1.

Opis techniczny
(Brakujące dane autor projektu dobrał wg własnego uznania).

1.1. Podstawa opracowania:

Przy opracowaniu projektu wykorzystano normy, rozporządzenia oraz literaturę techniczną:
[1] PN-85/S-10030 Obiekty mostowe. Obciążenia. Wydanie 2.
[2] PN-91/S-10042 Obiekty mostowe. Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone.
Projektowanie.
[3] PN-EN 1992-1-1:2005, Eurokod 2: Projektowanie konstrukcji z betonu – Cz. 1-1: Reguły
ogólne i reguły dla budynków,
[4] PN-EN 1992-2:2006, Eurokod 2: Projektowanie konstrukcji z betonu – Cz. 2: Mosty
betonowe - Projektowanie i szczegółowe zasady (U).
[5] Dziennik Ustaw RP nr 63/2000, poz. 735 „... w sprawie warunków technicznych, jakim
powinny odpowiada drogowe obiekty inżynierskie i ich usytuowanie”.

1.2. Lokalizacja obiektu.

Obiekt znajduje się w gminie Dobrycz. Jest on przeprowadzeniem drogi łączącej Dobrycz
Dolny a Dobrycz Górny.

1.3. Opinia dotycząca geotechnicznych warunków posadowienia obiektu mostowego:

Na podstawie wizji lokalnej, warunków geotechnicznych dla tego rejonu oraz doświadczeń
uzyskanych z obserwacji sąsiednich budowli przyjęto iż w miejscu inwestycji występują
proste warunki gruntowe. Charakter projektowanej konstrukcji oraz proste warunki gruntowe
obejmują Kategorię Geotechniczną I, dla której wystarczyły jakościowe określenia
właściwości gruntu.

Budowa geologiczna terenu wykazuje jednorodne, geologiczne i litologiczne warstwy

gruntów dobrej nośności, brak jest niekorzystnych zjawisk geologicznych. W profilu
geologicznym wyróżniamy żwiry i iły przykryte ubogimi glinami lessowymi, utwory
powierzchniowe stanowią głównie czwartorzędowe piaskowce, zlepieńce i łupki.

Głębokość występowania wód gruntowych ustalono na podstawie obserwacji poziomu

zwierciadła wód w sąsiadujących z działką studniach gospodarczych. Głębokość ta wahała
się od 3 do 4 i jest poniżej projektowanego poziomu posadowienia.

Podsumowując grunt pod planowaną inwestycję jest w stanie przenieść obciążenia

przepustu.

1.4. Opis ruchu na wiadukcie.

Wiadukt jest projektowany dla przeprowadzenia drogi kategorii GP. W projekcie
przewidziano budowę jednego pomostu, na którym znajduje się jezdnia z trzema pasami
ruchu szerokości 3,5m każdy. Na moście znajdują się chodnik oraz droga rowerowa.

1.5. Konstrukcja wiaduktu.

Projekt obejmuje koncepcje wiaduktu o konstrukcji płytowej. Przewiduje ona konstrukcję
złożoną z płyty żelbetowej szerokości 17,50m i grubości 90cm.

Rozpiętość przęsła w osiach podpór: 10,00m.

Całkowita szerokość pomostu: 18,20m.

1.6. Parametry materiałów konstrukcyjnych.

Beton C30/37(B35)
Stal zbrojeniowa: A-IIIN, BSt 500S

1.7. Wyposażenie:
-kapy chodnikowe z betonu komórkowego
-izolacja przeciwwodna grubości 1cm
-nawierzchnię jednowarstwowa z warstwy ścieralnej grubości 5 cm
-warstwa wiążąca grubości 4cm
-spadek poprzeczny na jezdni: 2%
-spadek poprzeczny na chodnikach: 3%
-krawężniki kamienne (20*18)
-standardowe bariery ochronne oraz bariero-poręcze i poręcze o wysokości1100mm
-odwodnienie poprzez studzienki spływowe

1.8. Fundamentowanie i podpory.

Podpory skrajne zaprojektowano jako przyczółki zatopione w nasypie o pochyleniu skarpy
1:1. Podpory pośrednie, zaprojektowano w postaci dwóch słupów o średnicy 0,8m oraz
wspierającej się na nich belki. W obu koncepcjach przyczółki posadowione są na
fundamencie bezpośrednim filary natomiast wspierają się na fundamencie pośrednim.

1.9. Sposób budowy.

Przyczółki oraz ich fundamenty wykonywane są tradycyjnymi metodami poprzez
zadeskowanie i wykonanie tych elementów metodą monolityczną. Podpory pośrednie
również wykonywane są powyższą metodą po uprzednim wykonaniu fundamentu
pośredniego. Fundamenty pośrednie filarów wykonywane w technologii CFA przy użyciu
palownicy. Wykonanie konstrukcji przęseł zależy od rodzaju wykorzystywanej koncepcji
projektowanego obiektu:

1.11. Izolacja:
Do prac izolacyjnych można przystąpić po oczyszczeniu i odbiorze podłoża. Izolacja płyty
pomostowej powinna być wykonana z jednej warstwy papy termozgrzewalnej
grubowarstwowej. Izolacja powinna być wygięta na boki płyty. Przed ułożeniem papy, płytę
należy zaimpregnować Abizolem R+G. Prace izolacyjne należy prowadzić podczas
bezdeszczowej, sło0necznej pogody. Warstwę ochronną izolacji płyty stanowi beton
ochronny z betonu asfaltowego drobnoziarnistego gr.4cm, który jest jednocześnie warstwą
nawierzchni.

1.12. Nawierzchnia:
Nawierzchnia na moście składa się z jednej warstwy betonu asfaltowego drobnoziarnistego
gr. 4cm i drugiej warstwy średnioziarnistego ścieralnego gr. 4cm. Na dojazdach należy
rozebrać istniejącą nawierzchnię i wykonać nową z betonu asfaltowego gr. 8cm. Zakres prac
na dojazdach do mostu dostosować do istniejącego terenu. Przed wykonaniem nawierzchni
na dojazdach należy na końcach odcinków dociąć nawierzchnię i krawędzie posmarować
emulsją kationową szybkorozpadową. Nawierzchnia na moście i dojazdach powinna być
wykonywana jednocześnie przy pomocy rozściełaczy.

Zagęszczenie powinno być wykonane przy pomocy walców stalowych statycznych i

ogumionych. Nawierzchnię należy wykonać z zaprojektowanymi spadkami poprzecznymi i
podłużnymi.

2. Projekt komunikacyjny mostu:

Projekt komunikacyjny opiera się na ukształtowaniu inżynierskiego w przekroju

poprzecznym, planie i profilu, tak aby spełniał on potrzeby jako części trasy komunikacyjnej.
2.1. Wyznaczenie przepustowości:
Ze względu na narzuconą danymi projektowymi liczbami pasów ruchu samochodowego,
pieszego i rowerowego opracowania związane z określeniem przepustowości pominięto.

2.2. Wyodrębnienie elementów drogi na drogowym obiekcie mostowym:

Odpowiednie obliczenia sporządzono na podstawie Zarządzenia Nr 5 Generalnego
Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia 11 marca 2003 roku w sprawie ustalenia zasad
wyodrębniania elementów drogi na drogowym obiekcie mostowym.

ZESTAWIENIE ELEMENTÓW DROGI NA PROJEKTOWANYM OBIEKCIE MOSTOWYM

Lp. Elementy podstawowe Elementy składowe

Nazwa Identyfikowane parametry Nazwa Identyfikowany
elementu elementu parametr
Szerokość Wys./szer. Liczba Szerokość
elementu skrajni elementów elementu
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.
Elementy drogi
Elementy 1. Jezdnia 10,50m 4,70/11,50m Pasy ruchu 3*3,50m
liniowe 2. Pobocze 1,00m - Opaska 1,00m
zewnętrzna
3. Chodnik 2,00m 2,50/2,00m
4. Ścieżka 2,00m 2,50/2,40m
rowerowa
Elementy Brak elementów punktowych
punktowe

2.3. Istotne dane geometryczne zastosowanych detali mostowych (odpowiednie

rysunki znajdują się w części rysunkowej opracowania):

Odpowiednie parametry określono na podstawie Katalogu Detali Mostowych opracowanego

przez GDDKiA – Wydział Mostów, Warszawa 2002r.

A. Balustrada z płaskowników – BAL 1.0 – szerokość 0,10m;

B. Odległość pomiędzy zewnętrznym krańcem balustrady a skrajem mostu: 0,12m;
C. Barieroporęcz sztywna typu III-go – BAR 7b – szerokość jak dla bariery
przekładkowej: 0,60m; Minimalna odległość do wewnętrznej części krawężnika:
0,20m;
D. Barieroporęcz przy skrajnym poboczu – BAR 7c – szerokość: 0,60m;
E. Wysunięcie kapy chodnikowej oraz kapy pobocza poza szerokość płyty mostowej:
0,35m.

3. Określenie podstawowych parametrów do dalszych obliczeń:

3.1. Rozpiętość osiowa L0 = 10,00m (narzucona danymi projektowymi).

3.2. Obliczenie szerokości konstrukcji płyty:

B = 0,60 + 0,50 + 10,50 + 1,00 + 0,20 + 0,60 + 2,40 + 2,00 + 0,10 + 0,12 -2*0,35 = 17,32m

Do dalszych obliczeń przyjęto B = 17,50m (0,18m dodano do szerokości chodnika).

3.3. Ustalenie grubości płyty pomostu:

Grubość płyty = (1/10;1/16)*L0

Ze względu na obciążenie jakim zostanie poddana konstrukcja mostu przyjęto do dalszych

obliczeń grubość pomostu równą 0,90m.

3.4. Klasa obciążenia taborem samochodowym:

A – wg PN-85/S-10030 odpowiednia dla klas dróg: A, S, GP, G (opracowanie dotyczy klasy
GP).

3.5. Użyte materiały konstrukcyjne:

3.5.1. Beton konstrukcyjny płyty pomostu wg PN–91/S–10048:

B37
Ea = 32Ecm*10-3 MPa – moduł sprężystości (28dni)
fck = 3,00 MPa – wytrzymałość charakterystyczna na rozciąganie
fcd = 20,20 MPa – wytrzymałość obliczeniowa na ściskanie
fctd = 1,33 MPa – wytrzymałość obliczeniowa na rozciąganie
fct = 16,70 MPa – wytrzymałość betonu niezbrojonego na ściskanie
ζR = 0,32 MPa – wytrzymałość obliczeniowa na ściskanie
ν = 0,167 – współczynnik Poisson’a
gb = 27,00 kN/m3 – ciężar objętościowy masy
αT = 0,00001 10/C – współczynnik rozszerzalności termicznej

Do obliczeń przyjęto właściwości mechaniczne wg PN–91/S-10042.

3.5.2. Beton konstrukcyjny płyty pomostu wg PN–EN-1992–1-1:2005 oraz PN-EN 1992-

2:2006:

C30/37
(XD3,XF4) – klasa ekspozycji dla płyty pomostowej przyjęta arbitralnie
XD3 – korozja spowodowana chlorkami niepochodzącymi z wody morskiej; elementy
zbrojone betonowe, cyklicznie mokre i suche;
XF4 – agresywne oddziaływanie zamrożenia/rozmrażania bez środków odsączających albo
ze środkami odsączającymi elementy betonowe zbrojone silnie nasycone woda ze środkami
odladzającymi lub wodą morską;
C30/37 – wymagana minimalna klasa betonu
Cmin = 25 mm – wymagana minimalna otulina
∆c = 10 mm – odchyłka wykonawcza
cnom = 35 mm – przyjęta do obliczeń otulina

3.5.3. Stal zbrojeniowa płyty pomostu wg Aprobaty Technicznej IBDiM Nr AT/2001-04-1115:

A – IIIN, BSt 500S

Ea = 200,00GPa – moduł sprężystości
fyk = 490,00 MPa – wytrzymałość charakterystyczna na rozciąganie
fyd = 375,00 MPa – wytrzymałość obliczeniowa na rozciąganie
gs = 78,00 kN/m3 – ciężar objętościowy

- stal zbrojeniowa zalicza się do klasy stali AIIN wg PN-91/S-10042;

- stal zbrojeniowa musi należeć do klasy B lub C wg kryterium ciągliwości PN-EN 1992-1-
2:2006.
4. Zestawienie obciążeń:

Warstwy nawierzchni na moście założono wg „Zeszyty 68. Zaleceń wykonania izolacji z pap
zgrzewalnych i nawierzchni asfaltowych na drogowych obiektach mostowych”.

4.1. OBCIĄŻENIA OD CIĘŻARU WŁASNEGO I WYPOSAŻENIA:

4.1.1. Obciążenia od ciężaru własnego elementami konstrukcyjnymi:
charakterystyczna

Współczynnik

Współczynnik
obliczeniowa

obliczeniowa
dociążający

odciążający
Wartość

Wartość

Wartość
γf doc

γf odc
Lp. Wyszczególnienie

[kN/m] [-] [kN/m] [-] [kN/m]

1. Płyta żelbetowa
Aż = 0,90m—17,5 =15,75m2
Gb = 27,00kN/m3 Aż*Gb =
425,25 1,2 510,30 0,9 459,27

4.1.2. Obciążenia od ciężaru własnego elementów niekonstrukcyjnych – wyposażenia:

charakterystyczna

Współczynnik

Współczynnik
obliczeniowa

obliczeniowa
dociążający

odciążający
Wartość

Wartość

Wartość
γf doc

γf odc

Lp. Wyszczególnienie

[kN/m] [-] [kN/m] [-] [kN/m]

2. Nawierzchnia
tnaw = 0,09 m
snaw = 11,50 m tnaw *snaw*gnaw
gnaw = 23,00 m = 23,81 1,5 35,72 0,9 21,43
3. Izolacja
tiz = 0,01 m
 siz = 18,80 m
giz = 14,00 m tiz*siz*giz =
2,63 1,5 3,95 0,9 2,37
4. Kapy chodnikowe
Ak1 = 0,26 m2
Ak2 = 1,35 m2 (Ak1*Ak2)*gzk =
gzk = 24,00 kN/m3 38,71 1,5 58,07 0,9 34,84
5. Nawierzchnia na chodnikach
tnaw-ch = 0,01 m
snaw-ch = 6,70 m tnaw-ch*snaw-ch
gnaw-ch = 14,00 m *gnaw-ch = 0,47 1,5 1,71 0,9 0,42
6. Bariery ochronne
i = 2 sztuki
gbar = 1,00 kN/m I*gbar = 2,00 1,5 3,00 0,9 1,8
7. Balustrady
i = 1 sztuka
gbal = 0,80 kN/m I*gbal = 0,80 1,5 1,20 0,9 0,72
8. Krawężnik granitowy na
warstwie niskoskurczowej
i = 2 sztuki
gkr = 1,50 kN/m I*gkr = 3,00 1,5 4,50 0,9 2,70
9. Odwodnienie
i = 2 sztuki
god= 1,00 kN/m I*god = 2,00 1,5 3,00 0,9 1,8
RAZEM: 498,67 - 621,45 - 448,80
Obciążenie jednego dźwigara 62,33 - 77,68 - 56,10

4.2. OBCIĄŻENIA UŻYTKOWE – OBCIĄŻENIA RUCHOME wg PN-85/S-10030:

- klasa obciążenia: A
Lp. Wyszczególnienie Wartość γf Wartość
charakterystyczna obliczeniowa
[kN/m] [-] [kN/m]
10. Obciążenie od pojazdu K:

Współczynnik dynamiczny:
- ustrój jednoprzęsłowy L = 10 m
Φ = 1,35 – 0,005*L = 1,300 < 1,325
- pojazd K = 800kN – cały pojazd, wartość
charakterystyczna
- pojazd K*Φ = 960 kN 960,00 1,5 1440,00
- Nacisk na oś P:
K obl
P=
4
1440
P=
4
P = 360, 00kN

11. Obciążenie pojazdami q – równomiernie

rozłożone 4,00 1,5 6,00
12. Obciążenie równomiernie rozłożone
tłumem - qt 2,50 1,3 3,25
Uwaga:
- w obliczeniach nie uwzględniono obciążenia wywołanego hamowaniem i przyspieszaniem
pojazdów;
- w obliczeniach nie uwzględniono obciążenia siłami odśrodkowymi (ustrój prosty w planie);
- w obliczeniach nie uwzględniono obciążenia wyjątkowego spowodowanego pojazdem
specjalnym STANAG;
- ze względu na rozpiętość mostu pominięto obliczenia związane ze skurczem betonu oraz
wywołanych temperaturą.

4.3. Rozdział poprzeczny obciążenia metodą sztywnej poprzecznicy.

1 bi ⋅ b j
η ij = +
∑b
2
n j
n=8
∑b 2
j = 2 ⋅1, 02 + 2 ⋅ 3, 02 + 2 ⋅ 5, 02 + 2 ⋅ 7, 0 2 = 168

4.3.1. Obciążenia działające na dźwigar nr 1.

1 7, 0 ⋅ 7, 0
ηA = + = 0, 417
8 168
1 7, 0 ⋅ ( −7, 0)
ηB = + = −0,167
8 168
Obciążenie siłą skupioną od nacisku koła:
P 360, 00
P' = ⋅ (η1 + η 2 ) = ⋅ (0, 245 + 0,132)
2 2
P ' = 67,86 kN

Obciążenie równomiernie rozłożone od taboru samochodowego:

q' p = q ⋅ ω
kN
q ' p = 6, 0 ⋅ 0, 5 ⋅ 6,50 ⋅ 0, 273 = 5, 324
m

Obciążenie równomiernie rozłożone od tłumu na chodniku:

q t' = q t ⋅ ω
kN
qt' = 3, 25 ⋅ 0, 5 ⋅ (0, 496 + 0, 307) ⋅ 0,90 = 1,174
m

Wypadkowe obciążenie równomiernie rozłożone:

kN
q ' = q ' p + q 't = 5,324 + 1,174 = 6, 498
m

4.3.2. Obciążenia działające na dźwigar nr 2.

1 5, 0 ⋅ 7, 0
ηC = + = 0, 333
8 168
1 5, 0 ⋅ ( −7, 0)
ηD = + = −0, 083
8 168
Obciążenie siłą skupioną od nacisku koła:
P 360, 00
P' = ⋅ (η1 + η 2 ) = ⋅ (0, 210 + 0,129)
2 2
P ' = 61, 02kN

Obciążenie równomiernie rozłożone od taboru samochodowego:

q' p = q ⋅ ω
kN
q ' p = 6, 0 ⋅ 0, 5 ⋅ 7, 70 ⋅ 0, 229 = 5, 290
m

Obciążenie równomiernie rozłożone od tłumu na chodniku:

q t' = q t ⋅ ω
kN
qt' = 3, 25 ⋅ 0, 5 ⋅ (0,388 + 0, 253) ⋅ 0,90 = 0,937
m

Wypadkowe obciążenie równomiernie rozłożone:

kN
q ' = q ' p + q 't = 5, 290 + 0, 937 = 6, 227
m

4.4. Linie wpływu momentów zginających.

4.4.1. Obliczenia dla przekroju nr 2:

Obciążenia stałe
M qmin = (qodc ⋅ ω1 + q doc ⋅ ω 2 ) ⋅ l 2
M qmin = ( 56,10 ⋅ 0, 0686 − 77, 68 ⋅ 0, 0196 ) ⋅102 = 232,593kNm

M qmax = (qdoc ⋅ ω1 + qodc ⋅ ω 2 ) ⋅ l 2

M qmax = ( 77, 68 ⋅ 0, 0686 − 56,10 ⋅ 0, 0196 ) ⋅102 = 422,929kNm

Obciążenie zmienne
M qmin
' = P'⋅(η1 + η 2 + η 3 + η 4 ) ⋅ l + q '⋅ω 2 ⋅ l 2
M qmin
' = 61, 02 ⋅ (−0, 0234 − 0, 0251 − 0, 0245 − 0,022) ⋅10 − 6, 227 ⋅ 0, 0196 ⋅102 = −70,174kNm
M qmax
' = P '⋅(η1 + η 2 + η 3 + η 4 ) ⋅ l + q '⋅ω1 ⋅ l 2
M qmax
' = 67,86 ⋅ (0,1513 + 0,1230 + 0, 096 + 0, 0705) ⋅10 + 6, 498 ⋅ 0, 0686 ⋅102 = 77, 203kNm

4.4.2. Obliczenia dla przekroju nr 4:

Obciążenia stałe
M qmin = (qodc ⋅ ω1 + q doc ⋅ ω 2 ) ⋅ l 2
M qmin = ( 56,10 ⋅ 0, 0973 − 77, 68 ⋅ 0, 0393) ⋅102 = 240,571kNm
M qmax = (qdoc ⋅ ω1 + qodc ⋅ ω 2 ) ⋅ l 2
M qmax = ( 77, 68 ⋅ 0, 0973 − 56,10 ⋅ 0, 0393) ⋅102 = 535,353kNm

Obciążenie zmienne
M qmin
' = P'⋅(η1 + η 2 + η 3 + η 4 ) ⋅ l + q '⋅ω 2 ⋅ l 2
M qmin
' = 61, 02 ⋅ (−0, 0467 − 0, 0503 − 0, 0491 − 0, 044) ⋅10 − 6, 227 ⋅ 0, 0393 ⋅102 = −140, 640kNm
M qmax
' = P '⋅(η1 + η 2 + η 3 + η 4 ) ⋅ l + q '⋅ω1 ⋅ l 2
M qmax
' = 67,86 ⋅ (0,1285 + 0,1930 + 0,17 + 0,121) ⋅10 + 6, 498 ⋅ 0, 0973 ⋅102 = 478,868kNm

4.4.3. Obliczenia dla przekroju nr 5:

Obciążenia stałe
M qmin = (qodc ⋅ ω1 + q doc ⋅ ω 2 ) ⋅ l 2
M qmin = ( 56,10 ⋅ 0, 0966 − 77,68 ⋅ 0, 0491) ⋅102 = 160,517 kNm

M qmax = (qdoc ⋅ ω1 + qodc ⋅ ω 2 ) ⋅ l 2

M qmax = ( 77, 68 ⋅ 0, 0966 − 56,10 ⋅ 0, 0491) ⋅102 = 474,938kNm
Obciążenie zmienne
M qmin
' = P'⋅(η1 + η 2 + η 3 + η 4 ) ⋅ l + q '⋅ω 2 ⋅ l 2
M qmin
' = 61, 02 ⋅ (−0, 0584 − 0,0628 − 0, 0614 − 0, 0550) ⋅10 − 6, 227 ⋅ 0, 0491⋅102 = −175,558kNm
M qmax
' = P '⋅(η1 + η 2 + η 3 + η 4 ) ⋅ l + q '⋅ω1 ⋅ l 2
M qmax
' = 67,86 ⋅ (0,1025 + 0,153 + 0, 2074 + 0,1465) ⋅10 + 6, 498 ⋅ 0, 0966 ⋅102 = 476,310kNm

4.4.4. Obliczenia dla przekroju nr 8:

Obciążenia stałe
M qmin = (qodc ⋅ ω1 + q doc ⋅ ω 2 ) ⋅ l 2
M qmin = ( 56,10 ⋅ 0,0345 − 77,68 ⋅ 0,0785 ) ⋅102 = −416, 243kNm

M qmax = (qdoc ⋅ ω1 + qodc ⋅ ω 2 ) ⋅ l 2

M qmax = ( 77, 68 ⋅ 0, 0345 − 56,10 ⋅ 0, 0785) ⋅102 = −172,389kNm

Obciążenie zmienne
M qmin
' = P'⋅(η1 + η 2 + η 3 + η 4 ) ⋅ l + q '⋅ω 2 ⋅ l 2
M qmin
' = 61, 02 ⋅ (−0, 0935 − 0,1005 − 0, 0982 − 0, 0913) ⋅10 − 6, 227 ⋅ 0, 0785 ⋅102 = −282,894kNm
M qmax
' = P '⋅(η1 + η 2 + η 3 + η 4 ) ⋅ l + q '⋅ω1 ⋅ l 2
M qmax
' = 67,86 ⋅ (0, 042 + 0, 0695 + 0,1076 + 0, 038) ⋅10 + 6, 498 ⋅ 0, 0345 ⋅102 = 196,886kNm

4.4.5. Obliczenia dla przekroju nr 10:

Obciążenia stałe
M qmin = (qdoc ⋅ ω1 + q doc ⋅ ω 2 ) ⋅ l 2
M qmin = ( −56,10 ⋅ 0, 0568 − 56,10 ⋅ 0, 0982 ) ⋅102 = −869,550kNm

M qmax = (qodc ⋅ ω1 + qodc ⋅ ω 2 ) ⋅ l 2

M qmax = ( −77, 68 ⋅ 0, 0568 − 77, 68 ⋅ 0, 0982 ) ⋅102 = −1201, 040kNm

Obciążenie zmienne
M qmin
' = P'⋅(η1 + η 2 + η 3 + η 4 ) ⋅ l + q '⋅(ω1 + ω 2 ) ⋅ l 2
M qmin
' = 67,86 ⋅ (−0,1168 − 0,1257 − 0,1227 − 0,1100) ⋅10 − 6, 498 ⋅ 0,1550 ⋅102 = −423,190kNm
M qmax
' =0

4.4.6. Obliczenia dla przekroju nr 12:

Obciążenia stałe
M qmin = (qdoc ⋅ ω1 + qodc ⋅ ω 2 ) ⋅ l 2
M qmin = ( −77, 68 ⋅ 0, 0455 + 56,10 ⋅ 0, 0367 ) ⋅102 = −727, 695kNm

M qmax = (qodc ⋅ ω1 + q doc ⋅ ω 2 ) ⋅ l 2

M qmax = ( −56,10 ⋅ 0, 0455 + 77, 68 ⋅ 0, 0367 ) ⋅102 = 707, 695kNm

Obciążenie zmienne
M qmin
' = P'⋅(η1 + η 2 + η 3 + η 4 ) ⋅ l + q '⋅ω1 ⋅ l 2
M qmin
' = 67,86 ⋅ (−0, 063 − 0,070 − 0, 067 − 0, 057) ⋅10 − 6, 498 ⋅ 0, 0455 ⋅102 = −203,933kNm
M qmax
' = P '⋅(η1 + η 2 + η 3 + η 4 ) ⋅ l + q '⋅ω 2 ⋅ l 2
M qmax
' = 67,86 ⋅ (0, 0512 + 0,1166 + 0, 0745 + 0, 0435) ⋅10 + 6, 498 ⋅ 0, 0367 ⋅102 = 823,318kNm
4.4.7. Obliczenia dla przekroju nr 15:

Obciążenia stałe
M qmin = (qdoc ⋅ ω1 + qodc ⋅ ω 2 ) ⋅ l 2
M qmin = ( −77, 68 ⋅ 0, 0284 + 56,10 ⋅ 0,1309 ) ⋅102 = 513, 738kNm

M qmax = (qodc ⋅ ω1 + q doc ⋅ ω 2 ) ⋅ l 2

M qmax = ( −56,10 ⋅ 0,0284 + 77, 68 ⋅ 0,1309 ) ⋅102 = 857,507kNm

Obciążenie zmienne
M qmin
' = P'⋅(η1 + η 2 + η 3 + η 4 ) ⋅ l + q '⋅ω1 ⋅ l 2
M qmin
' = 67,86 ⋅ (−0, 0355 − 0, 042 − 0, 0435 − 0, 0395) ⋅10 − 6, 498 ⋅ 0, 0284 ⋅102 = −758, 715kNm
M qmax
' = P '⋅(η1 + η 2 + η 3 + η 4 ) ⋅ l + q '⋅ω 2 ⋅ l 2
M qmax
' = 67,86 ⋅ (0,1772 + 0, 2386 + 0,1850 + 0,1353) ⋅10 + 6, 498 ⋅ 0, 0284 ⋅102 = 1149,317kNm
4.4.8. Obliczenia dla przekroju nr 17:

Obciążenia stałe
M qmin = (qdoc ⋅ ω1 + qodc ⋅ ω 2 ) ⋅ l 2
M qmin = ( −77, 68 ⋅ 0, 0170 + 56,10 ⋅ 0,1217 ) ⋅102 = 550, 681kNm

M qmax = (qodc ⋅ ω1 + q doc ⋅ ω 2 ) ⋅ l 2

M qmax = ( −56,10 ⋅ 0,0170 + 77, 68 ⋅ 0,1217 ) ⋅102 = 849,996kNm

Obciążenie zmienne
M qmin
' = P'⋅(η1 + η 2 + η 3 + η 4 ) ⋅ l + q '⋅ω1 ⋅ l 2
M qmin
' = 67,86 ⋅ (−0, 0215 − 0, 025 − 0, 026 − 0, 0235) ⋅10 − 6, 498 ⋅ 0, 0170 ⋅102 = −76,192kNm
M qmax
' = P '⋅(η1 + η 2 + η 3 + η 4 ) ⋅ l + q '⋅ω 2 ⋅ l 2
M qmax
' = 67,86 ⋅ (0,1432 + 0,1830 + 0, 2252 + 0,1491) ⋅10 + 6, 4981⋅ 0,1217 ⋅102 = 554, 441kNm
4.5. Linie wpływu sił tnących.

4.5.1. Obliczenia dla podpory nr 1:

Obciążenia stałe
Tqmin = (qodc ⋅ ω1 + q doc ⋅ ω 2 ) ⋅ l
Tqmin = ( 56,10 ⋅ 0, 4432 − 77, 68 ⋅ 0,0982 ) ⋅10 = 172,353kN

Tqmax = (qdoc ⋅ ω1 + qodc ⋅ ω 2 ) ⋅ l

Tqmax = ( 77, 68 ⋅ 0, 4432 − 56,10 ⋅ 0, 0982 ) ⋅10 = 289,188kN

Obciążenie zmienne
Tqmin
' = P '⋅(η1 + η 2 + η 3 + η 4 ) + q '⋅ω 2 ⋅ l
Tqmin
' = 67,86 ⋅ (−0,1168 − 0,1257 − 0,1227 − 0,1100) − 6, 498 ⋅ 0, 0982 ⋅10 = −38, 628kN
Tqmax
' = P '⋅(η1 + η 2 + η 3 + η 4 ) + q '⋅ω1 ⋅ l
Tqmax
' = 91,29 ⋅ (1 + 0,8533 + 0,71 + 0,51) + 7,77 ⋅ 0,1217 ⋅ 10 = 290,018kN
4.5.2. Obliczenia dla podpory nr 2 (strona lewa):

Obciążenia stałe
Tqmin = (qdoc ⋅ ω1 + q doc ⋅ ω 2 ) ⋅ l
Tqmin = ( −77, 68 ⋅ 0,5568 − 77, 68 ⋅ 0, 0982 ) ⋅10 = −508,804kN

Tqmax = (qodc ⋅ ω1 + qodc ⋅ ω 2 ) ⋅ l

Tqmax = ( 56,10 ⋅ 0,5568 + 56,10 ⋅ 0, 0982 ) ⋅10 = 367, 455kN

Obciążenie zmienne
Tqmin
' = P '⋅(η1 + η 2 + η 3 + η 4 ) + q '⋅(ω1 + ω 2 ) ⋅ l
Tqmin
' = 67,86 ⋅ (−1 − 0,9266 − 0,8333 − 0, 7266) − 6, 498 ⋅ 0, 6550 ⋅10 = −279,156kN

Tqmax
' =0
4.5.3. Obliczenia dla podpory nr 2 (strona prawa):

Obciążenia stałe
Tqmin = (qodc ⋅ ω1 + qodc ⋅ ω 2 ) ⋅ l
Tqmin = ( 56,10 ⋅ 0, 0473 + 56,10 ⋅ 0, 6818 ) ⋅10 = 409, 025kN

Tqmax = (qdoc ⋅ ω1 + qdoc ⋅ ω 2 ) ⋅ l

Tqmin = ( 77, 68 ⋅ 0,0473 + 77, 68 ⋅ 0,6818 ) ⋅10 = 566,365kN

Obciążenie zmienne
Tqmin
' =0

Tqmax
' = P '⋅(η1 + η 2 + η 3 + η 4 ) + q '⋅(ω1 + ω 2 ) ⋅ l
Tqmax
' = 77, 68 ⋅ (1 + 0,9466 + 0,8785 + 0, 7974) + 6, 498 ⋅ 0, 7292 ⋅10 = 328,779kN
4.5.4. Obliczenia dla podpory nr 3:

Obciążenia stałe
Tqmin = (qodc ⋅ ω1 + q doc ⋅ ω 2 ) ⋅ l
Tqmin = ( 56,10 ⋅ 0, 0473 − 77, 68 ⋅ 0,5182 ) ⋅10 = −376, 002kN

Tqmax = (qdoc ⋅ ω1 + qodc ⋅ ω 2 ) ⋅ l

Tqmax = ( 77, 68 ⋅ 0,0473 − 56,10 ⋅ 0,5182 ) ⋅10 = −25,397kN

Obciążenie zmienne
Tqmin
' = P '⋅(η1 + η 2 + η 3 + η 4 ) + q '⋅ω 2 ⋅ l
Tqmin
' = 67,86 ⋅ (−1 − 0,8730 − 0, 7476 − 0, 6255) − 6, 498 ⋅ 0,5182 ⋅10 = −253,953kN

Tqmax
' = P '⋅(η1 + η 2 + η 3 + η 4 ) + q '⋅ω1 ⋅ l
Tqmax
' = 67,86 ⋅ (0, 0667 + 0, 0733 + 0, 07 + 0, 06) + 6, 498 ⋅ 0, 0473 ⋅10 = 21,396kN
4.6. Wartości dla wykresów obwiedni momentów zginających:

OBWIEDNIA MOMENTÓW OD OBCIĄŻEŃ STAŁYCH:

MAX 0 422,929 535,853 474,938 -172,389 -869,55 707,695 857,507 849,996 0

MIN 0 232,593 240,571 160,577 -416,243 -1201,04 -727,695 513,738 550,681 0
przekrój: 0 2 4 5 8 10 12 15 17 20

OBWIEDNIA MOMENTÓW OD OBCIĄŻEŃ ZMIENNYCH:

MAX 0 -77,203 478,868 474,938 196,886 0 823,318 1149,317 554,44 0

MIN 0 -70,176 -140,64 160,517 -282,814 -423,19 -203,933 -758,715 554,44 0
przekrój: 0 2 4 5 8 10 12 15 17 20

OBWIEDNIA MOMENTÓW OD OBCIĄŻEŃ STAŁYCH I ZMIENNYCH:

MAX 0 345,726 1014,72 949,876 24,497 -869,55 1531,013 2006,824 1404,44 0

MIN 0 162,417 99,931 321,094 -699,057 -1624,23 -931,628 -244,977 1105,12 0
przekrój: 0 2 4 5 8 10 12 15 17 20

4.7. Wartości dla wykresów obwiedni sił tnących:

Podpora1 Min 172,353-38,628 = 133,725

Max 289,188+290,018 = 579,206
Podpora 2 (strona lewa) Min -508,804-279,156 = 787,96
Max 367,455
Podpora 2 (strona prawa) Min 409,025
Max 566,365+328,779 = 895,144
Podpora 3 Min -376,002-253,953 = -629,955
Max -25,397+21,396 = -4,001

5. Obliczenia wytrzymałościowe przekrojów zginanych.

5.1.Oznaczenia, dane wyjściowe oraz założenia:

Beton B37
A – IIIN, BSt 500S (okrągła żebrowana)
h = 90.0cm
b = 200cm
a = alim+d/2 alim=30mm d=25mm
a = 4.5cm
a’= 4.5cm
h1=85.5cm
Rb1= 20,20MPa
Eb = 32.0GPa
Ra = 375,00MPa
Ea = 200,00GPa – moduł sprężystości

5.2.Obliczanie potrzebnego zbrojenia w przekrojach zginanych. Przekrój prostokątny

pojedynczo zbrojony:

5.2.1. Przęsła
a) dobór zbrojenia.
- założenia wstępne:
σb = Rb1 ; σa = Ra
Ea 200
n= = = 6, 25
Eb 32.0
n1 = 2n = 12,50
σb = 20,20MPa ; σa = 375MPa ;
kN kN
σb = 20200 2
; σa = 375000 2 ;
m m
- położenie osi obojętnej
n1 ⋅ Rb1
x= ⋅ h1
n1 ⋅ Rb1 + Ra
12.50 ⋅17.3
x= ⋅ 85.50 = 30,38cm
12.50 ⋅ 20, 20 + 375

- potrzebne pole powierzchni zbrojenia

Mext = 2006,824 kNm
M ext
As1 =
x
Ra (h1 − )
3

2006,824
As1 = = 0.007100m2 = 71,00cm2
0.3038
375000 ⋅ (0.855 − )
3

Przyjmuję:
15 Ø 25mm o As1 = 73,65cm2

b) sprawdzenie naprężeń normalnych

- położenie osi obojętnej
n1 ⋅ As1  2 ⋅ b j ⋅ h1 
x= ⋅ 1+ − 1
bj  n1 ⋅ As1 
 
12.50 ⋅ 73, 65  2 ⋅ 200 ⋅ 85,5 
x= ⋅  1 + − 1 = 13,83cm
200  12.50 ⋅ 73, 65 

- naprężenia w betonie
2 ⋅ M ext
σb = ≤ Rb1
 x
b j ⋅ x ⋅  h1 − 
 3
2 ⋅ 2006,824 kN kN
σb = = 8764, 03 2 ≤ 20200 2
 0.3038  m m
2, 000 ⋅ 0.3038 ⋅  0.855 − 
 3 

-naprężenia w stali
M ext
σa = ≤ Ra
 x
As1  h1 − 
 3
 2006,824 kN
σa = = 20,54 2 = 205, 4 MPa ≤ 375MPa
 0,3038  cm
73, 65 ⋅  0.855 − 
 3 

5.2.2. Podpora
a) dobór zbrojenia.
- założenia wstępne:
- założenia wstępne:
σb = Rb1 ; σa = Ra
Ea 200
n= = = 6, 25
Eb 32.0
n1 = 2n = 12,50
σb = 20,20MPa ; σa = 375MPa ;
kN kN
σb = 20200 2
; σa = 375000 2 ;
m m
- położenie osi obojętnej
n1 ⋅ Rb1
x= ⋅ h1
n1 ⋅ Rb1 + Ra
12.50 ⋅17.3
x= ⋅ 85.50 = 30,38cm
12.50 ⋅ 20, 20 + 375

- potrzebne pole powierzchni zbrojenia

Mext = 2006,824 kNm
M ext
As1 =
x
Ra (h1 − )
3

2006,824
As1 = = 0.007100m2 = 71,00cm2
0.3038
375000 ⋅ (0.855 − )
3

Przyjmuję:
15 Ø 25mm o As1 = 73,65cm2

b) sprawdzenie naprężeń normalnych

- położenie osi obojętnej
n1 ⋅ As1  2 ⋅ b j ⋅ h1 
x= ⋅ 1+ − 1
bj  n1 ⋅ As1 
 
12.50 ⋅ 73, 65  2 ⋅ 200 ⋅ 85,5 
x= ⋅  1 + − 1 = 13,83cm
200  12.50 ⋅ 73, 65 

- naprężenia w betonie
2 ⋅ M ext
σb = ≤ Rb1
 x
b j ⋅ x ⋅  h1 − 
 3
 2 ⋅ 2006,824 kN kN
σb = = 8764, 03 2 ≤ 20200 2
 0.3038  m m
2, 000 ⋅ 0.3038 ⋅  0.855 − 
 3 

-naprężenia w stali
M ext
σa = ≤ Ra
 x
As1  h1 − 
 3
2006,824 kN
σa = = 20,54 2 = 205, 4 MPa ≤ 375MPa
 0,3038  cm
73, 65 ⋅  0.855 − 
 3 

6. Obliczenia wytrzymałościowe przekrojów ścinanych.

Przyjęto:
a. strzemiona czteroramienne ze stali A-II ∅12
b. beton B37
c. minimalny stopień zbrojenia strzemionami 0.4%

6.1. Obliczenia dla podpory skrajnej

6.1.1. Dobór siły poprzecznej do obliczeń.

V = 895,144kN

6.1.2. Średnie naprężenia ścinające w przekroju

V
τb = gdzie: z = 0.85·h1
b⋅ z

895,144 kN
τb = = 615,854 2 = 0.616 MPa
2, 000 ⋅ 0.85 ⋅ 0.855 m

Wytrzymałości obliczeniowe betonu [MPa]

Klasa betonu B37

τr 0.28
τ b max 4.10

τ r ≤ τ b ≤ τ b max
0.28 ≤ 0,616 ≤ 4.10
wymagane jest zbrojenie na ścinanie

6.1.3. Obliczenie zbrojenia na ścinanie

- siła poprzeczna przenoszona przez beton
∆Vb = τ r (1 + 50µ ) ⋅ b⋅ z
A
µ = al
b ⋅ h1
73, 68
µ= = 0, 00431
200, 0 ⋅ 85, 5
 ∆Vb = 280 ⋅ (1 + 50 ⋅ 0, 00431) ⋅ 2, 000 ⋅ 0.85 ⋅ 0.855 = 494, 684kN

- siła poprzeczna przenoszona przez strzemiona

Aaw
∆Vw = ⋅ z ⋅ Raw ≥ 0,5Vsl
s
Aaw – przekrój strzemion w przekroju belki 9,04cm2
Raw – dla stali A-II wynosi 295 MPa
s – rozstaw strzemion
smax ≤ 12·d=12·2,2=26,4cm oraz smax ≤ 20 cm

Przyjęto rozstaw strzemion s = 20cm

0.000904
∆Vw = ⋅ 0,85 ⋅ 0.865 ⋅ 295000 = 980,38kN ≥ 0.5 ⋅ 895,144 = 447,572kN
0.20

- warunek wytrzymałościowy
∆VS l ≤ ∆Vb + ∆Vw
895,144kN ≤ 494, 684 + 447,572 = 942, 256kN
Warunek jest spełniony, a więc nie trzeba projektować prętów odgiętych.

Przyjęto strzemiona 2∅12 w rozstawie co 20cm

6.2. Obliczenia dla podpory środkowej z lewej strony

6.2.1. Dobór siły poprzecznej do obliczeń.

V = 895,144kN

6.2.2. Średnie naprężenia ścinające w przekroju

V
τb = gdzie: z = 0.85·h1
b⋅ z

895,144 kN
τb = = 615,854 2 = 0.616 MPa
2, 000 ⋅ 0.85 ⋅ 0.855 m

Wytrzymałości obliczeniowe betonu [MPa]

Klasa betonu B37

τr 0.28
τ b max 4.10

τ r ≤ τ b ≤ τ b max
0.28 ≤ 0,616 ≤ 4.10
wymagane jest zbrojenie na ścinanie

6.2.3. Obliczenie zbrojenia na ścinanie

- siła poprzeczna przenoszona przez beton
∆Vb = τ r (1 + 50µ ) ⋅ b⋅ z
A
µ = al
b ⋅ h1
 73, 68
µ= = 0, 00431
200, 0 ⋅ 85, 5

∆Vb = 280 ⋅ (1 + 50 ⋅ 0, 00431) ⋅ 2, 000 ⋅ 0.85 ⋅ 0.855 = 494, 684kN

- siła poprzeczna przenoszona przez strzemiona

Aaw
∆Vw = ⋅ z ⋅ Raw ≥ 0,5Vsl
s
Aaw – przekrój strzemion w przekroju belki 9,04cm2
Raw – dla stali A-II wynosi 295 MPa
s – rozstaw strzemion
smax ≤ 12·d=12·2,2=26,4cm oraz smax ≤ 20 cm

Przyjęto rozstaw strzemion s = 20cm

0.000904
∆Vw = ⋅ 0,85 ⋅ 0.865 ⋅ 295000 = 980,38kN ≥ 0.5 ⋅ 895,144 = 447,572kN
0.20

- warunek wytrzymałościowy
∆VS l ≤ ∆Vb + ∆Vw
895,144kN ≤ 494, 684 + 447,572 = 942, 256kN
Warunek jest spełniony, a więc nie trzeba projektować prętów odgiętych.

Przyjęto strzemiona 2∅12 w rozstawie co 20cm

6.3. Obliczenia dla podpory środkowej z prawej strony

6.3.1. Dobór siły poprzecznej do obliczeń.

V = 895,144kN

6.3.2. Średnie naprężenia ścinające w przekroju

V
τb = gdzie: z = 0.85·h1
b⋅ z

895,144 kN
τb = = 615,854 2 = 0.616 MPa
2, 000 ⋅ 0.85 ⋅ 0.855 m

Wytrzymałości obliczeniowe betonu [MPa]

Klasa betonu B37

τr 0.28
τ b max 4.10

τ r ≤ τ b ≤ τ b max
0.28 ≤ 0,616 ≤ 4.10
wymagane jest zbrojenie na ścinanie
6.3.3. Obliczenie zbrojenia na ścinanie
- siła poprzeczna przenoszona przez beton
∆Vb = τ r (1 + 50µ ) ⋅ b⋅ z
A
µ = al
b ⋅ h1
73, 68
µ= = 0, 00431
200, 0 ⋅ 85, 5

∆Vb = 280 ⋅ (1 + 50 ⋅ 0, 00431) ⋅ 2, 000 ⋅ 0.85 ⋅ 0.855 = 494, 684kN

- siła poprzeczna przenoszona przez strzemiona

Aaw
∆Vw = ⋅ z ⋅ Raw ≥ 0,5Vsl
s
Aaw – przekrój strzemion w przekroju belki 9,04cm2
Raw – dla stali A-II wynosi 295 MPa
s – rozstaw strzemion
smax ≤ 12·d=12·2,2=26,4cm oraz smax ≤ 20 cm

Przyjęto rozstaw strzemion s = 20cm

0.000904
∆Vw = ⋅ 0,85 ⋅ 0.865 ⋅ 295000 = 980,38kN ≥ 0.5 ⋅ 895,144 = 447,572kN
0.20

- warunek wytrzymałościowy
∆VS l ≤ ∆Vb + ∆Vw
895,144kN ≤ 494, 684 + 447,572 = 942, 256kN
Warunek jest spełniony, a więc nie trzeba projektować prętów odgiętych.

Przyjęto strzemiona 2∅12 w rozstawie co 20cm