Professional Documents
Culture Documents
Krishna Stotras
Krishna Stotras
Krishna Stotras
ध्यार्न्ते र्ोवगनो र्ोगान् वसद्धाः वसद्धे श्वराश्चर्म् । परं ब्रह्मापीडः कुिलर् दलोत््फुल्ल नर्नो
तं ध्यार्ेत् सततं शुद्धं भगिन्तं सनातनम् ॥ 5 ॥ वनिासी नीलाद्रौ वनवहत चरणोऽनन्त वशरवस ।
रसानन्दी राधा सरस िपु रावलङ्गन सुखो
वनवलय प्तं च वनरीहं च परमात्मानमीश्वरम् । जगिािः स्वामी नर्न पिगामी भितु मे ॥ 6 ॥
वनत्यं सत्यं च परमं भगिन्तं सनातनम् ॥ 6 ॥
न िै र्ाचे राज्यं न च कनक मावणक्य विभिं
र्ः सृष्टेरावदभूतं च सियबीजं परात्परम् । न र्ाचेऽहं रम्यां सकल जन काम्यां िरिधूम् ।
र्ोवगनस्तं िपद्यन्ते भगिन्तं सनातनम् ॥ 7 ॥ सदा काले काले िमि पवतना गीतचररतो
बीजं नानािताराणां सिय कारण कारणम् । जगिािः स्वामी नर्न पि गामी भितु मे ॥ 7 ॥
िेदिेद्यं िेदबीजं िेद कारण कारणम् ॥ 8 ॥ हर त्वं संसारं द्रुततरम् असारं सुरपते
र्ोवगनस्तं िपद्यन्ते भगिन्तं सनातनम् । हर त्वं पापानां वितवतम् अपरां र्ादि पते ।
गन्धिेण कृतं स्तोत्रं र्ः पठे त् िर्तः शु वचः । अहो दीनेऽनािे वनवहत चरणो वनवश्चतवमदं
जगिािः स्वामी नर्न पि गामी भितु मे ॥ 8 ॥ कालत्रर्गवतहे तुं िणमत गोविन्दं परमानन्दम् ॥ 7
॥
जगिािाष्टकं पुन्यं र्ः पठे त् िर्तः शु वचः ।
सियपाप विशु द्धात्मा विष्णु लोकं स गच्छवत ॥ 9 ॥ बृन्दािनभुवि बृन्दारकगणबृन्दारावधतिन्दे हम् ।
कुन्दाभामलमन्दस्मेरसुधानन्दं सुहृदानन्दम् ।
12. गोविन्दाष्टकम् [सत्यं ज्ञानमनन्तं] िन्द्याशे ष महामुवन मानस िन्द्यानन्दपदद्वन्द्वम् ।
(शं कराचार्यकृतम्) िन्द्याशे षगुणाच्चिं िणमत गोविन्दं परमानन्दम् ॥ 8
॥
सत्यं ज्ञानमनन्तं वनत्यमनाकाशं परमाकाशम् ।
गोष्ठिाङ्गणररङ्खणलोलमनार्ासं परमार्ासम् । गोविन्दाष्टकमेतदधीते गोविन्दावपयतचेता र्ः ।
मार्ाकच्चल्पतनानाकारमनाकारं भुिनाकारम् । गोविन्दाच्युत माधि विष्णो गोकुलनार्क कृष्णेवत ।
क्ष्मामानािमनािं िणमत गोविन्दं परमानन्दम् ॥ 1 गोविन्दाङ्वि सरोजध्यानसुधाजलधौतसमस्ताघः ।
॥ गोविन्दं परमानन्दामृतमन्तथिं स तमभ्येवत ॥
मृत्स्नामत्सीहे वत र्शोदाताडनशै शि सन्त्रासम् ।
13. रावधकावधपाष्टकम् [ककककककककककक
व्यावदतिक्त्रालोवकतलोकालोकचतुदयशलोकावलम्
कककककककक] (वनम्बाकाय चार्यकृतम् )
।
लोकत्रर्पुरमूलस्तम्भं लोकालोकमनालोकम् । चतु मुयखावद संस्तुतं समस्त सात्वतानुतम्
लोकेशं परमेशं िणमत गोविन्दं परमानन्दम् ॥ 2 ॥ हलार्ुधावद संर्ुतं नमावम रावधकावधपम् 1
त्रैविष्टपररपुिीरघ्नं वक्षवतभारघ्नं भिरोगघ्नम् । बकावद दै त्य कालकं सगोप गोवप पालकम्
कैिल्यं निनीताहारमनाहारं भुिनाहारम् । मनोहरावस तालकं नमावम रावधकावधपम् 2
िैमल्यस्फुटचेतोिृवत्तविशे षाभासमनाभासम् ।
सुरेन्द्र गिय भञ्जनं विरवि मोह भञ्जनम्
शै िं केिलशान्तं िणमत गोविन्दं परमानन्दम् ॥ 3
व्रजाङ्गनानुरञ्जनं नमावम रावधकावधपम् 3
॥
मर्ूर वपच्छ मण्डनं गजेन्द्र दन्त खण्डनम्
गोपालं िभुलीलाविग्रहगोपालं कुलगोपालम् ।
नृशंसकंस दण्डनं नमावम रावधकावधपम् 4
गोपीखेलनगोिधयनधृवतलीलालावलतगोपालम् ।
गोवभवनयगवदत गोविन्दस्फुटनामानं बहुनामानम् । िदत्तविि दारकं सुदामधाम कारकम्
गोपीगोचरदू रं िणमत गोविन्दं परमानन्दम् ॥ 4 ॥ सुरद्रुमापहारकं नमावम रावधकावधपम् 5
गोपीमण्डलगोष्ठीभेदं भेदािथिमभेदाभम् । धनञ्जर् जर्ािहं महाचमूक्षर्ािहम्
शश्वद्गोखुरवनधूयतोद्गत धूलीधूसरसौभाग्यम् । वपतामहव्यिापहं नमावम रावधकावधपम् 6
िद्धाभच्चिगृहीतानन्दमवचन्त्यं वचच्चन्ततसद्भािम् ।
मुनीन्द्र शाप कारणं र्दु िजापहारणम्
वचन्तामवणमवहमानं िणमत गोविन्दं परमानन्दम् ॥
धराभराितारणं नमावम रावधकावधपम् 7
5॥
सुिृक्ष मूल शावर्नं मृगारर मोक्ष दावर्नम्
िानव्याकुलर्ोवषद्वस्त्रमुपादार्ागमुपारूढम् ।
स्वकीर् धाम मावर्नं नमावम रावधकावधपम् 8
व्यावदत्सन्तीरि वदग्वस्त्रा दातु मुपाकषयन्तं ताः
वनधूयतद्वर्शोकविमोहं बुद्धं बुद्धेरन्तथिम् । इदं समावहतो वहतं िराष्टकं सदा मुदा
सत्तामात्रशरीरं िणमत गोविन्दं परमानन्दम् ॥ 6 ॥ जपञ्जनो जनुजयरावदतो द्रुतं िमुच्यते 9
कान्तं कारणकारणमावदमनावदं कालधनाभासम् ।
14. कृष्ण मानस पूजा स्तोत्रम् (शं कराचार्यकृतम्)
कावलन्दीगतकावलर्वशरवस सुनृत्यन्तम् मुहुरत्यन्तम्
। हृदम्भोजे कृष्णस्सजलजलदश्यामलतनुः
कालं कालकलातीतं कवलताशे षं कवलदोषघ्नम् । सरोजाक्षः स्रग्वी मकुटकटकाद्याभरणिान्
शरद्राकानाििवतमिदनः िीमुरवलकां सचूणं ताम्बूलं मुखशु वचकरं भक्षर् हरे
िहन् ध्येर्ो गोपीगणपररिृतः कुङ्कुमवचतः 1 फलं स्वादु िीत्या पररमलिदास्वादर् वचरम्
सपर्ाय पर्ाय प्त्यै कनकमवणजातं च्चथितवमदं
पर्ोम्भोधेद्वीपान्मम हृदर्मार्ावह भगिन्
िदीपैरारावतं जलवधतनर्ाच्चिष्ट रचर्े 7
मवणव्रातभ्राजत्कनकिरपीठं भज हरे
सुवचिौ ते पादौ र्दु कुलज नेनेच्चि सुजलै ः विजातीर्ैः पुष्पैरवतसुरवभवभवबयल्वतुलसी-
गृहाणे दं दू िाय दलजलिदर्घ्यं मुरररपो 2 र्ुतैश्चेमं पुष्पाञ्जवलमवजत ते मूवनय वनदधे
ति िादवक्षण्यक्रमणमघविद् ध्वंवस रवचतं
त्वमाचामोपेन्द्र वत्रदशसररदम्भोऽवतवशवशरं
चतु िाय रं विष्णो जवनपिगवतिाच्चन्तद विभो
भजस्वेमं पिामृतरवचतमाप्लािमघहन्
(िान्तविदु षाम्) 8
द् र्ुनद्याः कावलन्द्या अवप कनककुम्भच्चथितवमदं
जलं ते न िानं कुरु कुरु कुरुष्वाचमनकम् 3 नमस्कारोऽष्टाङ्गस्सकलदु ररतध्वंसनपटु ः
कृतं नृत्यं गीतं स्तुवतरवप रमाकान्त सततम्
तवटद्वणे िस्त्रे भज विजर्कान्तावधहरण
(तत इर्म्)
िलम्बाररभ्रातः मृदुलमुपिीतं कुरु गले
ति िीत्यै भूर्ादहमवप च दासस्ति विभो
ललाटे पाटीरं मृगमदर्ुतं धारर् हरे
कृतं विद्रं पूणं कुरु कुरु नमस्तेऽस्तु भगिन् 9
गृहाणे दं माल्यं शतदलतुलस्यावदरवचतम् 4
सदा सेव्यः कृष्णस्सजलघननीलः करतले
दशाङ्गं धूपं सद्वरद चरणाग्रेऽवपयतवमदं
दधानो दध्यिं तदनु निनीतं मुरवलकाम्
मुखं दीपेनेन्दु िभ विरजसं दे ि कलर्े
कदावचत् कान्तानां कुचकलशपत्रावलरचना-
इमौ पाणी िाणीपवतनुत सुकपूयररजसा
समासिः विग्द्द्धैस्सह वशशु विहारं विरचर्न् 10
विशोध्याग्रे दत्तं सवललवमदमाचाम नृहरे 5
मवणकणीच्छर्ा जातवमदं मानसपूजनम्
सदातृ प्ताऽिं षडरसिदच्चखलव्यञ्जनर्ुतं
र्ः कुिीतोषवस िाज्ञः तस्य कृष्णः िसीदवत 11
सुिणाय मत्रे गोघृतचषकर्ुिे च्चथितवमदम्
र्शोदासूनो तत् परमदर्र्ाऽशान सच्चखवभः
िसादं िाञ्छच्चद्भः सह तदनु नीरं वपब विभो 6
15. कृष्णाष्टकम् [विर्ाच्चिष्टो विष्णु ः] (शं कराचार्यकृतं )
विर्ाच्चिष्टो विष्णु ः च्चथिरचरिपुिेदविषर्ो
वधर्ां साक्षी शु द्धो हरररसुरहन्ताब्जनर्नः ।
गदी शङ्खी चक्री विमलिनमाली च्चथिररुवचः
शरण्यो लोकेशो मम भितु कृष्णोऽवक्षविषर्ः ॥ 1 ॥
र्तः सिं जातं विर्दवनलमुख्यं जगवददं
च्चथितौ वनःशे षं र्ोऽिवत वनजसुखांशेन मधुहा ।
लर्े सिं स्वच्चस्मन् हरवत कलर्ा र्स्तु स विभुः
शरण्यो लोकेशो मम भितु कृष्णोऽवक्षविषर्ः ॥ 2 ॥
असूनार्म्यादौ र्मवनर्ममुख्यैः सुकरणै ः
वनरुध्येदं वचत्तं हृवद विलर्मानीर् सकलम् ।
र्मीड्यं पश्यच्चन्त ििरमतर्ो मावर्नमसौ
शरण्यो लोकेशो मम भितु कृष्णोऽवक्षविषर्ः ॥ 3 ॥
पृविव्यां वतष्ठन् र्ो र्मर्वत महीं िेद न धरा
र्वमत्यादौ िेदो िदवत जगतामीशममलम् ।
वनर्न्तारं ध्येर्ं मुवनसुरनृणां मोक्षदमसौ
शरण्यो लोकेशो मम भितु कृष्णोऽवक्षविषर्ः ॥ 4 ॥
महे न्द्रावददे िो जर्वत वदवतजान्यस्य बलतो
न कस्य स्वातन्यं क्ववचदवप कृतौ र्त्कृवतमृते ।
बलाराते गयिं पररहरवत र्ोऽसौ विजवर्नः
शरण्यो लोकेशो मम भितु कृष्णोऽवक्षविषर्ः ॥ 5 ॥
विना र्स्य ध्यानं व्रजवत पशु तां सूकरमुखाम्
विना र्स्य ज्ञानं जवनमृवतभर्ं र्ावत जनता ।
विना र्स्य स्मृत्या कृवमशतजवनं र्ावत स विभुः
शरण्यो लोकेशो मम भितु कृष्णोऽवक्षविषर्ः ॥ 6 ॥
नरातङ्कोत्तङ्कः शरणशरणो भ्राच्चन्तहरणो
घनश्यामो िामो व्रजवशशु िर्स्योऽजुय नसखः ।
स्वर्ंभूभूयतानां जनक उवचताचारसुखदः
शरण्यो लोकेशो मम भितु कृष्णोऽवक्षविषर्ः ॥ 7 ॥
र्दा धमयग्लावनभयिवत जगतां क्षोभणकरी
तदा लोकस्वामी िकवटतिपुः सेतुधृगजः ।
सतां धाता स्वच्छो वनगमगणगीतो व्रजपवतः
शरण्यो लोकेशो मम भितु कृष्णोऽवक्षविषर्ः ॥ 8 ॥
इवत हरररच्चखलात्मारावधतः शङ्करे ण
िुवतविशदगुणोऽसौ मातृ मोक्षाियमाद्यः ।
र्वतिरवनकटे िीर्ुि आविबयभूि
स्वगुणिृत उदारः शङ्खचक्राब्जहस्तः ॥ 9 ॥
16. नन्दकुमाराष्टकम् [सुन्दरगोपालं ] (िल्लभाचार्यकृतं )
सुन्दरगोपालं उरिनमालं नर्नविशालं दु ःखहरम्
िृन्दािनचन्द्रमानन्दकन्दं परमानन्दं धरवणधरम् ।
िल्लभघनश्यामं पूणयकामं अत्यवभरामं िीवतकरम्
भज नन्दकुमारं सियसुखसारं तत्वविचारं ब्रह्मपरम् ॥ 1 ॥
सुन्दरिाररजिदनं वनवजयतमदनं आनन्दसदनं मुकुटधरम्
गुञ्जाकृवतहारं विवपनविहारं परमोदारं चीरहरम् ।
िल्लभपटपीतं कृतउपिीतं करनिनीतं विबुधिरम्
भज नन्दकुमारं सियसुखसारं तत्वविचारं ब्रह्मपरम् ॥ 2 ॥
शोवभतमुखधूलं र्मुनाकूलं वनपटअतू लं सुखदतरम्
मुखमच्चण्डतरे णुं चाररतधेनुं िावदतिेणुं मधुरसुरम् ।
िल्लभमवतविमलं शु भपदकमलं नखरुवचअमलं वतवमरहरम्
भज नन्दकुमारं सियसुखसारं तत्वविचारं ब्रह्मपरम् ॥ 3 ॥
वशरमुकुटसुदेशं कुवितकेशं नटिरिेषं कामिरम्
मार्ाकृतमनुजं हलधरअनुजं िवतहतदनुजं भारहरम् ।
िल्लभव्रज्पालं सुभगसुचालं वहतमनुकालं भाििरम्
भज नन्दकुमारं सियसुखसारं तत्वविचारं ब्रह्मपरम् ॥ 4 ॥
इन्दीिरभासं िकटसुरासं कुसुमविकासं िंवशधरम्
हृतमन्मिमानं रूपवनधानं कृतकलगानं वचत्तहरम् ।
िल्लभमृदुहासं कुञ्जवनिासं विविधविलासं केवलकरम्
भज नन्दकुमारं सियसुखसारं तत्वविचारं ब्रह्मपरम् ॥ 5 ॥
परमििीणं पावलतदीनं भिाधीनं कमयकरम्
मोहनमवतधीरं फवणबलिीरं हतपरिीरं तरलतरम् ।
िल्लभव्रजरमणं िाररजिदनं हलधरशमनं शैलधरम्
भज नन्दकुमारं सियसुखसारं तत्वविचारं ब्रह्मपरम् ॥ 6 ॥
जलधरद् र्ुवतअङ्गं लवलतवत्रभङ्गं बहुकृतरङ्गं रवसकिरम्
गोकुलपररिारं मदनाकारं कुञ्जविहारं गूढतरम् ।
िल्लभव्रजचन्द्रं सुभगसुिन्दं कृतआनन्दं भ्राच्चन्तहरम्
भज नन्दकुमारं सियसुखसारं तत्वविचारं ब्रह्मपरम् ॥ 7 ॥
िच्चन्दतर्ुगचरणं पािनकरणं जगदु द्धरणं विमलधरम्
कावलर्वशरगमनं कृतफवणनमनं घावततर्मनं मृदुलतरम् ।
िल्लभदु ःखहरणं वनमयलचरणम् अशरणशरणम् मुच्चिकरम्
भज नन्दकुमारं सियसुखसारं तत्वविचारं ब्रह्मपरम् ॥ 8 ॥