Professional Documents
Culture Documents
Unite8
Unite8
ORGANİZASYONU
•
•Giriş
•Arşiv
İÇİNDEKİLER
DOSYALAMA
•Arşivin önem ve değeri
•Arşiv malzemesi
•Arşivlerin işlevleri
•Arşiv Sınıflama (Tasnif) Sistemleri
•Sistematik yöntem
VE
•Kronolojik yöntem
•Organik yöntem ARŞİVLEME
•Arşivleme işlemleri ve koruma
•Arşiv işlemleri
•Birim arşiv işlemleri
•Ayıklama ve yok etme
•İmhalık malzeme
Doç.Dr. Dündar
•Kurum arşiv işlemleri ALİKILIÇ
8
ayıklamayı öğrenebilecek,
• Arşivlerin işlevleri hakkında bilgi
sahibi olabileceksiniz.
Arşivleme Sistemleri ve Organizasyonu
GİRİŞ
Arşivcilik dünyanın en eski meslekleri arasında sayılmaktadır. Dolayısıyla
arşiv; kurumların, gerçek veya tüzel kişilerin gördükleri hizmetler, yaptıkları
haberleşme veya işlemler sonucu meydana gelen (toplanan, biriken) ve bir
maksatla saklanan dokümantasyon söz konusu dokümantasyona bakan kurum ve
bunları barındıran yerlerdir.
Yazının insan hayatına girmesiyle başlayan ve toplumsal örgütlenmelerin
kurumsallaşıp devletleşmesiyle devam eden tarihî süreçte arşivler; kurum içi ve
kurumlar arası idari işlemlerin yürütülmesinde, vatandaşlarla ilişkilerin kurulup
geliştirilmesinde, ekonomik planlamanın ve denetimin gerçekleştirilmesinde,
kişisel ve kamusal hakların korunmasında önemli işleve sahip olmuşlardır.
Arşivlerin bu işlevlerinin en temelde ifade ettiği şey, idari hizmetlerin
yürütülmesine verdiği destek olmuştur. Böylelikle arşivler; idari işlemlerin
yürütülmesinde, malidenetimin gerçekleştirilmesinde, kişisel ve kamusal hakların
muhafaza edilmesinde hukukî bir delil olarak evrakın korunduğu yerler olarak
kabul edilmiştir. Bu işlevlere, arşivlerin zaman içinde-kamu hizmetine açılarak-
araştırmacıların taleplerini karşılayan araştırma merkezleri olma işlevi de dâhil
olmuştur.
Arşivler pek çok açıdan önemli olmasından dolayı Osmanlı Devleti’nde
arşive Hazine-i Evrak ya da Mahzen-i Evrak denilmiştir. Arşivlerin var oluşları
öncelikle yönetimsel, ekonomik, yasal, bilimsel ve kültürel konularda onlara
atfedilen önemden kaynaklanmaktadır. Aslında arşivlere verilen önem kimin hangi
açıdan bu kurumlardan faydalandığına bağlıdır. Arşivler, gerçek kişi tarafından
kullanıldığında farklı, özel hukuk tüzel kişisi açısından farklı, kamu tüzel kişisi
(genel anlamda devlet) bakımından farklı değere sahiptir. Günümüz kurumları,
fonksiyonlarını yerine getirmede ürettikleri belgelere bağlıdır. Bu bağlılığın
farkında olarak gereğini yerine getiren kurumlar ise kurumsal istikrar ve karar
alma süreçlerinin, yani idari, mali, hukuki işlemlerinin yürütülmesinde,
yöneticilerinin ve diğer çalışanlarının güven duygusu içinde kararlar alabilmeleri
konusunda bir fırsat ve ayrıcalık kazanmış olurlar.
ARŞİV
Kurumların, gerçek veya tüzel kişilerin gördükleri hizmetler, yaptıkları
haberleşme veya işlemler sonucu meydana gelen (toplanan, biriken) ve bir
maksatla saklanan dokümantasyon; söz konusu dokümantasyona bakan kurum;
bunları barındıran yerlerdir.
Arşiv Malzemesi
Türk devlet ve millet hayatını ilgilendiren ve en son işlem tarihi üzerinden
otuz yıl geçmiş veya üzerinden on beş yıl geçtikten sonra kesin sonuca bağlanmış
olup kurum, daire ve kuruluşların gördükleri hizmetler neticesinde meydana gelen
ve saklanması tarihi, hukuki, idari ve çeşitli bakımlardan herhangi bir konuyu
aydınlatmaya, birtakım hakları belgelemeye ve korumaya yarayan her türlü yazılı
evrak, defter, resim, plan, harita, film, fotokopi, plak, ses bandı, CD vb. belge ve
Osmanlı Devletinde materyalin bütünüdür.
arşivcilik anlayışı zirve
noktada olmuştur
Sistematik Yöntem
Arşivlerden en kolay şekilde nasıl faydalanılabileceği konusunda araştırmalar
yapılmıştır. Bu araştırmalar neticesi, arşiv belgelerinin önceden tesbit edilmiş
belge çeşitleri, konulara ayrılması ve ayrıldıkları bölümlerde tarih sırasına
konulması esasına dayanan “Sistematik Yöntem” ortaya konmuştur. Önceleri
birçok ülkede uygulama alanı bulan bu sistemin, çok kısa bir süre sonra çeşitli
sakıncaları ortaya konmuştur.
Kronolojik Yöntem
Bu yöntemde, karışık ve dağınık bir hâlde bulunan dokümanlar içeriklerine
bakılmaksızın rastgele alınarak tarih sırasına konur. Yani kronolojik bir sıra yapılır.
Böyle bir sınıflama sisteminden kolaylıkla yararlanabilmek için aranan belgenin
mutlaka tarihini bilmek gerekir. Ancak bu durumda da aynı tarihi taşıyan yüzlerce,
binlerce belge ile karşılaşmak mümkündür.
Dolayısıyla tarihi bilinen belgeyi, aynı tarihi taşıyan belgeler grubunun
tamamını taramak suretiyle, ancak uzun bir süre sonra bulmak mümkün olabilir.
Arşivin esas gayesi arşiv malzemesini korumak olduğu gibi, aranılan malzemenin
en kolay şekilde ve süratle bulunmasını sağlayacak tedbirleri de almaktır. Denenen
Arşivin esas gayesi arşiv sınıflama sistemlerinin arşivlerde bunu sağlayamadığı görülünce, en sağlıklı
malzemesini korumak sınıflama sisteminin bulunması yolunda gayret sarf edilmeye başlanmıştır.
olduğu gibi, aranılan
malzemenin en kolay Arşivciliğin Temel Prensibi-Organik Yöntem (Proveniencia)
şekilde ve süratle Sistematik yöntemin sınıflanmasında ve pratikte arşivlerde ortaya çıkardığı
bulunmasını sağlayacak düzensizliğe karşı, XIX. yüzyılın ortalarına doğru Fransa’da karşı birtakım ortaya
tedbirleri de almaktır. çıktı. “Akılcı Organik Yöntem” denilen bu akım, fonların akıcı yapılarının
bölünmezliğini ve sınıflamada göz önünde bulundurulacak tek noktanın bu olduğu
görüşünü savunuyordu.
İleri sürülen bu görüş, İçişleri Bakanı olan Kont Duchatell (1803-1867)’in 24
Nisan 1841 tarihli ve Fransız vilayet arşivlerinin sınıflama yapılması hususundaki
genelgesi ve bu genelgeyle birlikte getirilen hükümlerle, “Provenance Sistemi” adı
ile uygulamaya konuldu.
Sistem “Provenienzprinzip” adıyla 1880’lerde Prusya Devlet Arşivinde, 1898
yılından itibaren de Hollanda’da kullanılmaya başlanmıştır. Bazı ülkelerde
“Hollanda-Prusya Sistemi” olarak adlandırılmıştır. Günümüzde, Avrupa’daki bütün
arşiv tasniflerinin ve arşivciliğin temel prensibi olarak kabul edilmiştir.
Latince ’deki karşılığı ile “Proveniencia” Türkçe’ deki anlam itibarıyla
“kaynağa, aslına dönüş” demek bu sınıflama sistemi; arşiv malzemelerini, işlem
gördüğü tarihte meydana gelen oluşum ve ilişki biçimlerine uymak suretiyle
düzenleme esasına dayanmaktadır.
Daha da açık bir ifade ile; arşiv malzemesinin işlem gördüğü tarihlerdeki asli
düzeni içerisinde fonların parçalanmadan korunup tasnif edilmesidir. Yapılan bu
tariften de anlaşılacağı üzere; bu tasnif sisteminin esas prensibi, arşivlere
devredilen fonları, bütünlüklerini bozmadan asli düzeni ile bırakmaktır. Doküman,
kamu kuruluşlarından geliyorsa zaten bir tasnif sistemi bütünlüğü içerisinde ve
ayrı olarak gelmektedir. Bu fonların hiçbir şekilde bozulmaması gerekir. Eğer
dokümanlar bazı özel şartlarda (satın alma, vasiyet gibi) arşive geçmiş ise bu
durumda dikkatli olmak ve esas fonları tesbit ettikten sonra, tasnif işlemine
başlamak gerekir. Bu sistemde tasnif işlemleri şu sırayı takip eder; önce, çeşitli
kuruluşlara veya birimlere ait belgenin karışık olarak meydana getirdiği tomar ele
alınır. Bu tomar içerisindeki her bir belge tek elden geçirilerek ayırma işlemi
yapılır. Ayırma işlemi, belgenin ait olduğu teşkilatı, birimini tesbit etmektir.
Ayırması yapılan belgelerden, aidiyeti aynı olanlar bir araya getirilir. Daha
sonra kalemleri tesbit edilmiş belgeler kendi aralarında kronolojik sıraya konur.
Ayırma neticesinde, belgenin ait olduğu birim veya dairenin daha önce belirlenmiş
kodu, vesikanın uygun bir yerine kurşun kalemle yazılır.
Tarihleme ve ayırma işlemi bittikten sonra, belgenin envanterinin
hazırlanmasına geçilir. Önce her belgenin özeti yapılır. Yani içeriği hakkında
çıkarılmış özeti fişlenir. Bu işler daha sonra kataloglara geçirilir. En son olarak da
katalogların indeksleri yapılır.
Kurumlar; arşivlik
malzemeyi her türlü
ARŞİV İŞLEMLERİ VE KORUMA
zararlı tesir ve Kurumlar; arşivlik malzemeyi her türlü zararlı tesir ve unsurlardan korumak,
unsurlardan korumak, mevcut asli düzenleri içerisinde tasnif edip saklamakla yükümlüdürler; (Yangın,
mevcut aslî düzenleri hırsızlık, rutubet, haşereler, dezenfektasyon, ışık, havalandırma, ısı vb.) Kurumlar,
içerisinde tasnif edip belirli bir süre saklayacakları arşivlik malzeme için "Birim Arşivleri", daha uzun bir
saklamakla süre saklayacakları arşiv malzemesi veya arşivlik malzeme için "Kurum Arşivleri’ni
yükümlüdürler kurarlar. Kurumların elinde bulunan arşivlik malzeme, birim arşivlerinde 1-5 yıl
süre ile arşiv malzemesi ise kurum arşivlerinde 10-14 yıl süre ile saklanır. Daha
sonra Devlet Arşivleri Genel Müdürlüğüne devredilir. Kurumların elinde bulunan
ve cari olduğu dönemde gizli kabul edilmiş ve hâlen bu özelliklerini koruyan arşiv
malzemesi Genel Müdürlüğüne geçtikten sonra da gizli kalır. Bu çeşit arşiv
malzemesinin gizliliklerinin kaldırılması, mükelleflerin (kurumların) görüşü
alındıktan sonra Genel Müdürlüğün teklifi üzerine Başbakanlıkca kararlaştırılır.
ait bir hizmetin görülmesi, bir hakkın korunması ve ispatı gerektiğinde, usulüne
göre örnekler verilebilir. Yahut mahkemelerce tayin edilecek bilirkişiler veya ilgili
dairler tarafından görevlendirilecek yetkililerce yerinde incelenebilir.
Kurumların elindeki araştırmaya açık arşiv malzemesinden yerli ve yabancı
hakiki ve hükmi şahısların yararlanması, yükümlülükleri, arşiv malzemesinin
örneklerinin verilmesi hususunda Bakanlar Kurulunca tespit edilen hükümler
uygulanır.
Uygunluk kontrolü;
• Arşive devredilecek malzemenin işlem yılı itibariyle, aidiyetine göre
kaydına mahsus "Kayıt Defteri" veya "Föyleri" gözden geçirilerek, sıra
numaralarında atlama, tekrar veya eksiklik olup olmadığına,
• Bir aidiyet içerisinde, aynı mahiyette birden fazla malzeme birimi varsa,
kayıt defteri veya föylerdeki kayıtların düzeltilmek suretiyle birleştirilip
birleştirilmediğine,
• Dosya içerisinde bulunan evrakın, gerektiği biçimde dosyalanıp
dosyalanmadığına,
• Klasörler veya dosyalar üzerine, devirden önce klasör ve dosyalara
verilmiş numaraların, birim adının, ait olduğu işlem yılının yazılıp
yazılmadığına,
• Ciltli olarak saklanması düşünülmüş olanların, ciltlenip ciltlenmediğine,
• Zarflanması gerekenlerin, zarflanıp zarflanmadığına,
• Defterlerle, ciltlenmiş veya zarflanmış olanların üzerine, devirden önce
verilmiş numaraların, birim adının, ait olduğu işlem yılının yazılıp
yazılmadığına,
• İşlem yılı esasına göre düzenlenen kayıt defterlerinin veya bu maksatla
kullanılan föy ciltlerinin kapaklarının etiketlenip etiketlenmediğine,
• Sayfaların ve eklerinin yırtık, kopuk veya eksik olup olmadığına bakılır ve
eksiklikler varsa tamamlanır. Uygunluk kontrolü, ilgili birim personeli ile
birim arşivi yetkili personelince ortaklaşa yapılır.
malzeme dışında kalan, hukuki kıymeti ve bir delil olma vasfı bulunmayan
belgedir. İmha edilecek malzemeler;
• Elle, daktilo ile veya bir başka teknikle yazılmış her çeşit müsveddeler,
• Resmî veya özel her çeşit zarflar (Tarihî değeri olanlar hariç),
• Adli ve idari yargı organları ile PTT ve diğer resmî kuruluşlardan gelen ve
genellikle bir ihbar mahiyetinde bulunan alındı, tebliğ ve benzeri her
çeşit kâğıtlar, PTT'ye zimmet karşılığında verilen evrakın (koli, tel, adî ve
taahhütlü zarf ve benzeri) kayıt edildiği zimmet defterleri ve havale
fişleri,
• Bilgi toplamak amacıyla yapılan ve kesin sonucu alınan yazışmalardan
geriye kalanlar (anket soru kâğıtları, istatistik formları, çeşitli cetvel ve
listeler, bunlara ait yazışmalar vb. hazırlık dokümanları),
• Aynı konuda bir defa yazılan yazıların her çeşit kopyaları ve çoğaltılmış
örnekleri,
• Esasa taalluk etmeyip, sadece daha önce belirlenmiş bir sonucun
alınmasına yarayan her türlü ara yazışmalar,
• Bir örneği takip veya saklanılmak üzere, ilgili ünite, daire, kurum ve
kuruluşlara verilmiş her çeşit rapor ve benzerlerinin fazla kopyaları,
• Ünite, daire, kurum ve kuruluşlar arasında yapılan yazışmalardan, ilgili
ünite, daire, kurum ve kuruluşta bulunan asılları dışındakilerin tamamı,
• Bir ünite, daire, kurum ve kuruluş tarafından yazılan ve diğer ünite,
daire, kurum ve kuruluşlara sadece bilgi maksadı ile gönderilen tamim,
genelge ve benzerlerinin fazla kopyaları, aslı ilgili ünite, daire ve
kuruluşlarda bulunan raporlar ile ilgili mütalaların, diğer ünite ve
kuruluşlarda bulunan kopya ve benzerleri,
• Dış kuruluşlardan bilgi için gelen rapor, bülten, sirküler, broşür, kitap ve
benzeri basılı evrak ve malzeme ile her türlü süreli yayından ve basılı
olmayan malzemeden, kütüphane ve dokümantasyon ünitelerine mal
edilenler dışında kalanlar, kullanılmasına ve muhafazasına lüzum
görülmeyen kitap, broşür, sirküler, form ve benzerleri ile mevzuat veya
form değişikliği sebebiyle kullanılmayan basılı evrak ve defterlerden
elde tutulacak örnekler dışındakilerin tamamı,
• Demirbaş, mefruşat ve benzeri talepler ile ilgili olarak yapılan
yazışmalardan sonucu alınan ve işlemi tamamlanmış yazışmaların fazla
kopyaları.
araştırınız.
DEĞERLENDİRME SORULARI
4. Türk Devlet ve millet hayatını ilgilendiren ve en son işlem tarihi üzerinden kaç yıl
geçmiş olursa belge arşiv materyali sayılır?
a) 20 yıl
b) 30 yıl
c) 50 yıl
d) 100 yıl
e) 10 yıl
Cevap Anahtarı
1.D, 2.E, 3.C, 4.B, 5.D, 6.A, 7.D, 8.D, 9.A, 10.B
YARARLANILAN KAYNAKLAR
Başbakanlık Osmanlı Arşiv Rehberi. (2010). Ankara. Osmanlı Arşivi Daire
Başkanlığı
Binark, İ. (1978). Arşiv ve Arşivcilik Bibliyografyası. Ankara
Binark, İ. (1980). Arşiv ve Arşivcilik Bilgileri. Ankara
Dearstyne, B.W. (2001). Arşivsel Girişim. İstanbul
Kandur, H. (1995). Arşivcilik Konferansları. İstanbul. Librairie De Pera
Keskin, İ. (2008). Arşivcilik Metinleri. İstanbul. Yeditepe
Keskin, İ. (2014). Arşivlerin Eğitim ve Kültür Hizmetleri. İstanbul. Türk Edebiyatı
Vakfı
Keskin, İ., Oğuz, N. (2013). Arşiv Emektarlarına Armağan. İstanbul. Türk Edebiyatı
Vakfı
Gökbilgin, T. (1939). Arşiv Meseleleri. İstanbul. Devlet
Odabaş, H. (2009). E Devlet Sürecinde Elektronik Belge Yönetimi. İstanbul.
Hiperlink