Buhay – ang pinakamahalagang biyayang kaloob ng Diyos sa

tao.
➢ Kaloob ito ng Diyos upang kalingain at pagyamanin.
➢ Hindi ito nakasalalay sa ating sariling kagustuhan o
kaginhawaan lamang.
➢ Ito ay sagrado kaya patuloy ang paglinang ng pag-unawa
tungkol dito upang maging makatotohanan ang ating
paggalang at pagtatanggol nito sa lahat ng mga maaaring
lumapastangan dito.

MODYUL 10:
Ilang Kadahilanan Kung Bakit Dapat Na Pahalagahan
At Itaguyod Ang Buhay Ng Bawat Isa:
➢ Una: Nilikha at hinubog ng Diyos ang tao na Kanyang

PAGGALANG SA kawangis at kalarawan. Ang kabanalan ng buhay ng tao ay

nakaugat sa kalikasan ng tao mula sa kanyang pagkalalang
hanggang sa kanyang kamatayan.

BUHAY
➢ Ikalawa: Ang kasagraduhan ng buhay ang pinakamatibay
na pundasyon ng dignidad ng tao. Mahalaga ang buhay ng
tao kahit ano pa man ang kanyang gulang, kasarian, at
kulay.
➢ Ikatlo: Ang buhay ng tao ay mayroong tunay na
pananagutang panlipunan. Walang nabubuhay para sa
sarili lamang. Nilikha ang tao upang maging
mapanagutang tagapangalaga ng lahat ng nilalang ng
Diyos.
➢ Ikaapat: Likas ang karapatan ng tao na mabuhay. Ang
karapatang mabuhay ang una at pinakapangunahing
prinsipyo ng karapatang pantao na siyang batayan ng
pagkakaroon ng higit na paggalang sa buhay ng tao.

May Higit na Mahalaga sa Buhay
➢ Mahalaga ang buhay ngunit higit na mahalaga ang
pagmamahal sa Diyos at sa kapwa. Kapag walang
pagpapahalaga sa buhay, wala ring pagpapahalaga sa tao.
Pangunahing Gabay na Hango mula sa
Evangelicum Vitae Kaugnay sa Paggalang sa Buhay
at sa Kahalagahan ng Pagkakaroon ng Culture of
Life:
A. Paggalang sa Buhay
• Ang buhay ng tao ay sagradong katotohanan na ipinagkatiwala
sa atin. Dapat itong pagyamanin nang may pananagutan at
gawing ganap ang pagmamahal para sa Diyos at sa ating
kapwa.
• Lahat ng tao, kahit ano pang lahi, paniniwala, o pambansang
pagkakakilanlan, ay magkakapatid.
B. Kultura ng Kamatayan: Trahedya ng Buhay
• Mayroong matinding krisis ng kultura ang bumubuo ng pag-
aalinlangan kaugnay sa mga pangunahing kaalaman at etika.
• May iba’t ibang uri ng kahirapan sa pamumuhay at sa ugnayan
sa isa’t isa na lalo pang pinahirap ng pagkasalimuot ng lipunan
kung saan napababayaan ang mga tao at mga pamilya sa
kanilang suliranin.
• Mayroong mga sitwasyon ng matinding kahirapan, pag-aalala,
o pagkabigo sa paghanap ng makakain araw-araw, ang
pagkakaroon ng hindi makayang sakit, karahasan, lalo na
laban sa mga babae, na halos ginagawang kabayanihan ang
pagpiling ipagtanggol at itaguyod ang buhay.
• Lahat ng nakasisira sa buhay ay paglapastangan sa buhay ng
tao at sa Diyos.
C. Paglaho ng Kamalayan sa Diyos at Kamalayan sa Tao: Ugat ng
Kultura ng Kamatayan
• Ang trahedya ng pagkakaroon ng kultura ng kamatayan ay
nag-uugat sa paglaho ng kamalayan sa Diyos at kamalayan sa
tao.
• Kapag nawala ang kamalayan sa Diyos, malamang mawala rin
ang kanyang kamalayan sa tao, kanyang dignidad, at kanyang
buhay.
• Kapag nangyari ito, nalalabag na rin ang batas moral laluna
ang paggalang sa buhay ng tao at sa kanyang dignidad.
• Magdudulot ng unti-unting pagkabalot ng kadiliman sa
kakayahang magnilay sa presensiya ng Diyos tungo sa
espiritwal na krisis o kamatayan.
• Sa taong kinalimutan ang Diyos at naniniwalang maaaring
mabuhay ang tao na parang wang Diyos:
- Siya ay nagiging tuliro
- Hindi na niya nakikilala ang kalikasan ng kanyang katawan, ang
sariling ugnayan, at ang pakikipag-ugnayan sa kapwa, sa Diyos,
at sa mundo.
- Hindi lamang nawawala sa kanyang paningin ang misteryo ng
Diyos, kundi ang misteryo ng mundo, at pati na rin ang
misteryo ng kanyang pagkatao.
- Napababayaan ang tunay na kahulugan ng interpersonal,
espiritwal, at relihiyosong katuturan ng buhay.
D. Abortion, Suicide, at Euthanasia: Pagtuligsa sa Kapangyarihan
ng Diyos sa Buhay at Kamatayan – ang buhay ay ipinagkatiwala
sng Diyos sa tao na isang kayamanan na dapat pagyamanin at
hindi nilulustay kundi gamitin nang tama at mabuti.
• Ang suicide o pagpapatiwakal ay hindi moral na kilos dahil ito
ay pagkitil ng buhay.
 • Kailangan ang pagdami ng mga pangkat sa lipunan na
• Ang pagtulong sa ibang tao upang kitlin ang sariling buhay
sumasalungat sa kamatayan bilang parusa.
ay hindi rin moral.
• Malaki ang inaasahan sa mga kabataan na matuto ng tunay
• Ang buhay ng tao ay biyayang kaloob ng Diyos, sagrado at
na kalayaan na may kakayahang pagyamanin sa kanilang sarili
hindi maaaring kitlin.
at sa iba ang tunay na prinsipyo ng buhay at tumanda silang
patuloy ang kanilang paggalang at pagserbisyo sa bawat tao,
E. Mahalagang Gampanin para sa Kultura ng Buhay at Pagtuwid
pamilya, at lipunan.
ng Kultura ng Kamatayan
• Kailangang pahalagahan at seryosohin ng media ang kanilang
• Tayong lahat ay kalahok at kabahagi sa hindi maiiwasang
pananagutan na ang mga mensaheng mahusay nilang
pananagutang manindigan para sa buhay ng tao.
inihahayag ay susuporta sa kultura ng buhay.
• Ang gawain sa edukasyon na malapit sa paghubog ng
konsensiya ay tumutulong sa mga indibidwal upang
magpakatao.
• Kailangan natin ang magkaroon sa ating sarili at sa kapwa ng
isang mapagnilay na paninindigan.
• Ang pamilya ay may natatatanging gampanin sa buong buhay
ng kanyang mga miyembro mula sa pagkapanganak hanggang
kamatayan. Ito ang tunay na kanlungan ng buhay (Sanctuary
of Life), kung saan ang buhay na kaloob ng Diyos ay
tinatanggap nang tama at naipagtatanggol laban sa maraming
lantad na paninira at kung saan napauunlad ito batay sa tunay
na paraan para sa pantaong kaganapan.
• Mga programang panlipunan tulad ng pag-aasikaso at
paggamot sa mga nalulong sa droga, may AIDS, may sakit sa
pag-iisip, mga samahan para sa mga may kapansanan, lahat ay
mga pagpapakita ng pwedeng magawa ng pagtutulungan
upang bawat isa ay mabigyan ng pag-asa at pagkakataon para
mabuhay.
• Patuloy ang mga sentro o institusyong nagbibigay-suporta sa
buhay na may dedikasyon at serbisyo na nag-aalay ng moral
at materyal na tulong sa mga inang nasa kahirapan at nag-
aalangang dumanas ng aborsyon.