A.

PAMAGAT NG AKDA:

Ang kwentong si “ Si Pinkaw” ay isang maikling kwentong Hiligaynon. Ang pamagat

ng akda ay ipinangalan sa pangunahing tauhan sa kwento. Nakapukaw sa interes ng
mambabasa ang pamagat ng kwento dahil hindi pangkaraniwan ang pangalang
ginamit dito lalabas ang kuryosidad ng mambabasa kung anong buhay mayroon si
Pinkaw kung ano ang kanyang naging kapalaran.Dito masasagot ng mga mambabasa
na may mga taong sadyang umaayon ang magandang kapalaran ngunit may mga tao
ding sadyang pinagkaitan kahit konting liwanag ng buhay.Maraming mga mapapait na
katotohanan ng buhay ang malinaw na inilahad sa kwento.

B. TEMA/ PAKSA:
Naging lubhang makatotohanan ang pagkakatalakay ng may- akda sa matinding
kahirapang bumabalot sa lipunang Pilipino na pinatotohanan sa buhay ng
pangunahing tauhan. Ang buhay ni Pinkaw ay maliwanag na paglalarawan ng buhay
ng mga iskuwater sa Payatas sa Quezon City at mbga iskuwater sa Smokey Mountain
sa Tondo.

C. MGA TAUHAN:
Pingkaw – isang ina na nawala sa tamang katinuan
Poray – ang panganay sa mga magkakapatid, labingtatlong taong gulang , matangkad
ito at payat
Basing – ang ikalawang anak, sungi ngunit mahilig pumangos ng tubo
Takoy – bunso sa magkakapatid, maputi at guwapo

D. TUNGGALIAN:
A. Tao laban sa sarili- ang paghahalukay ng basura ang kanyang hanapbuhay at dito
nagmumula ang kanyang makakain, magagamit o maipagbibili. Madalas siyang
umaawit dati- rati. Hindi naman kagandahan ang kanyang tinig - basag at boses
lalaki. Subalit kung may kung ano itong gayuma na bumabalani sa pandinig.
 Marahil dahil sa tila malungkot na tinig o kung dahil sa pagtataka sa kayang
kasiyahan gayong isa lamang siyang naghahalukay ng basura.
B. Tao laban sa tao – Nang makarating sigya sa punong kalsada, maraming sasakyan
ang kanyang pinahinto upang isakay ang kanyang mga may sakit na anak ngunit
wala ni isa sa mga ito ang tumigil. Maya – maya napansin niyang hindi na
kumikilos ang kanyang panganay. Para siyang pinagsakluban ng langit nang
malaman niyang hindi na ito humihinga. Umiiyak siyang nagpatuloy sa pagtulak
ng kariton para isalba ang dalawang buhay pang anak. Maraming tao ang may
pagkamanghang nagmasid sa kanya subalit wala ni isa ang lumapit para tumulong.
C. Tao laban sa lipunan- sabi ni Pingkaw “ Bakit iaasa ko pa sa pamahalaan ang
aking pamumuhay? Malusog at masigla pa naman ako sa pagtutulak ng aking
kariton upang tulungan, Ang hirap sa ating pamahalaan, kung sino pa ang dapat
tulungan ay hindi tinutulungan. Ngunit ang ibang mabuti naman ang pamumuhay ,
sila pa ang nakakatanggap ng tulong.
D. Kakalasan
Halos hindi makakilos sa pagod si Pingkaw, bukod pa sa kanyang labis na
pagkalumbay sa pagiging maramot ng kapalaran.Tumalbog- talbog ang katawan
ng kanyang mga anak sa kariton habang nagdaraan ito sa lubak lubak na kalsada
ngunit wala ni isang tumulong sa mga mag-iina.
Pakiramdam ni Pingkaw ay isang daang taon na siya nang makarating sa
pambansang ospital. Matapos ang pagtuturuan ng mga doctor at nurses na ang
tinitignan lamang ay mga pasyenteng mayayaman na wala namang sakit, binigyan
din ng gamut ang mga anak ni Pingkaw. Nang gumabi’y namatay si Poray, ang
pinakamatanda. Dalawang araw pa ang lumipas namatay naman ang bunso.
E. Wakas:
“ Nakarinig na naman ako ng kaguluhan. Muli akong dumungaw. Si Pingkaw na
nagbalik, sinusundan ng mga pilyong bata.Patuloy na kumakanta at naghehele ng
binihisang lata.

INTERTEKSTO:

Maraming pagkakatulad ang maikling kwentong “Si Pingkaw “ sa tunay na buhay at tunay na
sitwasyon ng mga tao malapit sa tambakan, maliwanag na paglalarawan ng buhay ng mga
nasa iskwater sa Payatas sa Quezon City at mga iskwater sa Smokey Mountain sa Tundo. Sa
kwento makikita na ang buhay ng tao ay maaring ihambing sa kagubatan na mabangis,
walang awa at maruming lugar na kahit hindi sa kwento ay makikita natin ang ganitong
kalagayan sa ating lipunan ngayon. Ang buhay ni Pingkaw at ng ilang Pilipino sa slum area
ay magkatulad nais ng may akda na maging bukas an gating mga mata at isip sa tunay na
kalagayan ng ilang Pilipino.

KONTEKSTO:

Maraming usaping panlipunan sa nobelang si Pingkaw. Gumamit ang may- akda ng iba’t
ibang simbolo o representasyon mula sa mga pangyayari at tauhan sa nobela upang ligaligin
ang ilang usaping panlipunan. May tatlong ilusyong ipinakita si Pingkaw sa kwento ito ay
 1. Pagtakas sa kinasasadlakan
2. Ginagawang positibo ang hindi magandang bagay
3. Pag- asa

Una, ang tao ay gumagawa ng ilusyon upang takasan ang kinasasadlakang kahirapan.
Halimbawa nalang sa bahagi ng kwento na kung saan habang naghahalukay ng basura si
Pingkaw kung saan nagmumula ang kanyang makakain, magagamit o maipagbibili
kakikitaan mo pa rin siya ng kasiyahan umaawit kakikitaan ng kasiyahan kahit naghahalukay
ng basura.Sa kanyang yayat na katawan masasabing tunay na mabigat ang kanyang itinutulak
ngunit magugulat ka tila nagagaanan at nakakakanta pa ng kundimang Bisaya.

Pangalawa, ginagawang positibo ang mga bagay na hindi naman. Pinaniniwala nila ang
kanilang sarili sa mga bagay-bagay dahil ginusto nila na gumaan at maging positibo ang
kanilang maging damdamin sa mga aspetong nagpapabigat ng kanilang kalooban. Tulad ng
Sa tunggalian ng pamumuhay sa tambakan na roon, ang isang tao’y handing tumapak sa ilong
ng kapwa tao mabuhay lamang. Nakapagtataka na si Pingkaw lubha siyang matulungin lalo
na sa katulad niyang naghahalukay ng basura.Ang sabi pa ni Pingkaw “ Bakit ko iaasa sa
pamahalaan ang aking pamumuhay? Malusog at masigla pa naman ako sa pagtutulak n g
aking kariton upang tulungan. Marami pa riyang iba na nararapat na tulungan. Ang hirap sa
ating pamahalaan kung sino ang dapat tulungan ay hindi tinutulungan. Ngunit ang ibang
mabuti na,an ang panunuhay ang siyang nakakatanggap ng tulong.

Pangatlo, pag- asa umasa ang tao na magbabago ang kanyang buhay, na ipagpatuloy ang
kanyang buhay sa kabila ng hirap at kinasasadlakan.

Pinatunayan din sa kwento ang pagpapahalaga sa dangal. Ngunit ipinakita rin ang karupukan
ng pangunahing tauhan. Pinatunayan din sa akda kung gaano kahirap para sa isang ina na
palakihin ang mga anak ng nag-iisa. Malinaw na inilarawan sa akda ang kaawa-awang mga
bata na walang kinagisnang ama.

Minsan masasabi mo na lamang “ Natutulog nga ba ang Diyos, kaya’t pagkaminsa’y parang
nalilimot niya ang ilan sa kanyang mga nilikha”.
 ISANG PAGSUSURI SA MODELONG
TEKSTO, INTERTEKSTO AT KONTEKSTO
SA KWENTONG “ SI PINGKAW”
NI : ISABELO S. SOBREGA

Pangalan: Beaulah Rose C. Valdez

Asignatura: FIL 501-Panunuring Pampanitikan