சசெப்டம்பர 15 வவியயாகுல மயாதயா ததிருவவிழயா

கயாலல வழதிபயாட
செககயாதர சமரனயா ம.ஊ.செ.
தனயனனின கனலவ நனவயாக்க , தந்லதயவின ததிருவுளத்லத நதிலறைகவற்றை,
தனலனகய அரப்பணவித்த தயாகய உம்லம வயாழ்த்ததி வணங்குகதிகறையாம்
தந்லத மகன தூய. ....
இலறைக்கக இலணயயாகதி, வயானனிற்கு நதிகரயாகதி கபரனபவிற்கு இலக்கணமயாக ததிகழும்
தயாயயாம் மரயயாலளப் கபயாற்றைதி புகழும் நயாளும் கவலளயுமதித. தயாயவின அனலப
வவிவரக்கயாத கவவிஞரகளும் இல்லல. கவவிலதகளும் இல்லல. தயாயயானவள நம்
வவிழதிகளயால் பயாரத்த, இதழ்களயால் செதிரத்த, இலமகளனில் உறைங்கதி, ஈடில்லயா
சவற்றைதிலய நமக்கு தருபவள. நம் சவற்றைதியவில் களனித்ததிட, கதயால்வவியவில்
தவண்டிட, உயவிரனனில் கலந்ததிட, உததிரத்லதத் தந்தவள. இப்படி நம்
இனபத்லதப்சபருக்கதி, இனனலலத் ததீரத்ததிடம் தயாயவின ததிருநயாலளக் சகயாண்டயாட
அவர தம் பவிளலளகளயாகதிய நயாம் ஒனறையாகக் கூடி இருக்கதினகறையாம்.
இந்த மகதிழ்சவனனும் மங்களநயாளனில் வரத்தயாயவின
தீ புதல்வவிகள நயாம் எனும்
பூரப்பவில் சபருமதிதம் சகயாளகவயாம். நம் மகதிழ்வவிற்கு மகதிழ்வு கசெரக்க, ஒளனி
சகயாண்ட நம் வயாழ்லவ சமருககற்றுகவயாம். நம் லககளனில் தயாங்கதியுளள இந்த
ஒளனி இருலள அகற்றைதி சவளனிச்செம் சகயாடப்பத கபயால நயாமும் நமத பவிறைரத தனப
தயர இருலள அகற்றைதி, நம்பவிக்லக எனனும் ஒளனி சகயாடப்பவரகளயாக வயாழ அருள
கவண்டி பவனனி சசெல்கவயாம். அனலனக்கு முடி சூடி அழகுபயாரத்த மகதிழ
மணவிமுடிலயயும் மயாலலலயயும் பவனனியயாக ஒளனி சவளளத்ததில்
ஆலயத்ததிற்குள எடத்தச்சசெனறு அனலனயவின மகதிழ்வவில் நயாமும் இலணகவயாம்.

(பயாடல் அல்லத நயாதஸ்வர இலசெ)

வயானளவு உயரந்த உளளம், கடலளவு அளந்த கருலண, சவறுப்லபக் கயாட்டயாத
அனலப மட்டகம அளளனிக் சகயாடக்கும் அமுத சுரபவி- தயாய. அத்தலகய தயாயயாம்
அனலன மரயயாளனின வவியயாகுலத்லத ,வவியயாகுல வரத்லதக்
தீ சகயாண்டயாடம் நயாள
இந்நயாள. இந்நயாளனில் நம் அனலனக்கு மணவிமுடி சூட்டி மகதிழ்கவயாம். மனனரகள
ரயாஜயாக்கள மணவிமுடி சூடவர. தன நயாட்டில் வவிலளந்த வவிலலயுயரந்த கற்கள
மணவிகலள, தங்க லவரத்தயால் இலழக்கப்ப்பட்ட ஆபரணத்ததில் சபயாருத்ததி அலத
அலனத்த மக்கள முனனும் தன தலலயவில் சூடி அலனத்ததிற்கும்
அலனவருக்கும் சபயாறுப்கபற்பர. இதனயால் தனக்குக் ககீ ழ் உளள அலனத்த
மக்களனின அததிகயாரத்ததிற்கும் சபயாறுப்பவிற்கும் உரலமயயாளரயாவர. நமத தயாய
அனலன மரயயாகளயா, நம் அலனவருக்கும் அரசெதி. சவற்றைதி எனனும்
வவியயாகுலங்கலள தனனகத்கதக் சகயாண்ட கபரரசெதி. நம்லம ஆண்ட வழதி நடத்தம்
உரலம, அததிகயாரம் சபற்றைவர. நயாம் அவர வழதி நடக்கும் ஊழதியரகள, பவிளலளகள,
வழதித்கதயானறைல்கள. இந்கநரத்ததில் நம் மகதிழ்சவனனும் கற்கள மணவிகலள, நல்
உணரசவனனும் தங்க லவர ஆபரணத்ததில் பததித்த நம் அனலனயயாம் அரசெதிக்கு
மணவிமுடி சூட்டி மகதிழ்கவயாம். அரசெதியயாம் அனலனக்கு நயாம் அலனவரும் அவர
தம் ஊழதியரகளயாக எனறும் வயாழ்கவயாம் எனறு உறுததி கூறுகவயாம்.
மலரகள மணம் பரப்பவி மனலத மயக்குதல் கபயால நம் உடலும் அனலன மரயவின
அருளனினயாலும் அழகு பண்பவினயாலும் மயங்க மகதிழ அருள கவண்டி அனலனக்கு
மணவி முடி சூட்டி மகதிழ்கவயாம். நம் மகதிழ்வவிலனத் சதரவவிப்கபயாம்.
( மங்களம் மங்களம் அல்லத சபயாருத்தமயான பயாடல். )
சசெப்டம்பர மயாதம் எனறையாகல நமக்கும் நம் செலபக்கும் மதிகவும் முக்கதியமயான
மயாதம் ஏசனனனில் நம் தயாயயாம் புனனித வவியயாகுல அனலனயவின வவியயாகுலங்கலளத்
ததியயானனிக்கும் மயாதம் . அததிலும் செதிறைப்பயாக இனறு மகதிழ்வவின உயரவவிற்கு உயரவு
கசெரக்கும் உனனதமயான நயாள. சசெப்ட்ம்பர மயாதத்ததின முத்தயான நயாள. ஆம்
அனலனயவின வவியயாகுலத்ததின ததிருநயாள. சவற்றைதிகலள அளளனித்தரும்
வரத்ததி
தீ ருநயாள. அனலனயவின வவியயாகுலம், வரம்,
தீ முழுலம இவற்லறைப் பற்றைதி
ததியயானனித்த, இலறை அருளனில் மூழ்கதி முத்சதடக்க நம்லமகய ஆயத்தப்படத்தம்
நயாள. இந்நயாளனில் தனலனகய சவறுலமயயாக்கதி ஊழதியரன கவடகமற்றை
கதிறைதிஸ்தலவ பவினபற்றைதி, தனலனகய இலறையடியயாரயாக இனம் கயாட்டிய நம் தயாய
மரயயாலள பயாரத்த பழக நயாம் அலழக்கப்படகதிகறையாம். அலழக்கப்பட்டதனபடி
வயாழ்வகத நம் செலப வயாழ்வவின செதிறைப்பு நதிலல. மரயவின ஊழதியர குடம்பத்ததிலுளள
நம் ஒவ்சவயாருவரன ஆலசெ, நம் அனலனயும் அரசெதியுமயான மரயயாலளப் கபயானறு
நயாமும் ஆண்டவரன ஊழதியரயாக உருவயாக கவண்டம் எனபகத. எனகவ நயாம்
வவிரும்பவி அலடய எததிரகநயாக்கும் நதிலலயவின அழகதிய உருலவ மரயயாளனில் கண்ட
முழுலமயவின நதிலறைவயாம் நம் அனலனலய கபயால நயாமும் மயாறை அருள கவண்டி
இவ்வயாசெகத்ததிற்கு சசெவவிமடப்கபயாம். வழதி நூல் .....
எல்லயாத் தனபங்களும் வவியயாகுலங்கள அல்ல. நமத தவறுகளயால் வரும்
தனபங்களும், குலறையுளள மனனிதரகளயாகதிய நயாம் ஒருவகரயாசடயாருவர
பழகும்கபயாத ஏற்படம் மன கவதலனகளும் வவியயாகுலங்கள ஆகயாத. மயாறையாக
தனனல தலளகளனிலதிருந்த வவிடபடம்கபயாத, பவிறைர நல் வயாழ்வு சபறை உலழக்கும்
கபயாத, இலறைவன தனக்கு சகயாடத்த அலழத்தல் ,பணவி இததயான என ஒனலறை
உயத்தணரந்த பற்றுறுததியுடன வயாழ்ந்த சசெயல்படம் கபயாத ஏற்படம் தனப
தயரங்ககள, வவியயாகுலங்கள ஆகும். அவ்வலகயவில் நம் தயாய மரயயாள சபற்றை
வவியயாகுலங்கலளக் சகயாண்டயாட மூனறு கயாரணங்கள உண்ட.
1. மமீ ட்கும் ததிருவுளத்ததிற்கு தனலனக் லகயளனித்தத.
2. மமீ ட்பரயாகதிய இகயசுவுடன அவர சகயாண்டிருந்த இலணபவிரயயா உறைவு.
3. மக்களயாகதிய நம்