Xeografía e historia

Definicions:
 Isoterma: liñas imaxinarias utilizadas en climatoloxía para
situar puntos de igual temperatura. Habitualmente utilízase a
temperatura media anual.
 Latitude: como dende o Ecuador a radiacion vaise reducindo
conforme vamos do Ecuador ao norte e ao sur a temperatura
vaise reducindo, formando unhas franxas climáticas.
 Altitude: distancia en vertical dun lugar da terra respecto do
nivel do mar:
 Continentalidade: distancia ao Mar.
 Isoietas: liñas imaxinarias que unen puntos de igual
precipitación. Habitualmente na climatoloxía, cóllese como
referencia a precipitación total anual.
 Solsticios: verán e inverno.
 Equinocios: primavera e inverno.
 Hoscilación térmica ou amplituden térmica: é a diferencia
entre a temperatura media mensual mais baixa e media máis
alta. Amplitude térmica é reducida cando nos aproximamos ó
Ecuador menor ou igual a 8ºC. A hoscilación térmica é moi
alta nas zonas de temperaturas contrastadas, ( clima
continental ou climas deserticos)
 Especies caducifólios: formación vexetal que perde as súas
follas cando chega unha estación desfavorable, como no
outono
 Landa: formación vexetal da matogueria espiñenta propia do
clima océanico.
 Taiga: bosque formado por coníferos propio do clima frío
máis húmido
 Bosque mixto: formación arbórea que combina especies de
folla caduca e perenne.
 Etepa: formación herbácea e arbustiva que deixan grandes
zonas de solo espido.
 Maquia: vexetación de monte baixo instalado sobre solos
silíceos.
 Garriga: vexetación de monte baixo instalado sobre solos
calcáreos.
Pregunta tema:
1. Clima desértico:
Se desenvolven: bordes dos trópicos (Sahara), zonas latitudinais
templadas (deserto Gabi).

Características: falta de precipitacións (-250mm) moitas veces próximas

a (0mm) polo tanto o proceso fundamental é a evaporación.
En canto as temperaturas o factor máis impotante é a AT.
Hay moitas diferenzas entre o deserto cálido e o deserto frío, ten que ver
coa situación do deserto nunha determinada zona.:
O deserto do Sahara (cerca dos trópicos) é deserto cálido.
O deserto do Gobi (en Asia) é un deserto frío.

A vexetación: é moi reducida en canto ao número das especies. As

árbores só se desenvolven en zonas ailladas húmidas (oasis) como é no
caso das palmeras.
O habitual son arbustos e herbas espiñosas ou con follas moi pequenas
(evitar a perda de humidade)
As herbas só nacen cando se produce un ciclo de precipitación ou en zonas
onde hai auga no subsol.

Fauna: tamén reducida, viven pequenos animais adaptados as concicións

dos desertos: insectos, arácnidos e reptís. Salvo algún animal de mayor
tamaño como os raposos ou dromedarios.

2. Clima oceánico:
Se desenvolven: latitudes temperás, fachada oeste do continente
(Europa); no hemisferio norte, fachada oeste dos Estados Unidos e
Canadá; en menor medida no hemisferio sur, nas fachadas orientais dos
continentes.
Características: temperaturas suaves todo o ano, debidos a influencia
do mar.
Precipitacións regulares e constantes, superando sempre aos 750 mm e
chegando os 1500 mm, son invernais.
As causas son a proximidade ao mar, o paso de borrascas en dirección ó
continente relacionado cos ventos do oeste.

Vexetacion: característica en relación coas chuvias regulares e

constantes ou a humidade provocada polas néboas. Nesta situación de
temperaturas suaves: bosque caducifolio, requiren grandes cantidades de
humidade; carballo, catiñeiro, faia, etc…

3. Paisaxe continental:
Se desenvolve: latitudes medias, pero estrictamente, no hemisferio
Norte, America do Norte, eurasia son as placas continentais máis
grandes do planeta e máis masivas polo tanto esta paisaxe non aparecerá
no hemisferio Sur.
As características:
a) Pola escasa influencia do mar (continentalidade) esta paisaxe ten as
maiores AT do mundo, chegando a unha diferencia de 30ºC e
incluso de 40ºC entre a temperatura media anual máis alta e a máis
baixa
b) As temperaturas no verán son cálidas 22-25ºC de media, sen
embargo, os invernos son moi fríos son medias que baixan no
inverno de -10ºC. Nestas paisaxes continentais , se deron
temperaturas absolutas de -40ºC, -50ºC.
c) As precipitacións curiosamente se producen no verán. As súas
precipitacións anuais nos superan os 500-600 mm, non é moi
abundante. A causa destas precipitacións de verán é que responden
a retirada dos anticiclóns invernais e o quentamento do solo,
provocando tormentas que descargan en poucos minutos ou horas.
No inverno as precipitacións son en moitas ocasións de neve. E
responden ao paso dalgunha borrasca e o debilitamento dos
anticiclons invernais.
 Vexetación:
1. Na parte máis norte se desenvolve a taiga.
2. Máis ao sur cando as condicións melloran, aparece o bosque
mixto.
3. Cando manteñen a humidade e teñen altas temperaturas no verán
aparecen os prados naturais.
4. Máis ao sur nas proximidades dos desertos aparece a estepa.

Paisaxe mediterranea:
Se desenvolve: Europa as veiras do mar mediterráneo, un mar pechado e
cálido. Por semellanzas climáticas se fala de paisaxe mediterránea en
outros continentes, especialmente a zona da alta california e zonas do
sureste de Australia en pequenas franxas no sur de África e América.
Características:
1º. A nivel térmico o clima mediterraneo é de verans caluroso, con
temperaturas de media de +25ºC podendo chegar a 27-28ºC en algún mes
do ano, pola contra os invernos son suaves xa que as temperaturas non
baixan de 10ºC, polo que implica a AT media ou alta.
2º. En canto as precipitacións son equinocios, son de carácter torrencial, o
que provoca en moitas ocasións grandes inundacións.
3º. Por último, destacar dentro dos climas temperás, as precipitacións
baixan sempre de 378mm

Os ríos: curtos e irregulares chegandose a quedar secos no verán ou sufrir

unha importante reduccion no caudal.
Vexetación: ten que adaptarse as altas temperaturas e a falta de humidade.
Existen tres formacións vexetais características:
1º: O bosque caducifolio ou de folla perenne no que as árbores teñen follas
pequenas e que reducen a transpiración para conservar máis humidade.
Especies características do bosque mediterráneo son: a aciñeira, a
sobreira e alguns tipos de pinos.
2º: Formacións arbustivas determinadas: maqui e garriga
3º: Pola sequía e os fortes centos próximos a costa se producen grandes
incendios forestais, que dan paso do bosque a formacion arbustiva.

Fauna: ten certas similitudes coas paisaxes oceanicas, xa que os animais

que viven nas paisaxes mediterráneas son de tamaño medio e pequeno,
como: coellos, corzos, xabarín. Pero tamén existen animais máis grandes
como o lobo ibérico e lince ibérico, hay gran cantidade de aves en zonas
con auga que son puntos intermedios con África e Europa.
O clima mediterráneo especialmente en Europa é unha zona moi poboada,
que vive de actividades como o turismo de sol e playa, da industria pero
tamén da agricultura intensiva pensada para o mercado, como o mar de
plásticos, ou en ocasións en réxime de munocultivo, como pasa coa oliveira
na provincia de Xaén.
En canto as condicións de vida, os veráns calurosos e a falta de
precipitaciós leva aos habitantes a ter vivendas de tellados planos ou cores
vivas que permitan ter certas temperaturas frescas.
Nesta zona tamén e importante a producción de novas enerxías ou a eólica
en determiadas zonas de costa.
Por último decir que a paisaxe mediterránea tamén vive en gtran cantidade
de pesca, especialmente de baixura e tamen do turismo dos cruceiros. Pero
esta zona tamén sufre os riscos de inundacións.