Onderwijskunde opdracht 2

Binnen het behaviorisme hebben we verschillende manieren om te leren, hoofdzakelijk onderscheiden

we er 3:

• Klassiek conditioneren
• Operant conditioneren
• Modelleren

Ik wil graag wat dieper kijken op het modelleren, de behaviorist die dit manier van leren veel onderzocht
was Albert Bandura.

Albert Bandura was geboren 4 December 1925 in Mundare, Canada. Hij had na zijn middelbare school
een bachelordiploma gehaald in psychologie met een Bolocan award. Daarna had hij een master en een
doctoraat gehaald in psychologie en klynische psychologie. Hij werd Hoogleraar op Stanford University
en werd uiteindelijk voorzitter van de afdeling psychologie. Het Expiriment waar Bandura om bekent
staat is het Bobo Pop Experiment waarbij het Modelleren ging onderzoeken bij mensen. Hij deed dit
door onderzoekers fysiek te keer laten gaan op een opblaasbare cilinder met een clownsgezicht erop
voor het oog van kleuters, waardoor de kleuters later het gerag van de volwassenen gingen overnemen.

Bij dat onderzoek werd het manier van leren modelleren onderzocht. Modelleren is eigenlijk het afkijken
en nadoen van andermans gedrag. Dus hierbij imiteer je dus het gedrag in een situatie dat iemand
vertoond had een moment daarvoor. Bijvoorbeeld met het experiment van Bandura waarbij kinderen
werden blootgesteld werden aan het agressief gedrag van de volwassen onderzoekers op de
opblaasbare pop, bij kinderen tegenover volwassenen gaat dit manier van leren wat makkelijker
aangezien meeste kinderen nog in hun ontwikkelingsfase zitten en ze sterk opkijken tegen volwassenen.
Dus ze zullen het agressieve gedrag overnemen en uiten op de opblaasbare pop.

Bij modelleren zijn er een aantal begrippen van toepassing. Zoals wet van effect, het principe dat
handelingen meerdere keren achter elkaar succesvol wordt en daardoor beter blijft hangen. Dus
eigenlijk wat er hier verteld wordt is dat als je kijkt naar het experiment van Bandura is dat als die
kinderen het gedrag van onderzoekers meerde malen achter elkaar kopieerde door op die pop in te
slaan dat het gedrag beter bij die kinderen blijft hangen. Een ander begrip wat bij modelleren hoort is
wet van bereidheid, het principe dat iemand open staat om iets te leren. Dus als we nog een keer naar
het experiment van Bendura kijken is wat er verteld wordt dat die kinderen die onderzoekers nadoen
omdat ze daar open voor staan, dit zou kunnen komen omdat de onderzoekers volwassenen zijn en de
kinderen naar ze opkijken.

De manier waarop je modelleren zou kunnen terugzien in het onderwijs is dat leraren bijvoorbeeld iets
voordoen en de leerlingen dat nadoen. Maar het zou ook in het sociale leven op school kunnen
voorkomen buiten de lessen, wanneer leerlingen van de hogere klassen bijvoorbeeld in de mediatheek
gaan eten in plaats van de aula onder het ogen van brugklasleerlingen zouden deze leerlingen dit over
kunnen nemen door ook voortaan hun eten nuttigen in de mediatheek. Tijdens het maken van een toets
kan een leerling ook afkijken bij zijn of haar buurman en die antwoorden op zijn of haar eigen toets
blaadje neerzetten. In het onderwijs is modelleren erg aanwezig omdat de jaren dat kinderen en pubers
op de basisschool zitten en voortgezet onderwijs zijn ze zichzelf nog aan het ontwikkelen en kijken ze
heel erg om hun heen naar zowel leraren als medeleerlingen over hoe ze zich moeten gedragen.