Professional Documents
Culture Documents
Wikang Panturo
Wikang Panturo
Ang wikang panturo ay wikang ginagamit ng guro at ng mga nasa akademiya para
sa kanilang pagtuturo sa loob ng silid-aralan at paaralan. Kasama rin rito ang
wikang ginagamit sa mga libro, gayundin ang wikang ginagamit sa mga pagsusulit,
exams, instructions para sa mga gawain at pananaliksik.
Ang wikang panturo ang wikang opisyal na ginagamit sa pormal na edukasyon. Ito ang
wikang ginagamit sa pagtuturo at pag-aaral sa mga eskuwelahan at ang wika sa pagsulat
ng mga aklat at kagamitan sa pagtuturo sa silid-aralan. Ang itinatag na pambansang
sistema ng edukasyon ng mga Amerikano sa umpisa ng ika-20 siglo ay monolingguwal. Ang
ibig sabihin, may iisang wikang panturo —ang wikang Ingles. Nagsimulang ipagamit ang
Wikang Pambansa bilang wikang panturo sa panahong Komonwelt at para sa edukasyon ng
mga magiging guro ng Wikang Pambansa. Bago sumiklab ang Ikalawang Digmaang
Pandaigdig ay may mga guro nang nagtuturo ng Wikang Pambansa. Sa isang sirkular noong
3 Mayo 1940, iniatas ni Direktor Celedonio Salvador ng Kawanihan ng Edukasyon ang
pagtuturo ng Wikang Pambansa bilang regular na asignatura sa Ikaapat na Taon sa
paaralang sekundarya. Pagkaraan ng digma, unti-unting binuksan ang mga asignatura sa
elementarya at sekundarya na nagtuturo ng wika at panitikan at gumagamit ng Wikang
Pambansa bílang wikang panturo.
[Mahalagang pansinin ang pagtukoy sa Wikang Pambansa bilang “Pilipino” mulang 1959
hanggang sa panahon ng pag-iral ng 1973 Konstitusyon. Bagaman binanggit na sa 1973
Konstitusyon ang pagbuo sa wikang “Filipino,” patuloy na kinilála hanggang 1987 ang pag-
iral ng “Pilipino” bílang wikang opisyal at Wikang Pambansa.]
Ang patakarang bilingguwal ay isang pagtupad sa mga Seksiyon 2–3, Artikulo XV ng 1973
Konstitusyon hinggil sa Pilipino at Ingles bílang mga opisyal na wika ng komunikasyon at
instruksiyon. Ang pangyayaring ito ay ipinagpatuloy sa Seksiyon 6, Artikulo XIV ng 1987
Konstitusyon. Gayunman, nakasaad din sa ikalawang talata ng Seksiyon 6, Artikulo XIV ng
kasalukuyang saligang-batas na: “Subject to the provisions of law and as the Congress may
deem appropriate, the Government shall take steps to initiate and sustain the use of Filipino
as a medium of official communication and as language of instruction in the educational
system.” Itinaguyod ng Pangulong Corazon C. Aquino ang diwa ng probisyong ito ng 1987
Konstitusyon sa pamamagitan ng Executive Order No. 335 na “Nag-aatas sa Lahat ng mga
Kagawaran/Kawanihan/Opisina/ Instruemntaliti ng Pamahalaan na Magsagawa ng mga
Hakbang na Kailangan para sa Layuning Magamit ang Filipino sa Opisyal na mga
Transaksiyon, Komunikasyon, at Korespondensiya.”
Sa ilalim ng programang MTB-MLE, naging dagdag na wikang panturo sa antas na K-3 ang
ibang mga wikang katutubo (19 sa kasalukuyan, kasáma ang Tagalog).
WIKANG OPISYAL
Kalahati ng mga bansa sa mundo ay may mga wikang opisyal. Ang ilan ay
may iisang wikang opisyal lamang, tulad sa Albanya, France, o Lithuania,
kahit na lahat ng mga bansang ito ay may mga katutubong wika ring
ginagamit. Ang ilan ay may higit sa isang wikang opisyal, tulad sa
Afghanistan, Belurus, Belgium, Bolivia, Canada, Eritrea, Finland, India,
Paraguay, South Africa, at Switzerland.
Ang mga wikang opisyal ng ilang mga dating kolonya, lalo na French o
Ingles, ay hindi mga pambansang wika o ang wikang may pinakamaraming
gumagamit sa mga dating kolonyang iyon.
May mahigit sa isang pambansang wika ang ilan sa mga bansa, katulad sa
Canada na gumagamit ng Pranses at Ingles. Hindi dapat ipagkamali ang
pambansang wika sa namamayaning wika, na sinasalita ng karamihan ng
mga tao sa loob ng teritoryo ng isang bansa.
Pilipinas