2

3
4
5
 Si Biboy ay isang batang masipag
mag-aral. Kahit kailan ay hindi siya lumiliban
sa klase.

Araw-araw ay gumigising siya nang

masaya at naghahanda para pumasok sa
paaralan.

6
7
 Siya si Nanay Azon. Isang mapagmahal
at maalalahaning ina sa kanyang anak.

8
9
 Isang umaga, araw ng Biyernes, napansin
ni nanay Azon na madilim ang panahon.

“Anak, huwag mong kalilimutang dalhin

ang iyong payong at baka maabutan ka ng
malakas na ulan,” sabi ni Nanay Azon.

10
11
 “Ayaw ko po inay, marami na po akong
dalang gamit. Baka makalimutan ko lang po,”
tugon ni Biboy.

12
13
 Ngunit kahit ayaw ni Biboy ay napilit pa
rin siya ng kanyang nanay.

14
15
 Sa paaralan, masayang nagtuturo ang
guro at nakikinig ang mga bata nang biglang
kumulog at bumuhos ang malakas na ulan. Ito
ay hindi na huminto hanggang sa oras ng uwian.

16
17
 “Naku! Ang lakas pa rin ng ulan. Paano na
ako makakauwi ng bahay?” bulong ni Biboy
sa kanyang sarili.

18
19
 Nang bigla niyang maalala ang payong na
isinabit niya, “ Naku! Narito pala ang payong
na isinabit ko, makakauwi na rin ako nang hindi
mababasa”, sabi ni Biboy.

20
21
 Habang siya’y naglalakad, nakakita si
Biboy ng mga batang nagtatakbuhan sa
ulan upang makauwi agad ng bahay.

“Biboy, buti ka pa may dalang payong, hindi

ka nababasa sa ulan,” sigaw ng isang bata.
Nginitian ito ni Biboy, sabay sabing, "Halikayo,
sukob tayo!"

22
23
 Pagdating sa bahay, sinalubong niya ng
yakap ang kanyang ina “ Nanay, salamat po
kasi pinagdala ninyo ako ng payong at hindi
ako nabasa, B U TI N A L A N G !

24
25
 Kulayan ang mga bagay na ginagamit
na pang-proteksyon sa ulan.

26
|27
27
 Si Biboy ay isang batang mahilig mag-aral.
Binilinan siya ng kanyang nanay na magdala
ng payong dahil madilim ang panahon. Ayaw
sumunod ni Biboy pero napilit pa rin siya ni
Nanay Azon. Uwian na, pero hindi pa rin
tumitigil ang ulan.
Ano ang gagawin ni Biboy? Paano siya
magiging ligtas sa ulan?