Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΚΛΗΣΗ

1. Η δυναμικότητά της

2. Οι έννοιες

3. Η χρήση της

4. Διαλογισμός
 Είθε οι Δυνάμεις του Φωτός να φέρουν φώτιση στο ανθρώπινο γένος.
Είθε το Πνεύμα της Ειρήνης να διαδοθεί προς τα έξω.
Ας ανταποκριθούν οι άνθρωποι της καλής θέλησης παντού, με ένα
πνεύμα συνεργασίας.
Ας είναι η συγχώρεση από όλους τους ανθρώπους ο βασικός τόνος αυτή
τη στιγμή.
Είθε η δύναμη να συνοδεύει τις προσπάθειες των Μεγάλων Όντων.
Ας είναι έτσι, και βοήθησέ μας να εκτελέσουμε το μερίδιό μας.

Είθε να εξέλθουν οι Κύριοι της Απελευθέρωσης.

Είθε να φέρουν συμπαράσταση στους υιούς των ανθρώπων.
Είθε να έρθει ο Καβαλάρης από τον Ιερό Τόπο.
Και ερχόμενος να σώσει.
Έλα, Ω Παντοδύναμε.

Είθε οι ψυχές των ανθρώπων να αφυπνιστούν στο Φως.

Και είθε να σταθούν με μαζική πρόθεση.
Είθε να εκφωνηθεί η εντολή του Κυρίου:
Το τέλος του πόνου ήρθε!
Έλα, Ω Παντοδύναμε.
Τώρα έφτασε η ώρα να υπηρετηθεί η δύναμη που σώζει.
Ας διαδοθεί προς τα έξω, Ω Παντοδύναμε.

Είθε το Φως και η Αγάπη και η Δύναμη και ο Θάνατος

Να εκπληρώσουν το σκοπό του Ερχόμενου.
Η ΘΕΛΗΣΗ για τη σωτηρία είναι εδώ.
Η ΑΓΑΠΗ για να προωθηθεί το έργο έχει διαδοθεί παντού.
Η ΕΝΕΡΓΟΣ ΒΟΗΘΕΙΑ όλων όσων ξέρουν την αλήθεια υπάρχει επίσης
εδώ.
Έλα, Ω Παντοδύναμε, και ανάμειξε αυτά τα τρία.
Κατασκεύασε ένα μεγάλο αμυντικό τοίχο.
Η κυριαρχία του κακού πρέπει τώρα να τελειώσει.

Από την εστία του Φωτός μέσα από τη Διάνοια του Θεού
Ας διαχυθεί φως μέσα στις διάνοιες των ανθρώπων.
Το Φως ας κατέλθει στη Γη.

Από την εστία της Αγάπης μέσα από την Καρδιά του Θεού
Ας διαχυθεί αγάπη μέσα στις καρδιές των ανθρώπων.
Είθε ο Χριστός να γυρίσει στη Γη.
Από το Κέντρο όπου η Θέληση του Θεού είναι γνωστή,
Ο σκοπός ας καθοδηγεί τις μικρές θελήσεις των ανθρώπων,
Ο σκοπός που οι Διδάσκαλοι γνωρίζουν και υπηρετούν.

Από το κέντρο που ονομάζουμε φυλή των ανθρώπων

Το Σχέδιο της Αγάπης και του Φωτός, ας πραγματοποιηθεί
Και είθε να σφραγίσει την πύλη του κακού.

Το Φως, η Αγάπη και η Δύναμη ας αποκαταστήσουν το Σχέδιο πάνω στη Γη.

2
 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

1. Η δυναμικότητά της ……………………………….3

2. Οι έννοιες…………………………………………..7

3. Η χρήση της ……………………………………….63

4. Διαλογισμός ……………………………………….68

3
 1. Η δυναμικότητά της

<< Επίκεινται μεγάλα και συνταρακτικά γεγονότα, και θα συμβούν

όταν η επίδραση της νέας Επίκλησης θα είναι πιο έκδηλη και η
χρήση της πιο γενική. >>

4
 1. Η δυναμικότητά της

Όταν αυτή η επίκληση χρησιμοποιηθεί σωστά και εκφωνηθεί από έναν επαρκή
αριθμό ατόμων, εκείνοι που σε ένα μέτρο μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη
φωτισμένη θέληση πιθανόν να καταφέρουν για να προσεγγίσουν τους Κυρίους της
Απελευθέρωσης και να δημιουργήσουν, ως αποτέλεσμα, μια φαινομενική παρέμβαση
κάποιου είδους. ( Ε.Ι σελ 321 )

Υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι στον κόσμο σήμερα των οποίων η

εστιασμένη και φωτισμένη σκέψη μπορεί να οργανωθεί και να κατευθυνθεί προς
εκείνες τις Ζωές με τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορούν να ελκυστούν και να οδηγηθούν
να ανταποκριθούν στην ανάγκη της ανθρωπότητας για απελευθέρωση; Τέτοιο είναι
το πρόβλημα. Είναι δυνατό, αλλά δεν είναι πιθανό. Το πρόβλημα μιας
συντονισμένης απαίτησης από την πνευματική Ιεραρχία και από την
ανθρωπότητα -που εκφράζεται ταυτόχρονα- θα πρέπει να ικανοποιηθεί, και αυτό
δεν είναι με κανένα τρόπο εύκολο.
( Ε.Ι σελ 311)

Επίκεινται μεγάλα και συνταρακτικά γεγονότα, και θα συμβούν όταν η

επίδραση της νέας Επίκλησης θα είναι πιο έκδηλη και η χρήση της πιο γενική. Αυτή
είναι κυρίως η ευθύνη εκείνων που συνδέονται με τα τρία κινήματα που επιδείχνουν
το τμήμα που ζήτησα να αναλάβω σε σχέση με την παγκόσμια προπαρασκευή. Αυτά
είναι: Η Σχολή Αρκέην, και αυτό αναφέρεται κυρίως στα βιβλία για τα οποία είμαι
υπεύθυνος. Τα Τρίγωνα, τα οποία αποτελούν ένα βαθιά εσωτερικό τρόπο εργασίας,
που όμως έχει αρκετά υπερβολική απλότητα. Το κίνημα της Καλής Θέλησης, που
έχει μέσα του έναν παράγοντα μεγαλύτερης σπουδαιότητας, γιατί αυτό το κίνημα
(καθώς αγκαλιάζει ήδη αρκετές χιλιάδες ανθρώπων) ζητά να προωθήσει τις ορθές
ανθρώπινες σχέσεις με την έντονη και άμεση έκκλησή του πάνω στις μάζες. Είναι
αυτό που ζητούν ουσιαστικά οι μάζες, και συχνά είναι αυτό που βρίσκεται πίσω από
τα πράγματα που κάνουν και τα σχέδια που δημιουργούν τόσο συχνά με άγνοια και
καταστροφικά. ( Ε.Ι σελ 638 )

Η Μεγάλη Επίκληση, αν χρησιμοποιούταν σωστά από τις πολλές

εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που προσπάθησαν ήδη να τη χρησιμοποιήσουν, θα
μπορούσε να αναπροσανατολίσει τη συνείδηση της ανθρωπότητας, να
σταθεροποιήσει τους ανθρώπους σε πνευματική ύπαρξη, να διαρρήξει και να
ανασυγκροτήσει την πλανητική μορφή σκέψη που δημιούργησαν οι άνθρωποι στο
παρελθόν και η οποία είχε τόσο καταστροφικά και κατακλυσμικά αποτελέσματα, και
να ανοίξει την πόρτα στη Νέα Εποχή, εισάγοντας έτσι το νέο και καλύτερο
πολιτισμό. Αυτό θα μπορούσε να γίνει τόσο γοργά, που οι αναγκαίες αλλαγές θα
μπορούσαν να γίνουν σχεδόν από τη μια μέρα στην άλλη. Το τωρινό βασίλειο του
τρόμου θα τέλειωνε και η ανθρώπινη φυλή θα μπορούσε να εδραιώσει μια ζωή
ομαδικής καλής θέλησης, ατομικής αβλαβείς και ορθών ανθρωπίνων σχέσεων.
( Ε.Ι σελ 178 )

5
Το κύριο αποτέλεσμα της ορθής χρήσης της Μεγάλης Επίκλησης (στο μέτρο που
σχετίζεται η ανθρωπότητα) είναι η επιτάχυνση. Όπως υπέδειξα πιο πριν, μια τέτοια
επιτάχυνση μεταφέρει μαζί της τους δικούς της κινδύνους. Συνεπώς έχουμε την
εμφάνιση των αληθινά τρομακτικών προβλημάτων και των φοβερών γεγονότων που
για αρκετά χρόνια κατέλαβαν τους ζηλωτές και μαθητές του κόσμου. Μ’ αυτή τη
διαδικασία μαθαίνουν το έργο της σωτηρίας του κόσμου και γίνονται βαθμιαία
κατάλληλοι για τη θέση του παγκόσμιου σωτήρα και για να απορροφήσουν το κακό
κάρμα. ( Ε.Ι σελ 185 )

Όταν η Μεγάλη Επίκληση χρησιμοποιείται σωστά μ’ αυτόν τον τρόπο και

συνεπώς τα κέντρα του κόσμου σχετίζονται συνειδητά, τότε ο κυβερνήτης της
Σαμπάλλα μπορεί να καλέσει κάποιες εξωπλανητικές Ενέργειες να βοηθήσουν
στις αναπροσαρμογές που απαιτούνται για τη Νέα Εποχή και τον επερχόμενο
πολιτισμό της. Αυτές οι Δυνάμεις -πνευματικές και δυναμικές στη φύση τους-
υπάρχουν σε δύο κατηγορίες: ηλιακές δυνάμεις που είναι ενδο-πλανητικές και
κοσμικές. Δυνάμεις που εισέρχονται μέσα στο ηλιακό μας σύστημα μέσω του Δία
που μεταδίδει τις θείες ενέργειες από την Παρθένο και τον Υδροχόο που ο Δίας τους
κυβερνάει εσωτερικά.
(Ε.Ι σελ 188 )

Όταν η σκέψη πίσω από τη Μεγάλη Επίκληση μπορεί να προωθηθεί αρκετά

ψηλά στη συνείδηση εκείνων που τη χρησιμοποιούν μέσα από μια συνδυασμένη
προσπάθεια των μαθητών του κόσμου και της Ιεραρχίας του Φωτός -καθώς
ενισχύονται από τις Δυνάμεις του Φωτός- τότε θα μπορεί να εφελκυστεί το Πνεύμα
της Ειρήνης. (Ε.Ι σελ 194 )

Ήδη η Επίκληση αυτή συντελεί πολύ στην αλλαγή των υποθέσεων του κόσμου -
πολύ περισσότερο απ’ ότι φαίνεται στα μάτια σας. Πολλά παραμένουν ακόμα να
γίνουν. Θα ήθελα να ζητήσω από όλους τους σπουδαστές, από όλους τους ανθρώπους
της καλής θελήσεως και από όλους εκείνους που συμμετέχουν στο έργο των
Τριγώνων και βοηθούν στη δόμηση του δικτύου του φωτός και της καλής θελήσεως,
να κάνουν ότι είναι δυνατόν για τη διάδοση της χρήσεως της Επικλήσεως.
( Α.Μ. σελ 890 )
Θα ήθελα να επιστήσω πάλι την προσοχή σας στο γεγονός ότι η
εφελκυστική ισχύς της Μεγάλης Επίκλησης (που τώρα χρησιμοποιείται από τόσες
πολλές εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων) και ο ήχος του μαντρικού της ρυθμού είναι
αυξανόμενα υπεύθυνος γι’ αυτό το έργο. Ένα μεγάλο μέρος της επακόλουθης
αποτελεσματικότητας οφείλεται στο γεγονός ότι η ανθρωπότητα χρησιμοποιεί αυτό
το μάντραμ σε διαρκώς αυξανόμενους ρυθμούς, και αυτό -συνδυασμένο με την
επιστημονική της χρήση από την Ιεραρχία- είναι πολύ γόνιμο στα αποτελέσματά του.
Είναι καλό να έχετε στο νου σας εδώ ότι (για να αναφέρω μια παλιά πρόταση ενός
από τους Διδασκάλους) “όπου υπάρχει η εστίαση, τέτοια θα είναι και η
αγκυροβόληση εκεί που σχετίζονται οι κατερχόμενες δυναμικότητες κάτω από τη
μαντρική έμπνευση”. Αυτό σημαίνει ότι, εξαιτίας της προσπάθειας αμέτρητων
χιλιάδων αντρών και γυναικών παντού, οι ενέργειες που μέχρι τώρα ήταν ανίκανες να
διεισδύσουν βαθύτερα μέσα στην ουσία από την ιεραρχική ουσία και τα επίπεδα του
ανώτερου νοητικού πεδίου, μπορούν τώρα, για πρώτη φορά, να αγκυροβολήσουν με
επιτυχία πάνω στα πυκνά φυσικά επίπεδα ή τουλάχιστον πάνω στο αιθερικά επίπεδα.
( Ε.Ι σελ 749 )

6
Η Μεγάλη Επίκληση -που τώρα χρησιμοποιείται από τόσους πολλούς- έχει
διευκολύνει υπερβολικά τη δεκτικότητα των ανθρώπων. ( Ε.Ι σελ 747 )

Τίποτε δεν μπορεί να αντισταθεί στο ενωμένο αίτημα των ανθρώπων παντού στις
διαβαθμισμένες και πυκνές τάξεις τους. ( Μ.Σ.Ν.Ε. 2 σελ 180 )

Η νέα αυτή Επίκληση, αν διαδοθεί ευρέως, μπορεί να γίνει για τη νέα

παγκόσμια θρησκεία ότι είναι η Κυριακή Προσευχή για τη Χριστιανοσύνη και ο
Εικοστός Τρίτος Ψαλμός για τους πνευματικά σκεπτόμενους Ιουδαίους.
( Μ.Σ.Ν.Ε 2 σελ 184 )

Κανείς δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει αυτή την Επίκληση ή προσευχή για

φώτιση και αγάπη δίχως να προκαλέσει ισχυρές αλλαγές στις προσωπικές του
στάσεις· η πρόθεση της ζωής του, ο χαρακτήρας και οι στόχοι του θα
μεταβληθούν και η ζωή του θα εξυψωθεί και θα αποβεί πνευματικά χρήσιμη.
“Όπως σκέφτεται ο άνθρωπος στην καρδιά του, έτσι και είναι”, είναι βασικός νόμος
της φύσης· η σταθερή στροφή του νου στην ανάγκη για φως και η προσδοκία της
φώτισης δεν μπορούν και δεν πρόκειται να είναι αναποτελεσματικές. Καθώς επίσης
αναπτύσσεται το έργο των Τριγώνων και το δίκτυο απλώνεται σε όλη τη Γη, μπορεί
να αναζητηθεί η ιδέα της καθόδου φωτός και καλής θέλησης (που είναι η άμεση όψη
της αγάπης που απαιτείται σήμερα μεταξύ των ανθρώπων)· τίποτε δεν μπορεί να
εμποδίσει την εμφάνιση των αναμενόμενων αποτελεσμάτων, γιατί ο αιώνιος νόμος
ισχύει.
( Μ.Σ.Ν.Ε 2 σελ 188 )

Όσοι από σας είναι μαθητές, θα δουν εύκολα τη σημασία της τρίτης στροφής. Η
έννοιά της είναι ότι η Επίκληση όπως χρησιμοποιείται από την Ιεραρχία (σημειώστε
το αυτό) θα βοηθήσει για να έλθει η εφέλκυση της πνευματικής θέλησης στην
ανθρωπότητα και η αναγνώριση της θείας θέλησης από την Ιεραρχία.
( Μ.Σ.Ν.Ε 2 σελ 193 )

Αυτό το μάντραμ είναι ειδικά και ουσιαστικά το μάντραμ του ίδιου

του Χριστού και ο “ήχος του απεστάλη” σε ολόκληρο τον κόσμο με την από μέρους
Του εκφώνηση και με τη χρήση του από την Ιεραρχία. Τώρα τα λόγια του πρέπει να
απλωθούν σε ολόκληρο τον κόσμο με την εκφώνησή του από τους ανθρώπους
παντού και η έννοιά του πρέπει να εκφραστεί τον κατάλληλο καιρό από τις μάζες.
Τότε θα μπορέσει ο Χριστός πάλι “να γυρίσει στη Γη” και να “δει τις οδύνες της
ψυχής Του και να ικανοποιηθεί”. ( Μ.Σ.Ν.Ε 2 σελ 194 )

Η Επίκληση διαδόθηκε από τα συνδυασμένα Άσραμ των Διδασκάλων και

από ολόκληρη την Ιεραρχία· χρησιμοποιείται από τα Μέλη της με σταθερότητα,
ακρίβεια και δύναμη. Θα συντείνει στην ολοκλήρωση των δύο μεγάλων κέντρων: της
Ιεραρχίας και της Ανθρωπότητας, και στη σύνδεση αυτών των δύο κατά ένα νέο και
δυναμικό τρόπο προς το «κέντρο όπου η θέληση του Θεού είναι γνωστή».
( Α.Μ σελ 890 )

7
 2. Οι έννοιες

<< Μετά από κατάλληλη σκέψη, μου φάνηκε ότι θα εξυπηρετούσε

έναν υπερβολικά χρήσιμο σκοπό αν διευκρίνιζα κάπως το θέμα της
νέας Επίκλησης και ασχολιόμουν κάπως με την ιδέα της θείας
παρέμβασης. >>

8
 2. Οι έννοιες

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΚΛΗΣΗ
Δεύτερη Στροφή

Σεπτέμβριος 1940
Μετά από κατάλληλη σκέψη μου φάνηκε ότι θα εξυπηρετούσε έναν πολύ χρήσιμο
σκοπό αν διευκρίνιζα κάπως το θέμα της νέας Επίκλησης και πραγματευόμουν επίσης
την ιδέα της θείας παρέμβασης. Υπάρχει πολλή ασαφής σκέψη σ’ αυτό το σημείο,
που οφείλεται στην αλήθεια καθώς και στην παρερμηνεία της Χριστιανικής
διδασκαλίας σχετικά με την επιστροφή του Χριστού. O θεολογικός, αναλυτικός νους
των ανθρώπων διαστρέβλωσε την αποκάλυψη του Θεού και θα ήθελα να κάνω κάτι
για να δημιουργήσω μια πιο συνετή στάση στην πραγματικότητα της αναπόφευκτης
αυτής επιστροφής. Η ασαφής αυτή σκέψη εμποδίζει τη νοήμονα και συνεργατική
εργασία. Θα σας υπενθύμιζα ότι η επιτυχία της επίκλησης και η αληθινή
αποδοτικότητα της προσευχής εξαρτώνται από την ευκρινή σκέψη κι όχι από τη
συναισθηματική επιθυμία ή ένα ισχυρό σύμπλεγμα επιθυμιών. Εξαρτώνται επίσης
από μια δυναμική φρεσκάδα κι ενθουσιασμό που είναι δύσκολο να επιτευχθεί σε μια
περίοδο έντασης και πίεσης. Η σύγχρονη εποχή είναι ιδιαίτερα δύσκολη. Ίσως μια
σαφέστερη κατανόηση της φύσης και του σκοπού της θείας παρέμβασης να
διευκρινίσει κάπως το θέμα.
Στον επιπόλαιο διανοητή και στον ανεκπαίδευτο αποκρυφιστή σπουδαστή μπορεί
να φανεί ότι – με δεδομένη μια πανίσχυρη Θεότητα ή Πλανητικό Λόγο – θα
μπορούσε Αυτή χωρίς προβλήματα και με πολλή χρησιμότητα και συμπόνια να
παρέμβει στη θλιβερή παγκόσμια αυτή κατάσταση και να φέρει ένα τέλος στον
πόλεμο των εθνών μέσω κάποιου εκπληκτικού γεγονότος, κάποιου δραματικού
κατακλυσμού μιας φυσικής διαδικασίας, ή κάποιας υπέρτατης εμφάνισης που θα
επανόρθωνε πολλά. Θα ισχυριζόταν κανείς ότι θα μπορούσε να πείσει πλήρως τις
επιτιθέμενες, επιθετικές ομάδες ότι έφτασε το τέλος τους κι ότι οι προσπάθειές τους
θα ήταν καλύτερα να σταματήσουν αμέσως. Δε θα ήταν παρά ένα σχετικά απλό
ζήτημα· αλλά οι νόμοι της φύσης, η ελεύθερη βούληση της ανθρωπότητας και το
αναπόφευκτο του κάρμα συντείνουν στην παρεμπόδιση μιας παρέμβασης με τέτοιους
όρους. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν είναι δυνατή κάποια μορφή παρέμβασης, αλλά
πρέπει να συμφωνεί με το νόμο· δεν πρέπει να παρεμβαίνει στο δικαίωμα της
ανθρωπότητας να χειρίζεται τις δικές της υποθέσεις και πρέπει να συντονισθεί
χρονικά με τέτοιο τρόπο ώστε να επιτευχθούν τα καλύτερα και τα μέγιστα
αποτελέσματα.

Υπάρχουν επίσης κοιμώμενες στρατιές που μπορούν να εφελκυσθούν για τη

βοήθεια των πνευματικών δυνάμεων και ορισμένες αρχαίες προφητείες τις
υπαινίσσονται, αλλά καθώς μελετούμε τη νέα Επίκληση φράση με φράση, ίσως
μπορέσω να διευκρινίσω το θέμα περισσότερο, γιατί υπάρχουν αρκετές σημασίες και
έννοιες πίσω από κάθε φράση. Το μόνο πράγμα που θα ήθελα να αποσαφηνίσω στα
εισαγωγικά αυτά σχόλια, είναι ότι ο φυσικός νόμος, η ελεύθερη βούληση και το
κάρμα αρχίζουν αυξανόμενα να σχετίζονται κι όλα είναι όψεις του ενός μεγάλου
νόμου που ενσωματώνει το θείο σκοπό – ένα σκοπό που πρέπει να εκπληρωθεί με το

9
μέσον της ανθρωπότητας αν πρόκειται ν’ αντιμετωπισθεί σωστά η τωρινή ευκαιρία
και σε ευθυγράμμιση με το θείο σκοπό.
Η διέγερση κάποιων ατόμων σε φαινομενική δράση και η παρότρυνση άλλων να
προβάλλουν ως δυναμικοί και εμπνευσμένοι ηγέτες, είναι επίσης ένας άλλος τρόπος
με τον οποίο μπορεί να εκφρασθεί η θεία παρέμβαση. Συχνά στη διάρκεια των
αιώνων οι άνθρωποι επισκιάσθηκαν απ’ τη θειότητα κι εμπνεύσθηκαν απ’ το Θεό να
αποδεχθούν μια θετική ηγεσία κι έτσι να κάνουν το θείο σκοπό γεγονός στη ρύθμιση
των ανθρώπινων υποθέσεων. Αν δεν είχαν ανταποκριθεί έτσι στην επηρεάζουσα
εντύπωση κι αν δεν είχαν αποδεχθεί την ευθύνη που τους επιβλήθηκε, η πορεία των
παγκόσμιων υποθέσεων και των παγκόσμιων γεγονότων θα ήταν πολύ διαφορετική.
Δεν αναφέρομαι εδώ ειδικά στους πνευματικούς ηγέτες, αλλά και στους ηγέτες στα
άλλα τμήματα της ανθρώπινης ζωής – σε τέτοιες εκφράσεις της θείας θέλησης όπως ο
Μωυσής ο Νομοθέτης, ο Άκμπαρ ο πολεμιστής και σπουδαστής, ο Λεονάρντο ντα
Βίντσι ο εμπνευσμένος καλλιτέχνης και σε άλλες μεγάλες κι εξέχουσες μορφές που
καθόρισαν τις βασικές τάσεις του ανθρώπινου πολιτισμού· αναφέρομαι επίσης στις
εποικοδομητικές δυνάμεις που οδήγησαν την ανθρωπότητα στο αυξανόμενο φως της
γνώσης και της κατανόησης. Όλοι αυτοί οι ηγέτες δημιούργησαν διαρκή
αποτελέσματα στην ανθρώπινη συνείδηση και το έργο τους ήταν κυρίως στο χώρο
της δεύτερης όψης της θειότητας. Oι δραστηριότητές τους παραλληλίζονται με
εκείνες των εργατών οι οποίοι εμπνέονται ή εμπνεύσθηκαν από την υλική όψη της
εκδήλωσης, των οποίων η επιρροή ήταν κυρίως στο φυσικό πεδίο και των οποίων το
αποτέλεσμα ήταν κατεξοχήν πάνω σε ιδιοτελείς προσωπικές γραμμές. Αυτός ο τύπος
επιρροής γίνεται κυρίως αισθητός στο φυσικό πεδίο κι επομένως από ορισμένες
σκοπιές η τωρινή διαμάχη μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι ανάμεσα στη δεύτερη όψη –
την αναπτυγμένη πνευματική συνείδηση – και την υλική όψη της εκδήλωσης, με την
ανθρωπότητα να αποτελεί αυτή τη στιγμή το μεγάλο πεδίο της θείας διαμάχης.

Έχουμε επομένως υπαινιχτεί τις παρακάτω μορφές της θείας παρέμβασης:

1. Θείες ενσωματώσεις
2. Φυσικοί κατακλυσμοί
3. Εφέλκυση των κοιμωμένων Οντοτήτων
4. Ανάδυση της εμπνευσμένης αρχηγίας.
Υπάρχει ακόμη ένας τρόπος παρέμβασης ο οποίος είναι ακόμη πιο
μυστήριος, απεριόριστα πιο δυναμικός, και οριστικά πιο δύσκολος να εφελκυστεί και
επακόλουθα να προσεγγιστεί. Αυτή είναι η ανάδυση, η ανταπόκριση ή η εμφάνιση
των μεγάλων Υιών του Θεού, οι Οποίοι κατοικούν σε πηγές εντελώς
απομακρυσμένες από την πλανητική μας ζωή. Αυτό συνεπάγεται την εμφάνιση Ζωών
τόσο εκπληκτικής και θείας έκφρασης και δυναμικότητας, που μόνο ο μαζικός
πνευματικός σκοπός ενός αχανούς αριθμού ατόμων μπορεί να είναι αρκετά δυναμικός
και αρκετά προωθημένος για να μπορέσει να διαπεράσει πέρα από το πέπλο που
καλύπτει τη Γη, σ’ εκείνους τους πολύ απομακρυσμένους χώρους όπου έχουν τη φυσική
και αιώνια κατοικία Τους. Δεν μπορούν να προσεγγιστούν με την προσευχή ή ακόμη
με την καλοδιατυπωμένη επιθυμία -την έκφραση της ζωής των επιθυμιών των μαζών.
Βρίσκονται κυριολεκτικά πέρα από το χώρο του αισθήματος (όπως τον καταλαβαίνει
η ανθρωπότητα) και κατοικούν σ’ εκείνον τον υψηλό τόπο που μπορεί να
προσεγγιστεί μόνο με ενορατικά κατευθυνόμενη, ανιδιοτελή σκέψη.
Υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι στον κόσμο σήμερα των οποίων η εστιασμένη
και φωτισμένη σκέψη μπορεί να οργανωθεί και να κατευθυνθεί προς εκείνες τις Ζωές
με τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορούν να ελκυστούν και να οδηγηθούν να ανταποκριθούν
στην ανάγκη της ανθρωπότητας για απελευθέρωση; Τέτοιο είναι το πρόβλημα. Είναι

10
δυνατό, αλλά δεν είναι πιθανό. Το πρόβλημα μιας συντονισμένης απαίτησης από την
πνευματική Ιεραρχία και από την ανθρωπότητα -που εκφράζεται ταυτόχρονα- θα
πρέπει να ικανοποιηθεί, και αυτό δεν είναι με κανένα τρόπο εύκολο.
Αυτός είναι ο λόγος που διατέθηκαν και δόθηκαν στα χέρια σας, αυτή τη
στιγμή, αυτές οι τρεις στροφές από κάποια πολύ αρχαία επίκληση. Αν μπορέσετε να
χρησιμοποιήσετε αυτές τις φράσεις ως ηχηρές απαιτήσεις και βεβαιωμένες δοξασίες -
από κοινού με τις ανώτατες πνευματικές δυνάμεις που απαιτούν την υποταγή σας,
αδιάφορο με τι όνομα- τότε υπάρχει ακόμη μια ευκαιρία να κινητοποιηθεί αυτός ο
τύπος της θείας δραστηριότητας κατά μήκος μιας ιδιαίτερης γραμμής. Αυτό μπορεί να
οδηγήσει σε τόσο ελπιδοφόρες αλλαγές, ώστε μπορεί να κατασταλάξει γοργά ένας
νέος ουρανός και μια νέα γη. Δεν υπάρχει τουλάχιστον κανένα κακό σ’ αυτή την
απόπειρα και στην προσπάθεια για συμμετοχή στην ιεραρχική προσπάθεια. Η
σχεδιασμένη συνεργασία μαζί με το έργο του Χριστού είναι αυτή τη στιγμή χρήσιμη
και αναγκαία. Θα χρησιμεύσει τουλάχιστον στο να ανυψώσει την ανθρωπότητα και
τη σκέψη της και να δημιουργήσει μια μόνιμη πνευματική σταθεροποίηση. Αυτή τη
στιγμή, είναι ευρέως διαδεδομένες πάνω στη γη μεγάλες δυναμικότητες και η
έκφραση του αρχαίου κακού από το παρελθόν, που έχουν απελευθερωθεί από
ασυνήθιστο ανθρώπινο εγωισμό, σκληρότητα και λάθη. Εστιάζονται με τη
μεσολάβηση μιας δυστυχισμένης φυλής και τη δύναμη κάποιων επικίνδυνων
ανθρώπων -ανθρώπων που υπόκεινται εύκολα στην κακή εντύπωση και επηρεάζονται
και διακατέχονται από εγωισμό και κακία- με δυνάμεις καταστροφής. Είναι πιθανό να
εφελκυστεί αυτή τη στιγμή αιώνιο καλό, που λανθάνει μέσα στις Ζωές οι οποίες θα
μπορούσαν να προσεγγίσουν την ανθρωπότητα κανονικά σε ένα μακρινό μέλλον και
έτσι να επιταχύνουν την ημέρα της εξυψωμένης και βαθύνουσας πνευματικής επαφής
στο άμεσο παρόν; Αυτό είναι το ερώτημα. Αν μπορεί να γίνει αυτό, το κακό
παρελθόν και το ένδοξο μέλλον μπορεί πιθανό να έρθουν σε επαφή στο δυστυχισμένο
παρόν, και να γίνει ένα γεγονός που θα δημιουργήσει εκπληκτικές αλλαγές.
Θα σας υπενθύμιζα εδώ ότι η εφέλκυση αυτής της θείας επαφής θα είναι,
από μόνη της, επικίνδυνη, διασπαστική και καταστροφική. Τα αποτελέσματα είναι
απρόβλεπτα για την ανθρώπινη ύπαρξη, γιατί οι άνθρωποι είναι προς το παρόν
ασυνήθιστοι στο να ανταποκρίνονται σε Ζωές και Επιρροές τόσο υψηλής και θείας
φύσης. Υπάρχει όμως μια πιθανότητα ότι θα επιτραπεί τώρα με μεγαλύτερη ασφάλεια
αν μπορούν αρκετοί άνθρωποι να σταθούν μαζί πνευματικά και με ανιδιοτέλεια, και
έτσι να προσφέρουν τους εαυτούς τους ως αγωγούς γι’ αυτές τις νέες και άγνωστες
πνευματικές Δυνάμεις. Υπάρχουν θείες ιδιότητες, θείες ποιότητες και θείες
δυναμικότητες που η πιο φωτισμένη ανθρωπότητα όλων των εποχών απέτυχε προς το
παρόν να τις αποτυπώσει, να τις αισθανθεί ή να τις οραματιστεί -και οι τρεις όψεις
ξεφεύγουν από την επαφή μ’ αυτές τις δυναμικότητες. Όμως αυτές οι δυνάμεις
υπάρχουν και ο ορθός χειρισμός της τωρινής κρίσης από την πνευματική
προσανατολισμένη ανθρωπότητα θα επιφέρει την απελευθέρωση κάποιων απ’ αυτές
τις ανώτερες ενέργειες. Θα εδραιώσει μια γραμμή πραγματικής επιρροής κατά μήκος
της οποίας μπορούν Αυτές να κινηθούν και συνεπώς να έρθουν σε επαφή με τη Γη.
Συλλογιστείτε πάνω σ’ αυτό και μην περιορίζετε τη Θειότητα μέσα από την ακαμψία
και το περιορισμένο του μικρού ναού.
Η απελευθέρωση μεγάλων απρόσωπων δυνάμεων είναι πάντα ένα
κρίσιμο θέμα. Τα αποτελέσματα που δημιουργήθηκαν εξαρτώνται από την ποιότητα
των όψεων αποδοχής και τη φύση της ποιότητας της μορφής πάνω στην οποία
ασκούν την κρούση τους. Στον κόσμο της χημείας, ένας καταλύτης, όταν έρθει σε
επαφή με κάποιες ουσίες, θα δημιουργήσει κάτι εντελώς καινούργιο και θα επιφέρει
αλλαγές οι οποίες κανονικά δεν αναμένονταν. Αυτά αρχίζουμε τώρα να τα μελετάμε

11
και να τα καταλαβαίνουμε. Η παρέμβαση μέσα στην κατάσταση κάποιων
δυναμικοτήτων που έχουν εκπληκτική βαρύτητα και μοναδικότητα, και η επίδρασή
τους πάνω στις αλληλοενεργούσες Δυνάμεις του Φωτός και τις δυνάμεις της
επιθετικότητας, είναι ακόμη πιο ανείπωτη. Μόνο η κατανόηση των πνευματικά
σκεπτόμενων ανθρώπων του κόσμου και η σταθερότητα για θυσία -μαζί με την
καθαρότητα του οράματος και την ενωμένη παγκόσμια εστίασή τους- μπορούν να
κάνουν την κατάσταση ασφαλή για την ανθρωπότητα ως σύνολο. Έχετε αυτές τις
σκέψεις στο νου καθώς χρησιμοποιείτε τη μεγάλη και νέα Επίκληση.
Θα ήθελα να προσεγγίσω μια άλλη σκέψη πριν από την ανάλυση των
φράσεων της Επίκλησης.
Σήμερα είναι μια αναγνωρισμένη αλήθεια ότι όλες οι εκφράσεις πάνω στο
φυσικό πεδίο είναι το αποτέλεσμα, πρώτα από όλα, σκέψης, μετά επιθυμίας, και
τελικά δραστηριότητας του φυσικού πεδίου. Ένας άνθρωπος βλέπει ένα όραμα και
μια πιθανότητα. Στοχάζεται πάνω σ’ αυτό και μετά εισέρχεται στο χώρο της νοητικής
επινόησης. Τότε οργανώνεται μια μορφή σκέψης, είτε είναι μια μορφή σκέψης μιας
ραπτομηχανής, ενός πολιτικού κόμματος, μιας οικονομικής ιδέας ή κάποιου τύπου
οργάνωσης με κάποιο σχεδιασμένο στόχο. Η υπερβολική σκέψη και ο στοχασμός θα
δημιουργήσουν τελικά ένα μαγνητικό πεδίο το οποίο θα γίνει τόσο ισχυρό που θα
εισέλθει η επιθυμία. Τότε το όνειρο ή το όραμα εισέρχεται σε ένα νέο στάδιο
ζωογόνησης. Στον κατάλληλο χρόνο, όταν οι διαδικασίες της επιθυμίας θα έχουν
αναπτυχθεί επαρκώς, το όραμα θα κατασταλάξει πάνω στο φυσικό πεδίο. Τότε η
φυσική δραστηριότητα και οι συγκεκριμένες μέθοδοι της εκδήλωσης συγχρονίζονται,
και βαθμιαία η μορφή σκέψης γίνεται μια εκφρασμένη πραγματικότητα που
αναγνωρίζεται από όλους τους ανθρώπους.
-Σκέψη, επιθυμία, δραστηριότητα- τέτοια είναι η ιστορία του ανθρώπινου
οράματος και ονείρου. Κατά τη διάρκεια των αιώνων, από τα βάθη της νύχτας του
χρόνου, ο άνθρωπος ονειρεύτηκε, αναμένοντας τη θεία αποκάλυψη και τη θεία
παρέμβαση. Όταν όλα φαίνονται ότι έχουν αποτύχει, οι άνθρωποι στρέφονται προς το
Θεό. Πάλι και πάλι στην ιστορία της φυλής, το όραμα πήρε μορφή και το όνειρο
υλοποιήθηκε πάνω στα φτερά της πανίσχυρης επιθυμίας και απαίτησης. Πάλι και
πάλι, ο Θεός αποκάλυψε και έστειλε του Αγγελιαφόρους Του και τους
Αντιπροσώπους Του να βοηθήσουν και να καθοδηγήσουν την ανθρωπότητα. Αλλά
αυτό γίνεται μόνο όταν η απαίτηση είναι επαρκώς εκφωνημένη και η ανάγκη έχει
εκφωνηθεί μέχρι ψηλά στους ουρανούς. Προς το παρόν ποτέ δεν έχει αποτύχει η
ανταπόκριση. Πάλι και πάλι τελευταία, τα έθνη του κόσμου τα οποία στράφηκαν
προς την προσευχή, και αυτή η διακηρυγμένη έλξη των εκατομμυρίων δεν μπορεί να
απορριφτεί ή να παραμείνει αμελητέα. Πρέπει να εκπεμφθεί μια απάντηση, αν και
μπορεί να μην έχει την ίδια μορφή όπως παλιά, επειδή οι άνθρωποι σήμερα -σε
αντίθεση με τα φαινόμενα- είναι πιο ικανοί να χειριστούν τις δικές τους υποθέσεις και
να καθορίσουν συνειδητά τα δικά τους γεγονότα. Ανεξάρτητα από το πόσο γίνεται
αντιληπτό, πίσω από όλες αυτές τις προσευχές και τις απαιτήσεις στις περισσότερες
Χριστιανικές χώρες, βρίσκεται μια λεπτή, βαθιά εδραιωμένη πεποίθηση ότι η
επιστροφή του Χριστού είναι επικείμενη. Υπάρχει μια διαδεδομένη αποδοχή του
θέματος ότι η Παρουσία του Υιού του Θεού μπορεί να εφελκυστεί και ότι πρέπει να
έρθει σε βοήθεια των ανθρώπων Του. Ανεξάρτητα από τη δογματική ερμηνεία ή το
θεολογικό ιδεαλισμό, κάποια μορφή αυτής της δοξασίας βρίσκεται πίσω από την
κραυγή των εκατομμυρίων ανθρώπων.
Θα προκαλέσει επαγωγικά αυτή η απαίτηση από τις καρδιές των
ανθρώπων την επιστροφή του Χριστού της Γαλιλαίας; Θα επιφέρει την ανάδυση σε
εκδήλωση κάποιων μεγάλων Υιών του Θεού, οι Οποίοι ίσως να ενσωματώνουν μιαν

12
άλλη και άγνωστη όψη της ζωής και της ποιότητας του Θεού; Θα δημιουργήσει
πιθανόν την ενσωμάτωση μιας άλλης θείας αποκάλυψης, και -όπως ο Βούδας
εξέφρασε τη Σοφία του Θεού και ο Χριστός μας αποκάλυψε την Αγάπη του Θεού-
δεν είναι πιθανόν αυτός ο Οποίος θα έρθει να μας αναπτύξει τη φύση της θέλησης
του Θεού, παρουσιάζοντας εκείνη τη θέληση για το καλό που πρέπει να κληθεί σε
δραστηριότητα αν πρόκειται να απομακρυνθεί από τη Γη η κακή θέληση για ισχύ.
Παρουσιάζω στην προσοχή σας αυτή την πιθανότητα και θα σας ζητούσα να το
σκεφτείτε. Έτσι, αν αυτό πρόκειται να αποδείξει το σωστό αποτέλεσμα κάθε
επίκλησης και προσευχής, θα έχουμε την εξισορρόπηση της θέλησης της
προσωπικότητας, του υλικού εγωισμού και της κτητικότητας, και την ανιδιοτελή
θέληση που ζητά να βοηθήσει ολόκληρη την ανθρωπότητα. Η θέληση του κατώτερου
εαυτού και η θέληση του Εαυτού ή της Ψυχής θα έρθουν σε διαμάχη μεταξύ τους, με
την ανθρωπότητα να ρίχνει το βάρος της επιρροής της στη μια ή στην άλλη πλευρά.
Όταν λέω ότι ρίχνει το βάρος της ανθρώπινης επιρροής πάνω στη μια
πλευρά ή την άλλη, δεν αναφέρομαι μόνο στη δύναμη της σκέψης και σ’ αυτό που
τόσο πολλοί το αποκαλούν κατ’ ευφημισμό “εργασία πάνω στα νοητικά επίπεδα”.
Αναφέρομαι στη συνειδητή δραστηριότητα του ανθρώπου ως σύνολο, που εργάζεται
νοητικά, συναισθηματική, καθώς και με περισσότερη έμφαση στο φυσικό πεδίο
επίσης. Επομένως, μόνο εκείνοι που είναι ολοκληρωμένες προσωπικότητες μπορούν
να εργαστούν μ’ αυτόν τον τρόπο και εδώ βρίσκεται η δυσκολία. Εκείνοι οι άνθρωποι
που σήμερα εργάζονται μόνο νοητικά ή που κάθονται και στέλνουν σκέψεις εκπομπής
αγάπης στον κόσμο, και που περιοδεύουν έτσι μέσα στην ομορφιά του δικού τους
ιδεαλισμού (μην κάνοντας συχνά καμιά επαρκή φυσική προσπάθεια εξισορρόπησης να
φέρουν αυτή την κακή κατάσταση σε ένα τέλος μέσα από ορθή επιλογή, θυσία και
επίπονη υπηρεσία), δεν έχουν στην πραγματικότητα καμιά χρησιμότητα σε κανέναν
εκτός από τον εαυτό τους. Υπάρχουν εκείνοι οι οποίοι στέλνουν σκέψεις αγάπης στον
όμιλο των κακών ανθρώπων που είναι υπεύθυνοι για την παγκόσμια καταστροφή,
πιστεύοντας ότι μ’ αυτόν τον τρόπο τους επηρεάζουν για το καλό. Θα τους
υπενθύμιζα ότι η αγάπη είναι ουσιαστικά μια απρόσωπη δυναμικότητα ή ενέργεια
που τα αποτελέσματά της εξαρτώνται από τον τύπο της μορφής με την οποία έρχεται
σε επαφή και πάνω στην οποία κάνει την κρούση. Επομένως, όταν διαχύνεται πάνω
στην εγωιστική υλιστική φύση, θα εντείνει απλώς την επιθυμία και θα προωθήσει την
αυξημένη κτητική επιθετικότητα, και έτσι θα υποδαυλίσει την κατώτερη ζωή και θα
διαστρεβλώσει την αληθινή έκφραση της αγάπης, οδηγώντας σε αυξημένη κακή
δραστηριότητα. Όταν διαχύνεται πάνω στον ανιδιοτελή, τον αγνό και τον
αμερόληπτο, θα ενδυναμώσει την πραγματικότητα και την αληθινή αγάπη. Αυτά είναι
σημεία τα οποία θα πρέπει να τα θυμάται αυτή τη στιγμή ο καλοπροαίρετος αλλά
αποκρυφιστικά αδαής εξυπηρετητής.
Ας προχωρήσουμε τώρα να αναλύσουμε αυτές τις τρεις στροφές. Η
πρώτη από τις τρεις αναφέρεται στον αναμένοντα προσηλωμένο όμιλο των
πνευματικών ζωών, οι οποίες ζητούν να βοηθήσουν όταν συμπίπτει η ορθή απαίτηση
με τον ορθό χρόνο. Η δεύτερη στροφή αναφέρεται στην ανθρωπότητα και στις
αντιδράσεις της, και στην πιθανότητα της αλληλεπίδρασης ανάμεσα σε δύο ομίλους -
των πνευματικών Ζωών και των ανθρώπων. Η τρίτη υποδείχνει μεθόδους και
αποτελέσματα. Θα πάρουμε την καθεμιά φράση ή εκφρασμένη ιδέα ξεχωριστά, γιατί
η καθεμιά μεταφέρει το δικό της νόημα και όλες τους διαθέτουν αρκετές σημασίες.
Δεν πρόκειται να ασχοληθώ με όλες τις σημασίες, αλλά θα παρουσιάσω την
απλούστατη και την πιο σημαντική.

13
 Είθε να εξέλθουν οι Κύριοι της Απελευθέρωσης. Είθε να
φέρουν συμπαράσταση στους υιούς των ανθρώπων.
Ποιοι είναι οι Κύριοι της Απελευθέρωσης και από πού έρχονται; Όλες οι ιδέες και
έννοιες που ελέγχουν την ανθρώπινη ζωή και προκάλεσαν την έγερση του πολιτισμού μας
ξεκίνησαν ως εκπορεύσεις κάποιων μεγάλων Ζωών, οι Οποίες είναι οι Ίδιες μια έκφραση μιας
θείας Ιδέας. Ο τόνος που εκπέμπουν και η ποιότητα που εκπορεύεται προσεγγίζει και κάνει
την κρούση του πάνω στους πιο αναπτυγμένους υιούς των ανθρώπων σε οποιαδήποτε
ιδιαίτερη στιγμή πάνω στη Γη. Τότε αυτοί προχωρούν να κάνουν την αισθητή ιδέα δική τους
και να κάνουν τους διανοητές της εποχής οικείους με το διατυπωμένο θέμα. Μ’ αυτόν τον
τρόπο μεγάλοι θείοι σκοποί που κινητοποιούν γίνονται παράγοντες που ελέγχουν την
ανθρώπινη πρόοδο. Μ’ αυτόν τον τρόπο η βασική παρόρμηση για ελευθερία και
απελευθέρωση επικράτησε αργά και σταθερά στην ανθρώπινη προσπάθεια. Οδήγησε πρώτα
από όλα στον αγώνα για ατομική ελευθερία και απελευθέρωση (με το συμπτωματικό ιδανικό
του ουρανού, της μύησης και της πνευματικής επίτευξης), και διαπλάθει βαθμιαία την
ανθρώπινη σκέψη σε ένα τέτοιο βαθμό που μπορεί να πάρει σχήμα ένα μεγαλύτερο ιδανικό.
Η ελευθερία της ανθρωπότητας και η απελευθέρωση της δύναμής της να αυτοκαθορίζεται
(που είναι μια όψη της ελευθερίας) έγινε το πιο αγαπημένο ιδανικό και η καλύτερη σκέψη των
διανοητών σε όλα τα έθνη. Σε τελική ανάλυση, αυτή η παρεμβολή στην ατομική και ομαδική
ελευθερία είναι το χειρότερο αμάρτημα των κακών ανθρώπων που ζητούν αυτή τη στιγμή να
σκλαβώσουν τα ασθενέστερα έθνη και να τα υποτάξουν στη διακυβέρνηση της Γερμανίας,
στερώντας τα από τα εθνικά τους εφόδια και μέσα επιβίωσης και αποσπώντας απ’ αυτά -με
τη δύναμη και το φόβο- τις πιο αγαπημένες κατοχές της ελευθερίας της ζωής και της
συνείδησης.
Συνεπώς, όλες οι μεγάλες ιδέες έχουν τις δικές τους εκπορευόμενες Πηγές
της ζωής, και Αυτές καλούνται στην αρχαία επίκληση, με την οποία ασχολούμαστε,
“Κύριοι της Απελευθέρωσης”. Είναι τρεις στον αριθμό, και Ένας από Αυτούς είναι
πιο κοντά στη Γη και την ανθρωπότητα από ότι οι άλλοι δύο. Είναι Αυτός ο οποίος
μπορεί να προσεγγιστεί από εκείνους που κατανοούν τη φύση της ελευθερίας και που
επιθυμούν πέρα από όλα τα πράγματα να απελευθερωθούν και να δουν όλους τους
καταπιεσμένους και σκλαβωμένους ανθρώπους του κόσμου να ελευθερώνονται.
Κάθε κίνηση μιας φωτισμένης συνείδησης (τέτοιας όπως εκείνη ενός
Κυρίου της Απελευθέρωσης) προς την ανθρωπότητα δημιουργεί μια αντίστοιχη
μετατόπιση ή κίνηση από τη μεριά των ανθρώπων. Αυτό από μόνο του αποτελεί ένα
συγκεκριμένο πρόβλημα, επειδή δεν μπορεί να γίνει καμιά τέτοια κίνηση από έναν
Κύριο της Απελευθέρωσης, εκτός και αν η ανθρωπότητα είναι έτοιμη να
ανυψώσει το ιδανικό της για την ελευθερία σε ένα ανώτερο επίπεδο έκφρασης.
Αν αυτός ο πόλεμος δεν έχει μέσα του τα σπέρματα της αποκάλυψης μιας ανώτερης
ανθρώπινης ελευθερίας, και αν η ανθρωπότητα δεν είναι έτοιμη να εκφράσει την
ανώτερη ελευθερία στην πιο καλή ικανότητά της, δε θα είναι δυνατό για τους
Κυρίους της Απελευθέρωσης να αναλάβουν δράση. Δεν μπορούν να κινηθούν μόνο
από προσευχή, απαίτηση και επίκληση. Μια τέτοια απαίτηση πρέπει να έχει πίσω
της το ιδανικό μιας νεότερης αλήθειας και μεγαλύτερης απελευθέρωσης για τον
άνθρωπο. Στην ανάκληση του Γαλλικού ιδεαλισμού που συνοψίζεται στις λέξεις -
“Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα”- η προσοχή όλου του κόσμου εστιάστηκε πάνω
στο θέμα της ελευθερίας, και ο συμβολισμός του γεγονότος έχει πολύ μεγαλύτερη
σπουδαιότητα από ότι μπορεί να κατανοηθεί. Η Γαλλία δεν εγκατέλειψε το ιδανικό
της ανθρώπινης ελευθερίας το οποίο αυτή αρχικά το έφερε (σε μια μεγαλύτερη
κλίμακα) στην προσοχή του ανθρώπινου γένους. Η δράση της, κάτω από την επιρροή
των εχθρών της ανθρώπινης ελευθερίας, απλώς εστίασε τον κίνδυνο με τον οποίο
ήταν αντιμέτωπη η ανθρωπότητα, και τον έφερε με έμφαση στην προσοχή της
ανθρωπότητας, που είναι μουδιασμένη από την καταστροφή και μπερδεμένη από το
συσσωρευμένο βάρος της δυστυχίας. Κάνοντάς το έτσι, το πρόβλημα απλοποιήθηκε

14
για τον ανεκπαίδευτο νου. Δημιούργησε επίσης, πνευματικά μιλώντας, μια άμεση
γραμμή επικοινωνίας ανάμεσα στους ανθρώπους που γνωρίζουν τη σπουδαιότητα της
ελευθερίας και της επικοινωνίας και επιθυμούν διακαώς την ανθρώπινη
απελευθέρωση, και στους Κυρίους της Απελευθέρωσης, οι Οποίοι είναι υπεύθυνοι
για την καλλιέργεια αυτής της εσωτερικής επιθυμίας στην ανθρωπότητα.
Ο λόγος που αυτοί οι Κύριοι της Απελευθέρωσης είναι οι πρώτοι που
αναφέρονται σ’ αυτή τη στροφή είναι ότι σχετίζονται ουσιαστικά με την επιθυμία-
θέληση, και επομένως έρχονται πιο εύκολα σε επαφή με τον άνθρωπο. Ο τόπος από
τον οποίο εξέρχονται για βοήθεια της ανθρωπότητας είναι κάποια περιοχή της θείας
Συνείδησης που είναι ανοιχτή στην ανθρώπινη αίσθηση της επίγνωσης, αν είναι
επαρκώς φωτισμένη και ανιδιοτελής. Μπορείτε να δείτε από το παραπάνω σχόλιο
πως η αποτελεσματική χρήση της επίκλησης εξαρτάται επομένως από το σημείο
της πνευματικής ανάπτυξης εκείνου που ζητάει τη βοήθεια της αληθινής
προσευχής και της επίκλησης. Ένα πράγμα που θα πρέπει να κατανοηθεί σχετικά με
όλες αυτές τις μεγάλες Ζωές είναι ότι αποστρέφονται αυτό που κοινά αποκαλείται
“λατρεία”. Η λατρεία, η δύναμη για ειδωλοποίηση και αίσθηση του σεβασμού (που
είναι μια από τις ανώτατες όψεις του φόβου) δεν είναι επιθυμητές απ’ Αυτές.
Τέτοιες στάσεις έχουν συναισθηματική καταγωγή και βασίζονται πάνω σε μια
αίσθηση δυαδικότητας και συνεπώς πάνω στο αίσθημα. Αυτές οι Ζωές είναι
ενσωματώσεις της υπηρεσίας και μπορούν να προσεγγιστούν από τους αληθινούς
εξυπηρετητές με την κλήση για υπηρεσία. Έχετέ το αυτό στο νου σας. Καθώς ο
άνθρωπος προοδεύει πάνω στην Ατραπό ξεχνάει τη λατρεία. Χάνει κάθε αίσθηση
φόβου, και η ειδωλοποίηση δεν καταφέρνει να απορροφήσει την προσοχή του. Όλες
αυτές οι στάσεις εξαλείφονται από την πραγμάτωση μιας πανίσχυρης αγάπης και την
επακόλουθη αλληλεπίδραση και τάση για αύξηση της ταύτισης. Συνεπώς οι Κύριοι
της Απελευθέρωσης μπορούν να προσεγγιστούν αν κληθούν από τους εξυπηρετητές
του κόσμου. Τότε θα εξέλθουν με τη μεσολάβηση Ενός από Αυτούς, ο Οποίος θα
ενοποιήσει τις ενέργειες και των Τριών, και έτσι θα δημιουργήσει εκείνες τις
συνθήκες που θα επιφέρουν αποτελεσματική και αναγνωρισμένη ελευθερία. Το πώς
θα το κάνουν δεν είναι εύκολο να το πούμε. Η πιο πιθανή μέθοδος θα είναι μέσα από
την επισκίαση κάποιου ανθρώπου, ή κάποιου ομίλου ανθρώπων, έτσι ώστε να
εμπνευστούν να επιφέρουν τη νίκη της ελευθερίας.

Είθε να έρθει ο Καβαλάρης από τον Ιερό Τόπο. Και

ερχόμενος να σώσει. Έλα, Ω Παντοδύναμε.
Εδώ βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια από τις πιο παλιές παραδόσεις στον
κόσμο και στην αρχαία Ανατολή. Είναι μια παράδοση που βρίσκει επίσης την
αντιστοιχία της στην Καινή Διαθήκη, στην οποία ο Ερχόμενος φαίνεται να έρχεται
για να σώσει τους ανθρώπους “καβάλα σε ένα άσπρο άλογο”. Στη Δύση έχουμε για
χρόνια σκεφτεί με όρους του “Αρνιού που έχει σφραγιστεί από τα θεμέλια του
κόσμου”, και σ’ αυτή τη δήλωση βρίσκεται μια βαθιά αστρολογική αλήθεια.
Αναφέρεται στο μεγάλο γύρω του ζωδιακού (μια περίοδο περίπου είκοσι πέντε
χιλιάδων ετών), στον οποίο ο ήλιος περνάει μέσα και από τα δώδεκα ζώδια του
ζωδιακού. Η περίοδος στην οποία αναφέρεται ξεκίνησε στο ζώδιο του Κριού. Στην
Ανατολή όμως, πάει ακόμη περισσότερο πίσω, σε μια πιο προηγούμενη περίοδο και
σε μια ακόμη πιο αρχαία χρονολογία, απομακρυσμένη στη νύχτα του χρόνου, όταν ο
μεγαλύτερος κύκλος του κόσμου ξεκίνησε στο ζώδιο του Τοξότη. Το σύμβολό του
μερικές φορές (προς το τέλος του κύκλου) απεικονίζεται ως ένα τοξότης που
καβαλάει ένα άλογο και (στο πρώτο τμήμα αυτού του κύκλου) ως ένας Κένταυρος,
μισός άνθρωπος και μισό άλογο. Και τα δύο αναφέρονται σε μια αναδυόμενη

15
αποκάλυψη της συνείδησης της Θειότητας, όπως αποκαλύπτεται μέσα από κάποια
Μεγάλη Θεία Έκφραση, μέσα από κάποιο εκδηλωμένο Υιό του Θεού. Το σημείο που
πρέπει να έχετε στο νου σας είναι ότι αυτός ο Καβαλάρης πάνω στο άσπρο άλογο δεν
είναι καμιά εξωπλανητική Οντότητα ή Ζωή, αλλά ουσιαστικά είναι Ένας όπως και
εμείς -ανθρώπινος και ζωώδης όπως όλοι μας. Έχει όμως συγχωνευτεί με τη θειότητα
και εμπνέεται από ψηλά, ενώ ενσωματώνει κάποια κοσμική και θεία Αρχή, όπως ο
Χριστός ενσωμάτωσε την Αγάπη του Θεού και μετέφερε την αποκάλυψη της αγάπης
στον άνθρωπο. Ο Καβαλάρης είναι κάποιος από την ανθρωπότητά μας ο Οποίος
προσέγγισε ένα προκαθορισμένο στόχο και ο Οποίος -εξαιτίας της μεγάλης
αγάπης και κατανόησης για τον άνθρωπο- παρέμεινε για αιώνες στο μυστικό
τόπο της αποκάλυψης (όπως καλείται εσωτερικά), περιμένοντας μέχρι να
ξανάρθει η ώρα Του, και μπορεί τότε να εξέλθει για να οδηγήσει τους ανθρώπους
Του σε μια θριαμβευτική νίκη. Αυτός ο Εξερχόμενος βρίσκεται πάνω στην Ατραπό
του παγκόσμιου Σωτήρα όπως οι πιο δυναμικές Ζωές, οι Κύριοι της Απελευθέρωσης,
βρίσκονται πάνω στην Ατραπό της παγκόσμιας Υπηρεσίας. Εξέρχονται μέσα από
εκείνο το ανώτατο πνευματικό κέντρο όπου η θέληση του Θεού κρατιέται σε λύση ή
διαθεσιμότητα για βαθμιαία απελευθέρωση ή αποκάλυψη, καθώς η ανθρωπότητα
μπορεί να φτάσει στο αναγκαίο σημείο της ανταπόκρισης και δεκτικότητας με
κατανόηση. Αν και μπορούν να προσεγγιστούν σχετικά εύκολα, πρέπει να γίνει
μέσα από τη μαζικά εστιασμένη πρόθεση των πολλών εστιασμένων διανοιών. Ο
Καβαλάρης πάνω στο λευκό άλογο μπορεί να προσεγγιστεί από τον ζηλωτή ως
άτομο, αν μπορεί να ανυψώσει τη συνείδησή του αρκετά ψηλά. Αυτός ο
Καβαλάρης εξέρχεται (από το κέντρο όπου η Αγάπη του Θεού διατηρείται για
διανομή), καθώς το ανθρώπινο κέντρο (που το ονομάζουμε ανθρωπότητα)
συντονίζεται με την αληθινή αγάπη και μπορεί να ταυτιστεί με όλους τους
ανθρώπους, που ανταποκρίνονται ελεύθερα και χωρίς κανένα εμπόδιο στη θεία
Αγάπη -η οποία είναι σοφία, κατανόηση και αποτελεσματική, επιδέξια
δραστηριότητα.
Όταν αυτή η επίκληση χρησιμοποιηθεί σωστά και εκφωνηθεί από
έναν επαρκή αριθμό ατόμων, εκείνοι που σε ένα μέτρο μπορούν να
χρησιμοποιήσουν τη φωτισμένη θέληση πιθανόν να καταφέρουν για να
προσεγγίσουν τους Κυρίους της Απελευθέρωσης και να δημιουργήσουν, ως
αποτέλεσμα, μια φαινομενική παρέμβαση κάποιου είδους. Εκείνοι που
εργάζονται πιο συναισθηματικά θα προσεγγίσουν τον Καβαλάρη από το μυστικό
τόπο και μπορεί να Τον φέρουν να σώσει και να οδηγήσει τις μάζες των
ανθρώπων. Υπάρχουν αρκετές εστιασμένες διάνοιες και έντονα προσηλωμένες
καρδιές για να προσεγγίσουν τα δύο κέντρα όπου αναμένουν Εκείνοι οι Οποίοι
μπορούν να βοηθήσουν αυτή τη στιγμή; Αυτό είναι το ερώτημα. Θα γίνει όταν τα
τρία κέντρα -η ανθρωπότητα, η πνευματική Ιεραρχία του πλανήτη, και ο “τόπος όπου
η θέληση του Θεού είναι κρυμμένη” (που στις αρχαίες γραφές καλείται Σαμπάλλα)-
θα είναι ευθυγραμμισμένα και θα επικοινωνούν μεταξύ τους. Τότε θα υπάρχει
εδραιωμένη εκεί μια άμεση σχέση ανάμεσα και στα τρία, και ένας άμεσος αγωγός για
την εισροή της απελευθερωτικής δύναμης. Αυτό συνέβη μόνο μια φορά πιο πριν στην
ιστορία της φυλής.
Εξαιτίας του γεγονότος ότι η ανθρωπότητα είναι τόσο αδυνατισμένη από
τον πόνο, την πίεση και τη συμφορά, η πιθανότητα είναι ότι δε θα θεωρείται αρκετά
συνετό για τους Κυρίους της Απελευθέρωσης να έρθουν σε άμεση επαφή με την
ανθρωπότητα. Πιθανόν να το κάνουν με τρεις τρόπους:
1. Να σταθούν πίσω από τον Καβαλάρη πάνω στο λευκό άλογο και να τον
ενισχύσουν καθώς ανταποκρίνεται στην απαίτηση των ανθρώπων παντού,

16
διαχύνοντας μέσα από Αυτόν εκείνη τη δυναμική ενέργεια που ενσωματώνει την
πρώτη θεία όψη, την όψη της θέλησης, την έκφραση της ισχύος. Έτσι θα του
επιτρέψουν να εκτελέσει τη θέληση του Θεού με έναν τέτοιο τρόπο που να μπορεί να
κατανοήσει η ανθρωπότητα τι γίνεται. Τότε η ανθρωπότητα θα δει την Αγάπη η οποία
κινητοποιεί τη Θέληση και την Ισχύ του Θεού. Τότε θα αποκαλυφτεί η αληθινή
σημασία της ελευθερίας. Δεν έχει γίνει ακόμη κατανοητή.
2. Να διαχύσουν την ενισχυτική Τους θέληση για το καλό μέσα στο νέο
όμιλο εξυπηρετητών του κόσμου σε όλες τις χώρες, έτσι ώστε να μπορεί να υπάρχει
δυναμική, ταυτόχρονη δράση, σε ευθυγράμμιση με τους σκοπούς του Καβαλάρη από
το μυστικό τόπο.
3. Να διεγείρουν και να ολοκληρώσουν μέσα στο νου κάποιων
αναπτυγμένων μαθητών έναν αριθμό νέων ιδανικών που θα πρέπει να κυβερνούν την
απελευθερωτική διαδικασία και να βρουν έκφραση στη Νέα Εποχή. Αυτό έγινε σε
ένα μικρό βαθμό την εποχή της Γαλλικής Επανάστασης όταν εκφράστηκαν οι τρεις
μεγαλύτερες έννοιες της απελευθέρωσης με τις τρεις λέξεις, Ελευθερία, Ισότητα,
Αδελφότητα, και παρουσιάστηκαν διανοητικά στη φυλή. Αυτές έχουν προσωρινά
εγκαταλειφτεί, και αυτό από μόνο του αποτελεί ένα σημαντικό συμβολικό γεγονός.
Έπρεπε να συμβεί επειδή αυτές οι τρεις λέξεις δεν εκπροσωπούσαν καμιά
πραγματική αλήθεια, αλλά απλά μια ελπίδα και ένα ακαδημαϊκό θέμα. Τα γεγονότα
των τελευταίων λίγων μηνών τις έφεραν στο επίπεδο της φάρσας. Έτσι εσκεμμένα
αποσύρθηκαν με σκοπό να εντείνουν τη σπουδαιότητά τους και να αποκατασταθούν
αργότερα και να αναλάβουν μια νέα και πανίσχυρη σημασία στο νου όλων των
ανθρώπων. Είναι τρεις λέξεις που πρέπει να κυβερνούν τη Νέα Εποχή.
Κάποιες φυλετικές ερμηνείες των ιδανικών θα πρέπει επίσης να
εξαφανιστούν, με σκοπό να αντικατασταθούν από νέες και καλύτερες. Αυτό ισχύει
ακόμη και για την κατανόηση του ανθρώπου για τις τρεις λέξεις που εξετάζουμε. Η
“Ελευθερία”, όπως μπορεί να την υποστηρίζουν οι Κύριοι της Απελευθέρωση, είναι
στην πραγματικότητα η αναγνώριση των ορθών ανθρωπίνων σχέσεων, που
προσαρμόζονται ελεύθερα, αναλαμβάνονται με προθυμία και κινητοποιούνται από
μια αίσθηση ευθύνης που θα δρα ως προστατευτικός τοίχος. Αυτό δε θα γίνει με
καταναγκαστικά μέτρα, αλλά με την ορθή ερμηνεία και τη γρήγορη εκτίμηση από τις
μάζες, που έχουν την τάση να μπερδεύουν την κατάχρηση της ελευθερίας (ελευθερία
της προσωπικότητας να κάνει ότι διαλέγει η κατώτερη φύση) και την ελευθερία της
ψυχής και της συνείδησης. Όμως αυτή η ελευθερία είναι η πιο εύκολη όψη της θείας
θέλησης που πρέπει να κατανοήσει η ανθρωπότητα. Στην πραγματικότητα είναι η
πρώτη αποκάλυψη που δόθηκε στον άνθρωπο για τη φύση της Θέλησης του Θεού και
την ποιότητα της Σαμπάλλα. Η “Ισότητα” είναι εκείνη η ιδιαίτερη κατανόηση που
θα αποκαλύψει ο Ερχόμενος και που βασίζεται σε μια ορθή αίσθηση αναλογίας, ορθή
Αυτο-εκτίμηση και κατανόηση των πνευματικών, αλλά όμως φυσικών, νόμων της
Αναγέννησης και της Αιτίας και του Αποτελέσματος. Οι τελευταίοι θα θεμελιωθούν
στους μελλοντικούς αιώνες πάνω στην αναγνώριση της ηλικίας μιας εμπειρίας της
ψυχής και της κερδισμένης ανάπτυξης, και όχι εξ ολοκλήρου πάνω στην εμφατική
διακήρυξη ότι “όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι”. Η “Αδελφότητα” είναι κάτι που η ίδια
η ανθρωπότητα θα συνεισφέρει ως μια έκφραση της τρίτης όψης της θειότητας, που
βασίζεται στην ορθή επαφή και στην ορθή αντίδραση στην επαφή. Έτσι θα
αναπτυχθεί βαθμιαία το αληθινό θέμα της ζωής της ανθρωπότητας, που είναι η
αδελφότητα, θεμελιωμένο πάνω στη θεία καταγωγή (ισότητα) και που οδηγεί σε μια
ελεύθερη και αληθινή έκφραση της θειότητας (ελευθερία).
Ίσως μ’ αυτές τις σκέψεις στο νου, αυτή η πρώτη στροφή της νέας
Επίκλησης να αναλάβει μεγαλύτερη σπουδαιότητα, και τότε να είστε σε θέση να

17
επικαλεστείτε με νοημοσύνη Εκείνους οι Οποίοι μπορούν να εμπνεύσουν σε ορθή
δράση, φέρνοντας έτσι συμπαράσταση, και καλώντας τον Ένα, ο Οποίος μπορεί να
σώσει την κατάσταση μέσα από ορθή ηγεσία.
Πάνω σε ποιο επίπεδο της συνείδησης θα τρέξει δεν μπορώ να σας πω.
Είναι πιθανόν να μην εμφανιστεί καθόλου πάνω στο φυσικό πεδίο. Ποιος μπορεί να
πει; Αλλά ο ήχος του ερχομού Του θα γίνει γνωστός και, συμβολικά μιλώντας, θα
ακουστεί η βροντή από τις οπλές του αλόγου Του. Η επιρροή που θα χειρίζεται και η
ενέργεια που θα μεταδίδει από τους Κυρίους της Απελευθέρωσης θα γίνουν
αναπόφευκτα δυναμικά αισθητές, εφελκύοντας μια άμεση ανθρώπινη ανταπόκριση.
Αυτό θα αποδειχτεί ένα αναμφισβήτητο γεγονός. Ότι η ακτινοβολία Του θα φτάσει
και θα περιβάλει τους μαθητές Του, που αγωνίζονται στη διαμάχη με το κακό, είναι
επίσης φυσικό και σίγουρο. Αυτό θα τους επιτρέψει να κάνουν την υπέρτατη
προσπάθεια, η οποία θα φέρει τη νίκη της μάχης για την ανθρωπότητα. Ότι θα έρθει
“από τον αέρα” είναι μια πολύ καλά γνωστή προφητεία της Καινής Διαθήκης,
επιτρέποντας έτσι “στον καθένα να τον δει”. Αυτές οι λέξεις σημαίνουν περισσότερα
σήμερα παρά πριν από δύο χιλιάδες χρόνια όταν γράφτηκαν, γιατί αυτή η παγκόσμια
διαμάχη γίνεται κατεξοχήν στον αέρα. Οι μαθητές και εκείνοι που χρησιμοποιούν
αυτή την Επίκληση θα ήταν συνετό να το είχαν αυτό στο νου τους, διαφορετικά θα
αποτύχουν να αναγνωρίσουν το Σωτήρα όταν θα έρθει -ένα γεγονός που έχει
συμβεί πιο πριν.
Φτάνουμε τώρα στη δεύτερη στροφή, με τις άμεσες αναφορές της στις
ανθρώπινες στάσεις και αναγνωρίσεις. Για δεκαετίες, ως ένας από τους πνευματικούς
δασκάλους, μαζί με πολλούς άλλους, ζήτησα να σας αφυπνίσω όλους σας στο
γεγονός του Φωτός -φως στον κόσμο, φως που έρχεται από το πεδίο της επιθυμίας
(που αρκετά συχνά καλείται αστρικό πεδίο), φως που φωτίζει την επιστήμη και την
ανθρώπινη γνώση, το φως της ψυχής, που δημιουργεί στον κατάλληλο χρόνο το φως
στο τούνελ. Έχετε διδαχτεί με προσοχή ότι η ορθή χρήση του νου στο διαλογισμό και
ο στοχασμός θα οδηγήσουν στην ορθή σχέση της ψυχής και της προσωπικότητας.
Όταν συμβαίνει αυτό, το φως της ψυχής ανάβει ή ενδυναμώνει το φως στο κεφάλι και
ο άνθρωπος φτάνει στο στάδιο της φώτισης. Η αναφορά σ’ αυτή τη δεύτερη στροφή
αφορά την πιο εκτεταμένη ιδέα της σχέσης της ανθρωπότητας (το βασίλειο των
ανθρώπων) με την πνευματική Ιεραρχία (το βασίλειο του Θεού). Όταν οι δύο τους
είναι πιο ευθυγραμμισμένοι και σχετίζονται πιο στενά, θα εκδηλωθεί το φως ανάμεσα
στους υιούς των ανθρώπων ως σύνολο, όπως ακριβώς εκδηλώνεται το φως στον
ατομικό ζηλωτή. Αυτό το υπερβολικά επιθυμητό γεγονός μπορεί να επέλθει από τους
πνευματικά σκεπτόμενους ανθρώπους του κόσμου, από τους άντρες και τις γυναίκες
καλής θέλησης, και από τους μαθητές του κόσμου, που στέκονται με “μαζική
πρόθεση”. Αυτό σημαίνει με ομοιομορφία, ενωμένη εστίαση -ένα πράγμα που σπάνια
γίνεται ορατό και που είναι υπερβολικά αναγκαίο σήμερα. Τόσοι πολλοί άνθρωποι
κινητοποιούνται από επιθυμητή σκέψη, από ελπίδα και από προσευχή. Τόσοι λίγοι
κινητοποιούνται από πρόθεση. Η πρόθεση εδώ είναι εκείνη η αδιάσπαστη,
αμετακίνητη απόφαση ότι μια κατάσταση μπορεί να αντιμετωπιστεί, ότι εκείνο
που είναι αναγκαίο με σκοπό να απελευθερωθεί η ανθρωπότητα πρέπει
αναμφίβολα να εμφανιστεί, γιατί αυτή είναι η νοητική πρόθεση του εστιασμένου
νου των πολλών. Θα σας ζητούσα να αφιερώσετε αρκετή σκέψη σ’ αυτές τις λέξεις,
“μαζική πρόθεση”, και να τις διαφοροποιήσετε με προσοχή ανάμεσα στην πρόθεση
και στην επιθυμία. Όταν η ανθρωπότητα θα έχει εκπληρώσει τις συνθήκες μέσα
από μια εστιασμένη απαίτηση, που θα βασίζεται σε ορθά διατυπωμένη μαζική
πρόθεση, τότε θα έρθει η επιβεβαίωση από τις πνευματικές Δυνάμεις.

18
 Είθε να εκφωνηθεί η εντολή του Κυρίου: Το τέλος του πόνου ήρθε.
Επομένως, το τέλος της τωρινής κακής κατάστασης είναι ένα
συνεργατικό μέτρο. Και σε σχέση μ’ αυτό έχουμε την εμφάνιση του Κυρίου του
Πολιτισμού, ο Οποίος ηχεί και χρησιμοποιεί πάνω στο φυσικό πεδίο την εντολή του
Κυρίου της Απελευθέρωσης και του Καβαλάρη από το μυστικό τόπο. Βοηθάει και
κάνει δυνατή, εξαιτίας του ελέγχου Του, την καταστάλαξη πάνω στη Γη και στην
αρένα της μάχης, της δύναμης που δημιουργείται από τους Κυρίους της
Απελευθέρωσης, που εκφράζονται από τον Ερχόμενο και εστιάζονται μέσα από
Αυτόν ως τον ιεραρχικό Αντιπρόσωπο στην Ευρώπη. Το έργο του Διδασκάλου Ρ.
πάντα αναγνωριζόταν ότι είχε ιδιαίτερη φύση και ότι σχετιζόταν με τα προβλήματα
του πολιτισμού, όπως ακριβώς το έργο του Χριστού, του Διδασκάλου όλων των
Διδασκάλων, σχετίζεται με την πνευματική ανάπτυξη της ανθρωπότητας, και το έργο
του Μανού ασχολείται με την επιστήμη της θείας διακυβέρνησης, με την πολιτική και
το νόμο. Έτσι η εισερχόμενη εστιασμένη ενέργεια, καλείται σε ανταπόκριση στην
ορθή επίκληση, υποβιβάζεται ακόμη πιο κοντά στην ανθρωπότητα, και τότε οι μάζες
μπορούν να ανταποκριθούν στις νέες ωθήσεις. Επομένως, έχετε:
1. Τους Κυρίους της Απελευθέρωσης, που προσεγγίζονται από τους
αναπτυγμένους πνευματικούς διανοητές του κόσμου που ο νους τους
είναι ορθά εστιασμένος.
2. Τον Καβαλάρη πάνω στο λευκό άλογο ή από το μυστικό τόπο, που
προσεγγίζεται από εκείνους που οι καρδιές τους αγγίχτηκαν σωστά.
3. Τον Κύριο του Πολιτισμού, το Διδάσκαλο Ρ., που προσεγγίζεται από
όλους οι οποίοι, μαζί με τους δύο πρώτους ομίλους, μπορούν να σταθούν
με “μαζική πρόθεση”.
Από το ενωμένο έργο αυτών των Τριών, αν η ανθρωπότητα καταφέρει να
τους καλέσει, θα έρθει η ευθυγράμμιση και η ορθή σχέση των τριών μεγάλη
πνευματικών κέντρων του πλανήτη, ένα πράγμα που δε συνέβη ποτέ πριν. Τότε:
1. Οι Κύριοι της Απελευθέρωσης θα δεχτούν και θα μεταδώσουν στην
Ιεραρχία ενέργεια από το κέντρο, όπου η Θέληση του Θεού είναι γνωστή
και υπηρετείται.
2. Ο Καβαλάρης θα δεχτεί αυτή την ενέργεια και θα αναλάβει μια τέτοια
δράση καθώς θα την εκφράζει, μαζί με την ενέργεια που την κινητοποιεί
από το κέντρο, όπου εκφράζεται η Αγάπη του Θεού.
3. Ο Κύριος του Πολιτισμού θα διεγείρει και θα προετοιμάσει το κέντρο που
το ονομάζουμε ανθρωπότητα για ορθή δεκτικότητα αυτής της ενέργειας
που αναζωογονεί, διεγείρει και απελευθερώνει.
Έτσι η Σαμπάλλα, η Ιεραρχία και η Ανθρωπότητα θα σταθούν συνειδητά
σε σχέση και δυναμικά σε επαφή μεταξύ τους. Έτσι η Θέληση του Θεού, η Αγάπη
του Θεού και η Νοημοσύνη του Θεού θα αναμειχτούν και θα συγχωνευτούν πάνω
στη Γη και σε σχέση με τα ανθρώπινα προβλήματα. Συνεπώς θα διεκπεραιωθούν οι
συνθήκες και θα κινητοποιηθούν ενέργειες οι οποίες θα τερματίσουν την κυριαρχία
του κακού και θα φέρουν ένα τέλος στον πόλεμο μέσα από τη νίκη των Δυνάμεων
του Φωτός, που αναγνωρίζονται και βοηθιούνται από την Ανθρωπότητα.
Στη σύνθεση των τριών ενεργειών που εφελκύονται μέσα από την
επίκληση και την ανταπόκριση κάποιων θείων Δυναμικοτήτων, εσωτερικά δίνεται το
όνομα η “σωτήρια Δύναμη”. Πρακτικά δεν ξέρουμε τίποτε για την ακριβή της φύση
και τα προτιθέμενα αποτελέσματα. Δεν εμφανίστηκε ποτέ πριν σε δράση πάνω στο
φυσικό πεδίο, αν και για κάποιο διάστημα ήταν δραστική πάνω στο νοητικό πεδίο. Αν

19
και είναι μια συγχώνευση των τριών ενεργειών που αναφέρθηκαν πιο πάνω, είναι
κυρίως η ενέργεια της θείας Θέλησης, η οποία θα είναι το κύριο χαρακτηριστικό της.
Εδώ θα δώσω έναν υπαινιγμό. Όπως η εξωτερίκευση της υλιστικής στοάς των εφτά
ανθρώπων, στους οποίους αναφέρθηκα πιο πριν, έκανε την εμφάνισή της και πρέπει
να διεκπεραιωθεί πριν από τη μελλοντική εξωτερίκευση της στοάς των πνευματικών
Ζωών (την εμφάνιση του βασιλείου του Θεού πάνω στη Γη) που την ονομάζουμε
πλανητική Ιεραρχία, έτσι και η θέληση για δύναμη των δυνάμεων της επιθετικότητας
εμφανίστηκε πάνω στη Γη και ζήτησαν να αποκτήσουν πάλι τον έλεγχο πάνω στην
ανθρωπότητα. Σημειώστε αυτόν τον στόχο. Αυτή η θέληση για δύναμη μπορεί να
καταπαύσει μόνον όταν θα κυβερνά ελεύθερα η ανώτατη όψη αυτής της ενέργειας
μέσα στους υιούς των ανθρώπων. Η θεία και πνευματική Θέληση, που προωθείται
πάνω στην παρόρμηση της ανιδιοτελούς αγάπης, μπορεί και πρέπει να εφελκυστεί για
να καταστρέψει την εγωιστική και διεφθαρμένη θέληση για δύναμη, που είναι τώρα
διαδεδομένη πάνω στη Γη κάτω από την κατεύθυνση των εστιασμένων εφτά στη
Γερμανία.
Επομένως η “σωτήρια δύναμη” πρέπει να διαδοθεί προς τα έξω. Για
πολλούς αιώνες οι άνθρωποι προσευχήθηκαν με τις λέξεις του Αποστόλου Παύλου:
“Είθε η αγάπη του Θεού να διαχυθεί μέσα στις καρδιές μας”. Σήμερα η ανάγκη είναι
να διαδοθεί αυτή η “σωτήρια δύναμη”, να καταλάβει το νου μας και να ελέγχει απ’
αυτό το κατευθυντήριο κέντρο, γιατί ενσωματώνει την αναγκαία σωτηρία αυτή την
εποχή. Θα απαιτήσει τις ενωμένες προσπάθειες και των τριών εστιακών σημείων της
θείας έκφρασης στον πλανήτη μας για να γίνει αυτό, αλλά μπορεί να γίνει.
Στις τελικές στροφές (που δε χρειάζεται να τις εξετάσουμε φράση με
φράση, καθώς η σημασία τους είναι επαρκώς καθαρή) έχουμε τοποθετήσει
ολοκάθαρα μπροστά μας τις μεθόδους με τις οποίες μπορεί η ανθρωπότητα να παίξει
το ρόλο της και να εκτελέσει το μερίδιό της, για να βοηθήσει όλους εκείνους που
συνεργάζονται με τις Δυνάμεις του Φωτός για να φέρουν ένα τέλος σ’ αυτόν τον
πλανητικό πόλεμο.
Κοιτάξτε για μια στιγμή στις τέσσερις λέξεις που ενσωματώνουν τη
σκέψη εκείνου που μπορεί να γίνει από τους ανθρώπους για να εκτελεστεί η
αποστολή του Ερχόμενου, του Καβαλάρη από το μυστικό τόπο. Μας έχουν πει ότι το
Φως και η Αγάπη και η Δύναμη και ο Θάνατος πρέπει να εφελκυστούν για να
εκπληρώσουν το σκοπό του Ερχόμενου. Εδώ φτάνουμε στο πρακτικό θέμα του
ατομικού μεριδίου του ανθρώπου στη διαδικασία της απελευθέρωσης. Εδώ
σχετιζόμαστε μ’ εκείνο το οποίο -μέσα στην ίδια την ανθρωπότητα- χρειάζεται
εφέλκυση, με σκοπό να προκαλέσει ορθή συνεργασία, ορθή προετοιμασία και ορθή
κατανόηση. Τέσσερις δυναμικότητες μέσα στην ψυχή του ανθρώπου είναι διαθέσιμες
για την ατομική του χρήση στη βοήθεια των Δυνάμεων του Φωτός -δυναμικότητες
που τις συμμερίζεται με όλους τους ανθρώπους σε ένα μικρότερο ή μεγαλύτερο
βαθμό, σύμφωνα με την εκφραστική δύναμη της ψυχής. Είναι δυναμικότητες που δεν
είναι συμφυείς στον κατώτερο εαυτό του, αλλά μόνο στον ανώτερο. Ο κατώτερος
εαυτός αντανακλά μόνο διαστρεβλωμένες μορφές των ανώτερων θείων ενεργειών.
Ελάχιστα μπορώ να σας πω για το Φως και την Αγάπη. Στους σπουδαστές του
εσωτερισμού, αυτές οι λέξεις είναι τόσο προσφιλείς που είναι κάπως χωρίς σημασία,
και μόνο εκείνοι που μπορούν να περπατήσουν στο φως, και των οποίων η κυριότερη
αντίδραση είναι η αγάπη της ανθρωπότητας, θα κατανοήσουν τη σημασία και την
αλληλοσυσχέτιση αυτών των τεσσάρων ενεργειών.
Το Φως με το οποίο θα γίνει ορατό το νέο όραμα, είναι αναγκαίο από
όλους. Πιθανόν αυτό να μην είναι μια μεγέθυνση κάποιου προηγούμενου οράματος,
αδιάφορο πόσο φανερά πνευματικό, αλλά κάτι τόσο εντελώς νέο, που θα χρειαστείτε

20
όλο το φως που είναι μέσα σας, και μια εκπαιδευμένη ενδοσκόπηση, αν πρόκειται να
το αναγνωρίσετε όταν θα έρθετε σε επαφή μαζί του.
Η Αγάπη που δεν είναι αίσθημα ή συναίσθημα, και δε σχετίζεται με το
αίσθημα (το οποίο είναι η διαστρέβλωση της αληθινής αγάπης), αλλά είναι η
σταθερή απόφαση να γίνει αυτό που είναι το πιο καλό για το σύνολο της
ανθρωπότητας, ή για τον όμιλο (αν το μεγαλύτερο θέμα δε σας είναι δυνατό), και
να το κάνετε με οποιοδήποτε προσωπικό κόστος και μέσα από την υπέρτατη
θυσία. Μόνο εκείνοι οι οποίοι αγαπούν αληθινά τους συνανθρώπους τους μπορούν
να δουν ξεκάθαρα τις εκβάσεις και μπορούν να κατανοήσουν το αναπόφευκτο των
πραγμάτων που πρέπει να γίνουν για να τερματιστεί η τωρινή κυριαρχία του τρόμου
και έτσι να διαχυθεί η νέα κυριαρχία της ειρήνης. Η ειρήνη δεν είναι ο στόχος για τη
φυλή μας ή την εποχή μας, αδιάφορο τι νομίζουν οι άνθρωποι. Αυτός είναι ένας
κύκλος σταθερά αυξανόμενης δραστηριότητας, που έχει ως στόχο την εδραίωση
ορθών ανθρωπίνων σχέσεων, που προωθούνται με νοημοσύνη. Μια τέτοια
δραστηριότητα και έντονη αλλαγή δεν είναι ανάλογη μ’ αυτό που γίνεται συνήθως
κατανοητό ως ειρήνη. Η ειρήνη έχει σχέση με τη συναισθηματική πλευρά της ζωής
και ήταν ο στόχος την εποχή της Ατλαντίδας, όπου η ειρήνη ήταν ένα μεγάλο
πνευματικό θέμα. Αλλά η ειρήνη και η αγάπη για την ειρήνη μπορούν να είναι ένα
θανατηφόρο υπνωτικό και αυτή τη στιγμή είναι. Συνήθως είναι εγωιστική στο σκοπό
της, και οι άνθρωποι επιθυμούν έντονα την ειρήνη επειδή θέλουν να είναι
ευτυχισμένοι. Η ευτυχία και η ειρήνη θα έρθουν όταν υπάρχουν ορθές ανθρώπινες
σχέσεις. Ο πόλεμος και η ειρήνη δεν είναι ένα πραγματικό ζευγάρι αντιθέτων. Ειρήνη
και αλλαγή, ειρήνη και κίνηση είναι τα πραγματικά ζευγάρια. Ο πόλεμος δεν είναι
παρά μια όψη αλλαγής και έχει τις ρίζες του βαθιά μέσα στην ύλη. Η ειρήνη, η οποία
συχνά γίνεται επιθυμητή και για την οποία γίνεται συχνά συζήτηση, αφορά την υλική
ειρήνη, και σε κάθε περίπτωση σχετίζεται με την προσωπικότητα, είτε είναι η
ατομική προσωπικότητα είτε εκείνη της ανθρωπότητας ως σύνολο. Συνεπώς δε θα
ασχοληθώ με την ειρήνη, αλλά σχετίζομαι με την αγάπη, η οποία συχνά διαταράσσει
την ισορροπία της ύλης και των υλικών καταστάσεων και συνεπώς εργάζεται ενάντια
στην αποκαλούμενη ειρήνη.
Η Δύναμη είναι κάτι το οποίο είχε πάντοτε ενδιαφέρον, κατά τη διάρκεια
των αιώνων, για την αναπτυγμένη ανθρωπότητα και για εκείνους από τους
ανθρώπους που μπορούσαν να ανταποκριθούν στην όψη θέληση μέσα από τη νοητική
τους ανάπτυξη. Σήμερα αποκτά ενδιαφέρον για τις μάζες και για το μέσο τύπο
ανθρώπου, και επομένως συχνά χρησιμοποιείται εσφαλμένα και μεταστρέφεται σε
εγωιστικούς σκοπούς. Η δύναμη που πρέπει να εφελκυστεί εδώ από την
ανθρώπινη ψυχή, σ’ αυτή την ώρα του κινδύνου, είναι η ικανότητα να γνωρίζετε
το Σχέδιο και να εργάζεστε για την επέκτασή του, συνεργαζόμενοι μ’ εκείνες τις
δυνάμεις που προσπαθούν να αποκαταστήσουν την τάξη πάνω στη Γη και να
τερματίσουν τον κύκλο της επιθετικής διαφθοράς στον οποίο βρισκόμαστε.
Το ερώτημα που προκύπτει εδώ είναι αν ο κύκλος υπόκειται σε
παρέμβαση και αν θα πρέπει αναγκαστικά να διατρέξει την προσδιορισμένη πορεία
του. Θα σας υπενθύμιζα ότι ο νόμος των κύκλων είναι ο νόμος που κυβερνά την
εμφάνιση και την εξαφάνιση μεγάλων και δραστικών ενεργειών που έρχονται και
αποσύρονται από την εκδήλωση, εκπληρώνοντας τους σκοπούς της Θεότητας, και
όμως περιορίζονται και εμποδίζονται από την ποιότητα των μορφών πάνω στις οποίες
κάνουν την κρούση τους. Αν είναι δυνατή και συμβεί κάποια παρέμβαση, θα είναι
μια “παρέμβαση στο χρόνο”. Για μια τέτοια παρέμβαση υπάρχει υπαινιγμός στις ιερές
γραφές, όπως είναι η Καινή Διαθήκη, όταν είχε προβλεφτεί “για χάρη του εκλεκτού,
ο χρόνος θα συντομευτεί”. Η αληθινή σημασία αυτού (που δεν είναι φανερή στη

21
μάλλον ανεπαρκή μετάφραση που έχουμε) είναι “εξαιτίας του εκλεκτού ή εξαιτίας
εκείνων που γνωρίζουν και που αναλαμβάνουν ορθή δράση, μπορεί να ανασταλεί η
πρόοδος του κακού”. Αυτό είναι ενθαρρυντικό, και εφιστώ την προσοχή σας σ’ αυτή
τη σκέψη. Υπάρχει δύναμη που ένας τέτοιος “εκλεκτός” μπορεί να τη χειριστεί -
κατανοώντας τη φύση της, προκαταρκτικά και ανιδιοτελώς.
Και ο Θάνατος -σε τι αναφέρεται; Όχι στο θάνατο του σώματος ή της
μορφής, γιατί είναι σχετικά ασήμαντα. Αλλά στη “δύναμη για εγκατάλειψη” που
γίνεται με τον καιρό το χαρακτηριστικό του αποδεγμένου μαθητή. Η νέα εποχή
έρχεται. Τα νέα ιδανικά, ο νέος πολιτισμός, οι νέοι τρόποι της ζωής, της εκπαίδευσης,
της θρησκευτικής παρουσίασης και της διακυβέρνησης αρχίζουν αργά να
κατασταλάζουν και τίποτε δεν μπορεί να τα σταματήσει. Μπορούν όμως να
καθυστερήσουν από τους αντιδραστικούς τύπους των ανθρώπων, από τους
υπερσυντηρητικούς και στενόμυαλους, και από εκείνους που προσκολλώνται με
αδαμάντινη αποφασιστικότητα στις αγαπημένες τους θεωρίες, στα όνειρά τους και
στα οράματά τους, στις ερμηνείες τους και στην περίεργη και συχνά κοντόφθαλμη
κατανόηση των ιδανικών. Αυτοί είναι οι μόνοι οι οποίοι μπορούν και καθυστερούν
την ώρα της απελευθέρωσης. Μια πνευματική ρευστότητα, μια προθυμία να
εγκαταλειφθούν όλες οι προκατειλημμένες ιδέες και τα ιδανικά, καθώς και όλες οι
αγαπημένες τάσεις, οι καλλιεργημένες συνήθειες της σκέψης και κάθε αποφασιστική
προσπάθεια να κάνει τον κόσμο να συμφωνεί με το σχέδιο το οποίο φαίνεται ότι είναι
το πιο καλό για το άτομο επειδή, γι’ αυτό, είναι το πιο ελκυστικό -όλα αυτά πρέπει να
έρθουν κάτω από τη δύναμη του θανάτου. Πρέπει να εγκαταλειφθούν με ασφάλεια
και σιγουριά και χωρίς φόβο για τα αποτελέσματα, αν το κίνητρο της ζωής είναι μια
αληθινή πνευματική αγάπη όπως τη γνωρίζει η ψυχή, μπορεί πάντα να ανατεθεί η
δύναμη και η ευκαιρία και ποτέ δε θα προδώσει εκείνη την εμπιστοσύνη. Θα τα φέρει
όλα σε ευθυγράμμιση με το όραμα της ψυχής.
Έχουμε πάλι την ενέργεια των τριών κέντρων με τα οποία γινόμαστε
οικείοι, και μπορούμε να τα δούμε να έρχονται σε επαφή και η θριαμβευτική τους
σχέση να αναμειγνύεται και να συγχωνεύεται. Γίνεται έτσι φανερό ότι Εκείνοι οι
Οποίοι διατύπωσαν αυτή τη νέα και ζωτική Επίκληση πίστευαν σταθερά στη δύναμη
της ανθρωπότητας -πάνω στα δικά της επίπεδα της συνείδησης- να εκφράσει σε
κάποιο μέτρο τις τρεις θείες δυναμικότητες, τη Θέληση, την Αγάπη και τη
Νοημοσύνη. Η απαίτηση αποστέλλεται στον Ερχόμενο για να βοηθήσει να
συγχωνευτούν οι τρεις πάνω στη Γη, φέρνοντάς τες έτσι στο φυσικό πεδίο της
έκφρασης. Έτσι θα ενώσει τις δυναμικότητες του ανθρώπινου βασιλείου με τις
δυναμικότητες που θα φέρει μαζί Του για τη διάσωση της ανθρωπότητας. Μόνο όταν
η ανθρωπότητα προσφέρει όλα όσα έχει να δώσει στην υπηρεσία των δυστυχισμένων,
αυτών που υποφέρουν και των καταπιεσμένων, και εργαστεί δραστήρια και με
νοημοσύνη για να επιφέρει την απελευθέρωση, μπορεί αυτή η πλήρης συνεργασία να
εδραιωθεί ανάμεσα στις εσωτερικές και στις εξωτερικές δυνατότητες που χρειάζονται
τόσο απελπιστικά αυτή την εποχή. Αν, για παράδειγμα, εκείνοι που μπορούν να
χρησιμοποιήσουν αυτή την Επίκληση δεν ασκήσουν παράλληλα με την
εκφωνημένη της έκφραση κάποια μορφή συγκεκριμένης δραστηριότητας του
φυσικού πεδίου, και έτσι βοηθήσουν δημιουργικά τις Δυνάμεις του Φωτός, οι
προσπάθειές τους θα αποδειχτούν μάταιες. Η ανθρωπότητα είναι η μόνη που
μπορεί να κατασταλάξει τις νέες εισερχόμενες ενέργειες από τους Κυρίους της
Απελευθέρωσης και να κάνει δυνατή τη δραστηριότητά Τους πάνω στη Γη.
Μόνο η ανθρωπότητα είναι εκείνη που μπορεί να ανοίξει την πόρτα πάνω στο φυσικό
πεδίο για τον Καβαλάρη από το μυστικό τόπο. Οι εκπληκτικές εσωτερικές
Δυνατότητες μπορούν να προσεγγίσουν κάποια επίπεδα της ανθρώπινης

22
δραστηριότητας και επαφής, όπως το νοητικό πεδίο, αλλά η παραπέρα πρόοδος προς
τα κάτω μέσα σε εξωτερική έκφραση, δύναμη και εκδήλωση, εξαρτάται από τη
δυναμική, μαγνητική, ελκυόμενη προς τα μέσα δύναμη του ίδιου του ανθρώπου.
Η σκέψη που βρίσκεται πίσω από τις λέξεις Κατασκευάστε ένα μεγάλο
αμυντικό τοίχο μπορεί να εκφραστεί απλά με τις λέξεις: Μέχρι εδώ και μη παρέκει.
Το όριο της αποτελεσματικότητας της κακής έκφρασης και της δύναμης των
επιτιθέμενων θα προσεγγιστεί αν οι μαθητές και οι άντρες και οι γυναίκες καλής
θέλησης εκτελέσουν τώρα δραστικά το κατάλληλο μερίδιό τους. Συμβολικά, μπορούν
να φτιάξουν έναν αδιαπέραστο τοίχο πνευματικού φωτός, ο οποίος θα αναστατώσει
κυριολεκτικά τον εχθρό της ανθρωπότητας. Θα είναι ένας τοίχος ενέργειας -
δονούμενος, προστατευτικός, και την ίδια στιγμή τέτοιας δύναμης, που να μπορεί να
απωθήσει εκείνους που ζητούν να επιτύχουν τη δική τους επιδίωξη των
διεφθαρμένων και κακών στόχων. Μιλώ με σύμβολα, αλλά το νόημά μου είναι
ξεκάθαρο.
Ένα σημείο χρειάζεται να το κατανοήσετε πιο καθαρά, και είναι τόσο
ενθαρρυντικό όσο και ένα σημείο που είναι δύσκολο να γίνει πιστευτό. Αν οι υιοί των
ανθρώπων που συνεργάζονται με τις Δυνάμεις του Φωτός σταθούν με
αποφασιστικότητα, και αν η “μαζική πρόθεση” των ανθρώπων καλής θέλησης φτάσει
από το νοητικό πεδίο (όπου “παγώνει” το μεγαλύτερο μέρος της καλής θέλησης, της
επιθυμίας, της προσευχής και της επίκλησης) και απομακρυνθεί από την εύκολη
εστίασή τους από τη ζωή της επιθυμίας του ζηλωτή, η καλή θέληση θα γίνεται μια
ενεργός έκφραση και μια χειροπιαστή πράξη πάνω στο φυσικό πεδίο. Έτσι ώστε το
έργο που γίνεται μέσα από την επίκληση και την προσευχή, μαζί με την αναγκαία
μάχη για το καλό, γίνεται από εκείνους που μπορούν αληθινά να συνεργαστούν και
να ολοκληρωθούν πάνω και στα τρία επίπεδα και έτσι να λειτουργήσουν ως ένα όλο.
Αυτά θα σημαίνει τον τερματισμό της κυριαρχία της ύλης για πάντα. Μια τέτοια
επιθυμητή κατάσταση μπορεί να έρθει πολύ αργά, από τη σκοπιά του ανθρώπου με
μυωπική όραση, και μπορεί ακόμη να μην είναι φανερή στην πλήρη της σημασία για
σας σ’ αυτή τη ζωή. Όμως η νίκη θα έχει κερδηθεί. Η ύλη και τα υλιστικά
ενδιαφέροντα δε θα κυριαρχούν πλέον την επόμενη γενιά όπως κυβέρνησαν τις
προηγούμενες δύο. Όταν οι δυνάμεις της επιθετικότητας, της απληστίας και της
σκληρότητας θα έχουν οδηγηθεί πίσω, θα σημαίνει τη νίκη της εγωιστικής επιθυμίας
από την ανιδιοτελή αγάπη και θυσία. Αυτή είναι η ανταμοιβή εκείνων με τους
οποίους εργαζόμαστε, αν η ανταμοιβή είναι επιθυμητή. ( Ε.Ι σελ 299 )

Ερχόμαστε τώρα σε ένα σημαντικό σημείο για όσα είπα σήμερα σχετικά
μ’ αυτό το θέμα.
Μια μεγάλη και ζωτική μορφή σκέψης βρίσκεται στη διαδικασία της
δόμησης πάνω στον πλανήτη μας και μέσα στην πλανητική μας αύρα. Δομείται από
τη δύναμη του ήχου, από την μαγνητική έλξη της επίκλησης που οδηγεί σε τελική
εφέλκυση και από τη δύναμη της ουσίας της επιθυμίας, που κινητοποιείται από την
ισχύ της σκέψης. Δομείται από τις ενωμένες προσπάθειες της Ιεραρχίας, των
μαθητών και ζηλωτών του κόσμου, των αντρών και γυναικών καλής θέλησης σε όλα
τα έθνη, καθώς και μέσα από τις χαώδεις βαθιές επιθυμίες των ανθρώπων παντού,
κάθε θρησκευτικής δοξασίας, πολιτικής άποψης και ομαδικής αφοσίωσης.
Αγκυροβολείται με ασφάλεια πάνω στο φυσικό πεδίο, έχει αχανείς αναλογίες πάνω
στο αστρικό ή συναισθηματικό πεδίο, αλλά της λείπει η ζωτικότητα και η ισχύς
πάνω στο νοητικό πεδίο. Εδώ, μέσα στο χώρο της ουσίας της σκέψης γίνεται
φανερή η αδυναμία της δόμησης αυτής της μορφής σκέψης. Είναι ήδη πνευματικά

23
δυναμική, εξαιτίας της επιστημονικής εργασίας της αποκρυφιστικής Ιεραρχίας και
των εκπαιδευμένων βοηθών Της. Αυτή η πνευματική ζωή σχετίζει τη μορφή
σκέψη με τις εξωπλανητικές Δυνάμεις που αναμένουν και μπορεί να κάνει το έργο
Τους δυνατό και αποτελεσματικό. Είναι φυσικά και συναισθηματικά δυναμική μέσα
από το έργο αυτών που αγαπούν την ανθρωπότητα, τις καλοπροαίρετες προσπάθειες
των συναισθηματικά προσανατολισμένων ανθρώπων και τις αγωνιώδεις επιθυμίες
των μαζών, οι οποίες μισούν τον πόλεμο, επιθυμούν ησυχία και απαιτούν ειρήνη και
καλές συνθήκες διαβίωσης.
Όμως, υπάρχει ένα χάσμα ή κενό πάνω στο νοητικό πεδίο, γιατί ο νους
των ανθρώπων δε λειτουργεί σωστά. Οι μαθητές και οι ζηλωτές του κόσμου δεν
σκέφτονται με καθαρότητα ούτε εργάζονται με ενότητα. Αποφεύγουν τα ζητήματα ή
σκέφτονται χωριστικά, εθνικά ή φανατικά. Δεν είναι πεπεισμένοι για τη
δυναμικότητα της επίκλησης ή της προσευχής.

Προκειμένου να γίνει αυτό, προτείνονται οι ακόλουθες δραστηριότητες αρχίζοντας

μ’ εκείνες που αφορούν τον εργάτη ατομικά:

1. Μια στενή προσωπική επιτήρηση για κάθε λέξη που λέγεται ή γράφεται, έτσι ώστε
τίποτε που λέγεται ή γράφεται απ’ τον καθένα σας να μην περιέχει μίσος ή
οποιαδήποτε εσφαλμένου είδους πόλωση κι ο νους και η καρδιά σας να
διατηρούνται καθαρά από κάθε ανεπιθύμητη αντίδραση. Είναι το προσωπικό και
πρακτικό πράγμα για να κάνετε και το δύσκολο εγχείρημα μπροστά σ’ όλους
όσους διαβάζετε τα λόγια μου.
2. Μελετήστε και κατανοήστε καθαρά τα ζητήματα που βρίσκονται πίσω απ’ αυτή τη
διαμάχη, έτσι ώστε να μην υπάρχει καμιά εσώτερη αμφιβολία ως προς την
ορθότητα της πλευράς στην οποία βρίσκονται τα συμφέροντά σας – την πλευρά
των Δυνάμεων του Φωτός. Παραλληλίστε το με μια κατανοητή εκτίμηση του
προβλήματος εκείνων που είναι σε σύγχυση απ’ την έμφαση και τις δυναμικές
δραστηριότητες εκείνων δια των οποίων εργάζονται οι Δυνάμεις του υλισμού.
Ταυτόχρονα επίσης εξαλείψτε κάθε μισητή επίκριση απ’ το νου σας.
3. Προσπαθήστε να χρησιμοποιήσετε την ακόλουθη φόρμουλα ή μάντραμ κάθε μέρα.
Είναι η σύγχρονη και μυστικιστική εκδοχή μιας φόρμουλας που χρησιμοποιείτο
πλατιά τις Ατλάντειες μέρες στη διάρκεια της περιόδου της αρχαίας διαμάχης της
οποίας η τωρινή είναι ένα αποτέλεσμα. Για πολλούς από σας αυτό το μάντραμ θα
έχει τη φύση ανάκτησης μιας παλιάς και πολύ γνωστής μορφής λέξεων:

“Oι υιοί των ανθρώπων είναι ένα κι εγώ είμαι ένα μαζί τους. Ζητώ ν’ αγαπώ, όχι
να μισώ· ζητώ να υπηρετώ κι όχι να απαιτώ οφειλόμενη υπηρεσία. Ζητώ να
θεραπεύω, όχι να βλάπτω.
Είθε ο πόνος να φέρει την κατάλληλη ανταμοιβή σε φως και αγάπη. Είθε η ψυχή
να ελέγχει την εξωτερική μορφή και τη ζωή κι όλα τα γεγονότα και να φέρει στο
φως την αγάπη που υπόκειται στα συμβάντα του χρόνου. Ας έρθει το όραμα και η
ενόραση· ας αποκαλυφθεί το μέλλον. Ας εκδηλωθεί η εσώτερη ενότητα κι ας
παρέλθουν οι εξωτερικές διαιρέσεις. Ας επικρατήσει η αγάπη. Όλοι οι άνθρωποι ας
αγαπούν.”

Τα λόγια αυτά μπορεί να φαίνονται ανεπαρκή, αλλά αν ειπωθούν με δύναμη και με

κατανόηση της σημασίας τους και με τη δυναμικότητα του νου και της καρδιάς

24
 πίσω τους, μπορούν να αποδειχθούν απίστευτα δυναμικά στη ζωή εκείνου που τα
λέει. Θα προκαλέσουν επίσης ένα αποτέλεσμα στο περιβάλλον του και τα
συσσωρευμένα αποτελέσματα στον κόσμο, καθώς διαδίδετε τη γνώση της
φόρμουλας, θα είναι μεγάλα κι εντυπωσιακά. Θα αλλάξει στάσεις, θα φωτίσει το
όραμα και θα οδηγήσει το ζηλωτή σε πληρέστερη υπηρεσία κι ευρύτερη
συνεργασία που θα βασίζεται στη θυσία. Αδελφοί μου, δεν μπορείτε να αποφύγετε
για πολύ τη θυσία, ακόμη κι αν την αποφύγατε ως τώρα.
4. Έπειτα αφιερωθείτε στη διάδοση της χρήσης της Μεγάλης Επίκλησης και βοηθήστε
να προωθηθεί το σχέδιο της διανομής. Η Μεγάλη Επίκληση, όπως θα δείτε στο
επόμενο άρθρο που γράφω για την πληροφόρησή σας, είναι ένα δυναμικό ηλιακό
όργανο που έχει σχεδιασθεί να επιφέρει αλλαγές και αναγκαίες αναπροσαρμογές.
Είναι τόσο ισχυρό ώστε όταν προτάθηκε για γενική χρήση στον κόσμο των
ανθρώπων προκάλεσε κάποια αντίδραση απ’ τα μέλη της Ιεραρχίας, επειδή
φοβήθηκαν τα δυναμικά της αποτελέσματα στους ανέτοιμους και υπανάπτυκτους
ανθρώπους. Όμως η χρήση της δικαιώθηκε και είναι επιθυμητό να αυξηθεί κατά
πολύ η χρησιμότητά της και να διαδοθεί ακόμη πιο πλατιά η χρήση της.
5. Θα ήθελα να προετοιμασθείτε με το δικό σας τρόπο για μια μεγάλη πνευματική
προσπάθεια που πρόκειται να γίνει όταν τερματισθεί αυτή η διαμάχη κι επέλθει
κάποιο μέτρο ειρήνης και ηρεμίας. O καθένας σας έχει τη δική του σφαίρα
επιρροής και επαφών κι ο καθένας σας βρίσκεται σε επαφή με ανθρώπους που
σκέφτονται ή ζητούν το ίδιο, με ομάδες κι εκκλησίες, ομίλους, οργανώσεις κι
εταιρείες που είναι αφιερωμένες σε κάποια μορφή προσπάθειας για την ανθρώπινη
καλυτέρευση, την καλή θέληση και για κάποιο είδος ανθρώπινης ευημερίας. Τώρα
είναι η εποχή να γίνει πολύ έργο με τους ηγέτες και τους προσβύτερους εργάτες σε
τέτοιες ομάδες και με ανθρώπους που μπορούν να προετοιμασθούν απ’ τον καθένα
σας για ενεργό προσπάθεια όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή. Σ’ αυτό το έργο καλώ
τον καθένα σας. Αργότερα μπορείτε να στρέψετε αυτούς τους ανθρώπους σε
ενεργό έργο καλής θέλησης και στην προσπάθεια που θα τείνει σε παγκόσμια
κατανόηση και συγχώνευση. Μπορείτε μαζί τους να θεραπεύσετε τις πληγές της
ανθρωπότητας, κάτι που θα είναι πολύ αναγκαίο και για το οποίο μπορείτε να
προετοιμάζεσθε από τώρα. Μπορείτε να προσεγγίσετε τέτοιους ανθρώπους, να
κρατήσετε αρχεία με ονόματα και διευθύνσεις και την ικανότητα να υπηρετούν και
να βοηθούν, να εδραιώσετε ομαδικές επαφές και να συστηματοποιήσετε το έργο
σας έτσι ώστε όταν έλθει η κλήση (όπως έγινε το 1936) να είναι διαθέσιμος ένας
πλούτος έτοιμων επαφών κι ενδιαφερόμενων και προετοιμασμένων ανθρώπων που
θα εργασθούν με νοημοσύνη για να εδραιώσουν τη νέα τάξη.
6. Oι οδηγίες στα προηγούμενα φυλλάδια μου ισχύουν όπως πρώτα και πρέπει να
μελετηθούν προσεκτικά για να προετοιμασθεί μια καμπάνια στο τέλος των
εχθροπραξιών. Oι ταχυδρομικοί κατάλογοι μπορούν βαθμιαία να ενεργοποιηθούν
με μια συνετή αλληλογραφία και θα μπορούσαν να δημιουργηθούν νέοι κατάλογοι·
η Μεγάλη Επίκληση μπορεί να χρησιμοποιείται αυξανόμενα αν η μέθοδος που
περιέγραψα μελετηθεί κι οργανωθεί σωστά απ’ τον καθένα σας κι έτσι η καλή
θέληση που υπάρχει ήδη στον κόσμο μπορεί να έρθει σε ένα σημείο
πνευματικής ζωντάνιας, που θα είναι έτοιμο για μετέπειτα χρήση. Αλλά,
αδελφοί μου, τίποτε δεν μπορεί να γίνει εκτός κι αν το κάνετε.

25
 Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΚΛΗΣΗ
Πρώτη Στροφή

Είθε οι Δυνάμεις του Φωτός να φέρουν φώτιση στο ανθρώπινο γένος.

Είθε το Πνεύμα της Ειρήνης να διαδοθεί προς τα έξω.
Ας ανταποκριθούν οι άνθρωποι της καλής θέλησης παντού, με ένα πνεύμα συνεργασίας.
Ας είναι η συγχώρεση από όλους τους ανθρώπους ο βασικός τόνος αυτή τη στιγμή.
Είθε η δύναμη να συνοδεύει τις προσπάθειες των Μεγάλων Όντων.
Ας είναι έτσι, και βοήθησέ μας να εκτελέσουμε το μερίδιό μας.
Οκτώβριος 1939
Στο τελευταίο μου άρθρο, πρότεινα να σας δώσω κάποια γεγονότα
σχετικά με τη Μεγάλη Επίκληση και κάποια εξήγηση για τη σημασία και την έννοιά
της. Αυτά μπορεί να επιτρέψουν στους αποκρυφιστές μαθητές στον κόσμο σήμερα να
τη χρησιμοποιήσουν με μεγαλύτερη θέρμη και με μεγαλύτερη κατανόηση και,
συνεπώς, με μεγαλύτερη επιτυχία.
Υπάρχουν αρκετές τέτοιες μαντρικές φόρμουλες και Λέξεις Δύναμης που
χρησιμοποιούνται από τέτοιους σπουδαστές. Αποτυγχάνουν όμως να εκπληρώσουν
πάρα πολλά επειδή το άτομο που τις χρησιμοποιεί δεν έχει καμιά πραγματική
κατανόηση για τη σημασία τους και το σκοπό τους. Είναι συνήθως τόσο εστιασμένο
στη συναισθηματική, εφεκτική και αστρική του φύση, που όλα όσα λέει και κάνει (σε
σχέση με τέτοιες Λέξεις Δύναμης), είναι εξ ολοκλήρου αβλαβή και μάταια. Οι Λέξεις
της Δύναμης, τα αρχαία μάντραμ (όπως η Κυριακή Προσευχή) και η Μεγάλη
Επίκληση είναι αποτελεσματικές μόνο όταν χρησιμοποιούνται πάνω στο νοητικό
πεδίο και με τη δύναμη ενός ελεγχόμενου νου -που εστιάζεται στην πρόθεσή τους και
στη σημασία τους- πίσω από την προσπάθεια της εκφώνησης. Τότε γίνονται
δυναμικές. Όταν λέγονται με τη δύναμη της ψυχής καθώς και με την κατευθυνόμενη
προσοχή του νου, γίνονται αυτόματα δυναμικά αποτελεσματικές.
Οι μαθητές σε όλο τον κόσμο έχουν χρησιμοποιήσει για χρόνια την Ιερή
Λέξη, και έχουν εκφωνήσει το Ο.Μ. με μεγάλη επιμέλεια. Θα ήθελα να σας ρωτήσω
εδώ: Με τι αποτελέσματα; Θα απαντήσω εγώ ο ίδιος. Με πρακτικά κανένα
αποτέλεσμα εκτός από ελαφρά διέγερση της έφεσης και μια μικρή αφύπνιση της
δημιουργικής φαντασίας. Αυτό σημαίνει ότι τα αποτελέσματα που επιτεύχθηκαν
είχαν επίδραση μόνο μέσα στην αύρα του ατόμου που σχετιζόταν και δεν διείσδυσαν
στο περιβάλλον του ή δημιούργησαν οποιαδήποτε αναγνωρίσιμα αποτελέσματα. Το
Ο.Μ. είναι ισχυρό και δυναμικά αποτελεσματικό όταν χρησιμοποιείται σωστά. Θα
προκαλέσει αλλαγές, θα καταστρέψει αυτό που πρέπει να εξαφανιστεί ή τελειώσει.
Θα δομήσει, με την έλξη και την παγίωση εκείνου που είναι επιθυμητό μέσα στη
δομή της ομαδικής ζωής, δημιουργώντας συμπτωματικά (αν και σχεδόν σίγουρα) τις
αναγκαίες αλλαγές και τη συνετή ανασυγκρότηση της ατομικής ζωής. Συλλογιστείτε
πάνω σ’ αυτό.
Αν τα παραπάνω είναι αλήθεια για το Ο.Μ. και τα ομαδικά του
αποτελέσματα, είναι απείρως πιο αληθινά για τη Μεγάλη Επίκληση. Οι Λέξεις
Δύναμης (και αυτό είναι αλήθεια επίσης για το Ο.Μ.) είναι όλες τους δεύτερης
ακτίνας στην καταγωγή τους. Αυτή είναι η ακτίνα της εκδήλωσης της συνείδησης.
Επομένως, έχουν σκοπό να χρησιμοποιηθούν από την ψυχή επειδή η ψυχή μπορεί να
χρησιμοποιήσει πραγματικά αυτές τις Λέξεις και ήχους και έτσι να δημιουργήσει τα
επιθυμητά αποτελέσματα που είναι πάντα σε ευθυγράμμιση με το θείο Σχέδιο. Συχνά
ξεχνιέται ότι πρέπει να χρησιμοποιηθούν από την ψυχή με ένα δυναμικό τρόπο, που
περιλαμβάνει τη σοβαρή αναγνώριση της όψης θέληση. Η Μεγάλη Επίκληση, το
Ο.Μ. και όλες οι παρόμοιες Λέξεις Δύναμης πρέπει να εκφωνηθούν από την ψυχή

26
(που η φύση της είναι αγάπη και ο σκοπός είναι αποκλειστικά το ομαδικό καλό),
καθώς υποστηρίζονται ή “προωθούνται αποκρυφιστικά” (για να χρησιμοποιήσω μια
σχεδόν αμετάφραστη αποκρυφιστική ιδέα) από τη δυναμική όψη της θέλησης, και
κινείται προς τα έξω σαν μια ολοκληρωμένη μορφή σκέψης πάνω στο ρεύμα της
ζωντανής, φωτισμένης νοητικής ουσίας. Επομένως, αυτή η διαδικασία φέρνει σε
δραστηριότητα τη θέληση, την αγάπη και τη νοημοσύνη του ανθρώπου που
χρησιμοποιεί αυτές τις λέξεις και τις φόρμουλες. Συχνά όμως, υπάρχει ένα χάσμα
ακόμη και όταν ο άνθρωπος έχει ολοκληρώσει μέσα του αυτούς τους τρεις
παράγοντες ελέγχου στο μέτρο που είναι ικανός να το κάνεις έτσι σ’ αυτό το
ιδιαίτερο σημείο της εξέλιξής του. Όλα όσα καταφέρνει να κάνει είναι να διατηρήσει
τη δημιουργημένο μορφή σκέψη πάνω στο νοητικό πεδίο. Αποτυγχάνει να κάνει
αισθητή την παρουσία της στο φυσικό πεδίο και να επιτύχει τα επιθυμητά
αποτελέσματα επειδή ο εγκέφαλό του (το κατώτερο κέντρο λήψης και διανομής μέσα
στο κεφάλι) είναι ανίκανος για την αναγκαία διπλή δραστηριότητα -να διατηρήσει
την επίγνωση της πρόθεσης, της σημασίας και του σκοπού της φόρμουλας που
χρησιμοποιείται, και την ίδια στιγμή, να εξακολουθήσει το έργο της αποστολής της
δυναμικότητας που είναι κρυμμένη αλλά όμως μεταδίδεται από τις Λέξεις ή ήχους.
Αυτές οι δύο δραστηριότητες πρέπει να γίνουν ταυτόχρονα από την ψυχή πάνω στο
πεδίο της με τη μεσολάβηση του νου και του εγκεφάλου. Εδώ πάλι υπάρχει ένας από
τους αντικειμενικούς στόχους κάθε διαλογιστικού έργου, αλλά ο οποίος δεν έχει
δεχτεί έμφαση καθώς είναι ένα επακόλουθο και όχι ένας αντικειμενικός στόχος.
Συνεπώς, η αποτελεσματικότητα εξαρτάται από την κατανόηση των παραπάνω
γεγονότων και μια αναπτυγμένη και εκπαιδευμένη ολοκλήρωση ανάμεσα στην ψυχή,
το νου, την επιθυμία, τον εγκέφαλο και την εκφωνημένη Λέξη ή ήχο.
Αυτά που σας λέω εδώ αναφέρονται μόνο στη χρήση της Μεγάλης
Επίκλησης, αλλά επίσης και στην καθημερινή και σταθερή χρήση της Ιερής Λέξης
από τους αποκρυφιστές σπουδαστές και ζηλωτές στον καθημερινό τους διαλογισμό.
Θα μπορούσαν να αλλάξουν τη ζωή τους, να αποπροσανατολίσουν το σκοπό και την
εστίαση της ζωής τους και να επιτύχουν πνευματική ανάπτυξη και επέκταση αν
μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν το Ο.Μ. όπως θα έπρεπε να χρησιμοποιείται. Η
Μεγάλη Επίκληση, αν χρησιμοποιούταν σωστά από τις πολλές εκατοντάδες χιλιάδες
ανθρώπους που προσπάθησαν ήδη να τη χρησιμοποιήσουν, θα μπορούσε να
αναπροσανατολίσει τη συνείδηση της ανθρωπότητας, να σταθεροποιήσει τους
ανθρώπους σε πνευματική ύπαρξη, να διαρρήξει και να ανασυγκροτήσει την πλανητική
μορφή σκέψη που δημιούργησαν οι άνθρωποι στο παρελθόν και η οποία είχε τόσο
καταστροφικά και κατακλυσμικά αποτελέσματα, και να ανοίξει την πόρτα στη Νέα
Εποχή, εισάγοντας έτσι το νέο και καλύτερο πολιτισμό. Αυτό θα μπορούσε να γίνει
τόσο γοργά, που οι αναγκαίες αλλαγές θα μπορούσαν να γίνουν σχεδόν από τη μια
μέρα στην άλλη. Το τωρινό βασίλειο του τρόμου θα τέλειωνε και η ανθρώπινη φυλή
θα μπορούσε να εδραιώσει μια ζωή ομαδικής καλής θέλησης, ατομικής αβλαβείς και
ορθών ανθρωπίνων σχέσεων.
Παρ’ όλα αυτά, για δική σας ενθάρρυνση, θα ισχυριζόμουν ότι η
χρήση της έχει επιταχύνει υλικά τα παγκόσμια γεγονότα, ακόμη και αν αυτό
προκάλεσε υπερβολικά προβλήματα και τα έφερε σε εκδήλωση πάνω στο φυσικό
πεδίο. Ο βασικά εγωιστικός σκοπός (ακόμη και όταν δεν αναγνωρίζεται) εκείνων που
χρησιμοποίησαν τη Μεγάλη Επίκληση εξυπηρέτησε στο να διεγείρει τους
εγωιστικούς σκοπούς των δυνάμεων του υλισμού. Θα σας ρωτούσα: Πόσοι πολλοί
χρησιμοποιήσατε τη Μεγάλη Επίκληση με ένας πλήρως αποσπασμένο, πνευματικά
δυναμικό και πλήρως κατανοητό τρόπο; Το πολύ μια χούφτα. Πόσοι πολλοί
εξαποστείλατε τη Μεγάλη Επίκληση με ένα πνεύμα αγνής αγάπης και με μια πλήρως

27
αμερόληπτη στάση; Πολλοί λίγοι πραγματικά. Πόσοι την εκφωνήσατε με τη
μεσολάβηση ενός ελεγχόμενου νου, με την αναγνώριση και τη βαθιά πίστη ότι
ενσωμάτωνε τη θέληση του πλανητικού Λόγου και επομένως πρέπει να γίνει
δυναμικά αποτελεσματική πάνω στο φυσικό πεδίο; Πολύ δύσκολα περισσότεροι από
μια χούφτα. Οι περισσότεροι από εκείνους που τη χρησιμοποίησαν γοητεύτηκαν από
την πρωτοτυπία της, ή αισθάνθηκαν να γίνεται κατανοητή με έναν ακατανόητο
τρόπο, ή θεώρησαν ότι πρέπει να είναι αποκρυφιστικά αποτελεσματική επειδή
άκουσαν ότι προσήλθε από κάποιο μέλος της Ιεραρχίας, ότι τη χρησιμοποιούσε η
αποκρυφιστική Ιεραρχία του πλανήτη. Ότι την υποστηρίζουν εκείνοι που τους
εμπιστευόταν, ή επειδή -ο υπέρτατος λόγος- οτιδήποτε θα μπορούσε να κάνει τον
κόσμο καλύτερο, ανετότερο, ευτυχέστερο και τελικά θα προσέφερε πιο εύκολες
συνθήκες διαβίωσης θα πρέπει τουλάχιστον να δοκιμαστεί. Δε θα χρειαστεί πολύ να
πω ότι πιθανόν αυτό ήταν καλό. Αλλά η δυναμική ισχύς που βρισκόταν πίσω από την
προσπάθεια των ατομικών περιπτώσεων ήταν συχνά το προσωπικό, ατομικό κέρδος,
η αγωνία για τις φρικτές και δυσάρεστες παγκόσμιες συνθήκες που υπάρχουν και μια
συναισθηματική αντίδραση στον πόνο, στον τρόμο και στο φόβο. Κατά πολλούς
τρόπους, αυτό ήταν μια συνηθισμένη αντίδραση στην παγκόσμια ένταση και θα
έπρεπε να αναμένεται. Το πρότυπο που υπέδειξα πιο πάνω είναι, το ξέρω πολύ καλά,
υπερβολικά υψηλό και αδύνατο για το μέσο ζηλωτή, και οι περισσότεροι άνθρωποι
είναι μέσοι. Αλλά η παγκόσμια ανάγκη είναι τέτοια που πρέπει να ξεφύγουν από το
κανονικό, και για χάρη της υπηρεσίας, να εξυψώσουν τη συνείδησή τους και να
εργαστούν πιο οριστικά από ένα ανώτερο πεδίο επίγνωσης.
Αναζητώ σήμερα σε όλο τον κόσμο έναν όμιλο ζηλωτών και μαθητών
που μπορούν και θα χρησιμοποιήσουν τη Μεγάλη Επίκληση με τον ορθό τρόπο
και που επιθυμούν, συνεπώς, να εκπαιδευτούν να το κάνουν. Με αυτόν τον τρόπο
θα υπάρχει ένας όμιλος πάνω στο φυσικό πεδίο και στην καθημερινή ζωή που θα
είναι σε θέση να συνδυάσει τις προσπάθειές του μ’ εκείνες της Ιεραρχίας και έτσι
να προκαλέσει μια αποτελεσματική χρήση της Μεγάλης Επίκλησης με τα
εκπληκτικά της αποτελέσματα.
Θα σας υπενθύμιζα ότι με σκοπό να αναπτυχθεί η ανθρώπινη θέληση και
η ανθρώπινη δράση που κινητοποιείται από την ομαδική συνείδηση, η Ιεραρχία
διαλέγει να προκαλέσει τις επιθυμητές αναπτύξεις και αλλαγές πάνω στο φυσικό
πεδίο μόνο μέσα από τη μεσολάβηση μιας συνειδητής και αφυπνιζόμενης
ανθρωπότητας. Μια τέτοια ανθρωπότητα (και φτάνει γοργά σ’ αυτό το στάδιο της
επίγνωσης μέσα από το συνδυασμένο πόνο και τη δυστυχία) θα εντυπώνεται και θα
ανταποκρίνεται στην κατευθυνόμενη σκέψη των Μεγαλύτερων Αδελφών που
καθοδηγούν τη φυλή. Θα είναι όμως ελεύθερη διαρκώς να αποβάλλει εκείνη την
εντύπωση και να προχωρήσει όπως διαλέγει προσωπικά. Δεν υπάρχει κανένας
έλεγχος αυθεντίας πάνω στο νου των ανθρώπων που αναλαμβάνεται ή καλλιεργείται
από την Ιεραρχία. Όλοι οι ζηλωτές και οι μαθητές είναι ελεύθεροι να διαλέξουν ένα
διαφορετικό δρόμο απ’ αυτόν που τους προτείνεται, αν το προτιμούν, ή αν δεν έχουν
πειστεί για την ορθότητα της μεθόδου εργασίας που τους υποδείχνεται, ή φοβούνται
το επίπονο έργο να προωθήσουν το στάδιο του σχεδίου που τους υποδείχτηκε, ή
αποφεύγουν την πειθαρχία που συνεπάγεται και απαιτείται από εκείνους που ζητούν
να κάνουν τον άνθρωπο να ανταποκρίνεται σωστά στην πνευματική επαφή και
διδασκαλία και έτσι να μεταφράσει ορθά την πρόθεση της Ιεραρχίας.
Η ικανότητα να χρησιμοποιείται η Μεγάλη Επίκληση έτσι ώστε να
μπορεί να είναι αποτελεσματική, μπορεί να αναπτυχθεί αν εκείνοι οι οποίοι
εργάζονται κατά μήκος των γραμμών του αληθινού διαλογισμού μπορούν να
αρχίσουν να χρησιμοποιούν σωστά την Ιερή Λέξη, η οποία δεν απαιτεί μια τέτοια

28
υποστηριζόμενη προσπάθεια με αποκρυφιστική συγκέντρωση. Πρέπει να μάθουν να
την εκφωνούν με τον τρόπο που σας υπέδειξα παραπάνω όταν μιλούσα για τη
Μεγάλη Επίκληση, και πρέπει να μάθουν επίσης να ενισχύουν τα αποτελέσματά της
στην ατομική ζωή τους, βλέποντας έτσι εκείνη τη ζωή από τη σκοπιά των
εκπαιδευμένων πνευματικών Παρατηρητών.
Θα ήθελα να προσεγγίσω με συντομία και για λίγα λεπτά στη σημασία
που έχει ολόκληρη η διαδικασία και η μέθοδος της επίκλησης.
Πολλά έχουν ειπωθεί και γραφτεί στο παρελθόν από τον περίεργο
ερευνητή και από εκείνους που ενέχονται στο μαγικό έργο οποιουδήποτε είδους
σχετικά με την επίκληση όπως εφαρμόζεται στις στοιχειακές δυνάμεις και στους
υπανθρώπινους παράγοντες με την επακόλουθη εφέλκυση των δραστικών
παραγόντων και των υπεύθυνων ενεργειών για το ένα ή το άλλο είδος πάνω στο
φυσικό πεδίο. Αυτό που συχνά ξεχνιέται είναι ότι αυτή η διαδικασία αποτελεί εξ
ολοκλήρου τη δημιουργία της επαφής και τον επακόλουθο έλεγχο των δυνάμεων της
γης, του νερού, της φωτιάς και του αέρα. Αυτός είναι ένας από τους σκοπούς των
μαγικών εργατών, αλλά αφορά την υλική φύση και τον έλεγχο της ουσίας. Στο χώρο
του κατώτερου αποκρυφισμού, συνδέεται με την επίκληση και την εφέλκυση του
χρήματος, της καλής υγείας και των χειροπιαστών υλικών αποτελεσμάτων όπως
αποκτιέται εμπειρία στο χώρο του μυστικισμού από πολλές σχολές της σκέψης.
Σημειώστε το αυτό γιατί κρατάει το κλειδί της σχέσης του αποκρυφισμού και του
μυστικισμού πάνω στα κατώτερα επίπεδα της συνείδησης. Υποδείχνει την ανάγκη και
των δύο ομίλων να μετατοπίσουν την εστία του ενδιαφέροντός τους και της έφεσής
τους πάνω σε ανώτερες και περισσότερο πνευματικές αξίες. Ο έλεγχος των φυσικών
δυνάμεων και η εφέλκυση των επιθυμητών υλικών ανταμοιβών θα φτάσουν κανονικά
και αναπόφευκτα ως δευτερεύοντα αποτελέσματα. Θα εξαρτηθούν επίσης από το
κάρμα ή το πεπρωμένο του ανθρώπου που αναγνωρίζεται και εξετάζεται. Ο
άνθρωπος θα ξεφύγει από τον κίνδυνο να ελέγχεται και να κινητοποιείται από τις
δυνάμεις του υλισμού, αφήνοντας να εισέλθει -όπως πρέπει να συμβαίνει- αρκετό απ’
αυτό που είναι κακό και επικίνδυνο.
Η επίκληση, η εφέλκυση και η επακόλουθη δραστηριότητα της Ιεραρχίας
και εκείνων των Δυνάμεων, Ενεργειών και Υπάρξεων οι Οποίες δεν ελέγχονται με
κανένα τρόπο από την ύλη ή από την ουσία (τον κατώτερο πόλο της εκδήλωσης),
αλλά οι Οποίοι σχετίζονται με το θετικό πνευματικό πόλο, είναι μια νέα
δραστηριότητα και ένα σχετικά αδοκίμαστο πείραμα από τη μεριά της
ανθρωπότητας και από τις άγνωστες φόρμουλες. Στο τι χρησίμευαν στο να
μεταδώσουν αυτές οι φόρμουλες στην ανθρωπότητα όταν ελεγχόταν ακόμη από τις
κατώτερες αξίες και ήταν ανίκανοι να διατηρηθούν πάνω στην όψη της ψυχής και να
λειτουργήσουν πάνω σε εκείνο το επίπεδο της συνείδησης στο οποίο μπορεί να
βρεθεί η ψυχή. Μόνο εκείνοι μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις φόρμουλες
αποτελεσματικά οι οποίοι ζουν, εργάζονται, σκέφτονται και αισθάνονται ως
ψυχές, το οποίο σημαίνει πάντα με ομαδικούς όρους.
Σήμερα όμως, υπάρχουν εκείνοι σε κάθε χώρα που αποκτούν γοργά
επίγνωση της ψυχής σαν καθοριστικό παράγοντα στη συνείδηση, οι οποίοι
ανταποκρίνονται στις παγκόσμιες υποθέσεις και συνθήκες αυξανόμενα ως ψυχές, και οι
οποίοι μπορούν, επομένως, να εκπαιδευτούν να εργαστούν πάνω στο φυσικό πεδίο.
Όταν γίνεται αυτό, είναι δυνατό να μεταδοθούν κάποιες Λέξεις Δύναμης και
μάντραμ και να εγκαινιάσουν εκείνη τη νέα και δυναμική δραστηριότητα που θα φέρει
την Ιεραρχία και την Ανθρωπότητα σε συνειδητή και άμεση συνεργασία, καθώς και τη
Σαμπάλλα και κάποιες μεγάλες Δυνάμεις που είναι εξωπλανητικές ή ηλιακές, καθώς
και μεγάλες κοσμικές Ενέργειες. Τώρα είναι δυνατό να ανακαλυφτούν εκείνοι οι

29
οποίοι -επειδή έχουν απελευθερωθεί μέσα τους και μαθαίνουν γοργά να είναι
αποσπασμένοι και ανιδιοτελείς- μπορούν να εγκαινιάσουν και να προωθήσουν το
έργο της επίκλησης εκείνων των ανώτερων πνευματικών δυνάμεων, και έτσι να
ενισχύσουν τις προσπάθειες της Μεγάλης Λευκής Στοάς. Αυτή η διαδικασία της
πνευματικής επίκλησης είναι που θα κινητοποιήσει τη νέα και επερχόμενη παγκόσμια
θρησκεία. Αυτή δεν είναι μαγική επίκληση, όπως την καταλαβαίνει ο άνθρωπος, και η
οποία σχετίζεται με την επίκληση και τον έλεγχο της ουσίας και των στοιχειακών
δυνάμεων του εκδηλωμένου κόσμου. Σχετίζεται με την επίκληση εκείνου που θα
εφελκύσει την επαφή με τις πνευματικές Ζωές και τις θείες ενσωματωμένες Ενέργειες
καθώς και με την Ιεραρχία (που είναι ο ενδιάμεσός Τους). Ο σκοπός τους είναι να
επιφέρουν την εκδήλωση πάνω στη γη της ψυχής της ανθρωπότητας και τις ποιότητες
της υποκειμενικής και εσωτερικής θείας ζωής που την καλύπτουν όλες οι εξωτερικές
μορφές. Αυτό γίνεται τώρα για πρώτη φορά δυνατό στη ζωή του πλανήτη.
Ο αντικειμενικός στόχος αυτών των διαδικασιών της επίκλησης είναι
τριπλός:
1. Να εφελκύσει την ψυχή της ανθρωπότητας και έτσι να τη φέρει σε πιο
ελεύθερη έκφραση πάνω στο φυσικό πεδίο. Αυτό μπορεί να γίνει με δύο τρόπους:
α. Με τη διέγερση των ψυχών των ανθρώπων παντού με την αυξανόμενη επιρροή της
Χριστιανικής αρχής της αγάπης, η οποία θα εκφραστεί σε παγκόσμια κατανόηση,
καλή θέληση, συνεργασία και ειρήνη.
β. Με τη δημιουργία ενός κραδασμού μέσα στην ίδια την ανθρωπότητα που θα έχει
μια τέτοια δυναμικότητα ώστε θα ελκύσει μαγνητικά μια ανταπόκριση από την
Ιεραρχία που αναμένει, που παρατηρεί, και θα επιφέρει μια πιο στενή σχέση και
παρόμοια μια συνειδητή επικοινωνία ανάμεσα στα δύο πλανητικά κέντρα της
Ιεραρχίας και της Ανθρωπότητας.
Αυτό καλείται η επίκληση της Μεγάλης Λευκής Στοάς. Μεγάλο μέρος
απ’ αυτή την επίκληση της Χριστικής αρχής προωθείται από τους αληθινούς πιστούς
σε κάθε χώρα (Χριστιανούς και μη Χριστιανούς) που απευθύνονται στο Χριστό,
αδιάφορο με πιο όνομα Τον αναγνωρίζουν και μετά, με αγάπη στην καρδιά τους γι’
Αυτόν και τους συνανθρώπους τους, ζητούν να βελτιώσουν τις παγκόσμιες συνθήκες,
να τερματίσουν το μίσος και τη δυστυχία και να επιδείξουν παντού την καλή θέληση.
Αυτό αναφέρεται στο πρώτο στάδιο της εφέλκυσης της ανταπόκρισης για την αγάπη
και την κατανόηση στις καρδιές και στο νου και ως αποτέλεσμα της επίκλησης του
Χριστού και της Χριστικής αρχής. Συλλογιστείτε πάνω σ’ αυτές τις λέξεις και δείτε
ότι αυτή η διαδικασία συνεχίζεται παντού. Οι σπουδαστές του εσωτερισμού έχουν
την τάση να υπερεκτιμούν την αποτελεσματικότητα του έργου που κάνουν αυτοί. Η
εστιασμένη τους έφεση και ο ανιδιοτελής τους αγώνας να υπηρετήσουν που
χαρακτηρίζει εκατομμύρια ανθρώπων στον κόσμο οι οποίοι προσεύχονται,
ακολουθούν και ζητούν να εφελκύσουν τη μεγάλη πνευματική κεφαλή της Ιεραρχίας,
το Διδάσκαλο των Διδασκάλων, το Χριστό, έφτασαν τώρα σε ένα σημείο αληθινής
και πραγματικής αποτελεσματικότητας. Μπορεί να είναι, και συνήθως είναι,
ανεπηρέαστοι από αρκετή νοητική δραστηριότητα ή διανοητική αντίληψη των
επιπτώσεων ή της επιστημονικής φύσης των διαδικασιών τους, αλλά γι’ αυτόν
ακριβώς το λόγο, είναι δυναμικοί. Οι εσωτεριστές και αποκρυφιστές σπουδαστές
επιδείχνουν σχεδόν αναπόφευκτα μια διαιρεμένη εστίαση, εξαιτίας της
δραστηριότητας του νου και της προσωρινής αποτυχίας τους να αναμείξουν τέλεια
τόσο την ψυχή όσο και την προσωπικότητα. Αυτό οδηγεί στο να διασκορπίζεται η
ενέργεια και συχνά κάνει τις καλές του προθέσεις μάταιες. Αλλά, απ’ αυτούς τους
ομίλους προβάλλουν γοργά εκείνοι που μπορούν να εργαστούν με το σωστό τρόπο
και τα αποτελέσματα θα είναι αυξανόμενα δραστικά.

30
 Η εφέλκυση της Ιεραρχίας μέσα από την ορθή επίκληση προχωράει
επίσης γοργά, δημιουργώντας αρκετή δραστηριότητα και ανταπόκριση από την
Ιεραρχία του Φωτός.
2. Να ξεκινήσει μια πιο στενή σχέση με το τρίτο, μεγαλύτερο θείο κέντρο
του πλανήτη μας, τη Σαμπάλλα. Από εκείνο το κέντρο, αποστέλλεται η θέληση του
Θεού και η δύναμη του Θεού γίνεται ο αγγελιαφόρος της θέλησής Του. Μέχρι τώρα
εκείνη η ανώτατη μορφή της πνευματικής ενέργειας προσέγγιζε την ανθρωπότητα
(όπως σας λέω πάντα) μέσα από την Ιεραρχία. Σήμερα, θεωρείται επιθυμητό ότι θα
πρέπει να εξακριβωθεί αν υπάρχουν αρκετοί ανιδιοτελείς και ομαδικά
συνειδητοί άνθρωποι πάνω στον πλανήτη να εγγυηθούν μια άμεση εισροή
εκείνης της ανώτερης ενέργειας μέσα στην ανθρωπότητα. Μ’ αυτό τον τρόπο θα
δημιουργήσουν στο φυσικό πεδίο μια επιτάχυνση του θείου σχεδίου και μια πιο
γοργή εκτέλεση εκείνου που πρέπει να γίνει. Αυτή η άμεση επαφή μπορεί να γίνει αν
η Μεγάλη Επίκληση χρησιμοποιείται από τους ζηλωτές και μαθητές του κόσμου σε
συνεργασία με την Ιεραρχία. Από εδώ προκύπτει και η έμφαση που έδωσα σε όλους
σας να χρησιμοποιείται αυτή η Μεγάλη Επίκληση ως ψυχές και ως εκείνοι που
βρίσκονται σε κάποιο μέτρο σε επαφή με την Ιεραρχία. Όταν ο τόνος της
ανθρωπότητας και ο τόνος της Ιεραρχίας είναι συγχρονισμένοι από τη χρήση της
Μεγάλης Επίκλησης, θα έρθει μια δυναμική και άμεση ανταπόκριση από τη
Σαμπάλλα, και εκείνη θα πάρει γοργά τη θέση που η Ιεραρχία και οι μαθητές του
κόσμου επιθυμούν να δουν.
Το κύριο αποτέλεσμα της ορθής χρήσης της Μεγάλης Επίκλησης (στο
μέτρο που σχετίζεται η ανθρωπότητα) είναι η επιτάχυνση. Όπως υπέδειξα πιο
πριν, μια τέτοια επιτάχυνση μεταφέρει μαζί της τους δικούς της κινδύνους. Συνεπώς
έχουμε την εμφάνιση των αληθινά τρομακτικών προβλημάτων και των φοβερών
γεγονότων που για αρκετά χρόνια κατέλαβαν τους ζηλωτές και μαθητές του κόσμου.
Μ’ αυτή τη διαδικασία μαθαίνουν το έργο της σωτηρίας του κόσμου και γίνονται
βαθμιαία κατάλληλοι για τη θέση του παγκόσμιου σωτήρα και για να απορροφήσουν
το κακό κάρμα. Εδώ μπορεί να παρατηρήσετε αρκετά σωστά ότι τώρα όλος ο κόσμος
υποφέρει και τα περασμένα είκοσι πέντε χρόνια υπήρξαν εκείνα του ενός γενικού και
πιο δυστυχισμένου παγκόσμιου κάρμα. Πού επομένως βρίσκεται η διαφορά ανάμεσα
στον πόνο και στη δυστυχία του κόσμου γενικά και εκείνου των ζηλωτών και
μαθητών ειδικά; Θα απαντούσα ότι οι μαθητές και ζηλωτές έχουν συνείδηση απ’
αυτό το κάρμα και των αποτελεσμάτων του και στους τρεις φορείς ταυτόχρονα -στο
νου καθώς και στο συναισθηματικό σώμα με τις επακόλουθες φυσικές αντιδράσεις.
Αυτό δημιουργεί μια εντατικοποίηση μια ανασκόπηση και μια προσδοκία που οι
μεγαλύτεροι όμιλοι δεν τις καταγράφουν, καθώς περιλαμβάνουν ολόκληρη την
προσωπικότητα. Σ’ αυτό, ιδιαίτερα στην περίπτωση των μαθητών, πρέπει να
προστεθεί η ευαισθησία και η ικανότητα να συντονίζονται και να απορροφούν τον
παγκόσμιο πόνο, τις παγκόσμιες αντιδράσεις και τις παγκόσμιες συνθήκες,
αυξάνοντας υπερβολικά εκείνο το οποίο θα υπέφεραν ατομικά. Η ικανότητα να
επωμίζονται και να καταγράφουν τον ομαδικό πόνο, καθώς και να υπομένουν το δικό
τους προσωπικό κάρμα, επιβαρύνει υπερβολικά το έργο του μαθητή.
Όταν επομένως καλώ τους ζηλωτές και τους μαθητές του κόσμου να
χρησιμοποιούν τη Μεγάλη Επίκληση, τους καλώ επίσης στη “συντροφιά των οδυνών
του Χριστού”. Αυτό είναι πάντοτε προκαταρκτικό της σταύρωσης ή της
απελευθέρωσης της ανθρώπινης συνείδησης σε ανώτερους χώρους πνευματικής
επίγνωσης. Οι Δυνάμεις που έρχονται σε επαφή με τη χρήση αυτής της Μεγάλης
Επίκλησης, σε σύνδεση με την εκπαιδευμένη ιεραρχική προσπάθεια, έλκονται μ’
αυτόν τον τρόπο ή ωθούνται μαγνητικά να ανταποκριθούν και τότε μπορούν να

31
σταλούν άμεσα δυναμικές ενέργειες για να κατευθυνθούν στο πλανητικό κέντρο της
Ανθρωπότητας που αναμένει. Συνεπώς, προκαλούνται δύο αποτελέσματα που έχουν
μια γοργή φύση κατά τη διάρκεια μιας συγκεκριμένης χρονικής περιόδου:
α. Η ενέργεια της Θέλησης του Θεού χρησιμεύει στο να αφυπνίσει τη φωτισμένη,
αλλά λανθάνουσα θέληση για το καλό των ανθρώπων και αυτή, από τη στιγμή που
θα αφυπνιστεί δυναμικά, θα ανθίσει σαν καλή θέληση. Υπάρχουν τόσα πολλά απ’
αυτή που παραμένουν σε λανθάνουσα κατάσταση και ανέκφραστα επειδή δεν
έχει εγερθεί η θέληση για την επίδειξη της δραστηριότητας της καλής
θέλησης. Θα εγερθεί αυτόματα στο γενικό κοινό από τη στιγμή που οι μαθητές
του κόσμου θα έχουν επικαλεστεί και εφελκύσει αυτή την ανώτερη δυναμική
ενέργεια. Η ανθρωπότητα το περιμένει αυτό και η άφιξή του εξαρτάται από τις
προσπάθειες εκείνων που ξέρουν τι πρέπει να γίνει και που θα πρέπει να κάνουν
τις πνευματικές τους θεωρίες γεγονότα εξωτερικής έκφρασης. Τίποτε δεν μπορεί
να αναστείλει την τελική πρόοδο αυτής της θέλησης για το καλό και της
σχεδιασμένης δραστηριότητάς της περισσότερο από ένα μπουμπούκι που ξεκίνησε
να ξεδιπλώνει τα πέταλά του στο φως του ήλιου και υπόκειται στην κατάλληλη
διέγερση, αλλά δεν μπορεί να επιστρέψει ξανά στην κατάσταση ενός σφιχτά
κλεισμένου μπουμπουκιού, δυναμικού αλλά ανέκφραστου. Η έκφραση αυτού που
είναι δυναμικό θα είναι το αποτέλεσμα της κρούσης της δύναμης της πρώτης
ακτίνας, της θέλησης για το καλό σ’ αυτή την εποχή που προκαλείται από τις
προσπάθειες των μαθητών του κόσμου.
β. Το δεύτερο αποτέλεσμα θα είναι να σχηματιστεί ή να συσταθεί ένα πλανητικό
τρίγωνο ή μια αναγνωρίσιμη τριάδα. Αυτή θα είναι η αντιστοιχία ανάμεσα στα
τρία πλανητικά κέντρα στην πνευματική τριάδα της Μονάδας, της Ψυχής και της
Προσωπικότητας (το άτμα, βούδδι, μάνας της θεοσοφικής βιβλιογραφίας). Μέχρι
τώρα η λέξη ευθυγράμμιση περιέγραφε καλύτερα την πλανητική κατάσταση.
Υπήρχε μια άμεση γραμμή κατά μήκος της οποίας μπορούσε να διαχυθεί ενέργεια
από τη Σαμπάλλα στην Ιεραρχία και από την Ιεραρχία στην Ανθρωπότητα, αλλά
αυτό δε σήμαινε μια άμεση αλληλεπίδραση ανάμεσα στην Ανθρωπότητα και τη
Σαμπάλλα. Αν η Μεγάλη Επίκληση μπορεί να γίνει αποτελεσματική, τότε η
ανθρωπότητα μπορεί να εγκαινιάσει μια άμεση σχέση με τη Σαμπάλλα. Το
επακόλουθο τρίγωνο της σχέσης των δυνάμεων θα προωθήσει την κυκλοφορία
των πνευματικών ενεργειών ανάμεσα στα τρία κέντρα από σημείο σε σημείο έτσι
ώστε να υπάρξει μια τριπλή σχέση. Θα εδραιωθεί μια πλανητική διαδικασία πάρε-
δώσε ανάμεσα και στα τρία κέντρα, και η έμφαση πάνω στο δόσιμο θα γίνει
περισσότερο έκδηλη.
Θα δείτε τώρα ένα τμήμα του αποκρυφιστικού αντικειμενικού στόχου που
βρίσκεται πίσω από τις λέξεις που ζήτησα να επαναλάβετε σε σχέση με τη Μεγάλη
Επίκληση:

Γνωρίζουμε, Ω Κύριε της Ζωής και της Αγάπης,

για την ανάγκη.
Άγγιξε την καρδιά μας πάλι με αγάπη,
ώστε και εμείς να μπορούμε να αγαπάμε και να δίνουμε.

Η σκέψη της ελεύθερης κυκλοφορίας της ενέργειας ανάμεσα στα τρία

παγκόσμια κέντρα είναι που κινητοποιεί αυτή τη μαντρική πρόταση. Μια μελέτη της
θα σας δείξει πώς η σημασία και η έννοια φανερά απλών λέξεων μπορεί να είναι πιο
βαθιά και πιο εκτεταμένη στο αποτέλεσμα από ότι είστε σε θέση να συλλάβετε. Μια
αναγνώριση αυτού και μια δημιουργική απαθής χρήση της φαντασίας μπορεί να

32
χρησιμεύσει στο να προσθέσει μεγαλύτερη δυναμικότητα στη σκέψη σας και στην
προσωπική σας θέληση για το καλό καθώς χρησιμοποιείται τη Μεγάλη Επίκληση και
το επικουρικό της μάντραμ. Ο βασικός τόνος της πρώτης όψης είναι η Θυσία και της
δεύτερης η Αγάπη. Επομένως οι λέξεις “ώστε και εμείς να μπορούμε να αγαπάμε και
να δίνουμε” μπορούν να δημιουργήσουν μια επαφή ανάμεσα στα δύο.
Καθώς μελετάμε τις παραπάνω δηλώσεις μπορεί να προβάλει βαθμιαία
στη συνείδηση του κόσμου ένα κλειδί για τη σημασία του πόνου και της δυστυχίας. Η
δυστυχία είναι ο πιο αποτελεσματικός και πιο γρήγορος τρόπος να εφελκυστεί η
παγκόσμια κατανόηση και να εξαφανιστούν οι φραγμοί που έχουν δημιουργήσει
οι ανθρώπινες υπάρξεις στην έκφραση της θέλησης για το καλό. Ένα από τα πιο
ευεργετικά αποτελέσματα της εισροής της δύναμης της Σαμπάλλα μέσα από την
εστιασμένη απαίτηση των ζηλωτών και των μαθητών του κόσμου θα υπάρξει η
νοήμων αναγνώριση των χρήσεων του πόνου και της δυστυχίας. Είναι αυτή η
αλήθεια -διαστρεβλωμένη και εγωιστικά λάθος εφαρμοσμένη και ερμηνευμένη- που
οδήγησε κάποιους τύπους ανθρώπων και κάποιους τύπους κυβερνητικών σωμάτων
ανάμεσα στα έθνη να πάρουν τη θέση ότι όσο πιο μεγάλη είναι η δυστυχία που
υπάρχει (όπως για παράδειγμα στην περίοδο του πολέμου) και μεγαλύτερη η
διαδικασία του τρόμου, τόσο πιο γρήγορο θα είναι το τέλος που είναι επιθυμητό και
σωστό. Ισχυρίστηκαν ότι όσο πιο σκληρά είναι τα αποτελέσματα των σχεδιασμένων
συνθηκών, τόσο πιο γρήγορα θα επιτευχθεί η ορθή αποκορύφωση. Δεν είναι όμως
καθήκον ή δικαίωμα του ανθρώπου να στρέφει τη δύναμη της πρώτης ακτίνας σε
εγωιστικούς σκοπούς ή υλικούς στόχους. Η ευθύνη δεν μπορεί να καλυφτεί πίσω από
αληθοφανείς και διαστρεβλωμένες μισές αλήθειες και δεν μπορεί να γίνεται κακό με
σκοπό να έρθει καλό. Ότι εφαρμόζεται από τον Κύριο του Κόσμου στη Σαμπάλλα
κάτω από την κινητοποίηση της αγάπης, της σοφίας και της ανιδιοτέλειας με μια
σίγουρη επαφή και κρίση σχετικά με το χρόνο και τις εποχές, δεν μπορεί να
χρησιμοποιηθεί από εκείνους που κινητοποιούνται από προσωπικούς στόχους, είτε
είναι πάνω σε ατομική όσο και σε προσωπική κλίμακα (γιατί τα έθνη όπως και τα
άτομα έχουν προσωπικότητες). Συλλογιστείτε πάνω σ’ αυτό και αναζητήστε τη
φώτιση από την ψυχή.
3. Όταν η Μεγάλη Επίκληση χρησιμοποιείται σωστά μ’ αυτόν τον τρόπο
και συνεπώς τα κέντρα του κόσμου σχετίζονται συνειδητά, τότε ο κυβερνήτης
της Σαμπάλλα μπορεί να καλέσει κάποιες εξωπλανητικές Ενέργειες να
βοηθήσουν στις αναπροσαρμογές που απαιτούνται για τη Νέα Εποχή και τον
επερχόμενο πολιτισμό της. Αυτές οι Δυνάμεις -πνευματικές και δυναμικές στη φύση
τους- υπάρχουν σε δύο κατηγορίες: ηλιακές δυνάμεις που είναι ενδο-πλανητικές και
κοσμικές. Δυνάμεις που εισέρχονται μέσα στο ηλιακό μας σύστημα μέσω του Δία
που μεταδίδει τις θείες ενέργειες από την Παρθένο και τον Υδροχόο που ο Δίας τους
κυβερνάει εσωτερικά. Η Παρθένος είναι εσωτερικά μητέρα του παιδιού Χριστός, και
επομένως εκπορεύει τις ενέργειες που τρέφουν και βοηθούν να αναπτυχθεί η
Χριστική συνείδηση. Ο Υδροχόος είναι η επερχόμενη έκφραση της ομαδικής
συνείδησης που υπάρχει διαρκώς σε μεγάλη κλίμακα στην ανθρωπότητα. Ο Δίας
επίσης, εξωτερικά και από τη σκοπιά της ορθόδοξης αστρολογίας, κυβερνάει τον
Τοξότη, το ζώδιο της μαθητείας, καθώς και τους Ιχθείς, το ζώδιο των σωτήρων του
κόσμου. Συνεπώς οι επιπτώσεις θα είναι φανερές στους αληθινούς σπουδαστές.
Εξετάζοντας αυτές τις μεγάλες Ενέργειες, υπάρχουν λίγα που μπορείτε να
κάνετε πέρα από το να αποδεχτείτε -αν ενδιαφέρεστε να το κάνετε- τις δηλώσεις μου
σχετικά μ’ αυτές, θεωρώντας τες ενδιαφέρουσες και απλά επεξηγηματικές προτάσεις.
Υπάρχουν λίγα που μπορείτε να κάνετε εσείς (ή εγώ) για να φτάσετε σε μια
χειροπιαστή γνώση των γεγονότων πάνω σ’ αυτή τη γραμμή. Αρκετά λίγοι, ακόμη

33
και από τα Μέλη της Ιεραρχίας έχουν συνείδηση της κρούσης της δύναμης από εξω-
ηλιακά κέντρα ή αποθέματα πνευματικής δύναμης. Μόνο ο όμιλος των Ενατενιστών
στην Ιεραρχία που έχει το εξωτερικό όνομα των Νιρμανακάγια ανταποκρίνεται στην
επιρροή Τους με ένα συνειδητό τρόπο και μόνο όταν η επιρροή έχει υποβιβαστεί από
κάποιους πανίσχυρους παράγοντες στη Σαμπάλλα. Δεν είναι αναγκαίο για μένα να πω
περισσότερα σχετικά μ’ Αυτές, αν και πρόκειται να ασχοληθώ μ’ Αυτές αργότερα
πάλι σ’ αυτό το άρθρο.
Πριν να εξετάσουμε τη Μεγάλη Επίκληση πρόταση με πρόταση, θα
ήθελα να προσεγγίσουμε σύντομα τη διαδικασία καθώς προσπαθείτε να την πείτε
σωστά και αποτελεσματικά.
Μην ξεχνάτε, πρώτα από όλα, την αναγκαία διαδικασία της
ευθυγράμμισης κατά την οποία πρέπει να κάνετε δύο πράγματα:
1. Προσπαθήστε συνειδητά (που για τους περισσότερους από σας σημαίνει
με τη φαντασία σας) να ευθυγραμμίσετε ή να συνδέσετε την ψυχή, το νου
και τον εγκέφαλο έτσι ώστε να υπάρχει μια άμεση και ελεύθερη εισροή
από τον ανώτερο Εαυτό στον κατώτερο.
2. Προσπαθήστε να αντιληφθείτε ή να καταγράψετε τη σχέση σας με την
Ιεραρχία, μέσω του ομίλου σας των μαθητών (αν ξέρετε ποιος είναι) ή σε
σχέση με οποιοδήποτε από τους Μεγάλους ή Διδασκάλους ο οποίος έλκει
περισσότερο την καρδιά και το νου σας. Αν κανένας δεν προκαλεί την
παραμικρή έλξη στη συνείδησή σας, θα επιτευχθούν τα ίδια
αποτελέσματα αν ζητήσετε να συνδεθείτε με το Χριστό.
Θα μπορούσα να υποδείξω εδώ ότι η διαφορά ανάμεσα στη σύνδεση που μπορείτε να
επιτύχετε αποτελεσματικά και σ’ εκείνη που γίνεται από ένα μέλος της ίδιας της
Ιεραρχίας, είναι ότι εσείς συνδέεστε μέσω της Ιεραρχίας και μετά μέσα από τη
Μεγάλη Επίκληση προσεγγίζετε τη Σαμπάλλα. Αντίθετα οι μυημένοι και οι
Διδάσκαλοι συνδέουν τον εαυτό Τους άμεσα με τη Σαμπάλλα και χρησιμοποιούν τη
Μεγάλη Επίκληση με έναν τελείως διαφορετικό τρόπο από ότι τη χρησιμοποιείτε. Για
σας και για το μέσο ζηλωτή δεν υπάρχει άμεση επαφή, και αυτό είναι οριστικά
τυχερό για σας. Δεν πρόκειται να το διευκρινίσω περισσότερο.
Το δεύτερο πράγμα που κάνετε είναι να εστιάσετε τότε τον εαυτό σας όσο
πιο ψηλά σας είναι δυνατό να το επιτύχετε στη συνείδησή σας. Τότε σκοπεύετε σε
μια πλήρη αυτό-παραγνώριση και όταν έχει αποκτηθεί αυτό, κατευθύνετε την
προσοχή σας στη διπλή δραστηριότητα ενός αληθινού μαθητή στην οποία
αναφέρθηκα πιο πριν. Δηλαδή, το έργο να δοθεί έμφαση σε μια σημαντική
κατανόηση των επιπτώσεων και των εννοιών των λέξεων που λέγονται και των
αποτελεσμάτων που πρέπει να επιτευχθούν. Μετά έρχεται η εκφώνηση των λέξεων
με την κρυμμένη δυναμικότητά τους και αυτό πρέπει να το κάνετε ως ψυχή που
χρησιμοποιεί το νου και τον εγκέφαλο σαν παράγοντες.
Ολοκλήρωση, συνειδητή δραστηριότητα, και η έκφραση του έργου που
πρέπει να γίνει πάνω στο φυσικό πεδίο θα καλύψουν ολόκληρο το θέμα. Αυτά όταν
προωθηθούν σωστά θα αποδειχτούν αποτελεσματικά. Θα διευκρίνιζε κάπως τα
θέματα αν σας έλεγα ότι:
1. Η ολοκλήρωση είναι η αντιστοιχία στη συνείδηση της Εισπνοής κατά τη
διάρκεια της αναπνοής. Αυτή είναι η απόσυρση της συνείδησης στο πιο
ψηλό σημείο που είναι δυνατό.
2. Η συνειδητή δραστηριότητα αντιστοιχεί στη σωστή χρήση του
Διαλείμματος ανάμεσα στην εισπνοή και στην εκπνοή. Περιλαμβάνει την
αναγνώριση των δυνάμεων με τις οποίες υπάρχει επαφή καθώς και του
σκοπού τους.

34
 3. Η ορθή έκφραση αντιστοιχεί στην περίοδο της Εκπνοής. Αυτή είναι η
αποστολή των δυνάμεων με τις οποίες ήρθε σε επαφή με μια πράξη της
θέλησης με σκοπό να προκαλέσουν τους επιθυμητούς σκοπούς.
Μην ξεχνάτε ότι αυτό πρέπει να είναι μια ομαδική προσπάθεια και πρέπει να
προωθηθεί σε συνεργασία με την Ιεραρχία. Περιλαμβάνει επίσης την αναγνώριση ότι
η ψυχή είναι μία και ότι δεν υπάρχει ένα τέτοιο πράγμα όπως η ψυχή μου -μόνο η
ψυχή μας.
Εξετάζοντας τις πέντε προτάσεις που αποτελούν αυτό που θα μπορούσε
να ονομαστεί η εντολή της Μεγάλης Επίκλησης (δείτε σελίδα 144 αγγλ.), θα ήθελα,
πρώτα από όλα, να υποδείξω μερικές από τις υποκείμενες και βασικές ιδέες.
Αυτή η Μεγάλη Επίκληση χρησιμοποιείται από την Ιεραρχία διαρκώς
από το 1425 μ.Χ. αν και είναι χιλιάδες χρόνια πιο παλιά. Επειδή όμως η ανθρωπότητα
δεν ήταν έτοιμη να συνεργαστεί στη χρήση της, τα αποτελέσματα έχουν
καθυστερήσει και θεωρηθεί “επικείμενα”. Δεν ξέρω πώς αλλιώς να εκφράσω τα
αποτελέσματα που έχουν ήδη επιτευχθεί. Σήμερα, μπορούν να κατασταλάξουν, αν
μπορεί να αναπτυχθεί μια συνεργασία από την ανθρωπότητα, και μια τέτοια
συνεργασία φαίνεται τώρα άμεσα πιθανή.
Η πρώτη φράση, Είθε οι Δυνάμεις του Φωτός να φέρουν φώτιση στο
ανθρώπινο γένος, εφελκύει οριστικά τις δυναμικότητες που μπορούν να βρεθούν στα
Μοναδικά επίπεδα συνείδησης και πάνω σ’ αυτό που αποκρυφιστικά καλείται το
δεύτερο πεδίο της θείας εκδήλωσης. Αυτές οι Δυνάμεις περιλαμβάνουν τον Κύριο
του Κόσμου και τους Αντιπροσώπους των εφτά ιερών πλανητών οι οποίοι
αναφέρονται στη Χριστιανική Βίβλο ως “τα εφτά Πνεύματα μπροστά από το θρόνο
του Θεού”. Περιλαμβάνουν επίσης και τους τρεις Παράγοντες της Θείας Τριπλότητας
οι Οποίοι είναι γνωστοί, εσωτερικά και στην Ανατολή ως οι τρεις Κουμάρα, ή οι
τρεις Βούδες της Δραστηριότητας.
Τι σημαίνουν αυτά τα ονόματα και αυτές οι μεγάλες Ατομικότητες σε σας
και στη μέση ανθρωπότητα; Απολύτως τίποτε και αυτό συμβαίνει αναγκαστικά.
Απλώς παραμένουν ονόματα και πιθανές υποθετικές εκφράσεις της θειότητας μέχρι
την τρίτη μύηση όταν είναι δυνατή ή συνειδητή αναγνώριση της Μονάδας. Τότε οι
Δυνάμεις και οι Ενέργειες που προσωποποιούνται για μας σ’ αυτές τις μεγάλες και
εκπληκτικές Ζωές, μπορεί να αποδειχτεί ότι έχουν αληθινή ύπαρξη. Στην πορεία γι’
αυτές τις βασικές αναγνωρίσεις, οι τρεις Αντιπρόσωποί Τους μέσα στα όρια της
Ιεραρχίας πρέπει να γίνουν αποδεκτοί και γνωστοί ότι είναι Δραστηριότητες που
λειτουργούν και ανταποκρίνονται. Αυτοί οι τρεις είναι ο Μανού, το εστιακό σημείο
της πρώτης Ακτίνας της Θέλησης ή Δύναμης. Ο Χριστός, η κεφαλή της Ιεραρχίας και
ο αντιπρόσωπος της δεύτερης Ακτίνας της Αγάπης-Σοφίας. Ο Κύριος του
Πολιτισμού, η έκφραση της τρίτης Ακτίνας της Ενεργού Νοημοσύνης. Αυτή η γνώση
αποκτιέται κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης για τις τρεις πρώτες μυήσεις.
Επομένως, όλα όσα σας λέω εδώ πρέπει να τα θεωρείτε πιθανά για επαλήθευση και
ότι πιστοποιούνται από όλες τις Γραφές του κόσμου και από τους μυημένους σε όλες
τις χώρες. Πρέπει όμως να παραμείνουν αναγκαστικά προσωπικά αναπόδεικτα από
σας μέχρι κάποια μετέπειτα στιγμή της ανάπτυξής σας.
Το Πνεύμα της Ειρήνης το Οποίο εφελκύεται στη δεύτερη φράση, Είθε το
Πνεύμα της Ειρήνης να διαδοθεί προς τα έξω, είναι εκείνη η μυστήρια και θεία
Οντότητα με την Οποία ήρθε σε επαφή ο Χριστός και της Οποίας η επιρροή επέδρασε
πάνω Του τη στιγμή που κέρδισε το δικαίωμα να αποκαλείται ο “Πρίγκιπας της
Ειρήνης”. Όπως σας είπα αλλού, στα προηγούμενα γραπτά μου, ο Χριστός
ενσωμάτωσε στον εαυτό Του την κοσμική αρχή της αγάπης. Η έκφραση της αγάπης
στην εκδήλωση θα εκτελεστεί ως “δόξα για το Θεό, ειρήνη πάνω στη γη, και καλή

35
θέληση για τους ανθρώπους”. Αυτό το πιστοποίησαν οι άγγελοι κατά τη γέννησή
Του. Όταν εξέφρασε την αρχή της αγάπης στη ζωή Του και την παγκόσμια υπηρεσία
Του, συνέδεσε οριστικά τον πλανήτη μας και την ανθρωπότητα (ιδιαίτερα) με την
Πηγή του Φωτός, της αγάπης και της ζωής στην οποία αναφερόμαστε σ’ αυτή τη
δεύτερη φράση. Αυτή ήταν η παγκόσμια σωτηρία την οποία έφερε -ένα γεγονός που
γίνεται ελάχιστα αντιληπτό και το οποίο δεν πρόκειται να αναγνωριστεί ευρέως
μέχρις ότου αυτή η πανίσχυρη Επίκληση να μπορεί να εφαρμοστεί κατάλληλα.
Όταν οι ζηλωτές και οι μαθητές του κόσμου χρησιμοποιούν αυτή την
επίκληση, με την πρώτη φράση αποκτούν συνείδηση της Ιεραρχίας του Φωτός, που
είναι το ενδιάμεσο κέντρο ανάμεσα στην Ανθρωπότητα και στη Σαμπάλλα. Τότε
εξυπηρετεί στο να δώσει έμφαση και να εδραιώσει μια στενή επαφή, ανάμειξη και
συγχώνευση στο ανθρώπινο και στο ιεραρχικό κέντρο. Όταν έχει συμβεί αυτό, τότε η
Ιεραρχία θα μπορεί να χρησιμοποιήσει αυτή τη Μεγάλη Επίκληση με μεγαλύτερη
δυναμικότητα. Μπορεί να μεταφέρει τη σχέση σε ένα ακόμη υψηλότερο επίπεδο και
να δημιουργήσει μια συγχώνευση με το κέντρο της Σαμπάλλα, όπου οι Δυνάμεις του
Φωτός βρίσκονται ως ενσωματωμένες Παρουσίες και όπου η εστιασμένη ενέργειά
Τους εξυπηρετεί στο να προσφέρει μεγάλα αποθέματα φωτός και αγάπης. Μέχρι
τώρα δεν ήταν διαθέσιμα για πλανητική διανομή, επειδή έλειπε η εδραιωμένη σχέση
ανάμεσα στα τρία κέντρα: την Ανθρωπότητα, την Ιεραρχία και τη Σαμπάλλα. Εκείνη
η σχέση αρχίζει να εδραιώνεται κάπως τώρα. Η εισροή του φωτός και της αγάπης
είναι τώρα πιθανή αν οι μαθητές και οι ζηλωτές του κόσμου μπορούν να
οδηγηθούν να κάνουν την αναγκαία προσπάθεια να σταθούν σε πνευματική
ύπαρξη, και από εκείνο το σημείο της ήρεμης προσηλωμένης στάσης, να
επικαλεστούν εκείνες τις μεγάλες Οντότητες. Σ’ αυτή την πιθανότητα αναφέρεται η
Καινή Διαθήκη στην αναφορά που γίνεται στην κολυμβήθρα που αναταραζόταν
ορισμένες φορές από τον Άγγελο, και έτσι δημιουργούσε μια κατάσταση που
οδηγούσε στη θεραπεία του αρρώστου. Ο Άγγελος της Παρουσίας, η ψυχή της
ανθρωπότητας, καθώς ενσωματώνεται στην Ιεραρχία και σ’ εκείνους που
προσπαθούν συνειδητά να δράσουν ως ψυχές, μπορεί να αναταράξει τώρα εκείνα τα
αποθέματα της δύναμης και του φωτός πάνω στα αιθερικά επίπεδα στη Σαμπάλλα
έτσι ώστε να μπορεί να συμβεί μια οριστική “θεραπεία των εθνών”.
Όταν η σκέψη πίσω από τη Μεγάλη Επίκληση μπορεί να προωθηθεί
αρκετά ψηλά στη συνείδηση εκείνων που τη χρησιμοποιούν μέσα από μια
συνδυασμένη προσπάθεια των μαθητών του κόσμου και της Ιεραρχίας του
Φωτός -καθώς ενισχύονται από τις Δυνάμεις του Φωτός- τότε θα μπορεί να
εφελκυστεί το Πνεύμα της Ειρήνης.
Πάνω σε μια κατώτερη στροφή του σπειροειδούς θα παρατηρήσετε ότι το
Φεστιβάλ του Βεσάκ εκτελεί μια παρόμοια επίκληση και διαδικασία. Εκεί, εκείνη τη
στιγμή, οι τρεις Αντιπρόσωποι της Σαμπάλλα μέσα στην Ιεραρχία -ο Μανού, ο
Χριστός και ο Μαχατσόχαν- επικαλούνται το Βούδα, ο Οποίος με τη σειρά Του
μεταδίδει ακόμη υψηλότερες Δυνάμεις. Τον επικαλείται με ένα ειδικό μάντραμ και
μεταδίδει την έλξη στον Ένα του Οποίου αποτελεί παράγοντα. Αν αυτή η Μεγάλη
Επίκληση την οποία μελετάμε μπορεί να ειπωθεί σωστά, τα τρία μεγαλύτερα
πλανητικά κέντρα μπορούν να σχετιστούν με έναν παρόμοιο τρόπο. Ο Κύριος του
Πολιτισμού, ο Διδάσκαλος Ρ., που αντιπροσωπεύει την ανθρωπότητα, ο Χριστός
που αντιπροσωπεύει την Ιεραρχία, και ο Κύριος του κόσμου, συνδεδεμένοι μέσα
από το Μανού και αντιπροσωπεύοντας τη Σαμπάλλα μπορούν να έρθουν σε μια
στενή σχέση έτσι ώστε το αποτέλεσμα θα είναι να εδραιωθεί ένας τόσο ισχυρός
κραδασμός και τόνος που θα επικαλεστεί και θα προσεγγιστεί το Πνεύμα της
Ειρήνης. Με την εκφωνημένη έλξη η προσοχή Του θα αναγκαστεί να στραφεί

36
προς τον πλανήτη μας. Τα επακόλουθα θα είναι σημαντικά και δυναμικά, αλλά τι
μορφή θα πάρουν μου είναι αδύνατο να το πω. Ίσως να οδηγήσει σε μια ιδιαίτερη και
πανίσχυρη επίδειξη της σημασίας της ειρήνης σαν έκφραση της συμπαντικής και
πλανητικής αγάπης. Ίσως να προκαλέσει την αποστολή ενός Αβατάρ ή Αγγελιαφόρου
της Ειρήνης για να οδηγήσει τα έθνη σε ορθή δράση. Ίσως να συμβεί κάποιο
γεγονός που θα έχει τέτοια σπουδαιότητα που η σημασία του θα αναγνωριστεί
αμέσως από την ανθρωπότητα ως σύνολο, οδηγώντας τη να πάρει όλα τα
αναγκαία βήματα που θα αποκαταστήσουν τις ορθές ανθρώπινες σχέσεις. Η φύση
των δραστηριοτήτων που θα εγκαινιάσει το Πνεύμα της Ειρήνης δεν είναι δική μας
ευθύνη. Το καθήκον μας είναι να μάθουμε να ερχόμαστε σωστά σε επαφή με την
Ιεραρχία, μέσα από την ψυχή μας. Να χρησιμοποιούμε σωστά τη Μεγάλη Επίκληση
ως ψυχές, και να κάνουμε σωστά τους εαυτούς μας να ανταποκρίνονται και να είναι
ευαίσθητοι στα επακόλουθα αποτελέσματα. Συλλογιστείτε στα παραπάνω.
Επομένως, θα μπορούσαμε να σημειώσουμε ότι οι Δυνάμεις του Φωτός
εκφράζονται μέσα από την Ιεραρχία του Φωτός και το κυριότερο αποτέλεσμά Τους
είναι να φωτιστεί ο νους των ανθρώπων με αγάπη και φως. Αυτό κατασταλάζει πάνω
στο νοητικό πεδίο. Επομένως, η προσωπικότητα ή η όψη της μορφής της
ανθρωπότητας διαπερνιέται και φωτίζεται. Έτσι το τρίτο μεγάλο πλανητικό κέντρο, η
Ανθρωπότητα, γίνεται δημιουργική και μαγνητική, και δύο θείες όψεις -η νοημοσύνη
και η αγάπη- θα φτάσουν σε ωριμότητα πάνω στο φυσικό πεδίο. Έτσι θα κάνουν
δυνατό για την πρώτη όψη και τη θέληση του Θεού (που γίνεται κατανοητή από την
ανθρωπότητα ως Σχέδιο) να προωθηθεί συνειδητά πάνω στη γη σε συμφωνία με τη
δραστηριότητα που εγκαινιάστηκε στη Σαμπάλλα. Η θέληση του Θεού είναι σκοπός
και αυτό αναγνωρίζεται για πρώτη φορά συνειδητά από τον άνθρωπο.
Το Πνεύμα της Ειρήνης, όταν θα έρθει η κατάλληλη στιγμή, θα
ζωογονήσει την ανταπόκριση της ανθρωπότητας, μέσα από την επιρροή της
Ιεραρχίας, στη θέληση του Θεού που έχει ως βασική πρόθεση να φέρει την ειρήνη
στη γη. Τι είναι ειρήνη; Είναι ουσιαστικά η εδραίωση των ορθών ανθρωπίνων
σχέσεων, της συνθετικής επικοινωνίας με την επακόλουθή της συνεργασία, της ορθής
αλληλεπίδρασης ανάμεσα στα τρία πλανητικά κέντρα και μια φωτισμένη, στοργική
κατανόηση της θέλησης του Θεού καθώς επηρεάζει την ανθρωπότητα και εκτελεί τη
θεία πρόθεση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Χριστός ο Οποίος εδραίωσε για
πρώτη φορά στην πλανητική ιστορία μια επαφή ανάμεσα στην Ιεραρχία, την
Ανθρωπότητα, τη Σαμπάλλα και το Πνεύμα της Ειρήνης στον υψηλό δικό Του τόπο,
στην πρώτη καταγραμμένη ομιλία Του, όταν είπε ότι πρέπει να ασχοληθεί με τις
υποθέσεις του Πατέρα Του και όταν πάλι στο τέλος της ζωής Του επανέλαβε την ίδια
σκέψη στις λέξεις: “Πατέρα ας γίνει το θέλημά Σου, όχι το δικό Μου”. Έτσι μετέφερε
τη σκέψη στο ανώτατο πεδίο γιατί απευθυνόταν στον Πατέρα, την πρώτη Όψη της
Θειότητας. Τότε εστίασε στον εαυτό Του τις δύο μεγαλύτερες θείες όψεις και
ιδιότητες -αγάπη και θέληση (άτμα-βούδι). Εξαιτίας αυτού, η συνείδησή Του έγινε
εξωπλανητική όπως η συνείδηση του Κυρίου του Κόσμου. Τότε μπορούσε να
προσεγγίσει κάποια ύψη επίγνωσης και να έρθει σε επαφή με κάποιους ηλιακούς
Παράγοντες με τους οποίους δεν έχει έρθει ποτέ σε επαφή ο άνθρωπος. Αυτή η
επίτευξη Του επέτρεψε να θέσει την ανθρωπότητα σε επαφή με το Πνεύμα της
Ειρήνης. Έτσι αυτός ο Ίδιος έγινε το φως του Κόσμου και ο Πρίγκιπας της Ειρήνης.
Μ’ αυτόν τον τρόπο, η Σαμπάλλα και η Ιεραρχία ήρθαν σε μια στενή
σχέση και δύο μεγάλα ρεύματα δύναμης αναμείχτηκαν και εγκαθιδρύθηκε μια
οριστική επαφή μεταξύ τους. Ο Βούδας, μέσα από την επίτευξή Του της φώτισης,
εδραίωσε τον πρώτο μεγαλύτερο σύνδεσμο με τις Δυνάμεις του Φωτός. Ο Χριστός,
μέσα από την ικανότητά Του να εκφράζει τη θέληση του Θεού με αγάπη και ως ένας

37
παγκόσμιος σωτήρας, εδραίωσε τον πρώτο μεγαλύτερο σύνδεσμο με το Πνεύμα της
Ειρήνης.
Αν μελετήσετε τις παραπάνω πληροφορίες με προσοχή, θα βρείτε ότι η
σπουδαιότητα του Φεστιβάλ του Βεσάκ τη στιγμή της πανσελήνου του Μαΐου θα
αποκτήσει αυξανόμενη σπουδαιότητα στο νου σας. Είναι το φεστιβάλ στο οποίο οι
τρεις παράγοντες που έχουν σπουδαιότητα για την ανθρωπότητα έρχονται σε σχέση:
1. Ο Βούδας, που ενσωματώνει ή είναι ο παράγοντας των Δυνάμεων του
Φωτός μπορεί τότε να έρθει σε επαφή και αυτό το οποίο ζητούν να
μεταδώσουν Αυτές στην ανθρωπότητα μπορεί να οικειοποιηθεί
συνειδητά.
2. Ο Χριστός που ενσωματώνει την αγάπη και τη θέληση του Θεού και είναι
ο παράγοντας του Πνεύματος της Ειρήνης, μπορεί επίσης να έρθει σε
επαφή και η ανθρωπότητα μπορεί να εκπαιδευτεί να οικειοποιηθεί αυτόν
τον εξω-πλανητικό τύπο της ενέργειας.
3. Μέσα από το Χριστό και το Βούδα, η ανθρωπότητα μπορεί να εδραιώσει
τώρα μια στενή σχέση με τη Σαμπάλλα και μετά να κάνει τη δική της
συνεισφορά -ως παγκόσμιο κέντρο- στην πλανητική ζωή. Διαποτισμένη
από φως και ελεγχόμενη από το Πνεύμα της Ειρήνης, η έκφραση της
θέλησης για το καλό της ανθρωπότητας μπορεί να εκπορευτεί δυναμικά
απ’ αυτό το τρίτο πλανητικό κέντρο. Τότε η ανθρωπότητα, για πρώτη
φορά, θα εισέλθει πάνω στο προορισμένο της έργο σαν ένας νοήμων,
στοργικός ενδιάμεσος ανάμεσα στις ανώτερες καταστάσεις της
πλανητικής συνείδησης, τις υπερ-ανθρώπινες καταστάσεις και τα
υπανθρώπινα βασίλεια. Έτσι η ανθρωπότητα θα γίνει τελικά ο πλανητικός
σωτήρας.
Αν έχετε αυτές τις σκέψεις στο νου, οι τρεις πρώτες φράσεις της Μεγάλης
Επίκλησης θα αποκτήσουν μεγάλη σπουδαιότητα. Ας βάλω κάποιες απ’ αυτές τις
σημασίες σε μορφή πίνακα:
Είθε οι Δυνάμεις του Φωτός να φέρουν φώτιση στο ανθρώπινο γένος
Ενδιάμεσος Η Ιεραρχία. Συνείδηση της ψυχής
Παράγοντας Ο Βούδας
Έκφραση Φως. Κατανόηση. Ο φωτισμένος νους
Πεδία έμφασης Το δεύτερο ή Μοναδικό πεδίο
Το βουδικό ή ενορατικό πεδίο
Το νοητικό πεδίο
Εστιακό σημείο Το κέντρο της κεφαλής
Πλανητικό κέντρο Η Ιεραρχία
Είθε το Πνεύμα της Ειρήνης να διαχυθεί προς τα έξω
Ενδιάμεσος Σαμπάλλα. Πνευματική συνείδηση
Παράγοντας Ο Χριστός
Έκφραση Η θέληση του Θεού ως αγάπη και ειρήνη
Αισθαντική ανταπόκριση
Πεδία έμφασης Το λογοϊκό ή πρώτο πεδίο
Το βουδικό ή ενορατικό πεδίο
Το αστρικό ή συναισθηματικό πεδίο
Εστιακό σημείο Το κέντρο της καρδιάς
Πλανητικό κέντρο Σαμπάλλα

Είθε οι άνθρωποι της καλής θέλησης παντού

να ανταποκριθούν με ένα πνεύμα συνεργασίας

38
Ενδιάμεσος Η ίδια η ανθρωπότητα. Αυτοσυνείδηση
Παράγοντας Ο Κύριος του Πολιτισμού
Έκφραση Νοήμων αγάπη, αφιερωμένη στο Σχέδιο
Δημιουργικότητα
Η θέληση για το καλό
Πεδία έμφασης Το ατομικό ή πεδίο της πνευματικής θέλησης
Το νοητικό πεδίο
Το φυσικό πεδίο
Εστιακό σημείο Το κέντρο του λαιμού
Πλανητικό κέντρο Ανθρωπότητα
Έτσι όλα τα μεγάλα κέντρα συνδέονται και όλα τα πεδία
αλληλοσχετίζονται. Το παρελθόν συνεισέφερε το τελειωμένο έργο του. Το παρόν
εφελκύει την ακριβή και ορθή ανάπτυξή του. Το μέλλον της θαυμαστής και θείας
πιθανότητας εμφανίζει τα ενδεχόμενα αποτελέσματά του πάνω σε ένα πνεύμα ορθής
κατανόησης και επίκλησης. Τρεις δηλώσεις της Καινής Διαθήκης αρχίζουν τώρα να
επιδείχνουν τη βαθιά εσωτερική τους σημασία και την εκπληκτική τους ζωντανή
δυναμικότητα:
Είμαι το Φως του Κόσμου Οι Δυνάμεις του Φωτός
Φράση 1. 2η Όψη
Ειρήνη σε σας Το Πνεύμα της Ειρήνης
Φράση 2. 1η Όψη
Αγάπα τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου Οι άνθρωποι καλής Θέλησης
Φράση 3. 3η Όψη
Οι τρεις όψεις της θειότητας στον άνθρωπο επιτυγχάνουν πρακτική
έκφραση μέσα από την επιρροή της Μεγάλης Επίκλησης, τόσο στη ζωντανή
χρησιμότητα όσο και στην αληθινή κατανόηση -αληθινή τουλάχιστον στο μέτρο που
επιτρέπει το τωρινό σημείο της εξέλιξης του ανθρώπου να εκτιμηθεί ορθά η σημασία
του. Καλή θέληση, καθώς η πρακτική και πιθανή έκφραση της αγάπης επιδείχνεται
πάνω στη γη, εφελκύοντας ορθή σχέση. Φως, καθώς η έκφραση της Ιεραρχίας
διαχύνεται μέσα στην ανθρώπινη συνείδηση, ακτινοβολώντας όλα τα σκοτεινά σημεία
και εφελκύοντας ανταπόκριση από όλες τις μορφές της ζωής στους τρεις κόσμους της
εκδήλωσης και στα τρία υπανθρώπινα βασίλεια μέσα από τη μεσολάβηση του
ανθρώπινου. Ειρήνη, καθώς η έκφραση της θέλησης της Σαμπάλλα δημιουργεί
ισορροπία, εξισορρόπηση, σύνθεση και κατανόηση, μαζί με ένα πνεύμα επίκλησης το
οποίο είναι βασικά μια δράση που προκαλεί αντίδραση. Αυτό καταδείχνεται σαν το
πρώτο μεγάλο δημιουργικό και μαγικό έργο για το οποίο είναι ικανή η ανθρωπότητα,
παρασύροντας, όπως το κάνει, και τις τρεις θείες όψεις σε μια ταυτόχρονη
δραστηριότητα σε ευθυγράμμιση με τη θέληση του Θεού.
Φτάνουμε τώρα στις δύο τελευταίες φράσεις που συνοψίζουν τα
αποτελέσματα -συνθετικά και αιώνια (και συνεπώς διαρκή), τα οποία η εδραίωση της
άμεσης σχέσης με τη Σαμπάλλα θα δημιουργήσει στα δύο άλλα πλανητικά κέντρα,
την Ιεραρχία και την Ανθρωπότητα. Αναφέρομαι στα αποτελέσματα που θα
εκφραστούν ως ομαδική δραστηριότητα, που κινητοποιείται από τις ουσιαστικές αξίες
της ανιδιοτέλειας και της επίμονης προσπάθειας (που σε τελική ανάλυση είναι
υποστηριζόμενη συγκέντρωση), και επομένως δημιουργούν συνθήκες για τις οποίες ο
Κύριος του Κόσμου, ο Αρχαίος των Ημερών, περίμενε για πολύ καιρό. Η υπομονή και
η ανθεκτική αγάπη της Σαμπάλλα είναι απεριόριστη.
Η τέταρτη φράση έχει ως εξής: Είθε η συγχώρεση από τη μεριά των
ανθρώπων να είναι ο βασικός τόνος αυτή την εποχή. Όπως ξέρετε, η λέξη
“συγχώρεση” είναι μια περίεργη και ασυνήθιστη και υποδηλώνει απλά (σύμφωνα με

39
τις καλύτερες πηγές προέλευσης) “να δίνεις για” (Σ.τ.μ. forgiveness, for give).
Συνεπώς, η συγχώρεση δεν είναι ταυτόσημη με τη συγνώμη αν και η λέξη έχει
διαστρεβλωθεί στους θεολογικούς κύκλους να σημαίνει αυτό, ώστε η Εκκλησία να
έχει κατανοήσει ελάχιστα την κινητοποιούσα δύναμη που βρίσκεται πίσω από τη θεία
έκφραση μέσα στο ηλιακό μας σύστημα. Οι θεολόγοι σκέφτονται πάντοτε με όρους
του ανθρώπινου νου και όχι με όρους του θείου νου. Η συγχώρεση είναι θυσία, και
είναι το δόσιμο του εαυτού κάποιου, ακόμη και της ζωής του για τη χάρη των
άλλων και για το καλό όλου του ομίλου. Αυτό το πνεύμα της θυσίας βρίσκεται
πάντοτε όταν η δύναμη της Σαμπάλλα προσεγγιστεί σωστά, ακόμη και στον πιο
μικρό βαθμό, και η υποκείμενη ώθηση πίσω από τη στοργική θέληση του Θεού
γίνεται αισθητή και κατανοείται, καθώς συνοδεύεται πάντοτε με την επιθυμία για να
συμμετάσχει σε εκείνη τη θέληση και στο πνεύμα της για θεία θυσία. Η ίδια η
εκδήλωση είναι η Μεγάλη Συγχώρηση. Οι τεράστιες Ζωές -έξω από την εκδηλωμένη
ύπαρξη- έρχονται σε εκδήλωση με σκοπό να δώσουν τον εαυτό Τους στις μικρότερες
ζωές και μορφές ύπαρξης με σκοπό να επιτραπεί σ’ αυτές τις μικρότερες ζωές να
προωθηθούν προς το σκοπό τους που είναι γνωστός μόνο στην ίδια τη Θεότητα, και
έτσι να προσεγγίσουν τελικά τους υψηλούς τόπους της πνευματικής έκφρασης. Η
επίτευξη ακολουθείται πάντοτε από θυσία και από το δόσιμο του μεγαλύτερου για το
μικρότερο. Αυτή είναι μια όψη του Νόμου της Εξέλιξης. Αυτός είναι ο τόνος και το
θέμα ολόκληρης της δημιουργικής διαδικασίας και είναι η βασική σημασία της
φράσης, “ο Θεός είναι Αγάπη”, γιατί η αγάπη σημαίνει δόσιμο και θυσία, τουλάχιστον
σ’ αυτό το ηλιακό σύστημα.
Αυτός είναι ο λόγος που η εσωτερική διδασκαλία δίνει έμφαση στο
γεγονός ότι η ψυχή του ανθρώπου είναι ο Κύριος της Θυσίας και της στοργικής
διαρκούς Αφοσίωσης -οι δύο κύριες χαρακτηριστικές ιδιότητες των Ζωών της
Σαμπάλλα που συντηρούν τη ζωή και δίνουν. Αυτή είναι μια διαρκής αφοσίωση για
το καλό του συνόλου ή την έκφραση του πνεύματος της σύνθεσης και της θυσίας με
σκοπό όλες οι μικρότερες ζωές (όπως εκείνες που είναι ενσωματωμένες στην
προσωπικότητα του ανθρώπου) να μπορούν να εγερθούν στην “ανάσταση που είναι
στο Χριστό”, μέσα από τη σταύρωση ή τη θυσία της ψυχής πάνω στο Σταυρό της
Ύλης.
Αυτή πάλι είναι η σκέψη που δίνει νόημα στη ζωή του Χριστού πάνω στη
γη γιατί επανέλαβε για μιας μια αιώνια διαδικασία, εξωτερικεύοντάς τη με τέτοιο
τρόπο που έγινε ένα σύμβολο του κινήτρου για ολόκληρο το εκδηλωμένο σύμπαν και
η ώθηση που θα κατευθύνει τον καθένα μας
-σταύρωση και θάνατος, ανάσταση και ζωή, και η επακόλουθη σωτηρία του συνόλου.
Είναι αυτή η σκέψη που ενσωματώνεται στην πρόκληση αυτής της
τέταρτης φράσης της Μεγάλης Επίκλησης, και σημαίνει κυριολεκτικά, “Είθε οι
άνθρωποι να ανταποκριθούν στο βασικό τόνο του σύμπαντος και να δώσουν τον
εαυτό τους για τους άλλους”.
Και, δεν είναι αυτός ένας αμυδρός και ασθενής τρόπος να παρουσιαστεί ο
βασικός τόνος της ανθρώπινης προσπάθειας; Σε αντίθεση κάθε πραγματικής
ανικανότητας να σκέφτεστε αληθινά, αποτελεσματικά και ενορατικά, οι μάζες των
ανθρώπων σε όλες τις χώρες ανταποκρίνονται καθαρά και οριστικά σ’ αυτόν τον τόνο
της θυσίας. Οι ηγέτες των μεγάλων εθνών παντού χρησιμοποιούν αυτόν τον τόνο και
στις εκκλήσεις τους καλούν αυτή τη φορά σε θυσία το λαό τους. Άνθρωποι στη
Γερμανία κλήθηκαν να πολεμήσουν με τους ηγέτες τους με την πρόκληση να
θυσιαστούν και τους ειπώθηκε ότι πρέπει να δώσουν τη ζωή τους με σκοπό να
μπορέσει να ζήσει η Γερμανία. Αν μελετηθούν τα λόγια των Γερμανών ηγετών θα
βρεθεί ότι περιέχουν αυτόν τον τόνο. Ο άλλος όμιλος, που τον αποκαλείτε Σύμμαχοι

40
(επειδή στέκουν πιο συγκεκριμένα για το καλό του συνόλου και όχι για το καλό ενός
χωριστού έθνους ή μονάδας) καλούν επίσης τις μάζες των ανθρώπων τους να
πολεμήσουν για το καλό του πολιτισμού και τη διατήρηση εκείνων των αξιών που
είναι αμέσως μετά την εξελικτική κλίμακα και ουσιαστικές για το γενικό καλό. Η
φρασεολογία αυτών των κλήσεων και οι αντικειμενικοί στόχοι που εκφράζονται
μπορεί να διαφέρουν στη διατύπωση. Το θέμα όμως είναι το ίδιο και το αποτέλεσμα
είναι να καλέσουν το πνεύμα της θυσίας στα έθνη. Αν και τα κίνητρα που βρίσκονται
πίσω από μια τέτοια κλήση μπορεί να είναι ανάμεικτα και οι ηγέτες να καθοδηγούνται
τόσο από αναμονή και εγωισμό, εθνικά ενδιαφέροντα όσο και από το γενικό καλό,
γνωρίζουν όμως ότι ο τόνος που θα εφελκύσει μια άμεση ανταπόκριση από τη μονάδα
και το άτομο είναι ουσιαστικά το καλό για τη μεγαλύτερη μονάδα (το έθνος ή τον
όμιλο των εθνών). Επομένως η απάρνηση ή η θυσία με σκοπό να σωθούν οι άλλοι
είναι αυξανόμενα ο αναγνωρισμένος αναγκαίος βασικός τόνος αυτή τη στιγμή και σ’
αυτή την αναγνώριση βρίσκονται αρκετά που θα δικαιώσουν τη θλιβερή ιστορία των
περασμένων εξελικτικών διαδικασιών και μεθόδων. Όταν αναγνωρίζεται ότι το
“δόσιμο” περιλαμβάνει ορθή διαβίωση πάνω στο φυσικό πεδίο και όχι (όπως
πιστεύετε συχνά) το θάνατο του φυσικού σώματος, τότε θα δούμε έναν
αναζωογονημένο κόσμο. Είναι ο ζωντανός Χριστός (ο ζωντανός παγκόσμιος
Σωτήρας) που σώζει την ανθρωπότητα. Είναι η θυσία, μέρα με τη μέρα, στη
διαδικασία της καθημερινής διαβίωσης που μπορεί να σώσει τον κόσμο των
ανθρώπων -η θυσία των εγωιστικών προσωπικών ενδιαφερόντων για το καλό του
συνόλου και η αφιέρωση της πρακτικής ζωής του ατόμου για τη σωτηρία του κόσμου.
Είναι διαβίωση με σκοπό να μπορέσουν να ζήσουν και οι άλλοι που είναι το βασικό
θέμα της Καινής Διαθήκης. Επομένως, όταν ο τρόπος της θυσίας εισέρχεται μέσα στο
χώρο των λεπτότερων και υποκειμενικών αξιών και η αληθινή σημασία της
συγχώρεσης κατανοείται διανοητικά, πρακτικά και πνευματικά, η Νέα Εποχή θα γίνει
πλούσια αντιληπτή με τον αληθινά ανθρώπινο πολιτισμό και κουλτούρα της που θα
ενσωματώσουν τις εσωτερικές διδασκαλίες, καθώς και το πιο καλό από το
εξωτερικευμένο παρελθόν. Τότε και μόνο τότε θα αποκαλυφτεί ο νέος πολιτισμός σε
μια φυλή των ανθρώπων οι οποίοι έκαναν την έφεση ένα γεγονός της εξωτερικής τους
εμπειρίας. Η στάση των μαζών στην τωρινή διαμάχη είναι η εγγύηση αυτού και η
απόδειξη επίσης της αποστολής του Χριστού.
Το αποτέλεσμα αυτού που συμβαίνει σήμερα, πρέπει αργότερα ή
ενωρίτερα να προκαλέσει μια ενοποίηση ανάμεσα σε όλα τα έθνη και τους
ανθρώπους. Η ενοποίηση είναι πάντοτε (κάτω από τον εξελικτικό νόμο) η συνέπεια
της θυσίας. Γι’ αυτό, η θυσία του Χριστού ήταν το σύμβολο και η εγγύηση, καθώς
ωθούσε τη ζωή Του και τις δραστηριότητές Του από το Πνεύμα της Ειρήνης. Καθώς
έκανε “τους δίδυμους, έναν άνθρωπο, επιφέροντας ειρήνη” (Εφεσίους 2:15), έτσι
σήμερα μέσα από τη δυαδικότητα της ψυχής και του σώματος, η ανθρωπότητα
επιτυγχάνει τους ίδιους στόχους και το αποτέλεσμα της αυτού του τελικού σταδίου
της εποχής των Ιχθύων θα είναι η συγχώνευση στη συνείδηση της ψυχής και του
σώματος. Η Υδροχοϊκή εποχή θα επιδείξει μια αυξανόμενη έκφραση αυτής της
ενοποίησης, που θα επέλθει με τη σταύρωση της ανθρωπότητας αυτή την εποχή. Η
διαφορά ανάμεσα σ’ αυτό το επερχόμενο στάδιο και σε κείνο του παρελθόντος είναι
ότι, στο παρελθόν, η ψυχή αναζήτησε αυτή την ανάπτυξη και ενοποίηση και (από τη
σκοπιά της εξέλιξης) έχει επιτευχθεί αργά και βαθμιαία. Αλλά στο μέλλον, θα
αναζητηθεί συνειδητά θα επιτευχθεί και θα αναγνωριστεί από τον άνθρωπο πάνω στο
φυσικό πεδίο ως αποτέλεσμα της τωρινής περιόδου της “παράδοσης” στο σύνολο, ότι
πιο καλό μπορεί να δώσει το άτομο.

41
 Θα ήθελα να υποδείξω ότι όπως οι ενέργειες που απελευθερώθηκαν από
τη χρήση των τριών πρώτων φράσεων της Επίκλησης σχετίζουν το Κεφάλι,
Σαμπάλλα, με την Καρδιά, την Ιεραρχία, και με το κέντρο του Λαιμού, Ανθρωπότητα,
έτσι και η ορθή χρήση αυτής της τέταρτης φράσης θα φέρει σε συνειδητή λειτουργική
δραστηριότητα το κέντρο ανάμεσα στα φρύδια, το κέντρο άτζνα του ανθρώπου σαν
άτομο και της ανθρωπότητας ως σύνολο. Αυτό το κέντρο αρχίζει να γίνεται δραστήριο
και να λειτουργεί δυναμικά, καθώς κυβερνά και κατευθύνει τις ατομικές ενέργειες,
από τη στιγμή που θα έχει επιτευχθεί κάποιο μέτρο ολοκλήρωσης της
προσωπικότητας. Όπως ξέρετε, είναι το τέταρτο κέντρο που βρίσκεται πάνω από το
διάφραγμα στο ανθρώπινο σώμα και η φράση που το αφυπνίζει (τόσο ατομικά όσο και
στον όμιλο) είναι αυτή η τέταρτη φράση. Επομένως υπάρχει μια αριθμητική σχέση.
Όταν χρησιμοποιείται συνετά και με νοημοσύνη από ανθρώπινες υπάρξεις, πολλές
από τις αναμειγμένες δυναμικότητες που διέθεσαν οι τρεις πρώτες φράσεις
επικαλούνται και διατίθενται στο άτομο και στον όμιλο. Τότε μπορούν να εστιαστούν
για να τις χρησιμοποιήσει στο κέντρο άτζνα. Επομένως, με πολλούς τρόπους αυτή η
τέταρτη φράση της Μεγάλης Επίκλησης έχει μεγαλειώδη σπουδαιότητα για το άτομο,
καθώς και για την ανθρωπότητα επειδή εφελκύει μεγάλες και ζωτικές δυνατότητες και
υποδείχνει διαδικασία (Θυσία) και σκοπό, μαζί με την ταύτιση της μονάδας και του
ομίλου με τη βασική πρόθεση της εκδήλωσης.
Η πέμπτη φράση, “είθε η δύναμη να συνοδεύει τις προσπάθειες των
Μεγάλων” σχετίζεται οριστικά με την επίδραση στην Ιεραρχία της δημιουργικής
χρήσης της Μεγάλης Επίκλησης, όπως στην προηγούμενη φράση σχετιζόταν με την
επίδραση στην ανθρωπότητα. Αυτή η επίδραση στην Ιεραρχία είναι σχετικά νέα και
οφείλεται στη συμμετοχή της ανθρωπότητας στη διαδικασία της επίκλησης, που μ’
αυτόν τον τρόπο δημιουργεί νέες επιδράσεις και επαφές. Είναι αυτή η ενωμένη
ενέργεια των δύο μεγάλων κέντρων που έχει τόσο μεγάλη σπουδαιότητα και πάνω
στην οποία θα ήθελα να συγκεντρωθείτε. Η εκφώνησή της από τον άνθρωπο ρίχνει το
βάρος της ανθρώπινης έλξης και επιθυμίας πίσω από τις πανάρχαιες προσπάθειες της
Ιεραρχίας και αυτό είναι, για πρώτη φορά, αληθινά δυνατό πάνω σε μια μεγάλη
κλίμακα. Για αιώνες, η Ιεραρχία μοχθούσε μόνο της να βοηθήσει και να ανυψώσει την
ανθρωπότητα και να διεγείρει τη δυναμικότητα του ανθρώπινου πλανητικού κέντρου,
έτσι ώστε η κραδασμική του δραστηριότητα να μπορεί αρκετά πανίσχυρα να
παρασυρθεί μέσα στην περιφέρεια ή στο μαγνητικό πεδίο της ιεραρχικής
δραστηριότητας. Αυτό το μακρόχρονο έργο έχει τελικά επιτυχία. Τελικά η
ανθρωπότητα και η Ιεραρχία βρίσκονται σε επικοινωνία. Αυτή είναι η ανώτερη
αντανάκλαση ή αντιστοιχία σ’ εκείνο που συμβαίνει μέσα στη συνείδηση της
ανθρώπινης ύπαρξης η οποία -έχοντας προσεγγίσει το στάδιο της μαθητείας-
βρίσκεται σε ένα σημείο να συγχωνεύσει το φως της προσωπικότητας (όπως
εκφράζεται μέσα από το κέντρο άτζνα και την εξωτερίκευσή του, την υπόφυση) και το
φως της ψυχής (το οποίο με τη σειρά του εκφράζεται από το φως στο κεφάλι, ή από το
κέντρο της κεφαλής και την εξωτερίκευσή του, την επίφυση).
Επομένως, θα σημειώσετε από την αρχή την πρακτική σημασία της
τέταρτης και της πέμπτης φράσης της Μεγάλης Επίκλησης. Η μία χρησιμεύει στο να
αφυπνίσει την ανθρωπότητα (σαν πλανητικό κέντρο) στη δραστηριότητα και στην
πραγμάτωση. Η άλλη εξυπηρετεί στο να βοηθήσει την Ιεραρχία στις αρχαίες της
προσπάθειες έτσι ώστε να συσχετιστούν στα μαγνητικά τους πεδία και να
δημιουργήσουν μια συγχώνευση και μια σύνθεση που θα οδηγήσει σε πληρέστερη
έκφραση της ψυχής της θειότητας μέσα από τη μεσολάβηση της ανθρωπότητας.
Συλλογιστείτε πάνω σ’ αυτή τη δήλωση.

42
 Στην εσωτερική διδασκαλία, αυτό συμβαίνει στη ζωή του ατόμου όταν
αφυπνίζεται -με μια πράξη της θέλησης- το κέντρο στη βάση της σπονδυλικής στήλης,
και το πυρ και το φως της τριπλής προσωπικής ζωής (μια όψη της οποίας συχνά
ονομάζεται το πυρ της κουνταλίνι) προωθείται προς τα πάνω και αναμειγνύεται με το
φως της ψυχής. Μ’ αυτόν τον τρόπο, η μεγαλύτερη προσέγγιση αυτών των δύο
βασικών ενεργειών της μορφής και της ψυχής (ως έκφραση του πνεύματος)
σχετίζονται μέσα στην ανθρώπινη ύπαρξη. Γίνεται “ο γάμος στους ουρανούς” και το
έργο της δημιουργικής διαδικασίας της ενσάρκωσης ή της ατομικής εκδήλωσης
βρίσκεται στο δρόμο της ολοκλήρωσης. Μέσα στην πλανητική ζωή γίνεται η ίδια
διαδικασία. Η ζωή της ανθρωπότητας ως σύνολο (που είναι νοήμων μορφή ζωής) και
η ζωή της Ιεραρχίας (που είναι η ζωή της ψυχής), κάτω από την ώθηση του πνεύματος
ή την όψη θέληση όπως συμβολίζεται στη Σαμπάλλα, συγχωνεύονται και
αναμειγνύονται και γίνεται δυνατό ένα νέο ξεκίνημα. Το βασίλειο του Θεού το οποίο
είναι το βασίλειο των ψυχών, και το ανθρώπινο βασίλειο εκφράζονται και σχετίζονται
αμοιβαία, συντίθενται τέλεια και αγκυροβολούν πάνω στη γη. Η δόξα του Ενός
μπορεί να φανεί αμυδρά, που είναι η δόξα της Σαμπάλλα. Ο Ένοικος στο κατώφλι της
θειότητας και ο Άγγελος της Παρουσίας μπορούν να σταθούν πρόσωπο με πρόσωπο.
Αυτή είναι η κατάσταση σήμερα. Αύριο θα συντεθούν και θα
συγχωνευθούν και η δόξα του Θεού θα εμφανιστεί πάνω στη γη. Η δεύτερη μεγάλη
Προσέγγιση θα έχει επιτευχθεί. ( Ε.Ι σελ 174 )

Συνεπώς ο Νέος Όμιλος των Παγκόσμιων Εξυπηρετητών πρέπει να

καταστρώσει για λογαριασμό του ένα πρόγραμμα που να καλύπτει αυτή την περίοδο,
κάτω από την καθοδήγηση Αυτών που παρακολουθούν, από την εσωτερική,
πνευματική πλευρά της ζωής. Το πρόγραμμα αυτό πρέπει να έχει τρεις
αντικειμενικούς σκοπούς:
1. Να ανακαλύψει, να εκπαιδεύσει και να συγχωνεύσει τους ανθρώπους της καλής
θέλησης, καταδεικνύοντάς τους το γεγονός πως σε κάθε χώρα του κόσμου, δίχως
εξαίρεση, πολλά γίνονται στην κατεύθυνση………
2. Να προετοιμάσει τους ανθρώπους καλής θέλησης για μια επανάληψη σε απείρως
ευρύτερη κλίμακα της “πρακτικής έκκλησης” που πραγματοποιήθηκε στις 6 Μαΐου
1936. Τότε είχε χρησιμοποιηθεί η Μεγάλη Επίκληση από εκατομμύρια, και για
την αποτελεσματικότητά της δεν μπορεί να χωρέσει καμιά αμφιβολία. Είχε
ενδυναμώσει σε μεγάλο βαθμό τα χέρια της Ιεραρχίας και αποκατέστησε έναν
“αγωγό επαφής” που ποτέ πια δε μπορεί να διακοπεί. Παρόμοιες μεγάλες
προσπάθειες μπορούν να εγκαινιαστούν στα επόμενα λίγα χρόνια και θα
ενσωματώνουν την επόμενη μεγάλη πνευματική προσπάθεια και έκφραση των
ανθρώπων καλής θέλησης, για την οποία η περίοδος που ακολουθεί αμέσως είναι η
προπαρασκευή. Είναι επιθυμητό να γίνεται, αν είναι δυνατό, μια απείρως
ευρύτερη χρήση του ραδιοφώνου, έτσι που αλληλοδιάδοχα και ακολουθώντας το
ταξίδι του ήλιου, να μπορεί να εκπέμπεται στα κύματα αυτή η έκκληση στο Θεό τη
στιγμή της πανσελήνου. Η μέρα της έκκλησης θα είναι η έκφραση της πνευματικής
στάσης της ανθρωπότητας και θα οδηγήσει σε μια υποκειμενική πνευματική
σύνθεση ανάμεσα στους ανθρώπους καλής θέλησης και το Νέο Όμιλο των
Παγκόσμιων Εξυπηρετητών και στην πνευματική Ιεραρχία που δουλεύει για να
επιφέρει την εκδήλωση της καινούριας τάξης πάνω στη γη, να εγκαινιάσει τη Νέα
Εποχή και να υλοποιήσει τη βασιλεία του Θεού πάνω στο φυσικό πεδίο.
Πολλή σκέψη και προπαρασκευή πρέπει να αφιερώνεται στη μελλοντική
αυτή μέρα της έκκλησης, με τρόπο ώστε τα αποτελέσματα που θα επιτυγχάνονται να

43
είναι ακόμα πιο συγκεκριμένα και ισχυρά από την πρώτη αρκετά πετυχημένη
προσπάθεια. Είτε η προσευχή ή έκκληση είναι ένας κραταιός τρόπος κινητοποίησης
ορισμένων μεγάλων δυνάμεων, είτε δεν είναι. Η μαρτυρία των αιώνων είναι υπέρ της
αποτελεσματικότητάς της σ’ αυτές τις κατευθύνσεις. ( Α.Μ. 658 )

Εκεί που βρίσκεται κίνδυνος είναι στη θέσπιση κανονισμών και στη
δημιουργία προβλέψεων. Αυτά απλώς θα οδηγήσουν σε πρόωρη δραστηριότητα και
σε βεβιασμένη τακτική. Αν το έργο που το περίγραμμά του δόθηκε εδώ προχωρήσει
στις επιθυμητές κατευθύνσεις. Αν, με την καθημερινή χρήση της Μεγάλης Επίκλησης.

Οι Δυνάμεις του Φωτός ας φέρουν φώτιση στο ανθρώπινο γένος

Το Πνεύμα της Ειρήνης ας διαχυθεί πλατιά
Είθε οι άνθρωποι καλής θέλησης παντού να συναντιούνται
μ’ ένα πνεύμα συνεργασίας
Είθε η συγνώμη από μέρους όλων των ανθρώπων να είναι ο
βασικός τόνος την εποχή αυτή
Η δύναμη ας συνοδεύει τις προσπάθειες των Μεγάλων Όντων
Έτσι ας γίνει, κι ας βοηθηθούμε να παίξουμε το ρόλο μας,

διανοιχτεί ο αγωγός και θεμελιωθεί στέρεα, και οργανωθεί σωστά μια μέρα
προσευχής. Αν η καθημερινή αναγνώριση της συγνώμης με την έννοια που
χρησιμοποίησε ο Απόστολος Παύλος όταν έγραφε “Ξεχνώντας όσα βρίσκονται πίσω
τραβώ στο σκοπό μου” γίνει ο κανόνας μεταξύ των ανθρώπων καλής θέλησης,
οδηγώντας με τον καιρό σε μια πανανθρώπινη ημέρα συγνώμης, τότε το έργο του
Νέου Ομίλου των Παγκόσμιων Εξυπηρετητών θα προχωρήσει σε εποικοδομητικές και
γόνιμες κατευθύνσεις και θα οδηγήσει στην επιτυχία. Αυτοί οι Οποίοι επιδιώκουν να
καθοδηγούν και να κατευθύνουν από την εσωτερική πλευρά θα έχουν και Οι Ίδιοι
λόγο να προχωρήσουν με αυξημένη πεποίθηση, και ο Χριστός θα δει τους καρπούς
“των ωδινών της Ψυχής Του και θα ικανοποιηθεί”. ( Α.Μ. σελ 706 )

Η πρώτη απ’ τις μεθόδους που θα οδηγήσει στην οριστική φυσική

επανεμφάνιση του Χριστού έχει ήδη τεθεί σε δράση. Μαθητές και μυημένοι σ’ όλες
τις χώρες έχουν αρχίσει το προπαρασκευαστικό έργο για τη διάχυση της πνευματικής
δυνάμεως του Χριστού που θα οδηγήσει στην αφύπνιση της Χριστικής συνειδήσεως
(όπως αυτή συνήθως ονομάζεται) στις καρδιές των ανθρώπων. Αυτή η διάχυση θα
έλθει σαν το αποτέλεσμα τριών δραστηριοτήτων:
1. Το έργο και η διδασκαλία των εκπαιδευμένων μαθητών και μυημένων,
καθώς καθένας απ’ αυτούς, με τον δικό του τρόπο, υποδεικνύει το ασφαλές της
ελεύσεως του Χριστού και έτσι εκπληρώνει την έμφυτη προσδοκία των μαζών.
2. Η εφέλκυση μιας ενωμένης ιεραρχικής απαντήσεως δια μέσου της
χρήσεως της Μεγάλης Επικλήσεως. Θα σημειώσετε πως αυτή η επίκληση μπορεί να
ερμηνευθεί με βάση των τριών τρόπων της επιστροφής του Χριστού:
α. «Ας διαχυθεί Φως μέσα στις διάνοιες των ανθρώπων».
Ο επηρεασμός των διανοιών των μαθητών.
Η διαφώτιση της νοήμονος ανθρωπότητας.
Το νοητικό πεδίο
Στροφή Ι
β. «Ας διαχυθεί η Αγάπη μέσα στις καρδιές των ανθρώπων».
Ο επηρεασμός των μαζών παντού στον κόσμο.
Η διάχυση του Χριστικού πνεύματος.

44
 Το αστρικό πεδίο.
Στροφή ΙΙ
γ. «Ο Σκοπός που οι Διδάσκαλοι γνωρίζουν και υπηρετούν».
Η αγκυροβόληση της ιεραρχικής ενεργείας στη Γη.
Η φυσική εμφάνιση του Χριστού.
Το φυσικό πεδίο.
Στροφή ΙΙΙ ( Α.Μ. σελ 723 )

Η Χρήση της Μεγάλης Επικλήσεως

Προ ολίγου καιρού έδωσα στον κόσμο -σύμφωνα με παραγγελία του

Χριστού- μια Επίκληση που προορίζεται να γίνει μεγάλης ωφελιμότητας
δημιουργώντας ορισμένα μεγάλα αποτελέσματα. Τα αποτελέσματα αυτά είναι:
1. Μία διάχυση αγάπης και φωτός πάνω στην ανθρωπότητα, από τη
Σαμπάλλα.
2. Μία επικλητική δέηση προς το Χριστό, τον Αρχηγό της Ιεραρχίας, να
επανεμφανισθεί.
3. Η θεμελίωση πάνω στη γη του θείου Σχεδίου, που θα συμπληρωθεί
πρόθυμα απ’ αυτή την ίδια την ανθρωπότητα.
Τυχαίως, τα τρία αυτά γεγονότα είχε σχετικώς εγγύς και θα πραγματοποιηθούν με μια
συνειδητή εφαρμογή της αμέσου φάσεως του σχεδίου, που θα δημιουργήσει σε
ορισμένη έκταση η θεία πρόθεση, προς της επανεμφανίσεως του Χριστού. Η
εδραίωση ορθών ανθρωπίνων σχέσεων είναι το άμεσο έργο και είναι η φάση εκείνη
του Σχεδίου της Αγάπης και του Φωτός προς την οποία η ανθρωπότητα μπορεί
ευκολότατα να ανταποκριθεί και για την οποία οι άνθρωποι εκδηλώνουν ήδη μια
αίσθηση ευθύνης.
Λίγη προσοχή έχει αποδοθεί στον παράγοντα της επικλήσεως όπως
εκφράζεται από τους ανθρώπους του κόσμου· και όμως κατά τη διάρκεια των αιώνων
η επικλητική κραυγή της ανθρωπότητας υψώθηκε ως την Ιεραρχία και έφερε
απάντηση. Κάποια μέρα θα γίνει μια επιστημονική μελέτη των μεγάλων προσευχών
του κόσμου, των πνευματικών εκδηλώσεων και των επικλητικών δεήσεων και της
σχέσεώς τους με παγκόσμια γεγονότα. Η σχέση αυτή θα γίνει σαφέστατα φανερή και
το αποτέλεσμα θα είναι μια στενότερη σύνδεση της γης και των πνευματικών κέντρων
αγάπης και φωτός. Αυτό δεν έχει γίνει ακόμη. Ας το διευκρινίσω: Η πνευματική
δήλωση του Σρι Κρίσνα, που συναντάται στο Θεϊκό Τραγούδι, την Μπαγκαβάτ Γκιτά,
ήταν μια αγγελία, προπαρασκευαστική της ελεύσεως του Χριστού. Στο Τραγούδι αυτό
λέγει:
«Όταν γαρ της μεν ευνομίας μείωσις γίνεται, της δ’ ανομίας αύξησις, τότ’
Εγώ σαρκούμαι. Γίνομαι δ’ άνθρωπος εν εκάστω αιώνι, εις διατήρησιν μεν
των αγαθοποιών, εις όλεθρον δε των κακοποιών, του δε Νόμου εις
σωτηρίαν».
Κατά την παράνομη και φαύλη περίοδο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ο Χριστός
ήλθε.
Ένα άλλο παράδειγμα μιας αξιόλογης και αρχαιότατης επικλήσεως
συναντάται στο Γκαγιάτρι όπου οι άνθρωποι επικαλούνται τον Ήλιο της Δικαιοσύνης
με τις λέξεις: «Αποκάλυψέ μας την όψη του αληθινού πνευματικού Ηλίου, που

45
κρύβεται από ένα δίσκο χρυσού φωτός, ώστε να γνωρίσουμε την αλήθεια και να
εκτελέσουμε όλο το καθήκον μας, καθώς οδοιπορούμε προς τα άγια Πόδια Σου».
Σ’ αυτά πρέπει να προσθέσουμε επίσης τις τέσσερις Ευγενείς Αλήθειες,
όπως εξαγγέλθηκαν από τον Βούδα και οι οποίες είναι τόσο γνωστές σε όλους μας,
συγκεφαλαιώνοντας τις αιτίες και τις πηγές όλων των ανωμαλιών που αφορούν την
ανθρωπότητα. Υπάρχουν πολλές μεταφράσεις αυτών των αληθειών στις οποίες
αναφέρθηκα· όλες μεταδίδουν τον ίδιο πόθο και την ίδια δέηση και είναι όλες
ουσιαστικά ορθές ως προς την έννοιά τους. Κατά τη διάρκεια της Ιουδαϊκής περιόδου,
δόθηκαν παραγγέλματα για την ανθρώπινη διαγωγή με τις λέξεις των Δέκα Εντολών.
Πάνω στις εντολές αυτές βασίστηκαν οι νόμοι των ανθρώπων, και πάνω σ’ αυτές
επίσης θεσπίστηκαν οι νόμοι που διέπουν τις σχέσεις των λαών στη Δύση. Κατέληξαν
σε μια κάπως στενή αντίληψη της Θεότητας· οι Εντολές αυτές είναι διδακτικές και
παρουσιάζουν την αρνητική πλευρά. Έπειτα ήλθε ο Χριστός και μας έδωσε τον
θεμελιώδη νόμο του σύμπαντος, το νόμο της αγάπης. Μας έδωσε επίσης την Κυριακή
Προσευχή με την έμφασή της πάνω στην Πατρότητα του Θεού, την έλευση της
Βασιλείας και τις ορθές ανθρώπινες σχέσεις.
Τώρα η Μεγάλη Επίκληση, όπως χρησιμοποιείται από την ίδια την
Ιεραρχία, δόθηκε στον κόσμο. Είναι τόσο αντιδραστική η ανθρώπινη σκέψη ώστε ο
ισχυρισμός μου, ότι είναι η μεγίστη των παγκοσμίων προσευχών και ότι είναι ισότιμη
με τις άλλες εκπεφρασμένες δηλώσεις πνευματικής επιθυμίας και προθέσεως,
προκαλεί επίκριση. Αυτό δεν έχει σημασία. Ολίγοι μόνο -πολύ λίγοι- τις πρώτες
ημέρες του Χριστιανισμού χρησιμοποίησαν την Κυριακή Προσευχή, επειδή
χρειάζονταν εγγραφή, έκφραση σε κατανοητούς όρους, και ανάλογη μετάφραση
προτού γίνει εφικτή η πλατειά της χρήση. Η προσπάθεια αυτή χρειάστηκε αιώνες για
να συμπληρωθεί. Σήμερα, έχουμε όλες τις ευκολίες για ταχεία διανομή και όλες αυτές
χρησιμοποιήθηκαν για την Μεγάλη Επίκληση.
Η εξαιρετικότητα που συνδυάζεται με την Επίκληση, συνίσταται στο
γεγονός ότι είναι, στην πραγματικότητα, μια μεγάλη μέθοδος ολοκληρώσεως. Συνδέει
τον Πατέρα, τον Χριστό και την ανθρωπότητα σε μια μεγάλη συγγένεια. Ο Χριστός
τόνιζε πάντοτε την Πατρότητα του Θεού και την υποκατέστησε στη θέση του
σκληρού, ζηλότυπου φυλετικού Ιεχωβά του έθνους στο οποίο είχε υπάγει για ένα
φυσικό φορέα. Ο Χριστός ήταν Εβραίος. Στο 17ο κεφάλαιο του κατά Ιωάννη
Ευαγγελίου (το οποίο είναι μια άλλη από τις μείζονες πνευματικές δηλώσεις του
κόσμου) ο Χριστός υπογράμμισε τη σχέση της Χριστικής συνειδήσεως προς τη
συνείδηση αυτής ταύτης της Θεότητας. Συνέδεσε την έννοια της Μονάδας προς την
πλήρως αναπτυγμένη εμποτισμένη από την ψυχή προσωπικότητα, και την
υποκρυπτόμενη ενότητα που υφίσταται μεταξύ όλων των όντων σ’ όλες τις μορφές
και του Πατρός. Η δυνατότητα την οποία εξέφρασε εκεί παρέμεινε ακόμη
απομακρυσμένη, εκτός αναφορικά με την πνευματική Ιεραρχία· είναι καλό, πάντως,
να θυμόμαστε ότι η Ιεραρχία έχει πραγματοποιήσει ένα σκοπό για τον οποίο όλοι οι
αληθινοί μαθητές και μυημένοι εργάζονται. Η Μεγάλη Επίκληση συνδέει τη θέληση
του Πατρός (ή της Σαμπάλλα), την αγάπη της Ιεραρχίας, και την υπηρεσία της
Ανθρωπότητας σε ένα μεγάλο Τρίγωνο Ενεργειών. Το τρίγωνο αυτό θα έχει δύο
μεγάλα αποτελέσματα: την «σφράγιση της πύλης του κακού», και την
πραγματοποίηση δια μέσου της Δυνάμεως του Θεού, που εξαπολύεται πάνω στη γη
δια μέσου της Επικλήσεως, του Σχεδίου της Αγάπης, και του Φωτός.
Αυτό δεν είναι απατηλό όνειρο. Από τη σκοπιά της ανθρώπινης
συνειδήσεως, ο φορέας του Φωτός, είναι πρώτα απ’ όλα τα μεγάλα παγκόσμια
εκπαιδευτικά συστήματα, με την ικανότητά τους για βελτίωση και για την επέκταση
της επιστήμης πάνω σε ορισμένες γραμμές για την ευημερία της ανθρωπότητας και

46
όχι για την καταστροφή της όπως τόσο συχνά συμβαίνει σήμερα. Σ’ αυτά πρέπει να
συνδυασθεί η συνεχής αλλαγή ή μετατροπή των επιστημονικών επιτευγμάτων, δια της
διαφωτίσεως που επιφέρει η σοφία· αυτή στο παρελθόν διασφάλισε την ανθρώπινη
έφεση και την ανθρώπινη πρόοδο στο φως. Στο φως που φέρει η διαφώτιση θα δούμε
τελικά Φως, και θα έλθει η μέρα όπου χιλιάδες υιών των ανθρώπων και αναρίθμητοι
όμιλοι θα είναι ικανοί να πουν μαζί με τον Ερμή και τον Χριστό: «Είμαι (ή είμαστε)
το φως του κόσμου».
Ο Χριστός μας είπε ότι οι άνθρωποι «ηγάπησαν μάλλον το σκότος ή το
φως· ην γαρ πονηρά αυτών τα έργα». Εν τούτοις, μια απ’ τις αναδυόμενες ομορφιές
της εποχής μας είναι ότι φως ρίπτεται σε κάθε σκοτεινό τόπο, και δεν υπάρχει τίποτε
κρυμμένο που δεν μέλλει να αποκαλυφθεί.
Όταν επικαλούμεθα την Διάνοια του Θεού και λέμε: «Ας διαχυθεί φως
μέσα στις διάνοιες των ανθρώπων, το φως ας κατέλθει στη Γη», εκφράζουμε μια απ’
τις μεγαλύτερες ανάγκες της ανθρωπότητας και -εάν η επίκληση και προσευχή
σημαίνει κάτι- η απάντηση είναι βεβαία και ασφαλής. Όταν συναντούμε σ’ όλους τους
ανθρώπους σε κάθε εποχή και σε κάθε κατάσταση, την παρότρυνση να εκφράσουν μια
δέηση προς το αόρατο πνευματικό Κέντρο, υπάρχει η ασφαλής βεβαιότητα ότι
υπάρχει ένα τέτοιο Κέντρο. Η επίκληση είναι τόσο αρχαία όσο και οι λόφοι, ή τόσο
παλιά όσο και αυτή η ανθρωπότητα· συνεπώς δεν χρειάζεται κανένα άλλο επιχείρημα
για τη χρησιμότητα ή δυναμικότητά της.
Η συνήθης επικλητική δέηση ήταν έως τώρα εγωιστική στη φύση της και
πρόσκαιρη στη διατύπωσή της. Οι άνθρωποι προσεύχονταν για τους εαυτούς τους·
επικαλέσθηκαν θεία βοήθεια για κείνους που αγαπούσαν· έδιναν μια υλιστική
ερμηνεία στις βασικές τους ανάγκες. Η επίκληση, που μας δόθηκε πρόσφατα από την
Ιεραρχία, είναι παγκόσμιος προσευχή. Δεν περιέχει προσωπικό έκκληση ή πρόσκαιρη
επικλητική παρόρμηση· εκφράζει την ανάγκη της ανθρωπότητας να εισδύει δια μέσου
όλων των δυσκολιών, αμφιβολιών και αμφισβητήσεων κατ’ ευθείαν στη Διάνοια και
την Καρδιά του Ενός εν τω οποίω ζούμε και κινούμεθα και υπάρχουμε - του Ενός ο
Οποίος θα παραμείνει μαζί μας μέχρι συντέλειας αυτού τούτου του αιώνος και «έως
ότου και ο έσχατος κουρασμένος προσκυνητής θα έχει ανακαλύψει το δρόμο του για
τον οίκο».
Αλλά η επίκληση δεν είναι ασαφής και νεφελώδης. Εκφράζει τις βασικές
σημερινές ανάγκες της ανθρωπότητας - την ανάγκη για φως και αγάπη, για κατανόηση
της θείας θελήσεως και για το τέλος του κακού. Λέγει θριαμβευτικά: «Το φως ας
κατέλθει στη γη· είθε ο Χριστός να γυρίσει στη γη· ο σκοπός ας καθοδηγεί τις μικρές
θελήσεις των ανθρώπων· το Σχέδιο ας σφραγίσει την πύλη του κακού».
Συγκεφαλαιώνει έπειτα όλα αυτά με τις βροντώδεις λέξει: «Το φως, η αγάπη και η
δύναμη ας αποκαταστήσουν το Σχέδιο πάνω στη Γη». Η έμφαση τοποθετείται πάντοτε
πάνω στον τόπο της εμφανίσεως και της εκδηλώσεως: τη Γη.
Ήδη η Επίκληση αυτή συντελεί πολύ στην αλλαγή των υποθέσεων του
κόσμου - πολύ περισσότερο απ’ ότι φαίνεται στα μάτια σας. Πολλά παραμένουν
ακόμα να γίνουν. Θα ήθελα να ζητήσω από όλους τους σπουδαστές, από όλους τους
ανθρώπους της καλής θελήσεως και από όλους εκείνους που συμμετέχουν στο έργο
των Τριγώνων και βοηθούν στη δόμηση του δικτύου του φωτός και της καλής
θελήσεως, να κάνουν ότι είναι δυνατόν για τη διάδοση της χρήσεως της Επικλήσεως.
Το έτος 1952 θα είναι έτος πνευματικής κρίσεως και ένα έτος κατά το οποίο θα
μπορούσε να αποδειχθεί δυνατό να κλείσουμε στενότερα την πύλη του κακού.
Η Επίκληση διαδόθηκε από τα συνδυασμένα Άσραμ των Διδασκάλων και
από ολόκληρη την Ιεραρχία· χρησιμοποιείται από τα Μέλη της με σταθερότητα,
ακρίβεια και δύναμη. Θα συντείνει στην ολοκλήρωση των δύο μεγάλων κέντρων: της

47
Ιεραρχίας και της Ανθρωπότητας, και στη σύνδεση αυτών των δύο κατά ένα νέο και
δυναμικό τρόπο προς το «κέντρο όπου η θέληση του Θεού είναι γνωστή».
Σας ζητώ, λοιπόν, κατά τη διάρκεια των προσεχών ετών να
προετοιμαστείτε, να χρησιμοποιήσετε και να διανέμετε την Επίκληση και να το
θεωρείτε ύψιστο καθήκον. Θα ήθελα να καλέσετε όλους τους ανθρώπους σε κάθε
χώρα του κόσμου (που είσθε σε θέση να πλησιάσετε) για μια από κοινού εκφώνηση
της Επικλήσεως κατά την ίδια μέρα σε κάθε χώρα. Θα σας ζητούσα να
συγκεντρώσετε όλα όσα έχω πει ή γράψει για την Επίκληση και έπειτα να
συντάξετε ένα σύντομο εγχειρίδιο για τη χρήση της και το σκοπό της, δίνοντας
ένα αντίγραφο στα χέρια όλων εκείνων που είναι πρόθυμοι να την
χρησιμοποιήσουν. Η κατανόηση της προελεύσεώς της, της έννοιας και
δυναμικότητάς της θα την καταστήσει πιο αποτελεσματική. Κατά το έτος 1952 θα
σημειωθεί ένα μεγαλύτερο σημείο στροφής στη σκέψη της ανθρωπότητας, στους
σκοπούς των ανθρώπων και τις ανθρώπινες υποθέσεις. Σας ζητώ να εργαστείτε για να
το πραγματοποιήσετε.
Εδώ έχετε μια σύντομη ανακεφαλαίωση των πέντε σπουδαιότερων
αποτελεσμάτων του τωρινού αιώνα. Ο πόλεμος ξεκαθάρισε το δρόμο για τα
αποτελέσματα αυτά. Είναι ένα φυσικό και κανονικό επακόλουθο του πολέμου και
προήλθε (εκτός της Μεγάλης Επικλήσεως) από τις μάζες των ανθρώπων και από τη
σκέψη τους· επίσης η ανέκφραστη παράκληση και η δέηση της πονεμένης καρδιάς
τους έφερε προς αυτούς την Επίκληση.
Τα δύο άλλα πνευματικά γεγονότα που ανέφερα βρίσκονται, όπως
γνωρίζετε, ακόμη στο μέλλον. Αυτά είναι η στενότερη προσέγγιση των μελών της
πνευματικής Ιεραρχίας προς την ανθρωπότητά μας, και η επανεμφάνιση του Χριστού.
Με τα δύο αυτά σημεία δεν θα ασχοληθώ. Ασχολήθηκα με το τελευταίο εκπληκτικό
γεγονός στο βιβλίο αυτού του ονόματος· και στο βιβλίο, Η εξωτερίκευση της
Ιεραρχίας, ασχολήθηκα διεξοδικά με την εμφάνιση της Ιεραρχίας στο φυσικό πεδίο.
Θα επιθυμούσα να συγκεντρωθείτε στο έργο προετοιμασίας για τις δύο
αυτές «εμφανίσεις»· πρέπει να επιζητήσετε να καταστήσετε τα πέντε πνευματικά
γεγονότα, τα οποία είναι ήδη στην ενεργητική σας σκέψη ένα συγκεκριμένο μέρος της
πνευματικής σας προσπάθειας.
Η ανθρωπότητα ας αποτελέσει το πεδίο της υπηρεσίας, και είθε να λεχθεί
για σας ότι γνωρίζατε τα πνευματικά γεγονότα και ότι είσαστε ένα δυναμικό μέρος
αυτών των πνευματικών γεγονότων. Είθε να μη λεχθεί για σας ότι γνωρίζατε αυτά τα
πράγματα και δεν κάνατε τίποτε γι’ αυτά και αστοχήσατε να εξασκηθείτε. Μην
αφήνετε να περνά ο καιρός καθώς εργάζεστε. ( Α.Μ. σελ 886 )

Απρίλιος 1945

ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ,
Καθώς η παγκόσμια αυτή καταστροφή οδηγείται στο αναπόφευκτο τέλος
της και οι Δυνάμεις του Φωτός θριαμβεύουν πάνω στις δυνάμεις του κακού,
διανοίγεται ο καιρός της αποκατάστασης. Αυτός υποδείχνει στο καθένα μας μια
ανανεωμένη περίοδο υπηρεσίας και δραστηριότητας. Σας στέλνω εδώ, όπως
υποσχέθηκα, την τελική στροφή της Μεγάλης Επίκλησης. Σας έδωσα την πρώτη πριν
από εννέα περίπου χρόνια και τη δεύτερη στη διάρκεια του πολέμου. Θα σας ζητούσα
να τη χρησιμοποιείτε καθημερινά και όσες περισσότερες φορές θυμηθείτε να το
κάνετε· θα δημιουργήσετε έτσι μια σπερματική σκέψη ή μια σαφή σκεπτομορφή που
θα καταστήσει την εξαπόλυση αυτής της Επίκλησης ανάμεσα στις μάζες των

48
ανθρώπων ένα πετυχημένο εγχείρημα όταν έρθει ο σωστός καιρός. Ο καιρός αυτός
δεν ήρθε ακόμη.
Αυτή η Μεγάλη Επίκληση μπορεί να εκφραστεί με τα ακόλουθα λόγια:

Από την εστία του Φωτός μέσα από τη Διάνοια του Θεού
Ας διαχυθεί Φως μέσα στις διάνοιες των ανθρώπων.
Το Φως ας κατέλθει στη Γη.
Από την εστία της Αγάπης μέσα από την Καρδιά του Θεού
Ας διαχυθεί Αγάπη μέσα στις καρδιές των ανθρώπων.
Είθε ο Χριστός να γυρίσει στη Γη.
Από το Κέντρο όπου η Θέληση του Θεού είναι γνωστή
Ο Σκοπός ας καθοδηγεί τις μικρές θελήσεις των ανθρώπων
Ο Σκοπός που οι Διδάσκαλοι γνωρίζουν και υπηρετούν.
Από το Κέντρο που ονομάζουμε φυλή των Ανθρώπων
Το Σχέδιο της Αγάπης και του Φωτός ας πραγματοποιηθεί.
Και είθε να σφραγίσει την πύλη του κακού.
Το Φως, η Αγάπη και η Δύναμη ας αποκαταστήσουν το Σχέδιο
πάνω στη Γη.

Ήταν δύσκολο να μεταφράσω σε κατανοητές και επαρκείς φράσεις τις

πολύ αρχαίες μορφές που θα χρησιμοποιήσει ο Χριστός. Οι λεκτικές αυτές μορφές
είναι μόνο επτά σε αριθμό και θα αποτελέσουν την πλήρη Του νέα εκφώνηση. Είμαι
σε θέση να σας δώσω μόνο τη γενική τους σημασία. Τίποτε άλλο δεν ήταν εφικτό.
Αλλά ακόμη και σ’ αυτή τη μακροσκελέστερη μορφή θα είναι δυναμικές στο
επικλητικό τους αίτημα, αν ειπωθούν με νοητική ένταση και διακαή σκοπό. Τα
σημεία έμφασης στα οποία θα σας ζητούσα να εντρυφήσετε (εφόσον έγινε επιτρεπτό
να χρησιμοποιείτε τις φράσεις) είναι δύο σε αριθμό:
1. Είθε ο Χριστός να γυρίσει στη Γη. Η επιστροφή αυτή δεν πρέπει να
κατανοηθεί με τη συνηθισμένη της σημασία και με την πασίγνωστη μυστικιστική
Χριστιανική της έννοια. Ο Χριστός ποτέ δεν έφυγε από τη Γη. Αυτό στο οποίο
αναφέρεται είναι η εξωτερίκευση της Ιεραρχίας και η εξωτερική της εμφάνιση στη
Γη. Η Ιεραρχία θα λειτουργήσει τελικά, ανοιχτά και ορατά, πάνω στη Γη, υπό την
Κεφαλή της, τον Χριστό. Αυτό θα συμβεί όταν ο σκοπός της θείας Θέλησης και το
σχέδιο που θα τον εκπληρώσει, γίνουν καλύτερα κατανοητά και η περίοδος της
προσαρμογής, της παγκόσμιας φώτισης και της ανοικοδόμησης θα έχει σημειώσει
πραγματική πρόοδο. Η περίοδος αυτή αρχίζει με το Συνέδριο του Σαν Φραντσίσκο
(απ’ όπου και η μεγάλη του σπουδαιότητα) και θα προχωρήσει πολύ αργά στην αρχή.
Θα πάρει χρόνο, όμως η Ιεραρχία δε σκέφτεται με όρους ετών και σύντομων κύκλων
(παρότι μακρών για την ανθρωπότητα), αλλά με όρους συμβάντων κι επέκτασης της
συνείδησης.
2. Είθε να σφραγίσει την πύλη του κακού. Το σφράγισμα των κακών
δυνάμεων που αποδεσμεύθηκαν στη διάρκεια αυτού του πολέμου, θα λάβει χώρα στο
άμεσο μέλλον. Θα γίνει σύντομα. Το κακό στο οποίο αναφέρεται δεν έχει να κάνει
τίποτε με τις κακές τάσεις, τα εγωιστικά ένστικτα και τη χωριστικότητα που
βρίσκεται στις καρδιές και τις διάνοιες των ανθρώπινων όντων. Αυτά πρέπει να τα
υπερνικήσουν και να τα εξαλείψουν για λογαριασμό τους. Αλλά η εξουθένωση των
εξαπολυθέντων δυνάμεων του κακού που επωφελήθηκαν της παγκόσμιας
κατάστασης, που καταδυνάστευσαν το Γερμανικό λαό και κατηύθυναν τον Ιαπωνικό
λαό και έδρασαν με βαρβαρότητα, φόνο, σαδισμό, ψευδή προπαγάνδα και
εκπόρνευσαν την επιστήμη για να πετύχει τους στόχους τους, απαιτεί την επιβολή

49
μιας δύναμης πέρα από την ανθρώπινη. Αυτή πρέπει να επικληθεί και η επίκληση θα
ικανοποιεί με γοργή ανταπόκριση. Οι κακές αυτές δυναμικότητες θα “σφραγιστούν”
αποκρυφιστικά στο δικό τους τόπο· τι ακριβώς σημαίνει αυτό, δεν έχει τίποτε να
κάνει με την ανθρωπότητα. Οι άνθρωποι σήμερα πρέπει να μάθουν τα μαθήματα του
παρελθόντος, να επωφεληθούν από την πειθαρχία του πολέμου και να ασχοληθούν -ο
καθένας στη δική του ζωή και κοινότητα- με τις αδυναμίες και τα λάθη στα οποία
βρίσκουν ότι είναι επιρρεπείς.
Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω εδώ ότι είπα τον τελευταίο χρόνο στον.........
σχετικά με την τελευταία στροφή της Επίκλησης:

“ Προετοιμάζομαι να σου παρουσιάσω για πλατιά διανομή σε ολόκληρο τον κόσμο,

την τελευταία στροφή της Μεγάλης Επίκλησης. Δεν είναι με κανένα τρόπο εύκολο
να μεταφράσω τα λόγια αυτής της στροφής σε όρους που θα την κάνουν γενικά
ελκυστική και όχι απλά σημαντική για πεπεισμένους εσωτεριστές...... Μπορεί να
παρουσιαστεί έτσι ώστε οι μάζες παντού, το πλατύ κοινό, να παρακινηθούν να την
υποστηρίξουν και να τη χρησιμοποιήσουν ευρέως· θα το κάνουν σε μια σχετικά
μεγαλύτερη κλίμακα από ότι οι ενορατικοί, οι πνευματικά σκεπτόμενοι ή ακόμη οι
άνθρωποι καλής θέλησης. Ένα πολύ πλατύτερο κοινό θα την κατανοήσει. Θα δώσω
αυτή τη στροφή στην Α.Α.Μπ. όσο το δυνατόν συντομότερα· αυτό θα καθοριστεί
από τις παγκόσμιες υποθέσεις και από την εκ μέρους μου κατανόηση της ιδιαίτερης
εσωτερικής καταλληλότητας στη ρύθμιση του χρονικού κύκλου. Αν ωριμάσουν τα
σχέδια όπως είναι επιθυμητό από την Ιεραρχία, η νέα στροφή μπορεί να διανεμηθεί
την περίοδο της Πανσελήνου του Ιουνίου 1945, όσον αφορά τους Δυτικούς και
αρκετά αργότερα στους Ανατολίτες. Πριν από τα καθορισμένα αυτά χρονικά
σημεία, η στροφή μπορεί να χρησιμοποιηθεί από όλα τα μέλη της εσωτερικής
σχολής, αφού πρώτα χρησιμοποιηθεί για έναν ολόκληρο μήνα από τον όμιλό μου,
αρχίζοντας αυτό το μήνα από τη στιγμή που θα τη λάβουν τα πιο απομακρυσμένα
μέλη του ομίλου”.
Ζητώ να σταλεί η Επίκληση αυτή πάνω στη δύναμη που θα παραχθεί από το Άσραμ
μου και απ’ όλους εσάς που συνδέεστε μαζί του· τα Άσραμ του Διδασκάλου Κ.Χ. και
του Διδασκάλου Μ. είναι εξίσου βαθιά αφιερωμένα στη συμμετοχή σ’ αυτό το έργο.
Θα σας ζητούσα επίσης να διαβάσετε και να ξαναδιαβάσετε τις δύο
Οδηγίες -τη μια που ασχολείται με τον Κύκλο των Συνεδρίων και την άλλη με το
έργο του Χριστού. Κατακτήστε το περιεχόμενό τους και αφήστε την κυανοτυπία του
ιεραρχικού σχεδίου να σχηματοποιηθεί στο νου σας. Μπορείτε τότε να συμμετάσχετε
στην εκπλήρωσή του και θα είστε σε θέση να αναγνωρίσετε εκείνους οι οποίοι, σε
άλλους ομίλους και σε διάφορες χώρες, είναι επίσης ζωτικά μέρη της ιεραρχικής
προσπάθειας. ( Μ.Σ.Ν.Ε. σελ 166 )

Πρόθεσή μου αυτό το χρόνο είναι να συγκεντρωθείτε πάνω στη νέα

Επίκληση από τη σκοπιά που ενσωματώνει τη θεία πρόθεση και συνοψίζει τα
συμπεράσματα της σκέψης του πλανητικού Λόγου. Είναι η πιο αφηρημένη μορφή
διαλογισμού που σας έχει ποτέ παρουσιαστεί. Η έννοια της Επίκλησης αυτής έχει
εκφραστεί με όρους που σε κάποιο μέτρο είναι κατανοητοί στο μέσο άτομο, εξαιτίας
των οικείων της φράσεων που βασίζονται σε πολλούς όρους των Γραφών. Αλλά οι
αληθινές εσωτερικές επιπτώσεις και σημασίες έχουν πολύ βαθιά σπουδαιότητα και
δεν είναι επιφανειακά εμφανείς. Σας προκαλώ να διεισδύσετε δια του διαλογισμού
βαθύτερα στη ζωτική έννοια αυτών των λέξεων, των εκπληκτικών αυτών λέξεων.
Ενσωματώνουν, όσο είναι δυνατό στη σύγχρονη γλώσσα, μια φόρμουλα που ήταν
στη διάθεση της Ιεραρχίας από τότε που θεμελιώθηκε στη Γη, αλλά που μόνο τώρα

50
είναι διαθέσιμη για χρήση, εξαιτίας του σημείου εξέλιξης που έφτασε το ανθρώπινο
γένος. Το θαύμα των μαντρικών αυτών στροφών είναι ότι είναι κατανοητές στα μέλη
της ανθρώπινης οικογένειας και στα μέλη του Βασιλείου του Θεού. Σημαίνουν κάτι
για το συνήθη άνθρωπο και η σημασία αυτή είναι καλή, δυναμική και χρήσιμη·
σημαίνουν κάτι άλλο για τον άνθρωπο επί της Δοκιμαστικής Ατραπού, γιατί αυτός
προσδίδει στις λέξεις μια βαθύτερη και πιο εσωτερική έννοια από ότι είναι εφικτό
στον άνθρωπο που είναι ολοκληρωτικά πολωμένος στην κατώτερη φύση του· οι
λέξεις αυτές σημαίνουν κάτι άλλο ακόμη για το μαθητή που συνδέεται και λειτουργεί
συνειδητά σε ένα Άσραμ· στους μυημένους και στα πρεσβύτερα Μέλη της Ιεραρχίας
μεταδίδουν μια ακόμη ανώτερη και περιεκτικότερη σημασία.
Ανυπομονώ να εξακριβώσω την αντίδρασή σας στις λέξεις αυτές και σας
ζητώ για έναν ολόκληρο χρόνο να συγκεντρώσετε τη διαλογιστική σας σκέψη και τη
στοχαστική σας δύναμη πάνω τους. Ταυτόχρονα προσφέρουν, με ένα σχεδόν ιδιότυπο
τρόπο, το επόμενο αναπτυξιακό στάδιο της σειράς διαλογισμών που σχεδίασα για
σας· πρέπει επίσης να σας επιτρέψουν (με έναν ιδιόμορφο τρόπο) να προωθήσετε τη
σκέψη σας και την ικανότητά σας για σύλληψη αφαιρέσεων. Ψάξτε για την
υποκείμενη αφηρημένη ιδέα σ’ αυτή την Επίκληση. Βρίσκεται εκεί. Από την
αντίδρασή σας στην Επίκληση αυτή και από την ικανότητά σας να χρησιμοποιείτε τις
φράσεις της σαν “σκαλοπάτια” προς ορισμένα επίπεδα αφηρημένης σκέψης που δεν
επιτεύχθηκαν μέχρι τώρα, θα είμαι σε θέση να κρίνω την ετοιμότητά σας σαν άτομα
για κάποια ειδική προπαρασκευαστική εργασία για τη μύηση που (πάλι σαν μαθητές
ατομικά) θα λάβετε.
Η τελική στροφή της “Επίκλησης για Δύναμη και Φως”, όπως
αποκαλείται στα Αρχαία των Διδασκάλων, είναι φαινομενικά απλή. Στα Αρχαία αυτά
έχει ένα ενδεικτικό σύμβολο δίπλα της, που υποδείχνει την εποχή ή την περίοδο της
ανθρώπινης ιστορίας στην οποία μπορεί και πρέπει να χρησιμοποιηθεί. Έχει
ενδιαφέρον για μας να σημειώσουμε ότι η εξέλιξη της ανθρωπότητας είναι σύμφωνη
με τον υποδειχθέντα χρόνο. Η Επίκληση αυτή θα ασκήσει δυναμική έλξη στο
ανθρώπινο γένος. Η διακριτική συμβουλή μου είναι ότι κατά την παρουσίασή της σε
ένα σαφώς Χριστιανικό κοινό (όπως, για παράδειγμα, στους κληρικούς όλων των
δογμάτων) ο τρίτος στίχος της στροφής να αλλάξει και η τελευταία της σειρά να
γίνει: “Ο Σκοπός που ο Διδάσκαλος γνωρίζει και υπηρετεί”, ή ίσως “που οι μαθητές
γνωρίζουν και υπηρετούν”. Η λέξη “μαθητής” είναι περιεκτική λέξη, με την
ιεραρχική έννοια· ταυτόχρονα αναγνωρίζεται εύκολα από τον ορθόδοξο αλλά δε
δημιουργεί κανένα περιορισμό στον εσωτεριστή. Καλύπτει κάθε βαθμίδα ανθρώπινου
ζηλωτή, από τον πρόσφατα αποδεγμένο μαθητή μέχρι και τον ίδιο τον Χριστό. Ας
παραθέσω εδώ την Επίκληση:

Από την εστία του Φωτός μέσα από τη Διάνοια του Θεού
Ας διαχυθεί Φως μέσα στις διάνοιες των ανθρώπων.
Το Φως ας κατέλθει στη Γη.
Από την εστία της Αγάπης μέσα από την Καρδιά του Θεού
Ας διαχυθεί Αγάπη μέσα στις καρδιές των ανθρώπων.
Είθε ο Χριστός να γυρίσει στη Γη.
Από το Κέντρο όπου η Θέληση του Θεού είναι γνωστή
Ο Σκοπός ας καθοδηγεί τις μικρές θελήσεις των ανθρώπων
Ο Σκοπός που οι Διδάσκαλοι γνωρίζουν και υπηρετούν.

Από το Κέντρο που ονομάζουμε φυλή των ανθρώπων

Το Σχέδιο της Αγάπης και του Φωτός ας πραγματοποιηθεί.

51
 Και είθε να σφραγίσει την πύλη του κακού.
Το Φως, η Αγάπη και η Δύναμη ας αποκαταστήσουν το Σχέδιο
πάνω στη Γη.

Καθεμία από τις τέσσερις στροφές αναφέρεται στη μία ή την άλλη από τις
τρεις όψεις της θείας ενέργειας, μαζί με μια αναφορά στην ανθρωπότητα καθαυτή
όπου συναντώνται οι τρεις, είναι δυναμικότητες σε λανθάνουσα κατάσταση και
τελικά αναπτύσσονται στην πλήρη άνθηση της θειότητας, με τις τρεις γραμμές να
εκφράζονται τέλεια. Απ’ όπου, αδελφοί μου, η ένταση της ανθρώπινης διαμάχης -
μιας διαμάχης που δεν έχει παράλληλη σε καμιά άλλη διαφοροποίηση της θείας
Ζωής. Όλες οι γραμμές και όψεις συναντώνται στην ανθρωπότητα. Αυτό είναι
αξίωμα της αποκρυφιστικής διδασκαλίας. Τα υπανθρώπινα βασίλεια βρίσκουν την
ολοκλήρωσή τους στην ανθρωπότητα και τα υπερανθρώπινα βασίλεια την ευκαιρία
τους και από το ανθρώπινο βασίλειο διήλθαν κάποτε όλες οι υπεράνθρωπες ζωές.
Αυτό το γνωρίζετε καλά.
Στην πρώτη τριάδα σειρών έχετε αναφορά στη Διάνοια του Θεού σαν
εστιακό σημείο του θείου φωτός. Αυτό αναφέρεται στην ψυχή όλων των πραγμάτων.
Ο όρος “ψυχή”, με την κύρια της ιδιότητας της φώτισης, περιλαμβάνει την anima
mundi, τη ζωική ψυχή, την ανθρώπινη ψυχή κι εκείνο το ολοκληρωμένο σημείο
φωτός που θεωρούμε σαν την “επισκιάζουσα” ψυχή της ανθρωπότητας. Είναι μια
όψη της θείας εκδήλωσης, στην οποία αναφέρθηκε ο μεγάλος αυτός Υιός του Θεού
όταν (ως Σρι Κρίσνα) δήλωσε: “Έχοντας διαπεράσει ολόκληρο το σύμπαν μ’ ένα
τμήμα του εαυτού Μου, παραμένω”. Το τμήμα αυτό είναι η ψυχή όλων των
πραγμάτων. Η ψυχή αυτή φέρνει φως και απλώνει φώτιση.
Στη δεύτερη τριάδα σειρών εφελκύεται η Καρδιά του Θεού και εξετάζεται
το εστιακό σημείο της αγάπης. Αυτή η “καρδιά” του εκδηλωμένου κόσμου είναι η
Ιεραρχία -ο μεγάλος αυτός διαβιβαστικός πράκτορας της αγάπης σε κάθε μορφή της
θείας εκδήλωσης. Δε χρειάζεται να επιμείνω στην ουσιαστικά “αγαπητική φύση” της
Ιεραρχίας· πολλά γράφτηκαν γι’ αυτή· πολύ λίγα κατανοήθηκαν· πολλά ειπώθηκαν
για την αγάπη και αρκετά δεν έγιναν αντιληπτά ως προς το έργο που αντιμετωπίζει η
Ιεραρχία καθώς μεταδίδει αγάπη. Η αγάπη είναι ενέργεια που πρέπει να φτάσει στις
καρδιές των ανθρώπων και που πρέπει να γονιμοποιήσει την ανθρωπότητα με την
ποιότητα της αγαπητικής κατανόησης -αυτή είναι εκείνο που εκφράζεται όταν αγάπη
και νοημοσύνη έρθουν σε επαφή.
Στην τρίτη ομάδα σειρών έχουμε αναφορά στη Σαμπάλλα -“το Κέντρο
όπου η Θέληση του Θεού είναι γνωστή”- το κέντρο από όπου η Ιεραρχία αντλεί τη
ζωή της όπως αντλεί την παρόρμησή της για υπηρεσία από την ανθρωπότητα.
Γνωρίζετε καλά ότι στις γραμμές αυτές υπάρχει η ένδειξη πως η ίδια η ανθρωπότητα
δεν μπορεί προς το παρόν να συλλάβει το σκοπό του Σανάτ Κουμάρα. Μόνο
προχωρημένα Μέλη της Ιεραρχίας και μυημένοι του τρίτου τουλάχιστον βαθμού (του
πρώτου βαθμού της Στοάς του Σείριου) έχουν κάποια ιδέα ως προς τη φύση του
σκοπού που υπόκειται του Σχεδίου. Συλλογιστείτε αυτή τη φρασεολογία.
Έχοντας επικαλεστεί τις τρεις όψεις ή δυναμικότητες της Διάνοιας, της
Αγάπης και της Θέλησης, στην τέταρτη ομάδα σειρών έχουμε την ένδειξη της
αγκυροβόλησης όλων αυτών των δυνάμεων στην ανθρωπότητα καθαυτή, “το Κέντρο
που ονομάζουμε φυλή των ανθρώπων”. Εδώ και μόνο εδώ βρίσκεται η υπόσχεση του
μέλλοντος και η ελπίδα και η ευκαιρία του. Εδώ και μόνο εδώ μπορούν όλες οι θείες
ποιότητες -σε χρόνο και χώρο- να εκφραστούν και να εκπληρωθούν· εδώ και μόνο
εδώ μπορεί αληθινά να γεννηθεί η αγάπη, να λειτουργήσει σωστά η νοημοσύνη και
να καταδείξει η Θέληση του Θεού την αποτελεσματική της καλή θέληση. Μέσω της

52
ανθρωπότητας, μόνης και αβοήθητης (εκτός από το θείο Πνεύμα σε κάθε ανθρώπινο
ον), μπορεί να “σφραγιστεί η πύλη του κακού”. Δεν είναι ο Σανάτ Κουμάρα που
σφραγίζει αυτή τη θύρα· δεν είναι η Ιεραρχία που απωθεί το κακό πίσω στον τόπο
από όπου ήρθε. Είναι η αγωνιζόμενη, ανατείνουσα και δεινοπαθούσα ανθρωπότητα
εκείνη στην οποία ανατέθηκε το έργο και η ανθρωπότητα, αδελφέ μου, είναι επαρκής
για το έργο.
Η δήλωση αυτή γεννιέται πάντα στο νου Εκείνων που χρησιμοποιούν
εξαιρετικά δυναμικά την Επίκληση· χρησιμεύει για να εστιάσει και να
αγκυροβολήσει τις επικληθείσες ενέργειες στο ανθρώπινο βασίλειο. Αυτό είναι το
έργο Τους. Από το σημείο αυτό η ανθρωπότητα επωμίζεται το εγχείρημα.
Η Επίκληση αυτή είναι επίσης μοναδική με την έννοια ότι επικαλείται και
τρεις θείες όψεις. Είναι συνθετική στην προσέγγισή της. Είναι η πρώτη φορά στην
ανθρώπινη ιστορία που συμβαίνει αυτό. Η ανάπτυξη της ανθρωπότητας μέχρι τώρα
δεν εγγυόταν μια τέτοια εκφώνηση.
Στους Λεμούριους καιρούς η τρίτη θεία όψη, αυτής της Νοημοσύνης,
επεκαλείτο από τη μαζική έκκληση του ενστικτώδους ζωανθρώπου· γνώριζε ελάχιστα
τι μπορούσε να επικαλεστεί η σχεδόν υποτυπώδης αυτή έκκληση. Το φως
εμφανίστηκε στη Γη και έγινε εφικτή η αληθινή προοδευτική φώτιση. Δεν
αναφέρομαι εδώ στο φυσικό φως αλλά στο φως της διανόησης.
Στις Ατλάντειες ημέρες, σαν αποτέλεσμα της σύγκρουσης ανάμεσα στους
Κυρίους του Φωτός ή της Λαμπερής Όψης και τους Κυρίους του Σκοτεινού
Προσώπου (όπως αποκαλούνται στις αρχαίες Γραφές και στη Μυστική Δοξασία),
εμφανίστηκε μια άλλη “εποχή επίκλησης” και η δεύτερη θεία όψη της Αγάπης απέβη
μια εφικτή ανάπτυξη, αν και ήταν μόνο μια εμβρυώδης ποιότητα του ανθρώπινου
γένους. Η μαζική έκκληση εκφωνείτο τότε με περισσότερη νοημοσύνη, παρότι η
ενστικτώδης έκκληση υπήρχε ακόμη. Δεν επρόκειτο όμως για νοημοσύνη, όπως
αντιλαμβανόμαστε τον όρο.
Στον Άρειο κύκλο μας εκπέμπεται μια άλλη μεγάλη επικλητική κραυγή.
Αυτή τη φορά πρόκειται για τριπλή κραυγή. Είναι η κραυγή για φως πάνω στο δρόμο
μας και για τη ροή φωτός στους σκοτεινούς τόπους της Γης· είναι επίσης κραυγή για
περισσότερη αγάπη στον κόσμο, που εκφέρεται από ανθρώπους καλής θέλησης και
ανθρωπιστικών τάσεων· είναι τελικά η ενορατική έκκληση των ζηλωτών και των
μαθητών του κόσμου για την πλήρη έκφραση σε χρόνο και χώρο της θέλησης -για-το-
καλό- της Θέλησης του Θεού. Η μέση ενστικτώδης ανθρωπότητα, οι άνδρες και οι
γυναίκες καλής θέλησης και οι μαθητές του κόσμου εμπλέκονται όλοι στην επίκληση
αυτή, εισάγοντας τις ιδιότητες του ενστίκτου, της νοημοσύνης και της ενόρασης. Και
οι τρεις σμίγουν στη μεγάλη αυτή Επίκληση. Να έχετε συνεχώς υπόψη τη βασική
αυτή συγχώνευση που βρίσκει πλέον ηχηρή έκφραση και πάρτε θάρρος από τη
μαζική προσέγγιση στην Πηγή όλης της Ζωής, της Αγάπης και του Φωτός. Τίποτε δεν
μπορεί να αντισταθεί στο ενωμένο αίτημα των ανθρώπων παντού στις
διαβαθμισμένες και πυκνές τάξεις τους.
Ολόκληρη η Επίκληση αυτή αναφέρεται εσωτερικά στο “νέφος των
επιστητών πραγμάτων”, στο οποίο αναφέρεται ο Πατάντζαλι. Είναι αυτό το
επικρεμάμενο, επισκιάζον και αποκαλυπτικό απόθεμα ενέργειας, που αποτελεί την
άμεση αιτία όλων των γεγονότων πάνω στη Γη και που υποδείχνει την ανάδυση
εκείνου που είναι νέο και καλύτερο και προοδευτικά σωστό. Τα γεγονότα και τα
συμβάντα που κατασταλάζουν έτσι, καταδείχνουν την προώθηση της ανθρώπινης
συνείδησης σε μεγαλύτερο φως. Αυτά τα “επιστητά πράγματα” είναι οι πηγές κάθε
αποκάλυψης και κάθε ανθρώπινης αντίληψης -πολιτιστικής και άγουσας σε ότι
ονομάζουμε πολιτισμό. Η “συμπύκνωσή τους (αν μπορώ να χρησιμοποιήσω μια

53
τέτοια λέξη) επέρχεται με τη μαζική επικλητική έκκληση ολόκληρης της ανθρώπινης
οικογένειας σε οποιαδήποτε περίοδο. Η έκκληση αυτή προβαλλόταν εξ ολοκλήρου
ασυνείδητα, αλλά όλο και περισσότερο θα εκφέρεται συνειδητά. Τα αποτελέσματα
λοιπόν μπορούν να αναμένονται ταχύτερα και να αποδεικνύονται δραστικότερα. Το
νέφος αυτό σχηματίζεται από την ενωμένη δράση του Κεντρικού Πνευματικού Ηλίου
-που δρα μέσω της Σαμπάλλα- και της ανθρωπότητας καθαυτής, που ως τώρα δρούσε
διαμέσου έκκλησης προς την Ιεραρχία, αλλά που όλο και περισσότερο κάνει τη δική
της άμεση έκκληση.
Υπάρχει αναγκαστικά μια λεπτή έμμεση έκκληση που προβάλλεται
συνεχώς από τα τρία υπανθρώπινα βασίλεια της φύσης, αλλά η έκκληση αυτή
εστιάζεται στο ανθρώπινο βασίλειο, γιατί το βασίλειο αυτό είναι ο δεκτικός και ο
διαβιβαστικός πράκτορας αυτών των βασιλείων, όπως ακριβώς η Ιεραρχία ήταν και
είναι ο δεκτικός και ο διαβιβαστικός πράκτορας κάθε ανθρώπινης έκκλησης.
Σημειώστε εδώ την όμορφη αλληλοσύνδεση και την εξαίρετη αλληλοσυσχέτιση που
εδραιώθηκε από τον πλανητικό μας Λόγο. Η νέα αυτή Επίκληση εκφράζει την πλήρη
αυτή αλληλεξάρτηση με έναν μοναδικό τρόπο. ( Μ.Σ.Ν.Ε 2 σελ 174 )

Όλα αυτά προκλήθηκαν από ότι θα μπορούσαμε να ονομάσουμε με

ακρίβεια πρώτη καταστάλαξη. Τα αποτελέσματά της ήταν μαζικά αποτελέσματα σε
πολύ μεγάλη έκταση. Επηρέασαν τους πνευματικούς εργάτες και τους ανθρώπους
καλής θέλησης, παράγοντας τα εξαγνιστικά πυρά του πόνου και της αγωνίας
διαμέσου του πολέμου και καθιστώντας επίσης διαθέσιμη την ουσία του υλικού
κόσμου. Προσπάθησα να εκφράσω το μεγαλείο των πρόσφατων γεγονότων με
διάφορους τρόπους προκειμένου να εντυπώσω πάνω σ’ όλους σας την εκπληκτική
φύση εκείνου που συνέβη.
Η δεύτερη καταστάλαξη πρέπει να προκληθεί πιο συνειδητά από την ίδια
την ανθρωπότητα και προκειμένου να διευκολυνθεί, δόθηκε η νέα Επίκληση και για
το λόγο αυτό πρέπει να διαδοθεί πλατιά.
Η καταστάλαξη πρόκειται να επέλθει με τη βαθμιαία γέννηση της θείας
ιδέας στην ανθρώπινη συνείδηση. Πάνω από καθετί άλλο που χρειάζεται αυτή την
εποχή, είναι η αναγνώριση του κόσμου της έννοιας, η αναγνώριση Εκείνων που
πραγματοποιούν τις παγκόσμιες υποθέσεις και μεθοδεύουν εκείνα τα βήματα που θα
οδηγήσουν το ανθρώπινο γένος προς τον προκαθορισμένο του στόχο, μαζί με τη
σταθερά αυξανόμενη αναγνώριση του Σχεδίου εκ μέρους των μαζών. Οι τρεις αυτές
αναγνωρίσεις πρέπει να καταδειχτούν από την ανθρωπότητα και να επηρεάσουν την
ανθρώπινη σκέψη και δράση, αν πρόκειται να αποτραπεί η ολική καταστροφή του
ανθρώπινου γένους. Πρέπει να αποτελέσουν το θέμα όλου του προπαγανδιστικού
έργου που πρέπει να γίνει στη διάρκεια των επόμενων λίγων δεκαετιών -μέχρι το έτος
2025- ένα πραγματικά σύντομο χρονικό διάστημα για την πρόκληση θεμελιακών
αλλαγών στην ανθρώπινη σκέψη, επίγνωση και κατεύθυνση, αλλά -ταυτόχρονα- μια
τελείως δυνατή επίτευξη υπό την προϋπόθεση ότι ο Νέος Όμιλος Υπηρετών του
Κόσμου και οι άντρες και οι γυναίκες καλής θέλησης θα εκτελέσουν ένα ευσυνείδητο
έργο. Το κακό δε σφραγίστηκε ακόμη. Η διάδοση της συνείδησης του Χριστού και η
αναγνωρισμένη Του Παρουσία κοντά μας δεν επιτεύχθηκε ακόμη. Το Σχέδιο δεν
αναπτύχθηκε ακόμη τόσο ώστε η δομή του ν’ αναγνωρίζεται παγκόσμια. Το κακό
υποχώρησε· υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι με επίγνωση της δυνατότητας της θείας
φώτισης και της αλληλεξάρτησης (που είναι η βάση της αγάπης) για να σχηματίσουν
ένα δυναμικό πυρήνα, υπό την προϋπόθεση πάλι ότι η αδράνεια που τόσο επικρατεί
μεταξύ των πνευματικών ανθρώπων, θα υπερνικηθεί. Υπάρχει θεία ένδειξη για τα
επερχόμενα γεγονότα και μια σχεδιασμένη πορεία σ’ αυτά και αυτή προκαλεί ήδη το

54
ενδιαφέρον μεταξύ των διανοητών σε πολλές χώρες. Όμως λείπει ακόμη ο αναγκαίος
ανταποκριτικός σχεδιασμός.
Η νέα αυτή Επίκληση, αν διαδοθεί ευρέως, μπορεί να γίνει για τη νέα
παγκόσμια θρησκεία ότι είναι η Κυριακή Προσευχή για τη Χριστιανοσύνη και ο
Εικοστός Τρίτος Ψαλμός για τους πνευματικά σκεπτόμενους Ιουδαίους.
Θα ήθελα να σας υποδείξω τρεις προσεγγίσεις για το ζήτημα αυτής της
Επίκλησης. Θα το κάνω σύντομα, γιατί λείπει ο χρόνος. Μένει σε σας να καταλήξετε
-ανάλογα με την εξελικτική σας κατάσταση και το βάθος του στοχασμού σας- σε ότι
μπορεί να μην πω. Οι τρεις αυτές προσεγγίσεις είναι:

1. Εκείνη του ευρέος κοινού.

2. Εκείνη των εσωτεριστών, δηλαδή των ζηλωτών και των μαθητών.
3. Εκείνη του πιο προχωρημένου μαθητή (όσο περισσότερο μπορώ) και της
Ιεραρχίας.

Πρώτο, το πλατύ κοινό θα τη θεωρήσει σαν προσευχή στον υπερβατικό

Θεό. Δεν θα Τον αναγνωρίσουν ακόμη ως ενυπάρχοντα στη δημιουργία Του· θα την
εξαποστείλουν πάνω στα φτερά της ελπίδας -ελπίδας για φως και αγάπη και ειρήνη,
που ακατάπαυστα λαχταρούν. Θα τη θεωρήσουν ακόμη σαν προσευχή για τη φώτιση
όλων των ηγετών και αρχηγών όλων των ομάδων που χειρίζονται τα παγκόσμια
ζητήματα· σαν προσευχή για την εισροή αγάπης και κατανόησης μεταξύ των
ανθρώπων έτσι ώστε να μπορέσουν να ζήσουν ειρηνικά μεταξύ τους· σαν αίτημα για
την εκπλήρωση της θέλησης του Θεού -μιας θέλησης για την οποία δεν μπορούν να
γνωρίζουν τίποτε (αυτό τελικά αληθεύει απολύτως για όλους εκτός των μυημένων)
και η οποία τους φαίνεται πάντοτε τόσο ανεξιχνίαστη και τόσο παμπεριεκτική, ώστε
η κανονική τους αντίδραση θα έπρεπε να είναι η υπομονή και η προθυμία αποφυγής
κάθε αμφισβήτησης· σαν προσευχή για την ενίσχυση της ανθρώπινης υπευθυνότητας,
έτσι ώστε τα αναγνωρισμένα κακοποιά στοιχεία του σήμερα, που τόσο ταλαιπωρούν
και προβληματίζουν το ανθρώπινο γένος, να απομακρυνθούν και κάποιες ασαφείς
πηγές κακού να τιθασευτούν· θα τη θεωρήσουν τελικά σαν προσευχή προκειμένου
κάποια εξίσου ασαφής πρωτόγονη κατάσταση υπέρτατης ευτυχίας να μπορέσει ν’
αποκατασταθεί και να εξαλειφθεί κάθε δυστυχία και πόνος από τη Γη. Αυτό είναι για
τους ίδιους τελείως καλό και χρήσιμο και ότι είναι άμεσα εφικτό. Διατύπωσα και
απέδωσα με τέτοιο τρόπο την Επίκληση, ώστε ο Χριστιανικός κόσμος, μέσα από τις
εκκλησίες του, να μπορεί να τη χρησιμοποιεί.
Δεύτερο, οι εσωτεριστές και οι ζηλωτές του κόσμου θα έχουν μια
βαθύτερη και με περισσότερη κατανόηση προσέγγιση. Σ’ αυτούς θα μεταδώσει την
αναγνώριση του κόσμου των αιτίων και Εκείνων που στέκουν υποκειμενικά πίσω από
τις παγκόσμιες υποθέσεις, τους πνευματικούς Διευθυντές της ζωής μας. Στέκουν
έτοιμοι να ενισχύσουν εκείνους με το αληθινό όραμα, έτοιμοι να υποδείξουν όχι μόνο
το λόγο των συμβάντων στα διάφορα τμήματα της ανθρώπινης ζωής, αλλά και για να
φέρουν εκείνες τις αποκαλύψεις που θα επιτρέψουν στην ανθρωπότητα να
προχωρήσει έξω από το σκοτάδι στο φως. Με τη θεμελιώδη αυτή στάση η
αναγκαιότητα για πλατιά έκφραση των υποκείμενων αυτών γεγονότων θα είναι
εμφανής και μια εποχή ιεραρχικής προπαγάνδας, που θα σχεδιάζεται από μαθητές και
θα εκτελείται από εσωτεριστές, θα ωριμάσει. Η εποχή αυτή άρχισε το 1875, όταν η
Ε.Π.Μπ. διακήρυξε το γεγονός της ύπαρξης των Διδασκάλων της Σοφίας.
Προχώρησε παρά την εσφαλμένη ερμηνεία, την επίθεση στην όλη σύλληψη και την
καταφρόνια· η αναγνώριση της πραγματικής φύσης της διαθέσιμης απόδειξης και η

55
εμφάνιση μιας ενορατικής ανταπόκρισης από τους αποκρυφιστές μαθητές και από
πολλούς διανοούμενους σε ολόκληρο τον κόσμο ήταν παρούσες.
Ένας νέος τύπος μυστικιστή πρόκειται να αναγνωριστεί· διαφέρει από
τους μυστικιστές του παρελθόντος (εκτός από λίγες χαρακτηριστικές περιπτώσεις) ως
προς το πρακτικό του ενδιαφέρον για τις τρέχουσες παγκόσμιες υποθέσεις και όχι
μόνο για τα θρησκευτικά και εκκλησιαστικά ζητήματα· διακρίνεται από την έλλειψη
ενδιαφέροντος για την προσωπική του ανάπτυξη, από την ικανότητά του να βλέπει το
Θεό ενυπάρχοντα σε όλες τις πίστεις και όχι μόνο στον ιδιαίτερο τύπο της
θρησκευτικής του πεποίθησης, καθώς και από την ικανότητά του να βιώνει τη ζωή
του στο φως της θείας Παρουσίας. Όλοι οι μυστικιστές ήταν σε θέση να το κάνουν
αυτό σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, αλλά διαφέρει από εκείνους του
παρελθόντος, επειδή είναι σε θέση να υποδείξει σαφώς στους άλλους τις τεχνικές της
Ατραπού· συνδυάζει τόσο την κεφαλή όσο και την καρδιά, τη νοημοσύνη και το
αίσθημα, μαζί με μια ενορατική αντίληψη που μέχρι τώρα έλειπε. Το διαυγές ψυχρό
φως της Πνευματικής Τριάδας φωτίζει τώρα το δρόμο του σύγχρονου μυστικιστή και
όχι μόνο το φως της ψυχής και αυτό θα συμβαίνει όλο και περισσότερο.
Και οι δυο αυτοί οι όμιλοι -το ευρύ κοινό και οι παγκόσμιοι ζηλωτές
στους ποικίλους βαθμούς τους- έχουν ανάμεσά τους εκείνους που ξεχωρίζουν από το
γενικό μέσο όρο, καθόσο διαθέτουν βαθύτερη διορατικότητα και κατανόηση·
ανήκουν παντού και άλλοτε είναι μεσολαβητές μεταξύ των μαζών και των
εσωτεριστών και άλλοτε μεταξύ των εσωτεριστών και των Μελών της Ιεραρχίας.
Μην ξεχνάτε ότι και Αυτοί χρησιμοποιούν τη μεγάλη αυτή Επίκληση και ότι δεν
περνά ούτε μια μέρα χωρίς να την εκφωνήσει ο ίδιος ο Χριστός. Καθώς θα διαβάζετε
τις επόμενες λίγες σελίδες, ίσως να βρείτε κάποιο κλειδί για τις στάσεις και τις
απόψεις των πνευματικών αυτών Διανοιών.
Επιφανειακά το κάλλος και η ισχύς αυτής της Επίκλησης βρίσκεται στην
απλότητά της και στην έκφραση ορισμένων κεντρικών αληθειών τις οποίες όλοι οι
άνθρωποι, ενστικτωδώς και φυσιολογικά, αποδέχονται -της αλήθειας για την ύπαρξη
μιας βασικής Διάνοιας στην Οποία δίνουμε αόριστα το όνομα Θεός· της αλήθειας ότι
πίσω από όλα τα εξωτερικά φαινόμενα κινητήρια δύναμη του σύμπαντος είναι η
Αγάπη· της αλήθειας ότι μια μεγάλη Ατομικότητα ήρθε στη Γη, που ονομάζεται από
τους Χριστιανούς Χριστός κι ενσωμάτωσε αυτή την αγάπη ώστε να μπορέσουμε να
κατανοήσουμε· της αλήθειας ότι τόσο η αγάπη όσο και η νοημοσύνη είναι
αποτελέσματα εκείνου που ονομάζεται Θέληση του Θεού και τελικά της
αυταπόδεικτης αλήθειας ότι μόνο διαμέσου της ίδιας της Ανθρωπότητας μπορεί να
πραγματοποιηθεί το θείο Σχέδιο.
Το Σχέδιο αυτό καλεί το ανθρώπινο γένος στην έκφραση της Αγάπης και
ζητά από τους ανθρώπους “ούτω λαμψάτω το φως υμών”. Ακολουθεί έπειτα το
τελικό επίσημο αίτημα ότι αυτό το Σχέδιο της Αγάπης και του Φωτός, που
πραγματοποιείται μέσω του ανθρώπινου γένους, “να σφραγίσει την πύλη του κακού”.
Η τελευταία σειρά περιέχει κατόπιν την ιδέα της αποκατάστασης, υποδεικνύοντας το
βασικό τόνο του μέλλοντος και ότι θα έρθει εκείνη η ημέρα όπου η αρχική ιδέα του
Θεού και η αρχική Του πρόθεση δε θα ματαιώνονται πλέον από την ανθρώπινη
ελεύθερη βούληση και το κακό
-καθαρό υλισμό και εγωισμό· μπορεί τότε να επιτευχθεί ο θείος σκοπός μέσα από τις
αλλαγμένες καρδιές και στόχους της ανθρωπότητας.
Αυτή είναι η απλή και φανερή έννοια και συνδέεται με την πνευματική
έφεση όλων των ανθρώπων παντού.
Υπάρχουν βαθύτερα επακόλουθα και αυτά θα τα θίξω αργότερα, αλλά η
διαύγεια της πνευματικής επιθυμίας και έφεσης εκφράζεται σ’ αυτά τα λόγια με

56
τέτοια μορφή ώστε η χρήση της δεν αποτελεί εμπόδιο για τους διάφορους τύπους
διάνοιας που μπορεί να τη λάβουν. Μόνο εκείνοι που δεν αναγνωρίζουν υποκειμενικό
ή εσώτερο κόσμο και απορρίπτουν την ιδέα ενός εσώτερου κόσμου αιτίων που
ευθύνεται για τον εξωτερικό κόσμο των αποτελεσμάτων, θα αρνηθούν την αλήθεια
και την χρησιμότητά της· τέτοιοι άνθρωποι ευτυχώς είναι λίγοι και απέχουν μεταξύ
τους.
Είναι φανερό λοιπόν ότι οι τρεις πρώτες στάνζες ή στροφές επικαλούνται,
καλούν ή έλκουν τις τρεις όψεις της θείας ζωής που αναγνωρίζονται παγκόσμια -τη
διάνοια του Θεού, την αγάπη του Θεού και τη θέληση ή σκοπό του Θεού· η τέταρτη
στροφή υποδεικνύει τη σχέση της ανθρωπότητας με τις τρεις αυτές ενέργειες της
νοημοσύνης, της αγάπης και της θέλησης και τη βαθιά ευθύνη του ανθρώπινου
γένους να πραγματοποιήσει τη διάδοση της αγάπης και του φωτός πάνω στη Γη.
Εδώ ακριβώς γίνεται προφανές το έργο των Τριγώνων -που βρίσκεται
αυτή τη στιγμή τόσο κοντά στην καρδιά της Ιεραρχίας. Μέσω του δικτύου που
δημιουργούν τα Τρίγωνα, φως ή φώτιση επικαλείται από την καθημερινή εργασία και
στάση των μελών των Τριγώνων· έτσι το φως μπορεί πραγματικά να “κατέλθει στη
γη” και η καλή θέληση, που είναι η αγάπη του Θεού και βασικά η ζωντάνια στις
καρδιές των ανθρώπων· έτσι μεταμορφώνονται στις ζωές τους και η εποχή των
ορθών ανθρώπινων σχέσεων δεν μπορεί να αναχαιτιστεί. Αυτή είναι μια εποχή που
μόλις τώρα γίνεται αμυδρά αισθητή και την οποία μόνο οι προοδευτικά σκεπτόμενοι
άνθρωποι του κόσμου έχουν επιθυμήσει. Έτσι μέσα από το “κέντρο που ονομάζουμε
φυλή των ανθρώπων” το Σχέδιο της αγάπης και του φωτός πραγματοποιείται και δίνει
θανατηφόρο χτύπημα στο κακό, την ιδιοτέλεια και τη χωριστικότητα, σφραγίζοντάς
το για πάντα μέσα στον τάφο του θανάτου· έτσι επίσης θα εκπληρωθεί ο σκοπός του
Δημιουργού των πάντων.
Κανείς δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει αυτή την Επίκληση ή προσευχή για
φώτιση και αγάπη δίχως να προκαλέσει ισχυρές αλλαγές στις προσωπικές του
στάσεις· η πρόθεση της ζωής του, ο χαρακτήρας και οι στόχοι του θα μεταβληθούν
και η ζωή του θα εξυψωθεί και θα αποβεί πνευματικά χρήσιμη. “Όπως σκέφτεται ο
άνθρωπος στην καρδιά του, έτσι και είναι”, είναι βασικός νόμος της φύσης· η
σταθερή στροφή του νου στην ανάγκη για φως και η προσδοκία της φώτισης δεν
μπορούν και δεν πρόκειται να είναι αναποτελεσματικές. Καθώς επίσης αναπτύσσεται
το έργο των Τριγώνων και το δίκτυο απλώνεται σε όλη τη Γη, μπορεί να αναζητηθεί
η ιδέα της καθόδου φωτός και καλής θέλησης (που είναι η άμεση όψη της αγάπης που
απαιτείται σήμερα μεταξύ των ανθρώπων)· τίποτε δεν μπορεί να εμποδίσει την
εμφάνιση των αναμενόμενων αποτελεσμάτων, γιατί ο αιώνιος νόμος ισχύει. Η
φώτιση των διανοιών ανθρώπων ώστε να μπορέσουν να δουν τα πράγματα όπως
είναι, να μπορέσουν να κατανοήσουν τα ορθά κίνητρα και τον τρόπο που θα
επιφέρουν ορθές ανθρώπινες σχέσεις, αποτελεί πλέον κύρια ανάγκη· η κινητήρια
δύναμη της καλής θέλησης είναι ουσιώδης στην ορθή δράση· με δεδομένα αυτά τα
δύο -φως και αγάπη- δε θα περάσουν πολλές δεκαετίες προτού η ιδέα των ορθών
ανθρώπινων σχέσεων αποβεί ιδεώδες των μαζών και προσλάβει γοργά μορφή σε όλες
τις εθνικές, δημόσιες και κοινοτικές υποθέσεις. Η ιστορία της ανθρωπότητας υπήρξε
εκείνη της κατανόησης και της χρήσης ιδεών που εφαρμόζονταν στην ανθρώπινη ζωή
και εξέφραζαν έννοιες προόδου· οι δύο ιδέες που χρειάζονται σήμερα είναι φως πάνω
στο δρόμο μας και πρακτική καλή θέληση.
Θα ήθελα τώρα να θίξω μερικές από τις βαθύτερες έννοιες για σας που
είστε μαθητές ή εκπαιδεύεστε για τη μαθητεία. Αν μπορέσω να το κάνω, το
διαλογιστικό σας έργο μπορεί να αποβεί χρήσιμο στη σύνδεση της ιεραρχικής

57
πρόθεσης με την ανθρώπινη έφεση· τέτοιο πρέπει να είναι το έργο όλων των
μαθητών.
Θα έχετε ήδη προσέξει -καθώς μελετούσατε την Επίκληση- ότι
συνδέονται τα τρία κύρια κέντρα του πλανήτη μας: Σαμπάλλα “όπου η Θέληση του
Θεού είναι γνωστή”, Ιεραρχία όπου κυβερνά ο Χριστός και από όπου επιδιώκει
στενότερη επαφή με τους ανθρώπους και το κέντρο που ονομάζουμε Ανθρωπότητα.
Υπάρχει στενή σχέση μεταξύ της πρώτης στροφής και της τελευταίας· το πεπρωμένο
της ανθρωπότητας είναι, όπως γνωρίζετε, να καταστεί εκφραστής της διάνοιας του
Θεού, εκφράζοντας έτσι ενεργό νοημοσύνη που κινητοποιείται από αγάπη και
εκτελείται με θέληση. Η ώρα αυτή δεν ήρθε ακόμη, αλλά αν ο ανθρώπινος χρονισμός
είναι σωστός και η ορθή επιθυμία είναι αρκετά ισχυρή, μπορεί για πρώτη φορά στην
ανθρώπινη ιστορία να αναγνωριστεί δημόσια αυτό το πεπρωμένο και οι άνθρωποι
μπορεί να παρασυρθούν αυξητικά και εθελοντικά σε μια δραστηριότητα που θα είναι
ειδικά το δικό τους πεπρωμένο. Αυτό αποτελεί πάλι έναν από τους κύριους σκοπούς
της Επίκλησης· η σταθερή της χρήση θα επιφέρει μια περιεκτική άποψη για την
πνευματική ανάπτυξη και θα μεταδώσει μια σύνθεση στην ανθρώπινη σκέψη, που
μέχρι τώρα έλειπε. Καθώς θα “διαχυθεί φως μέσα στις διάνοιες των ανθρώπων”, το
θείο σχέδιο θα γίνει ευρύτερο αισθητό και η θέληση -για-το-καλό θα καταστεί
πλατύτερα επιθυμητή και επικλητή.
Είναι αναγκαίο να θυμάστε διαρκώς ότι το φως είναι δρώσα ενέργεια και
ότι η αγάπη είναι επίσης ενέργεια. Είναι χρήσιμο ακόμη να έχετε υπόψη ότι φως και
ύλη είναι επιστημονικά συνώνυμοι όροι και ότι το δίκτυο του φωτός είναι αληθινά
ουσία και επομένως φορέας της καλής θέλησης. Αυτός είναι συνεπώς ο λόγος που
είναι αναγκαίο να αντιληφθείτε ότι είναι ένα δίκτυο που αποτελείται από δύο τύπους
ενέργειας. Γι’ αυτό το λόγο το έργο της δημιουργίας Τριγώνων χωρίζεται σε δύο
κατηγορίες· μερικοί άνθρωποι εργάζονται καλύτερα με τον ένα τύπο ενέργειας από
άλλους· έχει ενδιαφέρον επίσης να σημειώσετε ότι τα Τρίγωνα Φωτός είναι βασικά
περισσότερο υλικά από ότι τα Τρίγωνα Καλής Θέλησης, επειδή σχετίζονται με την
ουσία, με την ενέργεια που η ανθρωπότητα χειρίζεται με οικειότητα και με την
αιθερική ύλη. Τα Τρίγωνα Καλής Θέλησης έχουν ιεραρχική καταγωγή. Θα σας
ζητούσα να το συλλογιστείτε αυτό.
Όμως στην παγκόσμια αυτή κρίση η καταγωγή του δικτύου και στις δύο
του όψεις είναι ιεραρχική· οι Διδάσκαλοι εργάζονται με ουσία (δηλαδή φως) αν και
όχι με ύλη· το έργο που πρέπει να γίνει από τα μέλη των Τριγώνων είναι συνεπώς
καθαρά νοητικό και επομένως εξαιρετικά ισχυρό
-αυτό βέβαια όταν γίνεται σωστά. “Η ενέργεια ακολουθεί τη σκέψη” και το έργο των
Τριγώνων είναι εκείνο της κατεύθυνσης σκέψης. Το έργο λοιπόν διακρίνεται σε δύο
κατηγορίες: σ’ εκείνη της επίκλησης θείας βοήθειας (για να χρησιμοποιήσω
Χριστιανική φρασεολογία) και έπειτα -μέσω πίστης και αποδοχής- της κατεύθυνσης
των ενεργειών του φωτός και της αγάπης (που έχουν επικληθεί) σε όλους τους
ανθρώπους παντού. Από την κοινή άποψη θα καταγραφούν σαν φώτιση και καλή
θέληση. Πρόκειται για μια βαθιά επιστημονική αλλά ουσιαστικά απλή εργασία.
Επίκληση, προσευχή ή έφεση, διαλογισμός -δεν έχει σημασία ποια λέξη
χρησιμοποιείτε- μέσω των τριών αυτών μεθόδων πνευματικές ενέργειες ψαύονται και
δραστηριοποιούνται. Με την καθαρή σκέψη, την κατευθυνόμενη σκέψη και τη
νοητική αντίληψη μπορούν να γίνουν αντικείμενα ανθρώπινης επιθυμίας. Οι ιδέες
είναι απλώς αγωγοί για νέες και επιθυμητές θείες ενέργειες· τα ιδεώδη είναι εκείνες
οι ιδέες που άλλαξαν ή έγιναν σκεπτομορφές και έτσι παρουσιάστηκαν στο κοινό. Οι
ιδέες τηλεπαθητικά γίνονται ιδεώδη, κάτι που συνιστά μια άλλη διατύπωση του
αρχαίου νόμου “η ενέργεια ακολουθεί τη σκέψη”.

58
 Το έργο του δικτύου του φωτός και της καλής θέλησης, που εστιάζεται
στο πεδίο του νου, είναι η χρήση αυτής της γνώσης προκειμένου να επηρεάσει τη
δημόσια συνείδηση. Αυτά είναι σημεία που πρέπει να απλοποιηθούν και να
διδαχτούν βαθμιαία και με τον πιο σαφή τρόπο σε όλα τα μέλη των Τριγώνων. Το
έργο των Τριγώνων είναι έργο με τις διάνοιες των ανθρώπων και με έναν παράγοντα
που χρησιμοποίησαν και εκμεταλλεύθηκαν οι ηγέτες παντού· η προσπάθεια έγκειται
στην εντύπωση των διανοιών αυτών με ορισμένες ιδέες που είναι αναγκαίες στην
ανθρώπινη πρόοδο. Οι άνθρωποι αναγνωρίζουν το τωρινό σκοτάδι και τη δυστυχία
και συνεπώς καλωσορίζουν το φως· οι άνθρωποι κουράστηκαν από το μίσος και τη
διαμάχη και συνεπώς καλωσορίζουν την καλή θέληση.
Ας θίξω σύντομα μια άλλη σκοπιά. Όπως η πρώτη στροφή σχετίζεται με
την τέταρτη, έτσι και η δεύτερη στροφή σχετίζεται με τον τελευταίο στίχο. Το Σχέδιο
θα αποκατασταθεί πάνω στη Γη δια της φώτισης και της καλής θέλησης και όταν
συμβεί αυτό, ο Χριστός θα γυρίσει στη Γη. Θα σας ζητούσα να μην παρεξηγήσετε
αυτή τη φράση. Ο Χριστός δεν έφυγε ποτέ από τη Γη και όταν αποχαιρετούσε τους
μαθητές Του, είπε: “Ιδού εγώ μεθ’ υμών ειμί πάσας τας ημέρας έως της συντελείας
του αιώνος”. Η Παρουσία Του όμως δεν αναγνωρίζεται από τις μάζες των ανθρώπων
και είναι μόνο αισθητή και αμυδρά προσδοκώμενη από τους ορθόδοξους
θρησκευόμενους όλων των παγκόσμιων πίστεων. ( Μ.Σ.Ν.Ε 2 σελ 183 )

Όσοι από σας είναι μαθητές, θα δουν εύκολα τη σημασία της τρίτης
στροφής. Η έννοιά της είναι ότι η Επίκληση όπως χρησιμοποιείται από την Ιεραρχία
(σημειώστε το αυτό) θα βοηθήσει για να έλθει η εφέλκυση της πνευματικής θέλησης
στην ανθρωπότητα και η αναγνώριση της θείας θέλησης από την Ιεραρχία. Λίγα
μπορούν να ειπωθούν στο ευρύ κοινό ως προς την τρίτη αυτή στροφή. Θα την
ερμηνεύσουν με κάθε απλοϊκότητα σαν προσευχή ώστε η ανθρώπινη θέληση να
μπορέσει να έρθει σε συμφωνία με τη θεία θέληση, παρότι αυτή μπορεί να μην είναι
κατανοητή. Ακόμη και από τη σκοπιά της Ιεραρχίας η θεία θέληση όπως είναι,
παραμένει ουσιαστικά το μεγάλο μυστήριο, όμως παρόλα αυτά μπορούν και
πραγματικά “γνωρίζουν και υπηρετούν” το σκοπό· ο σκοπός είναι εκείνη η όψη της
θείας θέλησης που ζητά άμεση έκφραση πάνω στη Γη. Η Ιεραρχία είναι ο διανομέας
της ενέργειας -της ενέργειας της αγάπης. Συνεπώς, καθώς ο σκοπός της θέλησης του
Θεού (που είναι γνωστός και κατανοητός στην Αίθουσα Συμβουλίου της Σαμπάλλα)
επιζητεί να επηρεάσει την ανθρώπινη θέληση, εκφράζεται με ιεραρχικούς όρους σαν
θέληση -για-το-καλό και με ανθρώπινους όρους σαν καλή θέληση, σαν αγαπητική
απόφαση ή σαν σταθερή πρόθεση να επέλθουν ορθές ανθρώπινες σχέσεις.
Ακόμη και ο ίδιος ο Χριστός αγωνίστηκε με το πρόβλημα της θείας
θέλησης και απευθύνθηκε στην Ενάδα τη στιγμή που αντιλήφθηκε για πρώτη φορά
την έκταση και την περιπλοκή της αποστολής Του ως Παγκόσμιου Σωτήρα. Τότε
φώναξε: “Πάτερ, πλην μη το θέλημά μου, αλλά το σον γινέσθω”. Οι λέξεις αυτές
σημάδεψαν την παραίτηση των φορέων δια των οποίων επιχειρούσε να λυτρώσει την
ανθρωπότητα· Του υπέδειξε ότι θα μπορούσε εκείνη τη στιγμή να θεωρηθεί σαν
προφανής αποτυχία και ότι η αποστολή Του δεν είχε εκπληρωθεί. Περίμενε σχεδόν
δύο χιλιάδες χρόνια για να εκπληρώσει αυτή την αποστολή· σημάδεψε επίσης την
είσοδό Του σε ένα νέο κύκλο δραστηριότητας· ο κύκλος αυτός θα κορυφωθεί σε
επιτυχία στη διάρκεια των επόμενων τριακοσίων ετών, αν η Επίκληση αυτή -καθώς
χρησιμοποιείται από όλους σας και από την Ιεραρχία- αποδείξει την
αποτελεσματικότητά της. Δεν μπορεί να προχωρήσει στην επωμισθείσα αποστολή
Του δίχως την αμοιβαία δράση της ανθρωπότητας.

59
 Αυτό το μάντραμ είναι ειδικά και ουσιαστικά το μάντραμ του ίδιου του
Χριστού και ο “ήχος του απεστάλη” σε ολόκληρο τον κόσμο με την από μέρους Του
εκφώνηση και με τη χρήση του από την Ιεραρχία. Τώρα τα λόγια του πρέπει να
απλωθούν σε ολόκληρο τον κόσμο με την εκφώνησή του από τους ανθρώπους
παντού και η έννοιά του πρέπει να εκφραστεί τον κατάλληλο καιρό από τις μάζες.
Τότε θα μπορέσει ο Χριστός πάλι “να γυρίσει στη Γη” και να “δει τις οδύνες της
ψυχής Του και να ικανοποιηθεί”.
Η τελική σειρά της τελευταίας στροφής ίσως χρειάζεται ακόμη κάποια
επεξήγηση. Αναφέρεται στο έργο του Σχεδίου, που πραγματοποιείται από την
ανθρωπότητα, να “σφραγίσει την πύλη του κακού”. Αυτό συνιστά (περιττό να το πω)
συμβολικό τρόπο έκφρασης της ιδέας να καταστούν οι κακοποιοί σκοποί αδρανείς
και αναποτελεσματικοί. Δεν υπάρχει κάποια ιδιαίτερη τοποθεσία όπου να κατοικεί το
κακό· η Καινή Διαθήκη στο βιβλίο της Αποκάλυψης μιλά για το κακό και την
καταστροφή του διαβόλου και για την αποδυνάμωση του Σατανά. Όλα αυτά τα
αποσπάσματα αναφέρονται στον ίδιο χρονικό κύκλο με τον οποίο καταγίνεται η
Επίκληση και τον οποίο επιδιώκει να φέρει.
Η “πύλη του κακού” μένει ανοιχτή από την ανθρωπότητα με την
εγωιστική της επιθυμία, τα μίση της και τη χωριστικότητά της, με την απληστία της
και τους φυλετικούς και εθνικούς της φραγμούς, τις κατώτερες προσωπικές της
φιλοδοξίες και την αγάπη της για δύναμη και σκληρότητα. Καθώς η καλή θέληση και
το φως θα διαχύνονται στις καρδιές και τις διάνοιες των ανθρώπων, οι κακές αυτές
ποιότητες και οι κατευθυνόμενες αυτές ενέργειες που κρατούν ανοιχτή την πύλη του
κακού, θα παραχωρούν τη θέση τους στη λαχτάρα για ορθές ανθρώπινες σχέσεις,
στην απόφαση να δημιουργηθεί ένας καλύτερος και πιο ειρηνικός κόσμος και στην
παγκόσμια έκφραση της θέλησης -για-το-καλό. Καθώς οι ποιότητες αυτές θα
αντικαθιστούν τις παλιές και ανεπιθύμητες, η πύλη του κακού συμβολικά θα κλείνει
αργά από το καθαρό βάρος της κοινής γνώμης και από την ορθή ανθρώπινη επιθυμία.
Τίποτε μάλλον δεν μπορεί να το σταματήσει.
Έτσι το αρχικό σχέδιο θα αποκατασταθεί πάνω στη Γη· το τελευταίο
αναφέρεται συμβολικά στη Βίβλο ως Κήπος της Εδέμ· ο Άγγελος με την Πύρινη
Ρομφαία δε θα φρουρεί πλέον τη Θύρα της Μύησης στο Βασίλειο του Θεού, αλλά θα
μεταμορφωθεί σε Άγγελο της Παρουσίας. Ταυτόχρονα η θύρα του κόσμου της
πνευματικής πραγματικότητας θα ανοίξει ενώπιον του ανθρώπινου γένους και θα
κλείσει η πύλη του κακού. Οι λίγες αυτές σκέψεις μπορούν να χρησιμεύσουν για να
αναζωογονηθεί η Επίκληση αυτή στο νου σας και για να προσλάβει μια νέα και
ζωτική ζωντάνια. Συνδέεται μοναδικά με όλες τις αληθινές και αρχαίες πίστεις·
κρατά την ελπίδα του μέλλοντος και έχει σημασία και πρακτική σπουδαιότητα για το
παρόν.
( Μ.Σ.Ν.Ε 2 σελ 192 )

Διαλογισμός ΙΙΙ......... Ευθυγράμμιση........... Τρόπος Επαφής

Αυτή η βαθιά εσωτερική άσκηση ευθυγράμμισης είναι

προπαρασκευαστική για μια κατάσταση πιο αποκρυφιστικής και γενικής
ευθυγράμμισης· η αποτελεσματική χρήση της νέας Μεγάλης Επίκλησης θα συνιστά
έκφραση της ευθυγράμμισης αυτής. Στον τρίτο αυτό διαλογισμό έχετε τον άνθρωπο,
τον πνευματικό άνθρωπο, γειωμένο στην ψυχή, να έρχεται σε στενή επαφή (που
οδηγεί τελικά σε συγχώνευση) με την Πνευματική Τριάδα, την αντανάκλαση της
Ενάδας. Αυτό γίνεται με την ευθυγράμμιση καρδιάς, νου και θέλησης. Έτσι
δημιουργείται ένας παγκόσμιος υπηρέτης. Αυτή η άσκηση ευθυγράμμισης (όταν

60
τηρηθεί σωστά και επίμονα) θα οδηγήσει στην έκφραση ενός Διδασκάλου στο φυσικό
πεδίο. Πρέπει αναπόφευκτα να δημιουργήσει το μυημένο. “Σφραγίζει σ’ αυτόν την
πύλη του κακού”, υπό την έννοια της προσωπικότητας. Η Επίκληση, όταν
χρησιμοποιηθεί ορθά από την ανθρωπότητα και όταν γίνει παγκόσμια προσευχή, θα
επιτρέψει στην ανθρωπότητα -σαν σύνολο- να εκφράσει Φως και Αγάπη και Δύναμη
και επίσης να σφραγίσει την πύλη του κακού, χρησιμοποιώντας εδώ τη λέξη “κακό”
με μια πολύ ευρύτερη και μεγαλύτερη έννοια από ότι όταν χρησιμοποιείται ατομικά.
Όλα αυτά τα αποτελέσματα -γενικά και ατομικά- προκύπτουν από την ορθή
ευθυγράμμιση. ( Μ.Σ.Ν.Ε 2 σελ 205 )

Διαλογισμός IV........... Πνευματική Ζωή......... Ασραμική Σχέση

Δίνοντας αυτό το διαλογισμό έκανα μια παρατήρηση μέγιστης

σπουδαιότητας. Είπα ότι ο διαλογισμός αυτός ήταν ο πρώτος που δινόταν από μένα, ο
οποίος μεταφέρει το μαθητή στον αληθινό κόσμο του εσωτερισμού. Αφορά τη σχέση
του μ’ εκείνο το στρόβιλο των ειδικών ενεργειών, που τον αποκαλούμε Άσραμ. Είχε
λοιπόν την πρόθεση να διδάξει στο μαθητή πώς να απορροφά ενέργεια και τι να
διανέμει από ενέργεια στο σύνολο· αυτό το κάνει όχι υποδείχνοντας τρόπους και
υποδοχές μεταφοράς, αλλά εδραιώνοντας μια σταθερή συνήθεια πνευματικής ζωής.
Μια πρόταση ειδικά ήταν το κλειδί των σχολίων μου: “Οι Μαθητές χρειάζεται να
δομήσουν στην εγκεφαλική τους συνείδηση μια σταθερή αναγνώριση σχέσης και
στάσης”. Τόσα πολλά από τη ζωή ενός μαθητή, ακόμη κι όταν έχει γίνει δεκτός σε
ένα Άσραμ σαν κερδισμένο δικαίωμα, παραμένουν εσωτερικά, κάτω από την
επιφάνεια και σχεδόν εντελώς υποκειμενικά. Το καλύτερο σύμβολο γι’ αυτό είναι το
παγόβουνο. Η γνώση του και οι ικανότητες και οι πνευματικές του δυνατότητες δεν
οδηγούνται σε πρακτική εκδήλωση στην καθημερινή ζωή, όπως θα έπρεπε. Η
εσωτερική γνώση δεν προτίθεται να οδηγήσει την πνευματική σας ζωή σε
μεγαλύτερη και αύξουσα υποκειμενικότητα· στόχος δεν είναι μια πιο εσωστρεφής
ζωή και μια εκπαίδευση που θα σας καταστήσει γνήσιο ενδοστρεφή και επομένως
αγνό μυστικιστή. Σκοπεύει ακριβώς το αντίθετο· ότι ουσιαστικά είναι ο μαθητής στα
εσωτερικά πεδία πρέπει να γίνει αντικειμενικό· έτσι η πνευματική του ζωή αποβαίνει
μια καθημερινή υπόθεση.

Διαλογισμός VI........ Η Νέα Επίκληση.......... Πνευματική Εισροή

Αναρωτιέμαι, αδελφέ μου, αν έχεις άραγε συλλάβει τη μεγαλειώδη

σημασία αυτής της παρουσίασης μιας κοσμικής, πλανητικής και ατομικής άσκησης
ευθυγράμμισης, προσευχής ή επίκλησης; Παρέχει, σαν αποτέλεσμα της ορθής της
χρήσης, μια πνευματική εισροή -κατευθείαν στην καρδιά της ανθρωπότητας και από
τις ύψιστες πηγές. Όλη η προηγούμενη διδασκαλία που λάβατε και όλο το
προγενέστερο διαλογιστικό σας έργο ήταν απλώς ένας στοιχειώδης πρόλογος για τη
λήψη του τελευταίου αυτού μέρους ή τελικής στροφής της μεγάλης ιεραρχικής
“Επίκλησης για Δύναμη και Φως”. Με την αποδοχή αυτής της Επίκλησης, τη χρήση
και τη διανομή της, συμμετέχετε σ’ ένα κοσμικό γεγονός τρομακτικής σημασίας. Η
πρόθεση -που συνδέεται μ’ αυτή την Επίκληση- είναι η ακόλουθη:

1. Να εστιάσει το χαώδες μαζικό αίτημα της ανθρωπότητας στο ανώτατο

δυνατό επίπεδο.

61
 2. Να εγκαινιάσει ένα μεγάλο επικλητικό κύκλο στον οποίο η επίκληση θα
ενοποιήσει, θα σμίξει και θα συνδέσει τις δύο μεθόδους
(χρησιμοποιούμενες μέχρι τώρα) της προσευχής και του διαλογισμού.
3. Να δώσει στον κόσμο μια νέα προσευχή.

Αυτός ο διαλογισμός ή επίκληση είναι ουσιαστικά μια προσευχή. Μπορεί

όμως να χρησιμοποιηθεί με σαφή αποτελεσματικότητα κυρίως από όσους γνωρίζουν
κάτι για το διαλογισμό· έχουν ένα ειδικό και ιδιαίτερο πλεονέκτημα έναντι του μέσου
ανθρώπου που συνήθισε να προσεύχεται, επειδή η τεχνική του διαλογισμού εισάγει
τον παράγοντα της νοητικής συγκέντρωσης και μια έντονη εστίαση. Ο εκπαιδευμένος
μαθητής μπορεί συνεπώς να χρησιμοποιήσει την Επίκληση αυτή σε διάφορα επίπεδα
ταυτόχρονα.
Όμως η Επίκληση αυτή δεν είναι διαλογιστική άσκηση· ουσιαστικά είναι
μια προσευχή που συνθέτει την ύψιστη επιθυμία, έφεση και πνευματική αίτηση της
καθαυτής ψυχής της ίδιας της ανθρωπότητας. Πρέπει να χρησιμοποιείται μ’ αυτό τον
τρόπο. Όταν τη χρησιμοποιεί ο εκπαιδευμένος μαθητής ή ο υπό εκπαίδευση ζηλωτής,
θα λαμβάνει τη στάση του διαλογισμού
-δηλαδή στάση συγκέντρωσης, πνευματικής διεύθυνσης και δεκτικότητας. Τότε θα
προσεύχεται. Η στάση του αποκρυφιστή μαθητή που απέρριψε με αποστροφή κάθε
παλιά θρησκευτική πρακτική και πιστεύει ότι δεν έχει πια καμιά ανάγκη ή χρήση
προσευχής, δεν είναι σωστή. Η αληθινή θέση είναι ότι χρησιμοποιεί και τις δύο κατά
βούληση και όταν υπάρχει ανάγκη. Σε σχέση με την Επίκληση λαμβάνει τη στάση
του διαλογισμού (μια εσώτερη νοητική στάση και σταθερή θέση), αλλά χρησιμοποιεί
τη μέθοδο της προσευχής, η οποία -όταν διαζευχτεί από κάθε σχέση με το χωριστό
εαυτό- είναι ένα δυναμικό μέσο εδραίωσης και διατήρησης ορθών πνευματικών και
ανθρώπινων σχέσεων. Όταν είναι σε στάση διαλογισμού και χρησιμοποιεί το
εργαλείο της προσευχής (μέσω της Επίκλησης), πετυχαίνει μια σχέση με τη μάζα της
ανθρωπότητας, που δεν είναι αλλιώς εφικτή, μπορεί να εκπληρώσει την
αναγνωρισμένη αλλά ανέκφραστη ανάγκη της και συνενώνεται ακόμη με την
Ιεραρχία, που εργάζεται από το κοσμικό αστρικό πεδίο, αλλά -μέσω της χρήσης της
πλανητικής ανταχκάρανα- εργάζεται επίσης στα βουδδικο-νοητικά επίπεδα και
εφελκύεται από την επιθυμία της μάζας των ανθρώπων.
Δεν πρόκειται να ασχοληθώ εδώ παραπέρα με την Επίκληση, επειδή το
έκανα ολοκληρωμένα στις προηγούμενες διαλογιστικές οδηγίες. Όμως σας παρακαλώ
ειλικρινά να διαβάσετε πάλι ό,τι έγραψα εκεί. ( Μ.Σ.Ν.Ε 2 σελ 210 )

Όταν ο Αβατάρ κάμει την εμφάνισή Του, τότε οι

«Υιοί των ανθρώπων που είναι τώρα οι Υιοί του Θεού θα αποσύρουν το
πρόσωπό τους από το φωτεινό φως και θα ακτινοβολήσουν αυτό το φως πάνω στους
υιούς των ανθρώπων που δεν γνωρίζουν ακόμη ότι είναι Υιοί του Θεού. Τότε ο
Ερχόμενος θα εμφανισθεί, τα βήματά Του θα επισπεύδονται μέσον της κοιλάδας της
σκιάς, από τον Ένα με τη φοβερή δύναμη ο Οποίος στέκει πάνω στη βουνοκορφή,
εξαπολύοντας αιωνία αγάπη, επουράνιο φως και ειρηνική σιωπηλή Θέληση.
«Τότε οι υιοί των ανθρώπων θα απαντήσουν. Τότε ένα νέο φως θα
εξαστράψει μέσα στη ζοφερή βεβαρημένη κοιλάδα της γης. Τότε νέα ζωή θα
κυκλοφορήσει μέσα στις φλέβες των ανθρώπων, και έπειτα το όραμά τους θα
περιζώνει όλους τους δρόμους όποιοι και αν είναι.

62
 «Έτσι η ειρήνη θα επικρατήσει και πάλι πάνω στη γη, αλλά μια ειρήνη
άγνωστη προηγουμένως. Τότε η θέληση -για-το-καλό θα ανθίσει σαν κατανόηση, και
η κατανόηση θα ανθοβολήσει σαν καλή θέληση των ανθρώπων».

Αυτό το προφητικό χωρίο βρίσκεται στα αρχαία Αρχεία της Ιεραρχίας και
αναφέρεται στον τωρινό κύκλο θλίψεως (γράφηκε τον Ιούνιο του 1943). Για την
εποχή αυτή πρέπει οι άνθρωποι να προετοιμασθούν. Θα μάθετε πότε ο Αβατάρ θα
συνδεθεί με το πλανητικό Λόγο, γιατί θα σας δώσω τότε την τελική Στροφή της
Μεγάλης Επικλήσεως (που δόθηκε τον Απρίλιο του 1945). Η χρήση της θα συντείνει
στην αναγνώριση της Ελεύσεως του Μοναδικού και θα του επιτρέψει να αντλήσει
από τις πηγές του Αβατάρ στην προσπάθεια της παγκοσμίου αναδιοργανώσεως και
αναγεννήσεως. ( Α.Μ σελ 110 )

Η λέξη “βασικός τόνος” χρησιμοποιήθηκε εσκεμμένα και υποδηλώνει τον

ήχο που προηγείται κάθε μεγαλύτερης εισροής στο Φεστιβάλ του Μαΐου. Αυτές οι
ενέργειες θα απελευθερωθούν σε μια επίσημη τελετή σε καθεμιά από τις τρεις
ημέρες. Σε κάθε τελετή ο Χριστός θα πει μόνος Του τη νέα Επίκληση, και μετά η
ενωμένη Ιεραρχία θα απαγγείλει τη στροφή μόνη της, επικαλούμενη φως, αγάπη και
θέληση για το καλό (το καθένα σε μια από τις τρεις ημέρες). Εκείνοι οι μαθητές ή
μυημένοι οι οποίοι συμβαίνει να ενδιαφέρονται και να παρακολουθούν τα Τρίγωνα ή
το κίνημα Καλής Θέλησης, θα τα έχουν στο νου τους καθώς θα λένε την πρώτη και
την τρίτη στροφή, και ο νέος όμιλος εξυπηρετών του κόσμου θα δεχτεί κάποια
προσοχή όταν θα ψαλεί η δεύτερη στροφή.
Επομένως, θα εφιστούσα την προσοχή σας στο ενδιαφέρον που δείχνει η
Ιεραρχία για τις εμβρυακές προσπάθειες στις οποίες συμμετέχετε και τις οποίες
ξεκίνησα. Όμως θα σας υποδείξω ότι η προσοχή που δίνεται δεν είναι αποκλειστική,
αλλά όπου συγκεντρώνονται μαζί δύο ή τρεις στο όνομα του Διδασκάλου της
Ιεραρχίας, η ενέργεια θα διαχυθεί. Ότι όπου ο στόχος είναι η καλή θέληση και
εφελκύει προσπάθεια, αδιάφορο ποια είναι η μορφή της, η ενέργεια της θέλησης για
το καλό θα γίνει αισθητή, και ότι ο νέος όμιλος εξυπηρετητών του κόσμου είναι πολύ
μεγαλύτερος όμιλος από εκείνους τους λίγους που γνωρίζετε. Ο σημερινός αριθμός
του είναι αρκετά εκατομμύρια ανθρώπων.
Το αποτέλεσμα αυτής της τριήμερης ιεροτελεστίας της επίκλησης θα
ακολουθηθεί από μια μέρα αποκορύφωσης, όταν η Ιεραρχία ενωμένα, και
οδηγούμενη από το Χριστό, θα εκφωνήσει ολόκληρη την Επίκληση, αρχίζοντας κάθε
στροφή με τον κατάλληλο τόνο της και εκφωνώντας την πάλι σε ενότητα. Αυτούς
τους τόνους δεν μπορείτε να τους ξέρετε, αλλά αν, για παράδειγμα, έρθει σε επαφή
ένας πολύ μεγάλος αριθμός εξυπηρετητών του κόσμου, το ενωμένο τους ΟΜ μπορεί
να προσεγγίσει τον κατάλληλο τόνο.
Επομένως, θα σας γίνει φανερό ότι στο νέο κύκλο που αρχίζει τώρα με
την αποκορύφωση του πολέμου και το σχηματισμό των Ηνωμένων Εθνών, τα
Φεστιβάλ του Μαΐου και του Ιουνίου δε συνδέονται μόνο πιο στενά, αλλά η
διαδικασία έχει αλλάξει και η επίδραση πάνω στην ανθρωπότητα έχει
εντατικοποιηθεί. Θα ήθελα όλοι όσοι ενδιαφέρεστε να συναντηθείτε μαζί σ’ αυτά τα
Φεστιβάλ, να προσπαθήσετε και να το κάνετε υποκειμενικά (οπουδήποτε μπορεί να
βρίσκεστε) και να συμμετάσχετε με νοημοσύνη στις καθορισμένες τελετές. Θα
ζητούσα από όλους σας να σκεφτείτε χρησιμοποιώντας τη φαντασία σα και να
δράσετε σαν να ήσασταν αποδειγμένοι μαθητές, ή τουλάχιστον στην περιφέρεια
κάποιου άσραμ. Ζητώ να συμμετάσχετε σ’ αυτές τις δύο τελετές με μια πλήρη χρήση
της φαντασίας. Αυτές οι τελετές θα εξωτερικευτούν αργότερα σε κάποιο κέντρο σε

63
κάθε χώρα. Ένας εκπαιδευμένος πυρήνας και μια αφιερωμένη ομάδα πιστών
βρίσκονται στη διαδικασία να συγκεντρωθούν μαζί (αν και προς το παρόν μόνο στη
συνείδηση της Ιεραρχίας). Προς το παρόν δεν υπάρχει καμιά εξωτερική τελετή ή
οποιαδήποτε γνώση, όσον αφορά το ποιοι θα επιλεγούν στις διάφορες χώρες για να
αντιπροσωπεύσουν την Ιεραρχία, πραγματικά και αληθινά, αλλά το πρώτο βήμα για
την ανθρώπινη συμμετοχή γίνεται αυτόν το χρόνο.
Σας ικετεύω να επωμιστείτε την ευθύνη να διανείμετε την Επίκληση σε
όσο το δυνατόν πιο μεγάλη κλίμακα και σε κάθε χώρα. Έχει μεγάλη δυναμικότητα,
και όταν χρησιμοποιείται από ανθρώπους σε όλες τις πίστεις, μπορεί να βοηθήσει στη
διαδικασία της αποτροπής του πολέμου. ( Ε.Ι σελ 650 )

Στεκούμενος στο Τόπο Του σε κάποιο σημείο στην Κεντρική Ασία, που
είναι απομακρυσμένο από το πλήθος και την κρούση της ανθρωπότητας, ο Χριστός
θα ευλογήσει τον κόσμο την ακριβή στιγμή της Πανσελήνου του Ιουνίου. Τότε θα
επαναλάβει τις τελευταίες λέξεις ή το κήρυγμα του Βούδα, καθώς και τους
Μακαρισμούς που εκφώνησε όταν ήταν στη γη και που ερμηνεύτηκαν τόσο
ανεπαρκώς και τόσο λαθεμένα -μια ερμηνεία που βασίζεται πάνω στη μνήμη όσων
είπε και όχι σε μια άμεση διδαχή. Σ’ αυτά τα δύο μηνύματα, ο Χριστός θα προσθέσει
ένα νέο, διαποτισμένο με δύναμη για το μέλλον. Εκείνο το τμήμα όσων λέει στο
οποίο είναι δυνατό να συμμετάσχουν οι άνθρωποι, θα χρησιμοποιηθεί, τα χρόνια που
θα έρθουν, στη θέση των δύο Στροφών της μεγάλης Επίκλησης που
χρησιμοποιήθηκαν για εννιά χρόνια. ( Ε. Ι. σελ 565 )

64
 3. Η χρήση της

<< Αναζητώ σήμερα σε όλο τον κόσμο έναν όμιλο ζηλωτών και μαθητών
που μπορούν και θα χρησιμοποιήσουν τη Μεγάλη Επίκληση με τον ορθό τρόπο και
που επιθυμούν, συνεπώς, να εκπαιδευτούν να το κάνουν. Με αυτόν τον τρόπο θα
υπάρχει ένας όμιλος πάνω στο φυσικό πεδίο και στην καθημερινή ζωή που θα είναι
σε θέση να συνδυάσει τις προσπάθειές του μ’ εκείνες της Ιεραρχίας και έτσι να
προκαλέσει μια αποτελεσματική χρήση της Μεγάλης Επίκλησης με τα εκπληκτικά
της αποτελέσματα >>.

65
 3. Η χρήση της

Πριν να εξετάσουμε τη Μεγάλη Επίκληση πρόταση με πρόταση, θα

ήθελα να προσεγγίσουμε σύντομα τη διαδικασία καθώς προσπαθείτε να την πείτε
σωστά και αποτελεσματικά.
Μην ξεχνάτε, πρώτα από όλα, την αναγκαία διαδικασία της
ευθυγράμμισης κατά την οποία πρέπει να κάνετε δύο πράγματα:
3. Προσπαθήστε συνειδητά (που για τους περισσότερους από σας σημαίνει
με τη φαντασία σας) να ευθυγραμμίσετε ή να συνδέσετε την ψυχή, το νου
και τον εγκέφαλο έτσι ώστε να υπάρχει μια άμεση και ελεύθερη εισροή
από τον ανώτερο Εαυτό στον κατώτερο.
4. Προσπαθήστε να αντιληφθείτε ή να καταγράψετε τη σχέση σας με την
Ιεραρχία, μέσω του ομίλου σας των μαθητών (αν ξέρετε ποιος είναι) ή σε
σχέση με οποιοδήποτε από τους Μεγάλους ή Διδασκάλους ο οποίος έλκει
περισσότερο την καρδιά και το νου σας. Αν κανένας δεν προκαλεί την
παραμικρή έλξη στη συνείδησή σας, θα επιτευχθούν τα ίδια
αποτελέσματα αν ζητήσετε να συνδεθείτε με το Χριστό.
Θα μπορούσα να υποδείξω εδώ ότι η διαφορά ανάμεσα στη σύνδεση που μπορείτε να
επιτύχετε αποτελεσματικά και σ’ εκείνη που γίνεται από ένα μέλος της ίδιας της
Ιεραρχίας, είναι ότι εσείς συνδέεστε μέσω της Ιεραρχίας και μετά μέσα από τη
Μεγάλη Επίκληση προσεγγίζετε τη Σαμπάλλα. Αντίθετα οι μυημένοι και οι
Διδάσκαλοι συνδέουν τον εαυτό Τους άμεσα με τη Σαμπάλλα και χρησιμοποιούν τη
Μεγάλη Επίκληση με έναν τελείως διαφορετικό τρόπο από ότι τη χρησιμοποιείτε. Για
σας και για το μέσο ζηλωτή δεν υπάρχει άμεση επαφή, και αυτό είναι οριστικά
τυχερό για σας. Δεν πρόκειται να το διευκρινίσω περισσότερο.
Το δεύτερο πράγμα που κάνετε είναι να εστιάσετε τότε τον εαυτό σας όσο
πιο ψηλά σας είναι δυνατό να το επιτύχετε στη συνείδησή σας. Τότε σκοπεύετε σε
μια πλήρη αυτό-παραγνώριση και όταν έχει αποκτηθεί αυτό, κατευθύνετε την
προσοχή σας στη διπλή δραστηριότητα ενός αληθινού μαθητή στην οποία
αναφέρθηκα πιο πριν. Δηλαδή, το έργο να δοθεί έμφαση σε μια σημαντική
κατανόηση των επιπτώσεων και των εννοιών των λέξεων που λέγονται και των
αποτελεσμάτων που πρέπει να επιτευχθούν. Μετά έρχεται η εκφώνηση των λέξεων
με την κρυμμένη δυναμικότητά τους και αυτό πρέπει να το κάνετε ως ψυχή που
χρησιμοποιεί το νου και τον εγκέφαλο σαν παράγοντες. ( Ε.Ι σελ 189 )

Θα σας ζητήσω επίσης ένα από τα πιο πρακτικά πράγματα. Κάθε βράδυ
και κάθε πρωί, θα λέτε, με όλη την επιθυμία της καρδιάς σας καθώς και με την
προσοχή του νου σας, τις παρακάτω λέξεις. Η ενωμένη τους εκφώνηση θα
εγκαθιδρύσει ένα ρυθμό και μια ορμή μεγάλης δυναμικότητας.

Είθε οι Δυνάμεις του Φωτός να φέρουν φώτιση στο ανθρώπινο γένος.

Είθε το Πνεύμα της Ειρήνης να διαδοθεί προς τα έξω.
Ας ανταποκριθούν οι άνθρωποι της καλής θέλησης παντού, με ένα πνεύμα
συνεργασίας.
Ας είναι η συγχώρεση από όλους τους ανθρώπους ο βασικός τόνος αυτή
τη στιγμή.
Είθε η δύναμη να συνοδεύει τις προσπάθειες των Μεγάλων Όντων.
Ας είναι έτσι, και βοήθησέ μας να εκτελέσουμε το μερίδιό μας.

66
 Αυτές οι λέξεις ηχούν απλές, αλλά οι “Δυνάμεις του Φωτός” είναι το
όνομα για κάποιες νέες Δυνάμεις που εφελκύονται αυτή την εποχή από την Ιεραρχία,
που η δυναμικότητά Τους μπορεί να έρθει σε μεγάλη δραστηριότητα κατά την
πανσέληνο του Μαΐου αν γίνει η κατάλληλη προσπάθεια. Το Πνεύμα της Ειρήνης
που εφελκύεται είναι ένας ενδο-πλανητικός Παράγοντας που έχει μεγάλη δύναμη,
του Οποίου η συνεργασία είναι εξασφαλισμένη αν όλοι οι ζηλωτές και οι μαθητές
μπορούν να συνεργαστούν να σπάσουν το κέλυφος της χωριστικότητας και του
μίσους που κρατά τον πλανήτη μας σε σκλαβιά.
Μπορώ επομένως να κλείσω με τις απλές λέξεις: Σας παρακαλώ βοηθήστε
μας, αδελφοί μου. ( Ε. Ι σελ 40 )

Οι Λέξεις της Δύναμης, τα αρχαία μάντραμ (όπως η Κυριακή Προσευχή)

και η Μεγάλη Επίκληση είναι αποτελεσματικές μόνο όταν χρησιμοποιούνται πάνω
στο νοητικό πεδίο και με τη δύναμη ενός ελεγχόμενου νου -που εστιάζεται στην
πρόθεσή τους και στη σημασία τους- πίσω από την προσπάθεια της εκφώνησης. Τότε
γίνονται δυναμικές. Όταν λέγονται με τη δύναμη της ψυχής καθώς και με την
κατευθυνόμενη προσοχή του νου, γίνονται αυτόματα δυναμικά αποτελεσματικές.
( Ε.Ι σελ 175 )

Οι δύο Πανσέληνοι του Μαΐου και του Ιουνίου σας παρουσιάζουν μια νέα
ευκαιρία να συμμετάσχετε στην απελευθέρωση της πλανητικής Ζωής από τη σκλαβιά
των Δυνάμεων του Υλισμού. Αν πρόκειται να συμμετάσχετε σ’ αυτό το έργο της
διάσωσης, θα απαιτήσει από μέρους σας κάποιες στάσεις και δραστηριότητες στις
οποίες θα ήθελα να αναφερθώ σύντομα, αφήνοντάς σας να αναλάβετε την ορθή και
κατάλληλη δράση και να ακολουθήσετε με όλους τους άλλους μαθητές και ζηλωτές
τα ενδεικνυόμενα στάδια:
1. Μελετήστε με προσοχή και απαντήστε με ειλικρίνεια και με πλήρη
ικανοποίηση του εαυτού σας τα ερωτήματα που σας έθεσα προηγουμένως σ’ αυτή
την επικοινωνία. Όταν θα το έχετε κάνει θα ξέρετε πού ακριβώς στέκεστε προσωπικά.
2. Για ολόκληρη την εβδομάδα πριν από την Πανσέληνο του Μαΐου και την
Πανσέληνο του Ιουνίου, προσπαθήστε να κάνετε τα παρακάτω πράγματα:
α. Συνδεθείτε με όλους τους μαθητές, ζηλωτές και άντρες και γυναίκες καλής
θέλησης σε όλον τον κόσμο και σε όλα τα έθνη, χρησιμοποιώντας τη δημιουργική
φαντασία.
β. Εξαφανίστε από τη συνείδησή σας κάθε αρνητικότητα, βλέποντας τον εαυτό σας
καθαρά να παρατάσσεται από τη μεριά των Δυνάμεων του Φωτός. Επομένως, δεν
είστε ουδέτεροι στη σκέψη. Δείτε επίσης ότι όταν αναλαμβάνετε ορθή δράση στη
σύγκρουση ενάντια στις δυνάμεις του υλισμού διατηρείτε πάντα ένα πνεύμα
αγάπης για όλα τα άτομα που παρασύρθηκαν μέσα στο στρόβιλο της δύναμής
τους.
γ. Όταν διαλογίζεστε και επικαλείστε τις Δυνάμεις του Φωτός, προσπαθήστε να
ξεχάσετε ολοκληρωτικά τις προσωπικές σας δυσκολίες, τραγωδίες και
προβλήματα. Οι μαθητές πρέπει να μάθουν να προωθούν το έργο τους για την
ανθρωπότητα παρά τις πιέσεις, τις εντάσεις και τους περιορισμούς της
προσωπικότητας.
δ. Προετοιμάστε έτσι τον εαυτό σας για το έργο των δύο Πανσελήνων, διατηρώντας
τον αντικειμενικό σας στόχο καθαρά στο νου και υποτάσσοντας τον εαυτό σας σε
μια ικανοποιητική προσωρινή πειθαρχία.

67
 3. Για τις δύο ημέρες πριν από την Πανσέληνο, την ημέρα της ίδιας της
Πανσελήνου, και για τις δύο επόμενες (πέντε ημέρες), προσπαθήστε κατά την
ανατολή, το μεσημέρι, στις πέντε το απόγευμα και στη δύση, καθώς και την ακριβή
ώρα της Πανσελήνου στη χώρα σας, να πείτε τη Μεγάλη Επίκληση με πρόθεση να
εφελκύσετε, να κατασταλάξετε και να αγκυροβολήσετε σε εξωτερική εκδήλωση τις
Δυναμικότητες που αναμένουν. Κάντε το αυτό φωναχτά όπου είναι δυνατόν, και σε
ομαδικό σχηματισμό οποτεδήποτε είναι εφικτό. Η εστιασμένη δύναμη της μη
συναισθηματικής σκέψης είναι αυτή που θα γεφυρώσει το χάσμα που υπάρχει τώρα
και θα συνδέσει πιο στενά τους δύο κόσμους της πνευματικής δραστηριότητας και
της ανθρώπινης εμφάνισης.
4. Επαναλάβετε αυτή τη δραστηριότητα και για τρεις μέρες κάθε μήνα -την
ημέρα πριν από την Πανσέληνο, την ημέρα της Πανσελήνου και την επόμενη ημέρα.
Ως προκαταρκτική άσκηση σε αυτές τις τρεις ημέρες, θα μπορούσατε να
προετοιμαστείτε τις τρεις προηγούμενες ημέρες και έτσι να αυξήσετε την
αποτελεσματικότητα της προσπάθειάς σας. ( Ε.Ι σελ 270 )

Η διευθέτηση των υποθέσεών σας έτσι ώστε η εβδομάδα της πανσελήνου

να σας αποφέρει την πληρέστερη δυνατή ευκαιρία συνεργασίας, πρέπει να αποτελεί
προσπάθεια δική σας, και η χρήση μιας υγιούς κρίσης και η εκδήλωση πραγματικής
επιδεξιότητας στην πράξη, πρέπει να είναι κάτι που εσείς θα επιχειρήσετε να
καταδείξετε, καθώς θα επιδιώκετε να αφυπνίσετε τον άμεσο κύκλο σας μπροστά στη
σημασία των στιγμών αυτών. Αυτά τα παίρνω ως δεδομένα. Εδώ μιλώ για τη γενική
προσπάθεια που μπορείτε να κάνετε. Και αυτή υποδιαιρείται σε τρεις κατηγορίες;
1. Η ενεργός διδαχή και η κινητοποίηση των γνωστών σας ζηλωτών και μαθητών του
κόσμου, ανεξάρτητα σε ποιο όμιλο δουλεύουν, με τρόπο ώστε να μπορέσουν να
κάνουν την κατάλληλη προετοιμασία δουλεύοντας στις δικές τους ομάδες (όπως
αυτοί κρίνουν σωστό).
2. Η κλήση όσων μπορούν να προσεγγιστούν για να συμμετάσχουν, γνωστοποιώντας
τους την ευκαιρία των ημερών αυτών, κινητοποιώντας τους σε μια απέραντη
παγκόσμια προσπάθεια για ένα καινούριο ξύπνημα του πνεύματος της καλής
θέλησης και καλώντας τους να κάνουν μια συνδυασμένη χρήση της Μεγάλης
Επίκλησης τη μέρα της πανσελήνου του Βεσάκ. Πρέπει να γίνει κάθε δυνατή
προσπάθεια από τους εργαζόμενους σε κάθε χώρα να αυξήσουν τον αριθμό όσων
χρησιμοποιούν αυτή την Επίκληση και να εξοικειώσουν το κοινό με τα ιδανικά που
εκπροσωπεί ο Νέος Όμιλος των Παγκόσμιων Εξυπηρετητών. Πρέπει να διδάξετε
και να βοηθήσετε όλους εκείνους που μπορείτε να προσεγγίσετε στις χώρες του
κόσμου για να διαδώσουν τη χρήση της Επίκλησης στη γλώσσα τους, και με
τη διατύπωση που θα την κάνει αποδεκτή. Και πρέπει να γίνει μια εκτεταμένη
προσπάθεια να οργανωθεί η ταυτόχρονη χρήση της τη μέρα της πανσελήνου του
Μαΐου. Όσοι τη χρησιμοποιούν πρέπει να διδαχτούν να εκφέρουν τις λέξεις
δυνατά, δημιουργώντας με τον τρόπο αυτό ένα ηχητικό όγκο με πραγματική
δύναμη, και πρέπει να το κάνουν, με όλη τη δύναμη της θέλησής τους πίσω
από την προσπάθεια αυτή. Είναι ακριβώς η επίκληση της “θέλησης για το καλό”
που είναι ο αντικειμενικός σκοπός των Δυνάμεων οι Οποίες μπορούν να
βοηθήσουν τη στιγμή αυτή. Η συνειδητοποίηση αυτού του σημείου έχει
πρωταρχική σπουδαιότητα.
3. Η διοργάνωση δημόσιων συγκεντρώσεων σε όσο το δυνατό πιο ευρεία κλίμακα,
που να γίνονται τη μέρα της πανσελήνου του Μαΐου. Μ’ αυτό εννοώ ότι πρέπει να
γίνονται συγκεντρώσεις για το κοινό κάποια στιγμή στη διάρκεια των δεκαοχτώ
ωρών που προηγούνται και περιλαμβάνουν την ώρα της πανσελήνου.

68
 ( Ε.Ψ. 2 σελ 706 )

Αυτό που είναι επιθυμητό είναι η γενική, ευρεία και συνετή χρήση της
Μεγάλης Επίκλησης. Το πλατύ κοινό πρέπει να παροτρύνεται, με κάθε δυνατό
μέσο, να τη χρησιμοποιεί. Το ραδιόφωνο, ο Τύπος, πρέπει όλα να
χρησιμοποιούνται και να γίνεται επαφή με όλους τους ανθρώπους καλής θέλησης,
έστω κι αν δεν είναι διαφωτισμένοι πάνω στην αποκρυφιστική πλευρά και έστω
κι αν δεν συνειδητοποιούν την καθοδηγητική παρουσία της Ιεραρχίας και την
ευκαιρία που τώρα προσφέρεται από τη συνδυασμένη προσπάθεια του Βούδα και
του Χριστού.
Αν όσα εκτίθενται εδώ αληθεύουν, και αν όσα ξέρουμε για τις παγκόσμιες
υποθέσεις δίνουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο μια πραγματική εικόνα της σημερινής
κατάστασης του κόσμου (έστω και υποτιμημένη) τότε κάθε νοήμων άντρας ή γυναίκα
σίγουρα μπορεί να δει πως πρόκειται να απαιτηθεί η συνδυασμένη, όλο θυσία
προσπάθεια κάθε μονάδας μέσα στο σύνολο των συσσωματωμένων δυνάμεων για να
προωθηθεί η καλή θέληση ως παράγοντας θεραπευτικός (ίσως ο μόνος θεραπευτικός
παράγοντας) μέσα στην ανθρωπότητα.

Προσφέρω τις παρακάτω εισηγήσεις για όσους επιδιώκουν να πάρουν

μέρος σ’ αυτή την υπηρεσία.
Οι όμιλοι διαλογισμού θα μπορούσαν να εκτελούν με τέτοιο τρόπο το
διαλογισμό τους ώστε να μπορεί να πραγματοποιηθεί μια ενδότερη συγχώνευση,
προκαλώντας την αφύπνιση των κέντρων καρδιάς των μελών και την επακόλουθη
παρόρμηση να μπουν στον κόσμο της καθημερινής ζωής αγαπώντας, δίνοντας και
ιδιαιτέρως, και σε ομαδικές συγκεντρώσεις, θα μπορούσε να εκφέρεται η Μεγάλη
Επίκληση, και να περιλαμβάνονται ως τελικές λέξεις το:

“Είθε ας γίνει και ας βοηθηθούμε να παίξουμε το ρόλο μας”

Υπάρχουν ορισμένοι που έμαθαν να εκφέρουν αυτές τις λέξεις με έντονο

συναίσθημα, υψώνοντας ενωμένα τα χέρια πάνω από το κεφάλι και κατόπιν -με την
τελευταία λέξη- χαμηλώνοντάς τα στο κεφάλι και μετά στην καρδιά. Η ανύψωση των
χεριών πάνω από το κεφάλι και η επαναφορά τους και το άγγιγμα του μετώπου και
της καρδιάς απλώς συμβολίζουν την ανύψωση της καρδιάς, της ζωής και της
συνείδησης στο θείο …. ( Ε. Ψ 2 σελ 750 )

69
 4) Διαλογισμός

<< Το διαλογιστικό σας έργο πρέπει να περιοριστεί αποκλειστικά

στη βαθιά κατανόηση αυτής της στροφής της Μεγάλης Επίκλησης
και στη δημιουργία μέσα σας του επικλητικού πνεύματος >>.

70
 4) Διαλογισμός

Πρόκειται να σας δώσω σήμερα ένα πολύ αρχαίο μάντραμ που

ονομάζεται η Βεβαίωση του Μαθητή. Χρησιμοποιείται από τους μαθητές των Άσραμ
των Διδασκάλων επί χιλιάδες χρόνια και δίνεται σήμερα από μένα σε όλους τους
αληθινούς μαθητές· μπορεί να χρησιμοποιηθεί απ’ αυτούς στο εξωτερικό πεδίο και
να ενσωματωθεί καθημερινά στο διαλογισμό τους. Στη διάρκεια του ερχόμενου έτους
θα ήθελα να ακολουθήσετε μια διαλογιστική διαδικασία όπως περιγράφεται
παρακάτω, πρόθεση της οποίας είναι να ενισχύσει την αφιέρωσή σας μέσω
βεβαίωσης, να σταθεροποιήσει τον προσανατολισμό σας και να σας δώσει ενορατική
αντίληψη της νέας αυτής Επίκλησης.

1. Το Στάδιο της Ευθυγράμμισης και Περισυλλογής. Αυτό δημιουργεί αναγνώριση

της πνευματικής κατάστασης και των αντικειμενικών σκοπών. Περιλαμβάνει
επίσης αναγνώριση του Άσραμ και αφιέρωση στο Διδάσκαλο κάτω από δύο
σύμβολα: της ψυχής και του κεντρικού Σημείου του Άσραμ.

2. Το Στάδιο της Βεβαίωσης. Πείτε με όλη σας την καρδιά σαν ψυχή το παρακάτω
αρχαίο μάντραμ:

“Είμαι ένα σημείο φωτός μέσα σ’ ένα μεγαλύτερο Φως.

Είμαι ένα νήμα στοργικής ενέργειας μέσα στο ρεύμα
της θείας Αγάπης.
Είμαι ένα σημείο θυσιαστικού Πυρός, εστιασμένο στην
πύρινη Θέληση του Θεού.
Κι έτσι στέκω.
Είμαι ένας δρόμος στον οποίο οι άνθρωποι μπορούν να
πετύχουν.
Είμαι μια πηγή δύναμης που τους επιτρέπει να στέκουν.
Είμαι μια δέσμη φωτός που λάμπει στο δρόμο τους.
Κι έτσι στέκω.
Και στέκοντας έτσι, γυρίζω
Και βαδίζω με τον τρόπο αυτό τους δρόμους των
ανθρώπων
Και γνωρίζω τους δρόμους του Θεού.
Κι έτσι στέκω”.
Αυτό, αδελφέ μου, είναι ό,τι καλύτερο μπορώ να κάνω με λέξεις και φράσεις,
καθώς προσπαθώ να μεταγράψω γλωσσικά λέξεις τόσο αρχαίες που
χρονολογούνται τόσο της Σανσκριτικής όσο και της Σένζα. Αλλά η έννοια είναι
σαφής και αυτό είναι που έχει σπουδαιότητα.

3. Το Στάδιο του Προσανατολισμού. Αυτό είναι μια περίοδος ήρεμης σκέψης πάνω
στη σημασία της βεβαίωσης.

4. Το Στάδιο του Διαλογισμού. Αυτό σχετίζεται με τις τέσσερις στροφές της νέας
Επίκλησης. Σκοπεύω να σας αφήσω ελεύθερους να εξετάσετε την Επίκληση αυτή
με το δικό σας τρόπο και να προσεγγίσετε αυτό το σπουδαιότατο και σημαντικό
μάντραμ από το ανώτατο δυνατό σημείο της ατομικής σας ενορατικής αντίληψης.
Θα σας ζητούσα να διαλογιστείτε πάνω σε εκείνο που σας φαίνεται ότι είναι οι

71
 πλανητικές επιπτώσεις, αλλά θα ήθελα επίσης να σας υπενθυμίσω να εξετάσετε τις
ατομικές παραλληλίες. Όλα όσα γίνονται αντικείμενο επίκλησης προς όφελος της
ανθρωπότητας επιδέχονται επίσης ερμηνείας υπό την προσωπική έννοια,
θεωρώντας την προσωπικότητα σαν το μικρόκοσμο του Μακρόκοσμου και σαν το
πεδίο κυκλοφορίας του φωτός και της αγάπης για την έκφραση της Χριστικής
Ζωής και της θυσιαστικής Θέλησης, καθώς και σαν το όργανο της υπηρεσίας και
σαν την περιοχή όπου σφραγίζεται το κακό, αποτυγχάνει και καθίσταται μάταιο.
Στο τέλος του χρόνου θα σας ζητούσα να ενσωματώσετε την κατανόηση και την
ερμηνεία σας για την Επίκληση (τόσο από μακροκοσμική όσο και μικροκοσμική
προσέγγιση) σε ένα κείμενο. Τα κείμενα αυτά, αν είναι πραγματικά αποτέλεσμα
ενορατικής αντίληψης, θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα χρήσιμο βιβλίο που θα
δώσει στο πλατύ κοινό μια αληθινότερη κατανόηση των λέξεων οι οποίες θα
καθορίσουν τη σκέψη των πνευματικά σκεπτόμενων ανθρώπων για πολλές
δεκαετίες.

5. Το Στάδιο της Σταθερής Απόφασης.

α. Στοχασμός πάνω στη διάκριση ανάμεσα στο Σκοπό, τη Θέληση και την
Πρόθεση.
β. Μια περίοδος πλήρους, εστιασμένης σιωπής καθώς επιδιώκετε να παρουσιάσετε
έναν ανεμπόδιστο αγωγό για την εισροή φωτός, αγάπης και δύναμης από την
Ιεραρχία.
γ. Μια δήλωση στην προσωπικότητα, που γίνεται από σας την ψυχή, το μαθητή:

“Στο κέντρο της θέλησης του Θεού στέκω.

Τίποτε δε θα παρεκκλίνει τη θέλησή μου από τη δική Του.
Εκτελώ αυτή τη θέληση με αγάπη.
Στρέφομαι στο πεδίο της υπηρεσίας.
Εγώ, το θείο Τρίγωνο, πραγματοποιώ αυτή τη θέληση
Μέσα στο τετράγωνο και υπηρετώ τους συνανθρώπους μου”.

( Μ.Σ.Ν.Ε. 2 σελ 175 )

72
 “ Θα σας ζητούσα να συγκεντρώσετε όλα όσα έχω πει ή γράψει για την
Επίκληση και έπειτα να συντάξετε ένα σύντομο εγχειρίδιο για τη χρήση της και το
σκοπό της, δίνοντας ένα αντίγραφο στα χέρια όλων εκείνων που είναι πρόθυμοι να
την χρησιμοποιήσουν. Η κατανόηση της προελεύσεώς της, της έννοιας και
δυναμικότητάς της θα την καταστήσει πιο αποτελεσματική ” (Α.Μ. σελ.891)

73