Kultura

Ang Thailand ay isang Buddhist Country. Ang Budismo

sa Thailand ay matinding impluwensya ng tradisyonal na paniniwala tungkol sa
ancestral at natural na espiritu, na kung saan ay inkorporada sa Buddhist
kosmolohiya. Naniniwala sila na ang mga maliliit na bahay na gawa sa kahoy
ay tinitirahan ng mga buhay na Espiritu kung saan nag aalay sila dito ng
pagkain
at inumin upang mapanatiling masaya ang mga Espiritong nakatira dito.
Karamihan
sa mga Thai ay nagi-install ng espirituwal na bahay, maliit na larawan gawa sa
kahoy na mga bahay sa labas ng kanilang mga tahanan.

Edukasyon
Ang edukasyon sa Thailand ay ibinibigay sa pamamagitan ng pamahalaang
Thai sa pamamagitan ng Ministri ng Edukasyon mula sa pre-school hanggang
senior high school. Ang isang libreng batayang edukasyon ng labindalawang
taon ay ginagarantiyahan ng konstitusyon, at obligado ang pagpasok ng siyam
na taon sa paaralan.

Ang Pormal na edukasyon ay binubuo ng hindi bababa sa labindalawang taon

ng basic na edukasyon, at mas mataas na edukasyon. Ang pangunahing
edukasyon ay nahahati sa anim na taon at anim na taon ng sekundaryong
edukasyon, ang huli ay higit na nahahati sa tatlong taon ng mas mababang
antas at pangalawang antas. Ang mga antas ng pre-primary na Kindergarten
ng Kindergarten, bahagi rin ng antas ng basic na edukasyon, ay umaabot ng 2-
3 taon depende sa locale, at iba-iba. Ang di-pormal na edukasyon ay
sinusuportahan din ng estado. Ang mga independyenteng paaralan ay may
malaking kontribusyon sa pangkalahatang imprastraktura sa edukasyon.

Ang sistema ng pag-aaral sa Thailand:

Prathom 1-3 – unang tatlong taon ng elemetarya. Para edad na 7-9.

Prathom 4-6 – pang-apat hanggang pang-anim na taon sa elementary. Para
sa edad na 10-12
Matthayom 1-3 – para sa edad na 13-15
Matthayom 4-6 – para sa edad na 16-18 na nahahati sa akademik at
bokasyonal ba pag-aaral.

Pamaraan ng Pamumuhay
Ang pamumuhay at kultura ng Thailand ay tanging naiimpluwensiyahan
lamang ng mga bansang karatig nito, pero mas na impluwensiyahan ito ng
Tsina at India. Mahilig sila sa sining. Napaka-unlad ng kanilang sining na
makikita sa pamamagitan ng kanilang mga pananamit, gusali, disenyo,
palamuti, at mga pagtatanghal.
Isa sa mga nakasanayan ng mga taga-Thailand ay ang pagbati sa mga turista
ng may ngiti. Kung kaya ito'y tinawag nila na “Land of Smiles” ang bansa.

Wikang Siam o Gitnang Thai ay ang pambansa at opisyal na wika ng Thailand

at ang katutubong wika ng mga Thai, ang pinakamalaking pangkat etniko ng
Thailand. Ang tradisyonal na mga kasuotan at damit ay tinatawag na "Chut
Thai" (Thai Outfit). Maaari itong isuot ng mga lalaki, babae at bata.

Ang ikinabubuhay ng mga Thai ay paghahabi o paglika mismo ng kanilang

mga kasuotan, pag-aani, pagsasaka, at pangingisda. Kilala rin ang kanilang
bansa sa floating market o mga pangangalakal ng nasa bangka habang
bumabaybay ng anyo ng tubig.

Panitikan
Nirat poems – uri ng panitikan sa Thailand na may tema ng paglalakbay,
paghihiwalay, at pagmamahal.

Ramakian o Ramakien – bersyon ng epikong Ramayana ng Thailand. Ito ay

pambansang epiko ng Thailand.

Maikling kuwento at nobela. Kadalasan na may tema ng social injustice.

Naisulat ng mga Tsino ang pinakamatandang panitikan ng Thailand.

Ang bansang India ay may malaking impluwensiya sa panitikan ng Thailand.

Natamo ang Golden Age ng Panitikan ng Thailand sa panahon ni Haring Narai

(1956-1688).