Konsekwencją I wojny światowej był spadek liczby mieszkańców Europy i zniszczenia gospodarcze.

Na
frontach zginęły miliony młodych mężczyzn co wpłynęło na zachwianie równowagi w rozwoju
demograficznym części krajów europejskich. Najbardziej ucierpiał terytoria Belgi, Francji, Polski i
Bałkanów.
Skutkiem działań wojennych była pandemia grypy hiszpanki przez którą zginęło prawie 50 mln ludzi.
Setki tysięcy żołnierzy zostało poważnie rannych przez co nie mogli pracować. Społeczeństwo
domagało się zmian.
Państwa centralne popadły w hiperinflacje, sytuacje próbowano ratować drukując nowe nakłady
bezwartościowych pieniędzy. W latach 1919-1923 w Niemczech, Austrii, Polsce i Wolnym Mieście
Gdańsk wartość pieniądza spadła o miliony procent. Poprawę sytuacji finansowej przyniosły reformy
skarbowe oraz denominacja i wymiana dotychczasowej waluty.
Francja po wojnie była poważnie zadłużona więc rząd w Paryżu dążył do uzyskania wysokich reparacji
wojennych. Niemcy zapłacili połowę ustalonej kwoty bo kraje alianckie przestały egzekwować od
państwa niemieckiego wypłacanie odszkodowań podczas wielkiego kryzysu na przełomie lat 20 i 30.
Model liberalizmu ekonomicznego został zastąpiony etatyzmem gospodarczym. Oznaczało to że
państwa coraz bardziej ingerowały w sprawy gospodarcze i dążyły do jak największej
samowystarczalności ekonomicznej.
Liga narodów powstała w wyniku postanowień traktatu wersalskiego. Jej siedzibą była Genewa, a na
czele stał sekretarz generalny. Najważniejsze międzynarodowe kwestie omawiano podczas
corocznego Zgromadzenia Ogólnego.
Mały traktat wersalski (1919 r.) – obowiązek przestrzegania praw mniejszości narodowych i
religijnych.
W okresie międzywojennym zawierano porozumienia międzynarodowe, najważniejszym z nich był
pakt podpisany 27 sierpnia 1928 r. przez francuskiego ministra spraw zagranicznych Aristide`a
Brianda i amerykańskiego sekretarza stanu Franka Kellogga. W dokumencie potępiono wojnę jako
środek prowadzenia polityki, lecz dopuszczono możliwość podejmowania działań obronnych.

Totalitaryzm – system polityczny oparty na nieograniczonej władzy należącej do jednej partii.

Autorytaryzm – rządy niepodlegające kontroli społecznej, sprawowane przez jedną partię lub armię.

Po roku 1918 w Europie panowała atmosfera silnego nacjonalizmu. Bawaria chciała dokonać secesji i
przywrócić władzę dynastii obalonej w 1918r. W europie rządy zaczęli obejmować dyktatorzy, do
jednych z pierwszych należał Benito Mussolini, który w 1922 r. przejął władzę we Włoszech. W innych
krajach podobne zmiany następowały w drugiej połowie lat 20. oraz w kolejnej dekadzie. Pod koniec
lat 30. W większości państw europejskich istniały rządy totalitarne lub autorytarne. }

Czarny czwartek - 24 października 1929 r. na giełdzie nowojorskiej doszło do gwałtownego spadku

cen akcji. Zapoczątkowało to największy w historii systemu kapitalistycznego kryzys gospodarzy. Do
krachu na giełdzie przyczyniła się zła polityka kredytowa banków które udzielały dalszych pożyczek
instytucjom krajom niemających możliwości spłacenia swoich zobowiązań finansowych. Nastąpił
wówczas spadek produkcji przemysłowej i wiele fabryk zostało zamkniętych. W szczytowym
momencie kryzysu w USA było ok. 15 mln bezrobotnych. Gospodarki innych państw były powiązane z
USA i dlatego w dużym stopniu odczuły kryzys na rynku amerykańskim.

W 1933 r. do władzy w USA doszedł Franklin Delano Roosvelt i wprowadził reformy ekonomiczno-
społeczne określane jako New Deal. Reformy polegały na prowadzenie na szeroką skalę robot
publicznych, wypłat zasiłków dla bezrobotnych, subsydiów i emerytur (poprawiły trudną sytuacje na
rynku amerykańskim). W Europie kryzys przyniósł ostateczny upadek demokratyczny w Niemczech,
co wiązało się z dojściem do władzy Adolfa Hitlera. Poprawę koniunktury w światowej gospodarce
zaczęto odnotowywać już w 1933 r. jednak w Europie Środkowej wychodzenie z wielkiego kryzysu
trwało do 1935 r.