Η εγκατάσταση της Φυλής μπορεί και

πρέπει να κλείσει ΤΩΡΑ

Ένας άλλος δρόμος για τη διαχείριση
των αποβλήτων της Αττικής είναι εφικτός

ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ
Συντονισμός φορέων, συλλογικοτήτων και πολιτών Δ. Αττικής - Δ. Αθήνας

blog: oxixytafilis.blogspot.com
e-mail: oxi.xyta.filis@gmail.com
f/b: Δυτικό Μέτωπο
 Γιατί τώρα και με ποιο σκοπό;

# Επειδή η –υποτιθέμενη- συνειδητοποίηση της κατάστασης

κρίσης, δε συνοδεύεται από αντίστοιχες δράσεις. Εξακολουθεί
να κυριαρχεί ο εφησυχασμός, η αναβλητικότητα και η απουσία
συγκεκριμένου σχεδίου για την έξοδο από την κρίση.

# Επειδή κυριαρχεί η γενικολογία και η αοριστία. Κανείς δεν

παίρνει την πρωτοβουλία να περιγράψει με απλό και κατανοητό
τρόπο αυτό που διακηρύσσει. Ζούμε την εποχή του: «φοβάται
ο Γιάννης το θεριό και το θεριό το Γιάννη …»

# Επειδή και τα κινήματα πρέπει –κάποτε- να εκφραστούν

ενιαία και επιθετικά, ανακτώντας την πρωτοβουλία των
κινήσεων και αφήνοντας πίσω την ηττοπάθεια, τα φοβικά
σύνδρομα και τη λογική της ανάθεσης του μέλλοντός μας στο
κράτος και στα οικονομικά συμφέροντα.
Α. Οι βασικές πτυχές
της κρίσης και η δική
μας υποχρέωση
 Τι καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε;

• Ένα πλήρως αναποτελεσματικό σύστημα διαχείρισης,

στηριγμένο στην ταφή, με ανάκτηση της τάξης του 7,31%.

• Ένα ακραία συγκεντρωτικό σύστημα (το 98% των ΑΣΑ στη

Δυτική Αττική και το 95,44% στην εγκατάσταση της Φυλής).

• Την εξάντληση του ΧΥΤΑ Φυλής, σε ένα χρόνο το πολύ

και μόνο χάρη στα επικίνδυνα «πανωσηκώματα».

• Την απουσία νέων υποδομών, ικανών να στηρίξουν –με

όρους ασφάλειας- τη μελλοντική διαχείριση των ΑΣΑ.

• Ισχυρή πίεση για πλήρη ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης

απορριμμάτων και για υιοθέτηση της καύσης.
Μια εικόνα, χίλιες λέξεις …
Γεωγραφική κατανομή των υποδομών διαχείρισης
Εξάντληση αδειοδοτημένων κυττάρων του ΧΥΤΑ Φυλής.
Ταφή σκουπιδιών πάνω σε αποκατεστημένα κύτταρα της
α΄ φάσης, τα γνωστά σαν «πανωσηκωμάτα».
Ο ΧΥΤΑ Φυλής στα πρώτα χρόνια λειτουργίας
Πλήρης ασάφεια και αοριστία για τις νέες υποδομές

?
Β. Πώς φτάσαμε ως εδώ.
Οι απαράδεκτες αποφάσεις
της τελευταίας στιγμής.
 Πρακτικές από τα (πολύ) παλιά …

Η ταφή των σκουπιδιών –και, μάλιστα, σε ΧΑΔΑ- είναι η

καθιερωμένη πρακτική, μέχρι και τη δεκαετία του ’90. Για
ουσιαστικό σχεδιασμό, ούτε λόγος.

Το 1991 κλείνει ο ΧΑΔΑ Σχιστού, στη θέση του δημιουργείται

ο ΣΜΑ Σχιστού και επεκτείνεται ο ΧΑΔΑ Άνω Λιοσίων,
μοναδικός αποδέκτης, από τότε, των ΑΣΑ ολόκληρης της
Αττικής

Από το 1997 και μετά αρχίζει να γίνεται λόγος για οργανωμένη

διαχείριση και ολοκληρωμένο περιφερειακό σχεδιασμό,

Ο ΠΕΣΔΑ Αττικής παίρνει οριστική μορφή με την ΚΥΑ

50910/2727/2003 και συμπληρώνεται με τις χωροθετήσεις
του ν. 3164/2003, το γνωστό σαν νόμο της Β. Παπανδρέου.
 Τα πρώτα δείγματα των νέων υποδομών

Στο διάστημα αυτό και μέχρι την έγκριση του νέου ΠΕΣΔΑ του
2006:
- ξεκινά ο ΧΥΤΑ των Άνω Λιοσίων (1997)
- αδειοδοτείται περιβαλλοντικά ο αποτεφρωτήρας υγειονομικών
αποβλήτων (1997), που ξεκινά τη λειτουργία του το 2002
- αδειοδοτείται περιβαλλοντικά το ΕΜΑΚ (1997), που ξεκινά τη
λειτουργία του το 2010, αφού έχει εκτοξευτεί στα ύψη το
κόστος κατασκευής.
- συμφωνείται η δημιουργία ιδιωτικού ΚΔΑΥ (2003), του ομίλου
Μπόμπολα (ΕΠΑΝΑ), που σήμερα ανήκει στη WATT ΑΕ.
- δημοπρατείται ο ΧΥΤΑ Φυλής (2005).

Η εγκατάσταση της Φυλής

παραμένει σημείο καθολικής αναφοράς
 Ο ΠΕΣΔΑ του 2006 («επιβίωσε» μέχρι το 2016)

Έδωσε τη δυνατότητα αξιοποίησης όλων των μεθόδων

επεξεργασίας ή προεπεξεργασίας στερεών αποβλήτων, πριν την
υγειονομική ταφή τους. Έτσι, πέραν των ΧΥΤΑ προβλέφθηκαν:
Κέντρα Διαλογής Ανακυκλώσιμου Υλικού (ΚΔΑΥ), Μονάδες
Κομποστοποίησης και Μονάδες Επεξεργασίας Σύμμεικτων
Αστικών Στερεών Αποβλήτων και στις τρεις περιοχές (Φυλή,
Κερατέα, Γραμματικό).

Στα χρόνια που ακολούθησαν, το βάρος πέφτει:

- στην κατασκευή 4 νέων μονάδων επεξεργασίας σύμμεικτων
(με ΣΔΙΤ), από τις οποίες οι δύο στη Φυλή.
- στην κατασκευή των εγκαταστάσεων σε Κερατέα και
Γραμματικό (προχώρησε η κατασκευή του ΧΥΤΑ Γραμματικού).

Ο σχεδιασμός «σκαλώνει», κυρίως, στους διαγωνισμούς ΣΔΙΤ

και στην εγκατάσταση στην Κερατέα.
 Η «χαμένη» πενταετία 2015 -2019

Φτάσαμε στις εκλογές του 2014, η σκυτάλη περνά

στην περιφερειακή διοίκηση του ΣΥΡΙΖΑ (Δούρου)
και οι διαγωνισμοί ΣΔΙΤ ακυρώνονται.
Ακολουθεί η έγκριση του νέου ΕΣΔΑ (Δεκέμβρης 2015)
και του νέου ΠΕΣΔΑ (Δεκέμβρης 2016).
Έτσι, από τα χρόνια του αναβρασμού και της
κινητικότητας (2009-2014), φτάσαμε στα χρόνια της
ακινησίας (2015-2019)
Ήδη, έκλεισε μια αυτοδιοικητική περίοδος με, σχεδόν,
μηδενικό αποτύπωμα στο τοπίο της διαχείρισης των
απορριμμάτων της Αττικής, αλλά και με σοβαρούς
συμβιβασμούς και συμπλεύσεις με τα εργολαβικά
συμφέροντα, που είναι κάτι παραπάνω από ορατές.
 Περιφέρεια Αττικής –
Η διαχείριση των απορριμμάτων το 2018
Γεωγραφική κατανομή των υποδομών διαχείρισης π.Δ.
Γεωγραφική κατανομή των υποδομών διαχείρισης μ.Δ.
 Η θητεία Δούρου έκλεισε με καταστροφικές επιλογές

• Με την απόφαση 249/2019 της ΕΕ του ΕΔΣΝΑ

ανατέθηκε και δεύτερο «πανωσήκωμα».

• Με την περίφημη απόφαση 248/2019 της ΕΕ του

ΕΔΣΝΑ δημοπρατήθηκε η «μεταβατική διαχείριση», που
μεταφράζεται σε νέο(ους) ΧΥΤΑ στη Φυλή, με
προϋπολογισμό 50 εκ. ευρώ, για 5 χρόνια.

• Έχει γίνει προεργασία για αύξηση της δυναμικότητας του

ΕΜΑΚ (450.000 τόνους/έτος) και λειτουργία για 8
χρόνια, με προϋπολογισμό 153 εκ. ευρώ.

Οι αποφάσεις αυτές σημαίνουν, πρακτικά, τη συνέχιση της

λειτουργίας της εγκατάσταση για, τουλάχιστον, άλλα 10
χρόνια.
 Η γ΄ φάση του ΧΥΤΑ Φυλής είναι ο πιθανότερος
χώρος για τους νέους ΧΥΤΑ, με την προοπτική αυτή
να παρουσιάζεται σαν κάτι το αναπόφευκτο
Προετοιμάζεται η αδειοδότηση και η δημοπράτηση
της επέκτασης του ΕΜΑΚ
Ένα ΚΔΑΥ που θέλει να γίνει μονάδα επεξεργασίας …
(η σκανδαλώδης περίπτωση της WATT ΑΕ)
 Οι δήμοι Αθήνας και Ασπροπύργου επιχείρησαν να
δρομολογήσουν την κατασκευή μονάδας επεξεργασίας και
καύσης στο χώρο του παλιού ΚΔΑΥ Λαζόπουλου, που
εξακολουθεί να καίγεται, από το καλοκαίρι του 2015.
Γ. ΤΩΡΑ είναι η ώρα να
κλείσει οριστικά η
εγκατάσταση της Φυλής
 Η εγκατάσταση (ΟΕΔΑ) της Φυλής περιλαμβάνει:

1. Το μεγαλύτερο, ίσως, χώρο ταφής στην Ευρώπη (από

το 1968)
2. Εργοστάσιο μηχανικής ανακύκλωσης - κομποστοποίησης
3. Μονάδα καύσης επικίνδυνων υγειονομικών αποβλήτων
(η μοναδική σε όλη την Ελλάδα)
4. Μονάδα καύσης βιοαερίου για παραγωγή ενέργειας
5. Μονάδες επεξεργασίας στραγγισμάτων
6. Ένα ιδιωτικό κέντρο διαλογής μπλε κάδου (ΚΔΑΥ)
7. Τα τελευταία κύτταρα του ΧΥΤΑ (ήδη, γέμισαν)
8. Την τρίτη φάση του ΧΥΤΑ (πιθανή επέκταση)
Εγκατάσταση (ΟΕΔΑ) Φυλής
 Υπάρχουν δεκάδες λόγοι για να κλείσει
η εγκατάσταση της Φυλής άμεσα

• Λειτουργεί για πάνω από 50 χρόνια

• Σε αυτήν τη διάρκεια, έχουν θαφτεί 150.000.000 τόνοι
σκουπιδιών
• Πολλές μελέτες έχουν διαπιστώσει τεράστια ρύπανση
του αέρα, του εδάφους και των υπόγειων νερών
• Θα χρειαστούν πάρα πολλά χρόνια για την ουσιαστική
απορρύπανση της περιοχής

Η επιτροπή αναφορών του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου έχει

διαπιστώσει ότι: «Η εξαθλίωση του περιβάλλοντος στη
Φυλή θα αποτελέσει μνημείο περιβαλλοντικού χάους,
αρρώστιας και ανθρώπινου πόνου, τουλάχιστον για τις
επόμενες τρεις γενιές που θα ζήσουν στην περιοχή, εκτός
και αν γίνει κάτι πιο σημαντικό για την αποκατάσταση της
περιοχής».
 Οι μελέτες για την
καταγραφή των ρυπαντικών
φορτίων, στην ευρύτερη
περιοχή του ΧΥΤΑ Φυλής,
εξακολουθούν να
αποκρύπτονται.
Δυστυχώς, η εισαγγελία
περιβάλλοντος συναινεί.
 Ο δήμαρχος Φυλής
ονειρεύεται ενεργειακές
δραστηριότητες (Φ/Β),
πάνω από τους
ρυπασμένους όγκους των
σκουπιδιών, με την
εγκατάσταση να συνεχίζει
να λειτουργεί και χωρίς να
προηγηθεί η παραμικρή
διαδικασία απορρύπανσης.
 Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή …

# Η εξάντληση του ΧΥΤΑ Φυλής.

# η λήξη της σύμβασης του ΕΜΑΚ.
# η αδικαιολόγητη παρουσία του αποτεφρωτήρα
επικίνδυνων υγειονομικών αποβλήτων σε χώρο διαχείρισης
αστικών αποβλήτων και
# η απουσία συμβατικών δεσμεύσεων

δημιουργούν τις καλύτερες προϋποθέσεις, ώστε να σπάσει

το «απόστημα» της Φυλής και -μέσα στον επόμενο χρόνο-
να κλείσει οριστικά και αμετάκλητα το σύνολο της
εγκατάστασης και όχι μόνο ο ΧΥΤΑ.
Δ. Ας μιλήσουμε για το
μοντέλο διαχείρισης που
επιθυμούμε και για το πως
μπορεί να γίνει πράξη.
 Δε ξεκινάμε από το μηδέν, «πατάμε»
σε μια σημαντική κατάκτηση

Αποτελεί σοβαρό πλεονέκτημα το γεγονός ότι στο

υφιστάμενο εθνικό σχέδιο (ΕΣΔΑ) -παρά το γεγονός ότι
αποτέλεσε προϊόν επεξεργασιών και συμβιβασμών της
τελευταίας ώρας- αποτυπώνονται βασικές κινηματικές
επιδιώξεις: ο δημόσιος χαρακτήρας, η έμφαση στην
προδιαλογή των υλικών, η αποκεντρωμένη διαχείριση, η
ριζική αναμόρφωση του συστήματος ανακύκλωσης, ο
αποκλεισμός της καύσης κλπ..

Δεν είναι τυχαίο ότι βασικός πολιτικός προσανατολισμός

της σημερινής κυβέρνησης είναι η αναθεώρηση του
σχεδιασμού και η ακύρωση των πιο θετικών από τις
προβλέψεις του.
 Λέμε όχι στο ρεβανσισμό της εξουσίας, λέμε ναι στην
κατοχύρωση και επέκταση της αποκεντρωμένης διαχείρισης

Σε κάθε περίπτωση, η αποκέντρωση, οι υψηλοί στόχοι

προδιαλογής και η περαιτέρω ανάκτηση αποτελούν βασικές
επιλογές στις διακηρύξεις όλων των πολιτικών χώρων,
από τις οποίες δεν μπορούμε να κάνουμε βήμα πίσω.

Αντίθετα, οφείλουμε να διεκδικήσουμε την ολοκλήρωση του

σχεδιασμού της αποκεντρωμένης διαχείρισης, την απάλειψη
των όποιων γκρίζων ζωνών του και τη λήψη όλων των
αναγκαίων μέτρων (νομοθετικών, διοικητικών,
χρηματοδοτικών κλπ.), για να μπορέσει να πάρει σάρκα
και οστά.
Η διάρθρωση του συστήματος αποκεντρωμένης διαχείρισης - 1
Η διάρθρωση του συστήματος αποκεντρωμένης διαχείρισης - 2
Η διάρθρωση του συστήματος αποκεντρωμένης διαχείρισης - 3
Η διάρθρωση του συστήματος αποκεντρωμένης διαχείρισης - 4
Η διάρθρωση του συστήματος αποκεντρωμένης διαχείρισης - 5
Η διάρθρωση του συστήματος αποκεντρωμένης διαχείρισης - 6
Η διάρθρωση του συστήματος αποκεντρωμένης διαχείρισης - 7
Η διάρθρωση του συστήματος αποκεντρωμένης διαχείρισης - 8
 Δύο βασικές προϋποθέσεις του σχεδιασμού

Δίκαιη κατανομή των όποιων βαρών σε όλες τις περιοχές

της περιφέρειας Αττικής.

Δημόσιος χαρακτήρας του συστήματος διαχείρισης, με

διασφάλιση του κοινωνικού ελέγχου και της δυνατότητας
αξιοποίησης της κοινωνικής συμμετοχής.

Ασυμβίβαστες με τα παραπάνω θεωρούμε τις λογικές

ανάθεσης έργων, από τους δήμους και την περιφέρεια, με
τη μέθοδο ΣΔΙΤ, δεδομένου ότι αφορούν συγκεντρωτική
και αδιαφανή διαχείριση με κριτήριο τη μεγιστοποίηση του
ιδιωτικού κέρδους και όχι την ικανοποίηση περιβαλλοντικών
και κοινωνικών αναγκών.
Χρειάζεται μηχανική ανακύκλωση και χώροι τελικής διάθεσης;

Η προδιαλογή των υλικών είναι διαδικασία που θα

αναπτύσσεται προοδευτικά. Τα υπολειμματικά σύμμεικτα θα
είναι πάρα πολλά και για να πιάσουμε τους στόχους της
συνολικής ανάκτησης χρειαζόμαστε και τη μηχανική
επεξεργασία – ανακύκλωση. Υποτίθεται ότι έχουμε
απορρίψει τη γενικευμένη καύση των υπολειμματικών
σύμμεικτων, δηλαδή του περιεχομένου του πράσινου κάδου.

Ακόμη και έτσι, θα προκύπτουν σημαντικές ποσότητες

υπολείμματος της μηχανικής επεξεργασίας που θα πρέπει
να οδηγηθούν σε ασφαλή τελική διάθεση – ταφή. Αυτό
ισχύει ακόμη και για το σενάριο, που προβλέπει καύση
ενός μέρους του υπολείμματος.
 Στόχοι και παραδοχές

Χρειάζεται, αναμφίβολα χρονικός επανακαθορισμός των

στόχων του ΕΣΔΑ και του ΠΕΣΔΑ. Προτείνουμε, αντί για
το 2020, η νέα περίοδος για την υλοποίηση των στόχων
να είναι η εξαετία 2020 -2026, στο τέλος της οποίας η
προδιαλογή θα φτάσει στο 50% του συνόλου των ΑΣΑ.
Τα υπολειμματικά σύμμεικτα θα αποτελούν το υπόλοιπο
50%, που θα οδηγείται σε διαδικασία μηχανικής
ανακύκλωσης, ώστε να ανακτάται το 50% των
εισερχομένων ποσοτήτων, δηλαδή το 25% του συνόλου των
ΑΣΑ και η συνολική ανάκτηση να φτάσει στο 75%.
Το υπόλοιπο 25% θα αποτελεί το τελικό υπόλειμμα, που
θα πρέπει να οδηγηθεί σε ασφαλή τελική διάθεση σε
ΧΥΤΥ.
Το προτεινόμενο σενάριο
Σημαντικές ανάγκες για ταφή και στο σενάριο της καύσης
 Τι προτεραιότητες προκύπτουν:

• Κατεπείγουσα ανάγκη να ξεκινήσουν ΤΩΡΑ οι διαδικασίες

χωροθέτησης και κατασκευής των αναγκαίων νέων χώρων
ασφαλούς τελικής διάθεσης.
• Να ξεκινήσουν ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ οι διαδικασίες κατασκευής των
δημοτικών - διαδημοτικών υποδομών προδιαλογής των υλικών
και των μονάδων επεξεργασίας υπολειμματικών σύμμεικτων.
• Θα χρειαστούν 2, σχετικά μικροί, ΧΥΤΥ και 4-5
αποκεντρωμένες μονάδες μηχανικής επεξεργασίας.
• Οι αναγκαίες δημοτικές - διαδημοτικές υποδομές διαχείρισης
των προδιαλεγμένων υλικών περιγράφονται αναλυτικά στο
ειδικό παράρτημα του εθνικού σχεδίου (ΕΔΣΑ). Με βάση
αυτό, όλοι οι δήμοι πρέπει να επανεξετάσουν και να
επικαιροποιήσουν ΤΩΡΑ τα τοπικά σχέδια διαχείρισης.
 Ορισμένες χρήσιμες επισημάνσεις

• Να μην υπάρξει μεταφορά δραστηριοτήτων για τη διαχείριση των

απορριμμάτων της Αττικής σε άλλες περιοχές και περιφέρειες.
• Να καταργηθούν τα αποτυχημένα και αδιαφανή ιδιωτικά συστήματα
εναλλακτικής διαχείρισης που ευθύνονται για την αποτυχία της
ανακύκλωσης στη χώρα και η εισφορά ανακύκλωσης να
αντιμετωπιστεί σαν δημόσιος πόρος, για την ενίσχυση και ανάπτυξη
των τοπικών - δημοτικών συστημάτων εναλλακτικής διαχείρισης.
• Οι διαθέσιμοι χρηματοδοτικοί πόροι να κατευθυνθούν, κατά
προτεραιότητα, στις δράσεις πρόληψης, προδιαλογής και ανάκτησης
υλικών, συμπεριλαμβανομένης της ενίσχυσης των δήμων, για να
μπορέσουν να ανταποκριθούν σε αυτά που τους αναλογούν και που
τους ζητούνται.
• Η διαφύλαξη του δημόσιου χαρακτήρα δεν ταυτίζεται, αναγκαστικά,
με το αίτημα για τη δημιουργία ενιαίου φορέα διαχείρισης
αποβλήτων, καθώς είναι ασύμβατο με τη λογική της
αποκεντρωμένης διαχείρισης.
Ε. Κρίσιμος ο ρόλος των
κινημάτων
 Αρνητικό το πολιτικό περιβάλλον

Οι πρόσφατες πρωθυπουργικές εξαγγελίες, με τη μορφή των πέντε

«στόχων» επιτείνουν τις ανησυχίες, αφού: ο στόχος του 50% για την
προδιαλογή υλικών μεταφέρεται στο 2030, η υποχρέωση για
ξεχωριστά ρεύματα προδιαλογής ανακυκλώσιμων υλικών
εγκαταλείπεται, εξαγγέλλεται μια άτολμη και περιορισμένη δράση
ξεχωριστής συλλογής βιοαποβλήτων, επαναλαμβάνεται η αγκύλωση
στην επιλογή των συμπράξεων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ)
και δίνεται η υπόσχεση στους δήμους για περισσότερα μέσα και
λιγότερους περιορισμούς, που θα μπορούσε -κρίνοντας και από τη
σχετική τροπολογία στο νέο αναπτυξιακό νόμο- να διαβαστεί και σαν
μεγαλύτερη ευχέρεια στην ιδιωτικοποίηση των δημοτικών υπηρεσιών.

Είναι προφανές, για μας, ότι οι παραπάνω επιλογές προδιαγράφουν

συντήρηση και επιδείνωση της υπάρχουσας κατάστασης και έρχονται σε
ευθεία αντίθεση με τα χαρακτηριστικά της λύσης, που προσπαθήσαμε
να περιγράψουμε.
Έχουμε τα πρώτα δείγματα γραφής από τον κ. Πατούλη

Ο κ. Πατούλης, όσο κι αν κρύβεται, έχει αρχίσει να δίνει δείγματα

γραφής. Το ενδιαφέρον είναι ότι, τουλάχιστον σε αυτήν τη φάση,
κινείται σε απόλυτο συγχρονισμό με την παράταξη της κ. Δούρου. Η
«μεταβατική» διαχείριση στη Φυλή και η απόφαση για τη λειτουργία
του ΧΥΤΑ Γραμματικού είναι σαφέστατες ενδείξεις.

Με δεδομένες τις γενικότερες πολιτικές συμπλεύσεις στο

συγκεκριμένο θέμα, το τελικό αποτέλεσμα θα κριθεί, κυρίως, από τη
δυναμική που θα έχουν τα κινήματα των πολιτών και από το εύρος
της απήχησης που θα έχει η επικαιροποιημένη πρόταση της
αποκεντρωμένης διαχείρισης.
 Ζήτημα «ζωής ή θανάτου» η ανάπτυξη του πιο πλατιού
μετώπου στις κοινωνίες της Δ. Αθήνας – Δ. Αττικής

Στις συνθήκες αυτές, όσοι/ες έχουν επιλέξει το δρόμο της

κινηματικής δράσης, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, χρειάζεται:
• Να συμφωνήσουν σε ένα πλαίσιο διεκδικήσεων, που δε θα αφήνει
κανένα περιθώριο εκμετάλλευσης από τις δυνάμεις του
συντηρητικού τόξου, συνεχίζοντας και αναπαράγοντας το έκτρωμα
της Φυλής και
• Να ανακαλύψουν, επιτέλους, την αξία της ευρείας διαδημοτικής
συσπείρωσης και δράσης, που θα προτάσσει τα πολλά που μας
ενώνουν, σεβόμενη πλήρως τις, αναπόφευκτες, επιμέρους
ιδεολογικές και πολιτικές επιλογές.
• Να πολλαπλασιάσουν τις κινητοποιήσεις τους για την ακύρωση της
απόφασης 248/2019 της ΕΕ του ΕΔΣΝΑ και το οριστικό κλείσιμο
της εγκατάστασης της Φυλής, αν δεν θέλουν οι επόμενες
συναντήσεις τους να είναι την άνοιξη του 2024, πριν από τις
επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, στο φόντο των νέων βουνών
από σκουπίδια της γ’ φάσης.
 ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ
Συντονισμός φορέων, συλλογικοτήτων και πολιτών Δ. Αττικής - Δ. Αθήνας

blog: oxixytafilis.blogspot.com

e-mail: oxi.xyta.filis@gmail.com

f/b: Δυτικό Μέτωπο