Król Edyp Ściąga PDF

TYTUŁ: Król Edyp dzieła imieniem głównego chce wyjawić kto zabił swego ojca i będzie miał który
wego ojca i będzie miał który niegdyś pracował dla

bohatera, brak scen Lajosa. Rozgniewany Edyp dzieci z własną matką. Edyp Lajosa. Król zaczyna go
AUTOR: Sofokles (ok 496 zbiorowych. oskarża starca, że pewnie nie chcąc, aby wypytywać, lecz ten miga
p.n.e. – 406 p.n.e.) on stoi za morderstwem przepowiednia się ziściła się od odpowiedzi, co
Premiera na scenie: około Lajosa. W końcu Tyrezjasz opuścił Korynt. Tułając się denerwuje Edypa, który
EPOKA: starożytność 430-425 p.n.e. ulega i oznajmia, iż to Edyp po świecie został zaczyna grozić batami.
jest winny śmierci swego napadnięty przez kilku Sługa wyznaje, iż w
RODZAJ LITERACKI: dramat STRESZCZENIE: poprzednika. Słowa te nieznajomych. W obronie przeszłości otrzymał dziecię
GATUNEK LITERACKI: złoszczą Edypa, który zabił starca, który z nimi od Jokasty. Miał je zabić,
Tebami rządził Lajos, mąż
tragedia stwierdza, że pewnie podróżował. Teraz Edyp lecz zlitował się i oddał
Jokasty. Król zginął w
starzec jest w spisku z podejrzewa, że pewnie był pastuchom do innego kraju.
niewyjaśnionych
CZAS AKCJI: jeden dzień Kreonem. Kreon chce to Lajos. Ma jednak Tym samym wróżba okazała
okolicznościach. Nowym
(według zasady jedności przejąć władzę, a starcowi nadzieję, że świadek się prawdą. Edyp zabił
władcą został Edyp, który
czasu) da wysokie stanowisko. Na wydarzeń rozwikła problem swego ojca i splamił się
poślubił wdowę po Lajosie,
te insynuacje, Tyrezjasz na jego korzyść, gdyż wieść kazirodczym związkiem z
Jokastę. Edyp otrzymał
MIEJSCE AKCJI: plac przez odpowiada, że służy jedynie niosła, iż Lajos został własną matką.
władzę i rękę Jokasty w
pałacem króla Edypa w Apollinowi, a nie Kreonowi, zaatakowany przez bandę
podzięce za zabicie potwora
Tebach (według zasady po czym wychodzi. zbójców, podczas, gdy Edyp STASIMON IV
zwanego Sfinksem. Była to
jedności miejsca) był sam. Pieśń Chóru dotyczy
hybryda człowieka i innych
STASIMON I bezsilności ludzi wobec
PROBLEMATYKA: zwierząt. Potwór zabijał
Chór jest rozdarty, gdyż nie Jokasta stwierdza, że nawet boskich wyroków.
niesprawiedliwość losu, ludzi, którzy nie byli w
wiadomo kto zabił Lajosa. jeśli to on zabił Lajosa, to
pomyłka przyczyną ludzkiej stanie odpowiedzieć na
Następnie wychwala wróżba się nie spełniła, bo EXODOS
tragedii, cierpienie zagadkę: Co to za zwierzę,
bohaterskie czyny Edypa, przecież nie był on jego Nadchodzi posłaniec, który
niewinnego człowieka, obdarzone głosem, które z
który niegdyś zabił Sfinksa i synem. oznajmia, iż Jokasta
niezawiniona wina i rana chodzi na czworakach,
wybawił Teby. Chór popełniła samobójstwo -
cierpienie człowieka, w południe na dwóch
zapowiada, iż nigdy nie STASIMON II powiesiła się na swej
tragizm ludzkich losów, nogach, a wieczorem na
wzgardzi Edypem. Chór w swej pieśni broni chuście. Edyp, widząc ją,
fatum. trzech? Dopiero Edyp
boskich przepowiedni i oderwał z jej sukni spinki,
udzielił poprawnej
EPEISODION II staje po ich stronie. którymi wyłupił sobie oczy.
GŁÓWNI BOHATEROWIE: odpowiedzi: człowiek.
Kreon wypytuje Chór o Lamentuje nad swym
Król Teb Edyp, Jokasta (jego Sfinks skoczył w przepaść i
oskarżenia jakie rzucił na EPEISODION III nieszczęsnym losem.
żona i matka), Kreon (brat zginął. Edyp uratował w ten
niego Edyp. Chór tłumaczy Brutalna prawda zaczyna Nadchodzi Kreon. Edyp
Jokasty i szwagier-wuj sposób Teby i został ich
mu, że owe oskarżenia docierać do Jokasty, która prosi go, aby wygnał go z
Edypa), Tyrezjasz (ślepy królem.
padły w gniewie. Wchodzi modli się o litość dla Edypa. miasta oraz prosi go o
wróżbita), Chór Teban.
Edyp i powtarza oskarżenia Przybywa posłaniec z opiekę nad córkami:
PROLOGOS
DRUGOPLANOWI i pragnie skazać go na Koryntu, który oznajmia, iż Antygoną i Ismeną. Gdy
Po pewnym czasie na Teby
BOHATEROWIE: Kapłan, śmierć. Kreon broni się i król Polybos zmarł. Edyp nie owe nadchodzą Edyp żegna
spada plaga epidemii. Ciała
Posłaniec z Koryntu, Sługa żąda dowodów swej winy. musi więc lękać się się z nimi po czym Kreon
zmarłych zalegają na
Latosa, Posłaniec domowy. Zaklina się na bogów, iż jest ojcobójstwa. Nadal jednak odprawia go z miasta.
ulicach. Zrozpaczony lud
niewinny. W rozmowę obawia się kazirodztwa.
udaje się do swego władcy i
POKREWIEŃSTWO wtrąca się siostra Kreona, a Posłaniec dodaje jednak, że Utwór kończą słowa Chóru:
prosi o ratunek. Król Edyp
BOHATERÓW: Labdakos żona Edypa - Jokasta. Edyp nie był synem “A więc bacząc na ostatni
obiecuje nie spocząć póki
(założyciel rodu) był ojcem Kobieta prosi Edypa, aby Polybosa. Wyjaśnia, iż jako bytu ludzi kres i dolę,
nie rozwiąże problemu.
Lajosa, Lajos mężem zawierzył słowom Kreona. niemowle został on Śmiertelnika tu żadnego
Dodaje, że wysłał już brata
Jokasty. Doczekali się syna Król każe odejść Kreonowi, porzucony. Posłaniec w zwać szczęśliwym nie
Jokasty, Kreona, do
Edypa, który potem zabił po czym mówi o tamtych czasach pracował należy,
wyroczni. Gdy Kreon
swego ojca i ożenił się z oskarżeniach jakie na niego jako pastuch i sam otrzymał Aż bez cierpień i bez klęski
powrócił oznajmił, że
własną matką. Z Jokastą rzucono. Aby go uspokoić, Edypa od innego pastucha, krańców życia nie
cierpienia zostały zesłane
Edyp miał czworo dzieci: Jokasta opowiada o który pracował na terenach przebieży.”
na miasto z powodu dawnej
Polinejkesa, Eteoklesa, okolicznościach śmierci Lajosa. Imię Edypa
zbrodni na królu Lajosie.
Antygonę oraz Ismenę Lajosa, który otrzymał pochodziło od nabrzmiałych
Edyp obiecuje zebranym, że CZAS I MIEJSCE AKCJI:
(bohaterki Antygony). niegdyś wróżbę, iż zginie z kostek, które były spętane.
znajdzie królobójcę.
rąk własnego syna. Lajos Posłaniec oznajmia, iż oddał
MIT: historia przeklętego bojąc się, że to rzeczywiście wtedy to niemowlę na dwór Akcja i czas Króla Edypa są
PARODOS skonstruowane według
rodu Labdakidów, zaliczana nastąpi, kazał porzucić Polybosa, który jako że był
Chór wznosi pieśń proszącą antycznej zasady jedności
do mitów tebańskich. niemowlę w górach. Edyp bezdzietny, wychował
Atenę, Apolla i Artemidę o miejsca, czasu i akcji.
rozumie już, że rzeczywiście dziecko jak swoje. Edyp
STRUKTURA I BUDOWA pomoc mieszkańcom Teb.
może być on chcąc wybadać dokładnie
UTWORU: Prologos, W dalszej części opisuje
odpowiedzialny za śmierć swe pochodzenie pyta czy
Parodos (pierwsza część śmierć pustoszącą miasto.
Lajosa. Prosi jednak ktokolwiek z zebranych Jedność miejsca polegała na
chóru), Epejsodia (epizody) Jokastę, aby wezwała może znać owego pastucha,
EPEISODION I umiejscowieniu akcji i
i Stasimony (pieśni chóru), ostatniego żyjącego sługę o którym wspomniał
Edyp przemawia do ludu i bohaterów tylko w jednym
Exodos (ostatnia pieśń Lajosa. Następnie opowiada posłaniec. Jokasta wzbrania
rzuca klątwę na mordercę miejscu. O zdarzeniu, które
Chóru). żonie swoją historię. Jego Edypa przed dalszym
poprzedniego króla - Lajosa. rozegrało się gdzie indziej,
ojcem był Polybos, król badaniem sprawy i w lęku informowali specjalni
Zachowane zasady tragedii Wzywa też ludzi o
Koryntu. Edyp wiódł wybiega. posłańcy.
antycznej: zasada trzech dostarczanie jakichkolwiek
szczęśliwe życie na
jedności (trójdzielności): informacji, które mogłyby
korynckim dworze, do STASIMON III Wszystkie wydarzenia
miejsca, czasu i akcji, pomóc wyjaśnić zbrodnię.
czasu, aż ktoś powiedział Tym razem pieśń Chóru jest rozgrywają się na
zasada decorum, zasada Chór radzi mu, aby zwrócił
mu, że jest podrzutkiem. pełna radości i pałacowym dziedzińcu w
nieprzedstawiania się o pomoc do
Edyp bezskutecznie optymistycznej wizji Tebach. Tam spotykają się
bezpośrednio scen niewidomego starca,
próbował zasięgnąć przyszłości. Edyp, może się ludzie zrozpaczeni klęskami
krwawych, zasada Tyrezjasza, który miał dar
informacji od rodziców, okazać synem bogów. dotykającymi miasto, tam
niezmienności charakteru przewidywania. Edyp
więc udał się do wyroczni, dochodzi do rozmów
postaci, istnienie chóru, próbował już wcześniej się z
która zamiast wyjaśnić jego EPEISODION IV głównych bohaterów
jedność estetyki, nim spotkać, lecz Tyrezjasz
rozterki przekazała mu W końcu przed obliczem (Edypa z Tyrezjaszem, z
bohaterami jedynie wybitne unikał króla. W końcu
okropną wróżbę, iż zabije Edypa staje ów stary sługa, Kreonem czy Jokastą) oraz
jednostki, tytułowanie jednak przychodzi, lecz nie
wystąpień Chóru. O teraźniejszością, a Edyp. Tragedia porusza i grzesznych, lecz także tych innym razem ukazuje swą
wydarzeniach przyszłość nie jest zależna problem uzależnienia dobrych. Należy przy tym łagodną naturę (w
rozgrywających się gdzie od człowieka, lecz pozostaje jednostki od boskich sił, podkreślić, iż w przypadku kontaktach z córkami).
indziej (chociażby całkowicie w rękach losu – uwikłania jej w nieziemskie Edypa stan ten nie był karą, Zmienność charakteru
samobójstwo Jokasty) złośliwego fatum. zależności. Ukazany konflikt lecz dopełnieniem Edypa jest powodowana
dowiadujemy się od antyczny polega w tym przepowiedni, znakiem, że strachem przed
Posłańców czy Służby, co Świat stworzony przez tego przypadku na niemożności przed losem nie można wypełnieniem się
było związane z innymi dramaturga nie jest taki, wybrania lepszej racji, uciec. przepowiedni, według
antycznymi zasadami jaki odnajdujemy we korzystniejszej drogi, której miał zabić ojca i
(występowanie na scenie współczesnych powieściach ponieważ obie CHARAKTERYSTYKA EDYPA ożenić się z matką. Aby do
tylko trzech aktorów, czy innych dziedzinach doprowadzają do tragedii tego nie dopuścić, kierował
nieprzedstawianie scen sztuki. Teby są miastem, w (opuszczenie Koryntu tylko Tytułową postacią dramatu się często emocjami,
krwawych i zbiorowych). którym społeczność w pozornie było Sofoklesa jest Edyp. chwilą. Trzeba przyznać, że
obliczu klęski i kryzysu wyzwoleniem). Nazywany jest często mimo wielu problemów
Jedność czasu - ograniczała potrafi się połączyć i działać „bohaterem tragicznym”. osobistych był bardzo
czas trwania tragedii wspólnie, by poprawić los Dramat jest również Dzieje się tak za sprawą oddany swej ojczyźnie. Sen
najwyżej do jednej doby współmieszkańców. Władcą historią nieszczęśliwej, bo ogromu cierpień, które go z powiek spędzały mu klęski
(antyczni twórcy dążyli, by i swoistym „rządem” nie są zakazanej miłości. Jokasta i dotykają podczas wydarzeń i choroby nękające
czas trwania akcji równał ludzie, dla których Edyp byli szczęśliwym utworu. poddanych.
się czasowi trwania motorem działania są małżeństwem, zgodnie
tragedii), rozpoczynając pieniądze, konta w wychowującym czworo Pierworodny syn króla Teb Jako młodzieniec Edyp
akcję o wschodzie, a zagranicznych bankach czy dzieci, o które troszczyli się Lajosa i Jokasty przyszedł na doskonale radził sobie w
kończąc o zachodzie słońca. wille z basenem. najlepiej, jak tylko potrafili. świat w zamkowej walce i słownych
Gdy kobieta dowiedziała się komnacie. Rodzice dysputach, w których
Choć na kilkudziesięciu W Królu Edypie mamy o tożsamości ukochanego, rezygnowali jednak z posługiwał się racjonalnymi
kartach tragedii rozgrywa przykład jednomyślności w szale i z rozpaczy wychowywania syna w argumentami i „mądrością
się dramat, a przeszłość życzeń obywateli i króla powiesiła się na własnej momencie, gdy ojciec życiową”, czego dowodzi
odsłania swe mroczne oraz wzór idealnego chuście, a mężczyzna dowiedział się od wyroczni rozwiązanie zagadki
tajemnice, dochodzi do państwa. Jest to pierwszy wyłupił sobie oczy spinkami delfickiej, że kiedyś zostanie potwora Sfinksa.
samobójstwa i temat (społeczno- z jej sukni. Tragedia zamordowany z ręki
samookaleczenia, to akcja polityczny), jaki możemy kazirodczego związku własnego dziecka. Wówczas Według Mitologii Sfinks to
utworu trwa tylko jeden wyróżnić analizując dotyka również dzieci postanowił porzucić uskrzydlony potwór o ciele
dzień. Świadczy to o antyczny tekst. Nie można królewskiej pary, które od noworodka na pewną lwa, twarzy i piersiach
mistrzostwie Sofoklesa, jednak przy omawianiu tej tej pory będą zawsze śmierć. Od pierwszych dni kobiety, a skrzydłach ptaka.
który pomieścił bogatą warstwy interpretacyjnej przedstawiane jako „te” narodzin, losy bohatera Porywał ludzi i rzucał ich w
treść w małej formie. nie wspomnieć o słowach zrodzone z namiętności wzbudzają w czytelniku przepaść. Jego zagadka,
Możemy przyjąć, że akcja wypowiedzianych przez syna i matki. litość i trwogę. którą zadawał podróżnym,
rozpoczyna się rano, a Edypa podczas rozmowy z brzmiała: „Co to za zwierzę,
kończy o zmierzchu (nie Kreonem. Król Teb mówi Sofokles porusza w Edyp został również przez które rano chodzi na
mamy wzmianki o wówczas, że stanowisko, dramacie tak uniwersalne Lajosa okaleczony fizycznie. czterech nogach, w
zapadnięciu nocy czy które zajmuje sprawia, iż problemy, jak wiara czy Król, przekłuwszy malcowi południe na dwóch, a
kolejnym dniu). jego zdanie jest sens cierpienia. Symbolem stopy żelaznymi kolcami, by wieczorem na trzech?".
niepodważalne, nawet, jeśli pierwszego problemu jest krew zwabiła dzikie Odpowiedź, której udzielił
PROBLEMATYKA „KRÓLA mylne, że należy nawet ślepy wróżbita Tyrezjasz, zwierzęta – pozostawił go w Edyp, była prawidłowa.
EDYPA” słuchać „złego pana”. W ten który lakonicznymi górach. Stąd właśnie Chodziło o człowieka,
sposób odnajdujemy w sformułowaniami bohater zyskał imię Edyp, którego życie przypomina
Król Edyp jest opowieścią o: tragedii ślady zaczątków przepowiedział Edypowi, że które oznacza człowieka z jeden dzień. Jako dziecko
absolutyzmu i jest zabójcą swego ojca i przekłutymi nogami. chodzi na czworakach -
·Niezawinionym cierpieniu
totalitaryzmu, prądów i mężem matki. Gdy jego rano (dzieciństwo), jako
człowieka, Nad dzieckiem czuwały
systemów, które słowom nie uwierzyła dorosły (w południe) na
jednak dobre duchy lub
·Niemożności zmiany doprowadziły do Jokasta, wówczas głos w dwóch nogach, a
bogowie. Zmarzniętego i
przeznaczenia, największych czystek sprawie bluźnierczych słów, wieczorem – jako starzec –
opuszczonego malca
ludności w dziejach świata. które wypowiedziała w podpiera się laską. Sfinks
odnalazł Posłaniec z
·Wypełnianiu się gniewie przeciw rzucił się w przepaść.
Kolejnym problemem jest Koryntu i postanowił
przepowiedni, jasnowidzom, dał Chór.
ten dotyczący człowieka i zanieść swemu władcy, Nawet podczas coraz
Skarciwszy królową, chciał
jego życia. Sofokles cierpiącemu z powodu boleśniejszych dowodów
·Ludzkich dramatach, takich być może podkreślić
pokazuje zwykłą z pozoru bezdzietności. Dopiero w wypełnienia przepowiedni,
jak porzucenie dziecka na niepodważalność słów ludzi
historię człowieka, którego domu tego przybranego bohater starał się znaleźć
śmierć czy zakazana miłość, „natchnionych”, którym
życie zostało przesądzone rodzica Edyp poznał, co racjonalne wyjaśnienie
należy wierzyć
·Symbolach starożytności: przez nieodwracalne znaczy prawdziwa miłość i niechęci bogów do Teb.
niepodważalnie.
ślepych wróżbitach, przeznaczenie. Choć Edyp szczęście.
Sfinksie, bogach, dokładał wszelkich sił, by Jeżeli chodzi o sens Kolejną z cech tytułowego
Wygląd zewnętrzny Edypa bohatera jest dążenie do
zmienić wróżby wyroczni cierpienia, nie trzeba
·Tragizmie człowieka- nie jest opisany w poznania prawdy,
delfickiej, nie było to dogłębnie wczytywać się w
marionetki w rękach sił dramacie. Gdy go nieustępliwość. Często
możliwe, ponieważ nie tekst dramatu, by dostrzec
wyższych, poznajemy, wiemy jedynie, znajdował się w sytuacjach,
można odmienić losu. w nim ten aspekt
że jest sprawiedliwym i które były pełne
Bohater i tak zabił swego interpretacji. Na tych
·Tebach nękanych klęskami oddanym władcą Teb, niedomówień. Zawsze w
ojca, ożenił się ze swą kilkudziesięciu stronach
i zarazami. dobrym mężem Jokasty i takich okolicznościach wolał
matką, spłodził dzieci, które mamy ogrom cierpienia.
troskliwym ojcem czwórki znać bolesną prawdę, niż
Król Edyp jest przejmującą w rzeczywistości były jego Dotyka ono ludzi
dzieci: synów Etoklesa i tkwić w kłamstwie. Gdy,
opowieścią o człowieku rodzeństwem. niewinnych, dobrych i
Polinejkesa oraz córek dorastając jako syn
błądzącym w poszukiwaniu sprawiedliwych. Dlaczego?
Wszystko to stało się mimo Antygony i Ismeny. Polybosa z Koryntu i
swej tożsamości w Trudno postawić tu
usilnych starań o jednoznaczną i Merope z Dorydy, w
labiryncie tajemnic. Jego usposobienie, jest
niedopełnienie niezaprzeczalną odpowiedź. szczęściu i radości, w czasie
Sofokles stworzył dzieło uzależnione od sytuacji. Raz
przepowiedni, które Sofokles chciał być może jednej z biesiad dowiedział
monumentalne, bo zachowuje się gwałtownie,
podejmowali zarówno podkreślić, że cierpienie się od jakiegoś męża, iż jest
ponadczasowe, w którym jest kłótliwy (rozmowa z
Lajos, Jokasta, jak i sam spotyka nie tylko ludzi złych „podrzutkiem” - nazajutrz
przeszłość miesza się z Kreonem lub Tyrezjaszem),
zaczął wypytywać swych nie budzę / Na wasze głosy; swych zbrodniach – woli sprawiedliwym monarchą, zaczęło się zmieniać, gdy
rodziców. wiedzcie, że łzy ronię / I osierocić dzieci, niż to jednak stał się ofiarą dochodziły do niej coraz to
częstym troski błąkaniem przysparzać im kolejnych klątwy, której pośrednio nowe wieści na temat
Choć nie dowiedział się się trudzę, / By co obmyśleć nieszczęść. Podczas czułego pomógł się wypełnić. Postać wydarzeń z przeszłości:
niczego, „słowa te jednak / ku ludu obronie”. Obiecał pożegnania z Antygoną i jest przykładem na to, że wyznanie Edypa o
Ciągle mnie truły i snuły się przy tym, że zastosuje się Ismeną, Edyp odsłania swą nie można uciec od zamordowaniu pewnego
w myśli”. Udał się bez do wszelkich wskazówek, by wrażliwą naturę, nie przeznaczenia, ponieważ mężczyzny przed laty
wiedzy opiekunów do odzyskać łaskę bóstw. wstydząc się ojcowskich łez. ono i tak się wypełni. (Lajosa), wiadomość o tym,
wyroczni delfickiej: „a tu mi że Edyp nie był
Apollo / Tego, com badał, Choć był szlachetny, to Monarcha wierzył w boską CHARAKTERYSTYKA biologicznym dzieckiem
nie odkrył; lecz straszne / Za jednak w pewnych sprawiedliwość i mądrość, JOKASTY: króla Koryntu – Polybosa.
to mi inne wypowiedział momentach dramatu jawił czego dowodzą słowa: „a z
wróżby, / Że matkę w łożu się jako okrutny, popędliwy woli / Bogów los szczęścia Jokasta jest główną kobiecą Bohaterka powoli zaczynała
ja skalam, że spłodzę / Ród, i porywczy człowiek. spłynie lub niedoli”. Często bohaterką dramatu zdawać sobie sprawę z
który ludzi obmierznie Posądził brata swej posuwał się do włączenia Sofoklesa. W momencie tragedii, jaka rozgrywała się
wzrokowi, / I że własnego małżonki o zdradę, bóstw w pertraktacje z akcji właściwej jest żoną dookoła niej. Ulgi i
rodzica zabiję”. nazywając Kreona ludem. Wszystkim, którzy Edypa i matką czwórki ich pocieszenia starała się
bezczelnym spiskowcem i pomogą w odnalezieniu dzieci: synów Eteoklesa i szukać w prośbach o pomoc
Innym przykładem jest wrogiem. Tak bardzo bał się mordercy, życzył łaski Diki – Polinejkesa oraz córek i przebaczenie.
epizod z początku dramatu odebrania tronu i bogini sprawiedliwości oraz Antygony i Ismeny. Wraz ze Wystraszona, modliła się do
Sofoklesa. Edyp, dopełnienia przepowiedni, poparcia bogów. swym mężem rządzi Appolina o zesłanie ulgi:
dowiedziawszy się o że coraz częściej w każdym Tebami. Posiada także „Do ciebie, żeś tu bliski,
niewyjaśnionej śmierci napotkanym człowieku Bohater cechował się oddanego krajowi brata – Apollinie, / Z prośbą się
Lajosa, czuł się widział irracjonalne dynamicznym, zmiennym Kreona. teraz zwracam i błaganiem,
odpowiedzialny za odkrycie zagrożenie. W końcu usposobieniem. W / Żebyś nam ulgi
prawdy. Poprosił wszystkich wyznał nawet, że zamierza dramacie dał się poznać Jokasta ma jednak pewną przysporzył ty zbożnej. / Bo
obywateli o pomoc, zabić „złego człeka” - zarówno jako despotyczny tajemnicę. Bojąc się teraz my trwogi sternika tej
ponieważ śmierć należało Kreona. Z jego ust w władca (w rozmowie z spełnienia okrutnej wróżby nawy”.
pomścić. Wiedział, że ciąży rozmowie z Kreonem Kreonem), jak i jako (poprzedni król Teb w
na nim obowiązek padają wyraźne nawiązania kochający, troskliwy ojciec i młodości otrzymał Gdy miała już pewność, że
odnalezienia winnego, do władzy tyrańskiej, syn. przepowiednię, iż zginie z poślubiła ojcobójcę i swego
ponieważ sprawował absolutnej. Edyp nie ręki rodzonego syna: „Iż syna, że dopuściła się
władzę nad ziemiami, dopuszczał do siebie słów W stosunku do innych ludzi kiedyś śmierć go z rąk syna kazirodztwa, chciała tę
którymi tak dobrze krytyki: Edyp miał bardzo różne pokona, / Co zeń zrodzony bolesną świadomość
opiekował się Lajos, a poza nastawienie. Choć – i z mojego łona”), wraz ze zachować dla siebie,
tym dzielił łoże z jego Kreon przyjaźnił się z Kreonem, to swym pierwszym mężem – oszczędzić jej Edypowi.
małżonką. Nie bacząc na jednak nie zawahał się Lajosem – porzuciła Prosiła, by zostawił sprawę
trudy, postanowił odszukać A gdybyś błądził? oskarżyć szwagra o zdradę. nowonarodzonego syna w swego pochodzenia w
zabójcę. Podobnie postąpił z ślepym, górach, przekuwając mu spokoju: „Jeśli, na bogów,
Edyp nieomylnym wróżbitą wcześniej stopy. Malcem na życie tobie miłe, / Nie badaj
Konsekwencja i upór były Tyrezjaszem. szczęście zaopiekowali się tego; mej starczy katuszy”.
spowodowane nie tylko Jednak słuchać trzeba. dobrzy ludzie, Choć błagała, by zaprzestał
poczuciem sprawiedliwości, Najbardziej w tragedii doprowadzając tym samym dochodzenia, zapewniając,
Król bardzo kochał rodzinę. zmienia się stosunek
lecz również troską o Teby do spełnienia klątwy. W że będzie mu wiernym
Dowiedziawszy się, że bohatera do samego siebie.
(widział w tym szansę na tragedii obserwujemy, jak spowiednikiem i
prawdopodobnie zabije Gdy w końcu dotarło do
poprawę losu swego ludu, bohaterka powoli odkrywa przyjacielem: „Z serca
własnego ojca, opuścił niego, że jest ojcobójcą i
wyniszczonego przez prawdę o grzechu, którego najlepszą ci służę poradą”,
ukochanego Polybosa i kazirodcą, rozpaczał nad
choroby i zarazy). się dopuściła. Choć on jednak nie usłuchał.
Merope i wyruszył w swym tragicznym losem:
Przemówił: „Więc od nieświadomie, to jednak
nieznane. Wolał żyć w „Biada, już jawnym to,
początku ja rzeczy ujawnię. poślubiła swego własnego Ostatnimi słowami Jokasty
samotności i biedzie, niż na czegom pożądał, / O słońce,
/ Bo słusznie Febus i ty syna – Edypa i urodziła mu na scenie są te wykrzyczane
królewskim dworze, w niechbym już cię nie
równie słusznie / Ku czworo dzieci. w szale i rozpaczy: „Bieda,
otoczeniu kochających oglądał! / Życie mam, skąd
umarłemu zwróciliście nieszczęsny, to jedno już
ludzi, byleby tylko nikogo nie przystoi, i żyłem, / Z kim Jokasta bardzo kochała
troskę; / Z wami ja wspólnie słowo / Rzeknę, a głos ten
nie skrzywdzić. nie przystało – a swoich swego męża Edypa. Była
siły złączonemi / Spłacę już będzie ostatnim”. W
dług bogu i dług naszej zabiłem”. Wyrzuty sumienia przekonana o jego Exodosie Posłaniec
Miał skompilowany
ziemi, / A tym nie dalszym z i bezsilność wobec szlachetności i nieskalanym informuje nas o jej
stosunek do swojej
pomocą ja idę, / Lecz sam przeznaczenia, świadomość sumieniu. Do samego końca samobójstwie.
prawdziwej matki, którą
ze siebie tę zrzucę ohydę. / grzechu, którego się starała się podtrzymywać
przez pomyłkę poślubił.
Bo ów morderca mógłby dopuścił (nieważne, że go na duchu i przekonywać Jokasta jest postacią równie
Rozpoczynając lekturę
równie łacno / Zbrodniczą nieświadomie) sprawiły, że o nonsensowności wróżb tragiczną i barwną, co
dramatu, dowiadujemy się,
na mnie podnieść rękę. / wyłupił sobie oczy i wyroczni delfickiej, starając tytułowy bohater dramatu.
że bohater jest bardzo
Zmarłemu służąc, usłużę postanowił opuścić Teby: się zachować spokój Sofokles nie poskąpił jej
oddany swej małżonce –
więc sobie”. „Przebóg, ukryjcie mnie mądrość. Nie uwierzyła psychologicznej
Jokaście. W trudnych
kędyś w oddali, / Zabijcie słowom Terezjasza: „Ty autentyczności, z
chwilach zawsze zasięgał jej
Król Edyp był oddany swej albo w toń morza odludną / więc nie bacząc wiele na te mistrzostwem na kilkuset
opinii, ponieważ liczył się z
ojczyźnie. Był dla niej gotów Strąćcie, bym nigdy nie rzeczy, / Mnie raczej słuchaj wersetach ukazał
jej zdaniem. Lecz okrutna
do największych poświęceń, wyjrzał już z fali”. Przeklinał i wiedz, iż śmiertelnych / cierpienie, jakie było
klątwa, ciążąca na rodzie
o czym dowiadujemy się dzień swych narodzin, Sztuka wróżenia nie ima się udziałem kobiety, dzielącej
Labdakidów spowodowała,
podczas rozmowy bohatera nazywając siebie wyrodnym wcale”. Przepowiednie łoże z pierworodnym
że Edyp dzielił łoże z matką.
z Kapłanem. Upewniał synem, zakałą domu. uważała za „zwykłe synem.
Nie mogąc znieść tej
starca, że miłuje Teby paplanie”: „Ja więc na
bolesnej świadomości Edyp jest bohaterem CHARAKTERYSTYKA
uczuciem szczerym i słowa wróżbiarzy ni tyle /
kazirodztwa, wyłupił sobie tragicznym wzbudzającym KREONA:
bezinteresownym i nie Się nie oglądam, a tyle je
oczy, a ukochana powiesiła litość. Często czytelnikowi
spocznie, póki nie odnajdzie ważę...”. Była pewna, że
się. ukazują się drzemiące w Kreon jest jednym z
przyczyn klęsk, nękających Edyp nie może być jej
jego ziemię: „Gdy moja nim sprzeczności. Choć był synem, ponieważ tamto bohaterów antycznego
Tak samo król zachowuje dramatu Król Edyp (większą
dusza za mnie, za was jęczy, kochającym mężem i ojcem, niemowlę z pewnością
się pod koniec dramatu, gdy rolę odgrywa w innym
/ Za miasto całe; ze snu się oddanym władcą Teb, umarło w górach. Wszystko
– poznawszy prawdę o
dziele Sofoklesa - Nie jestem przecież głupim, niebie! / Chociaż ty ślepym, zamieszkałeś i kto ciebie starożytnych w bogach i
Antygonie). Jest synem by pożądać nie uszło twej wiedzy, / rodzi”. bóstwach.
Metojka i bratem królowej Jako choruje gród ten,
Jokasty. Z oddaniem i Czegoś innego nad zaszczyt przeto w tobie / Gdy został wygnany, na Posłaniec z Koryntu
poświęceniem służy swej z korzyścią. Upatrzyliśmy zbawcę i pożegnanie rzekł
ojczyźnie – Tebom. Gdy kraj lekarza”. tajemniczo, że dzień, w Ten drugoplanowy bohater
jest nękany klęskami i Czczą mnie tu wszyscy, którym Edyp pozna swą tragedii pojawia się jedynie
zarazą, podąża do wyroczni wszystko mi się kłania, W opisie wyglądu przeszłość, dowie się o w epejsodionie trzecim, by
delfickiej po radę, nie najbardziej znaczącą swoim pochodzeniu, opowiedzieć Edypowi o
Ci, co do ciebie dążą, mi kwestią jest fakt, iż jednocześnie go „zrodzi” i śmierci jego przybranego
bacząc na nic.
schlebiają, Tyrezjasz był ślepcem. zabije. Powiedział również ojca – Polybosa i ujawnić
To on obwieszcza królowi Stracił wzrok dwieście lat w przypływie łaski tajemnicę pochodzenia
Bo od mej łaski tak wiele władcy Teb. Uświadomił
przyczynę niemiłosierności przed wydarzeniami jasnowidzenia, że człowiek,
zależy. króla słowami: „Polybos
bogów względem opisanymi w dramacie, gdy którego szuka i który jest
Tebańczyków, którą okazuje Atena odkryła, że podglądał zabójcą Lajosa: „jest tutaj tobie żadnym nie był
Więc czemuż bym ja to
się być niepomszczona ją w kąpieli i odebrała mu na miejscu. / Obcym go krewnym (…) Wszakże ni ja
wszystko porzucił?
zbrodnia. Ujawnia również zmysł wzroku. Karę mienią, ale się okaże, / Iż on cię spłodziłem, ni tamten.
drogę odzyskania łaski, Nie wykolei się człowiek złagodził nieco jej ojciec – zrodzony w Tebach; nie (…) z rąk moich otrzymał cię
którą było „wyrżnięcie” rozważny, Zeus - ofiarując ucieszy / Tym się w darze”. To on niegdyś,
zakały ziemi, gnieżdżącej się Tyrezjaszowi dar odkryciem; z widzącego będąc pastuchem górskiego
w kraju: „Wypędzić trzeba Anibym powziął ja takich przewidywaniu przyszłości i ciemny, / Z bogacza żebrak bydła, znalazł małego
lub mord innym mordem / zamiarów, rozumienia przeszłości. – na obczyznę pójdzie, / noworodka „w krętych
Okupić, krew ta ściąga na Kosturem drogi szukając po Kiteronu jarach”, z
nas burze”. Ani też innych nie poparł w Poznajemy go podczas ziemi. / I wyjdzie na jaw, że przebitymi stopami,
tym dziele”. rozmowy z Edypem, gdy z dziećmi obcował / porzuconego przez
Okazuje się być ujawnia swój szacunek dla Własnymi, jak brat i ojciec, rodziców i pozostawionego
człowiekiem sprawiedliwym Dobre cechy jego przeszłości oraz ogromną na pewną śmierć. Przekazał
że matki / Synem i mężem
i łagodnym, co potwierdza charakteru ujawniają się mądrość dotyczącą go Polybosowi, ratując tym
był, wreszcie rodzica /
scena, gdy do jego uszu również w Exodusie. Choć druzgocącej siły prawdy. samym życie małemu
Współsiewcą w łóżku i
doszły oskarżenia szwagra o spotkało go dużo Nie chciał ujawnić tajemnic Edypowi oraz –
razem mordercą”.
spiskowanie w celu niezasłużonych oskarżeń ze przeszłości, mimo przyczyniając się do
przejęcia tronu. Zachował strony króla, nie zamierzał płomiennych próśb Edypa Tyrezjasz przewidział, że spełnienia przepowiedni
wówczas spokój i rozsądek, dokuczać oślepionemu i oraz błagań Chóru: „Biada, gdy król przyjrzy się wyroczni delfickiej.
nie dając się sprowokować stłamszonemu przez o biada tej wiedzy, co dokładniej związkom
rozzłoszczonemu Edypowi. poznaną tajemnicę szkodę / Niesie wierzącym; rodzinnym – zmiażdży go
Edypowi. Dzięki temu zyskał znam ja to zbyt dobrze / I zło. Dzięki tym wróżbom
Postanowił przeprowadzić podziw i szacunek króla, pomny na to nie byłbym tu jest odwiecznym Sługa Lajosa
szczerą rozmowę z który pozostawił mu Teby stanął”. przykładem i symbolem
monarchą, ponieważ życie oraz polecił opiekę nad Pojawia się w epejsodionie
jasnowidzenia, a wizerunek
„pod tym zarzutem” było swymi dziećmi. Wolał uciec, niż przyczynić czwartym, odsłaniając
ślepego znawcy przeszłości i
dla niego gorsze, niż się do upadku moralnego nieodwracalnie tajemnice
przyszłości wpisał się na
ewentualna śmierć z ręki królewskiej rodziny, wierząc pochodzenia i przeszłości
trwałe do kultury i sztuki.
króla. W czasie dyskusji był przy tym, że prawda króla. W czasie akcji
CHARAKTERYSTYKA dramatu był już
opanowany i domagał się znajdzie odpowiedni Kapłan
POZOSTAŁYCH staruszkiem. Niegdyś
dowodów swej winy, a nie sposób, by wyjść na jaw.
BOHATERÓW Jest drugoplanowym pracował u Lajosa (męża
jedynie bezpodstawnych Prosił władcę, by puścił go
oskarżeń: do domu, by nie nalegał na bohaterem tragedii, Jokasty i poprzedniego
Tyrezjasz władcy Teb) jako pastuch i
poznanie prawdy. pojawiając się jedynie w
„Nie gdybyś słuchał, jak ja Wymigiwał się z Prologu. To z nim rozmawia parobek, „chodził za
Choć postać ta jest
cię słuchałem. – odpowiedzią na pytanie o przygnieciony klęskami bydłem”. Świadectwo
uczestnikiem tylko jednej
tożsamość mordercy: spadającymi na Teby król dobrego serca, które chwali
rozmowy, pojawiając się
Rozważ to naprzód, czy kto „Próżno mnie kusisz, nie Edyp, to do tego starca Chór: „On to, mój panie,
tylko w epejsodionie I, to
by przekładał rzeknę już słowa”, zwraca się z pytaniem, czy wśród domu Lajosa /
jednak jej rola jest
oskarżając króla nawet o postępowaniem Wiernym był sługą, jak
Rząd wśród trwogi nad ogromna. Tyrezjasz jest
znęcanie: „opór mój ganisz, mieszkańców Teb kieruje mało kto inny”, dał w
spokój pogodny, bowiem strażnikiem
a w sobie nie widząc / strach, czy cierpienie. chwili, gdy uratował małego
prawdy, która odmienia
Obłędów gniewu, nade mną Podczas tej rozmowy noworodka, skazanego
Który by równą zapewniał życie królewskiej pary.
się znęcasz”. Kapłan prosi władcę o przez rodziców na pewną
mu siłę. śmierć. Sprzeciwił się
Bohater ten, nazywany pomoc i wsparcie: „Bo
również Terezjaszem lub Był tak zatwardziały w miasto – sam widzisz – poleceniu Jokasty,
Jam tedy nigdy nie marzył,
Tejrezjaszem, był swym uporze, że, choć odmęty/ Złego zalały i lud nakazującej zabić swe
by królem
starożytnym wróżbitą: „W skromny, wdał się z Edypem bodaj głowę / Wznosi dziecko i przekazał Edypa
Być raczej niźli królewskie którego duszy prawda ma w kłótnię. W efekcie wśród klęski i krwawej znajomemu Posłańcowi z
mieć życie, ostoję”. Nie wiadomo, ile wymiany zdań usłyszał, że pożogi (…)”. Choć przyznaje, Koryntu (niegdyś przez trzy
dokładnie miał lat, lecz wiek jest zdrajcą i spiskowcem, że „grążył” ich upadek, to lata „W ciepłych miesiącach
I nikt rozumny tego nie ten był tak znaczny, że żył „czarodziejem”, jednak błaga o ratunek: wyganiali trzody”). Miał
zapragnie. na świecie najdłużej ze „kuglarzem, który zysk „stanowczo wznieś gród ten nadzieję, że na nowej ziemi
wszystkich ludzi. bystro wypatrzy”. ku szczęściu”, ciągle widząc królewskiemu synowi
Teraz mam wszystko od Odpowiedział wówczas: nadzieję poprawy losów będzie dobrze, a
Doświadczenia, które
ciebie bez znoju, „Którego szukasz, ty jesteś mieszkańców Teb. Na tymczasem ratując Edypa –
zdobył i mądrość, którą
pogłębiał sprawiły, że mordercą”. W dalszej części koniec powierza los przyczynił się go jego zguby:
Gdy królów wolę częstokroć „bo jeśli / Tyś owym
poznał wszystkie tajemnice oskarżył króla o haniebne Tebańczyków Febusowi,
mus pęta. dzieckiem, to jesteś
i nigdy nie mylił się w życie, obcowanie z tymi, czyli Appolinowi: „A
udzielanych radach. Edyp którzy są mu najbliżsi, oraz niechby Febus, co przesłał nędzarzem”.
Jakże przeniósłbym więc
godność i trony miał jak najlepsze zdanie o poinformował, że jest dla te rady, / Jak zbawca z
siebie „zatratą”: „Nędzy ciężkiej nas wywiódł Posłaniec domowy
tym bohaterze przed
Nad stanowisko, co dzierżę konfrontacją: „O Tyrezjaszu, twej, nie wiesz, z kim życie zagłady”, ujawniając tym
Występuje w ostatniej
wśród wczasów? co sprawy przenikasz / ci schodzi, / Gdzie samym pokładanie wiary
części dramatu – w
Jasne i tajne, na ziemi i Exodosie, wpisują się na
zawsze do historii literatury Nieszczęście wspólne Prawa obrazi i święte bóstw do ujawnienia sprawcy sił, by oszukać fatum, czyli
jako informator o mężowi i żonie. – trony, / Niech ich straszny ludobójstwa. „to, co przepowiedziane,
nieszczęściu. Wychodzi z dogna los, / Skarci dumy zrządzone przez bogów”.
wnętrza pałacu ze słowami: Była tu świetność zaprawdę wzlot szalonej, / Gdy za 10.Rozmowa władcy z Cierpienie jednak nie jest
świetnością brudnym zyskiem gonią, / Tyrezjaszem. skąpe. Spotkało również
„A najgorszą męką Gdy od ludzi złych nie Jokastę, małżonkę i matkę
Za dni minionych, w dniu stronią, / Świętość grzeszną 11.Analiza strasznych słów króla. Historia przeklętego,
Ta, którą człowiek własną jednak dzisiejszym skażą dłonią”. wróżbity przez przerażony kazirodczego związku
ściągnie ręką”, jej sensem Chór. dwójki nieświadomych tego
Nastała groza, śmierć, Staje na straży prawdy, osób odsłoniła jeszcze
po czym informuje o hańba i jęki, starając się przyczynić do 12.Oskarżenie Kreona i
jeden wymiar cierpienia –
samobójstwie Jokasty: odsłonięcia tajemnic jasnowidza o zdradę.
Nie brak niczego co złem się niesprawiedliwość.
przeszłości i pochodzenia
„Gdy bowiem w szale nazywa”. 13.Wymiana zdań między
Edypa. Choć analizuje sens Edyp cierpiał, ponieważ
rozpaczy wkroczyła Tyrezjaszem a monarchą.
Chór strasznych słów Tyrezjasza, odsłaniająca swe karty
W przedsionek, wbiegła to jednak czyni to ostrożnie, 14.Interwencja przekonanej przeszłość w końcu
prosto do łożnicy, Chór pojawia się w bojąc się powtórzyć o niewinności i przekonała go, iż to, czego
dramacie parokrotnie, przepowiedni. Poza tym sprawiedliwości męża obawiał się najbardziej, już
Włosy targając obiema spełniając rozmaite funkcje. broni świętości wróżb i Jokasty. się dokonało. Zabił swego
rękami, W Parodosie relacjonuje opowiada się za ojca, ożenił się z matką, z
krytyczną sytuację w nienaruszalnością boskich 15.Chór krytykuje którą miał czworo dzieci.
A drzwi za sobą gwałtownie Tebach, prosi opiekuńcze praw, ponieważ ziemskie bluźniercze słowa Jokasty, Sprowadził tym samym
zawarłszy, bóstwa o pomoc, w łono nie jest w stanie wydać dając tym samym przekleństwo na swój ród i
Epejsodionie I doradza takich „plonów”, jakie rodzą ostrzeżenie niewiernym. na ziemie. Wolał odejść na
Cieniów zmarłego woła Edypowi zasięgnięcie rady się na Olimpie. Często zawsze, niż być ciężarem
Lajosa, Tyrezjasza, przyczyniają się opisuje ziemskie życie i 16.Informacja o śmierci dla córek i synów i wstydem
do ważnej i bogatej w zależność człowieka od Polybosa. dla poddanych. Scena
Starych pamiętna miłości,
konsekwencje rozmowy. wyższych sił. pożegnania z Antygoną i
od których 17.Zeznanie prawdy o Ismeną dowodzi, ile bólu
Chór jest obrońcą Edypa. Zdarza mu się komentować pochodzeniu Edypa przez kosztował Edypa ta decyzja:
On zginął, matkę pałacowego Sługę.
Wielokrotnie składa mu postępowanie czy słowa
zostawiając na to,
hołd, stara się podtrzymać bohaterów. Gdy „O dziatki! Gdzież wy? Nie
władcę na duchu i nadziei: przygnieciona ciężarem 18.Samobójcza śmierć strońcie ode mnie,
Aby płodziła dalej z przerażonej Jokasty.
własnym płodem. „Strasznym to, panie, lecz prawdy Jokasta wbiega do
póki ów świadek / Prawdy pałacu, Chór śpiewa: Niech was obejmę w
19.Samookaleczenie się miłosnym uścisku
Jękła nad łożem, co dało nie wyzna, trwaj jeszcze w „Dlaczegóż żona w tak
Edypa.
nieszczęsnej nadziei”. W Stasimonie III dzikiej rozpaczy / Precz stąd
wybiegła? Edypie? Strach W rękach, co oczy niegdyś
pieśń Chóru jest pełna 20.Rozmowa z Kreonem.
Męża po mężu i po zbiera, / Że jaka klęska w pełne błysku
optymizmu i nadziei na
dzieciach dzieci, boskie pochodzenie milczeniu się zerwie”. 21.Powierzenie następcy Ojca w tak czarne pogrążyły
monarchy, stawiając go tym opieki nad córkami i ciemnie”.
I jak wśród tego skończyła, samym w tej samej grupie, PLAN WYDARZEŃ synami.
już nie wiem” co Apollo czy Atena.
1.Relacja Edypa z sytuacji w Podobnie cierpiała Jokasta.
Ostatnie słowa dramatu 22.Decyzja o opuszczeniu Urodziła dzieci swego syna,
i samookaleczeniu Tebach. ukochanych Teb.
należą również do tego z którym dopuściła się
rozszalałego Edypa, który,
bohatera zbiorowego, który 2.Opis klęsk i cierpień grzechu kazirodztwa, choć
widząc martwą żonę i 23.Pełna litości pieśń
lituje się nad losem starca. nękających poddanych zdecydowała się nawet
matkę jednocześnie – Chóru.
Choć „słynne zgłębił tajnie i monarchy. poświęcić pierworodnego
wyłupił sobie złotymi
był z ludzi syna Edypa), by do tego nie
sprzączkami z jej szaty: MOTYW CIERPIENIA W
najprzedniejszym, / Z wyżyn 3.Bezsilność władcy. dopuścić.
„KRÓLU EDYPIE”
„Jęcząc: że odtąd wyście nie swoich na nikogo ze
widziały, zawiścią nie spoglądał”, to 4.Rozmowa Edypa ze Słownik języka polskiego Antyczny twórca odsłonił
jednak życie nie było dla starym Kapłanem i prośba o podaje: „Cierpieć – to przed nami jeszcze jeden –
Co ja cierpiałem i com ja niego łaskawe. radę. odczuwać, przeżywać, zdawałoby się, że
popełnił, znosić ból fizyczny lub „przyziemny” – wymiar
Ostatnie zdanie jest 5.Powrót Kreona, cierpienia. Chodzi mi tu o
moralny z powodu czegoś;
Przeto na przyszłość w podsumowaniem życia wysłanego przez szwagra cierpienie fizyczne, które
doznawać czegoś
ciemności dojrzycie – śmiertelnika, który nigdy do wyroczni delfickiej. staje się dla przeklętych
przykrego”. Liczne
nie przeżyje swych lat bez bohaterów sposobem na
6.Wyjawienie przyczyny przykłady cierpienia
Wśród takich zaklęć, raz w nieszczęścia i klęsk, uśmierzenie bólu
nieprzychylności bogów odnaleźć możemy w
raz on wymierza ponieważ to one stanowią wewnętrznego. Otóż
(niepomszczone zabójstwo literaturze, co potwierdzają
treść ludzkich losów: „A Jokasta wolała powieści się
Ciosy w powieki; wydarte Lajosa). słowa Leszka
więc bacząc na ostatni bytu w swej komnacie na
źrenice Kołakowskiego: „Prawie
ludzi kres i dolę, / chuście, a jej małżonek (i
7.Postanowienie Edypa o cała literatura, prawie cała
Śmiertelnika tu żadnego syn jednocześnie) – wyłupić
Zbarwiły lica, bo krew nie odszukaniu zabójcy i poezja, prawie cała sztuka
zwać szczęśliwym nie sobie oczy, niż spojrzeć w
ściekała rzucenie klątwy na wyrosły z ludzkiego bólu”.
należy, / Aż bez cierpień i oczy dzieciom z
bez klęski krańców życia nie mordercę.
Zrazu kroplami, lecz pełnym Jednym z najbardziej kazirodczego, grzesznego
przebieży”. wybitnych dzieł, łoża oraz poddanym, na
strumieniem 8.Pieśń Chóru:
podejmujących tę tematykę których przez ten czyn
Nie każdemu jednak Chór spadła zaraz i cierpienia.
I z ran sączyła w dół czarna ·relacja z krytycznej sytuacji – jest tragedia starożytnego
okazuje wyrozumiałość. Na
posoka”. w Tebach geniusza Sofoklesa. W Królu
bluźniercze słowa Jokasty o Cierpienie Edypa było
Edypie przedstawił dramat
Posłaniec podsumował ten irracjonalności delfickich ·prośba opiekuńczych zdeterminowane być może
jednostki, losem której
widok słowami: wróżb i słów Tyrezjasza, bóstw o pomoc. wyznacznikami dramatu
kieruje nieodwracalne
reaguje oburzeniem, dając antycznego. Wystarczy tu
przeznaczenie. Tytułowy
„To się z obojgu zerwało ostrzeżenie każdemu, kto 9.Wyznaczenie nagrody dla wspomnieć chociażby
bohater pada ofiarą klątwy,
nieszczęście, nie da wiary słowom bóstw: osoby, która przyczyni się zasadę katharsis, czyli
mimo iż dokłada wszelkich
„A gdy ludzi czyn lub głos / „oczyszczenia”. Czytając lub
oglądając mękę i wyrzuty
sumienia niewinnego
człowieka przeżywamy
głęboki wstrząs uczuciowy,
co ma być początkiem –
według starożytnych -
wyzwolenia duszy z win,
oczyszczenia ze złych
emocji poprzez przeżycie
uczucia „litości i trwogi”.
Śledząc akcję tragedii,
mamy doznać uczucia
litości. Trwoga natomiast
ma być naszym udziałem,
kiedy oglądamy dramat
człowieka, w którym
odnajdujemy siebie.

Król Edyp Ściąga PDF

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Król Edyp Ściąga PDF

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

TYTUŁ: Król Edyp dzieła imieniem głównego chce wyjawić kto zabił swego ojca i będzie miał który

wego ojca i będzie miał który niegdyś pracował dla

You might also like