ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ 2019-2020

ΚΛΙΜΑΚΙΟ Α-Λ (αντικαταστάτης)

Τρίτη, 15-10-2019

Αντί του διώρου, πραγματοποιήθηκε μόνο η δεύτερη ώρα, κατά την οποία ο αντικαταστάτης του εισηγητή που θα
ερχόταν, αλλά είχε κώλυμα, ανέπτυξε κυρίως ζητήματα φορολογικών διαφορών και πώς αυτά αντιμετωπίζονται στον
Κώδικα, δίνοντας μια σφαιρικότερη εικόνα αλλά και αναφερόμενος σε συγκεκριμένες διατάξεις.

1. Φορολογική διαφορά:
1) Δεν υπάρχει ορισμός, γεγονός που προκαλεί ανασφάλεια και σύγχυση.
2) Υπάρχουν διαφορές που φαίνονται φορολογικές αλλά κρίθηκε ότι δεν είναι, και το αντίστροφο.
π.χ. για ζήτημα επί φορολογικής κατοικίας, το 2019 το ΣτΕ έκρινε ότι συναρτάται με συγκεκριμένη
φορολογική υποχρέωση, αλλά επηρεάζεται όλο το στάτους του υπόχρεου, συνεπώς θεώρησε τη διαφορά
ακυρωτική.
π.χ. τέλη φωτισμού: όχι ενδικοφανή προσφυγή.
3) Σύμφωνα με απόφαση του ΣτΕ το 1968, η φορολογική διαφορά γεννάται από πράξη/παράλειψη της
φορολογικής αρχής και συναρτάται με συγκεκριμένη φορολογική υποχρέωση και συνδέεται με
συγκεκριμένη, προσδιορίσιμη φορολογητέα ύλη.
4) Παράλειψη: έπρεπε να απαντήσει η φορολογική διοίκηση εντός 3μήνου, τον επόμενο μήνα μπορείς να
προσφύγεις.
5) Κανονιστικές διοικητικές πράξεις γεννούν ακυρωτικές φορολογικές διαφορές (π.χ. αναπροσαρμογή
αντικειμενικών αξιών ακινήτων).
6) Ουσιαστικές φορολογικές διαφορές: Κώδικας Διοικητικής Δικονομίας.
7) Δικαιολογητική βάση διαφοροποιήσεων αντιμετώπισης φορολογικών διαφορών: λόγοι επιτάχυνσης της
διαδικασίας.
8) Δυσχέρανση διαδικασίας πρόσβασης στο δικαστήριο.

2. Διαδικασία:
1) Σύμφωνα με το αρ.63 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (Ν.4174/2013), πρέπει να ασκηθεί
ενδικοφανής προσφυγή, δεν πας κατ’ευθείαν στο δικαστήριο.
2) Προθεσμία 120 ημερών απάντησης στην ενδικοφανή.
3) Μία ενδικοφανής μπορεί να προσβάλλει πολλές πράξεις, οι αποφάσεις όμως είναι τόσες όσες και οι
επιμέρους πράξεις, εκτός κι αν είναι συναφείς, ακόμη κι αν έχουμε ένα νούμερο.
4) Μεγάλη συζήτηση εάν επιτρέπεται να προστεθούν νομικά (όχι πραγματικά) επιχειρήματα, αν δεν
συμπεριλαμβάνονται στην προσφυγή. Δικαστήριο (δεν άκουσα ποιο) απεφάνθη ότι επιτρέπεται.

3. Διαφοροποιήσεις που αφορούν φορολογικές διαφορές:

1) Αρ.6 Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας:

α. Καθ’ύλην αρμοδιότητα: εξαρτάται από το ύψος του αντικειμένου. Λαμβάνεται υπ’όψιν το κομμάτι των
κυρίων φόρων και όχι των προσαυξήσεων.
 ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ 2019-2020
ΚΛΙΜΑΚΙΟ Α-Λ (αντικαταστάτης)
Τρίτη, 15-10-2019

β. Αν υπάρχει καταλογισμός με διαφορετική νομική βάση, διαφορετικά αντικείμενα: μία κοινή προσφυγή,
εφόσον μία είναι πράξη αρμοδιότητας του Διοικητικού Εφετείου («τραβά» και τις υπόλοιπες διαφορές,
παρότι δεν υπάρχει συνάφεια, για λόγους οικονομίας της Διοίκησης).
γ. Συναφείς πράξεις: ΔΕΝ προσθέτουμε τα ποσά, εξετάζουμε πού οδηγεί το μεγαλύτερο ποσό και αυτό
συμπαρασύρει και τα υπόλοιπα

2) Αρ.7 Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας: Δεν μεταβάλλεται η κατά τόπον αρμοδιότητα, βάσει έδρας της
φορολογικής αρχής που εξέδωσε.

3) Αρ.25 Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας: Εξαιρετικά ο νόμος επιτρέπει εκπροσώπηση του Δημοσίου όχι από
τον Υπουργό Οικονομικών αλλά από τον Προϊστάμενο της αρχής που εξέδωσε την πράξη.

4) Συμπλοκή αρ.63 Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας και αρ.63 Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας: Προηγείται η
διαδικασία του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, πρώτα πρέπει να ασκηθεί η ενδικοφανής προσφυγή
οπωσδήποτε.

5) Αρ.79 Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας:

α. Δικαστής ουσίας μπορεί αυτεπαγγέλτως:
1. Λοιπές διαφορές: και έλεγχο νομικής πλημμέλειας πράξης.
2. Φορολογικές Διαφορές: περιορισμός του αυτεπάγγελτου ελέγχου μόνο ως προς το δεδικασμένο και
τη συνταγματικότητα, όχι όμως αντίθεση ως προς την ΕΣΔΑ (για τα λοιπά, πρέπει να γίνεται λόγος
στην προσφυγή, ακόμη κι αν είναι κάτι εξόφθαλμο, όπως π.χ. η παραγραφή, η πράξη παραμένει εν
ισχύι).

β. Παράβαση ουσιώδους τύπου:

1. Λοιπές διαφορές: αρκεί για να καταπέσει η πράξη
2. Φορολογικές διαφορές: πρέπει ο φορολογούμενος να επικαλεστεί και να αποδείξει βλάβη που δεν
μπορεί να αποκατασταθεί παρά μόνο με ακύρωση της πράξης.

γ. Εξουσία επιμέτρησης ποσού ποινής:

1. Λοιπές διαφορές: επιστρέφει στη Διοίκηση, άλλως θα υπήρχε υποκατάσταση της εκτελεστικής από
τη δικαστική εξουσία.
2. Φορολογικές διαφορές: παρότι δεν την άσκησε ποτέ η Διοίκηση, την ασκεί το δικαστήριο, δεν
επιστρέφει στη Διοίκηση.

δ. Παράλειψη οφειλόμενης νόμιμης ενέργειας:

1. Λοιπές διαφορές: επιστρέφει σε Διοίκηση.
2. Φορολογικές διαφορές: αποφαίνεται το δικαστήριο.

6) Αρ.93 Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας: στις φορολογικές διαφορές, ο εκκαλών πρέπει να καταβάλει ποσοστό
οφειλόμενου καταλογισθέντος ποσού μέχρι την αρχική δικάσιμο, εκτός περίπτωσης αναβολής, προϋπόθεση
που δεν υφίσταται για λοιπές διαφορές.

7) Α) Προθεσμία προσφυγής φορολογικών διαφορών: 30 ημέρες.

Β) Αναστολή φορολογικών διαφορών: μόνο για το μήνα Αύγουστο.
Ομοίως και για την ενδικοφανή.
 ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ 2019-2020
ΚΛΙΜΑΚΙΟ Α-Λ (αντικαταστάτης)
Τρίτη, 15-10-2019

8) Αρ.200 επόμ. Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας: Αναστολή εκτέλεσης πράξης

α. Αποδοχή αναστολής:
1. Λοιπές διαφορές: αποδοχή εν όλω.
2. Φορολογικές διαφορές: μπορεί να γίνει δεκτή και ως προς συγκεκριμένο/α φορολογικό/ά
στοιχείο/α (ιδίως για περιπτώσεις κατασχέσεων, π.χ. δεκτή για την κύρια κατοικία, αλλά όχι για το
εξοχικό με την πισίνα).

β. Δήλωση περιουσιακής κατάστασης:

1. Λοιπές διαφορές: δεν υφίσταται τέτοια υποχρέωση.
2. Φορολογικές και τελωνειακές διαφορές: επί ποινή απαραδέκτου, υποχρεωτική, και μάλιστα η
ανακρίβειά της είναι λόγος απόρριψης από μόνος του.

9) Αρ.277 Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας: παράβολο.

1. Λοιπές διαφορές: φιξ, πλην εξαιρέσεων.
2. Φορολογικές διαφορές: αναλογικό, βάσει του καταλογιζόμενου ποσού (αν κερδίσει ο
φορολογούμενος, λαμβάνει ό,τι κατέβαλε, ειδάλλως καταβάλλει και τα υπόλοιπα).

Γενικότερες επισημάνσεις και περιπτωσιολογία:

1) Οι αποφάσεις του Διοικητικού Εφετείου προσβάλλονται μόνο με αναίρεση.
2) Υπάρχει η αρχή της αυτοτέλειας των φορολογικών χρήσεων και βάσει αυτής δεν επιτρεπόταν κοινή προσφυγή
για μη συναφείς πράξεις. Όμως, πλέον, αν υπάρχει όμοια πραγματική βάση και διαφορετικά έτη, γίνεται μία
προσφυγή, οι πράξεις συμπροσβάλλονται.
3) Παρατάσεις προθεσμιών ελέγχου: το ΣτΕ έκρινε ότι πρέπει να είναι εύλογος ο χρόνος καταλογισμού από την
φορολογική αρχή, βάσει αναλογικότητας και ασφάλειας δικαίου.
4) Αδικαιολόγητη προσαύξηση περιουσίας: Κατά μία άποψη είναι ουσιαστικού δικαίου και κατά άλλη διαδικαστικό
ζήτημα, υπέρ της δεύτερης το ΣτΕ.
5) Ο Κώδικας Φορολογικής Διαδικασίας περιλαμβάνει περιπτωσιολογία πράξεων/παραλείψεων φορολογικής
διοίκησης και ορίζονται και αρμοδιότητες του Προέδρου, που εξαιρούνται.