayo at maglakad.

Binatukan ako ni Nof, "para ka ngang tanga. Magpumilit ka pa jan ng mas lalong
tumagal ang recovery mo. Tss."

"Ilayo mo nga yang bestfriend mo, Dave. Inaatake na naman ng pagka abnoy eh," sabi
ko kay Nof.
Inirapan ako ni Nof. Pikon talaga yun. Pero kahit ganyan yan, malaki yung utang na
loob ko kasi isa siya sa mga nagbantay sa'kin simula nung ma confine ako dito.
Kahit pa puro pang aasar at pangbabara lang yung naririnog ko minsan sa kanya, ayos
lang. Hindi ko nga maintindihan kung bakit iniisip nila Dave na may kung anuman
sa'min ni Nof kasi wala talaga. Para lang siyang kapatid eh. Wala kasi akong
kapatid na babae kaya siguro ganun ako sa kanya, pwera na lang pag minsan kinukulit
niya ako tungkol kay Dana kasi naaasar talaga ako. Pero bukod dun? Cool kami ni
Nof. Balak ko ngang ipakilala yung kapatid ko kay Nof eh. Malapit na namang umuwi
yata si Kuya Andrew eh, sa States kasi siya nag aaral ng Business Administration
since siya yung papalit kay Dad. Tutal magbestfriend naman sila ni Kim, boyfriend-
in niya na din yung kuya ko. Haha!

Ginulo ni Dave yung buhok ni Nof, "tara na nga. Baka mas lalong hindi makalakad si
Andy sa pangungulit mo eh."

Dinilaan ko siya.

"Mukhang tanga, Andy," sabi niya sabay irap.

"Baboy," sabi ko.

"Bwisit!!" Sabi niya sabay labas ng pinto. Hahaha! Pikon kasi. Siya kasi yung
kumakain ng pagkain ko dito eh. Ang takaw lang eh.

Bago sundan ng Dave si Nof sa labas, lumapit muna siya sakin tapos may inabot,
"bigay niya. Hindi pa din siya makapunta eh. Sorry, pare."

Tumango na lang ako, "sige. Ingat kayo pauwi."


"Punta kami bukas sa birthday mo."

Lumabas na si Dave, naiwan na naman ako mag isa. Sa buong 10 araw na pagsstay ko
dito sa ospital, isang beses pa lang ako dinalaw ni Dana. Ang nakakainis pa dun,
yun pa yung panahon na tulog ako. Pero okay na din siguro yun kaysa wala. Konti na
lang naman eh.. Nararamdaman ko na malapit na akong sumuko..

Tinignan ko yung bigay niya. Libro. Ngumiti na lang ako. Kung anu ano yung
binibigay niya, libro, cds, dvds, pero sana magpakita siya sa'kin. Mas gusto ko yun
eh, lalo na na birthday ko bukas. Sa totoo lang, hindi talaga ako mahilig mag wish
pag birthday ko pero susubukan kong humiling ngayon.. Sana malaman ko na yung dapat
kong gawin. Nahihirapan na din kasi ako..

--------------------

Cyriel's Point of View

"Senorito Cyriel, nandyan po ulit si Miss Ynna sa baba," sabi nung isa sa mga
katulong namin.

Sumagot si Clarence, "sabihin mo namatay na at byuda na siya. Tss."

Binato ko siya ng unan, "g@go. Buhay na buhay pa ko pinapatay mo na."

Simula nung araw na naaksidente ako, laging pumupunta si Ynna mula nung nasa
ospital ako hanggang ngayon na nasa bahay na ako. Naawa na din ako sa kanya kasi
kahit papano naging magkaibigan na din kami ni Ynna nung nasa States kami..
Lumapit sa'kin si Clarence, "sabihin mo nga sa'kin. Ano ba talaga yung payatot na
yun sa'yo?"

Tinulak ko siya, "kaibigan?"

Tumawa siya ng malakas, "t@ngina, Clarence! Kaibigan? Sigurado ka? Hahaha!"

"Mabait naman kasi si Ynna eh.. Siguro nagkamali lang siya ng taong minahal kaya
siya ganun. Mabait yun, Clarence. Sa loob ng halos isang taon na magkasama kami, ni
minsan hindi yun magalit sa'kin. Kahit puro si Dana yung sinasabi ko, tahimik lang
siya tapos iiyak pag mag isa na lang siya.."

Nagsalita siya, "sigurado kang kaibigan lang?"

"Para kang tanga," sagot ko. Ano ba kasi yung gusto niyang sabihin? May gusto ako
kay Ynna? Parang timang nga lang talaga!

"Eh kasi naman, dati pa kita kinukulit na sabihin na lang natin kila mom at dad
yung tungkol sa sakit niya tapos ayaw mo namang pumayag. Minsan tuloy napapaisip
ako na may gusto ka na dun," sabi niya.

"Sasabihin ko ulit, mukha kang tanga. Kaibigan lang, hanggang kaibigan lang ang
kaya kong ibigay sa kanya. Saka isa pa, mahirap na yung pinagdadaanan ni Ynna. Wag
na nating dagdagan. Alam mo naman kung gano kahirap kapag nalaman ng mga tao na may
sakit ka na ganun.."
Ang alam ko, isa sa mga dahilan niya kaya ayaw niyang bumalik dati sa Pilipinas ay
dahil sa tatay niya.. Alam niya na ikakahiya siya ng tatay niya pag nalaman na may
sakit siya, lalo na at tatakbo pa yung tatay niya sa pagka Senador. Ayaw niyang
maging dahilan kung matatalo man ang tatay niya. Kung hindi lang namatay yung
kapatid niya, dun na siya titira talaga at uuwi naman ako. Kung hindi lang talaga
namatay yung kapatid niya, eh di sana hindi ganito kagulo yung mga bagay ngayon.

"Oo na. Tss. Bakit ba ang bait mo? Kapatid ba talaga kita? Pambihira," sabi niya
sabay tayo, "pasok na nga ako. Ang dami ko pa palang aasikasuhin eh."

Lumabas na siya ng kwarto habang naiwan naman ako mag isa. Sana talaga maging
maayos na lahat. Nakakapagod na din kasi..

--------------------

Ynna's point of view

I went to their house to try to see Cyriel. I had to cancel the wedding last week.
Everything has been set, but still, Cyriel is way more important than the wedding.
I don't care about the wedding as long as Cyriel is safe and sound.

I was waiting and sitting on their couch when i saw Clarence going out.I took the
opportunity to visit Cyriel. I haven't got the chance to visit him because he keeps
on giving reasons.

I entered his room then he looked my way, "hey," i said.


He just stared at me.

I took the liberty and sat on the stool beside his bed, "i cancelled the wedding,"
i casually said. I know from the bottom of my heart that that's what he wanted from
the very start. He didn't want to be with me, i know, so when he proposed to me by
impulse, i grabbed the chance.

He sighed, "Ynna--"

I cut him, "but it will still resume once you're fine. That's fine with you,
right?" I asked him.

"Ynna, just please--"

I interrupted again, "i will still wear the same wedding gown, though. I love the
texture and how it hugged my body. I look great in that, Cy," i said.

He grabbed me by the shoulders and looked into my eye, "look, Ynna. We both know
that it won't work. Please let me go," he pleaded.

I shook my head, pretending not to hear a thing, "how about Dana? Did she receive
the gown i sent her last week?"

He didn't answer.
"Well, anyways, she will look great in that. She's my bride's maid afterall," i
said while forcing a smile on my face.

*BLAG*

I was shocked when he threw the vase across the wall.

"C-cy," i stuttered.

"Ynna, just please tigilan mo na ako.. I will help you.. I'll be there for you as a
friend.. Sasamahan kita sa lahat ng theraphy mo at check ups.. But please do me a
favor.. Tigilan mo na ako.. I love Dana.. You perfectly know that.." he said.

I stood up and started to walk to the door. I wiped the tear that fell on my cheek.

"The annullment paper will arrive next week," he said.

I pretended not to hear anything and continued walking.

--------------------

Dana's Point of View


'Sht.'

I threw another paper in the trash bin. I've been trying my best to squeeze the
creative juices of my brain. I volunteered to help in the designs for the new
collection of FHF to divert my attention. Yeah, i know i sound desperate. I just
can't help but feel guilty.

The following day after the accident, i visited Andy. Good thing he was asleep. I
don't know what to do if he was awake. I don't know how to explain that i didn't
even take a glance at him yesterday, even though Cyriel's room is just next to his.
I feel fvcking guilty i don't want to show my face to him.

After i saw him, i feel even guiltier. He has scratches and cast on his left leg.
He looked terrible unlike Cyriel. Fvck it, Dana! Andy's the one who was in the
emergancy room and not Cyriel! But still, i prioritized Cyriel so i really feel
guilty..

flashback..

"Dana?" I turned to see Nof, "can we talk?"

I nodded, "sure."

She went out first. I went near Andy and placed the fruits i bought for him on the
side table. I caressed his face, 'get well soon, Andy.'
I went out to see Nof standing near the window where you can see the view of the
garden of the hospital, "took you long enough, Dana."

I didn't answer because of the tone of her voice. She's quite angry with me, and i
can't blame her. I am upset with myself as well. Do you think it is easy for me?
Let me tell you that it's not. Andy is my friend and it hurts to see him being like
that because of me.. He didn't deserve that.. I don't deserve that kind of love..
It's just too much..

"Ano'ng balak mo kay Andy?"

"We're done and you know it, Nof. Ilang beses ko nang sinabi sa kanya," i defended
myself.

"Alam ko, but the point is, it's not enough, Dana," she said. I felt myself
stiffened. She never call me Dana, she calls me DK, "tell him you mean it. Don't
lead him on. You should've seen his face yesterday. It's priceless," she said.

"I'm sorry, okay," i said.

She smiled at me, "wag mo sa'kin yang sabihin, kay Andy. Pagka sorry mo, sabihin mo
na din na ayaw mo na, na wala na talaga. T@ngina, Dana. Hindi na uso ang break it
to me gently, wag kang sadista! Sabihin mo ng isang bagsakan para tapos na. Hindi
yung nagmumukha siyang tanga."

I smiled back at her, "i will. Believe me, i plan to do that," i said, "but tell
me, do you like him?"
I honestly don't know if she likes Andy because i know that she still have feelings
for Dave. But judging from what she was doing these past few days? Belive me, it's
not that hard to conclude that she has special feeling for Andy.

She laughed, "Hahaha! Fvck, DK! That was hillarious. Andy and me? That is mindfvck.
Seriously, i don't like him in a romantic way. Brother figure pa siguro, oo. I
mean, yeah, i said that i like him before but that was just to test you. I realized
that you like what you can't have so i did that. I thought that maybe you'll feel
threatened and realize that it's Andy all along pero hindi ata eh. Ewan. Fail yung
plan."

I don't know what to feel. I really thought she likes Andy..

"So, we're good?" I asked her.

She hugged me, "naman! Just fix things between you and Andy, DK. I just see myself
in Andy, kaya much as possible, ayokong maranasan niya yung naranasan ko kay Dave
dati. Being second best sucks."

I smiled at her, "i know, Nof. I'll talk to him soon."

present..

"Argh!"

I stood up. This is it. I'll talk to Andy to remove all these excess baggage of
guilty feelings inside me.
I went first to buy something for Andy. I've been buying things for him since i
didn't have the guts to visit him. After buying, i drove immediately to the hosptal
to see Andy.

I took a glance to check if Andy's there, and he is. He's sitting on the edge of
his bed, trying to stand. I just watched him trying his best to stand and being
frustrated at the same time, and the mement he stumbled, i impulsively went near
him and helped him to stand.

"D-dana," he uttered.

I forced a smile, "sorry. Took me long enough to show my face," i said as i was
helping him to sit back on his bed,

"Wala yun, buti na lang nandito ka na. Kumain ka na ba? May pagkain dito pero
baka--"

I interrupted him, "i'm still full. Anyways, i came here to say something, Andy," i
said then took a deep breath, "i'm sorry, Andy," i said.

He smiled, "wala 'yun. Nabisita mo na naman ako ngayon eh. Tsaka binibigyan mo
naman ako nung books and cds kaya okay na yun, wag ka nang magsorry, " he said with
a forced smile on his face.

I shook my head, "i'm really sorry about that one but that's not what i meant.. I'm
very sorry about us, Andy. I just can't do this anymore.." i explained to him. Alam
ko naman na mahihirapan akong sabihin sa kanya to pero when i am actually in the
situation, it's just thrice harder. And it's getting even harder seeing that look
on his face.

He forced a laugh and wipe the tear on his cheek, "sorry. Naiiyak lang kasi talaga
ako," he said.

I can't stand to see him like this. He isn' the same Andy i knew.. Wala na yung
Andy na carefree and full of confidence.. I destroyed him.. I made him who he is
right now.. Weak.

"I'm sorry, Andy.." i said again. That's all i got to say. I am sorry. I am sorry
for hurting him.

He's still crying, "stop telling you are sorry, Dana. Loving you is one of the
greatest thing i ever did," he said.

No matter how hard i tried, i cannot stop my tears. We are now both crying.

He smiled, "thank you for everything, Dana."

I smiled back and hugged him.

"Thank you for this break up. Thank you for showing me that you're sad about this.
Kahit totoo man o hindi, thank you," he said then kissed the side of my head.
------------------

Andy's Point of View

Pagkatapos umalis ni Dana, napatingin na lang ako sa wall clock.

October 29, 12:08 a.m.

"Happy Birthday, Andy. Happy birthday," sabi ko sa sarili ko.

-----------------

Nof's Point of View

I know that it's wrong to listen to someone else's conversation. But i just can't
help it, i unconsciously listened to Andy and Dana's conversation. And i feel
fvcking horrible for Andy.

The moment Dana left, i didn't come in first. I gave him first the time and space
he needs.

"Andy?" I said as i approached him. He wiped his tears as if he can hide the fact
that he's been crying since Dana walked out the door.
"Hey," he said with a smile plastered on his face.

He made room for me and i sat on the side of his bed, "apples?" I asked him.

He nodded. I gave him apples and he started eating it but i can still see his lips
trembling from his effort to refrain from crying.

"Idiot," i said, "umiyak ka kung gusto mo. Don't hold it in."

He smiled, "i'll look gay if i cry," he tried to joke.

'Yeah right. But you don't mind crying in front of DK,' i said to myself.

I smirked, "dami mong alam. What happened earlier? I think i saw DK coming out of
this room?" I said as if i didn't eavesdrop.

"We broke up," he casually said.

"Then?"

"We broke up. Wala na. Tapos na," he replied.


I clapped my hands and said, "way to go, Guzman. Akala ko pa naman magpapakamatay
ka pag nawala si DK. Seeing you still alive and breathing is a good sign," i said
with sarcasm.

He smirked at me, "yeah right," then he patted my head, "take care of yourself,
Nof. Wag ka ng magselos kay Sara and Dave, wala ka ng magagawa. They're hooked with
each other. Si Kim tignan mo once in a while, gago pa naman si Clarence. Pati si
Dana, look after her for me," he said.

I looked at him in daze, "what the hell, Guzman?? What was that? Your last
testament??"

He chuckled, "baliw. I'll be flying to States tomorrow."

"What?!!"

He spoke, "for recovery purposes? Pupuntahan namin yung kuya ko dun, haven't seen
him for so long. You should meet him," then he winked at me, "look, Nof. I'm doing
this for my self, and for Dana and Cy as well. I'll be gone just for months. Dun na
din ako magrereview for the board exam and to forget as well. Bestfriend ko si
Cyriel kaya ayoko na may sama kami ng loob, and as well as Dana. Birthday gift ko
na din sa sarili ko. New beginning perhaps? Ewan ko."

I hugged him, "babalik ka ha?"

He chuckled, "oo nga. Para ka talagang bata."


I smacked his arms, "mas bata naman kasi talaga ako sa'yo! Gurang ka na kasi," i
teased.

"Ipapakilala talaga kita sa kuya ko. Andrew Guzman, remember that name, Nof," he
winked at me.

-------------------------------------

53rd Chapter

Dana's Point of View

"Another glass of martini, please," i asked for another order.


After the talk i had with Andy, i went straight to some random bar. I need to clear
my mind. I had plenty of drinks but i'm still sober. Fvck. Kaya nga ako pumunta
dito para makalimot tapos pati yun hindi ko pa magawa?! I'm doomed. And messed up.

After i finished drinking, i called our driver to drive me to my condo. I know


myself that i can still drive but i won't take the risk. I won't take the risk of
dying because of some petty reason: driving under the influence of alcohol. What a
lame excuse. After all that i have been through, i will just die because of that
pathetic reason? The heck!

When i got to the condo, i went to the convinient store in our building first to
buy something to drink. Yeah, i know i'm a drunkard. I went straight to my unit
after that. I don't want to go home because i'm pretty sure mom will ask me
hundreds of questions and i absolutely have no patience for that as of now. I will
drink 'till i can barely think straight, 'till i already lost track of time.

I can't understand myself.. I did the right thing, right? Tama naman na tinigil ko
na, di ba? I don't want to continue things na alam ko naman na walang
patutunguhan.. I care for Andy. We've been friends for almost three years..
I should've have done this before pero hindi ko ginawa kasi natatakot ako..
Natatakot akong saktan si Andy. Pero nung ginawa ko na kanina? Fvck! I can't even
look at him.. Everytime i see him cry, it hurts me. It kills me. I know Andy, hindi
siya umiiyak basta basta. Ako lang naman ang iniiyakan niya. I should be proud but
i can't.. Why would i be proud kung alam ko na sa tuwing umiiyak siya, ako yung
dahilan?!

I looked at the picture beside my bed, Cy and me, smiling.

"You're worth the fight, right? Hindi mo ako sasaktan, di ba Cy? Iniwan ko na si
Andy.. Sinaktan ko na siya.. Sana naman maging masaya na tayo.. Ang dami nang
nasaktan eh.."

--------------------
Nof's Point of View

"Nof?"

Ugh! Kainis talaga yang Guzman na yan! Aalis na nga siya bukas tapos hindi pa niya
sinasabi sa kanila. Ano ba gusto niya? Ako pa magsabi?? Ano ako? Spokesperson nya??
Kapal lang, please!

"Nof!!!"
"What?" Kainis naman 'tong si Kim, nag iisip ako tapos bigla na lang akong
itutulak.

She pouted, "kasi naman, ngayon na nga lang tayo ulit magbobonding tapos spaced out
ka pa. Kainis."

I rolled my eyes, "daming alam. Besides, ikaw nga jan ang busy lagi jan sa Clarence
mo tapos ako pa sinisisi mo. Tss."

"Eeeh! Boyfriend ko naman kasi yun eh. Hehe," tapos kumuha na ulit siya ng black
pumps, "anyways, ano ba kasi yung iniisip mo? Share naman," sabi niya habang tina
try yung pumps.

Sasabihin ko ba kay Kim? Ugh! Kainis talaga! Bakit ko ba kasi pino problema yun? As
if naman hindi babalik yun. Babalik daw siya di ba?? Tsaka uso pa ba ang despedida?
"Ah-eh, aalis kasi si Andy bukas.."

Tumingin tingin pa din siya sa mga sapatos sa rack, shoppaholic talaga 'to, "ooh.
San naman magpupunta yun? Bakasyon ba? Patapos na kaya yung sembreak.."

"Sa States," i said while fidgetting.

"Wow. 5 days na lang ah before-- right. Graduate na nga pala siya. Figures. Pero
akala ko ba sa review center siya sa labas ng St. Claire's magrereview?"

"Change of plans. Sa States na niya itutuloy," i said.


"But why??!"

I shrugged, "ganun eh. Besides, break na sila ni Dana."

"What?!!" sabi niya with wide eyes, "for real??"

I shook my head, "pwedeng wag masyadong obvious na masaya ka? Ang lungkot na nga ng
tao eh.. What a friend you are.."

She smiled sheepishly, "sorry naman! Daniel shipper kasi ako!"


Napailing na lang ako. Ayan na naman siya sa Daniel at Dandy niya. Ano ba sila
Dana, Andy, at Cyriel, artista? Bakit gumawa pa siya ng couple name? Weird
bestfriend.

"So break na sila for real tapos aalis ngayon si Andy sa States. Sana naman maayos
na din yung sa annulment para okay na ang lahat," sabi niya ng tuloy tuloy.

Annulment? Sino ang kinasal? Kinasal ba si Andy at Dana??

"Annulment??"
Bigla namang naging uneasy si Kim, "ah-eh," sabi niya while shifting her weight
from one foot to the other.

"Kim?"

She inhaled, "ang daldal ko naman!! Ugh!"

"Spill," i said.

"Fine. Pero don't tell anybody ha?"


I nodded. Kinwento niya sakin yung about kay Cyriel at Ynna. Wow. I never thought
na kinasal na pala sila. At kung kasal na pala sila, ibig sabihin mistress si DK?
Great. Never did i imagine na papayag si DK sa ganung set up.. I look up to DK so
much and i'm disappointed. But who am i? She's all grown up, alam niya na ang
ginagawa niya. Andy is a great guy, sana lang worth it yung ginawa niyang pagbitaw
kay Andy.

"How's the annulment process?" I asked Kim.

She shrugged, "wala akong alam. Si boyfie ang umaasikaso eh. But by the looks of
it, mejo malabo since ayaw talagang makipag cooperate ni Ynna and ayaw din ni
Cyriel na ipasabi sa parents nila yung sakit ni Ynna. Haay. Ang complicated ng
buhay nila.."

I smiled, "they chose that, Kim. Lahat ng nangyayari, pinili mo. And since yun ang
pinili nila, they must live with the consequences."
Tumaas yung kilay niya, "uhhm, basta don't tell Andy, ha? Baka kasi magbago pa yung
isip niya pag nalaman niya yung sa kasal ni Ynna at Cy.."

I smiled again, "don't worry, ako ang huling tao na magsasabi kay Andy niyan.."

"Huh?"

"It's all up to Dana now, Kim. It's her call. Hindi ko sasabihin yun kay Andy
because i don't want him to go around again chasing Dana," i said.

She looked at me with curious eyes, "ikaw ha, do you like Andy??"
I rolled my eyes, "pati ba naman ikaw?? Wala nga akong gusto dun. Please lang, Kim.
We're bestfriends and you know me, Andy's not my type of guy."

"Fine, fine," sabi niya.

After shopping, we called others and went to Andy's house para sa 'rushed' send-off
party kay Andy. Ugh! Guzman talaga na yan oh!

--------------------

Ynna's Point of View


I watched the annulment paper being burned into ashes.

"I'm sorry, Cy.. I just can't let you go.. I'm sorry.."

I went to the doctor yesterday for my check up. The medicines aren't working
anymore, and the virus in my blood just keeps on spreading in my system. The
painkillers don't help me at all.. It hurts..

"Se�orita Ynna?" I turned around to the maid who called me, "may naghahanap po sa
inyo.."

"Sino daw?"
"Clarence Perez daw po.."

I smiled to myself, "sabihin mo bababa na ako.."

Ganun na ba ako ka ayaw makita ni Cyriel para papuntahin niya pa yung kuya niya
dito? Sabagay, who would want to see me? I look so thin and pale.. and i have many
bruises. I don't look like Ynna Henares anymore.. I am not Ynna Henares. The Ynna i
knew isn't like this. The Ynna i knew is confident and beautiful, and me? I already
lost that. I am a good for nothing, dying person.

I went down and saw Clarence standing near the door, he turned around and saw me,
"do you have a minute?"

I nodded.
We went to the garden to talk. Good thing my parents isn't around. They are both
busy for Dad's campaign for Senatorial elections.

"What brings you here?" I straight-forwardly asked. I don't know Clarence that
much. He won't talk to me and i don't have the guts to talk to him because of the
smug look he always wears.

"Annulment," he said.

I smiled at him, "i burned it."


He smirked.

"Let's stop fooling around, Clarence. I won't sign the annulment paper kahit ano pa
ang gawin niyo. Ang dami ko ng ginawa to get this far, sa tingin mo basta basta ko
na lang itatapon yung pinaghirapan ko?"

He took a deep breath, "i don't want to this but you leave me with no choice.."

I can feel my palms getting sweaty. Clarence isn't like Cy.. When he wants
something, he'll get it by hook or by crook.. whatever means he must use.

"Black propaganda for your father. Ayaw mo naman siguro ng negative publicity para
sa tatay mo?"
I smiled at him, "you won't do that."

"What makes you think i can't do that?"

I said, "magagalit sa'yo si Cyriel pag ginawa mo yun, Clarence. And believe me, you
don't want that. You're really not in good terms with Cyriel; lately lang kayo
naging close ulit. Lahat ng babaeng gusto niyang ligawan sa'yo napupunta, well,
Dana is the only exception since Kim's your girlfriend."

He shook his head, "seems like i've underestimated you, Henares. But like i've
said, i can do that."

"You won't. Cyriel won't allow you," i calmly said.


He stood up, "we'll see."

--------------------

Andy's Point of View

Dadalin ko pa ba yung mga damit ko? Psh. Bumili na lang kaya ako dun? Nyeta naman!
Bakit ba kasi bukas na agad yung alis ko?? Minsan talaga hindi ko ginagamit yung
utak ko eh. Tsaka magdadala pa ba ako ng baggage eh ni hindi nga ako makalakad ng
maayos. Psh.
May kumatok sa pinto, "sir, nanjan po yung mga kaibigan niyo sa baba."

Tumango na lang ako tsaka tinignan yung maletang nakabukas sa kama ko.

'Tss. Bagong status, bagong buhay, bagong graduate. Bibili na lang din ako ng damit
dun para bago. Sayang naman yung kinikita ng tatay ko kung si kuya Andrew lang ang
makikinabang.'

Bumaba ng dahan dahan ako sa first floor ng makita ko si Dave, Sara, Kim, Nof, at
si Cyriel?

Umakyat si Dave at tinulungan akong bumaba.


"Uh, bakit kayo nandito?"

Sa loob loob ko, nagdadasal ako na sana hindi sinabi nung baboy na yun sa kanila na
aalis ako. Tss. Ayoko ng drama. Sawang sawa na ako. Tsaka babalik naman ako bago
mag April? May board exam pa ako eh.

Tinignan ko si Nof, "despedida party?"

Bumuntong hininga ako, "seriously, wag na. Parang tanga lang."

Lumapit sa'kin si Dave, "talagang wala kang balak sabihin samin na aalis ka?"
Napakamot na lang ako sa batok, "para kang bakla, pare. States lang yun eh."

"Tss. States lang daw," side comment ni Nof.

"Madaldal na baboy," sabi ko.

"Para walang gulo, tutulungan ka na lang namin mag empake?"


Bumuntong hininga na lang ako, "oo na."

Nauna na sialng umakyat sa kwarto ko para ayusin yung gamit ko. Alam na siguro ni
Dave yung mga kailangan kong dalin since palagi naman siyang bumabyahe.

"Bakit ka aalis?" Biglang sabi ni Cyriel nung makaalis na sila Dave.

"Bitter ako sa'yo eh," sabi ko ng pabiro. Ayoko na kasing mag away kami. Oo, mahal
ko si Dana, mahal na mahal, pero mahalaga din sa'kin yung pagkakaibigan namin ni
Cyriel. Nawala na sa'kin si Dana, hindi na ko papayag na pati yung pinagsamahan at
pagsasamahan pa namin ay mawala.

Biglang sumeryoso yung mukha niya, "kung dahil 'to kay Dana, wag ka --"
Hindi ko siya pinatuloy magsalita, "pare, suko na ako kay Dana. Totoo na 'to."

"Pero bakit ka pa din aalis?"

"Uh, dun ako magrereview? Tsaka siguro sasamahan ko na dun si kuya. Dun din kasi
titira si mama hanggang Christmas eh," sabi ko sa kanya. Pero parang hindi pa din
siya naniniwala, "oo na. Magmomove on ako dun. Pare naman, hindi ako masokista.
Sawang sawa na din akong saktan yung sarili ko. Baka siguro dun makalimutan ko si
Dana? Hay ewan. Basta, dun muna ako."

Seryoso pa din yung mukha niya, "galit ka sa'kin?"

Umismid ako, "siguro?"


Sinabi ko na yung totoo. Siguro kahit naman sabihin kong hindi, mahahalata niya
din. Hindi na kami gaya nung dati. Iba na talaga. Oo, ayos kaming nag uusap ngayon
pero mapapansin mo talaga na may nagbago.

Tinuloy ko yung sinasabi ko, "pero sabi nga nila, 'time heals almost all wounds..'
Siguro kasama na dun sa almost na yun yung pinagsamahan natin," ngumiti ako, "ang
dami kong sinasabi. Akyat na tayo?"

"Babalik ka?"

Tumango ako, "oo nga. Para kayong bading, kung namimiss niyo yung ka gwapuhan ko,
dalawin niyo ko dun. Para namang wala kayong pambili ng ticket. Tss."
Ngumiti siya, "hihintayin ka namin."

"Malamang oo! Pag ako kinalimutan niyo.. saka pare, alagaan mo si Dana, ha?"

Ngumiti siya, "oo naman."

Tapos nun, tinulungan niya akong umakyat.

Nawala man si Dana, nandito pa naman si Cyriel at mga kaibigan ko. Kaya ko 'to.
--------------------

Nof's Point of View

Nauna na kaming umakyat. Tss. Walang kwentang host talaga yang si Guzman, pabayaan
daw ba kami sa kwarto niya?? Paano kung may cleptomaniac pala sa'min? Eh di
nawalan siya ng gamit ng wala sa oras??

"OMG!! Who's this hottie?"

Napatingin kami nila Sara kay Kim, pinapakailaman niya kasi yung photoalbums ni
Andy.
Lumapit si Dave sa kanya, "uh, si Andrew, kuya ni Andy."

"Hmp. Sayang naman at may boyfriend na ako. He's a major hottie!!"

Nyeta naman. Nakaka curious yang Andrew Guzman na yan!!

"Kaibigan ni Clarence yan, Kim. Wala kang pag asa," sabi ni Dave.

Dumila naman si Kim, "as if. Lahat ng lalaking gusto ko, nakukuha ko. Proven and
tested!!"
Nagpatuloy lang kami sa pag aayos ng gamit niya. Dadalhin ba niya lahat ng gamit
niya? Eh may bahay naman yata sila dun. Besides, hindi niya din kailangan ng damit.
Bumili na lang siya dun.

"Uh, hindi ko ma contact si Dana.." sabi ni Sara.

Kanina pa namin siya tinatawagan since wala siya sa bahay nila. Well, kung ako ang
tatanungin, mas gusto ko na nandito siya para makita niyang aalis si Andy. Sadista
ako, i know. Gusto kong makitang nasasaktan si DK.. or at least makonsensya man
lang.

I shrugged, "it's fine. Maybe she doesn't want to be here anyways," i said.

Sumama naman yung tingin ni Sara.


Magsasalita sana ako nung dumating sila Andy, "kain tayo? Umorder kami ng pizza,"
sabi niya ng nakangiti habang nakaakbay kay Cyriel para makatayo since ayaw niyang
gamitin yung clutch niya.

Hinga, Nof. Kung si Cyriel at Andy nagkakaintindihan, iintindihin ko na lang din si


Sara at DK.

-------------------

54th Chapter

Dana's Point of View

'Shit,' i muttered to myself. My head hurts like hell!


Where the hell am i?

Tumingin ako sa paligid ko only to find out na nandito pala ako sa condo ko. Nice.
It's been a year simula nung huli kong punta dito. I moved out simula nung umalis
si Cyriel papuntang States. I went back home because i don't think i can live alone
during those times. I was hurt, no, that's a shitty understatement, i was
devastated. Devastated beyond repair.

I originally thought na wala na akong pag asa. I felt like a robot. I was doing the
things i need to do. I need to study for my parents, and i bully Jamie because
that's the only way i found consolation for what her sister did to me. Yeah, i've
been a good girl gone bad. I already accepted that. Sanay na ako eh. What did i do
for these to happen to me? Laging kong tanong sa sarili ko dati. Ganun na ba
kasamang maging masaya? Ang gusto ko lang naman ay sumaya pero parang ang hirap
gawin. What the hell is wrong with me para lagi na lang akong lokohin? At first, si
Jarred, then si Andy, tapos ngayon si Cyriel din? God! Am i not that worthy to be
loved or is it that i am just too damn naive because i am always being played at?

I smiled to myself after reminiscing, 'i've really come too far.'

I arranged myself first then i went to the nearest convinience store to buy aspirin
then i went to a cafe and ordered three shot espresso, just what i needed.

I sat there for quite some time. Medyo masama pa din yung pakiramdam ko kaya nandun
muna ako. I don't want to hear my mom's sermon pag nakita niya yung itsura ko. My
eyes look blood shot. I look like i cried the whole night. Yeah, i think i kinda
did.

I feel horrible. Fcking horrible!


News flash: I just broke up with Andy during his birthday. During his birthday. And
i just realized it after i said the word i can't do this anymore.

Looks like i really lived up to my title, i really am a bad girl.

I checked my phone after drinking my coffee.

20 messages.

30 missed calls.

I immediately opened the messages. Most of it came from Sara.

From: BestySara

Where are you, Dana???? Aalis na si Andy ngayon papuntang States!! Hindi ka man
lang ba magpapakita??

'Fck," i almost dropped my phone.

I immediately hailed a cab pagkatapos kong mabasa yung mga texts nila. Damn, Dana!
Bakit naman kasi kagabi mo pa napiling uminom?? Of all the dates, bakit October 29
pa?! Fck!
Pagdating ko sa kanila, nakita ko agad yung guards nila. I went out and approached
them, "uhm, si Andy po?"

They knew me since i frequently came here for almost everyday for more than a
month. Nakakatuwang isipin na tumagal din pala kami ni Andy ng ganung katagal. Pero
kung iisipin? Sandali lang. A month? Not enough for all the things we've been
through. It felt like a year.

"Ay naku, ma'am Dana, nakaalis na po kagabi. Dun po daw siya hanggang April. Ewan
ko lang po kung uuwi siya ng pasko..," i didn't respond. No, i cannot speak.

"Ma'am Dana? Hindi niyo po ba alam?"

I just said thanks and went back inside the cab.

"District 5," i said to the driver.

I cannot process what i just heared. Si Andy. States. April. I-i just can't.. I
can't even understand myself!

When i arrived at District 5, i immediately ordered absinthe. Fck. I just drank


yesternight then here i am again, drinking myslef to death early in the morning.

-------------------

Nof's Point of View


Haaaaaaaaaaaaaaaay.

Nagstretching muna ako. Nakakapagod naman kasi yung ginawa namin kagabi. Since
birthday slash despedida party ni Andy kagabi, nag movie marathon kami at kumain ng
pizza. Define pizza! 10 boxes para sa aming 6?? Hayop kasi yang Guzman na yan,
libre na niya daw hanggang April. Kuripot! Birthday na birthday eh. Tss.

Nag ayos nga din kami ng gamit niya, at since pilay naman siya (yeah, tinutukso
namin siya ni Kim ng pilay. Hahaha!) hindi na masyadong mabigat yung hand carry
niya. Ipapaship na lang yung iba niyang gamit. Sus! Para naman kasing hindi na siya
babalik. Daming alam eh!!

After kong magbreakfast, lumabas na ako para pumunta ng school. Enrollment again.
Second semester na. Next year, graduating na kami. Ang bilis lang.

Sumakay na ako sa sasakyan ko since magkikita na lang kami ni Kim dun sa St.
Claire's para parehas ulit kami ng schedule. Si DK? Bahala siya. I don't care as of
now. Honestly. Hindi pa din ako maka move on sa nalaman ko na mas pinili niyang
maging kabit kaysa kay Andy. Pathetic choice. But then again, who am i to judge eh
ni hindi ko nga alam kung ano ang pinagdaanan nila ni Cyriel. And i have no
intentions of knowing. I support Andy at kuntento na ako na yun ang alam ko.

Papunta na sana ako ng St. Claire's ng parang makita ko si DK sa loob ng taxi tapos
lumiko papasok sa subdivision nila Andy. Seriously? Nasan siya kagabi?? Halos hindi
na maipinta yung mukha ni Andy tapos may angst pa siyang pumunta sa bahay nila.
Psh.

Instead of going straight to St. Claire's, i followed here. District 5. Nice


choice, DK. Looks like we're going to have a drunken talk.
-------------------

Dana's Point of View

"Where were you?" napatingin ako sa gilid ko only to see Nof sitting on the stool
beside me.

"Condo," i replied shortly. I don't want to argue with her right now. I have too
much on my plate. Ynna, Cyriel, then Andy. I cannot handle another issue with her.
It's just too much.

She sipped the martini she ordered, "hmm, i see. Do you know the date yesterday?"

"October 29," i answered.

"Then?"

Good Lord, please help me help myself. She's my friend even if she's bitching with
me right now. I don't want to lose her. I cannot afford to lose someone again.

I didn't answer, "grabe, DK. You've been friends for how long? 2 years? Tapos hindi
mo man lang alam na birthday niya kagabi. A simple happy birthday would do," she
said.
I still didn't respond.

"Sabagay, you must thought that a happy birthday wouldn't do so you opted for a
better idea, breaking up with him on his birthday. Epic," she said.

I cannot contain myself anymore. She's been mocking me!!

I looked at her and slapped her, "Nof Salvador, listen to me! You are not me. You
have no fcking idea how fcked up my life is. Ano ba talagang gusto mo? Sabi mo
makipagbreak na ako kay Andy, and i did! Then ngayon pupunta ka dito and tell me na
ang sama sama kong tao? Give me a break, please! Tao lang din ako. Hindi ba pwedeng
dahilan yun??"

She looked at me as well then smiled, "i don't deserve that slap," she said then
she slapped me, "we're quits."

Buti na lang wala pang masyadong tao sa bar kaya hindi kami nakakaagaw ng eksena.

"I told you to break up with him.. but not on his birthday. October 28 or 30. I
don't fcking care. Bakit 29?? You've been toying around since when? Since
September? Halos isang buwan yun, Dana Kathryn Ferrer! Sa loob ng 30 days na yun,
talagang Octiber 29 pa yung napili mo? Come on, that's bullsht! I knew you're a
bitch but hell.."

I tried to hold back my tears, i don't know why i'm crying, "bakit ka ba nagagalit
sa'kin? Kasalanan ko ba? Sorry na! Hindi na ba pwedeng magsorry? Look, Nof, tao
lang din ako. Nagkakamali. My life is so messed up. Sorry kung nakipagbreak ako sa
birthday niya, sorry kung hindi ko naalala na birthday niya. Sorry!!"
She didn't answer. Nakatingin lang siya sa'kin while i was crying.

"What? Hindi mo ko sisigawan? Come on, shout at me! Masama ako, di ba? Lagi ko lang
sinasaktan si Andy, di ba? Selfish ako, di ba? Fck! Oo na! Ako na lahat yun!"

I got my things and stood up.

"Sorry," she whispered.

I looked back at her, "you thought i'm a bitch? Well then, news flash: I'm a bitch.
Sorry for that."

-------------------

Nof's Point of View

"bakit ka ba nagagalit sa'kin? Kasalanan ko ba? Sorry na! Hindi na ba pwedeng


magsorry? Look, Nof, tao lang din ako. Nagkakamali. My life is so messed up. Sorry
kung nakipagbreak ako sa birthday niya, sorry kung hindi ko naalala na birthday
niya. Sorry!!"

I was left alone. Sht, Nof! You just ruined everything! My stupid impulses!

I honestly don't know what to say to DK. I was just dumbfounded. I thought she
didn't care that's why i kind of hated her.. But heck!
I followed DK outside and saw her hail a cab. She's still crying.

'Stupid mouth!!!'

--------------------

Cyriel's Point of View

"Ginagawa mo?"

Nandito ako sa office ni Clarence sa bahay. Yeah, may office siya sa bahay.
Workaholic di lang halata.

"Business stuffs, wag ka ngang magulo," he said then pinagpatuloy lang niya yung
pagbabasa.

I sat on the chair adjacent to him. Kinuha ko yung ilang files tapos sinubukan kong
basahin. In less than 2 years, tutulungan ko na din si Clarence magmanage ng
business namin. Good thing na siya ang tagapagmana talaga. I don't want to follow
their footsteps. I want to become an engineer, and Dana's husband. I have no
intentions of being the next CEO. But i still need to work there. Good thing ako
ang magiging head ng paggawa ng infrastructures and some matters. I need to work
for our future. Though my trust fund would be enough, mas maganda pa din na ensured
ang future ni Dana with me.
After scanning through some files, i saw something.

"Ano 'to?" I scowled at him.

"Ha?"

I crumpled the paper on my hands. Kumuha pa siya ng private investigator para kay
Ynna at sa campaign ng tatay nito, "i thought we're clear on this, Clarence?!"

"Whoa, chill lang, Cyriel," sabi niya sa'kin.

"Sabi ko na nga na wag mong pakielamanan si Ynna. Just please don't. Annulment lang
ang hinihingi ko, Clarence. Don't intrude with other things," i said. No, i
pleaded. I know my brother. Gagawin niya pag gusto niya that is why ayokong humingi
ng tulong sa kanya nung una. He'll destroy Ynna. That is just his nature, lahat ng
kumakalaban sa kanya, natatalo.

He sighed, "you're too good for your sake, lil bro."

"Alam ko," i replied.

"Ayaw mong ipasabi na may sakit siya, di ba?"


I nodded.

"Kalimutan mo na din yung annulment," sabi niya sabay tayo at labas ng office.

-------------------

Clarence's Point of View

Psh.

Lintek na payatot na yan. Tama nga siya sa sinabi niya kay Cyriel. Nyeta!

Lumabas muna ako at baka magkasubukan pa kami ni Cyriel. Mahirap na.

Nagsigarilyo muna ako. Occasional smoker lang naman.

Tignan lang natin, Henares. Game on.

---------------------

Andy's Point of View


Jetlagged. Ang sakit sa ulo. Natulog muna ako pagdating na pagdating ko sa Miami.
Actually, sa California talaga dapat ang punta ko dahil andun sila kuya at mom pero
nagpa change flight ako at dito pumunta since may rest house naman kami dito.

Ang ganda ng view. Iba din ang time zone. Kakapanibago. Pero it's just what i
needed. A new start.

Binuksan ko yung laptop ko para sana magreview. Kailangan kong magtop sa board
exam! I need to redeem myself!

Napatigil ako sa nakita ko. Picture nga pala namin ni Dana yung desktop background
ko.
I smiled to myself, "chicks talaga si Amanda Seyfried."

Oo, pinalitan ko na yung background. First step to moving on? Acceptance.

-------------------

55th Chapter

A week after.

Dana's Point of View


Inhale. Exhale.

I'm here at Nof's house. Agenda? To make amends. I know i've been melodramatic last
week. Last week was.. hell. It probably could be considered as one of the worst
weeks of my life. Seriously. It was just a week. Seven days but it friggin' felt
like a month.

Just as i was about to walk towards their gate, i saw Nof. She went out to jog,
apparently.

"Uh, hi?" I sheepishly said. Come on, she slapped me last week pero ako pa yung
nahihiya sa kanya! Something must be really wrong about me!

She seemed taken aback by my greeting because her jaw almost fell, "uh, DK.."

I again took a deep breath, gathering all my guts, "look, Nof. I'm here to say
sorry," i said, "it's been a week and.." i hesitated to continue. It's hard to
admit that i kinda missed her, "i miss you. The whole cold war really sucks. We
belong to the same group but we avoid each other.. so yeah.. can we just go back to
normal? I mean, it's been a week. Long excruciating week. Siguro naman, you already
forgave me for what i did? I already explained, right?" I asked, taking my chances.

Smile slowly crossed her face, "thought you'd never ask," then she pulled me for a
hug, "i was about to go to your house. Really. Sorry, DK. Just my stupid, impulsive
self. Sorry," she said.

I smiled, "i hope you don't mind pero.. take a bath, will you? Kaka jog mo lang
eh."
"Yeah right," she rolled her eyes.

We went inside her house. Apparently, may party mamaya sa school. Sem starter
stuffs. Remember last sem? Yung carnival. Yeah. Jamie stuffs.. I can't believe it
was just a sem. So many things had happened in a very short span of time! Jamie
died, Ynna has HIV, Andy left.. and i became a mistress. Yeah. It was damn hard to
admit at first but i can't change the fact that i am just like that. A mistress.
Never once in my life i thought i'll become one. But who can ever tell, right?
Because here i am, a living proof.

Since there's a party, a date is kinda required. Not required by the school but
required by the society. And since Cyriel is going with Ynna, i'll go solo. I was
really upset at first. Really upset. But then, ano bang magagawa ko kung maiinis
ako? Wala naman di ba? Will it change the fact na hindi ako ang priority ni Cyriel?
Hindi naman di ba? I'm already 19, turning 20 this December. I'm old enough to be
rational over things.

"You ready?" tanong ni Nof after taking a bath.

I nodded, "Kila Kim daw tayo. She said her make up artists will come this
afternoon. Dun na lang din daw tayo."

She nodded, "okay. Kunin ko lang yung dress ko."

Umakyat ulit siya sa kwarto niya. I don't know if i'm just selfish or what pero i'm
kind of happy na single si Nof. I mean, yeah, i have Cyriel but he's not exclusive.
In some ways, i feel lonely. Kim is with Clarence and Sara is with Dave, good thing
Nof is single so i won't feel left alone.
"Ready to go?" I nodded then we drove to Kim's.

-------------------

Andy's Point of View

Boring.

Good thing about Miami? The beaches. Bad thing about it? Pilay ako!!

Nandito lang ako sa loob ng resthouse. Konti na lang talaga, makakabisado ko na


yung reviewer ko. Isang linggo ko na talaga siyang binabasa. Nakaka bwisit din
pala. I still have five months to review pero isang linggo pa lang, tinatamad na
ako. Good to go, Guzman. Magiging top notcher ka kasi talaga sa lagay na 'yan!

Lumabas ako sa balcony. Apparently, over looking sa beach yung resthouse namin.
Magkano kaya ang bili nila dito? Oh well, paki ko ba? Hahaha!

"Chicks," sabi ko. Eto talaga ang maganda sa Miami, girls in bikinis.

Nakita ko na ba si Dana na naka bikini?

Erase. Erase.

Walang Dana ngayong bakasyon.


Amanda Seyfried. Anne Curtis. Anne Hathaway. Dana Ferr--

Wala ka ng pag asa, Andy. (-_-)

Papasok na sana ako sa loob ng may tumama sa akin, "sorry!" Narinig kong may
sumigaw.

Napatingin ako. Ang lakas naman pumalo nun, umabot pa dito.

Hinagis ko pabalik yung bola ng volleyball, "no problem."

Bumalik na lang ako sa sala tapos nanood ng movies. Tangna. Ang boring talaga
dito!! Wala man lang ako makausap. Tch. Bumili kaya ako ng aso? Tangna, malala na
ko. Kahit aso papatulan ko na, may makausap lang.

*door bell*

'Sht naman.'

Naglakad ako papunta sa pinto. Ang hirap pa din maglakad. Hindi ko kasi ginagamit
yung crutches para mas mapadali yung recovery. Come on! Kailangan ko ng makalakad!
Second step to moving on? Explore your choices. Araw araw na makakita ng babaeng
naka bikini? Tangna, dude! Kailangan ko ng makalakad as soon as possible!!

"Uhm, hello?" sabi nung babae sa harap ko. Brunette.

Tinignan ko lang siya. Delikado. Kamukha na naman ni Dana. Bakit parang lahat ng
babae nagiging kamukha ni Dana??

"Just want to say sorry for what happened--" hindi ko na siya pinatapos kasi
pinagsaraduhan ko siya ng pinto. Right on her face. I had enough. Delikado yung mga
ganung mukha.

Bumalik na lang ako sa sala at kumuha ng ice cream sa fridge. Kayo na lang ang
kasama ko habang hindi pa ako nakakalakad.. Tinignan ko din yung supplies ko,
kailangan ko na din mag grocery. Langya! Hirap mabuhay mag isa.

Natapos yung buong araw na wala akong ginagawa. Walangyang buhay 'to oh!!
Naghahanap ako ng katahimikan nung nasa Pilipinas ako pero nung nandito ako,
nakakagago yung katahimikan!

Nagpadeliver na lang ako ng pizza nung gabi. Tangna. Ang boring ng buhay ko. Ang
boring ng araw ko. Konti na ang, magiging boring na din ako.

-kinabukasan-

"Morning," sabi ko. Tumawag si mom sa phone, "yeah. Ayos lang ako.. Hah?.. Yup,
maggrocery ako mamaya.. Alright.. Punta ko jan next week, okay na siguro yung paa
ko by that time?.. I'll see.. Bye, mom."
Tumawag na naman siya. Paranoid mom. Ever since nung sinabi ko sa kanya last week
na break na kami ni Dana (ang hirap pa ding sabihin) akala niya suicidal ako. Para
akong nasa suicidal watch. Honestly, ganun pa ako naging ka dependent kay Dana? Na
sobrang hindi ko kakayanin na mawala siya to the point na mag suicide ako?? Halos
lumipad siya papunta dito nung sinabi ko sa kanya. Tch. Parang bata pa ako. 21 na
kaya ako. (._.) Ang tanda ko na. Hahaha!

Lumabas ako at sumakay sa sasakyan, "here goes nothing."

Nagagalaw ko naman yung paa ko kaya sa tingin ko wala namang problema kung
magddrive ako. Kaysa naman sa mamatay ako sa gutom, magddrive na lang ako papunta
sa Wal-Mart. Tch.

Tangna!! Kaya ko pa lang magdrive! Hahaha! Mukha akong tanga dito sa harap ng Wal-
Mart.

Pumasok ako sa loob at nagsimula ng maggrocery. Siguro pang isang buwan na yung
bibilin ko. Ayoko ng naggrocery. Parang bading lang eh. Psh.

Puro canned goods, junk foods, soda, frozen pizza, beer lang yung binili ko. Ano'ng
magagawa ko? Living like a bachelor ako ngayon. Hindi ako magluluto. Asa. Para san
pa ang takeouts at microwave? Haha! Iikot nga din ako mamaya para kumuha ng menus
ng mga may takeout para hassle free na ako.

Nung papalabas na ako, "tanga!!" nasabi ko na lang sa sarili ko.


Hayop talaga!! Pano ko pupulutin yung mga canned goods na gumulong eh may cast pa
yung paa ko?? Mamaya ako pa yung gumulong jan eh!! Langya talaga! Bakit ba kasi
paper bags yung gamit dito? Bwisit!!

Nilagay ko muna sa trunk ng sasakyan yung ibang paper bags tapos dahan dahan akong
naglakad para pulutin yung mga canned goods.

"Looks like we meet again, Mr. Grumpy?" napatingin ako sa nagsalita.

'Tangna,' Nabitawan ko yung hawak ko. Hanggang sa Miami ba naman, susundan ako ni
Dana??

Hindi ko na pinulot yung ibang nalaglag tangna wag ng pansinin yun! Aalis na ko
dito! Delikado na naman ako!!

-------------------

Kim's Point of View

"Boyfie?" I asked boyfie. Hmp! Hindi na naman niya ako pinapansin!!

He told me last week yung kay Cyriel. I honestly can't understand him!! He loves DK
but he proritizes Ynna. What's the matter with him?? Naaawa na ako minsan kay DK.
She still feels guilty about sa biglaang pag alis ni Andy tapos hindi pa sila in
good terms ni Nof tapos biglang maddisappoint siya na hindi siya sasamahan ni
Cyriel sa Sem starter? It really sucks to be her. Really.
Niyakap ko si boyfie, "hindi mo na talaga itutuloy yung sa annulment?"

He nodded, "bahala siya. Tss. Basta hindi muna ngayon. Payatot talaga 'yun."

Naiinis pa rin pala siya kay Ynna. Hahaha! First time kong makitang naiinis si
boyfie. Lagi yang composed eh, pero nung nakausap niya si Ynna, lagi siyang agit.
Ano kaya pinag usapan nilang dalawa?

He also told me na yung sakit ni Ynna yung pinakamagandang gawing reason para
mapabilis yung annulment. Medyo mahina daw kasi na ground yung pinilit lang siya.
Eh since ayaw pumayag ni Cyriel, nainis na lang si boyfie. I can totally understand
him naman. Nakaka frustrate kasi siya talaga minsan. Nag give way na nga si Andy
tapos parang nasasayang lang..

I kissed him, "gotta go. Sem starter later," i said then went out of his office.

I went back to our house kasi nandun si DK. She told me last time na makikipag ayos
na siya kay Nof, and Nof also told me na gusto na niyang magsorry! Naghihintayan
lang pala sila. Pero thank God. It was friggin' awkward last week!! Hindi sila
nagpapansinan and all!! It almost drove me insane!

Nandun na sila sa sofa nung pagdating ko, "ready to play dress up game?"

"Hell yeah."
---------------------

Ynna's Point of View

"Do i look fine, mom?" I asked for the nth time.

"You look pretty, honey. Quit worrying, alright?" She said.

I can't help but feel worried. I know i don't look fine. The disease's starting to
make me look horrible. The bruises on my arms were already very visible so i opted
to wear dress with cardigan on top to cover those.

When the clock striked 7, i received a text.

From: Cyriel

Can't pick you up. See you there.

What did i tell you, Ynna? Don't get your hopes up.

--------------------

Dana's Point of View

"We're all set?" asked Kim.


We nodded. We look great. Really.

"Let's go?"

We were about to enter in her car when i remembered something, "fudge. I forgot my
id."

"What?! Of all things, DK.."

We have this no id, no entry policy in St. Claire's. You really can't enter without
your id. Swear.

"Daan muna tayo sa bahay niyo?" Nof offered.

I declined, "nope. You go there first. Susunod na lang ako," i said.

"You sure?"

I nodded, "yup. I'll be the one in red."


They went first to the party while i went home to get my id. Nung malapit na ako sa
gate namin, i saw Cyriel. In tux. He looked.. amazing.

"What are you doing--" he didn't let me finish because he hugged me.

"Sorry for disappointing you again and again, Dana.." he whispered in my ears.

"What are you talking about?" i asked.

"Yung dito sa party. I'm sorry, Dan. I really want to take you there pero Ynna
begged me. I'm sorry.." he said and kissed my temple.

I looked into his eyes, "wala lang yun, Cy. I can totally understand. She's sick so
she's the priority. Okay lang talaga."

He shook his head, "you don't understand, Dana. She's not my priority. Ikaw lang.
It's always you.. May sakit lang talaga siya kaya.. ganito. Look, i'm really,
really sorry."

I smiled, "i already gave Andy up for us, Cy. What made you think na susuko ako
just because of this party?"

I told him to reassure him that i'm fine, but instead of seeing him smile, i saw a
hint of sadness on his face..

----------------------
56th Chapter

Dana's Point of View

Tch. Boring na Sem starter. Wala man lang hard drinks or whatsoever. Really, St.
Claire's?? This is all you got? Ano kami, high schoolers??

I went to the powder room first. Hindi ko pa din nakikita sila Nof, probably
because ang daming tao dito sa venue. Tch. Crowded na talaga sa school. I need to
graduate already. Nakaka stress ang mga tao. Really. If you know what i mean.

Papalabas na sana ako ng powder room ng makita ko ang best friend ko, si Ynna.
Please feel the overflowing sarcasm, guys. Best friend, taong ka-share mo sa halos
lahat ng bagay. And since gustung gusto ni Ynna na maki- share sa buhay ko, eh di
siya na ang best friend ko. Tch.

"Enjoying the party?" i asked.

She nodded.

"Walang nasty comebacks?? Come on! You're boring me," i retorted.

"Sorry to bore you then, Dana. I'm just too happy tonight," she said.
"*smirk* Sure thing. Thank me though, mahilig akong tumulong sa charity chases."

She faced me, "stop the sarcasm, Dana. You can never beat me at that," she said and
she started to walk, "ang just so you know, aminin mo man o hindi, ako pa din ang
pipiliin ni Cyriel. First things first, Dana. And i am the priority. Suck it up..
again."

Fck! Fck! Fck!

Hingang malalim, Dana! Don't be affected by that btch! She's not the priority,
alright?! Kakasabi lang sa'yo ni Cyriel kanina na ikaw ang pririty niya! She just
begged! She fckin' begged Cyriel para samahan siya dito. Yeah. It just happened na
masyadong mabait si Cy kaya ganito ang nangyari.

Tumingin ako sa salamin then i smiled, "i'm the one he loves. She can't compete.
She never can."

Lumabas ako sa powder room. I tried to find Kim's table. Shoot. It took me 10 long
minutes bago ko sila mahanap. Seriously, ang daming tao! I am starting to feel
suffocated!

"San ka galing?" Kim asked.

I told her that i went to the powder room. I didn't tell them about the little
incident. I won't let her ruin my night. Tch. Skinny btch.
"What's up? Bakit may mga tao sa taas?" i asked. Para kasing nagkakagulo yung mga
tao, girls specifically. Kaya hindi din ako makadaan kanina kasi parang may riot.
Swear.

"Human bidding, DK. It looks fun!!" Kim squeeled.

Nof looked at her, "tawagan ko si Clarence eh. Fun fun ka jan."

Kim glared at her, "kill joy!!"

Nanuod lang kami ng human bidding. Nakakatuwa pala 'yun! Hahaha! Parang constipated
yung mukha nung mga lalaki kasi well.. hindi nabiyayaan ng face value yung mga
babaeng nagbbid sa kanila. Tapos eh ang pogi pa nung mga lalaki! Varsity guys = hot
guys. And ginrab naman ng groupies nila yung chance na makadate sila for a day.
Wise girls.

Since medyo nabbore na ako sa panonood, nag iPad muna ako. (Plus ayoko ding
istressed out ang sarili ko kay Ynna. Not worth it, please lang). Nagfacebook muna
ako. (-.-)

Seriously??
Danna Robles: Alam mo bang tayong dalawa ang AUBURN? Kasi, you're the apple to my
pie, you're the straw of my berry, you're the smoke to my high and you're the one I
wanna marry. In short, WE'RE THE PERFECT TWO. ;))

Emione Herrera: Andy, hotdog ka ba?

Baket? Kasi may drago sa itaas...

Walang connection diba?

Sana meron tayo :">

Rochelle Amatorio: ANDY...

ang gwapo sa lahat ng view...pero isang VIEW lang naman yung gusto ko mula sayo eh.

I-L-O-VIEW

Bianca Valdez: Ang BATA, konting iyak lang napapasakanila na ang GUSTO nila.
Sana bata na lang ako,

Para IYAKAN Lang kita, AKIN KA NA! :D

Iza Beato: Sana lumakas uli ang ulan at hangin...

--'Yung tipong tatangayin ka papunta sa akin.

Andy , Gusto mong malaman ang meaning ng love?

Sige, mahalin mo lang ako. May meaning ka na, may demonstration ka pa.

Shaira Silos: para kang puzzle piece...

kase ndi ako mabubuo pag nawala ka sa buhay ko.

Andy, Ihanda mo na ung Lawyer mo...

kinasuhan kc kita ng Theft...

NINAKAW MO kc ang PUSO KO

Anne Gabrielle Micu: Andy, sarap mong gawing INSPERASYON!

pero mas bet kitang KARELASYON! :">

Sai Larion: *kung pag'sasamahin ba ang salitang IKAW at AKO ...

' habang buhay magiging TAYO ???! :*

Pauline Carla de Castro: Andy

wala akong makita ngayon.

kundi IKAW..
Jane Flores: Alam mo andy... Ang tanga-tanga mo talaga! Sobrang TANGA mo. As in...
Maglalakad ka na nga lang papunta sa Utak ko....

MAHUHULOG ka pa sa PUSO ko. :>

Sophia Coronel: Andy! Sobrang dami na ng banat ngayong panahon na to noh?..... Wala
na nga akong maisip...

Kundi IKAW!!

Cathleen Lauriz: Hey i just love you and this is crazy and thatz what i feel so
call me maybe oppa

Aila Kathrina Agbayani: Hi kuya andy! salamat sa pag-add! :D

Sana ako na lang si Dana,

Dahil gusto kong DANAsin ang pag-ibig mo

Angel Arciaga: Ikaw ba yung PILIPINAS sa MAKATANG MAKABAYAN?

INIIBIG KASI KITA NG BUONG KATAPATAN.

Dawn Gemarino Sidayon: andy ,

highway ka ba?

jay walker kasi ako eh,

handa akong tumawid sayo

kahit alam kong nakamamatay.. =]


Penelope Bugarin: Oy Baby Andy, alam ko namang hindi ko na kailangan ng pick-up
line eh.

Kase 'I love you' ko pa lang, tulog ka na, kinikilig ka pa.

Ainez Buhat: Andy, lapit na ng pasko noh? Exchange gift tayo ahh..

Para..

akin ka, sayo ako.

Bernadette Abelgas: 'kapuso' kaba ? =))))

Tinatanung kase ng Magulang ko kung pwede kabng maging 'kapamilya

Cris Oriarte: Andy, alam mo ba,

parang gusto ko na rin maging

Engineer like you!

Kasi...

I wanna be with you...

ENGINEER future.

Pedriluz Joy Love Gamas: sabi nila, what you see is what you get.. ehh paano ba
yan, nakita na kita.. soo akin ka na..?

Juliene Clare: Sa salitang UWI, tatanggalin ko ang letter w, para matira...

U and I.
Sheanne Agosto: Ang pag-ibig ko sayo ay parang MCDO SUNDAE....

cause , I can't fight this feeling anymore :")

Glorie Etnomlav: Sa Manila may MERALCO, Sa Cagayan may CAGELCO at sa Pangasinan ay


PANELCO.. Ikaw ano ka naman? edi MAHALCO, para may liwanag ang HEARTCO.

"Kung nagugutom ako, pwede ba kitang puntahan? At sabihing, "Pakagat naman. Kahit
sa labi lang."

Reina Mae Sagario: Ang PAGMAMAHAL ko sayo ay parang MOTILiTE.

PANGMATAGALAN

Jem Mateo: Nung nakilala kita, dun ko nalaman ang sagot sa tanong ng Nescafe...

"para kanino ka bumabangon?"

"Kung araw-araw ko ba namang makikita pag mumukha mo...

Eh di sana...

Wala ng malungkot na araw ang dadaan sa buhay ko at sa buhay mo lalo na kung maging
tayo."

Jessa Ann Regillo Pontines: Sana ako nlang si GOKU at ikaw ang DRAGON BALLS .. Kasi
lahat gagawin ko mahanap ka lang at para mabuo ang mundo ko

Cathleen Lauriz: "Are you on Facebook?

'BCoz

I'd definitely

click Like."
Anne Loreyn Gibas: Si AGATHA kaba?

kase, AGATHA crush on you ;)

Penelope Bugarin: Hi, Ikaw ba si Andrei Louie "Andy" Guzman?

ANDREI-rito ka kasi sa puso ko LOUIEgi-lagi at ANDY ka nawala sa isip ko. Walang


binatbat si Superman at Batman dahil ikaw lang ang superhero ko GUZMAN

Karla Mae Aquino: Andy! Ang galing mo din no? Di mo pa ko binabato....

tinamaan na ko sa yo.

O______________O

Bakit puro pick up lines ng babae ang wall ni Andy??

God! Hindi ba tinuruan ng proper decorum ng magulang nila ang mga babae na 'to?? At
sila pa talaga ang nagpost sa wall ni Andy!! Pambihira! Mahaharot na bata!! Si Andy
naman, napunta lang sa States, bumalik na naman ang kalandian! Tch. At hindi ko
hinanap ang wall ni Andy. At hindi din ako defensive. Nakita ko lang siya sa news
feed ko, nagkataon. Wag assuming, guys.

*poke poke* "DK!"

"What??" i glared at her. Nagbabasa pa ako ng comments eh!


Pinoint out niya using her lips yung mga tao sa paligid ko. O-kay? Bakit sila
nakatingin sa 'kin?? Bawal na ba gumamit ng free wi-fi sa school??

"What did i do??" I asked with a hint of panic in my voice.

"Tawag ka sa taas," Nof said.

"Huh?" Ano daw? Bakit ako tawag sa taas?

"Human bidding, DK. It's gonna be fun!!!" Kim squeeled again.

O____________O "Come again? Human bidding??"

Are they fckin' kidding me?? Ako, ipapabid nila? Ano ko, laruan?? Tsaka afford ba
nila ako?? Photoshoot nga umaabot ng million ang range, date pa kaya?!?!

Pinagtulakan ako ni Kim, "come on, DK. It's fun!! Go and make them want you!!"

No choice, pumunta ako sa stage. Puro sigawan ng guys ang naririnig ko. Sikat ba
ako sa school? Never knew. Hindi ko naman kasi sila pinapansin. Konti lang din
friends ko. (-_-)
Nagsalita yung host, "Dana Kathryn Ferrer. 19 years old. BA Fashion Designing
student," sabi niya. Binasa niya yung hawak niyang cue card. So kasali pala talaga
ako dito?! Sana pala hindi na lang ako umattend. Puro kamalasan na gabi.

"You want to add something?" tanong nung host sa akin.

"I am feisty," bored kong sagot, "and i fckin' bite."

Sigawan naman yung mga lalaki. Seriously, girls deprived ba ang mga lalaki sa St.
Claire's?? Tsaka sinabi ko yung para magdalawang isip silang magbid. Tss. Guys. I
can never really decipher how they use their minds.

Nagsimula na ang bidding. Hindi ako nakikinig actually. Tss. One date, that's all.
Hindi naman mahirap gawin yun lalo pa't isa akong neglected mistress. Ironic, huh?
Hindi ba dapat mas nabibigyan ng attention ang mistress? Ganun sa movies di ba?
Pero bakit ako yung neglected one?!!

"Ooh. 20, 000. Going up?" Host.

"23, 000," sabi nung isang guy.

O___________O 23, 000? For a date? Are they nuts?!!

"Looks like Ms. Ferrer is one hell of a girl," comment nung host, "so, 23, 000.
Going up?"
"50, 000," sabi ni.. Cyriel? Boses ni Cyriel yun ah!!

Tahimik lahat ng tao. Sino ba naman ang hindi magugulat? 50, 000?? Alam kong
mayaman lahat ng tao dito but come on! 50, 000? Really??

I looked into his eyes.. and smiled. Same old Cyriel. He always saves me.

The host shook his head in disbelief, "you really are one feisty girl, Ms. Ferrer.
You got all the boys go wild.. So, 50, 000, going up?"

Tahimik lahat. Sino ba naman kasi ang idiot enough to throw money for a date?? Only
Cyriel. But he loves me so that's fine.

"So it's sett--" hindi natapos magsalita yung host kasi may humabol.

"100, 000?"
*literal jawdrop*

I searched for the guy who spoke but i can't see him.
Sigawan naman yung mga tao. What the hell was that?? A hundred bucks for a date?!?!

"Whoa. A hundred thousand. So, going up once again?"

Tumingin ulit ako kay Cyriel. He looked shocked.. and angry? I smiled to myself.
Selos. Tch. But then, napatingin ako sa katabi niya.. si Ynna. And she looked..
hurt.

I saw Cyriel was about to speak. Tataasan pa ang bid perhaps.

Lumapit ako sa host and whispered something, "look. A hundred thousand is enough, i
believe. Just tell them the bidding's over. I will go on a date with whoever that
creep is," i said then bumaba ako ng stage.

I don't know what i just did. But i saw Ynna and.. i felt that i needed to do
something. She looked really pained that i almost felt her pain. Baliw na yata ako.

The night continued. Napasama din si Kim sa bidding but she declined. Takot kay
Clarence. (-_-) Si Nof? Asa pa. No one dared to talk to her maliban sa'min. If
looks could kill, patay na sana lahat dito. She really looks snob. Literally. Kaya
if you don't know her, you won't take the risk to talk to her.

The party officially started. Apparently, some guys sneaked in some alcohol and
mixed it with the beverage. Kaya pala medyo mainit sa pakiramdam kanina.
Pupunta sana ulit ako sa cr pero biglang may humatak sa akin ang pushed me gently
against the wall.

"Cy, not now. I'm not feeling very well," i said. I know it's Cy. I know if it's
him.

He hugged me, "bakit mo ginawa yun?"

I know that he's pertaining to what happened earlier.

"Doing you a favor. Ynna looked upset kaya ko ginawa yun, Cy. It's no big deal. I
could date you anytime if you want. Just tell me," i said stating the obvious.

He sighed, "why do i feel like you're drifting away?" He silently asked.


"I'm not drifting away, Cy. You're just not holding me tight enough," i said then
kumalas ako sa yakap niya.

I went to the garden. I feel.. relieved. Actually, matagal ko ng gustong sabihin sa


kanya yun.. I feel lonely and neglected. I know he loves me pero sapat ba yun?
Sometimes, love is not enough. I want attention. He loves me but i can't feel it.
Ano pa't sinasabi niyang mahal niya ako pero si Ynna ang kasama niya??

I tried to reason it out at first.. He's just too damn kind, di ba? Pero the hell!
Hindi naman ako ganun ka tanga! No matter how hard i tried to ignore it, still, a
part of me thinks that he loves Ynna. Somehow. Hindi naman niya gagawin yun kung
hindi, di ba? I used to remember someone who told me that there's a thin line
between love and pity. Nasan ka dun, Cy? Do you just pity her.. or do you love her?

I already texted Kim and Nof and told them that i'm going home. I don't feel well
at all. I'm not angry at Cy.. I just wish that he'll choose me. Kahit minsan? Ang
sakit din kasi ng lagi kang second option.. Now i know what Andy felt.. And it
honestly sucks.
Just as i was about to get in my car..

"Long time no see, huh?"

--------------------

Andy's Point of View

"Hey!"

Ano ba naman 'tong babaeng 'to?? Hindi ba niya masense na ayaw ko siyang kausap? O
kahit makita man lang?? Hindi pa ba obvious eh iniwan ko na nga yung canned goods
ko dun!! Ilang dollars din kaya yun! Leche!

Naabutan niya ako kasi nga.. PILAY AKO!! Leche! Ngayon talaga ako nagsisisi na
napilay ako!!

"What's your problem, mister? I was just trying to be friendly here.." sabi niya na
may pout pa. Tch. Kadiri.

"I don't need friends," sabi ko.

"But it's boring here if you don't have friends! I'm Glorie, by the way. You?" sabi
niya sa'kin with a smile. Tch. Kala mo model ng toothpaste kung maka ngiti.

"I'm your nightmare."

Tumawa naman siya. Baliw na babae! Bipolar!

"You really are Mr. Grumpy," sabi niya, "here, let me help you with that," tapos
pinulot niya isa isa yung canned goods.

"Hey!!!"
Tch. Wais 'to, tol. Iniwan ko siya dun tapos nagdrive na. Bahala siya sa buhay
niya. Hindi ako papakatanga para sa de lata! Hahaha!

Bumalik na ako ng bahay. As usual, boring. Sige na. Bibili na ako ng aso. Baka
bigla na lang akong mabaliw dito eh!! Ano kaya'ng magandang breed??

Hmm. Nagsearch muna ako sa google..

Ano nga kaya?

Teacup kaya? Baka naman maapakan ko, maging dog killer pa ako ng wala sa oras!

Afghan Hound? Naaah. Masyadong mabuhok. Mahirap imaintain.

Bulldog? Shet!! Baka hindi na ako makabalik sa Pilipinas niyan!! Nanlalapa ba yun??

Akita na nga lang. Matino pa yung itsura.

Tama. Makapunta nga sa pet shop bukas. Tsaka para makapag exercise na din ako sa
hapon.. Ilalakad ko sa shore yung aso. Leche. Nauwi lang ako sa aso. Ang gwapo ko
pero.. sa aso lang ako mauuwi???

Haay. Natulog muna ako. Pakiramdam ko tataba ako dito eh. Tss. Sayang naman ang
abs, biceps, at pecs ko kung matutunaw lang dito. Ilang taon ko din tong
pinaghirapan sa gym!

Pumunta ako sa balcony at dun natulog. Tinatamad na akong umakyat. Lately timatamad
na talaga ako sa buhay ko.
After ilang hours siguro, nagising na din ako. Gabi na. Nyeta! Punta muna ako ng
kitchen para mag microwave ng kung anumang pagkain. Hmmm. Lasagna for tonight? Oo
na lang.

Pagkatapos kong kumain, nanood muna ako ng movie. Tch. Ang boring talaga!!!!
Magpartime job kaya ako?? Sige nga subukan ko. Kailangan ng gumaling pilay ko
talaga!

Habang kumakain ako, may umistorbo na naman sa katahimikan ko. Akala ko ba hindi
uso ang pakielamanan sa neighborhood sa States? Tch

Pagbukas na pagbukas ko ng pinto--


O_____________O

Holy Sht!!!

"Skinny dipping?"

Anon'g problema ng babae na 'to???

--------------------

-http://www.facebook.com/ynna.henares.1 Ynna? Add her up?

-external link for tumblr? or http://eydeestories.tumblr.com/ Nanjan yung ibang


photoposts ng FHADGK/GGGB katulad nung nasa gilid

-first to comment = dedication.

-since naiinis na talaga ako, ipprivate ko yung mga susunod na chapter. Public-
Private-Public-Private.Whatever. Kung naka fan ka, good. If not, mag fan ka tapos
mag unfan ka ulit kung labag na labag sa loob mo. :) Well, bipolar naman ako so
baka magbago pa isip ko. Bahal naaaaa

-Hay nako. Disappointed ako. (minsan lang ako magsabi ng ganito.) 7,000 fans, guys!
Tapos kahit 250 na comment hindi magawa? Bakit.. sobrang hirap na ba magcomment
ngayon? :| Kung maka message sa'kin yung iba na ang bagal kong mag update parang
pina pa sweldo nila ako. Pag humingi naman ako ng comment hindi magawa. Unfair?
Tch. The last time i checked, hobby ko lang po ang pagsusulat. Ang believe me,
hindi madaling umisip ng matinong chapter.

-NAIINIS NA AKO TALAGA SA MGA PAULIT ULIT NA NAGSASABI NA NATATAMAD NA SILANG


MAGBASA KASI MABAGAL AKONG MAG UPDATE!!! Don't read on-going stories kung hindi
kayo makapaghintay. Kainis.

-Haaaaaaaaaaaay. Ayan na ha? Halos 3 days na pagitan bawat chapter. Tapusin na


natin to. Kainis. Congrats to Glorie for winning the little competition though :>
Sinama ko yung iba sa chappie para worth it ang effort nila :> Love you, guys! Alam
niyo yun, yung mga nasa fb groups na active na active! Loveyouuuuuuuuuuuuuuuu.
Hayaan niyo, mappaid off din ang effort niyo sa susunod na chapters :> Cameo sounds
good?

-Eydee (ang mean ko naman ngayon. Sorry. :| )

Let's put this story on hold.

Sorry, guys. DIsappointed lang talaga ako sa mga nagreport ng Facebook ng GGGB
characters. :( Wala na sila. :(

I'll be back when i can.

-Eydee

57th Chapter

Dana's Point of View

1 message received

From: Cy Perez

Let's talk?
I sighed. I haven't seen my friends since the sem starter, i'm quite busy with my
little job. Remember that i volunteered myself to help mom for some designs? That's
what keeps me busy this whole time. Actually this is just my scapegoat, ayoko din
muna kasing makita si Cy. The last conversation we had was.. a bit tacky. We're
drifting apart, obvious naman di ba? I gave too much effort para intindihin na may
sakit si Ynna, pero kasi kahit anong pagdiinan ang gawin ko sa utak ko, there's
still this selfish part inside me na nagsasabi na gusto kong ako lang. Is that too
much to ask for? They've been together for a year sa States! Silang dalawa lang, di
pa ba sapat yun? Eh ako? Gaano kami nagkasama? Vaguely three months.

But.. i cannot really understand myself. I feel frigging irritated pag naiisip ko
na si Ynna ang priority ni Cy pero pag nakikita ko si Ynna? Ako pa mismo ang
gumagawa ng paraan para sumama sa kanya si Cy. Abnormal ko noh? I may be a bitch
pero may puso naman ako. At hindi ko maatim na makiagaw pa kay Cy. She's sick and
i'm not. She needs him and i need him as well but.. Hindi ko kayang makiagaw. Hindi
kaya ng konsensya ko. I feel awful at the mere thought. I CANNOT REALLY UNDERSTAND
ANYTHING AT ALL. Ynna got me under her sleeves as well.

I got my things and prepared to go to mom's office. Halos tapos ko na yung isang
portfolio ng designs, bahala na kung may magustuhan si mom. Tutal, my only concern
is to keep myself busy, and i figure that i'm doing good so far.

After minutes of driving, nakarating na din ako. I went to mom's office and as
usual, busy lahat ng tao. If i heard it right, may fashion show yatang ioorganize
kaya busy lahat. Well, as if naman may bago dun, di ba?

"Knock knock?" i said as i entered her office. Wala si mom sa harap ng mesa niya.
Wonder where she is?

I was about to go out when someone spoke behind me, "hey, D."

Fck! Stupid son of a prick!!


flashback (the sem starter night)

"Long time no see, huh?"

I turned back only to see.. "Josh?!" I almost exclaimed!

He smirked, "what a way to greet your old friend, Dana."

"I don't believe that you deserve a warm nice-to-see-you-again act, jerk," i
retorted. What does he want me to do? To feel all giddy and worked up kasi nasa
harap ko siya ngayon? Well dream on! The last time i saw him was when he drugged
me! Sa tingin niya ano ang mararamdaman ko??

"Ooh, feisty," he said.

Bwisit! Kapal ng mukha! Pasalamat siya hindi ko siya pinakulong dati!

"Why are you here? Drug deal?" i asked. What can i do? Drug addict na ang tingin ko
sa kanya simula ng ioverdose niya ako! Stupid prick!

"Nah. Just lurking around. I'm planning to study again," he said and light up a
cigar, "you want?"
"Asa. I don't believe you. You're a jerk since birth kaya alam kong you're up to
something," i honestly said. After what he did to me? I couldn't trust him at all!

"Try to put your guards down, D. I'm completely harmless," he said tapos tinaas
niya yung kamay niya, "i even went to rehab for you."

"What do you want??" i irritatedly asked. I don't want him near me. Nakakailang na
nakakainis na nakakagalit na ewan! Plus nagguilty pa din ako kasi hindi natuloy
yung engagement niya dahil sa akin..

"Paying back," he smiled, "see you around, D. I'm taking my masterals this sem,"
tapos umalis na siya. Leche. How messed up is my life??

present...

"Why are you here??" i asked. Sinusundan ba ako ng British na bwisit na 'to??

He raised his brow and gave me this are-you-stupid look, "i'm a model, D."

Right. He's a model. Ang tanga ko talaga.

"Oo nga pala," i uttered to myself, "don't call me D, please. Creepy."


He laughed, "but why? It's cute, right?"

"It's creepy, Josh. Plus i have a boyfriend and i'm pretty sure he won't like it,"
i stated.

He nodded, "right. Andrei Guzman? I asked your mom about that.. and he's not
around. He's in America."

I cursed at myself. Hindi ko pa nga pala nasasabi kay mom na wala na kami ni Andy..
Natatakot kasi ako sa sasabihin niya. She likes Andy bigtime! And dad as well. Baka
madisappoint sila na hindi na kami ni Andy.. and i don't think na matutuwa sila pag
nalaman nila na kabit ako. Sino ba nga naman ang matutuwa di ba? Stupid me.

"So?"

He took a step forward, "so that means that i can date you. A hundred thousand for
a date. You are really expensive, D," he said then caressed my face.

"Fck off, Josh. You won't get anything from me i swear," i hissed.

"Not so fast, D. We had a deal, remember? I paid to date you so you must oblige."

Stupid human bidding! Sana pala pumayag na ako na si Cy ang manalo eh di sana i
don't have to deal with this.. addict!!
Good thing dumating si mom, "Kathryn? Oh, you're here as well, Josh. Anyways, what
brings you here, Kath?"

I gave her my portfolio, "there. Yan palang ang nagagawa ko. I'll just give you the
others after i finish."

I gave her a quick peck and got out of that building! Having Josh near me is
suffocating.. and creepy! He's really creepy! He uses drugs, goes to illegal night
clubs, and who knows what else he can do?? Plus i'm not sure what he wants.. baka
galit pa din siya sakin because of his engagement..

-St. Claire's-

"Finally, nagpakita ka din!!" Kim said as i approached their table.

"Sorry, busy days. Kamusta?"

"Same old," Nof said. Wala si Sara. Nasan kaya yun?

"Bakit kayo lang? Si Sara?" I asked.

Kim shrugged, "ewan. Di ko din masyadong nakikita eh. Oh well, baka busy. Alam mo
naman, ngarag si Sara, midterms yata sa Accountancy ngayon eh. Katakot!"

Wala nga din pala si Dave. Graduate na din. Si Cyriel na lang pala ang naiwan sa
kanilang tatlo.. Speaking of him, nasan na kaya yun? Hindi na niya ako kinontact
since the last text he sent me..

I immediately went to the library para magresearch. I have a presentation to do


later and i didn't even start a bit. As in wala! I'll do this from scratch! Ugh!
This is the main reason why don't like cramming. The pressure is overwhelming and
my brain can't function fully. Sht!

I went inside the main lib and got some books and opened my mac book pro. Okay.
Kalma lang, Dana. You can do this!

I was doing my presentation religiously when someone poked me from behind.

"What the hell, Josh?!" i hissed, mindful of the accusing stare from the librarian.

"What, D? I told you that i'll be studying for my masterals again, right?" he said
and sat on the chair next to me, "need some help?"

"No, i can manage," i said.

"You sure? That's a lot of books," he stated. Actually, there's three fcking pile
of books on my table. This is a lot of work to do, i know.
"Just shut up, Josh. This is due later. I need all the concentration i can get," i
said but he's not listening. What the fuck?

"That's Management Economics, right?" he said as he continued scanning my


presentation, "i can help you. I mean, i'm a business economics major, D," he said
because i glared at him.

"Oh, i thought you're a drug dealing major?" i sarcastically said.

He showed his loopsided grin, "yup, cum laude for that one," the he winked, "but
i'm serious though, i'm good with economics, swear! I can help you.. some of your
inputs in the presentation are misleading. Why do you have that subject, by the
way? You're a designing major, right?"

I nodded, "minor subjects. Fine then, help me."

He grinned and got his own laptop. Whoa. I've never seen Josh so.. serious. He's
like this happy go lucky man and now he's all serious and worked-up with my
presentation.. but it's still creepy. Period.

After few hours, my presentation is done!! Thank, heavens!

I was arranging my things when i noticed a paper on the floor. I got it and.. "what
the fck, Josh??"
He looked at me with a strange expression, "whoa, D. Why are you angry?"

"Jerk. Why are you even here?? You have a class!!" i said as i ran through his
newly acquired schedule.

I hissed. Letche! May klase siya ngayon eh tapos nandito siya at tinutulungan ako??
Gusto niya bang lumubog na ako sa utang na loob sa kanya??

He got his things, "no fuss, D. It's alright. I don't want to study, if i even have
a choice. It's just my dad pushing me to study so relax," he said, "i'll go now.
Good luck to your presentation," he winked and got out of the lib.

-later that day-

Tapos na din!! Yes! My professor even praised me for the presentation, mas maganda
pa daw yung sa'kin kaysa sa econ majors. Huh! Beat that! I'm not a dean's lister
for nothing, Prof. Bragging right is mine.

I went home and took a shower. Wala naman si mom eh, si dad naman nasa kwarto,
natutulog na. Workaholic parents.

I texted Sara and others para magbar. Today was exhausting kaya kailangang magrelax
minsan. Pumunta ako sa nearest club sa St. Claire's. 8 p.m pa lang naman kaya wala
pa masyadong tao. 11 pa kasi nagsisimulang dumating ang mga tao.

I sat on the stool on the counter and ordered the regular. Duh. Close na nga kami
ng bartender dito eh. Dito kasi ako madalas pag ayaw kong makita si Dave. Hahaha! I
don't know, minsan ayokong makita si Dave. Ang cute cute niya kasi, nanggigigil
ako.

Tonic for tonight. Ang aga pa eh, tagal naman nila Sara.

I checked my phone.

From: SaraBesty

can't come. EXAMS. hehehe. loveyouuuuu

From: Kim Miranda

busy with boyfie. hihihi. next time, DK!!!

Ugh! I'm all alone pala. Si Nof kaya? Asan na naman yung babaeng yun? Tch. Ako na
nga lang. Uuwi na lang din ako before 11 since all alone ang drama ko.

I was having my 4th shot when Josh arrived. Seriously, siguro hinahanap niya ako sa
GPS! Too much for a coincidence naman kung hindi sinasadya di ba??

"Again, Josh. Stop pestering me, you won't get laid if you're around me everytime,"
i said.

He laughed, "you're drunk, D. I won't get laid with you, i know that. Besides, i
came here with some friends and i just saw you. Purely coincidental."
I rolled my eyes, "yeah, right. Then go, i can manage."

He went back to his friends, model friends to be exact. Narerecognize ko kasi yung
iba nakasama ko na sa shows. Tch. Show off ba sila? Ang daming high end clubs dito
pero dito pa talaga nila napili. Tch.

As i was enjoying my drink, may mga lalaki na lumapit sa'kin. Fudge! Kaya ayoko ng
nag iisa eh, boys will hit on me!

"You alone, miss?"-guy 1

"No, i'm with someone. Nag cr lang," i lied. Douchebags.

"Then come with us since wala pa pala yung kasama mo," -guy 2

I shook my head, "no, really. I'll stay here," i said. Konti na lang maiinis na ko!

"Come on, miss. Wag ka ng pakipot,"-guy 1

I was about to kick these jerks' ass when someone spoke, "she's with me, man. Back
the fucking off," Josh said using his dangerous (with that sexy British accent)
tone. Naintindihan naman yata nung mga lalaki kaya umalis na sila.
"Are you alright?" he asked.

"Yeah, but thanks for helping," i admitted.

"You wanna come with me? I'll introduce you to my friends," he offered.

I declined. I don't want to mingle with those models. Lesson learned. Last, last
summer, i tried to be friends with them. Tch. They're no goods. Useless girls. They
befriended me because of my mom, gusto pala nilang maging model ng line ng FHF.
Bunch of users.

He went back to his friends then after a minute, he's back. O-kay?

"I'll stay with you," he said, "one rhum."

"Huh? Come on, Josh. What do you want from me? I'll date you next week if that's
what you want. Just stop bugging me," i said.

He smiled, "D, i'm a changed man. I don't want anything from you so put your guards
down, alright?"

I rolled my eyes, "talk to the hand, Josh. If this is about your ruined engagement,
i'm so sorry about that! I really am! I was just drunk that night, i am really,
really sorry!"

He sighed, "yeah, about that. Remember what i said during the night i won the
bidding?" i nodded, " i said that i'm here to pay back. And that's what i'm doing.
I'm paying you back for saving me. Liana's a btch. He's doing my best friend behind
my back. Thanks to you our engagement was cancelled," he said.

Whoa. Never thought Josh has a complicated life.

"I'm also friends with Clarence Perez and he mentioned about your problem with
Cyriel so i helped you during the bidding. I can't understand Rence, though. He
told me to stay near you always. He wants to make his brother jealous. Tss. Rence
is a wicked man by heart."

I continued drinking, processing what Josh told me when somebody grabbed me from
behind, "Cy?"

He looks furious, "let's talk."

Let's talk. The phrase i always dread to hear.

x X x X x X x X x X x

Andy's Point of View

"Skinny dipping?"
O____________O

Isasara ko na sana yung pinto pero hinarang niya yung kamay niya. Hindi naman ako
sadista, baka maipit siya. (-_-)

"What?" i asked. Napaka dense na babae. Kahit mag two piece siya sa harap ko..
basta! Tangina! Dry spell ako ng two years.. layuan mo ako, tukso!!

"We're going on skinny dipping with my friends, wanna come, Mr. Grumpy?" she asked.

Tingin sa mata, Andy! Wala sa boobs niya yung mata! Leche!!

"Nah. I'm eating," sabi ko. Seryosong boses. Tangna! Nakaka one minute na siya sa
doorsteps ko. Leche! Hanggang five minutes na lang ang self control ko!! Leche!!

"Come on. We have foods there and bonfire. I'll show you around. Miami's best
during night time," she said. Tanginang puppy eyes yan, bakit ba nauso ka pa?!!

"Look, miss. My foot is on cast so even if i want to, i can't come," sabi ko tapos
tinuro ko yung paa ko. Pag angat ko ng tingin, nahinto na naman sa boobs niya.
Tangina, malala na ako!
"Oh, that's fine. I'll help you," sabi niya tapos inalalayan niya ako.

Kinuha niya yung isang braso ko tapos ipinatong niya sa balikat niya. Tangina,
Andy! Yung dulo ng daliri ko, halos nakadikit na sa boobs niya! Tangina talaga!!
Matagal ko ng iniwasang maging manyak pero kusang lumalapit sa'kin eh! Leche!

Halos nalunok ko na lahat ng laway ko bago kami makarating sa shore. Hindi kaya
niya napansin na nanginginig yung daliri ko kanina pa???

"Hey, what's your name again?" tanong niya sa akin.

Tignan mo 'tong babaeng 'to, kanina pa ako kinukulit pero hindi naman pala alam ang
pangalan ko (-_-)

"Louie," sabi ko.

Naks, Andy! Maganda yan! Tuloy tuloy na new life!

"Louie, nice name," sabi niya tapos humarap sa mga kaibigan niya, "guys, this is
Louie, he's new to the neighborhood."

Inalalayan niya akong umupo dun sa malapit sa bonfire. Puta. Chicks lahat ng
kaibigan niya. Bakit puro babae yung nandito? Tangina! Iniisip niya kaya na bading
ako? Ay puta talaga! Gusto ba niyang patunayan ko na lalaki ako? Leche! Subukan
niya lang isipin na bading ako!!
"This is Angel, Shaira, Ruan, Jeanlei, Bernadette, Jem Mateo, Mhael, Leira Gene,
Danna, Eunice, Ana Marie," tapos tinignan ko isa isa. Tares. Chicks talaga. Dalin
ko kaya si Clarence dito? Matutuwa yun sigurado! Hahaha! Magagalit naman si Kim
sa'kin. Wag na nga lang.

Nag inuman lang sila. Hindi ako. Nako. Mahirap na, yung ibang kaibigan ko napikot
dahil sa ganito eh, lasing lasing tapos pag nabuntis yung babae sa kanila ipapaako
kahit wala naman talagang nangyari. Matalino yata ako.

Mababait naman sila, medyo wild nga lang nung nakaka ilang bote na ng beer. Nag
strip tease sa harap ko (-_-) Pero okay na din, at least hindi nila iniisip na
bading ako. O baka naman sinusubukan nila kung bading ako?!! Kung hindi ko sila
papansinin, bading ako, kung papansinin ko sila, lalaki ako. Putangina! Hindi ko
sila pinansin eh, iniisip kaya nila na bading ako???

Nag skinny dipping na yung iba.

Andy (--,)-------------------- dagat

Hindi ako nakatingin. Prevention is better than cure.

"Hey," nakatabi na naman yung makulet na babae sa akin. Ano nga ba pangalan nito?
Kamukha ni Dana eh. Dana wannabe kaya? Aish! Get a life, Andy! Kasama na niya si Cy
ngayon, wag kang bitter. Leche.

"Smores?" tanong niya.


Kinuha ko na lang para wala ng usap usap.

"So, how's my friends. They're nice, right?"

"Sexy," sabi ko.

Bigla naman siya tumawa. Tangina! Nauubos na talaga pagkalalaki ko sa wannabe na


to!

"Sorry for laughing, Louie. That was just epic. Anyways, you're a Filipino?"

"No, Japanese."

She looked confused, "really? You don't look like one."

Leche. Ganda sana eh, medyo tanga lang. Hindi nga ako singkit eh pano ako naging
hapon.

"No, i'm a Filipino. Idiot," sabi ko.


Nagpout na naman siya, "why are you so grumpy, Louie? I just want to be friends."

Tinignan ko siya, "look, miss. I know when a girl is flirting with me," sabi ko.

Tumawa na naman siya. 3/4 na lang yung pagkalalaki ko. (-_-)

"I'm Glorie, Louie. G L O R I E," she said. Emphasizing every letters. Tch.

"Fine, Glorie. As i was saying, it's given, you're flirting with me. And i can't
entertain you, sorry. I just had a very horrible break up."

She nodded, "oh. That girl is stupid."

Nice. Bumalik na sa 1 whole ang pagkalalaki ko.

"She's not."

"So tell me about her," sabi niya.

Leche. Wala ngang Dana dapat eh.


"She's amazing. Period. I don't want to talk about that, if you don't mind," i
said.

She smiled, "okay. I'm beat, Louie. You want to go home already?"

Tumango ako tapos inalalayan niya ako. Nagpaalam muna kami sa friends niya. Chicks
talaga. Leche.

"See you tomorrow," sabi niya tapos tumakbo na siya pabalik ng beach.

Napailing na lang ako, ang kulit na babae.

--------------------dedicated to realitystrikesbad since siya yung naunang


magcomment last chap. naka private na pala to :>

-Dear Daniels,

magkakexposure din kayo. Syempre mga pili lang yun. Yung mga active lang sa FB
groups :>>> magkaka contest din kayo. Wag na kayong magselos :>>>

-Dear Dandys,

yung mga nakalagay dun, mga aktibo sa groups yun. Hindi ko naman kasalanan kung
hindi kayo active dun at hindi kayo nasali sa story di ba? Hiningi ko lang kay
angel at shai yung pangalan. Sa kanina kayo magreklamo! Hahaha!:>>>

-So, napapansin niyo, may two parts every chapter. Yung isa, sa Philippines (aka
Daniel moments) and the other one is dun sa Miami (aka Anrie (Andy-Glorie)
moments.) Hahaha! Basta. Naffeel ko na, matatapos na 'to. I'll work on the chapter
by chapter scenes para maging 10 chaps na lang or more ng konti. Hehehe. Gusto ko
ng matapos to eh. Ka haggard kaya, serious mode lagi dito sa GGGB. Hurhur. Mas
natutuwa pa ako sa Seducing Drake Palma eh, light na light lang kasi ang story.
(maka promote lang eh XDDDDD basahin niyo yun *u*)

-DISCLAIMER: Hindi po naimpluwensyahan ng readers ang decision ko. From the very
beginning, alam ko na ang magiging ending ng story na 'to. Wala namang nagbago eh.
Siya pa din. Just respect my decision kung ano man ang ending nito. :>

-Fairy Eydee ~(^0^)~

Bonus Chapter

Andy's Point of View

"Berdy, come here, baby girl," tawag ko sa girlfriend ko. Huh! Akala niyo tambay
lang ako sa bahay namin? Productive din naman ako kahit papano! Nakabili na ako ng
baby ko.

Kasama ko siya ngayon sa front porch ng bahay. Napatanggal ko na nga din pala yung
cast. Tch. Halos isang buwan ko din yung tiniis ah! Hindi tuloy pantay yung kulay
ng paa at binti ko. Pucha! Kailan pa ako naging vain???

Medyo nagcclutch na lang ako. Ewan. Dyahe kasi. Para akong disabled eh kaya hindi
ko din ginagamit. Hindi na lang ako gumagalaw para walang hassle! Hahaha! Tangna
ang tamad ko talaga!

Pinakain ko yung girlfriend ko. At least hindi ako single ngayon. (-_-) Meet
Berdy, my four months old girlfriend. Parang pedophile lang ako. Tss.

"Gusto mong maglakad?"

Dinilaan niya yung kamay ko kaya siguro oo na yun. Kailangan kong intindihin ang
girlfriend ko. Baka iwanan din ako nito. (-_-) Ang sakit lang sa ego, kahit aso
kaya akong idump.
Naglalakad ako papuntang shore ng makita ko na naman 'tong babae na 'to.

"Hi, Louie!" sabi niya, "what's his name?" sabi niya nung nilalaro niya si Berdy.
Kinagat siya niya Berdy. Good girlfriend! Possessive! Hahaha!

"Her. Berdy's a girl," sabi ko. Leche! Napapractice talaga ang English speaking
skills ko sa brunette na 'to!

She pouted, "sorry. Berdy doesn't seem to like me," sabi niya ng naka pout pa din.
Lintek bakit ba nauso pa yung pout???

I smirked, "i know. She doesn't like ugly people."

Hinampas niya ako ng mahina, yung ginagawa ng mga pa cute na babae, "you're mean."

"I know. That's why you called me Mr. Grumpy, right?"

She stucked her tongue out, "whatever, Louie. Want to come with me?"

"Huh?"
She beamed, "i'm going to my part time job. There's an opening there, wanna try? In
case you got bored. Just to kill some time," offer niya.

Hmm. Part time job? Pwede din. Medyo okay na ako sa nirereview ko eh. Basahin ko
daw ba kasi gabi gabi? Tapos naka post pa sa dingding. Halos mapanaginipan ko na
nga yung formulas eh. (-_-)

"Can i bring Berdy together with me?"

She pouted, "i'm afraid not, Louie. Angel's a little strict with animals. But you
can give her to Lawrence, my brother. He likes dogs!"

Tumahol naman si Berdy, nagalit yata, "she's not a dog. She's my girlfriend."

Tumawa naman 'tong babae na 'to. Ano ba kasing nakakatawa sa sinabi ko????

"Hahaha! I thought you're single, turned out you're out of the market. Berdy seems
to be a tough competitor," sabi niya habang sinusubukang hawakan si Berdy, panay
iwas naman ng girlfriend ko. Tch. Suplada. Ilang araw pa lang kaming nagllive in,
possessive na agad sa'kin. Lakas talaga ng ka gwapuhan ko.

Naglakad lakad kami papunta sa pinagttrabahuhan niya. Buti na lang at medyo


malapit, nahihirapan pa din kasi akong maglakad. Nakirot pa din ng konti. (-_-)
Kasalanan 'to ni Nof kaya ako naaksidente. Ano na kayang nangyari sa baboy na yun?
"Girls, this is Louie once again. The one i introduced to you before?" sabi niya
nung makapunta kami sa parang abandoned warehouse.

Ngumiti naman sila. Tukso. Tukso. Tukso. Bakit mo ako nilalapitan?? (_ _")

"This is Angel, my boss. Don't hit on her, she's got a boyfriend, Daniel John is
his name." sabi ni ano nga ba pangalan nito? Gloria ba? Ah basta! Ni Gloria dun sa
babae na maganda (lahat naman sila maganda, tanga ko talaga minsan) na nagppaint
nung canvass. Blonde tapos gray yung mata. Chicks sana eh.. kaso taken. Wag na.

Tinuro niya naman yung babae na nagssort out nung papers sa gilid, mukhang seryoso
eh, "That one is Ruan, a good friend of mine. She's kinda serious at times
especially when she does her accounting works." Tch. Sayang, ganda pa naman,
mukhang masungit lang. Pero yan ang gusto ko, yung fierce! Hahaha!

"That one is Shaira, the one in-charged with technical stuffs. She's a great
programmer!!" tinignan ko naman yung tinuro niya. Ganda eh! Kaso may kausap sa
phone, "she's taken already. Too bad. Ashton is a great guy though! You should meet
him sometime," sabi niya. Tss. May boyfriend pala eh. Wag ng lapitan. Problema pa
pag nagkataon. (-_-) Ano ba, Andrei Louie Guzman! May Berdy ka na!! Mamaya hawaan
ako ng rabis na yun pag nalaman niya nagtwo time ako eh!!

Tapos lumapit kami sa mga babae na nakaupo sa gilid, mukhang busy eh! Mas sume sexy
pa naman ang babae pag busy!! "Guys, remember Louie? Louie, this is Jeanlei, our
other technician, Jem and Mhae, our visual artists, Leira and Eunice, our stage
designers, Ana Marie, our production assistant, and Danna, our production head."
Tinignan ko sila isa isa. Delikado talaga dito. Puro babae. Teka lang, bakit ako
nandito??? Eh puro babae sila halos lahat ah!! Wag mong sabihin na babalik na naman
sa issue na bading ako??? Eh kung halikan ko kaya sila isa isa?!!

Medyo hindi ko nilapitan sila, lalo na yung Danna! Hahaha! Basta alam niyo na..
Tsaka may Berdy na ako! Possessive masyado eh. Tsk! Gwapo ko talaga!
"What are you doing?" tanong ko kay Gloria. Mukhang busy sila eh. Ano bang ginagawa
namin dito?

"There's this event in January, fashion event to be precise. We're organizing this
warehouse because this is the perfect place since it's near the city proper of
Miami and its a bit spacious since they will launch their line here officially. I
don't know who the designer is by the way. I just heared they are big in the
Philippines," sabi niya. Ah. Akala ko naman kung anong kababalaghan ang ginagawa
nila dito ng kaibigan niya. (-_-)

Tinignan ko muna yung mga ginagawa nila. Bakit ba sila puro babae dito?? Halos
dalawa lang yung lalaki na nakikita ko. Ano sila? Superwoman?? Akala naman nila
kaya nilang buhatin yung mabibigat na gamit dito. Tss. Pasalamat sila sa abs,
triceps, at biceps ko at matutulungan ko sila. Tsk.

Medyo may naitulong naman ako. Magkano ba bayad dito?? Halos maligo na ako sa pawis
ko eh!! Sana naman umabot ng pambili ng dog food. Ubos na pagkain ni Berdy eh.
Takaw ng girlfriend ko. Kailangan ko ng isecure ang trustfund ko. Tsk.

By 6 pm, natapos na din kami. Nagpaalam naman sila isa isa. Pero nag enjoy talaga
ako! Isipin mo naman habang nagttrabaho kami, nakasuot sila ng micromini shorts at
hanging blouse o kaya racerback shirts. Ganito yata talaga sila manamit dito kasi
kahit si Gloria kung magsuot sa harap ko akala mo inaakit ako palagi eh. Pero kahit
na! Sulit ang pagod ko!! Hahaha!
---------------------------- Hindi po 'to update. Thank you chapter para sa
Dandys! :>>> Pinadala pa ni Angel Arciaga oh!! So cute!! Salamat!! :****
Sorry kung maigsi. Busy mode pa din sa acads eh. Will be back soon :>

Dedicated to her since tagal ko na siyang nakakausap sa watty/fb. Pati sa ANDREI


LOUIE GUZMAN na tula niya! :>>>

Play the song on the side! :>


TEASERS!

**

He spoke, "sorry, Dana. Sorry kasi wala akong kwentang lalaki kasi lagi kang
nasasaktan dahil sa'kin," lumapit siya sa akin tapos hinawakan niya yung kamay ko,
"pero wag mo akong sukuan, Dana. Ikaw lang yung dahilan kaya kinakaya ko pa lahat
ng nangyayari sa buhay ko."

"Napapagod din ako, Cy. Ako yung dahilan kaya hindi ka sumusuko.. pero hindi mo man
lang ba naisip na baka ikaw naman yung dahilan kaya gusto ko nang sumuko?"

Pagkatapos kong sabihin yun, unti unting napaluhod si Cyriel sa harap ko. Sinubukan
ko siyang itayo pero.. "wag mo namang sabihin yan, Dana.. Ang sakit eh.. Tinitiis
ko na laging wala sa tabi mo kasi alam kong baka mas masaktan ka pag nakita mong
kasama ko si Ynna. Alam mo ba kung gano kasakit na wala ka na naman sa tabi ko??
Palagi na lang ganito, lagi na lang may dahilan para hindi kita makasama. Pero wala
akong pakielam sa lahat ng dahilan na yun, Dana. Alam mo kung bakit?
Kasi mahal kita."

**

I tried to laugh but he hugged me, "wag kang ganyan, Ynna. Niloloko mo lang ako eh!
Si Dana pa din ang mahal ko kahit magka cancer, tuberculosis, o leukemia ka pa! Wag
mo naman akong lokohin!"

I silently shed a tear, "sana nga nagloloko lang ako, Cyriel. Sana nga wala akong
sakit, sana nga hindi ako nahihirapan ng ganito. Sana nga may lakas ako para
ipaglaban ka kay Dana, na agawin ka sa kanya. Pero hindi eh.. I got these, all of
these," i said then i burst into tears.

**

"Cy, Cy," sabi ko habang tinatapik tapik ko siya.

"Hmm?" sabi niya, half asleep. Nakapikit pa kasi yung mata niya, "wake up, kain
tayo?" i said.

Dinilat niya yung mata niya tapos ngumiti.

Na self conscious naman ako sa ngiti niya! May dumi ba yung mukha ko? Titig na
titig siya eh!
"Uh, may mali ba sa mukha ko?" i asked.

He smiled tapos inayos niya yung upo siya, "nah. I just realized how happy i would
be kung mukha mo ang makikita ko pag gising ko araw araw."

**

Ang ingay talaga ng Glorie na 'to, oh! Akala ko pa naman magkaka silence and
solitude na ako dito eh!

"I want you out of my sight," sabi ko. Kinuha ko yung laptop ko tapos binuksan.
Hmm.

Pinalo niya yung braso ko. Sus. Chansing.

"Louie, you're being Mr. Grumpy again!!" she whined.

Ang ingay ng babae na 'to!! "Give me carbonara, French toast, and uhm,
silence," sabi ko tapos sinarado ko yung menu.
**

Nag nod siya tapos kinuha ko yung extra shirt ko at nagpalit.

Pagbalik ko sa table, "nice. Goodbye, Dana ka na pala, Andy. Sino yung brunette?"
sabi ni Nof.

"Ah yun ba? Si Glorie," sabi ko.

"New girl?"

Natawa naman ako, "hahaha! Seryoso ka, piggy? Nakita mo ba kung gaano ka clumsy
yun?? Mamaya mamatay ako agad sa pagka careless nun eh. Tsk."

Nag shrug siya, "a strong negative is a positive."

"Dami mong alam, piggy."

"You'll never know, Guzman. You might see yourself falling hard," sabi niya.

**
I smiled at him, "don't tell me i got you whipped that early? Hindi pa nga tayo
close nun eh!"

Hindi nga kami halos nag uusap nun eh! Hindi ba? Kaya nga siya si Mr. Sungit eh!

"One look and you got me," he said, "hindi ka pa nagsasalita, nakuha mo na ako.
That's how whipped i am, Dana. I'm fatally whipped."

**

Aish! Bakit ba kasi gumaganda ang mga babae pag umiiyak? Hirap tuloy tanggihan!
Tsk!

"Do you really need a job?"

Tumango siya.

"Will you work for me?"

**
"Sabi ko, ilagay mo sa kamay ko."

Mukhang naguguluhan siya pero nilagay niya pa din sa daliri ko, "now, Cyriel Edrian
Perez, fiance mo na ako. Pagkatapos ng lahat ng 'to, pag okay na ang lahat, pag
wala na tayong problema, ako ang pakakasalan mo. Ako lang, hindi si Ynna Isabel
Henares. Tandaan mo, si Dana Kathryn Ferrer lang ang pakakasalan mo. Akin lang yang
puso mo.. kasi wala akong balak na ibalik yan."

Ngumiti siya, "i love you, Dana."

"Nasabi ko na ba 'to?" i kissed him, "i love you, Cyriel Edrian Perez."

**

Na tease ba kayo? Ako, oo eh! Hahaha! Bale hindi lang pala siya 3 CHAPTERS since
three parts ang 59 *na naka private mode* Ang HABA NIYA, SWEAR! Hehehe. Ang tagal
kong nawala kaya dapat mahaba ang comeback, di buhh? :3

Support our Tumblr! :>> Click niyo yung external! Pa follow and reblog na langs or
like! Kung may ppost kayo, paki tag sa FHADGK lang, ha? Pag GGGB kasi puro Rhianna
stuffs eh. :3

Anyways, highways, na add niyo na ba ang characters?


http://www.facebook.com/cyrieledrian.perez

http://www.facebook.com/andreilouie.guzman

http://www.facebook.com/dave.cruz.9022

http://www.facebook.com/clarence.perez.39
http://www.facebook.com/DanaKathrynFerrer

http://www.facebook.com/danakathryn.ferrer.5

http://www.facebook.com/YnnaHenares (fan page)

http://www.facebook.com/ynna.henares.1

http://www.facebook.com/saragomezfhadgk

http://www.facebook.com/kimberly.miranda.52687

Add niyo kasi nakakaloka sila! Hahaha!

Eh sa groups, nakasali ba kayo?

Team Andy? http://www.facebook.com/groups/242218362550585/

Team Cyriel? http://www.facebook.com/groups/455029561190117/

Gora go na! Basta.. see you sa 10/11/12 *sunud sunod na numbers*

ONLINE ANG CHARACTERS NIYAN KAYA SANA ONLINE KAYO! :>>> Add niyo sila para
masaya! :>

Til then

-Fairy Eydee ~(^0^)~

Dedicated to Emem Parreno dahil sa pagvvolunteer niyang maging garapata ni Berdy!


Hahaha! Laughtrip talaga 'yun! Hindi ko alam UN mo eh, pa pm na lang. Hurhur

Si Ynna nga pala yung nasa pic :>>

Beginning of the UPDATES for tonight! :> Read and enjoy. Vote and Comment?

**

58th Chapter
"Let's talk," sabi niya habang nakatingin sa aming dalawa ni Josh.

"About?"

"About us," sabi niya.

I sipped my drink, "dito na lang tayo. Ano ba yung sasabihin mo?"

He held my hand, "sa labas tayo, please? Dana?"

I inhaled, "bakit ba kasi kailangang sa labas pa? Ganun ba yung kaimportante?"

He stared into my eyes, "it's about us, Dana. Hindi na ba importante sa'yo yun?" he
said with a pleading voice.

Tumingin ako kay Josh, "excuse us for a while," i said tapos naglakad ako palabas
ng bar.

Tahimik lang kami habang naglalakad. I don't know how to start a conversation with
him. Naninibago ako.. ewan ko. Everything weren't the same as before.
It took me a minute bago ako nakapagsalita, "what about us, Cyriel?"

Nakatingin lang siya sa'kin, "okay pa ba tayo, Dana?"

Natawa ako sa tanong niya, "of course we're not okay! Hindi ba halata? Ganun ka na
ba ka focused kay Ynna para hindi mo mapansin na hindi tayo okay?" sarcastic kong
sabi sa kanya. I don't want to argue tonight kung pwede lang. Ang dami ng
complications eh, wag na sanang dagdagan pa.

Lumapit siya sa'kin, "Dana naman.. Napag usapan na natin 'to, di ba?"

"Napag usapan na natin, oo. Pero nasasaktan ako, Cyriel! Hindi ako sanay na lagi na
lang second priority, na lagi na lang option. Na ako ang kasama mo pag okay si
Ynna, pero pag biglang nagka problema kay Ynna, bigla ka na lang mawawala sa tabi
ko. Hindi ako sanay sa rejection, Cyriel. Pero dahil sa'yo, nasasanay na ako.. At
ayokong masanay. Hindi ko gustong masanay."

He spoke, "sorry, Dana. Sorry kasi wala akong kwentang lalaki kasi lagi kang
nasasaktan dahil sa'kin," lumapit siya sa akin tapos hinawakan niya yung kamay ko,
"pero wag mo akong sukuan, Dana. Ikaw lang yung dahilan kaya kinakaya ko pa lahat
ng nangyayari sa buhay ko."

"Napapagod din ako, Cy. Ako yung dahilan kaya hindi ka sumusuko.. pero hindi mo man
lang ba naisip na baka ikaw naman yung dahilan kaya gusto ko nang sumuko?"

Pagkatapos kong sabihin yun, unti unting napaluhod si Cyriel sa harap ko. Sinubukan
ko siyang itayo pero.. "wag mo namang sabihin yan, Dana.. Ang sakit eh.. Tinitiis
ko na laging wala sa tabi mo kasi alam kong baka mas masaktan ka pag nakita mong
kasama ko si Ynna. Alam mo ba kung gano kasakit na wala ka na naman sa tabi ko??
Palagi na lang ganito, lagi na lang may dahilan para hindi kita makasama. Pero wala
akong pakielam sa lahat ng dahilan na yun, Dana. Alam mo kung bakit?

Kasi mahal kita."

Nakaluhod pa din siya sa harap ko habang sinasabi yun, "mahal din naman kita. Pero
parang palaging may mali.."

Tinignan niya ako, "mahal kita, mahal mo ako. Walang mali dun.."

Nagsalita ako, "pero ako? Sa tingin mo ba ayos lang ako dun, ha, Cyriel? Naisip mo
ba yung nararamdaman ko??"

Hinawakan niya yung kamay ko, "sandali na lang, Dana. Hintayin mo ako.. Sandali na
lang.."
"Nakapaghintay ako ng halos dalawang taon, Cyriel. Sa tingin mo hindi ko kayang
maghintay ng ilang buwan? Of course i can! Pero hindi yun ang tanong.. Ang tanong,
kung hindi pa ba ako napapagod.. because frankly speaking, i'm getting tired."

Akala ko nagkamali lang ako ng tingin na may pumatak na luha galing sa mata ni
Cyriel.. Pero mali pala ako.. Totoo nga.. Umiiyak siya dahil sa'kin.. Unang beses
ko siyang nakitang umiyak.. at ako pa ang dahilan. Tama pa ba yung ginagawa namin?
Palagi na lang may nasasaktan, may umiiyak.

Nagsalita siya, "Dana, mahal kita. Hindi ko alam kung alam mo pero, ikaw lang ang
sinabihan ko niyan. Ni hindi ang mama ko, ni hindi si Ariza, o kahit sino mang
babaeng makikilala ko. Ikaw lang, Dana. Nung sinabi ko sa'yo na mahal kita, seryoso
ako. Nung sinabi ko sa'yo na mahal kita, binigay ko na sa'yo yung karapatan para
pasayahin o saktan ako. Nung sinabi ko sa'yo na mahal kita, umasa ako na magiging
masaya ako. Pero kahit ganito yung nangyayari ngayon, wala akong pakielam. Wala
akong pakielam kahit saktan mo ako.. kasi alam ko na kahit gaano mo ako saktan,
ikaw lang din naman yung makakapagpasaya sa akin.."

Hindi ako makapagsalita. Hindi ko alam yung sasabihin ko.. Ngayon ko lang nakita si
Cyriel na ganito.. Na parang ang hina hina niya.. Totoo nga siguro yung sinabi niya
na kaya ko siyang saktan kasi sa nakikita ko ngayon? Sobrang nasasaktan na siya..
dahil sa akin..

Lumuhod din ako para magpantay kami, "kung nasasaktan ka na, nasasaktan din ako..
Siguro dapat na tayong tumigil. Hindi mo ba napapansin? Walang sumasaya sa ginagawa
natin, Cy. Nasasaktan tayo, nagsisinungaling tayo sa parents natin, kahit na..
kahit na si Ynna nasasaktan din. Siguro eto na yung sinasabi nilang sign.. yung
pahiwatig na dapat na tayong tumigil kasi--"

Hindi ako kasi hinalikan niya ako, "one last chance, Dana. Three days. Give me
three days para patunayan sa'yo na hindi mali yung ginagawa natin, na hindi mali na
mahal natin ang isa't isa. Just these three days, Dana. Kung ayaw mo pa din
pagkatapos nito, i'll let you go. Kahit mahirap, papakawalan kita.."
-three days after-

"Where are you going, young lady?" mom said as she opened the door.

Nagkalat kasi yung damit ko sa kama. Inaayos ko yung gamit ko for my trip, a trip
with Cyriel. I have no slightest idea where we are going pero i still said yes.
Why? Because i am hoping, hoping na maayos namin 'to. What we have is precious to
me kaya kung kayang ayusin, pilit kong aayusin..

"Holiday, mom. Hectic schedule, i need a break," i lied.

"In the middle of the semester? Can't you postpone that trip, Dana? Graduating ka
na next sem!" She exclaimed.

Yeah. Graduating na ako next sem. I took advance courses kaya 3.5 years na lang ang
course ko. Since third year na ako, kailangan ko na lang ng on the job training,
portfolio and manuscript to graduate.

"Naka schedule na po. Besides, three days lang. Just three short days, mom. After
this, i'll be back to normal," i said.

Normal as in ayos na ulit kami ni Cyriel or normal as in ako na lang mag isa, like
how i was nung iniwan niya ako. Either way, sana lahat maging masaya.. because we
all deserve it. We all do.
"Alright, if that's what you want. Where are you going?"

"Somewhere South perhaps? Basta, i'll text you the location," i replied.

She sighed, "looks like everything has been planned. Just take care of yourself."

Umalis na si mom and naiwan ako sa room. Haay. Kaya natin 'to, Cy. I hope that
whatever happens, it's for the best.

-St. Claire's-

I went to our school to pass a project. Since 3 p.m. pa naman ako susunduin ni Cy,
i decided na hanapin muna either si Sara, Kim, or Nof.

"Hey, D," naramdaman kong may tumabi sa'kin. Si Josh pala, "what happened last
time? Never saw you come back."

I smiled apologetically, "sorry for that. I totally forgot."

"That's cool, no need to apologize. Anyhow, was that Clarence's brother? The one
who approached you last time?"
I nodded, "yup. He's his brother, Cyriel."

"I see. He's familiar, i think we have met somewhere," he said.

I replied, "you're sure? Well maybe you saw him with Clarence."

He shrugged, "maybe you're right. Either way, i think i'll get going. I'll be late
for my class," he gathered his things, "i'll collect later, D."

I smiled. Josh talaga. Ayaw kalimutan yung date. Sabagay, one hundred thousand din
yun!

"Bakit ka nakangiti?" bigla na lang dumating si Kim at Nof sa harap ko.

"Kasalanang ngumiti?" i retorted, "nasan na ulit si Sara? Don't tell me exams pa


din niya? Grabe naman yun!"

Ito talaga yung times na masaya akong nagshift ako. Accountancy was hell. I
remember my sleepless nights nung freshman pa ako. I would trade that for anything
in this world!

"Nope," Nof said, popping the 'p', "ni snatch ni Dave. Kasama namin siya kanina eh,
then dumating si Dave. And the rest is history."
Ooh. She's with Dave pala. Buti pa ang besty ko, tahimik na tahimik lang ang
lovelife. Kailan kaya ako magkakaroon ng ganun? Sana soon. Gusto ko na ng
katahimikan, i'm turning 20 this December. Gusto ko na ng tahimik at seryoso na
relationship. Ayoko na sa complications.

"Speaking of Dave, ano nangyari dun?" i asked. Umorder si Kim since nasa caf kami
ngayon.

She shrugged, "the usual. Pero napilitan siyang magtrain sa company nila. Alam mo
na, tagapagmana eh. Hahaha!"

Oo nga pala. We all share the same fate. Puro kami tagapagmana ng businesses ng
parents namin. Hindi naman sa nagrereklamo ako, ang taas lang kasi ng pressure ang
expectations. Hindi lang mula sa parents mo pero pati na din sa mga tao na
nagttrabaho sa inyo. Hindi madali yun. Kaya naiinis ako sa mga tao na binabalewala
lang yung ganung bagay. Ang tanga kasi nila, selfish pa. Hindi lang sila ang
nahihirapan, pati yung mga tao na nakaasa sa company nila.

"Yeah, right. Pero okay lang naman kay Dave di ba?"

She nodded, "of course. Alam mo naman yun, the good son. Plus nagpromise si Tito na
papayag na siyang magpropose si Dave kay Sara once na maging stable ang company
under Dave's management. Ang galing noh?"

Napatingin ako kay Nof. She has a genuine smile. Naka move on na nga siya kay Dave.
Good for her. Ang hirap kasi ng madami kang hang ups sa past mo, nakakabaliw.

"That's great! Ang ganda talaga ng best friend ko!"


"Oo nga eh. Pero wag kang maingay kay Sara, ha? Secret lang yun sabi ni Dave."

I nodded, "alright. Grabe talaga yang si Dave! Pag nakita ko yan. Naku!"

"Anong meron?" tanong ni Kim nung umupo siya.

"Wala. Panget mo, pinapaalala ko lang kay DK," sabi ni Nof habang kinuha niya yung
frapp niya kay Kim.

"Akin na nga yan! Nilibre ka na't lahat inaaway mo pa din ako!!"

Natawa ako. Best friends nga naman.

"Anyways, kamusta kayo ni Clarence, Kim?" i asked. Halata ba na clueless ako? Hindi
ako nakapagparamdam for two weeks sa kanila. Pure acads mode ako last, last week.

She blushed, "kami pa din ni boyfie!" she chirped.

"Ew. Disgusting. Buti hindi ka pa iniiwan ni Clarence. Kakairita yang boses mo,"
sabi ni Nof.
Habang nag aaway sila, nagvibrate naman yung phone ko.

From: Cy Edrian Perez

San ka? I'm here at the parking lot.

I stood up, "una na ko."

"San ka pupunta?"

I smiled, "may aayusin lang."

Aayusin ko ang sa amin ni Cyriel.

**

Ynna's Point of View

"How are you feeling, honey?" mom asked me while i was lying on my bed.

"I-i'm fine, mom. I had tons of painkiller," i lied.


It hurts. It actually hurts too much. It has been more than two years since i knew
about my condition. I already prepared myself for whatever is going for me.. But i
never thought it would hurt this much. This is too much for me..

"Are you sure? You look pale," mom said. She's worried for me. She's been receiving
a lot of stress from dad's campaign, yet here i am, giving her more problems than
she could handle.

"I am okay, mom. Really. It's part for the illness. The pale skin, the bruises, the
lost of weight, everything. You should not worry about me, mom. I accepted this
long time ago," i lied again.

I can't ever accept the fact that i am dying. All my dreams have been shattered the
moment i knew about this..

She's crying again, "i'll just get something to eat."

She went out. She doesn't want me to see her cry. It pains her, but it devastates
me. She's my mom..

"Ynna?" i looked at the one who spoke and saw Cyriel.

"Cyriel," i said his name weakly.


"Kamusta ka?" he said as he sat on the couch near my bed.

"Same old, dying," i cracked a joke.

He frowned. I don't know if i will blame him for making me this way.. this
pathetic. He's been there through everything. I know that i just forced him to stay
with me. But he never let me feel that i gave him no option, he just stayed by my
side. He's been my strength through all the mysery i encountered. I thought i
already love him.. But i was wrong.. because i fell in love even more.

"Painkillers?"

I nodded, "know what, Cy? I have something amazing to tell you!"

"What?"

I smiled, "i have cancer as well! Stage 2. Amazing, right? Instead of having to
stay with me for eight years, siguro kahit two years na lang. Two years na lang,
Cy. Kaya mo naman sigurong ibigay sa'kin yun, di ba?"

I tried to laugh but he hugged me, "wag kang ganyan, Ynna. Niloloko mo lang ako eh!
Si Dana pa din ang mahal ko kahit magka cancer, tuberculosis, o leukemia ka pa! Wag
mo naman akong lokohin!"

I silently shed a tear, "sana nga nagloloko lang ako, Cyriel. Sana nga wala akong
sakit, sana nga hindi ako nahihirapan ng ganito. Sana nga may lakas ako para
ipaglaban ka kay Dana, na agawin ka sa kanya. Pero hindi eh.. I got these, all of
these," i said then i burst into tears.

I let myself cry everything out. I cannot cry in front of my mother. I just cannot
risk giving her another pain. She's all i got, she's the person i know who will not
let me down even if the whole world turned their backs against me.

"Ssh," he said while caressing my back. Now, can you blame me for loving him this
much?!

"Cyriel.. please don't leave me.. I can't live through all these without you..
please.. kahit naaawa ka lang sa'kin, don't leave me.. I'm begging you.." i said,
forgetting my pride, forgetting my dignity. Cyriel is all i need.

"I'm sorry, Ynna. Si Dana talaga ang mahal ko.. I made a lot of wrong decisions
before and i lost her because of that.. Hindi ko na kakayanin pag nawala pa siya
sa'kin. I can't lose her again.. Not now, not ever.."

I forced myself to stop crying, "you can't leave me just yet, Cy! Is two years that
much?! I'm dying! Siguro nga hindi na ako aabot ng two years! Kahit yun hindi mo
kayang pagbigyan?!"

Lumuhod siya sa harap ko, "please, Ynna. Please let me go.. kailangan mo ako pero
kailangan ko si Dana.. I just can't watch her slip away from me, it kills me to see
her drift away! Sabi nga nila palagi na lang akong nagbibigay.. Hindi ba pwedeng
kahit ngayon ako naman? Hindi ba pwedeng sundin ko naman yung gusto ko? Hindi ba
pwedeng kami muna na ni Dana?"

I threw the vase across the wall, "lagi na lang Dana, Dana, Dana!! What does she
have na wala ako?! Ano bang meron siya para magkaganyan ka, Cyriel?!! Nandito ako!
Nandito ako sa harap mo pero hindi mo ako makita kita! Just for once, can't you see
me, Cy? Kahit isang beses lang??"

"I-i'm sorry, Ynna.. I can't be the guy you need. Sorry kung hindi ko maibigay yung
gusto mo. God knows how much i tried to forget her para lang matutunan kang mahalin
para lang sumaya ka! But.. i just can't. I love her too much. I gave her my heart,
at wala akong planong bawiin yun.."

I can't take it anymore.

It hurts.. it fcking hurts like hell..

"Just leave me alone."

**

Dana's Point of View

"Cy!" i called out to get his attention. Para spaced out siya eh.

Napatingin siya sa direction ko, "kanina ka pa?"

I shook my head, "kakadating ko lang. Where are we going?"


I tried my best to forget all our problems. Gusto ko ngayong trip namin, siya lang
at ako. Kami lang. Walang Ynna, walang problema. Si Dana at Cyriel bago nagulo ang
lahat. Siguro naman madali lang yun, di ba?

"Batangas? Nagpareserve ako sa resort dun. Ayos lang?" he said and showed me his
boyish smile.

I smiled back at him, "Batangas sounds good. Anyways, nasan ang sasakyan mo?" i
asked. Tinignan ko na yung parking lot for any sign of his red ferrari.

He shook his head, "we don't need that. Commute tayo."

"WHAT??" i said in hysterics.

Napatawa naman siya sa reaction ko. And what is wrong with him?? Commute?? I know i
used to use public transportation before pero.. the moment i got my license, i
never had the chance to commute. And i won't ever do that again if i could! I
always get chills pag naaalala ko yung kwento sa akin nung blocmate ko about sa
magboyfriend na magkayakap sa jeepney and turned out na sinaksak pala nung guy yung
girl. It's just.. way too creepy. Ayoko nang sumakay ng jeepney or any other form
of public transpo since then. I won't take the risk.

"Ayaw mo nun, may libreng yakap ka sa'kin pag inaantok ka?" he said with that
familiar smug look on his face. Nagiging kamukha niya si Clarence pag ganun.

I sighed, "ano pa nga ba ang magagawa ko?"


He held my hand, "promise i will make this memorable, Dana."

It better be, Cyriel. I'll hold onto that.

**

Andy's Point of View

"Aw! Aw! Aw!"

Aish. Bakit ba tahol ng tahol si Berdy ngayon? Kita ng pagod na pagod ako sa
trabaho ko. Ginawa akong errand boy nung sila Glorie! Hanep na mga babae yun!
Amazona!! Pasalamat sila at gwapo ako, kundi.. aish! Gwapo ako walang may
karapatang umangal!

Lumapit ako kay Berdy at kinausap ko siya, "Berdy naman, pagod na nga si
Andylicious mo sa trabaho dahil dun sa kaaway mo na si Glorie tapos aawayin mo pa
ako pagdating sa bahay. Napaka inconsiderate mo naman na girlfriend.. Akala ko iba
ka kay Dana.."

Aish! Bakit ba nasali si Dana sa usapan?? Bura bura! Nakaka 20% na nga ako sa
moving on eh. Punyemas! Bakit may move on move on pa akong nalalaman ngayon??
Nababading na yata ako sa pagsama sama dun kila Glorie!! Buti na lang at nandun si
Lawrence at may nakakausap ako na lalaki kahit papano!
"Aw, aw, aw.."

Naglalambing na si Berdy. Nako, Andy! Baka naman may sakit si Berdy?? Aish!

Lumapit ako kay Berdy at umupo sa harap niya, "o siya, o siya, dadalhin na kita sa
doctor. Spoiled ka talaga."

Nagpalit lang ako ng damit at nagready na na umalis. Ang lamig na dito! Sabagay,
magpapasko na kasi. Ibig sabihin, malapit na din ang birthday ni Dana.. Andy,
umayos ka! Sapakin kaya kita?! Tsk. Nababaliw na ako. Delikado 'to.

Sumakay na ako sa sasakyan ko. Huh! Mahal talaga ako ng nanay ko kasi nakuha ko ang
pinakamamahal na BMW ni kuya Andrew! Ni hindi pa nga niya 'to nagagamit eh. Iba na
talaga ang bunsong anak.. idagdag mo pa ang ka gwapuhan ko.

"Eto na siguro 'yun," sabi ko nung tumigil ako sa isang veterinary clinic. Tama
naman siguro since sinunod ko lang naman yung GPS eh.

-Dandy Veterinary Clinic-

Pumasok ako sa loob, "is the doctor there?"

"Yes, she's inside." sabi nung nurse tapos nagpacute siya. Hmm, nurse Em Em. Sorry,
kasama ko girlfriend ko. Possessive to eh. Haha!
Pumasok ako sa loob, "good afternoon. I am Dr. Emione Herrera, what can i do for
you?"

Nakanang! Pati ba naman doctora dito, chicks?! Kung matagal ko nang nalaman 'to eh
di sana dito na ako nag high school at college!

"Ah-eh, my dog's sick," bigla namang tumahol si Berdy. Sensitive talaga, ayaw ng
natawag na aso, gusto girlfriend.

"Where's your dog?"

Binuhat ko naman si Berdy at ipinatong sa lamesa, "uh, can i got out for a while?"

Ngumiti yung Dra. Emione. Leche! Tukso, stalker ba kita?? Lagi mo akong sinusundan!

"Sure, go ahead, Mr..?"

"Louie, Louie Guzman," sabi ko tapos inextend ko yung kamay ko para makipagshake
hands.

Ngumiti lang siya, "sure then, Louie."

Lumabas na ako ng clinic bago pa kami maging apat dun. Ay, potek! Nagiging lumot na
naman ang utak ko! Pumunta nga muna ako sa kainan. Hmm. Nagugutom na ako. Lagi na
lang pizza o kung anuman na microwavable ang kinakain ko. Gusto ko ng kanin!!

Pumasok ako sa Daniel's. Nice. Puro pasta pala ang sineserve dito. Okay na din
kaysa frozen pizza. Tangina. Isang buwan akong hindi kakain ng pizza! Masuka suka
na ako kahit maisip ko lang yun!!

Umupo ako sa table katabi ng window para wala lang. Para makita ako ng mga dadaan
para sumaya naman ang araw nila dahil nakakita sila ng gwapo. Ang bait ko talaga
kahit kailan!

"Can i get your--- Louie?? Oh my God! You're here!!"

(-_-)

Inalog alog niya pa ako, "i can't believe it!!" tumingin siya sa paligid ko,
"you're not with Berdy?? Finally!! Some lone time with Louie," she chirped.

Nakakairita. Kailan ba ako tatantanan ng babaeng to??

Dedicated to Shaira Silos kasi ngaaaaa... ang cute talaga nung doodle niya! Hahaha!
Love love talaga! Naka background pa sa laptop ko (^^,) Pangalawang dedic ko na 'to
sa'yo. Wahaha. Loves kasi kita *winks*

Show your reactions kung hindi.. sa November 11 na tayo magkikita. Wahaha. Every
11th of the month? Loljk.

Sali kayo sa groups! mag iingay kami! Hahaha. Add niyo nga din pala si Glorie Evans
at Nof Salvador! may fb na sila!! :>
**

59th Chapter (1 of 3)

Dana's Point of View

Whoa. Paradise on earth.

"Paano mo 'to nalaman, Cy?" I asked him. Na mesmerize kasi ako sa ganda ng lugar!
It's so breathe taking!

He spoke habang binababa niya yung gamit ko. Pinagbuhat ko siya ng gamit ko!
Chivalry at its finest, "nung nagsscout si Papa ng pag iinvest-an na resort, we
found this. Ang ganda, noh?"

I nodded, "so, share-holder kayo dito?"

"I think so. Ewan ko kung tinuloy ni Papa. Pero member kami dito, by membership
lang kasi ang nakakapunta dito," sabi niya.

Tinignan ko naman 'yung lugar. Karamihan foreigner. Siguro winter na sa kanila kaya
nagpunta na sila sa Pilipinas? First class resort! Hindi ko naman akalain na dito
kami pupunta! Wala akong dalang bikini! Tsk!
Pumasok kami sa parang hotel. Ewan. Naghahanap pa kaya sila ng investors? Pipilitin
ko si dad na mag invest dito! Or kahit membership na lang!

Pinakita ni Cyriel yung membership card niya, "this way, sir," sabi nung
receptionist.

Lumapit sa amin yung isang bellboy at kinuha yung gamit ko from Cy. Mabigat din yun
since ilang damit, sapatos, and toiletries ang nakalagay dun! After kunin ng
bellboy yung gamit, hinawakan ni Cy yung kamay ko. Nagulat ako kasi hindi na ako
sanay.. pero napatingin ako sa kanya tapos nginitian niya ako. Nginitian ko na din
siya.

'We can do this, Cy.'

Akala ko papasok kami ng elevator since nasa taas ang rooms pero papalabas na kami
ng hotel eh?

"Uh, excuse me, san tayo papunta?" i asked the bellboy.

Hindi naman kasi naimik si Cy kahit palabas na kami. Busy kasi siya na paglaruan
yung kamay ko. Binibilang pa niya, as if naman magkukulang yung daliri ko? Sampu
yan kahit anong bilang ang gawin niya. (-_-)

"Sa VIP place po," sabi niya. Parang hiyang hiya naman sa akin ang bellboy na 'to!
Tumahimik na ako at nakisunod na lang sa nilalakaran namin. Nakarating kami sa
parang secluded place from the resort. Tahimik lang dito since puro bars and resto
yung sa main part ng resort. Iba't ibang cabins yung nandito, siguro about twenty
lang?

Lumapit siya sa parang isang cabin tapos inabot sa amin yung keycard, "enjoy your
stay here, ma'am and sir!"

Binigyan siya ng tip ni Cy after niyang ipasok sa cabin yung gamit namin. This is..
too much! Ang ganda sa loob! Pumunta ako sa round sofa and lie down.

"Enjoy?" tanong ni Cy.

I beamed, "asa ka. It's just the beginning. Show me what you got, Perez," then i
winked.

Umiling iling siya habang pinipigilang tumawa.

Nagpahinga muna kami since napagod ako sa byahe! Almost three hours siguro kaming
nasa bus since traffic pa sa Ortigas! Tapos nag taxi pa kami papunta dito sa
resort. I'm really beat. I'll sleep.

**

Cyriel's Point of View


Nakatulog na pala siya. Lumapit ako tapos binuhat ko siya papunta sa kwarto niya.
Ibinaba ko siya ng dahan dahan tapos tinanggal ko yung mga buhok na nakahawi sa
mukha niya.

"Mahal na mahal kita, Dana. Sana maniwala ka na ngayon," sabi ko as i kissed her
temple.

Iniwan ko si Ynna kahit na nagmamakaawa siya sa akin. May sakit siya pero nagawa ko
pa din siyang saktan.. She's a good friend pero pag si Dana na yung mawawala
sa'kin, kahit sino ipagpapalit ko.

Inayos ko yung pagkakahiga sa kanya tapos nilagyan ko siya ng comforter at


tinanggal ko yung sapatos niya. Naupo muna ako sa bedside niya since ang tagal ko
nang pangarap na makasama ulit siya ng ganito. Yung ganito lang, walang problema o
kahit ano pa man.

Tinignan ko siya, yung mata niya na mas lalo akong nahuhulog pag tinitignan niya
ako. Na mas nasasaktan ako pag umiiyak siya, na nababaliw ako pag tumitingin siya
sa iba. Yung buhok niya na namiss kong hawakan at amuyin tuwing nakatabi siya
sa'kin. Yung kamay niya na gusto kong ako lang ang hahawak, yung mukha niya na
hinding hindi ako magsasawa tignan kahit kailan. Hindi ko akalain na yung mga
ganitong bagay na hindi ko napapansin dati ay mamimiss ko ng sobra sobra.

Tumayo na ako at pumunta sa kusina. Nagpareserve na ako nung isang linggo pa kaya
maayos na lahat dito sa cabin. Nagsabi din ako na punuin nila ng groceries yung
fridge kaya walang problema.

Nagluto ako tutal hindi ko pa yata napagluluto si Dana kahit nung dati pa. Ang dami
kong hindi nagawa na gustung gusto kong gawin ngayon. Kaya ngayon na may
pagkakataon ako, susulitin ko na. Gagawin ko lahat at ipapakita ko kung gaano ko
siya kamahal.

**

Dana's Point of View

Haaaaaaaaay. Ang sarap ng tulog ko.

Nagstretching muna ako tapos napatingin ako sa wallclock, "11:30 na??"

Napatayo naman ako ng wala sa oras! Napansin ko na nasa kwarto na ako. Binuhat
siguro ako ni Cy? Bakit naman gabi na agad! 6:30 lang kanina nung natulog ako eh!
Sayang naman! Tatlong araw lang kami tapos natulog pa ako nung unang araw!

Lumabas ako ng room para hanapin si Cy. Nakita ko siyang natutulog sa sofa habang
nakaupo.

"Tss," lumapit ako tapos inayos ko siya ng higa. Baka magka stiff neck pa kasi siya
sa posisyon niya!

Hinanap ko naman yung kitchen since nagugutom na ako. Siguro naman may stock na
kahit junkies o chips man lang dun! Nagugutom na kasi ako since yung kinain pa
namin nila Kim yung last na kain ko!
Nung nakarating ako sa kitchen, "Cyriel naman eh.." Hindi ko napigilang ma touch sa
ginawa niya. May nakahanda kasi na dinner para sa aming dalawa. Sobrang nag eeffort
talaga siya para sa amin!

Kanina pa niya siguro 'to niluto since mukhang malamig na yung buttered chicken.
Kahit hindi kami magkasama dati, alam niya pa din yung gusto ko..

Nilagay ko sa microwave lahat ng niluto niya. Hindi kasi ako marunong magluto.
Dapat ba pag babae marunong agad magluto? Hindi naman! Sexist lang eh!

Inayos ko ulit yung table at naglagay ako ng bagong plate and utensils pati gravy
and orange juice. Nung natapos na ako, binalikan ko si Cyriel sa living room.

"Cy, Cy," sabi ko habang tinatapik tapik ko siya.

"Hmm?" sabi niya, half asleep. Nakapikit pa kasi yung mata niya, "wake up, kain
tayo?" i said.

Dinilat niya yung mata niya tapos ngumiti.

Na self conscious naman ako sa ngiti niya! May dumi ba yung mukha ko? Titig na
titig siya eh!

"Uh, may mali ba sa mukha ko?" i asked.


He smiled tapos inayos niya yung upo siya, "nah. I just realized how happy i would
be kung mukha mo ang makikita ko pag gising ko araw araw."

Napaubo naman ako. Geez, Dana! Get a grip of yourself! Wag kang obvious kiligin,
please!

I smiled awkwardly at him, "of course, ang ganda ko kaya," tapos inoffer ko yung
kamay ko, "kain tayo?"

He gladly held my hand tapos sabay kaming pumunta sa dining table.

"Favorite mo 'to, di ba?" he asked while we're eating.

I nodded, "yup. Anything chicken related," then i chew a spoonful of rice.

Ngumiti siya sa akin, "ang dumi mong kumain," tapos nag lean forward siya at
pinunasan yung side ng lips ko tapos kiniss niya.

O-kay! What's with him? Hindi ako sanay na showy siya!

"Cyriel.."
"Hmm?"

"Can i ask you something?"

He smiled, "ano yun?"

I was fidgetting to ask but, "...are you dying?"

Nabulunan naman siya sa narinig niya sa akin.

"Oh!"

Binigyan ko siya ng orange juice. May mali ba sa tanong ko? Kasi.. naninibago
talaga ako sa kanya! Naging showy ba si Cyriel dati? I mean siguro? I can't
remember. Vague memories are all i remember. Or ako lang talaga yung may kasalanan
kasi naiilang ako?

I was taken back to reality nung binaba ni Cyriel yung baso niya table, "okay ka
na?" i worriedly asked. Nawala halos yung kulay sa mukha niya. Ganun ba ka grabe
yung tanong ko?

"O-okay lang," sabi niya, still catching his breathe, "bakit mo nga pala nasabi
yun? Do i look like dying?"
Nahihiya naman ako sa sasabihin ko, "ah-eh, naninibago lang kasi ako. Entirely my
fault.. sorry, Cy."

Ngumiti lang siya sa akin, "let's just forget about it. From now on, masanay ka na
kasi i'll prove to you my love. Our forever will start today," he said then kissed
my knuckles.

Kumain na kami after nun. Ang sarap talaga magluto ni Cy! Prospect husband? After
naming kumain, nilagay na namin sa dishwasher yung pinagkainan namin.

I yawned. Past 12 a.m. na pala?

"Inaantok ka na?" he asked.

I shook my head, "hindi pa eh, besides kakakain lang natin. Do you mind strolling
around?"

He shrugged, "not if you'll hold my hand while walking."

I smirked, "ganon na ba ako kaganda para maging ganyan ka showy ang isang Cyriel
Edrian Perez?"
He shrugged again, "hindi eh.. Ganun lang talaga kita kamahal kaya ganito ako."

O-kay. Sabi ko nga hindi na ako magsasalita eh.

Naglakad kami sa shore while holding hands. Tahimik lang kami, sharing silence
between us. After quite sometime, bumalik na din kami sa cabin, "good night, Cy."

"Good night, Dana. See you later."

And with that, i slept with a smile on my face and contented heart.

**

Andy's Point of View

"What do you want, Louie?" tapos binigay niya yung menu.

(-_-)

Ang ingay talaga ng Glorie na 'to, oh! Akala ko pa naman magkaka silence and
solitude na ako dito eh!
"I want you out of my sight," sabi ko. Kinuha ko yung laptop ko tapos binuksan.
Hmm.

Pinalo niya yung braso ko. Sus. Chansing.

"Louie, you're being Mr. Grumpy again!!" she whined.

Ang ingay ng babae na 'to!!

"Give me carbonara, French toast, and uhm, silence," sabi ko tapos sinarado ko yung
menu.

Nagpout naman siya. Tss! Akala mo cute hindi naman!

Nag log in muna ako sa FB. Ang dami namang nag aadd sa akin ngayon. Mga babae
talaga oh, nakita lang na single na ang relationship status ko, grabe na kung maka
add as friend at comment. Pati lahat ng status ko nillike. Haaay. Dahil ba single
ako o gwapo lang talaga ako?

Nag sign in din ako sa skype. Hmm. Di naman online si mommy o kuya Andrew. -_-

Mag ssign out sana ako nung nakita kong ininvite ako ni Nof sa video call. 'Tong
baboy na 'to ngayon lang nagparamdam. Tsk.
Inaccept ko yung invitation niya tapos, "Guzman!!"

Aish. Napatingin naman yung mga tao sa resto sa akin. Eskandalosa talaga 'tong
baboy na 'to! Nagsuot nga ako ng earplugs. Kahiya eh. -_-

"Ingay mo, kahiya ka talaga."

Dinilaan niya ako, "ilang buwan ka ng hindi nagparamdam tapos ang panget mo pa
din."

"Tss. Magddalawang buwan pa lang namiss mo na ang ka gwapuhan ko," sabi ko.

"Kapal mo. Kay Dave at Cyriel pa lang okay na ko eh," sabi niya.

Cyriel nga pala. Kamusta na sila ni Dana? Haaay. Hindi pa din talaga ako
nakakalimot. Si Lynne kasi iniwan ako kaya kung anu ano nangyari sa buhay ko. Kung
hindi kaya 'yun nangyari masaya kaya kami ngayon? Pamilya kaya kami ni baby AJ
ngayon? Tsk. Dami mong alam, Guzman! Tapos na eh, wala nang magagawa. Enjoy na lang
sa chickas dito sa Miami!

"Iba pa din ang kagwapuhan ni Andrei Louie Guzman," sabi ko tapos uminom ng tubig.
Ang tagal naman ng inorder ko. Bagal talaga ng Glorie na 'yun. -_-
"Oo na, oo na. Pilay ka pa din ba?" sabi niya.

Inayos ko yung laptop tapos tumayo ako para ipakita sana na nakakalakad na ulit ako
pero---

"I'm so sorry, Louie!!" tapos pinunasan niya ako.

-_-'

"Aish. Clumsy as always," sabi ko sa kanya. Itapon daw ba sa damit ko yung


carbonara??

Nagpout siya tapos nangingilid yung luha niya, "i-i'm really sorry, Louie," tapos
yumuko siya, "i didn't mean it.. it was an accident.. i'm sorry.."

Aish! Bakit naiiyak 'to??

Lumapit ako tapos, "it's fine. As if i'm not yet used to you being clumsy," tapos
tinignan niya ako. Tsk. Naiiyak pala talaga siya. Pinunasan ko yung luha niya,
"it's fine. I have extra shirt in my car. Just get me another order, alright?"

Nag nod siya tapos kinuha ko yung extra shirt ko at nagpalit. Pagbalik ko sa table,
"nice. Goodbye, Dana ka na pala, Andy. Sino yung brunette?" sabi ni Nof.
"Ah yun ba? Si Glorie," sabi ko.

"New girl?"

Natawa naman ako, "hahaha! Seryoso ka, piggy? Nakita mo ba kung gaano ka clumsy
yun?? Mamaya mamatay ako agad sa pagka careless nun eh. Tsk."

Nag shrug siya, "a strong negative is a positive."

"Dami mong alam, piggy."

"You'll never know, Guzman. You might see yourself falling hard," sabi niya.

Pwe! Hindi nga? Andy and Glorie? Haha! Ano 'yun, joke??

Nagseryoso ako kunwari, "hindi din. May girlfriend na ako eh."

Halos mabulunan naman si Nof sa narinig niya. Kumakain kasi siya. Baboy talaga. -_-

"TALAGA??"
"Tsk. Bawal ba akong magka girlfriend?" sabi ko.

Kinalma niya yung sarili niya, "hindi nga? Sino? Ano'ng pangalan? Kailan pa kayo??"

Hmm, "si Berdy. Ano, wala pa kaming one week eh."

Tinaas niya yung kilay niya, "berdy? Weird naman ng pangalan niya."

"Hindi din. Possessive yun eh, mahal na mahal ako." totoo naman. Halos nakatabi na
nga sa akin matulog si berdy. Buti hindi ko nadadaganan yun.

Tinitigan niya ako, "seryoso ka sa kanya?" tumango ako, "oh? Asan siya ngayon?
Pwede kong makita?"

"Nasa doctor eh," sabi ko. Kamusta na kaya si berdy? Okay naman siguro. Mukha
mabait naman si Dr. Emione eh tsaka sexy pa! Oha! Hahaha!

"Bakit?"

"Ah-eh," hindi ko naman pwedeng sabihin na aso si berdy kasi baka pagtawanan ako
nito, "masama pakiramdam. Nahihilo at nagsusuka."
"Oh my God, Andy!! Oh my God!!"

Ha? Ano bang mali sa sinabi ko???

"Hoy, piggy. Anong oh my god ka jan? May mali ba sa---"

OH BAKIT NAWALA??? Black out ba sa Pilipinas??

**

Dana's Point of View

"Dana.."

"Hmm.."

"Dana.."

Sino ba 'to? Inaantok pa ako eh..


"Dana Kathryn Ferrer- Perez, gising ka na.." tapos naramdaman ko na may naglalaro
sa buhok ko.

I tried to open my eyes but to no avail since i am still sleepy. What time is it
anyways?

"I'm still sleepy, Cy.." i whined.

Hinapalos niya naman yung mukha ko, "gising ka na, please? Nood tayo ng sunrise.
Tulog ulit after nun? Please, Dana Kathryn Ferrer- Perez?"

Kahit na nakapikit ako, na iimagine ko yung mukha ni Cy habang sinasabi niya yung
pangalan ko with his last name attached to it. I can't help but smile, he's really
adorable!

"Fine, Cyriel Edrian Perez. Pasalamat ka.."

He asked me, "pasalamat ako, ano?"

"Pasalamat ka gwapo ka," then i stuck out my tongue.

Natawa naman siya sa akin. Pumasok ako sa cr at nag ayos. Grabe naman! 4:30 pa lang
pala. No wonder inaantok pa din ako. Nag ayos ako ng sarili ko. Nakakahiya naman
kasi, ang gwapo ng kasama ko tapos mukha akong basura? No effin way!
After couple of minutes, lumabas na ako sa cr, "here."

Tumayo siya at sinuot sa akin yung jacket, "thanks. You don't have to do this, Cy.
Hindi ka naman ganito eh," i said.

"Hindi talaga ako ganito pero i want to be. I want to be the man who deserves you.
And you deserve only the best, Dana. Kaya gagawin ko ang lahat para maging the
best.. because i want to be the guy you deserve," he said with a smile on his face.

I smiled back at him, not saying anything.

Konti na lang.. i will fall in love again.. this time, harder.

59th Chapter (2 of 3)

I woke up around 9 a.m. since halos 6 a.m. na yata kami nakabalik ni Cy sa cabin.
Three hours lang halos ang tulog ko.

-flasback-

Napipikit ako habang naglalakad papunta sa kung saan man kami pupunta ng mapansin
ni Cy, "bakit?" i asked. Tumigil kasi siya sa harap ko.
Tumalikod siya then said, "sakay ka?"

"For real?" i asked. Never once did i imagine na mag ooffer siya ng piggy back ride
sa akin! I mean, si Cyriel na kulang na lang bigyan ng title na ice prince sa
sobrang katahimikan at pagiging suplado mag ooffer na sumakay ako sa likod niya?

He chuckled, "yes, for real."

Without a doubt, sumakay ako sa likod niya. It feels so.. right. I rested my head
on the side of his neck, familiarizing myself with his smell.

Naglakad siya papunta sa parang cliff where you can see the overview of the resort.
Ang ganda! Parang yung haven lang ni Cy sa Makati!

May nakahanda na na gamit dun, complete with cloth na inuupuan namin at konting
food.

I yawned.

"Inaantok ka?" he asked.

I nodded. Pinat niya yung lap niya tapos pinahiga niya ako dun. I smiled at him
habang nakatingin ako sa kanya while lying on his lap.
"Will you sing for me?" i asked.

"Nakantahan na kita dati," he replied.

"Oh? Kailan?" i asked. Nakantahan niya na ba ako dati? Imposible namang nakalimutan
ko kung totoo nga! So malamang hindi pa.

"Nung nag away kayo ni Andy," he said.

Andy? Naalala ko na naman yun. Kamusta na kaya yun sa Cali? Siguro nambababae yun!
Knowing Andy? Sure as hell na oo!

Napansin niya yata na hindi ko maalala, "hindi mo na pala maalala. Let me help
you," sabi niya tapos nginitian niya ako. And started singing.

-Would you look at her she looks at me, she's got me thinking about her constantly
but she don't know how i feel.. As she carries on without a doubt, i wonder if
she's figured it out. I'm crazy for this girl.. Yeah i'm crazy for this girl..-

I smiled at him, "don't tell me i got you whipped that early? Hindi pa nga tayo
close nun eh!"
Hindi nga kami halos nag uusap nun eh! Hindi ba? Kaya nga siya si Mr. Sungit eh!

"One look and you got me," he said, "hindi ka pa nagsasalita, nakuha mo na ako.
That's how whipped i am, Dana. I'm fatally whipped."

I blushed. I just blushed in front of him!

He leaned closer since nakahiga ako sa lap niya and kissed my cheeks, "you make me
happy just by blushing. I love you."

I smiled back at him, "likewise, Cy."

Natulog muna ako then ginising niya ako nung magssunrise na, "Dana?"

"Hmm?"

"Gising na, sunrise na," he said.

I opened my eyes and looked over the horizon with him. Yung puyat? It's all worth
it! Ang ganda ng sunrise!

Busy ako sa pag admire sa ganda ng sunrise ng mapansin ko na nakatingin sa'kin si


Cy, "Dana.."
"Hmm?"

"Let's be together forever," he said, "sabi nila kung sino daw yung unang taong
makakasama mo sa pagnood sa pagsikat ng araw, yun daw ang makakasama mo habang
buhay."

I looked at him and pinched his nose, "superstitious ka na pala eh!" i teased him,
"but kidding aside, if things are meant to be, it will be. Magtiwala lang tayo, Cy.
Always keep the faith."

-present-

"Cy?" i called out. Lumabas kasi ako sa kwarto at hinanap ko siya. He's nowhere to
be found. Nasan kaya 'yun?

Nagpunta ako ng kitchen para kumain since nagugutom na din naman ako. May nakita
akong note sa cupboard, "be back before 11 a.m. AKTF -Cy"

I get his note and kept it, minsan lang magbibigay ng note yan kaya dapat itago.
Tinignan ko yung fridge, may nakalagay na na pagkain, nilagay ko na lang sa
microwave. Kumain lang ako ng mabilis since balak kong pumunta sa resort proper
ngayon! Hindi naman siguro kami dumayo ng Batangas para magkulong sa cabin, di ba?

I wore my short shorts and a hanging blouse which hangs just above my belly button.
Since wala nga akong dalang bikini, I should buy later.
Nag ikot ikot ako sa resort! It was awesome! Too bad hindi ko dala ang SLR ko,
sayang ang view! But that's fine, okay na siguro ang BB ko.

I sat on the of the stools since halos 11 a.m. na din. Kanina pa pala ako nag iikot
ikot. Bumili din ako ng pasalubong kila Kim, Nof, Sara, Dave, at kila mom and dad.
Bakit nga ba ako bumili? Hindi ko din naman pala sinabi sa kanila na magbabakasyon
ako. Tsk. Stupid me.

Sayang hindi ako nakapag banana boat ride o kahit anuman since wala si Cy. Ayoko
naman sumakay mag isa. Wag na lang. Bumalik ako ng cabin before 11 since sabi ni Cy
babalik siya. San kaya galing yun?

Pagpasok ko sa room, nandun na siya.

"Hey," nasabi ko na lang. Bigla niya kasi akong niyakap, "bakit?"

"Wala. Wala ka kasi pagdating ko, akala ko iniwan mo na ako. Wag mo na akong
pansinin," he said habang nakayakap pa din sa akin.

I smiled to myself, "sus. Pumunta lang ako sa labas. I bought these," tapos tinuro
ko yung hawak hawak ko na paperbags, "where were you, anyways? Wala ka nung pag
gising ko eh," i said.

"May inayos lang. Kumain ka na?"


I nodded, "yup. Nag lunch na ako. Ikaw?"

"Hindi pa eh, samahan mo ako?"

So, bumalik lang din kami sa resort. Sinamahan kong kumain si Cy. After nun, nag
ikot ikot kami at nag banana boat ride! Hahaha! Ang saya! Tapos nag boating din
kami at zip line. Hindi nga lang nakapag scuba diving since ang daming naka line up
na din nung naisip namin. Bumalik kami sa cabin by 2.

"Alis tayo," sabi ni Cy.

"Where to?"

"Basta," he said and assured me with a smile.

Nagbihis ako ng sunday dress since ewan. Gusto ko lang. I wore a floras dress and
flats. San kaya ako dadalin ni Cy? Nung makalabas kami ng resort, nakita ko yung
ferrari niya, "akala ko hindi mo dala?" i asked him.

"Hindi nga, pinasunod ko lang," he said tapos pinagbuksan niya ako ng pinto.

"San tayo pupunta?" i asked again. Naccurious kasi ako.


"Basta," sabi niya na naman. Better be sure na magugustuhan ko yung pupuntahan
namin.

Natulog pala ako since nagising ako ay nakatigil na yung sasakyan, "nandito na
tayo?"

He nodded, "yes. Shall we?"

Naglakad kami sa.. san nga ba 'to? Hindi ko din alam eh! Basta ang alam ko, para
siyang malaking garden na punung puno ng flowers. Malayo din siguro 'to since ang
tahimik, "nasan tayo, Cy?"

"Caleruega."

I just nodded. Busy pa din kasi ako sa pag admire sa bulaklak na nakita ko sa daan.
Naglalakad kasi kami ngayon papunta sa hindi ko alam kung saan.

"Dito na tayo," he said.

"Sure ka, Cy?" i asked. Ang dami kasing tao sa chapel. May chapel pala dito sa
garden! Ang ganda lang talaga, may ikakasal pa. Kailan kaya ako ikakasal? Sana yung
ganito din, yung dito gaganapin tapos ang invited lang ay yung mga tao na kilala ko
talaga. Solemn wedding is all i ask for.

I was busy admiring the wedding when i saw Cy dropped on his knees, "marry me?"
**

Andy's Point of View

Pupuntahan ko na nga si Berdy. Halos isang oras ko na pala siyang iniwan dun. Tsk.
Tatahulan na naman ako nun mamaya! Nagger pa naman yun. Tsk.

Papunta na sana ako sa BMW ko nung may napansin ako sa gutter ng kalsada. Pamilyar
'to ah?

Lumapit ako para tignan kung sino yun, mukha umiiyak kasi tapos.. si Glorie pala
yun! Pano ko nalaman? Eh kakaiba kasi yung itsura niya.. may Glorie vibes. Ay
letche! Nababading na yata ako!

"Hey," sabi ko tapos naupo din ako sa gutter ng kalsada, "why are you crying?"

Nag sniff siya bago magsalita, "nothing, Louie. Sorry again for what happened.."

I smiled at her, baka nagguilty na naman 'to! Para isang carbonara at tshirt lang
eh! "I told you it's fine. Don't worry," pag aassure ko sa kanya.

"Sorry again.."
"Why are you crying?" tanong ko sa kanya. Imposible namang iniyakan niya yung
kanina? Eh hindi naman ako nagalit ah?? Di ba??

"I-it's nothing," sabi niya.

"Come on, nothing? You hardly can breath because of that then you say nothing?"

Tapos nag iiyak na siya, "i was fired. My boss said i am clumsy and i always cause
trouble that's why he fired me," tapos umiyak siya ulit. Sus, nawalan lang ng
trabaho iyak na agad? Napakaiyakin naman nito!

"Why do you cry so much? It's just a job," sabi ko.

"It's not like that," sabi niya, "i'm not like you. I'm not rich and i need this
job. I'm all alone, Louie. I need to work to live, i don't have parents who will
support me.."

Aish! Bakit ba kasi gumaganda ang mga babae pag umiiyak? Hirap tuloy tanggihan!
Tsk!

"Do you really need a job?"


Tumango siya.

"Will you work for me?"

**

59th Chapter (3 of 3)

Dana's Point of View

"I, Dana Kathyrn Ferrer, promise to take Cyriel Edrian Perez as my lawfully wedded
husband, in sickness and in health, for richer or for poorer, in thick and thin, in
happiness and sorrow, 'til death do us part."

I, then, looked at him.

"I, Cyriel Edrian Perez, promise to take Dana Kathyrn Ferrer as my lawfully wedded
wife, in sickness and in health, for richer or for poorer, in thick and thin, in
happiness and sorrow, 'til death do us part."

We stared at each other's eyes and both smiled.

We heard applauses from the people who attended the wedding, "let's go?" tanong ni
Cyriel sa'kin.
I nodded, "let's go, husband."

Lumabas na kami sa Caleruega chapel ng magkahawak ang kamay, "san tayo?"

"Honeymoon?" he teased.

"Can you handle me?" i challenged him.

He chuckled tapos pinitik niya yung noo ko, "wag kang ganyan, Mrs. Perez. I'm still
a man."

Tumawa na lang kami tapos naglakad papunta sa ferrari niya, "gusto ko sa susunod
tayo na yung ikakasal talaga," sabi niya habang hawak yung kamay ko at yung isa
nakalagay sa manibela.

"It depends.. sa proposal mo. I'm not easy to please, Mr. Perez," i teased.

He laughed, "alam ko. Kaya nga nag iisip na ako eh."

"Bakit? Magppropose ka na ba anytime soon?"


He shrugged, "baka. Brace yourself, Dana."

Umalis na nga kami sa Caleruega. Nakakatuwang isipin na kahit hindi totoo, kahit na
sumabay lang kami sa mga kinasal dun habang nagpapalitan sila ng sumpa sa isa't
isa.. kinasal kami ni Cyriel. Kahit hindi pa yun legal, the fact na hinarap niya
ako sa simbahan, it was more than enough. It was more than enough to make me fall
over again.

Nakarating kami sa isang restaurant, "dito tayo maghhoneymoon?"

He smirked, "hindi ka na ba makapaghintay sa katawan ko, Dana? Katawan ko lang ang


habol mo?"

I punched him, "baka ikaw. Sexy ko kaya. Akala mo hindi ko napansin na titig na
titig ka sa'kin kanina nung naka hanging blouse ako noh??"

He blushed.

"Okay lang yan, husband. Makikita mo din naman 'to eh," then i bit my lip, "kaya
bilis bilisan mo na sa proposal mo."

Kumain kami. Ito pala yung inayos niya kanina. Cyriel talaga, yung mga ganitong
bagay na ginagawa niya yung dahilan kaya mas lalo akong nahuhulog. Slowly but
definitely.. i'm definitely falling hard.

Nakadating kami pabalik sa resort by 7 p.m. Nakaupo kami pareho sa couch while our
hands are intertwined.
"Cy?" i called his name.

"Hmm?"

"Can i call you mine?" i asked randomly.

Nakita kong nagblush siya. Hahaha! Lagi ko na 'tong gagawin para makita ko siyang
nagbblush!

He kissed my cheek, "of course. I'm all yours to begin with, wife. Kuha lang ako ng
tubig," tapos tumayo siya.

Nung tumayo siya, may narinig akong parang nalaglag. Napatingin kami pareho dun
sa.. singsing.

Walang nagsalita sa amin.

P-para ba sa'kin yun?

Nilagay ni Cyriel yung kamay niya sa batok niya tapos pinulot niya yung singsing.
"Sa'kin ba yan?"

Tumango siya.

Binigay ko yung kamay ko, "suot mo."

"Ha?"

"Sabi ko, ilagay mo sa kamay ko."

Mukhang naguguluhan siya pero nilagay niya pa din sa daliri ko, "now, Cyriel Edrian
Perez, fiance mo na ako. Pagkatapos ng lahat ng 'to, pag okay na ang lahat, pag
wala na tayong problema, ako ang pakakasalan mo. Ako lang, hindi si Ynna Isabel
Henares. Tandaan mo, si Dana Kathryn Ferrer lang ang pakakasalan mo. Akin lang yang
puso mo.. kasi wala akong balak na ibalik yan."

Ngumiti siya, "i love you, Dana."

"Nasabi ko na ba 'to?" i kissed him, "i love you, Cyriel Edrian Perez."

I spoke, "i want to be your girl, not your friend, not your other woman, not your
second choice. I want to be the one you love, held, and gets phone calls at night,
surprises, the kisses on forehead, the i miss you's, the i love you's, i want it
all. Can you give it to me?"
"Would always comply. Always and forever, Dana," he said as he kissed my knuckles.

I pulled him closer and kissed him. I kissed him with everything i have, with
everything i could offer.

I nibbled his lower lip while smiling, having my arms snake its way around his
neck. I played with the strands of his hair, pulling him closer to me. I want him
closer, dangerously closer.

I never thought how much i missed him. All along, i kept on dismissing the fact
that i need him.. that i need him here with me. Right beside me.

He pinned me on the wall and held me by my waist. I found my hands fumbling over
the buttons of his shirt, unbuttoning it one by one.

He looked into my eyes and said, "Dana?"

I pulled him again and said, "just shut up and kiss me."

60th Chapter
Andy's Point of View

"Your house's so big, Louie!"

Ano ba naman 'tong Glorie na 'to? Parang ngayon lang nakakita ng bahay. (-_-) Hindi
ba uso ang malaking bahay sa Miami?

"Just place your things there," sabi ko tapos naupo muna ako sa couch. Naiwan ko pa
si Berdy sa clinic ni Dr. Emione. Bakit ba kasi ngayon pa nagkasakit si Berdy?
Naiwan tuloy akong mag isa kasama 'tong Glorie na 'to. Di bale, at least makikita
ko si Dr. Sexy bukas. Hahaha!

"Do you live here alone, Louie?"

"Do you see anyone else here aside from us?"

Nagpout na naman siya, letse! "Why are you always angry with me?"

"It's just-- i was just stating the obvious. It's been a rough day. Just let this
one pass," sabi ko.

Kailangan pang naaalala ko si Dana sa kanya? Hindi naman sila magkamukha pag
tinitigan mo pero.. ay, tangina malala na ako!
"Alright," she chirped. Buti na lang talaga madaling maka move on 'tong babaeng
'to. Kahit yata sigawan ko ngayon, mamaya lang okay na ulit 'to eh. Iwas hassle
din! "What would i cook, Louie?"

"Whatever," sabi ko.

"Whatever it is then," sabi niya. Bakit ba napakamasayahin ng babaeng 'to?


Nagmumukha tuloy akong grumpy sa tabi niya. Leche.

Nagbukas ako ng laptop. Gagawa din ng design sa bagong investment ni papa na


resort. Engineer Andrei Louie Guzman. Tangina, sarap pakinggan! Hahaha! 5 months na
lang, April na, balik Pinas.

"What is that?"

"Fck!" napasigaw ako, "why do you always pop out of nowhere? Jeez!" Mamamatay yata
ako sa sakit sa puso sa babaeng 'to eh!

Nagpout na naman siya. Babaeng pout.

"Sorry, Louie. You just seemed so.. relax and i couldn't bring myself to bother
you," paliwanag niya.

"That's fine. Just don't do that again."


Naupo siya sa tabi ko, "anyway, what's that?"

"Designs."

Nagpout na naman, "i know that! I'm not stupid."

"Not so sure about that one, pouty."

"And since when did you start calling me names?" tapos nag cross arms siya. Isip
bata. Pouty talaga.

"Since i gave you a job. I am your employer," sabi ko habang nirreview yung
location na email nung secretary ni Dad. Hmm.

"Tch. Here is your whatever, sir."

"BACONS AND PANCAKES??"

Sumasakit ang ulo ko sa babaeng 'to!


"What's wrong with that?"

Hingang malalim, Andrei.

"I'm gonna pay you 20 bucks a day for bacons and pancakes?? Are you nuts?" Aba!
Halos 1000 na sa Pinas ang 20 bucks! 350 lang ang minimum wage tapos etong babae na
'to pagluluto lang naman ang gagawin. Ang sakit sa ulo!

Pouty again, "but you don't have anything in your fridge, Louie. What can i make
out of beers and frozen pizza? Good thing there's eggs and some flour."

"Aish. Fine," sabi ko tapos tumayo ako at kinuha yung jacket ko at beanie, "let's
go."

"Where?"

"Groceries so you would stop whining and showing me your pouty face."

Pumunta ako sa garage at sumakay sa BMW. Eto na namang babaeng 'to akala mo ngayon
lang nakakita ng sasakyan. -_- Pumasok siya sa loob tapos nakatingin sa akin at
nakangiti.

"What?"
Ngumiti na naman siya, "nothing."

"Creeper."

"I am not!"

"Shut up."

Magsasalita pa sana siya kaya lang binuksan ko yung radio.

-My friends tell me I gotta give it up so I've been trying to move on But my hearts
still caught and my heads not clear of the pictures from before you were gone And I
never wanna hurt no one Tryin' to forget your name Something inside just don't feel
the same Noo She's not you

And I don't know what to say But I'll say it anyway No matter what I do I can't
believe the lie And I just can't see it through No, she's not you-

Ay leche! Ano'ng taon na yun pa din ang pinatutugtog dito sa Miami?? Lintek na
David Archuleta naman oh!

"Why did you turn that radio off? The song's good," sabi ni pouty.

Bakit ba hanggang dito siya pa din naiisip ko. Halos isang buwan na.. December na
pala sa susunod na araw. Sana makalimot na ako. Gusto ko na din bumalik sa Pinas,
nandun yung buhay ko, nandun yung mga kaibigan ko, dun ako masaya. Pero mas sasaya
ako kung pagbalik ko dun, wala na akong nararamdaman para kay Dana. Ay sht! Sino
bang niloko ko? Syempre mahal ko pa din yun! Hindi naman ganun kadaling kalimutan
yun. Halos tatlong taon kong minahal yung babaeng yun eh.. Pero sana mabawasan
naman. Kahit konti lang. Para hindi na sobrang sakit.

"You're idling," sabi nung nasa tabi ko.

"We're here," sabi ko tapos lumabas na ako tapos naupo sa hood ng sasakyan, "here."
Inabot ko sa kanya yung credit card ko, "buy-- whatever. I'll wait for you here."

Umalis na siya. Kahit naman siguro Ms. Sunshine maiintindihan na gusto kong mapag
isa ngayon.

calling..

She-who-must-not-be-named

"Hello?"

Sht.

Mahal ko pa din talaga.

**
Dana's Point of View

"Yes, sir. Will call you after class," sabi ko kay Cy then i ended his call.

Last week was.. blissful. After the long years of pain and hurting, i can say that
i am now happy. And i hope that this will last.

I'm here at a cafe near St. Claire's, gumagawa ng bagong designs para sa final
portfolio ko since kailangan ko ng matapos before December.

I was listening to some music when i felt my phone vibrate.

private number

calling..

Private number?? Sino ba 'to? I don't usually entertain stray calls pero.. i feel
like i need to answer it.

"Hello?" i said through the line.

"Hello?"
Wala namang nagsasalita. Pocket dial?

I was about to end the call when i heard someone from the other line said 'Louie.'

"Andy?" i asked. Si Andy ba yung tumawag? "Andy?" then the line went dead.

I stared at my phone. Did Andy just call me? Bakit? All these time hindi siya
tumawag sa'kin, not even a hi or hello or even to tell me that he arrived safely in
California. I thought we're friends.. Or so i thought. Of course he wouldn't
contact me! After all i did to him.. sana mapatawad niya ako. I want him back. I
want Andy back. I want my hot and cold back.

"Hey."

"Hey yourself, Josh. Your stalking skill is becoming.. creepy. How did you know i'm
here?" i asked.

He smiled, "i just know. And don't flatter yourself, Ms. Ferrer, i'm not a stalker.
I'm seeing someone."

"Of course you're seeing someone. You always does, Josh. Hard habit to break," i
commented as i continue to draw.
If i am to graduate next sem, ibibigay ba sa'kin ni mom yung boutique niya? Pero
ayoko pa.. besides, she can still manage the boutiques. Mom's just in her early
40's. Maybe i'll just ask to manage the new line she's planning to start.

But then, papayag kaya si Cy? Would he marry me after graduation? Geez! Way to go,
Dana. You just returned from a rather blissful vacation tapos pupunuin mo na naman
yung isip mo ng what if's. I really know how to torture myself.

"Who's the unlucky girl?" i asked.

"Nof Salvador," he grins, "gotcha."

My jaw just fell. Literally.

"Nof? As in Nof my friend? No, you won't! You're a sore player, Josh! You'll hurt
her!" i objected. God! Could the start of this week get even more frustrating?
First, Andy's unexpected call (?), then this? Nof and Josh? Really??

"Now that's below the belt, D. I won't hurt her. Besides, she's the one who's
hurting me. She's been inflicting great damage to my already bruised ego since i
met her," sabi niya. Typical of Nof. Sadist at heart.

"Well deserved, Josh. For all the hearts you broke," i honestly commented.

"Whatever, D. By the way, i saw your boyfriend last week," he said.


"Where?" i asked nonchalantly. Sheez. Graduation jitters right through my feet.
Ganito ba talaga ang feeling ng ggraduate? Kinakabahan ako kahit next sem pa yun!
Am i ready to conquer the world of professionals? Of course i am!

"In my cousin's house. Yeah. There. I see him there often," he said.

I raised a brow, "your cousin? I thought you're from England?"

He shrugged, "i am. My dad's a Filipino but i'm using my mom's name since i am
quite of the illegitimate child," he said as if its an old news, "don't give me
that face, D. I'm seriously over it. Besides, my old guy provides me money. No
fuss."

"Still, sorry to hear that, Josh."

"No, prob. Glad that i don't carry my father's name. My ex fiance wanted to marry
me beause of that. Never thought the name Henares could be so influencial here," he
said.

I gawked at him, "Fck."

"What, D?"
"Don't fcking tell me you're Ynna's cousin?"

He nodded.

Fcking fck. Why is everything connected with her??

**

Ynna's Point of View

"Senorita, nasa labas po si Sir Cyriel," one of the maids told me.

"Make him leave," i told her off.

Last week was.. hell. Cyriel left me. I have no reason to live. I wanna die. I
wanna kill Dana! She took everything away from me! Cyriel is my everything.. and
now, he's with her.. Everything i want to be, everything i desire, she all gets it.
She's the reason i am this pathetic!

"Ynna." I know that voice.

"Just go, Perez. I don't want to have any connections with you," i said dryly.
It's better off this way. I'm weak and dying. I better make myself used to the fact
that he'll never be mine.. as long as Dana lives. I better be counting my dying
days instead of degrading myself even more by begging him to stay.

He sat by tha stool near me and placed a basket of fruits on my bedside table,
"brought this for you."

I smirked at him, "last time i checked, my family's richer than yours, Perez. I
could buy fruits for all you care."

He smiled to himself, "of course, Ynna. Kamusta ka na?"

"Dying."

"Did you take your meds?"

"Don't care."

"Will you stop being monosyllabic, Ynna?"

I spoke, "don't you Ynna me, Perez! The moment you walked out that door, i want
nothing from you. I would die someday and i tell you, it's because of you. You
killed me, Cyriel! I died a thousand deaths because of you! Far more excruciating
than my diseases."

He sat still, "i don't care about what you think. Dito ako sa tabi mo. That's what
a good friend does."

I slapped him, "stop this, Cyriel! I love you, can't you see that? Stop giving me
hope that you would love me back and just leave me alone! Just leave me and let me
die hating Dana."

He held his freshly slapped cheek, "gusto mo ng apples, Ynna? Sorry kung wala ako
last week, may inasikaso lang ako. Nakausap mo na ba yung doctor mo?"

**

Andy's Point of View

"Here," binigay ko sa kanya yung bayad.

"Thank you, boss. Nice working with you," sabi niya.

"You sure you can go home alone?" tanong ko. Gabi na kaya. Alas siete na eh. Mamaya
ma rape pa 'tong pouty na 'to.
"Been going home alone since i turned 15, Louie. See you tomorrow!"

Umalis na siya. Pero dahil nagppractice ako ng gentleman skills, sinundan ko siya.
Baka marape pa 'to, konsensya ko pa. Eh sa katawan pa lang ni pouty malabong
makasuntok 'to ng rapist eh! Ang liit tapos sexy pa. Leche. Oo na, sexy si pouty.
Na aappreciate ko naman yun. Hehe.

Sinusundan ko siya tapos pumasok siya sa isang club? Dito ba siya nakatira?

Pumasok din ako sa loob tapos hindi ko na siya nakita. Naupo muna ako sa stool sa
counter habang hinahanap ko siya.

Umorder muna ako ng margarita. Tangina. Nakakamiss din pala yung bar ni Dave,
akalain mo? Halos ayoko na ngang pumunta dun dati kasi araw araw akong nandun.

Napatingin naman ako sa mga sipol ng lalaki sa likod.

Tangina.

"Come with me," hinatak ko siya palabas. "What the fck, Glorie Evans?!" sigaw ko sa
kanya. Fck tangina leche! "What?! You're gonna cry again?!"

"S-sorry, Louie. Why are you mad at me? D-did i do something wrong?" she said while
sobbing.
Inabot ko sa kanya yung panyo ko at nalagay ko na lang yung kamay ko sa ulo out of
frustration, "what are you doing there?" tanong ko, trying to keep my voice low.
Kasi tangina, malapit na akong sumigaw!

Inilagay ko sa kanya yung jacket ko. Leche! Ang sakit sa ulo!

"I-it's my job."

"It's your job! Wow, Glorie Evans. How many jobs do you have? Do you seriously need
money to get into that kind of.. job?"

Ngumiti siya sa'kin pero alam kong hindi totoo. Tangina, Glorie Evans. Ano bang
ginagawa mo sa'kin?!

"I need it, Louie. I need money. I need it so much that i would stoop this low and
wear these," sabi niya sabay turo sa damit niyang hindi ko alam kung damit pa ba
ang tawag, "and entertain people who would degrade me and treat me as sex objects.
Yes, Louie. I need money that much."

Kinuha ko yung wallet ko, "there. Quit that fcking job for fck's sake, Glorie!"

"I can't accept this," tapos binalik niya sakin yung pera, "if you would excuse
me."
Babalik na sana siya papasok sa bar pero hinatak ko siya pabalik, "don't turn your
back on me while i'm still talking, Glorie Evans," binigay ko sa kanya lahat ng
laman ng wallet ko, "i'm buying your whole week. Quit your job."

Naglakad ako palayo pero hinabol niya ako, "i can't accept these!"

"Fck. You're one frustrating woman."

Binalik niya sa bulsa ko, "here. I can't have that, Louie. It's your money."

"It's my parent's, if that's what you worry about." sabi ko.

"I don't want it even more if it is your parent's."

Hingang malalim, "what should i do to make you quit your job?"

"Why do you care so much, Louie?"

Kasi.. kasi nakikita ko si Dana sa'yo. Kasi hindi ko kayang makita si Dana na
ganyan ang ginagawa. Kasi hindi ko mapprotektahan si Dana kasi may Cyriel na siya
kaya ikaw na lang siguro hanggang si Dana pa din.

"Because i can."
"And why do you always give me money?"

I sighed, "because i have. I can afford, Ms. Evans. That money i'm giving you is
nothing, i swear. Don't worry too much."

"O-okay, Louie. I'll just get my things inside.."

Naglakad na siya pero sumunod ako. Bakit ba kasi dito siya nagttrabaho? Sobrang
hirap ba ng buhay niya para mapilitan siyang pumasok sa club? Ilan ba ang trabaho
niya? Yung kay Angel, sa akin, dun sa Daniel's, tapos dito din? Tsk. Ang sakit sa
ulo ng Glorie na 'to!

"Thanks, Louie," sabi niya nung kinuha ko yung gamit niya.

Naglakad lang kami papunta sa bahay nila. Malayo din mula sa bahay ko pero kaya
namang lakarin. Tsk. Bakit ba hindi ko na lang dinala yung sasakyan ko? Minsan
talaga iniisip ko na naiwan ko yung utak ko sa Pilipinas eh!

Nginitian niya na naman ako. Ms. Sunshine talaga 'to, "thanks, Louie."

O__________O

"See you tomorrow, Mr. Grumpy."


Napahawak ako sa pisngi ko. Tsk. Tignan mo, Dana. Kahit si Glorie naiinlove na yata
sa'kin, ikaw lang talaga ang hindi.

**

Dana's Point of View

"Sara.."

"Oh, Dana!"

I hugged her tight, "i missed you. Gaga ka! Hindi ka man lang nagparamdam sa akin."

She laughed, "accountancy student, Dana. Gets mo na yun."

I laughed as well, "yeah. Accountancy explains it all. Sorry, namiss ko lang kasi
ang best friend ko."

"Tch. Problema mo? Spill the beans, Dana. Best friend kaya kita. I should know na
may problema ka."
I sat down on her bed, "kasi kausap ko si Josh kanina.."

"Huh? Josh?"

I nodded, "yeah. Josh. The British guy."

"What the fcking hell, Dana?? Are you nuts? Di ba yun yung nagbigay sa'yo ng
drugs??"

I laughed.

"This is no laughing matter, Dana Kathryn. Bakit ka sumasama dun??"

"Chill, Sara. He's sober. Nagpa rehab na yung tao. Wag nang judgemental. Everybody
deserves a second chance.. and so is he," i explained. Everybody deserves that,
right? Kaya lang, sana naman pahalagahan nila yung second chance. Hindi kasi
madaling ibigay yun.

Pero kasi si Cyriel.. I gave him a second chance pero bakit parang walang
nangyayari. I am his fiance for Christ's sake! Bakit ganito? Bakit kung kailan
binigay ko na tsaka pa siya natutong magsinungaling? Ganun ba talaga lahat ng
lalaki? Yun lang ba talaga yung gusto nila?

"Fine. Sorry. Naiinis lang ako kasi di ba siya yung dahilan kaya mo nahalikan si
Dave. Kainis!!"

"Sorry, Sara. Hindi ko talaga sinasadya. Dave is like a brother to me. I don't know
what--"

"Chill, Dana. Everybody deserves a second chance. And so are you," sabi niya tapos
natawa ako, "right back at you," tapos nagwink siya. This is why i miss my best
friend!

"Buti naman tumawa ka na, Dana. Now, why are you here?"

Take a deep breath, Dana.

"As i was saying, i saw Josh yesterday.. sabi niya lagi niyang nakikita si Cyriel
sa bahay nila Ynna."

"Wait, Josh then Ynna then Cyriel? How are they connected?"

I explained to her na pinsan nga ni Josh si Ynna and i am still dazed by the idea!
Who would have thought na magpinsan pala yung dalawa na yun??

"They're cousins.. Don't you think it's bizzare, Dana? Di ba si Josh yung dahilan
kaya muntik ka nang ma hit and run dati tapos siya din yung sa bidding na nag away
daw kayo ni Cyriel according to Kim. And to think na pinsan pala siya ni Ynna..
it's weird.."
I shrugged, "i don't know anything anymore, Sara. Naguguluhan ako. I asked Cyriel
kung saan siya nagpupunta these days pero sabi niya wala daw. But Josh said that he
saw Cyriel visiting Ynna! It's-- it's complicated. Akala ko naman okay na.. I gave
him my everything.."

"You- you gave him your everything?? Dana??"

I burst into tears.

She hugged me, "it's okay, Dana. Wag ka nang umiyak. Everything will be alright..
Siguro may dahilan si Cyriel kung bakit hindi siya nagsasabi ng totoo. Trust him,
alright? Ganito naman talaga eh. Kung gusto niyong magtagal, you have to learn to
trust him and give him the benefit of the doubt. Every relationship needs that,
Dana.. Besides, ang layo na ng narating niyo ni Cyriel.. Ynna is old news, just get
over it. Ikaw ang mahal, napatunayan mo na naman siguro yun, di ba? Just.. just
trust him and everything will fall into right places."

"Pero kasi--"

"Walang pero, buts, what ifs, Dana. Life is a piece of shit. Kung lagi ka na lang
magpapaapekto sa naririnig mo, sa nakikita mo, walang mangyayari. Sometimes, yung
mga bagay na ganun dapat hindi na natin pinakakailaman. We just need to live with
it. Acceptance, Dana. Ganun talaga. We don't always get what we want but we always
get what we need."

"Thank you, Sara. This is exactly what i need," i uttered.

"Sure ba. Tulungan mo naman ako sa exer ko. Hehehe."


I laughed, "gaga ka ba? Nagshift ako di ba."

**

Color pens. Mags. Ano pa ba ang bibilin ko? Tch. Bakit ba kasi nasa mall ako
ngayon? Geez!

calling..

Cyriel Edrian Perez

"Hello?" i said.

("Fiance.")

"Nasan ka?"

("Nasa office ni Clarence. May pinapagawa siya eh, alam mo naman yun kung mag
utos.")

"Ah. I thought you could accompany me. See you later, Cy."
("See you tonight, fiance. I love you.")

"I love-- i'll call you later," i said then i ended the call, "Clarence. Long time
no talk, kasama mo si Cyriel?"

Nakasalubong ko si Clarence. Nandito kasi ako sa mall nila, may bibilin lang sana
ako para sa portfolio ko.

"Lil brother? Nah. Ewan ko dun di ko naman nakikita. Laters, Dana. Daming ginagawa
sa office eh."

Benefit of the doubt, Dana. Benefit of the doubt.

61st Chapter

"Oh? Nandito din kayo?" i said as i sat on one of the couch.

Kim nodded, "yup, DK! Ewan ko kay Nof, she texted me awhile ago na pumunta dito sa
bar ni Dave eh," she said as she sipped her martini.

Nandito din si Kim eh sa Area06. Ano 'to? Girl's night out?

"Ano daw agenda?" i said as i ordered rhum on the rocks. Kim and Sara just
shrugged. Ano bang pakana na naman ni Nof? Ano bang meron ngayon? Oh God!! Don't
tell me iaannounce niya sa amin na sila na ni Josh? Like what the heck? Agad agad?
Gaano na ba sila katagal magkakilala? Less than a month? Besides, who knows what
that British guy is planning? Afterall, he's her cousin for all i care.
Finally, Nof arrived.

"What's up?" Sara asked. Buti talaga okay na si Sara at Nof. It was really way, way
awkward nung hindi sila nag uusap! Bakit ba kasi sobrang cute ni Dave na dalawa sa
kaibigan ko ang nag aaway para sa kanya? -_-

Nof just smiled, "i'll tell you later. Order muna tayo?"

"Kill joy ka talaga!!" Kim whined, "sabihin mo na!!"

We laughed. Kim talaga, isip bata. Buti hindi pa siya iniiwan ni Clarence eh mas
maigsi pa sa posporo ang pasensya nun!

"Aish, excited? Later nga. Kainis," she said to Kim then bumaling siya sa amin,
"ano sa inyo? My treat," then she beamed.

It's really getting the best of my curiosity. Ano ba yung sasabihin niya para
ngumiti siya ng ganito?? News of the year??

"Kuripot!" Kim commented, "lilibre na lang, sa bar pa ni Dave. Hindi man lang sa
fine dining."
Nof stucked out her tongue, "eh di wag ka. Daming alam."

"Che!"

We ordered the usual drinks. Margarita for Kim, Absinthe for me, Tonic for Nof, and
Bloody Mary for Sara.

After couple of time, dumating na yung order namin. Yeah, nasa second floor kasi
kami ng bar ni Dave. VIP. Libre 'to. Nuxx. Syempre, kasama namin ang girlfriend
niya eh! Ibuko ko pa kay Sara yung proposal niya eh. Hahaha!

"So, ano nga'ng meron?" Kim asked for God only knows how many times.

"Aish, hindi makapaghintay?" Nof said.

"Eh kasi eh!! Nabitin ako!!" Kim answered.

"Mamaya na yun. Save the best for last nga eh," tapos tumingin siya kay Sara,
"ikaw. Kamusta? Buhay pa ba?"

We laughed. Ang haggard lang kasi ni Sara! Parang hindi pinatulog ng ilang araw!
Pasalamat siya mahal talaga siya ni Dave kaya natitiis yung deranged look niya.
She let out a sigh, "kaya pa. Shet! Nauubos na yung dugo ko sa accountancy! Buti na
lang OJT na next sem. God, gustung gusto ko nang grumaduate!!"

We all laughed kasi with matching pagyuko pa siya sa mesa. Hahaha! One of the best
decisions na nagawa ko talaga ang pagsshift!

After naming pag usapan yung acads, nalipat naman kami kay Kim. She raised a brow,
"bakit kayo nakatingin lahat sa akin???"

"How's married life, Kim?"

O//////o

"Blushing bride! Hahaha!"

Hindi nakapagsalita si Kim! Gagang babae yan! Wala talagang balak sabihin sa amin.
-_- Buti talaga narinig ko silang nag uusap ni Nof! Akalain mo, sisters-in-law na
pala sila ni Ynna! Great life, isn't it??

"Shut up, guys!! Kinikilig ako!! Hihihi," Kim said.

I smiled. Good thing she's happy. I want all of my friends to be happy. Kahit
napaka kumplikado ng buhay ko, sana kahit sila na lang yung magkaroon ng simple na
buhay. It's really a pain in the neck. All these complications!
Our attentions were diverted to Nof, "Nof.."

"Hmm?" she said.

"Are you seeing someone?" i blurted out. Mamaya niloloko lang pala ako ni Josh!!

She shrugged, "sure. I'm seeing couple of guys. Why d'you ask?"

I grinned. Josh just met his match. He's just one of her boys. Hahaha! He's right.
She's inflicting a great damage to his already bruised ego. Way to go, Nof! Beat
him at his own game!

"Wala lang. Anything serious?"

She shrugged again, "ewan. Just playing around."

Then we talked a bit more. I miss these days. Yung nag uusap lang kayo ng friends
mo about anything under the sun. Parang walang kwenta lang yung pinag uusapan namin
pero ang saya saya. Dati parang tine take for granted ko yung mga ganitong moment,
pero ngayon, isa na to sa treasured moments ko.

Past 11 na nung naubos yung drinks namin, "wait, kukuha pa ako," Nof said,
"pagbalik ko, i have something to tell you."
Oh well. Ano ba yung something na yun?

While waiting for Nof, i went to the comfort room since madami dami na din kaming
nainom. I also checked my phone. Hindi naman importante yung ibang texts kaya
binura ko na din yung ibang message threads. While erasing those, nakita ko yung
isang text ni Cy.

From: Cyriel Edrian Perez

Call me.

Call him? Ano bang meron? I checked his message, it was sent just ten minutes ago.
Siguro naman gising pa siya, di ba?

calling..

Cyriel Edrian Perez

After few rings, he picked up his phone.

("Dana..")

"Cy, bakit mo ko pinatawag?" i asked. Something important? Hindi naman niya siguro
ako papatawagin out of the blue lang, di ba?
("Nasa airport ako..")

"Huh?"

("I'll be gone for 2 weeks..")

"Bakit?" i asked. Bakit siya aalis? Biglaan naman yata? Kalagitnaan ng sem ah! Di
ba dapat naghahabol pa siya since delayed na nga siya ng 2 sem?

("Business matters. I will miss you..")

I smiled, "i'll miss you, too. San ka ba pupunta?"

("Sa Davao lang.")

"Davao lang pala eh. I could visit you, if you want," i offered. Davao lang. Akala
ko naman out of the country.

("Wag na. Hindi din kita maaasikaso.. I'm sorry, Dana..")

"Sus. Nasa airport ka pa ba? Ihahatid kita, gusto mo?"


("Hindi. Nasa Davao na ako. Sige, tawagan kita bukas. Gabi na din, matulog ka na.")

I chuckled, "hindi na po ako bata. Ikaw nga jan, pahinga ka na."

("i will. Nasan ka ba? Parang ang ingay jan ah.")

Nilock ko pa yung pinto ng cr. Ang ingay naman kasi! Weekday na weekday, puno 'tong
bar! Napaghahalataan talaga na party people mga tiga St. Claire's eh!

"Ah, sa bar ni Dave. Girl's night out," i explained to him. Hala, natatagalan na
yata ako. Nakabalik na kaya si Nof? May sasabihin pa siya, di ba??

("Ikaw magddrive pauwi? Tsk. Magpasundo ka na lang.")

"Ay, daddy, ikaw ba yan? Sige, sige, aalis na ako. Bye, fiance. Pahinga ka na jan,"
i said then i ended the call.

Ano ba kasi yung ginagawa niya sa Davao? Importante ba yun?

**

Ynna's Point of View


"Ynna.."

He's here again. What do you want, Cyriel? I've been pushing you away but you just
keep on returning. I'm really tired.. Tired of hurting and hoping. You already made
it clear that it will never be me. That Dana is the only girl you will ever love. I
get it. Pero bakit ayaw mo pa din akong tigilan? I said it.. i can't be friends
with you.. I can't be just friends with you..

"Sabi ni Tita ayaw mo pa magpa therapy?"

I felt that he sat on the edge of my bed.

"Bakit ayaw mo? Gusto mo na ba talagang mamatay?"

I wanted to nod and say that i f.cking want to die right now. Everything just hurts
for me. Nothing is easy, even breathing is f.cking hard right now.

"Akala ko ba gusto mo kong makasama?"

I wanted to say yes, i want to be with you, Cy. I want to be with you until all our
hairs turn white. I want to be your wife until i die that's why there's no chance
that i will sign the annulment paper. Konti na lang.. i will die soon.. Hindi ba
pwedeng ibigay sa akin yun?

"Ayaw mo bang magpagamot, Ynna? Kahit para sa akin?"


I don't want to, Cy.. I love you too much. I love you so much that it kills me. I
want to fight my feelings but i just can't. I feel weak. All the medicines are
taking its toll on my body.. I feel helpless. I don't want to prolong my life. I
don't want to prolong my agony.

"You begged me, Ynna. You begged me to marry you. I hurt my life, Ynna. Sinaktan ko
si Dana, Ynna.. I did my part. Sana naman gawin mo yung sa'yo.. Please help
yourself. Don't give up."

I felt him move.. then i felt his lips on my forehead, "don't give up, Ynna. You're
my wife. You asked for it. Lumaban ka."

Cyriel, why do you care? It hurts even more..

**

Cyriel's Point of View

"Cyriel.."

Tumalikod ako at nakita ko yung mama ni Ynna, "tita."

"Can we talk?"

Tumango ako at sumunod sa office sa bahay nila. Naupo siya sa harap nung working
table ni Tito. Buti na lang wala si Tito. Hindi ako sanay na makita siya. Lagi
niyang pinapamukha sa akin na kung wala sila, wala din kami. Bakit ba kasi nag
invest sila nung nalaman nila na ikakasal kami ni Ynna?! Sila pa yung major
investor! Bakit din ba kasi pumayag si Clarence?!

"Ano pong pag uusapan?" sabi ko. Kaya lang naman ako pumupunta dito para kay Ynna.
Kaibigan ko si Ynna. Nahihirapan ako pag nasasaktan siya. Nag iisa na lang siya
ngayon, wala na siyang kaibigan. Ako na lang. Ako na lang yung meron siya kaya
hindi ko siya kayang iwan. Mahal ko si Dana pero mas kailangan ako ni Ynna ngayon..

"As you can see, my daughter's condition is getting worse," she said then her voice
broke, "don't leave her, Cyriel.. She needs you now more than ever.."

Tumango ako. Alam ko. Hindi ko naman siya iiwan eh. Kailangan niya ako ngayon. Kaya
nga ako nandito eh. Kaya nga nagsisinungaling ako kay Dana.. Ayaw kong mag away
kami pag nalaman niyang nandito ako.. Kakaayos lang namin eh..

"She doesn't want any therapy, Cyriel.. She gave up. She doesn't want any
treatment.." tapos umiyak siya. Naawa ako sa kanya. Kakamatay lang nung isa niyang
anak, tapos ngayon si Ynna naman. Hindi ko alam kung ano ba yung dapat kong gawin.

"Will you convince her, Cyriel? Will you convince her to go to her grandparents'
place? Will you accompany her?"

Hindi ko alam. Ayokong sumama dahil ayokong lumayo kay Dana.. Pero si Ynna..

"Will you come, Cyriel?"


Hindi pa din ako nagsasalita. Hindi ko alam yung gagawin ko.

"What do you want me to do? To pull out all our shares and let your family have a
taste of bankruptcy? Or do you want me to ruin Dana's life? I'm giving you three
choices here, Cyriel. You just have to choose."

Hindi ko na talaga alam yung gagawin ko. Wala naman ako pakielam kahit mawala yung
pera eh. Pero hindi naman ako ganun ka selfish para hindi isipin yung pamilya ko.
Mahal ko ang pamilya ko, mahal ko si mama, si papa, si Clarence. Iniisip ko din
lahat ng nagttrabaho sa amin.. At mas lalong mahal ko si Dana.

Pumayag na ako. Wala din naman akong magagawa. Ako ang nagsimula ng gulo na 'to,
ako dapat ang tumapos. Kung sana naniwala ako sa sinabi ni Andy dati, eh di sana
wala yung gulo na 'to ngayon. Pero wala na eh. Nandito na. Gagawan ko na lang ng
paraan na walang masasaktan.

Sinubukan kong tawagan si Dana pero hindi ko siya macontact.

Dana Kathryn Perez

calling..

"Dana.." i called out her name. Bakit ba sobrang mahal kita?

("Cy, bakit mo ko pinatawag?") she asked.


"Nasa airport ako.."

("Huh?")

"I'll be gone for 2 weeks.." mamimiss kita..

("Bakit?")

"Business matters. I will miss you.." ayokong magsinungaling pero ayaw din naman
kitang saktan. F.ck! Hindi ko na alam! Ayaw kong magsinungaling pero.. patawadin mo
ako, Dana..

("I'll miss you, too. San ka ba pupunta?")

"Sa Davao lang."

("Davao lang pala eh. I could visit you, if you want,")

"Wag na. Hindi din kita maaasikaso.. I'm sorry, Dana.." ayokong makita mo ako na
ganito, na hindi ka maipaglaban kasi natatakot ako. Natatakot akong mapahamak yung
pamilya ko at natatakot akong masaktan ka. Patawarin mo ako kung hindi ako kagaya
ni Andy na kayang kalimutan lahat para sa'yo.. Pero masaya ako na kahit hindi ako
kagaya ni Andy, ako pa din yung pinili mo..
("Sus. Nasa airport ka pa ba? Ihahatid kita, gusto mo?") wag na.. baka hindi ako
makaalis pag nandito ka..

"Hindi. Nasa Davao na ako. Sige, tawagan kita bukas. Gabi na din, matulog ka na."

She chuckled, ("hindi na po ako bata. Ikaw nga jan, pahinga ka na.")

"I will. Nasan ka ba? Parang ang ingay jan ah."

("Ah, sa bar ni Dave. Girl's night out.")

"Ikaw magddrive pauwi? Tsk. Magpasundo ka na lang."

("Ay, daddy, ikaw ba yan? Sige, sige, aalis na ako. Bye, fiance. Pahinga ka na
jan,") she said then she ended the call.

2 weeks lang, Dana. Kailangan lang ako ni Ynna.. Para na din 'to sa'yo.. Ikaw ang
sinisisi nila sa nangyari sa mga anak nila.. Ako na lang ang masaktan wag lang
ikaw..

**

Andy's Point of View


-dingdong-

Aish! Kaaga aga eh!

\(-o-)/

Nag inat inat pa ako habang naglalakad papunta sa pinto. Sino ba 'to??

"Good morning, boss!!"

(-_-)

Si Glorie pala. Anubayan. Bakit ba kasi binigyan ko pa ng trabaho 'to? Nakikita ko


tuloy araw araw. Tsk.

Tuloy tuloy lang siyang pumasok. Wow, feel at home??

"What will i cook?"

"Whatever."
"Hmm. You really like whatever, don't you, Louie?" sabi niya tapos nagsuot ng
apron.

"Whatever," sabi ko tapos umupo ako sa couch at nanuod ng vampire diaries. Taena!
Bakit ba ako nanunuod nito?? Ay, deny pa, Andy?! Kasi lagi niyong pinapanuod yan ni
Dana dati! Taena. Palala na ako ng palala. -_-

Natapos ng magluto si pouty tapos umupo na ako sa lamesa. Akalain mong marunong
magluto ng eggs benedict and pouty na 'to??

Nakatingin lang siya sa kinakain ko. -_- Bibigyan ko ba siya? -_- Ayoko nga.
Nagugutom ako eh. Hehehe.

"Louie.."

"Oh?" tsk! Baka humingi pa 'tong si pouty! Bilisan ko na nga ang kain!!

"Where's your berdy?"

O___________O

"Aaaack!!" nabulunan ako. Tubig!!!


Nataranta yata si pouty kaya kumuha siya agad ng tubig, "here, Louie. Why are you
eating so fast? It's not as if someone's gonna grab your food. Geez. Eat slowly."
she said while patting my back.

Langya!! Eh sino ba naman kasi ang hindi mabubulunan sa tanong niya??? Where's my
berdy?? Ano ba namang klaseng tanong yun?? Malamang nasa loob ng boxers ko!! Ay
taena! Nilulumot talaga yung utak ko sa pouty na 'to eh!

"Whatever."

Nagpouty face na naman siya, "whatever, Louie. Anyways, i can't come this
afternoon. Is it okay with you?"

I just nodded. Hahaha! No pouty this afternoong! Ayos to!

"Geez. No need to show me how happy you are that i'll be gone, Louie. I'll be back
in the evening!"

Tsk. Masyado bang halata na nakakairita yung matinis niyang boses? Tsaka mauubusan
na ako ng English dito eh!! Sakit sa ilong!

"Won't you ask me where i'll be going?"

Nilipat ko yung channel. Leche. Bakit kasi chicks si Nina Dobrev? Leche!
"I don't care."

"Mr. Grumpy!"

"Whatever."

Nagpout siya, "one whatever again, Louie. Just say that word again and i'll kiss
you."

O___O

She laughed. Abnormal ba 'to?? Taena! Takas yata sa mental si pouty. -_-

"Don't worry, Louie. I kiss good. I'm a good kisser," sabi niya tapos nagwink siya
sa akin.

"I'm a better kisser."

"I am!!"
Aish! Isip batang brunette na clumsy na pasaway na sexy-- ay, teka. Bakit naging
compliment??

Lumapit siya sa akin, "will you prove that you're a better kisser, Louie?"

O___O

Layo layo ng konti.

"I'm expensive, pouty. 50, 000 pesos. Or in your case, 1, 000 dollars."

Ay shet! Naalala ko na naman yung GKI. Nababakla na naman ako! Namimiss ko sila
Dave! Taena, Pilipinas. Bakit ang layo mo??

Nagpout naman siya, "it's so expensive. Tsk. I'll just wait for you to say whatever
then i'll get to kiss you. Bye, Louie! Chew your food!"

-_-

Andy, tanggalin sa bokabularyo ang whatever. Delikado. Kiss starts a hellhole of


what ifs.
**

Dana's Point of View

Bakit nagkakagulo sila?

"Really, Nof??"

Tumango tango lang si Nof. Anyareh ba dito? Nawala lang ako saglit sa cr, nagkagulo
na dito. Ano ba yung binalita niya?

"Anong meron?" i asked.

"Sorry, DK. Kulit kulit kasi ni Kim kaya sinabi ko na.."

I just nodded. Ano ba yun at kung makapag react naman sila??

"Ano ba kasi yun?"

Sara shot a glance at me then Nof spoke, "i don't know if it's a good news or bad
new for you but.. Andy's girlfriend is pregnant, DK!! We're gonna be godparents!!"
What??

**

Fairy Eydee's Note

300 comments. Wahaha. Oo. Demanding ako ngayon. -_- Tinotopak ako eh. Hihi.
Anyways, nagnote lang ako para sabihin na may gumawa ng remake (?) (anyareh?
telenobela lang? hahaha) ng FHADK. Nasa external link if you want to check it
out. :>> Babae ang nag ooffer ng services unlike sa FHADGK. Yun lungs. Ganda din
nun! :>>

Dedicated to Jem Mateo for the awesome cover!! Lovelove! :>>> Waley yung chapter
nito. Bawi ako next chap. Haha! Pm mo yung un mo sakin :>

Read and Enjoy!

**

62nd Chapter

Dana's Point of View

"Are you okay, honey?"

I turned and saw my father standing by the door frame, "dad.."

He slowly walked towards me and sat by the edge of my bed, "everything alright?"
I gave him a weak smile, "of course. Everything's alright, dad."

He moved closer to me and placed his arms around my shoulders, "Dana, alam ko naman
na may tampo ka pa din sa akin dahil sa mga nangyari dati," he said, "pero sana
naman kalimutan mo na yun.."

I looked at him in the eye and said, "it's all in the past, dad.. Nakalimutan ko na
yun.."

He smiled at me, "but i still wonder when did you stop telling me things.."

"Dad naman.."

He smiled and patted my head, "dalaga na talaga ang baby ko.. Boy problems?"

I blushed. Boy problem nga ba?

"Ano ba yan? Baka naman kailangan mo ng fatherly advice?"

I rested my head on his shoulders, "dad.."


"Hmm?"

I took a deep breathe. Siguro eto na yung tamang oras para sabihin na break na kami
ni Andy. It's been a month simula nung umalis siya.. It's been a month simula nung
nagkaayos kami ni Cyriel.. It's been a month na..

"Dad?" i called out his name again, uncertain if i would tell that. He likes Andy!
Bigtime. Natatakot lang ako na makakita ng disappointment sa mukha niya once na
sabihin ko yun..

"What is it, Dana? Come on, sabihin mo na.."

I sighed, "wala na po kami ni Andy.." there, i said it.

I closed my eyes in anticipation for his reaction. Instead, i received yet another
pat from him, "i know."

I opened my eyes, "how??"

He gave my shocked look a warm smile in return, "Andy told me."

Ano daw? Andy told him? But how? Why? Akala ko ba ayaw niyang makipagbreak sa akin?
Pero bakit siya pa yung nagsabi??
"He told me before he left for the States. He's really a great guy, Dana. He loves
you too much. Sabi niya sa akin na alam niyang mahihirapan kang sabihin sa akin yun
kaya siya na lang ang magsasabi. He also told me that he's the one who caused the
problem kaya kayo nagkaproblema. He told me not to blame you for ruining whatever
you guys had."

I smiled, bitterly. Si Andy talaga..

"You know how much i like Andy for you, right?"

I nodded.

"And he will still be the best guy for you. But i am your dad above everything else
and your happiness is still my first priority.. And if you're happy with whoever
that is, i'll support you, hija," he said then he stood up, "just be happy and we
will always be there for you."

I smiled as he went out of my room. Tama si Dad. Happiness.

**

Andy's Point of View

NO GLORIE FOR TODAY!!


Yes naman! Nakawala din ako sa pouty na 'yun! Tsk! Puntahan ko na nga si Berdy ko
dun. Mamaya isipin nun inabandona ko siya. Hindi kaya ako nang iiwan, si Dana lang
yun. Hehe. De, joke lang.

-Dandy Veterinary Clinic-

"Good morning, Sir," bati sa akin nung nurse.

"Good morning, nurse Em," bati ko sa kanya. Nabasa ko sa name plate eh. Hehe.
Nagblush naman yung nurse. Gwapo mo talaga, Andy. Walang kupas.

Nginitian niya ako tapos hinawi niya yung buhok niya. Tsk. Isa na namang biktima ng
kagwapuhan ko.

Nginitian ko na lang, "is Dr. Emione inside?" tanong ko.

Sumimangot naman si Nurse Em. Grabe! Isang ngiti lang yun ah? Na in love na agad
siya? Tsk!

"Yeah," sabi niya tapos nagtype na ulit siya sa computer. Tsk. Hindi na ako
pinansin. Bayaan na nga.

Pumasok ako sa loob at nakita kong natutulog pa si Berdy. Mabuti naman at tulog,
masamang gising, nanunuklaw ay este nangangagat pala. Tsk.
"Good morning, Dr. Emione," bati ko kay Dr. Sexy.

"Good morning, Louie. I though you already forgot your dog," sabi niya.

Oo nga eh. Halos nakalimutan ko na si Berdy. Ang dami ko ding iniisip, lalo na si
Dana. Haaay. December na pala. Ilang araw na lang, pasko na, tapos birthday din
niya. Umuwi kaya ako sa Pilipinas? Pwede naman di ba? Tsaka bakit nga ba ako
nagtitiis hanggang April dito eh pwede naman akong umuwi pag gusto ko? Tsk! Ang
labo ng buhay, kasing labo ng lovelife ko! Tapos dumadagdag pa yang si Glorie pati
yung whatever niya! Sakit sa ulo eh.

Nginitian ko na lang si doc, "hehe. So, how's my dog?"

Nilapitan niya si Berdy at hinawakan yung balahibo. Ay potek! Bakit napaatras ako!
Hindi naman ako yung hinawakan niya, yung Berdy ko!! Ay potek talaga! Ano bang
nangyayari sa imagination ko?? Dahil ba 'to sa pinanood ko na Shrek the movie sa
HBO kagabi??

"Louie? What's wrong? You look pale. Are you fine?"

*gulp*

"I-im fine. I just need some fresh air," sabi ko tapos tumakbo ako palabas ng
Dandy's. Lecheng buhay! Bakit bumabalik na naman ako sa dati?!! 2 years ago na yun
ah!! Lintek oh!!
Hingang malalim, Andy. Linisin ang utak. Walang masamang sinasabi si Dr. Emione.
Wag madumi ang utak. Cool ka lang.

Alright!

Pumasok agad ako sa clinic ng cool lang. Yan, tama lang. Chill ka lang.

"So, doc, what's wrong again with my pet?" my pet na lang para sure. Naiilang din
ako pag my berdy yung sinasabi ko. Kasalanan talaga 'to!

Nginitian ako ni Dr. Emione, "nothing. Your pet's fine. She just needs some quality
time with you."

Aaaah. Nagtatampo lang pala. Akala ko naman dinapuan na ng rabis. Grabe talaga yang
si Berdy oh! Daig pa girlfriend kung pag alalahanin ako! Tsk.

Kinuha ko na si Berdy tapos nagbayad na din ako ng babayaran. Tsk. Ang gastos si
Berdy. Bayaan na nga, mayaman naman si papa eh. Haha!

"Berdy?" tawag ko sa kanya. Humarap naman sa akin. Good girlfriend, "wanna walk?"

"Aw! Aw!"
Kinuha ko yung leash niya at naglakad kami. Hmmm. Saan kaya kami pupunta?

**

Ynna's Point of View

"Apo!"

"Lola.." i uttered, weakly. We're here at my grandparent's house in Davao. The


doctor said that i need fresh air and i need to get away from the things that give
me stress. So that's why we're here because i need to get away from Dana. She's my
sheer stress giver.

She hugged me soon as my wheelchair landed on the floor of her mansion, "ang sabi
ng mama mo ayaw mo daw magpa therapy! Ang batang ito! Nawala na nga ang kapatid mo,
gusto mo pang sumunod! Balak mo ba kaming patayin sa sama ng loob??"

I smiled at her, "i'm fine, lola.. I don't want to give you false hope. I'm dying
so please just accept that fact.."

She hugged me even tighter and caressed my cheeks, "my sweet apo.. Sino ba ang may
gawa sa iyo niyan?"

I shook my head. I don't want to mention names. I don't want to say Grei's name.
He's suffering enough. Tama lang sa kanya yun! After raping me and causing me
this-- virus, that's the least he can get! And Dana? I have Cyriel. I will not mess
with her as long as Cyriel will stay by my side.
"Lola, he's Cyriel," i said as i motioned my hands towards him.

"Good evening po," Cyriel greeted her.

"Good evening din, Cyriel. Ikaw ba ang asawa ng apo ko?" she asked.

I braced myself. I don't know. I just feel like doing it since i have no idea
whether Cyriel will deny me or not. It kinda lessen the pain when he denies me..

He nodded, timidly.

"Nice to finally meet you. Tara at pumasok sa loob. Ynna, hija, nagpahanda ako ng
mga paborito mo.. Kumain na tayo ng hapunan.."

I shot him a look and said, "you still can go. I can manage myself."

I said that to him. This is the last chance, Cy. The last chance to turn you back
on me and be with Dana. Abandon me now kasi hindi ko alam kung kakayanin ko pa na
wala ka kung magtatagal ka pa sa tabi ko..

He smiled and started pushing my wheelchair, "i won't even if i can. Dito lang ako.
2 weeks."
Yeah. 2 weeks. 2 weeks then what? I'll be back to being the pathetic Ynna again..

**

Sara's Point of View

"What about baby crib??" sabi ni Kim.

Nandito kami sa cafeteria ng school. Ewan ko ba, masaya naman ako para kay Andy.
Sino bang hindi magiging masaya eh magiging tatay na pala yung isa sa barkada
namin, di ba? Pero kasi.. nag aalala ako para kay Dana.

Best friend ko yan, syempre. Kilala ko yan. Simula first year ako na kasama niya
kaya alam ko na may gumugulo sa isip niya.

"Crib?? That's a good idea, Kim! For sure matutuwa si Andy! Dakilang kuripot yun
eh!" sabi naman ni Nof.

Wonder what they are doing? Nag uusap sila sa ireregalo sa baby ni Andy! Baliw
talaga! Eh ni hindi nga namin alam kung ilang buwan ng buntis yung girlfriend eh!
Tsaka kung babae ba o lalaki. Tch. Baliw na kaibigan talaga.

Naglabas ng phone si Kim, "so, baby crib, baby dresses, bottles, diapers? Ano pa?"

I stood up, "labas muna ako."


"Ok," sabi naman ni Kim. Busy kasi sa pagpplano ng ibibigay.

"Sama ka, Dana?"

She nodded and stood up. Naglakad kami palabas ng cafeteria. Crowded din kasi since
lunch time na.

"So.." pagsisimula ko.

"Hmm?"

"Ano'ng masasabi mo sa balita ni Nof?" i asked her since hindi kami nakapag usap ng
matino last time nung nasa Area06 kami.. Everything went.. so fast. Si Andy
magiging tatay? Wow.

She shrugged, "good news."

I raised a brow, "talaga?"

She looked at me and said, "best friend kita, di ba? You should know what i feel."
I gave her a weak smile, "oo nga eh. Ang hirap din eh. Best friend kita kaya
nasasaktan din ako, Dana. Alam kong ako yung isa sa tumulong para magkaayos kayo ni
Cyriel pero.."

Hindi ko natapos yung sinasabi ko. Papaano ko ba sisimulan.

"But what?" tanong ni Dana.

Huminga ako ng malalim, "pero.. alam kong nahihirapan ka ngayon dahil dun.. Sorry,
Dana.. Alam naman natin na ikaw ang mahal niya pero hindi niya talaga kayang iwan
si Ynna eh.. Sorry, Dana.. Sorry kung nahihirapan kang makihati dahil sa kanya..
Sorry kasi hindi kita matulungan.."

She gave me a reassuring smile, "ano ba, sabi niyo nga, i asked for this so i
should live with this. Besides, past is past. Move on move on din."

"Sure ka?"

She chuckled, "haay, best friend talaga kita. I'll be honest with you, i'm not
okay. I certainly am not. I'm hurt."

Nginitian ko siya, "obvious naman eh."

Tumingin siya sa akin, "talaga? Obvious ba talaga?" i nodded, "eh bakit parang
hindi sila nakakahalata? Bakit parang ang saya saya pa din nila?" she said,
pertaining to Kim and Nof na masayang nag uusap sa mga ibibigay nila sa anak ni
Andy.

spinner.gif

I sat on one of the benches sa labas ng cafeteria, "magiging honest din ako sa'yo
ha?"

Tumango siya.

"Kahit na nasasaktan ka pa, aaminin ko na masaya pa rin ako para kay Andy."

Nagsalita siya, "Sara naman eh.. Parang ang sama sama ko naman na hindi ako
masaya.. Gusto kong maging masaya para sa kanya but i just can't! Alam mo yun? I
left him to be happy with Cyriel but what happened? Am i happy? I don't know, maybe
yes, maybe no! I am uncertain of everything kasi wala na naman siya sa tabi ko.
Yes, i got to be with him for three goddamned day pero after that? Wala na naman.
Pero si Andy? He got to be happy with someone.. And now, he's gonna have a child..
I left him to be happy but in the end, siya pa yung naging masaya. Ang sama ko no?"

I shrugged, "normal lang yan. Bitter ka eh."

Tumingin siya sa akin, "bitter?"

Tumango ako, "oo, bitter. You loved him, Dana. Normal lang yan. Ewan ko, pati ako
naguguluhan na sa'yo eh. Ayoko nang may kampihan kasi nahihirapan din ako. Si
Cyriel naman din kasi ang daming ibang priorities, ikaw naman ayaw mo ng taken for
granted ka. Alam mo, Dana. Bagay ka pala kay Andy, ngayon ko lang napansin. Kasi
kay Andy, lagi kang papansinin. Di ba nga sabi ko sa'yo nun na patay na patay sa'yo
yun? Kaya perfect match kayong dalawa. Pero anong magagawa eh si Cyriel pa din
talaga eh."

She smiled at me. Haay, Dana. Hanggang kailan kaya magiging rollercoaster ride ang
buhay mo?

**

Nof's Point of View

Lumabas sila DK.

"Psst," napatingin si Kim sa akin.

"Bakit?" she asked me.

"Bitter si DK! Hahaha!" tapos tumawa ako ng tumawa.

"Ay, di ka naman masyadong masaya niyan?" she said, with overflowing sarcasm.

She rolled her eyes, the bratinella way, "ay, pwedeng kalimutan mo muna yung
sarcastic side mo? Kahit ngayon lang? Nakakatuwang makitang bitter si DK!! Lalo na
pag namumula yung tenga niya! It's just so priceless!!" i said.
"Ang sama mo, alam mo yun?" she said to me.

I stucked out my tongue, "as if ako lang ang masama. If i know, tuwang tuwa ka
habang nakikita ang bitter na mukha ni DK!"

She smiled at me, "gaga ka talaga! Sadista at heart ka!"

I smiled as i slowly sipped my smoothie, "born that way. Anyways, paano natin
ipapadala yung regalo natin?" i asked her.

Ewan ko ba pero nahahawa ako sa excitement ni Kim! Nung una naman, gusto ko lang
inisin si DK, pero ngayon, excited na talaga ako!! Sana babae ang baby ni Andy para
may gagawin kaming barbie ni Kim!! Yosh! Nakaka excite talaga!

"Hmmm. Gusto mo dun na lang natin iorder then ipadala na lang nila sa bahay nila
Andy. Do you know where he lives?" she asked me.

Oo nga noh. Hindi ko pa pala alam yung address ni Guzman! Aish! Pati nga pala
number niya hindi ko din alam!

"Ay, hindi ko alam eh. Tanungin ko na lang pag nakausap ko siya," i said.

"Pero Nof, sure ka na buntis yung girlfriend ni Andy?"


I smiled at her. Hindi din ako sure eh. Haha! Bayaan na. Basta para sa amin, lalo
na kay Dana, masaya na si Andy. It's up to her kung magiging masaya siya or what.
Playing cupid pa din pala ako. Tsk.

**

Andy's Point of View

~My Berdy is my best friend~

Lakad lakad lang sa shore. Hmmm. Silence and solitude at its finest. Buti na lang
at Glorie free ang umaga at hapon ko. Ayos to!

"Napapagod ka na ba, Berdy?"

"Aw! Aw!"

"Hmmm. Pagod na nga ang girlfriend ko. Sige, upo muna tayo," sabi ko tapos naglakad
kami papunta sa bench dun sa park sa malapit.

"Uy, Berdy! Wag kang tumakbo!"

Aish! Akala ko makakapagpahinga na ako. Takbo ng takbo naman si Berdy eh!

O_______O
"Louie??"

"Glorie? And---"

"Hello! Are you a friend of my mom?" sabi nung batang lalaki na blue eyes at
blondie.

O_________O

Tumingin ako kay Glorie, "uhm, Louie.. this is Andrei, my son.. Andrei, this is
Louie, my boss.."

Ay anak naman ng meant to be oh! Talagang kapangalan ko pa ang anak niya?? At may
anak na talaga si Glorie???

**

63rd Chapter

"Hey, what's up?"


"Nothing. Why are you here?" i asked Josh.

Nandito ako sa CPark. Wala lang, boring kasi. Wala si Sara kasi busy sa exams
hanggang ngayon! Come to think of it, three weeks na siyang busy sa exam ah? Ano
yun, death wish? Tapos si Kim ayun, busy kay Clarence! Si Nof? Ewan ko sa babaeng
yun, may ka date na naman. Si Dave naman sa training sa company nila. And si
Cyriel? MIA lang sa Davao. Haaay, nakakamiss! Punta kaya akong Davao?

"Nothing, just collecting," sabi niya then he winked at me.

"Collecting? Hmmm," i said, playing innocent. I've dated many guys during my dark
age and Josh is just like them, half British, pure flirt. I don't know but i've got
fettish for British accent. Kahit yata curse ang sabihin nila, ang sexy pa din ng
dating. I'm a sucker for British accent.

He chuckled and said, "ooh, innocent D. I'm turned on."

I shook my head, "flirty jerk. Come on, i'm bored as hell. So yeah, you can collect
your hundred thousand date."

We stood up and walked towards his car. Hmm. Impressive yellow Lamborghini. But
what can i expect? Henares eh, wealth runs in the blood.

"So, where are we going?" i asked him.


He winked at me. Again. What's with Josh and his winks?

"You'll see," he murmured.

I just sat comfortably in his car and waited. Better make it worth it, Josh.
Hundred thousand ang sinayang mo dito.

**

Andy's Point of View

*___*

Blue eyes, blonde hair, cute na cute na bata. Anak ba talaga ni pouty 'to? Ang cute
nung bata eh! Ang layo kay pouty! Baka naman ampon niya 'to??

"What, Louie? You're scaring me with your stares!!" she then pouted. Tsk. Pouty
forever talaga.

Tinitigan ko siya at sinabi, "he's is your child?" sabi ko sa kanya sabay turo dun
sa batang masayang nakikipaglaro kay Berdy.

She pouted, "yes, Louie! He's my child!!"


"Tss."

"Hey, you're offending me now, Louie!!"

I rolled my eyes. Leche! Nababading na ako sa kasasama sa Glorie na ito ha! "I
offended you? In what way, mommy Glorie??"

She sighed. Aba bago 'to! Nagbuntong hininga si Ms. Sunshine! Improvement!!

"What's with the big sigh?" tanong ko sa kanya.

Ngumiti siya, "nothing. I'm just tired."

Tapos naging masaya na ulit yung mukha niya. Tignan mo 'to! Psychotic yata 'tong
lagi kong kasama! Mamaya pagbalik ko ng Pinas, psychotic na din ako! Type ba ni
Dana yung mga psycho? Hehe. De, joke lang po.

"Freak show," sabi ko sa kanya.

"Now, that's really offending me, Louie! You did not call me a freak show in front
of my son!!" sabi niya. Hahaha! Nakakatawa talaga tong magalit, nanliliit yung mata
niya!
I shrugged, "yeah, i think i just did. So, who's the father?" tanong ko sa kanya.
Sino kaya ang tatay ni Andrei? Leche! Nalilito ako! Ako si Andrei, di ba? Tapos si
Andrei din siya? Eh di si Andrei kaming dalawa? Ay, labo!

Natahimik siya.

Shit. Na offend ko ba siya??

"Sorry, i didn't mean to be so nosy," paliwanag ko. Ang insensitive ko din minsan.
Bwisit!

Ngumiti siya. Sus. Praktisado niya na talaga yung pagngiti. Pero halata namang
fake, sa isang buwan na magkasama kami, alam ko na yung fake sa totoo. Talino ko
yata, gwapo pa! Lethal combination! Hahaha!

"That's fine, Louie. You're not Mr. Grumpy for nothing," sabi niya.

I gasped, leche parang bading lang, "now that's really offending, Glorie. You did
not insult me in front of my girlfriend!" sabi ko. Hehehe. Ginaya ko lang yung
sinabi niya. Hindi na ako makaisip ng matinong one liner. Hindi pa din masyadong na
process ng utak ko na may anak na pala si pouty. Sabagay, isang buwan pa lang naman
kaming magkakilala.

Tumawa siya. Eto totoong tawa. Ay, teka nga, Andy? Hobby nang pansinin ang kilos ni
pouty?? Ano ko? In like sa kanya? Leche lang oh! Hindi pwede! One month pa lang
kaming break ni Dana. Naniniwala yata ako sa three month rule! Si Dana lang hindi.
One day pa lang eh. Hehe. De, joke lang, Dana. Mahal kaya kita, tignan mo lagi
kitang naiisip.
Ayoko pa talaga. Three months muna. Para naman kasing hindi ko minahal si Dana kung
papalitan ko siya agad agad. Respeto lang. Pero iba naman yung kay Dana kasi alam
naman namin na si Cyriel talaga. Kumabaga, subsititute lang ako. Hotter subsitute
nga lang. Hehe.

"It's a long story, Louie."

"I have all the time," sabi ko tapos kinain ko yung ice cream. Nandito kasi kami sa
park sa tabi ng beach. Nag uusap lang kami ni pouty habang nakikipaglaro si Andrei.
Leche. Ang cute na bata! Gusto ko din gumawa ng anak-- este, gusto ko ng anak. Ang
shrek na talaga oh!

She shrugged tapos naupo, "it's you know.. teeanage love affair gone wrong," sabi
niya tapos ngumiti siya.

Tahimik lang ako. Ano bang sasabihin ko? Malay ko ba sa gone wrong eh taga suporta
kaya ako ng RH Bill. Protektado ako.. dati. Hehehe.

"I met him at one of the places i used to worked. He's the son of the owner. He's
nice and charming and good looking. The typical guy any girl would fall for," sabi
niya. Teka, ako yata yung dinedescribe niya. Hehe. Ano bang nangyayari sa'kin??

"Then?" sabi ko. Nakapa cliff hanger naman kasi. Ayaw pang ituloy sa kung kailan
ginawa si Andrei!!

"We dated. We dated for about three months when he.. got me well, into an accident.
That's the term he used. Andrei was an accident," sabi niya tapos namumula yung
mata niya.

Inabot ko sa kanya yung panyo ko, "here."

Inabot niya naman, "thanks, Louie."

Pinanood ko lang siya habang nagpupunas ng panyo. Tignan mo nga naman, may ganito
pala sa buhay ni pouty. Akala ko plain vanilla lang ang buhay niya. Hindi pala.
Tatalunin pa yata yung kumplikado naming buhay nila Dana eh. Tsk.

Hindi ko na siya tinanong. Bahala na siya kung gusto niyang ituloy. Naiintindihan
ko naman na hindi madaling ikwento yung mga ganun na bagay..

"He left me after he found out i was pregnant.. It hurts, Louie. It hurts that he
didn't want to be with me after he found out about that.. But it killed me that he
didn't take Andrei as his own," sabi niya tapos umiyak na siya ng umiyak.

Lumapit ako sa kanya at niyakap siya, "ssh. Stop crying, Glorie.."

Iyak pa din siya ng iyak.

Haaay, ayoko ng babaeng umiiyak. Naiinis ako. Nakakainis na yung ibang lalaki
walang ginawa kundi paiyakin sila. Nabbwisit ako sa ganun!
"It's his child, Louie.. It's his blood.. How could he not be his child? They look
alike.. He's his perfect resemblance!"

"Ssssh," sabi ko as i caressed her back. Iyak ng iyak. Hindi na makahinga eh. Tsk!
Mamaya kailanganin pa nito ng CPR eh! Eh di nakahalik siya sa akin ng libre. Tsk.
Di pwede. 50,000 'to oy.

After a minute, natigil na din siya, "i'm sorry, Louie. I don't usually talk about
him like that.."

Ngumiti na lang ako, "it's fine. I know you're crazy. Nothing new."

Hinampas niya ako. Ang sakit!

Tumawa na lang ako. Baliw talaga eh. Tsk.

Pero ngayon alam ko na kung bakit kahit binu bwisit niya ako araw araw, natutuwa pa
din akong kasama siya. Si Lynne pala. Akalain mo, hindi lang siya kahawig ng first
love ko, pareho pa sila ng buhay. Anak ng meant to be talaga

**

Dana's Point of View

"Josh? Bar? Seriously? A hundred thousand all down the drain for a night out?" i
asked him. We're her inside some high end club. Ewan ko ba sa Josh na 'to. Weirdo.
He hushed me, "sshh, D. It's great in here. Let's get drunk and dance. My dad's
been getting on my nerves and i need to take it out."

I sighed, "fine. All drink's on you."

He shook his head, "sometimes i really want to ask your mom if she gives you
money."

"Huh?"

"Because you're always making me libre you," he said.

I laughed. Really, really hard! You should have heard how he said libre! Hahaha!
Trying hard masyado! Katuwa!

"There, there. You're really friends with Nof. You both like to laugh at me."

"Sorry," sabi ko habang sinusubukang pigilin yung tawa. Hahaha! Cute cute kasi ng
salita niyang Tagalog na pilit!

"It's fine. Let's get you a drink?"


"Tonic," i said.

He rolled his eyes, "come on. Harder?"

"Fine, fine. Whatever you want."

He went to the bartender and ordered. I went and sat down and got my phone.

Hindi nagtetext si Cyriel. Busy siguro talaga? Hmmm. Sabagay, ang laki naman kasi
ng business nila. Nagtaka pa ako. Sheez. Si Dave at Cyriel nagttrabaho na. Kami na
nila Kim ang next. Nakakakaba!

"Here," sabi niya habang nilapag niya sa table yung mga kinuha niya mula dun sa
bartender.

"What's that?"

He acted like he was thinking, "hmmm. Let me think.. It's Bourbon with a twist," he
said then he gave me a glass where he poured some of his Bourbon "with a twist".

"So, cheers?" i asked him.


I was about to drink what he gave me when i stopped, halfway, "you didn't put any
of your herbal stuffs in here, right?" i asked him. The last thing i want in my
life right now is a totally uncalled for accident.

He smirked, "you know me too well, D.. But no, i didn't put any herbal in there.
I've been sober for months. Give this man some credit," he said.

"Fine. Credit it is," i said then i drank what he gave me.

"To something better," he said.

"To something better," i said then we clanked our glasses.

We're drinking casually. I mean, we're friends. Pero yung ibang tao naman kasi
dito, grabe makatingin! Fine, fine. I get it, model si Josh kaya kung makatingin
lalo na yung mga babae! Kainis! Parang wala ako sa high end club ah. Cheap ng mga
babae dito eh.

I tried my best to ignore them and started a chitchat with Josh.

"So.." i said. Paano ko ba siya tatanungin tungkol kay Ynna? I mean, gustung gusto
ko nang mawala siya sa buhay ko. For good. But i don't wish her harm. I think
malaki naman ang Pilipinas para hindi kami magtagpo ng landas, right? "how's Ynna?"
Tinignan niya ako na parang nagulat sa sinabi ko, "where's that coming from?"

"Come on, Josh. Just want to hear some news," i replied.

"Well, for starter, i don't know where she is. I mean, we're not close, D. We're
bloodrelated, there's where it ends."

I nodded, "i see. So, how about Cyriel? Do you still see him visiting? I mean, a
week ago?" i said, fishing for information.

He shook his head, "no, i don't think so. Ynna's missing in action, and as for that
boyfriend of yours, i have no freaking idea where he is."

I rolled my eyes, "just when i thought you have an amazing stalker skills," i
joked. Lagi niya kasing alam kung saan ako hahanapin, malay ko ba kung talent niya
yun?

"That only works on girls, D. I don't stalk boys. That's for you to do," he said,
chuckling. I think alcohol is going in his system.

"Fine, fine."

He stood up.
"Why?" i asked.

"Come, i don't like it in here anymore. So many eyes on us," he said and started
walking. I get him. Yung babae talaga nakatingin sa amin. Well, not that i can
blame them. Josh is such a looker. Kung girlfriend lang ako nito, kanina pa ako na
offend sa tingin nung mga babae. Eye rape at its finest.

We reached his yello Lamborghini and said, "you drive," then hinagis niya yung keys
niya towards me.

"You sure?" i asked. Yosh! First time kong makakadrive nito!

"Yeah. Just don't put any scratch on it, D. I'm obsessed with my cars."

I started the ignition. Fast and sleek. I want this car!!

"So, where are we going?" i asked him.

Nakasandal siya sa sasakyan, hilo na yata tong kasama ko. Tsk. "can you drive me to
my hotel? I forgot something."

Hotel?
"Why?" i asked.

"I'm staying there. I told you, dad's getting in my nerves so i opted to stay in a
hotel. He's so bothersome, D. He'll kill me with his words."

Haay. I see myself in Josh. Ganyan din kami ng dad ko dati. Good thing we're on the
right track now.

"Sure."

Then we drove towards his hotel.

**

Ynna's Point of View

"Ang ganda dito noh?" i slowly said as we were staring at the field of plantation
in front of us.

He nodded, "yes. It's good for your recovery."

I shrugged. I still feel weak from all the drugs i've been taking.
He kneeled in front of me because i'm on my wheelchair. Yes, i can't walk. That's
how weak i am. I feel pain most of the time. It's agonizing and it's slowly killing
me.

"Bakit ayaw mong magpagamot?" he asked me for the nth time. Fort the past week na
nandito kami, he's been bugging me about this. I gave up. Hindi ba nila
maintindihan yun? Ano bang labas ko sa sakit ko? HIV and cancer? Sa tingin ba nila
may pag asa pang mabuhay ako? I don't think so. There's no chance in hell that i'll
survive.

"I'm a hopeless case."

He held my hand like he's been doing everytime, "kasi gusto mong maging ganyan.
Come on, Ynna. You're better than this. Nagawa mo nga akong ilayo kay Dana ng isang
taon! Nasan na yung mga diabolical plans na sinasabi mo? Wala na? Ganun na lang?
Hihintayin mo na lang na mamatay ka??"

I smiled weakly and summoned all my strength to speak, "yes, Cyriel. I gave up. You
asked for this, and i'm giving it to you. You're free."

I really meant it this time. I give up. Matagal na. The moment he walked out of my
door, he already lost me for good. I know he wants this. He always wanted me gone
and now has has it. I'll be gone soon. All i'm asking is for him to give this to me
and let me die hating Dana. It's the only piece of consolation i could ever have.
The liberty of hating her.

Why i hate her? She took everything away from me. How could i possibly not hate her
for that?? Then i'm dying.. and my parents. I love them and i know how it would
pain them to have both their children gone all because of her. Directly or
indirectly, she caused all of this. She made my life a living hell so i made hers
as well. She killed my sister. She killed her.
He smiled, "reverse psychology?"

I smiled, "perhaps."

He sat beside me, "no need, Ynna. I promised you i won't leave you. I don't break
any promises."

"You broke one," i told him.

He looked puzzled.

"You promised you'll never love me but look, i think you did."

**

A/N

Read between the lines. :>

Fun Facts:

Hello! Dahil special day ko ngayon, i'll share some interesting facts about FHADGK!

Simulan natin sa story.. (mamaya sa characters and their portrayer! I know you want
it *winks*)
Actually, nagstart ang story na 'to nung nagbabasa ako ng Practicing my first real
kiss ni @seeyara. Hehehe. Fan ako nung stories niya. I think way back nung fourth
year pa ako 'to. Then pinilit ako ni Ynna na magsulat ng story then boom.. nagawa
ang FHADGK.

Pansin niyo naman parang related yung title kasi about sa kiss. May mga nagsabi na.
Sheet. Nasabihan pa nga ako ng plagiarizer!! Kaloka! Hahaha! But i proved them
wrong kasi magkaiba naman talaga. Duh! Nagbabasa ako nung PMFRK noh!! Fangirl ako
ni Mark Villareal kaya hindi ko kokopyahin yun. Di ako ganun. Ibang story yun, iba
sakin. May Mark dun, may Andrei at Cyriel ako :)

About sa title.. hmm. Ang daming nagsabi na catchy ang title ko. MALAMANG CATCHY
YAN!! Shrek ako! Alam ko kung pano mag isip ang mga kalahi ko. Wahaha! Mga ganyang
title ang pupukaw sa atensyon niyo. Wahaha! Galing ko noh? Actually, sweet
vengeance talaga title dapat nito. Kaso wag na kako. Nabenta na yung ganun. Lang
dating. Haha! Kahit ako reader, hindi ko babasahin yun. Maarts kasi ako. Pag panget
title, hindi ko babasahin.

May nagsasabi na baka daw puro ka shrek-an yung laman nito. Hindi naman ah!! Nung
first book yun. Hehehe. Hindi ko nga binabasa yun eh. Nawweirduhan ako pag binabasa
ko lalo na yung kissing scenes ng Dandy!! It feels so weird! Hahaha.

Side story? meron yan! Hahaha. Kim and Clarence's? Bad Girls Found Out by
@damselinvain at For Hire: Bad Girl for a GirlFriend by @Chelsea_13 maganda pareho
yan! Swear!

About sa characters.. tantananannnn. Let's begin with the minor ones.

1. Lynne Trinidad- ang swerteng swerteng ex ni Andy. Siya po ay totoong people.


Punta kayo sa groups ng Dandy, andun siya. Hahaha! Si Lynne ay isa sa first friends
ko sa cyberworld. Labey ko yan eh! Hehehe. Mali nga yung apelido ko, tanga ko lang
kasi. Hurhur. Anyways, she played an important role dahil kung hindi sa kanya,
hindi magiging sexy badboy si Andybebe! Hahaha! Let's thank her. Bow.
2. Ariza Domingo- ang napakaganda, napakatalino, napakasexy, napakabait, napakahot,
napakacharming, at napakagorgeous na first love ni Cyrielbebe at ex ni
Clarencebebe. Hahaha! Basta, maniwala kayo sa sinasabi ko!!

3. Jarred Bautista- ewan ko. In love ako sa pangalang Jarred dati pa eh. Hahaha!
Aaminin ko, hindi ko masyadong napag isipan ang character niya kasi hindi naman
siya ganong importante. Hahaha! Ang sama ko. Pero supeeeer minor role lang naman
siya kaya keri lang. Basta ang dapat, isa siyang jerk for leaving Dana for that
pathetic reason. Gumana naman, dibuh?

4. Nof Salvador- si Nof Salvador ay isa pong totoong tao. Hindi nga lang Salvador
ang last name niya kasi middle name niya to. Classmate ko nung 4th year yan. Hehe.
Tiga FEU. Ang daldal ko. Hindi naman siguro niya to mababasa. Wahaha! Basta, hindi
naman siya weird kagaya ng nilalagay ko. Ewan ko lang din kung may sadistic
tendencies siya. Pero secret lang 'to.. ex niya talaga si Dave. Hihihi.

5. Kimberly Miranda- wag na 'to. Bastusing bata to. Hahaha! De, joke lang, Kimbu.
Loveyou. Friend ko 'to, hindi lang nagpaparamdam ngayon. Nasan na ba 'tong gagang
'to?? Hahaha! Nag aaral yan sa St. Mary's sa Baliwag. Hoho. Ewan ko sa course niya.
Gaga yan eh. Secret lang ulit, liberated talaga yan. Hehehe. Loveyou, Libs.

6. Sara Gomez- si Sara ay naging si Sara dahil sa obsession ko sa SDTG. Syempre,


Sara best friend ni Athena eh. Nakigaya lang ako. Wahaha! Pero srsly, ewan. Para
kasing ang name na Sara ay pang best friend type. Hindi pang kontrabida. Di bagay.
Pang mabait eh. Well, wala akong Sara in real life. Pero may best friend naman ako
noh!!

7. Josh Miller- si Josh ay nagmula sa ex chenes ko na matagal ko nang binaon sa


limot. Move on move on din. Wahaha! Tsaka yung British chenes niya ay dahil dati,
obsessed ako sa Younghusband brothers. Like, yes!! Haha!

8. Clarence Perez- Hmmm. Si Sexy hot older brother. Si Damon Salvatore talaga ang
inspiration ko sa kanya!! Shet! Wag natin siyang pag usapan dito. Hindi ako
matatapos kattype para lang iexpress ang love and obsession ko sa kanya!! Basta,
isa si Clarence sa fave character ko *winks* kaya lang nawala yung FB niya :
((( Game na game pa naman yun sa cyber flirting!! Sayungs!
9. Dave Cruz- ang super cutesy kong si Dave Cruz na nababading na sa FB!! Omg! Ang
bromance sa pagitan nila nila Andy at Cy at Kendrick. Grabe! Nakaka insecure!
Hahaha! Pero srsly, si Dave ay batchmate ko din na ex nga ni Nof. Ay grabe!
Nilaglag ko na lahat ng batchmate ko. Hahaha! Pero break na nga sila ngayon. I have
no idea kung friends na ulit sila. Medyo hindi ako nakakabalita sa iba kong
batchmate. Loner ako. Huhu. Ang original portrayer ni Dave ay si Prince Gian ng
Princess Hours. Bagay kaya! Mukha inosente si Prince Gian eh! Ganun yung vision ko
about Dave. Pero nung napunta ako sa watty, nagbago ang isip ko. Feel ko ang
Filipino portraters. Mas reachable kasi sila. Hahaha!

About the "real person" behind Dave's picture. I know ang dami sa inyong gustong
malaman kung sino sya. Ang daming nagtatanong sa'kin, swear!! Hindi ko kayo masisi,
girls. So cute naman niya kasi! As about him, ang real name niya ay Neil. Nag aaral
sa La Salle Benilde. Course ay something about management, not sure. 20 na yata
siya or 19. At... hehehe. Secret na lang yun!

10. Cyriel Edrian Perez- hmmm. I'm a sucker for mysterious guy kaya ganyan si
Cyriel. Yeah, ang daming nagsabi na favorite ko siya. Sobra sila!! Hahaha! Lahat
naman gusto ko. Pero fave ko nga si Cyriel nung book1. Duh. Obviously, sa kanya
napunta si Dana eh. Pero ngayong book2, wala na akong fave. Si Dave ang fave ko.
Hehehe. Ewan. Nagpantay na lang sila ni Andy sa akin. Si Cyriel Edrian ay totoong
tao. Trops ko yan. Trip ko kasi pangalan niya kaya ko ginamit. Pansin ko lang, ang
iba, ang basa sa Cyriel ay Sayril.. pero ako ang basa ko jan ay Sayriyel. May
nakausap kasi ako, Sayril ang basa niya. Ewan. Haha! Bahala kayo. Siya si Joo Ji
Hoon dati :>

About the portrayer.. Vincent, tiga La Salle Benilde din. Graduate na ata. Hoho. Ka
school siya ni Dave!! ^u^ Sana nagkita sila. Siya po ay playboy. For me. Haha!
Daming girls niyan. Ang type niya sa babae, based on my stalking, yung peewee size,
maputi, payat, at may kulay ang buhok. Haha! Pansin ko lang sa trend ng ex niya.
^u^

Nakausap ko na yan. Hohoho! Formspring buddy kami once. Tinamad na ako ngayon. Pero
kilig na kilig pa din ako dati. Wahaha!
11. Andrei Louie Guzman- malanding bata. Wahaha! Daming ka cs sa fb eh. Tsk. Wala
akong Andy sa buhay ko.. so sad. But i would like to have one! Shet, aarte pa ba
ako? Wahaha! Ang pinagbasehan ko sa kanya ay si Nate Archibald and Chuck Bass. GG
fangirl here!! Dati, ang picture niya ay si DongHae. Siya lang kilala ko sa SJ eh
dati eh. Wahaha!

Yung totoong Andy ay si Kierwin Larena. Public figure naman yan so keri lang.
Hahaha! Crush ko yan!! Sheeeet. Kailangan ko siyang makita in person. Mga tiga Beda
naman jan, video naman na nagsasabing Hi, Eydee oh!! 5 sec lang! Waaaaaah! Pa
graduate na daw siya eh, 1 sem na lang. =___=

Pinsan ni @modernongmariaclara yan eh. Siya dahilan kaya ko nakita kasi may
pinakita siyang picture. Hot eh. *___* Hi, Ella! :> Number nga. Wahaha. Kaya mga
Andy fans, alam niyo na.

12. Ynna Isabel Henares- eto barkada ko. Hahaha! Chicks to sa totoong buhay at
walang Aids yan! Hahaha! Siya ang nag convince sa akin na magsulat so.. thanks,
bebe! Hindi naman yan ganyan ka maldita. Pero maganda talaga yan, swear! Friend ko
yan sa fb, hanapin niyo. Hahaha! Tiga UST yan, BS OT yata or BS PT. Basta sabi
niya, madaming pera dun. Wahaha!

Yung gumanap sa kanya, model na Japanese. Forgot her name. Chicks noh? :>

13. Dana Kathryn Ferrer- ang babaeng dinaig pa si Rapunzel sa haba ng buhok.
Hahaha! Hindi ko alam kung saan ko binase si Dana. She's a little bit of
everything. Medyo abnormal na flirt na ewan. Hahaha! Ako yata yan. Pero ewan. She
could be anyone kasi lahat naman ng babae ay a little bit of everything. Tignan
niyo, indecisive siya. Kasi gaya lang siya nating lahat na nalilito :>

She's played by Jasmine Curtis- Smith. Ewan. Nung una, wala akong balak na lagyan
ng picture si Dana. It's up to your imagination na lang sana.. pero nung nakita ko
siya, shet. Siya si Dana! Bagay na bagay kay Jas eh! Gandang babae!
So, yeah. FGADGK fun facts! I hope you enjoyed! :>

This is my first story and will always be my best story. Ang dami kong nakilala
because of this. And i will forever thank my story for this.. Mga new found
friends, in and outside wattpad, loveyou all! :>

Dedicated to whoever na may pinaka may sense na comment. Will dedic pag popost na
yung next chap.

Please listen to the song on the side para full of emotions. Akekeke.

**

65th Chapter

"Cyriel!!"

I ran towards him and plunged myself and gave him a rib breaking hug.

"I missed you bad," i uttered.

He hugged me back, "i missed you, too," then he looked at me, "pumayat ka ah. Hindi
ka ba kumakain?" he asked me.

I shook my head, "no. You weren't checking up on me. You've been a bad fiance, Cy.
You neglected me for two weeks," i said, kidding. But i was partly serious, he
didn't call me for the last week. Well, i've understand that. He's busy with
whatever he's doing. No harm done. All work.

"About that, sorry. But, can we talk?" he said.

I don't know pero i don't want to hear phrases such as can we talk. Everytime i
hear that, something wrong's bound to happen.

"Yeah, sure," i said then we headed to some isolated place in our campus.

We sat under one of the trees. It feels calming.

"How's school?" he asked.

I shrugged, "same old. Ganun pa din though puro internship na lang naman kami this
sem. Prerogative na lang kung papasok pa," i said as a matter of fact. Truth be
told, hindi ko na nga kailangan pumasok eh. I've earned my units and internship and
final portfolio na lang ang kailangan ko para grumaduate. The courses i have now
are just extra courses.The things thats been holding me here are my friends. Hindi
ko naman kasabay sila ggraduate eh. Sara's course is obviously five years while Kim
and Nof, next, next sem pa sila. I'll graduate alone but whatever.

He nodded, "san ka mag iintern?" he asked.

"I don't know yet. Baka kay mom? I'm still weighing the options," i told him.
There's some offer na internship sa Paris and stuffs since fashion's big there.
There's also offer from renowed designers here in the country. Pero ang pinakapinag
iisipan ko ay yung kay mom. Sabi niya kasi kung gusto ko daw bang mag personal
manage ng bagong bukas niyang branch sa Miami. I don't know yet since malayo siya.
Pero baka pumayag din ako since it's a big opportunity, right? Tsaka nasa Cali
naman si Andy eh.. I think Miami's far enough para hindi muna kami magkita. I mean,
the wound's still fresh. In the right time, magkikita din kami.

"How about you?" i asked him, "what are your plans?"

"Company stuffs. The usual," he said.

I feel something's off. Something's wrong with Cyriel.

"Hey," i said then held his face, "what's bothering you?" i asked him.

I'm trying to have an open communication with him. Eto yung paraan para maging okay
kami, di ba? Talking about everything. Ayoko na kasi ng secrets. Lies are still
lies even though you did them for a greater cause.

He took a deep breath, "it's Ynna."

Just then, my breathing hitched. It's her. Again.


I calmed myself. She's old news. Kahit anong sabihin ni Cyriel, paniniwalaan ko,
iintindihin ko. That's what a good girlfriend does, right? I'll keep my mind open
for every possibilities. She's just sick and pathetic.

I tried to smile, "what about her, Cy?"

He held my hand, "she's really sick."

I nodded, "alam ko. Ano'ng bago dun?"

"She's worse, Dana."

I nodded, "oo nga. It's given, Cy. Alam ko na yun. Ano ba yung gusto mong sabihin?"

He seemed to be gathering all his strength to tell me what he's trying to tell me.
And.. i felt scared. For the nth time, i feel scared and insecure of Ynna. She
holds Cyriel. Kahit hindi ko aminin, she has something na hindi siya kayang iwan
niya.

"I was with her.."

He lied.
"I was with her for the past two weeks, Dana."

I smiled weakly, "so you lied.."

He nodded.

"It's fine. You just did that to protect me," i said.

Umiling siya, "you don't get it, Dana. I lied. I lied to you because i'm scared
that--"

I cut him off, "because you're scared that you will hurt me. I get it, Cy. It's
okay, really," i said, trying to keep my composure.

He held my hands, "it's not what i meant. Dana.. i don't want to be unfair to you..
let's take a break."

Sht.

I just felt my world crashing.


Let's take a break.

Let's take a fucking break!

I laughed, "what the fuck, Cyriel? Niloloko mo ba ako?"

He looked me in the eyes, "hindi kita niloloko, Dana. I'm asking for a break. Hindi
ako nakikipag hiwalay sa'yo. Just keep things slow. Yun lang."

I sobbed quietly, "bakit? Am i pressuring you? Hindi naman! I've been understanding
you, Cyriel! Hindi ako malawak mag isip pero dahil sa'yo, pinipilit kong palawakin
yung isip ko! Hindi na nga ako nagagalit kay Ynna, di ba? I've been really
understanding, Cyriel.. And this is what i get after waiting for you for two weeks?
A fucking break?"

He chased my hands, "i'm doing this for you, Dana. We both need a break. Alam ko
nalilito ka kay Andy.."

I slapped him, "don't you dare turn this against me! Hindi ako ang nagsinungaling
sa ating dalawa, Cyriel! Ikaw yun, hindi ako."

He motioned his hands towards me but i slapped it away, "no, no, Dana. God!
Intindihin mo ako. Please."

I sighed in defeat. I sat down and listen to whatever he's got to say. Tama naman
ako, nothing good will follow the phrase 'let's talk.'
"For once, let's clear everything, Cyriel," i said.

He nodded.

"You lied to me. That's fine. Just don't use that as a reason for us to take a
break.. Please.. I sacrificed too much.. I don't deserve that.." i said.

"Dana.. i lied to you. I don't deserve you," he said.

"You don't get to decide who deserves me, Cy. That's for me to decide."

He sighed, "i lied to you a thousand times. Yung dati, oo, i lied for you. I lied
kasi ayokong masaktan ka.. And you know what? That's the thing i regret the most.
Yun yung simula ng pagkawala mo sa akin. I let you drift from me, Dana. I let us
fall apart. I chose for that to happen."

I held his hand, "then let's start over again."

I don't want us to end like this. I won't give up just like this. No, i won't.

"Hindi mo ba maintindihan? Iba na ngayon, Dana! Everything changed."


"Wala namang nagbago, Cy."

"But something changed, Dana.."

"Then tell me! What changed?"

He inhaled, "i. I changed. I've been denying this all the time. I love you, Dana.
God knows i do. But my reasons for hurting you changed. I lied to you kasi
natatakot ako.. Natatakot ako na baka pigilan mo ako.. Baka pigilan mo ako na
makasama si Ynna.."

There.

He said it.

He wants to be with Ynna.

Is this what i get for hurting Andy? Is this what he felt when i broke his heart?
If yes, i feel sorry. Because it hurts. It really hurts. I feel crushed.

I looked at him with tears flowing. Bakit ko pa itatago na naiiyak ako? What
difference would it make? I feel hurt. I feel wronged. I feel fucked and played
with.
"Since when?" i asked him nonchalantly.

"Hindi ko alam," he replied.

I looked up, in attempt to slow down the tears, "sigurado ka?"

He nodded. And again, he broke me.

"Cyriel, there's a thin line between pity and love. Do you know where you stand?"

He looked at me.

I continued, "answer me when you're sure. Because if you'll say yes, you'll gonna
lose me for good."

**

Andy's Point of View


"Let's go shopping, Louie!" sabi ni Glorie.

Haaayst. Paskong pasko na ah! Ang lamig na dito eh!

"Why? Do you have money?" i said to her. Tsk. Tong pouty na 'to! Lakas loob makaaya
ng shopping eh wala namang pera!

She pouted, as usual, "you have lots."

I rolled my eyes, "tsk. I thought so. You want to work for me for my money.. and
my body. Very bad pouty!"

She laughed. Baliw na babae!

"Yeah, right, Louie. As if i would want you for your body," she said tapos tinignan
niya yung katawan ko. Ay leche! Eye rape!!

"Pervert!"

"Your personal perv," sabi niya.


=____=

"Momma!!"

>.>

Napatingin ako.

"Andrei, baby," sabi ni Glorie tapos binuhat niya si Andrei. Oh, bakit nandito yung
kakambal ko??

"Louie?"

>.>

"Can Andrei stay here with me? Lawrence has some matters to deal with.. He can't
take care of Andrei. I promise he'll behave. Right, Andrei?"

"Yes, momma!"

*O*
Tangina! Ang cute ni Andrei! Gusto kong gumawa ng bata!!

"Sure. Sure," nasabi ko. Leche! Hirap tanggihan ng batang cute. =___=

"Yey!" sabi ni pouty sabay talon. Baliw. Mamaya malaglag pa si Andrei, magkaron pa
ng hemorrhage sa utak kagaya ng nanay niyang baliw. "I'll just cook, Louie. Look
after Andrei."

Ano pa nga ba?

Last chapter was dedicated to Glorie!! Three parts comments = amazing! Hahaha. Kung
gusto niyo ng dedic, give me your nicest comment *winks*

Like in FB: Eydee's Stories

Sali kayo sa merged group ng Dandy/Daniel:


http://www.facebook.com/groups/EydeeStories

**

65th Chapter

"Nakakainis!" Kim complained.

"Okay lang yan, Kim. I'll instagram our escapades para hindi ka huli sa balita,"
Nof teased. Bakit naman ba kasi gustung gusto nilang sumama sa akin? Hindi naman
ako magbabakasyon dun, internship ang gagawin ko.

"So mean, Nof!! DK naman kasi!! Can't you postpone your trip? Gusto kong sumama
eh!" Kim whined.

"We're not going on a vacation, Kim. Internship, work, experience. You'll just get
bored there," i assured her.

"I know i won't get bored!" she said with conviction.

"Bakit parang sure na sure ka naman yatang hindi ka mabobore dun?" i asked her
while continuing to arrange some of the things that i will bring.

She smiled, a creepy one though, "basta. I know things will get interesting."

**

Nof's Point of View

Si Kim talaga oh! Ang obvious naman eh.

=___=
Baka makahalata si DK niyan sa mga binabalak ko. Hehehe. Playing cupids lang ako.
Alam ko na kasi ang life's mission ko, ang guluhin ang utak ni DK. Habang nandun
kami, ibubugaw ko si Andy para malito siya pero at the same time, ipapaalala ko sa
kanya na may girlfriend na si Andy. Yung Berdy? Tsk. Weird name pero who cares?

"Syempre," i butted in, "things never get boring as long as i'm there," i said.
Sana mabasa ni DK yung underlying message dun sa sinabi ko. Kumbaga sa buhay niya,
ako ang game player. I assure DK na hindi magiging boring ang stay namin dun. Not
even one second boring.

"Yeah, right," DK said. Busy siya kasi nag aayos siya ng gamit niya. Tss. Bibili na
lang ako dun. Hmmm. Great idea, Nof. Isasama ko na lang magshopping yung girlfriend
ni Andy para naman makilala ko kung ano ba ang gusto nun. Who knows? Baka maging
close pa kami.

"So, bukas na ang alis natin?" i asked again.

She nodded, "yup. 7 p.m. flight. Three countries stopovers leg then Miami bound."

I smiled, "okay. See you tomorrow, DK."

"Bye din, DK," Kim said.

We walked past through her doors. Nandito kasi kami sa bahay nila. Just spying and
whatevers. You know, our life's mission is to make DK's life thrilling.

"So, hindi mo talaga ako isasama dun??" Kim complained again. Ang kulit ng babaeng
to!!

I faced her, "Kimberly Joyce, ikaw ang may gagawin kaya hindi ka makakasama. Don't
pester me. It's not my fault na madami kang hahabuling exams due.. to your stupid
grades."

"Kainis ka!!"

"The feeling is mutual, dear."

We went to her convertible and went to the mall. Pupuntahan lang namin yung
boyfriend or husband niya dahil miss na miss niya na daw. Ew.

"Punta lang ako sa office ni boyfie. Dito ka lang or what?" she asked me.

I waved my hand in a dismissing manner, "no, go ahead. Ayokong masuka sa harap


niyo," i said.

"Bwisit!!" she said and then stomped away. Kasi naman, ayoko silang makita ni
Clarence. Hindi naman sa dahil single ako or what. But really, para kang nanonood
ng live show pag magkasama sila. They don't even care kahit nandun ako. =___= Make
out at its best.

I went window shopping habang wala pa si Kim. She told me to wait for her since
pupunta daw siya sa bahay namin for strategic planning. Hindi na din ako bibili
since i'll be going to Miami tomorrow. Yosh!
calling..

Kim

"Why?"

("Where are you? Wala si Boyfie sa office eh.")

"Forever 21. Punta ka ba dito?"

("Yup. Wait for me.")

I waited for her. Tss. Ang bagal talaga maglakad ni Kim. 10 minutes na ko dito ah.

"Nof," she said while panting, "sorry. Nasa fourth floor pa kasi yung office ni
boyfie. Puno lahat ng lifts."

I rolled my eyes, "nako. Don't explain. Uwi na tayo."

"Wait lang!! Magkasama daw si boyfie at Cyriel eh. Let's find them. Pretty please??
With cherry on top??"
Ew. Nagpretty eyes pa si Kim. Yuck.

"Fine."

**

Andy's Point of View

"No, Louie. I promise i didn't buy those things!!" sabi ni Pouty sabay taas pa ng
kanang kamay.

=___=

Sino naman bumili nito?? Wala namang bata sa bahay ko. Tsaka naka address sa akin
eh. Di ba ako si Andrei Louie Guzman?? Tsaka ay leche! Ano namang gagawin ko sa
napakadaming laruan na yun?? Hindi naman ako magtatayo ng playground dito!!

"Yey!! So many toys!!"

=___=

Si Andrei lang ang natutuwa sa mga nangyayari.


"Baby, it's not yours. Don't touch them," sabi ni pouty tapos nilayo niya si Andrei
sa mga laruan.

"Uwaaaaa!! You're so mean, momma!!"

=___=

Bakit pakiramdam ko masama akong tao pag pinatapon ko lang lahat ng laruan??

Lumapit ako kay Andrei.

"Hoy," sabi ko.

"Why?" sabi niya habang nagpupunas ng luha.

"Do you want those toys?"

Tumango siya, "yes!! I want those toys!!"

"Okay. You can have them."


"Really??"

Bakit kumikislap pa yung mata niya?? Ganun niya kagusto yung mga laruan??

"In one condition," sabi ko.

"What, daddy?"

O_____O

"Daddy??"

Tumango siya, "yes. You are my daddy, right??"

Tumakbo si Pouty papunta kay Andrei, "he's not your dad, Andrei. I told you he's
already dead."

"Uwaaaaa!! But i want him to be my dad!! He's handsome like me!! I want him,
momma!!"
O____O

"I'm so sorry, Louie. I'll make it clear to him that you're not his dad," sabi niya
tapos binuhat niya si Louie palabas sa porch.

Daddy??

Hininto ko sila, "wait, pouty."

"Huh?"

"It's fine," sabi ko.

"Fine with what, Louie?"

Tinignan ko si Andrei na namumula kaka iyak, "he can call me dad."

Nagpumiglas si Andrei kay Pouty kaya nakababa siya tapos tumakbo siya papunta sa
akin tapos niyakap yung binti ko, "daddy? Yey!! My dad is handsome like me!!"

Haha. Anak ko yata talaga si Andrei. Pareho kaming gwapo.


**

Clarence's Point of View

"What brings you here, brother?"

Nandito si Cyriel. Himala. Tagal kong di nakita 'to eh.

"Pwede kang makausap?"

Tumango ako, "sandali lang. Tatapusin ko lang 'to."

Ang daming paperworks. Tss. Lalong lumaki yung family business namin simula nung
nag invest yung mga Henares. Kahit nakkbwisit si Payatot, hindi ko naman
maitatanggi na malaki talaga yung naitutulong ng pamilya nila.

Nung natapos ko na lahat ng kailangan pirmahan, "Ayu, please cancel my lunch


meeting with Ms. Cha Ochoa Tobias," sabi ko sa secretary ko na si Ayu.

"Yes, sir."

Pumunta ako kay Cyriel, "ano bang pag uusapan natin?"


Ngumiti siya. Tss. Weird. "Wala lang. Kumain ka na ba?"

"Hindi pa," sabi ko. Ano ba to? Nagpunta lang para ayain akong kumain?? Nabakla na
ba ang kapatid ko??

"Tara, kain muna tayo."

Naglakad kami papunta sa resto. Ewan ko ba sa kapatid ko na 'to. Nasa iisang bahay
lang naman kami pero hindi kami nagkikita. =___= Two weeks din yun ah. Buti hindi
siya tinatanong ni mom kung hindi papagalitan na naman ako.

Nung dumating na yung order namin, "ano nga, Cyriel? Hindi ka naman pupunta dito
para lang ayain akong kumain."

Binaba niya yung chopsticks, "kasi.."

"Kasi?"

"Nagbreak na kami ni Dana o nagcool off? Ewan."

Tss. Expected.
"About time," sabi ko. Matagal ko nang naisip na sa ganto din sila dadating ni
Dana. Ewan ko. Kahit kapatid ko si Cyriel, hindi niya deserve si Dana. Masyadong
mabait eh. Mas bagay siya kay payatot. Opposites attract. Isang mabait, isang
masama.

Nangiti na lang siya, "so, expected mo na talaga?"

Tumango ako. Hmm. Tagal ko na ding hindi nakakain ng tempura, "oo. Dati pa kita
tinatanong tungkol kay Ynna, di ba? About time na din na maamin mo sa sarili mo."

"Bakit hindi mo sinabi sa akin dati pa?"

Tinignan ko siya, "na alin? Na mahal mo si Ynna higit pa sa kaibigan? Ulol. Ano ko,
si papa Jack? Problema mo yan, idadamay mo pa ko."

Umiling iling siya, "hindi naman eh. Nakipaghiwalay ako kay Dana pero hindi ibig
sabihin nun na mahal ko si Ynna. Basta, ang gulo lang kasi. Lahat kami
naguguluhan."

"Alam mo, Cyriel. Gumugulo lang naman lahat dahil sa'yo. Makinig ka, ha? Naghiwalay
si Dana at Andy para sa'yo. Umalis si Andy papunta kung saan man para sa'yo.
Nagtiis si Dana para sa'yo. Ikaw naman ang gagawin mo lang ay ipakita kay Dana na
deserve mo lahat ng ginawa niya. Yun lang naman eh. Ano bang mahirap dun, di ba? Eh
ang problema, hindi mo magawa yung nag iisang bagay na dapat mong gawin dahil kay
payatot. In short, si Payatot ang priority mo."

Sumingit siya, "kasi nga may sakit siya."


"Sino ba niloloko mo? Ako o ikaw? Kasi hindi ako tanga kagaya mo," sabi ko.

"Bakit ba kasi siguradong sigurado ka na mahal ko nga si Ynna?"

Tinignan ko siya ng diretso, "isa lang, Cyriel. Kasi nakikita ko kung paano mo siya
tratuhin. Hindi mo nakikita yun."

**

Nof's Point of View

"Kim naman!! Kanina pa tayo paikot ikot eh. Uwi na tayo, please," i said.

We've been walking for minutes. Nakakapagod kaya!

She pouted, "kasi naman ang laki laki ng mall nila!! Nakakainis!!"

In the end, pumayag din siya na umuwi na kami.

Pumunta kami sa bahay then i called DK via skype since hinihintay ko ding mag
online si Andy.
"Hey, DK."

("Hey. Ano'ng meron?")

"Nothing. Bakit ka nga pala online?" i asked her. Bihira lang kasing mag skype si
DK eh.

("Just talking to Angel, yung nag aayos nung venue para sa launching ng FHF sa
Miami.")

"Ah. By the way, may titirahan na ba tayo dun?" i asked her. Say no, DK!! I have
brilliant plans. Really brilliant.

She paused, ("about that.. wala pang na aarange si mom eh. For the mean time, sa
hotel muna tayo mag check in.")

I shook my head really hard, "No, DK! I know a place. Dun na lang tayo magstay,
okay? Basta dun tayo. Okay, okay? Bye, DK!!

End call.

Yosh.
Online na si Andy boy.

"ANDY!!!"

("What? Istorbo ka. Nagtext ka pang mag online ako. Ano bang meron?") sabi niya
tapos naghikab pa. Bakit ba naka boxer shorts lang 'tong isang 'to?? Hindi ba
malamig dun?? Sabagay. Hehehe. Mas maganada kung ganyan ang attire niya pag nandun
kami ni DK.

"Ilan ang kwarto diyan sa bahay mo?" i asked. Based from what i am seeing from the
webcam, malaki yung bahay ni Guzman. Sabagay.

("'Tong piggy na 'to. Ginising mo ako para jan??")

"Basta wag kang magulo."

("Lima tapos dalawang guest room. Bakit ba??")

"Hehehe. Bye, Andy."

Great plan, Nof.

Dedicated to AgentYellow yung last chapter :>>>


**

66th Chapter

Nof's Point of View

"Nof, it's cold!" DK complained.

Sheez! Akala niya ba siya lang ang nilalamig? Hindi ko na nga maramdaman yung
daliri ko eh!

"I know, i know!" i hissed habang hinahanap ko sa hand carry ko yung leather gloves
ko. Jusko, Guzman. Bakit sa dinami dami ng araw na maglalaboy ka, ngayon mo pa
napili kung kailan dadating kami ni DK sa Miami??

"Oh," i said then hinagis ko yung scarf ko at coat kay DK. Kawawa naman kasi,
mukhang mamamatay na siya sa lamig. =___= Masyado namang malalamigin 'tong babaeng
'to. Ang balak ko, grand entrance ang pagkikita nila ni Andy. Baka naman masobrahan
sa grand pag malamig na na bangkay 'tong kasama ko.

"T-thanks," sabi niya tapos sinuot ng mabilis yung coat at scarf.

Hooo! Buti na lang at sanay na ako sa lamig kahit papano. Sa Paris kasi ako for 2
years nung nawala ang mom. Kaya nga nahilig ako sa fashion design eh, center kasi
dun.
I sat on the steps on the porch. Kanina ko pa dina dial yung number niya pero
unattended. Leche! Nasan ba kasi yung lalaking yun???

**

Andy's Point of View

"Daddy! Daddy! Daddy!"

=___=

Niyugyog pa ako. Aish. Puyat ako. Puyat akoooo!!

"Daddy! Daddy! Daddy!!!"

-o-

"Why, baby?" sabi ko. Napakakulit ni Andrei. Tsk. Manang mana sa nanay niyang
autistic eh.

"Let's go out! The snow's falling!"


Umupo ako sa kama tapos tumingin sa labas ng bintana. Oo nga noh? Nagssnow na pala.
Akalain mo?

"It's too cold outside, baby," sabi ko.

"But i want!!! Daddy!! Please???"

=____=

Haaaay. Ano ba naman ang magagawa ko pag nagpacute na ang batang ito??

Binuhat ko siya tapos inupo sa gilid ko tapos pinat ko yung ulo niya, "alright.
Daddy will just take a bath, alright?"

"But it's too cold, daddy! You will freeze inside the bathroom!!"

^_____^

Ang sarap talaga sa feeling pag may nag aalala sa'yo. Haaaaaaaaay. Gusto ko na din
talagang gumawa ng bata.
Hinalikan ko siya sa noo, "it's fine, baby. I'll use heater, okay? Just play with
berdy while waiting for me."

Pumasok na ako sa cr para maligo. Wala kasi si Glorie ngayon. Ewan ko sa babaeng
yun. May pinuntahan sa kabilang State kaya iniwan sa akin si Andrei. Ako pa ang
ginawang katulong. =___= Nabaligtad pa ang sitwasyon.

Nakatapos na ako. Leche!! Ang lamig pa din ng tubig! Parang nagyeyelo!! Tsk.
Naiintidihan ko na kung bakit hindi mahilig maligo mga tao dito. Nakakabaliw naman
kasi yung kalamigan eh!

Nagsuot na ako ng madaming damit. Tsk. Nag drop na daw yung temperature eh,
delikado na.

"Wow. You're so stuffed, daddy!!"

=____=

Ginawa pa akong stuffed toy nitong batang 'to? Tsk. Kundi ko lang 'to mahal eh.

"Did your momma give you extra clothes?" tanong ko sa kanya. Naka pants, sweater,
hand gloves, beanie, at ear muffin kasi siya. Hehehe. Pati nakaboots kami pareho.
Like father, like son.
Umiling siya, "no, this is everything momma gave me. She said i'll be fine since
you'll take care of me *O*"

=___=

Kukutusan ko yang si Glorie pag nakita ko eh. Pabayaan daw ba si Andrei sa akin??
Porke gwapo mapagkakatiwalaan na agad?? Eh pano kung member pala ako ng wakwak
gang?? Eh di naibenta pa ng di oras yung internal organs ni Andrei. Tsk.

"Fine, let's go," sabi ko tapos hinawakan ko yung kamay niya.

"Can we take Berdy with us, daddy?"

"No. It's non negotiable, Andrei. Do you want Berdy to freeze to death?"

"Uwaaaa!! I love my berdy! I don't want her to freeze to death!! I don't want my
berdy to freeze to death."

O________O

My berdy to freeze to death???

Anak ko yata talaga si Andrei eh?? Hindi kaya naanakan ko si pouty dati?? Nakapunta
ba ako sa Miami last, last, last year?? Hmmm. Tignan ko nga sa passport ko mamaya.

Pinat ko yung ulo niya, "silly. We'll go with berdy when the weather's nice, okay?"

Umalis na kami tapos naglakad papunta sa park. May ice skating rink daw kasi dun
sabi ni pouty tuwing winter season. Eh nung isang araw pa ako kinukulit ni Andrei.
Ganito pala ang feeling ng may anak. Tsk.

Nag ice skate lang si Andrei. Ang tapang eh. Nakikipagsabayan pa sa mga bata dun eh
mas matanda naman sa kanya yung mga yun.

After ng ilang minuto, napagod din. Jusko. Ang taas ng energy eh. Isang oras siyang
nagsskate dun ah!

"Daddy, i'm tired. Buy me hotdogs."

=____=

"Okay. Wait for me."

Hahaha! Natatawa ako minsan kasi nakakalimutan ko na hindi ko naman talaga anak si
Andrei. Minsan kasi pakiramdam ko ako talaga yung daddy niya. Gaya na lang ngayon
pag inuutusan niya ako. Parang ako kasi talaga. Ang tanga lang nung kung sino man
ang nang iwan kay pouty at Andrei. Hindi niya alam kung ano ang pinakawalan niya.
Bumili ako ng dalawang hotdog sandwich, isang hot chocolate, at isang americano.
Pagkatapos naming mag gala at kumain sa park, dumaan muna kami sa groceries since
naubusan na din ako ng stocks. Dumaan kasi si mom at kuya nung isang Linggo.
Nagstay sila for three days. Hehehe. Namiss ako ni mom eh. Ang gwapo ko kaya. =___=

Pinakilala ko nga si Andrei na anak ni pouty eh tapos nung sinabi ko na hindi ko


naman anak si Andrei, umiyak si Andrei. Kesyo ayaw ko daw sa kanya. Jusko. Bata
bata pa, nagddrama na. =___= Kaya ayun, pinakilala ko bilang anak ko. Ang sensitive
masyado. Pero naiintindihan ko din naman kasi ngayon lang siya nagka father figure.
Ang sinasabi kasi ni pouty palagi sa kanya na patay na yung tatay niya kaya siguro
masaya din siya na ako yung tinuturing niyang tatay ngayon.

Konti lang binili ko kasi wala naman akong dalang sasakyan. Para lang sa kakainin
namin ngayong gabi. Sa'kin kasi matutulog si Andrei eh. Alam niyo na, nagffeeling
dalaga yung nanay niya. =___=

"Guzman!!!"

O___________________O

"Daddy, our food!!"

Nabitawan ko yung hawak ko.

Hindi ba ako nananaginip??


Si Dana???

**

Dana's Point of View

"Daddy! Our food!!"

D-daddy?

Napatingin ako kay Andy, mukha siyang nagulat.. Pero hindi ba dapat ako ang
magulat? Daddy? Akala ko ba buntis pa lang yung girfriend niya? Bakit mukhang
malaki na yung anak niya? Baka naman pangalawang anak na nila yung ipinagbubuntis?

"Omg!" narinig kong sabi ni Nof.

Hindi ako makapagreact. Nakatingin lang ako sa bata sa harap ko. Siguro dalawang
taon na. Blue ang kulay ng mata niya at blondie ang buhok. Ibig sabihin ba nito..
na blondie ang bagong girlfriend ni Andy?

"You stupid, inconsiderate jerk! Ang tagal tagal mong dumating! Muntik na kaming
maging snow man ni DK ah!"

Hindi pa din makapagsalita si Andy.. siguro dahil nalaman na namin na matagal na


pala siyang may tinatago..

"Excuse me?" nagsalita yung bata na kasama niya samantalang nakatulala pa din sa
Andy sa amin..

"Are you my daddy's friends?"

Daddy.. talaga?

**

Nof's Point of View

^____________^

"No, i am your daddy's prettiest friend. And she is.." tapos tinuro ko si Dana,
"your dad's ex- girlfriend."

Ang cute cute na bata! Nako si Guzman talaga! Tsk. Ang batang ama lang pala ang
gusto niyang title. Tsk. Kaya pala nagmamadaling umalis ng Pilipinas dati, may
babalikan pala sa Miami. Tsk. Matinik talaga ang lalaking 'to eh.

"Really??" parang hindi makapaniwalang tanong nung batang blue eyes.


"What's your name, by the way?" nagtanong na ako dahil hindi naman yata siya
maipapakilala ni Guzman dahil ayun at nakatitig pa din kay DK. Akala yata
nananaginip lang siya.

"I'm Andrei," sabi nung bata tapos nagsmile at bow. Sheet! Ang cute cute niya! *O*

"A-andrei?" sabi ni DK na nag stummer. Hehehe. Selos yan, pustahan.

"Yes, my dad's ex girlfriend," sabi niya.

Wahaha! Sige lang, ipagdiinan mo pa yung my dad's ex girlfriend! Panalong panalo


'to! Matawagan nga si Kim mamaya. For sure maiinggit yun sa mga nangyayari dito.
Hahaha!

Lumapit ako kay Andrei, "where's the comfort room?" i asked. Kanina pa din kasi ako
nilalamig dito. Jusko!

"Third door after the hallway," sabi niya.

Hinatak ko na din siya. Kailangan yatang magmoment nung dalawa.

**

Andy's Point of View


"D-dana.." nakapagsalita na din ako sa wakas. Totoo pala ang nakikita ko. Si Dana
nga yung nasa harap ko.

Ngumiti lang siya, "long time no see," sabi niya.

Ngumiti lang din ako. Grabe! Namiss ko 'to. Namiss ko siya. Gustung gusto ko siyang
yakapin ngayon pero wala naman akong karapatan kasi hiwalay na kami.

"Oo nga eh. Busy din eh.. Kamusta? Kayo ni Cyriel?"

Medyo natigilan siya sa tanong ko, "ayun, masaya. Ikaw ha, may anak ka na pala.
Hindi ka man lang nagsabi!"

Masaya naman pala sila ni Cyriel. Mabuti naman. Hindi nila alam kung ilang gabi
akong parang bading na umiyak dati. Sayang naman yung emo moments ko kung hindi
sila magiging msaya.

"Ah, oo nga eh.. Ngayon ko lang din nalaman eh," sabi ko na lang. Mas mabuti na din
na isipin nila yun para hindi naman ako mukhang kawawang heart broken sa paningin
niya.. Okay na din na isipin niyang naka move on na ako para hindi na din siya
maguilty.

"Tara, pasok tayo?" pag aaya ko.

Pumasok kami sa loob at tinulungan ko siya sa gamit niya. Teka, bakit nga ba sila
nandito?? Kaya ba tinanong ni piggy yung kwarto sa bahay ko??? Yung baboy talaga na
yun oh!!

Umupo siya sa recliner. Ako naman, kumuha ng towel since natunaw na yung snow sa
coat ni Dana kaya basa siya. Baka magkasakit, magalit pa si Cyriel sa'kin. Tsk.

"Hot chocolate o coffee o tea?" tanong ko sa kanya. Nanginginig kasi siya. Tsk.
Kung girlfriend ko pa din 'to, malamang hindi towel binigay ko. Yayakapin ko yan
hanggang hindi na siya lamigin.

Ngumiti siya, "chocolate would be nice."

Pumunta ako sa kusina at naghanap ng instant hot chocolate at marshmallows. Buti na


lang talaga at nandito si pouty. Kung hindi nakakahiya kay Dana dahil puro beer at
frozen pizza ang aabutan niya. =___=

Nasan na nga ba si Nof at Andrei??

**

Dana's Point of View

"D-dana.."

I looked at him. I don't know how to react. It's been more than a month that we
haven't seen each other.. That last time was when i broke his heart. I would
understand if the chain is still on his door.
I tired to smile, "long time no see."

He smiled in return. I missed this. I know i sound so selfish pero kasi.. Andy was
a part of my life, is a part of my life, and will be a part of my life. Maybe even
as a friend..

"Oo nga eh. Busy din eh.. Kamusta? Kayo ni Cyriel?" he asked.

I was taken aback by his question. What would i say? That we're on the rocks and
that what i am feeling is exactly the opposite of what i thought i would feel? That
i am feeling so hurt instead of feeling happy..

"Ayun, masaya. Ikaw ha, may anak ka na pala. Hindi ka man lang nagsabi!" i lied. I
broke his heart, hoping that Cyriel would mke me happy. But what happened?

"Ah, oo nga eh.. Ngayon ko lang din nalaman eh," he said. So.. he's really his son.
Kung hindi ko siya hiniwalayan, hindi niya malalaman na may anak siya?

"Tara, pasok tayo?" he said.

We walked inside his house. Bakit nga ba kami nandito? And why is he here? I
thought he's in California? Di ba nga kaya ako pumayag sa offer ni mom kasi malayo
sa kanya? Pero bakit ganun? Kahit anong iwas ko, napapalapit pa din ako?

I sat on his recliner and he gave me a towel. I rememer those times when i'm cold,
he would hug me until i feel warm. But that'a all in the past. Pinakawalan ko siya.
I must live with it. He's got responsibility.

"Hot chocolate o coffee o tea?" he offered.

I smiled, "chocolate would be nice."

But being your friend once again would probably be nicer.

**

Nof's Point of View

"Can i ask your name?" sabi nung miniature ni Andy na American version.

Nandito ako sa isang kwarto sa bahay ni Guzman. Nagpalit ako ng damit. Feeling
bahay ko na din 'to, bakit ba?

"Sure, call me auntie Noff" sabi ko kay mini me habang nagsusuklay. Leche. Puro
snow buhok ko ah!

"Auntie Nof, is she the one who broke daddy's heart??"

O_______O
Aba't! Ang daming alam ng batang 'to ah! Kinu kwentuhan kaya ni Guzman 'to??

Tumango tango ako, "yes. The one and only Dana Kathryn Ferrer."

Nagpout siya. Omo! Ang cute!!

"I don't like her then. She broke daddy's heart."

^______^

Mukhang magkakasundo kami ng batang ito!

**

-Philippines-

Cyriel's Point of View

"Hello, brother."
"Tss," sabi ko. Si Clarence lang pala.

"San ka galing?" sabi niya tapos inabutan ako ng baso ng whisky. Kakagaling lang
siguro sa trabaho kasi naka longsleeves at tie pa.

"Kila Ynna," sabi ko tapos kinuha ko yung baso at naupo.

"Naks. Nagiging open ka na talaga sa relasyon niyo ni Ynna ah."

"Siraulo."

Umikot siya at tumayo sa likod ng counter ng mini bar namin.

"Uuwi ulit sila mom next week. Ano sasabihin mo pag hinanap nila si Ynna?" sabi
niya.

Matagal ko na ding pinag isipan 'to. Wala talaga akong balak na sabihin sa kanila
yung totoong kalagayan ni Ynna. Wala na eh. Wala na si Dana.. Nawawala na siya. Si
Ynna na lang yung hindi umalis sa tabi ko.

"Eh di yung totoo.. cancer."


Natawa si Clarence, "gago ka talaga. Sabagay, totoo naman. Kulang lang."

"Wag kang manggugulo. Akin 'to. Diskarte ko," sabi ko.

Ngumiti siya, "alam ko. Tss. Feeling mo naman tutulungan kita? Mas kampi ako kay
Dana, noh. Pakielam ko naman sa'yo kahit kapatid kita?"

Ngumiti din ako, "eh di nagkakaintindihan tayo."

May kinuha siya mula sa drawer ng counter, "oh. Pinapabigay ni Dana. Wala ka kasi
kahapon eh, hindi mo siya naabutan. Si Ynna ang pinili mo. Maging masayang byudo ka
sana."

Umalis na siya at iniwan niya ako. Sulat ni Dana..

Cyriel,

I don't know but i remember reminding you about my flight later. But.. you're
nowhere to be found.. Siguro kasama mo siya ngayon.. I was hoping na makapag usap
tayo bago man lang ako umalis. Yes, i'm going to Miami in few hours time. I was
hoping to clear things up before going. Ayoko namang umalis na ang labo labo nating
dalawa. I said i'll be waiting for your answer, right? And i'll be. I will give you
enough time.. and enough space. Enough na ba ang Miami para ma miss mo ako? Hahaha.
Sorry, i feel really awful for myself. Kasi umaasa pa din ako kahit alam kong hindi
naman na yata pwede. Ang hirap naman kasi ng kalaban ko.. Kamatayan naman kasi.
Sino ba naman ako para piliin mo, di ba? Ako naman walang sakit. Siguro mabubuhay
pa ako ng matagal unlike her. Ewan.
Pero Cyriel, would you choose me if i'm dying just like her?

Because i feel dying.. my heart feels really painful..

After mong sabihin sa akin na natatakot kang pigilan kitang makasama siya, i was
really scared. Ano bang meron talaga kayo? Mas gusto mo na ba siya kaysa sakin? You
promised me you don't love her.. But i think your promises are meant to hurt me.

I will be back, Cyriel. Sana pagbalik ko, maging maayos na tayong dalawa. Kung wala
na talaga, what could i do but to accept it? At least magkaka closure na tayong
dalawa.. But we can't be friends.. for the time being. It would probably sting.
Really sting. But time would come na tatawanan na lang nating kung ano yung
nangyari.. But i was really hoping for the former. We really came far enough.
Sayang, Cyriel. Sayang na sayang.

I love you. Take care of Ynna.. i know you want to do that. I will forever love
you.. as my man or as a friend. Take care.

'Til we meet again.

-Dana

The end is near. Comment comment din! :D

Questions? Please do comment dahil sasagutin ko na yan sa nalalabing chaps. Para no


loose ends before finally closing this story :D

Halata bang binibilisan ko yung takbo? Busy din eh. Hahaha! Hello, majors kasi ako.
:D Student din before pseudo- writer life :D

**

67th Chapter
Dana's Point of View

"Come on, Nof. Let's get to work!" I nodged Nof. She's been lying for hours and we
need to get started. The clock's ticking.

She mumbled, "DK naman.." then she rolled over to the other side of the bed, "we
traveled for 18 hours via plane. 1 hour via car. Wala ka man lang bang tinatawag na
jetlag?"

I rolled my eyes inside my head. Jeez. Bakit ko nga ba sinama pa si Nof? I knew she
wouldn't be of any help. At all. A nuisance, maybe. Tignan mo nga, the moment i
arrived here, si Andy agad ang nakita ko. Just when i thought na makakaalis na ako
sa Pilipinas, ang lugar ng mga problema ko. And here, it's basically the same.

"Fine, fine," i said then went out of the door.

I grabbed my things and checked my phone. Margo, mom's assistant, just sent me the
location. I'll just follow the GPS. Nakakhiya naman kasi kung magpapasama pa ako
kay Andy. Malay ko ba kung ihahatid niya si Andrei sa nursery or something.

"Good morning, Dana," Andy greeted me.

I smiled at him and greeted him as well.


"Breakfast?" he offered.

"Nope, but thanks for the offer. I'll just grab a to- go," i declined. I don't
know. I feel awkward. I know i don't have the slightest right to feel awkward. I
was the who who broke up with him. But still, with little Andrei running around the
house, who wouldn't? And plus, i am still wondering who the kid's mom is.

He bounced from his seat and stood beside me, with a good twelve inches distant,
"san ka ba? Hatid na kita?" he offered again.

I shook my head and showed him my phone, "GPS."

He nodded, "how about borrow my car?"

I smiled at his persistence, "nope. I can manage, Andy. Mom rented a car before
hand. I'll just beep you up if i'm lost."

He shrugged, "baliw. Sige, alis na din ako."

I know i have no right to pry as well but i can't help but to ask, "san ka
pupunta?"

He got his keys and grabbed two sweaters, "i'll go get Andrei then work. Alam mo
na, head of the family," then he playfully winked at me.
I sighed inside my head. Of course, Dana. He's got a family.

**

Andy's Point of View

Tss. Talaga, Andy? Head of the family? Baliw!!

San ba kasi pupunta si Dana at ayaw pang magpasama? Mamaya mawala pa sa Miami yun
eh! Ang dami pa namang masasamang tao dito. Tsk. Lagot ako kay Tita pag nagkataon.
Teka, alam ba niyang sa akin nakatira si Nof at Dana? Hmmm. Tawagan ko nga mamaya.

Pumunta ako sa school ni Andrei. Ang bata bata pa nag aaral na. Three years old pa
lang eh. Kaya madaming alam eh. Tsk.

"Daddy!!" sumigaw si Andrei liit papunta sa akin. Eskandalosong bata. Tsk.

"Hey, baby," sabi ko habang nakayakap siya sa akin. Sinoot ko na din yung sweater
niya para doble. Ang lamig ngayon eh!

"Thank you, daddy. Are we going to mommy??" sabi niya. Si Glorie kasi hindi pa
nakakauwi. Gala talagang babae. Feel na feel ang pagka dalaga, nakalimutan na
yatang iniwan niya yung anak sa akin.
I messed with his blonde hair, "yes. She's with Auntie Angel, Auntie Shai, Auntie
Jem, Auntie Aemie and Lawrence," i said. Nagdiretso na pala sa trabaho eh.Tamang
tama at makatulong nga dun. Baka namiss na din nila ang ka gwapuhan ko. Hehehe.

"Ok," sabi niya tapos sinuot yung seatbelt niya. Matalinong bata talaga. Hahaha!
Manang mana sa daddy niyang gwapo.
Mga after 20 minutes, nakarating na din kami. Traffic din kasi dahil sa snow sa
daan. Problema talaga ang snow. Tsk. Bakit ba gustung gusto sa Pilipinas yun, eh
puro perwisyo lang dala nung dito. Basag na windshield, makalat na front porch,
madulas na daan, at makapal na damit palagi. Tsk.

Pumasok na kami sa loob. Himala, busy ang mga tao.

"Momma!!" sabi ni Andrei habang nagtatatakbo doon papunta sa nanay niyang feeling
teenager.

Niyakap din siya ni pouty, "hey, baby. Momma missed you so much. Did you miss me?"

Kiniss siya ni Andrei liit sa cheeks, "no, momma. Daddy was with me the whole time
so i didn't miss you."

Pouty faked a hurt, "so, you love Mr. Grumpy more?"

Nag nod si Andrei liit. Hehehe. Syempre naman, eh halos matabunan na siya sa binili
kong robot kahapon. Pag naman ako eh hindi pa niya minahal. Wahaha!
"Don't be sad, momma. I still love you. Andrei loves you," sabi niya.

Andrei loves you? Parang maling pakinggan? Andrei loves Dana dapat. Hehehe.

Kiniss siya ni pouty tapos lumabas sila. Ano bang gagawin nung dalawang yun? Tss.
Mapuntahan na nga lang yung mga sexy dito.

"Hey, Angel," bati ko dun sa boss.

"Hi, Louie," sabi niya pero hindi niya tinignan yung gwapo kong mukha.

"What's up?" sabi ko. Para kasing sobrang busy nilang lahat. Anong nangyayare??

"The owner's daughter is coming any minute so we're working our butts," sabi niya.
Ooh, kaya naman pala. Ganyan din kami eh, gagawin lang namin yung exer nila Dave
pag nakatingin yung prof. Hehehe. Yung isang prof nga namin nung college, may crush
kay Cyriel (ewan ko ba kung bakit si Cyriel eh di hamak na mas pogi naman ako dun)
tapos halos ibagsak na kami kasi sinabihan ni Cyriel ng 'wag mo nga akong hawakan'
o basta ganun ata. Hahaha! Buti na lang gumana yung pagpapa cute ni Dave at
nakapasa naman kami.

"Need any help?" sabi ko. Kawawa naman sila eh, mukhang haggard. Eh ang fresh ko pa
namang tignan. Tsk.

Pumunta ako dun sa stage at tumulong. Finishing touches na lang pala yung kulang.
Wala naman din kasi akong ginagawa kasi natapos ko na yung proposed design sa
resort na gustong ipagawa ni dad. Bagong business na naman. Ayos!

"Daddy, coffee from momma," sabi ni Andrei sabay abot sa akin nung tray mula
starbucks.

"Thanks, baby," sabay inom ng kape.

O___________O

Naibuga ko pa yung inumin ko.

At bakit magkasama si Dana at Pouty????

**

Dana's Point of View

Good gracious. I'm lost. Ugh! Bakit ba kasi hindi pa ako nagpahatid kay Andy? Pride
will really get you nowhere.

"Miss, need help?"


May lumapit sa akin na babae. Brunette.

"Yes," sabi ko na, "do you know this place?" sabi ko sabay pakita nung address.

She nodded, "it's just across the street. I'm going there as well."

"Really?" i said out of desperation. Baka kasi kahit across the street lang eh
mawala pa ako. I really suck with directions.. even with GPS. Goodness!

I offered a ride. She doesn't seem to be a bad person naman eh.

"Here it is. Who are you, by the way?" she asked habang naglalakad kami papasok
nung paggaganapan nung launching ng FHF.

"Dana Ferrer," i said then offered my hand.

"No way," she said.

Ha?

"Pardon?" i asked.
"You're Dana Ferrer? As in the daughter of the great Adalia Ferrer?" she said,
shocked written all over her face.

I nodded.

She held my hands and said, "i am a fan of your mom. I am Chelsea Juliart, by the
way."

I smiled at her. Weird. It feels weird. I feel like i've been mobbed.

We reached our destination then pinakilala niya ako kila Angel, Aemie, Shaira, and
other people whose names i can't remember. I don't commit people's name into memory
if i won't be interacting with them for long.

"Oh, and here's Glorie," sabi niya dun sa babaeng kakarating lang.

"Hi, Glorie," i offered my hand with a smile.

She smiled back at me, "hello. And you are?"

"Dana. Dana Kathryn Ferrer," i said.


She raised a brow, "your name sounds familiar."

Tumingin siya sa likod niya tapos may tinawag, "Louie!"

O________O

What is he doing here??

**

Andy's Point of View

Tsk! Si Pouty talaga oh! Aalis na sana ako eh. Pahamak na babae talaga.

"Louie?" sabi ni Dana.

Ngiti na lang, Andy. Tsk. Pahamak na pouty.

"Ah, second name ko?" tanga tangahan pa. Leche! Lagi na lang akong nagkakaganito sa
harap ni Dana. Ano ko, teenager?? 22 na ako eh! Langya!
"Right," sabi niya. Hala, napikon ba siya?? Kainis naman!!

"Wait, do you know each other?" singit ni pouty.

Ano bang sasabihin ko? Yes, siya yung babaeng kinu kwento ko dati na nang iwan sa
akin? Ang pangit namang pakinggan!

"Yes," si Dana na lang yung sumagot, "we're friends."

Amputspa na we're.

We're as in we are

We were??

"Oh," sabi ni Glorie, "anyways, this is Louie once again and this is my son,
Andrei. Say hi to Dana, baby."

"I don't want, momma. She's a bad girl! She broke daddy's heart!!"
O______________O

Sino'ng nagturo kay Andrei nun??

**

Nof's Point of View

Guzman

calling..

"Hello?"

("Hoy, piggy! Ano'ng mga sinasabi mo kay Andrei??")

"Tss. Wag ka na, kakain ako."

("Nako! Wag ka ng lalapit kay Andrei, napaka B.I. mong piggy ka!")

"Bwisit! Ubusin ko pagkain sa ref mo eh!"


Lecheng Guzman yun! Gigisingin ako para sigawan??

**

Dana's Point of View

I better just work. Andrei doesn't really like me. He's still a kid. What does he
know about what happened between me and Andy? Or is it the other way around?
Sobrang mahal niya si Glorie at Andrei na lahat ng bagay sa nakaraan niya ay sinabi
niya?

I should stop thinking about this. Launching always comes first.

I started arranging the stage. The models will arrive tomorrow morning. I will stay
here for good 2 weeks then back to Manila for Christmas.. and to talk to Cyriel.
Did he get my letter? If yes, why isn't he calling? Maybe he's busy.. taking care
of Ynna. I asked him to, afterall.

"Ms. Ferrer, are you okay?"

"I'm oka---"

**

Cyriel's Point of View


"Sir, package for you daw po," sabi nung maid.

Inabot ko yung envelope. Ano ba 'to?

"Kanino daw galing?"

Umiling yung maid, "wala pong nakalagay eh. Iniwan lang po sa harap ng gate. Para
sa inyo daw po."

**

Dana's Point of View

"Where am i?"

I slowly opened my eyes only to see an IV connected in my arm and i, lying on a


hospital bed. What the hell happened??

I glanced at Andy who's pacing back and forth the hospital room.

"Andy?" i called his name.

He looked at me with a frightened expression.


"You need to go back to the Philippines, Dana," sabi niya.

What is happening? Am i sick? Like Ynna? Did i get what i asked? Magkasakit so i'll
be like her? So i will have the right to be pathetic and beg him to stay with me?

"Why?" i asked with my head still pounding.

He took a long, deep breath and gathered all his courage.

"You're pregnant."

2 chaps then epilogue na! Say your reaxx naman! :DD

After this, Seducing Drake Palma na yung gagawin ko. Sundan niyo din ako dun? :DD

**

68th Chapter

"W-wait, Andy," i said, stopping him from gathering my things.

We went back to his house from the hospital. And.. it was confirmed. I am pregnant.
Six weeks pregnant.

"You're going back to Manila, Dana," he said.

I stopped from my track, "what?"

He continued packing my things, "narinig mo ko, babalik ka sa Pilipinas," he said


in a dismissing tone.

I sat on the edge of my bed. Everything was a blur. Was still a blur.

He stopped packing my things and sat in front of me, "hey, Dana," he said,
enclosing both of my hands inside his.

I looked at him, "Andy," i said his name, "i don't think i can do this," i said,
finally admitting that i am scared. I am scared about what the future holds for me.

He pressed both of my hands and gave me an encouraging smile, "you can do this,
Dana. You're far better than this."

A tear escaped form my eyes, "i don't think i can. It's.. difficult," i said.
Still, i cannot find the courage to admit that Cyriel and i aren't really..
together.
He let go of my hands and caressed my cheeks, "look at me. I know you better than
anyone, Dana. Kaya mo yan. You'll be a great.. mom," he said. All i see in Andy's
eyes are pain.. and defeat.

When he said those words to me, it feels like he's giving up on me. I suddenly felt
it all over again, what i felt when i learned that he left for the States. I feel
it again. Those.. emotions in his eyes.

"Pero, Andy.."

He smiled at me, "you'll go home and tell Cyriel about this. Best friend ko yun,
Dana. He'll take responsibility. Don't doubt him."

I smiled at him. I don't know, i'll just hold onto Andy's words.. I won't doubt
him.

"Can you go with me?" i said.

He looked at me.. not saying anything.

I tried to cover my disappointment by smiling instead. Of course, he wouldn't come.


He has a family here. Who am i, anyways? An ex- girlfriend compared to his family.
A pregnant one for this matter.

"Sorry for asking," i said.


He smiled, "gusto mong sumama ako?"

I nodded. I want him to come. I know this is already too much to ask. I am not a
sadist, i don't want to torment him by asking him to come with me when i break this
news to Cyriel. But i need Andy. I need him by my side in case Cyriel decides to..
be with Ynna instead.

I may be pregnant but i am not pathetic. I will not force him to marry me because i
am carrying his child. I wouldn't do that for anything in this world!

I want us to be married out of love.. and not out of responsibility.

"Then i'll go with you," he said, "maybe this is what i need."

I looked at him with a questioning eyes.

"What i need to finally forget you."

**

Nof's Point of View


Haaaaay. Ang boring sa bahay, wala kasi si Guzman. Tinext ko si Glorie at tinanong
kung nasan siya.

Buddy na kami ni Glorie. Cool kaya niya! At tandem pa kami sa panloloko kay Andy.
Hahaha! The best din si Andrei liit. Ang cute cute na bata! Lalo siyang nagiging
cute pag tinatawag niyang 'daddy's cruel ex- girlfriend' si DK!

Nandito kami sa shopping district sa Miami. Winter season eh, syempre kailangang
bumili ako ng outfits kung ayaw kong maging yelo.

I also learned from Andy na working mom si Glorie. I'm an enthusiast of single
parents. Ang galing kaya nila! Their are working their butts out for a living and
at the same time tumatayo din silang both parents sa anak nila. Aren't they
amazing?

"Are you sure this is all on you?" she asked for the nth time.

I gave a wink, "yup. Just go and shop for yourself and Andrei. Consider it as a
gift," i said as i examined those rack of awesome boots.

We're here at Nine West. Si Andrei liit? Nandun sa tito Lawrence niya or whatever.
Ninakaw ko lang si Glorie for some girl moments.

She needs to dress to impress Andy! Ang simple kasi ni Glorie eh, too plain for
Andy's liking. Eh si DK.. jusko. Araw araw maganda! Well, who can blame her? She
has the body and the money.
After Nine West, we walked to our next destination, YSL! Money can really buy me
happiness.

As we were walking, tried to fish for some information from Glorie. I knew few days
back that she wasn't really Andy's girlfriend. That Andy! Aso pala si Berdy! A very
cute puppy for that one.

"So.. what's the catch?" i said, trying to keep my cool. Baka maging defensive siya
pag nahalata niyang humahanap ako ng chismis eh!

"About?"

"Duh, you and Andy, of course!" i said.

She showed a playful smile, "why? Why are you all curious about that?"

I rolled my eyes, "because.. just because. Well, just answer my question, little
wench." I said. Well, we call each other like that. No harm done. Glorie is really
a fun girl, swear!

She let out an exasperated sigh, "we're.. friends, alright? What's the big deal out
of that?"

Again, i rolled my eyes, "the big deal? Because you two are acting more than what
you are saying," i said in my most sarcastic tone.
During my stay here in Miami, swear to all the saints i know, if DK weren't my
friend, i would totally vote for Glorie! She's really fun and everything. And she's
a great mom, mind you.

When i see her and Andy playing around, they seem happy and contented. I don't
know, that is just what i see. But when i see DK's jealous face, i continue my
diabolical plan. I even got Andy to strip off his shirt to seduce DK.. even though
it's freezing cold. Don't ask me how i did it because i did it Nof's way.

"Because he's fun to be with, Nof. We're friends, just friends."

"Did you guys kiss?"

"What? No!"

I laughed, "why are you so defensive? Geez, Glorie. It's just a kiss."

She smiled, "well, sorry. But.. we didn't kiss. Swear."

"But would you like to kiss him?"

She showed a mischievous smile, "i would be lying if i said i don't.. but the
answer would still be no. I don't do complicated man. Louie's still hang ups on
Dana. They really need to resolve their issues."

"But if he's not complicated?" i said, trying my best not to look too nosy.

She let out a sigh, "fine, i would love to date Louie if that's the case."

I beamed.

As we reached our next stop, Glorie literally stopped.

"You, bitch! Where's my son?!"

**

Dana's Point of View

"Everything packed?" i asked Andy.

Today, we would be flying back to the Philippines. I am nervous, really nervous.

He nodded, "okay ka na?" he asked.


"I'm good."

"Your meds?"

"Already inside the bag," i answered.

He got both of our luggage and placed it inside the cab he hailed. Nof's not around
and she left her phone so i just left a note explaining the gist of what happened.

Andy opened the door for me and led me inside the cab. Just when he was getting
inside as well, Nof arrived.. with Glorie who was crying really hard.

**

Nof's Point of View

"Come on, Glorie, stop crying," i consoled her.

That son of a wench! Ang sama sama ng ugali niya! Geez! How dare he say those
things to Glorie?! Even just by hearing what he said, i feel so degraded!
Glorie wouldn't stop crying. I mean, who wouldn't? He's just.. too much of a man.
That Hans! May his soul rot in hell together with Cyriel!

We eventually reached Andy's house. Heavenly thanks to international driver's


license.

As we were walking, we saw Andy loading some luggage into the trunk of a cab. We
went there to get a better view of what the hell is happening.

"What's happening?" i asked.

Glorie's still crying fervently behind me and Dana looked.. pale? I don't know.
What the hell happened when i was not around?

Andy didn't hear my question or just didn't answer it. Instead, he went to Glorie
and asked her.

I butted in, "she won't talk. I tried."

He sighed, "ano'ng nangyari?"

I sat on the bench kahit na may snow. DK is still inside the cab and Glorie went to
the front porch and sat there.
"Well, what happened? Oh yes, we accidentally bumped into Glorie stupid, stupid,
stupid ex- boyfriend who also happened to be the father of Andrei!"

Ugh! Just by reminiscing about what happened earlier, it makes my blood boil! He's
the ultimate antagonist to my feministic view in life!

"Then he accused Glorie of some horrible things and for the best part.. he's gonna
sue her. And demand for full custody of Andrei," i said as a matter of factly,
"now, what happened here?"

Andy let out a heavy sigh, "Dana's... pregnant."

My breathing literally stopped.

"What the hell?!"

Binaling ni Andy yung tingin niya kay DK na nakaupo sa loob ng cab, waiting
probably.

"She's heading home. Kailangang malaman ni Cyriel," he said.

I raised a brow, "kailangan kasama ka?" i said. I don't really get DK. Sadista
siya, one thing i know for sure. I mean, siguro nga gusto kong magkabalikan si Andy
and Dana for the sake of it.. but the setting is entirely different now. She's
going to be a mom. I cannot bear to destroy a family. Cyriel is the father. I know.
Something happened during their three days trip.. But i didn't see this one coming.
"Just this last time, Nof. Magiging nanay na siya eh. I will probably give up, i
mean yung talagang sumuko na once na makita ko yung bata. I may love her too much
pero hindi ko kayang sirain yung magiging pamilya nila. That's just way out of
line."

I shrugged. I can't say anything this time.. my diabolical plan wouldn't work.

"So.." i trailed off, "DK needs you.. Glorie needs you.. kanino ka sasama?"

Dedicated to Trisha Lim! Loveyouuuu pati ikaw Labeeeey

I know you will all hate me after reading this! HAHAHAHA

Epilogue pa then, #GoodbyeGGGB =)))

Comments would really be appreciated. I won't be active in wp anymore. Silent war


with WP! Hahaha! Hindi ko kasi mabasa yung messages eh. Nagloloko

Enough blabbering. Here it goes!

**

69th Chapter

-Philippines-
"Si Cyriel?" I asked Clarence who was then reading a portion of the broadsheet.

He turned around and seemed so surprised to see me, "Dana," he stood up and
motioned me to sit on the chair adjacent to him, "back too soon," he commented.

I just arrived here in Manila few hours ago.. with Nof.

Andy didn't come with me because of some issues. I would admit that i am
disappointed and at the same time jealous of the attention Glorie is getting. When
I saw Andy consoling Glorie, i kind of felt like i should be the one he's attending
to. I know it is f.ucking wrong to feel that way since i know.. i really know that
i am the one who broke him and Glorie was the one who was there for him when he
needed someone the most. But i wouldn't be a hypocrite by saying that i am really
cool with it because the hell i am not!

With all the things going on, i feel like i don't know myself at all. One moment i
love Cyriel, then the next one, i am jealous of Glorie. I cannot understand myself
at all!

Is it possible to love two people at a time? Before, i thought that that is


f.ucking ridiculous. How could that happen, right? Loving two persons
simultaneously? What a piece of bullsh.it. But with what's happening to my crazed
world right now? I believe that crap. I love two persons.. but not equally. I love
the other person more.. But i don't know who.. And i need to find out before it's
too late.

"Yeah, need to arrange some things," i said, "si Cyriel?" i said, repeating the
question.
He eyed me, "what do you want? Honest answer or flattering answer?"

I sighed, "honest answer, Clarence."

He, then, showed a crooked smile, "Payatot, check up, do the math," he said.

I nodded. So, he's in the hospital.

"Thanks, Clarence," i said.

But before walking out of their door, "please talk to Kim. Just hear her out," i
said. My love life is a mess right now, pati ba naman kila Kim? I said those things
to Clarence para naman makapag usap sila. They really need to fix whatever issues
they have. Tho, i believe that it's just a misunderstanding. Communicating would
really help.

-Sara's Apt-

"Dana!!" she said then ran to me and hugged me tight, "bakit nandito ka na?"

I placed my things on the table and sat on her couch, "may gagawin ako eh," i said.

"Ano naman yun? Importante?" she asked.


I nodded, "yup. A life changing matter," i answered. I looked around her condo unit
and l didn't see Kim. I thought she was here.

"I texted Kim."

"She's not here. She's with Bryle, you know, the f1 racer guy," she said as though
she wants me to remember that guy.

"Ah, yeah," i said, "with Bryle? Eh di mas lalong nagalit si Clarence?"

She shrugged, "no comment about that one, Dana. You missed a lot of things while
you weren't here!"

She fed me with the things i missed while i was not around. Apparently, Kim went to
Canada just days after i left for Miami. And there's a new b.itch around named
Sage. I would really like to see that Sage for myself and b.itch with her but i
don't have the luxury of time. Time is ticking and i need to make a decision.

After all those things, she asked me, "playtime's over, why are you back too soon?"

I tried to smile but i guess that didn't work. Sara knows me too much that she
knows whenever i am hiding something.

"I'll ask you one thing," i said.


"Spill."

I took a deep breath, "what would be the reason why two people should marry?"

She questioned me with her eyes, but nonetheless answered my question, "for love,
of course. I know, gasgas na. But what else would be the reason why two people will
commit to a lifetime obligation if not for love?"

"But if love is too complicated, ano pang pwedeng dahilan?"

"Friendship," she, then, shrugged, "well, if love is too complicated. I don't know.
Your question is too trivial. Friendship will be the next best thing after love.
But why would you marry for the sake of friendship? Ewan, ang gulo. Pero siguro mas
okay na yung friends kayo kasi i believe that love would someday, well, not fade,
but the intensity would lessen. Inevitable naman yan. But siguro kahit na nalessen
na yung intense feeling niyo para sa isa't isa, as long as friendship is there, you
two would surpass whatever marriage life would offer."

I smiled.

"Gulo ko, noh? But i don't know. If things are really complicated, why marry? Aayos
ba yung buhay mo pag nagpakasal ka? Hindi naman ata. Some say that being single is
a curse, but really, it is not. In fact, it is a blessing. You are given the rare
opportunity to enjoy life without any restrictions," she continued.

Sara's now a matured woman. Her insights are.. deep and considerate. Dave is really
good for her.

"Nasagot ko na yung tanong mo," she said, "now answer me, bakit bumalik ka agad?
Problems?"

I shook my head, "i'll tell you pag okay na."

She smiled and held my hands, "you know that i'm always here. It will be over soon,
Dana. Problems won't last forever. You'll soon have your blissful ending.."

"How i wish," i silently uttered.

**

Andy's Point of View

"Glorie, will you stop crying and talk to me?" i said and shook her shoulders.

Kanina pa kami dito sa labas ng office ng attorney para alamin kung ano bang dapat
gawin dun sa kaso ni Andrei liit kaya lang ayaw namang magsalita ni pouty!

Hindi pa din siya nagsalita. Ano ba kasing sinabi nung lalaking yun at ganito na
lang kung makaiyak 'to??
"Sorry, Louie. You should've been with Dana instead of watching me cry," sabi niya.
Hindi na lang ako nagsalita. Ano ba naman kasi yung sasabihin ko? Na hindi ko siya
maiwan kasi naawa ako nung nakita ko siyang umiyak? Naging malapit na din sa akin
si pouty. Lagpas isang buwan akong nagstay dito tapos sa buong pagsstay ko dito,
siya na yung kasama ko. Siguro kung hindi niya ako kinulit dati, nagmumukmok pa din
ako sa bahay ko.

Kahit na sabihin na si Dana yung mahal ko, hindi ko kayang iwan basta si Pouty.
Siya yung nandun nung iniwan ako ni Dana. Ngayong kailangan niya ako, sino ba naman
ako para iwan siya?

"Stop with the Dana thing, pouty. I'll take care of that matter after this."

Nginitian niya ako, "thanks a lot, Louie. I don't know what to do without you.."

Pinat ko yung ulo niya, "of course. You're dumb and you can't do anything right
without my guidance and providence."

Buti naman tumawa na 'to! "Of course. Conceited jerk as ever."

Pagkatapos nun, pumasok na kami sa lawyer's office. Tsk. Buti na lang mabait ako
ngayon. Ewan ko ba, ako pa nagbayad sa professional fee nung lawyer. =___= Bayaan
na nga, pasko naman.

Paglabas namin nung office, "so, can you contact whoever that jerk is?"
Nagnod siya. Tignan mo nga naman. May number si pouty! Stalker na stalker ang
dating eh! Hahaha!

Hinanap niya sa pocket nung bag niya yung contact list niya.

"Here, Hans Peterson."

Ay anak ng!

**

Dana's Point of View

"Sino pong hinahanap niyo?" a certain someone asked me while i was trying to decide
whether i would ring the bell or not.

I decided to push through, "is Ynna around?"

Nginitian ako nung kasambahay, "ay, si senorita Ynna po? Pasok po kayo.."

She led me inside the mansion of the Henares Family.

"Pupuntahan ko po muna si senorita. Ano nga pong pangalan niyo?"


"Dana. Dana Kathryn Ferrer," i said.

She went upstairs then someone gave me refreshment while waiting.

"Punta na daw po kayo," sabi nung maid, "sa second floor po.."

I nodded, "i know."

I went upstairs, taking the familiar steps towards her room. As i stepped in front
of her room, i summoned all the courage i have left and knocked.

Nobody acknowledged my presence so i took the liberty to get inside her room since
i know that she's there.

"Hi," i silently uttered.

I gazed towards her direction and i can't help but feel pity towards her. She..
doesn't look very good. She doesn't look like the same person who made my life hell
years ago.. But nevertheless, whatever she may look, she will never lose the
capacity to ruin my life, that thing i know for sure.

She looked at me and smiled, "back so soon, Dana. I was still enjoying Cyriel's
attention all for myself," she said though she looked like she's really having a
hard time composing sentence.

I sat on the couch adjacent to her bed, "i'm here to break some news."

She took a deep breath, "and what do i have do to with that?"

I shrugged, "nothing, actually. I just want to see you right now, looking
miserable. Can i take a picture for memories' sake?"

She smirked at me, "do as you please, Ferrer."

After that, a long silence enveloped both of us. And when i decided to break it, i
said, "i am pregnant."

She turned her gaze towards me and said, "with Cy's child? I'll be a good
stepmother."

I laughed. Really hard.

"Have you lost your mind? What the f.uck?"

She shrugged, "stating possibilities."


"I'm pregant, Ynna. Cyriel is the father.. Can you not give up?"

She looked at me with a straight face, "you're just as pathetic as i am, Dana.
You're asking me to give up? Why? Are you not that confident that Cyriel will
choose you over me?"

I nodded. There's no use to deny that fact. I am scared. Scared of what she is for
Cyriel.

"Ynna, we both know for a fact that you can never give Cyriel a family of his own..
You will leave him.. eventually."

She smirked, "we can have your baby."

I smirked as well, "as if that will ever happen."

She tried to sit down but failed, "never thought this day would come.. But i'm
telling you, i don't care if you're pregnant or what. I love him. I wouldn't get
this far for nothing. I won't back down. Not now, not ever."

I sighed an exasperated sigh, "aren't you getting tired of these?"


"Don't i look tired? Of course i am. But i won't give up just because of that. He's
the only thing that keeps me intact. I can't give him up."

I gave up. This is the last straw. Pagod na din ako..

"Let's make a truce.." she looked at me, "if he wants to be with you, i will give
up. I won't bother him with anything. At all.. But if he wants to be with me
instead, please let us live in peace, Ynna. Napapagod na ako."

She gave me a sly smile, "if i say yes, would you trust my word?"

I nodded, "i would. Do i have another choice?"

She shrugged, "let's see," then she gave me a smile that made me think twice about
trusting her, "but you know i never played fair."

**

After talking to Ynna, i went home.

"Dana!" my mom called.

I went near her and hugged her, "mom," i called out her name.
She smiled at me and hugged me back, "what happened to my baby? Did Miami do you
good?"

I stopped. What has Miami done to me? It made me realize things. I can't have them
both, it's either i get one of them, or lose both of them.

Whenever the memory of Andy fooling around with Glorie plays in the back of my
head, it just rubs on my face how lonely my life is. Whenever i see Ynna lying on
her bed helpless, it makes me feel really pathetic knowing that she's the better
choice for someone out there.

"Mom.." i trailed off.

She held my face and stared at me, "Dana, is something wrong? Tell me, kinakabahan
ako sa'yo eh.."

I shook my head. I can't tell her, not until i confront Cyriel.

Instead, i smiled at her, "i love you, mom."

She pressed both of my hands, "i you, you know that."

My dad arrived afterwards. We ate dinner altogether, just like what a family does.
**

Andy's Point of View

"F.uck! What's wrong with you?" sigaw nung t.anginang Hans na yun.

"You're a piece of shi.t! A good for nothing jerk who likes to ruin woman's life!"
tapos sinapak ko ulit siya.

F.uck! Pagkatapos ng ilang taon kong paghahanap sa Hans na 'to, dito lang pala sa
Miami ko makikita 'to? Shet talaga!

"What the f.uck is wrong with you man?!"

Tinulak ko siya, "you. I f.ucking want to kill you and burn you and escort you to
hell , you f.ucking bastartd"

"Louie!"

Napatingin ako kay Glorie, tumatakbo siya papunta sa amin.

"Louie, what did you do?!" sigaw niya sakin tapos nilapitan niya yung Hans na yun.
"Just doing you a favor," sabi ko habang tinitignan yung Hans na g.agong yun.

"What is wrong with you, Louie? You said you will talk to him, not beat the crap
out of him!" tapos pinunasan niya yung duguang mukha nung Hans na yun.

Hindi ko na alam yung nagawa ko eh. Nung nakita ko siya, bumalik lahat nung
nangyari nung 16 years old ako, nung namatay si Lynne, nung namatay yung anak niya.
Nagdilim na yung paningin ko. Idagdag mo pa na siya pala yung g.ago na nang iwan
kay Glorie at Andrei. Ano ba yung hobby niya? Mang buntis ng babae tapos biglang
mawala? Eh g.ago pala siya eh!

"He's an ass, Glorie."

Sinampal niya ako, "he's an ass but he's the father of my baby!"

Natawa ako, "seriously, Glorie? After all the f.uck you went through, you will
still stand with that ass?"

"Yes, Louie. I would stand with him no matter what the f.uck i would have to go
through. That's what love means, Louie. It means suffering without asking for
anything in return. I love him because he's the father of my child."

I smirked, "you will be miserable with him."

"You don't get to talk, Louie. What do you think you're doing with Dana? Don't you
think that we're standing on the same page? You'll be miserable with her but what?
You just keep on being with her, on understanding her. Why? Because you f.ucking
love her! You love her, Louie! That is why even though she is pregnant with your
best friend's child, there's still a part of you that wishes she'll be with you,
that offers yourself to be the father of that child," tuloy tuloy niyang sabi.

Tinaas ko yung kamay ko para tumigil na siya, "stop, Glorie."

"No, i won't stop, Louie. You need to hear me out. The reason you chose to be with
me instead of being with Dana? You wanna know? Because you are an ass! During the
brief period i got to spend with you, i know you well enough. You don't want to be
there when it happens because you know that when you see her cry, everything will
go black. You will do anything for her to the point that you will be your pathetic
self again. You will offer to father her child. You're scared, right? Scared of
what might happen."

Natahimik ako. Ano ba, Glorie?!

"Don't talk as if you know me," sabi ko.

"Oh, yes i f.ucking know you, Louie. Just get the hell out of Miami and finish your
issues!"

Hindi ako nagsalita. Ano bang gagawin ko?

"You love her but you are scared, Louie. Be there. Tell her how you feel and when
she finally made her decision, i'll be here. Come heaven, come hell, i'll be here.
If she wants to be with you, i will be the happiest person for you. And if she
didn't choose you, i will be here and help you forget her."
Lumapit siya sa akin, "i kind of love you, Louie. But i am not selfish to want to
have you for myself. You want to be with her, then go for it. If she doesn't want
to, come back to me. I don't mind catching you," tapos hinalikan niya ako sa
pisngi.

Niyakap ko siya, "thank you, Glorie."

"You owe me, Guzman," sabi niya. Natawa naman ako. Nagaya na kay Nof eh! "I'll be
waiting," sabi niya.

Ngumiti ako bago nagsimulang tumakbo pabalik sa sasakyan ko, "i'll be with her when
i see you."

**

Dana's Point of View

"Cyriel," i called out.

I went to Dave's bar.

I went near him and the smell of alcohol welcomed me.

"You're back," sabi niya.


I sat on the stool near him, "bakit ka umiinom?"

Ngumiti siya, "you tell me. Why would i drink?"

"Ano bang sinasabi mo, Cyriel? May problema ba tayo na hindi ko alam?"

He shrugged, "i don't know. I don't even know why i am drinking. Wala na tayo, di
ba? Wala naman akong karapatang magselos. Di ba?"

"What are you saying? Ano bang pinag uusapan natin?" i asked him.

"I'm jealous, Dana! No, f.uck, i am furious!"

Natakot ako. For the first time, ngayon ko lang nakita si Cyriel na ganito.. Galit
ba siya dahil nagkita kami ni Andy at tumira sa iisang bahay?

"I-i didn't mean to, Cyriel.. I didn't know that would happen," i reasoned out. I
really didn't know na dun kami pupunta ni Nof! I was surprised as well.

Natawa siya, "no need to explain, Dana. Wala naman akong karapatan eh.."
"Cyriel naman! Don't talk to me like this.." lalo pa't magkakaanak na tayo.

"How to talk to you, Dana? Tell me. Hindi ko na din kasi alam.."

"I am pregnant, Cyriel."

There. I said it.

"Are you really trying to kill me here, Dana?"

Ano?

"W-what, Cyriel? I said i am pregnant! You're gonna be a father!" i almost shouted.


What the hell is wrong with him? Why is he acting like this?

Natawa siya, "really? Is it me?"

Sinampal ko siya, "how dare you! I may have lived with Andy but the hell, Cyriel! I
am not that kind of person!"

Natigilan siya, "you lived with Andy?"


"Yes, that's the reason why you're angry!"

Ininom niya yung scotch sa harap niya, "more the reason it's hard to believe,
Dana."

Tumayo siya. Hinabol ko siya, "so, ganon na lang yun, Cyriel? I tell you i am
pregnant then you will act like some jerk with commitment issues?!"

He stopped from his tracks, "you tell me what to believe," tapos inabot niya sa
akin yung isang envelope.

F.uck.

What is this?

"Hindi 'to totoo!" i shouted.

"I don't know what to believe anymore, Dana. I love you but you just keep on giving
me reason not to.."

I slapped him again, "it's your child, Cyriel! You know you're my first! How dare
you doubt me?!"
He smirked, "first, second, third, does it really matter? Hindi naman eh. I told
you i don't care about virginity shts, Dana! Kahit may nangyari sa inyo ni Andy,
what did i tell you? I would still have you! I would accept that child but tell me,
who's the father?"

I punched him, slapped him, cursed him.

"Cyriel Edrian Perez, you are the father of my child and i hate you!"

I left him standing there and cried myself out. How could he? How could he think
like that?!

I called Josh.

"Josh.."

("D.")

"Where are you?"

("Area 06. Why?")


I didn't answer and ended the call instead. I went there and the moment i saw him,
i gave him the hardest slap i could muster.

"I trusted you.." i said and cried.

The envelope Cyriel gave me contains pictures of me and Josh when we went to his
hotel room. When you see the picture, it looks like we went in there together.

"I- i'm sorry, D. But you deserve it," he said.

I looked at him with disbelief in my eyes, "what did you say? I deserve to be
doubted by the father of my child?"

"You deserve it, D. For what you did to Jamie. She did nothing to you but you
killed her."

I snapped, "i didn't kill her, Josh! You know that! How many times did i tell you
how sorry i am for what had happened to her?! You know the remorse that haunts me
every single day!"

"Tat for a tat, D. You killed her, you deserve that. At least."

I stared at him. Is this really Josh that i am talking to?


"You're unbelievable, Josh."

"D.. Just.. blood is always thicker than water.."

I just forced a laugh, "the f.uck with you people! You planned this, didn't you?!
You and your cousin!"

You know i never fight fair.

"From the very beginning, you've been toying with me! You made me doubt Cyriel, you
made him believe that he's not the father of my child. Everything has been planned
out. You.." i broke down and cried.

Josh tried to console me, "i'm sorry, D. But i need to do that. For Jamie. She's
the only family i have here but you killed her.. You can't blame me for doing
this.."

I looked at him while crying, "you think this will make her happy?"

He shook his head, "i don't know. But at least she got her revenge."

I stood up, "well, you got your revenge.. and you lost a friend, Josh. Don't you
ever show your face infront of me again."

**

Cyriel's Point of View

"What?!" sabi ko dun sa pinsan ni Ynna na kasama ni Dana sa picture.

"That.. that picture.. it was my fault. Nothing happened between the two of us.
Look, tell her i am sorry. She's a friend."

Napailing na lang ako. Ano bang nangyayari sa buhay ko? Pinagdudahan ko si Dana.

"Why are you doing this?" tanong ko sa kanya.

"Because she's a friend. And i feel sorry. I'm just trying to fix things,"
paliwanag niya.

Pagkatapos niyang ipaliwanag sa akin lahat ng nangyari, pumunta agad ako kay Dana.

Hintayin mo ako, Dana.

**

Dana's Point of View


"Senorita Dana, may naghahanap po sa inyo.."

I stood up even though i am feeling really dizzy.

"Sino daw po?"

"Si Andy po.."

I immediately went down upon hearing Andy's name. What is he doing here? I
thought..

As soon as he laid his eyes on me, he hugged me and said those words..

"I love you, Dana. I'll father your child, just be with me.." he said

"Dana," i turned and saw Cyriel standing behind us, "i'm sorry. Please take me
back."
**

70th Chapter (Epilogue)

Dana's Point of View

"Cyriel, it's a girl.." i said to him with a smile on my face.

After carrying her for nine months, after enduring all those morning sickness,
after the excruciating hours of labor, and after going through all the prejudices
thrown at me by the society for being pregnant at an early age, she's finally
here..

"Can i look at her?" he asked.

"Of course," i said and gave him a look at our baby.

"She's an angel," he said with adoration in his eyes. He adores her.

"Of course, she is," i said and caressed her small face carefully. She really is
god sent.. All the efforts i exerted just to have her? It is all worth it. Indeed
it is true that the very moment you see your baby, all the pain you went through to
have her will mean nothing.

"What will you name her?" he asked.


I gave him a smile and said, "Alys, Alys Zyril Perez."

He gave me a smile in return, "thank you, Dana," he said.

I raised a brow, "for what?"

"For naming her after me.. I mean, after all that i did, i would totally understand
if you will follow her after your name."

I smiled again. At this moment, i don't want to remember what happened months ago.
I am happy and i intend to stay that way.

"You are her father, Cyriel. Nothing would change that fact.."

"Pero--"

I cut him, "you just need to be a good father to her, Cyriel. And i assure you,
everything would be fine."

He nodded in approval, "sure we will, Dana. Go now and rest, you've been through
hell," he commented.
I couldn't agree more. The labor was a torture! I don't think i would be pregnant
for the next five years.

"Hell is the right term, Cy," i said then yawned.

"Go to sleep now," he commanded.

I tucked myself inside the comforter Andy brought for me, "yeah, i think i would.
How about you? Tulog ka na, you've been waiting for like hours."

"That's the least i could do," he said with that sad look on his face.

"Hey, don't be sad, Cy. I totally understand your situation.."

"But still--"

"No buts, no still. She needs you and i'm fine by myself here. Andy's with me.
Don't sweat," i said.

He sighed, "yeah, of course. Andy's there. Say hi to him for me. Sige, good night,
Dana."
I yawned again, "good morning, Cyriel."

And with that, i dozed off.

**

Ynna's Point of View

"Who were you talking to?" i said while still lying on my death bed. The medicine
the doctor gave me is kicking in my system, and so i feel weak and limp.

He sat on the side of my bed, "Dana. She just gave birth."

I smiled, "just when i thought she would die while giving birth," i sarcastically
said.

Cyriel didn't comment on what i said. I would take it as if he's used to me


speaking that way about Dana. It's just how it is, we will never be friends.

"So, is it a bouncing baby boy or an adorable baby girl?"

He smiled, probably thinking about his baby, "the latter. She's really cute."
I held his hand and pressed it, "bet she is, she's your daughter afterall."

"I want to hold her and sing her lullabies," he said with that longing in his eyes.

Weeks after Dana made her decision, Cyriel flew with me here in Canada. Most of my
relatives are here so i have decided to live my remaining days here. And the best
doctors for my illness are here. My parents are still hoping to prolong my life,
rather my agony.

"Then go home," i said.

He shook his head, "i didn't mean it that way. I'll stay here with you."

"You've done enough, Cyriel. I took you from Dana and made her hate you yet you are
still here with me," i said.

I confessed to him months ago about what i did about the pictures. It's my doing, i
wouldn't deny that. But i am not sorry for what i did, i got him because of that
afterall. But i am sorry for Cyriel.. That look on his face when he told me that he
would go with me? I don't think i could ever forget that.. The pain and agony were
so evident and he was on the brink of crying..

He shrugged, "what could i do? You're all i have."

I shook my head, "you still have your family, and your daughter. You will be fine,
Cy."
He gave me a weak smile, "my parents hate me."

"They don't.. they're just disappointed. You can tell them you marry me out of
pity. I wouldn't hold it against you. And have yourself examined. You're HIV free,
Cy. Nothing happened between the two of us, we both know that," i said.

"Sana nga ganun lang kadali yun. They hated me even more nung malaman nila yung kay
Dana. God knows how much i want to marry her.. but she just won't let me," he said,
and right then and there, i saw again that pain in his eyes. He's still hurting..

I muster all the strength i have and enveloped him inside my arms, "and you know
that she will be happy. That's what you want, right? Her happiness. Andy would
provide her all the happiness she needs."

"Kaya ko din naman yun eh.."

I smiled, "i know. You can make her happy but that's not the question anymore,
Cyriel. The question is who she wants to make her happy. And she made up her mind.
She wants Andy to make her happy."

"You're right, and now i'm stucked with you, i guess," he said with a hint of smile
on his face.

I shook my head, "you're still a love sick puppy when it comes to Dana, Cy. You
haven't changed a bit."
He showed me that smile that captivated my heart the very first time i saw it, "i
would forever love her. Alam mo yan."

I nodded, "i know, and i know that you love me as well. Not the same as how much
you love her, but nevertheless, you still love me. I could cope up with that."

He lied down beside me, "i still want to see my baby. I saw her through skype and
that made me want to go back to the Philippines even more."

I tried to sit, "i said you can go back if you want."

He shook his head, "i promised i'll be with you until whenever. Hindi ko man
natupad yung pangako ko kay Dana na papasayahin ko siya, tutuparin ko na lang yung
pangako ko na hindi kita iiwan," then he gave me a heartwarming smile.

I sighed. How could i die in peace if i know that when i die, Cyriel would be
alone?

I gave him the folder that i've been hiding for days.

"Ano 'to?" he asked.

"See it for yourself."


He opened the envelope and scanned its contents, "who are these girls? Members of
your hate list?" He said and showed me the biodata of the most sought after women
in the Philippines.

"Ha-ha. Very funny, Cyriel," i said and scattered the pictures and biodata of the
girls, "some of them are my friends, and rest assured they came from well known
clan. Philippine's finest."

Cyriel laughed, a thing that he don't do very often. That's why most people thinks
he is cold, but when in reality, he is one of the most selfless person i know,
"what are you now, a pimp?"

I smiled, "you could think that way. But really, dear husband, how could i die in
peace when i know that you will be alone?"

He gave out a heavy sigh, "hindi ka pa patay, Ynna. Ano ba yang pinagsasasabi mo?"

"But i would die soon, husband. Isipin mo na lang na huling habilin ko 'to. These
girls? Date them. If it happens that you like some of them, then go for another
date. This is my way of saying sorry for ruining your supposed to be happy ending
with Dana, Cyriel."

He hugged me and played with what's left with my hair, "baliw ka talaga. Are you
sure i would date these girls? Baka magselos ka," he joked, "kay Dana pa lang,
sobra ka nang magselos. Pano pa sa mga 'to? It's quite a list."

He, then, scanned the names of the girls.


1. Vanessa Joy Martin

2. Mae Kristelle Cuajunco

3. Rochelle Jenna Solis

4. Eunice Insauriga

5. Dana Dalayap

6. Raven Alipio

7. Jenica Oberos Rebanal

8. Yacinth ivy hutchison

9. Kyla Nicole L. Mangulabnan

10. Tricia Deodores

11. Guia Fatima

12. Ayu Kanmuri

13. Charm Crisostomo

14. Shane Louise Soriano

15. Krisshia Lacson Pingol

16. Faye Andrea Javier

17. Dyrelle Adao

18. Sheanne Agosto

19. Cha Ochoa

20. Janua

"I would probably get jealous, but i'll endure," then i hugged him tighter and let
myself get intoxicated with his personal musk.

He placed the envelope aside and looked into my eyes, "you are really something,
Ynna Isabel Henares. You make me hate and like you at the same time."
I smiled, "i'm one of a kind, Cyriel Edrian Perez. Sino'ng nagsabi na laging
talunan ang kontrabida? Look at me, i got you."

"But you will never hear me say i love you," he said.

I nodded, "and that's the price i need to pay. But at least i know that you love
me, i'm good with that."

**

Sara's Point of View

"Babe naman! Nanganak na daw si Dana! We should rush to the hospital!" sigaw ko. Si
Dave naman kasi, kung anu ano pa yung ginagawa. Nandito kasi kami sa restaurant.
Date date lang since hindi na kami nagkikita these past few days. Busy din kasi
siya sa pagttrain sa company nila habang nagpapakamatay naman ako sa accountancy!

May inaayos siya sa gilid nung table habang naghihintay na ako sa pinto. Nasa gilid
kasi kami para kita yung view ng city lights.

"Wait lang, babe," sabi niya.

"Ano ba kasi yang ginagawa mo, Dave Albert Cruz?? Nako, siguraduhin mong may
katuturan yan ha! Dahil jan hindi ko pa nakikita yung inaanak ko!!" sabi ko nang
pasigaw na. Kasi naman 'tong si Dana, sinend-an pa ako ng picture ni Alys, ayan
tuloy, lalo akong na excite! Sabi kasi nung doctor niya, bukas pa manganganak ang
besty ko pero ayan, ngayon pa nanganak! Ayan tuloy, wala kami dun. Kawawa naman si
Andy dun, mamatay matay siguro sa kaba yun.

Habang may inaayos pa siya na kung anu ano dun, tinawagan ko muna si Dana.

"Besty!"

("I'm finally a mother!") sabi niya. Ang lakas ng energy ni Dana, akala mo hindi
nanganak eh.

"I know, i know. Gusto ko nang pumunta jan. Si Dave kasi, kung anu- ano ang---"

-Say it's true, there's nothing like me and you. Not alone, tell me you feel it,
too. And i would runaway, i would runaway. I would runaway, i would runaway with
you..-

"Babe!" sabi niya.

Halos mabitawan ko na yung phone ko sa nakita ko.

Naglakad siya palapit sa akin habang may kagat kagat na rose? Hindi ko mapigilang
mangiti sa ginawa niya. Si babe talaga!

"Care for a dance?" tanong niya habang nakayuko at nakalakad ang kamay.
"May choice pa ba ako?" sabi ko tapos kinuha ko yung kamay niya.

-Cause i have fallen in love with you, no never have i'm gonna stop falling in love
with you. Close the door, lay down upon the floor. And by candlelight, make love to
me through the night. Cause i have runaway, i have runaway. I have runaway,
runaway. I have runaway with you-

"Ano bang pakulo 'to?" sabi ko sa kanya, "hindi naman natin monthsary di ba?"

Umiling siya tapos ngumiti ng nakakaloko.

"Nako, Dave Cruz ha! Wag mo kong daanin sa ngiti mo," sabi ko. Kasi naman eh, alam
niya namang lalo akong naiinlove pag nakangiti siya eh. Akalain mo yun? Posible pa
pala na mas mahulog ako sa kanya? Akala ko mahal na mahal ko na siya, pero pwede pa
pala na mas mahalin ko siya.

Hinalikan niya ako ng mabilis lang, "ang ingay mo talaga. Sayaw muna tayo, babe.
Mamaya mo na ilabas yang mga sasabihin mo."

Dahil natuwa talaga ako sa ginawa niya, nagsayaw lang kami. Nag effort pa talaga si
Dave, may orchestra pa siyang kinuha! Kaya pala kanina pa siya hindi mapakali eh!

"Ano nga kasi yung meron?" tanong ko habang naririnig ko pa din yung tunog ng
Runaway habang tinutugtog ng violin. Grabe, ang tagal na din pala? Halos
magdadalawang taon na kami ni Dave. Parang kahapon lang nung pinasundo niya ako sa
limo at sinabing mahal niya ako. Parang kahapon lang nung sobrang nag away kami
nung hinalikan siya ni Dana. Parang kahapon lang nung halos hatakin niya na ako
para ipakilala sa buong angkan nila. At parang kahapon lang nung ipagtulakan niya
yung sarili niya sa bahay namin para kilalanin yung pamilya ko. Ang dami na pala
naming pinagdaanan.

-Cause i have fallen in love with you, no never have i'm gonna stop falling in love
with you.

Itinaas niya yung kamay niya tapos tumigil yung pagtugtog. Tapos--

"Don't tell me magppropose ka??" sabi ko pagkatapos niyang lumuhod.

Nangiti siya, "grabe naman, babe. Hindi ba pwedeng magpanggap ka na hindi ka


makapagsalita sa sobrang pagka gulat?"

Nangiti na lang ako. Dave Cruz, what have you done to me and what did i do to have
a guy like you?

"Okay, okay. Kunwari surprised ako," sabi ko tapos nilagay yung dalawa kong kamay
sa bibig ko at tinignan siya na parang maiiyak, "w-what are you doing?"

Natawa siya lalo, "kaya mahal na mahal kita eh, kayang kaya mong sakyan yung mga
trip ko," sabi niya sabay naglabas ng velvet na box at binuksan sa harap ko habang
nakaluhod siya, "alam mo, balak ko sanang ilagay 'to sa kanin nung main course
natin kaya lang sabi ni Dana, baka daw malulon mo yun," sabi niya habang natatawa.

"So, alam ni Dana 'to??"


Tumango siya, "yup, babe. Actually, alam na nilang lahat. Ikaw ang huling
makakaalam," sabi niya, "so, as i was saying, i would just do it the traditional
way by dropping down on one knee. Ayoko yatang mawalan ng future wife dahil lang
nabilaukan ka sa engagement ring."

Hindi ko na mapigilan. Naiiyak na ako. Why do you love me so much, Dave Cruz?

Nginitian niya ako habang nakaluhod at sinabi yung mga salita na hindi ko akalain
na sasabihin niya, "will you give me the honor of being your husband?"

Dati, akala ko magiging isa lang ako sa mga naging girlfriend ni Dave. Sino ba
naman ako? Si Sara Gomez, isang normal na babae na nangangarap maging accountant
balang araw. Hindi ako mayaman, hindi din naman sobrang ganda. Eh si Dave? Ang
yaman yaman niya, ang gwapo gwapo pa. Alam ko naman na mahal ako ni Dave, pero
hindi ako dumating sa punto na inisip ko na ako yung babae na pakakasalan niya.
Sabi ko nga, hindi naman kami ganun kayaman. Alam ko naman na ang gustong pakasalan
ng pamilya ni Dave, yung kagaya nila, yung kasing yaman nila. Kaya nga medyo na
insecure ako kay Nof noon kasi bukod sa ex siya ni Dave, mayaman siya tapos ang
ganda niya. Pero sa nangyayari ngayon? Na gguilty ako kasi hindi ako nagtiwala sa
pagmamahal ni Dave sa akin..

"Babe? Sasagot ba ng oo o sasagot ng oo?" sabi niya.

Pinunasan ko yung luha ko. Naiiyak ako eh.. Eto pala yung tinatawag nila na tears
of joy..

"Sigurado ka ba jan?"
"Babe naman.. Nakaluhod na nga ako eh, mukha pa bang hindi ako seryoso?" sabi niya.

Umupo ako para magkapantay kami tapos hinalikan ko siya, "oo naman, sino ba ako
para tanggihan ang isang Dave Albert Cruz?"

Hinalikan niya din ako tapos niyakap, "mahal na mahal talaga kita, Sara Fatima
Gomez. I love you!" sabi niya tapos niyakap ako.

"I love you more, Dave. More than you'll ever know," sabi ko at niyakap ko din
siya.

**

Dana's Point of View

"Beb."

"Hmmm?" i mumbled. I still feel awfully tired and exhausted.

"Nandito si baby Alys," and with that, i automatically opened my eyes, "joke lang."

Hinampas ko si Andy, "i was sleeping, beb. I'm darn too tired."
He sat on the edge of my bed, "sorry na, beb. Ang tagal mo kasing matulog eh."

I rolled my eyes, "try to labor for fifteen hours, Andy, and tell me how it would
feel."

He enclosed my hands inside his and kissed my forehead, "sorry na, beb. Kanina ko
pa kasi gustong sabihin 'to eh," he said then played with my hands.

"Ano ba yun?"

"Will you marry me?"

I rolled my eyes again, "this topic again, Andy?"

"Eh kasi naman eh, pang fifteen times ko na yatang tinatanong sa'yo yan pero lagi
mong sinasabi na next time na natin pag usapan eh.."

I held his face, "because i don't want to get married looking like an inflated
beachball."

He kissed me, "wag mo ngang tawaging beachball si Alys."


I kissed him back, "fine, i don't want to walk down the aisle looking like a whale
with swollen feet and nose. It's scary, Andy."

He kissed me again, this time, longer.

"I told you, you are the most beautiful pregnant woman i know."

I smirked, "because i am the only pregnant woman you know."

He chuckled, "tama ka. But Dana, pregnant or not, you will always be the prettiest
person for me."

I pinched his nose, "flaterry will get you nowhere, Andy."

Nilabas niya yung velvet box, "please, please, please marry me, Dana?"

I can't help but smile. How could i say no with Andy looking so cute in front of
me?

"Give me one good reason why i should marry you."


He looked right through my eyes, "because i want you barefoot and pregnant in my
kitchen.. this time, with my baby."

"So, gusto mo akong pakasalan para sa honeymoon? Perv!"

He kissed me again, "your personal perv, beb."

"Fine, whatever. When do you want to get married?"

He looked bewildered with what i just said, "s-so, papakasalan mo nga ako??"

"Of course, Andy. Sino pa ba ang papakasalan ko bukod sa'yo?"

He jumped in triumph kaya nagulat si Dra. Vanessa Joy Martin, my attending doctor,
na nagh hourly check up, "narinig mo yun, dr. Martin? Pumapayag na siyang maging
asawa ko!!"

Nangiti na lang si dra., "congratulations."

"Sige, dra. Check up niyo muna si misis. Tatawagan ko lang sila mom pati sila
mother-in-law para sabihin."

I was still smiling kahit na nakalabas na si Andy.


"You're lucky, Ms. Ferrer. It's not everyday that you meet a guy who's willing to
marry someone with a child," she said while checking my blood pressure.

"That i am, dra. Martin."

She then handed me a paper, "that's for the live birth certificate. Have you
decided about the name?"

I nodded, "yup. We'll name her Alys Zyril Perez."

She nodded, "nice name. So, you'll still give her her dad's last name," she
commented. Dra. Vanessa Joy Martin is Cyriel's auntie. Cyriel insisted that she'll
be my ob since he won't be around. He went to Canada with Ynna weeks after that
fateful day that i chose Andy over him..

I smiled, "he's still the father, after all."

"That's nice of you, Ms. Ferrer," she said then i handled her the form, "so, will i
be invited to the wedding?"

"Of course. After months, perhaps. I need to regain my old figure before walking
down the aisle," i said with a smile on my face. It really makes me happy just by
thinking that soon, i would settle down and be a good wife to Andy.
**

-Eight months after-

Nof's Point of View

"Ang tagal naman ni DK!" i said. Kanina pa kaya kami naghihintay dito sa St.
Augustine.

Kim rolled her eyes at me, "duh, of course she's taking her time. Palibasa hindi ka
pa nakakasal kaya ka ganyan."

I rolled my eyes back at her, "whatever, Kim. Wag niyang idahilan na bride siya
kaya may karapatan siyang paghintayin tayo."

I looked at my wrist watch. She's 3 minutes late! Nakakainis! Kung sana nandito si
Glorie at Andrei liit, eh di sana natuwa pa ako. Hindi kasi sila makakapunta since
may trabaho si Glorie, working mom eh. Okay lang yun, babalik pa naman yata si Andy
at Dana sa Miami eh, isa yata sa honeymoon destination nila.

"Hmp! Bahala ka na nga jan. Daig mo pa si Andy kung mainis. Feeling groom?"

Iniwan niya na ako tapos pumasok. Ewan ko ba kung sino ang pupuntahan niya. Si
Bryle ba o si Clarence o yung doctor na nakilala niya sa Canada. Buhay flirt na
naman kasi si Kim, pabayaan.

Habang naghihintay sa bride na si DK Ferrer, i went to the garden and lit a


cigarette. I smoke, bakit ba? Tss. Kahit naipasa na yang sin tax bill, the hell i
care? Mayaman ako, kahit gawin pa nilang one thousand per stick, i won't budge.

Just as i was about to puff, a random guy sat next to me, "do you have?"

I nodded and find a stick inside my purse and gave him.

"How are you related to the soon to be married couple?" he asked.

"Close friend," i nonchalantly said. Hindi ko naman kasi siya kilala kaya bakit ko
lalagyan ng feelings yung boses ko?

"Won't you ask how am i related to them?" tanong niya. Ang usi naman na lalaki,
sayang gwapo pa naman.

I shook my head, "i don't pry. And sorry to blow your ego but i don't care."

He chuckled, "nice line, Miss. You really got me interested."

"As if i care."

And then i continued my smoking session. Nasan na ba kasi si DK? Kung sino sino
tuloy ang nakakusap ko dito!
I felt him stood up then he went in front of me and kneeled.

"See you around, Miss," he said and then walked away pagkatapos niyang dikitan ng
sticky note yung noo ko.

I read the note and it says:

Leif Andrew Guzman

09160987654

Call me.

**

Dana's Point of View

As i was walking down, a hot liquid poured down my face. I can't believe i am
finally getting married.

-When we turn out the lights. The two of us alone together. Something's just not
right. But girl you know that. I would never ever let another's touch. Come between
the two of us. 'Cause no one else will ever take your place-

"My little princess," my dad said, "you're getting married.."


I let out a small laugh, "dad naman. I would get married but i won't be gone. We'll
stay in Alabang, just few minutes drive from our house."

Andy bought a house for the three of us. Since hindi pa tapos yung dream house
namin, dun muna kami titira sa Alabang. Our real house would be in Batangas, away
from the stressful life in the city. Gusto kong lumaki si Alys sa magandang
environment eh.

"Of course we would be there often. Your mom is so fond of Alys!" dad commented as
we were walking. This aisle seemed to be extending as we continued.

-No one else comes close to you. No one makes me feel the way you do. You're so
special girl to me. And you'll always be eternally. Every time I hold you near. You
always say the words I love to hear. Girl with just a touch, you can do so much. No
one else comes close-

"Everybody likes Alys, she's so pretty like her mom," i said. Cyriel went home few
months ago and didn't go back to Canada. I don't know what happened to him and
Ynna.

"That i won't argue," dad said. And when we finally reached the end of our walk, he
handed my hand to Andy and said, "take care of my baby daughter, Andy. I put my
whole trust on you."

Andy smiled, "i would take care and treasure her forever, dad."

Andy talaga, dad na ang tawag niya kay dad bago pa kami ikasal. It's fine with my
parents since they really like Andy.

We went in front of the priest and started the ceremony.

-And when I wake up to. The touch of your head on my shoulder. You're a dream come
true, yeah. Oh girl you know I'll always treasure. Every kiss and every day. I love
you girl in every way. And I always will 'cause in my eyes-

"Handa ka na bang maging asawa ko?" i asked.

He gave me a naughty smile, "you bet."

The ceremony started smoothly and everything was going as planned. And when it's
the time to exchange vows..

"I, Andrei Louie Guzman, promise to love Dana Kathryn Ferrer until my dying days. I
promise to take care of her and cherish her with all my heart. I promise to stay
handsome so that she will not look at any other guy. I promise to work hard to give
her the life she deserves.I promise to be a good father to our daughter. I promise
to go to the gym three times a week to maintain my abs so i could seduce her to
have many babies. I promise to be patient when she's being crazy. And i promise to
be the reason why she smiles and the reason she will look forward to live the next
day."

I smiled at his vows.

-No one else comes close to you. No one makes me feel the way you do. You're so
special girl to me. And you'll always be eternally baby. Every time I hold you
near. You always say the words I love to hear. Girl with just a touch, you can do
so much. Oh baby baby-

"I, Dana Kathryn Ferrer soon to be Guzman, promise to love Andrei Louie Guzman
until the last breath that i will take. I promise to give him all of my heart
without holding back. I promise to be the good wife he deserves. I promise that i
will not give any handsome guy a second glance for my husband will be the only
apple of my eyes. I promise not to reach your credit limit. I promise to control my
craziness for as long as i can. And i promise that i would make you happy and i
will always be by your side, come heaven, come hell."

And with that, the priest said, "you may now kiss the bride."

He kissed me with love and passion and i kissed him back with the same intensity
and ardor that i am feeling.

After that, he looked me in the eye and said, "i love you, Mrs. Guzman. Handa ka na
ba sa honeymoon natin?"

I smiled, "always ready for you, Mr. Guzman."

And we walked outside the church with contented look on our face.

-No one else comes close...damn I love you-

He is Andrei Louie Guzman, my good kisser, my best friend, my husband, and my happy
ending.
E N D

A/N: Read the note, bahala kayo, baka may ma miss out kayo :P

Finally, tapos na! =))) Speech? Next time na. HAHAHA! I will post bukas siguro.
Basahin niyo? LOL. Book3? Basahin niyo dun. Basta, pagod na ko. Isang buong araw ko
tinype yan!! Nakakaloka! Siya, 'til next time. =)))

Pupunta nga pala ako sa paskuhan sa Friday! Feeling ko naman marami na yung
nakakaalam sa tunay kong kagandahan. HAHAHA. Baka makita niyo ako, sigawan niyo
lang ako. LOL. Basta, pag may nakita kayong kasama ko na maputi, mahaba yung buhok
na kulot, tapos nakabraces na pink, tapos maganda, si Ynna Henares yun. Oo nga,
tiga UST siya eh. =))) Baka lang kasi curious kayo sa kanila.

Dito na lang pala ako magsspeech.

Salamat sa lahat ng naka close ko. Ang dami niyo, hindi ko na iisa isahin. Sa
nakakausap ko sa phone na patuloy na umaasang maririnig nila akong kumanta. HAHAHA.
Sa mga naka tiny chat ko. Sa mga nakatext ko. Sa mga nagmessage sa akin na
nakakaflatter talaga.

Sa Team Dandy/Daniel, sana walang hard feelings sa ending. Sinikap ko naman na


maging happy ending, di ba? Dapat nga susundin ko na lang yung payo nung reader na
patayin si Dana eh. HAHAHA. Sa mga naka close ko sa FB, sa mga naka tweet ko sa
twitter, at sa mga nakita ko sa personal, thankssss.

Dahil curious talaga kayong lahat sa CP (Character Player) nila (naloloka na ako sa
mga makukulit na ibon na patuloy na nagtatanong), dito sila nag aaral, with their
real name. Kayo na maghanap sa kanila.

Dana- Jasmine/ADMU (yata?)

Andy- Kierwin/San Beda

Cyriel- Vincent/DLSU (Taft)

Ynna- Inna/UST
Dave- Neil/DLSU (Benilde)

Clarence- Ervin/Bulacan State University (Main)

Nof- Nof/FEU

Kim- Kim Joyce/St. Mary's Academy

I knowww, madaming tinamad na basahin ang GGGB dahil sa bagal kong mag update, yung
iba tumigil. But what can i do? Priority ko talaga ang acads ko. So, thank thank
thank you sa mga nagbasa from the beginning 'til the end. Loveyou talaga!

Sa mga nabwisit kay Ynna, thanks. HAHAHA. Dahil sa inyo, napatunayan ko na


effective siya. Nakakatuwa yung mga nagbbash sa kanya sa FB page eh. Kalerks.

O siya, hanggang sa muli!

Book3? See Seducing Drake Palma (Alys Zyril Perez's story)

BS ba kamo para sa mga umaasa? Sh!t Happens (because of my inner TVD fangirl and
this is Damon Salvatore inspired <3)

xoxo, Eydee

Special Chapter (credits to Angel loves @seksilabbeyb) dahil siya ang nanalo sa
twitter game natin sa @GoodKisserInc

Please thank www.twitter.com/seksilabbeyb ha para may next Special Chapter pa tayo.


:)

Follow me on twitter: @aryesaaaaa

Happy New Year!

xoxo, Eydee

**
Andy's Point of View

Mahirap maging gwapo pag kasama mo ay buntis na babaeng mahal na mahal mo.
Ebidensya?

Evidence no.1:

"Beb!"

Nako patay tayo. Sumigaw na naman si Dana! Dali dali kong pinatay yung laptop ko at
naglakad ng mabilis papunta sa kwarto namin. Nandun kasi ako sa working room ko.
Aba, ako na si Engr. Andrei Louie Guzman! Top 6 sa board exam. Okay lang kahit
hindi top1 basta kasama sa top. Sabi sa inyo may karapatan akong magyabang eh!
Hahaha!

"Beb, bakit?" tanong ko kay Dana. Six months na kasi siyang buntis kaya kinulong ko
sa kwarto. De, joke lang. Bawal kasi siyang gumalaw ng masyado kasi malaki na yung
tyan niya. =___= Hindi pala malaki, basta sexy pa din siya. Ayaw kasi na
sinasabihan ng malaki. Aba binato ba naman ako ng kawali nung sinabi kong bilog
yung shape niya??

"Gusto ko ng ice cream.."

=____=
"Beb.." sabi ko..

"Bakit?"

Napatingin ako sa wallclock, "alas onse ng gabi, ice cream?"

Sinamaan niya ako ng tingin, "porket buntis na ako tsaka pangit, hindi mo na
sinusunod yung gusto ko??"

Haaaaaaaaaaaay. Sabi ko nga bibili ako..

Umupo ako sa tabi niya at inakbayan siya, "si beb naman nagtampo agad. Ano'ng
flavor ba?"

"Strawberry. Yung Ben and Jerry's ha?"

"Hindi ba pwedeng selecta na lang?"

>.> Ang sama ng tingin ni Dana shet!

Nangiti na lang ako, "hehehe. Ben and Jerry's nga, beb."


Hinalikan ko muna siya sa noo bago ako lumabas at kinuha yung susi ko at jacket.
Ano ba namang buhay to oh! Nagtrabaho maghapon tapos pag uwi isang nagsusungit na
Dana ang sumalubong sa akin. Ganito ba talaga pag gwapo?? Hehehe. Joke lang. Mahal
ko kaya si Dana kahit mukha siyang bolang laging galit :)

Umabot ako sa Makati para lang sa ice cream na yan! Parang nagdadalawang isip na
akong iseduce si Dana ah. Nakapag apply pa naman na ako sa Gold's gym para sa three
times a week kong exercise. Hehehe.

"Beb?" tawag ko sa kanya. Nasa sala kasi siya bago ako umalis. Ewan ko ba, nagka
fettish sa sofa si Dana nung lumipat siya dito sa condo ko =___=

Umakyat ako sa second floor. Nasa penthouse ako kasi regalo sa akin ng lolo ko
dahil top6 nga ako! Hahaha! Pag mayaman na gwapo ka nga naman oh.

Nung pagpasok ko sa kwarto namin.. tulog na pala siya.

Lumapit ako tapos hinalikan siya sa noo, "akala ko mababawasan yung pagmamahal ko
pag lagi kitang kasama, pero bakit ganun? Mas lalo pa kitang minahal," tapos inayos
ko yung comforter niya.

At nilagay ko na yung ice cream sa fridge. Mahirap na, baka hanapin niya bukas.
Lakas pa naman ng sapak sa utak ng buntis na Dana! Doble pa sa normal na sapak ng
normal na Dana.

**
Evidence no.2:

"Hello, Dave?"

("Oh, pare. Napatawag ka?")

"Punta ka naman dito oh," sabi ko.

("Bakit? May inaayos pa ako sa bar eh.")

Sige, Andy. Kaya mo yan!

"Tangina, Dave. Pumunta ka dito. Papatayin ako ni Dana pag hindi ka--- ARAY NAMAN!
ETO NA NGA KAUSAP NA!!! Oy, Dave. Pumunta ka na dito, please!!"

Tinignan ko si Dana na nakahiga sa sofa at binato ako ng unan =___= Nakakatakot.

("Bakit nga muna?")

"Gusto ka nga niyang makita!!"


Bakit naman kasi sa lahat ng paglilihian ni Dana, yung mukha pa ni Dave?? Alam niyo
ba na sa guest room ako natulog dahil ayaw daw niyang makita ang mukha ko?? At eto
pa! Pinagsuot ako ng maskara na may picture ni Dave habang kumakain kami! Grabe!
Nakakabaliw kasama sa bahay si Dana Kathryn Ferrer, times two pa kasi buntis!

("Eh bakit daw?")

"Tangina, pare. Pumunta ka dito pati si Sara!" tapos binaba ko na yung tawag at
sinoot yung maskara.

"Pupunta daw ba siya?" sabi ni Dana.

Tumango na lang ako kasi ang hirap magsalita pag nakamaskara =___=

"Good. Now, bumalik ka sa kusina. Gusto ko ng chocolate chip cookies," sabi niya
sabay bukas ng magazine ng Vogue. Nako, Dana! Kung hindi lang kita mahal nako!

After ilang minuto, natapos na din ako sa cookies. Nagtake ako ng crash course sa
culinary dahil kay Dana. =___= Gusto niya kasi ako yung nagluluto ng pagkain niya.
Hindi kinakain pag hindi ako yung nagluto. Aba nag aral na lang ako kaysa mag hunge
strike si Beb kahit mukha akong bading dun =___= Puro babae classmates ko lecheng
yan!

*ding dong*

Narinig kong bumukas yung elevator. May pw kasi bago ka makarating sa penthouse. Si
Dave,Sara, Nof, Leif, Kim, Dana, at ako lang ang may alam.
Naramdaman kong may umakbay sa akin, "pare, housewife na housewife ah!"

"Ulol, dadanasin mo din 'to," sabi ko habang nilalagay sa jar yung cookies.

"Ano ba yang nasa mukha mo?"

Humarap ako sa kanya, " HAHAHAHA!"

"Tawa lang. Leche ka," sabi ko.

Tumatawa pa din siya. "Andy, alam ko namang mas gwapo ako sa ating dalawa.. Pero
aabot ka pala sa ganito?" tapos tinuro niya yung maskara ko na picture ni Dave.
Nagnakaw pa ako sa FB niya para dito!

Inakbayan ko siya na parang sinasakal ko, "wag ka ng magulo, Dave Albert. Puntahan
mo na nga yung future misis ko ng matahimik."

Tapos naglakad kami papunta dun. Magkausap yung mag Besty as usual.

"Dave!!" sabi ni Dana.


"Oy," sabi naman ni Dave.

"Upo ka dito," sabi ni Dana tapos tinapik niya yung space sa gilid niya. Aba!
Magseselos na ba ako??

Umupo naman si Dave sa tabi ni Dana habang kami ni Sara ay nakatayo sa harap nila,
"anong meron kay Dana?" tanong ni Sara.

"Pinaglilihian si Dave," sabi ko. Aba! Sinubuan pa talaga niya si Dave ng cookies
na ginawa KO?

"Talaga??" parang gulat na gulat na sabi ni Sara, "kaya pala nanghihingi siya sa
akin ng damit ni Dave nung isang araw. Yung nagamit na daw. Weird niyang maglihi."

=____=

"Binigay mo naman??"

Nag shrug si Sara, "oo. Umiyak kaya siya nung sinabi kong ang gross."

"Grabe naman! Ako nga lagi niyang pinapaligo kasi ang baho ko daw, tapos si Dave
kahit damit na amoy pawis, okay lang sa kanya??"
Natawa si Sara, "nako, Andy. Masanay ka na. Mahal mo eh, pagtyagaan mo."

"Kahit weird?" tanong ko.

Ngumiti si Sara, "weird man, mahal mo pa din. Ano'ng magagawa mo?"

Oo. Isang pinakaweird na nangyari sa buhay ko ay ang paglilihi ni Dana, pero mahal
ko pa din.

**

Evidence no.3:

"Bakit ganito yung lasa nung kanin?" sabi ni Dana.

Kumuha ako mula sa rice cooker tapos tinikman ko, "okay naman ah?"

Umiling siya tapos binitiwan niya yung kutsara at tinidor, "lasang panis."

Kumuha ako dun sa plato niya tapos tinikman ko, "okay naman.."

"LASANG PANIS NGA, ANDREI LOUIE GUZMAN!!"


Nagtakip ako ng tenga.

=___=

Hindi pa nga kami kasal, battered husband na ako.

"..anong gagawin ko?"

"Gusto kong kumain.."

"Tapos?"

"Magsaing ka ulit," sabi niya. Tatayo na sana ako at pupunta sa pangalawa kong
tirahan, ang kusina, pero nagsalita siya, "ayoko ng bigas natin. Gusto ko yung
hiningi sa kapitbahay."

O___________O

"A-ano?"
"Sabi ko, gusto ko yung hiningi. Ayoko ng binili mo, ayoko nung sa atin. Gusto ko
hininging bigas."

O___________O

"Seryoso ka?" tanong ko. Nabibingi na ba ako o nababaliw na talaga si Dana?

Nakita kong nangilid yung luha niya, "gusto ko ng kanin.. Beb.. Sige na.."

Napabuntong hininga na ako. Mga ginagawa ko nga naman para kay Dana.

Kinuha ko yung rice cooker tapos lumapit ako kay Dana tapos hinalikan ko siya ng
matagal. Aba kailangan ko yata ng energy booster! Nakakahiyang manghingi ng bigas!

-26th floor-

Nagdoorbell ako tapos nag iwan ako ng rice cooker sa tapat ng pinto at note na
nagpapaliwanag sa kalagayan ko sa buhay tapos nag iwan na din ako ng pera.

Tangina, ginagawa ko ba talaga 'to??

Makalipas ang ilang sandali, nakuha ko na din ang rice cooker na may lamang
hininging bigas at isinaing 'to.
>.> tingin sa akin ni Dana.

"Lasang biniling bigas."

O__________O

Kumuka ako tapos tinikman ko. Leche ano ba ang lasa ng hininging bigas sa biniling
bigas???

**

Evidence no.4:

"Dana, matagal ka pa ba jan?" sabi ko kasi nasa loob siya ng fitting room. Nagmall
kasi kami ngayon kasi bored siya.

Kumatok na ako kasi hindi siya sumasagot, "uy, ano'ng nangyari sa'yo?"

Tumingin ako sa paligid. Walang sales lady, ayos!

"Buksan mo naman yung pinto," sabi ko. Tapos bumukas na siya. Pumasok ako pero
nakita ko siya na umiiyak, "bakit ka umiiyak??"
"Kasi.. kasi.. hindi ako kasya sa damit eh.."

Nangiti ako. Dana, bakit kahit nababaliw ka, mas lalo akong nababaliw sa'yo?

Lumapit ako sa kanya, "eh kasi nga," tapos sinandal ko siya sa dingding, "buntis
ka," at hinalikan, "nanjan yung magiging anak natin sa loob mo," tapos tinignan ko
siya sa mata, "kaya magtiis ka," tapos hinawakan ko yung pisngi niya, "pero tandaan
mo na mahal pa din kita."

**

Evidence no.5:

"Beb, tanggalin mo nga yung unan sa mukha mo," sabi ko kay Dana. Kanina pa kami
dito sa kwarto pero ganyan siya. Madalas naman siyang nababaliw pero iba ata to.
Ayaw tignan yung mukha ko!! Ang gwapo ko tapos ganun?? May problema talaga siya
ngayon. Tsk.

"Ayoko nga. Layuan mo nga ako, Andy," sabi niya.

"Bakit nga? Sige ka, hindi ka makakahinga niyan. Baka umimpis yung tyan mong
mabi--- Aray naman!!"

Hinampas kasi ako ng unan!


"Lumayas ka nga!! Alam ko naman na mataba ako eh!!"

Bumuntong hininga ako, "mataba ka nga pero---"

"Tignan mo! Sa'yo din lumabas! Mataba ako! Iiwan mo na ba ako kasi mataba ako??
Ipagpapalit mo na ba ako sa secretary mo na yun?? Yung Krisha Martinez na yun ha??
Sige magsama kayo!! Tatawagan ko si Cyriel para umuwi dito!! Bwisit ka talaga
Andr---"

Ang ingay talaga ng babaeng 'to. Hinalikan ko nga ng tumahimik.

"Dana Kathryn Ferrer- Guzman, pakasalan mo na kasi ako para hindi ka nababaliw
jan," sabi ko para smooth. Hehehe. Pang anim na proposal ko na yan pero rejected
palagi. =___=

"Ewan ko sa'yo!!"

Sabay bato ng unan.

Okay, better luck next time. Makukuha ko din ang oo mo, Beb.

**

Madami mang dahilan para iwan ko si Dana, isang dahilan lang ang kailangan ko para
manatili sa tabi niya. Mahal ko eh, magagawa niyo?

Happy Valentine's! Love, Eydee

Greet me on TWITTER!! Sige na!! :DDD @aryesaaaaa Wala akong lovelife. </3

This is for Vanessa Joy Martin pero hindi ko alam UN niya. Pa post sa MB ko ;))

This is my Valentine's treat for you, guys! Enjoy reading. Update lang, may twitter
account na most of the GGGB characters. Search niyo na lang yung full name nila dun
:-)

If you're bored. Check out my other story, Sht Happens. Alam na! :-)

Please read: This chapter is in the point of view of my male characters.. except
for the last part. Tata

GREET CYRIEL BECAUSE IT'S HIS BIRTHDAY TODAYY <3

FB: http://www.facebook.com/cyrieledrian.perez

Twitter: https://twitter.com/cyrielperez

//

Part 1

Cyriel's Point of View

"Sir Cyriel, sir Clarence is outside."

Napatigil ako sa pagbabasa ng proposal kasi napatingin ako sa secretary ko. Tss.
Nandito na naman si Clarence. Bubulabugin na naman ako nung matandang bakla na yun.

Tumango na lang ako kasi siguradong mag iinarte na naman yun pag hindi ko siya
pinapasok. Kaya kami na iissue na may relasyon dito sa office eh. Langya
nakakadiring isipin!

"Hey, brother," sabi niya tapos umupo siya sa couch sa office ko. Feel at home
talaga 'to! May office naman siyang sarili.

"Problema mo?" sabi ko kahit hindi ako nakatingin sa kanya. Ang dami ko kasing
kailangan na pirmahang papel eh. Kailangan ko din kasing magsipag. Galit pa din
kasi sa akin sila Mom at Dad nung nalaman nila yung tungkol kay Ynna..
"Kasi naman yung isang iddate mo, yung Rochelle Jenna? Nyeta naman, idate mo na!
Nung isang araw pa kasi kinukulit si Kim!"

"Oh, eh si Kim naman pala yung kinukulit eh!"

Minsan tinatanong ko na lang kung bakit eto pa naging kapatid ko? Sumasakit lalo
ulo ko eh!

"Dude naman, hindi kami makapagsexy time ni babe! Aba kailangan na naming sundan si
Clarise," sabi niya habang nandun na naman yung kalaswaan sa mukha niya. Tss.
Nakakadiring kapatid talaga 'to!

"Manyak mo talaga."

"Gwapo pa din."

"Bading."

"Lul. Ako pa naging bading. Ano tawag sa inyo nila Dave at Andy? Sisterettes?"

"Tangina, Clarence, mandiri ka nga sa mga sinasabi mo!"

Tapos tumawa siya ng tumawa. Tss. Kawawa talaga yung pamangkin ko. Abnormal ang
tatay. Buti nakakatagal si Kim at Clarise sa baliw na takbo ng utak nitong unggoy
na 'to.

Tapos tumayo na siya at naglakad palabas, "pag namiss mo ko nasa floor lang ako sa
taas nito ha?"

Binato ko ng nameplate ko, "lumayas ka na nga!"

"Hehehe. Love you, baby brother!"


Tss. Nakakasira ng araw!

//

"I'll take the rest of the day off," sabi ko sa secretary ko.

"Alright, sir. What will i say if someone asks about your whereabouts?"

"Tell her i'm with my wife."

Lumabas na ako ng building tapos dumiretso sa carpark. Bigla ko kasing namiss si


Ynna. Pumasok na ako sa sasakyan ko ng biglang mag ring yung phone ko.

Your little princess

calling...

"Baby."

("Dad!")

"Oh, why did you call?"

("Si daddy kasi inaaway ako!!")

"Ano'ng ginawa ng daddy mo sa'yo?"

("Aalis kasi sila ni mommy bukas ng gabi, gagawa na daw sila ng baby. Matanda tsaka
pangit na daw kasi ako..")
Hindi ko mapigilang matawa kay Alys. Kahit 7 years old na, isip bata pa din.
Spoiled na spoiled kasi kay Andy eh. Aba dapat lang.

"Naniwala ka naman kay Andy? Alam mo namang may pagka abnormal yung daddy mo eh."

("I know, dad! Kainis si daddy eh, buti na lang binilan niya ako ng madaming
madaming chocolates kanina. Hehehe.")

"Tsk. Baka tumaba ka niyan?"

("I'm still your little princess pa din naman kahit tumaba ako, right? Di ba, dad?
Di ba, Cyriel Edrian Perez na dad kong gwapong gwapo pero bading sabi ni Tito
Clarence?")

Yung huklubang bakla talaga na yun! Tsk! Kung anu ano tinuturo sa anak ko eh!

"Wag ka ngang nakikipag usap sa Tito Clarence mo. Sige ka, magiging abnormal ka
din."

("Whatever, dad. Sige po, nandiyan na si daddy, tutuksuhin na naman ako nito!")

"Sige, bye, baby."

("Bye, dad! Fetch me tomorrow, ha!")

"Alright, alright. Pahinga ka na."

("I will po. I love you po.")

"I love you more and more and more each day, baby. Sige na, punta na ako sa Tita
Ynna mo."

("Sige po, dad. Say hi to Tita for me.")


Tingnan mo, ang sweet sweet talaga ng anak ko. Kahit isip bata yun, mahal na mahal
ko yun. Pupunta nga pala ako bukas para sunduin si Alys. Valentine's kasi bukas,
malamang magddate na naman si Dana at Andy. Kawawa naman yung anak ko pag naiwan
mag isa sa bahay nila. Kami na lang magddate.

Pagkalipas ng ilang minuto, nakarating na din ako.

"Ynna, long time no see?" sabi ko tapos hinawi ko yung mga dahon na nagkalat sa
taas nung lapida niya, "pasensya na, alam mo naman na bumabawi pa ako kila mom eh.
Tss. Ikaw kasi eh, iniwan mo agad ako. Ayan tuloy, ako lang ang mag isang
nakakasalo nung galit nila."

Ilang taon na nga bang patay si Ynna? Tatlo? Apat? Ewan ko. Ayokong isipin. Kahit
nga death anniversary niya hindi ko tinandaan eh. Ang hirap din kasi.

"Valentines na naman bukas. Mag isa na naman ako. Hindi ka ba nakokonsensya? Ikaw
may kasalanan ng lahat nito tapos ang saya saya mo jan kung nasan ka man?"

Hindi naman kasi ito talaga yung totoong libingan ni Ynna. Nasa Davao yung totoo,
kasama nung kay Jamie. Para sa akin lang 'to. Para pag bigla ko siyang namiss
kagaya ngayon, may pupuntahan ako.

"Bat ganon? Natapos ko na naman na lahat nung pinapa date mo sa'kin pero wala pa
din akong makita? Ang lakas lang yata ng presensya mo eh. Hindi pa din ako
makahanap ng bago."

Naaalala ko pa din yung araw na nawala siya. Hindi ko alam yung gagawin ko nun.
Alam mo yung handa ka na kasi alam mo na anumang oras kukunin siya pero pag nandun
ka na sa punto na mawawala na siya, hindi mo mapigilan na matakot? Ganun yung
naramdaman ko eh. Hindi ko alam kung paano bang pagpipigil sa luha yung gagawin ko.
Sabi niya kasi sa'kin, ayaw niya daw akong makitang umiiyak kaya sinubukan ko
talaga na hindi umiyak nung huling araw niya sa Canada. Pero ewan ko, parang hindi
ako si Cyriel nung araw na yun. Wala akong ginawa kung hindi umiyak. Parang nawala
na lahat sa'kin eh. Kahit anong tatak ko sa isip ko na masama si Ynna, hindi ko din
maalis na kahit papano, mahal ko din naman siya. Sa ilang taon na kasama ko siya,
malabo na hindi ako mahulog.

"Si Alys tuloy ang kadate ko bukas."


Naalala ko dati nung umuwi ako ng Pilipinas para makita yung anak ko. Bago ako
tumalikod para maglakad, nakita kong umiyak si Ynna. Ewan ko. Siguro takot siya
tuwing umaalis ako? Sabi niya kasi sa akin, tuwing umaalis ako, natatakot siya kasi
hindi niya alam kung babalik pa ba ako. Paranoid o possessive man pero kinikilig
ako. Tangina nasosobrahan na yata ako ng pagsama kay Clarence. Nababakla na ko.

"Pero syempre okay lang. Ang cute ni Alys. Ang gwapo ko kaya, di ba? Kaya nga
inagaw mo ko kay Dana eh. Hehehe. Pero okay lang kasi bakit naman ako makikipagdate
bukas? Para Valentines lang eh. Hindi naman nakakabawas sa pagkalalaki ko yung
kawalan ko ng kadate. Malay mo next year, meron na?"

Tumayo na ako pagkatapos kong magstay dun. Malapit na din pala kasing dumilim.
Kailangan ko pang umuwi sa condo, nandun kasi si Berdy. Sa'kin na kasi yun nakatira
simula nung bumalik ako ng Pinas. May allergy pala kasi si Alys. Ang laki na nga ni
Berdy eh. Busog kasi lagi sa'kin eh tapos ine excercise ko pa palagi. Hehehe.

Pumunta na ko sa sasakyan ko pero may nakita akong babaeng umiiyak. Tss. Bakit ba
ganito na lang lagi role ko? Nung isang araw may babaeng umiiyak din akong
nakasalubong. Tss.

"Miss?"

Tumingin siya sa'kin. Kilala ko yata 'to ah.

"May problema ka?"

Umiyak pa din siya. Tss. Pag si Dana tsaka Ynna yung umiiyak, maganda. Pero yung
babae na to nakaka turn off.

"K-kasi iniwan ako ng fiance ko.."

"Tss. Daming lalaki jan eh."

"Pero s-siya yung mahal ko.."

"Mahal mahal. Alam mo, miss, natututunan ang pagmamahal. Take it from me. Naranasan
ko na yan eh."

Nagpunas siya ng luha niya tapos.. sipon? Kadiri. Turn off talaga 'tong babaeng
'to.

"T-talaga?"

"Oo. Natututunan yun."

"So, kaya mo bang pag aralan na mahalin ako?"

//

Part 2

Dave's Point of View

"Babe, for you," sabi ko tapos pinakita ko sa kanya yung diamond necklace na nung
isang araw ko pa binili. 5th anniversary na kasi namin ni babe. Akalain mo
nakatagal ako sa pagiging nagger nitong si Sara Fatima? Hahaha!

"Babe naman eh!" sabi niya tapos binaba niya si Dillon sa crib. 2 years old pa lang
kasi si Dillon. Ayaw kasi agad nitong si Sara mag anak! Lagi na lang akong
sinisigawan pag tinatanong ko siya kung bakit tatlong taon na kaming kasal pero ni
fetus, walang laman yung tiyan niya.

"Dave Albert Cruz naman! Eto na naman ang pag uusapan natin?? Sabi ko naman sa'yo
di ba, ieenjoy ko muna yung career ko.. Halos mamatay na ako para lang matapos yung
accountancy at maipasa yang lintek na board exam na yan, tapos ang gusto mo magpaka
butete naman ako ngayon?? Hindi ba pwedeng tayong dalawa muna?"

Yun yung lagi niyang sinasabi. Kaya parang honeymoon kami for three years. Hindi
naman sa nagrereklamo ako. Hehehe. Everyday happy kaya ako for three years.

"Bakit, asawa ko? Masama bang bigyan ka ng regalo?"


Umiling siya, "hindi naman sa ganon, babe. Pero kasi.."

"Pero kasi?"

Huminga siya ng malalim, "alam mo naman na may issue pa kami ng mommy mo, di ba?"

Oo nga pala, hindi sila okay ng mommy ko. Ewan ko ba, mabait naman si mommy, mabait
din naman si Sara pero hindi talaga sila magkasundo. Okay naman si Sara sa daddy ko
pati na sa ibang kamag anak ko pero hindi talaga sila magkasundo ng nanay ko.

"Hanggang ngayon pa din ba, Mrs. Cruz? Hindi pa din kayo okay ng mother-in-law mo?"

Niyakap niya ako tapos ipinatong niya yung baba niya sa balikat ko, "ewan ko ba,
alam mo naman na sinusubukan ko, di ba? Pero kasi ang feeling pa din ng mommy mo
inagaw kita sa kanya eh."

Napailing na lang ako, "ang cute ko kasi eh. Tignan mo, pinag aawayan niyo ako.
Masama na talaga 'to."

Pinisil niya yung pisngi ko tapos hinalikan, buti na lang hindi umiiyak si Dillon
kahit na naghaharutan kami ng mommy niya sa harap niya. Hehehe.

"Nako, babe. Hindi na ikaw ang pinaka cute. Inagaw na ni Dilly Bear ang posisyon
mo. Di ba, Dilly Bear?" sabi niya tapos nilaro laro niya si Dilly.

Haay. Iba talaga pakiramdam na may anak ka. Ang saya eh! Alam mo yung kahit anong
pagod mo sa office, naeexcite ka pa din na umuwi sa bahay para makipaglaro sa anak
mo? Ganun ako palagi eh. Kaya nga lagi kong kinakalabit si Sara dati eh. Hehehe.
Pero tignan mo naman, sulit ang paghihintay. Ang cute cute ng anak namin!

"Malamang mana sa akin yan eh. Ang pogi ng anak ko. Noh, Dilly?"

Pagkatapos nun, pinatulog na niya si Dilly. Kumain na muna kaming dalawa. May
supresa kasi ako sa kanya para bukas. Valentines na kasi. Tapos na sa wakas yung
bahay namin sa Batangas. Gusto kasi ni Sara yung malapit kila Dana kaya naisip ko
na magpagawa ng bahay dun. Ayos na din kasi naiingayan na din ako dito sa Makati.
Tsaka nakatipid naman ako eh. Hehehe. Buti close si Sara kay Kim. Libre kami sa
Architectural firm nila. Ayos!

"Babe, wag na 'tong diamond necklace, ha?" sabi niya sabay balik nung necklace sa
box at abot sa'kin.

"Bakit ba kasi?"

"Eh kasi nga.."

"Ano nga?"

"Baka kasi isipin ng mommy mo pinakasalan lang kita para sa pera.."

"Tsk. Sara Fatima Gomez- Cruz, what's mine is yours. Ang paranoid mo lang talaga."

"Pero kasi--"

"Pinakasalan kita kasi mahal kita. Nagttrabaho ako ng mabuti kasi gusto kong ibigay
lahat ng hindi mo naranasan noon. Hindi mo ba ako kayang pagbigyan?"

Buti na lang napangiti ko na 'tong babaeng 'to, "mahal na mahal kita, alam mo yun?"

"Naman. Ano, gagawa na ba tayo ng baby girl?"

//

Part 3

Andy's Point of View


"Mommy, tignan mo si Daddy kinuha yung diary ko!!"

Hinahabol ako ni Alys sa sala. Hehehe. Masama bang tignan ko kung may nakalagay
bang crush sa diary ni Alys? Aba kinakabahan lang kasi ako! Nung isang araw may
nakita akong flames sa likod ng notebook niya eh! Mamaya nakikipagligawan na pala
'tong prinsesa na 'to. Sabihin pa ni Cyriel eh pinapabayaan ko 'tong prinsesa
namin.

"Beb naman!" sabi ni Dana nung pagkapasok niya sa bahay namin. Galing kasi yan sa
boutique niya. Alam niyo na, nagpapaka workaholic kasi medyo may baby fats pa din
siya. 4 years old na si Alys pero may mga bakas pa din siya ng katabaan. Hehehe.
Pero secret ko lang yun kasi baka patulugin niya na naman ako sa labas. Ang lamok
kaya!

Tumakbo si Alys papunta sa mommy niya na maganda pa din kahit mukhang pagod na
pagod, "si daddy kanina pa ko iniinis!!"

Nagbuntong hininga siya, "Andrei Louie Guzman, wala ka na naman bang magawang
matino at si Alys ang pinagbubuntungan mo ng boredom?"

Ngumiti na lang ako, "hehehe, beb naman. Namiss kasi kita kaya nakipaglaro muna ako
kay Alys. Kamusta yung shops?" segue segue lang din. Hehe.

"Ayun, okay naman. May event lang na gaganapin next month kaya medyo busy sa shop."

Niyakap ko si Beb. Kahit pagod na pagod ang bango bango pa din. Hindi nakakasawang
kasama araw araw.

"Mommy, dinadaan lang kayo ni Daddy sa bola eh!! Pagalitan niyo na si daddy,
bilis!!"

Tsk. Ang talinong bata talaga nitong si Alys eh. Bakit dito niya dinadaan? Pag
dating sa quiz, medyo alanganin palagi. Siguro naalog yung utak nito nung nasa loob
pa siya ng tiyan ng mommy niya.

"Sige na, pagsasabihan ko 'tong daddy mo. Pumasok ka na sa kwarto," sabi niya kay
Alys tapos umakyat na sa kwarto niya. Mabuti naman at masosolo ko na 'tong asawa
ko. Hehehe.
Umupo muna siya tapos pinatong yung bag niyang Hermes. Tsk. Naubos yung isang buwan
na sweldo ko sa bag na yun ah. Sama kasi ng sama kay Nof si Dana eh isang gastadora
yung babaeng yun. Palibasa tumatandang dalaga eh. Hahaha!

"Beb, free ka ba bukas?"

Medyo nag isip pa siya tapos tinignan niya yung iPad niya.

"Free ako ng 7-8:30 p.m. bukas. Bakit, beb?"

Tsk. Ako nga pina cancel ko lahat ng appointment ko bukas kasi Valentine's eh.
Masamang magtrabaho 'tong asawa ko, nakakalimutan niyang may napakagwapo siyang
asawa na nagngangalang Andrei Louie Guzman na nag aasam na makadate niya.

"Valentine's bukas, beb."

Sumandal siya sa akin, "sorry, beb. Busy kasi eh. Alam mo naman na one year pa lang
mula ng mag takeover ako sa business ni mom. Kailangan ko pang i establish yung
pangalan ko.."

Haay. Ano ba nga naman ang magagawa ko? Siyempre susuportahan ko 'tong misis ko.

"Nakapagpa reserve pa naman ako sa paborito mong restaurant. Papa cancel ko na


lang.."

Biglang inangat niya yung ulo niya at hinalikan ako, "wag ka ngang tampo jan,
Andrei Louie. Nagpavacant talaga ako ng 7-8 para sabay tayong mag dinner."

"Kahit ang gwapo gwapo ng asawa mo, 1 oras lang ang alloted sa akin? Hanggang dun
lang ba ang mararating ng kagwapuhan ko, Dana Kathryn Ferrer- Guzman?"

Natawa siya. Tsk. Lagi na lang akong tinatawanan nito pag ganito ang sinasabi ko.
Manang mana si Alys dito eh, lagi na lang akong pinagkakaisahan.
"Hindi effective, beb. Come on, let's sleep. Valentine's bukas, you might need
energy."

Biglang nagliwanag yung paligid ko!

"Does that mean na?"

Kinindatan niya ako, "who knows?"

Damn, Dana! Kahit na asawa kita, excited pa din ako!

//

Valentine's Day.

"Iiwan na kita dito ha? Pupuntahan ka naman daw ng dad mo eh."

"Alright."

"Wag kang magfflames!"

"Daddy, you're so nosy. Go na. I know how excited you are to date mommy," sabi ni
Alys. Ewan ko ba kung bakit ganito magsalita 'to. Napapasama kasi lagi kay Nof eh.
Masamang impluwensya talaga yung piggy na yun!

Umalis na ako. Aayusin ko pa yung lugar eh. Pinaghandaan ko yata talaga 'to!
Pinareserve ko pa yung buong rooftop para romantic. Balak ko kasing rapin si Dana
pagkatapos eh. Hehehe. Mas maayos na sa rooftop para kahit magsisigaw siya, walang
makakarinig.

Dumating ako ng 6:30 p.m. Ayos na din naman yung pagkain pati yung violinists. Ang
totoo kasi, balak kong ayain si Dana na mag second honeymoon. Gusto ko na din kasi
ng baby boy. Tsk. Si Dave kasi lagi na lang akong iniinggit eh! Ang cute cute kaya
ni Dilly Bear. Syempre mahal ko si Alys pero gusto ko din naman magkaroon ng
magmamana sa kagwapuhan ko, sa pagiging matinik ko sa girls, at sa pagka suave ko.
Sayang ang genes.

Tinext ko na si Dana. Hintay hintay muna sa rooftop habang hindi pa dumadating ang
reyna ko.

//

"Sigurado po kayo, Sir?"

Tumango na lang ako, "sige, kainin niyo na lang yan. Hindi na naman yata dadating
yung hinihintay ko eh."

Kinuha ko na yung coat ko na pinatong ko sa upuan. 9:30 na pero ni anino ni Dana


wala akong nakita. Ni text o tawag wala akong na receive. Eto na nga yung dahilan
kaya nag aalangan ako na payagan siyang magtrabaho eh. Hindi naman sa pinipigilan
ko siya na gawin yung gusto niya, natatakot lang kasi ako na mawalan siya ng oras
sa akin na nangyayari na nga ngayon. Tss. Labo ng buhay. Hindi din palaging masaya
ang buhay may asawa.

Niligpit na nung mga waiter yung lamesa pati pagkain. Umalis na din yung
violinists. Ako? Eto nakaupo lang sa railings at hawak hawak yung roundtrip ticket
papuntang Norway. Gusto daw kasi ni Dana na pumunta dun nung isang beses na nanood
kami ng NatGeo.

Hay, Andy. Bakit ba kasi umasa ka? Alam mo namang mas workaholic pa sa'yo yung
asawa mo na 'yun.

Naupo muna ako at naghintay sa rooftop. Malay ko naman at baka biglang dumating si
Dana? Para kong tanga minsan kasi kahit alam ko na hindi siya dadating, naghihintay
pa din ako. Siguro kung babalik ako nung 18 years old ako, matatawa ako sa mga
pinaggagagawa ko ngayon. Ako, si Andrei Louie Guzman, maghihintay sa isang babae?
Ano yun, joke?! Eh dati kalabitin ko lang yung babae papayag na eh. Pero ang galing
nga din ng buhay. Ngayon, kahit na titigan at sigawan ko pa si Dana, hindi pa din
siya dumadating.

Pagkatapos kong magmuni muni sa rooftop, sinuot ko muna yung coat ko kasi malamig.
11 na din pala.

Naglakad ako papunta sa elavator para bumaba na. Dapat pala sumabit na lang ako sa
date ni Alys at Cyriel. Magbonding na lang kaming mag aama. Tss. Sayang ang
Valentine's ko.

"A-andy.."

Hindi ko alam kung bakit pero bigla na lang akong tumalikod nung nakita ko si Dana
pagbukas nung elavator. Nagtatampo ba ako? Oo naman! Masama bang magtampo kahit
minsan??

"Andy naman!"

Naglakad ako papunta sa fire exit at naglakad pababa ng hagdan. Tangina. Ayoko
munang makausap si Dana.

"Beb!"

Lakad lang ng lakad, Andy. Intindihin mo naman yung sarili mo ngayon. Kahit ngayon
lang. Pwede ka din namang mainis minsan.

"Aray!"

"Dana?!"

Tangina. Sabi ko nga hindi ko matitiis yung asawa ko eh. Sino bang niloko ko?

"Ano'ng nangyari sa'yo?" sabi ko tapos tinignan ko yung paa niya.

"A-aray," sabi niya nung mejo nagalaw ko yung paa niya.

"Masakit ba?"

Umiling siya.
"Eh bakit ka umiiyak?"

"K-kasi galit ka sa'kin," sabi niya tapos tumulo yung luha niya. Tss. Wala na.
Tiklop na ako. Umiyak na eh.

Kinuha ko yung panyo ko tapos pinunasan ko yung luha niya, "eh san ka ba kasi
nanggaling? Ni hindi ka man lang nagtext."

"E-eh kasi nga nagkaproblema sa shop.. Sorry na, beb. Ha? Ha? Sorry na.."

Bumuntong hininga ako.

"Galit ka talaga sa'kin?"

Tinignan ko siya ng mabuti, "ayaw kitang lokohin kaya sasabihin ko yung totoo, ha?"

Tumango siya.

"Naiinis ako kasi hindi mo na ako pinapansin. Puro ka na lang shop, boutique,
fashion show, dress, designs, wala man lang bang Andrei L---"

Hindi ako nakatapos ng sasabihin kasi bigla niya akong hinalikan.

"Sorry na, beb. Alam mo naman na mahal na mahal na mahal na mahal kita, di ba?"

"Talaga?"

Pinindot niya yung ilong ko, "para kang bata."

"Eh di.."
"Ano'ng eh di?"

"Pwede tayong mag ano.."

"Ano bang ano??" sabi ni Dana, naaasar na yata. Hehehe. Ang cute pa din ng asawa
ko.

"Eto oh."

//

Eydee's Point of View

Andy kissed her with longing, with burning desire. It's been a while since they had
sex. Sino ba naman ang makakapag ganun pa kung pareho silang busy? They are both
working, walang gustong magpaiwan sa bahay. After all, sayang naman yung ilang taon
nilang pinag aralan sa St. Claire's kung sa bahay lang sila, right?

Just then, Dana gave up. She gave up all her worries and inhibitions. She was
afraid, afraid that Andy's drifting from her. She was busy for the past weeks, she
didn't have the luxury of time to cater to her husband's needs. Sex is always
wonderful, indeed. But there will always come a time when you will be thinking what
would happen to the both of you if there's no sexual connection. At yun ang ginawa
niya. She purposely made herself busy para matignan kung tatagal ba si Andy. She's
pretty insane, right? But we couldn't really point a finger. She's just a woman
who's afraid.

Andy kissed her deep and wild. He was excited for her, damn too excited! His tongue
found its way towards Dana's mouth, seeking for entrance. When Dana didn't give him
the access he was desperately looking for, he bit her lower lip.

"Aray!" reklamo ni Dana.

Andy didn't even budge that his wife shouted, instead, he took this chance to
invade his wife's oral cavity. It was sweet like the very first time he kissed her.
Dana will always be Dana. She will always be Andy's own brand of ecstacy.
While playing with his wife's tongue, his hands gently found its way towards Dana's
dress, zipping it down and letting his experimental hands enter and play with the
breasts of his wife.

"Really, Andy. Dito sa fire exit?!"

"Sshh," Andy just said, fully concentrating on massaging his wife's bossom.

With Andy's expert hands working its magic on her bossoms, Dana couldn't utter a
word, not a single word. She just lay there and let her husband perform his magic.
But she couldn't keep still, no, she would never be able to keep still.

"Mmmm," she just moaned with delight while Andy was sucking one of her breasts. She
pulled her husbands head closer to her breast, like she wanted him to be one with
them.

But Andy will always be Andy. While kissing his wife's bossom, his other hands was
on its way to his wife's knickers.

He was taken aback when he didn't feel anything.

"Wala kang underwear??" he asked his wife, shock written all over his face.

Dana just smiled timidly, "happy Valentine's?"

Andy shook his head while smiling, "iba ka talaga, asawa ko."

And with that, he removed every piece of clothing he and Dana has. His coat and tie
were lying on the stairs, helpless. And Dana's dress was.. torn. Yeah. Andy was
damn too excited that he tore Dana's dress apart.

He carefully lay Dana on the stairs. His wife was damn beautiful when she's naked,
stark naked. He gently stood up while admiring the view. He walked backwards, not
wanting to leave the view of his wife's nakedness. Then he locked the door. Yes, he
locked the door of the fire exit. He couldn't take it if someone bothers them. No,
he really couldn't.
Then with a heart beat, he was on top of her. He didn't kiss her right away, he
looked into her eyes instead.

"I love you, Dana Kathryn Guzman," and after that, he kissed her hard.

He kissed her passionately. He kissed her lips, traced her jawlines, and showered
little kisses from her cheeks down to her shoulder blades. He kissed her like
there's no tomorrow. While kissing her, his fingers were working its magic.

"A-andy," Dana uttered just that. She's on the verge, she knows that.

Andy pumped one finger in.. then another.. and another.

"I'm close," Dana said.

And as if it's the magic word, his fingers were replaced by Andy's throbbing
member. Yes. His member was throbbing the moment he laid his eyes on Dana. She
always has that effect on him.

Andy began thrusting inside his wife's core. Marriage life is indeed wonderful.

"M-my foot. It's sore. B-be careful," Dana said, reminding her husband that she's
injured.

And with that, Andy anchored Dana's left leg to his waist. He resume to thrusting.
While slamming his length, he continued assaulting Dana's lips with his provoking
kisses, and he didn't want his wife's bossom to feel neglected so his hands played
with them. He could really multitask at times like this.

"Faster," Dana said.

This is what heaven on earth means. She was being sent to heaven by her husband.
She feels like her core's gonna break any second so she held on to something her
hands could find.
"S-shet, Dana. Baka bumagsak yung fire extinguisher," Andy said while he was
pumping in and out of his wife.

"Ugh!" Dana almost shouted. This is too damn good for Valentine's. It feels like
Christmas.

Her hands let go of the fire estinguisher and let her hands hold Andy's shoulders.

"I-i'm almost there," she said.

With one final thrust, they both reached the climax they waited for so long.

//

Andy wore his slacks and longsleeves while he gave his coat to her wife.

"Hindi ka na galit sa'kin?" Dana asked Andy while she was adjusting her now useless
dress.

"Konti pa," Andy teased.

"You're so perverted, Mr. Guzman."

Andy stole a chaste kiss from his wife's lips, "i'll be forever addicted to you,
Mrs. Guzman."

//

AN: Hindi 'to full blown lovescene since i don't see Andy and Dana doing that. If
you want kinky scene, go read 50 shades ;))
-END-

You might also like