Professional Documents
Culture Documents
Mga Kategoryang Pampanitikan Written
Mga Kategoryang Pampanitikan Written
TRADISYUNAL
nina
LAYUNIN
Narito ang mga layunin sa pag-uulat na umaayon sa target na paraan ng paglalahad:
1. maipaliwanag ang walong tradisyunal na teoryang pampanitikan;
2. makapagbigay ng mga halimbawa ng mga akda na napapalooban ng bawat teorya;
at
3. mapasuri sa mag-aaral ang ibinigay na akda gamit ang napiling teorya.
NILALAMAN
A. TRADISYUNAL
Teoryang Klasisismo/Klasismo
Teoryang Romantisismo
Teoryang Realismo
Kung ang paglutang ng romantisismo ay bilang reaksyon sa klasisismo, masasabing
ang realism ay isang reaksyon sa pananaw na itinataguyod ng romantisismo. Itinataguyod
ng mga realista ang pagtinging dapat na ilarawan ang buhay o mga pangyayari sa lipunan
nang makatotohanan at buong katapatan. Pinangingibabaw sa akda ang katotohanan kaysa
kagandahan. Ang pagtingin at paglalarawan sa buhay ay dapat na walang pagkiling. Buong
katapatang inilalantad ng akda ang mga pangyayari maging ito ma’y napakapangit.
Mga karaniwang paksa ang tinatalakay sa mga akdang realista. Pinapaksa nito ang
mga pangyayaring nasa paligid lamang ng may-akda batay sa kanyang namamasid o
naoobserbahan. Pinapaburan ng realistang manunulat ang mga pangyayaring nagaganap sa
buhay ng nakararami tulad ng pagkaapi o pagkababa, paghihirap, pagbaba ng katayuan ng
mga nasa gitnang uri, prostitusyon, pakikibaka ng mga manggagawa. Sangkap din sa mga
akdang realista ang makatotohanang salitang ginagamit ng mga karaniwang tao—bulgar,
balbal, at iba pa.
Maaaring masuri ang mga akdang realista batay sa mga sumusunod na uri nito
(Ines-Ramos at Mendiola, 1994:47-48):
Pananaw Realismo
1) Higit na mahalaga ang katotohanan kaysa kagandahan para sa realismo.
2) Ang paraan ng paglalarawan ang susi at hindi ang uri ng paksa.
3) Tumutukoy ito sa suliranin ng lipunan (sosyal, political, atbp)
4) Naniniwala ang realismo na ang pagbabago ay walang hinto.
5) Tumatalakay sa salungatan ng kapital at paggawa.
Teoryang Naturalismo
Marami pang mga pagdulog ang umusbong na nakaangkla sa realism. Kabilang
dito ang mga pagdulog na nakapokus sa tauhan sa akda at kabilang dito ang naturalismo
na sinisikap ilarawan ang kalikasan ng tao nang buong katapatan.
Pesimistiko ang pagtingin sa buhay ang isinisiwalat ng mga akdang naturalistiko.
Ipinapakita sa akda ang kawalan ng kalayaan ng tauhang kumawala sa di magandang
pangyayari sa kanyang buhay na dulot ng mga pangyayari sa lipunan o mga taong
nakapaligid sa kanya.
Si Emile Zola, isang Pranses, ang tinaguriang Ama ng Naturalismo. Ayon sa kanya
na ang isang naturalistang manunulat ay nagtuturing sa sarili bilang makasiyentipikong
sosyolohistang mag-aaral ng lipunan at isa ring sikolohista. Sinusuri nila ang katauhan ng
isang nilalang bilang bunga ng heredeti o biyolohiya at kapaligiran.
Teoryang Ekspresyunismo
Ayon sa Encyclopedia Britannica, “Expressionism is an artistic style in which the
artist seeks to depict not objective reality but rather the subjective emotions and responses
that objects and events arouse within a person”.
Ipinapaliwanag dito na ang ekspresyunismo ay isang masining na estilo na kung
saan inilalarawan ang pansariling emosyon at mga pagtugon na napukaw mula sa isang tao.
Ayon sa Wikipedia, “expressionism its typical trait is to present the world solely
from a subjective perspective, distorting it radically for emotional effect in order to evoke
moods or ideas. Expressionist artists sought to express the meaning of emotional
experience rather than physical reality”.
“In literature, expressionism is often considered a revolt against realism and natur
alism, seeking to achieve a psychologicalor spiritual reality rather than record external ev
ents in logical sequence.”
Teoryang Humanismo
Nagmula sa Latin ang salitang Humanismo na nagpapahiwatig ng mga “di-
syentipikong larangan ng pag-aaral tulad ng wika, panitikan, retorika, pilosopiya, sining at
iba pa. Ayon sa ibang historyador, ang humanismo ay maaring ituring na “pagbabalik sa
klasisismo” lalo na yaong akdang sining noong panahon ng Renasimyento.
Ang pokus ng teoryang ito ay tao. Naniniwala ang mga humanista na ang tao ang sukatan
ng lahat ng bagay kung kaya’t mahalagang maipagkaloob sa kanya ang kalayaan sa
pagpapahayag ng saloobin at kalayaan sa pagpapasya.
Gaya ng ipinahahayag ni Protagoras, “Ang tao ang sentro ng daigdig, ang sukatan
ng lahat ng bagay ang Panginoon ng kanyang kapalaran”.
Ninanais ng tao na sa kanyang pakikiraan sa daigdig na ito ay may bakas siyang
maiiwan upang ang kanyang buhay ay magkakaroon ng kabuluhan at malinaw na pagkilala
sa isang di makukubling kasaysayan.
May bunga ang panitikan sa tao. Kinikilala ang tao bilang panukat ng maraming
bagay at pangyayari. Inilalarawan kung paanong ang tao ay nakikibaka sa buhay at mga
karanasan sa mundo. Itinatanghal ang kalagayan ng tao bilang isang indibidwal na may
pananaw sa buhay at malayang ekspresyon ng kakayahan.
Sa pagsusuri, mainam na tingnan ang mga sumusunod:
a. pagkatao
b. tema ng kuwento
c. mga pagpapahalagang pantao: moral at etikal ba?
d. mga bagay na nakaiimpluwensya sa pagkatao ng tauhan at pamamaraan
ng pagbibigay-solusyon sa problema.
Pananaw Humanismo
1. Ang tao at ang kanyang saloobin at damdamin ang pangunahing paksa rito.
2. Pinahahalagahan ang kalayaan ng isipan, ang mga natatanging talino – kakayahan
at kalikasan ng tao.
3. Para sa humanista ang literatura ay kailangang:
a. Isulat nang mahusay sa isang lenggwaheng angkop lamang sa genre nito.
b. May magkakaugnay na balangkas at may kagandahan ng anyo.
c. Nakawiwili at nagbibigay-kasiyahan sa mambabasa.
d. Nagpapahalaga sa katotohanan ng tula (poetic truth).
e. May pagkamatimpi at hindi dapat lumabag sa batas ng kalikasan (pisikal,
moral, sikolohikal).
Ang mga halimbawang akda ng Humanismo:
Titser ni Liwayway A. Arceo (1995)
Impeng Negro ni Rogelio Sikat (
Tata Selo ni Rogelio Sikat
Lupa ng Sariling Bayan
Si Pinkaw ni Isabelo S. Sobrega
Sugat ng Kahapon
Teoryang Eksistensyalismo
Sa utak at isip nakasentro ang teoryang pampanitikang ito dahil utak ang
nagpapagana sa tao. Ang bawat tao ay may kalayaang pumili at dahil sa kalayaang ito, ang
tao ay responsable sa anumang maaaring kahinatnan o maging resulta ng kanyang
ginawang pagpili. Dito, sinusuri ang tauhan batay sa kanyang kilos, paniniwala,
paninindigan na ang tao lamang ang tanging may kakayahang magdesisyon sa kanyang
sariling buhay.
Sa mga akdang pampanitikan, tulad ng nobela, ang Eksistensyalismo ay nakikita sa
mga tauhan o karakter na may kalayaang pumili para sa kanilang sarili. Taglay ng mga
tauhang ito ang katatagan o kung minsan ay kahinaan, upang hamunin o tanggapin ang
resulta ng kanilang kalayaang pinili.
Ang tao ay napalilibutan ng maraming posibilidad at mapagpipilian kung paano
niya gustong mabuhay. Siya ang lumikha ng kanyang sariling buhay na ayon sa kanyang
desisyon. Kadalasan ang mga desisyon niya ay nakaaapekto sa relasyon niya sa ibang tao.
Sinasabing hindi rin naman nabubuhay ang tao nang mag-isa lamang.
Dahil bukas ang Eksistensyalismo sa mga posibilidad, posibleng maraming
magkakatunggaling direksyon ang puntahan ng pananaw na ito. Isang direksyon ay
ang theistic o paniniwalang may Diyos o isang makapangyarihang nilalang na nag-uugnay
sa lahat ng nilalang. Maaari rin naming ang puntahan ng Eksistensyalismo ay
ang atheistic o ang paniniwalang ang tao ay may walang hanggang kalayaan. Kung kaya,
hindi na niya kailangan pa ang tulong mula sa anumang Diyos o sa isang
makapangyarihang nilalang. Kaya niyang mabuhay sa kanyang sarili lamang.
Pananaw Eksistensyalismo
1. Malaya ang tao– siya lamang ang maaaring magdesisyon kung paano niya
guguluhin ang panahon niya habang siya ay buhay
2. Responsable ang tao– siya lamang ang responsible sa kanyang buhay kahit pa ang
desisyon niya ay para sa kanyang kabutihan o kasamaan.
3. Indibidwal ang tao– walang isang tao na kaparehas niya. Ang kanyang pag-iisip,
damdamin, kaalaman at kamatayan ay kanya lamang.
4. Walang makapagsasabi kung alin ang tama o mali maliban sa taong nakaranas sa
pinag-uusapan.
Teoryang Imahismo
Pananaw ng Imahismo
1) Malaya ang manunulat/makata na pumili ng anumang nais na paksa sa kanyang
akda/tula.
2) Gumagamit ng salitang pangkaraniwan o tiyak ang mga salita.
3) Malinaw ang mga epekto nito.
4) Kung may aral ang akda/tula, hindi ito esensyal sa akda/tula.
KONGKLUSYON
SANGGUNIAN