Terroryzm – użycie siły lub przemocy fizycznej przeciwko osobom lub własności z

pogwałceniem prawa, mające na celu zastraszenie i wymuszenie na danej grupie ludności

lub państwie ustępstw w drodze do realizacji określonych celów.

Według Komisji Europejskiej terroryzm oznacza wszelkie celowe akty popełnione przez
pojedyncze osoby lub organizacje przeciw jednemu lub kilku państwom, ich instytucjom lub
ludności, w celu zastraszania oraz poważnego osłabienia lub zniszczenia struktury
politycznej, gospodarczej i społecznej kraju.

Natomiast zgodnie z definicją zaproponowaną przez Zgromadzenie Parlamentarne Rady

Europy, terroryzm to każdy czyn popełniony przez osobę lub grupę osób z udziałem
przemocy lub groźby jej użycia przeciwko państwu, jego instytucjom, ludności w ogólności
lub konkretnym jednostkom, motywowanym przez separatystyczne aspiracje,
ekstremistyczne koncepcje ideologiczne, fanatyzm lub irracjonalne i subiektywne czynniki,
zorientowany na stworzenie klimatu terroru wśród osób publicznych, określonych jednostek
lub grup w społeczeństwie bądź w całym społeczeństwie.

Rodzaje terroryzmu
1. Polityczny
 Lewicowy (działania terrorystyczne dokonywane przez organizacje i ruchy, (które
kierują się nurtami skrajnej lewicy), i których głównymi celami są zniszczenie państwa
poprzez wywołanie rewolucji i walka zbrojna z systemem
kapitalistycznym bądź konserwatywnym oraz zastąpienie tych systemów systemem
komunistycznym bądź państwem socjalistycznym) np. WŁOSKIE CZERWONE
BRYGADY, NIEMIECKA FRAKCJA CZERWONEJ ARMI, GRECKIE KONSPIRACYJNE
KOMORKI OGNIA
 Prawicowy (terroryzm oparty na ideologii łączącej w sobie różne
domieszki rasizmu, ksenofobii, szowinizmu, antysemityzmu, seksizmu,
homofobii, antyliberalizmu. Ogranicza się do pewnej formy bojówkarstwa (pobicia
przy użyciu niebezpiecznych narzędzi oraz niszczenie mienia). Celem najczęściej
są imigranci, uchodźcy, osoby odmiennej rasy, osoby LGBT a także osoby o
odmiennym światopoglądzie niż skrajnie prawicowy (lewicowych, pro-
choice, feministycznych, ekologicznych, liberalnych, centrowych a także
umiarkowanie prawicowych). Np. Amerykanin Timothy McVeigh
 Narodowo-separatystyczny
 Fundamentalistów religijnych
 Nowych ruchów społecznych (ekologiczny i praw zwierząt)
2. Cechą charakterystyczną terroryzmu kryminalnego jest to, że stanowi on działanie
z pobudek materialnych, a nie ideowych. Działania tego rodzaju sprowadzają się
zazwyczaj do porwań dla okupu, niszczenia mienia, sabotażu czy też szantażu. Warto
w tym miejscu podkreślić, że grupy uprawiające terroryzm polityczny bardzo często
stosują również terroryzm kryminalny, z którego czerpią dochody przeznaczane na
finansowanie działalności politycznej.
 3. Można stwierdzić, że większość działań z zakresu terroryzmu politycznego należy do
kategorii terroryzmu zbiorowego (celem ataków są w nim zbiorowości ludzkie),
natomiast terroryzm kryminalny jest najczęściej wymierzony w pojedyncze osoby
(terroryzm indywidualny). Dzieje się tak dlatego, że takie działanie jest łatwiejsze do
zorganizowania oraz efektywniejsze, jeśli chodzi o zdobycie określonych dochodów
(porywając jedną osobę, w stosunkowo nietrudny sposób można zdobyć pokaźny
okup).

RAF (Frakcja Czerwonej Armii)

Działająca na terenie Niemiec Zachodnich lewacka struktura specjalizowała się w

zabójstwach przemysłowców. Na jej czele stali Klaus Baader i Ulrike Mienhof. Miała być
wspierana przez NRD i zakończyła swoją działalność po upadku ZSRR.

Czerwone Brygady (Brigate Rosse)

Jest to historyczna, włoska, lewacka organizacja, która specjalizowała się w porwaniach

polityków. Ich najgłośniejszym atakiem był zamach na byłego premiera Włoch Aldo Moro w
1979 r. Głosząc antyglobalistyczne hasła uderzyli ostatnio w 2001 r. dokonując zabójstwa
włoskich doradców rządu.

Al Kai’da

To sunnicka organizacja posługująca się metodami terrorystycznymi, stworzona w 1988 roku

przez Abd Allaha Azzama. Początkowo Al-Ka’ida miała na celu przeciwstawiać się radzieckiej
interwencji w Afganistanie, przekształciła się w pansunnickie ugrupowanie, którego głównym
celem stało się zwalczanie wpływów Izraela, Stanów Zjednoczonych i szeroko
pojętego Zachodu w krajach muzułmańskich. Najprawdopodobniej działa jako sieć
ugrupowań terrorystycznych na całym świecie.
Struktura organizacji - przywódcą al Kaidy był Osama bin Laden, jego zastępcą Ayman al-
Zawahri. W skład bazy wchodzą cztery komitety: ds. religijnych, finansowych, wojskowych i
mediów. Najniższym stopniem organizacyjnym są rozsiane po całym świecie komórki.
Liczebność grupy ocenia się na kilka tysięcy. Jej członkowie często wchodzą w skład innych
organizacji terrorystycznych np. Egipskiego Islamskiego Dżihadu, Islamskiego Ruchu
Uzbekistanu
Według deklaracji wojny ogłoszonej przez Usamę ibn Ladina celem Al-Ka’idy jest
radykalizacja istniejących ugrupowań islamskich i utworzenie ich w miejscach, gdzie nie
występują; powstrzymanie ekspansji Stanów Zjednoczonych, których polityka zagraniczna i
zasady moralne postrzegane są jako główne przeszkody w reformowaniu muzułmańskich
społeczeństw[1]; porozumienie o nieagresji z Europą; popieranie muzułmańskich
wojowników w Afganistanie, Algierii, Bośni, Kosowie, Pakistanie, Somalii, Tadżykistanie i
Jemenie. Dąży do usunięcia wojsk amerykańskich z terytorium Arabii Saudyjskiej, na którym
znajdują się święte miejsca islamu.
Ciekawostki – w 1998r. al Kaida wydała oświadczenie stwierdzające, że obowiązkiem
każdego muzułmanina jest zabijanie obywateli Stanów Zjednoczonych i ich sojuszników na
całym świecie - Organizacja planowała zamachy m.in. na papieża Jana Pawła II i prezydenta
USA Billa Clintona.
Usama ibn Ladin został zabity w tajnej operacji amerykańskich komandosów z Navy SEALs
(siły specjalne amerykańskiej marynarki) 2 maja 2011 - Operacja Trójząb Neptuna - została
potwierdzona na konferencji prasowej w Białym Domu przez prezydenta USA, Baracka
Obamę.
Po 38-minutowej akcji ciało przywódcy Al-Ka’idy zostało zabrane do Afganistanu w celach
identyfikacyjnych, a następnie pochowane w Oceanie Indyjskim w ciągu 24 godzin od
śmierci.

W odpowiedzi na śmierć bin Ladena palestyńska organizacja terrorystyczna Hamas potępiła

akcję amerykańskich sił specjalnych i nazwała lidera Al-Ka’idy szahidem (świętym
męczennikiem)[21].

Brygady Męczenników Al-Aksa

Al-Fatah – palestyńska organizacja polityczno-wojskowa.

Głównym celem al-Fatah jest wyzwolenie Palestyny spod panowania Izraela[3]. Jest on
ruchem świeckim
W 1995 roku powstała zbrojna frakcja al-Fatah Tanzim (Organizacja), a w 2000 roku Brygady
Męczenników Al-Aksa
Cel działania - najbardziej agresywne ugrupowanie walczące o utworzenie niepodległej
Palestyny. Ataki kierowane są w cywilne i wojskowe cele izraelskie oraz Palestyńczyków
uznanych za zdrajców.
Wielu członków Brygad najprawdopodobniej za dnia służy w palestyńskiej policji lub którejś z
wielu palestyńskich służb bezpieczeństwa Początkowo bojownicy tej organizacji atakowali
tylko wojska izraelskie oraz osadnikow żydowskich w Strefie Gazy i na Zachodnim Brzegu
Jordanu, jednak z czasem rozpoczęli samobójcze akcje terrorystyczne, których celem była
ludność cywilna na terytorium Izraela. Brygady organizują również akcje (zabójstwa i
samosądy) przeciw umiarkowanym Palestyńczykom lub tym podejrzanym o współpracę z
Izraelem. W 1. połowie 2004 roku Brygady Męczenników al-Aksy dokonywały także ataków
na dziennikarzy i ekipy telewizyjne pracujące na Zachodnim Brzegu i w Strefie Gazy.

Hamas
Hamas, Harakat al-Mukawama al-Islamijja, Muzułmański Ruch Oporu,
najważniejsza palestyńska organizacja terrorystyczna w Okręgu Gazy i na Zachodnim Brzegu
(Jordanu);

Hamas domaga się powstania wolnego islamskiego państwa palestyńskiego, rozciągającego

się od Morza Śródziemnego do rzeki Jordan, ze stolicą w Jerozolimie. Od początku uznawał
Palestynę za ziemię arabską i odmawiał Izraelowi prawa do istnienia. Sprzeciwia się
jakiemukolwiek porozumieniu z Izraelem i z tego powodu rywalizuje z Fatah.
zał. w poł. lat 80. XX w.; początkowo ukierunkowany na pomoc Palestyńczykom w sprawach
bytowych, wraz z wybuchem Intifady nabrał charakteru wojowniczego; finansowany przez
Arabię Saudyjską; duchowym przywódcą Hamasu był szajch Ahmad Jasin kierujący
palestyńskim odłamem Stowarzyszenia Braci Muzułmanów (2004 zginął w wyniku akcji izrael.
wojsk); tendencje ekstremistyczne Hamas umocniły się po podpisaniu porozumień izrael.-
palestyńskich 1993; Hamas nie uznaje programu polit. Organizacji Wyzwolenia Palestyny;
organizuje akcje terrorystyczne na terenie Izraela; w wyniku wyborów parlamentarnych w I
2006 H. uzyskał większość w Palest. Radzie Konstytucyjnej; 2007 utracił władzę, ale po
krwawych walkach przejął kontrolę nad Strefą Gazy.

Bojownicy Hamasu są odpowiedzialni za liczne akty terroru przeciwko Izraelowi i jego

obywatelom. Szczególnie aktywne jest militarne ramię organizacji Ezzedin al Kassam. Ataki
kierowane są przeciwko cywilnym i wojskowym celom izraelskim, Palestyńczykom
podejrzewanym o współpracę z wrogiem oraz rywalom z Fatah. Od nasilenia działalności
terrorystycznej w 1992 roku Hamas koncentruje się na porwaniach i mordowaniu żołnierzy
izraelskich, zamachach przy użyciu broni palnej (zasadzki na izraelskie patrole lub oddawanie
strzałów z przejeżdżających samochodów) oraz na zamachach bombowych (podkładanie
ładunków w miejscach publicznych, stosowanie samochodów pułapek i ataków
samobójczych). Hamas działa głównie na terytoriach okupowanych w Izraelu i Jordanii.

Kraj Basków i Wolność (ETA)

To tajna, skrajnie lewicowa baskijska organizacja terrorystyczna,

stworzenie niepodległego państwa Basków.
To separatystyczna organizacja działająca na północy Hiszpanii i w południowo-zachodnich
prowincjach Francji: Labourd, Basse-Navarra i Soule. Działalność ETA sprowadza się do
zamachów, egzekucji, pobierania "podatków rewolucyjnych" od właścicieli przedsiębiorstw,
porwań dla okupu, eliminowania byłych członków organizacji lub jej współpracowników
uznanych za zdrajców. Ataki ETA koncentrują się głównie na hiszpańskich funkcjonariuszach i
instytucjach państwowych. W odpowiedzi na francuskie operacje skierowane przeciwko ETA,
atakowane są również cele francuskie. W 2002 ETA rozpoczęła nową taktykę polegającą na
przeprowadzaniu ataków skierowanych w miejsca odwiedzane przez turystów. Dotychczas w
zamachach ETA zginęło ponad 800 osób.
W maju 2018 roku oficjalnie ogłosiła samorozwiązanie wszystkich struktur i zakończenie
działalności politycznej

Sekta Najwyższa prawda

Była to japońska sekta religijna założona w 1987 przez Shōkō Asaharę

Rozpoczęła działalność w Japonii, potem rozszerzyła ją na inne kraje całego świata, głównie
Rosję, Australię, Niemcy i USA. W 1989r. została zalegalizowana w Japonii jako ugrupowanie
religijne.
W ciągu roku za kratkami znalazło się niemal całe ścisłe kierownictwo Aum, także Shoko
Asahara. Ciąży na nich długa lista najcięższych zarzutów: morderstwa z premedytacją,
podżeganie do zabójstw, porwania i przetrzymywanie ludzi, nielegalne posiadanie broni,
produkcja trujących środków chemicznych i handel narkotykami. W 2000 pod
kierownictwem Fumihiro Joyu Aum zmieniło nazwę na Aleph i ogłosiło rezygnację z
apokaliptycznych nauk jej założyciela. W 2001 władze rosyjskie aresztowały grupę Rosjan
należących do Aum, którzy planowali zorganizowanie w Tokio zamachu w celu uwolnienia
Shoko Asahary i przetransportowania go do Rosji.

W marcu 1995 roku mała grupa członków sekty dokonała w tokijskim metrze zamachu przy
pomocy sarinu. Śmierć poniosło 12 osób, a blisko 6 tys. odniosło poważne obrażenia z
powikłaniami na długie lata.

Japońskie Ministerstwo Sprawiedliwości poinformowało w dniu 6 lipca 2018 roku, że tego

samego dnia w godzinach porannych został wykonany wyrok śmierci na założycielu sekty i
sześciu jej członkach, którzy zorganizowali atak gazowy w Tokio w 1995 roku [21]. 31 lipca
wykonano egzekucje na pozostałych członkach sekty

Tamilskie Tygrysy

Utworzenie na części Sri Lanki, zamieszkałej przez Tamilów, niepodległego państwa. Na tym
tle od 1983 roku trwa ostry konflikt z rządem, w których Tamilskie Tygrysy stosują także
metody terrorystyczne.
Co ciekawe pod koniec lat osiemdziesiątych, po masowych aresztowaniach mężczyzn przez
wojska rządowe, tamilscy partyzanci zaczęli wysyłać na front także młode dziewczyny -
początkowo jako sanitariuszki czy pracownice biurowe. Dziś kobiety same się szkolą, mają
własne plany bojowe, osobne obozy. Stanowią połowę Tamilskich Tygrysów. Mają dwa pułki
piechoty, pułk przeciwlotniczy, medyczny, mechaniczny, polityczny i Czarnych Tygrysów -
samobójców.

IRA
Cel : walka początkowo o niepodległość Irlandii, a od 1921 r. o przyłączenie Irlandii Północnej
do Republiki Irlandii.
Powstala w 1912 – już nie działa

Panstwo islamskie

To salaficka organizacja terrorystyczna oraz samozwańczy kalifat ogłoszony w 2014 roku na

terytorium państwowym Iraku i Syrii. Państwo Islamskie to nie tylko ugrupowanie, ale
również dżihadystyczne quasi-państwo
Celem ugrupowania, które jest spadkobiercą sunnickich ekstremistów z okresu okupacji
Iraku przez siły USA i ich koalicjantów, jest ustanowienie hierokracji opartej na
zasadach szariatu (prawa koranicznego) na wszystkich terytoriach zamieszkanych bądź
rządzonych przez muzułmanów. 29 czerwca 2014 roku ugrupowanie proklamowało na
ziemiach okupowanych powstanie kalifatu pod nazwą Państwo Islamskie[15].
Szacowano, iż w sierpniu 2014 roku ugrupowanie zrzeszało 80 000 bojówkarzy, w tym 50
tysięcy walczących w Syrii i 30 tysięcy w Iraku. Państwo Islamskie prowadziło aktywną
kampanię rekrutacyjną wśród zwolenników dżihadu i kalifatu. W związku z tym w bojówkach
wciąż walczy wielu muzułmanów mieszkających na stałe w krajach europejskich, Stanach
Zjednoczonych i Australii[16].
Po ekspansji Państwa Islamskiego na terytoria Syrii i Iraku oraz dopuszczeniu się zbrodni na
ludności cywilnej, Stany Zjednoczone podjęły 8 sierpnia 2014 na terenie Iraku interwencję
lotniczą przeciwko dżihadystom. Po ogłoszeniu „strategii Obamy” i uformowaniu koalicji
międzynarodowej 23 września 2014 r. rozszerzono operację lotniczą na Syrię.
W październiku 2019 roku siły specjalne USA zlokalizowały miejsce przebywania przywódcy,
założyciela ISIS, Bakr al-Baghdadiego a następnie zabiły go.

Zamachy z 11 września 2001 – seria czterech ataków terrorystycznych, przeprowadzonych

rano we wtorek 11 września 2001 roku na terytorium Stanów Zjednoczonych za pomocą
uprowadzonych samolotów pasażerskich. Sprawcami byli przedstawiciele organizacji Al-
Ka’ida, którzy po opanowaniu samolotów skierowali je na obiekty dwóch wież World Trade
Center oraz budynku Pentagonu. W przypadku czwartego samolotu atak nie powiódł się z
uwagi na obronne zachowanie pasażerów na jego pokładzie, wskutek czego maszyna rozbiła
się na polu w Pensylwanii. Łącznie w zamachu zginęło 2996 osób.

Tribute in Light widoczny w rocznicę ataku 11 września 2004

Zamach w Madrycie – seria ataków terrorystycznych na pociągi, do której doszło 11 marca

2004 roku w Madrycie, a do których użyto trzynastu bomb, z czego dziesięć eksplodowało.
Zdarzenie to miało miejsce wcześnie rano w pociągach dowożących ludzi z okolic
podmiejskich do pracy w stolicy Hiszpanii, Madrycie na stacji Madryt Atocha. Zginęło w nich
191 osób, a 1858 zostało rannych, co czyni ten zamach najkrwawszym
aktem terroryzmu w Europie od czasów zamachu z Lockerbie 21 grudnia 1988 roku.
Później odkryto poszlaki wskazujące na zaangażowanie fanatyków islamskich, zaś parę ich
grup przyznało się do dokonania zamachów. W dwa dni po zamachu aresztowano
trzech Marokańczyków i dwóch Hindusów. Zamachów dokonano na trzy dni przed wyborami
parlamentarnymi w Hiszpanii zaplanowanymi na 14 marca. Pomimo to rząd zdecydował się
przeprowadzić je w przewidzianym terminie.
Sprawca – al. Kaida

Zamach w Londynie
Trzy eksplozje w metrze i jedna eksplozja w miejskim autobusie sparaliżowały 7 lipca 2005
w porannych godzinach szczytu centrum Londynu w Wielkiej Brytanii.
Bomby wybuchły w tym samym czasie, kiedy w Gleneagles w Szkocji odbywał się szczyt
państw G8 oraz w dzień po decyzji Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego o
organizacji Letnich Igrzysk Olimpijskich w 2012 w Londynie, a także podczas procesu Abu
Hamzy al-Masriego. Po zamachach w mieście zapanował potężny paraliż komunikacyjny –
zarówno kursy metra, jak i autobusów zostały zawieszone.
W wyniku czterech eksplozji zginęły 52 osoby, a co najmniej 700 osób zostało rannych (w
tym 22 osoby w stanie krytycznym). Wśród ofiar śmiertelnych były trzy Polki: 23-letnia
Monika Suchocka, 29-letnia Karolina Glück oraz 43-letnia Anna Brandt. Trzech innych
Polaków zostało lekko rannych.

Zamachy terrorystyczne w Mumbaju – seria ataków terrorystycznych, które miały miejsce

26–29 listopada 2008. W serii 10 zamachów zginęło 175 osób (w tym 9 zamachowców), 293
zostało rannych[1], część gości dwóch wielkich hoteli i oddzielnego centrum kultury
żydowskiej Nariman House została zakładnikami zamachowców.
Zamachy miały miejsce w dziewięciu południowych punktach miasta: na dworcu kolejowym
Chhatrapati Shivaji, w restauracji Leopold Café, w wielkich hotelach Taj Mahal i Oberoi, w
dokach portowych, na komisariacie głównym dla południowego Mumbaju, na plaży, w
szpitalu Cama, oraz w miejscowym centrum kultury żydowskiej Nariman House[4].
Typ ataku - strzelanina, wybuchy bomb, oblężenie, wzięcie zakładników

Zamach w Szarm el-Szejk (23 lipca 2005) – seria ataków bombowych, która
wstrząsnęła egipskim kurortem Szarm el-Szejk na południowym krańcu półwyspu Synaj,
na Riwierze Morza Czerwonego. 88 osób zostało zabitych, a ponad 150 zostało rannych w
wyniku wybuchów bomb prawdopodobnie umieszczonych w samochodach. Zamach był
najkrwawszym terrorystycznym aktem w historii Egiptu. Wybuchy zbiegły się w czasie
z Egipskim Dniem Rewolucji, który upamiętnia obalenie króla Farouka przez Nassera w 1952.
Ataki miały miejsce w godzinach nocnych, kiedy wielu turystów i lokalnych mieszkańców
wciąż przebywało na zewnątrz restauracji, w ogródkach kawiarni i barów. Pierwsza bomba
wybuchła o 1:15 lokalnego czasu (22:15 GMT), była ona umieszczona na Starym Rynku (Old
Market). Kilka minut później następny wybuch wstrząsnął hotelem Ghazala Gardens,
czterogwiazdkowym, ekskluzywnym, ze 176 pokojami, położonym nad zatoką Naama, w
dzielnicy hotelowej Naama Bay, położonej przy plaży, ok. 6 km od centrum miasta. Według
świadków hotel został „zniszczony”.
Wybuchy były silne, szyby pękały nawet kilka kilometrów od miejsca ataku. Ludzie widzieli
ogień i dym na miejscu eksplozji.
Sprawca – al. Kaida

Masakra w Tikricie – zbiorowe egzekucje nieuzbrojonych szyickich rekrutów dokonane przez

dżihadystów z Państwa Islamskiego (ISIS) w dniu 12 czerwca 2014 po zajęciu Tikritu.