Ano nga kaya ang kayang isakripisyo ng isang tao para sa kanyang minamahal?

Sa mata nga ba makikita

ang tunay na nilalaman ng damdamin?Sa mga luha ba makikita ang kirot at sakit na nararamdaman ng
taong tunay na nagmamahal? Paano kung sa mga ngiti naman nakakubli ang tila makapunit-sakit ng
damdamin sanhi ng pagpaparaya?

Scene 1

Habang naglilinis si Julie at biglang dumating ang kanyang nakakabatang kapatid na si Julia...

Julia: Ate Julieee! Mayroon akong balita. *Gusto mo bang pumunta sa sayawan?*

May mahalaga daw na anunsyo ang mahal na Hari baka ihahanap na nila ng mapapangasawa si Prinsipe
Rome (kinikilig)

Julie: Tigilan mo ako Julia. Alam mo namang wala akong oras para sa mga ganyan.

Julia: Hindi ba matagal mo na siyang gusto? Hwag kang mag-alala naihanap na kita ng isusuot (ilalabas
ang gown)

Scene 2

Pagsapit ng sayawan

SE

Papasok si Julie at mabibighani ang iba pang bisita sakanyang ganda.

Joy Ann: Sino ang dalagang iyan? Kay ganda ng kanyang mga mata.

Jessa: Oo tama ka dyan aking kaibigan. Ngayon ko lang siya nakita sa ating lugar.

Hindi lamang ang mga bisita ang nabighani ni Julie pati na rin si Prinsipe Rome. Nilapitan niya ito ay
inalok ng isang sayaw.

Rome: ***

Sa hakbang nitong dilag

Waring bituin na nalaglag

Tila di alintana ang ingay ng lahat

Sapagkat ako'y nabihag at sa puso ko siya'y sumasapat

Maari ba kitang maisayaw magandang binibini?

Ngingiti si Julie at pagbibigyan ang kahilingan ng binata.

SE (Ang pagsasayaw ni Rome at Julie)

Scene 2 Act 2

Pagkatapos ng kanilang sayaw ay inaya ni Rome si Julie na magpalamig muna sa labas at binigyan niya ito
ng inumin.

Rome: Sa tagal ng panahong ako ay naghanap hindi ko akalain na ngayon ko pala mahahanap.

Pagsamo ko'y tanggapin

Ang tanging hiling ng puso ko'y dinggin

Ang pag-ibig ngang ito'y tanging dalangin

Patungo sa puso mong kay hirap abutin

*Dadalhin*

Julie: Alay ko sayo'y buong puso ko

Hayaan ako'y umibig din sayo

Aking mahal ang tangi kong dasal

Naway sa puso mo ako ang tanging nilalaman.

At sa hindi inaasahang pangyayari ay narinig lahat ni Veronica.

Veronica: *Nandito ako*

SE

Hari: Magandang gabi mga mahal kong nasasakupan. Nagpasagawa ko ng isang kasayahan dahil may isa
akong mahalagang anunsyo. Ang aking anak na si Prinsipe Rome ay nahanap na ang kanyang
makakaisang dibdib. Magbigay pugay kay Prinsesa Veronica. (papasok i Veronica)

Magugulat si Rome at kakausapin ang kanyang Ama.

Rome: Totoo ba ang aking mga narinig? Bakit siya? at anong katapatan niyong magdesisyon para sa akin?
Hinding hindi ako magpapakasal sa taong hindi ko naman iniibig...

Hari: *Anak*

Ganyan ba ang tamang pag-uugali ng taga-pagmana ng aking trono? Wala kang respeto. Sa ayaw at sa
gusto mo kayo ay magiisang dibdib ni Veronica.

Reyna: Mahal kong anak. Makinig ka na lamang sa iyong Ama. Isipin mo na para lamang ito sa ikakabuti
ng pamilya at bayan natin. (yayakapin si Rome)
Rome: Hindi!!! Kung ipipilit niyo ang inyong mga nais. Hinding hindi niyo na ko kailanman makikita sa
palasyong ito. (lumisan at sinundan si Julie)

Romeo: Julie! Aking mahal... Hayaan mo akong magpaliwanag. Hindi ko alam ang lahat ng iyon.

Julie: *Bibitawan ka* Tama na Rome, alam ko namang langit ka at lupa ako... kahit kailanman hindi
nararapat ang isang katulad ko para sayo... (iiyak si Julie)

Rome: (Pupunasan ang luha ni Julie)

Alam kong isang malaking desisyon ang aking ginawa pero *Ipaglalaban ko*

Handa ka namang maglakbay kasama ko? Lisanin na natin ang mundong ito... Magpakasal na tayo Julie,
hindi ko na kaya pa mahiwalay sayo. Mahal na mahal kita.

Julie: Mahal na mahal din kita Rome.

-kissing scene-

Scene 3

Dahil sa mga nasaksihan, napagpasayahan ni Veronica na palayain si Rome at kanyang kinausap ang Hari.

Veronica: Kamahalan, maari niyo po ba akong bigyan ng kaunting oras?

Nais ko lamang po, humingi ng dispensa... Pinapalaya ko na po ang iyong anak. Hindi ko nais na maging
hadlang sa kaligayahan ni Rome.

Hari: Hindi ako makakapayag. Gagawa ako ng paraan upang mahalin ka pabalik ng aking anak. Kahit
butas ng karayom ay aking papasukin. Hindi ko hahayaang masira ang aking mga plano...

Natakot si Veronica sa sinabi ng Hari kaya minabuti niya na hanapin ang magkasintahan upang sila ay
paalalahanan.

Scene 4

Sa kasal ni Rome at Julie...

SE

Rome: Ikaw at ako sa oras na ito

at sa mga bukas pa na darating sa buhay mo

Ang pangako'y hawak ko lamang tanging kamay mo

at hindi bibitaw kahit na gumunaw ang mundo

Julie: Ang pag-ibig na galing sayo

Waring kapares ng singsing na ito

Ang simbolo ng pangakong ikaw at ako

At pangakong bibitiw lamang hanggang sa dulo ng hininga ko.

SE

Maabutan sila ng Hari

Hari: Rome! Itigil niyo ang kabaliwang ito! (sasaksakin si Julie)

Itutulak ni Veronica si Julie kaya siya ang mapapaslang ng Hari.

Veronica: *Minsan lang kita Iibigin*

Rome... Bata pa lamang tayo ikaw na ang laman ng puso at isipan ko. Sa lahat ng oras ay ako ang
takbuhan mo. Kahit nag-iisa lang akong nagmamahal. Tinanggap ko dahil mahal kita at nais kong maging
masaya ka kahit hindi ako ang minamahal mo. Nawa'y maging masaya ka aking sinta. Mahal na mahal
kita, pinapalaya na kita...

(Iiyak si Rome at yayakapin ang bangkay ni Veronica.)

Ang pag-ibig ay kailanman ay hindi nangangailangan ng kapalit.