Sa ating kapita-pitagang punongguro, Mam Emily O.

Benitez, sa aktibong coordinator ng departamentong Filipino,

Mam Lucy Pattalitan, sa mga tagapamahala ng pagdiriwang
na ito sa pangunguna ng mga guro ng wika, mga kapwa ko
guro, panauhin, mga mag-aaral maganda at makabuluhang
umaga sa ating lahat!

"Ang wika ay susi ng puso at diwa, tuluyan ng tao’t ugnayan

ng bansa." -Marisol Mapula-

Masasabi kong malaking karangalan na kayo ay aking

makaharap sa umagang ito dahil alam nating lahat na ating
ipinagdiriwang ang buwan ng wika. Bilang isa sa mga guro
ng wika, ako ay nalulungkot na sa pagdaan ng humigit
pitongpu’t-dalawang taon mula ng ideklara ang Tagalog, na
ngayon ay Filipino, bilang pambansang wika ni Presidente
Manuel Luis Quezon,ay marami pa rin sa ating mga
kababayan, lalo na ang mga prominenteng opisyal ng
gubyerno, ang mas nanaisin pang gamitin ang banyagang
salita sa loob at labas ng tahanan,…..at kung minsa’y
ititinatatwa pa ang salitang sariling atin.

Ang tema ay kumikilala sa wikang Filipino bilang midyum sa

paglikha at pagpapalaganap ng pambansang karunungan at
kaunlaran. Sa pamamagitan ng tema, layon na palaganapin
ang wikang Filipino sa iba’t ibang larang ng karunungan, lalo
na sa agham at matematika. Sa madalas paggamit ng wikang
sariling atin, mapapalaganap ang paggamit nito sa mga
larangang hindi lang saklaw ng edukasyon kundi pati na rin
sa teknolohiya, syensya, kultural at akademiko sa
pamamagitan ng paggamit ng wikang Filipino bilang wikang
saliksik.

Ano nga ba ang wikang saliksik? Ito ay naglalayon na

pagtibayin ang paggamit ng wikang Pambansa bilang daan
para sa malalimang pag-aaral at pagsasaliksik.
 Sa ilalim ng Konstitusyon ng 1987, muling nabigyan ng
halaga ang salitang Filipino. Datapwat Filipino at Ingles pa
rin ang opisyal na wika sa ating saligang-batas, isang tunay
na pambansang wika na tatawaging Filipino na kakatawan sa
lahat ng mga katutubong wika at maging wikang banyaga na
malaki rin ang impluwensya sa paghubog ng ating
kalinangan .Labing-anim na taon mula ng maipagtibay ang
kasalukuyang Saligang-Batas, malayo na ang narating ng
ating pambansang wika. Malaki na ang itinaas ng kamalayan
ng bawat mag-aaral na Pilipino sa wikang Filipino. At iyan ay
pinagpapasalamat natin sa lahat kayong mga nasa
Kagawarang ito. Taas noo kong itataguyod ang ating sariling
wika dahil ito ang simbolo ng ating pagka-Pilipino. Gaya nga
ng katagang iniwan ni Gat Jose Rizal: “Ang taong
hindi marunong magmahal sa sariling wika ay masahol pa ang
amoy sa malansang isda”.
Sa pagdiriwang natin ng Buwan ng Wika, huwag nating
kaligtaan na ang Pambansang Wika ay dapat magsilbing
dagta na makapag-bubuo sa ating mga Pilipino saan man
dako ng mundo tayo makarating.

Hayaan ninyong tapusin ko ang aking talumpati sa isang

hangarin na sana ay mabigyang katuparan ang pangarap
nina Gat Jose Rizal at dating Pangulong Quezon na isang
araw ay mangingibabaw ang salitang Filipino sa pang-araw-
araw na buhay ng ating mga kababayan.

Anuman ang tibay ng piling abaka, wala ring lakas kapag

nag-iisa

MABUHAY ANG PILIPINO!