Talambuhay ni

Aamir Khan
Si Mohammed Aamir Hussain Khan (binibigkas [ˈaːmɪr ˈxaːn];
ipinanganak noong 14 Marso 1965) ay isang artista ng India,
direktor, tagagawa ng pelikula at tagapagbalita sa telebisyon.
Sa pamamagitan ng kanyang karera na sumasaklaw sa
tatlumpung taon sa mga pelikulang Hindi, itinatag ni Khan ang
kanyang sarili bilang isa sa pinakatanyag at maimpluwensyang
aktor ng sinehan ng India. [2] [3] Siya ay may isang malaking
global na sumusunod, lalo na sa Timog Asya at Kalakhang Tsina,
at inilarawan ng Newsweek bilang "ang pinakamalaking
pinakamalaking bituin ng pelikula" [4] [5] sa mundo. [6] [7] [8]
Si Khan ang tatanggap ng maraming mga parangal, kasama
ang siyam na Filmfare Awards, apat na Pambansang Pelikula
ng Pelikula, at isang Award ng AACTA, pati na rin ang isang
nominasyon ng Academy Award. Siya ay pinarangalan ng
Pamahalaan ng India kasama ang Padma Shri noong 2003 at
ang Padma Bhushan noong 2010, [9] at nakatanggap ng isang
titulong karangalan mula sa Pamahalaan ng Tsina noong 2017.

Una nang lumitaw si Khan sa screen bilang isang artista ng bata

sa pelikula ng kanyang tiyuhin na si Nasir Hussain na si Yaadon
Ki Baaraat (1973). Bilang isang may sapat na gulang, ang
kanyang unang tampok na papel ng pelikula ay sa pang-
eksperimentong pelikula na Holi (1984), at nagsimula siya ng
isang full-time na karera sa pagkilos na may nangungunang
papel sa trahedya na pag-ibig na Qayamat Se Qayamat Tak
(1988). Ang kanyang pagganap sa pelikula at sa thriller na si
Raakh (1989) ay nakakuha sa kanya ng isang National Film
Award sa kategoryang Espesyal na Pag-iisip. Itinatag niya ang
kanyang sarili bilang isang nangungunang aktor ng Hindi
sinehan noong 1990s sa pamamagitan ng paglitaw sa isang
bilang ng mga matagumpay na komersyal na pelikula, kasama
ang mga romantikong drama na
Dil (1990) at Raja Hindustani (1996), kung saan nanalo siya ng
kanyang unang Filmfare Award para sa Pinakamagaling na
Aktor, at ang thriller na Sarfarosh (1999). [11] [12] Tumugtog din
siya laban sa uri sa na-akit na co-production ng Canada-Indian
1947: Earth (1998). [13]
II.Buod
Ang pelikulang “Every Child is Special” ay tungkol sa isang
batang may edad na walong taong gulang na nagngangalang
Ishaan Awasthi na may sakit na dyslexia. Ang dyslexia ay isang
sakit kung saan nahihirapang magsulat ng mga lengguahe,
lalong lalo na ang magbasa ng mga latra. Kahit ganun pa
naman ang kanyang karamdaman may mga talento syang
hindi taglay ng mga ibang bata katulad ng malikhain pag
pinta gamit ng kanyang imahinasyon. Dahil sa kanyang mga
maling bagay na ginawa, hindi napagtu-unan ang kanyang
special ng pangangailangan. Sa kadahilanang iyon nagpasya
ang kanyang ama na ipasok sya sa isang paaralang panlalake
kung saan kailangan niyang matutong maging independent
kahit na mahirap sa kalooban ng kanyang ina at mapalayo sa
isat-isa sa mura niyang edad. Wala silang magawa sa desisyong
ginawa ng kanyang ama. Sa paaralang panlalake kung saan
siya iniwan nagbago ang kanyang pag uugali, ayaw niyang
makipag halubilo sa ibang mga studyante at tinalikuran nya na
rin ang kanyang abilidad sa pag guhit. Pakiramdam nya
walang may gusto at nagmamahal sa kanya kaya siya iniwan
doon sa kanyang bagong paaralan. Nahihirapan siyang mag
adjust sa kanyang bagong kapaligiran.Sa kanilang Art Class
nagkaroon sila ng bagong guro (Ram Shankar Nikumbh), ang
unang ginawa ng guro para ipakilala ang kanyang sarili ay
nagsagawa siya ng awit at sayaw para makuha ang atensyon,
maingganyo at mapukaw ang interest ng mga studyante kung
saan ay nagtagumpay siya ngunit habang kumakanta at
sumasayaw siya si Ishaan Awashti ay tahimik na nakaupo
lamang sa kanyang upuan. Pagkatapos ng mahabang
pagpapakilala, binigyan sila ng bagong guro ng isang bond
paper para e-drawing ang gusto nilang e-drawing. Habang
naglilibot ang guro napukaw ang kanyang atensyon kay Ishaan
na hindi man lamang ginalaw ang kanyang art materials na
kung saan ang kanyang mga kaklase ay tapos na. Sa
pagpukaw ng kanyang atemsyon tiningnan nya ang mga record
ni Ishaan sa guidance office, pagkatapos niyang tingnan naging
interesado siya sa buhay ni Ishaan at nagdesisyong bumisita sa
mga magulang ni Ishaan. Binisita ni Mr. Ram ang principal ng
nasabing paaralan para humingi ng permiso na maging tutor si
Ishaan. Tinulungan nya itong e’improve ang kaalaman sa
pagbasa at pagsulat sa pamamagitan ng kanyang
pamamaraan hanggang sa nagkaroon ng improvement. Si Mr.
Ram ay nag organize ng isang art fair para sa mga studyante at
guro. Sa araw ng kompetisyon maagang nagising at umalis si
Ishaan at bumalik ng nagsisimula n gang kompetisyon. Masaya
ang lahat ng kasali sa kompetisyon at dahil si Ishaan ang nanalo
ang kanyang painting ang nagsilbing front cover ng kanilang
school yearbook habang ang mukha ni Ishaan na painting ni Mr.
Ram ang naging back cover. Proud na proud ang kanyang mga
magulang lalong- lalo na nang sabihin ng kanyang mga guro
kung gaano ka talino at talentado ang kanilang anak. Nang
pasakay na sa sasakyan si Ishaan para umuwi kasama ang
kanyang mga magulang upang umuwi, napalingon ito sa
kinatatayuan ni mr. Ram. Nagtapos ang storya sa pagbuhat ni
mr. Ram kay Ishaan sa ere.
III.Paksa
Bawat bata ay espesyal. Bawat bata ay may sariling
personalidad. Bawat bata ay sinusubukang pagsikapan at
tumuon ng pinakamahusay sa kanyang buhay. Unang-una ,
bawat bata ay may sariling mga pangarap. Ngunit ang
pangunahing salik na dapat nating pag-isipan ay, para sa atin
na maunawaan natin ang kanilang mga pangarap. Ang
pinakatutuhanan sa lahat ay kulang ang pamilya ng katatagan
, pasensya at pag-unawa at higit sa lahat ay ang pagiging
maalalahanin . Ang pelikula na “Every Child is Special” ay
tungkol sa isang tiyak na bata na ang pangalan ay Ishaan
Awasthi . Si Ishaan ay matalentong bata; nakakapinta siya ng
iba’t-bang bagay gamit ang kanyang puso’t isipan. Ngunit
hindi siya naiintindihan ng kanyang mga guro; siya ay kilala
lamang bilang isang masama at napaka salbaheng bata.
Madalas siyang tinatawag na “ idiot, crazy ,lazy, pathetic ” ;
kahit nga ang kanyang mga magulang ay hindi siya
maunawaan.Ang palagi nilang iniisip ay walang dignidad o
kapalaran si Ishaan sa paglaki dahil siya ay magulong bata at
hindi niya gustong pumasok sa paaralan. Marahil siguro ito sa
istraktura at sa paging mahigpit ng paaralan , dahil isang araw ,
isa sa kanyang mga guro ay ipinatayo siya sa pasilyo.
Pagkatapos magkaroon ng parusa ay pumunta siya sa iba’t-
ibang kalye na walang permisyon o tinatawag nilang “Absence
without Leave” (AWOL) , Siya ay tumakas sa kanilang paaralan
upang maranasan ang kapana-panabik na mga pasyalan sa
kanilang lugar. May oras na
lilitaw siya na medyo hyperactive . Oras na malaman ng
kanyang mga magulang ang kanyangmga kalukuhang ginawa
sa paaralan , ay lagot siya ng ama nito . Makalipas ang isang
araw ay pumunta ang magulang ni Ishaan sa paaralan upang
ma konsulta ang mga grado nito , ngunit marami ang
nagreklamo tungkol sa mga pinag-gagawang kalukuhan ni
Ishaan sa paaralan kaya naisipan ng kataas-taasang guro na
hindi na siya kailan paman tatanggapin ngpaaralan . Nagpasya
ang ama ni Ishaan na ipadala siya sa Boarding School kung saan
higit siya na magdusa mula sa kanyang mahigpit na guro. Dahil
sa mga insidenteng ito , nawalan si Ishaan ng tiwala sa kanyang
mga magulang at siya’y naging malumbay , napaka lumbay .
Hindi siya nakipag-usap sa kahit sino , kahit na ang kanyang
ina at sa kapatid niyang lalake . Walang sinuman ang
nagtangkang tulungan siya kaya lahat ng tao sa paligid niya
ayhindi siya naiintindihan .
IV.Bisa sa Isip at Damdamin
A.Isip
Nagbubukas ito ng malawak na kaisipan na kung saan ang
mgamanonood ay maaaring mag replekta sa kung ano ang
kanilang napanood. Sa pagkatisang asyano ang gumawa kaya
mas mararamdaman natin ang mga damdamin nagusto nilang
iparating. Maaari ring ito ay makapagbigay ng linaw sa mga
mamamayantungkol sa sakit na nasabi
B. Damdamin
Ipinararamdam dito ang mga paghihirap, pagmamahal,
pagtanggap,kasiyahan, lungkot o pighati. Lahat ng emosyon na
ito ay naramdaman ko sa pelikula,ito ay patunay na ang bawat
emosyon na ipinamalas ng bawat tauhan ay nagingepiktibo at
makatotohanan sa lahat ng anggulo.
C. Kaasalan
Ang ilang eksena sa napiling pelikula ay nagpapakita ng
maganda athindi magandang kaasalan. Sa kanyang pamilya
may kadalasan na ipinakikita namasaya at may pagmamahal
sa kanila, may pagaaruga din silang nararamdaman sakanilang
magulang subalit minsan may mga bagay na hindi
nagkakatagpo ang isip ngisang tao, minsan ay nagkakaroon ng
hindi pagkakaunawaan lalo na kung angipinapairal ay ang
galit o sama ng loob. Sa paaralan naman ay ganun din, dahil sa
hindipagkakaunawaan ng istudyante at guro ay lumalala na
V.Mensahe
Bawat bata ay espesyal. Bawat bata ay may sariling
personalidad.Bawat bata ay sinusubukang pagsikapan
at tumuon ng pinakamahusay sa kanyangbuhay.
Unang-una , bawat bata ay may sariling mga
pangarap. Ngunit angpangunahing salik na dapat
nating pag-isipan ay, para sa atin na maunawaan
natinang kanilang mga pangarap. Ang
pinakatutuhanan sa lahat ay kulang ang pamilyang
katatagan , pasensya at pag-unawa at higit sa lahat
ay ang pagigingmaalalahanin . Sa mundong ito hindi
natin maiiwasan na may makaharap tayong iba’t
ibang suliranin na minsan ay gumagawa ng isang
pagbabago sa ating buhay.Madalas pagnananaliksik
tayo sa kahanga-hangang mundong ito dito lang
natinmalalaman ang kahalagahan ng buhay.
VI.Mga Teoryang Ginamit
Nagpapahayag ito ng teoryang realsimo na
nagpapakita ng katotohanan sa buhay patungkol sa
mga problemang nangyayari sa luob ng isang pamilya
at mgakinakaharap ng mga batang kinakaharap ang
sakit na dyslexia. Teoryang Imahinasyon,ginamit itong
teoryang ito sa pelikulang ito, ipinapakita dito ang
mga nakikita ng bidangsi Ishaan na mga imahe tuwing
siya ay nalulungkot, masaya at kung ano ano
pangdamdamin ang nararamdaman kabilang dito
ang guro na si Nikumbh dahil sa kaniyangaking galing
sa pagpinta at mga bagay bagay, naipapakita nya na
agad sa ibang bataang mga imahe na nais niyang
iparating dito.