Lyle Joshua P.

Orbon

12 - Concrete

Lakbay Sanaysay

Sa bawat nating paglalakbay, mayroon tayong baong mga alaala ng

mga kwento ng pagsasamama ng bawat pamilya, kasaysayan ng bawat lugar na
nararating, aliw sa mga napapasyalan at kultura ng napuntahan. Nariyang
maglalakbay la dahil may nais kang malaman tungkol sa lugar na nais kong
marating, o may mga kailangang mapuntahan at di inaasahang makapaglakbay sa
pagkakataong makapunta sa bagong lugar na iyon. Ngunit, kasabay ng mga
magagandang tanawin, katangi tanging mga katangian ng lugar ay mahalagang
maging bahagi tayo ng pag-unlad at pagkilala sa ating dinadayo.

Kasama ang aking pamilya, nakarating

kami sa lugar ng mga "Oragon" ang Bicol. Kilala ang
Bicol sa kanilang Bicol Express o Sinilihan, isang
putaheng napaka-anghang na may mga sangkap ng
sili, na maaaring siling haba o siling labuyo, shrimp
paste, karne ng baboy, stockfish, sibuyas at bawang.
Ito raw ang nagpapatunay na ang mga Bicolano ay
may katatagan sa kanilang mga sariling kalooban at pagiging matapang dahil nga
ang mga tao sa Bicol ay mga oragon o matatag.

Sa aming paglalakbay ng 8 oras lulan ng bus mula sa Araneta Bus

Terminal sa Cubao, nadaanan namin ang mga lalawigang Laguna, Batanggas,
Quezon, Camarines Norte hanggang sa marating namin ang aming destinasyon,
Pili, Camarines Sur. Ang Pili ay ang capital ng Camarines Sur. Ang Camarines Sur
na pinamumunuan nina Gov. Miguel Luis Villafuerte at V.Gov. Imelda Papin ay
ang pinakamalaki sa anim na lalawigan sa Bicol Region. Kilala ito sa katawagang
Hagatan sa Camarines sa wikang Bicolano at Timog Camarines naman sa Tagalog.
Mayron itong dalawang component na mga siyudad: Naga, ang nagsisilbing sentro
ng industriya, relihiyon, pinansya, komersiya at kultura, at ang Iriga naman ang
tahanan ng Rinconada, isa sa mga lingguwahe sa Camarines Sur, ang Riŋkonāda
Lyle Joshua P. Orbon

12 - Concrete

Langguage. Sa lalawigan matatagpuan ang lawa ng buhi kung saan mahuhuli ang
pinakamaliit na isda sa bansa, ang Sinarapan.

Pagkarating ng Pili ay ang kanilang malaking munisipyo ang

sasalubong sa iyo. Makikita rin ang mga ngiti sa mga taong nagdaraan at ang mga
produktong inilalako sa lansangan; pangunahin na rito ang kilalang delicacy ng
Bicol, ang Pili Nuts. Mabenta ito lalo na sa mga lalabas ng Bicol, papunta ng ibang
lugar bilang pasalubong dahil sa tamis nito at lagkit na napakasarap kaya patuloy
na tinatangkilik di lang ng mga lokal ngunit pati na ng mga dayuhan.

Ang Pili o kilala sa Banwaan kan

Pili sa Bicol ay naging base ng mga Americano
noong 1901. Ang pangalang Pili ay sinasabing
galing sa prutas na Pili na kilala sa kanila o sa
salitang "pili" o "choose". Linayon di umano
ng mga Amerikano na gawing sentro ang Pili
ng panlalawigang komersyo dahil ang Naga ay bahain. Dahil dito, sa Ikalawang
Digmaang Pandaigdig ay nagpadala ang pamahalaang Hapon ng kanilang mga tao
sa Pili upang kunin ang lugar mula sa mga Amerikano. Gumawa sila ng mga tunnel
sa ilalim ng siyudad upang maagaw ito. Ngunit di ito ang natupad. Nang natatalo
na ang mga Hapon ay nagtago sila sa Mt. Isarog at gumawa ng maraming butas sa
bundok upang mapagtaguan. Ang siyudad ay naging sentro noong 1955.

Kasabay ng aming paglalakbay ay ang pagpunta namin sa aming mga

kamag-anak. Sa aming paglilibot sa siyudad ay marami akong natutunan dahil na
rin sa mga alaalang nakatala sa kanilang maliit na museo na matatagpuan din
naman sa kanilang munisipyo. Ang mga naitala na ito ang nagsisilbing tulay natin
upang makarating tayo sa kasaysayan ng lugar na aming pinuntahan. Ang Pili ay
binubuo ng mga taong matatag at di sumusuko kahit ano mang dagok ang
dumating; isa ang aking pamilya doon. Nagmula kami sa Pili, sa Bicol. Ang lahi ng
mga oragon, ang lahi ng mga matatag at matatapang.
Lyle Joshua P. Orbon

12 - Concrete