ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5- Ο ΜΩΥΣΗΣ ΚΑΙ Ο ΑΑΡΩΝ ΣΤΟ ΦΑΡΑΩ

Ο Μωυσής και ο Ααρών στο Φαραώ

Εξ. 5,1 Καὶ μετὰ ταῦτα εἰσῆλθε Μωυσῆς καὶ Ἀαρὼν πρὸς
Φαραὼ καὶ εἶπαν αὐτῷ· τάδε λέγει Κύριος ὁ
Θεὸς Ἰσραήλ· ἐξαπόστειλον τὸν λαόν μου, ἵνα
μοι ἑορτάσωσιν ἐν τῇ ἐρήμῳ.
Εξ. 5,1 Μετά ταύτα εισήλθεν ο Μωυσής με τον Ααρών
εις τα ανάκτορα του Φαραώ και του είπαν·
“τάδε λέγει Κυριος ο Θεός του ισραηλιτικού
λαού· Αφησε τον λαόν μου ελεύθερον, δια να
μεταβή εις την έρημον και τελέση εορτήν προς
τιμήν μου”.
Εξ. 5,2 καὶ εἶπε Φαραώ· τίς ἐστιν οὗ εἰσακούσομαι τῆς
φωνῆς αὐτοῦ, ὥστε ἐξαποστεῖλαι τοὺς υἱοὺς
Ἰσραήλ; οὐκ οἶδα τὸν Κύριον καὶ τὸν Ἰσραὴλ
οὐκ ἐξαποστέλλω.
Εξ. 5,2 Ο Φαραώ απήντησε με αγερωχίαν· “ποιός είναι
αυτός ο Κυριος και Θεός, εις την εντολήν του
οποίου εγώ θα υπακούσω, ώστε να αφήσω
ελευθέρους τους Ισραηλίτας; Δεν γνωρίζω εγώ
αυτόν τον Κυριον και δεν θα αφήσω ελευθέρους
τους Ισραηλίτας να αναχωρήσουν”.
Εξ. 5,3 καὶ λέγουσιν αὐτῷ· ὁ Θεὸς τῶν Ἑβραίων
προσκέκληται ἡμᾶς· πορευσόμεθα οὖν ὁδὸν
τριῶν ἡμερῶν εἰς τὴν ἔρημον, ὅπως θύσωμεν
Κυρίῳ τῷ Θεῷ ἡμῶν, μή ποτε συναντήσῃ ἡμῖν
θάνατος ἢ φόνος.
Εξ. 5,3 Είπον προς αυτόν ο Μωυσής και ο Ααρών· “ο
Θεός των Εβραίων μας έχει καλέσει. Θα
πορευθώμεν λοιπόν πορείαν τριών ημερών εις
την έρημον, δια να προσφέρωμεν θυσίαν εις
Κυριον τον Θεόν μας, ειδ' άλλως θα πέση επάνω
μας θάνατος η θα εξοντωθώμεν από εχθρούς”.
Εξ. 5,4 καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ βασιλεὺς Αἰγύπτου· ἱνατί Μωυσῆ
καὶ Ἀαρὼν διαστρέφετε τὸν λαὸν ἀπὸ τῶν
ἔργων; ἀπέλθατε ἕκαστος ὑμῶν πρὸς τὰ ἔργα
αὐτοῦ.
Εξ. 5,4 Είπεν εις αυτούς ο βασιλεύς της Αιγύπτου·
“διατί, Μωυσή και Ααρών, αναταράσσετε τον
λαόν και τον αποστρέφετε από τα έργα του;
 Πηγαίνετε ο καθένας σας εις τα έργα του”.
Εξ. 5,5 καὶ εἶπε Φαραώ· ἰδοὺ νῦν πολυπληθεῖ ὁ λαός· μὴ
οὖν καταπαύσωμεν αὐτοὺς ἀπὸ τῶν ἔργων.
Εξ. 5,5 Και, αφού εκείνοι έφυγαν, είπεν ο Φαραώ
στους αυλικούς του· “ιδού τώρα, αυτός ο λαός
ολονέν και πολλαπλασιάζεται. Ας μη τους
αφήσωμεν να αναπαυθούν καθόλου από τας
εργασίας των”.
Εξ. 5,6 συνέταξε δὲ Φαραὼ τοῖς ἐργοδιώκταις τοῦ λαοῦ καὶ
τοῖς γραμματεῦσι λέγων·
Εξ. 5,6 Διέταξε δε ο Φαραώ τους Αιγυπτίους επιστάτας
επί των έργων, που έκανεν ο λαός, και τους
Ισραηλίτας γραμματείς λέγων·
Εξ. 5,7 οὐκέτι προστεθήσεσθε διδόναι ἄχυρον τῷ λαῷ εἰς
τὴν πλινθουργίαν καθάπερ χθὲς καὶ τρίτην
ἡμέραν· ἀλλ᾿ αὐτοὶ πορευέσθωσαν καὶ
συναγαγέτωσαν ἑαυτοῖς ἄχυρα.
Εξ. 5,7 “δεν θα συνεχίσετε από εδώ και στο εξής να
δίδετε άχυρον στον λαόν δια την κατασκευήν
των πλίνθων, όπως εκάνατε προηγουμένως.
Αλλά οι ίδιοι οι Ισραηλίται ας πηγαίνουν να
μαζεύουν μόνοι των τα άχυρα, που τους
χρειάζονται.
Εξ. 5,8 καὶ τὴν σύνταξιν τῆς πλινθείας, ἧς αὐτοὶ ποιοῦσι,
καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν ἐπιβαλεῖς αὐτοῖς, οὐκ
ἀφελεῖς οὐδέν· σχολάζουσι γάρ· διὰ τοῦτο
κεκράγασι λέγοντες· ἐγερθῶμεν καὶ θύσωμεν
τῷ Θεῷ ἡμῶν.
Εξ. 5,8 Και το ποσόν των πλίνθων, τους οποίους έως
τώρα έκαμνον, θα τους υποχρεώσης να τους
παρασκευάζουν κάθε ημέραν όπως και
πρότερον. Δεν θα μειώσης καθόλου την
εργασίαν των. Μένουν αργοί και δια τούτο
κραυγάζουν λέγοντες· Θα υπάγωμεν να
θυσιάσωμε στον Θεόν μας.
Εξ. 5,9 βαρυνέσθω τὰ ἔργα τῶν ἀνθρώπων τούτων, καὶ
μεριμνάτωσαν ταῦτα καὶ μὴ μεριμνάτωσαν ἐν
λόγοις κενοῖς.
Εξ. 5,9 Επιβαρύνατε τους ανθρώπους τούτους με
περισσότερα και δυσκολώτερα έργα και δώστε
τους να εννοήσουν ότι πρέπει να φροντίζουν δι'
 αυτά και να μη κατατρίβωνται εις κούφια
λόγια”.
Εξ. 5,10 κατέσπευδον δὲ αὐτοὺς οἱ ἐργοδιῶκται καὶ οἱ
γραμματεῖς καὶ ἔλεγον πρὸς τὸν λαὸν λέγοντες·
τάδε λέγει Φαραώ· οὐκέτι δίδωμι ὑμῖν ἄχυρα·
Εξ. 5,10 Τοιαύτας εντολάς λαβόντες οι Αιγύπτιοι
επιστάται και οι Ισραηλίται γραμματείς,
κατεπίεζαν τους Ισραηλίτας να σπεύδουν εις τα
έργα των και έλεγον προς αυτούς· “αυτά
διέταζεν ο Φαραώ· Δεν σας δίδομεν πλέον
άχυρα δια τους πλίνθους.
Εξ. 5,11 αὐτοὶ ὑμεῖς πορευόμενοι συλλέγετε ἑαυτοῖς ἄχυρα,
ὅθεν ἐὰν εὕρητε, οὐ γὰρ ἀφαιρεῖται ἀπὸ τῆς
συντάξεως ὑμῶν οὐδέν.
Εξ. 5,11 Σεις οι ίδιοι πηγαίνετε και μαζεύετε, όπου
εύρετε άχυρα, δια την εργασίαν σας. Δεν θα
μειώσωμεν όμως καθόλου το ποσόν της
εργασίας σας”.
Εξ. 5,12 καὶ διεσπάρη ὁ λαὸς ἐν ὅλῃ γῇ Αἰγύπτῳ, συναγαγεῖν
καλάμην εἰς ἄχυρα·
Εξ. 5,12 Διεσκορπίσθησαν οι Ισραηλίται εις όλην την
Αίγυπτον να μαζεύουν καλαμιές δι' άχυρα.
Εξ. 5,13 οἱ δὲ ἐργοδιῶκται κατέσπευδον αὐτοὺς λέγοντες·
συντελεῖτε τὰ ἔργα τὰ καθήκοντα καθ᾿ ἡμέραν,
καθάπερ καὶ ὅτε τὸ ἄχυρον ἐδίδοτο ὑμῖν.
Εξ. 5,13 Οι επιστάται δε των έργων τους κατεπίεζον
λέγοντες· “εκτελείτε τα έργα της κάθε ημέρας,
όπως και όταν σας εδίδετο το άχυρον”.
Εξ. 5,14 καὶ ἐμαστιγώθησαν οἱ γραμματεῖς τοῦ γένους τῶν
υἱῶν Ἰσραήλ, οἱ κατασταθέντες ἐπ᾿ αὐτοὺς ὑπὸ
τῶν ἐπιστατῶν τοῦ Φαραώ, λέγοντες· διατί οὐ
συνετελέσατε τὰς συντάξεις ὑμῶν τῆς πλινθείας
καθάπερ χθὲς καὶ τρίτην ἡμέραν, καὶ τὸ τῆς
σήμερον;
Εξ. 5,14 Οι επιστάται δε του Φαραώ εμαστίγωσαν τους
Ισραηλίτας γραμματείς, τους οποίους είχαν
καταστήσει οι ιδιοί ως επόπτας στον λαόν, και
τους έλεγαν· “διατί δεν επραγματοποιήσατε
κατά την σημερινήν ημέραν παραγωγήν
πλίνθων, όσην είχατε πραγματοποιήσει
προηγουμένως;”
Εξ. 5,15 εἰσελθόντες δὲ οἱ γραμματεῖς τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ
κατεβόησαν πρὸς Φαραὼ λέγοντες· ἱνατί σὺ
οὕτως ποιεῖς τοῖς σοῖς οἰκέταις;
Εξ. 5,15 Οι γραμματείς των Ισραηλιτών εισήλθον εις τα
ανάκτορα και με γοεράν φωνήν παρεπονέθησαν
στον Φαραώ λέγοντες· “διατί συ κατ' αυτόν τον
τρόπον μεταχειρίζεσαι τους δούλους σου;
Εξ. 5,16 ἄχυρον οὐ δίδοται τοῖς οἰκέταις σου, καὶ τὴν
πλίνθον ἡμῖν λέγουσι ποιεῖν, καὶ ἰδοὺ οἱ παῖδές
σου μεμαστίγωνται· ἀδικήσεις οὖν τὸν λαόν
σου.
Εξ. 5,16 Αχυρον δεν δίδεται στους δούλους σου και οι
επιστάται σου μας διατάσσουν να
κατασκευάσωμεν το αυτό ποσόν των πλίνθων.
Επειδή όμως αυτό είναι αδύνατον, οι δούλοι
σου, ημείς εμαστιγώθημεν. Θα αδικήσης λοιπόν
τον λαόν σου!”
Εξ. 5,17 καὶ εἶπεν αὐτοῖς· σχολάζετε, σχολασταί ἐστε· διὰ
τοῦτο λέγετε· πορευθῶμεν, θύσωμεν τῷ Θεῷ
ἡμῶν.
Εξ. 5,17 Τους είπεν ο Φαραώ· “δεν εργάζεσθε, είσθε
τεμπέληδες. Δι' αυτό και λέγετε· Θα
πορευθώμεν εις την έρημον, δια να θυσιάσωμεν
στον Θεόν μας.
Εξ. 5,18 νῦν οὖν πορευθέντες ἐργάζεσθε· τὸ γὰρ ἄχυρον οὐ
δοθήσεται ὑμῖν, καὶ τὴν σύνταξιν τῆς πλινθείας
ἀποδώσετε.
Εξ. 5,18 Τωρα λοιπόν πηγαίνετε αμέσως να εργασθήτε,
το άχυρον δεν θα σας δοθή και το ποσόν των
πλίνθων θα το αποδίδετε στο ακέραιον” !
Εξ. 5,19 ἑώρων δὲ οἱ γραμματεῖς τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἑαυτοὺς
ἐν κακοῖς λέγοντες· οὐκ ἀπολείψετε τῆς
πλινθείας τὸ καθῆκον τῇ ἡμέρᾳ.
Εξ. 5,19 Οι γραμματείς των Ισραηλιτών έβλεπον ότι
ευρίσκονται εις πολύ δύσκολον θέσιν και έλεγον
στον λαόν· “δεν θα μειώσετε καθόλου την
καθημερινήν ποσότητα των πλίνθων”.
Εξ. 5,20 συνήντησαν δὲ Μωυσῇ καὶ Ἀαρὼν ἐρχομένοις εἰς
συνάντησιν αὐτοῖς, ἐκπορευομένων αὐτῶν ἀπὸ
Φαραώ.
Εξ. 5,20 Συνήντησαν δε τον Μωυσήν και Ααρών, που
 ήρχοντο εις συνάντησίν των, όταν αυτοί
εξήρχοντο από τα ανάκτορα του Φαραώ.
Εξ. 5,21 καὶ εἶπαν αὐτοῖς· ἴδοι ὁ Θεὸς ὑμᾶς καὶ κρίναι, ὅτι
ἐβδελύξατε τὴν ὀσμὴν ἡμῶν ἐναντίον Φαραὼ
καὶ ἐναντίον τῶν θεραπόντων αὐτοῦ, δοῦναι
ῥομφαίαν εἰς τὰς χεῖρας αὐτοῦ, ἀποκτεῖναι
ἡμᾶς.
Εξ. 5,21 Είπαν δε προς αυτούς οι γραμματείς· “ο Θεός
να ίδη και να σας κρίνη, διότι εκάματε
αποκρουστικήν την παρουσίαν μας ενώπιον του
Φαραώ και ενώπιον των αυλικών του. Εδώσατε
εις τα χέρια του μάχαιραν, δια να μας φονεύση”.
Εξ. 5,22 ἐπέστρεψε δὲ Μωυσῆς πρὸς Κύριον καὶ εἶπε· δέομαι,
Κύριε· τί ἐκάκωσας τὸν λαὸν τοῦτον; καὶ ἱνατί
ἀπέσταλκάς με;
Εξ. 5,22 Ο Μωυσής εστράφη προς τον Κυριον και με
θερμήν προσευχήν του είπε· “θερμώς σε
παρακαλώ, Κυριε· διατί τάσον πολύ ταλαιπωρείς
τον λαόν αυτόν; Και διατί με απέστειλες προς
τον Φαραώ;
Εξ. 5,23 καὶ ἀφ᾿ οὗ πεπόρευμαι πρὸς Φαραὼ λαλῆσαι ἐπὶ τῷ
σῷ ὀνόματι, ἐκάκωσε τὸν λαὸν τοῦτον, καὶ οὐκ
ἐῤῥύσω τὸν λαόν σου.
Εξ. 5,23 Από την ημέραν, που επορεύθην στον Φαραώ
να του ομιλήσω εξ ονόματός σου, εκείνος
έθλιψεν ακόμη περισσότερον τον λαόν τούτον·
και συ δεν έσωσες και δεν απηλευθέρωσες τον
λαόν από την σκληράν αυτήν τυραννίαν”.

ΠΗΓΗ: http://users.sch.gr/aiasgr/Palaia_Diathikh/Exodos/Exodos_kef.1-4.htm#kef.1