Ang Tagsibol, Taglagas at Ang Awit ng Ibon Nasaksihan ito ng agila ni Zeus.

Kaagad umaksyon ang Diyos ng

Kalangitan at pinalakas ang apoy na dala ni Hephaestus na siyang
Sa isang malawak at malagong kagubatan, may isang satyr o
nagpabagsak kay Ares sa kanyang mga tuhod. Sa kaniyang paglabag sa
kalahating-tao kalahating-kambing, siya ay si Pan. Si Pan ay kilala bilang
kautusan, tinanggalan ng karangalan at kapangyarihan si Ares, ito ay naging
Diyos ng kalikasan, bangis at musiko sa lalawigan. Isa siyang malungkot sa
isang mortal at tuluyan na siyang nahiwalay sa ka nyang minamahal na si
Diyos, sa kanyang titulo na Diyos ng kabangisan ay napapalayo ang mga
Aphrodite.
nilalang sa takot, na baka sila ay mapahamak rito. Kahit siya ang lumikha
ng tahanan ng bawat nilalang sa kagubatan, siya ay nilalayuan parin ng Sa lakas ng apoy at pagdagundong ng kapaligiran, ang kagubatan ni
mga hayup sanhi ng kanilang pangangamba. Ang mga ibon ay lilipad palayo, Pan ay tuluyang nasunog at nasira, unti unti itong namamatay kaya't
ang mga usa pati narin ang mababangis na hayop ay tatakbo, at ang mga kaagad siyang kumilos upang apulahin at ayusin ito. Siya ay naglulugmok sa
isda sa batis at ilog ay lulubog pailalim kapag dumarating itong Diyos na kaniyang sinapit, patuloy niyang pinatutugtog ang kaniyang pluta ngunit
ito. naging labis na mahina ang pagsibol ng mga halaman at puno. Si Pan ay
lalong nalungkot ngunit hindi siya napagod sa paghihipan ng kanyang
Ganun na lamang ang pag-iisa ng Diyos na ito, kaya't minabuti niya
magarbong pluta. Sa kagandahan ng awit na nililikha ng plutang tinutugtog
na lang alagaan ang kalikasan at panindigan ang pagkabangis at pagiging
ni Pan, may isang dalagang Diyosa na nagising at nahumaling rito, siya ay
agresibo nito upang sa gayo'y katakutan ng iba't ibang nilalang at wala
si Persephone, ang Diyosa ng tagsibol at anak ni Zeus. Pinakinggan niya
nang magnanais na gambalahin siya. Gamit-gamit ang kanyang garbo na
nang mabuti ang tunog at kanyang hinanap kung saan ito nagmumula. Sa
pluta, siya ay taimtim na tumugtog ng rustikong musika upang maginhawaan
bawat hakbang na ginagawa ng Diyosa nabubuhay ang paligid. Nagsisitayo
ang kalikasan, ito ang kanyang kapangyarihan na nagiging responsibilidad
ang mga halaman, Namumunga ang mga puno, at patuloy na kumukulay ang
niya at trabaho para sa kanyang pinangangalagaan. Sa kabilang banda,
mga bumabangong bulaklak. Nang makarating siya, nakita niya ang satyr na
Pagkatapos ipaubaya ni Zeus ang napakarikit na si Aphrodite kay
si Pan na nakapikit ngunit ramdam ang pighati sa kanyang puso. Nilapitan
Hephaestus, may nagbabagang galit na sumasakop sa damdamin ng Diyos ng
ni Persephone si Pan, nagulat ang Diyos sapagkat siya pa lamang ang
digmaan na si Ares. Tila parang pinagsakluban ng langit at lupa itong
humawak sa kaniya nang ganoon. Inaakala niya na matatakot din ang
matikas na Diyos, sapagkat ang natatangi niyang mahal ay inilayo sa
Diyosa ngunit binigyan lamang siya nito ng nakabibighaning ngiti. Napansin
kaniya. Sa umuusok nitong poot, nagdeklara si Ares ng isang giyera upang
ni Pan ang labis na kagandahan ng Diyosa na ito lalo na sa kanyang pag-
ipaglaban ang kaniyang naging karelasyon na si Aphrodite. Hindi ito
ngiti. Kinausap siya ni Persephone at itinanong kung bakit gayun na lamang
tinanggap ni Hephaestus sapagkat hindi ito ang nais niyang mangyari, ngunit
ang kanyang nararamdaman.
pinangunahan ng damdamin ang Diyos na si Ares kaya't sinugod niya ang
Diyos ng panday at apoy.
 Pinasama nito ang Diyosa sa mga napinsala niyang alagain. Muling
binigyan ng ngiti ni Persephone ang malungkot na satyr at siya ay
tumalikod at umawit ng mahika. Ang kagubatan ay nagsisimulang bumalik sa
dati niyang anyo. Hiniling ni Persephone na patugtugin muli ang pluta ni
Pan, at sumunod naman ito. Ang batis at ilog ay nagkakaroon na ng
kanilang tubig at ang mga hayup ay nagsisimula nang mamuhay muli. Labis
ang tuwa ni Pan sa mga kaganapang ito, ang mabangis na Diyos ay
nagpakita ng ngiti na abot hanggang langit, niyakap niya ang Diyosa at
walang sawang nagpasalamat. Patuloy silang nakipag usap sa isa't isa at
nagkuwento ng kani-kanilang buhay. Nasaksihan nanaman ng agila ni Zeus
na ang kanyang anak ay may kasamang nilalang. Nabalitaan ito ni Zeus at
pinuntahan ang kanyang anak. Lumuhod si Pan sa kaniya ngunit biglang
binawi ni Zeus ang kanyang anak, wala namang magawa si Pan sapagkat
walang wala siya sa kapangyarihan ni Zeus.
Patuloy parin sa pagtugtog ang Diyos ng kalikasan dala-dala ang ala-
ala na iniwan ng Diyosa ng tagsibol. At sa bawat himig ng awit ng ibon na
naririnig natin, ito ay nanggagaling sa kaniyang musika na oras-oras niyang
itinutugtog sa gitna ng napakalawak at napakalagong kagubatan upang
panatilihing magara ang ating kalikasan.
Tauhan:
Pan – Diyos ng kalikasan, bangis at musiko sa lalawigan
Persephone – Diyosa ng Tagsibol, Anak ni Zeus
Zeus – Diyos ng kalangitan, Diyos ng lahat ng Diyos
At iba pang mga Diyos at Diyosa :

Dinala ni Zeus si Persephone sa Mt. Olympus at siya ay pinagsabihan. Ares

Agad namang sumingit si Hades na kapatid ni Zeus at Diyos ng Impyerno na
ialay na lamang ni Zeus si Persephone upang kanyang mapangasawa kapalit Aphrodite
ng lahat ng utang niya. Naging makasarili si Zeus at dahil na rin sa Hades
pagsaway ni Persephone ay ipinasama niya na ang kanyang anak kay Hades
sa impyerno at doon sila ay naghari. Ginawa siyang reyna ng impyerno ni Hephaestus
Hades at ang kanyang nilihka sa mundo ay nanghihina.

Umabot kay Pan ang balita, ang naging masayahin ay biglang

bumalik sa pagiging maramdamin. Kagaya ni Ares ay parang pinagsakluban
rin ng langit at lupa, sapagkat nadama niya na labis ang kaligayahan niya
sa piling ng Diyosa. Ang pinagsibol ni Persephone ay nanghina’t unti unting
nalalanta, at ang pagkawala ni Persephone ay tinatawag na “Taglagas”
 Christian Zylord M. Arsua

10 – Gold

MITOLOHIYA

Ang Tagsibol,
Taglagas, at Awit ng Ibon