Ang anak ni Zeus

ni: Ian Kristofer P. Agbayani

Sa gitna ng karagatan ay natamasa ni Frigel at ang kanyang pamilya ang bagsik nito. Mga higanteng alon

na pumapasok sa kanyang bangka.

Pagkatapos ng trahedya’y napansin nito ang isang malaking baul. Kinuha nito at binuksan. Mag inang sina

Thera at Ian ang laman nito. Inalagaan nila si Ian dahil siya’y naulila na.

Isang araw inatake ng lamang-dagat ang bangka at nalunod sina Frigel maliban kay Ian na nakatakas sa

lupit ng halimaw. Sobra ang kalungkutan ni Ian, at nalaman nito na ang pumatay sa kanila ay si Poseidon.

Simula noon ay galit na siya sa mga Diyos at Diyosa.

Nahuli ng mga kawal si Ian at inilagay sa palasyo. Dahil sa laki ng kanyang katawan at alam ng hari na may

abilidad ito sa pakikipaglaban, ginawa nilang isang kawal si Ian.

Habang natutulog si Ian, ay linapit siya ng isang agila na puti. Kinausap ng agila si Ian at nagpakilalang siya

ang ama nito. Nagtaka si Ian dahil isang hayop ang ama niya pero ilang sandali’y naging si Zeus ito. Hindi

naniwala ang anak nito at galit siya sa kanya. Naipamana kay Ian ang kapangyarihan ng kanyang ama.

Umalis si Zeus at bumalik sa Olympus.

Umaga’y dumating at ipinadala ng hari ang mga kawal sa isang labanan. Pumunta si Ian at nakipaglaban.

Nalaman ng mga kapwa niya kawal na siya’y anak ni Zeus dahil habang sila’y nakikipaglaban, lumabas ang

kanyang malakas na kapangyarihan na siyang tumalo sa mga kalaban.

Nagtagumpay sila at naging bayani na si Ian sa kaharian. Binigyan siya ng mga espesyal na serbisyo.

Simula noon ay naging tagapagtanggol na siya sa mga naaapi at namumuno sa mga labanan.

Lumipas ang panahon at unti- unting natanggap ni Ian na ang kanyang ama ay si Zeus. Pumunta siya sa

Olympus at tinanggap nito ang kanyang ama. Naging makapangyarihan si Ian. Namatay si Zeus dahil sa

kanyang kapatid na si Poseidon na gutom sa kapangyarihan. Naging malupit si Poseidon sa mga tao.

Iba’t- ibang mga halimaw ang ginagawa ni Poseidon at ipinapadala nito sa mga iba’t- ibang bayan para

maghasik ng kasamaan. Pero hindi pumayag si Ian na mangyari ito, at tinawag siyang Almighty Ian. Siya

ang tumutulong sa mga naaapi.

Hindi matatalo ng kasamaan ang kabutihan. Nagharap sina Poseidon at Ian at naglaban. Napatay ni Ian si

Poseidon at nagbalik ang kapayapaan sa kaharian. Naging Diyos ng mga Diyos at Diyosa si Ian at naging

makapangyarihan. Ipinagpatuloy nito ang hindi natapos ng kanyang ama na tungkulin sa Olympus at sa

buong mundo.
Invie: Ang Diyosa sa Lupa
sa panulat ni: Traisy Mici Canales

Mula sa mundo ng mga supernatural at kababalaghan…sa mundo kung saan hindi pa naaabot ng kahit na

sinong mortal na tinag na Olympus. Lugar kung saan nakatira ang mga Diyos at Diyosa na taglay ang iba’t-

ibang kapangyarihan. Taglay ng Olumpus and naggagandahang mga hardin at tanawin na napagyaman pa

ng mga nakatira. Ang Olympus ay pinamumunuan ni Zeus, ang Diyos ng mga Diyos at Diyosa at taglay niya

ang kapangyarihang kildlat na wala nang hihigit pa.

Nagkaroon ng anak si Zeus kay Methius isa ring Diyosa ng isang babaeng sanggol. Pinangalanan nila itong

Invie, mabilis ang paglaki ni Invie at ikinatuwa naman it ni Zeus. Araw-araw ay pinagmamasdan nito si Invie

upang makilatis kung an ong kapangyarihan mayroon si Invie, ngunit dumaan ang maraming araw pero

wala pa ring naipapakita si Invie. Naiinip si Zeus sa paghihintay kaya agad niyang pinatawag si Invie.

“Malaki ka na ngunit hindi pa rin lumalabas ang iyong kapangyarihan, natitiyak ko na hindi ka bagay ditto sa

Olympus kaya ngayon pa lng ay itatapon na kita sa mundo ng mga mortal at doon mamalagi, Ibibigay ko sa

iyo ang kakayahang maglaho dahil iyon ang nababagay sa iyo!”utos ni Zeus.

At natapon nga sa lupa si Invie, sa oras na tumapak siya sa lupa ay naglahong lahat ang kayang alaala.

Napulot siya ng isang mayamang mag-asawang hindi nabiyayaan ng anak at doon na naninirahan.

Magddedesi-otso na si Invie noong maramdaman niyang may kakaiba sa kanya, kapagka ayaw nya ang

kanyang kausap o napapahiya siya ay bigla raw siyang hindi nakikita ng kanyang mga kaibigan. Marami

pang mga pagkakataon ang nangyari at unti-unti nang natuklasan ni Invie ang kanyang kakayahan. Sa

kanyang murang edad ay kung anu-ano ang pinag-gamitan niya nang kanyang kakayahan. Unti-unti niyang

nakontrol otp at ginamit pa upang sundan ang kanyang crush at magmanman sa kanyang kaaway. Nang

mag bente-anyos na siya ay naisip niyang magseryoso sa paggamit nito dahil naniniwala siyang regalo ito

nang nasa itaas.

Sa paggamit niya sa kanyang kakayahan sa kabutihan ay marami siyang natulungang tao, kagaya nang

pagpapataw ng parusa sa tunay na suspek sa isang krimen. Ginamit niya ang kanyang paglalaho upang

manmanan ito. Minsang ma-kidnap siya ng isang Kidnap for Ransom group ay nagawa niyang tumakas nang

hindi siya nakikita ng mga kidnappers at naisumbong niya ito sa mga pulis. Laking pasasalamat nang

kanyang mga magulang.

Ipinagpatuloy pa ni Invie ang pagtulong niya sa kapwa, ginamit niya ang kanyang kapangyarihan para sa

mabuti. Masaya naman siyang pinagmamasdan ng kanyang mga magulang sa itaas.

 Si Bakonawa, ang katunggaliang Diyos ni Bathalaay nasa anyong higanteng sawa na naninirahan sa ilalim
karagatan. Naniniwala ang mga sinaunang Tagalog na si Bakonawa ang dahilan ng pagkawala ng buwan o
ng araw tuwing sasapit ang Eclipse.
Sa tuwing lalamunin ni Bakonawa ang buwan o ang araw ay lumalabas ang mga ninunong Tagalog dala dala
ang kanilang mga palayok, sandok o ano mang bagay na maaaring lumikha ng ingay para iluwa ni
Bakonawa ang buwan at tuluyan syang maitaboy palayo ng karagatan.

Ayon sa alamat, si Bakonawa ay may kapatid na babaeng nasa anyo ng isang higanteng Pawikan. Madalas
bumisita ang Pawikan sa isang isla kung saan ito’y magsisilang ng mga itlog. Napansin ng mga naninirahan
sa nasabing isla na sa tuwing mangingitlog ang Pawikan ay sinusundan ito ng tubig ng dagat. Sa takot ng
mga tao na tuluyang malubog ang isla sa tubig-dagat ay kanilang pinatay ang Pawikan.
Huli na ng malaman ni Bakonawa na pinaslang ng mga naninirahan sa isla ang kanyang nag-iisang kapatid
kaya’t para paghigantihan ang mga taong naninirahan sa isla’y umahon si Bakonawa sa karagatan at
kanyang nilamon ang buwan. Dahil sa takot na tuluyang maglaho ng buwan ay nanalangin ang mga tao kay
Bathala para parusahan nito si Bakonawa. Tinanggihan ni Bathala ang panalangin ng mga tao (ang
parusahan si Bakonawa), subalit sinabi rin nito na ang makapagpipigil lamang kay Bakonawa ay ang ingay
ng mga tao. Gamit ang kanilang mga palayok, sandok at kawali’y lumikha ng malakas na ingay ang mga tao
sa isla. Iniluwa ni Bakonawa ang buwan at naglaho ito sa karagatan, at hindi na kailanman nakita ng mga
taga-isla.

Pininiwalaang ang isla ng alamat ay ang tinatawag na Turtle Islands ngayon.

Si Bathala at isa sa mga sinaunang Diyos ng Mundo ayon sa Alamat ng mga Tagalog, kasama nyang
nilikha si Amihan (Ang Hilagang Hangin), at si Aman Sinaya (Diyosa ng Dagat).
Sa pasimula ay ang langit at ang dagat. Ang patuloy na pagsasalpukan ng dalawang elemento ang syang
lumikha sa tatlong kaunaunahang Diyos. Sa kagustuhang magkaroon ng kahariang paghaharian,
napagkasunduan ng tatlong Diyos na paghatian ang Mundo, si Bathala ang naghari sa Langit, si Aman
Sinaya ang naghari sa Dagat at si Amihan ang naghari sa Hangin.

Ayon rin sa Mitolohiyang Tagalog, si Bathalang Maykapal o Bathala ang syang kataas-taasang Diyos at Hari
ng mga Diwata na kasamang naninirahan ng mga Diyos at Diyosa sa kalangitang tinatawag
na Kalualhatian. Para sa mga sinaunang Tagalog, ang mga anito o espirito ng mga namatay, mga
elementong lamang lupa at mga diwata ang nagsisilbing tagapagpamahala at tagapamagitan ni Bathala, ng
mga Diyos at Diyosa sa mga tao.
Ang katunggaliang Diyos ni Bathala at si Bakonawa – ang Hari ng Kasanaan o Kadiliman at ang kanyang
mga alagad ay ang mga Aswang at Mangkukulam.
Ayon sa alamat, si Bathala ay sumiping sa isang babaeng mortal ng minsang bumisita siya sa lupa. Sila’y
nagpakasal at nagkaroon ng tatlong supling: Si Apolaki (Diyos ng Pakikidigma at Araw), si Mayari (Diyosa
ng Buwan), at si Tala (Diyosa ng mga Bituin).

A pronoun is a word that replaces a noun in a sentence. Pronouns are used so that our
language is not cumbersome with the same nouns being repeated over and over in a
paragraph. Some examples of pronouns
include I, me, mine, myself, she, her, hers, herself, we, us, ours and ourselves. You may
have noticed that they tend to come in sets of four, all referring to the same person, group
or thing.
 He, him, his and himself, for example, all refer to a male person or something belonging to
him
 They, them, theirs and themselves all refer to a group or something belonging to a group,
and so on.
 The truth is that there are many different types of pronouns, each serving a different
purpose in a sentence.

Personal Pronouns
Personal pronouns can be the subject of a clause or sentence. They are: I, he, she, it, they,
we, and you. Example: “They went to the store.”
Personal pronouns can also be objective, where they are the object of a verb, preposition,
or infinitive phrase. They are: me, her, him, it, you, them, and us. Example: “David gave the
gift to her.”
Possession can be shown by personal pronouns, like: mine, his, hers, ours, yours,
its, and theirs. Example: “Is this mine or yours?”

Subject Pronouns
Subject pronouns are often (but not always) found at the beginning of a sentence. More
precisely, the subject of a sentence is the person or thing that lives out the verb.
 I owe that person $3,000. – I am living out that debt. I is the subject pronoun.
 He and I had a fight. – This sentence has two subjects because he and I were both involved
in the fight.
 He broke my kneecaps. – You get the idea.
 To him, I must now pay my children's college funds. – If you'll notice, the verb in this
sentence – the action – is "pay." Although I is not at the beginning of the sentence, it is the
person living out the action and is, therefore, the subject.

Object Pronouns
By contrast, objects and object pronouns indicate the recipient of an action or motion. They
come after verbs and prepositions (to, with, for, at, on, beside, under, around, etc.).
 The guy I borrowed money from showed me a crowbar and told me to pay him immediately.
 I begged him for more time.
 He said he'd given me enough time already.
 I tried to dodge the crowbar, but he hit me with it anyway.
 Just then, the police arrived and arrested us.

Subject vs. Object Pronouns

There is often confusion over which pronouns you should use when you are one half of a
dual subject or object. For example, should you say:
 "Me and him had a fight." or "He and I had a fight?"
 "The police arrested me and him." or "The police arrested he and I?"
Some people will tell you that you should always put the other person first and refer to
yourself as "I" because it's more proper, but those people are wrong. You can put the other
person first out of politeness, but you should always use the correct pronouns (subject or
object) for the sentence.
A good test to decide which one you need is to try the sentence with one pronoun at a time.
Would you say, "Me had a fight?" Of course not. You'd say, "I had a fight." What about,
 "Him had a fight?" No, you'd say, "He had a fight." So when you put the two subjects
together, you get, "He and I had a fight." The same rule applies to the other example.
 You wouldn't say, "The police arrested he," or, "The police arrested I."
 You would use "him" and "me."
So the correct sentence is, "The police arrested him and me."

Possessive Adjectives vs. Possessive Pronouns

Pronominal possessive adjectives include the following: my, your, our, their, his, her and its.
They are sort of pronouns in that they refer to an understood noun, showing possession by
that noun of something. They are technically adjectives, though, because they modify a
noun that follows them.
 My money is all gone.
 I gambled it all away on your race horse.
 His jockey was too fat.
In all of these examples, there is a noun (money, race horse, jockey) that has not been
replaced with a pronoun. Instead, an adjective is there to show whose money, horse and
jockey we’re talking about.
Possessive pronouns, on the other hand – mine, yours, ours, theirs, his, hers, its – are truly
pronouns because they refer to a previously named or understood noun. They stand alone,
not followed by any other noun. For comparison's sake, look at this sentence:
 You have your vices, and I have mine.
There are two types of pronouns here: subject (you/I) and possessive (mine). There's also a
possessive adjective (your). We'll deal with the subject pronouns momentarily, but for now,
just look at the others.
Your is followed by the noun, vices, so although we know that your refers to you, it is not the
noun or the noun substitute (pronoun). Vices is the noun. In the second half of the
sentence, however, the noun and the possessive adjective have both been replaced with
one word – the pronoun, mine. Because it stands in the place of the noun, mine is a true
pronoun whereas your is an adjective that must be followed by a noun.

Indefinite Pronouns
These pronouns do not point to any particular nouns, but refer to things or people in
general. Some of them are: few, everyone, all, some, anything, and nobody. Example:
“Everyone is already here.”

Relative Pronouns
These pronouns are used to connect a clause or phrase to a noun or pronoun. These
are: who, whom, which, whoever, whomever, whichever, and that. Example: “The driver
who ran the stop sign was careless.”
 Intensive Pronouns
These pronouns are used to emphasize a noun or pronoun. These are: myself, himself,
herself, themselves, itself, yourself, yourselves, and ourselves. Example: “He himself is his
worst critic.”

Demonstrative Pronouns
There are five demonstrative pronouns: these, those, this, that, and such. They focus
attention on the nouns that are replacing. Examples: “Such was his understanding.” “Those
are totally awesome.”

Interrogative Pronouns
These pronouns are used to begin a question: who, whom, which, what, whoever,
whomever, whichever, and whatever. Example: “Who will you bring to the party?”

Reflexive Pronouns
There is one more type of pronoun, and that is the reflexive pronoun. These are the ones
that end in “self” or "selves." They are object pronouns that we use when the subject and
the object are the same noun.
 I told myself not to bet all my money on one horse.
 The robber hurt himself chasing me through the alley.
We also use them to emphasize the subject.
 Usually, the guy I borrowed the money from will send an employee to collect the money, but
since I owed so much, he himself came to my house.

Examples of Pronouns in Context

Now see if you can find all the pronouns and possessive adjectives in this paragraph:
No matter what your teachers may have taught you about pronouns, the I's don't always have it.
If your teachers ever warned you about the evils of gambling, however, they were right about
that. You don't want someone breaking your kneecaps with his crowbar; it will hurt, the police
might arrest you, and you may never forgive yourself

1. . I was in a hurry, so I washed the car myself.

2. You’re going to have to drive yourself to school today.
3. He wanted to impress her, so he baked a cake himself.
4. Jennifer does chores herself because she doesn’t trust others to do them right.
5. That car is in a class all by itself.
6. We don’t have to go out; we can fix dinner ourselves.
7. You are too young to go out by yourselves.
8. The actors saved the local theatre money by making costumes themselves.
Yes i agree King Minos is cruel Evidence: Because,king Minos imprison Daedalus

King Minos took people captive and sent them into the labyrinth, knowing that they stood very little
chance of finding their way out. The labyrinth had many twists and turns, causing anyone venturing into it
to become hopelessly lost and trapped inside. If someone did manage to navigate the labyrinth and arrive
successfully at its center, the Minotaur would be waiting for them. The prisoner would be forced to fight a
losing battle against the monster Minotaur.