Manuat 1

You might also like

Download as docx, pdf, or txt
Download as docx, pdf, or txt
You are on page 1of 35

TALAAN NG MGA NILALAMAN

Pahina

Pamagitnang pahina i

Talaan ng ma nilalaman

I. Kaligiran ng tribo

A. Kasaysayan ng tribo/pangkat

B. Teritoryo/Lupain

C. Paraan ng Pamumuhay
D. Pupolasyon

II. Tradisyon at Pagugali

A. Mga Paniniwala

B. Dayalekto

C. Seremonya sa Kasal

D. Seremonysa sa Paglilibing

E. Kaugaliang Panrelihiyon

F. Mga Pagdiriwang

G. Paraan ng Pananamit
H. Mga Sandata

I. Mga Ritwal

J. Mga Pamahiin

III. Politika, Pamamahala at mga Batas

A. Mga Namumuno

B. Istruktura at Sistema ng Pamamahala

C. Organiko o Tradisyonal na mga Batas

IV. Edukasyon, Pangkabuhayan at Sistemang Ekonomiko


A. Tradisyonal na Edukasyon at Sistemang Ekonomiko

B. Paghahanap Buhay

V. Mga Suliranin

A. Banta ng Modernisasyon

B. Problemang Pangkalusugan

C. Digmaan

D. Kahiripan

VI. Serbisyong naibibigay ng pamahalaan

A. Sanitasyon at Serbisyong Pangkalusugan


B. Serbisyong Sosyal

C. Imprastraktura

Kasaysayan ng tribo/pangkat ng mga ibat ibang mandaya


Mandaya” ay nangangahulugang “the first people in upstream”, ito ay kinuha sa salitang

“man” na ibig sabihin ay “first” at “daya” ibig sabihin ay “upstream” o “upper portion of a

river”. Ibig sabihin ay "Ang mga tao na nakatira sa itaas ng ilog."

Ang mga Mandaya ay ang non-Christian tribe at non-Islamic people na naninirahan sa

silangang bahagi ng Pilipinas. Sila ay kadalasang nakikita sa probinsya ng Davao

Oriental,Davao del Norte,Davao del Sur,Compostela Valley,Agusan,Surigao,at sa

silangang bahagi ng Cotabato.

Kasaysayan ng tribo/pangkat ng mandayang bilaan


Matapos pag-usapan ang kasaysayan at ang mga Talaingod Manobo, ating pag-

usapan naman ang isa pa sa 18 Lumad tribes na matatagpuan sa Mindanao, ang mga

B’laan, na kabilang sa mga indigenous people’s group na bumiyahe mula sa Mindanao

para makiisa sa Lakbayan 2016.

Ayon kay Dolphing Cugan, isa sa mga pinuno ng mga Blaan, ang kanilang tribo ay

nagsimula bago pa ang panahon ng mga Espanyol. Noong panahon ng Sinaunang

Pamayanan kung saan ang kalakalan ay masagana bago dumating ang mga Espanyol,

mayroong dalawang magkapatid na pinuno, sina Flasap at Pley Fubli. Nag-asawa si

Pley Fubli ng isang mangangalakal mula sa gitnang silangan habang si Flasap naman

ay hindi. Ang mga anak ni Flasap ang kasalukuyan ngayong ninuno ng mga 18 grupong

Lumad habang ang mga anak naman ni Pley Fubli ay ang mga ninuno ng 13 grupong

Moro ngayon.

Bagamat ang makikitang nakatala sa kasaysayan ay ang ngalan ng grupo ng mga

Moro, hindi ibig sabihin nito ay wala nang nagawang pakikipaglaban at pagdedepensa

ang mga Blaan.

Panahon pa lamang ng mga Espanyol ay nakikipagdigma na ang mga Blaan upang

depensahan ang kanilang teritoryo, ang lupang ninuno. Nilabanan ito ng mga angkan,

ng mga pamilya, ng buong komunindad. Naging matagumpay naman ang

pakikipaglaban nilang ito dahil hindi gaano naabot ang mga Blaan ng mga ideolohiyang

kolonyalistang Espanyol, maging ng relihiyong Katolisismo.

Ngunit nang dumating ang mga Amerikano sa bansa, naabot nila at ng kanilang mga

ideolohiya ang kaloob-looban ng Mindanao, gayundin ang komunidad ng mga Blaan


dahil na rin sa mga missionary works ng relihiyong Protestantismo. Kumalat na sa mga

Blaan ang mga ideolohiya at ilang kaisipang Amerikano ngunit kasabay nito ay ang

patuloy nilang paglaban sa mga epekto ng kolonyalismong Amerikano..

Nariyan ang 1905 Mining Act na hanggang ngayon ay hindi pa rin naisasaayos.

Karugtong niyan ang patuloy na pangangamkam ng lupa dahil na rin sa abusadong

sistema ng pagrerehistro sa lupa, at ang patuloy na pagkalimot ng pamahalaan sa mga

pambansang minorya, o “Indigenous Peoples” sa ingles. Ayon pa kay Cugan, hindi sila

nabibigyan ng kaukulang serbisyong panlipunan tulad ng edukasyon at pangkalusugan

na dapat ay kanila ring tinatamasa

Teritoryo/Lupain ng mandayang bilaan


Ang teritoryo ng mga Blaan ay nakabase hindi sa papel ngunit sa kanilang “native

title,” wika nga ni Cugan. Ang mga ito ay ang mga katawan ng lupa at tubig na kanilang

pinoprotektahan tulad ng mga bundok, bulubundukin, ilog, lawa, sapa, at iba pa. Sabi

pa ni Cugan, ang tribo ay isang tribo kung siya ay mayroong teritoryo, kultura, at

sistemang pulitikal.

Ayon sa kanya, ang teritoryo rin ang nagsasaad ng ekonomiya ng komunidad

habang ang pulitika naman ang nagsasaad sa kung papaano hinahawakan at

pinapatakbo ang buong komunidad. Datu system ang mayroon sa tribo ng Blaan

habang umaabot naman sa Sultanate system ang mga Moro. Sa katunayan, ang

terminong “datu” ay nagmula sa mga “Moro.” Hiniram lang ito ng ibang grupong Lumad

dahil ito ang pinalaganap na katawagan ng gobyerno noong panahon ni Marcos. Bong

fulong ang tawag sa katutubong pinuno ng mga B’laan (Lalo 2014, 1). Kung kaya ang

datuship ay tinatawag sa Ingles na “fulongship.” Kung isasalin sa Filipino, “pamumuno

ng fulong” ang dapat itawag dito.

Dahil na nga rin sa ang teritoryo ang nagsasaad ng ekonomiya ng kanilang lugar,

patuloy ang kanilang paglaban at pagdepensa sa kanilang lupang ninuno kahit na

mayroong mga balakid tulad ng plantasyon ng mga saging, rubber, pinya, at oil palm.

Maliban riyan ay ang sapilitang pagpasok ng mga malalaking kumpanya ng mga

pagmimina.

Gawa ng patuloy na plantasyon, pagmimina, at kawalang responsibilidad ng

pamahalaan sa mga nangyayari, marami sa mga katutubong ito ang nawawalan ng

tirahan. Ayon kay Cugan, ang pakikipaglabang ginagawa nila laban sa pagmimina at sa
pangangamkam ng mga lupain ay hindi lamang para sa kanilang mga katutubo ngunit

para sa buong bansa.

Ang mga likas na yaman ng bansa ang ninanais nilang protektahan dahil ang

dapat magtamasa nito ay ang kapwa Pilipino nila at hindi mga malalaking korporasyon

mula sa ibang bansa. Sabi pa niya, kung ang Pilipinas ay magkakaroon lamang ng sarili

at nasyonalisang pagmimina, mababawasan pag-alis ng mga Pilipinong nangingibang

bansa, mababawasan ang pag-alis at pagbawas ng human resources ng bansa.

Maliban riyan ay isinusulong din ng mga Blaan ang laban sa sariling pagpapasiya o

self-determination. Isang paraan ng pagpapakita nila nito ay sa pamamagitan ng

edukasyon. Nagtayo sila ng mga alternatibong paaralan para sa kanilang mga

indigenous peoples. Ngunit ito ay nahahadlangan dahil na rin sa patuloy na

militarisasyon sa kanilang lugar. Bagkus ang edukasyon at pagtuturo sa kanilang lugar

ay may hinaharap pang mga sagabal. Ang mga kabataan nila ay minsan narerecruit sa

mga paramilitar. Ginagamit itong mga paramilitar maliban pa sa anti-insurgency na

kampanya ng gobyerno upang sikilin ang mga inisyatibo ng grupong Blaan para sa

sustainable agriculture.

Malungkot pang idinagdag ni Cugan na ang national operation, o ang patuloy na

pagwawalang bahala sa kanila at pagmamaliit sa kanilang mga katutubo ay isa sa mga

suliraning kanilang kinahaharap na hindi nararanasan ng ordinaryong mamamayang

Pilipino na hindi naman katutubo.

Paraan ng Pamumuhay ng mga mandayang bilaan


Sa nakatagong kabundukan, sa mga masinsing puno at halaman, sa mga

kanugnog na sityo at lunan doon nagkukubli at namumuhay ang mga B’laan.

Kinukumutan ng gintong hamog na humahalik sa pisngi ng lupa ang kanilang

pamayanan, animo’y nasa paraisong nakatulakbong dahil nilalamigan sa bawat

banayad na dampi ng hangin. Sa pagputok ng araw sa silangan panibagong hamon

ang kanilang kahaharapin: pag-iigib ng tubig sa malayong lugar, pagsasaka sa bukid,

pamumutol ng mga kahoy upang gawing uling at pamimitas ng mga bungang-kahoy sa

kanilang mga bakuran.

Ganito kapayak ang kanilang pamumuhay. Malaya silang nabubuhay kasama ang

yaman ng paligid. Naririyan silang nangunguha lamang ng gulay, nag-aalaga ng


kanilang patabaing-baboy at nag-aararo sa tumanang kanilang pinagkukunan ng salapi.

Masayahin ang mga B’laan , mahilig silang kumanta at umawit ng mga katutubong

awiting ipinamana sa kanila ng kanilang mga ninuno, mahusay silang magsalaysay ng

mga nakakatawang pangyayari na sumasalamin sa kanilang magaang pamumuhay.

Ang mga B’laan ay matulungin, sama-sama nilang pinauunlad ang kanilang nayon,

sama-sama nilang binubuo ang kanilang mga pangarap sa mumunting ambag nila sa

kanilang diwa ng pagkakaisa ay sumasabay sa ihip ng hangin. Ang pagngata ng

nganga (betel nut) ay isa sa mga kapansing-pansing ginagawa ng mga B’laan, ang

bawat pagnguya ng bunga ay pagpapakita ng kanilang makulay na tradisyong hinabi ng

kanilang makasaysayang ngiti, kalawanging mga ngiping sumisimbolo ng malawak

nilang karanasan.

Mapagmahal sa tradisyon ang mga B’laan, sa liblib ng kabundukan kung saan

pumapasok ang mga batang B’laang nagnanais matupad ang kanilang mga pangarap

ay nababalutan ng putik ang bako-bakong kalsada, maaalikabok tuwing tag-araw at

malalugaw naman pagdating ng tag-ulan ngunit hindi ito iniinda, mataas ang kanilang

pangarap sa buhay, ang daigdig para sa kanila ay malaking paraiso na kailangang

lakbayin sa tulong ng pag-aaral. Sa kanilang mga paang pinatibay ng panahon at

nagkakalyong daliring hindi nakaranas ng tsinelas. Masasalamin ang paghihirap ng

kanilang nararanasan, tumutulo ang kanilang mga sipon, ganggabutil ang kanilang

mga pawis, nangingitim ang kanilang mga ilong dahil sa araw-araw na “pamumugon” o

pangunguling bago pumasok o pagkatapos ng pag-aaral. Lubos nilang niyayakap ang

edukasyon sapagkat naniniwala silang ito lamang ang magiging instrumento nila upang

mawasak ang tanikalang nakapulupot sa kanila, ang kahirapan.


Pupolasyon ng mandayang bilaan

Sila ngayon ay laganap sa South Cotabao at Sultan Kudarat lugar na may

tinatayang kabuuang populasyon ng 450,000. Ayon sa kaugalian, tumira ng Blaan ang

mga burol sa likod ng Kanlurang baybayin ng Davao Gulf karatig ang Bagobo teritoryo

sa hilaga at tubig ng Davao at Cotabato.

Nakatira ang mga bilaan sa bulubunduking tumatalon mula davao del sur

hanggang cotabato. Kaingero sila. Kapag nagkasakit ang mga bilaan, kumukonsulta

sila sa kanilang to fulung (marunong) o to adamango, isang nakakatanda na may

kapangyarihang makaalam kungn anu o sino ang dahilan ng pagkakasakit nagsasalita

o nagtatanong ang to admango kung sino9 o ang dahilan ng pagkakasakit sa


pamamgitan ng pagsabi ng isang particular na espiritu ng burol; fun e-el - espiritu ng

tubig, atbp. Nakatira malapit sa mg tboli ang ilang blaan./ malamang ng ito ang dahilan

kung bakit may mga pagkakahawig ang kanilang mga wik. Pagkumparahin natin ang

kanilang mga wika.

II. Tradisyon at Pagugali

Mga Paniniwala ng mandayang bilaan


Ang B'laans ay ang mga paniniwala. Naniniwala sila sa isang panteon ng mga

Diyos: Melu-Creator ng uniberso, Lamot ta Mangayo-Diyos ng digmaan, diwata-Diyos

ng ani. Ang babaeng Priestesses na tinawag Almos ay nag-aalay ng hain sa mga Diyos

at espiritung ito. Ang mga kalamidad ay laging nauugnay sa mga gawain ng

masasamang espiritu, nangangailangan ng mga sakripisyo at appeasements.

Ang kultura ng Bilaan ay kakaiba, ang tribo ay gumagawa ng mga katutubong ritwal

para sa halos lahat ng ginagawa nila dahil sa kanilang paniniwala sa paghahari ng

dakilang Lumikha na si Melu o D'wata, na siyang pinagmumulan ng lahat ng bagay. Ang

mga Bilaan ay malalakas na mananampalataya ng pag-asa ng sa kapaligiran at

kailangang igalang ang kalooban ng Tagapaglikha. Hindi sila pinapayagang hawakan o

durugin ang anumang nilalang o bagay na walang pahintulot sa pamamagitan ng mga

ritwal. Sa mga ritwal na ito, sila ang gumagawa ng mga handog sa kanilang mga sarili

na humihiling ng mga palatandaan upang malaman kung saan pinakamainam na

gumawa ng isang paglilinis para sa isang partikular na panahon ng pagtatanim. Ang isa

sa mga ito ay ang mabah o handog sa mga mag-alis ng Persiya na tutulong sa kanila

na piliin ang mga field para sa pagtatanim. Naniniwala sila na may iisang Kataas-

taasang nilalang na cosmos ang mga batas at gayundin sa pag-iral ng isang kaluluwa

na kung saan ang katawan ay nagiging sanhi ng karamdaman at maging kamatayan.

Gayunman, globalization ay nahuli na may B'laan. Ang mga kompanya ng pag-log at

pagmimina ay puminsala sa kanilang mga lupain, lupain na kanilang hawak ang

sagrado — isang kaloob mula sa D'wata. Ngunit ang B'laan ay nananatiling malakas
laban sa mga paghihirap at patuloy na humahawak sa yaong pinakamahalaga sa

kanila: ang kanilang pagkatao.

Dayalekto ng mandayang bilaan

Ang Blaan ay isang Austronesian wika ng katimugang Pilipinas. Mayroong

dalawang pangunahing varieties ng Blaan. Koronadal Blaan (Tagalagad) Sarangani

Blaan (Tumanao)

Blaan gumagamit ng salita upang ipahiwatig ang thematic papel ng mga elemento

ng nominal sa pangungusap. [5] kamfe AV. catch kuku cat ungeh. daga ' ang cat

catches ang daga ' katulad sa iba pang uri ng Austronesian wika, Blaan gumagamit ng

pandiwang morpolohiya upang ipahiwatig ang boses (o focus, bilang na ito ay

karaniwang tinatawag na sa panitikan). [6] Narito ang ilang mga halimbawa ng


Voice/focus uri sa Blaan: agent Voice/focus (-m-) Magav. kasama nga bata. ako ' ang

bata na kasama ko. ' Pasyente boses/focus (-n-) Nemaging PV. dalhin libun batang

babae ALE. sila ' ang babae ang nagdadala sa kanila. '

English Blaan

chicken anuk

flower bulek

horse kuda

corn agul

needle dalum

basket been

broom fune

rat unge

money filak

goat uhe

scissors gunting

mat igem

clouds labun

fish nalaf

eye mata
pestle sung

leaf doon

bone tulan

lamp salo

snake ulad

crow wak

foot bli

mother ye

father ma

Maraming varayti ng wikang ginagamit sa iba’t ibang bahagi ng daigdig, kasamaang

Pilipinas.

May mga dahilan sa pag-iral ng ganitong mga varayti

at pagkakaroon ng varyasyon sa mga varayting ito.

Ang ganitong penomenon ay naipaliliwanag ng mga

teoryang sumasakop hindi lamang sa linggwistik na

aspekto ng wika kundi maging sa sosyolinggwistik at

sikolinggwistik. Amga teoryang ito ang nagbibigaylinaw sa paglitaw ng mga varayti ng

wika na may kasamang ilang aplikasyon sa konteksto ng Pilipinas.


Hindi pa man nabuo ang balarila ng wikang

Filipino ang mga B’laan ay may sarili ng wika na

ginagamit sa pang-araw-araw na pakikipagtalastasan

sa kapwa katribu. Alinmang wika ay may kanyakanyang makabuluhang tunog.

Makabuliuhan ang

isang tunog kapag ang mga ito ay nakapagbabago sa

kahulugan ng isang salita. Ang wikang B’laan ay

mayroon ding alpabeto o palatunugan. Ito ay binubuo

prestihiyosong grupo ay nagpapakita sa iba ng

superyoridad. Kusa nitong inilalayo ang sarili sa

nakakababa sa paningin niya dahil sa pagnanais na

ihaylayt ang identidad. Ngunit hindi sa lahat ng

pagkakataon ay ganito ang layunin ng indibidwal.

Kung minsan sinasadya niyang mapaiba sa iba hindi

upang maliitin ang iba kundi dahil nais nitong

ipagmalaki ang sarili at grupong kinabibilangan bilang

pagtutol pagdedeskrimina ng iba. Nais niyang ipakita

na wala siyang dapat ikahiya bilang indibidwal na

nabibilang sa maliit na grupo o sa di-prestihiyosong


grupo. Karaniwang ipinakikita ito sa paggamit ng

wika o punto/aksent ng wika.

Ang mga nabanggit na teorya ang naging

sandigan ng mga mananaliksik sa isinagawang pagaaral tungkol sa varayti at varyasyon

ng wikang

B’laan Wikang B’laan

B’laan

Bacong, Tulunan

Hilagang Cotabato

B’laan

Lampitak, Tampakan

Timog Cotabato

Seremonya sa kasal ng mandayang bilaan


Limang mag-asawang B'laan ang ikinasal sa unang B'laan lipi na kasal na idinaos

sa pahina ng mga komunidad sa Malungon, Sarangani. Ang seremonya, na

inkorporada B'laan mga tradisyon sa kasal, ay nasaksihan ng tungkol sa 150 mga

bisita. Si Sarah Sobrino, Malungon Community center coordinator, ay inayos ang kasal

kaagad matapos tumugon ang mga mag-asawa sa tawag na mag-asawa na maging

disipulo. ' Natanto nila na ang pamumuhay nang walang pagpapala ng kasal ay hindi

kalugud-lugod sa Panginoon, at gayon din ang hakbang para gawing tama ang mga

bagay-bagay sa harapan ng Diyos, ' sabi ni Sarah


Ang mga couples ay:

Sammy at Leni Osano

Antonio at gina pandayan

Christopher at Marlyn Gay

Bobby at Julieta Bilala

Renaldo at Jenelyn Artiaga

Ang kasal officiant ay datu Edmund Pangilan, Sarangani Provincial tribo puno.

Lahat ng nasa piling kasamahan ay nagsuot ng tradisyonal na damit na B'laan. Musika

ay nilalaro sa isang agong (Gong) at ang fagmahaba (ang dalawang kuwerdas gitara).

Isang B'laan na tradisyon na napansin sa kasal ay ang bawat ilang mga pagkain mula

sa isang solong plato sa kanilang mga armas na naka-link at pag-inom mula sa isang
solong kawayan Cup. Ito ang sumasagisag sa kanilang pagkakaisa. Sa isa pang

tradisyon ng isang hibla ng buhok sa ulo ng lalaking ikakasal ay kango magkasama na

may isang hibla ng buhok sa buhok ng nobya habang pareho ay sa kanilang mga

tuhod. Ang isang lalaking kaibigan at isang babaeng kaibigan ay pumasok sa pagitan

ng dalawa, sa ibabaw ng kay Ted buhok. Ito ay simbolo ng katapatan at katapatan.

Sa ikatlong tradisyon, lumuhod ang kasintahang babae sa unan at ginamit ng

lalaki ang kanyang balikat sa kanyang tabi, at bandilang sumasagisag ang kanyang

pagpapasakop sa kanya. Pagkatapos nito, bawat lalaking ikakasal ay dinala ang

kanyang nobya sa harap ng altar, at opisyal silang nagpahayag ng asawa at asawa.

Pagkatapos ay niyakap ng lalaking ikakasal ang kanilang babaeng ikinakasal. Paghalik

ang nobya ay hindi bahagi ng B'laan kaugalian sa kasal, paliwanag ni Sarah. Si Sarah

ay isang B'laan. Ang mga pangitain tungkol sa pag-asang pinasisimulan at usherettes

sa panahon ng pangyayari. ' Ang kaganapang ito ay isang hindi mahalagang

pangyayari. Ito ang unang pagkakataon na B'laan namin ang ating mga kasosyo na

sundin ang verdict ng Diyos sa kasal alinsunod sa kultura ng kanilang lipi. Ang

kaganapang ito ay nagsisilbing pagdiriwang ng kalayaan ng ating mga kasosyo mula sa

pang-aalipin ng kasalanan at pagkilala sa panibagong ugnayan ng mag-asawa, ' sabi ni

Sarah.
Ang bagong kasal sa datu Edmund Pangilan (gitna), nangangasiwa ministro.

Niyakap ng lalaking ikakasal ang kanilang babaeng ikinakasal matapos ang

pagpapahayag ng kasal. Halikan ang nobya sa publiko ay hindi isang B'laan practice
Sa isang espesyal na karagdagan sa seremonya kasal, B'laan mga bata

magsagawa ng isang tradisyonal na sayaw isinasadula ang tunggalian ng dalawang


lalaki Warriors para sa pansin ng isang batang babae na pareho sa kanila na nais na

hukuman.

Ang mga panalangin ay ibinigay ng dalawang pastor pagkatapos ng seremonya.

Ang B'laan ritwal ay ginawa bago kami dumating at ang mga pangwakas na panalangin

ay ibinigay sa pamamagitan ng pastor Fred at ang nangangasiwa ministro (kung ikaw

tawag ito).
Pagkatapos ng kasal, nagkaroon ng pagdiriwang sa labas kung saan ang lumang

babae na ito sumayaw ang B'laan tradisyonal na sayaw. Siya ay graceful sa tuhn ng

pagmahaba, isang instruminto na naglaro sila habang ang kasal ay nangyayari.


Seremonysa sa Paglilibing sa mandayang bilaan

B'laan tribo ay marahil ang pinaka-popular na Mindanao mga magagara ng

Mountain lalawigan para sa mga coffins ng SAGADA. (COFFINS OF SAGADA)

[24] bago pa man ang impluwensya ng Kristiyanismo, ang mga Elder ay natakot na

nakabaon sa lupa, dahil nais nilang makarating sa Langit sa kanilang kabilang-buhay.

Dahil sa pagmamahal at pag-aalala, ang pamilya ang coffins sa dingding ng yungib

(tulad ng Lumiang Cave). Gayunman, ang ganitong uri ng proseso ng libing ay katulad

sa iba pang mga komunidad ng pangingisda tulad ng Banton ng Romblon (BANTON

OF ROMBLON)
. Ang isa pang kakaibang katangian ng pasadyang libing na ito na naglalaman ng

tradisyon ng pagpasok garapon sa kabaong. Ito ay katulad ng sa Manunggul jar

natuklasan sa Tabon cave, Palawan, ginagawa ang pasadyang bago na umiiral na kahit

na bago ang kolonyal na panahon. Para sa mga B'laan tao, ang puno ay nagsilbing

zone ng huling pahinga, na isang natatanging huwaran para sa karamihan ng mga lipi

sa Mindanao na ' kaugalian rin. "

Kaugaliang Panrelihiyon sa mandayang bilaan


Mga Pagdiriwang ng mandayang bilaan
GENERAL SANTOS CITY (23 Hulyo 2015) - Sumali si City Mayor Ronnel Rivera sa

pagdiriwang ng 1st Blaan Day sa General Santos Miyerkules, Hulyo 22, sa pamamagitan

ng paggawa ng tradisyunal na mga sayaw sa tribo kasama ang pamayanan ng Blaan. Sa

ilalim ng kanyang termino, inilagay ni Mayor Rivera si Gensan sa ilang mga lungsod sa

bansa na nagtulak para sa pagdiriwang ng isang katutubong tao tulad ng Araw ng Blaan.

(Gensan CPIO / Russell Delvo)

GENERAL SANTOS ay ipinagdiriwang ang ika-5 Araw ng Blaan sa Hulyo 22, na

idineklarang isang espesyal na di-gumaganang bakasyon sa lungsod sa pamamagitan

ng Proklamasyon Blg. 767 na nilagdaan noong Hulyo 17. Ang isang exhibit ng sining at

kumpetisyon sa kultura ng Blaan, binaybay din bilang B 'laan, gaganapin sa katapusan

ng linggo. Isang parada at ang programa ng pagtatapos ay gaganapin Lunes sa GenSan

Oval Gym. Ayon sa City Economic and Cooperative Development Office, ang Blaan "ang

mga orihinal na naninirahan sa General Santos, at ang mga bakas ng kanilang unang
pag-areglo sa lugar ay matatagpuan sa mga pangalan ng lugar ng lungsod, na nagmula

sa kanilang bokabularyo." Ang dating pangalan ni GenSan, Ang Dadiangas, ay nagmula

sa Blaan, na nagngangalang "pagkatapos ng thorny Ziziphus spina-Christi tree na dating

sagana sa lugar at ngayon ay isang protektado na species sa ilalim ng Republic Act 8371

o ang Indigenous Peoples Right Act of 2007."

Paraan ng Pananamit ng mandayang bilaan

Ang saul o damit pang-itaas para sa mga lalaking B’laan ay gawa sa abaka (Musa

textilis) at may mahabang manggas. Ito’y may kasamang pira-pirasong kabibe, sequins,

glass beads at iba’t-ibang uri ng burda.

You might also like