Performance Task 2 Ashley Baniwas Siblag

“Coron Island”
(Tekstong Deskriptibo)

Coron Island is roughly equidistant from Manila and Puerto Princessa

City. The Island has a rugged topography, generally mountainous and its terrain
marked by steep rock and ravines. Almost 70% of the area made up of rocky cliffs,
25% is rolling hills and 5% relatively flat. Out of the total area, approximately 18% is
occupied by the Tagbanua as residential and agricultural lands, as rock formations
almost dominate the entire area. Large area is composed of Karst formations where
swiftlets dwell and build their nest (birds nest). There are vertical limestone cliffs that
reach up to 600 meters above sea level and eight (8) brackish lakes and three (3)
smaller one's that have underground connections to the sea.

Coron Island comprises two barangays, Banuang Daan and Cabugao, all of
them belong to the Indigenous Cultural Communities. There are 373 households with
a population of 2,028 individuals of Tagbanua in the Island. The primary users of the
resources of the island are the residents of these two settlements. Majority of the
residents of the two barangays are seldom seen in the mountains except for the
gatherers of edible bird's nests on towering cliffs that serve as the major source of
income for Indigenous people in the island. Coron Island is wedge-shaped limestone
island, dominated by Permian Limestone of Jurassic origin, with few of its coastal
areas being covered by mangrove forests. It is situated in the Calamianes group of
Islands and belongs to the Municipality of Coron.

Some of the rare places not found in the regions are the fantastic and
legendary lagoons which are wide, deep and with very clear water, interestingly
nestled in one huge and rocky island popularly known as the Coron Islands.
Encircled by giant walls of limestone cliffs, this jewel of a mountain, boarders the
beautiful and wide Coron harbor, where more wonders of nature abide.

Coron Island is a wedge-shaped limestone island in the province of Palawan.

It has seven lakes, famous of which is the nationally-acclaimed cleanest lake in the
Philippines, the Kayangan Lake. It also has a number of islands with white beaches
and clear blue waters perfect for snorkeling, deepsea fishing and shipwreck diving.
Some coastal areas are covered with mangrove forests.

Coron is the largest town on the island. The municipality covers part of
Busuanga Island and all of the nearby Coron Island. Both islands are part of the
Calamian Group of Islands in northern Palawan.

The area is famous for its World War II wreck diving, and the site has been
named in many lists of top dive spots in the world. In September 1944, a fleet of
Japanese ships hiding in the harbor were sunk in a daring raid by the US navy. The
result is around ten well preserved underwater shipwrecks surrounded with coral reef.

There are also attractions on Coron Island itself. There are many beautiful
bleach white sand beaches, mostly tiny and surrounded by large limestone cliffs and
wildlife. Barracuda and Kayangan lakes are both stunning locations, and good for
snorkeling, and the island is the ancestral domain of an indigenous tribe who are
managing the island in a sustainable way and keeping outsiders at a distance and
offshore at night.
Performance Task 3 Aahley Baniwas Siblag

"Karanasan sa Pag-ibig"
(Tekstong Narratibo)

Minsan, may isang tao sa ating buhay na nagpapakita ng kakaibang klase ng

pagmamahal. Pagmamahal na ipaparamdam sayo na mahalaga ka sa buhay ng
isang tao. Pagmamahal na nagbibigay ng kakaibang pag-aalaga sayo. Pagmamahal
na nagbibigay ng inspirasyon upang magawa ang mga bagay na sa tingin mo ay
imposible hanggang sa dumating ang pagkakataon na ang taong nagpaparamdam
sayo ng kakaibang pagmamahal, ay hindi mo na rin kayang bitawan.

Itago mo ako sa pangalang Angel. Ako po ay isang lalaki, nag-aaral bilang

isang Animation at Computer Progamming sa paaralan ng Brokenshire College Toril
sa baitang 11. Ako'y labin-walong gulang. Sa haba ng karanasan ko sa pagmamahal,
minsan tumatakbo na sa isip na tumigil nalang dahil sa paulit-ulit na sakit na aking
nararamdaman. Dahil sa hindi mawala saking isipan ang kasabihan na, " Feelings
are not permanent ". Yung tipong mamahalin ka sa simula, at kapag lumaon na'y
iiwan ka sa hindi maipaliwanag na dahilan. Itago niyo siya pangalang Rouge. Ang
babaeng nagpabago sa buhay ko. Mula sa madilim na karanasan, binigyan niya ng
liwanag ang aking daan. Mula sa isang binatang walang plano at pamamaraan sa
buhay, tinuruan niya ako kung paano bigyan ng halaga ang pag-aaral. Mula sa isang
binatang ayaw nang magmahal, ngayon, tinuruan niya akong kung paano ulit mahal.

Madami na kaming pinagdaanan sa buhay. Naging lovers kami ngunit walang

lebel sa sitwasyon ng pagmamahalan. Ang alam lang namin ay merong ako, at
merong ikaw, pero walang kami. Alam namin saming sarili na mahal namin ang isa't
- isa. Marami na kaming pinagdaan na mga pabsubok sa buhay, lalong - lalo na sa
aming pagmamahalan. Ngunit hindi namin ito nagawang sukoan. Marami narin
kaming naranasan na kasiyahan at kalungkutan sa buhay. Alam ko sa sarilo ko, na
mahal niya ako, kaya sa huling pagkakataong ito, mananatili akong tapat sa
pagmamahalan naming iyon. Tumatak na sa isipan ko na hindi ako susuko at
maghihintay ako sa tamang panahon na maririnig ko sa kanya harap - harapan ang
salitang, " OO ". Niligawan ko siya sa pamamarang gusto ko at gusto ng pamilya
niya. Hindi ko aiya pinabayan na maging malungkot araw-araw. Hanggang sa
dumalas na ang pag-aaway, pagsisigawan at di pagkakaintindihan.

Dumating na ang panahon na kung saan madalas na kaming nag-aaway dahil

sa selos, di mapaliwanag na dahilan at dahil sa pride. Dito ko na naisip at
naramdaman na unti-unti nang nawawala ang pagmamahal niya na pinaramdam
sakin. Takot akong mawala pa siya sa buhay ko, pero hindi naman natin mapipilit
ang isang tao na mahalin tayo. Ngunit handa ka ba kung sakaling mangyari ito sa
buhay mo na isang araw, yung taong nagturo sayo kung paano magmahal ulit, siya
pa yung mawawala nang hindi mo malaman-laman ang tunay na dahilan.

Oo di siya nawala sa pisikal na antas, pero yung pagmamahal niya na dati

kong naramdaman sa kanya, tila ba parang bula na sa isang idlap ay nawala.Palagi
ko pa rin siya nakikita saming eskwelahan, ngunit ang pagpapansinan na kadalasan
naming ginawa ay naglaho naglaho nalang bigla. Pakiramdam ko, nawala na talaga
siyang nararamdaman para sakin. Kaya nagdisisyon ako na itigil na rin ang
nararamdaman ko para sa kanya at lumayo-layo para makalimut sa sakit na
nararamdaman. Ngunit ipinangako ko sa sarili ko, na siya ang kahuli-huling babae
na mamahalin ko.

Hanggang dito nalang at maraming salamat.

Performance Task 4 Aahley Baniwas Siblag

“Edukasyon: Susi ng Tagumpay"

(Tekstong Persweysib)

Maraming kabataan ngayon ang tinatamad ng mag-aral, may iilan

naman nahinto dahil sa kahirapan at pinili na lang magtrabaho para may
makain. Isa ito sa problemang kinakaharap ng ating bansa. Dumarami ang
out-of-school youth sa mga lugar na hindi na abot ng tulong ng pamahalaan.

Isa ka ba sa mga kabataan na iyon? Kung oo, isapuso ang bawat

mababasa mo sa tekstong ito. Edukasyon ang susi sa tagumpay mo sa buhay,
kung mananatili ka lamang sa sitwasyon mo ngayon walang uusbong na
pagbabago sa ating bansa. Nahinto ka man sa pag-aaral, maraming ahensya
ang gobyerno na nagbibigay ng pagkakataon sa mga tulad mo na makapag-
aral ulit.

Edukasyon ang tanging sandata mo para magtagumpay sa buhay. Hindi

ka matatapakan at yuyurakan ng iba dahil alam mo sa sarili mo na may pinag-
aralan ka at ginagamit mo ito sa tama. Alalahanin mo na pagnakatapos ka
magiging masaya ang mga magulang mo. Mabibigay mo sa kanila ang gusto
mo at mapapasyal mo sila sa magagandang lugar.

Pagnatapos mo ang kursong iyong kinuha magiging madali sa iyo na

makahanap ng trabaho. Makakaipon ka at mabili ang gusto mo.
Makakapaglaan ka ng pera para sa pagbuo mo ng sarili mong pamilya. Isang
paalala sa iyo ang naging karanasan mo noong bata ka pa, mas mabuting
makapagtapos ng pag-aaral ang magiging anak mo.

O ano? Nagising ko ba ang diwa mo? Mag-aral ka ulit kapwa ko

kabataan, hindi pa huli ang lahat. Magsikap ka at may tutulong sayo upang
matupad mo ang iyong mga pangarap sa buhay. Bangon kabataan, bangon
para sa kinabukasan ng ating bayan.
Performance Task 5 Ashley Baniwas Siblag

“Naniniwala ka ba sa Forever”
(Tekstong Argumentatibo)

May FOREVER, at maniniwala akong may forever hangga’t may nagmamahal

at minamahal. Ang Forever kase hindi lang naman yan nakatuon sa pag-ibig lang sa
kapareha mo na dapat mo lang paglaanan, bagkus ito ay nakabase sa lawak at
kakayahan mong magmahal sa mga nakapalibot sayo. Para sa akin maituturing
mong forever ang pagmamahal kahit isa ka lang na nagmamahal, ibig sabihin
mananatiling mahal mo siya kahit walang tugon ng pagmamahal mula sa iyong sinta.
Hangga’t may kakayahan kang magmahal at may nagmamahal naniniwala ako at
maniniwala parin ako sa forever.

Sapagkat ang tao’y nabubuhay sa pagmamahal at pagmamahal lamang. Para

sa akin isang kahibangan ang pagiging bitter, sila kase yung mga hindi naniniwala
sa forever dahil nasaktan sila, pero ganoon naman sadya kapag nagmamahal,
masasaktan at masasaktan ka dahil kaakibat nito ang sakit at kabiguan. “Hindi ka pa
kase nagmahal at nasaktan kaya hindi mo alam ang pakiramdam ng isang bitter?”,
alam ko ang pakiramdam na yan dahil lahat naman tayo nasasaktan kapag
nagmamahal, pero hindi yun dahilan para itaga sa sarili mo na walang forever.
Huwag mong ikulong ang galit at sakit na nararamdaman mo dahil lang sa nasaktan
ka.

Huwag mong ituon ang sarili mo o pagmamahal mo sa iisang tao lamanng

dahil hindi mo namamalayan mahal ka ng mga taong nakapalibot sa iyo, yung mga
taong hindi mo napapansin, yung mga taong nasa likod mo lang. Huwag nating
ibase ang forever sa litiral na paraan, dahil Oo lahat may katapusan, lahat ay
mamamatay, lahat ng bagay binibigyan ng life span. Pero hindi ito ang basehan na
wala talagang forever.

Ang pagmamahal ng Diyos sa atin, di ba forever yun?, ang pagmamahal natin

sa pamilya natin, sa mga kaibigan natin, sa lahat ng taong mahalaga sa atin di ba
forever yun? Hangga’t naniniwala ka at may pagmamahal kang nadadama, may
FOREVER, maniwala ka.