Pagmasdan natin ang ating paligid. Natutuwa ba kayo? Natutuwa ba kayo
sa kasalukuyang nangyayari sa ating kalikasan? Natutuwa ba kayo sa kaliwa’t kanang mga delubyo? Kung oo ang iyong sagot, marahil ay hindi mo lubos na nauunawaan ang tunay na kalagayan n gating kalikasan. Para saiyong kaalaman, sira na… Sirang saira na ang kaliksang bumubuhay sa atin. Sira na ang kalikasang pinagkukunan natin. Sino kaya ang may gawa? Walang iba kundi tayong mga tao! Panisinin natin ang ating paligid, hindi ba’t masa marami pa ang basurang ikinalat ng tao kaysa sa mga halaman at puno? Mga basurang ikinalat natin natin bunga ng kawalang disiplina at katamaran. Idako nman natin ang ating tingin sa mga kabundukan. Ang dating berde nitong damit ay animong unti-unting nawawala dahil sa kagagawan natin. Isa na rito ang illegal na pagputol ng mga puno at ang pagkakaingin na minsa’y mitsa ng malawakang sunog. Nakakatakot na unti unting nauubos an gating kabundukan. Ano kaya ang dahilan? Ang ating pag –asam ng pag-unlad. Wala naming masama na mag-asam na umunlad, ang masama ay naninira tayo ng sobra-sobra para lamang sa ating sarili. Isipin natin na hindi matatawag na maunlad ang isang bansang halos lahat ng kaniyang mamayan ay nasasabik sa malinis na tubig, matatamis na prutas at gulay, sariwang hangin at luntiang paligid. Hindi pag-inlad ang tawag doon, kundi delubyo. Maaring ang lindol, bagyo o anumang sakuna ay paalala sa atin na unti- unti na nawawala ang kalikasan mula sa ating pangangalaga. Paalala na pinpatay na nation ang kalikasang bumuhay sa atin. Lahat ng iyon ay paalala na kayang gumanti ng kalikasan sa atin at sobra-sobra pa. Mga kaibigan, responsibilidada natin ang kalikasan, ibig sabihin nito ay alagaan natin at pagyamanin. Huwag natin ipagpalit sa mabilisang na pag- unlad. Mahalin natin ito at pangalagaan dahil sa huli kung anumang ibinigay natin sa ating kalikasan ay siya ring ibabalik nito sa atin. "Kalikasan:Pangalagaan at Ingatan" Paano nga ba mapangangalagaan ang kalikasan? At Paano ito mas mapagyayaman? Isang napakalaking katanungan. Kung kalikasan lamang ang pag-uusapan tiyak hindi tayo madedehado. Sapagkat madame tayong mga maipag mamalaking mga magagandang tanawin. ngunit sapat na ba ito? hindi bat dapat ay Pangalagaan natin ito at pagyamanin? Dahil ang iba walang pakialam! mga abusado! at sinisira ang kalikasan!. tulad na lamang sa ating kagubatan, pumuputol sila ng sangkatutak na kahoy na di naman pinapalitan,at sa ating yamang tubig, halimbawa na lamang na ilog pasig. na dati;y kulay berde ngayon ay itim na! napakadumi. ngayon, matatawag pa bang kalikasan? Maari naman natin pangalagaan ang ating kalikasan kahit sa simpleng paraan lamang, Itapon ang basdura sa basurahan at kung puputol na puno ay agad palitan. Mayroon naman tayong makakatuwang. Ito ay ang DENR o Department of Environment and Natural Resources na isang ahensya ng pamahalaan na itinalaga upang pangalagaan ang ating kalikasan. Alam ba ninyong ang kalikasan ang pangunahing pinagkukunan ng ating mga pangangailangan,Kaya nararapat lamang na ito'y ating suklian.Hindi bat kaysarap manirahan sa isang kapaligirang mayroong kalikasan? kaya kilos! ako mismo, ikaw mismo! May magagawa......