Ang aking pahayag tungkol sa West Philippine Sea ay nakakapanghinayang.

Ang naririnig sana natin mula

sa Pangulo ay ang paglaban ng ating karapatan sa West Philippine Sea imbes na pagsuko at
pananahimik. Sa atin ang West Philippine Sea at hindi dapat natin ito isuko. Ang mga likas na yaman,
isda at langis na maaari nating makuha sa West Philippine Sea ay mapapakinabangan ng maraming
Pilipino sa matagal na panahon.

Hindi lamang ito usapin ng pagkain at enerhiya. Ito ay usapin ng ating kalayaan at dignidad bilang isang
bansa. Nakakagalit na nakikita natin ang mismo nating gobyerno na ipinauubaya ang ating teritoryo sa
dayuhang bansa na China. Wala naman tayong problema sa pakikipagkaibigan sa ibang mga bansa
hangga’t hindi nalalagay sa alanganin ang ating mga pambansang interes.

Sa kabila ng pang-aabuso ng China sa ating mga mangingisda at sundalo, nanatiling tahimik at maamo
ang administrasyong Duterte sa mga iligal na aksyon ng China sa West Philippine Sea. Ang hiling lang
naman natin sa admi-nistrasyon ay ipaglaban ang ating karapatan sa ating teritoryo at huwag isakripisyo
ang kapakanan ng bansa sa pakikipag-ugnayan nito sa China. Kung anong tapang ng Pangulo nang
sabihin niya noon sa kampanya na magje-jetski siya para itanim ang bandila ng Pilipinas sa West
Philippine Sea, ganyan din sana ang nais na-ting makita mula sa kanya ngayon. Bilang pinakamataas na
lider ng bansa, siya dapat ang unang nagtatanggol sa ating bansa at hindi siyang unang sumusuko.