Ang Ibon at Ang mga Dragon

Isinulat ni Martine Andrei Sabando

Bago pa man sumibol ang lahat na uri ng hayop
mayroong na mga Ibon at mga Dragon na naninirahan sa mundo. Meron
silang diyos na ang pangalan ay Kristo. Makapangyarihan ang kanilang
diyos at kaya niyang tuparin ang mga hiling. Si Prinsesa Maleya na isang
ibon na anak nilang Haring Matteo at ni Reyna Maleah ay napakasaway
kahit na ilang ulit na sa kanyang sinabi na“Dapat huwag kang lalabas sa
kaharian dahil baka makita at kainin ka ng mga dragon.” Mahal ng mag-
asawa ang kanilang anak dahil siya lamang ang nabuhay sa digmaan noon
sa pagitan ng ibon at ng mga dragon. At mula noon tinuri na mga dragon
ang mga ibon na mga pagkain dahil sa walang kakayahan na lumaban.
Isang araw, umalis na palihim si Prinsesa Maleya
at sa kanyang paglalakad ay nakasalubong niya si Prinsipe Gilbert na
prinsipe ng mga dragon. Tinago niya ang kaniyang sarili sa malaking
dahon ng puno subalit naamoy ng matalas na pandama ng prinsipe. Aba!
isang ibon.“Huwag kang dapat matakot kaibigan” ang sabi ng prinsipeng
dragon.” Kailangan mong lumabas riyan,hindi kita kakainin” sabi pa ng
dragon. Naniwala naman si Maleya. Nang lumabas ay biglang
hinawakan siya at muntik na sana kainin ng dragon ngunit na sinabi ni
Maleya na” anak ako ng hari at reyna ng mga ibon.” “Talaga? “sabi pa ni
Gilbert.“Pwedeng mo akong kainin ngunit kapag malaman ng aking mga
magulang na kinain ako na isang dragon at tiyak na papatayin ka nila”
hambog na sabi ng prinsesa”. Hindi na nakaisip ang dragon kaya dinala na
nalang niya ang prinsesa sa kanilang kaharian.
Nang nakarating si Prinsipe Gilbert sa kanilang
kaharian ay agad na sinabi na“ama maaari mo na ako gawin isang hari.”
“Bakit naman anak?” tanong pa ng hari. “Ama meron ako dala isang ibon
pero ito ay hindi ordinaryong ibon, Anak siya ng hari at reyna ng
ibon.”“Ama pu…puwendeng ko bang kainin siya”. Aba! Oo naman anak
sagot ng hari ng dragon.” Ngunit ama ibig ko sanang malaman mo na baka
hanapin siya sa kanilang kaharian.”” Maaari naman hindi” tugon ng
kanyang amang hari.” Kailangan mo na siyang kainin anak” sabi pa ng
hari. Agad naman kinain ng dragon.
Nang takip-silim na at oras na ng pagkain at hindi pa
napapakita ang prinsesa, nataka ang amang hari. “Gustong ko sana
tawagin niyo ang aking anak.” Laking gulat ng mga tagasunod ng hari na
wala sa kuwarto ang prinsesa. “Amang hari ibig po naming sabihin sa inyo
na nawawala ang prinsesa” sabi ng mga tagasunod.” Gusto kong hanapin
niyo siya sa lahat ng bahagi ng kaharian. Ngunit di mahanap ng mga
tagasunod ang prinsesa. Pinuntahan ng hari ng ibon si Kristo na kanilang
diyos. “Mahal naming diyos ibig ko sana humingi ng tulong sa iyo.”At ano
naman iyon hari ng mga ibon.”Ibig kong sana na alamin kung saan ang
aking anak.”Agad naman sinagot ng kanilang diyos at sinabing
“ikakalungkot ko dahil patay na siya, kinain siya ng prinsipe ng dragon”
sabi pa ng kanilang diyos. Dahil sa galit ng hari ng ibon ay hiniling na
sana magkaroon ng meteor shower.
Dahil sa laki ng mga dragon hindi na nakaligtas ang mga
ito kaya naubos ang lahat ng uri ng mga dragon at dahilan ng extinction
nila at sa huli ay nagkaroon na ng kalayaan ang mga ibon at kahit saan
man sila pumunta ay wala na silang pangamba. At dahil sa pangyayari
lumaho ang kanilang diyos at bago lumaho ay gumawa siya ng bago uri ng
mga hayop at ito ay mga lion, tigre, at maraming pa iba.