Silang Mapapalad
ni: Kiko Manalo
Mapapalad ang mga walang pangarap
Dahil hindi nila kailangang hagilapin,
Ang mga “x” ni Math
Na kaytagal nang hinahanap
Hindi pa rin mahagilap.
Mapalad ang mga walang pangarap,
‘Pagkat hindi nila kailangang sagutan
Kung ano ang kahulugan
Ng Statistics at Trigo
Sa buhay ng tao.
Mapalad ang mga walang pangarap,
Dahil hindi nila kailangang magpasya,
Kung ano ang pipiliin
Aklat ba o DOTA,
Facebook ba o Algebra.
Mapalad ang mga walang pangarap,
Dahil hindi nila kailangang magpumilit,
Na magsalita ng English,
At dila’y mamilipit
Kapag kausap si Masungit.
Mapalad ang mga walang pangarap,
Dahil hindi nila kailangang pag-aralan,
Ang mga bayani ng bayan
At magkakasalungat na istorya,
Sa libro ng akademya.
Mapalad ang mga walang pangarap,
Dahil hindi nila kailangang mamalimos,
Ng mga uno at dos,
Sa ilang gurong nakasentro
Sa pagtitinda ng tocino.
Mapalad ang mga walang pangarap,
Dahil hindi nila kailangang mag-imbento
Ng matataas na grado,
Sa nanay at tatay,
Na umaasang ang buhay,
Ay maiaahon ng mahinusay...
Silang mapapalad...
Tula Ng Isang Mag aaral
ni France Ramos & Lance Serrano
ako ay isang mag aaral na nangagarap
hangad ay maayos na kinabukasan
para sa hinaharap ay di maghirap
nang ako ay walang pag sisihan bukas
sa paaralan ako ay nag aaral
bagong kaalaman aking natututunan
araw araw ngang nagsisikap ng lubos
sa mga pag susulit ay di sumusuko
buhay ko'y wala pang kasiguraduhan
kaya ngayon ay pinag sisiskapan
sa diyos ako'y humihingi ng gabay
para sa aking mahabang pag lalakbay
aking ama't ina salamat sa lahat
utang na loob ko aking buhay
di man kasing talino ni jose rizal
sisikapin makamit ang minimithi
mga kamag aral wag na mag patumpik
tumpik
pag aaral muna ang asikasuhin
nang ating mga magulang hindi
malungkot
upang pangarap ay aking makamit
at para sa mga aming mabuting guro
salamat sa maliligayang pag tuturo
para sa mag aral na katulad ko
hangad ko ay kaginhawaan ninyo
“ANG TAMIS NG IYONG TAGUMPAY”
Written by Mr. Rodolfo N. Ariola Jr.
Sa panahon ngayon na mahirap ang
buhay,
Puno ng problema’t mga pasakit ang
bigay.
Kay hirap hanapin at alamin ang tunay,
Mga sagot upang ito’y maging makulay.
Mabuti na lamang ay aking napagtanto,
Sa pagsusumikap hindi dapat huminto.
Sipagan ang pag- aaral gawin ng husto,
Ituring bawat oras na higit sa ginto.
Mga asignatura’y lubos napag- aralan,
Mahihirap na sabjek, siyang dapat
tutukan.
Arali’y unawain ng may kahusayan,
Hasain, pagyamanin ang murang isipan.
Pagsisikap na ito’y dapat bigyang-
pansin,
Mga aklat, nobela’y kagyat na basahin.
Siyensiya, Matematika ibilang na rin,
Tukuyin elemento’t numero’y sagutin.
Naniniwala akong ang taong masipag,
Ay may panahon upang maging isang
tanyag.
Kalaunan ang pangala’y mamamayagpag,
Sa talino’t talentong kanyang naiambag.
Ang sabi ng Nanay, “Anak mangarap ka,
Sa mga kakayahan mo, ika’y magtiwala.
Ang Panginoong Diyos na sa’yo ay
nagpala,
Talino’y ibahagi, gamitin ng tama.”
At ngayo’y nakamtan na, tamis ng
tagumpay,
Medalya’t diploma sa’yo na’y naibigay.
Anong sigla’t saya, kagalakan na tunay,
Pamilya’t kaibigan, lahat nagpupugay!
Bata (Ang Imposibleng Pangarap)
Tula ni Karl Gerald Saul
Nais kong lumipad tulad ng ibon sa
kalawakan
Nais kong lumangoy gaya ng isda sa
karagatan
Nais kong maging leong mabangis na
katatakutan ng lahat
Nais kong maging serena na kumakanta
habang lumalangoy sa dagat
Nais kong maging musikero na
tumutugtog na mga instrumento
Nais kong maging sikat na singer na
hawak hawak ang mikropono
Pagkat ako’y isang hamak na bata
lamang na nangangarap ng imposible
Lahat ng iya’y imposible kong makamit –
imposibleng magawa
Sinong tutulong sa’kin?
Sinong gagaba’y sa’kin?
Wala, wala talaga, kung meron sino
kaya?
Sa pangarap ko lang talaga ito magagawa Upang ang tagumpay ay tuluyan kong
Pangarap
Tula ni Diane Medina
Nagsimula sa aking munting
imahinasyon,
Inaasam na sana’y maging ganoon;
Twina’y idinadalangin ko sa panginoon,
Nawa’y tulungan niyang makamtang
mabilis iyon.
Ako sa twina ay isang sisiw na munti,
Walang kakayahan mahina ang binti;
Ang aking lakas ay nakakulong parati,
Mga hinaing di makawala sa labi.
Nang una kong marinig ang salitang iyon,
Ako ay nagalak puso ko ay biglang talon,
Pagkat kanilang sambit libre raw ang
ganon,
Kaya’t sa pag-asa ako pala ay mayroon.
Pangarap! pangarap ang salita’y
matamis,
Ang aking lakas ay kumawalang mabilis,
Nais takbuhin yaong landasing matuwid,
makamit.
Nawa’y sa landasin ay wala ng
humadlang,
Walang maging balakid sa aking
daraanan;
Kung may tututol ay aking ipaglalaban,
Makamit lamang inaasam kong
PANGARAP!