Σεβασμιωτατε ειμαι ο ψαλτης του χωριου Αγιος Γεωργιος (πλησιον του Λατζοιου ) που σας

ειχα επισκεφθει το πρωι της Δευτερας και μου ειπατε οποια ομιλια προετοιμαζω, να σας την
στελνω πρωτα στο email ώστε να την ελεγχετε. Η ακολουθη είναι η ομιλια που θα ηθελα
να αναγνωσω. Συγχωρεστε με επειδη εχω μια δυσκολια με τα θεματα των υπολογιστων και δεν
μπορεσα να βαλω τονους.

Διαρκεια ομιλιας 7 λεπτα

Αγαπητοι αδελφοι,

Τέταρτη Κυριακη των νηστειων και η εκκλησια μας επελεξε πολύ σοφα σημερα να εορταζει
ένα πολύ μεγαλο αγιο της. Τον αγιο Ιωαννη τον συγγραφεα της Κλιμακος. Ο αγιος Ιωαννης
ηταν μοναχος ασκητης στα μερη της ερημου του Σινα και εζησε τον εκτο αιωνα . Πηρε την
προσωνυμια Ιωαννης της Κλιμακας διοτι συνεγραψε ένα κορυφαιο και εξοχως ασκητικο
βιβλιο το οποιο ονομασε Κλιμακα, δηλαδη σκαλα. Το βιβλιο αυτό παρουσιαζει από τη μια
πλευρα τους πολύ σκληρους πνευματικους αγωνες των μοναχων και από την άλλη πλευρα
τη σκαλα των αρετων την οποια ανεβαινει οποιος αγωνιζεται τον πνευματικο αγωνα. Παρα το
γεγονος ότι η εορτη του αγιου Ιωαννη της Κλιμακας είναι στις 30 Μαρτιου η εκκλησια μας
τον τιμα και δευτερη φορα τη τεταρτη Κυριακη των νηστειων για να μας υπενθυμισει ότι η
αγια τεσσαρακοστη δεν είναι περιοδος αναπαυσης αλλα είναι σταδιο πνευματικου αγωνα
και ασκησης. Αυτό αλλωστε μας το ειχε επισημανει με τον υπεροχο υμνο που ειχαμε ακουσει
στην αρχη της τεσσαρακοστης Τὸ στάδιον τῶν ἀρετῶν ἠνέωκται, οἱ βουλόμενοι ἀθλῆσαι εἰσέλθετε,
ἀναζωσάμενοι τὸν καλὸν τῆς Νηστείας ἀγῶνα…. Συνεπως ο χριστιανος είναι σαφεστατα και αυτος
ενας αθλητης που γυμναζεται πνευματικα και ως αθλητης διεπεται από τους κανονες του
αθλητισμου. Αν δεν κουραστει, και δεν εκτελεσει τις ασκησεις του, θα παραμεινει ατροφικος
και στασιμος. Οι αθλητες του στοιβου, της αρσης βαρων, της ενοργανης γυμναστικης, τους
οποιους και καμαρωνουμε, περνούν τεσσερις και πεντε ωρες καθημερινα εντος του
γυμναστηριου οπου χυνουν ποταμια ιδρωτα. Αναλογιζομενοι τις θυσιες τους αυτές, ας
αναρωτηθουμε αν και εμεις ακολουθουμε τα πνευματικα γυμνασματα της πιστης μας. Αν
νηστευουμε , αν προσευχομαστε οσο επρεπε και όπως επρεπε, αν πρατουμε την ελεημοσυνη η
οποια ελκυει το ελεος του Θεου, αν εξερευνουμε αληθινα τον εσωτερικο μας ευατο ώστε να
βρουμε τα παθη και τις αδυναμιες μας, αν μετανοουμε για τα λαθη μας, αν συγχωρεθηκαμε
με αυτους που ειχαμε ψυχρανθει και αν συγχωρουμε τους εχθρους μας. Αν εξομολογηθηκαμε
τις αμαρτιες μας. Αν κοινωνουμε τακτικα σωμα και αιμα Χριστου. Με απλα λογια ας
αναρωτηθουμε αν γυμναστηκαμε αρκετα στη πνευματικη μας ζωη.

Συνεπως αδελφοι μου ο αγιος Ιωαννης της Κλιμακας με τους υπερανθρωπους ασκητικους
αγωνες του, μας θυμιζει, και θα θυμιζει σε ολες τις εποχες ότι τα αγαθα κοποις κτωνται , η
διαφορετικα, οι αρετες και η βασιλεια του Θεου κοποις κτωνται. Μας θυμιζει επισης και έναν
άλλο υπεροχο λογο του Χριστου ο οποιος λεγει «ἀπό δέ τῶν ἡμερῶν Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ ἕως
ἄρτι ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν βιάζεται, καί βιασταί ἁρπάζουσιν αὐτήν.» (Μτθ. 11,12) δηλαδη η
βασιλεια του Θεου δεν κερδιζεται με νοθρωτητα, τεμπελια και απολαυσεις αλλα με προσπαθεια
για να εφαρμοσουμε το θελημα και τις εντολες του Θεου.Απο αυτή τη προσπαθεια προερχεται
η ευτυχια μας σε αυτή τη ζωη αλλα και στη μελλουσα. Όμως δεν πρεπει ποτε να ξεχναμε ότι
αυτή η προσπαθεια μας, δεν είναι εφαρμογη νεκρων τυπων αλλα το μεσον για να
καθαρισουμε τη ψυχη μας ώστε να κατοικησει ο Χριστος. Είναι προσπαθεια για να αγαπησουμε
το Χριστο και να αποκτησουμε ζωντανη σχεση με Αυτον .

Προσοχη λοιπον αδελφοι, μην ακουμε τις ανευθυνες φωνες που λεγουν ότι δεν χρειαζονται
μετανοιες, δεν χρειαζονται αγρυπνιες, δεν χρειαζονται νηστειες, δεν χρειαζονται προσευχες, αρκει
να πιστευεις και να κανεις καλα εργα . Όμως η μετανοια και η καθαρση της ψυχης μας δεν
επιτελειται μονο με τα εργα, αλλα με το τροπο που ορισε η εκκλησια και τον οποιο
ακολουθησαν ολοι ανεξαιρετως οι αγιοι ολων των εποχων. Ας μην θρησκευουμε λοιπον ο
καθενας με το τροπο που νομιζει αλλα με το τροπο που ορισε η εκκλησια μας η οποια είναι
στυλος και εδραιωμα της αληθειας. Ας θυμηθουμε τι λεγει το τροπαριο που προαναφεραμε :

οἱ γὰρ νομίμως ἀθλοῦντες, δικαίως στεφανοῦνται, Ὁ ποιῶν ταῦτα, τὸν ἀληθινὸν κομίζεται στέφανον,
παρὰ τοῦ Παμβασιλέως Χριστοῦ, ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς Κρίσεως.

Επισης ας θυμουμε το τελος της σημερινης ευαγγελικης περικοπης την οποια πολύ ωραια μας
ανεγνωσε ο πατερας Διονυσιος και η οποια αναφερεται στη θεραπεια του δαιμονισμενου
νεου από το Χριστο:

Καὶ εἰσελθόντα αὐτὸν εἰς οἶκον οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐπηρώτων αὐτὸν κατ᾿ ἰδίαν, ὅτι ἡμεῖς οὐκ ἠδυνήθημεν
ἐκβαλεῖν αὐτό. 29 καὶ εἶπεν αὐτοῖς· τοῦτο τὸ γένος ἐν οὐδενὶ δύναται ἐξελθεῖν εἰ μὴ ἐν προσευχῇ καὶ
νηστείᾳ.

Προσεξτε τι λεγει ο Χριστος. Τουτο το γενος των δαιμονων εν ουδενι, δηλαδη σε καμια
περιπτωση δεν μπορει να εξελθει παρα μονο με προσευχη και νηστεια. Συνεπως και τα παθη
και οι αδυναμιες μας τα οποια στη πραγματικοτητα υποδαυλιζονται από πονηρα πνευματα
δεν ιατρευονται ουτε κοπτονται παρα μονο με προσευχη και νηστεια.

Ευχεσθε λοιπον ώστε ολοι μας και ο ομιλων να πρατουμε σωστα τις εντολες της εκκλησιας
μας διοτι

“Ου γαρ οι ακροαταί τού νόμου δίκαιοι παρά τω Θεώ, αλλ' οι ποιηταί τού νόμου δικαιωθήσονται” (Ρωμ.
β' 13).

Αμην.