Hinaing ng mga Anak 
ni Rizal  mga anak ni Rizal. Ang inaasahan nilang
pagkakataon na sana upang makapagsuot
“Ang mga kabataan ang pag-asa ng
bayan.” - ayan ang katagang iniwan ni Dr.
Jose Protacio Rizal Marcado y Alonso
Realonda. Ngunit talaga nga bang ang mga
pag-asa ng bayan ay nasa tamang daan?
Taglay pa nga ba ang liwanag ng pag-asa
para sa kinabukasan?
Sa kasalukuyang lagay ng ating
lipunan, dumarami ang dumaranas ng
kahirapan. Marami ang hindi
nakakapagtapos sa pag-aaral dahil sa
kawalan ng pangmatrikula, kung kaya’t ang
ibang kabataan ay nagbabanat na ng buto
upang makatulong sa pang-araw-araw na
pangtustos ng kanilang pamilya. Ang iba
naman ay nagpapairal ng kapusukan na
nagbibigay ng dahilan na doon sila
nakakahanap ng panandaliang saya na hindi
naisip na ito ay mas lalong dumadagdag sa
dahilan ng lalong paglubog ng antas ng
ekonomiya dahil sa mabilisang paglago ng
bilang ng populasyon. Ang ibang
naninirahan sa lansangan ay gumawagawa
ng pagnanakaw o pagbebenta ng droga
upang may ipanglaman sa mga tiyan.
Iba’t-iba man ang uri ng pamumuhay ng
mga tinaguriang pag-asa ng bayan,
pare-pareho namang dumaranas ng labis na
kahirapan sa lipunan, kung saan ang mga
nasa ibaba ay patuloy na bumababa at ang
nasa taas ay siya lalong nagpapataas ng
dahil sa pera ng kababayang naghihirap.
Sa naganap na eleksyon para sa senado
naging laganap ang pambabatikos ng mga
kabataan dahil sa hindi pagpasok ni Bam
Aquino sa Magic 12 na may platapormang
“Libreng edukasyon sa kolehiyo.” Inaasahan
nila ang pagbabago ng kanilang
kinabukasan dahil sa libreng matrikula para
sa kolehiyo ngunit sa kasamaang palad
hindi ibinoto ng mga botante ang nais ng
ng itim na toga ay nawala dahil sa mali di
umanong pagpili ng mga botanteng hindi
iniisip ang kinabukasan ng mga kabataang
namumuhay sa hikahos na buhay sa
Pilipinas. Ayon sa mga inilalabas ng mga
kabataan na kanilang mga opinyon sa
tulong ng social media, dinagdagan na nga
ng dalawang taon ang kanilang hayskul na
dumagdag din sa gastusin at panahong
gugulin nila sa pag-aaral, nawalan pa lalo
sila ng pag-asa isa sanang malaking
oportunidad upang makakuha ng dimploma
sa kolehiyo.
Ang kahirapan ng mga pag-asa ng
bayan ay lalong nagiging mahirap dahil sa
kalagayan ng lipunan. Nais man ng
karamihan makapagtapos sa pag-aaral at
makakuha ng magandang trabaho ngunit ng
dahil sa kakapusan sa salapi nagiging
malabo ang kanilang pangarap na
makaahon sa tinatamasang kahirapan.
Idagdag pa ang pagtaas ng kantidad ng mga
produkto sa mga merkado na nagiging
sanhi ng pagkakataon sana mag-ipon para
sa mga kanilang mga pangarap.
Ang liwanag na inaaasahan ng mga
anak ni Rizal ay pilit nang nilalamon ng
kadilimang taglay ng hindi pantay na estado
ng lipunan.Ang tuwid na daan na sana’y
kanilang tatahakin ay hinaharangan ng mga
mapagsamantalang nanunungkulan. Nais
ng mga anak ng Bayani na gumamit ng
pluma sa pakikipaglaban para sa kalayaan
ng Inang Bayan ang pagbabago ng kanilang
kinabukasan na pinipigilan ng kahirapan.
“Kami ang sinasabi niyong pag-asa ng
bayan na kasalukuyang nakakaranas ng
panghuhusga’t kahirapan ngunit hindi
niyo pinapakinggan, bagkus mas lalong
inilulubog sa hukay ng kadiliman ng
bayan na pilit ipinaglaban ng mga bayani
sa nakaraan.” - hinaing ng mga anak ni
Doktor Jose Rizal.