Alaala ng Aking Ina

Tula ni Rose J. Bunga (Guro)

O’ irog kong inang tanging sinisinta

Daghing pagyao mo’y nagbibigay-dusa;
Sa abang puso kong sa yo’y nagmamahal;
Sa kaisipan koy laging nakakintal.

Maghapo’t magdamag na nagtutumangis,

Hindi matanggap ang dagli noong pag-alis;
Pag-aarugay mo’y hinaharap pa rin;
Nang mahal mong anak puno ng panimdim.

Nagdaang kahapong laging nasa isip,

Mga pangaral mo’y puno ng pag-ibig;
Minsa’y kagalitan, munting pagkamali;
Pinaparusahan walang pasubali.

Sa mga anak ko’y ina saan ka man ngayon,

Diringgin mo sana itong aking tugon;
Sa mga kalinga at pagmamahal mo,
Itong munting tula ang tanging handog ko.

Paalam na inay, Inay paalam na,

Sa langit hintayin, doo’y magkikita;
Alaala mo ‘nay aking tanging aliw;
Pagmamahal sa yo’y walang pagmamaliw.