δεκαπενθήμερη εφημερίδα του Κ.Ο. του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας (μαρξιστικού-λενινιστικού) www.kkeml.
gr Σάββατο 20 Απριλίου 2013 χρόνος 31ος φ. 710 1.50€
Να αντισταθούμε στις ψεύτικες ελπίδες της κυβέρνησης
Το φως στο τούνελ τους είναι η Μανωλάδα
'Οταν λένε ανάπτυξη, ανταγωνιστικότητα, αξιοκρατία,
καταλαβαίνουμε ανεργία, απολύσεις στο δημόσιο, νέα χαράτσια...
Μ
ε νέο τρόπαιο από τις κατακτή
σεις των εργαζομένων αναχώρη
σε η τρόικα προκειμένου να
εκταμιεύσει άλλη μια δόση εξαθλίωσης
για τον κόσμο της εργασίας. Οι 15.000
απολύσεις στο δημόσιο, τις οποίες δεσμεύ
τηκε άμεσα να υλοποιήσει η τρικομματική
κυβέρνηση, έρχονται να επισημοποιήσουν
την κατάργηση της μονιμότητας στο δημό
σιο και τις μαζικές απολύσεις, παρακά
ΜΑΖΙΚΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ!
Μανωλάδα
Και φέτος οι φράουλες
ποτίστηκαν με αίμα
μπτοντας το σύνταγμα μέσω ερμηνειών
που επινοήθηκαν και θεσμοθετήθηκαν
ύστερα από μια φαινομενική διαβούλευ
ση. Διαβούλευση που κάθε άλλο παρά
αφορούσε το αν θα πραγματοποιηθούν οι
απολύσεις στο δημόσιο, αλλά απέβλεπε
στο πώς θα εξασφάλιζαν ισορροπίες έτσι
ώστε να υπερβούν το σύνταγμα που ήδη
έχουν μετατρέψει σε κουρελόχαρτο.
Η δήλωση του Τόμσεν ότι πρόκειται
για μια κυβέρνηση που θα κάνει ό,τι της
ζητήσουν οι τρο'κανοί ιμπεριαλιστές,
προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία,
επιβεβαιώνει απλώς την υποταγή του
συνόλου του αστικού πολιτικού προσωπι
κού στα ιμπεριαλιστικά κελεύσματα.
συνέχεια στη σελ. 2
σελ. 9
Φοιτητικές εκλογές
δυσαρέσκειας και απαξίωσης
Ενισχυμένες οι Αγωνιστικές Κινήσεις
Για εμάς, κανένα θετικό εκλογικό
αποτέλεσμα δεν μπορεί να κρύψει
την αποσυγκρότηση που επικρατεί
στο φοιτητικό κίνημα και τις
ευθύνες που έχουν οι δυνάμεις
που αναφέρονται σε αυτό.
σελ. 15
Αθήνα
Νέες συγκροτήσεις
λαϊκών Πρωτοβουλιών
Στις εκδηλώσεις που πραγματοποι-
ήθηκαν έγινε μεγάλος αριθμός
τοποθετήσεων ενώ καταλήχθηκαν
τα πολιτικά πλαίσια, καθώς κι ένας
πρώτος άμεσος προγραμματισμός
δράσης των συγκροτήσεων αυτών.
Συγκροτήσεις που θα επιδιώκουν
ν΄ απλώσουν, να συνδεθούν με το
λαό των συνοικιών και να «συνα-
ντηθούν» με τα προβλήματά του,
που θα συμμετέχουν στα μέτωπα
πάλης και στους αγώνες που ανοί-
γονται στις γειτονιές, που θα παίρ-
νουν και πρωτοβουλίες τόσο σε
σχέση με συνοικιακά ζητήματα όσο
και με κεντρικότερα, που αφορούν
το λαό, την εργατική τάξη, τους
εργαζόμενους, τη νεολαία.
σελ. 11
Κρίση της ευρωζώνης
ή παγκόσμια
και σε σύμπλεξη
με τον άγριο ιμπεριαλιστικό
ανταγωνισμό;
σελ. 12-13
Η κρίση στην κορεατική χερσόνησο
Πίσω από την πολεμική
ρητορική
Η πίεση προς την Κίνα και το επι-
διωκόμενο στρίμωγμά της είναι
κάτι παραπάνω από φανερά. Την
πιέζουν να πάρει θέση στις «προ-
κλήσεις» της Β. Κορέας, αλλά
στην πραγματικότητα την πιέζουν
να τραβήξει την ομπρέλα της
πάνω απ’ αυτήν.
σελ. 16
Το επόμενο φύλλο της Π.Σ.
θα κυκλοφορήσει
το Σάββατο 11 Μάη
2 Προλεταριακή Σημαία ΠΟΛΙΤΙΚΗ Σάββατο 20 Απρίλη 2013

Να αντισταθούμε στις ψεύτικες ελπίδες της κυβέρνησης

Συνέχεια από τη σεελ.1
Η προσπάθεια του Σαμαρά και των συνο-
δοιπόρων του να αντιστρέψουν την εικόνα
της φτώχειας μέσα στην οποία ζουν ο λαός
και οι εργαζόμενοι αποτελεί μια γκεμπελί-
στικης έμπνευσης επιλογή, που βρίσκει όμως
έδαφος να εκφράζεται ακριβώς επειδή το
λαϊκό κίνημα και οι εργατικοί αγώνες βρί-
σκονται σε ένα πολύ δύσκολο σημείο απο-
συντονισμού και αποπροσανατολισμού εδώ
και πολύ καιρό.
Στο διάγγελμα μετά την επίτευξη της
συμφωνίας με ΕΕ-ΔΝΤ καθώς και στην ομι-
λία του στον Economist, ο Σαμαράς επεδίωξε
να δημιουργήσει μια τρύπα φωτός στο σκο-
τάδι στο οποίο έχει οδηγήσει η άρχουσα τάξη
το λαό. Να υποσχεθεί ότι υπάρχει φως στο
τούνελ και ότι μέσα στο χρόνο θα υπάρξει
ανάκαμψη. Η δολοφονική επίθεση των
τραμπούκων επιστατών που έχουν προσλά-
βει οι νεοκαπιταλιστές αγρότες της Μανω-
λάδας εναντίον των μεταναστών εργατών
γης, που δουλεύουν απλήρωτοι επί 6 μήνες
σε συνθήκες δουλείας, ήρθε να αποκαλύψει
τι εννοούν διέξοδο από την κρίση και τι ζωή
ετοιμάζουν για τους ντόπιους εργαζόμενους
και για τους μετανάστες.
Ο Γολγοθάς που υποχρεώνονται να ανέ-
βουν οι εργαζόμενοι δεν έχει τέλος. Με την
ανεργία να σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο,
με τα χαράτσια να ανανεώνονται στο διηνε-
κές αλλάζοντας όνομα, με την ακρίβεια να
καλπάζει στα πιο βασικά αγαθά, όπως είναι
το ρεύμα, αλλά και με τα νοικοκυριά στο
κόκκινο από χρέη και δάνεια, είναι άξιο απο-
ρίας σε ποιους νομίζουν ότι απευθύνονται
μέσα από την εικονική πραγματικότητα που
κατασκευάζουν.
Το φως στο τούνελ τους είναι η
'Οταν λένε ανάπτυξη, ανταγωνιστικότητα, αξιοκρατία,
καταλαβαίνουμε ανεργία, απολύσεις στο δημόσιο, νέα χαράτσια...
Όταν ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός
φτάνει να αναζητά “ελαφρύνσεις” και δό-
σεις που να αρπάζουν ακόμη και 25 ευρώ από
δανειολήπτες που αδυνατούν να επιβιώ-
σουν, κατανοεί ο καθένας σε πόσο τραγική
κατάσταση έχουν φτάσει οι λαϊκές οικογέ-
νειες αλλά κυρίως το μέγεθος του ληστρικού
έργου της κυβέρνησης που στοχεύει να αρ-
πάξει οποιοδήποτε ποσό μπορεί να κατασχε-
θεί από τη σύνταξη και το μισθό.
Όταν ο δημόσιος τομέας (νοσοκομεία,
σχολεία, υπηρεσίες) έχει συρρικνωθεί σε
βαθμό διάλυσης, πετώντας χιλιάδες εργαζό-
μενους στην ανεργία, αδυνατώντας να πα-
ράσχει τα στοιχειώδη, τότε οι
γκεμπελίστικες διακηρύξεις της κυβέρνησης
για αξιοκρατία, για κοπανατζήδες και κατα-
χραστές υπαλλήλους που πρέπει να “ανακα-
λυφθούν”, για να αθροιστούν στον αριθμό
απολύσεων που απαιτούν οι ιμπεριαλιστές
δανειστές, ακούγονται ως απευθείας επίθεση
στους εργαζόμενους, οι οποίοι κατανοούν
ότι κανένα κεκτημένο, ακόμη κι αν κατοχυ-
ρώνεται συνταγματικά, δεν θα παραμείνει
αλώβητο μπροστά στη σαρωτική επίθεση
που έχουν εξαπολύσει το κεφάλαιο και οι
ιμπεριαλιστές.
Μια επίθεση που όσο η κρίση πλήττει
ακόμη βαθύτερα και τις ίδιες τις ιμπεριαλι-
στικές μητροπόλεις, τόσο αυτές θα απαιτούν
παραπέρα συσσώρευση κεφαλαίων και αφαί-
μαξη των εργαζομένων ώστε να αντέξουν
στον άγριο ανταγωνισμό που εξελίσσεται. Η
κόντρα μεταξύ των Αμερικάνων και των
Γερμανών ιμπεριαλιστών για την ακολου-
θούμενη πολιτική στην Ευρωζώνη, όπως πε-
ριγράφεται και από πρόσφατο κεντρικό
άρθρο των Νew York Times, ο κλυδωνισμός
του ίδιου του ευρωπαϊκού οικοδομήματος,
η... αποκάλυψη του Κρούγκμαν για νέα λάθη
των οικονομολόγων, πέρα από τον “πολλα-
πλασιαστή” του ΔΝΤ, στους υπολογισμούς
τους για το μέσο ρυθμό ανάπτυξης των
χωρών με υψηλό χρέος, οι αντιθέσεις που
αναπτύσσονται ανάμεσα στους G20 έρχονται
απλώς να επιβεβαιώσουν ότι η κρίση όχι
μόνο δεν ελέγχεται αλλά, αντιθέτως, αγρι-
εύει. Ότι πίσω από... λογιστικά λάθη κρύ-
βονται οξύτατοι ανταγωνισμοί που θα
καταλήξουν με μαθηματική ακρίβεια σε νέα
δεινά για λαούς εξαρτημένων χωρών και συ-
νολικά για την εργατική τάξη και τους εργα-
ζόμενους.
Σε ένα τόσο αδιέξοδο περιβάλλον είναι
καθαρό ότι η επιχείρηση “τόνωσης της αισιο-
δοξίας” που υιοθετεί η κυβέρνηση δεν πρό-
κειται να έχει κανέναν αποδέκτη. Και γι' αυτό
η επιβολή αυτής της απάνθρωπης πολιτικής,
που “εκτελεί” καθημερινά όχι μόνο τους δε-
κάδες αυτόχειρες αλλά και τις εκατοντάδες
χιλιάδες άνεργων νεολαίων, δεν μπορεί να
επιβληθεί παρά μόνο με την κρατική κατα-
στολή και τρομοκρατία. Η επίδειξη δύναμης
και η φασιστικής έμπνευσης επιδρομή στα
σπίτια των αγωνιστών της Ιερισσού συνάδει
με πρακτικές φασιστικών περιόδων, τότε που
“ήξερες πως αυτός που χτυπάει την πόρτα τα
χαράματα δεν είναι ο γαλατάς”.
Βασική προϋπόθεση για να μπορούν όλοι
αυτοί να “χορεύουν” στην κοιλιά του λαού
είναι να μην υπάρχει απάντηση κινηματική.
Και σε αυτό η Αριστερά έκανε ακόμη μια
φορά το θαύμα της. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε ότι
το ευρώ δεν είναι φετίχ αλλά σ' αυτό και
στην ΕΕ θα στηριχτεί ώστε να ανασταλεί το
μνημόνιο. Θέση που ο Τσίπρας ομολόγησε
στο συνέδριο του Economist και ο Λαφαζά-
νης ανέλαβε να παρουσιάσει την αναστολή
σαν κατάργηση, λέγοντας: «Δεν πρόκειται για
νέα θέση. Ακύρωση είναι, κατάργηση των μνη-
μονίων, των εφαρμοστικών νόμων και το λέμε
όλοι απαξάπαντες, το λέει το πρόγραμμα του
ΣΥΡΙΖΑ, είναι η κατεύθυνσή μας, είναι ο θεμε-
λιακός όρος μιας νέας διακυβέρνησης».
Το ΚΚΕ μετά την απόλυτη επιβεβαίωση
της γραμμής που ακολούθησε το προηγού-
μενο διάστημα, με νέο πλέον ηγέτη, θα πο-
ρευτεί το δρόμο του αναχωρητισμού
ελπίζοντας να ανασυγκροτήσει την εκλο-
γική του βάση.

Στις φυλακές οι δύο αγωνιστές κάτοικοι

Η Χαλκιδική δεν θα σκύψει

Ενισχύεται το κίνημα αλληλεγγύης

Τ
ετάρτη 10/04/2013. Η ώρα είναι 14:30
και έξω από τη Γενική Αστυνομική Δι-
εύθυνση Θεσσαλονίκης (ΓΑΔΘ) έχουν
συγκεντρωθεί πάνω από 1.500 άτομα ως έν-
δειξη αλληλεγγύης στους δύο συλληφθέντες
κατοίκους της Ιερισσού, κατηγορούμενους
για τον εμπρησμό στο εργοτάξιο των Σκου-
ριών στις 17/02. Προηγήθηκε η εισβολή στα
σπίτια τους νωρίς τα ξημερώματα –στις 3.15
π.μ.- από άντρες της ΟΠΚΕ οι οποίοι, φορών-
τας κουκούλες και οπλισμένοι σαν αστακοί,
με συντονισμένη επιχείρηση, έσπασαν τις
πόρτες και τους έπιασαν στον ύπνο! Ταυτό-
χρονα κρατούσαν ομήρους τα μέλη των οικο-
γενειών τους –ανήλικα παιδιά- ώστε να μην
μπορέσουν να ειδοποιήσουν συγγενείς και
γείτονες.
Η οργή των κατοίκων ξεχειλίζει μόλις μα-
θαίνουν τα νέα και συγκεντρώνονται έξω από
το Αστυνομικό Τμήμα Ιερισσού, καθώς οι
πρώτες πληροφορίες αναφέρουν ότι οι δύο
συλληφθέντες βρίσκονται εκεί. Η αστυνομία
εκκενώνει το τμήμα. Στους δρόμους γύρω
από το χωριό στήνονται οδοφράγματα. Για
πολλές ώρες κανείς δεν ξέρει πού βρίσκονται
οι συλληφθέντες. Άλλοι μιλάνε για Πολύ-
γυρο, άλλοι για Θεσσαλονίκη. Ούτε καν οι συ-
νήγοροί τους οι οποίοι, ακολουθώντας τον
ανακριτή που αναχωρεί από τον Πολύγυρο,
τους «εντοπίζουν» επιτέλους στην Αστυνο-
μική Δ/νση Θεσσαλονίκης (ΓΑΔΘ).
Τα νέα διαδίδονται σαν αστραπή στα
χωριά της Χαλκιδικής, στη Θεσσαλονίκη
αλλά και στις υπόλοιπες πόλεις της Ελλάδας.
Στην Καμάρα καλείται συγκέντρωση διαμαρ-
τυρίας, η οποία μετατρέπεται σε πορεία. Πρώ-
τος προορισμός τα δικαστήρια. Με τις νέες
πληροφορίες, ο προορισμός γίνεται η ΓΑΔΘ.
Πλήθος κόσμου περιμένει συγκεντρωμένος
έξω από τη ΓΑΔΘ μέχρι και τις 6 το απόγευμα,
οπότε βγαίνει η απόφαση: Προσωρινή κρά-
τηση μέχρι και την Κυριακή, οπότε και θα
απολογηθούν ενώπιον του εισαγγελέα.
Οι κάτοικοι της Χαλκιδικής επιστρέφουν
στα χωριά τους, αφού συναποφασίζεται από
τις συντονιστικές επιτροπές της Θεσσαλονί-
κης και της Χαλκιδικής μια σειρά δράσεων
αλληλεγγύης για τους συλληφθέντες. Για τις
δύο επόμενες μέρες δίνεται κάθε μέρα ραντε-
βού στο άγαλμα Βενιζέλου ώστε να ενημερω-
θεί ο κόσμος για το τι συνέβη. Την Παρασκευή
το βράδυ κόσμος με κεριά στα χέρια πραγμα-
τοποιεί καθιστική διαμαρτυρία έξω από τη
ΓΑΔΘ. Οι δύο κρατούμενοι (πλέον) βγάζουν
τα χέρια τους έξω από τα παράθυρα και ανά-
βουν αναπτήρες. Την επόμενη μέρα, πρωινό
Σαββάτου, περίπου 3.000 άνθρωποι πραγμα-
τοποιούν πορεία στο κέντρο της Θεσσαλονί-
κης. Την ίδια μέρα πορείες και συγκεντρώσεις
αλληλεγγύης πραγματοποιούνται σε όλη την
Ελλάδα, στην Αθήνα, στα Γιάννενα, στο Ηρά-
κλειο, στη Μυτιλήνη, στην Άρτα κ.α.
Κυριακή 14/04/2014. Από το πρωί και
παρά τη βροχή κόσμος άρχισε να συγκεντρώ-
νεται έξω από τη ΓΑΔΘ. «Γιώργο και Βασίλη,
είμαστε μαζί σας, ας γίνει η φωνή μας, η δύ-
ναμή σας», «Τα δικαστήριά σας τα ξέρουμε
καλά, γι’ αυτό και θα μας βρίσκετε πάνω στα
βουνά», «Με ΜΑΤ, βία και καταστολή, χρυ-
σάφι δε θα πάρετε απ’ τη Χαλκιδική»… βρον-
τοφώναζαν οι συγκεντρωμένοι καθ’ όλη τη
διάρκεια. Η αστυνομία με την έντονη παρου-
σία της πυροδοτούσε ακόμα περισσότερο το
οργισμένο κλίμα. Η ένταση ήταν φανερή.
Ώρα: 5μμ. Βγήκε η απόφαση. Οι δύο κατηγο-
ρούμενοι κρίνονται με τη σύμφωνη γνώμη
ανακριτή και εισαγγελέα προφυλακιστέοι
μέχρι να γίνει η δίκη! Η οργή των συγκεν-
τρωμένων ξεχειλίζει. Απαντούν με συνθή-
ματα και οργισμένες φωνές. «Θα σας

ÂÓÈÛ¯‡ÛÙ Ετήσια Συνδρομή: Εσωτερικού 45 € ∂£¡π∫∏ Δƒ∞¶∂∑∞: IBAN: GR81 0110 1290 0000 12949845 288
ÙËÓ ¤Î‰ÔÛË Εξωτερικού 65 € BIC: ETHNGRAA

ÐñïëåôáñéáêÞ Óçìáßá Êùä. 3112

∂ΉfiÛÂȘ ∂∫Δ√™ Δø¡ Δ∂πΧø¡, ∞ÛÙÈ΋ ÌË ÎÂÚ‰ÔÛÎÔÈ΋ ÂÙ·ÈÚ›·
¢È¢ı‡ÓÂÙ·È ·fifi ™˘ÓÓÙ·ÎÙÙÈ΋ ∂ÈÙÙÚÔ‹ ∂ÎΉfifiÙ˘: °Ú. ∫ˆ
ˆÓÛÙÙ·ÓÓÙfiÔ˘ÏÏÔ˜ À‡ıı˘ÓÔ˜ ™‡ÓÙ·Í˘: μ. ™·Ì·Ú¿˜
∂‰Ú··: ∂ÌÌ. ªÂÓÓ¿ÎË 43, 106 81 ∞ı‹Ó·, ΔËÏ.: 210 33.03.6339 Fax: 2110 388.115.5977 simea@kkkeml.grr £ÂÛ/Ó›ÎËË, ∂ÁÓ·Ù›·· 1266 ΔËÏ.: (2310) 278.978 cpgmlthe@the.forthnet.gr www.kkeml.gr
Σάββατο 20 Απρίλη 2013
Μανωλάδα
Η επιλογή της πρόωρης εκλογικής αναμέ-
τρησης που προβάλει η αξιωματική αντιπολί-
τευση, αφού φτιαχτούν τα νέα “εργαλεία”
Áðïøç
(σχέδιο Β, γέφυρες με ΑΝΤΑΡΣΥΑ), φαίνεται
νά 'χει συμπαρασύρει το σύνολο των αριστε-
ρών μνηστήρων σε μια πιθανή “αριστερή” κυ-
βέρνηση. Ούτε τα νέα μέτρα που
προωθούνται μέσω των απολύσεων των
“επίορκων” δημοσίων υπαλλήλων ή των εκ-
παιδευτικών μέσω συγχωνεύσεων, ούτε η μα-
ζική εξαθλίωση που επεκτείνεται στα
χαμηλόμισθα αλλά και μικρομεσαία στρώ-
ματα φαίνεται να διεγείρουν τα αντικαπιτα-
λιστικά αντανακλαστικά αυτής της
αριστεράς, πολύ δε περισσότερο ούτε οι γεω-
στρατηγικές ανακατατάξεις που εξελίσσονται
στη γειτονιά μας (Κύπρος, Συρία, Τουρκία)
αλλά και ευρύτερα (Κορεατική χερσόνησος).
Όπου, ανεξαρτήτως εάν πραγματικά το εννο-
ούν οι απόγονοι του Κιμ Ιλ Σουνγκ πως θα
χρησιμοποιήσουν πυρηνικά, και μόνο το γε-
γονός ότι φτάσανε στο σημείο να θεωρείται
σαν επιλογή ένα πυρηνικό χτύπημα, κατανο-
ούμε σε ποια κατάσταση οδηγείται ο κόσμος
όλος και πόσο αναντίστοιχο είναι το εργατικό
αλλά και το κομμουνιστικό κίνημα σήμερα.
Φαίνεται όμως να αρκούνται οι παραπάνω
στο “μήνα του δεν πληρώνω” και στην αλλη-
λοβοήθεια μέσω ΜΚΟ και δήμων.
Με αυτά τα δεδομένα είναι ολοφάνερο
πως η απεργία της 1ης Μάη πρέπει να λάβει
μαζικά, μαχητικά χαρακτηριστικά, ξεδιπλώ-
νοντας την αντίσταση των εργαζομένων
τόσο ενάντια στην επίθεση στις εργατικές
μάζες όσο και εναντίον των πολεμικών κιν-
δύνων που διαγράφονται για τους λαούς συ-
νολικότερα.
το κεφάλι!
περιμένουμε στη Χαλκιδική» λένε στους ΜΑ-
Τατζήδες. Η αγωνία όμως για τη φύλαξη των
χωριών και των ανθρώπων που άφησαν πίσω
τους οδηγεί στην απόφαση της γρήγορης ανα-
χώρησης. Ο κόσμος αποχωρεί. Οι Χαλκιδι-
κιώτες επιστρέφουν στα χωριά τους για να
συντονίσουν τον αγώνα τους από εκεί και στη
Θεσσαλονίκη πραγματοποιείται πορεία, στην
οποία συμμετέχουν αρκετές εκατοντάδες δια-
δηλωτών παρ’ όλο που ο χρόνος προετοιμα-
σίας είναι ανύπαρκτος.
Η απόφαση της προφυλάκισης δεν ήρθε
σαν κεραυνός εν αιθρία. Όλοι το σιγοψιθύρι-
ζαν μεταξύ τους, αλλά ήλπιζαν πως κάτι θα
άλλαζε την τελευταία στιγμή. Οι επιλογές
ήταν είτε απελευθέρωση των συλληφθέντων,
που θα σημαίνει νίκη για το κίνημα, είτε προ-
φυλάκιση (όπως και έγινε) για να καμφθεί το
ηθικό των αγωνιζόμενων. Απομένει να δούμε
τι θα γίνει τις επόμενες μέρες, με τους «Γαλά-
τες» Χαλκιδικιώτες να είναι πιο αποφασισμέ-
νοι από ποτέ να συνεχίσουν τον αγώνα τους.
Η πολιτική απόφαση της προφυλάκισης ανοί-
γει τους ασκούς του Αιόλου και αυτοί που
πάνε για μαλλί (βλ. χρυσό) στη Χαλκιδική στο
τέλος θα βγούνε κουρεμένοι.
Ε.Κ.
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Τ
ο μακελειό στη Βοστώνη έφερε στην επιφά-
νεια οδυνηρές μνήμες από την 11η Σεπτεμ-
βρίου του 2001, από όσα ακολούθησαν και
όσα αντιμετώπισαν οι λαοί του πλανήτη μετά το αι-
ματηρό γκρέμισμα των δίδυμων πύργων της Νέας
Υόρκης. Μαζί με τις μνήμες γεννιούνται και βάσιμες
ανησυχίες για το αν, πώς και πού ο αμερικάνικος
ιμπεριαλισμός θα επιχειρήσει να χρησιμοποιήσει και
πάλι τις δολοφονίες παιδιών και πολιτών και το μα-
ζικό τρόμο που σκέπασε τη Βοστώνη για να εξαπο-
λύσει νέες πολεμικές επεμβάσεις. Εκτός όμως από
τους παραλληλισμούς, είναι φανερές και οι διαφο-
ρές ανάμεσα στην 11/9/01 και το φονικό στον Μα-
ραθώνιο. Ενώ ο Μπους ήταν έτοιμος τότε να δηλώσει
ότι «οι ΗΠΑ δέχονται επίθεση» και οι αμερικάνικες
υπηρεσίες βρήκαν αμέσως «τους κλάδους της Αλ
Μαραθώνιο αίματος ενάντια στους λαούς
αναζητούν οι ΗΠΑ
Κάιντα» που τη διοργάνωσαν και την εκτέλεσαν,
τώρα ο Ομπάμα έδειξε πολύ διστακτικός στο να χα-
ρακτηρίσει «τρομοκρατική πράξη» το χτύπημα στο
Μαραθώνιο και η κρατούσα -ως τώρα τουλάχιστον-
άποψη αποφεύγει να το χρεώσει σε δυνάμεις έξω από
τις ΗΠΑ. Επιπλέον οι παλινωδίες του FBI σχετικά με
το αν και τι θα ανακοινώσει για την εξέλιξη των
ερευνών, μαζί με απόψεις επωνύμων που δημοσιεύ-
θηκαν στον αμερικάνικο Τύπο που καλούν «να ξε-
χαστεί» το γεγονός και ζητούν την υπέρβαση του,
μαρτυρούν μια αυξη ημένη δυ υσκοολία
α διαχχείίρισή
ής του,
πριν από όλα από τις δυνάμεις που σήμερα ηγούνται
στις ΗΠΑ.
Είναι κατά τη γνώμη μας δεδομένο πως η εγκλη-
ματική αυτή ενέργεια στόχευε να δώσει πολιτικά μη-
νύματα, να εκφράσει δυσαρέσκεια, να «υποβάλει» με
το φονικό της τρόπο προτάσεις και να απαιτήσει
απαντήσεις σχετικά με τα πολλά και σοβαρά προ-
βλήματα που αντιμετωπίζει ο αμερικάνικος ιμπερια-
λισμός ενόψει των κοσμοκρατορικών του στόχων.
Αυτό το περιεχόμενο αναδύεται από τα χαρακτηρι-
στικά και τις προδιαγραφές της επίθεσης αυτής και
αυτό το περιεχόμενο θέλει να συγκαλύψει η θεωρία
του «μοναχικού λύκου», που επιχειρεί να υποβαθμί-
σει το όλο γεγονός στο επίπεδο της πράξης ενός κά-
ποιου «τρελαμένου». Και ίσως θα μπορούσε να
θεωρηθεί προσπάθεια απάντησης σε αυτή τη συγκά-
λυψη η «συνέχεια» που δόθηκε με τις επιστολές που
περιείχαν τοξικές ουσίες, που κάποιοι κατάφεραν, τις
ημέρες που ακολούθησαν μετά τις εκρήξεις στη Βο-
στώνη, να αποτελέσουν θέμα της παγκόσμιας ειδη-
σεογραφίας. Εξάλλου, η ανησυχία του κυρίαρχου
επιτελείου που τις πρώτες ώρες και ημέρες κήρυξε
συναγερμό σε όλες τις μεγάλες πόλεις των ΗΠΑ,
μόνο σε «μοναχικό λύκο» δεν παραπέμπει. Και είναι
βέβαιο ότι ο Ομπάμα και οι περί αυτόν γνωρίζουν κα-
λύτερα από κάθε άλλον τις κόντρες και τις αντιθέ-
σεις που υπάρχουν στα πλαίσια των κυρίαρχων
δυνάμεων των ΗΠΑ για τα μεγάλα ζητήματα που αν-
τιμετωπίζει ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός. Κόντρες
και αντιθέσεις που διατρέχουν και τους δημοκρατι-
κούς και τους ρεπουμπλικάνους, όπως έχει φανεί σε
μια σειρά ψηφοφορίες στο Κογκρέσο και στη
Γερουσία.
Με όλα αυτά βέβαια το μόνο που δεν προκύπτει
είναι η «σωφροσύνη» της τάσης Ομπάμα, την οποία
υμνούν καθημερινά οι πολλοί και διάφοροι
Προλεταριακή Σημαία 3
αμερικανόδουλοι των κυβερνητικών και άλλων
κομμάτων στην Ελλάδα. Αυτό που πραγματικά
προκύπτει από το αίμα του Μαραθωνίου στη
Βοστώνη είναι τα μεγάλα ερωτήματα για το ποια θα
είναι η δεύτερη θητεία του Ομπάμα που ξεκίνησε τη
φετινή χρονιά, σε σχέση με το σύνολο των
αξεχώριστα συνδεδεμένων εσωτερικών και
εξωτερικών ζητημάτων. Τα προεκλογικά σλόγκαν
για «ελπίδα» και «αλλαγή», με τα οποία εκλέχτηκε
για πρώτη φορά το 2004, δεν υλοποιήθηκαν ποτέ
βέβαια για τον αμερικάνικο λαό που στενάζει από
την ανεργία, τη συντριβή της κοινωνικής πρόνοιας
και την εξαθλίωση. Η επεκτατική οικονομική
πολιτική με την οποία αντιμετώπισε καταρχήν την
κρίση του 2008 μετέφερε την πίεσή της στην Ευρώπη
αλλά δεν απαντά το πρόβλημα στη βάση των
στόχων και των φιλοδοξιών της αμερικάνικης
υπερδύναμης. Και δεν μπορεί να το απαντήσει, αν
δεν απαντήσει τα «εξωτερικά» ζητήματά της, που
είναι κατεξοχήν «εσωτερικά» για την ισχύ και τις
δυνατότητες των ΗΠΑ. Η λεγόμενη «βήμα το βήμα»
στάση του αμερικάνικου παράγοντα στη Συρία από
τη μια οφείλεται στις μεγάλες δυσκολίες και τα
ρίσκα που θα σήμαινε για τον ίδιο μια ανοιχτά
επιθετική στάση. Από την άλλη -όπως φάνηκε και
στην τελευταία σύνοδο του G-8- δίνει ανάσες στους
Ρώσους, χώρο στους Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές,
ακόμα και «ρόλους» σε δυνάμεις και ηγετίσκους της
περιοχής. Και βέβαια το μπλοκάρισμα στη Συρία
φρενάρει συνολικά τα σχέδια και τις κινήσεις προς
τον Καύκασο! Ταυτόχρονα είναι φανερό,
λαμβανομένης υπόψη και της κρίσης στην
Κορεάτικη χερσόνησο, ότι για τις ΗΠΑ έχει ανοίξει
μεγάλος λογαριασμός απέναντι στην Κίνα και
συνολικά στον Ειρηνικό ωκεανό. Έτσι όμως όχι
μόνο δεν εξελίσσεται η πολυπόθητη για τις ΗΠΑ
περικύκλωση-απώθηση της Ρωσίας αλλά, αντίθετα,
άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, όπως η Κίνα,
εμφανίζονται να διεκδικούν αυξημένο ρόλο στην εξ
εποχής δόγματος Μονρόε «αμερικάνικη γειτονιά»
του Ειρηνικού ωκεανού!
Γι' αυτά λοιπόν τα ζητήματα καλείται να δώσει
απαντήσεις και για λογαριασμό βέβαια των
αμερικάνικων επιδιώξεων και συμφερόντων η
δεύτερη θητεία Ομπάμα. Για αυτά τα ζητήματα
θεωρούμε πως βασανίζεται και υποφέρει με πολλούς
τρόπους ο αμερικάνικος λαός, ακόμα και με τον ωμά
δολοφονικό τρόπο που κάποιοι επέλεξαν στη
Βοστώνη. Τι «προτείνουν» και τι «απαιτούν» ως
συγκεκριμένες κατευθύνσεις για όλα αυτά τα
ζητήματα δεν μπορούμε βέβαια να το γνωρίζουμε. Η
ίδια η διαχείριση του γεγονότος, που δεν έχει ακόμα
διαμορφωθεί με έναν αποφασιστικό τρόπο, θα δείξει
ίσως στην εξέλιξή της, τις επόμενες μέρες, κάποια
πράγματα.
Ωστόσο είναι βέβαιο πως όλα αυτά είναι
ανησυχητικά και επικίνδυνα προμηνύματα για όλους
τους λαούς του πλανήτη. Το αίμα του Μαραθωνίου
δείχνει πως οι ΗΠΑ θα επιδιώξουν να συνεχίσουν και
να κλιμακώσουν το μαραθώνιο αίματος που
διανύουν ενάντια στους λαούς εδώ και πολλές
δεκαετίες.
4 Προλεταριακή Σημαία
Νέα Μανωλάδα Ηλείας:
äçìïêñáôéêÜ
Απαίτησαν τα δεδουλευμένα τους,
δέχθηκαν… σφαίρες!
Το απόγευμα της Τετάρτης 17/4, 200 με-
τανάστες από το Μπαγκλαντές, που δού-
λευαν στα φραουλοχώραφα της Νέας
Μανωλάδας Ηλείας, απαίτησαν από τον
εργοδότη τα δεδουλευμένα 6 μηνών, που
τους χρωστούσε. Τρεις μπράβοι του εργο-
δότη βρέθηκαν απέναντί τους, κι ο ένας
από αυτούς άρχισε να τους πυροβολεί με
κυνηγετική καραμπίνα. Το αποτέλεσμα
ήταν να τραυματιστούν 32 μετανάστες,
από τους οποίους οι 10 σοβαρά, ευτυχώς
χωρίς να κινδυνεύει η ζωή τους. Κι ενώ ο
εργοδότης συνελήφθη, οι τρεις αναζη-
τούνται, διενεργείται προανάκριση, και
τα Μ.Μ.Ε. μιλούν για «συμπλοκές αλλο-
δαπών με ημεδαπούς» (sic), η αιματηρή
εκμετάλλευση των μεταναστών, για να
κάνουν «χρυσές δουλειές» και κέρδη με
τον «κόκκινο χρυσό» - τη φράουλα - οι
ντόπιοι εκμεταλλευτές, δεν μπόρεσε να
μη φτάσει και σε δολοφονικά επίπεδα!
Μήπως άραγε κάτι τέτοιο είναι και μια
εφιαλτική για την εργατική τάξη και το
λαό «εικόνα από το μέλλον»; Ένα μέλ-
λον που επιφυλάσσουν για το σύνολο της
εργατικής τάξης – Έλληνες και μετανά-
στες – τα ξένα και ντόπια αφεντικά, οι
κυβερνήσεις, τα μνημόνια και τα βάρ-
βαρα μέτρα τους. Γι’ αυτό κι ο αγώνας
και τα υλικά, ταξικά συμφέροντα, Ελλή-
νων και μεταναστών εργατών, και κοι-
νός είναι και κοινούς εχθρούς έχει!
Όχι στη φίμωση
της διακίνησης των ιδεών!
«Μπλόκαραν» τον ιστότοπο
Indymedia και τους σταθμούς
«98FM» και Ράδιο Ένταση
Από το μεσημέρι της Πέμπτης, 11/4,
μετά και από εισαγγελικές παρεμβάσεις,
διακόπηκε η παροχή internet στον ιστό-
τοπο Indymedia, και στο ραδιοσταθμό
«98FM», που λειτουργούσαν μέσω του
server του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτε-
χνείου. Επίσης «κόπηκε» το ρεύμα στην
κεραία του ραδιοσταθμού «Ράδιο Έντα-
ση», μετά και από μήνυση του «ΣΚΑΪ».
Στις 15/4, μάλιστα και μετά από κινήσεις
φοιτητών που διαμαρτύρονταν για την
εξέλιξη αυτή, «κόπηκε» η παροχή inter-
net, σ΄ όλη της Πολυτεχνειούπολη της
Αθήνας. Οι ενέργειες αυτές, εντάσσονται
μέσα στο πλαίσιο της πολιτικής της
φασιστικοποίησης, που ασκεί το σύστημα
και η κυβέρνησή του, χρησιμοποιώντας
και τους διωκτικούς μηχανισμούς και
την πρυτανεία, και αποτελούν επίθεση
στο δικαίωμα της ελεύθερης διακίνησης
των ιδεών. Ανεξάρτητα απ΄ την πολιτική
κριτική που ασκούμε στον αυτόνομο και
αντιεξουσιαστικό «χρωματισμό» του
συγκεκριμένου ιστοτόπου, και των
άλλων μέσων, η φίμωσή τους, αποτελεί
μέρος της συνολικότερης επίθεσης απέ-
ναντι στο λαϊκό και νεολαιίστικο κίνη-
μα, στην προσπάθεια καταστολής κάθε
φωνής που αμφισβητεί το σύστημα και
την πολιτική του, κι έχει ευρύτερους
αποδέκτες. Όταν μάλιστα κυριαρχούν
και διογκώνονται η παραπληροφόρηση,
η συκοφάντηση, η ιδεολογική τρομοκρα-
τία και οι κάθε είδους «σαβούρες», της
επίσημης δημοσιογραφίας και των
κυρίαρχων Μ.Μ.Ε. Να λειτουργήσουν
ξανά το Indymedia κι οι άλλοι ραδιο-
σταθμοί!
ΠΟΛΙΤΙΚΗ Σάββατο 20 Απρίλη 2013
Φορητή συσκευή υποκλοπής
δεδομένων, διαθέτει η ΕΛ.ΑΣ….
äéêáéþìáôá Συσκευή υφαρπαγής (sic) πληροφοριών κι-
νητών τηλεφώνων και φορητών υπολογι-
στών, διαθέτει και χρησιμοποιεί η ΕΛ.ΑΣ,
σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα της
εφημερίδας «Το Βήμα». Το σύστημα αυτό,
που έχει κατασκευαστεί από ισραηλινές
εταιρείες, έχει τη δυνατότητα να υφαρπά-
ζει σε δευτερόλεπτα, μηνύματα, κλήσεις,
φωτογραφίες και άλλα δεδομένα (ακόμα
και αυτά που έχουν διαγραφεί) που υπάρ-
χουν στις συσκευές-στόχους. Έχει μέγεθος
15 x 15 εκατοστά και κόστος 15.000 ευρώ.
Τα ίδια τα στελέχη της ΕΛ.ΑΣ, αναφέρουν
πως αποκτούν έτσι πλήρη εικόνα από ένα
κινητό τηλέφωνο, για παράδειγμα, ακόμα
κι αν δεν έχει μπαταρία, καθώς και χωρίς
να το αντιληφθούν οι κάτοχοί τους. Ακόμα
κι απ’ αυτά που παραδίδονται κλειστά, για
λόγους ασφαλείας στον προθάλαμο μιας
δημόσιας υπηρεσίας.
Αποσύρθηκε η κακουργηματική
Μετανάστρια θηλάζει το... έγκλειστο μωρό της! κατηγορία, απ΄ τον
Πέτρο Καπετανόπουλο
Κέντρα Κράτησης μεταναστών:
Στις 5/4, με βούλευμα του Συμβουλίου
Απεργία πείνας χιλιάδων μεταναστών, Εφετών (805/2013), ο Πέτρος Καπετανό-
πουλος απαλλάχθηκε από την ανυπό-
εξέγερση και καταστολή… στατη κακουργηματική κατηγορία της
«συνέργειας σε ληστεία», η οποία του
«φορτώθηκε», με εισαγγελική παρέμβαση
και καθαρό στόχο τρομοκράτησης, μετά
Τ
ο Σάβββατο 6/44, 1.800 μεττανά- βίίαιη εισββολή ή στα κελιά τους. από τη σύλληψή του, η οποία έγινε επειδή
στεες, απ’ τους 5.000 συνολιικά, Πρα αγματοποιιήθηκαν 47 συλλή- τόλμησε να αντιδράσει σε κακοποίηση με-
ποου σύ ύμφω ωνα με δη ημοσσιεύ- ψειςς Αφγαν νών μετα αναστών, στους τανάστη από αστυνομικούς της «Ομάδας
μαατα, κρατοούνταιι στα λεγγόμεν να Κέέν- οπποίοους άσκη ησαν διώξεις με βαριές ΔΙΑΣ», που συνέβαινε, έξω από το σπίτι
τρα Κράτη ησηης κα αι σε αστυνομ μικά καατηγορρίεες (απείθ θειια, αντίσταση,, του. Με την κατηγορία μάλιστα αυτή, κιν-
τμ
μήματτα, σ’ όλη την Ελλάδδα, ξεκίν νη- στάάση, σύστασση εγγκληματικής οργά- δύνευε να χάσει και τη δουλειά του (προ-
σαν απεργίία πείναςς. Αφορμή σττάθη ηκε νωωση ης, απόόπειρα α πρόκ κλησης επικίν-
η πααράταση τη ς κρράτησή ής τους στα δυνω ων και απ πρόκκλητων σωματικών
σωρινή αργία), στον ΟΑΕΔ Περιστερίου,
σύμφωνα με το νέο «Υπαλληλικό Κώ-
άθλιια αυττά κοολασττήρια α (από 3--6 βλλαβών, εμπρησμόός, διακεκριμένες δικα» του Μνημονίου 3. Η εξέλιξη αυτή
μήήνες, σε 12-18 μήνεες),, αλλά κα αι η φθορές, εξξύβρισση, παράβαση νομ μοθε- αποτελεί νίκη του κινήματος αλληλεγ-
κακοομεταχείρριση κα αι τα βασα ανισστή- σίαας για τα όπλα).. Δύο ακόμα μετα- γύης και υπεράσπισής του, που έχει ανα-
ρια ποου δέχχον νται καθ θημεριινά.. Οι μεε- νάάσττες από την Αλ λγερία απειλούσαν πτυχθεί. Ο αγώνας πρέπει να συνεχιστεί,
τανάστες στοιβάζοονται σεε μικ κρά ν΄΄ αυ τοοκττονήσου υν, πέφττοντας στο με στόχο την αθώωσή του και από τις
κελιάά, δεεν υππάρχει ιατρό--φαρμακεευ- κεενό, από την ν ταρά άτσα του κτιρίου,, υπόλοιπες κατηγορίες για «αντίσταση
τιική περίθαλ λψη, το φαγητόό είναιι λι- μέέχρρι ναα μεταπειιστού ύν. Σύμφωνα με κατά της αρχής», «απελευθέρωση κρα-
γοστόό, κι η επ πικοιν νωνίία με τον «έέξω κααταγγελίεες, μετα ανάστης ανέβηκε τουμένου» και «ψευδούς ανωμοτί κατά-
κόσμο», μηδδαμινή ή. στηη στέγη η, φωνάζοονττας «μας σκοτώ- θεσης».
Στην Αμυγδαλ λέζαα, επίί δύύο μήννες νεετε!»,, αφού ύ είχε προηγηθεί ξυλο-
δενν τους παρέχον νταν σαποούνιι κι δαρμ μός του υ από ασστυυνομικούς, γιατί
απορρυπα ανττικό, ενώ τα πρροββλήματα επέμ μενε στη ην απεργγία πείνας. Βέβαια,, Εξέγερση κρατουμένων,
υγείας ποου παρου υσιά
άζον νταιι, όπως ο ξυλοδδαρρμόςς αυτόςς, δεν ήταν και ο στο κολαστήριο
ψώρα (300 κρούσσματα α), αλλά και νε- μον ναδιικός!! Καταγγγελίες μιλούν για
φροπάθεειεςς, διαβήτης και ψυ υχοολο- ξυυλοδα αρμούςς με ρόπ παλα απεργών του Γκουαντάναμο…
γικά προβλή ήματα, είίνα αι πολ λυάριθμα α. πεείν
νας, από ασττυνοομικούς, που τους
Έκ κφραση της απελ λπισίας στη ην οποίία «καλ λούσαν», βρίίζοντά άς τους χυδαία,, …ξέσπασε στις 13/4, συνέπεια της όξυνσης
της κατάστασης, μετά από την απεργία πεί-
έχχουν φτάσεει,, οι μεετανάσττες αυτοί, ναα στααματήσοουν τη ην απεργία πείνας..
νας, την οποία ξεκίνησαν 166 κρατούμενοι
ποου προοέρχονταιι κυρίίως απόό τη Τοο «έγγκλη η μα» όλ λων αυτών των
και συνεχίζουν, 43. Η ένταση κλιμακώθηκε
Συρία, αλλά κι απόό άλ λλες χώρες, που μετταναστών ή τα αν ότι ξεριζώθηκαν
όταν οι δεσμοφύλακες προσπάθησαν να
αποτελ λούν ν θύματα α των ιμπεριιαλιιστι- αππό τις χώρες του υς, που τις έχει συν-
μετακινήσουν κάποιους απεργούς πείνας,
κών ν πολέμω ων κι αν νταγων νισσμών, της θλλίψψειι ο ιμπερριαλισσμός, προς αναζή-
σε μονά κελιά. Πραγματοποιήθηκαν μάχες
πεείνας κα αι της φασσισστικ κής κατα απίε- τη
ηση «κ καλύτερης τύχης» στη Δύση,,
«σώμα με σώμα», μεταξύ κρατουμένων και
σης και που κρατούντται για ατί δενν κα- πρροκκειιμένου να επιβιώσουν, και βρέ-
δεσμοφυλάκων, στους οποίους επιτέθηκαν
τέχουν ν τα «νομιμ μοπ ποιητιικά θηκα αν σττη χώ ώρα μας,, «χωρίς χαρτιά»..
με σκουπόξυλα και «αυτοσχέδια όπλα».
έγγγραφφα»», ήταν και οι απόπ πειρρες αυ- Οιι συννθήκεες όξυνσσης της κρίσης του
Ακολούθησε επέμβαση του στρατού, ο
τοοκτοννίας δύο μεττανασττών στοο Κέέν- συσστήματοςς της εκμ μεττάλλευσης, οδη-
οποίος χρησιμοποίησε πλαστικές σφαίρες,
τρρο Κρράτησης τηςς Αμυγδαλέζας, την γούύν αυττό το σύστημα και τις πολιτι-
τραυματίζοντας τέσσερις κρατούμενους.
ημμέρα που ξεκίίνησεε η απερργία πείί- κέές τοου να τοους πετούν σαν
Σημειώστε πως η εξέγερση εκδηλώθηκε
νας. «παρείσα ακτου υς», όπποτε δεν μπορούν
στην πτέρυγα Camp 6, όπου οι συνθήκες
Η απ περγίία, επεκττάθηκεε γρήγοορα α, ναα τους ξεζοουμ μίσσουν. Να τους απε-
αναφέρονται ως καλύτερες από άλλες.
στο Κέντρρο της Αμυγγδα αλέζας αλλά λααύνοουν στις χώρεες τους – και ειδικά Φανταστείτε, πως είναι οι συνθήκες στις
και της Κορίίνθου, όποου 65 μεττανά- οι εξαρτημέένες από τοον ιμπεριαλισμό άλλες πτέρυγες, του κολαστηρίου αυτού,
στεες ξεκίννησαν απεεργία πείν νας, στις χώρεες, σαν τη δικ κή μας, επιδιώκουν που ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός επιδει-
10/44. Εκεί ξέσσπασσε και εξέγγερση η Αφφ- ναα ανακόψουν και τη η ροή προς την κνύει ως «φόβητρο των λαών».
γανών ν κρα ατούμ μεν νων, όπου,, μην Ε..Ε., όπως επ πιτάσσοουν τα εκεί, ιμπε-
έχχοντας άλλ λους τρόπους αντίδρα ασης, ριαλισστικά ά αφφεντικά – να τους περι-
έββαλαν φωττιά σε στρώμα ατα και σ’ θωωριιοποιιού ύν, να του υς φυλακίζουν,, Συνεχίζονται οι διώξεις
έν
ναν οικ κίσσκο,, πέτταξαν κερα αμίδδια στις ναα τους δολοφον νούν ν, να τους εξα-
αστυνομικέςς δυνάμεειςς, καιι απαιτοού- θλλιών νουν.. Είν ναι προςς το συμφέρον Τούρκων και Κούρδων
σαν να αφεεθούν ν ελεύθεροι.. Η εξέ- κααι των Ελλή ήνων εργαζομένων και πολιτικών προσφύγων
γερρση αντιμ μετωπ πίστηκ κε από τις τοου λαοού, να διεκδικηθούν ανθρώπι-
δυνάμ μεις κατασττολής των ν ΜΑΤ,, με νεες συννθήκεες ζωής,, υγεειονομικής πε- Το τρομοκρατικό «σήριαλ» με τις συλλή-
ην επί 3 ώρεες ρίίψη χημικ
τη κών αερρίων ρίθθαλψη ης κα αι δου υλειάς για τους ψεις και την ενοχοποίηση Τούρκων και
και νερού ύ, με «κανον νάκκι»», μέχρρι τη μεετανά άστεςς αυτούς.. Κούρδων αγωνιστών, πολιτικών προσφύ-
Σάββατο 20 Απρίλη 2013 ΠΟΛΙΤΙΚΗ Προλεταριακή Σημαία 5

γων που ζουν στη χώρα μας συνεχίζεται.

Έτσι, μετά από εντάλματα που εκδίδει η
Αντιφασιστική πορεία στα Πατήσια
Interpol, πριν τις διαδικασίες ανανέωσης
της ταυτότητας ή του ασύλου τους, μετά
τη σύλληψη-απαγωγή της αγωνίστριας
Γκιονούλ Γιλμάζ, στις 27/3 στην Αθήνα,
μετά την ακύρωση της αθωωτικής από-
φασης του Συμβουλίου Εφετών Πάτρας
(26/3), για τη μη έκδοση των αγωνιστών
Ζεκί Γκορμπούζ και Μπ. Κομέρτ στην
Τουρκία, οι αγωνιστές αυτοί παραπέμ-
φθηκαν σε δίκη τρίτου βαθμού στον
Άρειο Πάγο, την Παρασκευή 19/4. Την
ώρα που γράφονται οι γραμμές αυτές,
δεν γνωρίζουμε την απόφαση που θα
παρθεί, ο κίνδυνος όμως έκδοσης των
αγωνιστών αυτών στο φασιστικό καθε-
στώς της Τουρκίας, είναι μεγάλος! Οι
εξαρτημένες απ΄ τον ιμπεριαλισμό αστι-
κές τάξεις σε Ελλάδα και Τουρκία βάζουν
σε δεύτερη μοίρα τις διαφορές τους μπρο-
στά στην αντιμετώπιση των αγωνιστών
του λαϊκού κινήματος. Είναι χρέος του
κινήματος στη χώρα μας, να υπερασπίσει
τους Τούρκους και Κούρδους αγωνιστές
και να μην επιτρέψει την έκδοσή τους
στην Τουρκία! Οι Τούρκοι και Κούρδοι
πολιτικοί πρόσφυγες στη χώρα μας προ-

τίθενται μάλιστα να ξεκινήσουν απεργία
πείνας απέναντι στην τρομοκρατική αυτή
επιχείρηση.
Φυλακές Γρεβενών:
Καταγγελίες για βασανισμούς
κρατουμένων με Tazer
Νέες καταγγελίες για βασανισμούς κρα-
τουμένων στα σύγχρονα «σωφρονιστικά
ιδρύματα» ήρθαν στο φως της δημοσιό-
τητας. Σύμφωνα με καταγγελία της
«Πρωτοβουλίας για τα δικαιώματα των
κρατουμένων», στις φυλακές των Γρεβε-
νών, κουκουλοφόροι αστυνομικοί των
ΕΚΑΜ εισέβαλαν στα κελιά των κρατου-
μένων, τους έβγαλαν έξω, τους χτύπη-
σαν με κλομπ και με τα ηλεκτροφόρα
όπλα Tazer, τους ανάγκασαν να περπα-
τούν «στα τέσσερα», τους έδεσαν και
τους μετέφεραν γυμνούς στο γυμναστή-
ριο της φυλακής. Στη συνέχεια κατέστρε-
ψαν τα κελιά τους. Η Πρωτοβουλία έχει
καταγγείλει και τις μεταμεσονύκτιες
Μ
ε επιτυχία έγινε το Σάββατο 6
Απρίλη η αντιφασιστική-αντι-
κατασταλτική διαδήλωση που
διοργάνωσε ο Αντιφασιστικός Συντονι-
σμός στην Πατησίων.
Η συγκέντρωση ήταν στο σταθμό
Κάτω Πατησίων του ΗΣΑΠ, η πορεία
κινήθηκε μέσω της οδού Αχαρνών
μέχρι την πλατεία Αγίου Νικολάου,
μέσω της οδού Φολεγάνδρου βγήκε
στο πάρκο Κύπρου και Πατησίων, κι-
νήθηκε μέσω της Πατησίων μέχρι την
πλατεία Αμερικής και μέσω της Αρι-
στοτέλους κατέληξε στην πλατεία Βι-
κτωρίας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, από την
αρχή μέχρι το τέλος της, παρ’ όλο που η
αστυνομία έκανε αισθητή την παρουσία
της με διμοιρίες των ΜΑΤ, η πορεία δεν
Θεσσαλονίκη
χτυπήθηκε. Αυτό οφείλεται στην καλά
οργανωμένη-συντονισμένη και ενιαία
περιφρούρηση, αλλά και στη μαζικό-
τητά της η οποία αποτέλεσε και μία έκ-
πληξη για τα δεδομένα της περιοχής και
της περιόδου. Αυτά τα στοιχεία συνέβα-
λαν και στην αποτροπή επιθέσεων ή
προκλήσεων από φασιστικές ομάδες
που δρουν στην περιοχή.
Στην πορεία συμμετείχε με δικό της
μπλοκ και πανό η Κίνηση Αντίστα ασης
και Ανατροοπήής Πατησίων.
Στα θετικά της διαδήλωσης είναι και
η συμμετοχή αρκετών μεταναστών.
Αυτό, από τη μία, δείχνει την αγωνι-
στική διάθεση κάποιων μεταναστών,
στη βάση της καταπίεσης, της τρομο-
κρατίας, του ρατσισμού και της άγριας
εκμετάλλευσης που βιώνουν. Από την
άλλη, δείχνει και τη δυνατότητα του αν-
τιφασιστικού κινήματος να αγγίξει και
να εντάξει στις γραμμές του μετανάστες,
και να προωθήσει την ενότητα και τον
κοινό αγώνα ντόπιων και μεταναστών
εργαζόμενων, στοιχείο απαραίτητο στον
αγώνα ενάντια στη φασιστικοποίηση
της δημόσιας ζωής και στην αντιλαϊκή
επίθεση συνολικότερα.
Τέλος, σημειώνουμε τη σημασία
τέτοιων πρωτοβουλιών ειδικά σε γει-
τονιές όπου ζουν πολλοί μετανάστες
και που κυριαρχεί κλίμα φόβου και
τρομοκρατίας τόσο από τη δολοφο-
νική δράση φασιστικών-ρατσιστικών
ομάδων όσο και από τις επιχειρήσεις
της αστυνομίας η οποία με κάθε ευ-
καιρία στρέφεται ενάντια στους μετα-
νάστες.

Αθώοι οι δύο αγωνιστές της Ευκαρπίας

εισβολές των ΕΚΑΜ και σε άλλες φυλα-
κές της χώρας (Τρικάλων, Μαλανδρίνου,
Ιωαννίνων, Δομοκού και Κορυδαλλού)
κατά το παρελθόν. Οι «επιχειρήσεις»
αυτές εντάσσονται στην προσπάθεια τρο-
μοκράτησης και «πρόληψης» - και μέσω Πρόταση να προταχθεί δίκη
του εξευτελισμού - των όποιων αντιδρά-
σεων των κρατούμενων για τις συνθήκες
για να προλάβουν οι Ματατζήδες
διαβίωσής τους εκεί. Που χαρακτηρίζουν
ένα «σωφρονιστικό» σύστημα, εικόνα
να πάνε σε άλλη λαϊκή κινητοποίηση!
μιας κοινωνίας εκμεταλλευτικής που
ιεξάχθηκε η δίκη των δύο αγω- συνηθίζουν σε τέτοιες δίκες προς το Οι γελοίες κατηγορίες ακολουθήθη-

γεννά το έγκλημα. «Μικρό» και «μεγά-
λο», «τιμωρημένο» ή μη.
Με «έκπληξη»…
…πληροφορηθήκαμε, πως η Κ.Ε.Δ.Δ.Ε.
(Κίνηση για τις Ελευθερίες και τα Δημο-
κρατικά Δικαιώματα της Εποχής μας) –
στην οποία συμμετέχουμε - ήταν… συν-
διοργανωτής (!) σε εκδήλωση, με θέμα τα
δημοκρατικά δικαιώματα, μαζί με τα
Ε.Α.Α.Κ., το μεσημέρι της Τετάρτης 10/4,
στην Α.Σ.Ο.Ε.Ε. Χωρίς κάτι τέτοιο να έχει
αποφασιστεί – ούτε καν συζητηθεί – στο
πλαίσιο της Κ.Ε.Δ.Δ.Ε ή του Συντονιστι-
κού της ούτε να’ χει ανακοινωθεί στο
Blog της. Μας δημιουργεί επίσης έκ-
πληξη και το γεγονός, πώς μια πλατιά
πρωτοβουλία - όπως διακηρύττει πως
είναι - γίνεται συνδιοργανωτής εκδήλω-
σης μαζί με μια φοιτητική παράταξη.
Δ
νιστών της Ευκαρπίας και
αθωώθηκαν πανηγυρικά.
Ύστερα από τη σύλληψή τους, προ
μηνών, στο υπό κατασκευή γιγάντιο
ΣΜΑ (Σταθμό Μεταφόρτωσης Απορριμ-
μάτων) και μετά την κράτησή τους στο
αστυνομικό τμήμα και αφού από εκεί
μεταφέρθηκαν στην εισαγγελέα Θεσσα-
λονίκης, η οποία όρισε κανονική δικά-
σιμο στις 18/04/2013.
Η ακροαματική διαδικασία ανέδειξε
εύκολα τις αστήρικτες κατηγορίες με
τις οποίες φόρτωσαν τους κατηγορού-
μενους και έτσι οι δεκάδες κάτοικοι της
Ευκαρπίας, που σέρνονται πολλές
φορές στα δικαστήρια, κατάφεραν να
αποσπάσουν μια αθωωτική απόφαση, η
οποία θα είναι ασφαλώς χρήσιμη για τις
δίκες που θα ακολουθήσουν.
Με τη δίκη αυτή αναδείχθηκε επί-
σης και ένα στοιχείο το οποίο είναι
αξιόλογο και αφορά τον κατασταλτικό
μηχανισμό της χώρας μας. Ενώ στο πι-
νάκιο της δίκης ο αριθμός ήταν, όπως
τέλος, για να εξαντλούνται από την πο-
λύωρη αναμονή οι παρευρισκόμενοι
και να μην είναι πολυπληθής η παρου-
σία τους στην διάρκεια της δίκης, αυτή
τη φορά συνέβη όμως κάτι το περίεργο,
το παράξενο και το απρόσμενο.
Ανακοινώθηκε από την πρόεδρο
του δικαστηρίου ότι θα προταχθεί η
δίκη των κατηγορουμένων της Ευκαρ-
πίας, για να αποδεσμευτούν τα ΜΑΤ τα
οποία ήταν παρατεταγμένα μπροστά
στα δικαστήρια καθώς και μπροστά
στην αίθουσα του δικαστηρίου και κλή-
θηκαν να μεταβούν σε άλλο τόπο για να
προσφέρουν τις… φιλανθρωπικές τους
υπηρεσίες !
Ύστερα όμως από παρέμβαση του
δικηγόρου υπεράσπισης των κατηγο-
ρουμένων, η πρόεδρος άλλαξε θέση και
αποφάσισε να τηρηθεί η αριθμητική
σειρά των δικών. Και έγινε… θαύμα, οι
δίκες τελείωναν γρήγορα και έτσι φτά-
σαμε προς το τέλος και στη σειρά των
κατηγορουμένων.
καν, από ό,τι φαίνεται, από μια γελοία
διαδικασία και η πρόεδρος τελικά υπο-
χρεώθηκε να ανακοινώσει την
ΑΘΩΩΣΗ, παρατηρώντας στους παρευ-
ρισκόμενους να είναι ήσυχοι στην απο-
χώρησή τους και συνέχισε να τους
…μαλώνει, όπως τους μάλωνε και στη
διάρκεια της διεξαγωγής της δίκης.
Τελικά «ήρεμοι» και «ήσυχοι» απο-
χώρισαν οι κάτοικοι της Ευκαρπίας,
νοιώθοντας ακόμα πιο ισχυροί για το
δίκιο του αγώνα τους και ανήσυχοι και
ταραγμένοι αποχωρούσαν οι ΜΑΤατζή-
δες για να πιάσουν δουλειά εκεί όπου η
τρόικα του εσωτερικού και εκείνοι του
εξωτερικού τους ορίζουν.
Αναμφίβολα πρόκειται για μια νέα
νίκη των κατοίκων της Ευκαρπίας, του
Δήμου Παύλου Μελά, των Δυτικών Συ-
νοικιών και όλης της πόλης. Και όλα
αυτά δυναμώνουν σε όλους τους αγω-
νιστές την πεποίθηση ότι μέσα από τις
μικρές νίκες έρχονται και οι μεγάλες
νίκες για τα δίκαια του λαού.
6 Προλεταριακή Σημαία ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ Σάββατο 20 Απρίλη 2013

Στάση εργασίας «ΚΟΥΡΕΥΟΥΝ» ΤΙΣ ΟΡΓΑΝΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

των υγειονομικών
στις 17 Απρίλη
Μόνη διασφάλιση
Χρειάζεται ο μαζικός παρατεταμένος αγώνας
να υπάρξουν
Μ
ε κατεπείγουσα εγκύκλιό του την στο διαιρέτη. Η κυβέρνηση κάνει πράξη τη ται πίσω από τις στάσεις εργασίας, δικαιολο-
Πέμπτη 4/4/2013, το Υπουργείο μνημονιακή λογική για λιγότερα σχολεία-λι- γούνται επικαλούμενοι την ανάγκη καλύτε-

δυναμικότερες Παιδείας προχωρά στο σχεδιασμό

του για «κοούρεμα» των ορργαανικ
κών θέσσεων
γότερη μόρφωση, για περισσότερους μαθη-
τές στα τμήματα-χειρότερη μόρφωση,
ρης προετοιμασίας και το κακό κλίμα στα
σχολεία, συνέπεια της χρόνιας της αδράνειας

απαντήσεις στις
των εκπαιδευτιικών στην Α/θμια εκπαίί-
δευση. Με μια απλή διαίρεση, στην οποία δι-
αιρετέος είναι ο αριθμός των μαθητών κάθε
κυβερνητικές σχολείου και διαιρέτης ο αριθμός 25, καθο-
ρίζει τις οργανικότητες των σχολείων. Με
λιγότερους εκπαιδευτικούς, περισσότερο
ανεργία, φτώχεια, εξαθλίωση.
Αποτελεί η εξέλιξη αυτή, ακόμη μια συ-
νιστώσα που μαζί με την αξιολόγηση, το πει-
θαρχικό δίκαιο και το ΔΥ κώδικα,
που έχει επιβληθεί με κύρια ευθύνη των ηγε-
σιών σε ΟΛΜΕ- ΔΟΕ. Ουσιαστικά αρκούνται
σε ανακοινώσεις καταγγελίας της εγκυ-
κλίου. Κρύβονται πίσω από την κούφια προ-
παγάνδα για γενική πολιτική απεργία και

εξαγγελίες αυτή την πράξη, χιλιάδες θέσεις εκπαιδευτι-

κών εξαϋλώνονται. Μόνο στην Αττική, υπο-
λογίζεται πως 1.700 περίπου οργανικές
θέσεις δασκάλων και νηπιαγωγών βρίσκον-
συγκροτούν το αντιδραστικό πρότυπο του
Υπουργείου. Αυτό του σκυφτού, χειραγωγη-
απαξιώνουν τους κλαδικούς αγώνες. Μπερ-
δεύουν εσκεμμένα το αποτέλεσμα με την
μένου εκπαιδευτικού, ανήμπορου να αντι- αιτία. Μεταφέρουν τις ευθύνες της αδρά-
δράσει, ιμάντα μεταβίβασης των νειας στις πλάτες των εκπαιδευτικών με διά-

M
ε μειωμένη συμμετοχή, σε
σχέση με προηγούμενες
συγκεντρώσεις, πραγματο-
ποιήθηκε η συγκέντρωση των υγει-
ονομικών στο υπουργείο Υγείας.
Ακολούθησε πορεία προς την
Πλατεία Κλαυθμώνος, όπου ήταν
συγκεντρωμένοι δημόσιοι υπάλλη-
λοι με κάλεσμα της ΑΔΕΔΥ, στα
πλαίσια της 3ωρης στάσης που είχε
αποφασιστεί ως απάντηση(!), στις
αποφάσεις της κυβέρνησης και της
τρόικας για τις χιλιάδες απολύσεις
που πρόκειται να ακολουθήσουν
στο Δημόσιο.
Όλοι μαζί συνέχισαν την πο-
ρεία προς το υπουργείο Διοικητικής
Μεταρρύθμισης για παράσταση δια-
μαρτυρίας. Το ΠΑΜΕ ακολούθησε
κρατώντας διακριτικές αποστάσεις
από το κύριο σώμα της πορείας
προς το υπουργείο.
Αναντίστοιχη βέβαια η συμμε-
τοχή σε σχέση με τις απαιτήσεις των
καιρών, αντανακλά το προβληματι-
σμό στους εργαζομένους τόσο για
την αποτελεσματικότητα των κινη-
τοποιήσεων που εξαγγέλλονται όσο
και για τους δρόμους που πρέπει να
ακολουθηθούν προκειμένου να
υπάρξουν νικηφόροι αγώνες που
όσο δύσκολοι και αν φαντάζουν
είναι οι μόνοι που μπορούν να ανα-
κόψουν την επίθεση.
Σε ανακοίνωση της η ομοσπον-
δία των υγειονομικών μιλάει για
χιλιάδες εργαζομένους που συμμε-
τείχαν στην συγκέντρωση!
ται στον αέρα. Μαζί τους παρασύρονται στο
κενό πάμπολλες θέσεις ειδικοτήτων.
Η κυβέρνηση προσθέτει ακόμη ένα
μέτρο, που μαζί με τις συγχωνεύσεις-κλεισί-
ματα σχολείων, τις συμπτύξεις τμημάτων,
την αύξηση του ωραρίου επιδιώκει να δημι-
ουργήσει «πρωτογενέςς πλεόόνασμ μα» εκπαιι-
δευτικών. Ένα «πλεόνασμα» που θα
χρησιμοποιηθεί για υποχρεωτικές μετακινή-
σεις εντός νομού ή περιφέρειας ή σε όλη την
επικράτεια ή απλά για να μετακινηθεί …στο
σπίτι του. Το δικαίωμα στην επιλογή είναι
μεταξύ μετακίνησης που σημαίνει εξαναγ-
κασμός σε παραίτηση ή διαθεσιμότητα-από-
λυση. Λαμβάνοντας υπόψη τη σπουδή
κυβέρνησης και τρόικας να προχωρήσουν οι
απολύσεις στο δημόσιο, το διάγγελμα Σα-
μαρά που μαζί με τις απολύσεις θέτει θέμα
«άξιων» εργαζομένων, εύκολα αντιλαμβά-
νεται καθένας πως οι απολύσεις στο χώρο
της παιδείας έχουν δρομολογηθεί.
Αυτή η κίνηση του Υπουργείου δεν είναι
μια ειδική περίπτωση για την Α/θμια. Απο-
τελεί μια ειδική πλευρά της γενικευμένης
επίθεσης της κυβέρνησης και στις δυο βαθ-
μίδες στην εκπαίδευση με στόχο τη διάλυση
των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτι-
κών, συντρίβοντας ό,τι θυμίζει σταθερότητα
και μονιμότητα. Είναι άλλη μια ριπή ενάν-
τια στα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών
του λαού. Αυτή η επιθετική κίνηση που δια-
λύει παραπέρα τη δωρεάν δημόσια εκπαί-
δευση, αποκαλύπτει τον κυνισμό του
συστήματος που κρύβεται πίσω από τις υπο-
κριτικές φλυαρίες για την πρόοδο των μα-
θητών.
Δε στερείται λογικής –παρά το παράλογο
του πράγματος -«μετράω κεφάλια και δι-
αιρώ»-, πολύ περισσότερο δεν υπάρχει λάθος
αντιδραστικών επιλογών κυβέρνησης και
τρόικας στους μαθητές, στη νέα γενιά του
τόπου μας. Στην κατεύθυνση αυτή στρα-
τεύονται και οι καλοπληρωμένοι κονδυλο-
φόροι των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης και
Αποπροσανατολισμού που το τελευταίο διά-
στημα ξεσαλώνουν πραγματικά για το «εξω-
φρενικό» των 200.000 εκπαιδευτικών
«ανίκανων», «κοπανατζήδων», «ψυχολο-
γικά άρρωστων», «επίορκων» ή «παιδερα-
στών».
Η εγκύκλιος που ξηλώνει χιλιάδες θέσεις
εργασίας, δημιουργεί νέα ανησυχητικά δεδο-
μένα. Παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες
εφησυχασμού της πλειοψηφίας του ΔΣ της
ΔΟΕ και την επιδεικτική αποστασιοποίησης
του ΔΣ της ΟΛΜΕ, οι εκπαιδευτικοί έχουν θο-
ρυβηθεί. Φαίνεται πως, πριν το τέλος της
σχολικής χρονιάς, σε πολλά σχολεία οι εκ-
παιδευτικοί θα κληθούν να διαχειριστούν τη
μείωση των οργανικών θέσεων, τη σύμπτυξη
τμημάτων και την κατάργηση σχολείων. Θέ-
λουν να βάλουν τους εργαζόμενους να παί-
ξουν το επικίνδυνο παιχνίδι «ποιος θα πάρει
τον μουντζούρη», να δημιουργήσουν, δη-
λαδή, συνθήκες συναδελφικού κανιβαλι-
σμού. Αυτό πρέπει να αποτραπεί. Ο μόνος
τρόπος είναι να μεταφερθεί το κέντρο λήψης
των αποφάσεων στις γενικές συνελεύσεις
των πρωτοβάθμιων σωματείων.
Παρά τη σοβαρότητα του ζητήματος, οι
εκπαιδευτικοί οδηγούνται από τη συνδικα-
λιστική ηγεσία σε ήρεμες διακοπές λόγω
Πάσχα σαν πρόβατα σε σφαγή. Οι δίωρες ή
τρίωρες στάσεις εργασίας που εξελίσσονται
σε στάση κινήματος, όχι μόνο δεν αντιμετω-
πίζουν την επίθεση αλλά δίνουν τη δυνατό-
τητα στην κυβέρνηση να ξεσαλώσει. Οι
ηγεσίες των παρατάξεων που προφυλάσσον-
φορα εξοργιστικά ευφυολογήματα για
«μικροαστούς εκπαιδευτικούς», «συμβιβα-
σμένους» που «συμφωνούν με την αξιολό-
γηση» και γι’ αυτό «δε σηκώνονται από τον
καναπέ τους». Είναι, τάχα, του λόγου τους,
«επαναστάτες» που έπεσαν σε κλάδο υπο-
ταγμένων!
Οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών
έθεσαν από την πρώτη στιγμή το αυτονόητο.
Δηλαδή, να γίνουν έκτακτες γενικές συνε-
λεύσεις που να αποφασίσουν απεργιακές κι-
νητοποιήσεις πριν και μετά τις διακοπές του
Πάσχα. Όμως, όπως φάνηκε από την απα-
ξίωση της συγκεκριμένης πρότασης, κάτι τέ-
τοιο θα τάραζε τους εκλογικούς σχεδιασμούς
των παρατάξεων που τα έχουν «ακουμπή-
σει» στη «μάχη των μαχών» των εκλογών
για τα συνέδρια των ομοσπονδιών. Αυτοί οι
εκλογικοί σχεδιασμοί, που για να καρποφο-
ρήσουν ψήφους πρέπει να γίνουν σε κλίμα
ηρεμίας χωρίς κινηματικές διαταραχές, είναι
ανάγκη να ακυρωθούν. Υπάρχει κίνδυνος, οι
εκλογές για τα εκπαιδευτικά συνέδρια, παρά
την πιθανή αποκομιδή περίσσιων ψήφων
υπέρ της αριστεράς, να είναι άλλο ένα χτύ-
πημα στο κουράγιο των εκπαιδευτικών.
Προφανώς οι αγώνες δεν μπορούν να πε-
ριμένουν. Η κυβέρνηση επείγεται να περάσει
σειρά μέτρων για να διαλύσει σχολεία, μα-
θητές κι εκπαιδευτικούς. Κανένας αγώνας δε
σχεδιάζεται σε συνθήκες ηρεμίας και ιδανι-
κών συνθηκών. Στα δύσκολα κρίνονται
πάντα οι ηγεσίες, με κόπο κατακτιούνται τα
δικαιώματα. Οι εκπαιδευτικοί, πολλές φορές
στο παρελθόν με τους αγώνες τους, έχουν
διαψεύσει αυτούς που τους υποτιμούν. Κα-
λούνται για μια ακόμη φορά να ξεκινήσουν
αγώνες για δουλειά, γράμματα και δικαιώ-
ματα.

Εκλογές στο Συνδικάτο Οικοδόμων Άρτας

Ε
κλογές στο Συνδικάτο Οικοδόμων στις
7,8,9 Απρίλη. Μετά από μια εκλογοα-
πολογιστική Γενική Συνέλευση των 20
ατόμων (που ούτε καν όλα τα μέλη της εφο-
ρευτικής επιτροπής που προτάθηκαν δεν
ήταν παρόντα), η αγωνία των κυρίαρχων του
σωματείου (ΠΑΜΕ) τις μέρες της ψηφοφο-
ρίας να μαζέψουν ό,τι απόμεινε από οικοδό-
μους για να μετρήσουν τα κουκιά τους και να
πάρουν τις καρέκλες τους στο Δ.Σ. ήταν πα-
ραπάνω από φανερή.
Η διαδικασία της ψηφοφορίας χαλαρή,
ψήφιζαν μόνο και με την επίδειξη της αστυ-
νομικής ταυτότητας (ενώ χρειαζόταν και το
βιβλιάριο υγείας του Ι.Κ.Α.), ψήφισαν και
άτομα που είχαν βιβλιάρια Ο.Γ.Α., ψήφισαν
ακόμη και γυναίκες «οικοδόμοι». Για να φτά-
σουμε στο νούμερο των 264 ψηφισάντων.
Όταν πριν έξι χρόνια ψήφισαν 530 οικοδόμοι.
Οι ευθύνες γι΄ αυτή την κατάντια του σω-
ματείου βαραίνουν ακέραια τη διοίκηση του
συνδικάτου, το ΠΑΜΕ. Που απέναντι σε αυτή
την ολομέτωπη επίθεση κυβέρνησης – Ε.Ε. –
Δ.Ν.Τ. – εργοδοσίας, βρέθηκε ένα εργατικό κί-
νημα διασπασμένο, διαλυμένο, ανήμπορο να λίστες σταυροδοσίας που προωθούσε η ηγε- ΤΑΞΗ» είναι η πάλη μέσα κι έξω από το σω-
υπερασπιστεί τις κατακτήσεις του. Οι ευθύνες τική ομάδα, με αψιμαχίες μεταξύ τους, που ματείο για τα καθημερινά, βασικά προβλή-
είναι στην διοίκηση του ΠΑΜΕ, που κατάν- σαφώς έχουν πολιτικό και ιδεολογικό υπό- ματα των άνεργων συναδέλφων (κάρτα
τησε το συνδικάτο οικοδόμων, από το πιο μα- βαθρο στην αμφισβήτηση της κομματικής ανεργίας, ιατροφαρμακευτική κάλυψη,
ζικό σωματείο της δύναμης του Εργατικού γραμμής που εκφράστηκε κατά την προσυνε- απαλλαγή από δημοτικά τέλη, κλπ), αλλά
Κέντρου, σε ένα άμαζο σωματείο-σφραγίδα δριακή περίοδο στο ΚΚΕ. και η πάλη για το δικαίωμα στη δουλειά και
στη δύναμη του ΠΑΜΕ. Χαρακτηριστικό Αμφισβητήσεις που αυξάνονται από την την υπογραφή Σ.Σ.Ε. με αυξήσεις στο μερο-
αυτής της κατάστασης ήταν η μη πρόσκληση αδιέξοδη γραμμή του ΠΑΜΕ στο συνδικαλι- κάματο που να ανταποκρίνεται στο κόστος
στο μέλος της Ταξικής Πορείας στο Δ.Σ. της στικό κίνημα. Το στοίχημα για το συνδυασμό της ζωής.
προηγούμενης τριετίας σε καμιά συνεδρίασή «ΤΑΞΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ – ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΗ ΑΝΑΣΥΝ-
του. (Εκτός κι αν δεν συνεδρίασε
ποτέ, ή αν τα λέγανε μεταξύ
τους.)
O συνδυασμός «ΤΑΞΙΚΗ ΠΟ- ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
ΡΕΙΑ – ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΗ ΑΝΑΣΥΝ-
ΤΑΞΗ» βγήκε πιο δυνατός από
Ψήφισαν 264 (355)* - Εγκυρα 259
τις εκλογές σε σχέση με τις
εκλογές του 2010, εξασφαλίζον- ΨΗΦΟΙ ΕΔΡΕΣ Δ.Σ. ΕΔΡΕΣ ΟΜΟΣΠ. ΑΝΤΙΠΡ. Ε.Κ.Α.
τας δύο έδρες στο Δ.Σ. Ενωμένο συνδικάτο (ΠΑΜΕ) 205 (277)* 7 (8) 3 (3) 10 (14)
Χαρακτηριστικό αυτών των
Ταξική Πορεία , Οικοδομική Ανασύνταξη 54 (53) 2 (1) - ( -) 3 (3)
εκλογών ήταν η αντιπαλότητα
μεταξύ υποψηφίων του συνδυα-
σμού του ΠΑΜΕ. Αντιπαράθεση * Σε παρένθεση τα αποτελέσματα του 2010
που εκφράστηκε ανοιχτά με τις
Σάββατο 20 Απρίλη 2013
ΜΑΖΙΚΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ!
Η Εργατική Πρωτομαγιά είναι απεργία και σαν τέτοια θα την τιμήσουμε!
Τ
η μάχη της απεργίας καλούνται να
δώσουν οι εργαζόμενοι τη φετινή
Πρωτομαγιά. Και αυτό γιατί η κυβέρ-
νηση επέλεξε να προκαλέσει ξανά την εργα-
τική τάξη μέσα από την απόφασή της να
μεταθέσει την επίσημη αργία από τη Μεγάλη
Τετάρτη στην Τρίτη του Πάσχα.
Υποτίθεται ότι αυτό έγινε για να μην
υπονομευτεί η πασχαλινή αγοραστική πε-
ρίοδος. Και μάλιστα συνηγόρησαν σε αυτό
και οι εργοδοτικές ενώσεις της ΓΣΕΒΕΕ και
της ΕΣΕΕ οι οποίες χαιρέτησαν την απόφαση
του Υπουργείου Εργασίας. Στην ουσία όμως
πρόκειται για μία καθαρά πολιτική επιλογή
της κυβέρνησης, απόλυτα συνδεδεμένη και
συνεπή με τη συνολικότερη επίθεση που έχει
εξαπολύσει στα εργασιακά δικαιώματα.
Ρίχνει το γάντι η κυβέρνηση στην εργα-
τική τάξη και μάλισστα με μία ευθεία αμφι-
σβήτηση των συμββόλων και της ιστορίας της
εργατικής τάξης. Συνεχίζοντας από εκεί που
σταμάτησε η κατάργηση των συλλογικών
συμβάσεων, τα αστικά επιτελεία επιχειρούν
ένα ακόμη πολιτικό και ιδεολογικό χτύπημα
στον κόσμο της δουλειάς. Θέλουν να αξιο-
ποιήσουν την ευκαιρία. Να εκμεταλλευτούν
το γενικότερο κλίμα υποχώρησης και απο-
συγκρότησης. Να αξιοποιήσουν τη γενικό-
τερη αδράνεια που καλλιεργούν οι
εργατοπατέρες. Να εκμεταλλευτούν το
κλίμα φόβου και ανασφάλειας που επικρα-
τεί στους χώρους δουλειάς και που επεκτεί-
νεται και στο Δημόσιο μετά την πρόσφατη
συμφωνία των κυβερνητικών εταίρων για
15.000 απολύσεις. Να χρησιμοποιήσουν ως
μοχλό πίεσης τα τεράστια ποσοστά ανέργων
που έχει προκαλέσει η πολιτική τους. Να
ΔΗΜΟΣΙΟ:
Οι απολύσεις αφορμή πραγματικού πολέμου
Η
οριστικοποίηση των αποφάσεων κυ-
βέρνησης και τρόικας δεν αφήνει
πλέον κανένα περιθώριο παρερμη-
νείας. Τα τσαλιμάκια Κουβέλη και Βενιζέλου
και η «σκληρή διαπραγμάτευση» του κυβερ-
νητικού επιτελείου με τους ιμπεριαλιστές
δεν αποτέλεσαν καμιά έκπληξη ως προς την
κατάληξή τους. 15.000 εργαζόμενοι στον δη-
μόσιο τομέα θα προστεθούν στους 1.500.000
επίσημα καταγεγραμμένους ανέργους.
35.000 επιπλέον θα ενταχθούν σε πρόγραμμα
κινητικότητας με πιθανή κατάληξη την από-
λυση του μεγαλύτερου τμήματός τους.
Ένα πρώτο ζήτημα αφορά την de facto
κατάργηση της μονιμότητας με «νομότυπο»
και «συνταγματικό» τρόπο, πριν η αναθεώ-
ρηση του συντάγματος λύσει οριστικά τα
χέρια τους. Για τον σκοπό αυτό θ' αξιοποι-
ηθούν η συγχώνευση–κατάργηση φορέων
και υπηρεσιών και οι νέοι οργανισμοί (τα λε-
γόμενα οργανογράμματα) που ολοκληρώ-
νονται. Πάνω στην εφαρμογή του
υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου (Δημο-
σιοϋπαλληλικός Κώδικας) θα πατήσει η πο-
λιτική των απολύσεων.
Είναι πράγματι προκλητική η στάση των
στελεχών της κυβέρνησης και τα «επιχειρή-
ματα» που χρησιμοποιούν. Γιατί μόνο αν-
θρωπάρια με τα χαρακτηριστικά υποτέλειας
στους ιμπεριαλιστές και υλοποιητές των
απαιτήσεων του κεφαλαίου, ντόπιου και
ξένου, μπορούν –με τη συνδρομή των μέσων
μαζικής προπαγάνδας– να παρουσιάζουν
στην κυριολεξία το άσπρο μαύρο.
Έχουν, ωστόσο, αποκτήσει το γνώθει σ'
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ
αξιοποιήσουν τη γενικότερη
απραξία και σύγχυση της ρε-
φορμιστικής Αριστεράς, του
ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ. Να εκμε-
ταλλευτούν προς όφελός τους
το γενικότερο μούδιασμα που
δημιούργησε η πρόσφατη εξέ-
λιξη στην Κύπρο.
Γι’ αυτό και η απάντηση του
εργατικού κινήματος πρέπει να
είναι ξεκάθαρη και αποφασι-
στική: Η Πρωτομαγιιά ήταν,,
είναι και θα παραμείίνειι μέρα α
απεργιακοού αγώ ώνα και ταξικήςς
διεκδίκησης. Η Πρωτομ μαγιά ά
είναι μέρα απεργίίαςς, είττε τοο θέ--
λουν τα αστιικά επιτελεία α είτεε
όχι. Και ως τέτοια πρέπεει να αν--
τιμετωπιστεί απ’ όλου υς τους ερ--
γαζόμενους.
Σήμερα, περισσότερο από
ποτέ, η μάχη για την επιτυχία
της απεργίας για την Εργατική
Πρωτομαγιά πρέπει να δοθεί
έγκαιρα και αποφασιστικά. Σε
όλη τη χώρα. Σε όλους τους
χώρους δουλειάς. Στον ιδιω-
τικό και στο δημόσιο τομέα.
Κόντρα στο κλίμα τρομοκρα-
τίας που ήδη έχει αρχίσει να καλλιεργείται
από την εργοδοσία που αξιοποιεί την από-
φαση της κυβέρνησης. Καλώντας τους εργα-
ζόμενους να απεργήσουν και να
διαδηλώσουν για τα δίκια τους, για το παρόν
και το μέλλον τους, για την προοπτική της
κοινωνικής απελευθέρωσης, της κατάργη-
σης της εκμετάλλευσης.
αυτόν. Γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να σπε-
κουλάρουν για τους πολυπληθείς δημοσίους
υπαλλήλους, όταν τα ίδια τα δικά τους στοι-
χεία απογραφών δείχνουν ότι σήμερα οι δη-
μόσιοι υπάλληλοι δεν ξεπερνούν
πανελλαδικά τους 400.000. Έτσι εξηγείται
ότι προβλέπουν την άμεση αναπλήρωση
όσων απολυθούν από ισάριθμο προσωπικό.
Μάλιστα φέρεται να συμφωνεί και η τρόικα
σ' αυτό!!! Η δημαγωγία περί πλεονάζοντος
προσωπικού παραμερίζει επί του παρόντος.
Και πώς θα γινόταν διαφορετικά, όταν κάθε
πολίτης που έχει συναλλαγή με το Δημόσιο
ταλαιπωρείται αφάνταστα λόγω ακριβώς
της έλλειψης προσωπικού;
Η λεγόμενη μεταρρύθμιση της δημόσιας
διοίκησης στην οποία ορκίζονται οι κυβερ-
νητικοί εταίροι έχει, λέει, στόχο την ποι-
ότητα. Μια πρώτη ερώτηση φυσικά είναι το
''για ποιον''. Γιατί αυτό που βλέπουμε είναι
μια τερατώδης αύξηση των κατασταλτικών
μηχανισμών του κράτους και μια κραυγαλέα
αποδόμηση σε προσωπικό της παιδείας, της
υγείας, της πρόνοιας, της ασφάλισης, όπου
εκεί ο εκσυγχρονισμός «αργεί». Πόσο «ποι-
οτική» μπορεί να γίνει η παροχή περίθαλψης
π.χ. στο λαό, όταν αντί για 5 νοσηλευ-
τές–τριες σ' ένα τμήμα παραμείνουν 2; Και
πόσο θράσος πρέπει να έχουν αυτοί που
ισχυρίζονται με περισπούδαστο ύφος ότι
μπορεί να προκύψει «ποιότητα» μέσα από τη
μείωση της ποσότητας; Είναι ολοφάνερο ότι
δεν πατάει πουθενά μια τέτοια τοποθέτηση
όταν στη ζωή οι ποιότητες προκύπτουν μέσα
από την αύξηση των ποσοτήτων.
Το απεργιακό κάλεσμα της Πρωτομα-
γιάς είναι ένα κάλεσμα αγώνα ενάντια στην
ανελέητη επίθεση του κεφάλαιου ενάντια
στις δυνάμεις της εργασίας, ένα κάλεσμα
ενάντια στην επέλαση της βαρβαρότητας
και του εργασιακού μεσαίωνα, ενάντια στις
απολύσεις, στη φτώχεια, την εξαθλίωση και
το φόβο. Είναι ένα κάλεσμα αντίστασης στα
σύγχρονα σκλαβοπάζαρα που στήνουν ο
Οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι συλλήβδην
ανίκανοι, τεμπέληδες, κοπανατζήδες και εν
δυνάμει επίορκοι. Αρκεί μάλιστα μια «ανα-
φορά» ενός προϊσταμένου για ν' απομα-
κρυνθούν απ' τη δουλειά τους με κάποιο
«στίγμα». Η δυτικού τύπου δημοκρατία της
Ευρώπης για την οποία κατά τα άλλα επαί-
ρονται δεν αναγνωρίζει ούτε καν από τυπική
άποψη το υποτιθέμενο ισχύον τεκμήριο
αθωότητας. Θα επισπευσθούν μάλιστα τα
πειθαρχικά διά της καταργήσεως του δεύτε-
ρου βαθμού κρίσης μιας υπόθεσης!!! Τέτοια
«δημοκρατία».
Αλλά ας δούμε 2 ακόμα επιχειρήματα της
κυβέρνησης:
1) Εμφανίζει σκόπιμα να υπάρχει αντί-
θεση ανάμεσα στους 1.500.000 ανέργους και
τους 15.000 απολυόμενους. Εδώ προβάλλε-
ται η λογική ότι για να βρει δουλειά ένας
άνεργος πρέπει ν' απολυθεί ένας εργαζόμε-
νος. Δηλαδή το σύστημα λέει απλά ότι δεν
δημιουργεί θέσεις εργασίας αλλά ανακυ-
κλώνει τους ανέργους. Προσπαθεί να δημι-
ουργήσει μια τεχνητή αντίθεση ανάμεσα σε
όσους έχουν δουλειά με όσους δεν έχουν,
ενώ είναι φανερό ότι τόσο οι εργαζόμενοι
όσο και οι άνεργοι βρίσκονται στην ίδια
πλευρά του λόφου ενάντια στις πολιτικές
τρόικας, κεφαλαίου και κυβέρνησης.
2) Η πολιτική τού ένας προς έναν (ή αλ-
λιώς ένας έρχεται–ένας φεύγει) είναι μια αν-
τιδραστική πολιτική με πολλές προεκτάσεις.
Χώρια που διανθίζεται με αναφορές του
τύπου «νέοι, φρέσκιοι και παραγωγικοί» ερ-
γαζόμενοι σε «αντίθεση» με μεγαλύτερους,
Προλεταριακή Σημαία 7
ιμπεριαλισμός και το κεφάλαιο σε βάρος
των λαών και της εργατικής τάξης.
Είναι ένα κάλεσμα αγώνα ενάντια στη
φασιστικοποίηση της δημόσιας ζωής, τα ρα-
τσιστικά και φασιστικά κηρύγματα μίσους.
Κάλεσμα κοινού αγώνα ελλήνων και μετα-
ναστών εργατών. Κάλεσμα για την ανασυγ-
κρότηση του ταξικού, εργατικού και
κομμουνιστικού κινήματος.
«ρουτινιασμένους» και «μη παραγωγικούς»
εργαζόμενους. Εδώ εμφανίζεται μια λογική
κοινωνικού κανιβαλισμού και ανθρωποφα-
γίας. Εργαζόμενοι που δουλεύουν για χρόνια
με στοιχειώδη ασφάλεια και με κάποια δι-
καιώματα πρέπει ν' απομακρυνθούν, δίνον-
τας τη θέση τους σε νεότερους, πιο
«εύπλαστους», φθηνότερους και χωρίς δι-
καιώματα. Είναι η λογική της σταδιακής
(πόσο, κανείς δεν ξέρει) αντικατάστασης
σχεδόν όλων των σημερινών εργαζόμενων
στον δημόσιο τομέα.
Πέρα από το γεγονός ότι οι εξαγγελλό-
μενες προσλήψεις μπορεί τελικά ν' αποτε-
λούν απλό αντιπερισπασμό για να περάσουν
σήμερα οι απολύσεις, είναι αβέβαιο αν θα
έχουν -αν και εφόσον κάποιοι προσλη-
φθούν- τη δημοσιοϋπαλληλική ιδιότητα με
όλες τις συνεπαγωγές της.
Η μάχη για να μην απολυθεί κανείς ερ-
γαζόμενος, για το δικαίωμα στη μόνιμη και
σταθερή δουλειά βρίσκεται μπροστά μας. Η
πολιτική των απολύσεων μπορεί να αποτρα-
πεί μέσα από μαζικούς, παρατεταμένους και
αποφασιστικούς αγώνες που θα αποδομούν
στο πεδίο της αντίστασης και της πάλης όχι
μόνο τα «επιχειρήματα» κυβέρνησης και
τρόικας, αλλά θα δημιουργούν όρους κινή-
ματος ικανού να σταματήσει την αντεργα-
τική-αντιλαϊκή επέλαση. Και είναι ηλίου
φαεινότερο ότι δεν μπορούν ν' απαντηθούν
με άσφαιρες τουφεκιές 3ωρων στάσεων της
ΑΔΕΔΥ, όπως την Τετάρτη που μας πέρασε.
Σπύρος Πααπακωνσταντίνουυ
8 Προλεταριακή Σημαία ΠΟΛΙΤΙΚΗ Σάββατο 20 Απρίλη 2013

Τότε που μας κυβερνούσαν συνταγματάρχες

Γιάννη Χαλκίδη στη Θεσσαλονίκη τον Σε- ο Ωνάσης, σε σπίτι του οποίου διέμενε στο του κυπριακού λαού. Έτσι, από το 1971 η
του Κώστα Μιχαλάκη πτέμβριο του 1967. Πολλοί άλλοι πήραν το Λαγονήσι ο Παπαδόπουλος ως αντάλλαγμα χούντα οργανώνει παράνομες ενέργειες εναν-
δρόμο της εξορίας ή της αυτοεξορίας, ενώ η για τις εξυπηρετήσεις της Χούντας. τίον του Μακαρίου. Οι ενέργειες αυτές γίνον-
υμπληρώνονται τις μέρες αυτές 46

Σ χρόνια από την επιβολή της δικτατο-

ρίας στην Ελλάδα. Έχουν γραφεί αρ-
κετά βέβαια για την περίοδο αυτή, θα θέλαμε
όμως να θυμίσουμε τρεις από τις πολλές πτυ-
χές της καταστροφικής για τη χώρα δράσεις
της. Ο λόγος είναι διπλός: Και γιατί πρέπει
να θυμόμαστε την ιστορία, ώστε να μην την
ξαναζήσουμε, αλλά και γιατί υπάρχουν πολ-
λοί που προσπαθούν να παραχαράξουν την
ιστορία και να δικαιολογήσουν τις πράξεις
των δικτατόρων και των οργάνων τους. Ας
δούμε λοιπόν τρία από τα πολλά επιτεύγ-
ματα των συνταγματαρχών:
Ο λαός στο γύψο
Ένα επιχείρημα των δικτατόρων για την
επιβολή της δικτατορίας ήταν ο κομμουνι-
στικός κίνδυνος. Φυσικά τέτοιος κίνδυνος
δεν υπήρχε, εκτός κι αν θεωρούμε κομμου-
νιστική οργάνωση την…Ένωση Κέντρου,
ενώ, από την άλλη, η χώρα έμπαινε σε προ-
εκλογική περίοδο. Την επιβολή της δικτατο-
ρίας ακολούθησαν χιλιάδες συλλήψεις και
χιλιάδες πήραν το δρόμο της εξορίας. Η τε-
λευταία επίσημη καταμέτρηση μιλά για 7.480
φυλακισμένους και εξόριστους, οι οποίοι
πήγαν σε τόπους εξορίας, όπως η Γυάρος, ή
σε φυλακές, όπως ο Ωρωπός. Τα βασανιστή-
ρια, ειδικά η φάλαγγα, η απάνθρωπη μετα-
χείριση, η ψυχολογική βία ήταν η
καθημερινότητα των φυλακισμένων, πολ-
λές φορές με συνέπειες ανήκεστες βλάβες,
όπως συνέβη στον ταγματάρχη Μουστακλή.
Επίσης, υπήρχαν και πολιτικές δολοφονίες.
Δε μιλάμε φυσικά μόνο για τους νεκρούς της
εξέγερσης του Πολυτεχνείου, αλλά και για
πριν από αυτή, όπως η δολοφονία του
έλλειψη της ελευθερίας του Τύπου, όπως και
η λογοκρισία, ήταν δεδομένες. Αξίζει εδώ να
σημειωθεί ότι, πέρα από τα αριστερά βιβλία,
απαγορεύτηκε κι ο Τσέχωφ με την αιτιολο-
γία ότι έτσι προβάλλονταν οι… Ρώσοι!
Οικονομικά θαύματα
Οι υμνητές της επταετίας μιλάνε πολλές
φορές για τη χρηστή οικονομική πολιτική
της, μερικές φορές μάλιστα μιλάνε για οικο-
νομικό θαύμα. Η αλήθεια είναι ότι η δικτα-
τορία κατάφερε ένα μοναδικό επίτευγμα: Να
μηδενίσει την οικονομική ανάπτυξη μιας
χώρας από το 8% (δεν είναι επί του παρόντος
να αναλύσουμε τους λόγους της ανάπτυξης
αυτής), και μάλιστα όχι σε συνθήκες κρίσης
αλλά σε συνθήκες ευημερίας, σχετικής οικο-
νομικής σταθερότητας και ευνοϊκών συνθη-
κών για εφήμερη ανάπτυξη, όπως η
μετανάστευση, η αστυφιλία και η έντονη οι-
κοδομική δραστηριότητα. Όταν μάλιστα ξέ-
σπασε η πετρελαϊκή κρίση του 1973, οι τιμές
αυξήθηκαν κατακόρυφα. Η δικτατορία έδινε
δάνεια σε εργολάβους ή εφοπλιστές, τα γνω-
στά σε όλους θαλασσοδάνεια, προκειμένου
να κάνει πολλά τεχνικά έργα. Όμως: Τα χρή-
ματα που φαγώθηκαν από τα θαλασσοδάνεια
είναι αμέτρητα, τα μεγάλα έργα είχαν και τα
όρια τους, η οικονομία στηριζόταν μόνο από
τις ΗΠΑ, η μετανάστευση παρουσίασε κάμψη
και δεν είχαν δημιουργηθεί νέες θέσεις εργα-
σίας, η ύπαιθρος ερημώθηκε, η Αθήνα έγινε
η πόλη-τέρας που όλοι γνωρίζουμε.
Το εξωτερικό χρέος την περίοδο εκείνη
άρχισε να γιγαντώνεται, ο πληθωρισμός το
1974 έτρεχε με 30%. Δεν έλειπαν φυσικά οι
ρεμούλες με επιχειρηματίες όπως ο Τομ Πάπ-
πας, γνωστός χρηματοδότης της Χούντας, ή
Προδότες
Η προδοτική δράση του Παπαδόπουλου
ξεκίνησε με την ένταξή του στα Τάγματα
Ασφαλείας το 1943 και συνεχίστηκε με τις
πληρωμένες υπηρεσίες που προσέφερε του-
λάχιστον από το 1952 στη CIA, προκειμένου
να αντιμετωπίσει τον «κομμουνιστικό κίν-
δυνο». Έτσι εξηγούνται και η τοποθέτησή
του στην ΚΥΠ, μετά από την απαραίτητη εκ-
παίδευση στις ΗΠΑ, αλλά και η τοποθέτησή
του ως στρατοδίκη στη δίκη του Νίκου Μπε-
λογιάννη. Έπρεπε να ολοκληρώσει το έργο
του.
Είναι πλέον ιστορικά αποδεδειγμένη η
σχέση του ΙΔΕΑ (της παραστρατιωτικής ομά-
δας που οργάνωσε το πραξικόπημα) με τη CIA,
όχι μόνο από αντιπάλους αλλά και από τους
ίδιους τους πράκτορές της, όπως ο Γκαστ
Αβρακότο. Με την πολιτική καθοδήγηση και
την οικονομική υποστήριξη των ΗΠΑ επι-
βλήθηκε η χούντα στην Ελλάδα, εξυπηρε-
τώντας τα αμερικάνικα συμφέροντα.
Εκεί όμως που φαίνεται πιο φανερά η
προδοτική δράση της είναι η στάση της απέ-
ναντι στην Κύπρο: Στα τέλη του 1967, μετά
από τις απειλές της Τουρκίας και τις συμβου-
λές των ΗΠΑ, η δικτατορία απέσυρε την ελ-
ληνική μεραρχία από την Κύπρο, η οποία είχε
αποσταλεί μυστικά το 1964.
Βέβαια, όπως κάνουν όλοι οι εθνικιστές
τυχοδιώκτες, η χούντα προσπαθούσε να πετύ-
χει μια «εθνική νίκη» που θα της προσέδιδε
αίγλη. Αυτή θα ήταν η ένωση της Κύπρου με
την Ελλάδα, με μια μικρή λεπτομέρεια. Θα
έπρεπε να ανατραπεί ο νόμιμος ηγέτης της Κύ-
πρου, ο Μακάριος, και να νοθευτεί η θέληση
ταν όλο και πιο επικίνδυνες, όσο το καθεστώς
έχανε τα ερείσματα του. Το αποκορύφωμα
των ενεργειών αυτών ήταν το πραξικόπημα
εναντίον του Μακαρίου στις 15 Ιουλίου 1974,
ένα πραξικόπημα που άνοιξε την πόρτα για
την τουρκική εισβολή και εξυπηρετούσε όχι
τα ελληνικά αλλά τα ΝΑΤΟικά συμφέροντα.
Η καταστροφή που ακολούθησε, η διχο-
τόμηση της Κύπρου και η μεγαλύτερη εθνική
ήττα μετά το 1922 έγιναν και η ταφόπλακα
της δικτατορίας, η οποία έπεσε στις 24 Ιου-
λίου 1974 έχοντας προσφέρει τις χειρότερες
δυνατές υπηρεσίες στον ελληνικό λαό και
τις καλύτερες δυνατές στις ΗΠΑ και το
ΝΑΤΟ.
Επιλογικά
Οι τρεις αυτές πτυχές της επταετίας δεν
είναι οι μοναδικές. Η αντίσταση εναντίον
της, ο πολιτισμός του κιτς που επιβλήθηκε,
οι εξεγέρσεις που πραγματοποιήθηκαν και
άλλα θέματα θα μπορούσαν να αναφερθούν
επίσης. Νομίζουμε όμως ότι είναι ενδεικτι-
κές των πρακτικών των ανθρώπων που προ-
σπάθησαν να «συνετίσουν» έναν ολόκληρο
λαό. Ο Γ. Σεφέρης στο τελευταίο του ποίημα
γράφει συμβολικά, όσο και προειδοποιητικά,
για την τύχη όλων αυτών, στο πρόσωπο του
τύραννου Αρδιαίου:
«Τον έδεσαν χειροπόδαρα,
τον έριξαν χάμω και τον έγδαραν
τον έσυραν παράμερα τον καταξέσκισαν
απάνω στους αγκαθερούς ασπάλαθους
και πήγαν και τον πέταξαν στον Τάρταρο, κου-
ρέλι.
Έτσι στον κάτω κόσμο πλέρωνε τα κρίματά του
ο Παμφύλιος Αρδιαίος ο πανάθλιος τύραννος».

ΕΛΜΕ Πειραιά Κινητοποίηση για τα βασικά ζητήματα που αφορούν την εκπαίδευση ορ-
γανώνουν την Τετάρτη 24 Απρίλη, στις 1 μμ., στην Πλατεία Κοραή του Πει-

Εκδήλωση ενάντια στο φασισμό

ραιά, τα σωματεία των εκπαιδευτικών της ευρύτερης περιοχής του Πειραιά.
Η κινητοποίηση οργανώθηκε ύστερα από κοινή σύσκεψη, στην οποία κάλεσε
η ΕΛΜΕ Πειραιά και στην οποία συμμετείχαν όλα τα σωματεία δασκάλων του
Πειραιά και η Ομοσπονδία Γονέων Πειραιά. Την πρόταση είχε θέσει στο ΔΣ

Π
ραγματοποιήθηκε την Τρίτη 16/4
στην Ιωνίδειο εκδήλωση που διοργά-
νωσε η ΕΛΜΕ Πειραιά ενάντια στο
φασισμό. Εισηγητές στην εκδήλωση ήταν ο
Γ. Μαργαρίτης (καθηγητής Σύγχρονης Πολι-
τικής και Κοινωνικής Ιστορίας στο Α.Π.Θ.), ο
Mανόλης Αρκολάκης (ιστορικός στο Ανοιχτό
Πανεπιστήμιο) και ο Φώτης Ανδρεόπουλος
(υπεύθυνος Σχολείου μεταναστών Πειραιά).
Ο πρώτος εισηγητής έκανε μια ιστορική
αναδρομή στην εμφάνιση φασιστικών οργα-
νώσεων στην Ελλάδα από τη δεκαετία του
’30 και στη σχέση τους με τα κέντρα εξουσίας
της αστικής τάξης. Αναφέρθηκε, επίσης, στην
αντίφαση των εθνικιστικών ξεσπασμάτων
των νεοναζί με το ρόλο υποτέλειας που επι-
φύλασσε για τον ελληνικό λαό ο ναζισμός.
Ανέλυσε επίσης, τη διαδικασία γέννησης του
φασισμού μέσα από τη μήτρα του καπιταλι-
στικού συστήματος.
Ο Μανόλης Αρκολάκης αναφέρθηκε
ιστορικά στους τρόπους που χρησιμοποίησε
ο ναζισμός για να επιβληθεί στη γερμανική
κοινωνία. Εξήγησε πώς χρησιμοποιήθηκε η
αντικατάσταση του κράτους πρόνοιας στη
Γερμανία του ’30 από δομές ελεγχόμενης
ελεημοσύνης στους ανέργους με στόχο τη
συντριβή της συγκρότησης της εργατικής
τάξης. Ανέλυσε ακόμα το πώς –σήμερα- η
διαδικασία της φασιστικοποίησης αποτελεί
μια επιλογή του συστήματος στην αντί-
στοιχη κατεύθυνση αποσυγκρότησης της ερ-
γατικής τάξης και κλιμάκωσης της επίθεσης.
Ο Φώτης Ανδρεόπουλος αναφέρθηκε στην
εμπειρία του από το Ανοιχτό Σχολείο Μετα-
ναστών και στα οξυμένα προβλήματα των
παιδιών των μεταναστών σε σχέση με τη
φτώχεια αλλά και με την κρατική πολιτική
απέναντί τους. Σε σχέση με την ιθαγένεια της ΕΛΜΕ η Ενότητα Αντίστασης Ανατροπής. Παρόλα αυτά, το κείμενο πλαι-
αλλά και τα κρούσματα φασιστικών και ρα- σίου της κινητοποίησης ψηφίστηκε στο ΔΣ της ΕΛΜΕ από ΠΑΜΕ και ΣΕΚ (την
τσιστικών επιθέσεων. Αναφέρθηκε, επίσης, παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ). Χαρακτηρίστηκε από την μόνιμη τάση του ΠΑΜΕ να
στις προσπάθειες που καταβάλλει το Ανοιχτό
επιδιώκει το πέρασμα όλης του της γραμμής σε κάθε ζήτημα και περιλάμ-
Σχολείο Μεταναστών Πειραιά.
Ακολούθησαν ερωτήσεις από το κοινό βανε όλη τη γνωστή ρεφορμιστική λογική για ενιαίο 12χρονο, για ετήσια
που απαντήθηκαν συνοπτικά από τους ειση- επιμόρφωση (!) και για
γητές. Οι ερωτήσεις αφορούσαν τόσο ιστο- τις αναδιαρθρώσεις της
ρικά ζητήματα όσο και ζητήματα εκτιμήσεων
εκπαίδευσης της ισχυ-
για τη σημερινή εποχή.
Η εκδήλωση συνεχίστηκε με σύντομες το- ρής καπιταλιστικής Ελ-
ποθετήσεις – παρεμβάσεις από το κοινό. Στη λάδας, στην οποία
συντριπτική τους πλειοψηφία έγιναν από εκ- συντελείται -σύμφωνα
παιδευτικούς που έχουν καθημερινή σχέση με
με ΠΑΜΕ και ΣΕΚ- όχι
το κίνημα και το σωματείο.
Στα θετικά της εκδήλωσης καταγράφον- παραγωγική αποσυγ-
ται η σχετική μαζικότητά της (περίπου 120 κρότηση, αλλά “παρα-
εκπαιδευτικοί), ο πολιτικός χαρακτήρας των γωγική ανασυγκρότηση
τοποθετήσεων και η προσπάθεια να εντοπι-
στούν οι αιτίες του φαινομένου, καθώς και η με γνώμονα το μεγαλύ-
προβολή της ανάγκης υπεράσπισης από τους τερο κέρδος για το κε-
εκπαιδευτικούς της ιστορίας, κόντρα στον φάλαιο”. Ταυτόχρονα,
ιστορικό ρεβιζιονισμό. Αδυναμία της ήταν το υπήρχε σαφής υποβάθ-
γεγονός ότι οι παρεμβάσεις από εκπαιδευτι-
κούς λίγο έξω από την άμεση επιρροή των μιση των αποτελεσμά-
παρατάξεων ήταν λίγες. των και της σημασίας
Σε κάθε περίπτωση, η εκδήλωση (την οποία των μνημονίων.
πρότεινε στο ΔΣ της ΕΛΜΕ η Ενότητα Αντίστα-
Μετά από συζήτηση
σης Ανατροπής, στην οποία συμμετέχουν οι
Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών Πειραιά) και αμοιβαίες υποχω-
ήταν ένα πρώτο θετικό βήμα στο άνοιγμα της ρήσεις καταλήχθηκε η
συζήτησης και, άρα, στην αρχή οργάνωσης της παρακάτω αφίσα, που
δράσης και ενάντια στο φασισμό και τη φασι-
ψηφίστηκε από ΠΑΜΕ,
στικοποίηση της δημόσιας ζωής, την οποία
τροφοδοτεί το σύστημα – ως ένα βραχίονα της ΣΕΚ και Ενότητα Αντί-
συνολικής αντιδραστικής επίθεσης. στασης Ανατροπής:
Σάββατο 20 Απρίλη 2013 ΠΟΛΙΤΙΚΗ Προλεταριακή Σημαία 9

Χρυσή Αυγή και ΜΜΕ

Τ
ο τελευταίο καιρό η συμπεριφορά του
συστήματος απέναντι στη Χρυσή
Αυγή έχει δύο πλευρές, με ένα κοινό
στόχο όμως. Η μία είναι αυτή όπου προβάλ-
λεται με αρνητικό τρόπο η δράση της, όχι
τόσο για να καταγγελθεί αλλά για να ταυτι-
στεί με τμήματα του λαού και της νεολαίας
που αντιστέκονται, σε πλήρη εφαρμογή της
θεωρίας «της βίας των άκρων». Με τη θεω-
ρία αυτή έπαιξε ο Πρετεντέρης στη στήλη
του στα ΝΕΑ, όπου ευθέως ταύτιζε την Αρι-
στερά, δια μέσου του ΣΥΡΙΖΑ, με τη Χρυσή
Αυγή. Είναι γνωστό το λογοπαίγνιο με το
όνομα της Ζωής Κωνσταντοπούλου και του
Κασιδιάρη όπου παρουσιάζονται σαν οι δύο
όψεις του ίδιου νομίσματος.
Η άλλη πλευρά αφορά την προσπάθεια
να της φτιάξουν ένα φιλολαϊκό και πατριω-
τικό προφίλ. Είναι έντεχνος ο τρόπος και η
επιλογή των αποσπασμάτων των ανακοινώ-
σεών της, που προβάλλονται έτσι ώστε να
μοιάζουν σαν συνέχεια ή παρόμοιες με αυτές
της Αριστεράς. Ιδιαίτερο ρόλο σε αυτό ανέ-
λαβε ο άλλος στυλοβάτης του συστήματος
αντιμερκελιστής Τράγκας, των γνωστών δη-
μοκρατικών και φιλεργατικών πεποιθή-
σεων. Σε μια εκπομπή του κάλεσε αποκλει-
στικά τέσσερις εκπροσώπους της Χρυσής
Αυγής, δίνοντάς τους την ευκαιρία, και προ-
φυλάσσοντάς τους από κακοτοπιές, να πα-
ρουσιαστούν σαν τα καλά παιδιά του λαού
που νοιάζονται και αγωνίζονται γι’ αυτό τον
τόπο.
Η Χρυσή Αυγή είναι ιδιαίτερα χρήσιμη
στο σύστημα. Καλείται να παίξει το ρόλο
του ελέγχου της οργής του λαού και της
νεολαίας με ποικίλους τρόπους. Ή με την
τρομοκρατία απέναντι στα πιο αδύναμα
αλλά και στα αγωνιζόμενα τμήματα του
λαού ή οδηγώντας αυτή την οργή σε κανά-
λια ανώδυνα και βολικά γι’ αυτό. Η ιδιαί-
τερα προβεβλημένη βίαιη συμπεριφορά
της στο δρόμο και στην κοινωνία ευθυ-
γραμμίζεται πλήρως με τη στάση της στη
Βουλή. Χτυπάει τα θύματα της επίθεσης
του κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστών,
ενώ στηρίζει τις επιλογές των τελευταίων
στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό, μη διστά-
ζοντας να ευθυγραμμιστεί με τα κυβερνη-
τικά κόμματα σε σημαντικά ζητήματα και
καλώντας για την τήρηση της μνημονια-
κής νομιμότητας. Η Χρυσή Αυγή λοιπόν
παίζει μια χαρά το ρόλο της στα πλαίσια
της φασιστικοποίησης της δημόσιας ζωής
και της πολιτικής. Αυτό που μάλλον χρει-
άζεται επαγρύπνηση είναι ο ρόλος που της
επιφυλάσσουν για το μέλλον. Αν όχι σε
αυτή την ίδια ίσως σε κάποια άλλα φασι-
στικά μορφώματα που μπορεί να προκύ-
ψουν και από στελέχη της. Δεν
αποκλείεται κάποια στιγμή που τα πράγ-
ματα θα είναι δύσκολα για το σύστημα από
πλευράς αντιδράσεων του λαού να κλη-
θούν να παίξουν οι φασίστες ένα πιο ιδιαί-
τερο ρόλο στη κεντρική πολιτική σκηνή.
Για να γίνει όμως αυτό χρειάζεται να είναι
πιο ελεγχόμενοι και να αποκτήσουν ένα
πιο σοβαρό πολιτικό πρόσωπο από αυτό
του μαντρόσκυλου. Το έργο αυτό αναλαμ-
βάνουν τα ΜΜΕ (ντόπια και διεθνή) είτε
πιέζοντάς την είτε χαϊδεύοντάς την.
Υπάρχει βέβαια και η πλευρά του λαού
που σε πολλές περιπτώσεις την αντιμετωπί-
ζει εχθρικά και εκδιώκοντάς την. Παίζει και
η Χρυσή Αυγή με τη φιλανθρωπία (και όχι
αλληλεγγύη), όπως παίζουν πολλοί συστη-
μικοί παράγοντες, παριστάνοντας όμως τους
συμπαραστάτες με ξένα λεφτά. Στη Θάσο
λοιπόν εκδιώχθηκαν. Ο λαός εκεί δεν δέ-
χτηκε και δεν επέτρεψε στη Χρυσή Αυγή να
φορέσει το φιλολαϊκό προσωπείο της και την
έδιωξαν, καταγγέλοντάς την για αυτό που
πραγματικά είναι.
Αυτού του τύπου οι αντιδράσεις, αλλά
και άλλες πολλές (όπως στις 25 Μάρτη), δεί-
χνουν ότι υπάρχει το έδαφος να αναπτυχθεί
το αντιφασιστικό και αντιρατσιστικό κίνημα.
Το έδειξαν και οι αντιφασιστικές συγκεν-
τρώσεις και πορείες σε αρκετές περιοχές στις
6 του Απρίλη όπου η συμμετοχή της νεο-
λαίας ήταν μαζική και μαχητική. Το ζητού-
μενο είναι όλες αυτές οι αντιδράσεις
απέναντι στους ναζί να συνδεθούν με ένα ερ-
γατικό και λαϊκό κίνημα που θα αμφισβητεί
πραγματικά την πολιτική του κεφαλαίου και
των ιμπεριαλιστών, που θα στοχεύει τον
πραγματικό αντίπαλο και όχι τα όργανά του,
ανακόπτοντας έτσι και την πορεία φασιστι-
κοποίησης της κοινωνίας αλλά και τη δράση
των φασιστών.

Και φέτος οι φράουλες ποτίστηκαν με αίμα

Μ
ε τον πιο δραματικό τρόπο ήρθε
ξανά η Μανωλάδα στην επικαιρό-
τητα. Μερικές μόλις ημέρες πριν από
την Εργατική Πρωτομαγιά, η επέλαση του ερ-
γασιακού μεσαίωνα και των σύγχρονων σκλα-
βοπάζαρων άφησε πίσω τραυματισμένα τα
κορμιά τριαντατεσσάρων μεταναστών εργα-
τών γης που διεκδίκησαν την απλήρωτη δου-
λειά έξι μηνών! Οι σύγχρονοι
μεγαλοτσιφλικάδες της Μανωλάδας, για μια
ακόμη φορά, «πότισαν» τα φραουλοχώραφά
τους με το αίμα των μεταναστών εργατών, βά-
ζοντας τους μπράβους τους να πυροβολήσουν
εν ψυχρώ τους διακόσιους μετανάστες που
συγκεντρώθηκαν διεκδικώντας τα δεδουλευ-
μένα τους, αυτά τα άθλια ποσά που ονομάζουν
«μεροκάματα» και τα οποία φροντίζουν με
διάφορους τρόπους να τους τα ξαναπαίρνουν
πίσω, είτε ως ενοίκιο για τα ελεεινά παραπήγ-
ματα στα οποία τους στοιβάζουν είτε ως αντί-
τιμο για τις αγορές από τη ντόπια αγορά.
Κι όμως, αυτή τη φορά ούτε καν αυτά τα
ψωρομεροκάματα δεν ήθελαν να τους δώ-
σουν. Και γιατί να το κάνουν, άλλωστε;
Αφού η καθημερινή ιδεολογική επίθεση που
εξαπολύεται ενάντια στους μετανάστες από
το σύνολο του αστικού εσμού και των ΜΜΕ
του δικαιολογεί τα πάντα. Αφού η καθημε-
ρινή, σαρωτική επίθεση του συστήματος
αναδύει την πλήρη απαξίωση της εργατικής
τάξης, της ζωής της και των δικαιωμάτων
της. Πόσο μάλλον των μεταναστών.
Και σαν μην έφτανε η δολοφονική επί-
θεση, η αστυνομία συνέλαβε τους μετανάστες
σε μια προσπάθεια να τους απελάσει όπως
λένε οι ίδιοι. Εδώ και χρόνια είναι γνωστή η
άγρια εκμετάλλευση των μεταναστών εργα-
τών στα συγκεκριμένα χωράφια. Και δεν είναι
μόνο η εκμετάλλευση της δουλειάς τους αλλά
και οι συνθήκες διαβίωσης των εργατών. Μαζί
και η αμφιβολία για το αν θα πληρωθούν.
Όπως είναι γνωστοί και οι βασανισμοί που
έχουν υποστεί αρκετοί από αυτούς, αλλά και
οι διωγμοί τους με διάφορες προφάσεις μόλις
τελειώσουν τη δουλειά και περιμένουν την
πληρωμή τους. Αλλά και όποιος έχει προσπα-
θήσει να σταθεί στο πλευρό τους και να απο-
καλύψει τις πτυχές αυτού του βρόμικου
κυκλώματος εκμετάλλευσης έχει βρεθεί αντι-
μέτωπος με τις μαφιόζικες δολοφονικές με-
θόδους του. Δημοσιογράφοι, φωτογράφοι,
συλλογικότητες έχουν επανειλημμένα δεχτεί
τραμπουκισμούς και επιθέσεις.
Δεν πρόκειται πλέον για ακραίες κατα-
στάσεις ούτε για ιδιαιτερότητα της περιοχής. στο σύνολο των μεταναστών εργατών. Που ταδίκασε», τρομάρα της, τα γεγονότα της Μα-
Ούτε πρωτίστως πρόκειται απλά για μια ρα- συμβαδίζει με την σύγχρονη πραγματικότητα νωλάδας για να καταλήξει ξανά στην «άμεση
τσιστική έκρηξη κάποιών ελληναράδων των στρατοπέδων συγκέντρωσης, των ναρ- απέλαση των λαθρομεταναστών»!!!)
αγροτών, αλλά για μια καθαρά ταξική επί- κοπεδίων, των επιχειρήσεων-σκούπα και των Πρόκειται για μια πραγματικότητα η
θεση των νέων καπιταλιστών αγροτών απέ- βασανιστηρίων. Είναι η πραγματικότητα που οποία είχε κάνει την πρώτη της εμφάνιση τη
ναντι στους εργάτες μετανάστες που τροφοδοτεί και επιχειρεί να νομιμοποιήσει δεκαετία του ’90, όταν ανάλογες καταστάσεις
εκμεταλλεύονται. Πρόκειται για την κορύ- στις λαϊκές συνειδήσεις τη ναζιστική συμμο- ζούσαν οι Αλβανοί μετανάστες. Θα βγουν κυ-
φωση μιας ωμής και ξεδιάντροπης επίθεσης ρία της Χρυσής Αυγής και τη δράση της. («Κα- βερνητικοί και τοπικοί παράγοντες για πολ-
λοστή φορά να «καταδικάσουν» και να
μοιράσουν ευθύνες στους ντόπιους εκμεταλ-
λευτές. Οι εφημερίδες και τα ΜΜΕ θα μιλούν
για «επεισόδια» σαν να πρόκειται για κάτι συ-
νηθισμένο και περίπου εθιμικό, για «ανεπιβε-
βαίωτες πληροφορίες» έτσι για να μένουν
αμφιβολίες για το τι πραγματικά συνέβη, και
μετά όλα θα συνεχίσουν ως έχουν.
Απέναντι σε αυτήν την πραγματικότητα
επιβάλλεται η άμεση και αποφασιστική απάν-
τηση όλου του λαού, όλων των εργαζομένων.
Στο πλευρό των μεταναστών. Στον κοινό, τα-
ξικό αγώνα ενάντια στην εκμετάλλευση και
την καταπίεση. Ενάντια στο τραγικό και συ-
νάμα προκλητικό παρόν που βιώνουν οι με-
τανάστες της Μανωλάδας. Γιατί, τελικά, αυτό
για το οποίο μας προορίζουν δεν είναι ούτε η
«κινεζοποίηση», ούτε οι μισθοί Βουλγαρίας...
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ του ΚΚΕ(μ-λ)
Κάτω τα χέρια από τους μετανάστες!
Πέμπτη 18 Απρριλίου 20113
Στο αίμα βάφτηκ καν ταα φρααουλ
λοχώώρα αφα τη ης Μανωλάδας. Για μια ακόμη φορά. Στο αίμα μεταναστών εργατών που «τόλμησαν»
να διαμαρτυρηθούν γιατί ήταν έξι μήνες απλήρωτοι. Τριάντα τέσσερεις από αυτούς νοσηλεύονται τραυματισμένοι, οι οχτώ βαριά,
από τις σφαίρες των μπράβων του μεγαλοτσιφλικά που τους εκμεταλλευόταν.
Αυτό που έζησαν οι τριαντατέσσερεις μετανάστες στη Μανωλάδα δεν είναι απλά ένας ακόμη κρίκος στη μακριά και βαριά αλυ-
σίδα των ρατσιστικών επιθέσεων και δολοφονιών στη χώρα μας. Είναι η πιο ωμή και απροκάλυπτη απόδειξη για το πού οδηγεί η
ραγδαία φασιστικοποίηση της πολιτικής ζωής του τόπου και το χάιδεμα των φασιστοσυμμοριών από το ντόπιο αστικό σύστημα.
Είναι η πιο ακραία έκφραση των συνεπειών μιας πολιτικής που αντιμετωπίζει τους μετανάστες σαν σκουπίδια, που τους στοιβάζει
σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και σε βρωμερά κελιά ή τους αφήνει να πνιγούν αβοήθητοι.
Και κυρίως είναι η πιο τρανή απόδειξη για τους πραγματικούς στόχους της λυσσασμένης επίθεσης των δυνάμεων του κεφά-
λαιου απέναντι στην εργατική τάξη. Γιατί το δικαίωμα ζωής και θανάτου πάνω στους μετανάστες που θεωρούσαν ότι είχαν οι υπάν-
θρωποι της Μανωλάδας που άνοιξαν πυρ εναντίον τους, είναι στόχος για το σύνολο των δυνάμεων του ιμπεριαλισμού και του
κεφάλαιου σε βάρος των λαών και της εργατικής τάξης.
Αυτή η κτηνώδης δολ λοφοονική επίίδειξη ραττσισμμού καιι απαξίωσης της ανθρώππινης ζωής δεν μπορεί και δεν πρέπει να μείνει
αναπάντητη η. Γιατί στα τραυματισμένα κορμιά των τριαντατεσσάρων μεταναστών αντανακλώνται τα τραύματα που υφίσταται κα-
θημερινά όλη η εργατική τάξη.
Τοο ΚΚ
ΚΕ(μ-λ) καλλεί το λαόό και τουςς ερργαζόόμενους να κα
αταδικάσσου
υν στην πράξη αυτήν την επ
πίθεση. Να απαιτήσουν την παρα-
δειγματική τιμωρία τω ων φυσιικών αυτοουργών. Να εκφράσουν την ταξική τους αλληλεγγύη στους εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες
που ζουν και εργάζονται σε καθεστώς σύγχρονης δουλείας. Να υψώσουν αγωνιστικό, ταξικό τείχος ενάντια στα φασιστικά και ρα-
τσιστικά κηρύγματα και τις δολοφονικές πρακτικές που τροφοδοτούν. Αλλά και να αγωνιστούν μαζικά για την ανατροπή της πο-
λιτικής των ηθικών αυττουργώ ών αυτής της πράξης.
10 Προλεταριακή Σημαία
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ χτίζει τις συμμαχίες της
με το …”διάβολο”.
Τ
ελικά είναι πολύ χρήσιμες οι τοποθε-
τήσεις του Αλ. Τσίπρα στα διάφορα
φόρα των συστημικών οργανισμών
και φορέων, όπως η τελευταία του ομιλία
στο συνέδριο του Economist στην Αθήνα. Ξε-
καθαρίζουν με πολύ χαρακτηριστικό τρόπο
τις κατευθύνσεις και κυρίως τον «πυρήνα»
της πολιτικής ανάλυσης και των προτάσεων
«εθνικής σωτηρίας» του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν θεωρούμε το «φραστικό λάθος» περί
«αναστολής του μνημονίου» σαν το κύριο
ζήτημα. Αποτελεί ένα ακόμη «απόνερο» μίας
συστηματικής προσπάθειας αυτής της ηγε-
σίας να χτίσει μια κυβερνητική προοπτική
διαχείρισης, αποδεκτής από αστικές δυνά-
μεις εντός και εκτός της χώρας. Αυτό που
είναι το πιο σημαντικό είναι η «ανάγνωση»
της σημερινής πραγματικότητας στην Ευ-
ρώπη, οι συμμαχίες που επιδιώκει, το είδος
της πολιτικής κατεύθυνσης που προωθεί.
Η παρουσίαση των πολιτικών και οικονο-
μικών εξελίξεων στην Ευρώπη, την Ελλάδα
και την Κύπρο διαπερνάται από το μόνιμο μο-
τίβο της κρίσης λιτότητας που δημιουργούν η
Μέρκελ, η Γερμανία και οι νεο-φιλελεύθεροι
του βορρά, μέσα από μνημόνια και κάθε εί-
δους καταστροφικά μέτρα. Στο σημείο αυτό
είναι φανερή η προσπάθεια να εντοπισθεί η
«αιτία του κακού» τόσο γεωγραφικά (Βορράς
– Νότος) όσο και στην ηγεσία μίας μόνο ιμπε-
ριαλιστικής δύναμης (Γερμανία), απαλλάσ-
σοντας έτσι αστικές τάξεις και
ιμπεριαλιστικές δυνάμεις σε όλα τα μήκη και
πλάτη της Ευρώπης που, από κοινού και ολο-
μέτωπα, επιτίθενται στο εισόδημα και τα δι-
καιώματα των εργαζομένων. Λες και η
απόφαση για το φόρτωμα των βαρών της κρί-
σης του συστήματος στις πλάτες των εργαζο-
μένων και των λαών δεν είναι μία ενιαία
βάρβαρη πολιτική όλων των δυνάμεων του
καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος
αλλά αποτέλεσμα της ηγεμονίας της «μερκε-
λικής» Γερμανίας πάνω στις υπόλοιπες δυνά-
μεις, είτε ιμπεριαλιστικές είτε αστικές.
Είναι φανερό ότι τόσο ο Τσίπρας όσο και
συνολικά η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ επιλέγουν να
σταθούν απέναντι στη σημερινή πραγματικό-
τητα με κεντρική κατεύθυνση ότι έχουμε
κρίση πολιτικής διαχείρισης και όχι κρίση συ-
ΠΕΝΤΕΛΗ
Θεάρεστες επενδύσεις σε τόπους ...δασωμένους
Ο
δρόμος που άνοιξαν η Κερατέα και
ακόμα καλύτερα η Χαλκιδική φαίνε-
ται να εμπνέει εκ νέου αρκετές τοπι-
κές συλλογικότητες, επιτροπές και
πρωτοβουλίες κατοίκων, που κάποια στιγμή
φάνηκε ότι εξάντλησαν τα καύσιμα του Συν-
τάγματος και ό,τι αυτό παρήγαγε στη συνέ-
χεια και είχαν περιοριστεί σε ανέξοδες
δράσεις σαν τα ανταλλακτικά παζάρια, τις
συλλογικές κουζίνες και την "αδιαμεσολά-
βητη" διάθεση αγροτικών προϊόντων. Χωρίς
αμφιβολία σ΄ αυτό συνετέλεσε κατά κύριο
λόγο η ένταση της επίθεσης από μεριάς συ-
στήματος, η συνακόλουθη ένταση της κατα-
στολής και της φασιστικοποίησης και το
βίωμα της σκληρής καθημερινότητας, αλλά
και το φωτεινό παράδειγμα του αγώνα των
κατοίκων της Χαλκιδικής και το τεράστιο
ρεύμα αλληλεγγύης που γέννησε.
Μια τέτοια περίπτωση είναι και η πρωτο-
βουλία κατοίκων Πεντέλης-Μελισσίων, που
πρωτοσυγκροτήθηκε όπως και άλλες στο
πνεύμα του Συντάγματος, που έκανε έναν
πρώτο κύκλο με αιχμή τα χαράτσια της ΔΕΗ
αλλά και το τοπικό ζήτημα της εναντίωσης
στις διαθέσεις αρπαγής του Πεντελικού από
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
στήματος. Είναι φανερό ότι με αυτή την επι-
λογή μπορούν να σταθούν μπροστά στα
«ακροατήρια» των δυνάμεων του συστήμα-
τος με «υπευθυνότητα» και «λογική» και να
«αναζητήσουν» από κοινού πολιτικές που θα
αποτρέψουν την κρίση και τις αποκλίνουσες
τάσεις στην ΕΕ και την Ευρωζώνη. Γίνεται
προσπάθεια να παρουσιαστεί η διέξοδος από
την κρίση σαν κοινή υπόθεση των λαών μαζί
και των πολιτικών-κοινωνικών δυνάμεων
του συστήματος. Γι' αυτό το λόγο επικεντρώ-
νεται ο Αλέξης Τσίπρας στη λιτότητα, που
έχει ως αποτέλεσμα τη «μείωση της ζήτησης»
και αυτή με τη σειρά της οδηγεί στην ύφεση.
Μία τέτοια λογική βρίσκει όλο και περισσότε-
ρους οπαδούς τόσο στο αστικό στρατόπεδο
όσο και στην πέραν του Ατλαντικού ιμπερια-
λιστική δύναμη, που μέσω των Νew York
Times κάνει κριτική στους ηγέτες της Ευρώ-
πης που μένουν προσκολλημένοι στην πολι-
τική της λιτότητας. Έτσι, η «τόνωση της
εσωτερικής ζήτησης με αιχμή τις δημόσιες
επενδύσεις ταχείας απόδοσης» αποτελεί την
κεντρική ιδέα του «εθνικού σχεδίου σωτη-
ρίας» για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και την κυ-
βέρνηση «εθνικής σωτηρίας» της οποίας θα
αποτελεί κορμό. Εξ' άλλου αυτή η κατεύ-
θυνση δεν αποτελεί ειδική αντιμετώπιση για
την Ελλάδα αλλά «εξειδίκευση» ενός «νέου
σχεδίου δημόσιων ευρωπαϊκών επενδύσεων,
ένα νέο σχέδιο Μάρσαλ που έχει ανάγκη όλος
ο ευρωπαϊκός Νότος για να ανακάμψει».
Εδώ σαν παρένθεση πρέπει να πούμε ότι
αυτή η συνεχής αναφορά του Τσίπρα στο «σχέ-
διο Μάρσαλ» σαν τη σανίδα σωτηρίας για τους
ευρωπαϊκούς λαούς, αθωώνει τους στόχους
αυτού του σχεδίου που ανέλαβε η κυβέρνηση
των ΗΠΑ με πρόεδρο τον Χάρι Τρούμαν το
1947, για χρηματοδότηση των ευρωπαϊκών κυ-
βερνήσεων για να «ανακάμψουν» από τις συμ-
φορές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Αυτή η
οικονομική βοήθεια των ΗΠΑ δόθηκε για τη
στήριξη των αστικών καθεστώτων και κρατών
της Δυτικής Ευρώπης (συμπεριλαμβανομένων
Ελλάδας και Τουρκίας) που «θα αντιστέκονταν
σε απόπειρες καθυπόταξης από οπλισμένες
μειοψηφίες ή από ξένες πιέσεις», με όρους που
καθόριζαν μονομερώς οι ΗΠΑ και με κυριό-
τερο από αυτούς την καταστολή της κομμου-
την εκκλησία, με εκδηλώσεις και κινητοποι-
ήσεις αρκετά επιτυχημένες, αλλά μετά το φε-
τινό καλοκαίρι έδειξε να φθίνει και από
συμμετοχή αλλά κυρίως από στόχο. Η ανα-
ζωπύρωση όμως του ζητήματος της ''επενδυ-
τικής" διάθεσης της εκκλησίας στο Πεντελικό
έφτασε για να ανασυσταθεί και να κάνει μια
πρώτη πολύ επιτυχημένη κινητοποίηση με
δημοσιεύσεις έντυπες και ηλεκτρονικές αλλά
κυρίως με πορεία και διαδήλωση 200 περί-
που ατόμων στην περιοχή.
Το ζήτημα στην περίπτωση της Πεντέλης
είναι η παράδοση άνευ όρων 4.000 στρεμμά-
των αναδασωτέας και κομματιού ήδη ανα-
δασωμένης περιοχής, με βάση τα δύο νέα
δήθεν αναπτυξιακά-επενδυτικά fast track
νομοσχέδια, στις ορέξεις του επίδοξου "στρα-
τηγικού" επενδυτή, που στην περίπτωσή μας
είναι η εκκλησία διαμέσω μιας αναπτυξια-
κής εταιρείας που συνέστησε ειδικά για τέ-
τοιες περιπτώσεις. Η μέχρι τώρα φιλοδοξία
τους να αρπάξουν τη γη αυτή συμπυκνωνό-
ταν σε ένα φαραωνικό σχέδιο για δημιουρ-
γία φωτοβολταϊκού πάρκου 4.000
στρεμμάτων, σχέδιο που φαίνεται να παγώ-
νει προς το παρόν για λόγους δικούς τους
νιστικής απειλής. Ένα ιμπεριαλιστικό σχέδιο
ενάντια στο κομμουνιστικό κίνημα και την
ΕΣΣΔ που το «γευτήκαμε» και στην Ελλάδα, με
την άμεση στρατιωτική και πολιτική παρέμ-
βαση των Αμερικάνων στην κατάπνιξη του
επαναστατικού και απελευθερωτικού κινήμα-
τος του λαού μας την περίοδο 1946-1949, απο-
τελεί για την εποχή μας «μία κάποια λύση»
που την επικαλείται, μόνιμα, μία αριστερή πο-
λιτική δύναμη (!).
Η πολιτική κατεύθυνση της ηγεσίας του
ΣΥΡΙΖΑ για σωτηρία του εργαζόμενου λαού
εντός… του συστήματος της εκμετάλλευσης
και της εξάρτησης γίνεται προσπάθεια να
πάρει τα χαρακτηριστικά μιας «αναγκαίας
τακτικής» που οφείλουμε να περάσουμε για
να βγούμε στο «ξέφωτο». Και σε αυτή την
«τακτική» υπακούουν όλες οι συμμαχίες που
στήνονται ή γίνεται απόπειρα να στηθούν
τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό.
Από τις ΗΠΑ του Ομπάμα μέχρι τον… Καμ-
μένο αναζητούνται σύμμαχοι, μιας και οι ελ-
πίδες που επενδύθηκαν μια προηγούμενη
περίοδο για τις αλλαγές συσχετισμών εντός
Ε.Ε., με την εκλογή Ολάντ στη Γαλλία, απο-
δείχθηκαν φρούδες.
Η συζήτηση και η αντιπαράθεση εντός
του ΣΥΡΙΖΑ για τα όρια αυτών των συμμα-
χιών αλλά και για το χαρακτήρα και τις ανα-
γκαίες συγκρούσεις της «αριστερής
αλλά να παραμένουν ιδιαίτερα επιθετικές οι
επιδιώξεις για παντός είδους επικερδείς
"επενδύσεις". Με βάση τα δύο αυτά νομο-
σχέδια, παρακάμπτονται για λόγους "εθνι-
κού" συμφέροντος όλα τα μέχρι τώρα
νομικά κωλύματα για τον "επενδυτή", ιδο-
κτησιακό, αρχαιολογικών χώρων, περιοχών
natura ή εθνικών πάρκων, αιγιαλίτιδας
ζώνης και άλλων τέτοιων ενοχλητικών εμ-
ποδίων και αρμοδίων αρχών, εφόσον η επέν-
δυση είναι σεβαστού ύψους και προσφέρει το
γνωστό τυράκι των κάποιων -ελάχιστων-
θέσεων εργασίας. Με λίγα λόγια προσφέρε-
ται στο πιάτο με μόνη την υπογραφή του
υπουργού Ανάπτυξης εντός μηνός (!) από
την υποβολή της μελέτης το σύνολο της γης,
του αέρα και του νερού -κατά το γνωστό
σύνθημα- της χώρας για παντός είδους επεν-
δύσεις και εκμεταλλεύσεις και -κυρίως- τους
κατοίκους της για δούλους των επενδυτών!
Στην περιοχή της Πεντέλης το οποιοδή-
ποτε σχέδιο καταστροφής της θα επιβαρύνει
όχι μόνο το βουνό και όλες τις γύρω περιο-
χές, αλλά και την Αττική στο σύνολό της,
καθώς, όπως είναι προφανές, είναι από τους
ελάχιστους πνεύμονες που απομένουν μετά
Σάββατο 20 Απρίλη 2013
κυβέρνησης» θα αποτελεί ένα ζήτημα που θα
παίζει όλο και μικρότερο ρόλο στη φυσιο-
γνωμία αυτού του κόμματος. Αυτή θα δια-
μορφώνεται και θα καθορίζεται όλο και
περισσότερο από την ηγετική του ομάδα και
στις σχέσεις που οικοδομεί με τις συστημικές
δυνάμεις στην πορεία ανάληψης της κυβερ-
νητικής διαχείρισης. Αυτό το γεγονός θα κα-
θορίσει και τις εξελίξεις στο εσωτερικό του
ΣΥΡΙΖΑ μέχρι και το ιδρυτικό του συνέδριο
το καλοκαίρι, με συνεχείς προσαρμογές και
«υπεύθυνες» στάσεις από την ηγεσία του και
ένα ιδιότυπο «αντάρτικο» από την «αρι-
στερή πλατφόρμα», που δεν θα βάζει όμως
ουσιαστικά εμπόδια και «τρικλοποδιές» στην
κυβερνητική πορεία του κόμματος. Η αντι-
παράθεση στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ για το
μέχρι πού μπορεί να τραβηχτεί το «όχι» στο
μνημόνιο, τους εκβιασμούς και τις πιέσεις
της Ε.Ε., δεν βγαίνει «προς τα έξω», δεν έχει
καμία επίδραση στην πολιτική και οργανω-
τική ανασυγκρότηση του εργατικού-λαϊκού
κινήματος απέναντι στην επίθεση των δυνά-
μεων του συστήματος. Γιατί η αναγκαία προ-
ετοιμασία για τη σύγκρουση με τις
αντιδραστικές δυνάμεις δεν αποτελεί υπό-
θεση μόνο των αριστερών οργανώσεων και
κομμάτων αλλά κυρίως υπόθεση του εργα-
ζόμενου λαού που θα σηκώσει και το πραγ-
ματικό βάρος αυτής της σύγκρουσης.
την ξέφρενη τσιμεντοποίηση και τη χαρι-
στική βολή από τις πυρκαγιές. Η επιτροπή
κατοίκων που ξαναβρέθηκε και συσπειρώ-
θηκε με αφορμή αυτό το ζήτημα φαίνεται να
ωρίμασε ως συλλογικότητα πολιτικά και
έχει την πρόθεση να αντισταθεί ενάντια σ'
αυτό το ξεπούλημα πόρων και ανθρώπων,
καθώς το σήμα που εκπέμπει αυτή τη φορά
ξεπερνάει την τοπική εμβέλεια και φαίνεται
να αντιλαμβάνεται ότι και αυτή είναι μια
κεντρική πολιτική μάχη ενάντια στο σύ-
στημα και ότι οι εδώ κάτοικοι είναι πολιτικά
υποκείμενα με ένα συγκεκριμένο εχθρό
ενάντιά τους, κοινό με όλο το λαό που αγω-
νίζεται ενάντια στην εξαθλίωσή του από διά-
φορες θέσεις και μεριές.
Από μεριάς πρωτοβουλίας η συμμετοχή
είναι αξιοσημείωτη και ήδη σχεδιάζονται
πρωτοβουλίες και κινητοποιήσεις για τη συ-
νέχιση αυτής της προσπάθειας, τη σύνδεσή
της με άλλες αντίστοιχες και το άπλωμά της
-στο μέτρο του δυνατού- σε όλο το φάσμα
των αγώνων που πρέπει να δώσει ο λαός σή-
μερα ενάντια στην επίθεση που δέχεται για
να καταφέρει να δώσει και την απάντηση
που απαιτείται.
Σάββατο 20 Απρίλη 2013 ΠΟΛΙΤΙΚΗ Προλεταριακή Σημαία 11

ΑΘΗΝΑ
Νέες συγκροτήσεις λαϊκών πρωτοβουλιών
Τ
η βδομάδα που πέρασε πραγματοποιήθηκαν στις συνοι-
κίες της Αθήνας ανοικτές εκδηλώσεις συγκρότησης σχη-
μάτων στο πλαίσιο της Πρωτοβουλίας για την Αριστερή
Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία (Π.Α.Α.Σ) ή συναγωνιστικών
και σε συντονισμό μ΄ αυτήν. Κατά τις εκδηλώσεις αυτές - στη
δυτική Αθήνα, στις βόρειες συνοικίες, σε Υμηττό – Δάφνη - νό-
τιες συνοικίες και στον Πειραιά – συμμετείχαν αγωνιστές, είτε
ενταγμένοι στις «εκκινούσες» δυνάμεις της Π.Α.Α.Σ. είτε ανέ-
νταχτοι, που εξέφρασαν τη διάθεση να προχωρήσουν στο
δρόμο της δημιουργίας συγκροτήσεων με πολιτικό, αντι-ιμπε-
ριαλιστικό, αντι-καπιταλιστικό και αντι-συνδιαχειριστικό
στίγμα, αλλά και κινηματικά χαρακτηριστικά δράσης. Στις εκ-
δηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν έγινε μεγάλος αριθμός το-
ποθετήσεων ενώ καταλήχθηκαν τα πολιτικά πλαίσια, καθώς κι
ένας πρώτος άμεσος προγραμματισμός δράσης των συγκροτή-
σεων αυτών. Συγκροτήσεις που θα επιδιώκουν ν΄ απλώσουν,
να συνδεθούν με το λαό των συνοικιών και να «συναντηθούν»
με τα προβλήματά του, που θα συμμετέχουν στα μέτωπα πάλης
και στους αγώνες που ανοίγονται στις γειτονιές, που θα παίρ-
νουν και πρωτοβουλίες τόσο σε σχέση με συνοικιακά ζητήματα
όσο και με κεντρικότερα, που αφορούν το λαό, την εργατική
τάξη, τους εργαζόμενους, τη νεολαία. Πρωτοβουλίες που θα
ευνοούν τη λαϊκή κίνηση, που θα πραγματοποιούν παρεμβά-
σεις, εκδηλώσεις, συζητήσεις αλλά και κινητοποιήσεις. Που
θα συμβάλλουν, εντέλει, στην ανάγκη συγκρότησης μαζικής
λαϊκής αντίστασης απέναντι στη βάρβαρη επίθεση των απα-
νωτών μέτρων και μνημονίων, των κυβερνήσεων και των
ντόπιων και ξένων αφεντικών στους Ε.Ε. – Δ.Ν.Τ. – Τρόικα,
στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων και των ίδιων των όρων
ζωής του λαού αλλά και στην πολιτικοποίηση των αγώνων
του.
Εκφράστηκε η κοινή διάθεση οι συγκροτήσεις αυτές να
είναι ανοικτές στη συμμετοχή κι άλλων αγωνιστών και
λαϊκών ανθρώπων, να συνεδριάζουν σε ανοικτό χώρο και
σε ανακοινωμένα, τακτά χρονικά διαστήματα, να συζητούν
ουσιαστικά και να παίρνουν τις αποφάσεις μέσα από δια-
δικασίες που να διασφαλίζουν τη συμμετοχή του συνόλου
των αγωνιστών που επιθυμούν να συμμετέχουν σ΄ αυτές.
Να δίνεται, έτσι, η δυνατότητα απόκτησης ρόλου, συμμε-
τοχής στις αποφάσεις, στη δράση και στην ανάληψη ευθυ-
νών σε όλο και πλατύτερο κόσμο που συμφωνεί με το
πολιτικό τους πλαίσιο και στίγμα. Κι αυτό, πέρα από δια-
φορετικές τοποθετήσεις ή και διαφωνίες που εκφράστηκαν,
όσον αφορά την «οργανωτική» πλευρά της λειτουργίας
των σχημάτων.
Η διαδικασία αυτή θα συμβάλλει στην προσπάθεια ν΄
αποκτήσει η Π.Α.Α.Σ. πραγματικά «σάρκα και οστά». Το
κάθε σχήμα που συγκροτείται ν’ αποτελεί αφενός μια υπαρ-
κτή ο-ντότητα, με δικιά του ζωή, δράση, δουλειά, παρα-
γωγή πολιτικού υλικού παρέμβασης, αλλά και
επεξεργασιών κι εμπειρίας, κι αφετέρου να εντάσσεται – ή
να κινηθεί, εφόσον το επιθυμεί– μέσα στο συνολικότερο
πλαίσιο της Πρωτοβουλίας, σε παναττικό αλλά και σε πα-
νελλαδικό επίπεδο.

Πειραιάς:
ΠΑΑΣ στα Βόρεια της Αθήνας
Συγκροτήθηκε η «Λαϊκή Αντίσταση»
Μ
ε μια ανοιχτή συζήτηση που έγινε την Τρίτη 9 Απρίλη στο Χαλάνδρι, συγκροτήθηκε η ΠΑΑΣ στα Βόρεια
της Αθήνας. Η Πρωτοβουλία έχει στόχο να έρθει σε επαφή με όσο περισσότερο κόσμο μπορεί στις βόρειες

Μ
ε επιτυχία ολοκληρώθηκε η ιδρυτική συνάντηση την Κυ-
ριακή 14/4 στο Κερατσίνι για τη δημιουργία σχήματος πόλης
στη Πειραϊκή περιφέρεια. Η αναγκαιότητα αλλά και η δυ-
νατότητα για τη δημιουργία ενός τέτοιου σχήματος στη περιοχή απο-
τέλεσε κοινό τόπο τόσο των μελών του ΚΚΕ(μ-λ), που πήραν αυτή την
πρωτοβουλία, όσο και ανέντακτων συναγωνιστών που συνέβαλαν ου-
σιαστικά και καθοριστικά στη πολιτική και οργανωτική προετοιμασία.
Στόχος της ιδρυτικής συνάντησης ήταν να καθορίσει το πολίτικο
πλαίσιο που θα αποτελεί τη βάση συγκρότησης του σχήματος. Μια δια-
δικασία που, από τη μεριά μας, είχε ξεκινήσει πολύ καιρό πριν από την
ιδρυτική συνάντηση, σε μια προσπάθεια να συζητήσουμε με συναγω-
νιστές και να συνδιαμορφώσουμε τη πρόταση του πλαισίου σε αντι-
καπιταλιστική, αντιιμπεριαλιστική, αντιδιαχειριστική κατεύθυνση.
Μέσα από αυτή τη διαδικασία ήρθαμε και σε επαφή με συναγωνιστές
οι οποίοι είτε διαφώνησαν με το εγχείρημα αυτό, είτε εξέφρασαν επι-
φυλάξεις δηλώνοντας ότι θα το παρακολουθούν. Αυτή η πρόταση λοι-
πόν παρουσιάστηκε εισηγητικά, επιδιώκοντας να κάνει σαφές ότι το
σχήμα αυτό θέλει να αποτελέσει ένα εργαλείο συγκρότησης, δράσης
γειτονιές της πόλης, να παρέμβει στα τοπικά αλλά και κεντρικά ζητήματα που ανοίγονται και θα ανοί-
ξουν και να συγκροτηθεί ως μια εστία αντίστασης στην περιοχή.
Στη συζήτηση τέθηκαν οι προβληματισμοί για τον τρόπο λειτουργίας της Πρωτοβουλίας και αποφασίστηκε η
πρώτη παρέμβαση, με το πλαίσιο που καταλήχθηκε, στο Χαλάνδρι και τη Ν. Ιωνία. Παρέμβαση που έγινε με επι-
τυχία, ανακοινώνοντας τη δημιουργία της νέας συλλογικότητας.
Η Πρωτοβουλία προσπάθησε να κάνει μια καταρχήν χαρτογράφηση του χώρου δράσης της και των ιδιαίτερων
προβλημάτων που τίθενται. Συμφωνήθηκε να παρέμβει στο ζήτημα που έχει ανοίξει στην Πεντέλη με τα φωτο-
βολταϊκά, όπως και για την απεργία της Πρωτομαγιάς.
Κοινή πεποίθηση όλων των συμμετεχόντων ήταν ότι στις δύσκολες εποχές που ζούμε είναι αναγκαία η αρι-
στερή αντιιμπεριαλιστική φωνή μέσα στο λαό, όπως και η συμμετοχή στις όποιες κινητοποιήσεις και αντιστάσεις
του. Με αυτή τη βασική κατεύθυνση εκφράστηκε η διάθεση να ξεκινήσει η λειτουργία της Πρωτοβουλίας η οποία
θα πρέπει να κατακτά βήμα το βήμα τις σχέσεις της με το λαό των περιοχών στις οποίες παρεμβαίνει.
ΠΑΑΣ στη Δάφνη - Υμηττό, νότια προάστια

και πάλης πάνω στα μέτωπα της επίθεσης του συστήματος. Θέλει να
συμβάλει στη δημιουργία, στην οργάνωση και στον πολιτικό προσα-
νατολισμό, στην ανάπτυξη και νικηφόρα έκβαση των αγώνων στη πε-
ριοχή. Ότι κύρια κατεύθυνση θα αποτελεί η οργάνωση της ΛΑΪΚΗΣ
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ στη καπιταλιστική-ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα και η
ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ από το κράτος και τους δήμους, από το κεφάλαιο και την
εργοδοσία, του δικαιώματος στη ζωή. Κόντρα στις κοινοβουλευτικές
αυταπάτες που καλλιεργούνται συστηματικά και την «αυτοδιαχεί-
ριση» της πείνας που προβάλλεται ως «αλληλεγγύη και αντίσταση».
Ότι αυτό το πολιτικό και κινηματικό κενό δεν εκφράζεται μόνο σε το-
πικό επίπεδο αλλά συνολικότερα, θέτοντας το καθήκον για πανελλα-
δική προσπάθεια συγκρότησης και έκφρασης αυτής της κατεύθυνσης.
Τόσο για τη συμβολή του σχήματος στο γενικότερο συσχετισμό δύνα-
μης όσο και για το γεγονός ότι συνολικότερες ανατροπές υπέρ του
λαού και της εργατικής τάξης περνούν μέσα από τη σύγκρουση με την
αστική τάξη και την ιμπεριαλιστική εξάρτηση. Σε αυτή τη βάση ξεκα-
θαρίσαμε από τη μεριά μας, ότι το σχήμα αυτό θα πρέπει να συνδεθεί
και να συντονιστεί με την Πρωτοβουλία για Αριστερή Αντιιμπεριαλι-
στική Συνεργασία, που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης αυτής της πρωτο-
βουλίας μας και προωθεί αυτή την κατεύθυνση.
Η συζήτηση που ακολούθησε επικεντρώθηκε, με βάση και τους
προβληματισμούς ορισμένων συναγωνιστών στο χαρακτήρα που θα
έχει αυτό το σχήμα και τι ακριβώς επιδιώκει. Τη σχέση του με άλλα
σχήματα και συλλογικότητες που δρουν στη περιοχή, αλλά και τη
σχέση του με πρωτοβουλίες- επιτροπές και λαϊκές-ανοιχτές συνελεύ-
Σ
τις 14 του Απρίλη πραγματοποιήθηκε η ανοικτή εκδήλωση – συζήτηση στο Δημαρχείο Υμηττού για τη δη-
μιουργία ΠΑΑΣ Δάφνης – Υμηττού και νοτίων προαστίων. Πολλοί συναγωνιστές πήραν μέρος με ενθουσια-
σμό στην προετοιμασία της εκδήλωσης που προβλήθηκε με αφισοκόλληση και προκήρυξη.
Την εκδήλωση παρακολούθησε σημαντικός αριθμός συντρόφων, συναγωνιστών και φίλων της περιοχής, που
στις τοποθετήσεις τους έδειξαν πως υπάρχουν προϋποθέσεις για ουσιαστική δουλειά και δράση. Στις κύριες τοπο-
θετήσεις που έγιναν, αναλύθηκαν διεξοδικά πολιτικά ζητήματα όπως:
- Τα κύρια χαρακτηριστικά της επίθεσης του ιμπεριαλιστικού – καπιταλιστικού συστήματος παγκόσμια, αλλά και οι
ιδιαιτερότητες και οι διαστάσεις που έχει πάρει στη χώρα μας η επίθεση στη βάση της διπλής εξάρτησής της από ΕΕ και
ΗΠΑ.
- Τα τραγικά αποτελέσματα της επίθεσης εις βάρος της χώρας μας, των εργαζομένων και των συνταξιούχων.
- Η αντίδραση και η αντίσταση του λαού, η στάση των πολιτικών δυνάμεων, αλλά και οι πραγματικές ανάγκες
του λαϊκού μας κινήματος.
Πάνω απ’ όλα, όμως, το βάρος της συζήτησης έπεσε στην ανάγκη ενίσχυσης των εστιών αντίστασης με κινη-
ματικό χαρακτήρα, που να υπηρετούν αποφασιστικά τον αγώνα του λαού μας. Η ΠΑΑΣ βάζει σαν κύριο στόχο και
προτεραιότητα να επιδιώξει με δικές της πρωτοβουλίες την ενίσχυση της από κοινού δράσης με άλλους αγωνιστές
αλλά και άλλες συλλογικότητες.
Η λειτουργία της ΠΑΑΣ πρέπει σταθερά και ευθύς εξ αρχής να έχει καθαρά συλλογικό, δημοκρατικό και ανοι-
κτό χαρακτήρα, για να διευκολύνεται η συμμετοχή και η λειτουργία κάθε αγωνιστή, σε όλες τις αποφάσεις που θα
παίρνονται. Έτσι μεθοδικά και με συλλογική συμμετοχή θα κτίσουμε και θα κατοχυρώσουμε στον κόσμο το λαϊκό
προφίλ της ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ. Τέλος, έγινε ο προγραμματισμός για το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα μέχρι τον
εορτασμό της Εργατικής Πρωτομαγιάς.
ΠΑΑΣ Δυτικής Αθήνας

σεις. Επίσης τη συζήτηση απασχόλησε ιδιαίτερα και ζήτημα της «αλ-
ληλεγγύης».
Στη συνάντηση παραβρέθηκε και τοποθετήθηκε εκπρόσωπος από
το ΝΑΡ. Αφού χαιρέτησε την διαδικασία, χαρακτήρισε το εγχείρημα
ως «πολιτικό μέτωπο στο οποίο ο ίδιος δεν χωράει». Επισήμανε ότι η
αλληλεγγύη πρέπει να έχει «ταξικό πρόσημο». Παρουσίασε την νεοϊ-
δρυθείσα Εργατική Λέσχη στη περιοχή και την καμπάνια που διεξά-
γουν στο πλαίσιο του «Απρίλης, μήνας προειδοποιητικής λαϊκής
στάσης πληρωμών». Τέλος ζήτησε διευκρινήσεις για την οργανωτική
σχέση του σχήματος με την Π.Α.Α.Σ. αλλά και για το αν το σχήμα θα
κατέβει στις δημοτικές εκλογές.
Η «Λαϊκή Αντίσταση» είναι ένα γεγονός που μας γεμίζει αισιο-
δοξία και ελπίδα. Ήδη καθορίστηκε επόμενη συνάντηση την οποία
θα απασχολήσει η έγκριση του τελικού πλαισίου που θα κατατεθεί
από ομάδα συναγωνιστών. Θα αποφασιστεί η παρέμβαση του σχή-
ματος για την απεργία της 1ης Μάη. Θα γίνει μια πρώτη συζήτηση
για την ιεράρχηση των μετώπων πάλης που ανοίγονται στη πε-
ριοχή και την παρέμβαση του σχήματος για την ανάληψη πρωτο-
βουλιών. Ταυτόχρονα έχει ξεκινήσει η προσπάθεια για την
ανεύρεση χώρου που θα στεγάσει τις συνεδριάσεις της οι οποίες θέ-
λουμε να είναι τακτικές και ανοιχτές προς το λαό.
Π
ραγματοποιήθηκε την Κυριακή 14/04 η ανοιχτή σύσκεψη συγκρότησης της ΠΑΑΣ Δυτικής Αθήνας. Στη συ-
ζήτηση συμμετείχαν μέλη των οργανώσεων Μ-Λ ΚΚΕ και ΚΚΕ (μ-λ) αλλά και αγωνιστές από τις γύρω πε-
ριοχές. Η συζήτηση, περά από την αναφορά στα κεντρικά ζητήματα, στάθηκε στα εξής σημεία: η λειτουργία
του σχήματος, το γεωγραφικό εύρος του πεδίου δράσης του σχήματος, η πλαισίωση της ΠΑΑΣ από ευρύτερο δυ-
ναμικό αγωνιστών, τα μέτωπα της επίθεσης που θα προσπαθήσουμε να αναδείξουμε το επόμενο διάστημα.
Εκφράστηκε γόνιμος προβληματισμός και διαφορετικές τοποθετήσεις στον τρόπο που θα πορευτούμε στη συ-
νέχεια έτσι ώστε το σχήμα να αποτελέσει εργαλείο αντίστασης του λάου. Ανεξάρτητα από τη διαφορετική αντίληψη
σε ορισμένα θέματα που αφορούν τη λειτουργία της ΠΑΑΣ, εκείνο που κυριάρχησε ήταν η αναγκαιότητα να προ-
χωρήσουμε στη συγκρότηση και τη δραστηριοποίηση του σχήματος ΑΜΕΣΑ.
Αποφασίστηκε η τακτική και αποφασιστική λειτουργία του σχήματος. Επικέντρωση της παρέμβασης του σχή-
ματος στις περιοχές Πετρούπολης, Ιλίου και Αγ. Αναργύρων–Καματερού, εξαιτίας της εντοπιότητας των συμμετε-
χόντων. Παρέμβαση στα ζητήματα που θα δημιουργήσουν στο αμέσως επόμενο διάστημα οι συνενώσεις σχολείων
στην περιοχή. Ανάδειξη των ζητημάτων της υγείας (κλείσιμο ΙΚΑ Ιλίου και Ανάκασας, να δούμε τα περιθώρια πα-
ρέμβασης για το Αττικό Νοσοκομείο). Συμβολή στο χτίσιμο του τοπικού κινήματος ενάντια στη χωματερή και τα
εργοστάσια καύσης σκουπιδιών που προετοιμάζουν στα Άνω Λιόσια.
Βέβαια, κύριο παραμένει το καθήκον της προβολής στην περιοχή των προταγμάτων πάνω στα οποία συγκρο-
τήθηκε η Πρωτοβουλία για Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία.
Καταλήξαμε να ξεκινήσουμε παρεμβάσεις με στόχο την ανάδειξη της 1η Μάη και τη σημασία της στην περίοδο
που διανύουμε, παρεμβάσεις που θα κορυφωθούν την Κυριακή 288 Απριλίου με ανοιιχτή συζήτησση στο Πάρκο Τρίί-
τση σττις 7:000 μμ. Το επόμενο μάζεμα του σχήματος να είναι στις 8 Μάη σε χώρο που θα ανακοινώσουμε μέσα από
τον ιστότοπο της ΠΑΑΣ άμεσα.
12 Προλεταριακή Σημαία
Π
ριν καν αρχίσει η συνά
ντηση των 20 πλουσιότε
ρων χωρών στην Ουάσιν
γκτον, τα κρίσιμα επίδικα του
ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού
έχουν τεθεί ανοικτά και δημόσια.
Σε κάποιες μάλιστα περιπτώσεις,
όπως στην κοινή συνέντευξη Σόι
μπλε με τον νέο υπουργό Οικονο
μικών των ΗΠΑ Τζακ Λου δεν
κρατήθηκαν ούτε τα στοιχειώδη
διπλωματικά προσχήματα.
Η δημόσια αντιδικία τους δεν
είχε να κάνει με τη στρυφνότητα
του «ηγεμόνα» Σόιμπλε ούτε με
την απροσεξία και διπλωματική
απειρία του Τζακ Λου. Μάλλον
ήταν ευκαιρία για τον Αμερικάνο
υπουργό Οικονομικών να πετάξει
τις σφήνες του και να τονίσει
δημόσια και ανοικτά τις τάχα
ενστάσεις των ΗΠΑ στη γερμανι
κή πολιτική της λιτότητας και του
δημοσιονομικού ελέγχου της
ευρωζώνης, την πολιτική της γερ
μανικής Ευρώπης ή της ευρωπα*
κής Γερμανίας, όπως πολλοί την
ονομάζουν. Στην ίδια κατεύθυν
ση, λίγες μέρες πριν το G20, οι
New York Times σε κεντρικό
άρθρο τους, που συζητήθηκε, έβα
λαν κατά της εμμονής των Γερμα
νών στη λιτότητα και καλούσαν
τη Μέρκελ να συμβάλει σε αύξηση
της ζήτησης, επιτρέποντας σε
ασθενέστερες χώρες να εκδώσουν
ομόλογα με τη στήριξη της ευρω
ζώνης. Επίσης, η σύνταξη των
New York Times διατυπώνει την
άποψη ότι ο αληθινός κίνδυνος
για την Ευρώπη είναι ότι τα κινή
ματα θα αυξηθούν και τόσο οι
ψηφοφόροι όσο και οι ηγέτες σε
χώρες με δοκιμαζόμενες οικονο
μίες θα βλέπουν όλο και λιγότερη
αξία στην παραμονή εντός ευρω
ζώνης. Με τη σειρά της, όπως υπο
γραμμίζεται, η έξοδος χωρών από
το ευρώ θα προκαλέσει διάχυτο
πανικό σε ολόκληρη την Ευρώπη
και απώλειες δεκάδων δις ευρώ σε
κυβερνήσεις, τράπεζες και επενδυ
τές στη Γερμανία και άλλες πλού
σιες ευρωπα*κές χώρες, ενώ μεγά
λος θα ήταν ο αντίκτυπος στον
υπόλοιπο κόσμο.
Αν και στη χώρα μας τον
τελευταίο καιρό πολλοί μιλάνε με
πάθος ενάντια σε ηγεμόνες σαν
τον Σόιμπλε και τη Μέρκελ, οι
πραγματικοί παγκόσμιοι ηγεμό
νες (όχι όμως για την ώρα κυρίαρ
χοι, όπως δεν έχουν πάψει να επι
διώκουν) βρίσκονται στην απένα
ντι άκρη του Ατλαντικού. Αυτό
είναι αδιαμφισβήτητο όσο κι αν η
Γερμανία επιδεικνύει τελευταία
αποφασιστικότητα και προβαίνει
μάλιστα σε κινήσεις οριακά ελεγ
χόμενες, από συστημική άποψη,
όπως αυτή της κατάσχεσης κατα
θέσεων στην Κύπρο και βίαιης
επιβολής της γεωπολιτικής της
ισχύος μέσω του ευρώ στο νησί.
Και στην Κύπρο οι εξελίξεις
αμέσως μετά τον γερμανικό τσα
μπουκά αλλά και παράλληλα μ’
αυτόν έδειξαν πως η οικονομική
κυριαρχία της Γερμανίας στην
Ευρώπη αλλά και το παγκόσμιο
γεωπολιτικό βάρος της μέσω και
του ευρώ δεν φτάνουν για ν’
αντιρροπήσουν ολοκληρωμένες
ιμπεριαλιστικές κινήσεις όπως
αυτές που συστηματικά και συχνά
αθόρυβα τον τελευταίο καιρό
μεθοδεύουν οι ΗΠΑ ουσιαστικά
σ’ όλη την έκταση του πλανήτη.
Στην περίπτωση της Κύπρου
και της ευρύτερης νοτιοανατολι
κής Μεσογείου, μιλάμε για την
αναθέρμανση του σχεδίου Ανάν
και την πορεία ένταξης της
Κύπρου στο ΝΑΤΟ και την τουρ
κοισραηλινή συμφιλίωση που
ψήθηκε από τις ΗΠΑ παράλληλα
με το κούρεμα των καταθέσεων
στην Κύπρο και τον άγριο δια
γκωνισμό της Δύσης με μπροστά
ρη τη Γερμανία κόντρα στα κάθε
Κρίση της ευρωζώνης ή παγκόσμια
και σε σύμπλεξη με τον άγριο ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό;
Ανεξάρτητα από μορφές δράσης του κάθε ιμπερια"
λιστικού κέντρου, το περιεχόμενο και οι στοχεύ"
σεις είναι πανομοιότυπες. Αύξηση της συσσώρευ"
σης με απόσπαση μεγαλύτερου κομματιού υπερα"
ξίας, με την κρίση μάλιστα σαν ευκαιρία, όξυνση
ανταγωνισμού και όλοι εναντίον όλων για φόρτω"
μα στους ανταγωνιστές των απωλειών λόγω κρίσης
και συστηματικά με ΔΝΤ, τρόικες και άγριους δια"
γκωνισμούς ρήμαγμα των εξαρτημένων χωρών.
λογής ρώσικα συμφέροντα και
επιρροή στο νησί. Ας μη μιλήσου
με καν για τις εξελίξεις στη Συρία,
στην Τουρκία αλλά και την κατά
σταση στην Ελλάδα που κάποιοι
ξεχνάνε πως ακόμη και στο οικο
νομικό πεδίο υπάρχει τρόικα και
αδιαμφισβήτητος λόγος στις
ΗΠΑ. Πολύ περισσότερο στη
συνολικότερη ιμπεριαλιστική
εξάρτηση της χώρας, ο ρόλος των
ΗΠΑ είναι φανερός όσο κι αν
κάποιοι σκόπιμα ξεσπαθώνουν
ενάντια στον μερκελισμό και στη
γερμανική κατοχή μη τολμώντας
και αποφεύγοντας συστηματικά
όμως ν’ αναφερθούν συνολικά
στην ιμπεριαλιστική εξάρτηση.
Η υπερβολή στις δυνατότητες
της Γερμανίας είναι κανόνας στη
χώρα μας αυτό τον καιρό στις
πολιτικές τοποθετήσεις των ΜΜΕ
και μιας σειράς πολιτικών χώρων.
Αυτή τη φορά μάλιστα δεν έχει να
κάνει με το «σύγχρονο» και διο
ρατικό διάβασμα του καπιταλι
στικού ιμπεριαλιστικού κόσμου,
όπως πρόβαλαν την ανάλυσή τους
τότε αυτοί που διέβλεπαν την
ανάδυση σε ρόλο κυρίαρχου του
γιαπωνέζικου ιμπεριαλισμού.
Αυτή τη φορά μια σειρά δυνάμεις
και κοινωνικές πλέον και πολιτι
κές από την άκρα Δεξιά ως την
Αριστερά μας κηρύσσουν ανένδο
το και κάθε λογής μέτωπο κατά
της γερμανικής κατοχής, ποντάρο
ντας «παραδοσιακά» στη συμμα
χία με τις ναυτικές δυνάμεις.
Δηλαδή στον αντιμερκελικό τους
αγώνα ποντάρουν στους αγγλο
σάξονες και κύρια στις ΗΠΑ,
φροντίζοντας να πλέκουν εγκώ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
μια υπέρ του ειρηνιστή Ομπάμα.
Όμως ο αμερικάνικος ιμπεριαλι
σμός σκανάρει και ενδιαφέρεται
από κάθε άποψη και για κάθε
σημείο του πλανήτη και βεβαίως η
βάση του ιμπεριαλισμού είναι η
οικονομία και σ’ αυτό θα επανέλ
θουμε σ’ αυτό το άρθρο. Όμως
πριν κλείσουμε την παρένθεση
στα της περιοχής έχει αξία να
ξανακαυτηριάσουμε την ουσια
στική ανοχή της Αριστεράς μας
τόσο στην ιμπεριαλιστική επέμβα
ση στη Λιβύη όσο και την κλιμα
κούμενη ιμπεριαλιστική επέμβαση
στο λεγόμενο «εμφύλιο» μακελειό
στη Συρία. Και το χειρότερο
βέβαια που δεν αρκεί απλά να το
καυτηριάσουμε είναι η παραλυτι
κή επίδραση των αυταπατών, των
εύκολων λύσεων αλλά και των
αναλύσεων περί αλληλεξάρτησης,
όταν στην πραγματικότητα από
το βάθεμα της ιμπεριαλιστικής
εξάρτησης και τους άγριους ιμπε
ριαλιστικούς ανταγωνισμούς
στην περιοχή πέρα από τη φτώ
χεια και την ανεργία που εγκαθί
στανται στη χώρα, αμφισβητείται
πλέον και η Ειρήνη και η Δημο
κρατία.
Η σύγκρουση
των ηγεμόνων
αλληλοτροφοδοτείται
με την κρίση
Στο κλίμα που πάνε να δια
μορφώσουν οι ΗΠΑ λίγες μέρες
πριν τη σύνοδο των G20 έρχεται
και η έκθεση του ΔΝΤ που για
τέταρτη συνεχή φορά υποβάθμισε
τις προβλέψεις του για την ανά
πτυξη της παγκόσμιας οικονομίας
στο 3,3% από 3,5% για το 2013
και στο 4% από 4,1% για το 2014.
Το ΔΝΤ παρόλα αυτά δεν βλέπει
ούτε επιδείνωση ούτε επέκταση
της ευρωπα*κής ύφεσης στη λοιπή
παγκόσμια οικονομία, χάρη στις
επιθετικές πολιτικές που έχουν
υιοθετήσει οι κεντρικές τράπεζες
σε ΗΠΑ, Βρετανία και Ιαπωνία,
και καλεί την ΕΚΤ να πράξει το
ίδιο μέσω απευθείας αγοράς ομο
λόγων των προβληματικών χωρών
της Ε.Ε. των 17 και μειώνοντας τα
βασικά επιτόκια.
Βέβαια την ίδια ώρα οι ΗΠΑ
θέτουν ζήτημα ελέγχου από το
ΔΝΤ στο κατά πόσο η νομισματι
κή χαλάρωση στην Ιαπωνία στο
χεύει στην τόνωση της εσωτερικής
ζήτησης και δεν αξιοποιείται στον
πόλεμο των ισοτιμιών για λόγους
ανταγωνιστικότητας των εξαγω
γών τους. Σίγουρα η αντιπυραυλι
κή προστασία που παρέχουν οι
ΗΠΑ στο Τόκιο, η ασφυκτική
θαλάσσια περικύκλωση της Κίνας
χάρη στην κορεατική κρίση και
κυρίως η αναζωπύρωση της σινο
ιαπωνικής ψυχροπολεμικής
σύγκρουσης φέρνει τα πάνω κάτω
σε σχέση με τα σινοιαπωνικά
σουάπ που εκτόπιζαν το δολάριο
και άνοιγαν προοπτικές στις σχέ
σεις των δύο χωρών ένα χρόνο
πριν. Να λοιπόν γιατί το δολάριο
παραμένει αδιαμφισβήτητο
παγκόσμιο νόμισμα, ρίχνοντας
ακόμη και την τιμή του χρυσού,
παρότι η παγκόσμια κρίση όχι
μόνο δεν απαντιέται αλλά ουσια
στικά βαθαίνει. Γιατί οι ΗΠΑ δεν
έχουν μονάχα ένα αεροπλανοφό
ρο όπως οι Κινέζοι και γιατί σε
αντίθεση με τη Β. Κορέα και το
Ιράν κανείς δεν αμφιβάλει για
τους πυραύλους της. Στη συγκυ
ρία αυτή η Ιαπωνία αφήνεται
Σάββατο 20 Απρίλη 2013
ελεγχόμενη να κάνει νομισματική
χαλάρωση και το ίδιο κάνουν
συνεχώς οι ίδιες οι ΗΠΑ χωρίς
κανείς να τις ελέγχει.
Την ίδια στιγμή οι ΗΠΑ παίρ
νουν και έκτακτα μέτρα σοβαρών
αντιλα*κών περικοπών. Οι διάφο
ροι δείκτες της οικονομίας τους
ευημερούν χάρη στο επαρκές τάι
σμα, συστηματικά από το 2008,
του χρηματοπιστωτικού τους
συστήματος με συνεχή κοπή δολα
ρίων και στο γεγονός πως κανείς
επίσης δεν ελέγχει τις ΗΠΑ για το
τεράστιο έλλειμμά τους και το
χρέος τους που ουσιαστικά είναι
και το μεγαλύτερο παγκόσμια
συστημικό πρόβλημα μετά το
πραγματικό πρόβλημα της παγκό
σμιας πραγματικής οικονομίας.
Όλοι λοιπόν, σ’ όλο τον
κόσμο, εσχάτως και μέσω του
κακόφημου ΔΝΤ είναι ενάντια
στις πολιτικές λιτότητας. Όλοι
εκτός από τους Γερμανούς και
αυτό μόνο μέχρι τις γερμανικές
εκλογές. Ουσιαστικά όλοι και οι
Γερμανοί μερκελιστές, αν τους
ρωτούσαν, θα έλεγαν ότι είναι
υπέρ του να κάνουν «κεAνσιανή»
πολιτική όλοι οι άλλοι εκτός από
τους ίδιους. Όλοι θέλουν να αυξή
σουν τη ζήτηση οι ανταγωνιστές
τους. Σ’ αυτό κανείς δεν λέει όχι.
Ταυτόχρονα στο κάθε ιμπεριαλι
στικό κέντρο, το κεφάλαιο με τη
στήριξη των κυβερνήσεων πασχί
ζει αγωνιωδώς να υφαρπάξει με
κάθε τρόπο όλο και μεγαλύτερο
κομμάτι υπεραξίας τόσο από τον
κόσμο της δουλειάς στη μητρόπο
λη όσο και στην περιφέρεια που
το ιμπεριαλιστικό κεφάλαιο δια
γκωνίζεται άγρια για το ρήμαγμά
της, από κάθε άποψη, επιφέρο
ντας συνεχώς την καταστροφή σε
ολοένα και πιο εκτεταμένες ζώνες
του πλανήτη.
Ανεξάρτητα από μορφές δρά
σης του κάθε ιμπεριαλιστικού
κέντρου, το περιεχόμενο και οι
στοχεύσεις είναι πανομοιότυπες.
Αύξηση της συσσώρευσης με από
σπαση μεγαλύτερου κομματιού
υπεραξίας, με την κρίση μάλιστα
σαν ευκαιρία, όξυνση ανταγωνι
σμού και όλοι εναντίον όλων για
φόρτωμα στους ανταγωνιστές
των απωλειών λόγω κρίσης και
συστηματικά με ΔΝΤ, τρόικες και
άγριους διαγκωνισμούς ρήμαγμα
των εξαρτημένων χωρών.
Οι ιδιαιτερότητες
της ευρωζώνης
Σ’ αυτή τη βάση πρέπει να
δούμε τη ληστρική πολιτική της
ιμπεριαλιστικής λυκοσυμμαχίας
της Ε.Ε. στον κόσμο της δουλειάς
σ’ όλη της την έκταση και ιδιαίτε
ρα το κυριολεκτικό ρήμαγμα των
εργαζόμενων και ολάκερων
χωρών στον ευρωπα*κό νότο.
Άλλο φυσικά να το ζεις. Όμως δεν
είμαστε ούτε οι πρώτοι ούτε οι
τελευταίοι στον πλανήτη που υφι
στάμεθα τη βάρβαρη λεηλασία της
ζωής μας από την αδίστακτη
δράση του κεφαλαίου και του
ιμπεριαλισμού. Οι λαοί της Λατινι
κής Αμερικής, της Ανατολικής
Ευρώπης και των Βαλκανίων είναι
χαρακτηριστικά παραδείγματα.
Στην εφαρμογή αυτής της βάρ
βαρης πολιτικής ηγείται η Γερμα
νία της Μέρκελ όμως πέρα από τις
δεδομένες αντιθέσεις εκφράζεται
συνολικά το ιμπεριαλιστικό
κεφάλαιο της Ε.Ε. Αυτό όσο ισχύ
ει είναι επιτυχία της Γερμανίας.
Όμως ταυτόχρονα είναι κάτι που
της αμφισβητείται. Το να οργίζο
νται οι λαοί του ευρωπα*κού
νότου ενάντια στο ντόπιο και
ξένο κεφάλαιο και τον ιμπεριαλι
σμό είναι φυσιολογικό. Όμως το ν’
αξιοποιούν την οργή τους οι
εκπρόσωποι του αμερικάνικου
ιμπεριαλισμού μέσω ακόμη και
του ΔΝΤ είναι προφανώς αποτέ
λεσμα του αρνητικού συσχετι
σμού και αιτία του γεγονότος πως
η οργή εκφράζεται με φαινόμενα
σαν αυτά του Γκρίλο.
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Είναι χρήσιμο απ’ αυτή την
άποψη η ανάλυση των δεδομένων
της κρίσης και του ιμπεριαλιστι
κού ανταγωνισμού και αναγκαία
η γείωση στην πραγματικότητα.
Όσο και αν αυτή δε μας αρέσει
είναι αυτή που καταδεικνύει τις
ελλείψεις και τον πραγματικό
δρόμο που έχουν να βαδίσουν η
πραγματική Αριστερά και ο λαός.
Σ’ ότι αφορά την ευρωζώνη
έχουμε τοποθετηθεί πολλές φορές
για το εγγενές πρόβλημα του ευρώ
σαν νόμισμα που δεν αντιστοιχεί
σε ενιαία πολιτική οντότητα. Εξό
χως διαφωτιστική ανάμεσα στ’
άλλα που γράφηκαν η τοποθέτη
ση του Δ. Μάνου στην προηγού
μενη Π.Σ. για το τραπεζικό ζήτη
μα της Ε.Ε. με αφορμή τη «μοναδι
κή» περίπτωση της Κύπρου. Στο
μεταξύ έχουμε το άτυπο
Eurogroup του Δουβλίνου που
έχει ν’ αντιμετωπίσει, ουσιαστικά
αναβάλλοντας ξανά τα ζητήματα
της λεγόμενης εποπτείας του τρα
πεζικού συστήματος της ευρωζώ
νης. Θα μπορούσε να μιλήσει
κανείς για διελκυστίνδα, όμως το
σίγουρο είναι ότι τα πράγματα
προχωράνε, η κρίση βαθαίνει και
τα συστημικά όπως λέγονται
αδιέξοδα πιάνουν κάποια όρια.
Οι ΗΠΑ κόβουν χαρτιά,
αντλώντας έτσι πραγματικές αξίες
από ανταγωνιστές, εξαρτημένες
χώρες και τον κόσμο της δουλειάς
παγκόσμια. Ταυτόχρονα εγκα
λούν τη Γερμανία της Μέρκελ για
σφιχτή πολιτική μιας και δεν λέει
να εκδώσει ευρωομόλογα ούτε
είναι διατεθειμένη στη συγκυρία
να χρηματοδοτήσει έτσι εύκολα
και απλά τις προβληματικές τρά
πεζες της περιφέρειας από τον
ευρωπα*κό μηχανισμό στήριξης
(Ε.Μ.Σ.).
Το χειρότερο με την Ε.Ε. και
τη γερμανική ή έστω γαλλογερμα
νική ηγεμονία της είναι πως σ’ ότι
και να κάνουν σ’ ότι προβλήματα
αντιμετωπίζουν έχουν και τους
καλοθελητές των ΗΠΑ να μη λεί
πουν από τα πόδια τους και μάλι
στα να κάνουν πολιτική κοντρά
ροντάς τους ανοικτά μέσα στην
ίδια την ευρωζώνη. Είναι βλέπετε
οι νικητές του προηγούμενου
πολέμου – και του ψυχρού και
μπορούν και σκανάρουν όλον τον
πλανήτη. Ταυτόχρονα οι ιμπερια
λιστές της Ε.Ε. έχουν το εγγενές
πρόβλημα του ευρώ, κάποια
ακόμη σοβαρά ελλείμματα ιδιαί
τερα μάλιστα η στρατηγικά
άοπλη Γερμανία.
Στα συν του «διακριτικού»
Ομπάμα, επομένως, το γεγονός
πως μετά τον Γκάιτνερ τώρα και ο
Τζακ Λου θα έχει αδιαμφισβήτητο
λόγο στα της Ευρωζώνης όσο κι
αν τσατίζει τον Σόιμπλε. Και το
ζήτημα είναι πως μετά το «πείρα
μα» στην Κύπρο, το κρίσιμο ζήτη
μα των τραπεζών, που αυτό τον
καιρό είναι βασική έκφραση της
κρίσης στην ευρωζώνη, είναι
πλέον ανοικτό και πρέπει ν’ αντι
μετωπιστεί έτσι ή αλλιώς το δίχως
άλλο. Τα ζόρια των τέτοιων ή
αλλιώτικων επιλογών προφανή,
Προλεταριακή Σημαία 13
μιας και πλέον έχει τεθεί ανοικτά
έως και ζήτημα διάλυσης της
ευρωζώνης. Και όσο κι αν σωστά
λέγεται αυτό δεν το θέλει κανέ
νας, ωστόσο κάθε πράγμα έχει και
τα όριά του.
Η Γερμανία με ή χωρίς τη Μέρ
κελ δεν είναι διατεθειμένη σε
καμιά περίπτωση να λειτουργήσει
με όρους αλληλεγγύης, όπως λέγε
ται, υπέρ του ευρωπα*κού νότου.
Δεν υπάρχει η έννοια αλληλεγγύη
στους όρους λειτουργίας του
συστήματος ούτε υπήρχε ποτέ και
αυτό το ξέρουν όλοι. Ούτε υπάρ
χουν αναλογίες για σχέδια Μάρ
σαλ ούτε θα δοθούν οι πολεμικές
αποζημιώσεις που τώρα θυμήθη
καν κάποιοι. Ο Όλι Ρεν, σε συνέ
ντευξη στη Wall Street Journtal,
μίλησε για ταχύτερη τραπεζική
ένωση υπό μια κοινή επιτήρηση με
βάση την Ε.Κ.Τ. έως το 2015. Το
θέμα όμως με τις χώρες του νότου,
έτσι όπως έχει απλωθεί ο τραχα
νάς, είναι τι γίνεται μέχρι τότε.
Άλλωστε ο Όλι Ρεν στην ίδια
συνέντευξη ξεκαθάρισε: «η εξι-
σορρόπηση των οικονομιών των
προβληματικών χωρών θα είναι
αναπόφευκτα οδυνηρή». Και
κάπου εδώ στο Eurogroup του
Δουβλίνου τέθηκε ξεκάθαρα το
ζήτημα πως η περίπτωση της
Κύπρου δεν θα είναι μοναδική. Οι
αποφάσεις μετατέθηκαν για τον
Ιούνη αλλά η Γερμανία και οι
άλλοι του ευρωπα*κού βορρά πιέ
ζουν πλέον ώστε ο Ε.Μ.Σ. να συμ
μετάσχει κατά το ελάχιστο στις
απ’ ευθείας ανακεφαλαιοποιήσεις
τραπεζών και κάτω από πολύ
αυστηρές προAποθέσεις.
Ουσιαστικά τον Ιούνη αναμέ
νονται αποφάσεις «ρύθμισης» της
διαδικασίας του λεγόμενου bail
in, δηλαδή της σωτηρίας όσων
τραπεζών δεν κλείσουν χρεοκο
πώντας, με τα χρήματα των μετό
χων και κυρίως των καταθετών.
Πέρα από το γεγονός της μεταφο
ράς καταθέσεων από τον ευρω
πα*κό νότο στο βορρά, η απειλή
του ball in πιέζει ώστε η τραπεζι
κή ένωση, εφόσον προχωρήσει, να
γίνει με τους όρους των Γερμανών
και των βορειοευρωπαίων συμμά
χων τους. Οι ΗΠΑ μέσω ΔΝΤ
είναι ενάντια στη λιτότητα και οι
Γερμανοί της Μέρκελ δεν θέλουν
να επωμίζονται οι φορολογούμε
νοι τις τραπεζικές διασώσεις!
Είναι φανερό πως αυτό τον
καιρό παίζεται ένα κρίσιμο πολι
τικό παιγνίδι σ’ ό,τι αφορά τον
πολιτικό έλεγχο των χωρών του
ευρωπα*κού νότου αλλά και
συνολικά σε σχέση με το μέλλον
της Ε.Ε. Οι ΗΠΑ αξιοποιούν τις
παρενέργειες της άγριας ιμπερια
λιστικής πολιτικής που ασκεί η
Γερμανία με το ευρώ. Κρίσιμος
αλλά με ερωτηματικό για την ώρα
ο ρόλος της Γαλλίας όπως και του
Ολάντ. Όσο για τους ανέμους του
ΣΥΡΙΖΑ, αυτό πια!
Και φυσικά το μεγάλο ζητού
μενο, ο πολιτικός προσανατολι
σμός των υπαρκτών λα*κών αντι
στάσεων με δεδομένο πως η λα*κή
οργή θα φουντώσει όπως και να
εξελιχθούν τα πράγματα. Ο
κόσμος της δουλειάς σ’ όλες σ’
αυτές τις χώρες, και όχι μόνο σ’
αυτές, θα είναι συστηματικά στο
στόχαστρο.
14 Προλεταριακή Σημαία ΝΕΟΛΑΙΑ Σάββατο 20 Απρίλη 2013

«Ηγεμονία» ή προεκλογικά τερτίπια; Σ

τις φοιτητικές εκλογές του 2013, οι Αγωνιστικές Κινή-
σεις μπορούν να υπερηφανεύονται ότι υλoποίησαν
στο ακέραιο των δυνατοτήτων τους το σύνθημα της
πανελλαδικής προκήρυξής τους για τις εκλογές: «να δώσου-

Η
στάση των ΕΑΑΚ ενόψει των φοιτητι-
κών εκλογών ξεπέρασε κατά πολύ τα
όρια του εκλογικού κρετινισμού. Για
μια ακόμη φορά μπήκε σε δεύτερη μοίρα η
αναγκαία συζήτηση για τις ανάγκες και τα προ-
βλήματα του φοιτητικού κινήματος. Άλλωστε,
γνωρίζουν ότι οι ευθύνες τους είναι προφανείς
και δεν θέλουν ούτε μπορούν να μπουν σε μια
διαδικασία απολογισμού και ουσιαστικής αυτο-
κριτικής. Αντί αυτού, για μια ακόμη φορά έδω-
σαν τον τόνο οι λογικές της εκλογικής αυτοσυ-
ντήρησης και η άκρατη ψηφοθηρία.
Αυτό ήταν που εκφράστηκε στο πώς ο εν
λόγω πολιτικός χώρος αντιμετώπισε τις Αγωνι-
στικές Κινήσεις όλο το προηγούμενο διάστημα
και ιδιαίτερα στις σχολές της Αθήνας. Και ενώ οι
συναγωνιστές απέφευγαν συστηματικά τόσο
καιρό να τοποθετηθούν πάνω στα πολιτικά
ζητήματα που ανοίγαμε και στην κριτική που
τους ασκούσαμε, μπροστά στις εκλογές επανήλ-
θαν δριμύτεροι. Βέβαια, όχι μόνο δεν επέλεξαν
την τίμια πολιτική αντιπαράθεση αλλά, αντίθε-
τα, προχώρησαν σε μια συντονισμένη επίθεση
λάσπης, με την αναπαραγωγή ψεμάτων και δια-
στρεβλωμένων καταστάσεων γύρω από την
παρέμβαση και την άποψη των Αγωνιστικών
Κινήσεων, με την ενίσχυση της λογικής της
«χαμένης ψήφου» καθώς και με προσπάθειες
υπονόμευσης και αποκλεισμού της κατεύθυνσης
ενάντια στη συνδίοικηση που παλεύουμε μέσα
στους συλλόγους, μέσω της επιμονής τους να
αρνούνται σε μια σειρά σχολές το δικαίωμά μας
να αναγράφεται στο ψηφοδέλτιο μας ότι δεν
συμμετέχουμε και δεν αναγνωρίζουμε τα κρατι-
κά αυτά όργανα. Είναι γνωστή, πάντως, η αντί-
ληψη της συνδιαχείρισης που τους χαρακτηρί-
ζει, όπως και η συνδιαλλαγή χρόνων με το
καθηγητικό κατεστημένο, γι’ αυτό δεν πέφτου-
με και από τα σύννεφα. Όλο αυτό όμως δεν στα-
ματάει εκεί. Γιατί έφτασε μέχρι και στο σημείο
να αντιμετωπίζουμε τραμπουκισμούς, προκλή-
σεις και απειλές από τη μεριά τους, όπως συνέ-
βη στο Πανεπιστήμιο Πειραιά.
Αυτοδίκαιες διαγραφές
Αυτό που έρχονται να επιβεβαιώσουν εκ
νέου όλες οι παραπάνω συμπεριφορές είναι το
πόσο αναντίστοιχες είναι όλες εκείνες οι δυνά-
μεις την αριστεράς, οι οποίες, έχοντας ενσω-
ματώσει πλήρως τη λογική της ηττοπάθειας και
του συμβιβασμού, αδυνατούν να δώσουν κινη-
ματική απάντηση στα προβλήματα του κόσμου.
Βάσει της πολιτικής τους γραμμής αδυνατούν
και δεν θέλουν να οικοδομήσουν όρους ανά-
πτυξης μαζικών αγώνων αλλά αρκούνται στη
διαιώνιση ενός συνδικαλισμού ανάθεσης και
εντυπωσιασμού. Εγκλωβισμένες, λοιπόν, στα
αδιέξοδά τους επιδίδονται σε επιδείξεις δύνα-
μης και αλαζονείας ακόμα και προς άλλες συλ-
λογικότητες του κινήματος, με απώτερο και
μοναδικό σκοπό την αναπαραγωγή των ψευ-
δαισθήσεων επάρκειας και «ηγεμονίας» που
έχουν, όπως και το ντοπάρισμα ψηφοφόρων
λίγο πριν φτάσουν στην κάλπη. Στην προκειμέ-
νη περίπτωση, τα ΕΑΑΚ ανακάλυψαν τον εχθρό
στις Αγωνιστικές Κινήσεις και αντί να ευνοή-
σουν την ανάπτυξη συναγωνιστικών σχέσεων
και κοινής δράσης μεταξύ δύο δυνάμεων του
κινήματος (που δεν αναιρεί τη δυνατότητα
αντιπαράθεσης με πολιτικούς όρους), επέλεξαν
το δρόμο στον οποίο τους οδηγούσε ο εκλογι-
κός τους παροξυσμός. Σε βαθμό που να θυμίζει
έργα και ημέρες των πάλαι ποτέ λεγόμενων
ΚΝΑΤ…
Οι Αγωνιστές Κινήσεις δεν πρόκειται να
κάνουμε ούτε βήμα πίσω από την απόφασή
μας να ρίξουμε τις δυνάμεις μας στην υπόθε-
ση της ανασυγκρότησης του φοιτητικού κινή-
ματος στο πλευρό του λαού και της πάλης
του, όσο και αν κάποιοι με τη στάση τους
βάζουν εμπόδια σε αυτήν την κατεύθυνση.
Ούτε είμαστε διατεθειμένοι να «ξεχάσουμε» τη
λογική της κοινής δράσης και να την παλεύ-
ουμε με κάθε ευκαιρία, όσο και αν κάποιοι
φροντίζουν να την υποσκάπτουν συνεχώς.
4υστυχώς γι' αυτούς, θα συνεχίσουμε να τους
χαλάμε τη σούπα…
με την πολιτική μάχη». Όχι χωρίς προβλήματα και αναντι-
στοιχίες, αλλά συντεταγμένα και δυναμικά, ενιαία και πολι-
τικά, οι Αγωνιστικές Κινήσεις κατέγραψαν ένα διακριτό
πολιτικό ρεύμα μέσα στο φοιτητικό κίνημα και την Αριστερά.
Οι Αγωνιστικές Κινήσεις, με πλατιά απεύθυνση στους
φοιτητές, έθεσαν το ζήτημα της μαζικής αντίστασης και
πάλης. Το ζήτημα της ανασυγκρότησης του φοιτητικού κινή-
ματος σε αγωνιστική κατεύθυνση, ενάντια στα μέτρα της
κυβέρνησης, ενάντια στην κηδεμονία των ΕΕ-4ΝΤ. Και σε
όσους επέλεξαν να μας ψηφίσουν, αλλά και σε όσους μας
άκουσαν και τελικά μας απέρριψαν, το πολιτικό μήνυμά μας
ήταν σαφές και καθαρό: μονόδρομος για τους φοιτητές είναι
η ανασυγκρότηση των συλλόγων και η οικοδόμηση μαζικού
κινήματος – άλλη λύση, εκλογική ή διαχείρισης, δεν υπάρ-
χει.
Με το τρίπτυχο «χθες ο νόμος-πλαίσιο, σήμερα το σχέδιο
“Αθηνά”, αύριο οι διαγραφές και τα δίδακτρα», ανοίξαμε
στους φοιτητές τα κύρια ζητήματα που αποτελούν αιχμές
πάλης για το φ.κ. αυτή την περίοδο. Τα ζητήματα εκείνα τα
οποία συμπυκνώνουν την πολιτική που πετάει έξω από τα
ΑΕΙ-ΤΕΙ τα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων και αποτελούν
κρίσιμους στόχους που πρέπει να αναδείξει το φοιτητικό
κίνημα.
Οι Αγωνιστικές Κινήσεις ανέδειξαν την ανάγκη να στηρι-
χθούν τα όργανα πάλης των φοιτητών, οι σύλλογοι, τα 4Σ
και πάνω από όλα οι γενικές συνελεύσεις. Ανέδειξαν τη
σημασία των εκλογών ως διαδικασία του συλλόγου και όχι
ως πανηγύρι ή αντιγραφή των βουλευτικών εκλογών. Αντι-
στάθηκαν στο ρεύμα της αντιδραστικής, φασίζουσας λογι-
κής τού «έξω οι παρατάξεις και τα κόμματα από το πανεπι-
στήμιο», η οποία κερδίζει έδαφος και προμοτάρεται από το
σύστημα. Αρνήθηκαν να πατήσουν την μπανανόφλουδα,
όπως πολλές αριστερές δυνάμεις, με προεξάρχουσες τις
ΑΡΕΝ-ΕΑΑΚ, οι οποίες αποδέχονται το αντιπαραταξιακό
κλίμα, εμφανίζονται ως δήθεν «ανεξάρτητες και χωρίς κομ-
ματικές γραμμές». Στην πραγματικότητα πριονίζουν το
κλαδί στο οποίο κάθονται, ανοίγοντας την κερκόπορτα για
την επίθεση ενάντια στο οργανωμένο φ.κ.
Πρωτοφανής ήταν η απαξίωση απέναντι στο φοιτητικό
κίνημα και στις δομές του στις φετινές φοιτητικές εκλογές.
Το κύριο πολιτικό ζήτημα που αναδείχθηκε από τη δράση
όλων των πολιτικών δυνάμεων ήταν αυτό της αποχής. Που
για ακόμα μία χρονιά, και πλέον πολύ πιο έντονα, αναδεί-
χθηκε «νικητής» των εκλογών. Αποτέλεσμα αυτού που ονο-
μάσαμε «εικονικός συνδικαλισμός», η τεράστια αποχή (η
συμμετοχή έπεσε πλέον κάτω από το μισό σε πολλές σχο-
λές), χτυπάει το καμπανάκι στο φ.κ.: η αναντιστοιχία λόγων
και πράξεων είναι πλέον φανερή στον καθένα και η αποσυ-

Το δικαίωμα στις σπουδές στο στόχαστρο

γκρότηση των συλλόγων δεν μπορεί να κρυφτεί πλέον.
Ήρθε ο καιρός η φοιτητική Αριστερά να αναγνωρίσει την
κατάσταση και να κάνει την αυτοκριτική της. Εμείς ως Αγω-
νιστικές Κινήσεις, ανοιχτά και σε όλους τους τόνους, ανα-

Τ
ην προετοιμασία του
εδάφους για να περάσει
στο επόμενο στάδιο της
επίθεσης φαίνεται να προωθεί
το υπουργείο στην συγκεκριμέ
νη φάση. Οι προθέσεις του
συστήματος εξάλλου είναι γνω
στές από χρόνια, όσον αφορά
τα δικαιώματα των φοιτητών
αλλά και της νεολαίας συνολι
κά. Έτσι μετά το πέρασμα του
νόμου πλαίσιο σε περίοδο
καλοκαιριού και την αδυναμία
του φοιτητικού κινήματος να
δώσει την ανάλογη απάντηση,
μετά την ψήφιση του σχεδίου
«Αθηνά» με όλη την διαδικασία
που ακολούθησε, αρχίζει να
ανοίγει το ζήτημα των διαγρα
φών όλο και περισσότερο.
Εξάλλου οι περισσότερες αστι
κές φυλλάδες, εδώ και καιρό,
έχουν άρθρα για το συγκεκριμέ
νο ζήτημα στην προσπάθειά
τους να δημιουργήσουν το
κατάλληλο κλίμα για τη δια
μόρφωση της κοινής γνώμης.
Πιο συγκεκριμένα, ο νόμος
προβλέπει αυτοδίκαιη διαγρα
φή για τέσσερις κατηγορίες φοι
τητών.
• Για αυτούς που έχουν
εισαχθεί από το 20032004 και
νωρίτερα, προβλέπεται διαγρα
φή με τη λήξη του ακαδημα'κού
έτους 20132014.
• Για αυτούς που έχουν
εισαχθεί τα ακαδημα'κά έτη
από το 2004 έως το 2007 προ
βλέπεται διαγραφή στο τέλος
του 20142015.
• Ενώ για τους εισακτέους
από το 2007 έως το 2011 προ
βλέπεται αυτοδίκαιη διαγραφή
στην συμπλήρωση των 2ν ετών
φοίτησης
• Τέλος για αυτούς που
έχουν εισαχθεί μετά το 2011
2012 προβλέπεται διαγραφή
στα ν+2 έτη.
Επίσης θα διαγράφονται
και οι φοιτητές που δεν θα
κάνουν ανανέωση εγγραφής
στη σχολή για δύο εξάμηνα.
Ενώ από τον Σεπτέμβρη θα
αρχίσει και η εκκαθάριση των
μητρώων των σχολών.
Οι διαγραφές είναι ένας
βασικός πυλώνας στην όλη προ
σπάθεια που γίνεται για να
πεταχτούν εκτός της τριτοβάθ
μιας εκπαίδευσης μεγάλα κομ
μάτια των φοιτητών, ειδικά
αυτοί που προέρχονται από
χαμηλότερα κοινωνικά στρώμα
τα. Εξάλλου έχει μπει από χρό
νια η κατεύθυνση για τη δημι
ουργία ενός πανεπιστημίου για
λίγους και εκλεκτούς, μέσα από
την ένταση των ταξικών φραγ
μών. Μια κατεύθυνση που έχει
πάρει πολύ πιο αναβαθμισμένα
χαρακτηριστικά με τις πολιτι
κές των μνημονίων τα τελευταία
χρόνια.
Αυτό που πρέπει να γίνει
ξεκάθαρο είναι το μέγεθος της
επίθεσης με την οποία καλείται
να αντιπαρατεθεί το φοιτητικό
κίνημα, αλλά και τα καθήκοντα
που μπαίνουν στις δυνάμεις που
αναφέρονται σε αυτό. Δεν θα
πρέπει να υπάρχει καμία αυτα
πάτη και κανένας εφησυχασμός
ότι το σύστημα μπορεί να κάνει
πίσω από μόνο του ή να μην το
ανοίξει φοβούμενο αντιδράσεις.
Παρότι οι αντιδράσεις είναι
κάτι που μετράει, ο βασικός
παράγοντας που μπορεί να
μπλοκάρει τέτοιες πολιτικές
είναι το συγκροτημένο και
οργανωμένο φοιτητικό αλλά
και ευρύτερα λα'κό κίνημα.
Όποιος λοιπόν σήμερα δεν
συγκροτεί τον κόσμο στην
κατεύθυνση της αντίστασης
στην επίθεση και της διαμόρφω
σης πραγματικών όρων απά
ντησης δεν κρατάει απλά ουδέ
τερη στάση αλλά βοηθάει
άθελα ή ηθελημένα στο να συνε
χίζεται να προωθείται αυτή η
πολιτική.
γνωρίσαμε την ανάγκη για αλλαγή ρότας στο φ.κ. Έχουμε
θέσει ως στόχο της παρέμβασής μας την ουσιαστική και στη
βάση συσπείρωση των φοιτητών πάνω στα πραγματικά,
καθημερινά προβλήματα και στη σύνδεση αυτών με ουσια-
στιό τρόπο με τη γενική πολιτική κατάσταση.
Οι υπόλοιπες δυνάμεις της φοιτητικής Αριστεράς μένουν
κυρίως στην αύξηση των ποσοστών (παραβλέπουν την
πτώση σε ψήφους, οπότε ας μην πανηγυρίζουν τόσο πολύ),
χωρίς να αναγνωρίζουν το πρόβλημα και να αναλαμβάνουν
τις ευθύνες τους απέναντι στην κατάσταση. 4εν περιμέναμε
τίποτα περισσότερο από όλους αυτούς που έχουν υπονομεύ-
σει το φοιτητικό κίνημα και βοηθήσει με τις συμπεριφορές
τους να δημιουργηθεί αυτή η κατάσταση. Για εμάς, κανένα
θετικό εκλογικό αποτέλεσμα δεν μπορεί να κρύψει την απο-
συγκρότηση που επικρατεί στο φοιτητικό κίνημα και τις
ευθύνες που έχουν οι δυνάμεις που αναφέρονται σε αυτό.
Πάνω από όλα, οι Αγωνιστικές Κινήσεις ανέδειξαν στους
φοιτητές που επηρεάζουν την ανάγκη για την οικοδόμηση
ενός άλλου πολιτικού ρεύματος μέσα στις σχολές, ως ανα-
γκαία προϋπόθεση για την ουσιαστική ανασυγκρότηση του
φοιτητικού κινήματος. Ενός πολιτικού ρεύματος αντικαπιτα-
λιστικού, αντιιμπεριαλιστικού, αντιδιαχειριστικού. Κόντρα
στην επίθεση του κεφαλαίου, στην εξάρτηση από τον ιμπε-
ριαλισμό, στην αριστερή συνδιαχείριση της κρίσης. Για ένα
φ.κ. ανεξάρτητο από τους κρατικούς μηχανισμούς και
μακριά από τη συνδιοίκηση και τις προτάσεις εκλογίκευσης
του βάρβαρου συστήματος. Για την οικοδόμηση ενός φ.κ.
στο πλευρό του λαϊκού κινήματος, ενεργό κομμάτι ενός πλα-
τιού Μετώπου Αντίστασης.
Αυτή την πολιτική αντίληψη στήριξαν σχεδόν 700 φοιτη-
τές σε 40 σχολές ΑΕΙ και ΤΕΙ, σε 9 πόλεις, αποτυπώνοντας
για ακόμα μια χρονιά την ανοδική πορεία των Αγωνιστκών
Κινήσεων. Συγκροτώντας έτσι ένα μικρό, αλλά διακριτό και
πανελλαδικό πλέον πολιτικό ρεύμα μέσα στο φοιτητικό κίνη-
μα, το οποίο έχει κατοχυρώσει τα τελευταία χρόνια μέσα στο
κίνημα και στα μέτωπα πάλης την παρουσία του. Μακριά
Σάββατο 20 Απρίλη 2013 ΝΕΟΛΑΙΑ Προλεταριακή Σημαία 15

Φοιτητικές εκλογές
δυσαρέσκειας και απαξίωσης Σχολή 2013 Έδρες 2012 Έδρες

Πανελλαδικά αποτελέσματα Αγωνιστικών Κινήσεων

Ενισχυμένες οι Αγωνιστικές Κινήσεις ΑΘΗΝΑ
ΑΣΟΕΕ 72  80 
Παν. Πειραιά 64  18 
Νομική 19  15 
Πάντειο * 40  10 
Ιατρική 13  6 
Οδοντιατρική 8   
Φυσικό 27 1 21 
Μαθηματικό 13  8 
Γεωλογικό 15  12 
Χημικό 5   
Φιλοσοφική 21  12 
Παιδαγωγικό   7 
ΣTΕΦ ΤΕΙ Πειραιά 18  19 
ΑΣΠΑΙΤΕ 4   
Σύνολο 319 1 208 #

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Κτηνιατρική   15 1
Φυσικό 28 1 21 1
Μαθηματικό 7  5 
Βιολογικό 17 2 20 1
Μουσικό ** 24 2 29 2
Νηπιαγωγών 20 2 46 2
Οικονομικό 7  19 
από εμάς οι πανηγυρισμοί. Για εμάς το ζητούμενο είναι η επόμενη Πολ. Μηχανικών 13  22 
μέρα και γι’ αυτό συμμετέχουμε στις εκλογές, για να διαμορφω- ΣΤΕΦΑΣΗ 20   
θούν καλύτεροι όροι μέσα στους συλλόγους για την πάλη των φοι- Ιστορικό Αρχαιολογικό 7   
τητών. Όμως το αποτέλεσμα των Αγωνιστικών Κινήσεων ήταν Ιατρική   27 
συνολικά θετικό σε μια δύσκολη συγκυρία και κόντρα στο ρεύμα ΣΔΟ 24  32 
της αποσυγκρότησης – και αυτό έχει ιδιαίτερη αξία. Σύνολο 167 7 236 7
Οι δυνάμεις του συστήματος, 4ΑΠ-ΠΑΣΠ, εμφανίζουν σημαντι-
κές απώλειες και χρεώνονται την πολιτική της τρικομματικής ΓΙΑΝΝΕΝΑ
κυβέρνησης. Η 4ΑΠ δείχνει να έχει σημαντική πτώση (θυμίζει τη Ιατρική 23  25 
φθορά επί κυβέρνησης Καραμανλή), όμως παραμένει ο κύριος
Οικονομικό 26 1 45 1
μοχλός έκφρασης της συστημικής πολιτικής μέσα στα ΑΕΙ-ΤΕΙ.
Φυσικό 29 1 19 1
Εκφράζει ένα σημαντικό κομμάτι φοιτητόκοσμου που εκτός από
πελατειακές λογικές επιθυμεί την «τάξη και ασφάλεια» στις σχο- Ιστορικό Αρχαιολογικό 9  7 
λές. Αντίθετα, η ΠΑΣΠ είναι σε φάση διάλυσης, και το εκλογικό ΒΕΤ 2  2 
αποτέλεσμα (μεγάλη πτώση) μάλλον... θετικό μπορεί να απολογι- Μαθηματικό 15 1  
στεί, καθώς η ανυποληψία της στις φοιτητικές μάζες είναι ακόμη Σύνολο 104 3 98 2
μεγαλύτερη.
Έτσι κι αλλιώς σε περιόδους κινηματικής απραξίας μικρές ανα-
τροπές συσχετισμών μπορούν να επέλθουν τόσο για τις συστημικές ΚΡΗΤΗ
δυνάμεις όσο και στον ίδιο τον χώρο της Αριστεράς. Οι δυνάμεις Μαθηματικό Ηρακλείου 14  21 
της φοιτητικής Αριστεράς καρπώθηκαν το κλίμα δυσαρέσκειας – ΤΕΜ Ηρακλείου 3   
όμως σε καμία περίπτωση τα τραπεζάκια τους τη μέρα των εκλο- ΣΤΕΓ Ηρακλείου 4   
γών δεν έσφυζαν από ζωή και αγωνιστικότητα. Η ΠΚΣ (ξεχασμένο Πολυτεχνείο Χανίων 30  19 
όνομα που θυμόμαστε πλέον μόνο στις εκλογές) κατόρθωσε να
Σύνολο 51 # 40 #
ανακόψει τη συνεχή πτώση της που υπήρχε τα τελευταία χρόνια
στα ΑΕΙ-ΤΕΙ. Παρά το θετικό αποτέλεσμα, τα προβλήματα παραμέ-
νουν: πέρα από την πλήρη απομόνωση των ΚΝΕ/ΜΑΣ από τις δια- ΘΡΑΚΗ
δικασίες του φ.κ., προστέθηκε η αντανάκλαση των εσωκομματικών Ιατρική Αλεξαν/λης 5  10 
προβλημάτων του ΚΚΕ – κάποιος παρατηρητικός μπορούσε ήδη να Πολυτεχνείο Ξάνθης 22   
διακρίνει σαφή δείγματα. Είναι λοιπόν πιθανό να ξεχαστεί σύντομα Σύνολο 27 # 10 #
το θετικό αποτέλεσμα της ΠΚΣ.
Στον αντίποδα της Αριστεράς, η ΑΡΕΝ φάνηκε ανήμπορη να ΣΑΜΟΣ
εφκράσει το ρεύμα του ΣΥΡΙΖΑ μέσα στις σχολές (εμφάνισε υποχώ- Μαθηματικό 3   
ρηση), καθώς είναι κοινό μυστικό ότι τα σχήματα της ΑΡΕΝ έχουν Στατιστική 8 1  
ανυπαρξία δράσης και κατεβαίνουν μόνο για τις φοιτητικές εκλο- Σύνολο 11 1 # #
γές στους συλλόγους. Έτσι η ΕΑΑΚ κατάφερε να εκφράσει ένα
σημαντικό μέρος του ρεύματος αυτού, πέρα από τη δική της ιδιαί- ΚΑΡΔΙΤΣΑ
τερη συγκρότηση, η οποία είναι σημαντική. Συνολικά, η εικόνα του
Κτηνιατρική 15 1  
φοιτητικού κινήματος είναι πολύ πίσω όχι μόνο από τη δυναμική
Σύνολο 15 1 # #
που εμφανίζει η ΕΑΑΚ, αλλά όλες οι αριστερές δυνάμεις παρμένες
ως σύνολο.
Τέλος, μπορεί η Χρυσή Αυγή να μην εμφανίστηκε, όπως φημο- ΣΥΝΟΛΟ 694 13 596 9
λογούνταν, στις σχολές, όμως σίγουρα δημιουργούνται οι προϋπο-
θέσεις γι’ αυτό – η περιρρέουσα ατμόσφαιρα της απαξίωσης των
συλλόγων δίνει «κενό χώρο». Πρέπει να παρθούν πρωτοβουλίες * Η ΚΕΦΕ της Παντείου παρουσιάζει ότι οι Αγωνιστι
μέσα στο φοιτητικό κίνημα για να την «καλωσορίσουμε». κές κινήσεις στον εν λόγω σύλλογο συγκέντρωσαν 20
Συνολικά, οι Αγωνιστικές Κινήσεις από καλύτερες θέσεις μπο- ψήφους, καθώς και η Πορεία 23 λιγότερους (50 έναντι
ρούν να συνεχίσουν τη μάχη, και αυτό είναι ευθύνη τους απέναντι 73). Αυτό διότι υπήρξε νοθεία από τη ΔΑΠ η οποία έχει
στον κόσμο που τις στήριξε. Οι Αγωνιστικές Κινήσεις έχουν ευθύνη αυτοδυναμία στο σύλλογο και πλειοψηφία στην ΚΕΦΕ.
να ενισχύσουν τα σχήματα και τα συντονιστικά τους, να ενισχύσουν Κάτι που φαίνεται εφόσον επιβεβαιωθεί να επικυρώ
τη διαδικασία πανελλαδικοποίησής τους, να οξύνουν τα αντανα- θηκε από όλες τις υπόλοιπες δυνάμεις που συμμετέχουν
κλαστικά τους. Η διέξοδος βρίσκεται στην οικοδόμηση των εστιών
στην ΚΕΦΕ
αντίστασης και των μετώπων πάλης, στη σύνδεση της ολοένα και
πιο δύσκολης φοιτητικής καθημερινότητας με τα γενικά πολιτικά
ζητήματα. Στην ουσιαστική, πραγματική οικοδόμηση σχέσεων με
τους φοιτητές και στην προώθηση της κοινής δράσης. Σε αυτό το ** (Σταυροί προτίμησης σε ενιαίο ψηφοδέλτιο)
πεδίο, να τιμήσουμε τις ψήφους που λάβαμε.
16 Προλεταριακή Σημαία ΔΙΕΘΝΗ Σάββατο 20 Απρίλη 2013

ΠΡΟΒΟΛΕΣ
Βενεζουέλα: Οριακή νίκη, κρίσιμο σταυροδρόμι
πύργια τη Μιράντα και τη Ζούλια. Η αλλαγή σαν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση και


ιαψεύστηκαν εν τέλει και οι δημο-
σκοπήσεις και η διαδεδομένη εκτίμη-
ση για το αποτέλεσμα των προεδρι-
κών εκλογών στη Βενεζουέλα. Ο διάδοχος
του Τσάβες, Νικολάς Μαδούρο, επικράτησε
σχεδόν οριακά του υποψηφίου της δεξιάς
αντιπολίτευσης Ενρίκε Καπρίλες, με διαφο-
ρά 272.000 ψήφων. Ο Μαδούρο συγκέντρω-
σε 7,6 εκατομμύρια ψήφους περίπου και
ποσοστό 50,78% και ο αντίπαλός του,
κυβερνήτης της επαρχίας Μιράντα, 7,3 εκα-
τομμύρια με ποσοστό 48,95%, σε μια απόλυ-
τα πολωμένη αναμέτρηση στην οποία συμ-
μετείχαν 15 εκατομμύρια ψηφοφόροι. Η
συμμετοχή πλησίασε το 80% των εγγεγραμ-
μένων. Ο Πατριωτικός Πόλος κέρδισε την
πλειοψηφία στις 16 από τις 24 επαρχίες
μαζί με αυτήν του Καράκας και η αντιπολί-
τευση υπερίσχυσε στις υπόλοιπες 8 με προ-
των συσχετισμών είναι σημαντική συγκριτι-
κά με το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλο-
γών του περασμένου Οκτώβρη, στις οποίες
ο Τσάβες είχε νικήσει με ποσοστό 55% και
8,2 εκατομμύρια ψήφους.
Το αποτέλεσμα έδωσε ώθηση στη δεξιά
αντιπολίτευση να αμφισβητήσει την καταμέ-
τρηση, να ζητήσει να ξαναγίνει και να προ-
σπαθήσει να βγάλει κόσμο στους δρόμους.
Μέρος ενός σχεδίου που έτσι και αλλιώς
κάποια στιγμή θα έμπαινε σε εφαρμογή για
να δοκιμαστεί η συνοχή και η αποφασιστι-
κότητα των διαδόχων του Τσάβες. Η στάση
της Ουάσιγκτον, που αρνήθηκε να αναγνω-
ρίσει το αποτέλεσμα και έσπευσε να υιοθε-
τήσει τις απόψεις της αντιπολίτευσης, δεν
αιφνιδίασαν κανέναν σχεδόν, μιας και είναι
γνωστό πως οι Αμερικάνοι θα προσπαθού-
να υπονομεύσουν τη νέα ηγεσία.
Οι εξελίξεις στη Βενεζουέλα μπήκαν σε
κρίσιμο σταυροδρόμι, νωρίτερα ακόμη και
από τις εκτιμήσεις των πιο απαισιόδοξων. Οι
πρώτες ένοπλες επιθέσεις και οι επτά νεκροί
που επίσημα καταμετρήθηκαν σε διάφορα
επεισόδια βίας που προκάλεσαν ομάδες της
δεξιάς φιλο-αμερικάνικης αντιπολίτευσης
δείχνουν πως και αυτήν τη φορά η συνταγή
είναι η παλιά και δοκιμασμένη: υποδαύλιση
της εσωτερικής πολιτικής σύγκρουσης,
πολύπλευρη ενίσχυση της αντιπολίτευσης
και συνεχείς προσπάθειες αποσταθεροποίη-
σης. Ο λαός της Βενεζουέλας θα αντιμετωπί-
σει στο επόμενο διάστημα νέες δοκιμασίες
και δύσκολες καταστάσεις και μόνο αν κατα-
φέρει και πάρει για τα καλά την υπόθεση
στα χέρια του μπορεί να ελπίζει για ένα
καλύτερο αύριο.

Η κρίση στην Κορεατική χερσόνησο

Πίσω από την πολεμική ρητορική

15η του Απρίλη είναι σημαντική –τηρουμένων των αναλο

Η όσο και σημαδιακή μέρα για τη Β.

Κορέα. Είναι η γενέθλια μέρα του
ιδρυτή της, Κιμ ΙλΣουνγκ, παππού του
σημερινού ηγέτη της Κιμ ΓιονγκΟυν. Και
ο φετινός εορτασμός, όπως και οι προη
γούμενοι, γίνεται μέσα σε κρίση. Μόνο
που σήμερα η κρίση χαρακτηρίζεται από
ιδιαίτερα μεγάλη ένταση και διάρκεια.
Πολλές οι φανερές αιτίες και περισσότε
ρες οι κρυφές –ένθεν κακείθεν– που έρχο
νται να τη «δικαιολογήσουν». Βασικά
είναι το πυρηνικό πρόγραμμα της Β.
Κορέας και οι πυρηνικές δοκιμές που
συνεχίζει. Σαν συνέχεια έχουμε το αυστη
ρότερο «εμπάργκο» που πρόσφατα επέ
βαλε ο ΟΗΕ καθώς και τα ετήσια κοινά
στρατιωτικά γυμνάσια ΗΠΑ – Ν. Κορέας
(που φέτος είναι ενισχυμένα ποσοτικά
και ποιοτικά και μεγαλύτερης διάρκειας).
Επιπλέον παρατηρήθηκε αυξημένη κινη
τικότητα αξιωματούχων της Δύσης, με
προεξάρχοντες τον αμερικανό ΥΠΕΞ
Τζον Κέρι και τον γ.γ. του ΝΑΤΟ Άντερς
Φογκ Ράσμουσεν.
Όσο και οι ΗΠΑ αλλά και τα διεθνή
ΜΜΕ προσπαθούν να αποδώσουν τη
σημερινή κρίση στην ακραία πολεμική
ρητορική της Β. Κορέας, η ακολουθία των
γεγονότων τα τελευταία χρόνια δείχνει
ξεκάθαρα το ξετύλιγμα ενός σχεδίου των
αμερικάνων ιμπεριαλιστών με πολλαπλές
στοχεύσεις. Κατ΄ αρχάς δεν πρέπει να
περάσει απαρατήρητο πως τόσο η Β.
Κορέα όσο και η μεγάλη σύμμαχός της,
Κίνα, βρίσκονται αυτή την περίοδο με
νέες ηγεσίες, πράγμα που αποτελεί ένα
επιπλέον στοιχείο ανοικτό σε δοκιμασίες
κάθε τύπου!
Το ερώτημα είναι, πού θέλουν να οδη
γήσουν την όξυνση αυτής της κρίσης οι
αμερικάνοι ιμπεριαλιστές σήμερα;
Βέβαια, σε πρώτο πλάνο διακρίνονται
κάποια στοιχεία αυτοσυγκράτησης των
ΗΠΑ σε ό,τι αφορά τα εξελισσόμενα
γεγονότα. Όπως, για παράδειγμα, η ακύ
ρωση κάποιων σχεδιασμών των κοινών
στρατιωτικών γυμνασίων με τη Ν. Κορέα
και η ματαίωση, από τον ίδιο τον Ομπά
μα, δοκιμής νέου τύπου πυραύλου. Έχου
με επίσης τις δηλώσεις και κλήσεις προς
την Πιονγκγιάνγκ από τον Τζον Κέρι για
νέες διαπραγματεύσεις, το ρίξιμο των
τόνων κ.λπ.
Όλα αυτά, βέβαια, θα μπορούσε
κάποιος να πει ότι εντάσσονται σε μια
τακτική για να αναδειχτεί ακόμη περισ
σότερο η «επιθετικότητα» και η «αδιαλ
λαξία» της άλλης πλευράς. Πάντως η γενι
κότερη συμπεριφορά των ΗΠΑ, και στην
περίπτωση αυτή, περικλείει αρκετές αντι
φάσεις. Μέσα από το ανοικτό ενδεχόμενο
σύγκρουσης και με την καλλιέργεια κλί
ματος πολεμικής αναμέτρησης φαίνεται
να θέλουν να διαμορφώσουν μια κατά
σταση που δύσκολα θα μπορούσε να απο
κλιμακωθεί, όπως συνέβη με τις προηγού
μενες.
Έτσι, στην ακραία έως και παράλογη
ρητορική της Β. Κορέας έχουμε διαφόρων
ειδών αντιδράσεις στο ίδιο επίπεδο
(ρητορικό). Διάφορες δηλώσεις αμερικα
νών ειδημόνων αλλά και πλήθος αναλύ
σεων περιστρέφονται γύρω από τη δυνα
τότητα ή μη δυνατότητα της Β. Κορέας να
υλοποιήσει τις απειλές της, με τις περισ
σότερες να συγκλίνουν στην άποψη ότι η
Β. Κορέα έχει αυτή τη δυνατότητα σε
κάποιο βαθμό. Από την άλλη ο Λευκός
Οίκος, επίσημα, εκτιμά ότι η Βόρεια
Κορέα «δεν έχει επιδείξει πως διαθέτει
την τεχνολογία για την εκτόξευση πυραύ
λων με πυρηνικές κεφαλές».
Αν και όλα αυτά είναι αρκετά αντι
φατικά, όλες σχεδόν οι προσεγγίσεις
καταλήγουν πως η Β. Κορέα είναι αδύνα
μη να πλήξει στρατιωτικά τις ΗΠΑ,
αλλά... αλλά αυτό μπορεί να το κάνει στη
γύρω περιοχή (Ν. Κορέα, Ιαπωνία). Όμως
η σύμμαχος ΗΠΑ θα είναι εκεί ως «φύλα
κας άγγελος» για να δώσει αποφασιστική
απάντηση στον «κακό δαίμονα»! Μάλι
στα κάποιοι αναλυτές βλέπουν πως, ίσως
σύντομα, θα έχουμε μια άλλη εκδοχή
γιών– της επιχείρησης του
«Κόλπου των χοίρων» και
της «κρίσης των πυραύλων»
στην Κούβα του ΄60. Δεν πρέ
πει να είναι καθόλου τυχαίες
(άσχετα με το τι βάση έχουν)
διάφορες φήμες, σε κάποια
ασιατικά ΜΜΕ, για σχεδια
ζόμενη πραξικοπηματική
ανατροπή του νεότερου Κιμ
και της δυναστείας του.
Ωστόσο το ερώτημα για
το ποιο μπορεί να είναι το
οριακό σημείο της σημερινής
κατάστασης παραμένει κρί
σιμο. Αν δηλαδή αυτό το
σημείο συμπίπτει με την
έναρξη «θερμού επεισοδίου»
πολύ πιο ισχυρού από αυτά
του παρελθόντος. Προφανώς
και κάτι τέτοιο διαμορφώνει
ένα σενάριο πολύ περισσότε
ρο εφιαλτικό από τα πολεμι
κά ρητορικά σχήματα του
σήμερα. Και στο οποίο σενάριο για
πρώτη φορά (μετά την ψυχροπολεμική
περίοδο) εμπλέκονται πυρηνικές δυνά
μεις. Και εδώ φυσικά εννοούμε κυρίως
την Κίνα.
Βλέποντας από μια γενικότερη σκο
πιά τα πράγματα θα λέγαμε πως εδώ δεν
έχουμε μια απλή επιβεβαίωση του ρόλου
των ΗΠΑ στην περιοχή αλλά μια προ
σπάθεια για αναβάθμιση αυτού του
ρόλου και σε ανώτερη κλίμακα.
Η πίεση προς την Κίνα και το επιδιω
κόμενο στρίμωγμά της είναι κάτι παραπά
νω από φανερά. Την πιέζουν να πάρει
θέση στις «προκλήσεις» της Β. Κορέας,
αλλά στην πραγματικότητα την πιέζουν
να τραβήξει την ομπρέλα της πάνω απ’
αυτήν. Και για να το πούμε διαφορετικά,
προσπαθούν να οδηγήσουν τα πράγματα
σε ένα σημείο ώστε το κόστος στήριξης
(και όχι μόνο το οικονομικό) του καθε
στώτος της Β. Κορέας για την Κίνα να
είναι από πολύ μεγάλο έως και αβάσταχτο. 
 Σάββατο 20 Απρίλη 2013
 Όμως η Κίνα, παρά τα κρατήματά της
στη σημερινή εξέλιξη, δεν δείχνει διατε
θειμένη να μείνει αδρανής στην κλιμακού
μενη ένταση που προωθούν οι ΗΠΑ.
Έτσι, και η όποια θέση υπέρ της Β. Κορέ
ας, δηλαδή κατά της αυξημένης παρου
σίας των ΗΠΑ στην περιοχή της κορεατι
κής χερσονήσου, είναι μια κίνηση που δεν
πρέπει να προκαλεί έκπληξη.
Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του
υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζ. Κέρι
στο Πεκίνο, το επίσημο πρακτορείο ειδή
σεων «Νέα Κίνα» το οποίο αποτελεί
κυβερνητικό όργανο εξαπέλυσε σκληρή
επίθεση κατά της Ουάσιγκτον, κατηγορώ
ντας την για τη σημερινή κλιμάκωση.
Συγκεκριμένα αναφέρει: «Ενώ κατηγορεί
την Πιονγκγιάνγκ για ριψοκίνδυνη προ-
κλητικότητα και μη ανεκτή ασέβεια των
διεθνών συμφωνιών, η ίδια η Ουάσιν-
γκτον ρίχνει λάδι στη φωτιά […] Οι ΗΠΑ
συνεχίζουν να στέλνουν περισσότερα και
πιο προηγμένα μαχητικά, βομβαρδιστικά
και πολεμικά πλοία εξοπλισμένα με
συστήματα πυραυλικής άμυνας στην
Ανατολική Ασία και πραγματοποιούν
μεγάλης κλίμακας στρατιωτικές ασκήσεις
με τους ασιάτες συμμάχους τους σε μια
δραματική επίδειξη ισχύος. Αυτό συνι-
στά κλιμάκωση και όχι προσπάθεια απο-
τροπής της σύγκρουσης και δεν μπορεί
να γίνει αποδεκτό».
Είναι φανερό ότι η Κίνα δεν είναι
εύκολο να δεχτεί και να ανεχτεί τους
Αμερικανούς τόσο κοντά «στην αυλή
της» και γι’ αυτό δεν διστάζει να παίρνει
καθαρά το μέρος της Πιονγκγιάνγκ σε
κάθε διαμάχη με τις ΗΠΑ. Από την άλλη
και πρακτικά αυτό σημαίνει πως στέλνει
και ένα μήνυμα: ότι αν υπάρξει «θερμή»
κλιμάκωση δεν θα πρέπει να υπάρχει
καμία αμφιβολία ότι θα σταθεί στο πλευ
ρό της Βόρειας Κορέας. Κάτι τέτοιο ωστό
σο θα αποτελούσε μια εξέλιξη η οποία όχι
απλώς θα διαμόρφωνε, στην καλύτερη
περίπτωση, μια αδιέξοδη κατάσταση
αλλά μια κατάσταση «χωρίς επιστροφή»!
Οι αμοιβαίες αυτοσυγκρατήσεις έχουν
κατά συνέπεια αυτή την ισχυρή βάση
ερμηνείας προς το παρόν.
Δεν ξέρουμε αν και σε ποιο βαθμό το
πυρηνικό πρόγραμμα της Β. Κορέας είναι
σημαντικό ή μπορεί να γίνει τέτοιο στο
άμεσο μέλλον. Ξέρουμε πως αυτό ξεκίνησε
στις αρχές της δεκαετίας του 1960, με τη
βοήθεια της τότε Σοβιετικής Ένωσης, με
την κατασκευή ενός ερευνητικού πυρηνι
κού αντιδραστήρα. Αργότερα και στη
συνέχεια τη σκυτάλη πήραν οι Κινέζοι.
Εκείνο που έχει σημασία είναι πως
αυτό αποτελεί σήμερα το κεντρικό επιχεί
ρημα των αμερικάνων ιμπεριαλιστών για
να ενισχύσουν την παρουσία τους στη
νοτιοανατολική Ασία και όχι μόνο. Το
άπλωμα των αμερικανικών πυραύλων
νέας τεχνολογίας, σε μια τεράστια περιο
χή, που αγκαλιάζει σχεδόν όλο τον Ειρη
νικό Ωκεανό, βρίσκεται σε εξέλιξη. Από
τις δυτικές ακτές των ΗΠΑ μέχρι τα νερά
της Κίνας ενισχύονται και δημιουργού
νται νέες πυραυλικές βάσεις. Γενικότερος
στόχος η διαμόρφωση μιας κατάστασης
με τη δημιουργία όρων τέτοιων που να
συνιστούν αποφασιστικά στοιχεία υπερο
χής απέναντι στον βασικό τους ανταγωνι
στή στην περιοχή που είναι η Κίνα. Μια
στόχευση με την οποία οι αμερικάνοι
ιμπεριαλιστές γενικότερα επιδιώκουν την
ενίσχυσή τους σε τέτοιο βαθμό που να
τους δίνει τη δυνατότητα επιθετικών
πρωτοβουλιών και σε άλλες περιοχές.
Χ.Β
ΔΙΕΘΝΗ Προλεταριακή Σημαία 17
Αθέατος
Κόσμος
Ρίο ντε Τζανέιρο-Βραζιλία
Η μάχη του Μαρακανά
ο επίσημο όνομά του είναι Στάδιο του δημο- χρονο στέγαστρο, να εκσυγχρονιστούν οι υποδομές
Τ σιογράφου Μάριο Φίλιο, επειδή αυτός πρω-
τοστάτησε για την ανέγερσή του. Σε όλο τον
κόσμο όμως είναι γνωστό ως Στάδιο Μαρακανά, το
και να διαμορφωθεί ο περίγυρος με χώρους για
υποστηρικτικές δραστηριότητες. Ταυτόχρονα ανα-
κοινώθηκε η κυβερνητική απόφαση να ιδιωτικοποι-
όνομα της γειτονιάς στην οποία βρίσκεται, στη ηθεί, αφού φυσικά τελειώσει η δαπανηρή ανακαίνι-
βόρεια πλευρά του Ρίο ντε Τζανέιρο. Μαρακανά σή του. Περισσότερα από 600 εκατομμύρια δολάρια
ονομαζόταν από παλιά ένα ποτάμι που διασχίζει την στοίχισε μέχρι τώρα και ακόμη δεν είναι έτοιμο. Το
περιοχή, λέξη που στα Γκουαρανί σημαίνει πράσινο Μαρακανά ανήκει στην τοπική κυβέρνηση του Ρίο
και για τα επόμενα χρόνια θα είναι
μια πηγή μεγάλων κερδών για
εκείνον που θα αναλάβει την εκμε-
τάλλευσή του. Το σχέδιο ιδιωτι-
κοποίησης προβλέπει πως η παρα-
χώρηση θα γίνει για τουλάχιστον
35 χρόνια στο νέο ιδιοκτήτη, ο
οποίος θα δίνει ετήσιο αντίτιμο
2,25 εκατομμύρια δολάρια και θα
επενδύσει 300 εκατομμύρια για
έργα στον περιβάλλοντα χώρο.
Μια μελέτη για τη βιωσιμότητα
του σταδίου που έγινε πριν από τη
διαδικασία υποβολής προσφορών
προέβλεψε ότι ο νικητής θα έχει
καθαρά κέρδη τουλάχιστον 715
εκατομμύρια δολάρια σε αυτά τα
35 χρόνια.
Για τους Βραζιλιάνους το Μαρα-
κανά είναι ιερός τόπος μέσα στον
οποίο ονειρεύονται πως θα ξεπλύ-
νουν την ντροπή του 1950. Αρκε-
τοί από αυτούς αντέδρασαν από
την πρώτη στιγμή στα σχέδια ιδιω-
τικοποίησης. Ειδικά τον τελευταίο
καιρό και ενόσω οι υπερβάσεις της
δαπάνης ανακατασκευής δημιουρ-
ΕΙΤΕ δύο βίντεο από την άγρια επέμβαση της αστυνομίας γούν οσμή σκανδάλων και σπατά-
στη γειτονιά Μαρακανά ενάντια στους Ίντιος λης, οι κινητοποιήσεις γύρω από
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embed- το στάδιο γίνονται όλο και πιο
ded&v=jxrZLuAgJo4#! και μαζικές και μαχητικές. «Το Μαρα-
http://www.youtube.com/watch?feature= player_embed- κανά είναι δικό μας» φωνάζουν και
ded&v=mT7sNkfW6bg ζητούν από τον κυβερνήτη του Ρίο,
Σέρτζιο Γκαμπράλ, φανατικό
καθώς και μια σειρά σκίτσων του Λατούφ υπέρμαχο της ιδιωτικοποίησης, να
http://latuffcartoons.wordpress.com/tag/aldeia-maracana παραιτηθεί. Αλλά δεν είναι μόνο οι
αντίπαλοι της εκποίησης που
έχουν μπλεχτεί στη μάχη του
Μαρακανά. Πολύ κοντά στο στάδιο
πουλί, ένα είδος παπαγάλου. Το Μαρακανά, που για πολλές δεκαετίες συμβίωνε ειρηνικά ένα κέντρο
άρχισε να κτίζεται στα 1948, υποδέχτηκε το πρώτο του πολιτισμού των αυτοχθόνων Βραζιλιάνων, ένα
μεταπολεμικό Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου μουσείο των Ίντιος που είχε εξελιχτεί σε κέντρο
του 1950 και τον ιστορικό τελικό που βύθισε μια συνάντησης και φιλοξενίας. Το ιθαγενικό αυτό
ολόκληρη χώρα στο πένθος. Τότε η Βραζιλία έχασε κέντρο που οργανώθηκε από τις αρχές της δεκαετίας
με 2-1 από την Ουρουγουάη και στο Μαρακανά του 1950 (σχεδόν παράλληλα με το κτίσιμο του
κυριάρχησε η απόλυτη σιωπή, παρά το γεγονός πως Μαρακανά) και στεγάζεται σε μια παλιά έπαυλη 150
στις κερκίδες του υπήρχαν γύρω στις διακόσιες χρόνων έγινε στόχος του σχεδίου ανάπλασης. Απο-
χιλιάδες θεατές. Ήταν η στιγμή που ο Γκίτζια έστελ- φασίστηκε η κατεδάφισή του προξενώντας την οργή
νε την μπάλα στα δίχτυα του Μπαρμπόζα, αναγκά- των κοινοτήτων των Ίντιος που το διαχειρίζονται
ζοντας όλη τη Βραζιλία να κλάψει. Το Μαρακανάζο, και το είχαν καταλάβει από το 2006. Τα ξημερώματα
από τότε είναι συνώνυμο της ήττας του φαβορί και της 22 του Μάρτη ισχυρές δυνάμεις της στρατιωτικής
της ανέλπιστης επικράτησης του αουτσάιντερ, αστυνομίας και υπάλληλοι της τοπικής κυβέρνησης
μέσα στο ναό του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου. Το εισέβαλαν στο κτίριο και με τη βία πέταξαν έξω τους
μεγαλύτερο σε χωρητικότητα στάδιο στον πλανήτη πενήντα ιθαγενείς από είκοσι διαφορετικές φυλές
επί πολλά χρόνια έχασε τα πρωτεία όχι γιατί κτί- που το υπεράσπιζαν. Γύρω από την έπαυλη έγιναν
στηκε κάποιο μεγαλύτερο από αυτό αλλά επειδή συγκρούσεις και χρησιμοποιήθηκαν πλαστικές σφαί-
μειώθηκαν στο μισό περίπου οι αρχικές θέσεις, για ρες, αντλίες νερού και σπρέι πιπεριού. Η κυβέρνη-
λόγους ασφαλείας. ση της Βραζιλίας, όπως και σε άλλες περιοχές του
Ενόψει του Μουντιάλ του 2014 και των θερινών Ρίο, με πρόσχημα τους αγώνες έχει ανοίξει έναν
Ολυμπιακών Αγώνων του 2016, διοργανώσεις στις κανονικό πόλεμο με αυτούς που θεωρεί πως εμποδί-
οποίες η βραζιλιάνικη άρχουσα ελίτ έχει επενδύσει ζουν την επιτυχή διεξαγωγή τους. 4ηλαδή τους φτω-
πολλά, το Μαρακανά δεν μπορούσε να μείνει στο χούς, τους φαβελάνους, τους ιθαγενείς, τις συμμο-
περιθώριο. Σε αυτό θα διεξαχθεί ο τελικός και η ρίες των απόκληρων νέων. 4ηλαδή με το μεγάλο
τελετή έναρξης. Με δαπανηρά σχέδια ανακαίνισης κομμάτι της βραζιλιάνικης κοινωνίας που δεν έχει
και προϋπολογισμούς που συνεχώς αναθεωρούνται γευτεί τίποτε από τα αποτελέσματα της οικονομικής
προς τα πάνω, το στάδιο μετατράπηκε σε εργοτά- ανάπτυξης.
ξιο με τουλάχιστον δυο χιλιάδες εργάτες να δουλεύ-
ουν καθημερινά για να προλάβουν τις προθεσμίες. Τον «Αθέατο Κόσμο» γράφει
Στόχος να ξαναφτιαχτούν οι θέσεις, να μπει σύγ- ο 4ημήτρης Παυλίδης
18 Προλεταριακή Σημαία
Τα ιμπεριαλιστικά αδιέξοδα δεν εγκυμονούν
ελπίδες αλλά κινδύνους!
Του ΤΑΣΟΥ ΣΑΠΟΥΝΑ
τη συριακή επικράτεια
Σ έχει διαφανεί σε όλες του
τις διαστάσεις το αδιέξο
δο στο οποίο έχει περιέλθει η
ιμπεριαλιστική αντιπαράθεση
αλλά και η εσωτερική της αντα
νάκλαση. Αδιέξοδο που εκφρά
ζεται πρώτα και κύρια στο
στρατιωτικό πεδίο, με τους
συσχετισμούς δύναμης. Διότι,
παρά τις διαφοροποιήσεις του
τελευταίου χρόνου, η πλάστιγγα
δεν έχει γύρει προς κάποια
πλευρά. Ο κυβερνητικός στρα
τός διαθέτει πολύ περισσότερα
αποθέματα συνοχής και δύναμης
από αυτά που θεωρούσαν οι
δυτικοί υπέρμαχοι της επέμβα
σης. Ενώ ο «Ελεύθερος Συρια
κός Στρατός» έχει πολύ περισσό
τερα προβλήματα συντονισμού
και ελέγχου των πολυποίκιλων
ομάδων που δρουν είτε στο εσω
τερικό του είτε παράλληλα με
αυτόν. Ενδεικτικά είναι από
αυτή την άποψη τα προβλήματα
που προκαλεί στο προφίλ που
πασχίζει να διαμορφώσει ο
«Ελεύθερος Συριακός Στρατός»
η δράση του «Μετώπου αλ
Νούσρα». Το οποίο επιδίδεται
σε τυφλές βομβιστικές επιθέσεις
σε κατοικημένες περιοχές με
αλαουιτικούς και χριστιανικούς
πληθυσμούς. Ενώ την πρώτη
μέρα της συνόδου του G8, προς
ενίσχυση των επιχειρημάτων της
Ρωσίας αλλά και της Γερμανίας
και θορυβώντας τις ΗΠΑ, ο ηγέ
της του μετώπου ανακοίνωσε
ότι ενώνει τις δυνάμεις του με
την «Αλ Κάιντα» του Ιράκ,
δημιουργώντας από κοινού το
«Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και
το Λεβάντε».
Αυτό το αδιέξοδο τροφοδο
τεί εντάσεις αλλά και διαφορο
ποιήσεις και προβληματισμούς
στο πολιτικό πεδίο. Ξεκινώντας
από τους δυτικούς ιμπεριαλι
στές, η Αγγλία στα τέλη του
Μάρτη χορηγούσε 11 εκατομμύ
ρια για «μη θανατηφόρο» οπλι
σμό στους αντικαθεστωτικούς
μιας και η ΕΕ δεν μπορούσε,
λόγω των αντιρρήσεων της Γερ
μανίας, να πάρει απόφαση. Οι
ΗΠΑ χορήγησαν και αυτές 60
εκατομμύρια δολάρια, επιμένο
ντας στην μη αναβάθμιση (επίση
μα τουλάχιστον) της στρατιωτι
κής βοήθειας προς τους αντικα
θεστωτικούς. Η Γαλλία, ενώ είχε
ανακοινώσει αποστολή όπλων,
τελικά την ανέβαλε για όταν…
«θα είναι σίγουρη πού θα πάνε
τα όπλα». Οι ΗΠΑ έχουν εκφρά
σει ανοιχτά την ανησυχία τους
για τη δράση του «Μετώπου αλ
Η αμφιθυμία των δυτικών ιμπεριαλιστών όσον αφορά το
είδος και την ποιότητα της στήριξης των αντικαθεστωτι-
κών της Συρίας αντανακλά τα προβλήματα που έχουν στον
έλεγχο της «Εθνικής Συριακής Συμμαχίας»
Νούσρα» το οποίο έχει κατατά
ξει στις τρομοκρατικές οργανώ
σεις (προς δυσαρέσκεια της
Σαουδικής Αραβίας).
Είναι φανερό πως αυτή η
αμφιθυμία των δυτικών ιμπερια
λιστών όσον αφορά το είδος και
την ποιότητα της στήριξης των
αντικαθεστωτικών της Συρίας
αντανακλά τα προβλήματα που
έχουν στον έλεγχο της «Εθνικής
Συριακής Συμμαχίας» και ευρύ
τερα των αντικαθεστωτικών.
Κάτι που φυσικά συνδέεται με
την «επόμενη μέρα» στην μετά
Άσαντ εποχή, που αμερικάνοι,
άγγλοι και γάλλοι ιμπεριαλιστές
ευελπιστούν να προωθήσουν
στη Συρία. Ίσως αυτή η διαπάλη
των δυτικών ιμπεριαλιστών
αποτελεί το πιο σημαντικό στοι
χείο αυτή της μεταβατικής φάσης
που διέρχεται το συριακό ζήτη
μα. Μια διαπάλη που μπλέκεται
με τον ανταγωνισμό των χωρών
της περιοχής για τη διατήρηση ή
την κατάχτηση θέσης και ρόλου
στις εξελίξεις. Ας δούμε.
Στα τέλη Μάρτη και στην
τελευταία σύνοδο του Αραβικού
Συνδέσμου και μετά από πρό
σκλησή του, ο πρόεδρος της
«Εθνικής Συριακής Συμμαχίας»
Μουάζ αλ Χατίμπ κατέλαβε την
έδρα της Συρίας που είχε μείνει
κενή από τον περασμένο Οκτώ
ΔΙΕΘΝΗ
Συρία
βρη. Κι αυτό ως αντίποινα στην
άρνηση της κυβέρνησης Άσαντ
να συμμορφωθεί με το σχέδιο
«ειρήνευσης» του τότε απεσταλ
μένου του ΟΗΕ και του Αραβι
κού Συνδέσμου Κόφι Ανάν. (Να
θυμίσουμε πως ούτε οι ένοπλες
ομάδες των αντικαθεστωτικών
είχαν συμμορφωθεί, αλλά αυτά
είναι ψιλά γράμματα για τους
Δυτικούς και τους υποτακτικούς
τους στον Αραβικό Σύνδεσμο).
Εδώ τελειώνουν τα καλά νέα για
τους αντικαθεστωτικούς, όπως
εύστοχα παρατήρησε αρθρογρά
φος ελληνικής εφημερίδας. Γιατί
τόσο πριν όσο στη διάρκεια
αλλά και μετά τη σύνοδο οι
αντιθέσεις δύσκολα κρυβόντου
σαν. Κατ’ αρχάς, λίγες μέρες πριν
από τη σύνοδο είχαμε την
παραίτηση (που ανακλήθηκε)
του Χατίμπ με αφορμή την ανά
δειξη, μετά από ισχυρές πιέσεις
της Τουρκίας και του Κατάρ,
ενός άγνωστου πληροφορικάρι
ου Συροαμερικανού και φυσικά
κατοίκου ΗΠΑ, ονόματι Γασάν
Χίτο, στη θέση του πρωθυπουρ
γού της «Συμμαχίας». Ο Χίτο
εξέφρασε από την αρχή τη σκλη
ρή γραμμή, την εφ’ όλης της ύλης
σύγκρουση με το καθεστώς
Άσαντ. Σε αντιπαράθεση με την
εκφρασμένη δημόσια θέση του
Χατίμπ, αλλά και άλλων μελών
της «Συμμαχίας», για τη δυνατό
τητα να βρεθεί ένας συμβιβα
σμός με το καθεστώς Άσαντ,
που θα δημιουργήσει τις προA
ποθέσεις, μέσω μιας μεταβατικής
περιόδου, για μια άλλη πολιτική
κατάσταση στη Συρία. Μια
τέτοια λύση, που όπως έχει γρα
φτεί συζητούσε ή και προωθού
σε η Ρωσία (που είχε έρθει και σε
επαφή με την ηγεσία της «Συμ
μαχίας»), είναι φανερό ότι τρα
βούσε το χαλί κάτω από τα
πόδια δυνάμεων που έχουν επι
λέξει την ένταση. Και έδινε ανά
σες στην πολιτική της Ρωσίας
που εδώ και καιρό δεν «εμμένει
δογματικά» στην παραμονή του
Άσαντ στην εξουσία αλλά ανα
ζητεί και άλλες «λύσεις» που θα
της δίνουν τη δυνατότητα να
μείνει στις εξελίξεις και …στη
Συρία.
Ο ίδιος ο Αραβικός Σύνδε
σμος είναι επίσης πολλαπλά
χωρισμένος. Το Κατάρ κρατάει
την πιο επιθετική στάση μαζί και
με την Τουρκία (η οποία βέβαια
προσπαθεί να διατηρήσει κάποι
ες ισορροπίες) έναντι του συρια
κού ζητήματος. Δεν είναι τυχαίο
πως από το Κατάρ έχει σταλεί το
70% των όπλων στους σύρους
αντικαθεστωτικούς. Από την
άλλη μεριά, η φανερά δυσαρε
στημένη από την ενίσχυση της
επιρροής του Κατάρ στους αντι
καθεστωτικούς Σαουδική Αρα
βία, πριν πέσει η αυλαία της
συνόδου του Αραβικού Συνδέ
σμου, ανακοινώνει πως στέλνει
βαρύ οπλισμό στον «Ελεύθερο
Συριακό Στρατό». Με σκοπό την
κατάληψη του αεροδρομίου
Να'ράμπ (δίπλα στο Χαλέπι),
Σάββατο 20 Απρίλη 2013
Παρά την επιφανειακή
ύφεση, κάθε μέρα που
περνάει ο συριακός
λαός και η χώρα του
βυθίζονται όλο και
περισσότερο σε μια
καταστροφική δίνη που
θα τους σημαδέψει για
πολλά χρόνια. Και με τις
δυνάμεις που παλεύουν
για μια άλλη πορεία της
ιστορικής εξέλιξης να
απουσιάζουν.
από το οποίο ο συριακός κυβερ
νητικός στρατός εφοδιάζεται
όπλα από τη Ρωσία και το Ιράν,
και με σκοπό την εδραίωση της
κυριαρχίας των αντικαθεστωτι
κών στη Βόρεια Συρία. Σαουδι
κή Αραβία, Ιορδανία και Ηνω
μένα Αραβικά Εμιράτα κρατούν
γενικότερα μια λιγότερο επιθετι
κή στάση αν και πιέζονται (π.χ.
η Σαουδική Αραβία) ώστε να μη
μείνουν πίσω από τις εξελίξεις,
ενώ η –καθόλου αμελητέα Αίγυ
πτος εξακολουθεί να μην αναμει
γνύεται.
Σε όλα αυτά πρέπει να
συνυπολογίσουμε την επανα
προσέγγιση ΤουρκίαςΙσραήλ
made in USA, που εξ αντικειμέ
νου δίνει επιπλέον δυνατότητες
για επιθετικούς σχεδιασμούς
στους Αμερικάνους. Ευρύτερα
θα μπορούσαμε να συμπερά
νουμε λοιπόν πως οι Δυτικοί με
προεξάρχοντες τους αμερικά
νους ιμπεριαλιστές ήδη οικοδο
μούν τους όρους για την ανα
τροπή αυτής της «ισορροπίας
του τρόμου», κατεύθυνση που
πριμοδοτούν η καθεμιά και για
δικούς της λόγους περιφερεια
κές δυνάμεις όπως η Τουρκία
και οι αντιδραστικές μοναρχίες
του Κόλπου.
Μ’ άλλα λόγια, παρά την
επιφανειακή ύφεση, κάθε μέρα
που περνάει ο συριακός λαός
και η χώρα του βυθίζονται όλο
και περισσότερο σε μια κατα
στροφική δίνη που θα τους
σημαδέψει για πολλά χρόνια.
Και με τις δυνάμεις που παλεύ
ουν για μια άλλη πορεία της
ιστορικής εξέλιξης να απουσιά
ζουν.
Σάββατο 20 Απρίλη 2013
Τι δείχνει το επιβληθέν
τραπεζικό διαζύγιο
Πολ Τόμσεν δεν μασού
Ο σε τα λόγια του στο
συνέδριο του Economist:
«Δεν θέλουμε το κράτος να δια-
χειρίζεται τις τράπεζες ούτε
θέλουμε η κυβέρνηση να κατευ-
θύνει τη χρηματοδότηση». Αυτά
είπε εξηγώντας την επιμονή ολό
κληρης της τρόικας στο να μαται
ωθεί η συγχώνευση της Εθνικής
με τη Eurobank.
Στο πραγματικά πολύ σύνθε
το αυτό πρόβλημα, όπου αν δεν
βρεθεί το 10% της Αύξησης
Μετοχικού Κεφαλαίου (ΑΜΚ)
από ιδιώτες οι τράπεζες προσω
ρινά κρατικοποιούνται από το
Ταμείο Χρηματοπιστωτικής
Σταθερότητας για να πωληθούν
στη συνέχεια (από αυτό) σε
ιδιώτες(!) ενώ αν αντλούνταν
από ιδιώτες το 10% των κεφα
λαίων της νέας ενοποιημένης
τράπεζας θα διατηρούνταν ο
κρατικός έλεγχος (!), η τρόικα
επέλεξε να σπρώξει τα πράγμα
τα στην πρώτη λύση. Επίσημη
δικαιολόγηση πως ένας τέτοιος
μεγάλος τραπεζιτικός πυλώνας
(όπως αυτός που θα διαμορφω
νόταν μετά τη συγχώνευση)
δύσκολα θα μπορούσε να βρει
τόσα πολλά κεφάλαια ιδιωτικής
συμμετοχής και το νέο σχήμα θα
οδηγείτο στην πλήρη κρατικο
ποίησή του. Η ουσιαστική όμως
και βαθύτερη επιδίωξη είναι
αυτή που διατυπώθηκε από τον
Π. Τόμσεν. Γιατί, ακόμα και αν
το νέο σχήμα έβρισκε τα απα
ραίτητα για την ανακεφαλαιο
ποίηση κεφάλαια, πάλι η τρόικα
θα είχε πρόβλημα.
Είναι γνωστό πως η Εθνική
Τράπεζα από ιδρύσεως του
ελληνικού κράτους, αν και πρό
σωπο ιδιωτικού δικαίου, από
την άποψη της σύνθεσης του
διοικητικού της συμβουλίου
εκπροσωπεί τα συμφέροντα του
δημοσίου και της εκάστοτε
κυβέρνησης. Η διαπλοκή των
ιδιωτικών και κρατικών συμφε
ρόντων της μεγαλοαστικής
τάξης και η κατεύθυνση της χρη
Τo 10%...
ματοδότησης πολλών οικονομι
κών δραστηριοτήτων στη χώρα
περνούσε και ακόμα περνάει
μέσα από τα κανάλια της Εθνι
κής Τράπεζας. Αυτή τη ραχοκο
καλιά θέλει να σπάσει η τρόικα
(μάλιστα οι Ευρωπαίοι και οι
εκπρόσωποι της ΕΚΤ σ’ αυτήν
εμφανίζονται ως οι πιο σκλη
ροί), υποβιβάζοντας την αστική
τάξη στον μοναδικό τομέα που
δεν είχε μέχρι τώρα δεχτεί τις
συνέπειες του συνολικότερου
υποβιβασμού των τριετών μνη
μονίων.
Αφαιρείται συνεπώς από τη
μεγαλοαστική τάξη ένα βασικό
εργαλείο οικονομικοπολιτικής
παρέμβασης μέσα στην ίδια της
τη χώρα και το μόνο που της
προτείνεται είναι τα νέα εργα
λεία χρηματοοικονομικής παρέμ
βασης (όπως ΕΣΠΑ, Τζέσικα
κ.λπ.) που πρόβαλε και επαίνεσε
ο γερμανός επιτετραμμένος Ράι
χενμπαχ στη δεύτερη μέρα του
ίδιου συνεδρίου, σε ρόλο «καλού
ασφαλίτη». Αυτή είναι η ουσία
του πράγματος αλλά και η βασι
κή του διάσταση.
Βέβαια υπάρχουν πάντα και
τα συγκεκριμένα βήματα που θα
δούμε πιο κάτω.
Καταρχάς να επισημανθούν
οι αντιπαραθέσεις που ξέσπασαν
ανάμεσα στο αστικό μπλοκ
(Στουρνάρας και πρώην διοικη
τής της Εθνικής) αλλά και η ομό
θυμη καταδίκη του διαζυγίου και
της τρόικας από το σύνολο των
πιο ένθερμων δημοσιογραφικών
υποστηρικτών της. Δείγμα πως
το πράγμα «πονάει».
Από την άλλη να επισημανθεί
το μεγάλο σαφάρι προσέλκυσης
κεφαλαίων στο οποίο έχουν απο
δυθεί τόσο οι διοικήσεις των δύο
τραπεζών όσο και της ενοποιημέ
νης –πια Εμπορικής και Alpha
Bank.
Στο προκλητικό –όπως χαρα
κτηρίστηκε από τον ίδιο τον
Κωστόπουλο της Alpha προ
σκλητήριο παρευρέθηκε το σύνο
λο του αστικού επιχειρηματικού
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
κόσμου. Η Alpha Bank καλείται
να βρει 457,5 εκατομμύρια ευρώ
(τόσο αντιστοιχεί στο 10% των
κεφαλαιακών της αναγκών),
ποσό που μάλλον θα καλύψει με
νέους επενδυτές, χωρίς να χρεια
στεί να εκδώσει μετατρέψιμα
δικαιώματα παλιών της μετοχών
σε ομόλογα.
Τα πράγματα για την Εθνική
(αλλά και για τη Eurobank
καθώς ο Λάτσης από την όχι και
τόσο μακρινή Γενεύη εκφράζει
έντονα την πικρία του) δεν είναι
τόσο εύκολα. Το 10% για την
πρώτη αντιστοιχεί σε 756,5 εκα
τομμύρια ευρώ και για τη δεύτε
ρη σε 586 εκατομμύρια ευρώ.
Τόσο η Alpha όσο και η
Eurobank έχουν καλέσει τους
εργαζομένους σε «εθελοντική»
συμμετοχή με κατάθεση δύο η
τριών μισθών και μέσω των
συνταξιοδοτικών τους ταμείων!
Αν δεν βρεθούν τα αναγκαία
κεφάλαια οι δύο τράπεζες (Εθνι
κή και Eurobank) περνάνε στον
έλεγχο του Ταμείου Χρηματοπι
στωτικής Σταθερότητας που τις
ανακεφαλαιοποιεί αναγκαστικά
αλλά μπορεί να πουλήσει μέχρι
και το 25% της τράπεζας σε ιδιώ
τες προκειμένου να αναπληρώσει
τα κεφάλαια που παρείχε. Οι
όροι της ιδιωτικής συμμετοχής σε
αυτή την περίπτωση είναι ελκυ
στικοί: για κάθε αγορά μιας
μετοχής παρέχονται –δωρεάν
άλλες 9 από τίτλους που θα
εκδώσει το Ταμείο Χρηματοπι
στωτικής Σταθερότητας για τα
επόμενα πέντε χρόνια.
Θα ανακεφαλαιοποιηθεί η
Εθνική από μόνη της ή με το στα
νιό (μέσω του ΤΧΣ); Οικονομι
κοί αναλυτές και στην πρώτη
–πολύ περισσότερο αλλά και
στη δεύτερη περίπτωση συναρ
τούν το εγχείρημα από τη συνο
λική πορεία της ελληνικής οικο
νομίας και το τι μηνύματα θα
στείλει στις διεθνείς αγορές.
Τώρα μάλιστα…
Δ.Μ.
Προλεταριακή Σημαία 19
ΟΙΚΟΝΟΚΟΣΜΟΣ
ΔΝΤ των BRICS;
ραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική,
Β στο πλαίσιο συνάντησης των 5 χωρών που
πραγματοποιήθηκε στο έδαφος της τελευταίας
(στο Ντέρμπαν της Νότιας Αφρικής), αποφάσισαν να
δημιουργήσουν μια δική τους αναπτυξιακή τράπεζα.
Το ταμείο αυτό, ύψους 100 δισ. δολαρίων, θα χρησι-
μοποιείται για την αντιμετώπιση των κρίσεων. Η δημι-
ουργία του ταμείου αποτελούσε αντικείμενο και της
προηγούμενης συνάντησης των πρώτων τεσσάρων
χωρών, πριν η Νότια Αφρική «μυηθεί» στο κλαμπ. Η
είσοδός της γίνεται λοιπόν με πανηγυρικό τρόπο ως
οικοδεσπότης. Ο ίδιος ο υπουργός δημοσίων σχέσεων
της Νότιας Αφρικής τόνισε εξάλλου πως «πρέπει να
αλλάξουμε τον τρόπο που λειτουργούν οι δημόσιοι
χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί».
Επανειλημμένα οι χώρες αυτές, που καλούνται και
«αναπτυσσόμενες» ή «αναδυόμενες», επιδίωξαν μια
αναβάθμιση του ρόλου τους στην Παγκόσμια Τράπεζα,
στο 4ΝΤ και στους παγκόσμιους χρηματοοικονομικούς
οργανισμούς. Το περισσότερο που πέτυχαν ήταν να
χρησιμοποιηθούν ως μοχλός πίεσης από τους Αμερικά-
νους προς τους Ευρωπαίους και ειδικά τους Γερμανούς
ιδιαιτέρως την περίοδο που άρχισε να συζητείται το
ελληνικό PSI.
Όταν το στέλεχος της Goldman Sacks Τζιμ Ο Νιλ -
«νονός» του υπαινικτικού ακρώνυμου BRIC- ασχολού-
νταν για πρώτη φορά το 2001 με τις χώρες αυτές –δεν
συμμετείχε τότε η Ν.Α., όπως είπαμε- «έβλεπε» το μέλ-
λον, αφού τότε είχε δηλώσει πως η δημιουργία από
τους BRIC μιας δικής τους τράπεζας «θα είναι κάτι
σημαντικό, τουλάχιστον θα συμβολίζει πως μπορούν
να επιτύχουν κάτι ως πολιτική ενότητα και πως πολλά
άλλα θα ακολουθήσουν στο μέλλον».
Η κυβέρνηση της Βραζιλίας, που δείχνει να επείγε-
ται περισσότερο απ’ όλους το 2014 να υπάρχει μια
τέτοια τράπεζα, επικαλείται τα στοιχεία των διεθνών
οικονομικών οργανισμών που δείχνουν ότι ανάμεσα
στις πέντε χώρες διεξάγονται εμπορικές συναλλαγές
ύψους 282 δισ. δολαρίων, πραγματική ιλιγγιώδης
αύξηση από το 2007 που έφταναν μόνο τα 27 δισ.
δολάρια, και πως το ύψος των μεταξύ τους συναλλα-
γών θα φτάσει τα 500 δισ. δολάρια το 2015. Οι μεταξύ
τους άμεσες επενδύσεις αντιπροσωπεύουν το 20% των
παγκόσμιων άμεσων επενδύσεων. Αλλά και για τη
Ν.Α. που αντιπροσωπεύει το 2,5% του συνολικού ΑΕΠ
των BRICS, η φετινή σύνοδος αποτελεί ευκαιρία για να
υπογραμμιστεί η θέση της ως επενδυτική πύλη στην
Αφρική.
Βέβαια το τελευταίο διάστημα αυξάνονται τα περι-
στατικά κολοσσιαίων οικονομικών συμφωνιών που
είναι δύσκολο να διακρίνεις την οικονομική από τη
συμβολική-γεωπολιτική σημασία τους, όπως και τα
πραγματικά τους όρια.
Το 2012 μια θηριώδης συμφωνία συναλλαγματικής
ανταλλαγής δολαρίων σε ευρώ έκλεισε ανάμεσα στην
ΕΚΤ και την FED (την κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ), την
ίδια στιγμή που η Κίνα και η Ιαπωνία έκλειναν μια συμ-
φωνία αποκλειστικής συναλλαγματικής ζώνης χωρίς
δολάριο, που όμως δεν ολοκληρώθηκε στο πολιτικό-
στρατηγικό επίπεδο (αντίθετα, στο πεδίο αυτό εκδη-
λώνεται μεγάλη ένταση μεταξύ τους). Ένα χρόνο μετά
μάθαμε για τις νέες συζητήσεις που ξεκίνησαν –αυτή τη
φορά από τη Γερμανία προς τις ΗΠΑ- για μια μεγάλη
ευρωατλαντική αγορά και ενώ την ίδια περίοδο ανα-
κοινωνόταν μια σχεδόν πολεμικού χαρακτήρα συμφω-
νία ενεργειακής κάλυψης αποθεμάτων ανάμεσα στην
Κίνα και τη Ρωσία. Τώρα προστίθεται στο οικονομικο-
γεωπολιτικό ταμπλό και η αναπτυξιακή τράπεζα των
BRICS…
20 Προλεταριακή Σημαία ΔΙΕΘΝΗ Σάββατο 20 Απρίλη 2013

Μάργκαρετ Θάτσερ

Ο καπιταλισμός αποχαιρέτησε ένα ιστορικό του στέλεχος

θάνατος της Μάργκαρετ Θάτσερ συνέπειες της κρίσης στους λαούς,

Ο στις 8 Απρίλη έδωσε την ευκαι

ρία σε όλα τα παλιά και νέα
στελέχη του συστήματος σε όλον τον
κόσμο να καθαγιάσουν και να τιμήσουν
την πολιτική της βαρβαρότητας που
υπηρετούν, μέσα από διθυραμβικές
δηλώσεις και εκδηλώσεις για ένα πολιτι
κό στέλεχος που πράγματι έπαιξε καθο
ριστικό ρόλο στη διαμόρφωσή της.
Το όνομά της έγινε συνώνυμο του
μονεταρισμού και του νεοφιλελευθερι
σμού. Μαζί με τον ...κολλητό της το
Ρήγκαν χαρακτήρισαν με την πολιτική
τους τα τελευταία χρόνια του ψυχρού
πολέμου, δίνοντας και τον τόνο για το
σύνολο του συστήματος και στα χρόνια
μετά από αυτόν.
Με το κομμουνιστικό κίνημα διεθνώς
να έχει πάρει την κατηφόρα, με ΕΣΣΔ
και Κίνα πλέον σε άλλη τροχιά, το
σύστημα αισθανόταν ικανό, πια, να
περάσει στην αντεπίθεση ενάντια στους
λαούς όλου του κόσμου. Εχοντας ήδη
δεχτεί τους πρώτους σοβαρούς κλονι
σμούς μετά τον πόλεμο, με τις πετρελα'
κές κρίσεις της δεκαετίας του '70, είχε
την ανάγκη όχι μόνο να μεταφέρει τις
αλλά και να τους πάρει την ιστορική
ρεβάνς κλείνοντας την ...παρένθεση
του σοσιαλισμού.
Η διαδικασία αυτή κορυφώθηκε,
βέβαια, στα τέλη της δεκαετίας του
'90, όμως η Θάτσερ ήταν από τα
πρώτα στελέχη στην Ευρώπη που
υπερασπίστηκαν τόσο έντονα την
ανταγωνιστικότητα, την επιχειρημα
τικότητα και τις ιδιωτικοποιήσεις και
στάθηκαν εναντίον του κοινωνικού
κράτους και του κεAνσιανισμού.
Ετσι, πιστή στον καπιταλισμό
και τη γενέτειρά του, αντιμετώπισε
με την ίδια αποφασιστικότητα, επι
θετικότητα και κυνισμό την εργατι
κή τάξη και το λαό της χώρας της, όπως
και την ΕΣΣΔ και το ανατολικό μπλοκ.
Η παραίτησή της το 1990 ήταν το
κλείσιμο ενός κύκλου. Η Θάτσερ δεν ήταν
κατάλληλη για τις νέες συνθήκες που δια
μορφώνονταν στον κόσμο. Παρά τις
αντιρρήσεις της η Γερμανία επανενωνό
ταν και η τότε ΕΟΚ έκανε τα βήματα
προς την ΕΕ. Ο μεγάλος αντίπαλος (η
ΕΣΣΔ) είχε ηττηθεί και η Δύση προχω
ρούσε πια ανενόχλητη σε ένα δρόμο που
και η Θάτσερ είχε χαράξει.
“Δίχασε και με το θάνατό της” έγρα
ψαν οι εφημερίδες. Πράγματι, οι εκπρό
σωποι του συστήματος την έκλαψαν,
ενώ ο λαός και οι άνεργοι εργάτες την
γιουχάισαν. Και η ταξική πάλη συνεχίζει
να “διχάζει” την κοινωνία σε εκμεταλ
λευτές και εκμεταλλευόμενους... Ισως θα
πρέπει να διδαχτούν οι δεύτεροι από
την επίμονη αποφασιστικότητα των
πρώτων...
Χρονολόγιο
1925: Γεννιέται στο Λινκολνσάιρ
της ανατολικής Αγγλίας.
1950: Κατεβαίνει για πρώτη φορά
στις εκλογές υπό τον Τσώρτσιλ.
1959: Εκλέγεται για πρώτη φορά
βουλευτής.
1970-1974: Υπουργός Παιδείας
και Επιστημών στην κυβέρνηση
του Εντουανρντ Χιθ. Αποφασίζει
να σταματήσει τη δωρεάν παροχή
γάλακτος στα παιδιά των δημοτι-
κών σχολείων.
1975: Αναλαμβάνει την αρχηγία
των Συντηρητικών.
1979: Εκλέγεται η πρώτη (και
μόνη) γυναίκα πρωθυπουργός στη
Βρετανία.
1990: Εχοντας κερδίσει τρεις
συνεχόμενες εκλογές (1979, 1983,
1987) παραιτείται από την πρωθυ-
πουργία, παραμένοντας βουλευ-
τής ως τις εκλογές του 1992,

Η “Σιδηρά Κυρία”
οπότε και αποσύρεται οριστικά
από την πολιτική. Η 11χρονη
πρωθυπουργική θητεία της ήταν η
ε μια ομιλία της το (Βέβαια, έξι χρόνια μετά τα

Σ Γενάρη του 1976 επιτί-

θεται στους Σοβιετι-
κούς κατηγορώντας τους ότι
αγγλικά όπλα μπήκαν μπρο-
στά απ' όλα στα Φώλκλα-
ντ!). Απαντώντας, η εφημε-
μεγαλύτερη στον 20ο αιώνα στη
Βρετανία.

2013: Πεθαίνει στο Λονδίνο

επιδιώκουν την παγκόσμια
κυριαρχία αδιαφορώντας
για την κοινή γνώμη και
βάζοντας τα όπλα πριν το
ψωμί, ενώ η Αγγλία βάζει τα
πάντα πριν από τα όπλα.
ρίδα “Κόκκινο Αστέρι” του
υπουργείου Αμυνας της
ΕΣΣ4 την αποκάλεσε “Σιδη-
ρά Κυρία”, έναν χαρακτηρι-
σμό που και η ίδια ευχαρί-
στως υιοθέτησε.

Ο πόλεμος στα Φώλκλαντ Η απεργία των ανθρακωρύχων Μπόμπυ

ε το επιχείρημα της ντας το στίγμα της νέας επι-
Σαντς
Μ
τις 2 Απρίλη του 1982 η στη διάρκεια του πολέμου.

Σ χούντα της Αργεντινής

εισβάλλει στα νησιά Φώλ
κλαντ του νότιου Ατλαντικού, τα
οποία ελέγχονταν από τη Βρετα
νία. Η απάντηση της κυβέρνησης
Θάτσερ ήταν η άμεση στρατιωτι
κή επέμβαση. Ο πόλεμος κράτησε
ως τις 14 Ιουνίου, οπότε οι Αργε
ντινοί παραδόθηκαν.
Η Βρετανία είναι η μόνη δυτι
κή ιμπεριαλιστική χώρα, εκτός
των ΗΠΑ, που έχει επιχειρήσει
μόνη της στρατιωτική επέμβαση.
Ο πόλεμος στα Φώλκλαντ υπενθύ
μισε σε όλον τον κόσμο ότι η
παλιά αυτοκρατορία είχε ακόμα
πρωταγωνιστικό ρόλο στις διε
θνείς εξελίξεις και ότι έχει τη βού
ληση και τη δυνατότητα (πολιτι
κή και στρατιωτική) να υπερα
σπίζεται τα συμφέροντά της.
Μέσα στο κλίμα του ψυχρού
πολέμου, αν και η Δύση υποστή
ριξε τη Βρετανία, είναι γνωστές οι
ανησυχίες των Αμερικάνων
μήπως η Αργεντινή στραφεί προς
την ΕΣΣΔ, ενώ έχει συζητηθεί
πολύ και ο ρόλος των Γάλλων και
των Ισραηλινών, που διατήρησαν
τους τεχνικούς στρατιωτικούς
συμβούλους τους στην Αργεντινή
Η Θάτσερ αποδείχτηκε ο
κατάλληλος άνθρωπος στην
κατάλληλη θέση. Κατηγορήθηκε
τόσο για αμέλεια στην άμυνα
των νησιών, πράγμα που επέτρε
ψε στην Αργεντινή να εισβάλλει,
όσο και για την απόφασή της να
βυθιστεί το αργεντίνικο πλοίο
“Στρατηγός Μπελγκράνο” από το
πυρηνοκίνητο υποβρύχιο “Κόν
κερορ”, κίνηση που στοίχισε στην
Αργεντινή τους μισούς περίπου
νεκρούς όλου του πολέμου.
Ωστόσο, η αποφασιστική και
ανυποχώρητη στάση της έπαιξε
σημαντικό ρόλο στην έκβαση
του πολέμου και έδωσε σαφές
στίγμα των προθέσεων της Βρε
τανίας και της Δύσης συνολικά.
Ακόμα και το γεγονός ότι προ
χώρησε σε μια πανάκριβη στρα
τιωτική επιχείρηση ενώ στο εσω
τερικό της χώρας προωθούσε τα
πιο σκληρά μέτρα λιτότητας
είναι χαρακτηριστικό της επιθε
τικής, σε όλα τα επίπεδα, πολιτι
κής που κέρδιζε έδαφος και στη
Βρετανία αλλά και σε όλη τη
Δύση. Μιας πολιτικής που βρήκε
έναν χαρισματικό εκφραστή στο
πρόσωπο της Θάτσερ.
επιστροφής στην κερ-
δοφορία, η κυβέρνη-
ση Θάτσερ (στη δεύτερη πια
θητεία της) ανακοίνωσε κλεί-
σιμο ανθρακωρυχείων και
απολύσεις χιλιάδων εργατών.
Το συνδικάτο ανακοίνωσε
γενική κλαδική απεργία στις
12 Μάρτη του 1984. Η απερ-
γία έληξε σχεδόν ένα χρόνο
μετά, στις 3 Μάρτη του 1985,
με τους ανθρακωρύχους να
επιστρέφουν ηττημένοι στις
δουλειές τους μετά από έναν
ηρωικό αγώνα.
Για τη Θάτσερ το μέτωπο
των ανθρακωρύχων είχε ιδι-
αίτερη σημασία. Το συνδικά-
το τους ήταν από τα ισχυρό-
τερα της χώρας και, για πολ-
λούς, ήταν υπεύθυνο για την
πτώση της συντηρητικής
κυβέρνησης Χιθ το 1974, στην
προηγούμενη μεγάλη απεργία
του κλάδου.
Το σημαντικότερο, όμως,
ήταν ότι η νεοφιλελεύθερη
και μονεταριστική πολιτική
της λιτότητας και της ανερ-
γίας έπρεπε να περάσουν
πάση θυσία. Η Θάτσερ
πάλευε ενάντια στην εργατι-
κή τάξη της Αγγλίας, δίνο-
θετικότητας του καπιταλι-
σμού σε όλον τον κόσμο. Οι
παλιές κατακτήσεις έπρεπε
να σαρωθούν. Οι λαοί και οι
εργαζόμενοι έπρεπε να υπο-
ταχθούν. 4εν είναι καθόλου
τυχαίες οι αναφορές της την
περίοδο εκείνη στην κυριαρ-
χία του νόμου απέναντι στην
κυριαρχία του όχλου, ούτε
στον εσωτερικό εχθρό που
είναι πιο επικίνδυνος από τον
εξωτερικό εχθρό που αντιμε-
τωπίστηκε στα Φώλκλαντ δυο
χρόνια νωρίτερα.
4υο νεκροί, εκατοντάδες
τραυματίες και πάνω από
11.000 συλλήψεις ήταν ο
απολογισμός της μανιώδους
καταστολής του αγώνα από
την αστυνομία. Πάνω απ' όλα,
όμως, ο απολογισμός μετρού-
σε εκατοντάδες χιλιάδες
εργάτες να αντιλαμβάνονται
με βίαιο τρόπο ότι τα πράγ-
ματα άλλαζαν δραματικά ενα-
ντίον τους. Το πολιτικό χτύ-
πημα στην εργατική τάξη
ήταν πολύ σημαντικό και
αποτελεί μια από τις σημαντι-
κότερες προσφορές της
Θάτσερ στο σύστημα που
υπηρέτησε...
τέλεχος του ΙΡΑ, ξεκί
Σ νησε τον αγώνα του
μαζί με άλλους 9
συγκρατούμενούς του, την
1η Μάρτη 1981 και πέθανε
μετά από 66 ημέρες, στις 5
Μάη. Το αίτημα ήταν η ανα
γνώριση των κρατούμενων
του ΙΡΑ ως πολιτικών κρα
τούμενων, πράγμα που
σήμαινε κάποια επιπλέον
προνόμια έναντι των ποινι
κών (κάτι που ίσχυε ως το
1976 όταν καταργήθηκε από
την κυβέρνηση των Εργατι
κών). Η Θάτσερ δήλωνε
κυνικά ότι “το έγκλημα είναι
έγκλημα, δεν είναι πολιτική
πράξη” και αρνήθηκε κάθε
διαπραγμάτευση (αν και
ανεπίσημα έγιναν κάποιες
προσπάθειες). Ο θάνατος
του Μπόμπυ Σαντς ξεσήκω
σε διαμαρτυρίες σε όλον τον
κόσμο, όμως η Θάτσερ είχε
καταφέρει να περάσει το
μήνυμα...
Σάββατο 20 Απρίλη 2013
ρόσφατα ανακοινώθηκε
Π
Athens
η νικήτρια πρόταση του
διαγωνισμού Rethink
(Ξανασκέψου την
Αθήνα) που αφορά την ανάπλα
ση της οδού Πανεπιστημίου και
της ευρύτερης περιοχής στο
ιστορικό κέντρο της πόλης, που
εκτός από τον οδικό άξονα
περιλαμβάνει παρεμβάσεις στην
πλατεία Ομονοίας και στο κομ
μάτι που από εκεί καταλήγει
στο Αρχαιολογικό Μουσείο και
την πλατεία Αιγύπτου. Κύριο
στοιχείο της συγκεκριμένης πρό
τασης του ολλανδικού αρχιτε
κτονικού γραφείου Okra είναι η
πεζοδρόμηση της Πανεπιστημί
ου και εκτεταμένες δεντροφυ
τεύσεις σε όλη την έκταση που
οριοθετούν οι παραπάνω περιο
χές παρέμβασης. Το άλλο στοι
χείο είναι ότι αυτή αποτελεί μία
εύκολα εφαρμόσιμη λύση,
μικρού σχετικά κόστους, που
μπορεί να υλοποιηθεί άμεσα και
εν μέσω κρίσης. Η κυρίαρχη
άποψη που ακούστηκε μετά τη
βράβευση ισχυρίστηκε ότι πρό
κειται για μια “πράσινη”, βιώσι
μη λύση που αναβαθμίζει το
καταρρακωμένο κέντρο της
πρωτεύουσας, δίνει χώρο στους
πεζούς, στα ποδήλατα και στα
ΜΜΜ και αλλάζει τον κυκλο
φοριακό χάρτη εις όφελος της
προσπελασιμότητας. Οι μακέτες
της πρότασης αναδεικνύουν μια
ειδυλλιακή εικόνα πρωτεύου
σας “δυτικού τύπου”, όπου νέες
δραστηριότητες αναδεικνύο
νται στο φόντο της επικείμενης
αλλαγής. Είναι όμως έτσι τα
πράγματα;
Κριτικές
Η συγκεκριμένη επιλογή προ
ξένησε αμέσως έντονες κριτικές
από διάφορες οπτικές που είτε
παρέμεναν στο πλαίσιο μιας
τεχνικής αρχιτεκτονικής/πολεο
δομικής ανάλυσης είτε έθεταν
διάφορους κοινωνικούς προβλη
ματισμούς. στο πλαίσιο μιας αρι
στερής κριτικής. Θα μπορούσα
να συμφωνήσω με αρκετά από
αυτά τα επιμέρους επιχειρήματα
που θέτουν ζητήματα, όπως ότι
με την παρέμβαση αυτή επιλέγε
ται μια περιοχή “λιγότερο προ
βληματική” σε σχέση με άλλες
περιοχές του ευρύτερου κέντρου
ή ότι ενδέχεται μια τέτοια παρέμ
βαση σε μια πόλη χτυπημένη από
την κρίση να οδηγήσει σε περαι
τέρω “ερημοποίηση” του
κέντρου, ιδίως κατά τις βραδυνές
ώρες. Ή ακόμη ότι προωθείται ο
περαιτέρω καλλωπισμός ώστε να
κρυφτούν τα γενικότερα και
ουσιαστικότερα προβλήματα
του κέντρου της Αθήνας, εντεί
νοντας έτσι τις αντιθέσεις μεταξύ
“καλών” και “προβληματικών”
περιοχών, κατακερματίζοντας το
Περί της πεζοδρόμησης της Πανεπιστημίου
Αστικοί σχεδιασμοί εν μέσω κρίσης
ενιαίο του κέντρου σε ζώνες εξα
θλίωσης και ζώνες “πολιτισμού”,
κατανάλωσης και ψυχαγωγίας.
Ή τις υπεραξίες που δημιουργεί
μια τέτοια ανάπλαση και ποια
επιχειρηματικά συμφέροντα
καρπώνονται τα οφέλη αυτής.
Φυσικά και υπάρχουν αυτές οι
πλευρές αλλά, κατά τη γνώμη
μου, με τη συγκεκριμένη παρέμ
βαση εγείρονται και μια σειρά
από άλλα θέματα, πολιτικής και
ιδεολογικής φύσης, στα οποία
και θα προσπαθήσω να εστιάσω
παρακάτω.
Ζητήματα αστικής σχεδίασης
Ένα από τα ζητήματα που
αναδεικνύονται πλέον, μετά τις
πρόσφατες μεγάλης κλίμακας
παρεμβάσεις στον ιστό της
πόλης, είναι το αν υπάρχει
κάποιο σχέδιο στο σχεδιασμό
της πόλης και ποιες οι ιδιαίτερες
στοχεύσεις του. Σημαντικό
θεωρώ το γεγονός ότι τόσο οι
αναπλάσεις που ανακοινώθηκαν
στο χώρο του πρώην Ιπποδρό
μου στο παραλιακό μέτωπο, για
τη δημιουργία της νέας Λυρικής
και Εθνικής Βιβλιοθήκης, όσο
και αυτή της Πανεπιστημίου
αποτελούν πρωτοβουλίες και θα
χρηματοδοτηθούν η μεν πρώτη
από το ίδρυμα Νιάρχος και η
δεύτερη από το ίδρυμα Ωνάση.
Δηλαδή, μεγάλης κλίμακας και
σημαντικές αστικές παρεμβάσεις
και μάλιστα σε δημόσιο χώρο
αφήνονται στα χέρια των “ευερ
γετών” του έθνους, θυμίζοντας
άλλες εποχές, με το κράτος να
παραμένει διακριτικά στο φόντο
των εξελίξεων.
Γεγονός που έχει να κάνει
βασικά με το κύριο χαρακτηρι
στικό που έχουμε επισημάνει για
ΠΟΛΗ
την αστική τάξη της χώρας και
την αντανάκλασή του στη δια
μόρφωση του αστικού ιστού της
Αθήνας, τον βαθύτατα εξαρτη
σιακό της χαρακτήρα και τη
δυνατότητά της να σχεδιάζει και
να παρεμβαίνει καθοριστικά και
όσο θα ήθελε στην πόλη. Δυνα
τότητες που περιορίζονται
ακόμα παραπάνω μετά τις επι
πτώσεις της κρίσης, ώστε το
“όλα για το κεφάλαιο”, με το
οποίο χαρακτηρίζαμε την εποχή
των ολυμπιακών αγώνων, να
αποκτά πλέον νέες διαστάσεις
και να τίθεται τελικά το ερώτη
μα ποιος πραγματικά σχεδιάζει,
τι βλέψεις έχει, τι σημαίνει αυτό
για το δημόσιο χώρο και την
αντίληψη σχετικά με αυτόν, τις
συνέπειες στη χρήση του και τις
λειτουργίες του σε σχέση με τις
λα'κές ανάγκες και το πώς και
αυτές διεκδικούνται. Θέματα
που θα ανοίξουν σίγουρα, αν
και όταν έρθουν οι λεγόμενες
επενδύσεις, αφού πέρα από τα
οικονομικά και τα εργασιακά
θα θίξουν και τέτοιου είδους
πολιτικά ζητήματα. Και το κίνη
μα οφείλει να είναι προετοιμα
σμένο και να έχει ξεκάθαρο ότι
η γενικότερη υποβάθμιση της
ζωής λα'κών στρωμάτων μέσα
στις πόλεις δεν αντιμετωπίζεται
μέσα από τέτοιες στρατηγικές
αστικών παρεμβάσεων που
έχουν άλλους στόχους και σκο
πούς, αφού ο τρόπος με τον
οποίο αντιλαμβάνεται η αστική
αντίληψη τα προβλήματα της
πόλης είναι ριζικά αντίθετος με
τον τρόπο που τον αντιλαμβά
νονται και τον βιώνουν οι
κάτοικοί της, τα φτωχά στρώμα
τα που έχουν απομείνει να
κατοικούν στο κέντρο, οι μετα
νάστες και ο υπόλοιπος λαός
που κινείται στο κέντρο. Και
φυσικά, μιας και μιλάμε και για
το κέντρο, πώς θα “ενταχθούν”
στο συγκεκριμένο σχέδιο οι
άστεγοι αλλά και οι εξαρτημένοι
και οι ομάδες του περιθωρίου
που συχνάζουν στην περιοχή;
Προφανώς με το μοναδικό
τρόπο που γνωρίζουν, αυτόν της
εκτόπισης.
Ζητήματα ιδεολογίας στο
χώρο της πόλης
Από τη λύση που προκρίθη
κε για την Πανεπιστημίου, είναι
επίσης φανερό ότι και η ίδια η
αστική τάξη δε μπορεί να προα
σπίσει την ιστορία και την αστι
κότητα της πόλης, η οποία χάνε
ται σε μια γενική υπόσχεση πρα
σίνου και φαίνεται να είναι συμ
βιβασμένη με αυτό. Πάλι εδώ
έχουμε να κάνουμε με το προη
γούμενο ζήτημα των χαρακτηρι
στικών αυτής της αστικής τάξης
και πόσο “αστική” κατάφερε να
κάνει την Αθήνα, τους δεσμούς
που έχει αναπτύξει με αυτήν.
Ένας σημαίνων πολεοδομικά
αστικός δρόμος που υπήρχε στα
πρώτα σχέδια της πόλης και η
ιστορική πλατεία Ομονοίας
μετατρέπονται σε αδιάφορους
“χώρους πρασίνου”, που κύριο
μέλημά τους είναι η παροχή υπη
ρεσιών, η κατανάλωση και τα...
τραπεζάκια έξω. Και δεν είναι η
πρώτη φορά που εκδηλώνεται
μια τέτοια δυστοκία σχετικά με
την παρέμβαση σε δημόσιους
χώρους. Δε θα λέγαμε όμως ότι
οι συγκεκριμένες παρεμβάσεις
δεν την βρίσκουν σύμφωνη ή της
δημιουργούν κάποιο ιδιαίτερο
θέμα. Ίσα ίσα, το αντίθετο, τη
βολεύουν αρκετά και της προ
σφέρουν διέξοδο. Μετά τα απα
Προλεταριακή Σημαία 21
νωτά στραπάτσα από τις ιμπε
ριαλιστικές δυνάμεις και τη
θηλιά της εξάρτησης να σφίγγει,
με το πολιτικό και οικονομικό
κατεστημένο να μην απολαμβά
νει καμίας υπόληψης από το
λαό, το αστικό προσωπικό ανα
ζητεί τρόπους και να επανακτή
σει το κύρος του, και η Πανεπι
στημίου της Τριλογίας και των
κτιρίων των τραπεζών προσφέ
ρεται για τέτοιους συμβολι
σμούς.
Υπάρχει όμως και μια άλλη,
σημαντικότερη συνέπεια που
φαντασιώνεται η αστική τάξη:
την απεμπόληση του κέντρου
από κάθε πολιτική αναφορά και
εκδήλωση. Όπως αυτές που νοη
ματοδοτούσαν τα Προπύλαια
ως χώρος προσυγκέντρωσης των
διαδηλώσεων, η κατάληψη του
δρόμου, το σταμάτημα της
κυκλοφορίας, το γεγονός της
πορείας, η επίδραση αυτής στη
ζωή του κέντρου. Μέσω της α
πολιτικής του “πρασίνου”, ένας
ζωτικός κινηματικός χώρος με
συγκεκριμένες αναφορές επανα
νοηματοδοτείται σαν μια πράσι
νη όαση κατανάλωσης και ανα
ψυχής στο κέντρο της πόλης,
προοριζόμενη μάλλον περισσό
τερο για τους τουρίστες παρά
για τους ίδιους του Αθηναίους,
όπου είναι ένα θέμα αν θα χρη
σιμοποιήσουν τελικά τις υποδο
μές αυτές. Όμως τελικά, το μόνο
σίγουρο είναι ότι η πόλη ως
δυναμικός οργανισμός και με
την παρέμβαση και δράση του
κινήματος μπορεί να ανατρέψει
τους όποιους σχεδιασμούς και
να οικειοποιηθεί τους χώρους
της πόλης για τους δικούς του
σκοπούς.
Π.Γ.
22 Προλεταριακή Σημαία ΙΣΤΟΡΙΑ Σάββατο 20 Απρίλη 2013

Ο αγώνας των ΕΠΟΝιτών του κάστρου του Υμηττού

παραμένει επίκαιρος
Κάστρο δεν ήταν, εξέγερση του Πολυτεχνείου. δεν υπάρχει άλλος δρόμος
μ' άντεξε σαν Κάστρο Ένας και μοναδικός τρόπος σωτηρίας από τη μαζική αντί-
οπλισμένους.
Ήταν η επόμενη υπάρχει για να τιμήσουμε τη σταση και πάλη.
Ολάκερη μια μέρα και μνήμη τέτοιων ηρώων. Η Όλοι όσοι δέχονται αυτήν
μέρα της μεγάλης βωμός
απεργίας και δια- συνέχιση της πάλης του λαού την άγρια επίθεση, αυτοί που
υψώθηκε κι ολόκληρο σαν μας στους αγώνες τού σήμερα. αποτελούν δηλαδή τη συντρι-
δήλωσης του αθη- άστρο
ναϊκού λαού και Η ΠΑΑΣ άφνης – Υμηττού, πτική πλειοψηφία του πληθυ-
στην αίγλη του το πήρεν ο Νοτίων προαστίων, ενόψει του σμού, πρέπει να ενωθούν και
της υποχρεωτικής ουρανός
επιστράτευσης για εορτασμού του Κάστρου, να παλέψουν ενάντια στους
Τρία παιδιά, τρεις νέοι, παρεμβαίνει με προκήρυξη κοινούς εχθρούς τους.
τα «τάγματα τρεις επονίτες
εργασίας». που μεταξύ των άλλων τονίζει: Η Πρωτοβουλία για μια
ήταν οι μόνοι άξιοι του
Η μάχη ξεκίνη- Σήμερα ξανά, οι εργαζόμε- Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική
φρουροί
σε όταν οι Γερμα- νοι που παράγουν με τα χέρια Συνεργασία πιστεύει πως και
και γύρω ένα φουσάτο γκε-
νοί φώναξαν προς τους και το μυαλό τους τα σήμερα, παρ’ όλους τους
σταμπίδες,τσολιάδες,
τη μεριά των μύρια αγαθά, είναι αναγκασμέ- δυσμενείς συσχετισμούς δυνά-
καστροπάρτες Γερμανοί.
μαχητών να παρα- νοι να ζούνε την ανασφάλεια, μεων στη σημερινή φάση της
Κι όταν το γέρμα του ήλιου
δοθούν και σαν την ανεργία και εξαθλίωση για κρίσης και της άγριας επίθε-
οι αντρειωμένοι σιγήσαν
απάντηση πήραν πια κι αυτοί, χωρίς πνοή χάρη των ιμπεριαλιστών και σης, ο λαός μπορεί και πρέπει
μια ριπή όπλου. Η προχώρησαν αργά, δειλά, των ντόπιων υποτελών τους. να ανατρέψει την επίθεση και
μάχη κράτησε σκιαγμένοι οι πολιορκητές Σήμερα δεν ακούγεται η μπότα να κατακτήσει δικαιώματα,
επτά ολόκληρες μες στη σιγή. του κατακτητή, αλλά η χώρα μόνο με τη δική του ενεργή
ώρες και τελικά οι Σωρό τα πτώματα έλεγαν μας είναι γεμάτη από ξένες συμμετοχή και με τη μαζική,
τρεις νέοι έπεσαν θα βρούνε και βρήκαν βάσεις και ο λαός μας δέχεται οργανωμένη, αποφασιστική

Π
έρασαν 69 χρόνια από
τότε που τρεις έφηβοι,
ΕΠΟΝίτες της Αθήνας, ο
διμοιρίτης ημήτρης Αυγέρης
και οι δύο μαχητές, Κώστας
Φολτόπουλος και Θάνος Κιοκμε-
νίδης, έγραψαν την ηρωική
σελίδα τους στο μικρό σπίτι της
οδού Αγραίων στον Υμηττό.
Από τις αρχές του '44 ο ΕΛΑΣ
ήλεγχε ουσιαστικά τα προάστια
της Αθήνας και οι κατοχικές
δυνάμεις είχαν πρόσβαση σ’
αυτές μόνο κατά τη διάρκεια της
ημέρας. Ένα μικρό σπιτάκι στον
Υμηττό χρησίμευε σαν αποθήκη
πυρομαχικών του ΕΛΑΣ, το
οποίο είχαν αναλάβει να φρου-
ρούν οι τρεις ΕΠΟΝίτες.
Το πρωί της 28ης του Απρί-
λη, το σπιτάκι περικυκλώθηκε
από 200 γερμανούς στρατιώτες
και ταγματασφαλίτες βαριά
ένας ένας νεκροί
με το όπλο στο χέρι. Από μαρτυ-
ρίες αυτοπτών μαρτύρων,
τελευταίος έπεσε ο ήδη τραυμα-
τισμένος ημήτρης Αυγέρης,
φωνάζοντας «σας νικήσαμε,
τέρατα».
Όταν μπήκαν οι φασίστες
στο σπίτι, αντίκρισαν τους τρεις
νεκρούς και κατεστραμμένο
οπλισμό. Μάζεψαν τους νεκρούς
τους και έφυγαν ντροπιασμένοι.
Την επομένη το καμένο σπίτι
έγινε τόπος προσκυνήματος και
οι τοίχοι του γέμισαν με το σύν-
θημα «ιαβάτη που περνάς από
το σπίτι των τριών ηρώων,
γονάτισε, σφίξε τη γροθιά σου
και ορκίσου εκδίκηση».
Η Σοφία Μαυροειδή Παπαδά-
κη περιγράφει τη θυσία των
τριών ηρωικών παιδιών με το
ποίημά της.
μόνον τρία νεκρά παιδιά.
Κατάπληκτοι τα βλέπουν κι
απορούνε πούθε έβγαινε
μια τέτοια λεβεντιά.
Πούθε έβγαινε; Απ' τα
Νιάτα απ' τη θυσία, τάχεν η
ΕΠΟΝ γεννήσει η ηρωική
να ξαναγράψουν μια παλιά
ιστορία σε νέα σελίδα
ακόμα πιο λαμπρή.
Στο Κούγκι τώρα και στ'
Αρκάδι,
το σπίτι - Κάστρο στέκεται
ιερό.
Κι οι τρεις λεβέντες λάμ-
πουν κάθε βράδυ
Τρίδυμα αστέρια εκεί στον
Υμηττό.
Η θυσία αυτή των τριών
ΕΠΟΝιτών για Ανεξαρτησία,
Λευτεριά, ημοκρατία ενέ-
πνευσε τους αγώνες του λαού
και της νεολαίας τα επόμενα
χρόνια με αποκορύφωμα την
την πιο βάρβαρη καταστολή
κάθε φορά που διαμαρτύρεται.
Σήμερα, δεν πουλά κανείς το
σπίτι του για ένα τσουβάλι
σιτάρι στους μαυραγορίτες,
αλλά του το κατάσχει η τράπε-
ζα για λίγα ευρώ. Σήμερα δεν
κατάσχουν τη σοδειά των
αγροτών, τους αναγκάζουν
όμως να πουλούν σε εξευτελι-
στικές τιμές κάτω του κόστους
και μας επιβάλλουν πρόστιμα,
για κάθε κιλό που παράγεται
παραπάνω από το πλαφόν
παραγωγής, που έχει καθορι-
στεί στις Βρυξέλλες.
Kάτω από τις σημερινές
συνθήκες, όταν η πολιτική τής
άρχουσας τάξης χαλκεύει νέα
δεσμά για τη χώρα, όταν ο
λαός καταδικάζεται σε αργό
θάνατο, από την πείνα, τη
φτώχεια και την ανεργία, όταν
πλανάται πάνω από το λαό και
τον τόπο το φάσμα της πτώ-
χευσης και της χρεοκοπίας,
πάλη του. Κανένα λαϊκό πρό-
βλημα δεν θα λυθεί όσο ο λαός
είναι αδρανής, αμέτοχος και
απλός ψηφοφόρος.
Είναι η ώρα να συσπειρω-
θούμε αγωνιστικά. Για να
δυναμώσει η πάλη ενάντια
στην ιμπεριαλιστική εξάρτηση
της χώρας. Ενάντια στην ΕΕ,
το ΔΝΤ και το ΝΑΤΟ, για να
ανοίξει ο δρόμος πετάγματος
έξω από τη χώρα μας των
ιμπεριαλιστών και της εξόδου
της χώρας μας από όλους τους
ιμπεριαλιστικούς συνασπι-
σμούς.
-Για Δουλειά, Ειρήνη, Δημο-
κρατία, Ανεξαρτησία
-ΚΑΤΩ ΤΑ ΒΑΡΒΑΡΑ ΑΝΤΙΛΑΪΚΑ
ΜΕΤΡΑ
-ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΞΕΝΗ
ΕΞΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΗΠΑ – Ε.Ε. -
ΝΑΤΟ
ΕΑΜ - ΕΛΑΣ – ΕΠΟΝ, Ο ΔΡΟ-
ΜΟΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ

70 χρόνια από τη θυσία του

Η Τούμπα τίμησε τον κομμουνιστή
οργάνωσε η Πρωτοβουλία
Κατοίκων Τούμπας, ακριβώς
εβδομήντα χρόνια από τη
δολοφονία του, με αυτουρ-
γούς, συνεργάτες των Γερ-
μανών στη υτική Μακεδο-
νία. Ήταν 13 του Απρίλη
του 1943, όταν μαζί με μια
ομάδα κομμουνιστών και
Εαμιτών μαρτύρησε με βασα-
νιστικό τρόπο, κλείνοντας
έτσι μια σύντομη αλλά θυελ-
λώδη διαδρομή αγωνιζόμε-
νος αδιάκοπα, από τα άγου-
ρα χρόνια του, για την εθνι-
κή και κοινωνική λευτεριά
του λαού μας. Στην εκδήλω-
ση έγινε επίσης παρουσίαση
του ιστορικού μυθιστορήμα-
τος «Στο ρύγχος του λύκου»
του Θεσσαλονικιού λογοτέχνη Σίμου
τιστικού Κέντρου, για τον Σίμο Κερασίδη
μίλησαν ο καθηγητής Σύγχρονης Ιστο-
ρίας του ΑΠΘ Γιώργος Μαργαρίτης, ο
δημοσιογράφος και συγγραφέας Σπύρος
Κουζινόπουλος και ο συγγραφέας Βασί-
λης Τσιράκης. Τελευταίος πήρε το λόγο
ο δημιουργός του μυθιστορήματος Σίμος
Κερασίδης, ανιψιός του αγωνιστή, που με
το βιβλίο του έδωσε το έναυσμα για να
ξανα-μνημονευτεί και να ζωντανέψει η
μορφή και το παράδειγμα του ηρωικού
αγωνιστή.
Όλοι μίλησαν για τον πρωταγωνιστι-
κό ρόλο του Σίμου Κερασίδη στην ανά-
πτυξη των πρώτων μορφών και των
πρωτοβουλιών αντίστασης στην τριπλή
κατοχή στη Θεσσαλονίκη και στη Μακε-
δονία αλλά και στον πολύ σημαντικό
ρόλο του στα δύσκολα χρόνια της μεταξι-
κής δικτατορίας. Τότε που στη βαθιά και
σκληρή παρανομία κατάφερε μαζί με μια
να προετοιμάσει έτσι τον αγώνα ενάντια
στους κατακτητές. Έγιναν αναφορές στα
πρώτα βήματά του στην ΟΚΝΕ, στον Μάη
του '36, στις περιβόητες αποδράσεις του,
στην υποδοχή που επιφύλαξε στον
Μανιαδάκη στην αστυνομία της ράμας,
στην οργάνωση «Ελευθερία», στην
ίδρυση της οποίας έπαιξε κρίσιμο ρόλο,
στα σαμποτάζ ενάντια στους Γερμανούς,
στα παράνομα τυπογραφεία στη Θεσσα-
λονίκη και στις Σέρρες και άλλα πολλά.
Όλοι οι ομιλητές έκριναν σκόπιμο να μην
αρκεστούν στις ιστορικές αναφορές
άλλα να επισημάνουν με διαφορετικά
λόγια ο καθένας πώς το παράδειγμα του
Κερασίδη και όσων αγωνίστηκαν με
αυτοθυσία για τη λευτεριά της Ελλάδας
και του λαού της αποτελεί οδηγό και για
τις σημερινές δύσκολες συνθήκες. Και
παράδειγμα για τις νέες γενιές.
Ο Γιώργος Μαργαρίτης αναφέρθηκε

Π
ραγματοποιήθηκε το περασμένο
Σάββατο 13 του Απρίλη η εκδή-
λωση μνήμης και τιμής στον αγω-
νιστή της αντίστασης Σίμο Κερασίδη που
Κερασίδη, στο οποίο εξιστορείται η ζωή μικρή ομάδα αγωνιστών να κρατήσει στους κύκλους που έκλεισαν και στους
και η δράση του αγωνιστή. αναμμένη τη σπίθα της αντιφασιστικής κύκλους που ανοίγουν με τα ίδια πάντα
Στην κατάμεστη από Τουμπιώτες και και απελευθερωτικής δράσης, να διατη- προτάγματα και ιδανικά, και επισήμανε
άλλους Θεσσαλονικείς αίθουσα του Πολι- ρήσει ανέπαφες οργανώσεις του ΚΚΕ και ιδιαίτερα την προσπάθεια να βρεθεί ο
 Σάββατο 20 Απρίλη 2013 ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ Προλεταριακή Σημαία 23

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Μάο Τσετούγκ, Φιλοσοφικά Κέιμενα «το ένα διαχωρίζεται σε δύο»
είναι σημαντικότερο από «τα
δύο συνδυάζονται σε ένα» στην
ανάλυση και την εφαρμογή του
νόμου της ενότητας των αντιθέ-
των και τέλος για το ζήτημα
βάσης και εποικοδομήματος, το
βαθμό καθορισμού και πώς η
έννοια του αλληλοκαθορισμού
αναπτύχθηκε στην περίοδο της
ταξικής πάλης σε συνθήκες
σοσιαλιστικής οικοδόμησης.
Ο σ. Χρίστος Μάης προσπά-
θησε να παρουσιάσει τα σημαν-
τικότερα σημεία της μαοϊκής
μεθοδολογίας μέσα από την
εξέταση των πρώιμων κειμένων
του Μάο, πριν τη συγγραφή
των πρώτων φιλοσοφικών του
έργων, καταδεικνύοντας ότι η
μεθοδολογία αυτή διατρέχει το
σύνολο του έργου και της πρα-
κτικής του Μάο. Συγκεκριμένα,
κατέληξε σε τρεις θέσεις σε
εκδήλωση, εκτος των τειχων 12 0413 σχέση με τα βασικά χαρακτηρι-
στικά της μαοϊκής σκέψης: 1)
Μεθοδολογία διαλεκτικού υλι-
σμού ανεξαρτήτως από το είδος
σε ένα από τα σημαντικότερα
φιλοσοφικά κείμενα του Μάο,
«για την αντίθεση», παρουσιά-
ζοντας τα βασικά των αντιθετι-
κών σχέσεων, όπως ερμη-
νεύονται στο διαλεκτικό υλισμό
καθώς και τη διάκριση ανάμεσα
σε ανταγωνιστικές και μη αντα-
γωνιστικές αντιθέσεις και πώς
μπορεί να αλλάξει ο χαρακτή-
ρας τους. Επακολούθησαν ερω-
τήσεις και τοποθετήσεις οι
οποίες κατέδειξαν ότι το έργο
του Μάο αποτελεί συμβολή
πρώτα και κύρια για την επανα-
στατική πράξη.
Οι γραπτές τοποθετήσεις θα
αναρτηθούν σύντομα στην ιστο-
σελίδα των εκδόσεων, ενώ σε
επιμελημένη μορφή θα δημοσι-
ευθούν στο επόμενο τεύχος του
περιοδικού Αντίθεση. Μετά το
Πάσχα, θα ακολουθήσουν
περισσότερες παρουσιάσεις και
συζητήσεις με αφορμή το βιβλίο
του Μάο σε Αθήνα, Θεσσαλονί-
κη και άλλες πόλεις.

Τ
ην Παρασκευή 12 Απρί-
λη πραγματοποιήθηκε
στο βιβλιοπωλείο Εκτός
των Τειχών, η παρουσίαση της
νέας έκδοσης των εκδόσεων
Εκτός των Τειχών, το βιβλίο
Μάο Τσετουγκ, Φιλοσοφικά
Κείμενα. Με την παρουσία
αρκετού κόσμου που γέμισε το
χώρο του βιβλιοπωλείου και
του καφέ, παρουσιάστηκε,
κατά τη γνώμη μας, ένα από τα
πλέον σημαντικά κομμάτια του
έργου του Μάο Τσετούγκ, χρή-
σιμο και αναγκαίο για τη δια-
παιδαγώγηση και την καθοδή-
γηση των νέων αγωνιστών του
κομμουνιστικού κινήματος στη
χώρα μας.
Αφού παρουσιάστηκαν οι
συντελεστές και η διαδικασία
ολοκλήρωσης της εκδοτικής
προσπάθειας, εξηγήθηκε η
αναγκαιότητα για νέες μετα-
φράσεις και εκδόσεις των κλα-
σικών κειμένων του κομμουνι-
στικού κινήματος. Οι οποίες δεν
αρκεί να είναι συμπληρωμένες
με ανέκδοτα μέχρι σήμερα κεί-
μενα στα ελληνικά, αλλά το
σπουδαιότερο με νέες εισαγω-
γές και σχόλια ώστε να συνδέ-
ονται με τις συγκεκριμένες συν-
θήκες της εποχής μας. Επίσης
ελπίζουμε ότι η νέα αυτή έκδο-
ση, όπου είναι συγκεντρωμένα
όλα όσα είναι γνωστά μέχρι
σήμερα φιλοσοφικά έργα του
Μάο, θα αποτελέσει ερέθισμα
για ένα δημιουργικό διάλογο
και θα συμβάλλει στην παρα-
γωγή πολιτικών και θεωρητι-
κών κειμένων που έχουμε σήμε-
ρα ανάγκη για την ενδυνάμωση
και ανασυγκρότηση του κινή- ή το μέγεθος του
ματος αντίστασης, ανατροπής προβλήματος 2)
με κατεύθυνση την επαναστατι- Ανάλυση της συγκε-
κή προοπτική. κριμένης κατάστα-
Στη συνέχεια ακολούθησαν σης, στις συγκεκρι-
οι τοποθετήσεις τριών ομιλη- μένες συνθήκες.
τών οι οποίοι εστίασαν σε συγ- Ανάλυση του προ-
κεκριμένες πτυχές του μαοϊκού βλήματος προς επί-
έργου, σε σχέση πάντα με την λυση αλλά και της
προσφορά του Μάο στον στοχοθεσίας προκει-
εμπλουτισμό του διαλεκτικού μένου να εξευρεθεί
υλισμού. η κατάλληλη λύση 3)
Ο σ. Μανόλης Αρκολάκης Ανάλυση των τακτι-
αναφέρθηκε σε τρία θέματα κών που υπηρετούν
που αναλύονται διεξοδικά από την κύρια στρατηγι-
τον Μάο, προχωρώντας παρα- κή αλλά και ανάλυ-
πέρα το θεωρητικό έργο των ση του συνόλου των
προηγουμένων θεωρητικών του πτυχών της στρατη-
διαλεκτικού υλισμού: για τη γικής αυτής.
διάκριση μεταξύ τυπικής λογι- Τέλος, ο σ.
κής και διαλεκτικής μεθόδου, Κώστας Βλαχόπου-
για τη διαμάχη στο κατά πόσο λος επικεντρώθηκε

Βασίλης Τσιράκης: Η ζωή και ο θάνατος του Σίμου Κερασίδη,

ομιλία στην εκδήλωση. aristeroblog.gr/node/1592

αγωνιστή Σίμο Κερασίδη

Σπύρος Κουζινόπουλος: Σίμος Κερασίδης (1918-1943): Μία θρυλική
μορφή.
(περίληψη της ομιλίας, για τις ανάγκες ενός όρθρου) http://farosth-
ermaikou.blogspot.gr/2013/04/1918-1943.html

τόπος που είχε θαφτεί ο Κερασίδης με
τους συντρόφους του από τους δολοφό-
νους. Προσπάθεια που έκανε η ΝΕ Κοζά-
νης του ΚΚΕ στα τέλη της δεκαετίας του
'80 μαζί με τον ανιψιό του αγωνιστή, και
έτσι από τότε τα λείψανα του Κερασίδη
αναπαύονται στο μνημείο της μάχης του
Φαρδύκαμπου. Αναζήτηση και προσπά-
θεια που είχε ευρύτερους συμβολισμούς
και ιδιαίτερη σημασία για το σήμερα.
Στην πυκνή παρουσίαση της περιπε-
τειώδους δράσης του Σίμου Κερασίδη, ο
Σπύρος Κουζινόπουλος κατάφερε να
χωρέσει τα πιο γνωστά κατορθώματά
του και να περιγράψει με ζωντανό τρόπο
μερικά από αυτά. Μεταξύ άλλων τόνισε:
«…Ανυπόταχτος αγωνιστής, είχε αφήσει
εποχή για τις μυθιστορηματικές αποδρά-
σεις του, τόσο κατά τη διάρκεια της
δικτατορίας Μεταξά όσο και επί Κατοχής.
Η τελευταία απόδρασή του, μαζί με το
ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ Λεωνίδα Στρίγ-
κο και τον κομμουνιστή Χαράλαμπο Νικο-
λέρη, έγινε τον Μάρτιο του 1942 από τα
κελιά της Ειδικής Ασφάλειας στη λεωφό-
ρο Στρατού, λίγο πριν παραδοθούν και οι
τρεις για εκτέλεση στους Γερμανούς. Ο
Κερασίδης, με την εκπληκτική μυϊκή
δύναμη που διέθετε, είχε ξηλώσει με τα
χέρια το σιδερένιο κιγκλίδωμα του κελι-
ού τους κι έτσι κατόρθωσαν οι τρεις κομ-
μουνιστές να δραπετεύσουν, ενώ οι ναζί,
μετά την απόδραση, τους είχαν επικηρύ-
ξει με το ποσό των 500.000 δραχμών τον
καθένα. Ήταν επίσης τεράστια η συνει-
σφορά του Σίμου Κερασίδη στην υπόθεση
της Εθνικής Αντίστασης κατά των φασι-
στών κατακτητών, καθώς -εκτός των
άλλων- είχε την ευθύνη για την οργάνω-
ση των μυστικών τυπογραφείων τα οποία
δημιουργούσε ως υπεύθυνος του τεχνι-
κού μηχανισμού της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ και του
Μακεδονικού Γραφείου του ΚΚΕ. Και οι
εφημερίδες που εκδίδονταν εκεί, με μύρι-
ους κινδύνους, σάλπιζαν το μήνυμα της
αντίστασης και της Ελευθερίας στα
μαύρα χρόνια της τριπλής φασιστικής
Κατοχής και τόνωναν το φρόνημα του
λαού…»
Τέλος ο Βασίλης Τσιράκης ολοκλή-
ρωσε την ομιλία του, που κυρίως στάθη-
κε στην παρουσίαση του μυθιστορήμα-
τος, με τα παρακάτω εύστοχα λόγια:
«Σήμερα λοιπόν σε συνθήκες βαθιάς και
ολόπλευρης κρίσης, όπου (όπως η ιστο-
ρία έχει δείξει) η τέχνη όχι μόνο δεν περι-
κόπτεται ως είδος πολυτελείας αλλά,
αντίθετα, αναπτύσσεται ως αναγκαιότη-
τα περισσότερο παρά ως επιλογή, έχου-
με ανάγκη μια τέχνη που θα προβληματί-
ζει, που θα αμφισβητεί, που θα ανιχνεύει
το μέλλον ψηλαφώντας ανοιχτές πληγές
του παρελθόντος, που θα μπαίνει στα
άβατα της ιστορίας και της συλλογικής
μνήμης. Γιατί, το ότι η τέχνη δεν μπορεί
πια να επιβιώσει ως επιλογή διασκέδα-
σης ή ως βραδινή δημόσια εμφάνιση, δεν
σημαίνει πως η τέχνη της κρίσης είναι
νομοτελειακά ανατρεπτική. Υπάρχει και
η άλλη πλευρά της, η τέχνη της εσω-
στρέφειας και της ατομικής διαφυγής, η
τέχνη της νοσταλγίας, η τέχνη ως παρη-
γορήτρα, ως νάρκωση και ανακούφιση,
η τέχνη ως αυνανισμός. Τελικά το τι
θυμάται μια κοινωνία είναι κοινωνικά
κατασκευασμένο, αποτέλεσμα αντιπαρα-
θέσεων, όπου βέβαια οι νικητές έχουν
τον πρώτο λόγο. Έτσι η αναμέτρηση των
σύγχρονων κοινωνιών με το παρελθόν
τους αποκτά ιδιαίτερη σημασία σήμερα
όπου υπερεθνικοί θεσμοί (ανάμεσα σ’
αυτούς και η Ευρωπαϊκή Ένωση) επιχει-
ρούν μια ενιαία διαχείριση του παρελθόν-
τος, ιδιαίτερα απέναντι στην κομμουνι-
στική αριστερά. Σε αντίθεση μ’ αυτές τις
λογικές, το Ρύγχος του λύκου και ο Σίμος
Κερασίδης μας υπενθυμίζουν πως η ιστο-
ρία είναι πρώτα απ’ όλα η ιστορία της
πάλης των τάξεων. Και το κυριότερο,
πως δεν μπορεί να αποδέχεσαι και να
τιμάς αυτούς που αντιστάθηκαν και διώ-
χτηκαν τότε και να μένεις αδιάφορος και
ουδέτερος σ’ αυτούς που αντιστέκονται
και διώκονται σήμερα. Αν μη τι άλλο, το
Ρύγχος του λύκου μάς δίνει δύναμη να
αντιμετωπίσουμε το σήμερα.
.Π.
 ο
24 Προλεταριακή Σημαία Σάββατο 23 Φλεβάρη 2013

σχ λια
σώσον
Ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθι-
μος πρότεινε ως λύση για να σωθεί η
Εθνική Τράπεζα να συνεισφέρουν όλοι
οι Έλληνες, και πρωτοστατώντας μάλι-
στα σε αυτή την προσπάθεια είπε ότι θα
προσφέρει τους δύο επόμενους μισθούς
του για τον σκοπό αυτό. Αγία Τράπεζα.
κόστος Ι
Εάν αναρωτιέστε για το αν θα τα
πάρουνε στον τάφο τους, 12 εκατομμύ-
ρια ευρώ στοίχισε η κηδεία της Θάτσερ.
αργία
Νομοσχέδιο για την κατάργηση της
κυριακάτικης αργίας ετοιμάζεται να
φέρει στη Βουλή η συγκυβέρνηση, σύμ-
φωνα με δηλώσεις του υφυπουργού
ανάπτυξης. Θα μεταφερθούν, όλες μαζί,
μια εβδομάδα μετά την πρωτομαγιά.
διακίνηση
Τη δημιουργία χώρων ελεύθερης
διακίνησης ναρκωτικών, μελετά η γαλ-
λική κυβέρνηση. Ο πρώτος εξ αυτών...
στο Μάλι.

δηλώσεις Ι
Για αναστολή του μνημονίου, έκανε
λόγο ο Αλέξης Τσίπρας στο συνέδριο
του Economist. Και κάθε δεύτερη εβδο-
μάδα θα παρουσιάζεται στα κεντρικά
της τρόικας.
δηλώσεις ΙΙ
«Άλλωστε, το μνημόνιο θα τελειώσει
το ίδιο το βράδυ των εκλογών που ο
λαός μας θα δώσει μια μεγάλη πλειοψη-
φία και μια καθαρή εντολή σε μια
κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας». Εάν
φυσικά το επιτρέψει και το ΣτΕ.
κόστος ΙΙ
Είναι τουλάχιστο λιγότερα, από όσο
στοίχισε σε κάποιους η ζωή της.
πληροφορίες
Ειδικό σύστημα λήψης πληροφοριών
μέσα από κινητά τηλέφωνα και φορητές
μονάδες ηλεκτρονικών υπολογιστών
προμηθεύτηκε η ΕΛ.ΑΣ από το Ισραήλ.
Και για ό,τι άλλο θέλουν να μάθουν,
υπάρχει και η ανάκριση.
χρυσός
Η κυπριακή κυβέρνηση σχεδιάζει να
πωλήσει τμήμα των αποθεμάτων χρυσού
της χώρας μέσα στους επόμενους μήνες,
δήλωσε ο Κύπριος υπουργός Οικονομι-
κών. Elverolino gold.
κράτηση
Στρατόπεδο εντός του νομού Αττι-
κής, το οποίο θα μετατραπεί σε Κέντρο
Κράτησης για όσους έχουν διαπράξει
ήπιας μορφής αδικήματα, αναζητά η
κυβέρνηση. Η αρχή θα γίνει με τους
επίορκους.
σκλαβιά
/ολοφονική επίθεση με καραμπίνες,
δέχτηκαν μετανάστες εργάτες γης στη
Νέα Μανωλάδα Ηλείας, επειδή διεκδίκη-
σαν την καταβολή των δεδουλευμένων
τους, ενώ η αστυνομία συνέλαβε τους
τραυματίες με σκοπό να τους απελάσει.
Αυτά για όσους δεν πείθονται από το
διάγγελμα του πρωθυπουργού.

Η φαντασία στην (λαϊκή) εξουσία

Ε
να «μεγάλο επίτευγμα» ζήσαμε την εβδο-
μάδα που μας πέρασε! Το «επίτευγμα» του
Σαμαρά στον Economist όπου παρουσίασε
την Ελλάδα, ούτε λίγο ούτε πολύ, σαν... αναδυό-
μενη αυτοκρατορία που ξεπερνά την κρίση, να
αφηγείται τον «συγκλονιστικό θρίαμβο» της
κυβερνητικής πολιτικής που, όπως δήλωσε, διέ-
ψευσε όσα μέχρι πριν λίγο θεωρούνταν «αυτο-
νόητες και ακλόνητες σταθερές», να καταρρίπτει
τη λεγόμενη «συμβατική σοφία»! Παραδομένος
απόλυτα στη μεγαλομανία και στο ψώνιο του
συσχέτισε τον εαυτό του (μάλλον και τους άλλους
δύο κυβερνητικούς εταίρους, ώστε να βγαίνει το
νούμερο) με τρεις «μεγάλους πολιτικούς» αντί-
στοιχης αλαζονείας, τα τρία ινδάλματα της πολι-
τικής του: τη γνωστή Θάτσερ, τον γνωστό Ρέι-
γκαν και τον σχετικά άγνωστο για τις «αγαθοερ-
γίες» του Μιτεράν (και οι τρεις σήμερα, κάτω από
βαρύ χώμα να τους σκεπάζει).
Σε μια ομιλία ψυχροπολεμική (ως ένδειξη
προσεγγ σεις
όλα αυτά χωρίς καν να χρειαστεί να βγει πρωθυ-
πουργός... ο Τσίπρας! Είναι να σου κόβεται η
ανάσα.
Προϋπόθεση, βέβαια, για όλα αυτά είναι να
φύγουν οι «ακατάλληλοι», οι «κοπανατζήδες», οι
«επίορκοι», οι «κολλημένοι», οι «παραπανίσιοι»,
οι «βολεμένοι», οι «άδικα ομιλούντες και φωνα-
σκούντες», και άλλα τέτοια φαιδρά. Γιατί μόνο
έτσι θα ξαναγίνουμε μια «ισχυρή Ελλάδα των ατε-
λείωτων δυνατοτήτων». Τι παραπάνω έχουν οι
άλλες χώρες, αναρωτιέται ο οραματιστής Σαμα-
ράς! Μπορούμε και εμείς να ανήκουμε στους
ισχυρούς της Ευρώπης και... του κόσμου (εδώ
την ψώνισε για τα καλά).
Πάντως, κάπως έτσι θα αισθάνονταν και οι
εκλεκτοί επιβάτες του... αβύθιστου Τιτανικού
πριν αυτό συγκρουστεί με το παγόβουνο της
ιμπεριαλιστικής-καπιταλιστικής πραγματικότη-
τας. Μια πραγματικότητα που στο βωμό των
ιμπεριαλιστικών συμφερόντων θυσιάζονται
διαρκώς ακυρώνει, επαναδιαπραγματεύεται,
αναστέλλει τα μνημόνια, το πρόβλημα είναι δομι-
κό, για την Αριστερά με αναφορές στον κομμου-
νισμό, στην επανάσταση και τη δικτατορία του
προλεταριάτου (ΚΚΕ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ), είναι απίστευτη
η επιρροή που ασκεί η «κυρίαρχη αστική, έως και
καθεστωτική σκέψη», αν δεν αποτελεί τραγικό
λάθος. Γιατί η Ελλάδα δεν ζει, ούτε έζησε ποτέ,
μια (νέα) εξόρμηση προς τα «παλιά μεγαλεία»
του... ενδιάμεσου ιμπεριαλιστή (όπως π.χ. απο-
τυπώνεται στο πρόσφατο 19 Συνέδριο του ΚΚΕ).
Οπως στερείται κάθε νοήματος η γραμμή της
«στρατηγικής-λαϊκής συμμαχίας» για τη δικτατο-
ρία του προλεταριάτου ως συμμαχία «άοσμων,
πολιτικά παρθένων και ορφανών» κοινωνικών
δυνάμεων. /εν συμμαχείς ποτέ με τους ομοίους
σου (αλλά ενώνεσαι), φροντίζεις να κυριαρχείς
σε συμμαχίες που, εξ’ ορισμού, περιέχουν διαφο-
ρετικές πολιτικές απόψεις.
Κίνημα και τάξη, λοιπόν, σε συσκευασία ΚΚΕ!

τιμής και υποταγής στη /ύση), συνέδεσε τις τότε
«επιτυχίες» των τριών Γκάουλαϊτερ του ιμπερια-
λισμού που, παρά την «τρισκατάρατη» αμερικα-
νική ήττα στο Βιετνάμ, τις αλλεπάλληλες κρίσεις
του ιμπεριαλισμού-καπιταλισμού, παρά την δια-
φαινόμενη ήττα της /ύσης στον Ψυχρό Πόλεμο,
όταν πολλοί πρόβλεπαν το «βούλιαγμα της
/ύσης», κατάφεραν, πάραυτα, να νεκραναστή-
σουν την «ελεύθερη» καπιταλιστική /ύση.
Οπως και τότε, που είχαμε τελικά τη διάσωση
ι
χώρες και λαοί, γεγονός που συνειδητά αποφεύ-
γει να αναφέρει το πολιτικό προσωπικό της εξαρ-
τημένης αστικής τάξης. Η θριαμβευτική ομιλία
του Σαμαρά για την επερχόμενη, επίσης «θριαμ-
βευτική πορεία» της χώρας, το μόνο που μαρτυ-
ρά είναι η αταλάντευτη απόφαση της κυβέρνησης
και της αστικής τάξης να συνεχίσει την κατα-
στροφική, για τα λαϊκά δικαιώματα και εισοδή-
ματα, πολιτική μεταφοράς του πλούτου που
παράγουν οι εργαζόμενοι στα χέρια του ντόπιου
Πότε και ποιες επαναστάσεις έγιναν με αυτόν τον
τρόπο; Τι σχέση έχουν όλα αυτά με τη μη υποτα-
γή στον κοινοβουλευτισμό και τη συμμετοχή σε
αστικές κυβερνήσεις;
Συμμετέχουμε, όμως, στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Κι
αυτή η συμμετοχή «μάς» κάνει αυτόματα ολίγον
ιμπεριαλιστές, έτσι εκτιμά το ΚΚΕ. Ολίγον ιμπε-
ριαλιστές λοιπόν η Ισλανδία (που δεν έχει δικό
της τακτικό στρατό), το Λουξεμβούργο, η Εσθο-
νία, η Λετονία, η Λιθουανία, η Τσεχία, η Αλβανία

της /ύσης σε «δύσκολες και ταραγμένες» για τον
παγκόσμιο σύστημα εποχές, έτσι και σήμερα ο
«σταυροφόρος» Σαμαράς κατορθώνει τη σωτηρία
της χώρας. Για λογαριασμό, μάλιστα, όλης της
Ευρώπης και του ευρώ που κινδύνευε -λόγω
Ελλάδας- να καταρρεύσει! Χάρη στην αφεντιά
του και την πολιτική της τρικομματικής κυβέρνη-
σής του η κρίση αρχίζει να ξεπερνιέται! Γιατί, ως
γνωστόν, με χαρισματικούς ηγέτες ξεπερνιούνται
οι κρίσεις. Φανταστείτε τώρα μια Θάτσερ, έναν
Ρέιγκαν ή έναν Μιτεράν, ως πρωθυπουργοί της
Ελλάδας, να ηγούνται νικηφόρα τον δυτικό καπι-
ταλισμό.
Ανάπτυξη, πρωτογενές πλεόνασμα, απαγκί-
στρωση από τα μνημόνια και άνοιγμα της χώρας
στις αγορές είναι πλέον η ορατή ακτή που «βλέ-
πει» το έως χθες βυθιζόμενο καράβι. Για μια
Ελλάδα χωρίς μνημόνια, χωρίς χρέος, που ζει
χωρίς δανεικά. Κι όλα αυτά, όχι μετά από 20-30
χρόνια ή έως το 2040, όπως προέβλεπαν τα μνη-
μόνια των ιμπεριαλιστών, άλλα άμεσα, εντός του
2013 και εντός ΕΕ και ευρώ! Και το καλύτερο,
κεφαλαίου και από εκεί στο μεγάλο ιμπεριαλιστι-
κό κεφάλαιο του εξωτερικού, αδιαφορώντας για
την τύχη του λαού και της χώρας, αρκεί να υπάρ-
χουν οι εγγυήσεις και τα στηρίγματα των «προ-
στάτιδων δυνάμεων» για την παραμονή τους στην
εξουσία. /εν μπορούν να κάνουν αλλιώς, ακόμη
κι αν ήθελαν (που δεν θέλουν).
Η μετάβαση σε έναν, έστω, υποφερτό καπι-
ταλισμό που ευαγγελίζονται οι απανταχού αστι-
κές και ρεφορμιστικές ηγεσίες απλώς δεν υπάρ-
χει, γιατί ο καπιταλισμός δεν μπορεί παρά να
αναπτύσσεται καταβροχθίζοντας όλο και περισ-
σότερο τη ζωντανή εργασία.
/υστυχώς, όμως, κάποιοι πήραν στα σοβαρά
αυτά τα «μεγάλα επιτεύγματα» του Σαμαρά και
της ελληνικής αστικής τάξης. Με απίστευτα, ομο-
λογουμένως, αποτελέσματα στην ανάλυση και τη
γραμμή που πρέπει να ακολουθηθεί. Κι αν για την
Αριστερά της κυβερνητικής μετάβασης στον καπι-
ταλισμό με ανθρώπινο, σοσιαλιστικό πρόσωπο,
με προοδευτικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις
και σχέδια Μάρσαλ (τον ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή), που
κ.λπ.
Οσο για το πολύπαθο «παράδειγμα της
Χιλής», από φωτεινό, άλλα ανολοκλήρωτο παρά-
δειγμα της δυνατότητας «ειρηνικού περάματος»
στο σοσιαλισμό (όπως για χρόνια έλεγε το ΚΚΕ),
χρησιμοποιείται τώρα, μαζί με την άλλοτε αγαπη-
μένη «θεωρία των σταδίων», σαν φόβητρο απέ-
ναντι σε κάθε συνεργασία, είτε στο κίνημα είτε
κεντρικά.
Πάντως, σε ένα σημείο θα πρέπει να σταθού-
με στην ομιλία του Σαμαρά: Γιατί «πράγματι, η
πολιτική έχει την κακή συνήθεια να διαψεύδει
όσους βλέπουν τις εξελίξεις ευθύγραμμα, ως
γραμμική προέκταση του χθες προς το αύριο. Ιδι-
αίτερα σε μεταβατικές περιόδους ή σε στιγμές
μεγάλων κρίσεων. Και, θα έλεγα ότι, ευτυχώς
που η Πολιτική έχει αυτή την “κακή συνή-
θεια”…». Μια αλήθεια
που η αστική τάξη
κατανόησε καλά στη
διαμάχη της με το
προλεταριάτο.