Myanmar

Maikling kwento mula sa Myanmar

The Blind princess
Ito ay isang pagpapatuloy ng kwento ng cowherd na naging hari. Natatandaan mo na ang
reyna ay minsang nag-ibig sa isang dragon at pagkatapos na ito ay pinatay, pinagawa niya
ang kanyang mga tailors na gumawa ng isang dyaket sa balat ng dragon at isang pin ng
buhok ng kanyang buto, na parehong pinagsusuot niya. Kailangang pakasalan niya si Pauk
Kyaing na siyempre nang siya ay naging hari ay binago ang kanyang pangalan sa isang
mas dakila dahil hindi na siya isang simpleng baka.

Nobela mula sa Myanmar

Glass Palace
Ang Glass Palace ni Amitav Ghosh ay isang alamat ng pamilya at isang
gawa ng fiction sa kasaysayan. Sinasabi nito ang kuwento ng isang batang
ulila mula sa India na nagngangalang Rajkumar na lumilikha ng isang
emperyo sa Burma, ang kasalukuyang araw ng Myanmar. Sinasabi din nito
ang kwento ng pamilyang Burmese na pilit na pinatapon sa India nang
salakayin ng British ang kapital ng Burma noong 1885.
Sa nawala na pamilya ng pamilya, walang laman ang Glass Palace, at ang
mga tao ay nagmula sa lahat ng dako upang pagnakawan ang mga
mahahalagang kayamanan nito. Sa gitna ng kaguluhan, nakita ni
Rajkumar ang isa sa mga lingkod ng reyna, isang batang babae na
nagngangalang Dolly. Agad, siya ay nabihag sa kanya, at mabilis siyang
umibig sa kanya. Nangako siyang gagawa siya ng kapalaran at balang
araw ikakasal siya. Sa puntong iyon, nagtatayo siya ng isang teakwood sa
pangangalakal ng negosyo at kalaunan ay nagmamay-ari ng isang mill
mill. Kapag siya ay may sapat na pera upang maghanap para kay Dolly,
hahanapin niya ito at ikakasal siya, at pagkatapos ay patuloy siyang
nagtatamo ng kayamanan. Kapag sinalakay ng Japan ang bansa sa
panahon ng WWII, gayunpaman, natalo ng Rajkumar ang lahat.
Samantala, ang pamilyang Burmese Royal ay nanirahan sa isang maliit na
nayon sa pangingisda malapit sa Bombay at pakikibaka upang ayusin ang
kanilang bagong buhay ng limitadong paraan

Tula ng Myanmar
Myanmar Massacre
Ang mga monghe ay naging halimaw.
Ang 2017 ay isang madugong taon din.
 Nasaan si Suu Kyi?
Nawala ba ang boses niya
ilalim ng mga bota ng militar?
Paralisadong mga braso at binti.

Ang panggagahoy ay isang ritwal na genocidal.

Ang mga monghe ay naging halimaw.
Ang 2017 ay isang madugong taon din.

Nasaan si Suu Kyi?

Nawala ba ang boses niya

sa ilalim ng mga bota ng militar?

Paralisadong mga braso at binti.

Ang panggagahoy ay isang ritwal na genocidal.

Ang mga bangkay ng bangkay sa kanal

ay mga kababaihan sa umaga.

Intensity ng sakit at kulay ng dugo,

pareho din dito.

Ang Rohingya ay kabilang sa mga ***** sapiens.

Tumataas ang Anathema mula sa kawalang-kasiyahan

lumundag sa pagpaparaya.

Naku!
Walang sinuman ang nagmamalasakit na nanginginig at sumisigaw.
 Thailand

Maikling kwento mula sa Thailand

The lady at the nail salon
Ang Lady sa Nail Salon Noong umaga ng ika-7, nais kong magpalipat-lipat sa bahay sa
Adelaide dahil mayroon akong halos kalahating linggong Natitira patungo sa aking pag alis
at isang 8 buwang puwang mula noong huling biyahe ko sa bahay. Kaya't si Veronica at
kumuha ako ng isang girly tryst sa Nail salon. Nagpapasya ako sa isang pedikyur at
manikyur. Ang ginang na gumagawa ng aking mga kuko ay umiwas sa kanyang ulo at
binigyan ng maasim na mukha sa hindi pagsang-ayon sa kulay na pinili ko para sa aking
mga daliri ng paa: isang diwata na floss (sa aking pagtatanggol, mga kulay ng pastel na
tulad ng panahon sa huling pagbisita ko sa Australia) . Ipinakita niya sa akin ang isang
perlas na rosas at pagkatapos ay isang mas madilim na rosas bilang isang mungkahi.

Nobela mula sa Thailand

The Beach
Ang Beach ni Alex Garland ay ang kwento ng isang batang British na nakatakas sa kanyang
buhay sa pamamagitan ng paglalakbay, na pinondohan ng kanyang pamilya. Ang kwento ay
nauugnay ni Richard sa pamamagitan ng unang tao. Richard lupain sa Thailand at
tumatanggap ng isang mapa sa isang paraiso sa beach sa pamamagitan ng kabaitan ng
isang estranghero, na sa lalong madaling panahon pagkatapos ay magpakamatay.

Tula ng thailand
Memory of a king
Siya ang ama
ang ilaw na gabay
ang ulan na bumuhos
ang lupain na may pag-asa

tumingin ka ngayon
siya ay nasa mga ulap sa itaas
pabulong na mga salita ng ginhawa
nagbibigay lakas
sa mga taong mahal niya
ang mapalad na memorya na ito
Lingling sa isang banayad na init
sa lahat ng ating mga puso

Malaysia

Maikling kwento mula sa Malaysia

Green is the Colour

Ang bansa ay pa rin scarred ng karahasan, mga grupo ng vigilante gumala sa kanayunan,
ang mga relihiyosong ekstremista ay nagtayo ng kampo sa hinterland, mayroon pa ring
sporadic na paglaganap ng pakikipaglaban sa lungsod, at lahat, sa lahat ng oras, ay may
kamalayan na napapanood. Dumating ito bilang ilang sorpresa na malaman na ang kwento
ay talagang isang kapanahon (at napaka matalino) na muling paggawa ng isang episode
mula sa Misa Melayu, isang ika-18 siglo na klasikong isinulat ni Raja Chulan. Sa ganitong
klima ng hindi mapakali, gumamit si Fernando ng isang multi-racial cast ng mga character.
Sa gitna ng nobela mayroong isang pangunahing bahagi ng apat na pangunahing mga
character, mabuti (kung idealistic) ang mga kabataan na tumawid sa lahi ng lahi upang
maging mga kaibigan, at kahit na umibig.

Nobela mula sa malaysia

My life is a fake
Gamit ang isang springboard isang tunay na pangitain sa panitikan na
nagbago sa Australia sa kanyang pagkabata, si Peter Carey ay kasamaan
at masungit na ginalugad kung paano sinamantala ng isang hantes na
makata, pinagmumultuhan at kung hindi man sinisira ang kanyang
tagagawa, hinabol siya mula sa Melbourne sa isang mabunga, pawis,
mapait na pagtatapos sa kaguluhan ng tropiko. ng Kuala Lumpur.

Tula ng Malaysia

Joy and Pain

Na ang lahat ng pamilyar na pakiramdam ng kagalakan at sakit,
ay sumama upang pahirapan ako muli.
Ang nakakatawa na nakikita ko sa lahat,
Talaga bang basbas?
Kapag iniisip kita, mahal ko,
Ang buong pagkatao ko ay labis na nasisiyahan sa kasiyahan,
Nakangiting kurbado ang mga sulok ng aking mga labi,
Habang naaalala ko ang huling pagtawa na ibinahagi namin.
Halos agad,
Lumulubog ang puso ko nang mapagtanto ko iyon
Wala akong kamay na hawakan,
Ang aking mga pisngi ay hindi ako hinahaplos,
At ang mga labi ko ay hindi ako halikan.
Mahal na pag-ibig, naramdaman mo rin ba ang sakit na ito?
Malalim ito, bumabagabag sa aking puso sa isang milyong piraso,
lamang na magkasama,
sa pamamagitan ng paningin at amoy mo.
Singapore

Maikling kwento mula sa Singapore

Rise of the Singapore
Ang kasaysayan ng panitikang Singaporean ay malapit na nauugnay sa
sariling pagsisimula ng bansa bilang isang republika noong 1965. Ang
Autonomy, una mula sa mga panginoon ng kolonyal na British at kalaunan
sa pamamagitan ng paghihiwalay mula sa Malaysia, ay nagbigay ng
kagyat na pangangailangan upang makahanap ng isang hiwalay at
natatanging pambansang pagkakakilanlan, isa na malinaw na matatawag
na Singaporean. Ang pagsisikap na maitaguyod ang pagkakakilanlan na
ito ay binigkas sa panitikan sa pamamagitan ng mga tema na kanilang
pinalaki. Sa partikular, ito ang pinaka totoo sa Singapore Maikling kwento
na kung saan ay sa pamamagitan ng paghahambing sa iba pang mga
anyo ng pagpapahayag ng panitikan na pinaka-tanyag sa mga unang taon
ng kasaysayan ng Singapore.

Ang pag-aaral na ito ay unang nagbibigay ng isang maikling

pangkalahatang pangkalahatang-ideya ng Singapore Maikling kwento na
isinulat sa Ingles pagkatapos nito sinusuri ang pag-unlad ng genre sa
pamamagitan ng unang dekada nito mula pa noong 1978 at kasunod, sa
susunod na sampung taon hanggang sa kasalukuyan.

Nobela mula sa Singapore

Singapore Grip
Ang Singapore Grip ay isang liblib na libro tungkol sa mga kaganapan kasunod ng pagpasok
ng Japan sa Ikalawang Digmaang Pandaigdig sa pamamagitan ng pagsalakay sa South
East Asia at mabilis na pagsakop sa Singapore. Ang kuwento ay nakasentro sa isang
pamilyang British na kumokontrol sa isa sa nangungunang kumpanya ng pangangalakal ng
kolonya.

Tula ng Singapore
My Lovely home
Singapore, ang aking isla sa bahay,
Kung saan ang puso ko ay palaging.
Ito ang aming kaibig-ibig na tahanan,
Dito nararapat ang pagmamahal.
Ang aking tahanan, kung saan ako nakatira,
Isang mapayapa at nakakapinsalang buhay.
Napuno ng tawa at ngiti
At ang nakakabaliw na mga lansangan na puno ng buhay.

Ang puso ko kung saan nararapat,

Kasabay ng aking mga kaibigan at kapamilya.
Lahat ng uri ng kultura ay naging isa sa amin,
Sa damdaming makikita ng lahat.

Sa aking puso at kaluluwa,

Sasabihin ko ang pangako.
Sa pagmamalaki ng leon,
Kantahan ko ang pambansang awit.

Kahit na maliit ang Singapore,

isang berdeng lungsod ito.
Sa maraming mga species ng flora,
Na nagbigay ng kapayapaan sa bansa.

Ang bawat pambansang araw ay espesyal.

Minsan sa isang taon upang sabihin sa amin iyon
Ito ay isang bansa kung saan
Marami ang walang malasakit.

Ang pagiging isa sa bansang ito

Ay isang bagay na nagkakahalaga ng kagalakan.
Isang lugar na may mahigpit na seguridad
At hindi gaanong mapanganib na lugar.

Tatayo ako para sa Singapore,

Ang magandang isla ng bahay.
Ang lugar kung saan nananatili ang puso sa kapayapaan,
Para sa maliwanag na futures maaga at sa amin.