UN SECURITY COUNCIL

Ang United Nations Security Council (UNSC) ay isa sa anim na punong organo ng United Nations, na
sinisingil sa pagpapanatili ng internasyonal na kapayapaan at seguridad pati na rin ang pagtanggap ng
mga bagong miyembro sa United Nations at pagtanggap anumang pagbabago sa Charter ng United
Nations nito. Kabilang sa mga kapangyarihan nito ang pagtatatag ng mga operasyon ng peacekeeping,
pagtatatag ng mga pandaigdigang parusa, at pagpapahintulot ng pagkilos ng militar sa pamamagitan ng
mga resolusyon ng Konseho ng Seguridad; ito lamang ang katawan ng UN na may awtoridad na
maglabas ng mga umiiral na resolusyon sa mga miyembrong estado. Itinatag ang Konseho ng Seguridad
sa unang sesyon noong 17 Enero 1946.

Tulad ng UN sa kabuuan, ang Konseho ng Seguridad ay nilikha pagkatapos ng Ikalawang Digmaang

Pandaigdig upang tugunan ang mga pagkukulang ng isang nakaraang internasyonal na organisasyon, ang
Liga ng mga Bansa, sa pagpapanatili ng kapayapaan sa mundo. Sa mga unang dekada nito, ang Konseho
ng Seguridad ay halos paralisado sa dibisyon ng Cold War sa pagitan ng US at USSR at ng kani-kanilang
mga kaalyado, bagama't pinahintulutan ang mga interbensyon sa Digmaang Koreano at Krisis ng Congo
at mga misyon ng peacekeeping sa Suez Crisis, Cyprus, at West Bagong Guinea. Sa pagbagsak ng Unyong
Sobyet, ang mga pagsisikap ng UN peacekeeping ay dumami nang malaki, at pinahintulutan ng Konseho
ng Seguridad ang mga pangunahing misyon ng militar at peacekeeping sa Kuwait, Namibia, Cambodia,
Bosnia, Rwanda, Somalia, Sudan, at Demokratikong Republika ng Congo.

Ang Konseho ng Seguridad ay binubuo ng labinlimang miyembro. Ang mga dakilang kapangyarihan na
nagwagi sa Ikalawang Digmaang Pandaigdig-ang Unyong Sobyet (na kinakatawan ngayon ng Russian
Federation), ang United Kingdom, France, Republika ng Tsina (ngayon ay kinakatawan ng Republika ng
Tsina), at ang Estados Unidos- maglingkod bilang limang permanenteng miyembro ng katawan. Ang mga
permanenteng miyembro ay maaaring magbeto sa anumang substantibong resolusyon ng Konseho ng
Seguridad, kabilang ang mga nasa pag-amin ng mga bagong estado ng estado o mga kandidato para sa
Kalihim-Heneral. Ang Konseho ng Seguridad ay mayroon ding 10 mga di-permanenteng miyembro, na
inihalal sa panrehiyong batayan upang maghatid ng dalawang-taong mga termino. Ang presidency ng
katawan ay umiikot buwan-buwan sa mga miyembro nito.

Ang mga tungkulin at kapangyarihan na nakatalaga sa Konseho ng Seguridad sa ilalim ng charter ay ang
mga sumusunod:

-upang mapanatili ang internasyonal na kapayapaan at seguridad alinsunod sa mga prinsipyo at layunin
ng UN;

-upang siyasatin ang anumang hindi pagkakaunawaan o sitwasyon na maaaring humantong sa

internasyonal na alitan at upang magrekomenda ng mga paraan ng pagsasaayos ng mga naturang alitan
o mga tuntunin ng pag-aayos;

-upang matukoy ang pagkakaroon ng isang banta sa kapayapaan o isang pagkilos ng pagsalakay at upang
magrekomenda kung anong pagkilos ang dapat gawin;

-upang tumawag sa mga miyembro na mag-aplay sa mga pang-ekonomiyang parusa at iba pang mga
hakbang na hindi kinasasangkutan ng paggamit ng puwersa upang maiwasan o ihinto ang pagsalakay;

-upang kumuha ng aksyong militar laban sa isang aggressor; at

-upang magbalangkas ng mga plano para sa pagtatatag ng isang sistema upang makontrol ang mga
sandata.

Ang Kapulungan ng Seguridad ay binigyan din ng kapangyarihang gamitin ang mga tungkulin ng
trusteeship ng UN sa mga lugar na itinalaga bilang "estratehiko" (tanging ang Itinuturing na Teritoryo ng
Kapuluan ng Pasipiko).

UN GENERAL ASSEMBLY

Ang UN General Assembly (UNGA o GA; Pranses: Assemblée Générale "AG") ay isa sa anim na punong
organo ng United Nations (UN), ang tanging isa na kung saan ang lahat ng mga miyembro ng bansa ay
may pantay na representasyon, at ang pangunahing deliberative, paggawa ng patakaran at kinatawan ng
organ ng UN. Ang mga kapangyarihan nito ay ang mangasiwa sa badyet ng UN, itatakda ang mga di-
permanenteng miyembro sa Security Council, tumanggap ng mga ulat mula sa iba pang bahagi ng UN at
gumawa ng mga rekomendasyon sa anyo ng Mga Resolusyon ng Pangkalahatang Kapulungan. Nagtatag
din ito ng maraming mga organ ng subsidiary. [2]
Ang General Assembly ay kasalukuyang nakakatugon sa ilalim ng kanyang pangulo o sekretarya-
pangkalahatang sa taunang mga sesyon sa punong-tanggapan ng United Nations sa New York City, ang
pangunahing bahagi nito ay tumatagal mula Setyembre hanggang Disyembre at ipinagpatuloy ang
bahagi mula Enero hanggang lahat ng mga isyu ay tinutugunan (na kadalasan bago magsimula ang
susunod na sesyon). Maaari rin itong mag-reconvene para sa mga espesyal na sesyon ng emergency at
emergency. Ang komposisyon, tungkulin, kapangyarihan, pagboto, at pamamaraan nito ay itinakda sa
Kabanata IV ng Charter ng United Nations. Ang unang sesyon ay itinatag noong ika-10 ng Enero 1946 sa
Methodist Central Hall sa London at kasama ang mga kinatawan ng 51 bansa

Ang pagboto sa General Assembly sa mga mahahalagang katanungan, lalo, mga rekomendasyon tungkol
sa kapayapaan at seguridad, mga alalahanin sa badyet, at ang halalan, admission, suspension o
pagpapaalis ng mga miyembro ay sa pamamagitan ng dalawang-katlo ng karamihan ng mga kasalukuyan
at pagboto. Ang iba pang mga katanungan ay pinasiyahan ng isang direktang karamihan. Ang bawat
miyembro ng bansa ay may isang boto. Bukod sa pag-apruba ng mga usapin sa badyet, kabilang ang pag-
aampon ng isang sukat ng pagtatasa, ang mga resolusyon ng Asembleya ay hindi umiiral sa mga
miyembro. Ang Asembleya ay maaaring gumawa ng mga rekomendasyon sa anumang mga usapin sa
loob ng saklaw ng UN, maliban sa mga usapin ng kapayapaan at seguridad sa ilalim ng konsiderasyon ng
Konseho ng Seguridad. [4] Ang isang estado, isang istrukturang kapangyarihan ng boto ay maaaring
magpapahintulot sa mga estado na binubuo lamang ng limang porsiyento ng populasyon ng mundo
upang makapasa ng isang resolusyon ng dalawang-ikatlong boto. [5]

Kahit na ang mga resolusyon na ipinasa ng General Assembly ay walang mga umiiral na pwersa sa mga
miyembro ng bansa (bukod sa mga panukalang pambadyet), alinsunod sa resolusyon ng Uniting for
Peace ng Nobyembre 1950 (resolution 377 (V)), ang Asembleya ay maaari ring kumilos kung Nabigo ang
Konseho ng Seguridad na kumilos, dahil sa negatibong boto ng isang permanenteng miyembro, sa isang
kaso kung saan mukhang isang banta sa kapayapaan, paglabag sa kapayapaan o pagkilos ng agresyon.
Ang Asembleya ay maaaring isaalang-alang agad ang bagay na may pagtingin sa paggawa ng mga
rekomendasyon sa mga Miyembro para sa mga kolektibong hakbang upang mapanatili o maibalik ang
internasyonal na kapayapaan at seguridad. [4]

Ayon sa Charter ng United Nations, ang General Assembly ay maaaring:

Isaalang-alang at aprubahan ang badyet ng United Nations at itatag ang mga pagtatasa sa pananalapi ng
mga Miyembro Unidos;

Piliin ang mga di-permanenteng miyembro ng Konseho ng Seguridad at ang mga miyembro ng iba pang
mga konseho at organo ng United Nations at, sa rekomendasyon ng Konseho ng Seguridad, italaga ang
Kalihim-Heneral;

Isaalang-alang at gumawa ng mga rekomendasyon sa mga pangkalahatang prinsipyo ng kooperasyon

para sa pagpapanatili ng internasyonal na kapayapaan at seguridad, kabilang ang pag-aalis ng sandata;

Talakayin ang anumang tanong na may kaugnayan sa internasyonal na kapayapaan at seguridad at,
maliban kung ang isang pagtatalo o sitwasyon ay kasalukuyang tinalakay ng Security Council, gumawa ng
mga rekomendasyon dito;
Talakayin, na may parehong pagbubukod, at gumawa ng mga rekomendasyon sa anumang mga tanong
sa loob ng saklaw ng Charter o nakakaapekto sa mga kapangyarihan at pag-andar ng anumang organ ng
United Nations;

Magsimula ng mga pag-aaral at gumawa ng mga rekomendasyon upang itaguyod ang internasyonal na
pampulitikang pakikipagtulungan, ang pag-unlad at pag-kodod ng internasyunal na batas, ang
pagsasakatuparan ng mga karapatang pantao at mga pangunahing kalayaan, at internasyonal na
pakikipagtulungan sa mga larangan ng ekonomiya, panlipunan, makatao, kultura, edukasyon at
kalusugan;

Gumawa ng mga rekomendasyon para sa mapayapang pag-areglo ng anumang sitwasyon na maaaring

makapinsala sa magiliw na relasyon sa mga bansa;

Isaalang-alang ang mga ulat mula sa Security Council at iba pang organo ng United Nations.

Ang Asembleya ay maaari ring kumilos sa mga kaso ng isang banta sa kapayapaan, paglabag ng
kapayapaan o pagkilos ng pagsalakay, kapag ang Konseho ng Seguridad ay nabigong kumilos dahil sa
negatibong boto ng isang permanenteng miyembro. Sa gayong mga pagkakataon, ayon sa resolusyon ng
"Pagkaisa para sa kapayapaan" ng 3 Nobyembre 1950, ang Asembleya ay maaaring agad na isaalang-
alang ang bagay na ito at magrekomenda sa mga panukala ng mga Kasaping nito upang mapanatili o
maibalik ang internasyonal na kapayapaan at seguridad.

Ang Konseho ng Ekonomya at Panlipunan ng United Nations (ECOSOC; Pranses: Conseil économique et
social des Nations unies, CESNU) ay isa sa anim na punong organo ng United Nations, na responsable sa
pag-coordinate ng pang-ekonomiya, panlipunan, at kaugnay na gawain ng 15 UN specialized agencies ,
ang kanilang mga komisyon sa pagganap at limang mga komisyon ng rehiyon. Ang ECOSOC ay mayroong
54 na miyembro. Nagtataglay ito ng isang apat na linggong sesyon sa bawat taon sa Hulyo, at simula pa
noong 1998, ito ay gaganapin din sa isang taunang pagpupulong sa Abril kasama ang mga ministro ng
pananalapi na namamahala sa mga pangunahing komite ng World Bank at International Monetary Fund
(IMF).

Ang ECOSOC ay nagsisilbing sentral na forum para pag-usapan ang mga pang-internasyonal na isyu sa
ekonomiya at panlipunan at pagsasagawa ng mga rekomendasyon sa patakaran na hinarap sa mga
estado ng miyembro at sa sistema ng United Nations. [2] Ang ilang mga non-governmental na
organisasyon ay binigyan ng konsultatibong katayuan sa Konseho upang makilahok sa gawain ng United
Nations.

Ang mga pag-andar at kapangyarihan ng ECOSOC ay:

upang maghatid ng isang sentral na forum para sa mga talakayan sa mga pandaigdigang pang-
ekonomiya at sosyal na mga isyu

upang itaguyod ang mas mataas na pamantayan ng pamumuhay, buong trabaho at pag-unlad sa
ekonomiya at panlipunan

upang makahanap ng mga solusyon ng pandaigdigang pang-ekonomiyang, panlipunan, kalusugan at mga

kaugnay na problema, at internasyonal na kultura at pang-edukasyon na pakikipagtulungan
upang hikayatin ang pangkalahatang paggalang at pagtalima ng mga karapatang pantao at mga
pangunahing kalayaan

upang tulungan ang samahan ng mga pangunahing internasyonal na kumperensya sa larangan ng pang-
ekonomiya at panlipunan at mga kaugnay na larangan

upang magsagawa o magsimula ng mga pag-aaral at mga ulat na may kinalaman sa pang-internasyonal
na pang-ekonomiya at panlipunang mga bagay

upang maghanda ng mga kombensyong draft para sa pagsusumite sa Pangkalahatang Kapulungan

upang coordinate ang gawain ng mga pinasadyang mga ahensya at mga programa at ang kanilang mga
functional komisyon at limang rehiyon komisyon.

upang gumawa ng mga pagsasaayos para sa mga konsultasyon sa mga non-governmental organization

pamamahala ng paglipat mula sa MDGs sa SDGs.

Istraktura

Ang ECOSOC ay mayroong 54 na miyembro na inihalal ng General Assembly para sa isang tatlong-taong
termino. Bawat taon 18 mga bagong miyembro ay inihalal ayon sa isang heograpikal na pamamahagi.
Ang ECOSOC ay walang mga permanenteng miyembro, ngunit ang isang bansa ay maaaring muling
mapiling muli. Ang mga kapangyarihang pampulitika at pang-ekonomya ay inihalal bawat taon, at dahil
dito, sila ay "mga permanenteng" miyembro.

Ang United Nations Trusteeship Council (Pranses: Le Conseil de tutelle des Nations unies), ang isa sa mga
punong organo ng United Nations, ay itinatag upang makatulong na tiyakin na ang mga teritoryong
pinagkakatiwalaan ay ibinibigay sa mga pinakamahusay na interes ng kanilang mga naninirahan at ng
internasyonal na kapayapaan at seguridad . Ang mga pinagkakatiwalaan na teritoryo-karamihan sa
kanila ang mga dating utos ng Liga ng mga Bansa o mga teritoryo na kinuha mula sa mga bansa na natalo
sa dulo ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig-na ngayon ay nakamit na ang sariling pamahalaan o
kalayaan, alinman sa mga hiwalay na bansa o sa pamamagitan ng pagsali sa kalapit na mga
independiyenteng bansa. Ang huling ay Palau, na dating bahagi ng Trust Territory of the Pacific Islands,
na naging isang estado ng miyembro ng United Nations noong Disyembre 1994.

Mga function at kapangyarihan

Sa ilalim ng Charter, ang Konseho ng Pagkapribado ay pinahintulutan na suriin at talakayin ang mga ulat
mula sa Administering Authority sa pampulitika, pang-ekonomiya, panlipunan at pang-edukasyon na
pag-unlad ng mga mamamayan ng mga Teritoryo ng Tiwala at, sa konsultasyon sa Administering
Authority, upang suriin ang mga petisyon mula at magsagawa ng periodic at iba pang mga espesyal na
misyon sa mga Teritoryong Tiwala.
Ang Internasyonal na Hukuman ng Katarungan (ICJ) ang pangunahing punong kinatawan ng United
Nations (UN). Ito ay itinatag noong Hunyo 1945 ng Charter ng United Nations at nagsimulang
magtrabaho noong Abril 1946.

Ang upuan ng Korte ay nasa Peace Palace sa The Hague (Netherlands). Sa anim na punong organo ng
United Nations, ito ay ang tanging hindi matatagpuan sa New York (Estados Unidos ng Amerika).

Ang papel ng Korte ay mag-aayos, alinsunod sa internasyonal na batas, mga legal na pagtatalo na
isinumite dito ng mga Estado at upang magbigay ng mga opinyon ng advisory tungkol sa mga legal na
katanungan na tinutukoy nito ng awtorisadong mga organo ng United Nations at pinasadyang mga
ahensya.

Ang Hukuman ay binubuo ng 15 hukom, na inihalal sa mga tuntunin ng siyam na taon ng Pangkalahatang
Kapulungan ng United Nations at ng Konseho ng Seguridad. Ito ay tinulungan ng isang Registry, ang
administratibong organ nito. Ang mga opisyal na wika nito ay Ingles at Pranses.

Ang Korte ay may dalawang mga tungkulin:

Upang manirahan, alinsunod sa internasyonal na batas, mga legal na pagtatalo na isinumite ng Mga
Estado, at

Upang magbigay ng mga payo ng advisory tungkol sa mga legal na katanungan na tinutukoy dito ng mga
awtorisadong UN na mga organo at pinasadyang ahensya.

Ang Korte ay nakaupo sa Peace Palace, kasama ang iba pang mga institusyon na may kinalaman sa
internasyonal na batas, kabilang ang Peace Palace Library. Ang Peace Palace Library ay hindi isang
katawan ng UN. Nagbibigay ito ng mga mahusay na gabay sa pagsasaliksik sa iba't ibang pandaigdigang
paksa ng batas.

Ang hukuman ay may dalawang tungkulin: -

1) Nakakatakot na Function

2) Advisory Function

Nakakatawang mga Function-

Ang mga estado lamang (kasapi ng UN) ay maaaring maging mga partido sa kasuklam-suklam na kaso.

Ang Korte ay may kakayahang mag-aliw ng isang pagtatalo lamang kung ang mga nag-aalala sa Estado ay
tumanggap ng hurisdiksyon nito sa isa o higit pa sa mga sumusunod na paraan:

• sa pamamagitan ng pagpasok sa isang espesyal na kasunduan upang isumite ang hindi

pagkakaunawaan sa Korte;

• dahil sa isang nasasakupang sugnay, ibig sabihin, karaniwang, kapag sila ay mga partido sa isang
kasunduan na naglalaman ng isang probisyon kung saan, sa kaganapan ng isang hindi pagkakaunawaan
ng isang naibigay na uri o hindi pagkakasundo sa interpretasyon o paggamit ng kasunduan, ang isa sa
mga ito ay maaaring tumukoy ang pagtatalo sa Korte;
• Sa pamamagitan ng kapalit ng mga deklarasyon na ginawa ng mga ito sa ilalim ng Batas kung saan
tinanggap ng bawat isa ang hurisdiksyon ng Korte bilang sapilitan sa kaganapan ng isang pagtatalo sa
ibang Estado na gumawa ng katulad na deklarasyon. Ang ilan sa mga deklarasyong ito, na dapat
ideposito sa Kalihim-Heneral ng United Nations, ay naglalaman ng mga pagpapareserba na hindi kasama
ang ilang mga kategorya ng pagtatalo.

Ang Korte ay naglabas ng mga tungkulin nito bilang isang buong hukuman ngunit, sa kahilingan ng mga
partido, maaari din itong magtatag ng mga ad hoc kamara upang suriin ang mga partikular na kaso. Ang
isang Chamber of Summary Procedure ay inihalal bawat taon ng Korte ayon sa Batas nito.

ap to EnglishAdvisory Function-

Ang mga advisory proceedings bago ang Korte ay bukas lamang sa limang organo ng United Nations at
sa 16 na dalubhasang ahensya ng pamilya ng United Nations.

Ang Pangkalahatang Kapulungan ng United Nations at Konseho ng Seguridad ay maaaring humiling ng

mga payo sa advisory tungkol sa "anumang legal na tanong". Ang iba pang mga organo ng United
Nations at mga ahensiyang pinasadya na awtorisadong humingi ng mga opinyon ng pagpapayo ay
maaari lamang gawin ito tungkol sa "mga legal na katanungan na nangyayari sa loob ng saklaw ng
kanilang mga gawain".

Kapag natanggap nito ang isang kahilingan para sa isang opinyon ng pagpapayo, ang Korte, upang
maibibigay nito ang opinyon nito na may ganap na kaalaman sa mga katotohanan, ay pinagkalooban ng
paghawak ng mga nakasulat at oral na mga paglilitis, ang ilang mga aspeto ng pagpapabalik sa mga
paglilitis sa mga palalabasan na kaso. Sa teorya, ang Korte ay maaaring gawin nang walang ganoong mga
paglilitis, ngunit hindi ito kailanman ibinibigay sa kanila nang buo.

Ang mga rekomendasyon sa paglilitis ay ginawa ng paghahatid ng opinyon ng advisory sa isang

pampublikong upuan.

Ang United Nations Secretariat (Pranses: le Secrétariat des Nations unies) ay isa sa anim na pangunahing
organo ng United Nations, kasama ang iba bilang (a) General Assembly; (b) ang Konseho ng Seguridad;
(c) Konseho ng Ekonomiya at Panlipunan; (d) ang nawawalang Konseho ng Pagtatanggol; at (e) ang
International Court of Justice. [1] [2] Ang kalihiman ay ang pinuno ng United Nations. Ang kalihiman ay
may mahalagang papel sa pagtatakda ng agenda para sa mga organisasyon ng paggawa ng desisyon at
desisyon ng UN ng UN (General Assembly, Economic and Social Council, at Security Council), at
pagpapatupad ng desisyon ng mga katawan na ito. Ang Kalihim-Heneral, na hinirang ng General
Assembly, ay ang pinuno ng secretariat. [2]

Ang utos ng secretariat ay isang malawak na isa. Ang Dag Hammarskjöld, ikalawang Kalihim-Heneral ng
United Nations, ay inilarawan ang kapangyarihan nito tulad ng sumusunod: "Ang United Nations ang
ginawa ng mga miyembro ng bansa, ngunit sa loob ng mga limitasyon na itinakda ng aksyon ng gobyerno
at pakikipagtulungan ng gobyerno, magkano ang nakasalalay sa ginagawa ng Secretariat. .. [ito] ay may
kakayahan sa pag-iisip. Maaari itong ipakilala ang mga bagong ideya. Maaari itong, sa tamang mga form,
kumuha ng mga hakbangin. Maaari itong ilagay sa mga natuklasan ng gobyerno ng mga miyembro na
makakaimpluwensya sa kanilang mga aksyon ". Ang Kagawaran ng Kagawaran ng Politika ng United
Nations, na may tungkulin na kahawig sa isang ministeryo ng mga banyagang gawain, ay isang bahagi ng
sekretarya. Kaya ang kagawaran ng United Nations Peace Keeping Operations. Ang sekretarya ang
pangunahing pinagmumulan ng pagsusuri sa ekonomiya at pampulitika para sa General Assembly at
Security Council; Nag-aatas ito ng mga operasyon na pinasimulan ng mga organo ng deliberative na
organo ng UN, nagpapatakbo ng mga pampulitikang misyon, naghahanda ng mga pagtatasa na nauuna
sa pagpapatakbo ng peacekeeping, nagtatalaga ng mga pinuno ng mga operasyon ng peacekeeping,
nagsasagawa ng mga survey at pananaliksik, nakikipag-usap sa mga hindi aktibong aktor tulad ng media
at non-government organization, at responsable para sa paglalathala ng lahat ng mga kasunduan at
internasyonal na kasunduan.

Kabilang sa mga tungkulin ng Sekretarya ang pagtulong na lutasin ang mga internasyonal na alitan,
pangangasiwa ng mga operasyon ng peacekeeping, pag-oorganisa ng mga internasyonal na
kumperensya, pangangalap ng impormasyon tungkol sa pagpapatupad ng mga desisyon ng Konseho ng
Seguridad, at pagkonsulta sa mga gobyernong miyembro tungkol sa iba't ibang mga pagkukusa. Ang mga
opisina ng Key Secretariat sa lugar na ito ay kinabibilangan ng Opisina ng Coordinator ng Humanitarian
Affairs at Department of Peacekeeping Operations. Maaaring dalhin ng Sekretarya-Heneral sa pansin ng
Konseho ng Seguridad ang anumang bagay na, sa kanyang opinyon, ay maaaring magbanta ng
internasyonal na kapayapaan at seguridad.