Ang "Song of Roland" ay isang epikong pranses na ibinase sa Battle

of Roncevaux Pass noong taong 778, sa pamumuno na rin ni Haring

Charlemagne. Sinasabing ito ang pinakamatanda at natitirang
literatura ng mga pranses.

Ang hukbo ni Haring Charlemagne ay kinakalaban ang mga muslim

sa Spain. Ang natitirang siyudad doon ay ang Saragossa na hawak ni
Haring Marsile, isang muslim.

Dahil sa takot sa sandatahang lakas ni Haring Charlemagne ay

nagpadala si Haring Marsile ng isang mensahero papunta kay Haring
Charlemagne upang ipabatid ang pangakong kayamanan at pagpapalit
ng relihiyon patungo sa Kristianismo.
Ngunit kapalit nito ay ang pag-balik ni Haring Charlemagne
papuntang France.
Dahil sawa na din sa pakikipagdigmaan ay tinanggap ni Haring
Charlemagne ang alok ni Haring Marsile.
Kailangan na lamang nilang pumili ng mensahero upang ipadala ang
mensahe ng pagtanggap ng alok ni Haring Marsile.

Si Roland, isang mandirigma at kanang kamay ni Haring Charlemagne

ay nagmungkahing ang kanyang step father na si Ganelon na lang ang
piliing mensahero. Lubos na nagalit si Ganelon sapagkat alam nyang
mamamatay sya kampo ng kalaban.

Sa pag-aakalang gusto lamang syang ipahamak ni Roland at dahil na

rin sa inggit ay lihim na nakipagtulungan si Ganelon sa mga muslim.

Sinabi nito kung papaano matatambangan ang mga hukbo ni Haring

Charlemagne na alam nyang pangungunahan ni Roland.
Tulad ng sinabi ni Ganelon ay totoo nga na pinangunahan ni Roland
ang hukbo ni Haring Charlemagne.

Habang pabalik na ng kanilang bansa si Roland kasama ang

arsobispong si Turpin, Olivier at ang hukbo ay biglang tinambangan
ito ng mga hukbo ni Haring Marsile.

Dahil lubhang mas madami ang kalaban ay unti-unting nabawasan ang

pwersa nila Roland.

Nagmungkahi ang kaibigan nito na si Olivier na hipan nito ang

trumpeta upang humingi ng tulong mula kay Haring Charlemagne.
Ngunit tumanggi si Roland at buong tapang na sinabing kaya nilang
matalo ang mga muslim.

Ngunit talagang mas malakas ang kampo ng kalaban kaya't walang

natira sa hukbo ni Haring Charlemagne kundi si Roland na lamang.
Bagamat alam nyang huli na ang lahat upang matulungan pa sila ni
Haring Charlemagne ay buong pwersang hinipan ni Roland and
trumpeta upang humingi ng tulong.
Nang makarating na si Haring Charlemagne kasama ang kanyang mga
kawal ay tanging mga bangkay na lamang ng kanyang mga tauhan ang
nandoon.
Nakatakas na ang mga muslim ngunit hinabol nila ito hanggang sa
ilog ng Ebro kung saan ang mga ito ay nalunod.
Tagumpay namang nakatakas si Haring Marsile.

Samantala, ang makapangyarihang emir ng Babylon na si Baligant ay

nagtungo ng Spain upang sumaklolo kay Haring Marsile.
Doon sa Roncesvals ay naglaban sila ni Haring Charlemagne.
Madugong labanan ang nangyari at sa huli ay nanaig ang pwersa ni
Haring Charlemagne.

Ngayong wala ng mga kalaban sa Saragossa ay nasakop na nila ang

syudad. Kasama ang Reyna ni Marsile na si Bramimonde ay bumalik
na sila patungong France.

Nang malaman ni Haring Charlemagne ang kataksilan ni Ganelon ay

agad itong ikinadena hanggang sa kanyang paglilitis. Ngunit ng
mapatunayang nagkasala ay binitay ito.

Epic Poetry; Tragedy

The Song of Roland belongs to the epic genre: long poems that tell the adventures of heroic or
legendary figures. Clocking in at 291 stanzas, the Song of Roland tells the story of both heroic
(Roland, Charlemagne) and legendary figures (Oliver). Check, Check, Check. For more
on chansons de geste and how much of Roland is historical and how much is fictional, see "In a
Nutshell."
But with so much doing and battling and killing, this epic chanson de geste also falls
unavoidably into tragedy. In casual conversation "tragedy" can refer to anything from Fantine's
death in Les Mis to a C+ on a biology test.
But when it's referring to a drama or poem written in the classical tradition (i.e., according to the
ancient Greek style), "tragedy" has some more specifications: (1) it concerns someone of high
birth; (2) this well-born person has a fatal flaw, like pride or immorality; and (3) that fatal flaw
leads to his or her untimely death.
Now, grab a hankie because we're going to see how Roland stacks up to this three-part
requirement. The first and third are easy As the nephew of Charlemagne himself and one of the
Twelve Peers, Roland is very well-born and he definitely dies as a result of his decision not to
blow the oliphant.
But what about (2)? Is Roland's decision not to call for help evidence of a fatal flaw? Oliver
certainly thinks either pride or stupidity is behind it. And Ganelon frequently cites his arrogance.
Granted, Ganelon isn't Roland's greatest fan, but these guys do know him best. Pure-hearted
devotion to God and country or short-sighted arrogance? For more discussion of this (non)fatal
flaw, head back up to "Roland" under "Characters."