Kamakailan lamang ay naging usapin ang isyu ukol sa pagtanggal ng asignaturang

Filipino sa kolehiyo. Taong 2013 nang inihain ng Comission on Higher Education

(CHED) ang CHEd Memorandum Order No. 20 na naglalayong ibaba sa 36 yunit
ang General Education Curriculum. Kasabay nito ay ang nakaambang pag-alis ng
Filipino at Panitikan bilang core subjects sa kolehiyo. Sa kasalukuyan ay patuloy
itong naging usapin sa Senado at kabi-kabila ang mga pagpapahayag ng kanilang
mga saloobin at pananaw patungkol sa isyung ito. Nitong ika-9 ng Oktubre,
matapos ang ilang taong pagtutol ng mga grupo ng mga kabataan at kaguruan ay
nagdesisyon ang Korte Suprema na tanggalin ang ipinataw nitong Temporary
Restraining Order (TRO) sa CMO No. 20 Series of 2013, na naglalayong alisin ang
Filipino at Panitikan bilang mga asignatura sa kolehiyo. May ilang mga sumang-
ayon at marami naman ang hindi. Isa sa mga tumutol ay si Sen. Sherwin
Gatchalian kasabay ng mga kabahagi ng Tanggol Wika. Ang mga rason diumano ng
mga sumang-ayon ay dahil sa ito’y pagsasayang na lamang ng oras at
pagwawaldas ng pera, na ito raw ay hindi konektado sa kurso at sapat na raw ang
mga pinag-aralan noong tayo’y nasa sekundarya at elementarya, at isa pa ay
dapat raw nating mas pagtuunan ng pansin ang agham at teknolohiya. Ngunit
may mga bagay tayong dapat isaalang-alang. Una, kung tatanggalin ang Filipino sa
kolehiyo, nakasisiguro ba tayong sapat na ang mga pinag-aralan noong nasa
elementarya at sekundarya at naging bihasa na talaga ang mga estudyante sa pag
aaral ng wikang Filipino? Alam naman natin, na ang karamihan sa atin ay hindi
gaanong katatas magsalita ng wikang Filipino at marami na rin ang nakakalimot at
mas tinatangkilik ang wikang banyaga. Pangalawa, ayon sa tala ng Tanggol Wika,
aabot sa 10,000 guro ang mawawalan ng trabaho. Kaya paano na lamang ang mga
gurong nagtuturo sa unibersidad at kolehiyo? Tila inalisan na natin sila ng
kakayahan at pagkukunan ng pangtustos sa kanilang mga pamilya kapag
naipatupad ang polisiyang ito. Kung ang ibang bansa ay nagagawang tangkilikin
ang wika natin, katulad na lamang ng bansang Germany, na ang isa sa mga
unibersidad ay naglunsad ng Filipino language class, ay huwag nating hayaan na
tayo mismo ay maging ignorante at banyaga sa sarili nating wika. Huwag nating
sayangin ang isinakripisyo ng ating mga bayani at kapwa Pilipino para lamang
makamit ang kasarinlan, dahil ang wika rin ang siyang sumisimbolo sa kalayaang
ating natamo. Nararapat lamang na ang Filipino at Panitikan ay manatiling
asignatura sa tersyarya, dahil dito ay naipapakita natin ang ating pagiging
nasyonalismo at nalilinang at napapagyaman ang kulturang kung anong meron
tayo. Sa paraang ito ng ating pagtangkilik sa Filipino ay magiging tanglaw ng
edukasyong makabayan ang isang landas ng kalayaan at kaunlaran.