കു ിമണി

തറവാടിെ െത ുമാറി കു ി ാണലും, ശംഖുപുഷ് പ വും കാടുകയറിയ

ഭാഗം മാവും മുരി ും വാകയും ാവുെമാെ െകാ ് മറ ിരു ു. ചുേ ാടുചു ം
വ ി ടർ ് തീർ മറവിനു ിൽ പാണലിെ യും ശംഖുപുഷ് പ ിെ യും പുത .്
ഒ നടുവിൽ ഒ െ ാരു കു ിമരം. വലിെയാരു ഭരണി നിറ ം കു ി ുരു
ഉ ായിരു ു എനി .്കറു ക ചുവ കു ിമണികൾ. ശംഖുപുഷ് പം
കു ിമര ിൽ പടർ ിരു ു. കു ിമണികൾ ഒരി െല ിലും പറിെ ടു തായി
ഓർമയിലി . പാണലിലകൾ ിടയിൽ നി ും കഷ് ടെ ് അവ േശഖരി ും. ഓേരാ ും
എ ി ിറ ി ഭരണിയിൽ സൂ ി ും. ഒരു െചറിയ തകര ിെ െപ ിയായിരു ു
ആദ ം. പി ീട് മാമീെട ഭരണിയായി. പ ് മാമി മാ ഉ ിലി ിരു ഭരണി. വ ു
െപാ ിയേ ാൾ കള താണ് . വലിയ ാെ കൂെട മാമി കൽ ായി ് േപായി. പിെ
ഒേ ാ രേ ാ അവെര ക ി . എ ാണവെര പിെ കാണാ ത്
. അറിയി .
അ ് എെ ിലും പറ ു േക ി ാവും. ഓർ യിൽ ഒ ും തെ യി . അവരുെട
മുഖംേപാലും ഓർെ ടു ാൻ ആവു ി . കു ി ുരുവിെന പ ി ആേലാചി ുേ ാൾ
മാമിെയ ി ഓർ ാതിരി ാനാവു ി .

ഇേ ാൾ അ ുതം േതാ ു ു. ഞാെനേ അവെര ുറി അേന ഷി ി .

ആരും പി ീെടാ ും പറ ു േക ി . പിെ െയ േഴാ ഞ ള ം തറവാ ീ ്
േപായി. അെ ാെ ഒരുപേ മാമിെയ ുറി ം തറവാടിെന ുറി െമാെ
ആേലാചി ിരു ിരി ാം. പിെ പിെ എ ാം മറ ു.

ഉ ിേമാൾ ്
േചാറുവാരിെ ാടു ുേ ാഴാ അവൾ േചാദി ത്
:

'എ ാേ കു ി ുരു ?'

കുറ േനരം എനിെ ാ ും മി ാൻ കഴി ി . അവൾ ു കൂെട പഠി ു

കു ികളാേരാ പറ ുേക ഒ ാണ്കു ി ുരു. എനിെ െ ഓർ കള ം.
ഒളിമ ിെയേ ാ ഒളി ഓർ കൾ.

കു ി ുരു എ ാെണ ു പറ ുെകാടു ാൻ ഞാൻ നേ ബു ിമു ി.

കു േ അവൾ. അേ രെ കൗതുക ിന്
േചാദി താണ്. പിെ അത്
മറ ു. മറ ാൻ എനി ാവി േ ാ. പണിെയ ാം ഒെ ാതു ിയതിന് േശഷം,
േമാള ം കിട േ ാൾ, െവറുേത ഇ ർെന ിൽ 'കു ി ുരു' എ ് തിര ു.
തവി ്േതാടുകൾ െപാളി തിള ു വലിയ കറു ക കൾ െകാ ്
പുറേ ്
േനാ ു മൂേ ാ നാേലാ കു ിമണികൾ.
'കു ിമണീ... '

മനഃപൂർവം മറ ആ വിളി, വീ ും വിളി ു േപാെല േതാ ി. മനഃപൂർവം

മറ ആ മുഖം വീ ും മു ിൽ വ ു നിൽ ു േപാെല േതാ ി.

ഉ ിേയ ൻ േപായേ ാൾ ഞാൻ ഒ യ് ായി. പേ നി ഹായയായി തകർ ു

േപായി എെ ാ ും പറ ുകൂടാ. പുകപടർ േപാെലയായി മന ്.ഉ ്
തുറ ു പി ീട്
ചിരി ി ി . എ ാം ഒരു കാ ായം മാ തം. നിറ കു ിമണികൾ
േപാെല ക കൾ നന ു. 'കു ിമണി' വിളി എെ പഴയ മണി ു ിയാ ി.
വ ി ടർ ിനു ിൽ കു ിമണികൾ എ ി ിറ ു , േമാ ു െ മണി ു ി.

െമെ യുരു ുകൂടി ക നീര്ചു ിൽ ഉ ്

പര ും മുൻേപ ഉ ം തുറ ു
പടർ ിരു ു, ഏെറ ാലം പി ിൽ നിെ ാരു പണയ ചിരി. കവിള കൾ
കു ിമണികൾ േപാെല ചുവ ു. ഉ ിേമാള െട കവിള ു നന ഒരു
െകാടു ,്
പുത ിനു ിൽ അവെള േചർ ്
കിട ിക കൾ ഇറു ിയട
കിട ുേ ാൾ, വീ ും ആെരാെ േയാ ഉെ േതാ ലായിരു ു. ഇനിയും
എെ ാെ േയാ െച ാനു ് എ നി യമായിരു ു. ഭൂതവും
ഭാവിയുമി ാതിരു എനി ും ഉ ിേമാൾ ും ഇനിയും സ പ് ന ള െട ബലം
ഉെ വിശ ാസമായിരു ു.

തുടരും...

ശീനാഥ്
രാമച ൻ