Sa unang araw ng aking paglalakbay ang aking tanging
iniisip ang pangangailangan ng aking pamilya ngunit sa hirap ng aming pamumuhay sinubukan kong magnakaw ngunit sa panganib ako nalagay.
Pangalawang araw napilitang akong magkalkal sa mga tira-
tira sa may basurahan. Naglakbay sa mga delikadong eskinita at sinubukan kunin ang pagkain ngunit ako ay binato-bato at pagod na pagod, ininda ko na lamang ang kumukulong kalamnan para sa aking mga anak.
Ikatlong araw ganoon parin ang aking gawain, walang
permanentang mapagkuhanan ng makakain, sana sa susunnod na mga araw hindi na ganito ang aking gawain.
Sa ika-apat na araw ng aking paglalakbay sa kakahanap ng
walang humpay at walang katapusan pangangailangan ng aking mga anak, buti na lang sa may estero ay may tiring pagkain. Dinala ko ito sa aking tahanan at kumain kami ng aking pamilya.
Ika-limang araw ako’y nagiikot parin para maakahanap ng
aking makakain at ipapakain, ilang oras akoy nauuhaw na, pasalamat na lang may malapit na poso. Sa tabi nito ay may isang supot na may pagkain, inuwi koi to ulit upang may maihain.
Ika-anim na araw hindi ko na alam ang aking pupuntahan,
hindi ko narin alam kung itutuloy ko pa ang aking paghahanap o susuko. Pero iniisip ko ang magiging kalagayan ng aking pamilya kaya itutuloy ko pa.
Ika-pitong araw na, napag-isip-ispip ko na hindi dapat ako
sumukoo alam kong mayroon pang pag-asapara sa aking pamilya. Naghahanap ako kung saan-saan at nakakita ako ng isang kahon na may lamang manok, tuwang-tuwa ako sa aking nakita, salamat.
Sa ika-walong araw ako’y tumigil at napaisip na ano bang
ang dahiln nang araw-araw ko na pagkuha ng pagkain sa iba’t- ibang lugar, at ipinapahamak ang buhay ko para sa aking mga anak. Siguro ganito ang buhay ng isang nanay na nagtataguyod ng kanyang pamilya.
Sa ika-siyam na araw, napainom ko na ng gatas ang aking
mga anak bago ako lumabas ng bahay upang makakuha ng magiging alusal ng mga bata. May isang lalaking na may tapi at may dalang supot, napatigil sya at tumingin sakin, ibinigay nya ang laman ng supot, isang malaking isda na aabot hanggang hapunan. Labis ang aking tuwa, nagpasalamat ako at dali-daling tumakbo pabalik sa aking tirahan.
Ngunit may sumalubong sa akin isang malaking behikulo,
duguan ako, nakalatay sa daanan, at lumuluha dahil nasagasaan ako. Hanggang sa nabawian na ako ng buhay. Ito ang alaga kong pusa na nawala sa akin ng siyam na araw.