Ang tunay na diyamante ay hindi basta-bastang naglalaho ang kinang.

Ito ay isang maipagmamalaking yaman

na kakaiba at natatangi sa lahat. Hindi natin maipagkakaila na ang orihinal na musikang pilipino ay isang kayamanan
na dapat ingatan ng mga Pilipino. Ito ay may angking kislap na natatangi laban sa mga banyagang musika na dumarayo
sa ating bansa. Ngunit sa paglipas ng mga taon ay patuloy na bumubuhos ang pagtangkilik ng mga Pinoy sa mga obra
mula sa iba’t ibang panig ng mundo. Marami sa mga kabataan ngayon ay naaakit na sa K-Pop at sa mga musikang
galing pa sa mga kanluraning bansa kaya napapatanong na lamang ako sa aking sarili, may taglay na ningning pa nga
ba ang musikang Pilipino at ano ba ang tunay na estado nito sa ating bansa?

Kung titingnan natin sa mas malawak na anggulo, malaki ang potensyal ng mga Pilipinong musikero at ng
kanilang mga obra na lumaganap pa sa ating bansa. Sa kasalukuyan ay patuloy rin na dumarami ang bilang ng mga
musikerong Pilipino lalong-lalo na ang pagdating ng mga bagong banda indie man ito o mga bagong sibol pa
lamang sa malawak na industriya. Maaaring ito na ang simula ng pag-usbong ng makabagong henerasyon
ng musikang Pilipino. Sa ngayon ay marami na ang mga website kung saan ay may mga playlistng mga
Filipino Independent bands na nagpapakita rin ng iba’t ibang programa at suporta para sa musikang Pilipino.
Ilan lamang ito sa mga rason kung bakit naniniwala ako na may taglay na ningning pa rin ang ating musika
at hindi ito basta-bastang madadaig at malalamon ng mga banyagang musika.

Dapat lamang na ipagmalaki nating mga Pilipino lalong-lalo na ang mga kabataan ang ating sariling
musika. Ang bagong salinlahi ang tanging pag-asa upang lalong mapagyabong pa ang ating sariling wika
para sa ating sariling musika. Huwag nating hayaang tuluyang mawalan ng kinang ang ating kayamanan.
Panatilihin at ipagmalaki natin ang nasimulan ng mga musikerong Pilipino sa larangan ng musika at
pahalagan natin ito gaya ng pagpapahalaga nito sa atin.