Professional Documents
Culture Documents
2018 REPLIKA 4print
2018 REPLIKA 4print
2018 REPLIKA 4print
Lokal na Isports
Allen Drake Gaca (naka-asul) habang naglalaro sa final round ng chess. (Kuhang larawan ni Von Leynard
rts
TOMO I BLG. 1 TAON 2018-2019
Ang talong basurahan ay para sa paghihiwalay ng mga basura. May basurahan para sa nabubulok, hindi nabubulok
at nareresiklo.
Galing sa solisitasyon at pinagbentahan ng mga bote ang pondong ibinili ng mga basurahan. Tumulong rin
>>>Sundan sa Pahina 11
OPISYAL NA PAHAYAGAN NG SAN JOSE ELEMENTARY SCHOOL
Ang Replika
Mga mag-aaral sa Ikalimang Baitang na nagsasanay gamit ang mga bagong computers. (Kuhang larawan ni Von
Leynard Mortel)
TOMO I BLG. 1 TAON 2018-2019
ROXAS DISTRICT, ORIENTAL MINDORO, MIMAROPA
Sa pamamagitan ng Columbia Technologies Inc. ay naihatid ang ang nga computers sa paaralan.
Ang dalawang television set ay ginagamit ng mga mag-aaral sa Kinder at Unang Baitang.
Napakalaki ng naitutulong ng television set upang mas lalo pang mapaunlad ang kakayahan at kaalaman ng mga
munting bata.
Ang mga bagong computers ay inilagay sa ICT room at ginagamit ng mga mag-aaral simula sa Ikaapat na Baitang
hanggang sa Ikaanim na Baitang
Tuwang -tuwa ang mga mag- aaral sa paggamit ng bagong computer.
“Masarap pala mag-aral Maam kapag may computer mas madali naming maintindhan ang mga aralin “ ang pahayag
ng mga mag- aaral. Dahil sa mga bagong computer ay
napapadali ang paraan ng pagtuturo ng guro sa mga mag-
aaral. (Jelly G. Garachico)
Mga SPG Officers habang ipinamamahagi ang proyekto nilang basurahan sa mga >>>Sundan sa Pahina 3
guro (Kuhang larawan ni Ali F. Gaca)
sa paglilikom ng pondo ang SPG adviser na si Gng. Cecilia F. Mortel.
“Mahalagang maaagang matutunan ng mga bata ang wastong pagtatapon ng basura upang makatulong sila sa
pagbabawas ng mga basurang itinatapon araw- araw”, ang pahayag ni Gng. Mortel. Nagbigay rin siya ng maikling
kaalaman kung anu-ano ang mga basurang nabubulok, hindi nabubulok at nareresiklo.
Nagpasalamat ang mga guro sa regalong basurahan ng SPG. (Aya Jade G. Anola)
Gulayan sa Paaralan, sagot
sa underweight
BALITANG KOMUNIDAD 1.5M pondo tulong sa komunidad
NAGAGAMIT na ng mga mamamayan ng Brgy. San Jose at mga ang ginawang kalsada mula sa Sitio Kalinisan
hanggang Centro.
Ang nasabing proyekto ay kaloob ng KALAHI-CIDSS National Driven Community Program.
Ang “farm to market road” ay pinondohan ng KALAHI na nagkakahalaga ng humigit kumulang sa 1.5 milyong piso
, na nagbigay ng malaking tulong sa mga magsasaka sa pagdadala ng kanilang mga kalakal sa pamilihan.
Inaalagaan ng mga mag- aaral ang mga tanim na gulay sa hardin ng paaralan. Bagamat nagkaroon ng
(Kuhang larawan ni Von Leynard Mortel) s uliranin sa “right of way” ito naman ay naayos kaagad kung kayat hindi
nagkaroon ng sagabal upang tapusin ang nasabing proyekto ayon sa nakatakdang- panahon. (Mark Hieden J.
Taytayan )
Bagong evacuation center ng barangay, nagagamit na I SA SA
PANGUNAHING pangangailan ng tao ay ang tahanan lalo’t higit sa panahon ng mga kalamidad.
Nabiyayaan ang Brgy. San Jose ng bagong evacuation center na maaring maging pansamantalang
Mga magulang kasama ang ilang mag-aaral na nanghuhuli ng tirahan sa panahon ng kalamidad.
tilapia sa fishpond ng paaralan. (Kuhang larawan ni Ali F. Gaca) Ipinagkaloob ng KALAHI- CIDSS ang bagong
evacuation center na nagkakahalaga ng
2
balitaBalit a
Ang Replika TAON 2018-2019
LALONG pinagyaman ng paaralan ang pagkakaroon ng Gulayan sa Paaralan ngayong taon. Dinagdagan ng
mas marami pang variety ng gulay ang itinanim ng mga mag-aaral sa kanilang mga garden.
Dahil sa mga benepisyong idinulot nito ay lalo pang pinaigting ang kampanya ng pamunuan sa pagpapanatili ng
kagandahan nito. Ito ang pangunahing pinagkukunan ng ginagamit sa School Feeding Program. Ito rin ay
nakadagdag sa kita ng paaralan dahil ang ibang mga gulay ay binibili ng mga magulang.
Sa patuloy na pagtutulungan ng mga guro, mag-aaral at mga magulang ay lalong mapaunlad ang proyektong ito
upang wala ng kulang sa timbang na mag-aaral ang paaralan. (Vhina Marie B. Torneo)
dinarayo
lehitimong mamamayan lamang ng nasabing barangay ang pinapayagang sumali dito.
Ang palaro ay ginaganap tuwing Sabado at Linggo, isang buwan bago sumapit ang kapistahan. Punung- puno ang
barangay plasa sa tuwing may laro. Maririnig ang ingay ng sigawan ng mga mga nood na may kanya-kanyang
hinahangaang koponan.
Bata, matanda, babae, o lalaki ay kabilang sa nakikipagsiksikan upang makapanood ng laro. (Janrey L. Ferrancullo)
Isportsisports
Ang Replika TAON 2018-2019
Mahilig pa nga ba sa isports ang mga kabataan ngayon sa kabila ng paglabas ng mga
makabagong gadget at teknolohiya? Sikat sa kabataan ngayon ang paggamit ng teknolohiya sa
iba’t – ibang aspekto. Hindi natin maitatangging ang henerasyon ng teknolohiya ay
lomobo na sa
ating bansa. Lubos na lumaki ang bahagdan ng mga gumagamit ng internet. At dahil dito
maraming kabataang Pinoy ang makikita sa mga computer shop at enternet hub. Patunay ba ito
na mas pinagtutuunan ng kabataang Pinoy ang Enternet sa halip na isport? Lumalabas sa survey
na isinagawa sa sampung kabataan Pinoy, pito sa kanila ang nagsasabing mahilig sila sa sports
11
10
aghamAgham
Plastik na basura,
Ang Replika TAON 2018-2019
Balit abalita
Ang Replika TAON 2018-2019
paaralan.
Lubos na nagpasalamat ang mga guro sa napakagandang proyekto ng PTA sa paaralan. (Aya Jade G. Anola) 2
mag-aaral, lusot sa DSPC
napakalaki ang kinita sa unang araw pa lamang ng pagbubukas. Tumagal ng halos isang linggo ang siksikan at
maraming tao na DALAWANG mag- aaral ang gusting kumain. nakakuha ng pwesto sa ginanap na District
Science Press Conference na ginanap sa Roxas Central School, Setyembre 6-7.
Nakamit ni Jelly G. Garachico, mag-aaral sa ikaanim na baitang ang ikalawang pwesto sa News Writing
English.
Hindi rin nagpahuli si Janrey Ferrancullo, mag aaral sa ikalimang
Hindi na talaga mapipigilan ang pag-unlad nga bayan dahil sa pagpapaatayo ng mga kilalang gusali sa lugar.
Umaasa ang mga mamamayan ng Roxas na sa susunod na taon ay madaragdagan pa ang mga establisementong
bubuksan dito para sa ganun ay mas marami baitang. Nakuha niya ang ikalawang
pa ang matulungan na mga pwesto sa Sports Writing English. mamamayan na magkatrabaho. (Maria Kristia Joy G.
Forcadas)
(Rencel Rose Pascua)
MDRRMO nagsagawa ng mga Gawaing pangkaligtasan sa oras ng mga kalamidad. (Kuhang larawan ni Von Leynard
Mortel)
Si Gng. Catherine Gaca habang ipinapakita ang ginawang action research sa mga hurado.(Kuhang larawan ni Von
Leynard Mortel)
mga dumarating na kalamidad na hindi natin inaasahan sa ating bayan. (Vhina Marie B. Torneo)
ang isang bata ay umiiyak dahil hindi pinasasali sa laro? Ito ay ilan lamang sa
kahinaan. May kasama itong pananakot kaya ang biktima ay walang lakas ng
ang mga pangyayaring ito. Kaya’t marapat lamang na ito ay maiwasan at tuluyan
nang masugpo. Hindi dapat ipagkibit balikat bagkus bawat isa ay daapat
4
EDITORYAL
May nagdulot ng pagkasawi ng mga buhay, pagkasira ng mga ari-arian, at pagkawasak ng mga pananim. At higit sa
lahat, bagyong nagdulot ng baha na hindi malilimutan ng mga biktima.
Bakit tayo humantong sa ganitong sitwasyon? Sino ba ang dapat managot? Ang bawat is aba sa atin ay may
tungkulin na dapat gampanan?
Sa ating kalagayan sa ngayon, ano nga ba ang maituturing nating dahilan kung bakit nangyayari ito sa atin? Ang
pagkakalbo ba ng ating mga kagubatan ay may kaugnayan sa mga nararanasan nating mga pagbaha? O ang maling
pagtatapon ng ating mga basura na siyang nagiging sanhi ng pagbara sa mga daluyan ng mga katubigan natin?
Parehong kadahilanan, na kahit alam na natin noon pa man ay hindi pa rin masolusyonan.
Kapit-bisig, sama-sama, magka-isa nating harapin ang katugunan. Para sa akin, at sa iyo. Liham sa
Patnugot
Mahal kong Patnugot,
Isang pinagpalang araw sa ating lahat! Nais ko pong ipahatid ang aking mainit
na pagbati sa lahat ng
bumubuo sa pahayagang “Ang Replika.” Sa mga guro at mga mag- aaral , hangad ko po ang inyong
tagumpay sa larangan ng pagsulat. Lubos po ang aking kagalakan sa inyo mga guro sa walang sawang
pahubog sa kakayahan
at talento ng ating mga mag- aaral. Maging sa pagbabagi ng inyong kaalaman na
walang hinihintay na kapalit. Dalangin ko na ipagpatuloy ninyo ang inyong mga nasimulan sa larangan ng
malayang pagsulat at sa paghahatid ng mga
impormasyon na nangyayari sa ating kumunidad sa
pamamagitan ng inyong pahayagan. Hanahangad ko na malayo ang mararating ng inyong pahayagan.
Mabuhay at pagpalain tayong lahat!
Gumagalang, Victor D. Ferrancullo
PTA President
Aghamagham
Ang Replika TAON 2018-2019
9
LathalainLathalain
8 Ang “S i
mga
Sir!”
mag-aral
“Nandiyan
habang
na
Super
Replika TAON 2018-2019
“Maraming bagay ang mararanasan mo na parang hindi mo kakayanin kapag sumunod ka sa Panginoon. “ At
maraming magagandang bagay naman ang ipaparanas sa iyo ng Diyos kapag nakita Niya ang totoong pagsunod
mo.” ang dagdag pa niya. Ayon sa aking panayam kay
Pastor Nestor De Guzman, siya ay isang seaman. Sasakay na
siya sa barko ng tawagin siya ng Diyos na maglingkod. Mas pinili niya maging Pastor kaysa sumakay ng barko na
pangarap niya noon. Kahit alam niyang magagalit ang kanyang mga magulang lalo na ang kanyang Ama ay hindi
inalintana ni Pastor De Guzman. Sa una ay nakaranas siya ng mahihirap na pagsubok, tulad ng hindi pagkibo o
pagpansin sa kanya ng kanyang
Ni: Michelle M. Talamisan
niyang dilaw na jacket. KuKuha siya ng walis tambo at magsisimulang magwalis sa loob ng kanyang opisina.
Ting! Ting! Ting! Pinatunog na ni Sir ang bell hudyat na kailangan ng humanay ang mga bata para sa pag-awit
ng pambansang- awit. Pagkatapos ng Flag ceremony ay magsasalita siya. Lagi niyang pinapaalala na dapat ay
wala ng mag-aaral ang hindi marunong magbasa. Lagi rin niyang pinapaalala ang kahalagahan ng kalinisan ng
loob at labas ng paaralan.
Kapag ang lahat ay nasa loob nan g silid aralan, nililibot ni sir ang buong paaralan na para bang sundalo na
sinisigurado ang kaligtasan ng bawat isa, Ayaw na ayaw ni Sir na may batang lumalabas sa oras ng klase.
Araw- araw ay maagang pumapasok si Sir na may pagpapahalaga sa bawat guro at mga mag-aaral. Kapag
ang guro ay may mahalagang bagay na ginagawa at hnd makakarating sa silid –aralan ay
ama, naranasan niyang maglakad papuntang bible study dahil wala siyang pera. Naranasan rin niyang makitira at
makikain sa bahay ng ilang kasapi niya sa simbahan.
Ngunit ang lahat ng hirap niya ay napalitan ng magagandang bagay sa kanyang buhay. Unti-unting
pinagpala ng Diyos ang kanyang buhay.
o revlateF. In ayR: i
NNagkaroon sila ng dalawang anak “Kapag
nakita ng Diyos ang iyong totoong
pagsunod ay hindi maaring hindi ka niya pagpalain.”
ng kanyang asawa na sampung
taon nilang ipinagdasal, meron rin -Pastor Nestor De Guzman.
silang bakery na pinagkukunan ng kanilang kabuhayan. Maunlad na ang kailang kabuhayan, na kung titingnan at
parang wala na silang mahihingi pa sa Diyos dahil pinagkaloob na lahat sa kanila ang kanilang mga
pangangailangan.
Edit oryaleditoryal
Ang Replika TAON 2018-2019
HINAGAP hin agap
Editoryal Layner
Mula sa Pang-Ulong Guro
Maraming dahilan ang malnutrisyon (1) kulang sa kaalaman o walang sapat na kaalaman tungkol sa wastong
nutrisyon. (2) mababang uri ng mahinang “food production” dahil sa mga kalamidad (4) paglaki ng bilang ng
pamilya at (5) hindi maayos na kaugalian sa pagkain ng pamilya lalo na ng mga bata.
Maaaring maiwasan at solusyonan ang malnutrisyon
NYKA P. AUNGON
sa pamamagitan ng (1) pangangampanya tungkol sa wastong nutrisyon, lalo na sa kahalagahan ng pagkain ng mga
Ang malnutrisyon ay isa sa mabigat na problema na kinahaharap ng ating bansa sa ngayon. Ang suliraning ito
marahil ay dala ng kahirapan at mababang sahod na tinatanggap ng mga manggagawa. Ang mataas na halaga ng
mga pangunahing pangangailangan ay isa ring dahilan ng ganitong suliranin.
Kapag kulang sa sustans’ya ang ating mga kinakain sa loob ng matagal na panahon, ang mga tao ay may
masusustans’yang pagkain (2) tamang pagpili at paghahanda ng balanseng pagkain (3) pagtatanim ng gulay sa
paaralan at sa tahanan (4) masinsinang programa mula sa pamahalaan tungkol sa wastong nutrisyon, lalo na sa mga
mahihirap na kasapi ng komunidad.
Ito ang tinutugunan ng ating pamahalaan kaagapay ang Department of Education (DepEd) upang makamit ang
makalidad na edukasyon.
Mahalagang magkaroon ng wastong nutrisyon ang mga bata. Pag maayos ang kalusugan, maayos ang
“performance” sa paaralan.
malnutrisyon.
Narinig mo na ba ang balita ang bagong Tax Reform for Acceleration and Inclusion, o Train law? Pero alam mo ba
kung
ALI F. GACA
paano ka naapektuhan nito? Importante para sa mga magulang kagaya ninyo na makialam sa bagong batas na ito
dahil may direktang epekto ito sa budget ng pamilya.
Ang Tax Reform for Acceleration And Inclusion Law ay isang batas na nagpapabago sa Sistema n gating buwis, o
ang National Internal Revenue Code. Isa sa mga pinag uusapang parte ng bagong batas ay ang pagbaba ng personal
na buwis sa
Hindi na kasya ang tatlong daang piso para sa isang araw na kunsumo.
Kahit ang dagdag na take home pay para sa mga manggagawa ay hnd ramdam dahil sa dagdag presyo ng bilihin.
Nagmahal ang softdrinks, mga pagkaing nasa lata, matatamis na inumin, make up, bigas at gasolina. Halos lahat ay
tumaas. Paano pa makakalampas sa pangangailang ang mga simpleng mamamayan? kita para sa nagbabayad ng
buwis .
Walang ibang masasagasaan ang Train Law Sa pagbaba ng buwis ay tumataas
kundi ang mahihirapa na pamilyang Pilipino. naman ang mga presyo ng mga
Ang tanging magagawa na lang ay ang matutong pangunahing bilihin na kailangan ng
magtipid at pagkasyahin ang mga bagay. Bilhin bawat pamilya. Maraming magulang
lamang ang amga bagay na kailangan lamang at ang nagrereklamo sa mahal ng bilihin,
mamuhay ng simple ayon sa ating kakayahan.
Reaksiyon at komento ng ilang mag-aaral, magulang at guro tungkol sa Pantawid Pamilya
Pilipino Program (4P’s)
ng baon sa pagpasok sa paaralan. bata sa klase ng walang dahilan -Cyrus U. Gas, Grade 4
-Hiede J. Taytayan, Guro sa Grade 1
Ang 4P’s ay magandang programa ng gobyerno na
Inaasa na lang ng ibang magulang sa 4P’s ang nakatutulong sa mga mamamayan lalo na sa mga mahihirap
pangangailangan sa pag -aaral ng kanilang mga anak. na pamilya sapagkat nasusuportahan nito ang pag-aaral ng
-Adeline D. Gaca, Guro sa Grade4 mga anak . -Ana M. Dulce, magulang
Sa pamamagitan ng 4P’s, nag kakaroon ng 100% na Nakatutulong ang 4P’s sa mga mag-aaral na mapaunlad
partisipasyon ang mga magulang sa community service ang kaalaman sapagkat naiiwasan ang pagliban ng mga
at maging sa school activities.
-Caroline D. Laban, School 4p’s Coordinator
5
L
Ang Replika athalain
TAON 2018-2019 PAHINA 6-7
Patawad, Inang
Kalikasan
Smoke isang
T ILA
Free
pangarap na
City at tinaguriang
lamang sa
Durian
akin
Capital
ang
makarating
lamang.
Naibulong ko sa aking sarili na talagang ang lugar na tinutungan ng aking mga paa ay isang pinagpalang
lugar.
Hindi ko alintana ang hirap at pagod dulot ng mahabang paglalakbay.Ang tangi kong nararamdaman ay
ang excitement na agad kong marating ang pinanabikan kong lugar.
Inihatid ako ng eroplano sa lugar na nabasa ko na walang usok ay hindi ko maiwasan ang mapa wow!
dahil sa ganda ng amimg dinadaanan tila isang paraiso na bumagsak sa lupa mula sa kalangitan ang
sarap langhapin ang hangin mula sa kapaligirang punung puno ng nagtataasang mga punong kahoy.
Mga kabundukang nalalatagan ng ibat ibang uri ng puno kung
saan pinahanan ng mga ibon na tila isang musika sa pandinig ang kanilang mga huni.
Sakay ng van ay ramdam ko na parang may mga dagang naghahabulan ang aking dibdib dulot ng
matinding excitement.
Halos tumulo ang aking laway ng makita ko ang mga tindahan na puno ng mga durian, mga kending
gawa sa durian at marami pang iba.
Habang sakay ng van ay kinakausap ko ang driver ng van kung bakit tinawag na Smoke Free City ang
lugar nila “ipinagbabawal po kasi ang paninigariyo sa buong lugar at sampung taon ng ipinagdiriwang ito”
ang pahayag ng driver.
Napanganga ako at hindi makapaniwala sa pahayag ng diver . Hindi madali na mapanatili ang pagiging
Smoke Free City sa loob ng sampung Taon.
Sadyang pinagpala ang lugar na dati ay sa pangarap ko lang nakikita.
Parang Isang Dalagang Pilipina sa aking paningin ang Davao!
“Mahalin at Pangalagaan ang ating Inang Kalikasan.”
ay isa lamang sa mga linyang binabanggit ng karamihan sa atin ngunit paano kung sa isang
I YAN
iglap na ang pinangangalagan mong kalikasan ay unti-unti na palang sinisira ng ibang taong walang
pakialam.
Kahit saan ka tumingin, Basura ang palagi mong makikita . Talaga bang wala na tayong disiplina sa
pagtatapon ng tama sa ating mga basura? Kung Dati ay lumalangoy ka sa dagat at ilog na asul at
malinaw, ngayon ay makakasisid ka pa ba sa ilog na kulay itim na?
Kung dati-rati ay marami ka pang punong aayatan, ngayon ba ay meron pa? Halos inubos na ng mga
illegal loggers ang malalaking puno sa mga kagubatan. Kahit ang ahas sa gubat ay
kalbo na halos
Nabakanteng
ng dalawa niyang kamay sa kanyang baywang. Parang umaaakyat ako sa bulubundukin kapag naririnig ko ang boses
ni teacher na pababa at pataas ang tono dahil sa kamag –aaral ko na wala daw bibig.
“Nawawala na naman ang bibig mo!” ang palaging sabi ng aming guro na ikinukumpas ang mga kamay sa hangin.
Pinipilit niyang pasalitain ang magkapatid, pero palaging bigo ang aming guro na mapasalita sila. Isang mahabang
“Hayyyyy Naku, lagi nalang nawawala ang inyong mga bibig!” ang tuwina ay aking naririnig sa aking guro.
Hindi sumuko an gaming guro na maibalik ang nawawalang bibig nina Katherine at Princess. Araw-araw ay
binibigyan niya ng pagkakataon na makapagsalita kahit saglit ang dalawang magkapatid. At tuwang-tuwa ang aming
guro ng marinig niyang nagsalita ng “Opo” ang magkapatid, parang daing pa niya ang nanalo sa lotto sa sobrang
saya.
Ayon sa magulang nina Katherine at Princess ay nagsasalita naman ang mga anak niya kapag nasa bahay. Nahihiya
lang magsalita ang magkapatid dahil sa ibang pananalita ang kanilang nkasanayang gamitin.
Iyon pala ang dahilan kung bakit nawawala ang kanilang bibig kapag nasa loob ng silid aralan.
Teacher” ang bati sa akin ng isa sa malambing naming mag-aaral na nakangiti. Kahit halata sa kanyang mukha na
nahihirapan siyang magsalita dahil siya ay hinahapo ay masaya parin niyang binabati ang mga guro.
Sa pagpasok sa silid aralan ay agad siyang uupo sa kanyang upuan na nasa unang hanay malapit sa guro. Agad
niyang ilalabas ang kanyang lapis at papel sabay sabing “Spelling na po tayo Teacher.” sabay hugot ng malalim na
hininga dahil siya ay hinahapo.. Sa kabila ng kanyang kondisyon ay araw-araw parin siyang pumapasok sa paaralan.
Sa tuwing umaga sa pagpasok sa silid aralan ay agad siyang uupo sa paborito niyang upuan na may pangalan niya
na nakasulat sa puting papel. Sa kanyang pag- upo ay agad siyang hihinga ng malalim na para bang mauubusan ng
hangin. Kahit siya ay hinahapo ay aktibo parin siya sa mga gawaing pinapagawa ng guro.
Isang araw ay bakante ang upuan na malapit sa aking mesa. Tinanong ko kung nasaan ang kanilang kamag-aaral
“Nasaan si Leann?” Teacher liban po,” ang sabay sabay na sagot ng mga kamag-aaral. “Bakit siya liban?” ang
tanong kong muli. “May sakit po kasi siya Teacher,” ang sagot ng isang mag-aaral na malapit ang bahay nina Leann.
Lumipas ang dalawang araw, tatlong araw at ilan pang mga araw. Hindi parin pumapasok si Leann. “Kumusta na si
Leann?” ang tanong ko. “Teacher papasok na po si Leann bukas,” ang sagot ng isa sa aking mga mag-aaral.
Tanging ngiti ang aking naisagot sabay sambit “Hayyyy, mabuti naman at papasok na siya. Marami narin kasi siyang
nakaligtaang mga aralin.” ang dagdag ko pa.
Kinabukasan pag pasok ko sa paaralan ay agad hinanap ng aking mata si Leann subalit
Upuan
hnd ko siya nakita. Sa loob ng silid aralan ay nakita kong bakante parin ang upuan ni Leann. Naisip ko na hindi pa
siguro kayang pumasok ni Leann. Hindi narin ako nagtanong pa kung bakit wala parin si Leann.
Nagsisimula na akong magturo sa unang asignatura ko sa umaga ng makarinig ako ng pamilyar ni tinig. “Magandang
umaga po teacher.”ang masayang bati niya. May tuwa sa aking puso ng marinig ko ang pamilyar na tinig na iyon.
Agad akong humarap sa pintuan kung saan naroroon ang pamilyar na boses taglay ang matamis na ngiti sa aking
mukha,
Sa aking pagharap ay unti-unting nawala ang ngiti sa aking mukha. Napalitan ng pagkabigla ang dating saya na
aking naramdaman ng makita ko siya. Parang tutulo ang aking mga luha. Si Leann, ang batang hinahapo ngayon ay
namamaga ang mukha at namumutla. Inihatid siya ng kanyang ina.
“Gusto kasi niyang pumasok Teacher.” ang sabi ng ina ni Leann. Sa pagkakataong iyon ay aking inusisa kung ano
talaga ang kalagayan ni Leann, Halos tumulo ang luha ng ina habang nagkukuwento sa akin ng totoong sitwasyon ni
Leann. Noon ko lang nalaman na may Kidney problem pala si Leann, Ang hirap niya sa pag hinga na parang
hinihika, at ang pamamanas ng kanyang katawan at mukha ay sanhi ng sakit sa kidney. Kailangan niyang
maoperahan o sumailalim sa Dialysis pero dahil walang pera ay hindi malapatan ng angkop na gamut si Leann.
Araw-araw ko Nawawalang siyang pinagmamasdan sa
kanyang upuan.
Bibig
Nakatitig na mga mata! Taas at baba na mga kilay! Nakakunot na noo! Lingon dito! Lingon doon! Ito ang kanilang
mga ginagawa sa araw-araw sa loob ng aming silid aralan.
“Ano ang nangyayari?” “Kailangan mo ba ng tulong?” “Bakit hindi ka sumasagot?” ito ang palaging tanong ng
aming guro na si Gng Catherine F. Gaca sa tuwing tatanungin niya ang aking dalawang kamag-aaral na sina
Katherine at Princess. Silang dalawa ay magkapatid na bagong lipat sa aming paaralan. Galing ang kanilang pamilya
sa lugar ng Samar.
Sa bawat pagkakataon na magtatanong an gaming guro sa magkapatid ay nagsisimula na rin siyang mainis. Habang
pinagmamasdan ko ang aking guro ay hindi maiwasang mapangiti. Sa kanyang pagtatanong ay nagsisimula ng
tumaas ang kanyang boses sabay taas narin ng kanyang dalawang maiitim na kilay. “Bakit ba yaw mong magsalita!”
“ Wala ka bang bibig?” ang naiinis na tanong ni teacher, sabay hawak
Ni: Ryan I. Fetalvero
“Hindi ka ba nahihirapan Leann?” ang tanong ko sa kanya, “Hindi po Teacher,” ang nakangiti pa niyang sagot. Nang
araw na iyon ay nakita ko siya na masayang nkikipaglaro sa kanyang mga kaklase. Sa kabila ng kanyang hirap na
kondisyon ay masaya siyang nakikipaglaro. Gabi, tumunog ang aking cellphone . Kihuha ko at binasa ang text,
biglang tumulo ang luha ko . Nabalot ng lungkot ang aking gabi. Wala na si Leann. Wala na ang batang masayahin
sa kabila ng kanyang sakit ay nanatiling masaya maging sa kanyang huling sandali ay nagpasaya pa siya ng iba.
Bakante na ang upuan, inalis na rin ang pangalang nakadikit at nakasulat sa puting papel. Nawa ay wala ng bata pa
ang magkakasakit pa at mawawala.
Ni: Michelle M. Talamisan