Ang globalisasyon ay ang proseso ng pakikipag-ugnayan at pagsasama

sa pagitan ng mga tao, mga kumpanya, at mga pamahalaan sa buong

mundo. Lumago ang globalisasyon dahil sa mga pagsulong sa
teknolohiya sa transportasyon at komunikasyon.
Mga Uri ng Globalisasyon:
1. Globalisasyong Ekonomiko
- ito ang uri ng globalisasyon kung saan makikita ang progreso ng
kalakalan ng mga produkto o serbisyo ng bawat bansa mula sa iba't
ibang panig ng mundo.
2. Globalisasyong Teknolohikal at Sosyo-kultural
- sa uri ng globalisasyon na ito, matutukoy ang pagunlad ng mga lumang
kagamitan at paraan ng pamumuhay mula noon hanggang ngayon.
3. Globalisasyong Politikal
- Ito ang uri ng globalisasyon kung saan makikita kung paano
naiimpluwensyahan ng mga politikong tao o grupo ang kabuuan ng
bansa at relasyon ng bansa sa iba't ibang panig ng daigdig.
Narito ang mga limang pananaw o perspektibo sa
globalisasyon.
Ang unang pananaw o perspektibo ng konsepto ng
globalisasyon ay ang paniniwalang ang globalisasyon
ay nakaugat sa bawat isa. Ayon kay Nayan Chanda,
ang kagustuhan ng tao na magkaroon ng maayos na
pamumuhay ang nagtulak sa tao upang
makipagkalakalan, manakop, maging manlalakbay.
Ang pangalawang pananaw o perspektibo ng
globalisasyon ay nagsasabi na ang globalisasyon ay
isang mahabang siklo (cycle) ng pagbabago. Ayon sa
pananaw na ito, mahirap tukuyin ang pinakasimula
ng globalisasyon ngunit mahalagang malaman na ito
ay dumaan na sa iba’t ibang siklo, kung saan ang
globalisasyon ngayon ay may mas mataas na anyo na,
kumpara noon.
Ang pangatlong pananaw o perspektibo ay
naniniwalang may anim na “wave” o panahon ang
globalisasyon. Ito ang binigyang-diin ni Therborn
(2005). Ang anim na “wave” o panahon na ito ay may
iba’t ibang katangian.
> Ika-4 hanggang ika-5 siglo
(katangian: globalisasyon ng relihiyon - Islam at
Kristiyanismo) > Huling bahagi ng ika-15
siglo
(katangian: pananakop ng mga Europeo
> Huling bahagi ng ika-18 siglo hanggang
unang bahagi ng ika-19 na siglo
(katangian: digmaan sa pagitan ng mga bansa sa
Europa na nagbigay-daan sa globalisasyon)

> Gitnang bahagi ng ika-19 na siglo

hanggang 1918
(katangian: rurok ng imperyalismo na mula sa
kanluran)
> Post-World War II
(katangian: pagkakahati ng daigdig sa dalawang
puwersang ideolohikal - komunismo at kapitalismo)
> Post-Cold War
(katangian: pananaig ng kapitalismo bilang sistemang
pang-ekonomiya; nagbigay-daan sa mabilis na
pagdaloy ng pangangalakal, teknolohiya at mga ideya,
sa pangunguna ng Estados Unidos)
Ang ikaapat na pananaw o perspektibo ay hawig sa
ikatlong pananaw. Naniniwala ito na ang simula ng
globalisasyon ay galing sa partikular na pangyayari
mula sa kasaysayan at maaaring marami ang pinag-
ugatan o ang naging sanhi ng globalisasyon.
Halimbawa ng mga pangyayaring ito ay ang kalakalan
sa Mediterranean noon gitnang panahon, ang
pagsisimula ng pagbabangko sa mga siyudad-estado
sa Italya noong ika-12 na siglo, at ang paglalakbay ng
mga vikings mula Europa patungong Iceland,
Greenland at Hilagang Amerika.
Ang pang-limang pananaw o perspektibo ay
nagsasaad na ang globalisasyon ay nagsimula sa
kalagitaan ng ika-20 na siglo, kung saan ang tatlong
pangyayaring ito ay may direktang kinalaman sa pag-
usbong ng globalisasyon:
> Pag-usbong ng kapangyarihan ng Estados
Unidos pagkatapos ng World War II
> Paglipana ng mga multinational corporations
(MNCs) at transnational corporations (TNCs)
> Pagbagsak ng Soviet Union at ang pagtatapos
ng Cold War