Professional Documents
Culture Documents
ΜΕΡΙΚΕΣ Ελληνιδες γυναικες
ΜΕΡΙΚΕΣ Ελληνιδες γυναικες
Από της συστάσεως του Ελληνικού κρατιδίου και την δολοφονία του
άξιου πρώτου κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια από τους ξένους
προστάτες του, φρόντισαν οι δογματικοί να θέσουν την παιδεία και
την εκπαίδευση των Ελλήνων υπό τον σκοταδισμό της Εκκλησίας
και την έγκριση των μεγάλων δυνάμεων. Έκτοτε, με ελάχιστα μικρά
φωτεινά διαλείμματα, έχουν σκόπιμα περιορίσει και στρεβλώσει την
εκπαίδευση των Ελληνοπαίδων σε όλες τις βαθμίδες της παιδείας,
αποκρύπτοντας την ιστορική και την επιστημονική αλήθεια και
γνώση, η οποία προάγει το φρόνημα και το πνεύμα, επιβάλλοντας
έτσι αντιεπιστημονικές, σκοταδιστικές, αφελείς και αναχρονιστικές
παραμυθολογίες αγροίκων Ανατολικών λαών, οι οποίες δεν
συνάδουν με την πραγματικότητα, αλλά κατά τα άλλα είναι
θεόπνευστες γραφές... Το αποτέλεσμα αυτής της νοσηρής
καταστάσεως, είναι να επικρατεί η ημιμάθεια και να αγνοούμε την
Ελληνική ιστορία, τις διαχρονικές επιτυχίες και την τεράστια
προσφορά των Ελλήνων σε όλους τους τομείς του πολιτισμού. Όταν
όλοι οι Ανατολικοί και οι ∆υτικοί λαοί, είχαν την γυναίκα σε ίση μοίρα
με τα οικόσιτα ζώα και σαν σκεύη ηδονής, οι ίδιοι όταν άρχισαν να
κακο-αντιγράφουν τους Έλληνες και να τους μιμούνται, τότε τα
ταπεινά συναισθήματα – ο φθόνος και το μίσος – ανάμικτα με τον
2
Εορτές γυναικών
ΒΙΤΑΛΗ: Κόρη της ∆αμούς και εγγονή του Πυθαγόρα. Ήταν βαθειά
γνώστης των Πυθαγορείων μαθηματικών και της φιλοσοφίας. Η ∆αμώ
– προτού πεθάνει – της εμπιστεύθηκε τα «υπομνήματα», δηλαδή τα
φιλοσοφικά κείμενα του Πυθαγόρα.
ο οποίος όμως δεν έχει καμιά σχέση με την σαρκική έλξη ή τα γήινα
κίνητρα, αλλά αποτελεί το κίνητρο και την έντονη αναζήτηση του
Κάλλους και του Αληθινού. Στα λόγια του Σωκράτους προς τους
συνδιαλεγόμενους του, κυριαρχεί η αφήγηση του διαλόγου του με τη
∆ιοτίμα, περί «Πλούτου, Πενίας και Έρωτος», μεταφέροντάς τους,
όλα όσα είχε διδαχθεί προηγουμένως από την Μαντίνεια Φιλόσοφο
∆ιοτίμα.
ΤΥΜΙΧΑ (6ος π.Χ. αιώνας). Κατά τον ∆ιογένη Λαέρτιο, η Τυμίχα ήταν
σύζυγος του Κροτωνιάτη Μυλλίου. Ήταν Σπαρτιάτισσα, η οποία είχε
γεννηθεί στον Κρότωνα. Από νεαρή ηλικία είχε γίνει μέλος της
Πυθαγόρειας κοινότητος και σπουδάστρια του Ομακοείου. Αναφέρεται
από τον Ιάμβλιχο ένα σύγγραμμά της σχετικά με τους «φίλους
αριθμούς.» Μετά τον εμπρησμό και την καταστροφή της σχολής από
τους καλούμενους δημοκρατικούς του λαϊκιστή Κύλωνα, η Τυμίχα
κατέφυγε στις Συρακούσες. Ο τύραννος των Συρακουσών ∆ιονύσιος
απαίτησε από την Τυμίχα να του αποκαλύψει τα μυστικά της
10
Μία νέα μελέτη έρχεται να καταρρίψει τον μύθο ότι, οι γυναίκες στην
αρχαία Ελλάδα ήσαν πολίτες δευτέρας κατηγορίας και τύγχαναν
ελαφρώς καλύτερης μεταχείρισης από τους δούλους. Την υπογράφει
ο καθηγητής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του
Μάντσεστερ, Τέρι Μπράουν. Στηρίζει την άποψή του στις πρώτες
γενετικές αναλύσεις ανθρωπίνων οστών που εντοπίστηκαν στην
Ακρόπολη των Αρχαίων Μυκηνών. Σύμφωνα με δημοσίευμα της
εφημερίδας «Guardian», οι εξετάσεις για την εξαγωγή
μιτοχονδριακού DNA, το οποίον κληροδοτείται αποκλειστικά από την
μητέρα, πραγματοποιήθηκαν σε 22 από τους συνολικά 35 σκελετούς
που είχαν εντοπιστεί στον ταφικό κύκλο Α, και μόνο σε τέσσερεις
περιπτώσεις (τριών ανδρών και μίας γυναίκας) οι επιστήμονες
κατάφεραν να εξασφαλίσουν δείγματα ικανά για την δημιουργία
γενετικών προφίλ.
11
Το DNA των δύο εκ των ανδρών, έδειξε ότι δεν υπήρχε συγγένεια
μεταξύ τους, το DNA του τρίτου ανδρός αποκάλυψε ότι είχε συγγένεια
με τη νεαρή γυναίκα. Πιθανότατα ήσαν αδέλφια ἤ εξαδέλφια. Η
περίπτωση κέντρισε το ενδιαφέρον της Βρετανικής αρχαιολογικής
ομάδας, καθώς μέχρι εκείνη τη στιγμή πίστευαν ότι επρόκειτο για
νόμιμο ζευγάρι. Μάλιστα, ο πλούτος των κτερισμάτων τα οποία
είχαν βρεθεί στον τάφο της γυναίκας, είχε αποδοθεί στο γεγονός ότι
ο σύζυγός της ήταν σημαίνον μέλος της Μυκηναϊκής κοινωνίας. Οι
αρχαιολόγοι ανέτρεξαν αμέσως στο φωτογραφικό αρχείο της
ανασκαφής, δηλαδή στις αναπλάσεις των προσώπων επτά από τους
νεκρούς, τις οποίες είχαν δημιουργήσει δύο καθηγητές του ίδιου
πανεπιστημίου, ο Τζον Πρέιγκ και ο Ρίτσαρντ Νιβ την δεκαετία του
1990, βασισμένοι στις νεκρικές μάσκες. Τότε διαπίστωσαν, ότι οι
αναπλάσεις των δύο συγκεκριμένων προσώπων είχαν μεγάλες
ομοιότητες, ήσαν επομένως αδέλφια. Αυτό, κατά την άποψή των
ειδικών, δηλώνει ότι οι γυναίκες ευγενικής καταγωγής απολάμβαναν
ισόβια την ίδια ισχύ, τα ίδια δικαιώματα και τον ίδιο σεβασμό με τους
άνδρες και δεν περίμεναν να αναδειχθούν μέσα από τον γάμο τους με
κάποιον ισχυρό άνδρα.